marzoo.weebly.commarzoo.weebly.com/uploads/5/0/5/3/50534129/parkgids_…  · Web viewHet eten in...

35
Parkgids

Transcript of marzoo.weebly.commarzoo.weebly.com/uploads/5/0/5/3/50534129/parkgids_…  · Web viewHet eten in...

Parkgids

Inhoudsopgave:

Australië

· de Rode reuzenkangoeroe

· de Emoe

Azië

· de Aziatische olifant

· de Netpython

· de Cobra

· de Siberische tijger

Afrika

· het Nijlpaard

· de Mantelbaviaan

· de Ringstaartmaki

· de Krokodil

Amerika

· de Brilbeer

· de Doodshoofdaapjes

· de Citoenhaai

· de Tweevingerige luiaard

Afrika-Savanne

· de Zebra

· de Neushoorn

· de Leeuw

· de Giraffe

Australië

Oceanië heeft een oppervlak van 8.560.000 km2 . Australië is het laatst gelegen en laagst bewoonde continent ter wereld. Het continent bestaat uit de landen Australië, Nieuw-Zeeland en Nieuw-Guinea. Australië is ongeveer even groot als Amerika, zonder Alaska. Ook is het 240 keer zo groot als Nederland. Ook is Australië het grootste eiland ter wereld. Maar omdat Australië zo groot is, merk je niet zo snel dat het een eiland is.

In het midden van Australië is een woestijnklimaat. In het noorden is een tropisch klimaat. Maar in het grootste deel van Australië heerst een subtropisch klimaat. In het tropische klimaat komen de meeste dieren voor. Ook zijn er in Australië veel dieren die nergens anders ter wereld voorkomen, zoals de kangoeroe en de koala. De seizoenen in Australië zijn precies tegengesteld met aan die van het noordelijk halfrond. Dus als het bij ons winter is, is het in Australië zomer.

Ook hebben ze in Australië een moessontijd, een vroege en een late moesson. De vroege moesson duurt van december en januari. De late moesson in februari en maart. Dat zijn de natste tijden in Australië.

Het geloof in Australië is best verschillend, er zijn veel geloven. Maar het Katholieke geloof komt het meest voor in Australië, 25% namelijk. Ook zijn er veel mensen anglicaans. Er zijn nog meer geloven in Australië, maar dit waren de 2 grootste.

Het eten in Australië word grotendeels bepaald door de inheemse volkeren. Ze joegen op inheems wild en vis en verzamelden inheemse planten en fruit. Ook spreken ze veel over Australische wijn, de Australische wijn wordt geproduceerd in 60 verschillende productiegebieden van in totaal ongeveer 160.000 hectare.

De rode reuzenkangoeroe

Macropus rufus

De rode reuzenkangoeroe leeft in Australië. Meestal in drogere steppen en savannen van West- en Midden-Australië. Daar is het warm en is er veel gras. Door de hitte zijn de rode reuzenkangoeroes meestal ’s nachts actief. De rode reuzenkangoeroe is een planteneter en eet dus gras. Zo kan het goed in Australië leven. De rode reuzenkangoeroe is een herkauwer. Ze kunnen wel 10 uur per dag aan eten besteden. De rode reuzenkangoeroe leeft in groepen (roedels) van 8 tot 10 dieren. Meestal bestaat een groep uit een mannetje en één of meerdere vrouwtjes met hun jongen. Zo kunnen ze elkaar waarschuwen voor gevaar. Ze jagen niet maar mannetjes vechten wel onderling. De vrouwtjes vechten helemaal niet. De rode reuzenkangoeroe heeft wel vijanden. Zoals de dingo dat is een wilde hond die in Australië leeft. De rode reuzenkangoeroe jaagt ze weg door te proberen ze te laten verdrinken. Ook jagen mensen op rode reuzenkangoeroes voor het vlees en leer.

De rode reuzenkangoeroe heeft hele grote achterpoten die meestal meer dan 26 centimeter lang worden. Daarmee kan hij goed springen. Met die sprongen beweegt hij zich voort. Meestal zijn het sprongen van 2 meter en gemiddelde snelheid van 20 kilometer. Maar de rode reuzenkangoeroe kan bij gevaar ook sprongen maken van 330 cm hoog en 13 meter ver, en een snelheid van 40 kilometer per uur. De voorpoten zijn veel kleiner. De oren zijn groot en beweeglijk. Hij heeft een lange staart om in evenwicht te blijven. De mannetjes kunnen wel 80 kilogram wegen en 140 cm lang. De vrouwtjes kunnen slechts 35 kilogram zwaar worden en 100 centimeter lang.

De rode reuzenkangoeroe is een zoogdier. In de lente worden er na 33 dagen jonkies geboren. De jong is kaal, blind, slechts tot 2,5 tot 5 centimeter lang en nog geen gram zwaar. De vrouwtjeskangoeroe heeft een buidel waar de jonkies in opgroeien. Daar blijven ze 190 dagen. Bij gevaar keert hij weer terug. Als het jong 235 tot 250 dagen oud is en ongeveer 2 tot 4 kilogram zwaar is, komt hij niet meer terug naar de buidel. Hij steekt nog wel zijn kop in de buidel voor de melk. Als hij een jaar oud is, en ongeveer 10 kilogram weegt, wordt het jong gespeend.

Emoe

Dromaius novaehollandiae

De emoe is familie van de vogels. Hij is loopvogel, dat betekent dat hij niet kan vliegen en rondloopt. Hij kan in korte tijd wel 50 km/h per uur halen. Ook is de emoe naar de struisvogel de grootste loopvogel die er is. In Australië is hij zelfs de grootste.

De emoe is 1.50 tot 2 meter groot. Ook is het mannetje kleiner dan het vrouwtje en daaraan kun je ze herkennen. Ze wegen rond de 60 kilo. Ook hebben ze veren, en vleugels. Maar de vleugels gaan geheel in de veren. De emoe heeft poten met drie tenen. Ook kan de snavel van de emoe wel 12 centimeter lang worden. op De emoe leeft in Australië. Daar woont hij in woestijnen en beboste gebieden.

De emoe eet vooral insecten, scheuten en knoppen. Maar als hij een stuk fruit ziet liggen eet hij het op. Ook Emoes leven meestal alleen, maar soms leven ze ook in troepen. Ze kunnen lange afstanden afleggen op een snelle, economische draf. Ook zijn het nomadische vogels, wat betekent dat ze rondtrekken en niet op één plek leven.

De emoe paart in hartje zomer, en broedt in koudere gebieden. Het mannetje maakt een ruw nest, en het vrouwtje legt er ongeveer 10 ruwe eieren in. Het mannetje broedt de eieren uit en daar doet hij 2 maanden over, daarna bewaakt hij de jongen. De emoe’s houden een rare paringsdans. Ze houden hun koppen omlaag met een gebogen hals. Dan zwieren ze heen en weer met hun kleine kopje. Het mannetje is niet zo zachtaardig tijdens de paring, hij bijt namelijk in de nek van het het vrouwtje.

De Aboriginals (inheems volk van Australië) maakten olie van het vet van de emoe. Ze gebruikten het om wonden te helen. Daardoor kreeg hij de bijnaam ‘healing bird’.

Azië

Azië heeft de meeste verschillende klimaten, dat komt omdat het het grootste werelddeel is en dus ook de meeste landen heeft. Je hebt er extreem natte gebieden en extreem droge gebieden. In het zuiden is het er natter dan het gebied vlak bij Rusland en in het noorden van China. Het extreem koude gebied bestaat vooral uit Siberië. De koudste temperatuur in Azië was -68º ͨ ! Deze temperatuur was gemeten in 1933. Een normale temperatuur in Siberië is ongeveer -50º ͨ . De dieren die daar leven hebben zich ook aangepast aan de koude temperaturen. In de Arabische landen is 40º ͨ in de zomer heel normaal. In Azië hebben ze ook veel last van bepaalde natuurkrachten. Tyfoons en overstromingen komen hier regelmatig in de zomer voor. In de winter hebben de Aziaten last van zware sneeuwstormen en extreem koude temperaturen. In Siberië heerst het hele jaar poolklimaat. Niet alleen het klimaat is erg afwisselend, ook het landschap kan erg variëren per regio.

In het noorden: Het noorden is het koudste gedeelte van Azië. Een deel van Rusland hoort hier ook bij. Het gebied Siberië is het koudste gebied van Azië.

In het oosten: Hier heb je veel grote steden en hier ontwikkelen zich nieuwe technieken. Ondanks de dichtbevolkte steden zijn de eeuwenoude tempels en de oude tradities niet verloren gegaan.

In het zuidoosten: Meer naar de eilanden toe vind je meer vulkanen en wordt de temperatuur hoger. Het is er heet en vochtig en je hebt er veel tropische eilanden met jungles en exotische dieren.

In het zuiden: In het zuiden ligt een prachtig gebergte genaamd de Himalaya. De gebieden ten zuiden van het gebergte zijn tropisch met hoge temperaturen.

In het westen: Dit wordt ook wel het Midden-Oosten genoemd. Het heeft een droog klimaat en bestaat voornamelijk uit graslanden, woestijnen en uitgestrekte velden.

De Aziatische olifant

Latijns Elephas maximus

Het dier leeft in Zuid en Zuidoost-Azië in het wild. In de landen Cambodja, Zuid-China, India, Laos, Maleisië, Myanmar, Nepal, Thailand en Vietnam. Hij eet daar bladeren, schors, fruit en gras. Het eet wel 150 kg per dag! Het dier drinkt natuurlijk water. Wel 80 tot 160 liter per dag!

Het dier kan in een dierentuin tot wel 80 jaar worden. In het wild word het dier gemiddeld 60 jaar, maar dat hang af van: mensen en onderling gevechten om de vrouwtjes (voor de mannen) Doordat stropers zoveel olifanten hebben vermoord is de Aziatische olifant bedreigd. Zoals iedereen weet zijn olifanten heel groot. Hier zie je de gemiddelde grootte. De lengte van het dier is: 5,50 tot 6,40 meter. Schouderhoogte: 2,50 tot 3 m (maximaal. 3,50 m) Natuurlijk als je groot bent is je gewicht ook hoog. Het gemiddelde gewicht is 2000 tot 5000 kg. Dat komt doordat het dier hel veel eet en drinkt per dag.

Olifanten willen natuurlijk ook voortplanten. Net als ons kunnen ze niet altijd wanneer ze willen paren. Hier wat informatie wanneer dat wel kan. Een vrouwtjesolifant is vruchtbaar met een jaar of 8 in het wild en een jaar of 6 in een dierentuin, een mannetjesolifant pas later. Bovendien zorgt de groep er voor dat een jonge stier (olifant) nog niet in staat is om te paren. Pas na het veroveren van een hoge rang mag hij paren. Dat is ongeveer met de leeftijd van 25 jaar, in een dierentuin hoeft een mannetje dit niet te doen en kan daardoor al paren op een leeftijd van 15 jaar. De draagtijd is 22 à 23 maanden. Meestal wordt er één kalf (jong) geboren, met een gewicht van 80 tot 115 kg. Dat

Als de jongen geboren zijn hebben ze ook honger. Daar kan natuurlijk wat aan gedaan worden! Hier zie je hoe. Bij olifanten bevinden de tepels zich tussen de voorpoten. Het jong zwaait de slurf opzij en zet zijn mond om de tepel van de moeder, net zoals alle andere zoogdieren drinkt hij melk. Jonge olifanten kunnen ook bij andere vrouwtjes drinken die melk geven. Na de geboorte kan het jong al meteen lopen. Na twee dagen gaat hij mee met de groep. Dit is gevaarlijk, maar daar hebben ze trucjes voor. Hij blijft altijd dicht bij de moeder. Binnen een groep olifanten lopen de vrouwtjes aan de buitenkant om de kleintjes in het midden te beschermen tegen vijanden (bijvoorbeeld de tijger) en tegen de hitte van de felle zon. Soms verlaten de volwassen vrouwtjes de groep om voedsel te zoeken. Dan blijven de jongen achter bij een soort oppasolifant.

De Aziatische olifant kan tam worden gemaakt en gebruikt worden als lastdier. Er leven 16.500 olifanten als lastdier. Dat is ongeveer een kwart van de totale wilde olifanten. Hun functie kan inhouden: boomstammen uit het bos te slepen, toeristen rond te dragen in nationale parken, karren te trekken en vrachten te vervoeren in afgelegen gebieden.

Heel veel dieren behoren tot een feest. Dat is ook zo bij de Aziatische olifant. Ieder jaar wordt in Sri Lanka de Esala Perahera gevierd. Er worden dan 100 olifanten uitbundig versierd. De belangrijkste olifant draagt op zijn rug een gouden kist met een tand van Boeddha.

Netpython

Python reticulatus

Tezamen met de anaconda behoort deze python tot de grootste slangen ter wereld. Lengtes van 7,5 meter zijn géén uitzondering. Als je dan óók nog eens bedenkt dat ze wel 10 meter lang zouden kunnen worden, dan snap je wel dat het géén dieren zijn die je even in huis haalt.

Ze leven in Zuidwest Azië en op de vele eilanden in de Stille Zuidzee in bossen en regenwouden nabij langzaam stromende rivieren. Het voedsel van deze dieren bestaat uit vogels, hagedissen, varanen, maar óók grotere dieren zoals varkens. Er zijn zelfs (officieel gedocumenteerde) gevallen van opgegeten mensen. De verdere levensbehoeften van deze soort zijn hetzelfde als van de gewone tijgerpython.

Wanneer het vrouwtje eieren legt is het gemiddelde aantal eieren 40 à 50, maar het aantal kan oplopen tot wel 100 eieren wat zeer uitzonderlijk is bij slangen. De eieren van de meeste reptielen zijn relatief klein, maar die van de Netpython zijn redelijk groot, maar liefst 10 tot 13 centimeter lang en ongeveer 250 gram zwaar. De eieren zijn kleverig zodat de eieren goed bij elkaar blijven liggen en zo minder snel uitdrogen. Ze worden afgezet in grotten en holen van andere dieren.

De eieren worden beschermd door de moeder die zich om de eieren strengelt. Als de eieren uitkomen zijn de jonge slangen (juveniele) 60 à 75 centimeter lang. Ze blijven de eerste dagen bij het nest tot de eerste vervelling heeft plaatsgevonden waarna ze ieder hun gang gaan. De jongen zijn na 5 tot 6 jaar volwassen bij een lengte van ongeveer 3 meter. Mannetjes zijn aanzienlijk kleiner als ze volwassen worden in vergelijking met de vrouwtjes.

Tijdens onze excursie naar de dierentuin, was de leefgebied van de Netpython aardig klein. Zo’n 6 m2. In onze dierentuin willen we graag de python een groot leefgebied geven. Maar liefst 700 m2. Dat aantal is een gigantische omgeving waar het dier zich vrij en onbekommerd kan bewegen. We hebben besloten om er maar één Netpython in te doen zodat hij geen vijanden heeft en ook geen gevaar loopt op ongelukken.

De cobra

Ophiophagus hannah

De cobra leeft in de warme streken en kan niet tegen kou. Ze komen voor in Afrika en Azië. De plaatsen waar het dier leeft verschillen; ze leven in vochtige oerwouden, droge woestijnen en meren. Het dier doet niet aan een winterslaap, omdat je in de warme gebieden niet veel merkt van de winter.

De cobra is een nachtdier en schuilt overdag vooral in knaagdierholen, rotsspleten en holle bomen. De lengte van de gemiddelde volwassen cobra is twee meter. De koningscobra is veel groter en kan met gemak de vier meter halen.

De cobra heeft een slanke lichaamsbouw met een vlakke, afstekende kop. Hij heeft een smalle en elastische hals waar met gemak een varken doorheen kan. De kleur van het dier verschilt per gebied. De cobra is ingedeeld bij de reptielen omdat hij een schubben huid heeft, hij koudbloedig is en met zijn longen ademt.

Cobra’s zijn gifslangen en gebruiken dus gif om te jagen. Hij spuit een gif dat ervoor zorgt dat het hart van de prooi stilstaat en de longen beschadigd. De cobra spuit in een keer veel gif, dat heel sterk is. Dit maakt hem zeer gevaarlijk. Het dier is een carnivoor en de voorkeur gaat uit naar knaagdieren, kleinere slangen en kikkers. Maar als er bijna geen eten te vinden is, eet de cobra grote insecten. Nadat de cobra de prooi gebeten heeft, wacht hij rustig af zodat hij niet gekrabd kan worden en zeker weet dat het dier dood is. Als de slang een grote prooi heeft gegeten, zoekt hij een zonnig plekje uit zodat zijn prooi sneller verteert.

Ondanks zijn giftigheid heeft de cobra ook vijanden. Zoals bijvoorbeeld mangoesten, dit zijn een soort stokstaartjes. De mangoesten eten de cobra niet, maar als ze er een tegenkomen doden ze hem wel. De mangoesten springen net zolang heen en weer totdat de cobra uitgeput raakt en neervalt.

De Siberische tijger

Panthera tigris althaica

De Siberische tijger is een zeldzame soort tijger. In het wild leven nog ongeveer 500 exemplaren van de Siberische tijger. Veel exemplaren leven ook in gevangenschap, bijvoorbeeld in een dierentuin. In elk gebied waar de Siberische tijger leeft heeft hij een andere naam. De Siberische tijger is vooral te vinden in Azië, in elk gebied eet hij ook ander voedsel. Bij de Japanse kusten eet hij vooral herten die zout water drinken en hij eet zeewier. In het midden van Azië is hij vooral een carnivoor, oftewel vleeseter. Hij kan daar zelf dieren doden en meeslepen die groter zijn dan zichzelf.

De tijgers hebben grote territoria, mannetjes territoria kunnen wel zo’n 3000 m² worden, vrouwtjes territoria daarentegen zijn minder groot. De territoria van vrouwtjes overlappen elkaar ook, die van de mannetjes niet. Als de vrouwtjes willen paren gaan zij op zoek naar de mannetjes, omdat het territorium van het mannetje natuurlijk veel te groot is. Als hij dan gaat zoeken weet hij niet meer wanneer hij nou uit zijn territorium is.

Als het vrouwtje wil paren laat zij dat zien door te krabben op bomen. Haar blinde jongen worden dan geboren na 95 tot 112 dagen. Na ongeveer 2 weken gaan hun ogen open en breken hun tanden af, na 2 maanden eten ze al vlees en na 3 tot 5 jaar verlaten de jongen hun moeder.

Ook al is de tijger zo goed in jagen en is hij zo gestroomlijnd, hij heeft maar 10% kans op een prooi. Ze zijn vooral ’s nachts actief. Hij sluipt zo’n 10-25 meter naar zijn prooi toe, dan springt hij naar zijn prooi toe en hapt naar zijn nek. De kleine dieren overlijden meteen nadat hij hun in de nek heeft gebeten. Als hij zijn prooi heeft neemt hij hem mee naar een schuilplaats en eet zijn prooi daar op. De resten die overblijven verstopt hij.

De Siberische tijger leeft in zeer koude gebieden waar het soms wel -45º ͨ kan worden. Daarvoor heeft hij een vetlaag van 5 cm dik en een dikke vacht. Zijn vacht is lichter dan de vacht van de meeste tijgers.

Een mannetje kan ruim 3,25 meter lang worden, een vrouwtje is meestal kleiner. De grootste gevangen tijger aller tijden had een lengte van 3.70 meter. De schofthoogte, de hoogte tot aan de rug, kan ongeveer een meter hoog worden. De tijger kan weegt ongeveer 250 tot 280 kg. Een Siberische tijger kan in het wild zo’n 15 jaar oud worden.

Afrika

Afrika is een werelddeel van armoede hoge temperaturen en vele diersoorten.

Afrika is qua oppervlak het een na grootste continent ter wereld het is zo’n 30.244.050 vierkante kilometer (eilanden meegerekend) Afrika heeft enkele woestijnen en savannen onder andere de Sahara de grootste woestijn ter wereld.

Er heerst het hele jaar een droog klimaat met hoge temperaturen en 50 tot 150 centimeter neerslag per jaar.

Veel van de diersoorten in Afrika hebben zich aangepast aan het droge klimaat en weten te overleven met weinig vocht.

Ook is een groot deel van de dieren in Afrika kuddedieren of leven de dieren in groepen.

Ondanks de droogte in Afrika zijn er toch enkele gebieden van tropisch regenwoud.

Hierin wonen veel dieren die je op het eerste gezicht niet zo snel bij Afrika zou indelen:

Verschillende soorten hagedissen en slangen bijvoorbeeld.

Vele van hun zijn helaas bedreigt vanwege de mens.

We jagen op veel van de dieren zoals op de olifant voor zijn slagtanden of op de neushoorn voor zijn hoorn.

Ook worden door de Afrikanen veel roofdieren neer geschoten die hun vee aanvallen.

Het Nijlpaard

Hippopotampus amphibius

Het nijlpaard staat bekend als een groot log beest met grote tanden dat de hele tijd in het water ligt. Maar er is veel meer te weten over deze grote grijze luilakken. Doe in je hoofd eens een gokje van wat hij allemaal eet… als je hebt gedacht gras dan heb je het gedeeltelijk goed maar hij eet ook soms soortgenoten. Het is wel vaker voorgekomen dat ze aan kannibalisme deden. Gewoon omdat ze honger hadden. Ze zijn dus gevaarlijk. Je moet ook zorgen dat ze niet op je gaan zitten want het mannetje kan tot 3200 kilo wegen en ze kunnen ong 1,5 m hoog worden en 3 m lang.

Alleen s’avonds komen ze het water uit om te eten. Ze leven in Afrika, rond het gedeelte waar de Nijl stroomt

De MantelBaviaan

Papio Hamadryas

De Mantelbaviaan heft zijn naam te danken aan het feit dat de Mannetjes een dikke vacht hebben die sprekend op een Mantel lijkt,

De Mannetjes kunnen 70 tot 95 cm lang worden en 15 tot 20 kg worden en hun staart kan 38 tot 61 cm lang worden.

De Vrouwtjes kunnen 50 tot 65 cm lang worden en 10 tot 15 kg worden en hun staart word over het algemeen langer dan bij de mannetjes.

De Mantelbaviaan is een Omnivoor (alleseter), maar eet het liefst Groentes zoals: Wortels, Knollen en andere Groentes. In Dierentuinen krijgen de Mantelbavianen geen vlees, ze krijgen voornamelijk Brokken maar ook groentes krijgen ze soms.

Bij de voortplanting word het rode achterwerk van de vrouwtjes zodra ze vruchtbaar zijn opgezwollen en fel rood, in de paringstijd die 2 maanden duurt paart het mannetje met verschillende vrouwtjes en dat doet hij 6 tot 12 keer per uur, dat is dus bijna 10.000 keer!

De Mantelbaviaan komt voor in Noord - Oost Afrika en leeft vooral in Rotsachtige gebieden zoals bergen, ze leven met elkaar in groepen die wel uit 25 Mantelbavianen kan bestaan, in zo’n groep zitten meerdere mannetjes die in harmonie met elkaar samenleven, De Mantelbaviaan word niet bedreigd.

De ringstaartmaki

Lemur cata

De ringstaartmaki is de enige soort van het geslacht ringstaartmaki’s.

Deze kleine aapachtige beestjes van 39 tot 46 cm lang en gemiddeld twee kilogram zwaar eten vooral vruchten en soms wat bladeren en groenten heel af en toe staan er insecten op het menu het meeste vocht krijgen ze binnen via hun voedsel maar ze drinken af en toe ook dauw en regenwater uit boomholtes en plassen.

Ringstaartmaki’s zijn sociale beestje die in groepen leven van 3 tot 24 dieren, ze leven voornamelijk in bomen maar komen ook vaak naar beneden om te zonnebaden dit doen ze voornamelijk omdat het goed is voor hun geurklieren, de ringstaartmaki’s hebben geurklieren op hun polsen en hun achterwerk de mannetjes hebben ook geurklieren onder de oksels.

De geur word gebruikt bij het paren om een partner aan te trekken een vrouwtje voor zich te winnen en het territorium af te bakenen dit word ook gedaan met behulp van uitwerpselen en urine.

De mannetje verhuizen wel eens van groep, ze spelen dan ook geen grote rol in de samenleving van de ringstaartmaki’s, de vrouwtje regelen alles in de groep de mannetjes zijn er alleen om te paren.

’s Middags nemen de maki’s vaak een rustpauze ze gaan dan met hun armen gespreid zitten zonnebaden totdat het weer ietsje koeler word.

Ringstaartmaki’s leven vooral in de bossen in het zuiden van madegaskar.

De natuurlijke vijanden van de ringstaartmaki zijn: roofvogels, slangen en de fossa ook bekend als de fredkat.

Krokodil

Crocodylus cataphractus

De krokodillen zijn familie van de orde krokodillenachtigen zijn reptielen. In deze familie komen de grootste soorten voor. Krokodillen hebben een groot verspreidingsgebied en komen voor in Afrika, Azië, Australië, en Noord-Amerika.

Krokodillen worden in drie groepen verdeelt. Namelijk de krokodillen, gavialen en de alligators en kaaimannen.

De krokodil is koudbloedig. Dit wil zeggen dat de krokodil veel in de zon moet liggen om zijn lichaam op te warmen. Dit is met name belangrijk voor de spijsvertering. De krokodil leeft meestal in zoet water maar sommige in zeewater dat is de zeekrokodil en die kan grote afstanden afleggen. De krokodil leeft dus in warme continenten met bomen en struiken. De nijlkrokodil en de zeekrokodil zijn de gevaarlijkste krokodillen en zorgen voor een paar honderd slachtoffers per jaar.

Naast een beet kan een krokodil ook vervaarlijk met de staart slaan. Op de korte afstand zijn krokodillen erg snel. Veel soorten kunnen zelfs een stukje rennen. Ook de reflexen zijn zeer goed ontwikkeld om prooien te verrassen of ter verdediging. De kaken zijn krachtig en bevatten vele rijen tanden om vlees af te scheuren. Ze zeggen dat de krokodillen, leeuwen en haaien doden en opeten. De krokodillen eten dus vis en vlees.

De mannetjes proberen indruk op vrouwen te maken om te paren. Dit doen ze als volgt: Ze lokken met geluiden en geur en vechten met andere mannetjes om vrouwen. Als ze dit gedaan hebben leggen de vrouwen en mannen eieren. Dit varieert van 10 tot 100 eieren per keer. Na ongeveer 60 dagen komen de eieren uit. De moederkrokodil bewaakt de eieren tegen eierrovers. De jongen breken met behulp van hun eitand de eierschaal open en beginnen zacht te kwaken. Als de baby-krokodillen geboren zijn, worden ze door hun moeder naar het water gebracht. Daar worden ze vooral de eerste paar maanden goed door hun moeder in de gaten gehouden. Slechts heel weinig jongen worden volwassen, omdat talloze zoogdieren, schildpadden en vogels verzot zijn op de eieren.

Amerika

Amerika bestaat uit twee continenten: Zuid-Amerika en Noord-Amerika.

Amerika: Amerika heeft een oppervlakte van: 42.549.000 km². Het klimaat in Amerika is verschillend zo heb je de klimaten:

1. Woestijnklimaat: een erg droog klimaat

Hier leven de dieren: de woestijnvos en het gilamonster

2. Steppeklimaat: er groeien alleen planten en struiken

Hier leven de dieren: vogels, knaagdieren en het Pampahert

3. Toendraklimaat: altijd onder de 10 C° en geen bomen.

Hier leven de dieren: Poolvossen, rendieren en wolven

4. Tropisch regenwoud: iedere dag regen en altijd boven de 18 C°

Hier leven de dieren: jaguar, apen en vogels.

De talen in Amerika zijn:

Spaans: gesproken door ongeveer 350 miljoen mensen deze taal wordt vooral in Zuid-Amerika

Engels: gesproken door ongeveer 300 miljoen mensen deze taal wordt vooral in Noord-Amerika gesproken

Portugees: gesproken door ongeveer 185 miljoen mensen deze taal wordt vooral in Brazilië gesproken

Frans: gesproken door ongeveer 7 miljoen mensen deze taal wordt vooral in Canada en in de Caraïben gesproken en in Frans-Guyana.

Doordat er veel verschillende klimaten zijn leven er ook verschillende dieren maar langs de kustlijn leven ook veel verschillende dieren zoals de Citroenhaai en de Californische Zeeleeuw.

De brilbeer

Tremarctos ornatus

Brilberen leven voornamelijk in het Venezuela, Peru, Ecuador, het westen van Bolivia, Noordwestelijk Argentinië en Noordwestelijk Panama Brilberen zijn erg op zichzelf gekeerd, het zijn dan ook solitaire dieren. Ontmoetingen mensen of andere brilberen verlopen gedwee maar wel met de nodige voorzichtigheid. Als de moeder jongen heeft kan dit gedrag wel anders zijn, net als bij andere beren. Er zijn voorvallen bekend waarbij stropers op extreem gewelddadige manier zijn aangevallen door vrouwtjes met jongen, nu we het toch hebben over vrouwtjes met jongen. De paring vindt meestal plaats tussen april en juni. Een paar blijft meestal 1 tot 2 weken samen. De ogen van de jongen openen zich na 42 dagen. Ze verlaten het nest na 3 maanden maar blijven wel nog tot hun 2de jaar bij de moeder. Ze leren van haar waar ze voedsel kunnen vinden, Brilberen eten meestal planten die ze verteren met de zware kaken om taaie planten te vermalen. Dingen zoals cactusdoorns of stekelige bladranden doen de brilbeer niets, en boomvruchten kunnen ze bereiken door van tak naar tak te lopen soms buigen brilberen zelfs takken om een *platform* te maken van soms wel 5 meter doorsnede om te slapen en te eten. Ook eten brilberen soms insecten, vogels, eieren, kleine zoogdieren bijvoorbeeld ratten en dingen die verbouwd worden op de akkers van mensen.

‘’bril’’

Beige hals

Zwarte bont vacht

Doodshoofdaapjes

Saimiri sciureus

De doodshoofdaapjes zijn een soort apen uit Latijns-Amerika, ze hebben hun naam te danken aan de witte randen om hun ogen die een beetje op een schedel lijken. Doodshoofdaapjes hebben een korte, dichte en zachte vacht. De rug, armen, handen en voeten hebben een geel-bruinige of rode kleur. De schouders en achterpoten zijn meer grijs van kleur. Ze worden 26 tot 36 centimeter lang met een 35 tot 42,5 centimeter lange staart.

Ze leven in regenwouden van Latijns-Amerika, langs rivieren of in mangroves. Het zijn dieren die overdag actief zijn. Rond het middaguur houden ze een rustpauze. Het zijn omnivoren, die zich voeden met vruchten, bessen, noten, zaden, knoppen, bloemen, gom, insecten, spinnen en kleine gewervelden.

Doodshoofdaapjes leven in kleine tot hele grote groepen, bestaande uit tien tot meer driehonderd dieren. Gemiddeld leven er dertig á veertig dieren in een groep. Door in grote groepen te leven zijn ze veilig voor roofdieren zoals: wilde katten, roofvogels en pythons. Tijdens de paartijd ontstaat er door middel van gevechten een hiërarchie onder de mannetjes. De dominante mannetjes mogen omgaan met de vrouwtjes.

De paartijd valt in het droge seizoen. Jongen worden meestal eind juni tot begin augustus geboren, na een draagtijd van 152 tot 172 dagen. Het ene jong weegt bij de geboorte ongeveer honderd gram. Direct na de geboorte klampt het zich vast aan de rug van zijn moeder. Mannetjes zorgen niet voor de jongen. Andere vrouwtjes dan de moeder behoren tot dezelfde subgroep, zullen het jong wel dragen en in de gaten houden als de moeder aan het foerageren is. Vaak is dit de grootmoeder van het jong of een vrouwtje zonder eigen jong. Het jong is na een jaar onafhankelijk. Vrouwtjes zijn na 3 jaar geslachtsrijp, mannetjes na vijf jaar. Ze kunnen tot dertig jaar oud worden in gevangenschap.

Citroenhaai

Negaprion brevirostris

De Citroenhaai is een vis uit de familie van roofhaaien. Hij komt voor in de Grote en Atlantische oceaan. De Citroenhaai is een zout en brakwatervis die voorkomt in subtropische wateren waar hij vooral in zeeën en koraalriffen leeft.

De Citroenhaai gaat ook niet dieper als 90 meter terwijl de Witte haai zo’n 1000 meter diep gaat. Als de haai zijn volwassen lengte bereikt kan hij wel 3 meter 40 worden en 185 kilo wegen. Het eten van de Citroenhaai bestaat uit kreeftachtige, koffer- en kogelvissen, gitaar en stekelroggen, weekdieren en zelfs zeevogels. Een citroenhaai eet 300 tot 400 gram per dag.

Dit dier is een echt nachtdier daarom is het in aquaria meestal donker. Deze haai is een zoogdier, waarbij de vrouwtjes om het andere jaar 4 tot 17 jongen ter wereld brengen in warme en ondiepe lagunes. De zwangerschap verschilt van 10 tot 12 maanden, jongen zijn ongeveer 60 cm lang.

Deze haai heeft dunne puntige tanden die er zitten om vissen te grijpen. De huid is geelbruin van kleur. Hoewel de haai vooral op vis jaagt maar hij grijpt af en toe mensen. Deze haai wordt rond de 50 tot 100 jaar oud.

Citroenhaaien hebben geen natuurlijke vijanden behalve andere groepen grote haaien die op jongen jagen. Mensen jagen op Citroenhaaien want ze worden gebruikt voor haaienvinnensoep en hun huid voor leer. Mensen jagen ook op zo voor hun lol.

In ons dierenpark zijn er 6 Citroenhaaien die er komen leven en ze worden geïmporteerd uit een dierenpark in Duitsland. In ons aquarium zit 1 miljoen liter water en daarom is er ook glas 18 cm dik want het weegt 1 miljoen kilo.

Tweevingerige luiaard

Choloepus didactylus

Tweevingerige luiaards hebben twee haakvormige vingers aan elke hand en drie aan elke voet. De vacht is grijsbruin, het gezicht wat lichter en de poten wat donkerder. De lichaamslengte is 46 tot 86 cm, de staartlengte 1,5 tot 3,5 cm en het gewicht 4 tot 8,5 kg. De tweevingerige luiaard is een van de twee nog levenden soorten uit de familie van de Megalonychidea.

Deze soort leeft in de tropische wouden in zuid Amerika. Hij leeft vooral voor in zijn eentje. Hij komt vooral voor in de landen : Oost-Venezuela , Guyana , Frans Guyana , Suriname en Noord - Oost Brazilië

Hij is half blind, half doof en kan maar heel langzaam bewegen. Dat komt omdat hij vooral bladeren eet en die verteert hij moeilijk. Bijna al zijn energie gaat naar het verteren van de bladeren daarom heeft hij niet zoveel energie meer over voor andere dingen. Ze eten dus bladeren maar ook zachte vruchten.

Zijn klauwen haakt hij om een tak waardoor hij kan hangen zonder dat het spierkracht kost. Hierdoor heeft de luiaard hele dunne spieren. Om zoveel mogelijk energie te besparen besteedt de luiaard het grootste deel van zijn tijd half slapend en hangend in de toppen van de bomen. Zijn reactie- tijd is ongeveer een kwart van die van een mens. Ook kunnen ze snel en goed zwemmen.

Het is een vreemd gezicht, als een luiaard haast heeft. De reden is dat hij naar de wc moet en de enige plek waar hij dat wil doen is beneden op de grond. Een luiaard moet ongeveer een keer per week naar de wc. Als hij beneden aan de grond is, is hij een makkelijke prooi. Hij zit namelijk niet veilig in de boom en hij kan niet even snel weg en omdat hij toch maar een keer per week naar de grond gaat is hij niet heel snel en makkelijk een prooi.

In het regenseizoen ( van juli tot september) komen er een paar dieren bij elkaar om te paren, oftewel de paartijd. De dieren maken dan een geluid om elkaar te vinden( iets zoals “ai ai”). De moeder luiaard moeder krijgt één jong per keer. De draagtijd van een luiaard is ongeveer 170 dagen. De zoogtijd duurt ongeveer 4 weken en het jong blijft ongeveer tot 6 maanden bij zijn moeder.

Afrika- savanne

Kan wel 3000 Kilo wegen!!

Er 2 mannetjes de leider zijn in de groep!?

De Giraf is het hoogste dier ter wereld!

Equus quagga

Giraffa camelopardalis

Wist je dat!

Phantera Leo!

De Zebra staat bekend om zijn strepen

Rhino cerotidae

De Leeuw is de koning van

De dieren!

Zebra

Equus burcheli boehmi

De zebra is een zoogdier dat leeft in het midden en het zuiden van Afrika. Hij leeft op de savanne. De zebra lijkt op een paard en ook de bouw lijkt op dat van een paard. Dat is niet zo vreemd wat de twee dieren zijn ook familie van elkaar. De ogen van een zebra staan opzij van de kop waardoor ze heel ver en breed kunnen kijken. Dat is hard nodig omdat de zebra ook als voedsel wordt gezien voor een aantal roofdieren.

Zoals iedereen weet heeft de zebra strepen. De strepen maken het verschil tussen de soorten. Bij de gewone zebra (steppe zebra) lopen de strepen wel door op de buik, terwijl bij de andere zebra’s de strepen stoppen aan het begin van de buik. Onderzoekers weten niet precies waarvoor de strepen dienen, maar waarschijnlijk is het voornamelijk voor de camouflage. De zebra heeft ook net zoals het paard hoeven en ook hinniken ze. In de vrije natuur eten ze voornamelijk gras en bladeren die iets hoger dan de ooghoogte aan de bomen hangen. Bij ons in de dierentuin krijgen ze gras en hooi, maar ook krijgen ze voedsel waar extra voedingsstoffen in zitten, zodat de dieren goed gezond blijven.

De zebra is gemiddeld tussen de 1.90 m en de 2.40 m van kop tot het einde van de romp. De staart is ongeveer 47-57 cm lang. De zebra is rond de 200-300 kg zwaar. De manen zijn kort en staan rechtop. Ook in de manen zitten de strepen verwerkt. De staart heeft een pluizig kwastje aan het uiteinde, hij is niet erg breed en dik, maar hij is wel zichtbaar. Ze kunnen erg hard rennen, op het hardste kunnen ze 64.4 kilometer per uur halen. Zo kunnen ze ontsnappen aan de vijanden.

De zebra leeft in groepsverband, dus in een kudde. De groep bestaat uit een hengst, enkele merries en de jongen. Als de jongen volgroeid zijn sluiten ze of bij de groep aan waar ze geboren zijn, of ze sluiten bij een andere groep aan. De merrie is zo’n 11 tot 13 maanden drachtig van een jong, en krijgt bijna altijd maar 1 jong per keer. Als de jonge zebra geboren wordt, zondert de drachtige moeder zich eerst af, en ook als de zebra geboren wordt, blijft de moeder voor een paar dagen buiten de groep. Het jonge dier heeft nog lichtbruine strepen, en als het geboren wordt, kan het binnen tien minuten blijven staan op zijn poten en kan binnen 1 uur al rondrennen. Na een maand eet hij gras, na 4 maanden krijgt hij zijn echte, zwarte strepen en ongeveer een jaar lang na de geboorte drinkt hij bij zijn moeder.

`Neushoorn

Cerntotnerium simum

De neushoorn leeft in de savannes van Afrika. Hij leeft meestal alleen tijdens de paar tijd zijn ze samen. Na die tijd gaan ze weer bij elkaar weg. Dan is het vrouwtje 16 maande drachtig. Als het eenmaal zo ver is word er 1 jong geboren. Dan voed het vrouwtje het jong alleen op. Als het neushoorntje groot is dan kan hij tussen de 1800 en 2300 kilo wegen. Hij wordt ongeveer 1.80 hoog. De neushoorn heeft ook een hele dikke huid die kan wel 2,5 centimeter dik worden. Deze is niet zo dik omdat het er koud is, maar hij is zo dik zodat het tijdens het vechten als harnas dient. Veder beschermt het ze ook tegen de klauwen van tijgers en leeuwen. De neushoorn zoekt ook modder op om in te rollen of om lekker in te rollen. De modder beschermt ook tegen de muggen als ze slapen. Ook zitten er vaak vogels op hun rug. Die heten Osseprikkers. Deze vogels eten insecten en parasieten op die de neushoorn liever niet op zijn rug heeft.

Ook kan neus hoorn slecht zien. Op tien meter afstand kan hij geen verschil zien tussen een mens en een boom. Ruiken en horen kan de neushoorn wel heel goed. Ze kunnen heel goed horen doordat hun oren alle kanten kunnen op draaien. Als de neushoorn zijn omgeving ontdekt dan doet hij doormidden van te ruiken. Neushoorns kunnen elkaar vinden door hun geur dit komt doordat iedere neushoorn zijn eigen geur heeft. Neushoorns kunnen veel geluiden maken. Je kunt ze horen snurken, puffen, brullen, krijsen, gillen en knorren.

Ook zijn de neushoorns al zestig miljoen jaar op aarde en ze zijn nu bijna uitgestorven. In de oertijd waren er 165 verschillende soorten, nu nog vijf soorten! Dit komt doordat het leefgebied veel kleiner wordt. Ook is het zo dat in Azië en Afrika het doden van een neushoorn veel geld opbrengt. Een kilo hoorn kan tot 60,000 euro opbrengen. Daarom maken veel stropers ze dood. Ze maken ze ook dood omdat ze de hoorns vermalen en in een medicijn stoppen.

De hoorn is bedoeld om zich zelf en hun kinderen te beschermen tegen vijanden, maar ze gebruiken het ook om hun territorium te verdedigen. Als de neushoorn een snelheid van 50 kilometer per uur dan kan hij dwars door een portier van de auto heen steken.

De Leeuw

Phantera leo

De leeuw is een grote katachtige met een brede kop, een korte snuit en best kleine ronde oren. Hij heeft een kortharige zandgele vacht (maar variërend van donkerbruin tot heel licht bruin) en een donker soort kwastje aan het puntje van de staart. Over de vacht verspreid liggen vage vlekken, die vooral bij jonge dieren goed te zien zijn. De vlekken vervagen naarmate het dier ouder wordt en zullen meestal uiteindelijk verdwijnen. De meeste mannetjes hebben dichte zwarte, bruine of bruingele manen met verschillende lengtes die doorlopen van hun kop t/m hun buik.

Natuurlijk, ook de leeuwen planten zichzelf voort. Het gaat eigenlijk bijna hetzelfde als bij de mens, het vrijen duurt enkele seconden en ze krijgen 1 tot 2 jongkies per keer.

Leeuwen zijn vleeseters ze hebben veel scherpe tanden die gemakkelijk een dier kunnen verscheuren. Ze eten in het wild voornamelijk zebra’s, Gnoes, Antilopen, Jonge giraffen en buffels. Ze jagen de hele dag door voor hun jongen en zich zelf.

De leeuw leeft vooral in Afrika en in gevangenschap. In Afrika leeft hij vooral meer in het zuidelijke deel in zuid- Afrika, Zimbabwe, Angola, Zambia en Congo

De leeuw word ook wel door de mens de koning van de dieren genoemd.

De jacht wordt in de ochtend gedaan, omdat het koudste deel van de dag is. De jacht wordt gedaan door de leeuwinnen, zij jagen meestal in groepen, maar soms ook alleen ziet een leeuw een klein prooidier. Dan jaagt hij er zelf op, is het een groot prooidier dan waarschuwt hij de groep. De leeuwinnen hebben een tactiek ontwikkeld. Die gaat als volgt: een van de leeuwinnen sluipt om het prooidier heen, tegelijk leiden andere leeuwinnen de aandacht af, ze maken zich goed zichtbaar en omsingelen de prooi, dan rennen er een paar leeuwinnen opeens op de prooi af, de prooi schrikt zich rot rent de andere kant op precies in de handen van andere leeuwinnena

Giraffe Giraffa camelopardalis kameelpanter

Een giraffe heeft een lange nek. Dat is zodat de giraffe met zijn mond bij de bladeren in de boom kan. Mannetjes gebruiken hun nek ook wel om te vechten met andere giraffen. Dan slaan ze met hun nekken tegen elkaar aan. In een giraffennek zitten net als in een mensennek maar zeven nekwervels. Maar dan zijn ze veel groter.

Een giraffe heeft ook erg lange benen. Een volwassen vrouwtjes giraffe kan 4 meter hoog worden. Een mannetje 6 meter. Als een jong geboren wordt is hij al 2 meter. En groeit 3 centimeter per dag.

In de maanden maart en april zijn de vrouwelijke giraffen vruchtbaar. De draagtijd is 15 maanden. Als het geboren word valt het naar beneden, omdat de moeder niet gaat liggen. Na 5 minuten kan hij al staan. De eerste week blijft hij verscholen achter de moeder en zal zij hem beschermen. Ze voert hem ook moedermelk met 18% vet waardoor hij sneller groeit. Dat is te vergelijken met slagroom, daar zit 25% vet in.

De giraffe is een herkauwer. Dat betekent dat ze het eten na het doorslikken nog een keer in hun mond, om het opnieuw te kauwen. Dat doen ze om het beter te kunnen verteren. Als ze willen drinken is dat erg lastig met die lange dunne benen. Daarom doe ze hun voorste benen helemaal uit elkaar om lager te kunnen komen. Ze eten vooral bladeren, scheuten, vruchten en knoppen van de Mimosa, Commiphora, Terminalia en de Acacia. Aan de Acacia zitten stekels, maar met hun tong van 40 centimeter kunnen ze daar gewoon tussendoor eten. Als ze toch per ongeluk een stekel mee krijgen kunnen ze die gewoon doorslikken. Hier in de dierentuin voeren we ze takken van verschillende bomen. En in het verblijf staan bomen waarvan ze kunnen eten.

AmberHilgen

AmyKooijman

Ann JeanySmit

AnnikaBets

DaanKaagman

Devin van derGulik

ErikVisser

FabiënneRutten

FamkeHopman

FleurHopman

IanWagenaar

IsabelKloetstra

JessieSteltenpool

JorisFranke

KaraZwagemaker

KjellNordgaard

KoenBakker

LuukVerhoeks

MarisaRoossien

MaritBonnema

MaritdeKroon

MarjolijnHaakman

MaxdeSmit

MaxSnip

NielsvanBerkel

NoaPorsius

RickHaakman

RickZijlma

RikTol

RikaBakker

RoanDekker

RomeeVriens

RonanBoots

RuthVisser

SabineBosgoed

SanneDegeling

SanneHaak

StefanGroen

TanzimMotaleb

TerenceDijzer

TimvanTent

TimHoogervorst

TomSchipper

TristandeWit

VronyPrevenier