Drama1.Het aaspreken van je publiek zorgt meestal voor een band. Door die band kan je de boodschap die jij af wil geven, makkelijker overbrengen dan wanneer die band er niet is.

2. Het is een stuk dat gaat over volwassen thema’s, maar het is gespeelt door kinderen. Door de locatie echt op die wereld te laten lijken stap je er echt in, ga je erin mee en kom je er eigenlijk niet meer uit.

Zelf zou ik niet echt een plek weten waar ik dit stuk zou spelen, want het stuk speelt zich af in een soort van onheilspellende wereld. Ik zou geen plek kunnen bedenken die daaraan voldoet.

3aIk denk dat het mensen wel aan het denken zet omdat er goed uitgebeeld wordt hoe de hoofpersonen zich voelen, bijv. door dat supermankostuum. Hij voelt zich alsof hij er helemaal niet bij hoort en ik denk dat het goed is dat mensen daar over na gaan denken.

Of het een effectief middel is tegen radicalisering van jongeren? Dat weet ik niet, want ik denk dat ik daarvoor eerst de hele voorstelling gezien zou moeten hebben en alle elementen uit het verhaal en de voorstelling te halen en daarna pas een oordeel te vellen.

3ba

Ik heb het gevoel dat ik door deze manier van theatervorming ook echt in zo’n concentratiekamp ben en alles om mij heen zie. Het is niet hetzelfde als het zou zijn als het gespeeld was met mensen, want dan zou je kijken vanuit het perspectief van de hoofdpersoon en daarmee het gevoel dat jij daar bent, in dat kamp, verminderen.

b

deze vraag heb ik eigenlijk al hierboven beantwoord zonder deze vraag te lezen. U hebt mijn antwoord dus al gelezen, maar hier zijn nog drie fragmenten van concentratiekampen.

4aIk heb het een stukje gekozen dat gaat over drugs en roken. Daniel gebruikt grappige metaforen om deze maatschappelijke problemen aan te kaarten bij het publiek. Hiervoor gebruikt hij bijv. zelfspot. Hij praat over hoe hij vroeger in de brugklas begon met roken en hij bouwde dat uit naar sloffen in de fik steken en stukjes bekenden oproken. Hij gebruikt zelfspot om te laten zien hoe snel het kan gaan als je begint met roken. Ook is zijn stemgebruik van belang bij het naar voren brengen van het aspect

roken. Hij gebruikt verschillende hoogtes en volumes om het grappig en vernieuwend te houden i.p.v. alleen maar monotoon te praten. Hij gebruikt maar twee minuten van een hele voorstelling om een duidelijke boodschap over te brengen naar het publiek. Hij staat helemaal alleen op het toneel waardoor alle aandacht naar hem gaat en hij zijn boodschap makkelijker wordt overgebracht.

Iedereen ergert zich wel ergens aan, misschien erger jij je wel aan mensen die te hard rijden

Ik ook, maar vooral: oma’s die scooter rijden. Ja die zijn pas vervelend. En weet je waarom niet omdat ze zo langzaam rijden als je verwacht van zo’n oma, nee die gekke ouwe tantes die je voorbij schieten en je aankijken met een blik van. Hahhaahaha ik ben sneller. Ja no shit. Je zit op een scooter. Weet je wat ik dan altijd hoop. Dat ze uit de bocht vliegen met en hun kunstgebit eruit vliegt, ze naar het ziekenhuis gaan en dat ik dan op bezoek kom en haar aankijk met diezelfde blik en glimlach. Dat ze dan haar kunstgebit ziet. Mooi glimmend en gepoetst en dat ze dan zegt: ‘haal die eens uit je mond die is van mij’ en dan zeg ik nee en rijd weg op haar scooter met diezelfde blik. Dus ja zo kom ik dus aan deze scooter.

4bSinds het jaar 1209 gebeuren er rare dingen in Helzia, een klein dorpje in het noorden van Noorwegen. Het dorp van de waanzin, wordt het ook wel genoemd. Het is geen groot dorp. Er wonen misschien 200 mensen en iedereen kent elkaar. Behalve dat ene roodharige meisje die hier negen jaar geleden is komen wonen.

Dit is het verhaal over Helzia, gespeeld door Naomi ter Gravennbergenen & Hendrik der Graafjes

Design

Marcel Wanders