VERGIFFENIS

Wat is vergiffenis eigenlijk en kunnen we wel vergeven?

Het puzzelwoordenboek kent de volgende omschrijvingen:

Vergiffenis: absolutie / genade / genademiddel /gratie / kwijtschelding van schuld

pardon / vergeving / verschoning

Vergiffenis: Iemand die mij heel veel pijn en verdriet heeft gedaan, hoe ga ik daar mee

om. Wat doe ik daar aan?

Verdrink ik in mijn boosheid, blijf ik koppig jegens die ander waardoor ik mezelf heel

zielig ga vinden en dus in de slachtofferrol kom te zitten.

Help ik daar mijzelf en die ander mee, ik dacht van niet.

Als ik in mijn hart vergiffenis kan vinden naar de persoon / personen die mij veel verdriet,

pijn en misschien wel schade heeft/ hebben aangedaan zal ik stijgen naar

een ander niveau van eigenwaarden en welzijn.

Laten wij eraan denken dat we moeten leren vergeven om vergeven te worden.

Vroeger of misschien is dit nog wel zo, kon je de "absolutie" halen.

Ik zelf heb dat altijd vreemd gevonden.

Je steelt van iemand dan ga je gewoon even de absolutie bij meneer pastoor halen, hij

heeft immers zijn beroeps zwijgplicht, je zonden worden vergeven en er wordt nergens

meer over gesproken.

De volgende keer doe je het gewoon weer. Of zie ik dit verkeerd, graag reactie?

Genade: dit woord heb ik helemaal uit z'n verband getrokken.

GE = ik, God

Na = vergeef(t) na

DE = de gebeurtenis

en het genademiddel is gewoon de gebeurde zaken met elkaar uitspreken en vergeven.

Iemand gratie verlenen het geheel of gedeeltelijk kwijtschelden, verminderen of

verwisselen van een opgelegde straf. Daarmee blijf je toch gestraft en zeker als het

een gedeeltelijke kwijtschelding is.

Doen we dit zelf ook soms niet?

Ik zei iemand vergeven te hebben en toch bleef ik doormokken, als iemand er met mij

over begon leek het wel of ik alles weer als een film voorbij zag komen.

En….mijn boosheid kwam opnieuw terug een gedeeltelijke vergiffenis was dit

Het leek er op of ik er prat op ging om mijn onschuld steeds te willen bewijzen.

Tot ik dit zelf in de gaten kreeg en dat drastisch heb veranderd.

Wat ik daarvoor heb gedaan?

Heel goed bij mijzelf naar binnen gekeken, mezelf eens flink tot de orde geroepen en

daarna alles door de ogen van en met liefde bekeken.

Een duidelijk voorbeeld is dat van mijn pleegmoeder, nu ik alles heb uitgesproken en

losgelaten heb, is er zoveel ruimte voor blijdschap en liefde gekomen.

Ook met conflicten die mij jaren en jaren hebben bezig gehouden.

Die mijn denken en doen helemaal in de nevel hadden gezet, daar is de lucht weer helder

van geworden en zie ik maar al te duidelijk wat ik verkeerd heb aangepakt.

Hoe ik maar al te eenvoudig de ander de schuld gaf, terwijl ik het zelf veroorzaakte.

De wond die was ontstaan is aan het genezen, mijn rancune voor die persoon heeft zich

omgezet in liefdevol denken. De haat en zelfbeklag heeft plaats gemaakt voor liefde,

stevigheid en blijdschap.

Het leven is een grote studie, zonder studielimiet in tijd.

Geleerd heb ik dat ik het kwaad niet moet voeden, maar moet laten verhongeren.

Dat alles twee kanten heeft, de tegenstander en ik zelf, de mening en oordeel van 2

personen of meer. En ga zo maar door.

Het uitspreken en naar elkaar in alle rust luisteren is een groot goed.

Dat is één van de lessen die ik te leren heb.

5 oktober 2007 Rachèl

VREDEVREDEVREDEVREDE Vrede is niet van zelfsprekend Vrede is iets dat je niet kunt af dwingen Vrede het is net of iedereen er gewoon op rekent. Vrede is eerlijkheid en vertrouwen MAAR…… Vrede is leven zonder haatgevoelens Vrede is leven is zonde haat Vrede is leven zonder jaloezie Vrede is leven zonder verdeeldheid Vrede is leven zonder hebzucht Vrede is leven zonder angst, verdriet of pijn. Vrede is niet te koop Vrede is NOOIT te koop Vrede is een kostbaar iets Vrede komt niet uit het niets Vrede moet je zelf maken Vrede moet je raken. Vrede begint in je hart Vrede begint in je lichaam Vrede begint bij je thuis Vrede begint bij je vrienden Vrede begint bij je om de hoek Vrede begint dan te leven. Vrede hoort overal te zijn Vrede hoort bij jou en bij mij Vrede hoort in deze straat Vrede hoort in deze buurt of wijk Vrede hoort in deze stad Vrede hoort in deze provincie Vrede hoort in dit land Vrede hoort in de wereld Vrede hoort Vrede hoort Vrede hoort Vrede hoort toch toch toch toch bij iedereen te zijn!!!bij iedereen te zijn!!!bij iedereen te zijn!!!bij iedereen te zijn!!!

Juli 2007

ik vraag me toch zo vaak af Rachèl Is VREDE echt zoveel gevraagd????

INSCHIKKELIJKHEID (VERVOLG)

Vorige keer heb ik een deel behandeld van wat het woord "inschikkelijkheid" betekende,

daar wil ik nu een vervolg van maken.

Coulant zijn= tegemoetkomend - toegevend �

� � welwillend – voorkomend geduldig

� inschikkelijk

� lankmoedig = barmhartig

� meegaand = volgzaam �

= gedienstig / gemakkelijk

� = behulpzaam

Tegemoetkomend of voorkomend zijn betekend voor mij een vorm van beleefdheid.

Iemand tegemoetkomen is behulpzaam zijn.

Zijn we nog wel zo behulpzaam?

Het is toch beschamend dat als je een beleefdheidsvorm toepast men verbaasd is dat:

Je de deur open houd,

Je opstaat voor iemand,

Je goeden dag zegt of iemand een prettige dag wenst,

en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Zijn we nog wel zo lankmoedig of barmhartig?

Bij minste irritatie, overlast of zelfs verzoek tot inschikkelijkheid staan we vaak snel op

ons achterste benen en is onze omgeving of zelfs de wereld te klein.

We zeggen zo gastvrij te zijn, maar zijn we zo gastvrij?

Als de allegtonen die toevallig naast ons wonen aan het koken zijn, mopperen we al heel

snel over de luchtjes en dat noemen dan "stankoverlast".

Denken we er zelf wel eens dat als wij Nederlanders spruitjes of ieder andere sterk

ruikende groente koken dat zij zich daar misschien ook aan ergeren.

Nee, zeggen we dan, ze moeten zich gewoon aanpassing, zij komen toch hier wonen!!!!

Om begrip, toegeeflijkheid of inschikkelijkheid te betrachten ten aanzien van deze

volkeren dat kan slechts als beide partijen hun verantwoordelijkheid neemt en dus

inschikkelijkheid te tonen.

Leefbaarheid wordt op de eerste plaats bepaald door de bewoners van je eigen buurt of

omgeving door: - hun bereidheid tot inschikkelijkheid

en - hun tolerantie ten opzichte van de medemens.

"Inschikkelijkheid"

De acceptatie van en liefde voor medeburgers, hoeft nog niet te betekenen dat we

instemmen met zijn of haar voorkeur, levensstijl, mening of religieuze overtuiging.

Het accepteren van medeburgers, daar is een dosis inschikkelijkheid van beide partijen

voor nodig.

Let er wel op dat je ondanks je verdraagzaamheid en inschikkelijkheid, wel duidelijk

je grenzen blijft bewaken. Het is niet nodig om maar voor alles begrip op te brengen.

Dan loop je het gevaar (dit schreef ik in het vorige stukje al) dat mensen misbruik

van je toegeeflijkheid gaan maken en jij uiteindelijk diep gekwetst kan worden.

Mijn gevoel bij het inschikkelijk zijn is, hoe vriendelijk je ook wilt zijn, zeer alert

moet zijn om niet te vervallen TE meegaandheid.

Inschikkelijkheid van betrokkene noemt men ook vaak "soepelheid".

Maar met die soepelheid begin je niets als dit niet vanuit je hart komt, geen spielerei

maar eerlijkheid en betrokkenheid is van belang.

Inschikkelijkheid is niet egotistisch, maar echte geïnteresseerdheid naar de ander,

zonder eigenbelang.

In werkelijkheid moet dit geen gespeeld gedrag zijn, waardoor je de mensen die je

met jouw inschikkelijkheid en betrokkenheid wil helpen niet misleid.

Maar dat ze dit als een voorbeeld zullen zien, dat het echt is en ze tot inzicht kunnen

komen om ook zo te gaan doen.

In = binnen in jezelf

Schik = plezier eraan beleven

Schikkelijk = gepast, redelijk

Heid = is geen uitleg bij, maar wel voor de letters

H = helder zijn

E = eerlijk zijn

I = inschikkelijk zijn

D = dienstbaar zijn

15 juni 2007

Rachèl

INSCHIKKELIJKHEID

Je er in schikken, is dat alles maar gelaten aannemen?

Mee lopen met de meute die vindt dat we niet moeten zeuren, maar je er ondergeschikt

aan maken?

Wat betekent het woord inschikkelijkheid eigenlijk?

Wel dat heb ik maar eens uitgeplozen met behulp van mijn puzzelwoordenboek.

Buigzaam = kan gedwee zijn

Coulant = gedienstig of wel – behulpzaam - dienstwillig - voorkomend zijn

Faciel = gemakkelijk - gewillig - zeer meegaand zijn

Handelbaar

Meegaand

Toegevend

Welwillend

Buigzame inschikkelijkheid dus gedwee zijn is mooi, mits je er niet aan verslaafd raakt,

anders neigt het tot goedsulligheid of slaafsheid.

Graag wil ik mensen liefdevol helpen waar nodig en dus ook gedienstig zijn, maar door

de jaren heen heb ik geleerd dat er grenzen zijn.

En dus moet ik het loslaten om TE dienstbaar te zijn.

Je mag en kunt mensen niet afhankelijk van je laten worden.

Zelf moet ik bekennen ook jaren lang heb gedacht dat ik iemand nodig had om er te

kunnen zijn. Om mezelf te manifesteren op allerlei fronten.

Maar nu, jaren later denk ik wel eens, "hoe heb ik zo kunnen denken"?

Hoe heb ik dit in mijn leven toe kunnen laten, iemand die mij vertelde wat wel of niet goed

voor mij was. Iemand die mij min of meer voorschreef hoe ik mij het mooist kon kleden,

wat ik moest eten en drinken. Dacht zelfs nog echt gelukkig te zijn met de situatie!

En ik geloofde en deed het allemaal, tot….

Nu zeg ik wel eens tegen mijzelf: hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Maar dan volgt toch automatisch de andere zijde van de medaille, want wat

Johan Cruijff als lijfspreuk heeft: alle nadeel heb z'n voordeel, is waar.

Want nu kan ik zeggen dat ik van die hele periode ook veel geleerd heb.

Geleerd heb dat ik het best zelf kan, eigenwaarde heb en niet meer TE dienstbaar en

TE behulpzaam moet zijn.

Doe wat goed voor jou zelf is, want dan pas is het ook goed voor de ander.

Schuldgevoel kan inschikkelijkheid creëren, maar inschikkelijkheid kan ook leiden

tot tolerantie en toegeeflijkheid bij gesprekken en/of discussies.

Eerst goed leren luisteren en dan pas je mening uiten leidt tot minder gekibbel en al

zo meer. Want goed luisteren naar de ander is best moeilijk vind ik zelf.

Soms ben ik dan al met mijn gedachten verder en denk te weten wat de ander wil gaan

zeggen en geef ik mijn mening of oordeel te vroeg.

Het tegenovergestelde van inschikkelijkheid kan zijn: de neiging hebben om je terug

te trekken, teleurstelling en je gekwetst voelen.

Dus trek je je terug en hou je je mond maar.

Dan wordt het de hoogste tijd om te streven naar balans, bereid te zijn om

een compromis te sluiten en diplomatiek te zijn. Gevolg?

Spanningen, opgelopen irritaties en ergernissen komen moeiteloos in evenwicht.

Soms kan inschikkelijkheid lijken om de behoefte en het eigen standpunt krachtig bij

willen te zetten en dan vind ik het negatieve inschikkelijkheid.

Misschien zie ik dit verkeerd en dan wil ik er zo graag over praten

Wat zou er mis zijn met inschikkelijkheid? Dat we meer kunnen hebben en evt. kunnen

incasseren? Daarmee ook handelbaarder worden, wat toegeeflijker, meegaand en

welwillend?

We moeten niet alles als een wedstrijd zien, maar liever een gezonde inschikkelijkheid

aan de dag leggen en toleranter zijn.

Vreugde en inschikkelijkheid brengen hoog en laag nader tot elkaar.

Het succes is verzekerd.

Ik kom tot de slotsom dat alle onderwerpen die we tot nu toe beschreven of besproken

hebben allemaal met elkaar te maken hebben. Dezelfde woorden komen ook in andere

onderwerpen terug.

Maar het allerbelangrijkste is toch wel: dat we vertrouwen, directheid, zorgzaamheid

bescheidenheid, medeleven, mildheid, vergevingsgezindheid kunnen hebben.

Dit zal leiden tot inschikkelijkheid en meer begrip voor onze medemens van welke

nationaliteit, kleur of geloof, geaardheid, vriend of vijand, familie of kennissen.

Is dit ook niet waar we ons project VREDE over gaat?

V= vriendschap

R= rechtvaardigheid

E= eerlijkheid

D= dienstbaar naar en voor de ander

E= eindelijk vrede??

1 juni 2007

Rachèl

VRIJHEID (dit schreef ik in december 2006 en het is helaas nog steeds waar)

Wat versta ik onder vrijheid?

Vrijheid is voor mij, met mijn voorgeschiedenis erg belangrijk.

In oorlogstijd 1942 geboren en dus geen vrijheid, gelukkig dat je dit als baby niet beseft.

Of toch?

Je kon en mocht niet buiten spelen dat was veel te gevaarlijk.

Dat was voor een kind, die nog geen gevaar ziet, onbegrijpelijk.

Op 5 mei vieren we onze vrijheid.

Maar beseffen we ook wel wat vrijheid echt inhoud? We gaan er zo onzorgvuldig mee om.

Als ik naar het nieuws kijk, waar je niet echt vrolijk van wordt trouwens, zie en hoor

ik het alleen maar over oorlog. Dus de onvrijheid.

Al die mensen die in angst leven en honger hebben, omdat er soms 1 persoon streeft naar

hogerop en macht.

Mensen die vastgeketend zitten of onterecht gevangen zitten…VRIJHEID?

Vrijheid hoort de gewoonste zaak van de wereld te zijn, maar voor velen is dat helaas

niet zo. Geef elkaar de ruimte en dus vrijheid.

Wat zijn nu de voordelen en nadelen van deze vrijheid?

Is dat op de bres staan en iedereen laten horen wat en hoe jij er over denkt en dan dit,

ten koste van alles, willen doorduwen?

We kunnen ook zelf zonder het te weten onze vrijheid op het spel zet

Er bestaan verschillende soorten vrijheid: vrijheid in keuze

vrijheid in leven

vrijheid van meningsuiting

vrijheid van godsdienst

vrijheid om …….

Vrijheid wordt ook vaak begrepen dat je maar alles kunt, mag zeggen en doen.

Eigenlijk is het heel moeilijk en ingewikkeld om met je vrijheid om te gaan, want hoever

mag en kan ik gaan?

Vrijheid van meningsuiting: het is een groot goed en dat moet goed bewaakt worden en

dat laatste geeft dan weer gelijk een beperking er aan.

Vrijheid is ook het weten en kennen van je beperkingen.

Vrijheid = onafhankelijkheid / onbelemmerdheid / ongedwongenheid / vrijdom.

Kunnen we wel met die vrijheid omgaan, worden we dan niet te veeleisend?

We moeten ons eens meer beseffen wat die vrijheid inhoud, in een land te wonen waar

geen oorlog is en er geen misbruik van te maken door te bekvechten over onbelangrijke

zaken.

Laat de mens vrij zijn en…blijven in denken / beslissingen te nemen, ook al ben je het er

niet mee eens. Laat de ander in zijn waarde ook al is het niet jouw vrijheid.

Vrijheid maak je met elkaar, doe het dan ook en laten we er samen aan werken.

1december 2006 -Rachèl

Bedachtzaamheid

Dit is een onderwerp, waar ik na lang nadenken mij wakker heeft geschud en

wetend dat dit nog veel leerwerk voor mij meebrengt.

De ontleding van dit woord, met behulp van mijn puzzelwoordenboek, schudde mij wakker.

Bedachtzaamheid betekend: kalm / rust

behoedzaam / overwogen

prudent / beleidvol

prudent betekend: bedachtzaam en overwogen

overwogen betekend weer: bezonnen en serieus

Waarom is het toch zo moeilijk om bij alles "kalm" te blijven en de rust te bewaren?

Brengen dingen mij in de war, of weet ik er geen raad mee?

Is het moeilijk is om belangrijke beslissingen te nemen?

Als dit mij uit mijn evenwicht brengt, brengt dit heel wat onrust met zich mee?

Ik moet leren om te proberen de rust te bewaren en zorgvuldig(er) na te denken,

of wel: er eens een nachtje over slapen alvorens iets te doen.

Ik moet als het ware behoedzaam zijn en beleidvol zijn om bedachtzaam en

(wel) overwogen een serieuze beslissing te nemen.

In deze zin zijn alle betekenissen die met het woord "bedachtzaamheid" te maken

hebben gebruikt. En is dit voldoende?

Het facet bedachtzaamheid slaat op de neiging tot zorgvuldig nadenken, gevolg…

afwegen alvorens te handelen.

Als ik dit niet doen kan dat ernstige gevolgen hebben, ik kan mensen pijn doen

(en heb dat al vele malen gedaan) door onbedachtzaamheid, dus zonder na te denken

harde dingen naar iemand te zeggen.

En woorden kunnen hard zijn, maar ook leerzaam.

Voorbeeld: afgelopen maandag was ik zoals gebruikelijk bij mijn moeder.

Er gebeurde iets en ik zeg zo: "dat moet je niet vaker doen, denk om mijn hart".

Waarop ze zei: "Jij hebt geen hart".

Ik werd boos en dat zei ik haar……conclusie: onjuiste reactie.

Deze conclusie kwam er pas nadat ik er wel over had nagedacht en dus eigenlijk te laat

was, want mijn boosheid was er al.

Ik had ook eerst kunnen nadenken, waarom word ik boos.

Herinnert me dit aan vroeger en wat voor lading heeft deze herinnering nog?

Of is het iets dat ik in mijn stem en toon had wat haar aan vroeger deed denken?

Als ik daar eerst eens over had nagedacht, dan was ik niet boos geworden en wist ik

Dat dit stukje nog niet helemaal verwerkt was en is.

Door het allemaal wat rustiger aan te doen (onthaasting) en bedachtzaamheid

te hanteren, ontstaat er meer ruimte voor genieten en voldoening in dit leven,

in het hier en nu.

Onthaasting betekent ook dat we het echt niet van de snelheid moeten hebben, maar

van de diepgang en weergalm in het leven.

Bedachtzaamheid betekent van moment tot moment, niet oordelend en geërgerd

zijn naar je medemens, maar kijk eerst naar jezelf alvorens onbedachtzaam iets

uit te preken.

Ergens las ik:

Bedachtzaamheid is gelijk een parachute, het zorgt voor een bewuste vertraging .....

Hoeveel wijsheid en bedachtzaamheid kan ik leren van mensen die mij voorgingen

in alle wijsheid?

Ik denk dat spiritualiteit, meditatie en bedachtzaamheid, de bestrijding zijn van

boosaardige valkuilen en mij veel wijsheid en inzicht kunnen geven.

Want aandacht en bedachtzaamheid zijn belangrijke factoren in mijn geestelijk leven.

Bedachtzaamheid zal over ons waken, verstandigheid zal ons behoeden

Een parachute ga ik aanschaffen, die mij zal helpen om bedachtzaam te worden.

4 mei 2007

Rachèl

Kan ik mijzelf verliezen? (vervolg)

Alweer vind ik het moeilijk om voor de 2e keer over hetzelfde onderwerp te schrijven,

Maar……er gebeurd niets voor niets.

Gisteravond waren we voor het project over het Vredes Groeitapijt in Amsterdam,

in een buurthuis. We wilden de mensen die er kwamen motiveren om, na een inleiding

erover en het doel van dit project, lapjes te laten maken voor dit groeitapijt.

Onder het genot van een kopje koffie, later iets sterkers, werd er eerst folkloristisch

gedanst in de prachtigste kleding die ook zelf gemaakt is.

Zo kunstig met de eenvoudigste middelen, knopen, gespen, elastiekjes, restanten van

diverse materialen.

De overgave waarmee er gedanst werd was geweldig en dan te bedenken dat er ook

mensen van boven de 70 jaar mee deden.

Alles was één - voud.

Allen één in al zijn eenvoud.

Geen onvertogen woord is er die hele avond gevallen.

Daarna werd er gewerkt aan de lapjes en de mensen konden zelf een keuze maken

over de kleur of materiaal wat aanwezig was.

Vele potjes met textielverf werden geopend, kwasten uitgedeeld en een ieder ging

aan de slag.

Heel serieus werd er over nagedacht, gewerkt, gekeuveld, aandachtig naar elkaar kijkend,

vol bewondering wat de ander presteerde.

En dat allemaal zonder commentaar te leveren dat de ander een verkeerde kleur

gebruikte of het misschien niet deed zoals het hoorde of wat dan ook.

En als ze klaar waren lieten ze de lapjes vol trots aan elkaar en ons zien.

Ik heb genoten van de vele verschillende mensen in al zijn eenvoud die daar kwamen.

Meeste waren ouderen die eenzaam zijn en/of contact willen hebben met elkaar door te

babbelen over de diverse actuele onderwerpen.

Eenzaam maar met een hart vol liefde.

De aandacht die de mensen naar elkaar hebben is geweldig, geen haast is er, nee

alleen maar de ontspanning en de gezelligheid.

Erg onder de indruk was en ben ik nog steeds over dit "rustige en vredige" gebeuren.

Een ieder in zijn of haar lekker zittende kloffie, geen luxe, geen opschepperij, nee

je komt zoals je bent.

En ik dacht, was ik ook maar zo, zonder commentaar, zonder te oordelen naar

de ander. Zonder een negatieve mening te hebben of zonder na te denken dingen

zeggen die niet aardig zijn.

Het heeft me de hele dag bezig gehouden dus ook daarin kan ik mezelf verliezen om

te kijken, af te kijken hoe het ook kan.

Vaak door de omstandigheden komen mensen in nood en problemen te zitten.

Een luisterend oor en liefde te geven doet wonderen.

Want dat er armoede is onder de mensen is een ieder duidelijk, maar willen we die ook

onder ogen komen? De mensen die in nood zijn helpen door iets van onze rijkdom af te

staan? We hebben toch genoeg aan kleding? Dagelijks te eten, een warm huis en ga zo

maar door.

Mooie mensen heb ik gezien en gefotografeerd, met het hart op de juiste plaats

voor elkaar.

De liefde die ze krijgen door daar te kunnen komen, helemaal gratis.

De mensen die zich daar voor inzetten om de avonden te organiseren.

De mensen die komen, een tevreden gevoel te geven door te luisteren en geïnteresseerd

te zijn naar elkaar.

Laten we eens goed bij ons zelf te raden gaan wat we er eventueel aan zouden kunnen

doen. Want het grootste kenmerk van liefde is, dat het wil delen.

En we hebben genoeg om te delen.

vreugde delen

vertrouwen delen

vrede delen

liefde delen

respect delen

waarheid delen

begrip delen ...

waarheid delen in liefde

20 april 2007 Rachèl

Kan ik mezelf verliezen?

Wanneer verlies ik mezelf?

Wat een moeilijke vraag vind ik dit, want wat de één verliezen noemt, noemt de ander

opgaan in….!

Als ik alles onder controle heb en/of kan houden, blijf ik bij mijzelf en daardoor alert.

Wat mij nog al eens kan gebeuren is, als ik het erg druk heb en dus veel, heel veel tegelijk

wil doen en dan ook nog eens perfect, dan loop/liep ik mezelf achterna.

Ik loop als het ware mezelf voorbij en kan dan zeer chaotisch zijn.

Jij chaotisch? Ja, ook ik ben maar een mens en ben dagelijks op school om te leren.

Vroeger, wilde ik alles tegelijk doen en dan ook nog zo snel mogelijk.

Zag dan dit, moest het gelijk doen, maakte het niet af want ik zag weer iets wat ook nog

gedaan worden. En zo kon het gebeuren dat ik met 5 – 6 dingen bezig was.

Ik was de controle over mijzelf kwijt, gevolg: overal lag onaf werk en was veel langer

bezig met alles op orde te brengen.

Dit is een voorbeeld zoals mijn leven er toen uit zag, ik was de controle volledig kwijt.

Naarmate mijn leven, mijn doen en laten rustiger werd, ging ik ook alles rustiger doen met

als gevolg…alles ging veel sneller en was nog netjes ook.

Nu gaat het niet om het snelle of het nette werk, maar wat er in mijn hoofd gebeurde,

de gedachte die eerst van hot naar her vlogen. Me niet meer goed kunnen concentreren,

waardoor ik ook de controle kwijt raakte over mijn handel en wandel.

Ik werd/was onzeker, verward en moe van alles.

Nu vele jaren later is dit gelukkig niet meer zo, een enkele keer als er veel te regelen valt

kan ik even het overzicht kwijtraken. In het overzicht kwijtraken versta ik mezelf

verliezen, dus kwijtraken.

Wat me een paar keer is overkomen, dat ik kwaad werd en wel zo erg dat ik niet meer

wist wat ik in die boosheid had gezegd. Ik was mezelf volkomen kwijt, schrok hevig toen

het me verteld werd wat er gebeurd was.

Wat ik allemaal had gezegd in een vlaag van verblind te zijn door boosheid.

De boosheid die mij in zijn greep had en me daardoor de controle ontnam over mijn

zelfbeheersing.

Daarna kwam de verslagenheid, de vermoeidheid van alle verspilde energie en het

(tijdelijk) uit evenwicht zijn. Maar het allerergste vind ik dat je iemand pijn hebt gedaan,

niet meer weet wat je allemaal gezegd hebt. Het is allemaal weer goed gekomen, maar dit

mag niet/

nooit meer gebeuren.

Ik kon mijzelf verliezen in emoties, was dan niet meer te stoppen. De emoties die van mij

de controle overnamen, die me machteloos maakte, die mij niet meer helder liet denken.

Alert moest ik zijn en blijven om niet te verdrinken in de emotie en daardoor

zelfmedelijden zou krijgen.

Mezelf verliezen in de onderstaande voorbeelden betekend voor mij niet de controle

kwijt zijn of mijzelf verliezen, maar opgaan in de schoonheid van……..

- Ik kan mezelf verliezen in het beluisteren van muziek, omdat het me ontroerd met name

de klassieke muziek. Dan denk ik: wat geniaal dat mensen dit hebben kunnen componeren

en dat die muziek nu jaren later nog steeds zo mooi is en mij zo kan raken.

- Ik kan mezelf verliezen in de natuur. Ook dit voorjaar, hoe alles weer uitloopt met al

haar schoonheid in geur en kleur. De vele lammetjes die ik gisteren b.v. zag in

de weilanden, zo schattig. En al die schoonheid krijgen we allemaal voor niets.

Waar krijg je tegenwoordig nog iets gratis en voor niet.

-Ik kan mezelf verliezen in mensen die zoveel voor anderen doen, allerlei mensen in nood

helpen en hun leven in dienst stellen voor de verbetering van slechte omstandigheden.

- Mensen in nood helpen, daar het geduld en de kracht voor op kunnen brengen.

Waarom gebeurd dit met mij? Omdat die mensen voor mij een voorbeeld zijn, dat ik nooit

op die gedachte ben gekomen om dat te gaan doen.

-Ik kan mezelf verliezen in de schoonheid van het leven.

- Ik kan mijzelf verliezen als me bedenk waar ik allemaal zo dankbaar voor kan zijn.

Dingen die allemaal heel gewoon zijn geworden in mijn leven en zoals dat:

- ik ieder ochtend weer in vrede, vrijheid en gezondheid op mag staan,

- ik de kraan open draai en er "gewoon" water uit stroomt

- er voldoende eten en drinken is

- ik kan kiezen uit verschillende soorten groente/eten en dan zelfs nog durf te zeggen:

"daar heb ik geen trek in" of erger nog: "dat lust ik niet"

- ik kleren heb om aan te trekken

- ik deze week mooie kleren heb kunnen kopen en niet hoef te beknibbelen op….

- een gezellig warme woning heb

- een warm bed heb

- dat ik gezond ben

- de zon schijnt

- voor zoveel dingen in mijn leven

Dankbaar kan, nee MOET zijn om alles wat maar gewoon is en waar ik aan voorbij loopt.

Dankbaar om de liefde die ik van mensen mag ontvangen en lachende gezichten kan zien.

Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dan verlies ik mezelf in het schrijven over…..

En iets wat ik beslist niet wil is….

mijzelf verliezen of kwijtraken in…..

5 april 2007 Rachèl

Veiligheid (vervolg)

Veiligheid heb ik ook in mijn eigen huis, omdat ik me daar heerlijk voel. Dat is ook wel eens

anders geweest. In tijden dat ik niet goed in mijn vel zat en dus ook zeer onrustig was,

wilde ik steeds maar weg, "vluchtgedrag" begreep ik later.

Iedereen maakt zijn huisje op zijn eigen wijze knus en gezellig of streeft daarnaar.

Maar velen houden ook de schijn op, met name als er vrienden op bezoek komen.

Daarna barst vaak de bui weer los vol verwijten en al zo meer.

Nee, ik zou niet achter de voordeuren willen gluren hoe het daar is.

Ik denk wel eens "wat een leuk gezinnetje of die zijn gelukkig samen" maar schijn

bedriegt.

"Het gras bij de buren is altijd groener" zegt men, maar ik geloof daar niet in.

Zie eerst maar eens je eigen grasveldje onderhouden, bewaar en behoud de vrede, dus

ook de veiligheid.

Is het niet zo dat we allemaal het gevoel van veiligheid nodig hebben?

In diverse uitingen is dit zichtbaar:

Sommigen willen we deel uit maken van een groep, omdat ze zich dan gesteund voelen door

de andere groepsleden.

Anderen hebben dat in het "zorgen" voor elkaar, ik denk dan aan een woongemeenschap.

Of we streven naar evenwicht om vrij en onafhankelijk te zijn en te blijven.

We bouwen en passen dus onze omgeving aan om daarin veiligheid en comfort te creëren.

Door te volharden bereiken we de onovertrefbare veiligheid.

Veiligheid is niet door te zeggen: ik heb alles geregeld voor als er iets met mij gebeurd in

de vorm van verzekeringen afsluiten, je relatie of huwelijk.

Er is geen zekerheid in de vrijheid of veiligheid, tenminste niet in de zin zoals we

zekerheid verwachten door dit soort financiële zaken te moeten afhandelen.

Nee, dit is tijdelijke veiligheid, dit is stoffelijke aardse ego veiligheid.

Het is een noodzakelijke verplichting wat niets te maken met spiritualiteit.

Maar zolang de rust en evenwicht niet in je body en geest zit blijft het gevaar dreigen

voor de onrust en dus het onveilige gevoel.

Er is ook nog de spirituele veiligheid, want bevrijd te zijn van de last rechtertje te spelen

over andere mensen, geeft een uitstraling en een Veiligheid in Vrijheid en Vrede.

Je wordt als het ware een VVV kantoor: Veiligheid / Vrijheid / Vrede.

De diepe liefde die over je en uit je komt, maakt dat je je geborgen en veilig voelt.

Met deze bewustwording zullen we spirituele veiligheid, verlichting, kracht en moed

krijgen.

Een solide, oerstevige basis waarop we verder kunnen leven en leren.

De liefde zorgt voor veiligheid, zo kun je open staan voor spirituele groei en daarmee

meer begrip en ruimte ontwikkelen voor jezelf (de spirituele groei) en voor de ander

(meer begrip en ruimte).

Volhardend te blijven leren, luisterend naar je intuïtie, jezelf toestemming geven om deze

weg te gaan, geeft zo'n voldoening, rijkdom en maakt je zo krachtig, dat is niet te

beschrijven.

Pas dan kun je liefde en veiligheid bieden, dat gaat niet meer geforceerd maar heel

spontaan.

Het wordt een automatisme.

Toe geef de ander eens een vriendelijk woord of een knuffel waar hij/zij behoeft aan

heeft.

We zijn bezig met een Vredeskleed, maar heeft dit zin als we zelf geen vrede in en om

ons hebben? Als we geen vredige en veilige uitstraling hebben?

Weten we wel waar we mee bezig zijn?

Laten we het leven beter maken in een veiliger wereld.

16 maart 2007

Rachèl

Veiligheid

Veiligheid is een weten.

We hebben er allemaal grote behoefte aan.

Misschien de één wat meer dan de ander. Als ik naar mijzelf kijk en voel heb ik daar veel

behoefte aan. Maar die behoefte wisselt wel, afhankelijk van mijn gemoedstoestand.

Ik merk ook naarmate ik ouder word, ik die veiligheid ook nodig heb, al is en kan het wel

eens voor anderen belastend zijn. Waarom?

Als ik naar mijn moeder nu kijk en voel hoe haar energie is, voelt ze zich met mij in haar

buurt het veiligst.

Ik kan dit voor een deel wel aan, maar ook vind ik het soms een last die op mijn schouders

ligt.

Het een verantwoordelijkheid die ze mij onbewust geeft en die ik erg groot vind.

Want ik besef dat ik haar echt niet in alles de veiligheid kan bieden.

Veiligheid is essentieel, maar er dreigt toch overal gevaar.

Gevaar in de zin van: het auto verkeer / de fiets / de trein / thuis /om ziek te worden .

Dat er ingebroken kan worden in je huis.

Niet zo negatief denken hoor ik nu om mij heen, dat is wel zo, maar hoe vaak gebeurd

het niet vlak bij je in de buurt. Dat dacht ik ook, mij overkomt het niet, tot……………..

Erger is het nog met het gevaar voor oorlog, wij hebben nu nog geluk, maar kijk en luister

maar om je heen. Het gevaar, dus de onveiligheid, is zo dichtbij.

Veiligheid ligt voor mijn gevoel ook dicht bij vrijheid, want als je in een oorlog leeft ben

je niet veilig en heb je geen vrijheid.

Als je door wat dan ook in de gevangenis komt, heb je veiligheid in de cel (buiten de cel

gebeuren ook de gekste dingen), maar geen vrijheid.

Waarom klemmen mensen zich vast aan overtuigingen / geloven?

Ik wil en mag nooit zeggen dat een geloof of overtuiging niet goed is, dan geef ik een

oordeel.

Er zijn veel mensen die veiligheid en vastigheid vinden in hun geloof, maar als dit TE ver

gaat dan wordt het een gesloten of opgesloten geest.

En een gesloten of opgesloten geest is de vijand van vrijheid en veiligheid.

Veiligheid en onveiligheid zijn bijna buren zo dicht ligt het bij elkaar.

Veiligheid is ook een keuze die je kunt maken, want als ik op een dag heel bewust iets

ga doen wat gevaarlijk is dan vraag ik naar onveiligheid.

Voorbeeldje: als ik ergens bij moet en ik ga op een stoel staan die gammel is, loop ik

de kans dat de stoel door z'n poten zakt met alle gevolgen van dien.

Als ik op de grote weg meer dan 150 km rijdt en allerlei kunsten uithaal, vraag ik om

ongelukken en dus onveiligheid, maar in dit geval ook voor mijn medemens.

In een omgeving vol vertrouwen en veiligheid kan ik me beter ontspannen en losmaken van

wat er eigenlijk allemaal moet gebeuren. Van wat ik eigenlijk nog allemaal had willen doen.

Ik kan dan beter bij mijzelf komen.

Zodra ik veilig ben, vervliegt mijn angst.

Ook vind ik veel veiligheid in mijn spiritualiteit, o.a. in het mediteren waar de rust dan

over mij heen komt als een warme deken.

Hoe meer ik van mijzelf ben gaan leren houden, hoe veiliger het wordt.

Ik kom dichter bij mijn gevoel, waar ik vroeger niet op durfde te vertrouwen, dus onveilig

voelde, is dit alles veiliger geworden.

Gevoelens te ervaren zoals: onvoorwaardelijke liefde, veiligheid, vreugde, geluk en te

ervaren dat mijn eigenwaarde weer terug komt.

De liefde van het spirituele in al zijn facetten zorgt voor veiligheid.

Door de stroom van spiritualiteit in mijn dagelijks leven en te weten wat de reden is

waarom ik leef, geeft dit alles mij een rust die ik hiervoor nooit heb gekend.

Dit alles is alleen maar ontstaan door te volharden in het vertrouwen dat het ooit goed

zou komen. Het geeft mij een gevoel van welbehagen en veiligheid.

Gevoelens van veiligheid, erkenning, herkenning en geborgenheid.

Door deze gevoelens van veiligheid hoop ik steeds minder te oordelen en naar anderen

te wijzen, ...

Veiligheid = geborgenheid

zekerheid

betrouwbaarheid

Zekerheid kan je weer opsplitsen in: vastheid

stelligheid

waarborg

Door te kijken naar mijn eigen innerlijk, meer te blijven in mijn eigen centrum, gevoelens

te ervaren zoals onvoorwaardelijke liefde, veiligheid en vreugde hoop ik nog meer voor

mijn medemens te kunnen betekenen.

1 maart 2007 Rachèl

Verdraagzaamheid (vervolg)

In het vorige stukje gaf ik uitleg over de verschillende betekenissen van

"verdraagzaamheid".

In bijna iedere uitleg kwamen woorden terug als: toegevend – inschikkelijk en nog een

paar.

Laat ik er nog wat toelichten.

Gedienstig: ik heb de ervaring dat je daar ook te ver in kunt gaan.

Je kunt dit ook negatief vertalen in slaafsheid.

Jarenlang heb ik mij "ten dienste" gesteld van en voor iemand tot het slaafse toe.

Dat had ik eerst niet zo in de gaten, dacht echt dat ik er goed aan deed maar….

onderwerpen aan de ander en er zelf de dupe van worden is niet goed.

Toen ik het echter wel in de gaten kreeg (velen hadden me al gewaarschuwd), kon ik er

bijna niet meer stoppen.

Ik was te ver gegaan in verdraagzaamheid, en te meegaand geweest,

Steeds dacht ik: " het houd wel een keertje op"

Verdraagzaamheid betekend niet dat je maar alles moet tolereren van mensen, ook al zijn

het je (beste) vrienden. Jij hoeft geen pijn gedaan te worden.

Het is me uiteindelijk wel gelukt om te stoppen met dit gedrag.

Met de leiding waarvan ik later pas beseft dat het "De Goddelijke Liefde" was die mij

bij de hand nam en mij eruit heeft gehaald.

Kan ik de weerspannige energie die in mij zelf zit ombuigen tot verdraagzaamheid?

Soms denk je heel verdraagzaam te zijn en dan blijkt dat je juist heel irritant bent.

Waarom?

Te verdraagzaam zijn gaat leiden tot irritaties.

Als je alles maar goed vindt van die ander, ben je ook een meeloper en dat wil die ander

niet.

Als iemand je dringend nodig heeft en jou heeft uitgekozen om te praten, en jij zegt dat

het je niet uitkomt er geen tijd voor hebt, is dat verdraagzaamheid?

Leren tolerant te zijn, een luisterend oor en respect te hebben voor je medemens

wanneer

die in een moeilijke situaties zit en jou nodig heeft. Hij/zij zoekt jou niet voor niets uit!

Wees lief en verdraagzaam tegenover je medemens.

Behandel hen omdat ieder mens belangrijk is, dan zullen ze ook jou zo behandelen. ...

"zo Ge doet, zo Ge ontmoet" zegt een oud spreekwoord.

Elke mens zien in zijn kwetsbaarheid, omdat het een menselijk gegeven is.

Daarin ligt het hart van mededogen, daarin ligt de verantwoording van verdraagzaamheid.

Ooit zei iemand mij: hoe zou je zelf behandeld willen worden?

En zo moet je eigenlijk eerst denken alvorens je onverdraagzaam bent, maar vaak heb je

daar geen tijd voor en is het ongeduldige al geschied.

Waar het op aankomt, is op de toestand van de geest, het gemoed en het hart.

Daar begint verdraagzaamheid, daar ligt de kern waaruit onze gevoelens en gedragingen

geboren worden.

Het verdraagzaam zijn tegenover anderen en vooral rustig blijven.

Als je onrustig, onzeker of angstig bent, komt daar onverdraagzaamheid uit voort.

Verdraagzaam te zijn en gevoelig te worden - onpartijdig en compromisloos ...

Geduldig en verdraagzaam zijn (en dat lukt me helaas niet altijd) verschaffen mij

een positieve levensinstelling.

Misschien is het té moeilijk om alle mensen lief te hebben:

maar misschien is het wél mogelijk om in elke mens "de mens" te zien.

Ik heb het woord verdraagzaamheid even helemaal uit z'n verband gerukt:

Ver = zie ik als je niet verdraagzaam bent, dan is dat VER te zoeken.

Draag = maak het jezelf en de ander DRAAGbaar om verdraagzaam te zijn

Zaam = voelt voor mij als "eenzaam" als ik niet verdraagzaam kan zijn.

Liefde overwint alles

Liefde verzacht pijn

Liefde brengt verandering

Liefde brengt respect en verdraagzaamheid

16 februari 2007

Rachèl

Verdraagzaamheid

Verdraagzaamheid: betekend duldbaar,

Duldbaar betekend weer: houdbaar

Verdraagzaamheid: betekend inschikkelijk,

Inschikkelijk betekend weer: buigzaam, coulant, handelbaar,

meegaand,

toegevend en welwillend.

Dat is nogal wat.

Omdat ik van puzzelen houd ben ik verder gaan zoeken.

Buigzaam = lenig, soepel, taai en gedwee.

Coulant = gedienstig, gemakkelijk, tegemoetkomend en toegevend.

Handelbaar = gedwee, gewillig, mak en tam.

Meegaand = inschikkelijk, toegevend en volgzaam.

Toegevend = geduldig, lankmoedig en inschikkelijk.

Welwillend = genegen, vriendelijk, goedgunstig en welgezind.

Toen ik dit allemaal had opgezocht schrok ik toch wel van de hoeveelheid betekenissen

die er uit 1 woord te halen zijn.

Aan welke uitleg voldoe ik eigenlijk?

Ik voldoe volgens mijzelf aan 50% negatief en 50% positief, dat vind ik zelf bedroevend,

dus…

Een grote onmisbare eigenschap is verdraagzaamheid.

Hoe kan en krijg ik nu de dingen zo gezegd dat ik er geen schade mee aanricht?

We (ik) praten TE veel en we (ik) luisteren TE weinig.

Verdraagzaamheid is respect hebben voor elkaar

is respect hebben voor andermans cultuur

is leren en weten dat anderen ook gevoel hebben, dus waarom zo hard

uitvallen en iemand pijn doen?

Ik moet leren omgaan met conflicten en verschillen en me daardoor niet uit het veld laten

slaan, dus meegaand leren zijn. Respecteren dat anderen ook een mening hebben.

We moeten een verhaal van twee kanten beluisteren, zonder oordeel.

Zo dat is me wat, wat ik nu opschrijf bedenk ik me ineens.

Als kinderen een conflict hebben, zoeken ze altijd naar een creatieve oplossing.

Dat kan enige tijd kosten, maar met wat inschikkelijkheid, en dat met behulp van (of ook

wel zonder) hulp van de ouders, kan het uiteindelijk tot een oplossing komen. Geduldig

zijn!

Kijk eens naar de verschillende culturen in Weesp, gaan we daar altijd verdraagzaam

mee om? Ook die mensen hebben een hart en gevoel, hebben meestal andere

leefgewoonten in omgang met anderen.

Eten, kleden, geloven anders, gaan in en op straat anders met elkaar om.

Althans dat vinden wij, maar voor hun zijn de dingen zo heel gewoon.

We hebben ons oordeel al snel klaar door commentaar op deze leefgewoonten te geven.

Geef ook hen de ruimte om te kunnen leven en te geloven op hun wijze.

Vrijheid van godsdienst.

Die is er al jaren niet, we zeggen van wel maar handelen we daar ook naar?

Ik geloof in Verdraagzaamheid en Respect om iedereen in zijn of haar kracht te zetten.

Het leven in deze wereld en dus in deze maatschappij stelt daar hele hoge eisen aan.

Verdraagzaamheid, dagelijks worden we op de proef gesteld. We worden dagelijks getest

op onze lankmoedigheid, geduldig en vriendelijk te zijn.

In verdraagzaamheid mag geen angst zitten, want angst werkt negatief.

Dus heb het lef om meer verdraagzaam te zijn en de benadering naar derden verandert

als een toverbal.

Je leven krijgt de mooiste kleuren en die kleuren hebben weer te maken met energieën.

Mededogen, verdraagzaamheid om zo een beter mens te worden en te stijgen naar hogere

niveaus, waarmee ik kan meewerken aan een leefbaardere wereld.

Dan moet ik eerst beginnen in mijn eigen omgeving.

Naar mijn naasten, mijn vrienden, familie en mensen waar ik erg veel om geef.

Maar ook en dat is NOG belangrijker naar mensen die ik eigen niet zo erg graag mag.

Liever niet mee om wil gaan maar wat soms niet anders kan in bepaalde situaties.

Ojee, daar heb ik alweer een oordeel!!!

Ik heb daar een recept voor gevonden op internet:

Een portie opgewektheid

Een volle kan met lach

Een blik boordevol geduld

Geluk voor iedere dag

We kruiden het met humor

Wat blijdschap kan er in

Een mespuntje verdraagzaamheid

En heel veel goede zin

Spreid dan een beetje warmte

Geef hier en daar wat licht

Garneer het met wat vrolijkheid

En met een blij gezicht.

Ik ga dit recept morgen maken en al doe ik aan de lijn, ik zal er heel veel van eten.

Eet smakelijk! 2 februari 2007

Rachèl

HUMOR

Humor, ik heb de omschrijving/betekenis van het woord eerst eens opgezocht -

" Humor is het vermogen om bij mensen de lachlust op te wekken".

Maar is humor altijd om te lachen?

Er zijn zoveel verschillende soorten humor, laat ik er eens een paar noemen:

Sarcastische humor – sarcasme = bijtende geestigheid

Cynische humor – cynisme = verbitterde geestigheid

Galgenhumor = wrange geestigheid

Zelfspot - ironie = om de spot met zichzelf te drijven

Zwarte humor = gebaseerd op het leed van anderen, met als doel

te spotten en te amuseren.

Sarcasme of cynisme en galgenhumor komen voort uit wantrouwen, twijfel naar

de medemens, terwijl deze het vaak met goede bedoelingen zeggen.

Zelf houd ik wel van humor en zeker als het er spontaan uit komt.

Ik betrap mezelf erop dat ik vooral de humor met de woordspelingen nogal eens hanteer.

Een voorbeeld:

Pas geleden zei iemand tegen mij: "Je bent een kei" waarop ik antwoordde ik "als het maar

geen zwerfkei is" en dat was eruit voordat ik het wist.

Zeker niet met de bedoeling om leuk te willen zijn.

Ooit vroeg iemand mij na een spontane woordspeling: "moet ik daarom lachen"?

Nee, antwoordde ik, dat is zeker niet de bedoeling want dan is het spontane eruit.

Humor is ook het beste medicijn als het maar positieve humor is.

Nooit ten koste van iemand of jezelf.

Humor is niet bedoeld om mensen pijn te doen of om te gebruiken om mensen een rad voor

de ogen te draaien.

Humor geeft een prettige draai aan mijn leven, want zijn we niet allemaal op zoek naar

een gevoel van tevredenheid en geluk in het leven?

Humor kan ook een vorm van afleiding bieden. Kijk maar eens hoeveel cabaretiers er zijn.

Mensen die hun best doen om ons vrolijk te maken, zodat we kunnen lachen.

Eigenlijk vind ik het bedroevend dat je deze mensen nodig hebt om er vrolijk van

te worden.

Ik kan pas vrolijk zijn als er evenwicht is in mijn denken, mijn doen en mijn innerlijk.

Als ik uit balans ben kan ik moeilijk bij mij zelf komen en dus ook niet bij mijn aangeboren

humor, want dan valt er niets te lachen.

Zijn we het lachen verleert, omdat we het zo druk hebben met allemaal serieuze zaken?

Waarom is lachen zo belangrijk?

De beste manier om een probleem op te lossen = de humor ervaren van te ontdekken.

Humor is een vaardigheid die we niet moeten verwaarlozen.

Als we dat wel doen loop je de kans om ziek te worden.

Humor geeft je een gezonde mate om van een afstand naar jezelf te kijken en…...van

lachen lijken "grote" problemen opeens een stuk kleiner.

En het voorkomt stress, een woord waar ik een hekel aan heb, omdat tegenwoordig dit

woord te pas en onpas wordt gebruikt.

Mensen die veel lachen zijn ook vaak een stuk gezonder dan neerslachtige mensen.

Want zegt men "lachen is gezond".

Ook dit is een ervaring die ik zelf aan den lijve ondervonden heb.

Een tijd van ziek zijn of onderweg het te worden.

Waarom?

Door mijn negatieve instelling, omdat ik het allemaal niet meer belangrijk vond.

Slecht met mijzelf omging, ach, het was niet belangrijk meer, ik was op dat moment

mijn positieve instelling kwijt en dreigde langzaam weg te zakken.

Totdat ik de humor weer hervond. Er bestaan ook therapieën om (weer) te leren lachen. Onze hersenen maken een stof aan

als we lachen, endorfine, die een kalmerend en pijnstillend effect hebben.

Dit is één van de redenen dat er Clini-Clowns zijn gekomen, om mensen meer te laten

lachen.

Van lachen krijg ik energie en voel ik me ontspannen en tevreden.

Lachen kan ook een uitlaatklep zijn van emoties en werkt bevrijdend.

Lachen is eigenlijk net zo belangrijk als eten, drinken en ademhalen, dus nog gezond ook.

Ik las ergens het volgende:

Leer te lachen om niets

Leer te lachen om het lachen

Te lachen om het plezier van het lachen

Te lachen, om je mentaal te ontspannen

Leer om meer te lachen……

om meer te leren genieten van je leven

om meer geluk te ervaren in je leven.

Als we de humor en de vreugde in Gods wereld ontdekken, voelen we de vreugde van

de spirituele wereld en dat is LIEFDE.

Wanneer heb ik eigenlijk voor het laatst gelachen?

Dat antwoord houd ik voor mijzelf, maar ik ga wel door met de humor en de lach in mijn

leven.

19 januari 2007 Rachèl

VRIJHEID (vervolg)

Wat is dat toch belangrijk in ons leven.

Vrijheid is: geen enkele belemmering / geen enkel opstakel meer te hebben.

Is dat niet onze grootste wens?

De mijne wel, want dan heb ik ook totale innerlijke vrijheid.

Stapje voor stapje ga ik meer vrijheid, vrede en rust in mijzelf ervaren.

Dat houdt niet in dat ik nooit meer vast vastloop op een stukje wat nog niet helemaal vrij

is. Maar is dat niet het groeiproces waar ik inzit?

Dit groeiproces kan ik beïnvloeden door meditatie in mijn dagelijks leven.

Dat lukt me nog (steeds) niet iedere dag om langer en langer naar binnen te gaan.

Want soms/ regelmatig ben ik zo druk met aardse beslommeringen en daar is niets mis

mee.

ALS

Er is pas wat mis mee als de aardse beslommeringen belangrijker worden dan mijn

meditatieve momenten, want daarmee sta ik mijn spirituele groei in de weg, en word ik

onrustig en dus onvrij.

Daarom is het belangrijk als ik streef naar de realisatie van innerlijk rust en vrijheid, om

mezelf tot de orde te roepen. Er wat mee te doen.

Ga zitten in de volledige vrijheid en wees stil.

Luister naar je innerlijke wezen, kijk naar jezelf, je lichaam en je geest en zie wat er

allemaal gebeurd.

Alleen jij kan dit bepalen, alleen jij kan de keuze maken om voor vrijheid te kiezen als het

gaat om je innerlijke vrijheid.

De ander kan je er op attent maken, maar als je daar zelf niet 100% voor kiest gebeurd

er helemaal niets. Je moet het nooit doen omdat de ander dit van je vraagt, want dan

heeft de andere jouw keuze bepaalt. Het resultaat is dan dat je vroeg of laat er helemaal

in vast loopt, omdat je er eigenlijk niet achter stond / niet zelf voor had gekozen.

Het is een prachtig wonder om binnen in jezelf te zien en te voelen hoe er meer en meer

rust ontstaat, je meer in vrijheid gaat leven.

Je hele lichaam zal daar positief op reageren, je wordt losser en dus vrijer in denken,

doen en handelen. Je lichaam en je geest worden gezonder.

Je kunt glimlachen, want de gespannen trek is van je gezicht verdwenen.

Je zit niet meer zo vast aan oude gewoontes of regels die je jezelf had opgelegd.

Je ziet de betrekkelijkheid van zoveel zaken, je gaat en kijkt er luchtiger tegen aan en

ach,…zo belangrijk was het eigenlijk niet.

Dat is vrijheid, dat is leven, dat is genieten van de mooie dingen die er zijn, die je eerst

niet kon zien door de hindernissen die er waren.

Dat is VRIJHEID! 15 december 2006

Rachèl

VRIJHEID

Wat versta ik onder vrijheid?

Vrijheid is voor mij, met mijn voorgeschiedenis erg belangrijk.

In oorlogstijd 1942 geboren en dus geen vrijheid, gelukkig dat je dit als baby niet beseft.

Of toch?

Je kon en mocht niet buiten spelen dat was veel te gevaarlijk.

Dat was voor een kind, die nog geen gevaar ziet, onbegrijpelijk.

Op 5 mei vieren we onze vrijheid.

Maar beseffen we ook wel wat vrijheid echt inhoud? We gaan er zo onzorgvuldig mee om.

Als ik naar het nieuws kijk, waar je niet echt vrolijk van wordt trouwens, zie en hoor

ik het alleen maar over oorlog. Dus de onvrijheid.

Al die mensen die in angst leven en honger hebben, omdat er soms 1 persoon streeft naar

hogerop en macht.

Mensen die vastgeketend zitten of onterecht gevangen zitten…VRIJHEID?

Vrijheid hoort de gewoonste zaak van de wereld te zijn, maar voor velen is dat helaas

niet zo. Geef elkaar de ruimte en dus vrijheid.

Wat zijn nu de voordelen en nadelen van deze vrijheid?

Is dat op de bres staan en iedereen laten horen wat en hoe jij er over denkt en dan dit,

ten koste van alles, willen doorduwen?

We kunnen ook zelf zonder het te weten onze vrijheid op het spel zetten.

Ook ik heb me laten meeslepen met de orders die de ander gaf en me zodoende

ongemerkt laten worden tot een "onvrije".

Dat is mijn ervaring van voorgaande jaren, zonder het te beseffen.

Veel buitenstaanders, echte vrienden, zagen het gebeuren en waarschuwde mij.

Maar koppig en eigenwijs als ik ben luisterde ik niet.

Tot mijn ogen "eindelijk" na ongeveer 18 jaar open gingen.

Het herverkrijgen van mijn vrijheid was zwaar, maar is uiteindelijk gelukt.

Nu pas heb ik mijn volledige vrijheid terug en zie ik wat er zich alle jaren heeft

afgespeeld en daar kan ik lering uit trekken.

Er bestaan verschillende soorten vrijheid: vrijheid in keuze

vrijheid in leven

vrijheid van meningsuiting

vrijheid van godsdienst

vrijheid om …….

Vrijheid wordt ook vaak begrepen dat je maar alles kunt, mag zeggen en doen.

Eigenlijk is het heel moeilijk en ingewikkeld om met je vrijheid om te gaan, want hoever

mag en kan ik gaan?

Vrijheid van meningsuiting: het is een groot goed en dat moet goed bewaakt worden en

dat laatste geeft dan weer gelijk een beperking er aan.

Vrijheid is ook het weten en kennen van je beperkingen.

Eigenlijk is het woord vrijheid een vreemd woord.

Vrijheid is in mijn optiek ongrijpbaar, individueel, onoverdraagbaar en moeilijk om het

vastte houden. Want voor je het zelf beseft doe je weer dingen die de ander wil en ben

je dus weer niet vrij.

Tenzij je het geheel "vrij"willig doet.

Het woord "vrijwillig" zegt het al, je doet het uit eigen vrije wil.

Zo zijn er nog een paar woorden die voor zich spreken.

Wat dacht je van "vrijelijk" dat betekent ongehinderd dus vrij.

Daar staat tegenover "vrijheidsberoving" gevangenhouding / ontvoering en nog meer.

Vrijheid = onafhankelijkheid / onbelemmerdheid / ongedwongenheid / vrijdom.

Kunnen we wel met die vrijheid omgaan, worden we dan niet te veeleisend?

We moeten ons eens meer beseffen wat die vrijheid inhoud, in een land te wonen waar

geen oorlog is en er geen misbruik van te maken door te bekvechten over onbelangrijke

zaken.

Laat de mens vrij zijn en…blijven in denken / beslissingen te nemen, ook al ben je het er

niet mee eens. Laat de ander in zijn waarde ook al is het niet jouw vrijheid.

Vrijheid maak je met elkaar, doe het dan ook en laten we er samen aan werken.

1 december 2006

Rachèl

DE DIRIGENT ZIJN VAN JE LEVEN, KAN DAT? (vervolg)

Net als in het voorgaande stuk zeg ik ook nu weer volkomen "JA", je bent

de dirigent van je eigen leven.

Als dirigent van mijn leven stuur ik aan op - of mijn leven een mooie melodie wordt

- het slagen of mislukken van mijn leven

Dus hoe breng ik in mijn dagelijks leven de melodie ten gehore aan de mensen met wie

ik leef / werk / discussieer / oppervlakkig of diepgaand contact mee heb?

Van mezelf weet ik dat ik door de jaren heen een beschermende laag om me heen heb

gebouwd, een laag om niet meer pijn gedaan te kunnen worden.

Ik heb me die laag zo eigen gemaakt dat het een deel van mezelf is geworden.

Nu mijn leven zo'n positieve wending heeft gekregen in de laatste 2 jaar, moet ik

schilletje voor schilletje weer leren om die laag voor een groot deel kwijt te raken.

Niet helemaal hoeft die laag eraf, er blijven dingen over waarvoor die laag nodig is,

maar wat er af moet (en dat vind ik zelf) zijn de harde stukken.

En met die harde stukken bedoel ik o.a. soms de manier van mijn praten.

Ik weet maar al te goed dat ik heel hard en meedogenloos iets kan overbrengen, omdat

er dan ook een stuk eigenwijsheid in zit.

En "eigen" wijsheid is niet erg, daar kun je verder mee komen, maar "eigenwijsheid" en

koppigheid zijn minder geslaagd.

Dan is eigenwijsheid heel vals en dus is de melodie ook vals.

Mijn gewoontes en handelen zijn of worden als het ware mijn handtekening.

Soms zit ik vast aan een stukje van mijn handtekening en moet ik dus Tipp-Ex gebruiken

om het te verwijderen en/ of te veranderen.

Nu heb ik gelukkig een lange achternaam, dus daar kun je iets bij weglaten, maar het

is niet de bedoeling dat ik daardoor mijn identiteit ga verliezen.

Ik verander de melodie, daar waar ik het zelf belangrijk vind en bij mijzelf kan blijven.

Stel je eens voor dat er geen dirigent staat voor een orkest, dan wordt het een kakofonie

van geluiden en wordt het orkest onrustig.

Ik blijf mijn eigen dirigent en probeer met de mooie klanken een goede harmonie te

verkrijgen, een harmonie die glans geeft.

Aan deze taak mag ik mijn hele leven werken, repareren en herstellen wat niet goed ging.

Bij welke baas krijg je die kans? Als je steeds dezelfde fout maakt vlieg je eruit.

Is dat geen voorrecht dat je zo'n kans krijgt.

Met pensioen ga je niet, nee, je moet het afmaken tot de laatste dag.

De kwaliteit van mijn leven hangt af van de kwaliteit van mijn denken.

De gelegenheid om mijn denken en doen te dirigeren, zoals een dirigent zijn orkest

dirigeert, is een hele klus.

Als ik verkeerde of kwade dingen denk, dan vraag ik er om dat de hele boel misgaat,

want negatieve gedachten sturen zeker aan op negatieve gevolgen.

Als ik denk dat ik iets niet kan, dan lukt me dat ook niet.

Net zoals ik vanmiddag, ik ging zitten om dit stukje te schrijven en wist dat het zou

lukken.

Er is een overeenkomst in, waar ik voor "sta", wat mij raakt, wat mij inspireert,

en in wat mijn drijfveren zijn in mijn leven.

Ik wil tonen wie ik ben en hoe ik mijn melodie zelf dirigeer, ook al gaat dit een dag,

een week of langer verkeerd dan zal ik daar zelf achter komen.

Ik moet mijn gehoor/gevoel zo ontwikkelen dat ik hoor/voel wanneer de melodie vals

klinkt

of voelt.

Toen ik besefte hoeveel geluk, en dan bedoel ik "echt" geluk, ik heb in dit leven,

ben ik het echt gaan waarderen.

Soms is dat geluk zo groot dat ik het niet kan bevatten, dan ga ik stilletjes naar binnen

in mezelf en spreek ik het uit in mijn hart, daar word ik blij van.

Alles werkt samen, het is net een echt orkest met zijn dirigent.

Leven vanuit de natuurlijke harmonie

die zich openbaart in je hart,

is leven vanuit zuivere intuïtie

zonder wikken en te wegen.

17 november 2006

Rachèl

DE DIRIGENT ZIJN VAN JE LOT, KAN DAT?

Volgens mij ben je altijd de dirigent van je lot.

Als ik beslis om de verkeerde kant met mijn leven op te gaan, terwijl ik beter weet, dan

vraag ik er om dat het verkeerd gaat, dus dirigeer ik op dat moment mijn lot.

Jaren lang heb ik mij afgevraagd: "Waarom gaat toch alles fout wat ik doe?"

niet beseffende dat ik dit zelf sturing gaf. Dus was ik alweer de dirigent.

Ik dirigeerde mijn leven in de negatieve richting en was me er niet bewust dat ik

het deed. Of toch wel een klein beetje??

Ook al zeiden veel mensen mij, en dit alles was goed bedoeld, dat ik het anders moest

doen, nee, ik wist heus wel wat goed was voor mij.

Nou dat heb ik geweten, het heeft me heel veel verdriet gegeven.

En iedere keer maakte ik weer de verkeerde keuzes, ik ben erg hardleers en ben

dus menigmaal onderuit gegaan.

Een goede dirigent worden gaat ook met veel leren en ervaring gepaard.

- De dirigent gaat allereerst leren de muziek te lezen en te begrijpen.

Is dit ook niet zo in mijn dagelijkse leven zo?

Ik moet leren te leven naar de maatschappelijke wetten.

- De dirigent moet het stokje, een baton, leren vast te houden.

Is onze levenslijn ook niet een stokje of lijntje waarlangs we gaan en waar we ons

aan vasthouden?

- De dirigent moet het juiste tempo leren om te dirigeren.

Ik wil leren om in het juiste tempo te leven.

Ga ik te langzaam dan mis ik een hoop en ga ik te snel dan loop ik mijn doel voorbij en

mis ik dus ook een hoop.

Het juiste tempo leren te hanteren en geduldig te zijn is de kunst, niets overhaast

doen en pas dan kun ik van de dingen die gebeuren genieten.

- De dirigent moet het orkest met de orkestleden leren kennen, waarin een ieder uniek

is door het spelen van zijn eigen gekozen instrument.

Onze medemensen leren kennen en dat kan in verschillende situatie zijn.

1e in het gezin waar ik uit kom

2e op school en in de verdere opleidingen

3e op mijn werk en met de collega's

En ook daarin is iedereen uniek in de taak die hij/zij uitvoert.

Waarin een ieder zijn /haar rol speelt in het vak dat ze gekozen heeft.

- De dirigent moet leren een evenwicht te vinden tussen de diverse muzikanten,

de muziek en hem zelf.

Ook ik moet in mijn leven leren een evenwichtig mens te worden in mijn doen en laten

en niet tot ergernis van de medemens.

- Dan pas kan er een goed concert gegeven worden en wordt er niet meer vals gespeeld.

Dan pas ontstaat "mijn concert des levens" waarin ik eerlijk en oprecht moet zijn en

dus niet vals moet/ mag spelen.

En lukt dit als ik zo naar mijzelf kijk?

Ik weet natuurlijk ook wel dat dit in de praktijk niet zo eenvoudig is, voor het

ontrafelen van de oorsprong van het leven is kennis nodig.

De kracht van het lot is een constante monoloog waarin antwoord wordt gezocht op

moeilijke vragen.

Dit betekent ook dat ik de schepper van mijn eigen lot kan worden….macht om de loop

van het leven te keren van negatief naar positief.

Is het lot bepalend voor mijn leven? Ik denk het wel.

Ik geloof echt dat ikzelf verantwoordelijk ben voor mijn ultieme lot in dit leven.

Het lot bepaalt het leven.

Dat is geen populair standpunt in een tijd dat je in staat wordt geacht je leven zelf in

de hand te hebben, dus de dirigent te zijn.

Ik kunt natuurlijk wegkruipen in een hoekje en mezelf beschouwen als een slachtoffer van

het lot, van het leven en van de mensen. Schiet ik daar wat mee op?

Ik kan ook tegen het lot in opstand komen of ik kan proberen het te begrijpen en het op

een betekenisvolle wijze te leven.

De keerzijde van het lot is een alternatieve kijk op het leven…en de keerzijde van

het lot geeft hiermee een intieme inkijk in het leven van mijzelf.

Er rest mij dan niets meer dan tegen mijzelf te zeggen:

"Ik vergeef mijzelf voor iedereen die ik pijn en verdriet heb aangedaan".

Ik vond / vind het voor mijzelf de moeite waard om werkelijk in de positieve stroom

van het leven terecht te komen.

Die keuze heb ik gedaan nadat ik menig keer ben gestruikeld, maar ook weer opstond.

En nu kan ik zeggen: "Uit alle verdriet, nare situaties en stukken uit mijn leven kan ik

heel veel positieve dingen halen.

Zo zie je alles heeft twee kanten. Yin / Yang, zwart / wit, negatief / positief.

vallen / opstaan,

De keuze te maken om zo door te gaan of om het roer helemaal om te gooien, ik heb

die keuze zelf gemaakt.

Een dirigent Het lot

orkestleider bestaan

aanvoerder levensloop

koorleider leven

1 november 2006

Rachèl

HET DOEL VAN HET LEVEN – I (vervolg)

Het doel in mijn leven om daar een vervolg van te schrijven was moeilijk.

Ik heb geprobeerd het onder woorden te brengen.

Eén van de doelen van het leven is voor mij: VREDE.

De vraag is: Wat is vrede?

Op het eerste gezicht lijkt dat geen moeilijke vraag. Maar is dat ook zo?

Is vrede het afwezig zijn van oorlog, of is het alleen maar een uiterlijke vertoning

daarvan?

Is vrede innerlijk en wordt die vrede inwendig beleefd?

Is vrede harmonieus samenleven en probeer ik die harmonie te bereiken, zonder daarbij

de ander in de weg te staan?

Vrede te krijgen in mijn eigen leven en dat is op zich al een hele klus, want bij regelmaat

kom ik tot de ontdekking dat ik alweer een oordeel heb gegeven.

En dan geen oordeel dat lief was, nee een afbrekend oordeel.

En was dat goed, nee natuurlijk niet.

Het schiet er zo snel uit en dan pas realiseer ik het me.

Om de vrede in de wereld te verkrijgen moet er eerst de vrede in mijn hart groeien.

Wanneer we leren minder snel te oordelen over ons zelf en de wereld om ons heen,

dan komen we tot een ont-moeting met wat wezenlijk voor ons is.

Door hier naar te luisteren groeit onze innerlijke vrede.

En door deze persoonlijke en individuele keuze te maken zorgen wij voor meer vrede

in de wereld daar verlangen we toch allemaal naar?.

Dus het volgende moet ik eerst leren: heb geen oordeel zolang je het zelf nog steeds niet

100% goed doet.

Eerst nadenken voor je iets zegt, maar vaak ben ik te impulsief en is het kwaad al

geschied en de ander is verdriet aangedaan.

Verbeter de wereld en begin bij jezelf.

Het nieuwe project waar we mee bezig zijn is Het Vredes Groei Tapijt.

Medemensen erop attent maken door middel van dit kleed dat we er met z'n allen

wat aan moeten en kunnen doen. Dus niet klakkeloos doorleven met ikke, ikke.

Nee, kijk om je heen, luister om je heen en je hoort en ziet een hoop oorlog, onmin,

onvrede

en ontevredenheid.

Iedereen is er naar op zoek, maar oorlog in het klein begint al, als je de naaste buren met

een kwaad gezicht aankijkt omdat ze je niet bevallen.

Ook zij hebben recht op een hartelijk en vriendelijke benadering en ik weet zeker

dat het groeten van je buren of eens even naar ze luisteren al een hoop vrede met

zich meebrengt.

Jij geeft het voorbeeld, en als dat goed is wordt het opgevolgd.

Het geeft een sneeuwbal effect en de bal wordt steeds groter.

Door deze stappen te doen komen we steeds verder en bereik je het hogere doel

van vrede in jezelf en dan in je naaste omgeving, je familie, je vrienden en ten slotte rolt

de bal verder.

Zo gebeurd het ook met het Vredeskleed, we zijn hier in Weesp aan begonnen, daarna

gaat

het verder naar andere steden, zodat we velen bereiken en de loper uit kunnen rollen en

uitnodigend kunnen zeggen: "Vrede" kom maar wij zijn er klaar voor.

Dit is een heel klein stapje in de goede richting om "misschien" …..laten we positief

denken

en doen, dat er ooit vrede komt.

20 oktober2006

Rachèl

Gebed voor Vrede Hazrat Inayat Khan

Zend ons Uw vrede, Heer, die volmaakt is en eeuwigdurend, opdat onze ziel vrede mag uitstralen.

Zend ons Uw vrede, Heer, opdat wij harmonisch mogen denken, handelen en spreken.

Zend ons Uw vrede, Heer, opdat wij tevreden mogen zijn en dankbaar voor Uw overvloedige gaven.

Zend ons Uw vrede, Heer, opdat wij temidden van onze strijd in de wereld de hoogste vreugde mogen ervaren en de zegen die U ons schenkt.

Zend ons Uw vrede, Heer, opdat wij alles mogen verduren en alles verdragen in de gedachte aan Uw genade en mededogen.

Zend ons Uw vrede, Heer, opdat ons leven één goddelijke visie mag worden en in Uw Licht alle duisternis mag verdwijnen.

Zend ons Uw vrede, Heer, U, die onze Vader en Moeder bent, opdat wij, Uw kinderen op aarde, ons allen mogen verenigen in één broederschap.

Amen

HET DOEL VAN HET LEVEN - I

Het doel van het leven, dat is alweer een doordenkertje.

Wie kan het ons vertellen?

Ik denk alleen jijzelf, want wat voor eisen stel je aan het bestaan - het leven.

Ik ben op zoek gegaan naar het werkelijke doel in mijn leven en dat is één grote

leerschool

en ik die dacht te oud te zijn geworden voor school, maar dat is helemaal niet zo.

Iedere dag leer ik van mijn dingen die mis zijn gegaan / dingen die ik weer op

de verkeerde toon heb gezegd en daardoor voor de zoveelste keer de persoon heb pijn

gedaan.

Ieder dag loop ik tegen dingen aan van pijn en angsten.

Pijn die ik vaak mezelf heb aangedaan en dan val ik in een putje.

Alleen merk ik dat dit putje, met de weer opgedane ervaring, ondieper is geworden

en ik er steeds sneller uit kan klimmen.

Het is alleen jammer, dat ik in dit geval, soms jaren nodig heb om te ontdekken waar

ik mee bezig ben of ben geweest.

Mijn doel is dan om het beter te leren doen, niet zo koppig te zijn.

Het is mijn doel het grote geheim van mijn leven te onthullen, zodat er geen onverwachtse

nare dingen kunnen gebeuren.

Het is mijn diepste verlangen, de drijfveer bij alles wat ik doe om de werkelijkheid

te vinden, blijven in het hier en nu en door te gaan met mijn ontwikkeling.

Want ieder mens is voorbestemd om in het leven een doel te hebben naar het Hogere,

waarvan we soms denken dat het ongrijpbaar is.

Soms schieten woorden me te kort voor het gevoel van binnen, om juist in dit leven te

staan.

Als ik me realiseer hoe ik geleid wordt om valkuilen uit de weg te gaan.

De leiding van Mijn Hoger Zelf en mijn Gids.

Dat hij nooit opgeeft hoe eigenwijs ik ben om toch weer de fout in te gaan,

Mijn Gids houdt vol.

Iedere keer stel ik mijn doel van mijn leven bij, omdat ik verder ben gekomen en nog

verder

en verder wil komen

Mijn doel is nu om bepaalde angsten weg te laten ebben, zodat ik meer ruimte krijg van

binnen.

Dan kan ik weer veel meer toelaten, omdat daar eindelijk plek voor is gekomen.

Vroeger dacht ik altijd: zorg dat je oud wordt en in vrede kunt sterven.

Vroeger dacht ik: als ik dat en dat ga kopen dan wordt ik gelukkig.

Wat bekrompen en egoïstisch gedacht van mijzelf.

Nu ik me open heb gesteld gebeuren er zoveel mooi dingen in mijn leven en voel ik mij

zoveel rijker dan met al dat materiele gedoe.

Want dat materiele is vergankelijk.

Het rijke gevoel van de spirituele wereld is blijvend.

Laat je nooit in de steek, maakt me zo rijk.

Dus heb ik mijn ideeën totaal bijgesteld.

Ik ga er voor en wil leren, leren en doorgeven.

Laten zien dat ik gelukkig ben en vertellen en uistralen.

Want dit geluk is blijvend en kan alleen maar meer worden, maar daar moet ik

iedere dag mee aan de slag.

6 oktober 2006

Rachèl

"NAZOMERGEVOEL"

Hoe kun je nu toch je gevoel onder woorden brengen?

Want mijn gevoel zegt veel meer dan ik kan zeggen.

Ik heb er lang over nagedacht.

Zoals ik dit ervaren heb, ik kan terug kijken op een heerlijke, ontspannen tijd.

Dit voorjaar heb ik een angst overwonnen, ik durfde weer te fietsen naar

het Gein.

Is dat zo bijzonder?

Ja, dat was en is voor mij bijzonder, want ik had de moed gevonden om de hoge brug over

te fietsen. Na het krijgen van de nieuwe knie was dit nog niet gebeurd.

En aangezien ik daar ooit een heerlijke plek had gevonden om te vissen was dit

eindelijk weer bereikbaar.

Dit plekje is mijn “paradijsje”, heerlijk aan het water met de mooiste natuur om mij heen

en

de eenden, koeten en futen. Ik heb ze met "jong" gezien en ze groot zien worden, kindjes

op de rug zoals bij koeten en futen.

Om 6 uur daar te zitten, de zon die nog niet boven de bomen uitkwam, de vele

vogelgeluiden, één groot natuurkoor.

En iedere keer als ik helemaal geïnstalleerd was, kwamen er zoveel eenden om mij

heen zitten die dan verder gingen slapen.

Ik bedankte ze iedere keer dat ik daar in hun wereld mocht zitten, we genoten met z’n

allen van de stilte en de rust om ons heen.

En eigenlijk was het vissen bijzaak geworden, ik zat er wel maar lette niet op.

Vroeger moest ik alles zo snel mogelijk doen en als ik tijden niets ving werd ik boos.

Maar nu is er zoveel meer rust in mijn lijf / mijn leven gekomen en wat is dat

een heerlijk ervaring.

Er staat daar ook een bankje en als daar mensen kwamen / komen zitten, wordt er

“gelukkig” niets gezegd, want iedereen kwam / komt er voor z’n rust.

Zes uren helemaal niets zeggen, niet praten alleen maar luisteren en genieten, dat

was je hoofd leegmaken en mediteren.

Starend in de blauwe lucht, de leegte van het water. Is het een kunst?

Om te dansen op het ritme van je gevoel?

Als ik dan weer terug kwam in de mensenwereld was daar weer die onrust, die

gehaastheid,

de vele ontevreden gezichten en dat was een grote omschakeling.

De vele mensen die dan weer wat te mopperen hebben dat het te warm was en dan

weer te nat. Daar word je toch ontevreden van.

Ik heb veel energie gekregen, ben actiever / vrediger geworden.

En er gebeuren allemaal wondertjes om mij heen en met mij.

Het nazomergevoel, het ligt als een warme deken om mij heen.

Hier kan ik herfst en wintermaanden mee doorkomen.

Want ook al wordt alles weer donkerder, het brengt weer andere dingen in mij

naar boven.

Het in huis weer gezellig maken, want ook daar is rust gekomen.

Het genieten van mooie muziek, een goed boek dit alles met een kaarsje aan.

Of dit stukje schrijven, zittend op de bank met de laptop op schoot.

Laten we toch goed bedenken dat het leven rijk en mooi is, maar dit alles kan alleen

gebeuren als je het allemaal WILT zien.

Doe je dat niet, dan doe je jezelf een hoop tekort en mis je veel rijkdom in de zin

van de schoonheid zoals het leven kan zijn.

Nogmaals mijn nazomergevoel is een zachte warme deken om mij heen.

5

september2006

Rachèl

"TOLERANTIE"

Tolerantie, wat een toepasselijk onderwerp voor deze tijd.

Want wat is dit woord soms moeilijk is toe te passen in ons dagelijks leven?

Tolerantie is een groot goed.

Ik hoef maar heel dicht bij mij zelf te blijven, want door intolerantie van een natie,

een dictator ben ik mijn ouders verloren.

Ik noem dit zeker niet om medelijden op te wekken, daarvoor is het voor mij al te lang

geleden. Ik heb de instelling: "het leven gaat door maar, wat is de reden geweest dat juist

ik wel in leven ben gebleven en wat is mijn taak?"

Als in vredestijd mensen toleranter zouden zijn, zouden er minder of geen oorlogen zijn.

Tolerantie tussen alle mensen en bevolkingsgroepen, zou dat kunnen?

De mens kan het toch ook niet helpen dat hij/zij geboren is als Jood, Moslim, Turk,

Marokkaan, enz.

Blank of zwart het is maar het buitenvelletje, wie zegt dat die mens al op voorhand slecht

is?

Ieder mens heeft een goede kant, al is die soms wel eens verstopt.

Maar waardoor is dit verstopt?

Agressie tussen al deze groepen dat veroorzaakt intolerantie, dus schelden, vechten en in

het ergste geval oorlogen.

Tolerantie en respect voor andere culturen, openstaan voor andersdenkenden.

Wij zetten in gedachte een lijn en daar mag niemand overheen en o, wee als dat toch

gebeurd. Tolerantie?

Er wordt in deze tijd van de naderende 4 mei-herdenking weer veel verteld en getoond

over de 2e wereldoorlog. Maar alle oorlogen zijn een belangrijke les.

Doen we er wat mee, hebben we geleerd nu tolerant te zijn?

Ik dacht het niet.

Tolerantie begint al bij en met jezelf.

Een eenvoudig voorbeeld:

Tolereer eens dat iemand voor zijn beurt gaat, ook al heb je haast.

Tolereer eens als je op de grote wegdoor een auto gesneden wordt.

Het is gevaarlijk dat wel, maar boos worden dus intolerant zijn dat heeft nog grotere

gevolgen.

Je komt toch wel op tijd en… je hebt minder negatieve energie gebruikt omdat je niet

kwaad bent geworden.

Je bent een voorbeeld voor de ander en wat krijg je terug (niet dat dit nodig is)?

Verbazing alom.

Tolereer en respecteer dat mensen het doen, niet op jouw manier.

Laat zien dat jij het anders doet, geef het voorbeeld.

De uitdrukking:"verbeter de wereld maar begin bij jezelf" is er niet voor niets.

Doe het dan ook, begin dan bij jezelf.

Ik probeer steeds toleranter te worden en dat is moeilijk voor een persoon als ik, die

alles zo precies wil hebben.

Telkens moet ik dan mezelf tot de orde roepen en tegen mezelf zeggen:

"Zij doen het ook goed en komen er ook, ook al is het niet jouw werkwijze".

Voorkom woede en haat en zorg voor liefde, rust en tolerantie.

Je hoort vaak zeggen: "Ik…….ik ben héél tolerant" en vervolgens geven ze iemand een

grote mond omdat het niet gaat zoals hij/zij dat wil. Tolerantie??

En bleef het maar bij die grote mond, nee je wordt helemaal in elkaar geslagen omdat de

ander dat "korte lontje" heeft en dus snel aangebrand is . Tolerantie?

Waarom zijn er tegels gekomen met lieve heersbeestjes?

Om herinnert te worden aan de intolerantie van de ander.

Wees zelf het levende voorbeeld.

Als je een spiritueel inzicht hebt, dan wordt dit gekenmerkt door wijsheid, zuiverheid,

mildheid en tolerantie. Kom heel dicht bij jezelf, wees eerlijk en doordrongen van het vertrouwen, het fatsoen,

de eerlijkheid en tolerantie.

Niet alleen maar denken, maar doen.

Als we ook wat toleranter met de natuur om zouden gaan zou ook dat er nog veel mooier

uitzien.

We gaan slordig, intolerant, met de natuur om.

Kijk om je heen wat er een rommel op straat en in de natuur ligt.

Raap eens wat op, het stoort je, dus doe er wat aan, wees tolerant, wees een voorbeeld.

Als we toleranter worden, worden we steeds verdraagzamer.

Tolerant = lankmoedig

Tolerantie = verdraagzaamheid

Tolereren = dulden / gedogen / toelaten / verdragen.

Ik ga er nog harder aan werken, ik wil werken aan een tolerantere wereld.

Doe je mee?

april 2006

Rachèl

"HARMONIE"

In eerste instantie moest ik denken aan muziek, voor mij is muziek een belangrijk

onderdeel van mijn leven. Het kan me raken, emotioneel, vrolijk en blij maken.

Maar dat wordt nu niet bedoeld.

Harmonie: is belangrijk in het leven, is er geen harmonie maar disharmonie, dan kun je

daar psychische en lichamelijke klachten door krijgen.

Stress zeggen mensen, o wat heb ik een hekel aan dit woord.

Het is een verzamelnaam voor iets wat we onszelf vaak aan doen.

We laten negatieve dingen en voorvallen op dat moment toe in ons leven, ons lijf, ons

denken. We worden een vat vol met negatieve sooi, en raken de grip op helder denken en

doen geheel kwijt.

Door vallen, opstaan en struikelen ben ik bezig mijn doel van harmonie bereiken.

En net als ik denk dat ik een stukje op weg ben gebeurd er weer iets waardoor ik geheel

en al uit het lood wordt gebracht.

Dus in disharmonie, maar…gelukkig worden die periodes steeds minder en minder hevig.

Boos en verdrietig was ik 2 weken geleden op mezelf, waarom?

Ik ontving een brief waarin dingen geschreven waren die wat met me deden, ik was niet

boos om wat die persoon mij had geschreven.

Nee, ik was boos op mijzelf, omdat ik het weer toe had gelaten dat de inhoud van

de brief mij zo geraakt had en uit mijn evenwicht had gebracht - disharmonie!!

En ik werd boos omdat ik zo boos werd en ga zo maar door, en wat had ik er mee bereikt?

Helemaal NIETS, was het leerzaam JA.

Als je harmonie vindt in jezelf, pas dan straal je positiviteit uit.

Als die harmonie gereïntegreerd is in jezelf, kun je bergen verzetten.

Klinkt dat gek?

Ik dacht het niet, geheel in harmonie zijn betekent ook “vervult” zijn met

positieve energie.

Vrede en harmonie vinden in jezelf en om in harmonie te komen – te zijn

met het Universele Goddelijke is dat niet een gelukzalig vooruitzicht?

Het leerproces is net één grote wandeltocht, een wandeling met passie, een eindeloos

stappenplan naar harmonie.

Er is wel een hoop los te laten in je groeiproces, en dat kan veel strijd op leveren,

omdat het o zo moeilijk is om vastgeroeste gewoontes los te durven laten.

Je denkt dat het zekerheid is en ze je de zekerheid geven, maar dat doet het niet.

Je beduvelt jezelf gewoon, het is zo veilig om je vast te klampen en je in te beelden dat

het zekerheid, HARMONIE is.

Maar in feite is het onzekerheid dus DISHARMONIE.

Want al lijken de dingen zo mooi of harmonisch, eerst moet je eerlijk op zoek gaan wat

wel en niet goed is in je leven.

Zelfs je gedachten moeten in harmonie zijn.

Je komt er pas achter als de loslaatstrijd geleverd is, je de overwinning hebt behaald.

Echte harmonie brengt me in evenwicht zowel van binnen als van buiten.

Het gevolg is een complete harmonie en dan kom je ook in harmonie met je medemens.

Oftewel: harmonie vinden in jezelf leidt tot het vinden van harmonie met anderen.

En dat kunnen anderen zijn die ook op zoek zijn naar harmonie.

Laat zien en vertel de ander hoe zij ook harmonie kunnen vinden.

Harmonie - levert ook gezondheid op, jammer voor de doktoren.

Harmonie - levert vrede en tevredenheid op.

Harmonie - levert evenwichtigheid op.

Harmonie - levert vreugde en blijdschap op.

Harmonie - levert saamhorigheid / eensgezindheid / ééndracht op.

Wat een rijkdom levert harmonie ons.

Rust, vrede en innerlijke harmonie in lichaam, geest en in je hart, de balans het evenwicht

herstellen tussen wat goed en niet goed is voor je hele zijn.

Pas dan komt alles goed.

Dan hoef je je niet meer af te vragen: Waar is dan nog de harmonie?

Je bent HARMONIE.

* Integreren = in éénheid opgaan of in het geheel doen opgaan.

* Reïntegreren = weer laten functioneren

maart 2006

Rachèl

"HOOP"

Wat een ingewikkeld woord als je er iets over wilt schrijven.

Het heeft me de hele maand bezig gehouden, maar ik ga proberen mijn gedachten erover

te laten gaan.

We kunnen er een hoop mee doen, in de positieve zin kunnen we positieve hoop hebben.

Het is al eens gezegd: de hoop hebben dat alles goed zal gaan.

Hoop het is een soort verlangen, een oerdrift, altijd meer hoop willen hebben.

Vergeven in de hoop dat iemand jou echt wil vergeven.

“Hoop” dat iemand je dan met andere ogen gaat bekijken, is dit geen valse hoop.

Want waar doe je het dan voor?

Om er beter van te worden?

Dat iemand je aardig gaat vinden?

Gooi je masker af met die valse hoop en wordt eerlijk naar je zelf en naar de ander

en heb EERLIJKE hoop.

Als je dat gedaan hebt kost het je ook minder negatieve energie.

En weer ga ik naar mij zelf toe als voorbeeld, jaren dacht ik het goed te doen.

Het tegendeel was waar, ik wilde alleen mijzelf bewijzen.

Dat was negatief en dat was zo veel dat er bijna geen plaats meer was voor hoop in

de positieve zin.

Er was dan ook een hoop rommel op te ruimen.

Zowel geestelijke als materiële balast moest opgeruimd worden.

Het voelde heel naar en het moest uit mijn leven verdwijnen.

Pas op het moment dat ik alles los liet, kwam er ruimte voor positieve hoop.

Al de hoop die ik hiervoor had was gebaseerd op negatieve hoop, ik wist heel diep in mijn

hart dat het nooit goed zou komen.

Met de positieve/ eerlijke hoop kun je bergen verzetten, gebeuren er mooi dingen.

Die ervaring heb ik de laatste maanden ook duidelijk ervaren.

Een drukke tijd heb ik achter de rug, alle zorg met het zoeken naar een nieuwe woonplek

voor mijn moeder. Met alles wat daar bij kwam, huis opleveren enz.

De positieve hoop kunnen behouden was ook een klus en tevens leerschool voor me.

Maar 1 ding wist ik zeker….. dat alles goed zou gaan.

Die drukke tijd is omgebogen naar positieve dingen die gebeurde.

De klus was veel mede daardoor eerder geklaard, mede door de steun van mijn positieve

vrienden.

Wat ik wil zeggen met het bovenstaande dat ik meer mezelf ben geworden en dat was

een lang gekoesterde hoop. Nu kan ik liefde geven en niet streven naar……..me niet zo

nodig hoef te bewijzen. Wat heet het gaat plots allemaal zoveel makkelijker omdat ik die

positieve hoop heb dat…..

Al neemt de wanhoop of ellende “schijnbaar” de overhand toch is er steeds weer

de positieve kant zichtbaar en dat is HOOP

Maar we kunnen met hetzelfde gemak hoop de grond in boren door onze negatieve

gedachten.

Als iemand bij jou zijn/haar hart komt luchten, dus jou in vertrouwen neemt, is het niet

de bedoeling dat je hem alle hoop ontneemt.

Probeer dan samen de positieve dingen eruit te halen en geef de hoop dat het ook weer

goed kan komen.

Al kan dit soms langer duren dan we willen, maar dat is dan ook vaak je eigen schuld.

We willen en hopen dan dat het snel voorbij zal zijn. Maar vergeten dan dat deze periode

ook een leerschool is in je leven.

Ik investeer nu niet zoveel valse hoop en fantasieën in situaties, nee positiviteit is

mijn motto. Ooit, toen ik nog auto reed en een parkeerplaatsje zocht, zei iemand mij:

positief hopen en zeggen NATUURLIJK IS ER EEN PLAATSJE VRIJ.

En ja, er was plaats, nog steeds denk ik er zo over en het komt altijd goed.

En zo werkt positieve hoop ook, gewoon met de voeten op de grond blijven staan en niet

zweverig doen. Je leeft in deze wereld met deze problemen.

In het woordenboek wordt het woordje HOOP als volgt omschreven:

Hoop is o.a. illusie

uitzicht

vertrouwen

verwachting

of negatief omschreven: berg

troep

belt

Wel ik ben nog steeds bezig die berg / troep op te ruimen en heb de verwachting dat er

uitzicht over en het vertrouwen in te krijgen en heb de hoop dat alles ooit goed zal

komen.

februari 2006

Rachèl

“VERNIEUWING”

Het woord alleen al vind ik een mooi woord, want er zit zoveel schoonheid in dit woord.

Vernieuwing kan op vele manieren ontstaan en dus gebeuren, hoe?

Vernieuwing in je leven en dat betekent, durven nieuwe wegen in durven slaan waardoor je

voor veel nieuwe ervaringen tegen kan komen.

Nieuwe gedachten kunnen je brengen tot nieuwe handelingen en het ligt aan jezelf wat je

er mee doet.

Iedere keer als ik een stukje “probeer” te schrijven over het onderwerp van de maand

ontkom ik er niet aan om over mijn eigen ervaringen te schrijven.

Ook nu is dat weer het geval

Want zeker het afgelopen jaar is er zoveel vernieuwing in mijn leven ontstaan dat

mijn hart en mijn mond (dus ook de pen er van overloopt).

Laat ik het in het kort vertellen.

Vorig jaar om deze tijd kreeg ik een nieuwe knie en dat was het begin van mijn

vernieuwing.

Ik sloeg letterlijk en figuurlijk een nieuwe weg in, heb lange tijd gehad om eens goed na

te denken wat te doen met deze kans.

Ik heb me stapje voor stapje losgeweekt van oude wegen in de vorm van “loslaten”.

Een zekerheid waarvan ik dacht die te hebben, hoe vervelend die ook was lange tijd.

De deur achter me dicht te doen, was een confrontatie met mijn eigen gedrag.

Ik deed de oude deur dicht en de deur van vernieuwing open.

Zekerheden opgeven heeft me HEEL VEEL mooie cadeaus er voor terug gegeven.

Het is net of ik een nieuwe garderobe heb aangeschaft die me zoveel energie geeft.

Vernieuwing is nu het doel in het leven.

Vernieuwing wat doe je mee, de keus is aan jou dus maak hem waar, je bent zelf

verantwoordelijk voor keuzes of beslissingen.

Laten we eens goed nadenken als het over innerlijke en geestelijke vernieuwingen hebben,

wat gaan we er mee doen.

Voor vernieuwing moet je durven te vechten – vechten om van oude patronen af te komen.

Vernieuwing = het oude afsluiten en afstand doen van gewoontes waar we aan

vergroeid zitten.

Vernieuwing = vervangen / renoveren / modernisering / nieuwigheid.

Iedere dag moeten we werken aan innerlijke renovatie.

OUD- & NIEUWJAAR is ook het begin van vernieuwing: een heel nieuw, schoon en

vers jaar waarin we weer de kans krijgen om afstand te doen van het oude.

Velen hebben goede voornemens, zo van: "ik stop nu met dit of ik ga nu dingen anders

aanpakken"---beginnen is niet moeilijk, maar ze waar maken tot het eind…….

Vernieuwing: als ik langs tuinen loop zie ik alweer heel kleine puntjes van bollen / knopjes

aan de bomen en struiken, als dat geen vernieuwing is!

We krijgen alweer de kans om goed en zorgvuldig met alles om te gaan wat leeft, koester

het dan ook en gooi de vernieuwing niet overboord.

Laten we elkaar, maar meer nog jezelf nu eens echt beloven om te werken aan

een blijvende vernieuwing. En dan aan het eind van dit jaar eens de balans opmaken over hoe we het nu weer hebben

gedaan, is er vernieuwing in je bestaan en voortgang ontstaan?

Ik zou zeggen tot 2007 en doe je werk met plezier en blijdschap.

Vernieuwing: het is een lange en soms moeilijke weg om te gaan, maar zeer

de moeite waard.

januari 2006

Rachèl

Het kan zijn dat ik een aantal dingen dubbel benoem maar anders heb omschreven

VERBONDENHEID

= LICHAAM EN ZIEL TESAAM

= EMOTIONELE SAMEN ZIJN

= ELKAAR BEGRIJPEN

= COMMUNICEREN met elkaar

= SAMEN DELEN

= NIET VASTZITTEN

Geestelijke geweldloosheid is er pas als je vanuit je diepste besef verbonden bent,

want dan is er GEWOON geen plaats voor geweld.

Verbondenheid versterkt de vriendschap en zal je tot éénheid brengen

Verbondenheid kan niet in geld, goud en zilver uitgedrukt worden.

Verbondenheid heeft meer waarde dan alle rijkdommen op de wereld.

Verbondenheid bevordert éénheid en vergeet de haat, de vijandschap, jaloersheid, en

ontwikkeld juist het nog meer samen zijn. De wil om meer te willen groeien in zuiverheid.

Diepe innerlijke verbondenheid met jezelf =

Verbonden zijn met de wereld om je heen

Verbonden zijn met de natuur / geest / ziel

We moeten er voor uitkijken onze Vrijheid niet te verliezen, maar te ontwikkelen

naar optimale voltooiing.

Ware vrijheid ligt in de diepste verbondenheid met jezelf

Verbonden zijn met je kruinchakra = de spirituele werkelijkheid

= verbinding met de hemel

= en de wereld van de geest

Verbondenheid heb ik ook vanuit mijn oude vak eens bekeken:

Verbondenheid = bij verwonding wordt de plek verbonden om de wond te beschermen

en de gelegenheid te geven, te genezen.

Als we ons verbinden met een gekwetste of beschadigde ziel (wond) veroorzaken

we HEELHEID.

Conclusie: verbondenheid geeft heelheid.

Verbondenheid in de geest geeft "geestverruiming" omdat je met elkaar uitwisselt en

samen (verbonden) kiest voor geestelijke groei.

Verbondenheid van het lichaam veroorzaakt vermeerdering,

"hoe meer zielen des te meer energie".

Verbondenheid = elkaar vasthouden / steunen waar nodig en laten voelen dat je geeft

om die ander, dat die belangrijk is.

Ook heb ik het als verwoed puzzelaar opgezocht in een woordenboek,

Verbond = verbintenis / band / unie / vereniging

Verbonden = aaneen / solidair

Verbondenheid = samen zijn / trouw

Kortom laten we een verbintenis aangaan / solidair zijn en trouw

DUS VERBONDENHEID

15 december

2005

Rachèl

“Seizoenen”

HERFST

Het is het meest kleurrijke seizoen, de bladeren die allerlei mooie kleuren geven.

De mooie luchten.

De vele paddestoelen in het bos en tuin.

En onder zo'n mooie rode paddestoel visualiseer ik telkens weer een klein mensje

met de naam Kabouter, want wie zegt mij dat ze niet meer bestaan.

Eerst mogen we er in geloven als we kind zijn en dan als we groter worden mag het niet

meer, omdat we dan kinderachtig zijn!

Laat mij dan maar kinderachtig zijn en geloven dat Kabouter Puntmuts zit te wippen op

die paddestoel, totdat het steeltje breekt en hij met zijn kleine beentjes omhoog ligt

te spartelen.

Ieder jaar vind ik het weer een wonder als alles "lijkt" dood te gaan en realiseer ik mij

dat bij het vallen van het 1e blad dit ook weer het begin is van de lente.

Want als het blad is gevallen en je goed kijkt zie je alweer een nieuw knopje te voor

schijn komen.

De vele vruchten die de natuur geeft, zodat de dieren de soms barre winter kunnen

overleven.

Dat ene Roodborstje dat voor je in de tuin komt zitten en je vertelt dat de winter eraan

komt en hij er voor kiest in JOUW tuin te komen.

Dat eekhoorntje dat van boom naar boom springt met de eikels in z'n bekje om zijn winter

voorraad bijeen te sprokkelen.

Maar al die schoonheid moet je wel willen zien.

We lopen er vaak gedachteloos aan voorbij, want het is zo gewoon geworden en we hebben

het vaak TE druk met andere dingen.

We vertrappen de schoonheid met onze grote logge voeten in plaats er voorzichtig mee

om te gaan.

En zo doen we vaak ook in het dagelijkse leven.

Het is zo gewoon om water uit de kraan te zien stromen, de lamp aan te doen /

we vinden het héél gewoon 's morgens weer op te STAAN zonder er bij na te denken:

"Hé, ik sta en leef"

Kijk om je heen en geniet van de mooie dingen die je iedere dag maar

gewoon krijgt…….

mag zien en…..

mag voelen en…..

mag proeven…..

Ieder dag gaat ook voor mij de zon weer op en mag ik genieten van de rijkdom die

er in mijn leven is.

Ik vind deze tijd een tijd van bezinning, gezelligheid, als het weer slecht is met

een kaarsje aan te luisteren naar mooie muziek.

Laten we nu afspreken met elkaar dat we wat bewuster gaan leven, kijken en

genieten van de mooie dingen die dit seizoen ons GRATIS geeft.

4 november

2005

Rachèl

"DELEN"

Betekent voor mij: � in liefde

� in verdriet

� in vreugde

� in blijdschap

� in armoede

� in rijkdom

Delen is gedeeld door……………….en begint al in de kern van de Schepping.

Niet één mens werd er in "den beginne geschapen", nee twee, dus gedeeld door……

De geboorte van een kind is vooraf gegaan door deling van de cel….

Ik praat nu even voor mijzelf, maar ik mag en doe dat ook met wie ik wil delen

Want soms wil ik mijn verdriet niet eens met iemand delen, dan wil ik het zelf verwerken.

Maar blijdschap daar en tegen wil ik vaak met velen delen.

Dat vind ik gemakkelijker, waarom?

Wel verdrietige dingen komen heel dicht bij mijzelf en zijn soms bedreigend en dan moet

ik bekennen dat ik dat verdriet heb uitgelokt, ik het mezelf aan doe.

Iemand zou mij wel eens kunnen zeggen, hoe goed ook bedoeld, dat doe je fout en

wil je dat dan horen? Eigenlijk wil je op dat moment toch niet op fouten gewezen worden,

of horen dat je misschien verkeerde beslissingen genomen hebt.

Delen: het is een veel omvattend woord met een grote betekenis, als je (wilt) delen moet

je wel je hart open zetten, jezelf openzetten en de ander in jouw leven laten kijken.

Iets delen betekent voor mij: vertrouwen / openheid.

Het is voor mij heel speciaal als mensen MIJN deelgenoot willen zijn, het is

een groot goed.

Als iemand jou uitkiest om zijn of haar deelgenoot te mogen zijn wees daar dan HEEL

zorgvuldig mee, want als je het niet aankunt, zou je de ander wel eens heel erg kunnen

beschadigen en volledig de grond in boren.

Als men zich naar mij deelgenoot maakt, ervaar ik dat is RIJKDOM.

Delen in spiritualiteit / meditatie

Wat wil je nog meer?

Waarom kunnen we soms zo moeilijk doen in het delen van onze rijkdom, we hebben toch

van alles genoeg.

Je hoeft, nee je mag het niet voor jou alleen houden.

Niet dat je dit moet doen om er rijker van te worden, want dat is niet delen dat is

hebzucht.

Hoe meer je deelt hoe rijker je wordt en dan HEB IK NIET OVER GELD!

Daarom probeer ik te delen, niet om mezelf op de borst te slaan van "kijk eens wat

ik doe".

Nee, van delen met…..daar krijg ik positieve energie van

en een geweldig innerlijke blijdschap.

DELEN

D – Durf om je open te stellen

E – Eenvoudig jezelf zijn

L – Liefde delen

E – Emotie delen

N – Naar éénheid streven

21 oktober 2005

Rachèl