PU; Huisje Boompje

Kindje

Daan staat met een glimlach op zijn gezicht voor de bungelboog die al klaar staat in de hoek van de kamer. Pim heeft net Lynn en Nienke onder de hoede van zijn broertjes achtergelaten en komt naast hem staan. ‘Dave heeft alles al tot in de puntjes geregeld.’ Zegt hij met een grijns terwijl hij naar het speelgoed wijst.

Daan knikt. ‘Hij kan niet wachten tot de baby komt.’ Zegt hij. ‘Maar eerst staat hem nog een andere beproeving te wachten.’ Pim grijnst. ‘Waar is Dave eigenlijk?’ vraagt hij. Daan kijkt zijn zoon aan. ‘Ik geloof dat hij in de hal is.’ Zegt hij. Pim knikt en loop samen met zijn vader naar de hal. ‘Goedemorgen, bruidegom, ben je er klaar voor?’

Dave die al die tijd al voor de spiegel staat om zijn speech te oefenen kijkt op en schenkt hen een waterig en gespannen glimlachje toe. ‘Ik ben nog even aan het oefenen wat ik tegen haar wil zeggen, maar het lukt nog niet echt.’ Legt hij uit.

Daan komt voor zijn toekomstige schoonzoon staan. ‘Maak je niet zo druk. Het maakt niet uit wat je zegt, zolang je maar meent wat je zegt. Zeg gewoon wat je hart je vertelt en dan komt het goed.’ Praat Daan hem moed in.

Pim komt naast hem staan en knikt. ‘Je houdt van Tessa, toch?’ vraagt hij en Dave knikt. Daan knikt goedkeurend. ‘Zeg dat dan tegen haar. Ik weet zeker dat ze alles waardeert wat je zegt.’

Dave knikt en dit keer met iets meer zelfvertrouwen. ‘Ik zeg gewoon wat ik voor haar voel en wat ik altijd voor haar zal blijven voelen en dan komt het helemaal goed.’ Dreunt hij op.

Pim knikt goedkeurend. ‘En het enige wat je dan nog hoeft te doen is mijn zusje heel gelukkig maken, want anders krijg je met mij te maken.’ Zegt hij zogenaamd heel streng, wat een ontladende lachbui bij alle drie de mannen oplevert.

Minstens zo zenuwachtig staat Tessa boven in de slaapkamer voor de spiegel. Voor de zoveelste keer die ochtend controleert ze of haar haar wel goed zit en strijkt een plukje uit haar gezicht.

Tot slot werpt ze nog een laatste blik op haar jurk. Haar zwangerschap loopt tegen het eind en dat is duidelijk te zien. Om die reden hebben zij en Dave dan ook besloten om de bruiloft klein te houden en alleen voor de familie. Als ze de slaapkamerdeur open hoort gaan, draait ze zich om en ziet haar moeder en Carmen binnen komen.

‘Je ziet er prachtig uit, meisje.’ Zegt Susan terwijl ze haar dochter van top tot teen bekijkt. Carmen knikt. ‘Die jurk is echt voor je gemaakt.’ Zegt ze net zo bewonderend.

Tessa glimlacht. ‘Bedankt.’ Zegt ze terwijl nog nogmaals over de glanzende stof strijkt. ‘Zal Dave hem ook mooi vinden?’ vraagt ze een beetje onzeker.

Susan lacht en trekt Tessa naar zich toe voor een omhelzing. ‘Daar hoef je toch helemaal niet over in te zitten!’ zegt ze. ‘Ik weet zeker dat Dave alles wat jij draagt geweldig vindt.’ Tessa glimlacht. ‘Bedankt mam.’ Zegt ze.

Carmen lacht. ‘En als hij dat niet vindt, dan moet hij gewoon de glazen van zijn bril nog eens poetsen.’ Zegt ze waarop alle drie de vrouwen smakelijk beginnen te lachen.

Noa probeert een klein glimlachje op haar gezicht te plakken terwijl ze naar buiten staart. Haar hele familie is druk in de weer met de voorbereidingen, maar ze heeft even behoefte aan rust. Ze heeft tijd nodig om na te denken, dat is tenminste wat ze de afgelopen weken tegen haar familie heeft gezegd.

Zelf heeft ze geen idee of ze ooit op de antwoorden van de vragen in haar hoofd zal komen, hoe lang ze er ook over nadenkt. Haar familie vertellen over Mick kan ze niet, maar tegelijkertijd voelt ze zich ook schuldig dat ze haar familie buitensluit. ‘Wat doe je?’ hoort ze plotseling een hoog stemmetje zeggen.

Verbaasd draait Noa zich om en ziet dat Nienke achter haar staat. ‘Nadenken.’ Antwoordt Noa naar waarheid. ‘En wat doe jij hier? Moet jij niet beneden zijn bij de rest?’ vraagt ze verbaasd.

Nienke schudt met een triomfantelijk gezicht haar hoofd. ‘Nee. Emiel en Timo passen op Lynn en ze moeten eigenlijk ook op mij passen.’ Zegt ze. Noa kijkt haar verbaasd aan. ‘En waarom ben je dan nu hier?’ vraagt ze. ‘Ome Timo heeft me een lolly belooft als ik niet naar tante Tessa toe zou gaan, maar met jou zou gaan spelen.’ Zegt ze met een ondeugende lach.

Noa begint ondanks alles toch te lachen om haar nichtje. ‘Ik zou niet willen dat Timo die lolly voor je achterhoudt.’ Zegt ze en pakt de handen van Nienke vast. ‘Zullen we dan samen maar alvast een dansje doen?’ vraagt ze en laat Nienke op haar voeten stappen.

Amy kijkt met een grijns op als ze ziet dat Luke in zijn nette pak de keuken binnen komt. ‘Dat ziet er goed uit.’ Zegt ze terwijl ze hem van top tot teen bekijkt. ‘Ik kan je niet wachten tot ik je zo voor het altaar zie staan.’ Zegt ze.

Luke grijnst niet erg overtuigend. ‘Ik krijg dat ding ook nooit goed.’ mompelt hij geïrriteerd terwijl hij onhandig aan zijn strikje trekt.

Amy staat lachend op van haar stoel en loopt naar Luke toe. Behendig knoopt ze de strik vast en kijkt Luke uitdagend aan. ‘Je begrijpt toch wel dat ik dit over een paar maanden niet voor je kan doen?’ vraagt ze.

Luke grinnikt. ‘Dat wordt veel oefenen dan.’ Zegt hij en met pretlichtjes in zijn ogen vervolgt hij: ‘En ik weet nog wel iets anders wat we kunnen oefenen.’ Zegt hij. Amy kijkt hem aan alsof ze hem niet begrijpt. ‘Wat dan?’ vraagt ze, maar Luke beantwoordt haar vraag met een lange kus.

Anna heeft zich intussen teruggetrokken in de tuin. Helemaal alleen zit ze op het bankje en kijkt uit over de vijver. In tegenstelling tot de rest van de familie is ze niet zo dol op dit soort “familiebijeenkomsten”.

‘Wat zit jij hier helemaal alleen.’ Hoort ze een stem zeggen en ze kijkt op van de vijver. Ze ziet hoe Thomas naar haar toe komt slenteren. ‘Ik dacht dat jij altijd zo graag onder de mensen was?’ vraagt hij.

Anna haalt haar schouders op. ‘Ik ben niet zo’n fan van dit soort familiedingetjes.’ Zegt ze. ‘Maar dat heb je de vorige keer vast wel gemerkt.’ Zegt ze met een kleine grijns op haar gezicht terwijl ze terugdenkt aan de avond van de zoektocht naar Noa.

Thomas lacht ook een beetje. ‘Het spijt me dat ik toen zo tegen je uitgevallen ben, dat had ik niet moeten doen.’ Zegt hij verontschuldigend. ‘Ik kon het gewoon even niet meer uitstaan dat je ondanks alles zo koel was, terwijl iedereen bang was dat we Noa kwijt waren.’ Legt hij uit.

Anna haalt opnieuw haar schouders op. ‘Het maakt niet uit.’ Zegt ze. ‘Ergens had je ook wel gelijk. Het was niet goed wat ik deed. Ik moet niet elke keer met mezelf of mannen bezig zijn, ik mag ook best wel eens wat aandacht aan anderen besteden.’ Zegt ze.

Thomas kijkt haar even verbaasd aan, maar grijnst dan. ‘Wie had dat ooit gedacht; mannenverslindster Anna Groenzee geeft haar broertje gelijk.’ Zegt hij grijnzend wat hem onmiddellijk een stomp tegen zijn arm oplevert.

De familie Groenzee heeft zich letterlijk over het huis van Dave en Tessa verspreid. Naomi en Saskia zitten samen in de studeerkamer aan de schaaktafel. De schaakstukken blijven onaangeraakt, maar de meisjes zitten toch vrolijk te kletsen. ‘Heb jij nog met Noa gepraat over alles wat er gebeurd is?’ vraagt Saskia.

Naomi schudt haar hoofd. ‘Ik zou het wel willen,’ Zegt ze. ‘maar ik weet nooit hoe ik moet beginnen. Ze is zo stil en van streek de laatste tijd en je weet wat er gebeurde toen mama over de vader van het kindje begon.’ Legt ze een beetje treurig uit.

Saskia knikt. ‘Toch denk ik dat er wel een kans is dat ze erover wil praten. Je kunt haar toch ook laten weten dat je er voor haar bent als ze je nodig heeft. Waarschijnlijk komt ze vanzelf naar je toe als ze met je wil praten. We hoeven haar niet te pushen.’ Stelt ze nadenkend voor.

Naomi denkt even na over de woorden van haar zusje en knikt dan. ‘Misschien heb je gelijk. Als ze het wil vertellen, dan doet ze dat echt wel en tot die tijd is het belangrijker dat we haar steunen.’ Zegt ze. ‘Dank je wel voor je advies.’ Zegt ze dankbaar en Saskia grijnst. ‘Ik stuur je de rekening wel.’ Zegt ze lachend.

Iedereen is druk bezig, maar Lynn lijkt helemaal niets van de stress van haar familie te merken. Vrolijk speelt ze met de blokken die haar tante en bijna-oom klaar hebben staan voor de geboorte van hun eerste kindje.

‘Zo moeilijk is dit toch niet.’ Zegt Timo tevreden. ‘Ik heb echt geen idee waarom Pim er zo moeilijk over deed.’ Zegt hij. Pim had hen duidelijk instructies gegeven voor hij weg ging om Dave te steunen: Geen gevaarlijke spelletjes, geen snoepjes en vooral geen blokjes of krijtjes opeten.

Emiel grijnst. ‘Wacht maar tot jij vader bent. Eens kijken hoe bezorgd jij dan bent.’ Zegt hij lachend. ‘Ik durf te wedden dat jij ook een hele lijst met waarschuwingen zou achterlaten als je je kind achter liet bij zo’n snotaap als jij.’

Timo stoot zijn broer lachend aan. ‘Echt niet dat ik mijn kind bij jou achterlaat.’ Zegt hij. ‘Maar gelukkig hebben we nog genoeg tijd en neefjes en nichtjes om te oefenen. Binnenkort zijn we niet alleen ooms van Nienke en Lynn, maar ook van het kindje van Dave en Tessa en die van Noa.’

Na die opmerking van Timo vallen de jongens allebei stil. Allebei staren ze naar Lynn die rustig doorgaat met het bouwen van haar blokkentoren en niets merkt van de stilte die is gevallen.

‘Misschien zit aan dit alles toch nog een voordeel.’ Zegt Emiel om de stilte te breken en Timo kijkt hem verbaasd aan. Emiel knikt. ‘De baby zal in elk geval genoeg ooms en tantes hebben om vertroeteld te worden.’

De slaapkamerdeur van Tessa vliegt open en lachend komt Nienke naar binnen rennen. Carmen kijkt verbaasd op. ‘Nienke! Had ik niet gezegd dat je buiten moest wachten?’ roept ze verbaasd uit.

Tessa schudt haar hoofd. ‘Het is goed. Ik vind het niet erg dat je er bent, eigenwijsje.’ Zegt ze tegen Nienke die alleen maar staat te grijnzen. ‘Je ziet er heel erg mooi uit, tante Tessa.’ Zegt ze terwijl ze haar tante omhelst.

‘Sorry.’ Horen de vrouwen plotseling een zachte stem aan de andere kant van de kamer zeggen. ‘Ik zei nog dat ze niet naar binnen mocht, maar ze was niet te houden. Sorry.’ Zegt Noa verontschuldigend.

Tessa schudt opnieuw haar hoofd en loopt naar Noa toe. ‘Maar dat geeft toch helemaal niet.’ Zegt ze en slaat haar arm om Noa heen. Dankbaar begraaft Noa haar gezicht in de haren van haar tante.

‘Ik ben blij dat je er bent.’ Zegt Tessa terwijl ze Noa loslaat. ‘Gaat het alweer wat beter met je? Het spijt me dat ik er niet was om je te zoeken, maar je weet hoe bezorgd Dave is.’ Zegt ze met een kleine grijns.

Noa schudt haar hoofd. ‘Het maakt echt niet uit. Je hebt groot gelijk dat je thuis bleef in jou toestand.’ Zegt ze en knikt naar de buik van Tessa. ‘En ja, het gaat al wel weer iets beter.’ Zegt ze terwijl ze haar ingestudeerde lach op haar gezicht plakt.

Tessa knikt. ‘Goed zo.’ Zegt ze. ‘Ik denk dat we nu wel klaar zijn. Het is tijd om te trouwen.’ Samen met haar moeder, zusje, schoonzus en nichtje loopt Tessa naar beneden. ‘Ben je er klaar voor?’ vraagt Susan nog een laatste keer.

Tessa knikt. ‘Ik ben helemaal klaar.’ Zegt ze en haalt nog eens diep adem. ‘Dit is wat ik wil en ik weet zeker dat ik met Dave de rest van mijn leven wil delen en met ons kindje natuurlijk.’ Zegt ze en wrijft even over haar buik.

Susan knikt goedkeurend. ‘Dan ga ik vast naar buiten en dan zien we je zo.’ Zegt ze en omhelst haar dochter voor de laatste keer. Daarna loopt ze naar buiten waar de hele familie al in de stralende zon zit te wachten. ‘Ze komt er zo aan.’ Zegt ze met een glimlach tegen Dave die gespannen staat te wachten.

‘Daar ga je dan meisje. Ik weet zeker dat jullie heel gelukkig zullen worden samen.’ Zegt Daan terwijl hij Tessa voor de laatste keer omhelst voor het grote moment. ‘Bedankt pap.’ Zegt Tessa dankbaar.

Daan laat zijn dochter los en Tessa knikt om aan te geven dat het goed is. Daan neemt haar bij de hand en samen lopen ze naar buiten.

Samen met haar vader loopt ze de kleine treetjes van de trap af die naar de tuin leiden en loopt over het pad naar de trouwboog. Met een gelukkig gevoel kijkt Tessa naar haar familie die allemaal naar haar omkijken.

Ze laat haar ogen over alle gasten gaan en dan pas vangt haar blik die van Dave die met een schittering in zijn ogen aan het eind van het pad staat. Ze lacht naar hem en tot haar opluchting vormt zijn mond een net zo grote lach.

Dave knikt dankbaar naar Daan als hij zijn dochter bij het altaar achterlaat. ‘Je ziet er prachtig uit.’ Zegt hij terwijl hij de handen van Tessa vastpakt. Tessa glimlacht. ‘Dank je.’ Fluistert ze plotseling wat verlegen.

Dave glimlacht. ‘Voor we beginnen wil ik eerst nog iets zeggen.’ Zegt hij en Tessa knikt. Dave schraapt even kort zijn keel en begint dan met praten: ‘Lieve Tessa, je weet intussen al dat je heel speciaal voor me bent en daarom ben ik ook zo blij dat je met me wilt trouwen.’

Tessa glimlacht en Dave praat verder. ‘We zijn misschien niet helemaal goed begonnen, maar dat wil niet zeggen dat ik daarom minder van je houd. Ik houd al van je vanaf het moment dat ik je zag en daar is in de loop der jaren echt niets aan verandert.’

‘Ik wil dat je weet dat ik echt zielsveel van je houdt en dat ik er alles aan zal doen om jou en natuurlijk ons kindje heel gelukkig te maken. En natuurlijk hoop ik dat je mij ook nog heel lang de gelukkigste man op aarde wilt maken.’ Besluit hij zijn verhaal.

Tessa heeft intussen tranen in haar ogen gekregen en kijkt Dave ontroerd aan. ‘Maar natuurlijk wil ik dat. Ik houd ook zielsveel van jou en ik wil voor altijd bij je blijven.’ Zegt ze en Dave grijnst. ‘Ik denk dat het dan tijd is om te trouwen.’

De ringen worden snel tevoorschijn gehaald. ‘Lieve Tessa, wil je alsjeblieft deze ring aannemen en mijn vrouw worden?’ vraagt Dave aan Tessa die volmondig ‘ja’ zegt. Voorzichtig schuift Dave de ring om haar vinger.

‘Wil jij, Dave Smit, mij dan de eer doen om mij tot jou vrouw te nemen om zo voor altijd verbonden te blijven?’ vraagt Tessa als ze de ring om haar vinger heeft en de ring van Dave uit het doosje heeft gepakt.

Ook Dave knikt. ‘Heel graag.’ Zegt hij met een grote glimlach op zijn gezicht. Tessa grijnst en schuift voorzichtig de ring om de vinger van Dave.

Zodra Tessa de ring om zijn vinger heeft geschoven, neemt Dave zijn vrouw in zijn armen en drukt zijn lippen op die van haar voor een lange, eerste kus als man en vrouw.

Veel te vroeg voor haar gevoel laat Dave Tessa alweer los. ‘Hoe voelt dat, mevrouw Smit?’ vraagt Dave met een grote grijns op zijn gezicht terwijl hij haar innig aankijkt. Tessa grijnst. ‘Heel erg goed.’ Zegt ze.

Voor Dave of Tessa verder nog iets kunnen zeggen, zijn Daan en Susan al bij hen om het kersverse bruidspaar te feliciteren. ‘Gefeliciteerd, meisje.’ Zegt haar moeder terwijl ze Tessa omhelst.

De felicitaties van Daan en Susan zijn ook meteen het teken voor de rest van de familie om op te staan en om hun zusje en haar man te feliciteren. Iedereen neemt uitgebreid de tijd om de bruid en bruidegom het grootste geluk van de wereld te wensen.

‘Van harte gefeliciteerd.’ Zegt Naomi vrolijk tegen Dave. Noa schudt ondertussen stilletjes de hand van Tessa. Daar neemt haar zus echter niet zomaar genoegen mee en ze trekt Noa naar zich toe voor een omhelzing.

‘Ik weet zeker dat jij ook heel gelukkig wordt. Ooit zal ook jij een man vinden met wie je de rest van je leven en je kindje wilt delen.’ Fluistert ze in haar oor. Noa knikt met een waterig glimlachje. Die man had ze allang gevonden, dat dacht ze tenminste, maar dat zegt ze niet tegen Tessa.

Niet meer dan een uur later zitten Dave en Tessa samen op de bank. De hele familie heeft het gelukkige stel samen achtergelaten om van elkaar en hun verse huwelijksverbintenis te genieten.

‘Echt niet te geloven dat we nu man en vrouw zijn.’ Zegt Dave met een zucht terwijl hij een kneepje in de schouder van Tessa geeft. Tessa glimlacht. ‘Het is toch echt zo en ik kan niet zeggen dat ik het erg vind.’ Zegt ze met een grote lach op haar gezicht.

Dave grijnst. ‘Ik zeg ook niet dat ik het erg vind, verre van dat zelfs.’ Zegt hij terwijl hij haar opnieuw lang en innig kust. ‘Laten we naar boven gaan.’ Fluistert Tessa als Dave haar lippen voor een moment los laat.

Dave knikt en samen met zijn vrouw loopt hij de trap op, richting de slaapkamer. ‘Weet je het zeker dat je dit wilt?’ vraagt hij terwijl hij naar haar buik wijst. Tessa knikt. ‘Ik denk niet dat het kleintje het erg zal vinden als zijn of haar ouders even plezier maken.’

Dave grinnikt en duwt haar voorzichtig achterover om haar te kussen. ‘Laten we dan maar volop genieten van onze ‘huwelijksmiddag’.’ Zegt hij. Tessa lacht. ‘Dat lijkt me een prima idee.’ Mompelt ze.

De rest van de dag doen Dave en Tessa het rustig aan en ze genieten van elkaar als man en vrouw. ‘Ik hou van je.’ Fluistert Tessa terwijl ze haar vingers verstrengelt in die van Dave. ‘Ik meer van jou.’ Fluistert hij en werpt haar een luchtkus toe.

Tot de volgende update!