‘Trias weegt op maatschappelijke wanverhoudingen’ · PDF fileGuatemala doe je...

3
Trias VZW Wetstraat 89 B-1040 Brussel +32 (0)2 513 75 34 [email protected] ‘Trias weegt op maatschappelijke wanverhoudingen’ De ondersteuning van ondernemende mensen vergt maatwerk. In een land als Guatemala doe je zoiets op een andere manier dan in Brazilië, Congo of de Filipijnen. Daarom beschikt Trias over negen overzeese regiokantoren. In totaal worden die bemand door 24 coöperanten en 68 lokale medewerkers. Eén van die coöperanten is de 44-jarige Gudrun Cartuyvels. Ze woont al zestien jaar in de Filipijnen, leerde er haar partner kennen en heeft er 3 kinderen. Als landendirecteur leidde ze het bezoek van Piet Vanthemsche en Karel Van Eetvelt aan de Filipijnen in goede banen. Een kennismaking. Hoe ben je in de Filipijnen verzeild geraakt? Gudrun Cartuyvels: ‘Als student handelswetenschappen was ik gefascineerd door de lessen micro- economie waarin we sociale voorzieningen becijferden. Dat kon me veel meer boeien dan de theorieën over winstmaximalisatie. Stilaan rijpte het idee om met mijn opgedane kennis ontwikkelingswerk te doen. Na een eerste korte job in de privésector ben ik via een spontane sollicitatie beland bij Ieder voor Allen, de voorloper van Trias. Mijn werkplek was de Filipijnen.’ Hoe is het om in dit tropische maar arme land te wonen en te werken? ‘Ik hou van het land, van de warmte van de mensen, en de prachtige natuur. Filipino’s kunnen veel beter relativeren dan Belgen. Met de glimlach nemen ze uitdagingen aan. Er is altijd hoop, ook in slechte tijden. We kunnen van deze mensen veel leren. Ze zijn erg open, sociaal, communicatief én erkentelijk. In zo’n context werken is erg aangenaam.’ Wat spreekt je aan in de specifieke ontwikkelingsaanpak van Trias? ‘We benaderen familiale boeren en kleine ondernemers als motor van verandering, zonder onszelf op de voorgrond te plaatsen. Ik geloof heel sterk in de kracht van georganiseerde boeren en ondernemers. Onze ervaring leert dat ze kunnen wegen op het lokale economische beleid van zodra ze enige schaal bereiken. Bovendien werken we ook aan de dienstverlening van deze boerenorganisaties en ondernemersverenigingen.’ Zijn er in de Filipijnen nog andere hulporganisaties die werken rond kleinschalig ondernemerschap? ‘Die zijn er wel degelijk. Maar ze focussen ofwel op de politieke ofwel op de economische dimensie. Voor Trias is het belangrijk dat ondernemende mensen via hun ledenorganisatie kunnen genieten van een actieve belangenbehartiging én van professionele diensten. Denk aan de toegang tot bedrijfsopleidingen, microkredieten en rendabele

Transcript of ‘Trias weegt op maatschappelijke wanverhoudingen’ · PDF fileGuatemala doe je...

Trias VZW ▪ Wetstraat 89 ▪ B-1040 Brussel ▪ +32 (0)2 513 75 34 ▪ [email protected]

‘Trias weegt op maatschappelijke wanverhoudingen’

De ondersteuning van ondernemende

mensen vergt maatwerk. In een land als

Guatemala doe je zoiets op een andere

manier dan in Brazilië, Congo of de

Filipijnen. Daarom beschikt Trias over

negen overzeese regiokantoren. In totaal

worden die bemand door 24 coöperanten en

68 lokale medewerkers.

Eén van die coöperanten is de 44-jarige

Gudrun Cartuyvels. Ze woont al zestien jaar

in de Filipijnen, leerde er haar partner kennen en heeft er 3 kinderen. Als landendirecteur

leidde ze het bezoek van Piet Vanthemsche en Karel Van Eetvelt aan de Filipijnen in

goede banen. Een kennismaking.

Hoe ben je in de Filipijnen verzeild

geraakt?

Gudrun Cartuyvels: ‘Als student

handelswetenschappen was ik

gefascineerd door de lessen micro-

economie waarin we sociale

voorzieningen becijferden. Dat kon me

veel meer boeien dan de theorieën over

winstmaximalisatie. Stilaan rijpte het

idee om met mijn opgedane kennis

ontwikkelingswerk te doen. Na een

eerste korte job in de privésector ben ik

via een spontane sollicitatie beland bij

Ieder voor Allen, de voorloper van Trias.

Mijn werkplek was de Filipijnen.’

Hoe is het om in dit tropische maar

arme land te wonen en te werken?

‘Ik hou van het land, van de warmte van

de mensen, en de prachtige natuur.

Filipino’s kunnen veel beter relativeren

dan Belgen. Met de glimlach nemen ze

uitdagingen aan. Er is altijd hoop, ook in

slechte tijden. We kunnen van deze

mensen veel leren. Ze zijn erg open,

sociaal, communicatief én erkentelijk. In

zo’n context werken is erg aangenaam.’

Wat spreekt je aan in de specifieke

ontwikkelingsaanpak van Trias?

‘We benaderen familiale boeren en kleine

ondernemers als motor van verandering,

zonder onszelf op de voorgrond te

plaatsen. Ik geloof heel sterk in de

kracht van georganiseerde boeren en

ondernemers. Onze ervaring leert dat ze

kunnen wegen op het lokale

economische beleid van zodra ze enige

schaal bereiken. Bovendien werken we

ook aan de dienstverlening van deze

boerenorganisaties en

ondernemersverenigingen.’

Zijn er in de Filipijnen nog andere

hulporganisaties die werken rond

kleinschalig ondernemerschap?

‘Die zijn er wel degelijk. Maar ze

focussen ofwel op de politieke ofwel op

de economische dimensie. Voor Trias is

het belangrijk dat ondernemende

mensen via hun ledenorganisatie kunnen

genieten van een actieve

belangenbehartiging én van

professionele diensten. Denk aan de

toegang tot bedrijfsopleidingen,

microkredieten en rendabele

Trias VZW ▪ Wetstraat 89 ▪ B-1040 Brussel ▪ +32 (0)2 513 75 34 ▪ [email protected]

afzetmarkten. Voor ons moet het plaatje

kloppen, van a tot z.’

Hoe is het in de Filipijnen gesteld

met de landbouwsector?

‘Slechts 34 procent van de bevolking

woont op het platteland. Nagenoeg alle

plattelandsbewoners overleven dankzij

landbouw. Familiale boeren hebben een

areaal van gemiddeld 2,5 hectare. De

meest populaire gewassen zijn rijst,

kokosnoten, maïs en suiker. Wie dicht bij

een markt woont, kan een deel van zijn

oogst verkopen. De anderen produceren

voor eigen consumptie. De boeren

behoren tot de armste

bevolkingsgroepen van het hele land,

met helemaal onderaan de sociale ladder

de landarbeiders en pachters.’

Welke zijn de belangrijkste

knelpunten voor de boeren?

‘Het productierendement is pover.

Bovendien is de handel in handen van

monopolisten of kartels. De

producentenprijzen zijn erg laag en er is

dus nauwelijks onderhandelingsmarge.

Omdat het land uit 7.000 eilanden

bestaat en het wegennet slecht is, zijn

de transportkosten bijzonder hoog.

Daarnaast zijn er de klimaatrisico’s: elk

jaar razen van over de Grote Oceaan

verschillende tyfoons over de Filipijnen.

Die brengen aanzienlijke schade toe aan

de landbouw.’

Kan de plattelandsvlucht afgeremd

worden?

‘We zien regelmatig dat grote gezinnen

met hun hele hebben en houden op de

bus stappen. De verstedelijking is dus

nog volop aan de gang. Ons antwoord is

een leefbare landbouw en een versterkte

lokale economie. Op structurele wijze

werken we aan een beter klimaat voor

economische groei, gaande van

bedrijfsondersteuning tot

beleidsbeïnvloeding.

In welke mate kunnen de boeren

rekenen op overheidssteun?

‘Veel boeren verwierven hun lapje grond

na een lange strijd voor landhervorming

gestart na de val van dictator Marcos in

1986. Maar de herverdeling van de

landbouwgrond verloopt erg moeizaam.

De overheid investeert ook veel te

weinig in agrarische voorlichting. Er is

wel een oogstverzekering tegen

natuurrampen, maar die molen maalt

erg traag. De krediettoegang wordt

gedomineerd door private geldschieters.

En dus is het belangrijk dat Trias

kansarme boeren ondersteunt in hun

toegang tot kwaliteitsdiensten.’

Trias versterkt een coöperatie van

boeren die twintig jaar geleden 800

hectare grond verworven hebben na

een landhervorming. Hoe pak je zo’n

project aan?

‘Toen we met dit project startten in 2006

transporteerden de boeren al biologische

rijst naar de hoofdstad Manilla. De

belangrijkste kopzorgen waren een

verhoging van de productie en meer

aandacht voor de biologische landbouw.

Gaandeweg werd duidelijk dat de

coöperatie ook aan de vraagzijde en op

organisatorisch vlak ondersteuning nodig

had. Trias speelt de rol van een coach

die veranderingsprocessen begeleidt.

Alles gebeurt in een nauwe

vertrouwensrelatie.’

Er zijn in de Filipijnen heel wat

coöperaties over de kop gegaan. Hoe

komt dat?

‘Leiderschap, goed bestuur, visie en

doorzettingsvermogen zijn erg

belangrijk. Een coöperatie uitbouwen is

nu eenmaal een complexe oefening. Om

kans op slagen te hebben, moet ook

Trias VZW ▪ Wetstraat 89 ▪ B-1040 Brussel ▪ +32 (0)2 513 75 34 ▪ [email protected]

Trias zijn rol goed spelen. We begeleiden

boeren en hun organisaties, maar nemen

niet zelf de zaken in handen. Processen

krijgen immers pas een duurzaam

karakter wanneer mensen er zelf

eigenaar van zijn.’

De coöperatie die Trias ondersteunt,

heeft zijn verkoop van biologische

rijst in vier jaar tijd zo goed als

verdubbeld. Hoe belangrijk is dat

succes?

‘De coöperatieve heeft in de Filipijnen

een belangrijke voorbeeldfunctie. Je mag

ze immers bij de vijf beste

boerencoöperaties rekenen die

ontsproten zijn uit de landhervorming.

Vandaag klinkt de stem van de

biologische boeren tot op nationaal

niveau. Op die manier verwerven de

boeren een sterkere plaats op de markt.

Zo kunnen ze steeds meer wegen we op

een aantal maatschappelijke

wanverhoudingen.’

Wat is de grootste droom die je nog

wil realiseren in de Filipijnen?

(denkt lang na) ‘Het duurzaam karakter

van onze inspanningen is voor mij het

allerbelangrijkste. Dat de

boerenorganisaties na de steun van Trias

blijven bestaan. Of beter: dat ze ook na

het vertrek van Trias nog sterker

worden, meer boeren verenigen, meer

en betere diensten kunnen aanbieden,

en hun stem harder doen klinken. Want

er is hier nog veel werk.’

Streamers:

‘In de Filipijnen is er altijd hoop, ook in

slechte tijden’

‘Het duurzaam karakter van onze steun

is voor mij het allerbelangrijkste’