Sciurus niger v4 - Waarnemingen.be · 2019. 12. 10. · De Zwarte eekhoorn is aanzienlijk groter...
2
Soortbeschrijving Kenmerken Synoniemen: Amerikaanse voseekhoorn, Voseekhoorn Herkomst: Oosten en centrum van de Verenigde Staten (geïntroduceerde populaties in stedelijke gebieden in het westen van de VS), Canada en Mexico Habitat in native range: Gemengde bossen, naaldbossen en loofbossen, parken en ruraal gebied, vaak in door de mens beïnvloede landschappen. Problematiek: De impact van deze soort in de EU is niet gedocumen- teerd. De Nederlandse risicoanalyse van uitheemse eekhoorns acht het risico op verdrukking van de inheemse Rode eekhoorn Sciurus vulgaris reëel. De soort zou in dezelfde voedselniche als rode eekhoorn voorkomen. In het her- komst-gebied is de soort in open bossen competitiever dan Grijze eekhoorn, waarmee ze overlapt. De soort verbreidt zich relatief sneller dan andere uit- heemse eekhoorns (tot 6,8 km per jaar) en kan zich via boomloze (landbouw) gebieden verplaatsen. In Amerika gelinkt aan afname van verschillende in- heemse eekhoornsoorten zoals Tamiasciurus douglasii en Sciurus aberti. Kan vraatschade veroorzaken aan naaldbomen en boomgaarden door het eten van boomknoppen, zaden en bloemen, gewassen (maïs, tomaten), tuinen en knaagschade aan gebouwen, bekabeling en telefoonlijnen. In sommige ge- bieden staat de soort bekend als een landbouwpest. Kan drager zijn van o.a. West-Nijlvirus. Status: De soort heeft (nog) geen ISEIA score. De soort mag in België zon- der vergunning niet als huisdier gehouden worden. Verspreiding: Een aantal waarnemingen van één exemplaar in La Hulpe. Actuele verspreiding in België: https://waarnemingen.be/species/81155/maps Zwarte eekhoorn Sciurus niger Project Invasieve Exoten Herkenningsfiche © W. van Landuyt © Kays & Wilson 2009 © JJ Audubon Grootste en zwaarste Noord-Amerikaanse boomeekhoorn (45-70 cm, 0,5-1,2 kg) waarvan een tiental ondersoorten beschreven zijn in de VS. Vaak oranjebruin (kleur als vos) maar zeer veel lokale en regi- onale variatie in kleur. Ook melanisme komt voor. Meestal met bruinrode franje aan staart. Op basis van grootte te onderscheiden van Grijze eekhoorn S. carolinensis. Heeft slechts één paar premola- ren (valse kiezen, gelegen voor de molaren of ware kiezen) in de bovenkaak, terwijl de Grijze eekhoorn twee paar heeft. Er worden twee kleurgroepen onderscheiden: Ondersoorten S. n. rufiventer (meest algemene subspecies in de native range), vulpinus, subauratus, ludovicianus, en limitis) worden gekenmerkt door uitgesproken rode, oranje of geelbruine pels, een donkere of zwarte neus en de afwezigheid van witte tekening op kop of poten. Ook in deze kleurgroep komt melanisme voor. Ondersoorten S. n. niger, vulpinus, cinereus, shermani, avicennia, bachmani: pels zilver, grijs, agouti (grauw) of melanistisch (zwart) met geelbruine, goudkleurige of roodachtige buikzijde. Dieren uit deze kleurgroep hebben zwarte koptekening, witte of grijze neus en wit- te oren en poten.
Transcript of Sciurus niger v4 - Waarnemingen.be · 2019. 12. 10. · De Zwarte eekhoorn is aanzienlijk groter...
Soortbeschrijving
Kenmerken
Synoniemen: Amerikaanse voseekhoorn, Voseekhoorn Herkomst: Oosten en centrum van de Verenigde Staten (geïntroduceerde populaties in stedelijke gebieden in het westen van de VS), Canada en Mexico Habitat in native range: Gemengde bossen, naaldbossen en loofbossen, parken en ruraal gebied, vaak in door de mens beïnvloede landschappen. Problematiek: De impact van deze soort in de EU is niet gedocumen-teerd. De Nederlandse risicoanalyse van uitheemse eekhoorns acht het risico op verdrukking van de inheemse Rode eekhoorn Sciurus vulgaris reëel. De soort zou in dezelfde voedselniche als rode eekhoorn voorkomen. In het her-komst-gebied is de soort in open bossen competitiever dan Grijze eekhoorn, waarmee ze overlapt. De soort verbreidt zich relatief sneller dan andere uit-heemse eekhoorns (tot 6,8 km per jaar) en kan zich via boomloze (landbouw)gebieden verplaatsen. In Amerika gelinkt aan afname van verschillende in-heemse eekhoornsoorten zoals Tamiasciurus douglasii en Sciurus aberti. Kan vraatschade veroorzaken aan naaldbomen en boomgaarden door het eten van boomknoppen, zaden en bloemen, gewassen (maïs, tomaten), tuinen en knaagschade aan gebouwen, bekabeling en telefoonlijnen. In sommige ge-bieden staat de soort bekend als een landbouwpest. Kan drager zijn van o.a. West-Nijlvirus. Status: De soort heeft (nog) geen ISEIA score. De soort mag in België zon-der vergunning niet als huisdier gehouden worden. Verspreiding: Een aantal waarnemingen van één exemplaar in La Hulpe.
Actuele verspreiding in België: https://waarnemingen.be/species/81155/maps
Zwarte eekhoorn Sciurus niger
Project Invasieve Exoten Herkenningsfiche
© W. van Landuyt
© Kays & Wilson 2009
© JJ Audubon
Grootste en zwaarste Noord-Amerikaanse boomeekhoorn (45-70 cm, 0,5-1,2 kg) waarvan een tiental ondersoorten beschreven zijn in de VS. Vaak oranjebruin (kleur als vos) maar zeer veel lokale en regi-onale variatie in kleur. Ook melanisme komt voor. Meestal met bruinrode franje aan staart. Op basis van grootte te onderscheiden van Grijze eekhoorn S. carolinensis. Heeft slechts één paar premola-ren (valse kiezen, gelegen voor de molaren of ware kiezen) in de bovenkaak, terwijl de Grijze eekhoorn twee paar heeft. Er worden twee kleurgroepen onderscheiden: Ondersoorten S. n. rufiventer (meest algemene subspecies in de native range), vulpinus, subauratus, ludovicianus, en limitis) worden gekenmerkt door uitgesproken rode, oranje of geelbruine pels, een donkere of zwarte neus en de afwezigheid van witte tekening op kop of poten. Ook in deze kleurgroep komt melanisme voor. Ondersoorten S. n. niger, vulpinus, cinereus, shermani, avicennia, bachmani: pels zilver, grijs, agouti (grauw) of melanistisch (zwart) met geelbruine, goudkleurige of roodachtige buikzijde. Dieren uit deze kleurgroep hebben zwarte koptekening, witte of grijze neus en wit-te oren en poten.
Gelijkende soorten
Foto’s: Rick Swartzentrover, Jan Stuyck, Peter Trimming, Jacky Jacobs - Tekeningen: Christopher Kirby-Lambert (Mammals of North America)
Meer info: - https://waarnemingen.be/species/81155/ - Herkenningsfiche andere exotische eekhoorns: https://waarnemingen.be/pda/shellphp/exo/be/nl/27179.pdf - Thaise eekhoorn: https://waarnemingen.be/species/82206/ - Pallas’ eekhoorn: https://waarnemingen.be/species/29113/ - Grijze eekhoorn: https://waarnemingen.be/species/27179/ - Rode eekhoorn: https://waarnemingen.be/species/389/ - Prevosteekhoorn: https://waarnemingen.be/species/82213/ - meer foto’s op www.jeffpippen.com/mammals/mammals.htm Referenties - Kays R.W. & Wilson D.E. 2009. Mammals of North America. Princeton University Press, 2nd edition. - Dijkstra V. & Dekker J. 2008. Risico-assessment uitheemse eekhoorns. VZZ rapport 2008.10. Zoogdiervereniging VZZ, Arnhem. - Thorington R.W.Jr., Koprowski J. L., Steele M.A. & Whatton J.F. 2012. Squirrels of the world. Baltimore, USA. The Johns Hopkins University Press.
De Zwarte eekhoorn is aanzienlijk groter dan de eekhoorns die hieronder beschreven worden. De maten geven de kop-romp lengte (excl. staart) aan.
Pallas’ eekhoorn Uitheems Kleur variabel, buik gelig tot oranjerood en rug olijfgroen tot bruin. Staart licht gebandeerd, naar het uiteinde toe soms opvallend grijs.
Noord-Amerikaanse grijze eekhoorn Uitheems Witte buik, voornamelijk grijze rug, soms met roestrode accenten op kop, poten, rug en flanken Kop-romp 260-370 mm
Prevosteekhoorn Uitheems Opvallende roodwitte flanken
Thaise eekhoorn Uitheems Opvallende witte of geelwitte buik en flanken, door-lopend op poten en kop
Euraziatische rode eekhoorn Inheems Witte buik. Pelskleur rood over bruin tot zwart. Uitzonder-lijk ook grijs of zandkleurig. In wintervacht opvallende oor-pluimen, soms grijzer op flanken, rug en kop. Kop-romp gemiddeld 216 mm
