Schamper 420

Cover: Tim F. Van der Mensbrugghe

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18

2 • Schamper • 2 februari 2004

Voor ander miskend musi-calgeweld kunt u van 4 tot

22 februari terecht aan deDampoort. Wie een bende flu-okleurige zangers met over-dreven mimiek hun liefde voorpaarden wil zien uitkrijsen,kan vanaf nu tickets bestellenop . • Paarden, je zou ze riantmoeten vergoeden. Wieanders slaagt erinboulemiepatiëntjes seksueeltevreden te houden? Voor die10 tot 40 euro koopt u onsinziens toch beter paddestoe-len bij de Pakistaan in uwbuurt. Zelfde effect, en metminder vloeibare gevolgenvoor de stoelgang. • Over kri-jsende dingen met een over-dreven mimiek gesproken:The Monkey Trial, een stukover creationisme versus dar-winisme. Zij die nog altijd hunstamboom trachten te linkenaan Adam en Eva wordenvriendelijk verzocht zich teverzamelen achter een grootbrandend kruis – Bill Clintonheeft zich al beschikbaargesteld – en met hun voorraadscherp geslepen stenen naarde Kopergieterij te trekken.Dat op 2 en 3 februari. • Zoalsde Bijbel zegt: “Den dag zalaanbreken dat dehuisvrouwen hun keuken ver-laten, hun kinderen naar deburen brengen en zich vereni-gen tot een kolkende massamet geruite schorten en slechtgepermanenteerde haren. Hetzal een dag zijn van bloed,gejammer en eigenhandiggehaald bier!” U siddert? Op 5februari zal de daver zich pasgoed een plaats op uw lede-maten veroveren, want danneemt Mama’s Jasje stor-menderhand de Capitole in.Betrouwbare bronnen latenweten dat ook vrouwen dienog niet in de menopauze zit-ten welkom zijn, mits betalingvan 18 euro. • Israëlieten en

Palestijnen stellen hun kunsttentoon: explosief werk, naarverluidt. Buschauffeur André,die een buslading Antwerpsediamantairs naar de tentoon-stelling bracht, kreeg deavond tevoren van z’n door-trapt grijnzende buurman eennieuwe broeksriem cadeau.Weliswaar een vrij zwaarmodel, met de instructie omop de gesp te duwen wanneerde bus vol zou zitten. NaarPalestijns werk is het wel evenzoeken, maar eenmaal je tun-nel onder de grote betonmuurklaar is, kun je genieten vanechte kunst. Werkjes in stem-mig rood, met hier en daareen flard zwart-witte stof, jehartje gaat er sneller vanslaan. Dit alles tot 14 februariin de Witte Zaal. • Rijkemensen op zee, als er geenboot onder hun konten hangtvinden wij dat behoorlijkideaal. Jammer genoeg is erde Belgian Boat Show, van 7tot 15 februari in de FlandersExpo, die een bende Piper-Heidsick drinkende, fiscaalgeamnesteerde VLD-stem-mers zich voor het equivalentvan een platina appel en eendiamanten ei van dergelijkvervoersmiddel voorzien. Wijkunnen ons al voorstellen hoeeen bende yuppies in interna-tionale wateren zich gedraagt,maar aangezien wij Kort voorpublicatie steeds trouw aankardinaal Joos moeten voor-leggen zullen we daar nietdieper op ingaan. • “Het isbijna een trend om de homouit te hangen, en het wordt tijddat dat gedaan is. Het is alle-maal vuile seks!” Zo kardinaal,het staat erin. Mogen we nuuw grote kruis eens zien?Echte homo’s kunnen de kar-dinaal trouwens altijd bereikenop het nummer0485/46.04.42. Hij staat vooru open! Bovendien brengen

wij vanaf nu trouw verslag uitvan kardinaal Joos’ kruistochttegen de valse sodomie. •Activiteiten waar de katholiekekerk zich wél in kan vinden:manden vlechten godvernon-demiljaardemilledju! Vuilesocialisten! Wie het beu is ommet dwaze blik en roestigemestvork door de politietegengehouden te worden,kan zijn rurale driftenbotvieren tijdens cursus in hetMIAT die vijf lessen duurt.Aanvang op 14 februari. DeAlbanese maffia vreest nu aleen overaanbod van Vlaamseboerendochters op de markt,aangezien het inschrijvings-geld zo maar eventjes 90 eurobedraagt. • Roozi Khe ZanShodam getuigt over “de dagdat ik vrouw werd”. In de zaalzal onder meer een begri-jpend knikkende GellaVandecaveye zitten, die metweemoed terugdenkt aan detijd toen ze nog gewoonKoenraad heette en nog geenfortuinen moest besteden aanrugontharing en lipgloss. •Eigenaardig: vijf minutennadat we dit schreven werdenwe wakker op intensieve zor-gen met gebroken ledematen

en een schare dokters dieprobeerden uit te vissen hoeze een vinnig manwijf uit eenbil moesten halen. Richt uwschreden toch maar naar DeCentrale op 15 februari. •Dingen waar niet mee telachen vallen: de absolutesuperioriteit van AA Gent ende wijfmannigheid van Sandy‘Cindy’ Martens. Nutransseksuelen ook op deOlympische spelen niet langeruitgesloten worden, kanBelgië zich immers verheugenop een eerste goudenmedaille in het synchroonzwemmen dankzij de voor-noemde haardbanddragendeschandknaap van GertVerheyen en DanyVerlinden. U kunt de clashtussen de Buffalo’s en deboerkens uit de Vlaanders livemeemaken in hetOttenstadion op 15 februari. Utelt er met graagte 4 tot 30euro voor neer, dat belovenwij u. • En neen, HugoCoveliers, in deze Kort krijg jelekker geen plaatsje. Ga maarluisteren naar de donder-preken van kardinaal Joos.Luistert en leert, snotaap, luis-tert en leert!

The Goelags are alive with the sound of music.Wist u veel. Immers, de originele Sovjet-versievan de Sound of Music ligt nog altijd in de archie-ven van de KGB. Een non kickt af van de opiumvan het volk, trekt de bergen over, sticht een kol-choze of twee en belandt bij kameraad Stalin enz’n zeven kleine proletariërtjes, waarna ze metz’n allen luidkeels zingend naar Siberië trekken.

Op zoek naar échte homo’sGGeerrtt && DDrriieess

ORTKSchamper-420-test 02-02-2004 14:18

2 februari 2004 • Schamper • 3

inhoudSCHAMPER 2 februari 2004

NUMMER 4202Kort3Edito 4Functieclassificatie6Studentenbeheerders8SKEPP9LOTR Research10Het Grote PFK-debat12Gilda De Bal14Vic De Wachter16Reinhard Steennot17EredoctoratenRestaurant18Lieven Tavernier20Commerciële Inkomsten21Film-PlateauStrip22Films23K&K / Colofon / Enquête24Cultuuragenda

RRiieenn EEmmmmeerryyHHooooffddrreeddaacctteeuurr

Door decennialang klungelig renoveren is de Universiteit Gent erin geslaagd deBoekentoren, ongetwijfeld haar grootste architecturale icoon, zo goed alsfinaal te verneuken. Daardoor is er dringend nood aan miljoenen euro’s voor

een respectvolle restauratie die de toren van zijn ondergang moet redden. Miljoeneneuro’s waar de universiteit, tiens, tiens, niet over beschikt.

De universiteit pronkt graag met haar toren, het meesterwerk van de modernistischearchitect Henry Van de Velde. Wie de bibliotheeksite van de UGent opent, kan nietnaast het beschermde monument kijken. Bij de keuze van een nieuw universitairlogo is bovendien een model met een afbeelding van de Boekentoren in de running.De universitaire communicatierakkers zijn zich dus terdege bewust van de waardevan hun landmark. Jammer genoeg kwam dat sinds de afwerking van de bibliotheekin 1942 niet tot uiting in een degelijke monumentenzorg.

Sinds 1964 gebeurden enkel nog puur bouwtechnische aanpassingen, waarbij mengeen rekening hield met de architecturale waarde van het gebouw. Zo zijn de bar-sten in de crèmekleurige bepleistering in de loop der tijd opgelapt met ongeschiktemortel, waardoor de gevel er nu – vooral bij regenweer – uitziet als een smakeloospalet van 28 verschillende kleuren. Verder lekt het dak van de belvédère, is het par-ket er opgebroken, verdween het oorspronkelijke meubilair, krult het linoleum op,werd een prachtige luifel gesloopt en verbergt lelijk glasvezelbehang de finesses vanVan de Veldes muurbekleding. Het lijstje wraakroepende restauraties en aanpassin-gen is schier eindeloos.

Je zou de universiteit nog een weinig krediet geven als het leden van de universitai-re Bouwcommissie of de Vakgroep Architectuur waren die die historische fouten aanhet licht brachten. Het was echter André Singer, een Antwerpse projectontwikkelaar,Vande Velde-bewonderaar en mecenas, die een gratis preliminaire studie uitvoerdeover de restauratie, en daarenboven nog moest lobbyen om de erbarmelijke staatvan de Boekentoren onder de aandacht van het Bestuurscollege te krijgen. DeUGent sloeg in de pers een redelijk knullig figuur. De voorzitter van de VakgroepArchitectuur en Stedenbouw merkte enkel op dat het “geen populair gebouw” is.Rector Andreas De Leenheer weet de geringe universitaire aandacht voor de archi-tecturale waarde van de Boekentoren aan de “museale functie” van het monument.Hij verklaarde de nalatigheid van de UGent nogal slapjes door te stellen dat men “deprachtige dingen in zijn eigen omgeving niet ziet”. Juist ja.

Aan het beleid uit het verleden valt niets meer te veranderen. Blijft enkel nog de pistevan een deskundige restauratie, noodzakelijk binnen een termijn van vijf jaar omonherstelbare schade te voorkomen. De studie van Singer spreekt van een herstel-lingskost van 41 miljoen euro, waarvan er sowieso 27 miljoen ten laste van de uni-versiteit zouden komen. Onbetaalbaar, dat weet iedereen die de eindeloze elegieënover het krappe budget van onze Alma Mater heeft gevolgd. Bovendien trekt deUGent nu al 315 miljoen euro uit voor haar ambitieuze bouwplannen, ondermeervoor het broodnodige nieuwe studentenhuis en een nieuwe faculteit Economie in deSint-Pietersnieuwstraat. Stuk voor stuk projecten die zo mogelijk nog prangenderzijn dan de bouwvalligheid van de Boekentoren en onmogelijk uitgesteld kunnenworden.

De enige uitweg lijkt het verpatsen van de Boekentoren aan de Regie derGebouwen. De overheid zou de volledige renovatie financieren, waarna ze deUGent de toren in concessie teruggeeft. Die formule werd in het verleden al succes-vol toegepast voor het opknappen van Het Pand. Financieel een clevere oplossing,daar niet van. Of de regering echter staat te springen om het mismeesterde gebouwover te nemen, is nog maar de vraag. De pijnlijk ironische conclusie blijft dat de uni-versiteit jarenlang haar magnifieke bibliotheek, baken van kennis, uit niets andersdan pure onwetendheid heeft laten verkloten.

Onwetendheid

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Van decaan Geert De Soete is het al lang geen geheim meerdat hij rector wil worden. De macht, voor minder gaat hij niet.

Nu al is De Soete een geduchte tegenstander op de Raad vanBestuur en het Bestuurscollege: als warme redenaar is De Soetegeniaal, als kille cijferaar briljant. Niemand kan zich herinnerenwanneer De Soete nog een discussie verloor. Zelfs als zijntegenstander overschot van gelijk heeft, slaagt De Soete er zon-der problemen in het gelijk aan zijn kant te krijgen.

Toen Geert De Soete nog baas was van het AcademischRekencentrum (ARC) kwamen de studenten van de informatica-werkgroep Zeus, die vanuit de kelders van het ARC het internetonveilig maken, al meermaals met hem in aanvaring. Tijdenseen gesprek tussen De Soete en een afgevaardigde van Zeus inhet bijzijn van toenmalig rector Jacques Willems hakte DeSoete zo listig maar ongenadig hard in op de argumentatie vande student, Frank Louwers, dat die, toen hij buitenstapte, zelfvolledig overtuigd was van zijn ongelijk. Onterecht, want nadathij in studentenhuis De Brug weer op adem was gekomen,besefte hij maar al te goed dat Geert De Soete hem zwaar in dezak had gezet. De Soete hield er het koosnaampje “De Duivelaan over.

De Soete overwint echter niet altijd: in 2001 werd hij magnifiekgecounterd door Marc De Clercq bij de verkiezing van de rectoren de vice-rector. De Soete maakte toen een bijzonder dommestrategische fout. Aan deze pluralistische universiteit is er name-lijk een ongeschreven regel dat als er een vrijzinnige rector is, ereen katholieke vice-rector komt en dat de rectoren achtereenvol-gens vrijzinnig en katholiek zijn. Door die regel was toenmaligvice-rector en notoir vrijzinnige André De Leenheer zegezeker:zijn voorganger, pro-rector Willems, was een katholiek, zijn enigetegenkandidaat, Paul Van Cauwenberge, eveneens.

Dat schakelde Geert De Soete bij voorbaat uit als vice-rector: DeSoete is een socialist. Hij werkte toen zelfs als ICT-specialist ophet kabinet van zijn goede vriend en huidig voorzitter van deAUGent Luc Van den Bossche (SP.A). Zodra toenmalig decaanvan de Faculteit Economie Marc De Clercq, zelf een katholiek,hoorde dat De Soete zich toch kandidaat zou stellen, wist die datde overwinning binnen was. Hij kreeg gelijk: De Clercq amuseertzich al drie academiejaren rot als vice-rector. Het weze hemgegund.

Bij de verkiezingen van rector en vice-rector van volgend jaarstaat Geert De Soete er veel beter voor. Er zijn echter twee sce-nario’s: ofwel wordt hij vice-rector, ofwel gaat hij de strijd aan met

Marc De Clercq voor het rectorschap. Het eerste scenario is hetveiligst voor De Soete: na De Leenheer moet de volgende rectoreen katholiek zijn, en dus Marc De Clercq heten. Niemand dieDe Soete dan kan verhinderen vice-rector te worden: van even-tuele tegenkandidaten heeft hij niets te vrezen. Ofwel hebben zehet foute profiel ofwel speecht hij ze zonder compassie naarhuis. De Clercq is echter niet zeker van de overwinning: velenvinden dat er opnieuw een vrijzinnige rector moet aantredenaangezien De Leenheer wegens zijn leeftijd slechts vier jaar aanzal blijven in plaats van de gebruikelijke acht. Als De Soetegenoeg steun vindt, zal hij voor rector gaan en rector worden. DeSoete zal namelijk niet meedoen als hij niet honderd procentzeker is dat hij zal winnen. Echter, zelfs als De Soete rectorwordt, zal hij niet de macht hebben waar hij zo op uit is. Die ligtbij iemand anders.

Wie staat daar op recepties namelijk altijd naast de rector en device-rector te grijnzen met pretlichtjes in zijn ogen en een glaas-je wijn in zijn hand? Wie is het vervelende mannetje dat als enigeweet hoe de unief marcheert? Wie is dat hyperintelligente indivi-du dat met enkele citaten uit allerlei universitaire reglementeneen discussie kan beslissen? Wie is die onvermoeibare worka-holic die elke avond tot 10u blijft doordouwen om de unief draai-

ende te houden? Wie is, nog meer dan de rector hemzelve, deéchte baas van deze universiteit? Dirk Mangeleer, treed naarvoren.

Verbaal is Mangeleer niet zo’n duivel als De Soete, maar achterde schermen is hij minstens even geslepen als de volledigeEuropese vossenpopulatie. Omdat hij er vaker dan wie ook ver-toeft, is hij de enige die zicht heeft op wat er allemaal achter dieuniversitaire schermen gebeurt. Kennis is macht en kennis heefthij ten overvloede. Mangeleer heerst, zo simpel is dat. Nochtanswerd de logistiek beheerder hier zwaar tegen zijn goestinggedropt. In 1991 was dat. Hij zat toen nog op het kabinet vanpremier Wilfried Martens (CVP) en met de CommissieMangeleer moest hij komaf maken met de vele politieke benoe-mingen.

Ironie, oh, ironie. Mangeleer werd in 1991 door toenmalig minis-ter van Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap wijlen DaniëlCoens, eveneens CVP, uit het kabinet van Martens geplukt enop de unief gedropt. De toenmalige Rijksuniversiteit Gent waspas autonoom en hoorde over Mangeleers benoeming te stem-men. Een pijnlijke zaak, want op de Raad van Bestuur van 18 juli1991 stemden er tien voor en zestien tegen de benoeming vande logistiek beheerder. Toch raakte Mangeleer benoemd. De

GEERTS GROTE SCHOONMAAK

Geert De Soete wet zijn messen

2005 belooft een spannend jaar te worden voor Dirk Mangeleer, logistiekbeheerder van de Universiteit Gent, en Geert De Soete, decaan van deFaculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen. Er is veel kansdat hun onderlinge vete uitmondt in de ultieme strijd om de absolutemacht. Geert De Soete wil rector worden, en dus moet Mangeleer wijken.De Soete is zijn wapentuig al in stelling aan het brengen.

VVaann ddeerr MMeennssbbrruugggghhee

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


EEN ARIËRALS EENANDER

Het overkomt me soms dat ik mezelf aantref tussen de in rijenschuifelende massa in één van de prachtige studentenresto’sdie de UGent rijk is. Meer dan eens ben ik op weg om me metonverschillige liefde iets vegetarisch op het bord te latenkwakken. Niet dat het een vorm van dierenliefde of idealisme isdie me naar het vleesloze doet neigen. Eerder is het een soortBourgondische reflex die me drijft om uit de dagelijkse zooi diewe daar voorgeschoteld krijgen toch nog het meest verteerbarete halen, en dat is, daar moeten we eerlijk in zijn, vaak de veg-etarische schotel.

Toch, dames en heren vegetariërs, moet ik iets kwijt over jullie.Of liever, over een deel van jullie. Diegenen onder u die het nueenmaal een geweldig onrecht vinden om weerloze diertjes tedoden en van hun karkassen een smakelijke maaltijd te berei-den hebben immers mijn warme sympathie. De gemiddeldeAnderlechtse veedrijver zal jullie waarschijnlijk een bende miet-jes noemen, en geef toe, helemaal ongelijk heeft hij niet, maardat laten we even buiten beschouwing. Jullie hebben eenideaal, en zolang idealen niet eisen dat ik mezelf met benzineovergiet, worden ze met een glimlach onthaald. Gaan julliemaar lekker voort met het knuffelen van kleinvee en het perfec-tioneren van de linzenteelt.

Waar deze column en bij uitbreiding mijn ergernis zich tegenricht, is dat regiment uit het vegetarische heir voor wie het nieteten van vlees maar een onderdeel is van een modegril dieverder kennelijk het dragen van sandalen in de wintervoorschrijft, of het rondlopen met luizige afrokapsels en hetgekleed gaan in felgekleurde wollen doeken die misschien ooitde binnenkant van een Colombiaanse hut, maar waarschijnlijk-er de vloer van een Indonesische sweatshop gezien hebben.Of had u misschien gedacht dat de kapitalistische bonzen nogniet door hadden dat ook andersglobalisten een interessantmarktsegment vormen? Uw vegetarisme is niet meer dan eenpose, en dat is heden ten dage een smerig woord. Meer zelfs,het is uw hang om zich te onderscheiden die van vegetarismeiets trendy maakt, het zijn sérieux doet verliezen en het doornitwits als Piet Huysentruyt ten grave laat dragen.

U vraagt zich mogelijk af waarom ik in mijn pen kruip om eenideaal te verdedigen dat niet eens het mijne is. Zijn er in dezetijden waarin luidruchtige achtjarigen met een gitaar en piekje-shaar dat met veel liefde door hun mama afgeborsteld is en diebeweren punk te spelen geen grotere idealen om voor misbruikte behoeden? Ik moet u het antwoord jammer genoeg schuldigblijven. Misschien waren het wel beelden van naïef enthousi-aste Gaia-militanten die mak als lammetjes de woede vanVlaamse boeren trotseren. Wie zal het zeggen? In elk geval,laten we voor één keer voorgang geven aan oprechtheid enovertuiging. Laat het vegetarisme over aan de idealisten, gooidie cd’s van Spearhead door het raam, leg die afschuwelijkekleren af en word weer een ariër als een ander.

DDrr iieess

unief was dan wel autonoom maar Coens was nog véél auto-nomer. Hij wilde Mangeleer niet per se binnen de UGent maarvooral weg bij Martens.

Om Mangeleer te paaien kreeg die, op de rector en de vice-rector na, de hoogste functie. Hij verdiende er bovendien nietnaast. Het beste van al aan zijn functie is echter dat hij voorhet leven benoemd is. Dat wil zeggen dat hij, samen met aca-demisch beheerder Bert Hoogewijs, de enige persoon aan deuniversiteit is die zeker is van zijn job. Rectoren en vice-rec-toren worden verkozen en eventueel weggestemd. Alle ande-re personeelsleden – het zijn er zo’n 6.000 – worden geëva-lueerd en kunnen zo hun carrière gefnuikt zien, of het nu prof-fen, assistenten of poetsvrouwen zijn. Mangeleers werk werdnog nooit geëvalueerd.

Daar lijkt nu verandering in te zullen komen. Raad eens wieop het Bestuurscollege van 17 december 2003 samen metACOD-koning Peter De Keyzer vroeg dat de twee beheer-ders eindelijk geëvalueerd zouden worden. Juist, Geert DeSoete. Mangeleer heeft op zich niets tegen zo’n evaluatie.Waarom zou hij? Zonder hem loopt de universiteit in het hon-derd. Vind maar eens een andere gek die ten eerste even

capabel is en ten tweedeevenveel goesting heeft omelke dag tot ’s avonds laatdoor te werken. Waar hij weliets tegen kan hebben ismotivatie van die evaluatie.

In Schamper 398 drongenwij al aan op een evaluatievan de twee beheerders.Principieel zijn wij daar nogaltijd voor. We hebben hetdan wel over een objectieveevaluatie en dat is jammergenoeg iets dat niet in het

woordenboek van de UGent staat. Enfin, het staat er, maarniemand weet wat het betekent. Of Mangeleers evaluatieobjectief zal gebeuren is dus zeer de vraag. De evaluatie vanzijn kerntaken, namelijk het dagelijks beheer van de universi-teit, zou namelijk toekomen aan de rector en de vice-rector.Normaal gezien geen probleem maar welke niet zo goedevriend van Dirk Mangeleer staat ook alweer te trappelen vanongeduld om rector te worden? Geert De Soete, juist. De vetetussen De Soete en Mangeleer zou wel eens tot een niet alkoosjere evaluatie kunnen leiden.

Gelukkig voor de logistiek beheerder kan de universiteit nieteenzijdig beslissen om Mangeleer te evalueren. In zijn huidi-ge arbeidsovereenkomst staat namelijk niets over een evalu-atie. Dat betekent dat er wederzijds wilsovereenstemmingnodig is om zo’n evaluatie mogelijk te maken. Als wijMangeleer zouden zijn, zouden we wachten tot na de rector-verkiezingen van volgend jaar om een eventuele wilsovereen-stemming wederzijds te maken. Ondertussen zou het ver-standig zijn promotie te voeren voor Marc De Clercq. Of hij debeste kandidaat is, laten wij in het midden maar Mangeleerzou er zo’n eigen positie wel veilig mee stellen.

HOONMAAK

ijn messen

Zal Dirk Mangeleer in 2005 op rozen ofop blaren zitten?

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Zouden de meeste studen-ten weten dat ze beheerd

worden, en dan nog door éénvan hun medestudenten? Vastniet. De universitaire DienstStudentenactiviteiten wordtechter dag in dag uit gecoördi-neerd door een eenzaam,overwerkt en onderbetaaldindividu. Wat omvat de taakvan die beheerder precies?

Courant: “Een studentenbe-heerder heeft verschillendetaken. Praktisch beheert hijhet studentenhuis de Brug. Hijzorgt voor zaalreservaties,houdt het computerlokaal inorde en staat in voor de veilig-heid. Bovendien is hij verant-woordelijk voor de subsidië-ring van de studentenvereni-gingen. Er zijn een heleboelstatutaire bepalingen waarinvastligt waarvoor de subsidieswel of niet gebruikt mogenworden. Ik moet nagaan of destudentenverenigingen dieregels effectief volgen, enuiteraard of ze niet boven hunbudgetten gaan. Daarnaastonderhoud ik het contact metde ‘buitenwereld’ zoals datheet. Ik vertegenwoordig destudentenverenigingen op ver-gaderingen met de stad Gent,het stadsoverleg, bijvoorbeeldover de cultuurcheques. Ikverdedig er de belangen vande studentenverenigingen tenopzichte van de stedelijkeoverheid. Ten slotte zetel ik inde Sociale Raad van deUniversiteit Gent met een

raadgevende stem.”

NINE TO FIVE

Waarom wil de UGent pre-cies een student voor dezejob?Courant: “Ik veronderstel datdat historisch gegroeid is. Ikvind het wel belangrijk. Als stu-dent ben je beter geplaatst omde belangen van de verenigin-gen te verdedigen omdat jezelf ook in het studentenlevenstaat. Een gewone ambtenaarheeft daar minder voelingmee.”

Kun je inschatten hoeveeluur per week je effectief aanje taken als studentenbe-heerder besteedt?Courant: “Dat is heel variabel.Officieel word ik twee uur perdag betaald, tien uur per weekmar. Daar komt het op neer inde kalme periodes. In de druk-ke periodes loopt dat serieusop. Op de momenten dat erdeadlines zijn, bijvoorbeeldom de boekhouding af te slui-ten op het einde van het jaar,kruipt er beduidend meer tijdin. Ik vind dat op zich niet zoerg: een studentenbeheerderheeft niet meteen de meestarbeidsintensieve job. Als jehier aan begint, weet je sowie-so dat het geen nine-to-five-job wordt, dat je niet op je hor-loge kunt kijken en zeggen:‘Kijk, nu ben ik naar huis.’”

Als er vanuit het stadsbe-

stuur klachten zijn over destudenten, komen die danbij jou terecht?Courant: “De klachten van destad worden op het stadsover-leg, dat één keer per maandplaatsvindt, geuit. Daar zijnook de vertegenwoordigersvan de SOVO’s van de hoge-scholen aanwezig, en in elkgeval Rudy Coddens, deschepen van Onderwijs. Demensen van de stadsdienstendie klachten hebben, wordenop die vergadering uitgeno-digd. Ik leg die klachten vooraan de Vergadering vanKonventsvoorzitters (VKV), ende VKV geeft die door aan deverenigingen.”

We hadden gehoord dat eronder andere een discussiewas over het wildplakken?Courant: “Dat is zo. Op hetvorige studentenoverleg isdaar een opmerking overgekomen. In de Lammerstraatstaat bijvoorbeeld een pand aleen tijdje leeg. De gevel hangtdaardoor altijd vol affiches.Ook studentenverenigingenmaken zich daar schuldig aan,maar dat heeft er onder ande-re mee te maken dat er voorhen te weinig plakplaatsenzijn. Zeker op het moment datalle galabals plaatsvinden ofalle openingsfuiven georgani-seerd worden. Het is logischdat de verenigingen op zoveelmogelijk plaatsen willen affi-cheren. De stad Gent heeftdaar begrip voor en daarom

hebben ze voor nieuwe plak-plaatsen gezorgd met bordenwaarop je legaal kunt plakken.Tegelijkertijd zullen ze stren-ger optreden tegen het wild-plakken.”

DIEFSTAL

Zijn er voordelen verbondenaan de positie van studen-tenbeheerder?Courant: “Het grootste voor-deel dat ik zie, is dat je enormveel mensen leert kennen. Teneerste persoonlijk. Zo heb ikbij Schamper al vrienden lerenkennen. (lacht) In de Bruglopen sowieso enorm veelheel gemotiveerde studentenrond. Ten tweede kun je nietontkennen dat deze functieeventueel interessant is vooreen latere job. De kennissen-kring en de organisatorischeervaring zijn mooi meegeno-men. Zoals ik al eerder zei: jewerkt meer dan je betaaldwordt, maar daartegenoverstaat de grote ervaring die jeopdoet. Die is zowel organisa-torisch en boekhoudkundig alsin de omgang met mensen,wat problemen aanpakkenbetreft of het leren communi-ceren. Dergelijke vaardighe-den doe je minder vlug opdoor ’s avonds in een café tetappen.”

De laatste tijd zijn er opval-lend weinig incidentengeweest in de Brug. Komendiefstallen vaak voor?

‘UITEINDELIJK BEN JE EEN SPEELBAL’

Op 1 september 2003 legde studentenbeheerder Axel Ronse vroegtijdigzijn mandaat neer. Het duurde tot 1 januari 2004 voordat de functieopnieuw ingevuld werd: Nicholas Courant, Ronses voormalige rechter-hand, nam de taak op zich. Courant vervult die taak gezwind en punctu-eel, Ronse is er helemaal op afgeknapt.

Studentenbeheerdersover hun onbaatzuchtige taak

RRiieenn EEmmmmeerryy

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Courant: “Ik mag niet klagen,maar diefstallen komen helaasvoor. Vorig jaar is er in het stu-dentenhuis een dataprojectorverdwenen, zomaar gewoonvan het plafond getrokken.Een groot deel van de oplagevan de eerste editie vanSchamper werd in oktobergestolen. De dieven zijngefilmd door onze camera’s,maar als je geen identificatiekunt doen, ben je daar weinigmee.”

We gingen ook praten metAxel Ronse, Courants voor-ganger, om hem te polsen

over zijn ervaringen als stu-dentenbeheerder. Hij kijkt watgedesillusioneerd op zijn man-daat terug, en heeft vaakscherpe kritiek.

Waarom heb je je termijn alsstudentenbeheerder voortij-dig beëindigd?Ronse: “Er zijn verschillenderedenen. De eerste redenstaat in verband met het enga-gement waarmee ik aan de jobbegonnen ben. Ik heb mijnmandaat aangevangen vanuitde overtuiging dat ik het ver-enigingsleven iets kon bijbren-gen, dat er tussen de vereni-gingen onderling wat meeractiviteiten georganiseerdzouden kunnen worden.Achteraf is gebleken dat hetmisschien beter was om deverenigingen hun eigen koerste laten varen, aangezien dewil tot samenwerking ontbrak.Daarnaast heeft mijn ontslagook te maken met het beleidvan de hogescholen en de uni-versiteit ten aanzien van soci-ale voorzieningen. Ik vind hetnog altijd heel absurd dathogeschoolstudenten zich nietop een volwaardige manierkunnen aansluiten of engage-ren binnen een door de univer-siteit erkende studentenver-eniging. Vanuit mijn opleidingwijsbegeerte heb ik evenveelaffiniteit met een burgerlijkingenieur aan de UGent alsmet een industrieel ingenieuraan de hogeschool. Ik vind hetcriterium dat je ingeschreven

moet zijn aan de instelling nietrelevant voor de sociale voor-zieningen. Ik zie in dat er van-uit de universiteit ergens welgoodwill is, maar dat deSOVO’s aan de hogescholendaar hoegenaamd niet meeakkoord gaan. Ze wenden hunsociale gelden aan voor bij-komstige zaken en profiterenvan het universitaire stelsel.Helaas is mijn ervaring datdaar zeer weinig tegen tedoen is.”

BUREAUCRATIE

Zijn er ooit aanvaringen

geweest met studentenver-enigingen?Ronse: ”Nee, niet echt aanva-ringen, wel discussies over dedesinteresse voor samenwer-king met andere verenigingenom gezamenlijke doelstellin-gen te bereiken. Er zijn vereni-gingen die de bedoeling heb-ben deconstructief te werkenbinnen de DienstStudentenactiviteiten. Hetslechtste voorbeeld was deoverkoepeling van politieke en

filosofische verenigingen(PFK), waar al jaren van linksnaar rechts met onzinnigemoties wordt gegoocheld. Alser al buiten de conventen ominteractie was, dan waren hetde wederzijdse moties totschorsing van het KatholiekVlaams Hoogstudentenver-bond en het Seniorenkon-vent.”

Hoe verliep het contact metde mensen van de DirectieStudentenvoorzieningen?Ronse: “Het menselijke con-tact was zeker positief, maar ikstel me heel wat vragen bij de

efficiëntie van de universitaireadministratie. Ik kreeg somsbegrotingsvoorbereidingenwaarop bedragen totaal nietklopten. Toen ik daarover aan-klopte bij Carla Verhaegen,hoofd van de AfdelingSpecifieke SocialeVoorzieningen, stuurde zij mevaak door naar Gonda Cockvan de Directie Financiën, dieme op haart beurt terug ver-wees. De onduidelijkheid enbureaucratie bij de universitai-

re administratie vond ik ver-warrend.”

“Ik ga de schuld niet bij éénpersoon leggen, maar er spe-len gewoon te veel verschil-lende persoonlijke belangenbinnen de universitaire admini-stratie. Daardoor wordt de stu-dentenbeheerder van het kast-je naar de muur gestuurd wan-neer hij duidelijkheid wil krij-gen over bepaalde zaken. Eenstudentenbeheerder is nietiemand die perfecte transpa-rantie kan verkrijgen in dos-siers zoals een begrotingswij-ziging. Er waren mijns inziensonvoldoende inspanningenom dergelijke zaken begrijpe-lijk te maken voor een studen-tenbeheerder.”

GOODWILL

Ronse: “Let op, de universiteittoont heel wat goodwill tenopzichte van de studenten, bij-voorbeeld met betrekking totde bouw van het nieuwe stu-dentenhuis in de oude stook-plaats. Het verenigingslevenvan de studenten wordt vol-gens mij door twee anderezaken de grond ingeboord.Ten eerste de semesterexa-mens, die een slechte invloedhebben op de activiteitsgraad.Ten tweede, wat mij het meestontgoochelde, die scheidingvan de hogeschool- en unief-studenten. Ik vind dat elkehogeschoolstudent evenveelrecht heeft om zich te engage-ren in het bestuur van een ver-eniging. Dat is de grootstefrustratie geweest tijdens mijnmandaat.”

“Ik vind overigens dat debevoegdheden van de studen-tenbeheerder ingeperkt moe-ten worden tot het nagaan vande subsidieerbaarheid van deactiviteiten en de administra-tieve aspecten. Ik vind niet dathet de taak is van de studen-tenbeheerder om als rechterop te treden in geschillen enom verenigingen te schorsen.”

Heb je nog een goede raadvoor je opvolger?Ronse: “Ik raad hem aan defunctie en de bevoegdhedenvan de studentenbeheerder terelativeren. Uiteindelijk ben jemaar een administratief door-geefluik en geregeld ook eenspeelbal.”

JE EEN SPEELBAL’

Axel Ronse: ‘De scheiding van de hogeschool-en uniefstudenten ontgoochelde mij het meest.Elke student heeft evenveel recht zich te enga-geren in een vereniging.’

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


SStteeffaaaann

Kwakzalverij is van alle tij-den en zal wellicht altijd

bestaan. Iedereen kent dereclame in lokale kranten vanmensen die diensten (lees:boerenbedrog) als handopleg-ging aanbieden. Homeopathiebeweert werkzaam te zijn doorgiftige stoffen in extreem ver-dunde oplossingen aan tebieden. Door het te verdunnenzou de giftige stof een invloedblijven behouden. Een degelijkbewijs hebben de homeopatendaar nooit voor gevonden.Voor Wim Betz, VUB-prof enalgemeen secretaris vanSkepp, zijn zulke middeltjesniet meer dan placebo’s.

Met het experiment heeftSkepp die werking willenbetwisten. Die zondag gavennaast Wim Betz ook de Skepp-goeroe’s Jean-Paul VanBendegem en TomSchoepen present. PatrickDe Witte, bekend van ondermeer Humo en De Vloek vanVlimovlost kwam eveneens uiteen donker keldergattevoorschijn gekropen. HetNieuwsblad kondigde de aan-wezigheid aan van moraal-filosoof Etienne Vermeersch,die zegt dat elke studie die deefficiëntie van homeopathiekan waarnemen per definitiewaardeloos is, maar dat bleekeen misverstand te zijn. Ookrector en pillendraaierDreeten De Leenheer zou

aanwezig zijn, maar het ukjewas nergens te bespeuren.Men had de keuze tussenarsenicum (voor rustelozemensen), wolfskers (patiêntendie blaffen als een hond), slan-gengif (babbelziekte), honden-melk (mensen die denken datze de neus van iemand andershebben) en petroleum(mensen die voelen dat dedood nabij is). Onnodig tezoeken naar een overlijdens-bericht van een van de aan-wezigen: iedereen heeftgezond en wel het experimentoverleefd.

TERUGBETALINGEN

Skepp bekritiseert niet alleenhet uitblijven van eengeneeskrachtige werking vandergelijke middeltjes. Bij som-mige ziekenfondsen kun je nabetaling van een bijkomendeverzekering genieten van eenterugebetaling. Verkopen vanmedicijnen waarvan geenwerking is bewezen, komt vol-gens Skepp neer op hetverkopen van gebakken lucht.Ziekenfondsen zijn overigenswillekeurig in hun terugbetal-ingsbeleid. Andere dubieuzepraktijken als wijwater, hando-plegging en koffielavementenworden niet terugbetaald.Ziekenfondsen hanteren hetcriterium ‘tevredenheid’ om deterugbetaling te verantwoor-den. Over die praktijken is een

deel van het volk nochtans ooktevreden. Skepp pleit voor deinvoering van het criterium‘bewezen werkzaamheid’. Datis al van toepassing van voorde klassieke geneeskunde.

De terugbetaling zou bovendi-en onbewezen handelingeneen betrouwbaar statuutgeven en zo de slikcultuurbevorderen. Het is nietdenkbeeldig dat sommigemensen zulke productengebruiken om ernstige ziektesals kanker te bestrijden. Zomist men de kans om metklassieke geneeskundedergelijke ziektes te genezen.Betz wil echter niet de gebruik-ers bekritiseren als zij zichdaar goed bij voelen.Terugebtaling bevestigt echterde zogenaamde maar nietbewezen werking. Een cont-role-apparaat zoals bij deklassieke geneeskunde ont-breekt bovendien in de alter-natieve geneeskunde, zodatwat niet baat, mogelijkschaadt.

GEZONDE SCHELDE

Reactie vanuit de homeopatis-che wereld bleef uiteraard nietuit. Die betwist het weten-schappelijke karakter van detest. Een nogal vreemde uit-spraak voor een geneeswijzedie zelf geen enkele weten-schappelijke basis heeft.

Roland Coenjaerts, goeroeop het gebied van home-opathie en altijd paraat om ditregelrechte boerenbedrog teverdedigen, hekelt de voort-durende hetze tegen home-opathie. Volgens hem zijn dehuidige methodes ontoereik-end om de werking aan tetonen. Homeopathie wordtwereldwijd al ruim tweehon-derd jaar toegepast en zoudaardoor werkzaam moetenzijn. Alsof met de tijdgedurende dewelke middelengebruikt worden een goedewerking is bewezen.

Hoe groter de verdunningen,hoe efficiënter de werking zouzijn. Volgens Betz zou je, als jeconsequent bent, met ééndruppel de Schelde gezondkunnen maken. Verdunningenmoeten echter ook poten-tiëren, dat is het opeenvolgendverdunnen, systematischbehandelen. Dergelijke ver-dunningen zijn meestal C30,jargon voor een stof die dertigmaal na elkaar is verdund ineen verhouding van een ophonderd. Hoe dun een oploss-ing ook is, er blijft altijd eenheilzame werking over. Op devraag hoe die werking te verk-laren valt, volgt echter geenantwoord. Je zwijgt beter overdingen waar je niets vanafweeet.

SLANGENGIF NIET DODELIJK

Skepp ontmaskert homeopathische kwakzalverij

Op zondag 25 januari dronkenleden en sympathisanten van

Skepp, de Studiekring voorKritische Evaluatie van Pseudo-

wetenschap en het Paranormale,vergif in extreem verdunde

vorm. Met dat experiment wildemen de zogenaamde heilzamewerking van homeopathie ont-krachten. De homeopathische

wereld betwist het wetenschap-pelijk karakter van de test.

Skepp-goeroe Tom Schoepen ziet erna het experiment nog kerngezond uit

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


The Lord of The Rings nu ook onderzoeksobject

In april, mei vorig jaaronstond aan de universiteit

van Wales het idee voor eeninternationaal onderzoek over‘Lord of the Rings’ en ook deUGent sprong mee op de kar.Meer dan twintig teams uit ver-schillende landen, gaande vanItalië, Spanje en het VerenigdKoninkrijk tot de VerenigdeStaten, doen mee aan het uit-gebreide project.

GLOBALISERING

“We onderzoeken enerzijdshet aspect van de lancering ende mediaberichtgeving enanderzijds het publiek-saspect”, legt professorDaniël Biltereyst van deVakgroep Communicatie-wetenschappen uit. “Wegebruiken The Lord of theRings als fenomeen om eenvragen te stellen over globalis-ering en mediacultuur. Dat isnamelijk een erg mooi voor-beeld van een centraal geleidmediaproduct. Het wordt opéén punt gemaakt enverdeeld, maar er hangen ookheel wal afgeleide productenaan vast. Wij gaan op zoeknaar de commerciële strategieachter de hype.”

Daarnaast is er het publiek-saspect, en het opvallendsteonderdeel daarvan is ongetwi-jfeld de online enquête die

door iedereen die daar zin inheeft, kan worden ingevuld.“Het is één aspect van onspublieksonderzoek, maar hettrekt wel de meeste aandachtnaar zich toe”, aldus Biltereyst.“Naast die enquête doen weeveneens andere kwalitatievepublieksonderzoeken, waarbijwe te weten willen komen inwelke mate mensen kritischomgaan met zo’n product. Zijnze er zich bewust van dat zeworden meegesleurd in eenhype? Wat betekent het voorhen om naar die film te gaan?Daarin onderscheiden we ookde groep van grote fans tegen-over de anderen.”

KRITISCH ONDERZOEK

“Dit is geen commercieelonderzoek”, haalt Biltereystaan. “Integendeel, het is eenerg kritisch onderzoek waarbijwe dat product willengebruiken als een nieuwevorm van kapitalistische medi-acultuur die een zo grootmogelijke mediahype wilcreëren. Het systeem van hetcreëren van een hype, eenschandaal of paniek bestaannatuurlijk al erg lang. Het iseen goed middel om zelf in deaandacht te komen.”

“Toch is het frappant hoe er deafgelopen decennia eengroeiende commercialisering

van de media kwam. Dat isonder meer te verklaren dooreen toenemend aantal actorenop de mediamarkt. Vandaardat men techniekenontwikkelde om beter de aan-dacht op iets te vestigen. Datwekt onze interesse enorm: demanier waarop mediaprodu-centen zullen proberen omover hun product een ruimerdebat en een ruimere dis-cussie te creëren. Het gaatdaar niet om het debat zelf,maar om de aandacht die zoop het product gevestigdwordt.”

“Denk daarbij maar aan BigBrother. Nog voor het pro-gramma begon, was er al dis-cussie over wat wel en wat nietkon. Ook de producenten vanThe Lord of the Rings hebbeneen dergelijk debat opgezet.Zo proberen vele kranten enbedrijven, waaronder Fortis,Coca-Cola, Pizza Hutenzovoort zich aan dat karret-je te hangen en mee te etenvan de aandacht.”

HET HELE FENOMEEN

Biltereyst: “We onderzoekendus niet enkel de film, maarhet hele fenomeen dat er rondis ontstaan. Momenteel looptons onderzoek erg goed. Wehebben tot nog toe ongeveer1.100 goed ingevulde online

enquêtes, waardoor we op datvlak bij een van de besteteams uit het onderzoekbehoren. Spanje bijvoorbeeldheeft op dit ogenblik zo’n1.500 volledig ingevuldeenquêtes, maar dat land is watoppervlakte en bevolkingbetreft veel groter dan België.Binnen enkele weken zullenwe beginnen met de verwerk-ing van dat alles. Weverwachten de eerste resultat-en en publicaties van onsonderzoek op het einde van ditjaar bekend te maken.”

Aan wie zich geroepen voeltom deel te nemen aan hetonderzoek, geven we graagnog een kleine selectie uit de52 vragen van de enquête: watis jouw favoriete personage?Wat is jou uit de film het meestbijgebleven? Was er iets datjou teleurstelde in de film?Waarom is het kijken naar zo’nfilm voor jou al dan niet eensociaal gebeuren? Heb je deboeken gelezen? In welkemate hebben de Lord of theRings-films jou beïnvloed?Enzovoort. Veel plezier ermee!

De enquête en meer infoerover vind je op Of surf naaren klik op de banner die jemeteen naar de juiste web-pagina brengt.

‘Waar bevindt zich, in jouw verbeel-ding, Midden-aarde, de wereld van

Tolkien?’ Zo begint de inleiding tot devragenlijst van wat als het ‘grootste

internationale publieksonderzoek ooit’wordt beschreven: ‘The Lord of the

Rings Research Project’. Ook deUGent is erbij betrokken.

DE SCHREEUWOM AANDACHT

WWeennddyy SScchheellffaauutt

WWEETTEENNSSCCHHAAPP

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Is het PFK alleen een subsidieorgaanof gaan jullie ook het debat aan binnenhet PFK?De Clercq: “Je kunt het op twee manierenbekijken. Ofwel benader je het restrictiefen vind je het PFK een schitterend orgaanom subsidies te verkrijgen. Je krijgt mid-delen om je politieke en filosofischemening naar de student te brengen endaarmee uit. Persoonlijk ben ik meer voorde extensieve interpretatie, waarbij hetPFK een orgaan is voor de uitwisselingvan ideeën. Je hebt al zo’n uitwisselingvan ideeën binnen je eigen vereniging,maar het is interessant om naar een alge-mener forum te komen en die ideeën telaten botsen. De ervaring leert dat het bij-zonder moeilijk is om op die manier metelkaar een gesprek aan te gaan. Je hebtwel altijd, vroeger meer dan nu, leukeclashes. Al hangt dat een beetje af van defiguren uit de meer extreme vereningin-gen.”

Bruynsteen: “Voor COMAC is het PFKvooral een goed forum om allianties tesmeden met andere linkse groepen. Ditacademiejaar hebben we concreet actiegevoerd tegen de privatisering van deresto op de campus Ardoyen samen metandere PFK-verenigingen (ALS en JongGroen! – nvdr). Het PFK blijft een plaatswaar verenigingen met uiteenlopendeopvattingen zitten en dat moet ook zo blij-ven. Onderlinge dialoog zonder dat wenoodzakelijk allemaal op dezelfde lijn zit-ten, is ook voor ons van groot belang.Daarom heb ik een voorstel: vorig jaarwas er een debat gepland vlak voor deverkiezingen, maar dat is jammer genoegin het water gevallen. Ik hoop dat we ditjaar opnieuw iets dergelijks kunnen orga-niseren.”

Schottey: “Dat is duidelijk verbeterd. Alsje naar de vorige jaren kijkt, zag je vakerstrubbelingen tussen verenigingen zonderdat er aandacht besteed werd aan de poli-tieke en filosofische inhoud. Men speeldeconstant spelletjes. Wie stemt wie buitenop de volgende vergadering en wie komter via de Juridische Dienst van de uniefweer binnen. Dat begint stilaan weg teebben, een positieve wending naar mijngevoel.”

Wat zijn de eerste indrukken vanAnimo, als groentjes binnen het PFK?Maakt het convent zijn reputatie waarof gaat het inderdaad goed?Ramont: “We hebben een beetje deindruk dat er op de vergaderingen door degrote tegenstellingen veel gepalaverd enweinig besloten wordt, zelfs al gaat hetblijkbaar redelijk goed nu. Onze visie ophet PFK blijft dat het een handig instru-ment is om contacten te leggen en de stu-denten te bereiken. We vinden dat we erzeker lid van moeten zijn, al hebben weniet de intentie om gewichtige thema’saan te kaarten of onze nek uit te stekenmet grote evenementen.”

Zijn de tegenstellingen binnen het PFKniet te groot om tot een constructiefdebat te komen?Ramont: “Tegenstellingen zijn nodig. Hoegroot de tegenstellingen ook zijn, je kuntaltijd met elkaar spreken.”Schottey: “Debat en discussie zijn altijdmogelijk, nuttig zelfs, ook tussen volledigtegenstelde partijen. Op het ogenblik zelfzullen de kemphanen daar niet veel aanhebben, maar de tien anderen aan detafel wel.”Matthieu: “Het zou saai zijn als alles een-heidsworst was. (hilariteit alom)”De Clercq: “Daarom zou ik enkele voor-

stellen voor volgend jaar willen lanceren.Ik denk dat het goed zou zijn om binnenhet PFK op regelmatige basis samen tekomen. Eerst laat je de individuele vereni-gingen intern debateren over een onder-werp en dan kun je samenkomen om dieideeën met de andere te confronteren. Jemoet dat wel institutionaliseren, als je hetoverlaat aan de goodwill van de individu-ele verenigingen zal het niet vlot lopen.”

NSV, OLÉ, OLÉ!

De erkenning van nieuwe verenigingenis altijd een pijnpunt geweest. Nubeslist de voltallige vergadering daar-over. Is die situatie voor verbeteringvatbaar?Schottey: “Het grote probleem is dat eraltijd verenigingen bijkomen en het bud-get quasi constant blijft. Daardoor zien deorganisaties hun toelagen verlagen. Als ereen aanvraag komt van een vereniging,zijn de verenigingen met andere woordenrechter en betrokken partij. Ik denk dat hetin de toekomst belangrijk is dat we datoverlaten aan bijvoorbeeld de studenten-beheerde (Zie pagina 6 en 7). Die kan opeen volledig neutrale manier evalueren ofeen vereniging voldoet aan de voorwaar-den om toe te treden. Het PFK zelf zoualleen nog een raadgevende stem krijgt.Het blijft moeilijk voor bepaalde politiekestrekkingen om verenigingen toe te latenwaarvan de ideologie diametraal tegen-over de hunne staat. Communisme enanarcho-liberalisme zijn bijvoorbeeldmoeilijk verzoenbaar. Het is ook begrijpe-lijk dat de eerder linkse organisaties tegenzullen stemmen. Zo missen we de kansom met elkaar het debat aan te gaan.”

De centralisatie van de macht bij destudentenbeheerder, zet dat de deur

Het Politiek Filosofisch Konvent is binnen het wereldje van de conven-ten altijd al het lelijke eendje geweest. De eindeloze ruzies, verlammende

procedureslagen en een vaak ronduit slechte werking (zie Schamper 1tot 419) hebben zijn reputatie geen goed gedaan. De tijden veranderenen met de komst van een nieuwe voorzitter begin december lijkt het tijlangzaam te keren. Schamper bracht de belangrijkste actoren samen

voor een groot interview.

GGeerrtt BBooeell eenn MMaatttthhiiaass JJaaccxxsseennss

H E T G R O T E P F K - I N T E R V I E W – D E E L 1

‘Het PFK komt alleen in de pers als er een bommetje barst’

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


niet open voor machtsspelletjes?Schottey: “De DSA-coördinator is nogaltijd een ambtenaar en die moet ten allentijde neutraal blijven.”Ramont: “Niemand is volledig neutraal.”Schottey: “De universiteit heeft daarvoorzijn beroepsinstanties. Als iemand duide-lijk buiten zijn bevoegdheid treedt, kan deorganisatie die de dupe is via een vrij sim-pele procedure beroep aantekenen.”

Loop je dan niet het risico om te her-vallen in een scenario van eindelozeberoepsprocedures?Schottey: “Inderdaad, maar nu gaat erveel te veel tijd verloren binnen het PFKaan idiote discussies, bijvoorbeeld de heleheisa vorig jaar over het NSV, zonder daareen waardeoordeel over te vellen. Op devergadering heeft men toen niets andersgedaan dan elkaar verwijten naar hethoofd slingeren. Dat kan erg negatiefoverkomen bij buitenstaanders. Het PFKkomt alleen in de pers als er weer eenseen bommetje barst. Het is en blijft tochde bedoeling dat er een constructieve dia-loog gevoerd wordt?”

DE HEER EN HYGIËNE

Het GPS zit als enige strikt filosofischeorganisatie een beetje verloren binnenhet PFK, op het ’t Zal Wel Gaan en hetobscure IFECS na. Stoort dat niet?Bockaert: “Ja, soms wel. BrechtBruynsteen heeft het bijvoorbeeld daarnetal kort over de publiek-private samenwer-king op de campus Ardoyen gehad. Hetklinkt misschien stom, maar dat interes-seert ons niet veel. Wij hebben meer oogvoor de praktische zaken. Als je zoals onsaf en toe een activiteit organiseert, merkje bijvoorbeeld hoe vuil de auditoria zijn.Wij zouden liever de mentaliteit van destudent aanpakken en ze wat respect bij-brengen, dan ons bezig te houden met alte politieke discussies over bestuurszakenzoals de uitbesteding van de schoon-maakploegen.”

Hoe ziet het KVHV zichzelf, als een filo-sofisch georienteerde vereniging of alseen speler op het politieke veld?Schottey: “Wij zijn zowel politiek als filo-sofisch. Het KVHV speelt zeker een poli-tieke rol: over concrete standpuntennemen we concrete stellingen in. De K inonze naam herinnert er ons echter duide-lijk aan dat we ook een filosofische inslaghebben. Dat is vaak een slap koord om op

te wandelen. Als we over actuele politiekethema’s spreken, moeten we van daar uitaan filosofische reflectie doen om eenstandpunt te bepalen. Concreet voor-beeld: het hoofddoekendebat. In hetKVHV heb je mensen die de hoofddoekwillen verbieden en er zijn er die het willentoelaten. De één plaatst zich op een poli-tieke lijn, de andere op een ideologische.Het is onze taak om intern dat debat tevoeren en één standpunt naar buiten tebrengen.”

Voelt het KVHV dan de behoefte omover ieder maatschappelijk fenomeeneen standpunt te formuleren?Schottey: “In het concrete geval van dehoofddoeken: ja. Dat heeft direct temaken met de universiteit. Over onder-wijsmateries nemen we bijna altijd eenstandpunt in. Over sommige andere pun-ten spreken we ons niet uit. Alleen als hetom erg hete maatschappelijke hangijzersgaat, durven we onze nek uitsteken. Onzebelangrijkste taak is echter nog altijd deel-nemen aan de debatten over studenten-aangelegenheden.”

Eigenlijk zit de CDS een beetje in het-zelfde schuitje. Ook jullie vertrekkenvanuit jullie christelijke roots naar hetpolitieke strijdtoneel.Van Vynckt: “Gedeeltelijk. In Leuven isde band tussen CDS en KVHV bijvoor-beeld veel nauwer. Daar is het verschilveel kleiner dan in Gent. Waarschijnlijkheeft dat te maken met de figuur van deKVHV-preses (Tom Vandendriessche –nvdr), die zich de laatste jaren al eensextremistisch heeft uitgelaten. Ook wijvertrekken echter vanuit onze christelijkeachtergrond, inderdaad.”Bockaert: “Ik hoop trouwens dat mensendie aan politiek doen altijd vanuit eenzekere filosofische gedrevenheid werken.Je mag die zaken niet los van elkaarzien.”Matthieu: “Iedereen heeft zijn verhaal,ook in een postmoderne of post-postmo-derne samenleving.”

In de volgende Schamper volgt deel tweevan het grote PFK-interview. Kun jehomo’s genezen? Is Kim Yong Il eenbrave oude man? Valt de UGent ten prooiaan een roekeloze privatiseringsdrang?Zullen de dames van Jong Groen! en hetGPS zich met ontblote borsten op elkaarwerpen? U leest het allemaal in Schamper421!

BELANGRIJKSTE

ACTOREN

I N T E R V I E W – D E E L 1

e pers als er een bommetje barst’

ChristopheRamontAnimo StuGent,de Gentse stu-dentenafdelingvan jong-SP.A

SaraswatiMatthieu

Jong Groen!Studenten

BrechtBruynsteenCOMAC,jongeren-beweging van dePVDA

Tijs Van VyncktCDS,

ChristenDemocratische

Studenten

Mathias DeClercqLVSV,Liberaal VlaamsStudentenVerbond

Kristof SchotteyKVHV,

Katholiek VlaamsHoogstudenten

Verbond

Liesbet BockaertGPS,

Gents Studentenpastoraal(foto niet beschikbaar)

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Gilda De Bal werd vooral bekend alsMatti Tomasetti, de punctuele BOB’er

uit Heterdaad. Ze heeft echter nog meerpijlen op haar boog. Samen met ChrisDusauchoit reisde ze de wereld rond voor2x Enkel en in De zusjes Kriegel ver-scheen ze op het grote scherm.

Je houdt je met vanalles bezig: tv-series, theater, film en reisprogram-ma’s. Wat doe je het liefst?Gilda De Bal: “Het liefst zou ik een maandtheater maken, dan een maand film, danweer wat anders. Afwisseling is het leukst,maar dat gaat niet altijd.”

De Bal: “Televisie betaalt in principe beter,maar het betaalt alsmaar slechter. Voorelke draaidag moet je tegenwoordig pin-gelen. Daarbij komt dat getwist ondermekaar over wie wat meer en wie wat min-der krijgt. Het is altijd een gevecht om zoweinig mogelijk te moeten betalen.”“Toen wij begonnen aan Heterdaad, draai-den we een aflevering in zeventien en eenhalve dag. Nu worden de meeste op tientot twaalf dagen gedraaid. Vroeger werd ertijd voor genomen. Nu moet het altijd snel-ler en goedkoper en dat is soms een beet-je droevig.”

Is tv een heel andere manier vanacteren?De Bal: “Ja, bij theater moet je meer doenen bij film minder. Ik vind dat nogal simpel.Als ik op tv zou acteren zoals ik bij OomVanja doe, word je daar onnozel van. Datis te veel, te groot, te luid, erover. Het iseen kwestie van ervaring.”

SANATORIUM

Heb je nog altijd zenuwen voor eenoptreden?De Bal: “Ja hoor. Niet meteen bij de vijfen-twintigste voorstelling uit een reeks, maarmeestal wel. Gisteren hebben we inAmsterdam Vanja gespeeld. Het was aleen maand geleden en er was bij iedereenwel wat stress. Er kan altijd iets misgaan.Gelukkig maakt misgaan en misgaantwee. Als je op het juiste moment je mondniet opendoet, dan merkt iemand andersdat je het niet meer weet en vangt die datop. Zulke drama’s zijn dat allemaal niet.We zijn geen jukeboxen.”

Heb je het ooit meegemaakt dat er ietsgrondig misliep?De Bal: “Het ergste dat je kan overkomen,is een blanc, dat je je volslagen niks meervan je tekst herinnert. Ik merk dat, hoeouder je wordt, hoe lastiger het wordt omje tekst te leren. Ik heb het gevoel dat jegeheugen getraind moet worden als eenspier. Er kan ook technisch iets fout gaan.Zo ging bijvoorbeeld op het einde vanVanja het licht te snel uit. Normaal volgt erna de laatste repliek nog een minuut stiltevooraleer het licht uitgaat. Nu knipte hetlicht meteen uit. Wij dachten ‘Shit’ en we

Gilda De Bal vindt het plezantiemand eens goed te kloten

Gilda De Bal en Vic De Wachter zijn al meer dan20 jaar samen. Ze speelden zowat elke Vlaamsetheaterzaal plat. Onlangs scoorden ze met OomVanja van Tsjechov nog een fullhouse succes.Het wedervaren van Vic vind je op de volgende

pagina’s, Gilda bijt hier de spits af.

‘ALLE BALLASTMOET WEG’

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


keken naar de technicus: die zat daar metzijn armen over zijn hoofd. Die minuut isvan levensbelang voor het stuk. Hetbegint in het niks, verveling, non-commu-nicatie en het eindigt ook zo. Door datkleine foutje kreeg je ineens een heelander verhaal.”

En de technicus moest trakteren?De Bal: “Neenee, dat hebben we hem nietaangedaan. Soms doen we dat wel. Als erbij het filmen een gsm afgaat, dan wordter getrakteerd! Wie daar zijn gsm vergeetaf te leggen, die krijgt problemen.”

Gsm’s vormen ook een ware plaag inhet publiek van het theater.De Bal: “Inderdaad, dat is vervelend. BijVanja laten we zelf vlak voor de voorstel-ling, als iedereen al in de zaal zit, een gsmafgaan. Dat werkt beter dan die waar-schuwingsbordjes. Je ziet ineens mensennaar hun tas duiken om te controleren ofhun telefoon wel afstaat. Dan gebeurt hetnóg dat er een afgaat!”“Het is ook heel vervelend als mensenheel erg hoesten tijdens een voorstelling.Die moeten echt bij de dokter gaan inplaats van naar het theater. In Nederlandzat ik te denken dat ze daar echt veelbetere dokters hebben dan hier: ze hoes-ten daar veel minder. Soms kan het echtongelooflijk de pan uitswingen. Vic heeftooit midden in een stuk gezegd: ‘Dat ishier precies een sanatorium!’ De mensenbleven echter maar vrolijk verder hoesten.Ze dachten dat het bij zijn tekst hoorde.”

Worden er grappen uitgehaald op deplanken?De Bal: “Ik heb ooit eens geweten datmensen op het toneel de hele tijd wijnmoesten drinken. Echt drinken, drinken,drinken. Dat was altijd fruitsap, maar opeen keer hadden ze die echte wijn gege-ven. Dat was echt een misplaatste grap,vooral omdat die heel veel moesten drin-ken op een heel korte tijd. Verschrikkelijk.Als ze mij dat zouden flikken – ik drinkgeen alcohol – zou ik daar niet mee kun-nen lachen.”“Er worden kleine grapjes onder mekaaruitgehaald, maar die zijn vaak te subtielom op te merken. Soms zeg of doe je ietsonverwachts waarmee je de andereacteurs verrast, maar niemand het merktin de zaal. Het mag de voorstelling nietschaden.”“Ik hoor vaak verhalen over vroeger.Blijkbaar haalden ze toen straffere grap-pen uit. Een deur waardoor je moet opko-men vol plakband hangen en zo. Dat vindik eerlijk gezegd allemaal niet meer zoplezant. Het moet inside blijven. Als jedaar in je broek staat te pissen van hetlachen, zit het publiek er tenslotte ookmaar op te kijken.”

LEKKER SLECHT ZIJN

Hoe bereid je je voor op een rol?

De Bal: “Daar gaan altijd weken repetitieaan vooraf. Ze vragen mij soms of ik ooitde verkeerde tekst begin te zeggen, maardat is onmogelijk. Je stapt in een persona-ge waar je weken, soms maanden, aangewerkt hebt. Je hebt erover nagedachten het leven van dat personagegeschetst. Het is onmogelijk dat je daniets helemaal anders zou doen.”“Ik heb geen echte trucjes om me voor tebereiden. Ik ga zitten en ik denk, en derest komt vanzelf. Soms bereid ik me voordoor over een personage of een onder-werp te lezen. Dat kan een roman zijn,iets waarvan ik denk dat het aansluit bijmijn personage. Een sfeerbeeld kan veeldoen.”

Sommige acteurs kruipen zo in de huidvan hun personage dat ze er ook naastde planken of de camera trekjes vanvertonen.De Bal: “Zo zit ik niet in elkaar. Ik neemeen personage niet mee naar huis. Ik kanwel een gevecht leveren met een perso-nage terwijl ik het probeer te doorgron-den. Dan denk ik er thuis over na, maar ikspeel het daar nooit. Vic moet er nietonder lijden als ik een vervelend mensmoet spelen. Het is trouwens altijd veelleuker om een kwaadaardig personage tespelen: lekker slecht kunnen zijn. Het isplezant om iemand eens goed te kloten.”

Het personage waardoor u echtberoemd bent geworden is MattiTomasetti uit Heterdaad. Mist u haar?De Bal: “Neen. Het is goed geweest. Ikheb die rol vier jaar gespeeld en op denduur had ik het er een beetje moeilijkmee. Ik voelde een behoefte om haar ein-delijk eens te laten falen. Ik dacht: laat ietsfout gaan, laat haar kinderen aan dedrugs raken, laat haar man haar verlaten.Laat er iets in haar leven gebeuren waar-door ze niet meer zo perfect is, maar zozat die rol nu eenmaal in elkaar. Van bijhet begin van de serie stond vast dat zijde perfecte BOB’er, de perfecte moederen de perfecte huisvrouw zou zijn. Ik wasaltijd blij als ik een scenario kreeg waarinze iets deed wat niet mocht. Dan kreeg zeheibel met haar overste en dat vond ikleuk. Ze kon ruzie maken en lelijke dingenzeggen. Het publiek kon zo verrast wor-den. Ik was altijd blij als het slecht gingmet haar. Dat is menselijker. Niemand isperfect en zij was dat wel.”“Ik kreeg soms brieven van jonge meisjesdie schreven ‘ik wenste dat jij mijn mamawas’. Dat deed mij altijd pijn aan mijn hart.Je moet maar eens met mijn dochterspreken. Ik ben helemaal niet de perfectemoeder, maar in Heterdaad maakten zedat wel van mij.”

Strookt dat met jouw visie op theater?Moet het realistisch zijn?De Bal: “Goh, ik heb graag dat het niet térealistisch is. Het mag iets meer zijn.Theater is groter, het heeft meer kleur. De

vloer in Vanja staat niet voor niets in gol-ven. Alles wordt uitvergroot. Dat hyperrea-lisme is niet aan mij besteed. Ik haat hetbijvoorbeeld als er gerookt wordt op descène. Dat is zo banaal! Al die ballastmoet weg. Het woord is belangrijk. Depersonages vertellen zelf wel wie ze zijnen niet de hoop kloterij ernaast.”

HANDBOEIEN

Waarom heb je op je eenentwintigsteplots voor een acteercarrière gekozen?De Bal: “Om me te kunnen uitleven. Ikwas vroeger nogal gesloten. Mijn oudersspeelden in Mechelen bij een amateurge-zelschap. Ik vond dat plezant en zo roldeik erin. Mijn ouders vonden het niet ple-zant dat ik actrice wilde worden. Ze maak-ten zich zorgen dat ik er nooit van zoukunnen leven. Ze hebben me tot mijn een-entwintigste tegen kunnen houden, maardaarna konden ze er nog weinig aandoen. Toen ben ik naar het conservatori-um gegaan.”“Achteraf gezien was het niet zo slechtdat ze me wat tegen hebben gehouden.Zo had ik meer maturiteit. Toen ik achttienwas, was ik nog te jong. Als ik terugdenkaan mijn dochter toen ze achttien was,was die veel volwassener en zelfstandi-ger.”“Van mijn achttiende tot mijn eenentwin-tigste heb ik in de winkel van mijn oudersgewerkt. Een echte job kon je dat nietnoemen. Ik moest nog een richting zoe-ken in mijn leven. Vic had al een vastejob. Hij werkte voor de staat en stoptedaarmee om te acteren. Dat vind ik veelstraffer. Je moet af en toe eens aan deboom schudden, nietwaar.”

Vroeger acteerde je vaak samen metVic, nu niet meer. Waarom?De Bal: “We hebben dat de laatste tijdniet meer gedaan omdat het uitverteldwas. Een repetitieproces kan moeilijk ver-lopen en dan kwamen we altijd metdezelfde problemen thuis. Op een gege-ven moment vonden we dat niet geestigmeer. Op de scène waren we een beetjeuitgekeken op mekaar. We konden elkaarniet meer verrassen. Dat stramien is door-broken toen ik ging filmen en hij nog voloptheater deed. Als we thuiskwamen, kon-den we vertellen wat we allemaal haddenmeegemaakt. Ik vond dat een spannendeperiode.”

In Oom Vanja waren jullie weer samente zien.De Bal: “Nu werken we opnieuw samenomdat we het weer plezant vinden.Volgend jaar gaan we samen spelen ineen paar theaterstukken. Vic heeft trou-wens ook nog meegespeeld inHeterdaad. Ik heb hem toen in de boeienmogen slaan! Dát was leuk!”

IIllkkaa DDee BBiisssscchhoopp eennSSooffiiee DDee VViillddeerr

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


Het is koud en nat, maar thuis bij VicDe Wachter is het lekker warm. Een

hele carrière hangt uitgebeeld in foto’saan de muur. Ergens tussen de boekenzit Vic De Wachter, net thuis van het werken onmiddellijk onderworpen aan eenspervuur van vragen.

U bent van Mechelen. Hoe kwam u inGent terecht?De Wachter: “Aanvankelijk kende ik Genthelemaal niet. Gilda en ik kwamen hierwonen omdat we hier werkten. We zatenallebei in een genootschap in Brussel,maar verhuisden daarna naar het ARCA-theater. Zo zijn we in Gent beland, en wezijn hier gebleven. De stad beviel mij met-een. Gent is een provinciestad: niet erggroot, maar wel met veel charme. Ik vindGentenaars heel aangename mensen. Ikheb ook in Antwerpen gewoond, maardaar zou ik niet meer heen willen. Diestad is echt blasé.”

DOPPEN

Waarom heb je ervoor gekozen omacteur te worden?De Wachter: “Oorspronkelijk was ik dathelemaal niet van plan. Ik ben in het thea-ter gerold via het amateurtoneel. In hetConservatorium in Mechelen volgde iklessen bij Luc Philips en die sleurde memee naar Antwerpen. Het was nooit mijnbedoeling om acteur te worden. Ik hadscheikunde gestudeerd en had een job eneen carrière in het loodswezen inAntwerpen op het oog.”

Wat vond je familie van je keuze?De Wachter: “Mijn moeder vond het eennogal dwaze beslissing. Ik kom uit eenarbeidersgezin en die vonden het fantas-tisch dat ik een job bij de staat had. Diejob opgeven voor een acteercarrière, datdeed je niet. Ze hebben me echter nooitiets in de weg gelegd. Ze dachten wel dathet op niks zou uitdraaien.”

U bent nu freelance-acteur. Verkiest udat boven een vast contract?De Wachter: “Ik heb tien jaar vastgeze-ten, maar het klimaat is veranderd. Er zijngeen grote gezelschappen meer en nogmaar een paar acteurs met een vast jaar-contract. Vroeger had ik er ook één, maarik wil niet meer tot een gezelschap beho-ren. Ik voel me beter als freelancer. Hetnadeel is dat je soms moet doppen. Datwas vroeger niet nodig omdat ik zekerwas van mijn premie.”Vinden andere mensen het niet raar als

ze u zien stempelen?De Wachter: “Ja, soms wel. Mensen heb-ben een verkeerd beeld van acteurs. Zedenken dat als je op televisie komt, je teneerste veel geld verdient en ten tweedenooit moet gaan doppen. Het beroepwordt opgeblazen, geadoreerd en demensen hebben er een totaal verkeerdebeeld van.”

Heeft u voor een theatervoorstellingnog zenuwen?De Wachter: “Ja, maar dat betert. Ik her-inner me mijn eerste voorstelling bij deamateurs nog goed. De eerste minutenstond ik te beven van de zenuwen. Dienervositeit blijft, maar je leert ze mettertijdin bedwang houden. Voor een hoofdrolheb je natuurlijk meer plankenkoorts danvoor een bijrol.”

Vindt u het nu moeilijker om een rolvan buiten te leren?De Wachter: “Ja, maar dat is normaal. Ikword ouder. Vroeger, op school, had ikeen fenomenaal geheugen, ook visueel,waardoor ik wist waar alles stond. Als iknu geconfronteerd word met jongeacteurs die dat ook kunnen, ja, dan moetik even slikken. Het heeft te maken metconcentratie. Die hou ik ook niet zo langmeer vast als vroeger.”

Worden er op de scène vaak grapjesuitgehaald?De Wachter: Vroeger wel. Mijn voorgan-gers, zoals Senne Rouffaer en NandBuyl, deden dat heel vaak. Zelf heb ik diedingen nooit plezant gevonden, omdat dathet stuk niet ten goede komt. Zo veran-derde men vroeger soms namen van per-sonages, verstopte men rekwisieten, echtkloterijen eigenlijk. Ook probeerde menelkaar de slappe lach te bezorgen. Alsbleek dat het publiek het leuk vond,deden de acteurs er nog een schepjebovenop. Mijn generatie doet zo’n dingenal minder.

STAANDE OVATIE

Stoort u zich soms aan het publiek?De Wachter: “Ik kan er mij gigantisch aanergeren. Het is een Vlaams verschijnsel,denk ik. In Nederland lijkt het minder voorte komen. Ik heb in Vlaanderen al opge-treden in zalen waar ik dacht: is iederéénhier nu ziek? Als er tijdens een voorstel-ling voortdurend mensen zitten te kuchen,dan is je avond naar de kloten. Ik begrijpgewoon niet waarom mensen naar toneelkomen als ze wéten dat ze een heleavond luidop zullen zitten keffen. Ze ver-storen de concentratie van de acteurs,wat echt vervelend is.

Voel je het meteen wanneer eenpubliek niet mee is?De Wachter: “Ja, omdat theater een wis-selwerking is. Als je iets doet op de scène,en mensen zijn erdoor gebiologeerd, dan

heerst er een gezamenlijk gevoel. Hetwordt snel duidelijk als je woorden men-sen raken. Als je het publiek niet meehebt, kun je ze dat ook niet verwijten. Deacteurs denken altijd dat wat ze staan tedoen heel interessant is, maar daaromdenkt de zaal er niet zo over.”

Een staande ovatie, raakt dat u nog?De Wachter: “Tuurlijk, dat is altijd leuk.Zeker als het in Vlaanderen gebeurt, wantwij hebben hier niet zo’n traditie. InNederland heeft men die wel, daar kan jede appreciatie dus enkel afleiden uit desnelheid waarmee het publiek gaat recht-staan. Een acteur is een staande ovatieheel dankbaar, het is de bekroning vanzijn werk.”

SCHOON MADAMMEN

Krijgt u veel journalisten over devloer?De Wachter: “Niet zo veel. Ik ga zo wei-nig mogelijk in op interviews, en sta erenkel toe aan goede kranten of bladen. Ikweiger interviews te geven aan de ‘boeks-kes’. Wat privé is, is privé.”

Tja, het aantal Bekende Vlamingen iswel vrij beperkt in Vlaanderen.De Wachter: “Er zijn er net heel veel, vindik. Iedereen wordt hier vrij vlug BV. Als jeeens met je kop op tv verschijnt, ben je eral één. Heel vreemd. Je hebt mensen diegeen kloten te vertellen hebben, maartoch BV zijn. Kijk maar naar die hoopschoon madammen die op het beeld ver-schijnt. Het wereldje houdt zich kunstma-tig in stand en de mensen adoreren dat.”

Kan u nog gewoon op straat lopenzonder aangeklampt te worden?De Wachter: “Daar hebben wij geen lastvan. We worden soms herkend, maar opde een of andere manier worden Gilda enik discreet benaderd. Mensen die vakerop tv verschijnen, hebben daar waar-schijnlijk meer last van. Kijk bijvoorbeeldnaar Carry Goossens. Zodra die buiten-komt, wordt hij herkend. Dat kan niet aan-genaam zijn. Het valt op wanneer men-sen ons herkennen, maar ze laten onsmet rust en dat is fijn. Op een manier isherkend worden ook een soort apprecia-tie. Uiteindelijk zijn we daarom op descène gaan staan.”

Klopt het dat veel acteurs heel verle-gen zijn?De Wachter: “Zeker, ik maak zo’n dingendikwijls mee. De meest verlegen mens dieik ken, is Jan Decleir. Maar die schoonmadammen hebben daar helemaal geenlast van. Zij proberen net om zo veelmogelijk in de belangstelling te staan.Acteurs daarentegen geven al zoveelbloot op de scène, zodat ze van natureietwat verlegen zijn. Ik heb al die heisapersoonlijk niet nodig. Ik ga graag eenavond op café zonder dat de mensen een

Vic De Wachter:‘Ik kan mij gigantisch aanhet publiek ergeren. Dat iseen Vlaams verschijnsel,denk ik’

Schamper-420-test 02-02-2004 14:18


hele avond naar mij kijken.”

U zei ‘op het podium geeft een acteurzich bloot’. Is dat uw visie op acteren ofverstopt u zich achter een rol?De Wachter: “Neen, ik probeer me niet teverstoppen. Ik denk dat dat fout is.Acteren heeft te maken met eerlijkheid,goeie acteurs zijn eerlijk in wat ze doen.Dat is de mooiste vorm van acteren,anders speel je toneel. Ik kom uit de gene-ratie die dat heeft afgezworen. Nu zijnacteurs mensen die iets willen vertellen,en ook iets te vertellen hebben. Ze moe-ten zich niet verschuilen. We weten tochallemaal dat het pas interessant wordt alsje binnenkijkt bij een mens, een beetjezoals gluurders.”

Ga je bij het instuderen van een rol opzoek naar jezelf?De Wachter: “Dat gebeurt automatisch.Je moet een minimum aan affiniteit voelenmet je personage. Ik probeer altijd te hou-den van wie ik speel. Ik moet van mijn rolhouden om ze te kunnen spelen. Dat is dezoektocht die elke acteur moet doorlopen,want uiteindelijk leg je een stukje van jeeigen karakter in je rol.”

Neem je soms een karaktertrek overvan een personage?De Wachter: “Neen, dat doe ik liever niet.Je speelt een rol en als het doek valt, ishet gedaan. Theater is een momentopna-me. Stel je voor dat ik ‘s avonds thuiskomals Tsjechovs Vanja, Gilda zou nogal con-tent zijn. (lacht)”

Kom je nooit een verborgen karakter-trek tegen in je zoektocht naar een per-sonage?De Wachter: “Ja, en hoe ouder je wordt,hoe meer kantjes je van jezelf ontdekt.Meestal zijn het andere mensen die er jeattent op maken. Soms hoor je dat nietgraag, maar je weet ook niet hoe je over-komt, wat je uitstraalt. Theaterspelen kanheel confronterend zijn.”

Wordt u soms gecast wegens eenbepaalde karaktertrek?De Wachter: “Je wordt om zoveel rede-nen gecast. Vooral voor televisiewerk isdat heel belangrijk. Je kunt gecast wordenwegens je leeftijd, hoe je eruitziet, moge-lijke affiniteit met het karakter, enzovoort.”

U wordt vaak gecast als de held of destoere macho.De Wachter: (lacht) “Ja, als de vaderfi-guur, de mannenfiguur. Hoe ik er uitzie,heb ik niet kunnen kiezen. Tegenwoordigzie ik er blijkbaar niet meer zo macho uitals vroeger, want ik word vaker gecast alsvaderfiguur of zakenman.”

Als commandant Bob maakte hij het luchtruimonveilig met een Seaking in Windkracht 10 en

in Sedes en Belli stuurde hij detectives op pad.Onlangs schitterde hij nog op de planken alsOom Vanja in het gelijknamige toneelstuk vanTsjechov. Voor Walking with dinosaurs reisde

Vic De Wachter naar het tijdperk vande dinosaurussen en terug.

‘GOEIE ACTEURSZIJN EERLIJK’

SSooffiiee DDee VViillddeerr eennIIllkkaa DDee BBiisssscchhoopp

Vic De Wachter was nietvan plan acteur te worden

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


De 28-jarige Reinhard Steennot isverbonden aan de Vakgroep

Economisch en Financieel Recht van deFaculteit Rechtsgeleerdheid. In 1998behaalde zijn diploma. Voordien was hijaan de vakgroep verbonden als assistenten werkte hij er aan zijn doctoraat. Sedertde start van dit academiejaar is hij docentvan de vakken Grondige studie van heteconomisch en financieel recht in dederde licentie rechten enConsumentenrecht en handelspraktijkenin de specialisatieopleiding Bedrijfsrecht.

Waarover heeft u uw doctoraat heeftgeschreven?Reinhard Steennot: “Het gaat over elek-tronische betalingssystemen. Mijn doelwas om de rechten en plichten van departijen te onderzoeken. In België zijn erslechts voor bepaalde transacties regelsuitgewerkt, zoals voor Proton. Voor ande-re, zoals een overschrijving, moet meneen beroep doen op de regels van hetgemeen verbintenissenrecht.”

GOEDKOPE SERVICE

Wat vindt u van het voorstel van minis-ter van Consumentenzaken Freya Vanden Bossche (SP.A) om bepaaldebankdiensten verplicht gratis aan tebieden?Steennot: “Het is een goede zaak dat deoverheid belangstelling heeft voor de con-sument. Die heeft bescherming nodig. Diebescherming is vooral preventief en wijstde verkoper op zijn plichten. Persoonlijk iser een te sterke neiging naar formalisme.Neem nu de wet op het consumentenkre-diet. Prijsaanduidingen moeten wordenaangeduid in vette lettertjes. Dat leidt toteen vreemde rechtspraak. Je kunt veroor-

deeld worden omdat je hoofdletters hebtgebruikt maar geen vette letters. Dat iseen fout van de wetgever.”

“Wat die tarifering van bankdienstenbetreft, zou men beter voorzichtig zijn omte reguleren. Als gevolg van de concur-rentie zijn de banken nu al verplicht hundiensten te tariferen. De consument kanook iets doen. Hij kan de tarieven van deverschillende banken vergelijken. Het ligtaan wat je belangrijker vindt: een goedeof een goedkope service. Het is goed ombij wijziging van bank, bijvoorbeeld omdatje een goedkopere hebt gevonden, eenrekeningnummeroverdracht mogelijk temaken, zoals dat nu al bestaat bij gsm-nummers.”

JURIDISCHE GEEST

Wat is uw relatie met proffen en stu-denten? Verloopt die niet moeilijkerdoordat u nog zo jong bent?Steennot: “Hier op de vakgroep verlooptalles vrij vlot. Dat ligt ook aan de dagda-gelijkse betrekkingen. Er heerst een sfeervan gelijkheid. Proffen van andere vak-groepen zien mij als een collega. Alsassistent ben je maximaal zes jaar ver-bonden aan de universiteit. Als docent istot het einde van je loopbaan en moet jemet de anderen blijven samenwerken.Mijn relatie met de studenten verlooptgoed. Ik geef les in kleine groepjes.Daardoor is controle makkelijker. Eenjonge prof kan zich ook beter inleven in destudentenwereld.”

Zijn bama en semex goede zaken voorde faculteit rechten?Steennot: “Bama is zeker een goedezaak in een rechtenopleiding. De student

komt sneller in aanraking met de specifie-ke rechtsvakken. In de eerste kandidatuurkomen alleen Inleiding tot het privaat-recht, Inleiding tot het publiekrecht enAlgemene rechtsleer en rechtsmethodiekaan bod als rechtsvakken. Het wegvallenvan algemene vakken was een bewustekeuze. Die vakken dragen bij tot een alge-mene kennis maar voor de vorming vande juridische geest zijn ze niet nodig. Ikzou zeker tegen semex geweest zijn inmijn studententijd. Nu bekijk ik dat anders.De student wordt zo vroeger geconfron-teerd met blok en examens. Ook voor deproffen zal het aanpassen zijn. Een vakdat nu op jaarbasis twee uur per week telt,zal in een semestersysteem gegevenworden aan een tempo van vier uur perweek. Uiteraard zullen de proffen met huncursussen niet moeten wachten totdecember of januari, zeker in een bache-loropleiding. Latere jaren kunnen zichmeer baseren op notities. Cursussen zijndan niet meer noodzakelijk.”

Wat vindt u van de huidige verkeerssi-tuatie?Steennot: “Veel hinder heb ik er niet van.Ik woont niet zo ver. Het fileprobleemomzeil ik door een half uur vroeger op testaan. Later vertrekken betekent moeilijk-heden hebben om Gent binnen te raken.’s Avonds wordt ik wel met files gecon-fronteerd. Meer fietsen en beter openbaarvervoer kunnen het probleem deels oplos-sen maar ik zie mezelf nog niet de fiets ofbus nemen.”

Indien u de onweerstaanbare drang voeltom hem een bezoekje te brengen, dankunt u altijd aankloppen op lokaal 2.06 inde Universiteitstraat 4. Soms is hij daar.

Re inhard Steennot jongste UGent-prof

DE JEUGDAAN DEMACHT

Alleen maar knollen als prof? Dan hebt u het mis. Reinhard Steennotbewijst dat ook een jonge uk aan de bak kan komen aan de UGent.Houzee! In oktober 2003 startte zijn academische carrière.Benieuwd waar die zal eindigen. BBaarrtt eenn SStteeffaaaann

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


Naar goede gewoonte worden op deDies Natalis eredoctoraten uitgereikt

aan mensen die zich op de een of anderemanier verdienstelijk hebben gemaakt.Blikvanger dit jaar was Kofi Annan, secre-taris-generaal van de Verenigde Naties,die zijn eredoctoraat intussen al verge-noegd kan koesteren. Wegens ’s mensdrukke bezigheden kreeg hij zijn onder-scheiding al op 30 januari uitgereikt.

Iets minder politiebewaking en koude kakvoor de andere doctores honorandi, dieals minder mediagecoverde stervelingennederig 19 maart af mogen wachten. Denamen kon je al in Schamper 418 vinden.Aan hun gelederen werd recent nog deAustralische wetenschapper WilliamJames Peacock toegevoegd. De man isvermaard voor zijn onderzoek over mole-culaire plantengenetica, gentechnologieen moderne agricultuur, en krijgt de hoog-ste academische onderscheiding voor zijn

voortrekkersrol in de samenwerking tus-sen moleculaire biotechnologie in ver-band met planten en de toepassingen inlandbouw en industrie. Hij kreeg daarvooral eredoctoraten van de universiteiten vanWagga Wagga en Sydney.Onze universiteit heeft nauwe bandenmet Peacock: hij speelde een belangrijkerol bij de erkenning en verspreiding vanGentse technologie in de VS en Australië.Er bestaat bovendien een zeer productie-ve wisselwerking tussen de VakgroepMoleculaire Genetica van de UGent en deonderzoeksgroep van de Australischewetenschapper, onder meer via de uitwis-seling van doctoraatsstudenten en post-doctorandi.

ERKENTELIJKHEIDSMEDAILLES

De UGent eert echter niet enkel de gro-ten. Ook kleinere visjes mogen op haarliefde en erkenning rekenen. Zo kunnen

nu ook personen, bedrijven, organisatiesof instellingen die belangrijke bijdragenhebben geleverd tot de uitstraling van deuniversiteit of zich op de een anderemanier verdienstelijk gemaakt hebbeneen erkentelijkheidsmedaille ontvangen.Dat voorrecht, dat voordien enkel vooremeriti en ereprofessoren weggelegdwas, valt nu Paul Declercq en JaquesSemey te beurt.

De eerste krijgt zijn medaille vanwege zijnvrijwillige en kosteloze inzet als kok bij deopgravingen in Turkije. “Na een harde daglabeur tot rust komen bij een voortreffelij-ke maaltijd van Paul is van onschatbarewaarde voor het goed functioneren vanhet team”, zeggen de onderzoekers. Wijgeloven ze graag. Jaques Semey ver-diende zijn plak door zijn diensten alspiloot voor prospectievluchten van hetluchtfotografisch onderzoek aan deUGent. Onder meer de VakgroepArcheologie en Oude Geschiedenis pluktnog altijd de vruchten van zijn arbeid. Dievakgroep beheert nu de volledige verza-meling dia’s die aan de universiteit werdgeschonken.

Dies Natalis nadert, en u hebt waarschijnlijk aldolle plannen voor de vrijdag die u dan niet ineen auditorium hoeft door te brengen. Ook deuniversiteit zelf gaat een behoorlijk jolige dagtegemoet.

Eredoctoraten en erkentelijkheidsmedailles

DDrriieess

De vraag die de meeste studentenbezighoudt, is waar je uitgebreid,

lekker en toch goedkoop kunt eten.Omdat het ter ere van het einde van desemesterexamens wat meer mocht zijn,kozen we voor het Griekse restaurantMyconos in de Vlaanderenstraat, op aan-raden van een vaste klant. Daar heb jeelke middag keuze uit dagmenu’s die var-iëren tussen 9 en 14 Euro. Zo’n dagmenubevat zowel voor- en hoofdgerecht alsdessert met koffie. Wat wens je meer?

Bij het voorgerecht kun je altijd kiezentussen een typisch Grieks slaatje of dedagsoep. Wij kozen het slaatje en lietenhet ons smaken. De feta ontbrak natu-urlijk – en gelukkig – niet.

Onder de middagmenu’s vonden we eenuitgebreide keuze typisch Grieksegerechten. Wees gerust, de moussaka isook van de partij en heel lekker. Voordegenen die wat minder vertrouwd zijn

met de Griekse keuken, laat je nietafschrikken door de onbekende gerecht-en en ga voor verandering en verrassing.Wij kozen voor de mezze en die is zeeraan te bevelen. Je krijgt op je bord vanalles een beetje en het is echt lekker. Bijde meeste hoofdschotels kun je kiezentussen rijst, frietjes of kroketjes. Hetdessert is niet zelf te kiezen, maar over deheerlijke, echte vanilleijscrème haddenwe niets te klagen.

Niet alleen het eten in Myconos viel bijons ten zeerste in de smaak, ook de sfeeren het interieur waren er heel gezellig. Wehoefden niet te lang op ons eten te wacht-en en werden evenmin opgejaagd. Hetpersoneel was heel vriendelijk en attent.We konden op ons gemak genieten vanhet eten en het gezelschap.

Myconos Vlaanderenstraat 13, 9000 Gent

Gr ieks geno t me t moussaka en s i r t ak i

LAAT JEVERRASSENNu de examens voor

de meesten op huneinde lopen, is één van

de mogelijkheden totvieren lekker uitge-

breid eten. Het is deideale manier om tege-

lijk weer onder demensen te komen. SStteeffaanniiee

OOK PILOTEN EN KOKSW O R D E N G E Ë E R D

RREESSTTAAUURRAANNTT

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


Waarom heb je zo’n hekelaan interviews?Tavernier: “Ik wil praten overmuziek en mijn nummers,maar niet over mezelf. Ikzelfben volslagen onbelangrijk.Iemand maakt iets, en watgemaakt wordt, is de moeitewaard om beluisterd, gezien ofgeroken te worden. Je luistertnaar een cd en de rest is voormij echt onbelangrijk.”

Medeleven met eenzame enongelukkige mensen lijktsteeds een rode draad in jenummers, zoals in Liza Zegt.Tavernier: “Dat klopt. Het isechter niet aan mij om te zeg-gen welke thema’s in demuziek zitten. Van het momentdat je je nummer of schilderijmaakt, sta je het af aan diege-ne die er kennis mee wilmaken. Als de luisteraar erthema’s in ziet, dan hoevendat niet noodzakelijk mijn the-ma’s te zijn. Medeleven? Ikhad er nog nooit over nage-dacht, maar het klopt wel. Ikhou van kunst waarbij je eenwereld toont die verbandhoudt met de jouwe. In mijnnummers moet je duidelijkzien dat iemand op datmoment iets of iemand gezienheeft, en daar geen oordeelover velde, maar het wel zag.Sommige artiesten slagen erblijkbaar niet in mensen tezien.”“Ik heb al vanaf de eerste cdgezongen over ongelukkigemensen. Op die cd staat eennummer, Julia Roels, over eenvrouw die ik enkel kende viaeen krantenartikel. Op hetmoment dat Het Pand geres-taureerd moest worden, wer-den mensen die in goedkopeOCMW-kamertjes woonden uithun woonst gezet. Een vanhen, een vrouw, is enkelemaanden later gestorven. BijLiza Zegt is het eerder emotio-nele eenzaamheid. Het is welmooi dat je die mensen eenander leven geeft in een num-mer.”

Geëngageerde artiesten zienhet graag groots. De derdewereld, oorlog, … Jij ziet hetliever kleiner.Tavernier: “Ken je WoodyGuthrie? Eén van de godfa-thers van de Amerikaanse folk.

Die stelde dat een balladeschrijven veel moeilijker wasdan een een politieke uit-spraak doen. Je moet je bood-schap brengen via portrettenvan mensen. Liza is veel con-creter dan de sociale stellin-gen errond. Ik werk – werkenis een groot woord – graagmet iets concreets. Tsjechov,één van m’n favoriete auteurs,werd altijd bekritiseerdwegens zijn gebrek aan poli-tieke opinie. Begrijpelijk in diewoelige politieke tijden. Menverwachtte van hem dat hijzich, als leading man van deRussische literatuur, explicietzou uiten. Tsjechov weigerdesteevast. Als hij kon beschrij-ven hoe Jan verliefd werd opElza, volstond dat voor hem.”

Vind je het moreel juister omde mensen een beeld teschetsen dan ze een meningop te dringen?Tavernier: “Ik heb verschillen-de meningen, maar die moe-ten via verhalen duidelijk wor-den. Ik kan enkel over mijneigen ervaringen schrijven. DeFanfare van honger en dorstbijvoorbeeld, wie had ooit ver-wacht dat dat nummer op zo’nmanier zou aanslaan? Ik wouvertellen over hoe wij onzestudententijd ervaarden. Hoevrienden weggingen. Dat zijnheel concrete mensen, alnoem ik ze niet bij naam. Ikhoor na optredens echtersteeds hoe mensen zich daar-in herkennen. Het is de omge-keerde weg. Je kunt een alge-meen beeld van de overgangschetsen of je kan een tast-baar verhaal vertellen. Voorvelen is dat even duidelijk. Ikzal altijd proberen abstractewoorden die op –heid of –ingeindigen niet te gebruiken. Ikzie daar niets bij. Mensen alsJulia of Liza zie ik wel.”

Zie je jezelf meer als schil-der dan als tekstschrijver?Tavernier: “Je vraag veron-derstelt dat ik zou weten waarik mee bezig ben. (lacht) Ikwerk aan veel verschillendenummers tegelijk, zonder ooitde gedachte te koesteren dathet deze of gene richting uitmoet. Er zit blijkbaar iemand inmij die ik nauwelijks ken. Af entoe komt hij naar buiten. Dan

De deur op een kier in de wereld van Lieven Tavernier

‘Er zit in mij

iemand die

ik niet ken’

Lieven Tavernier houdt niet vaninterviews. Hij draait angstlig wegvan de cameralens en zucht eenhoop tezamen voor we kunnenbeginnen. Enorm jammer, want deman vertelt prachtig. Studenten,schupt uzelf in uw kloten en leer ditjuweeltje van de Vlaamse muziekkennen.

GGeerrtt && IIllkkaa

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


ben ik er zeer verbaasd overwaarmee die persoon bezig is.Voor mij is dat de boeiendsteontdekkingstocht, uitvindenwat in dat kereltje zit. Als zan-ger wil ik geen standpuntenuitbrengen. Dan schrijf ik lievereen essay. Je kunt pas begin-nen spreken over een nummerwanneer het er opeens – hoe-wel dat soms twintig jaar duurt– staat. Voor mij is twintig jaaropeens. (lacht) Ik zie nuergens een lijn. Ik denk dat ikvaak schrijf over begrip, enover wat tijd met ons doet.Over relaties. Daarnaar kijkenvind ik best boeiend, maarblijkbaar kijkt iemand anders inmijn plaats. Klinkt belachelijk,maar het is zo. (lacht)”

Klopt het dat je in GoudenGids een verlangen naarhuiselijke gezelligheid uit?Tavernier: “Oei nee. Helemaalniet. Ik weet wat ik gezelligvind, maar daar heeft het nietsmee te maken. Het gaat overkansen die één van de beidepartners miste, en dat probeertte herstellen. Het is een leukverpakt verhaal over een fout-gelopen relatie, maar niet echtbelangrijk. Ik was het reedscompleet vergeten. Ik zou hetnooit op mijn optredens spe-len, maar met het Gespuiswel, omdat Nils (De Caster,violist van het Huis vanGespuis – nvdr) er zo’n leukarrangement voor gevondenheeft.”

Heb je nog leuke kantjes aanje nummers ontdekt doormet het Gespuis te werken?Tavernier: “Bij het Gespuisvind ik het idee van het weg-werken van het individu heelleuk. Er staat echt een groep.Het zijn geen nummers vanBruno (Deneckere, zanger bijhet Gespuis – nvdr), Dirk(Dhaenens, zanger – nvdr) ofikzelf, het zijn nummers van degroep. Sprookjesbos, eennummer dat normaalgezien opIlja moest staan, spelen weook. Voor Ilja hebben we daarenorm veel takes van geno-men, maar het lukte niet. Bijhet Gespuis hebben we datnummer heel eenvoudiggehouden. Heel minimaal, meteen gitaar en een stem. Jekunt voor nummers als Eerste

Sneeuw en De Fanfare enormveel invalswegen vinden. Ookmet het Gespuis moeten weveel meer beginnen te experi-menteren. De bedoeling iseigen werk te brengen metweinig voor de hand liggendecombinaties. Ook Bruno kandingen doen die niet op zijnplaten kunnen. Het moet nogboeiender worden. De aan-vankelijke opzet was dat hetniet zuiver muzikaal zou wor-den, maar eveneens stand-upcomedy, beeld, koorddansers,ik zeg maar wat. Het zoueigenlijk een circus moetenzijn. Door een gebrek aan tijdis dat vooralsnog niet gelukt.We hebben enkel de gedicht-jes van Dirk en de tekeningenvan Jo Clauwaert. Het moetnog veel visueler.”

Je ziet de nummers duidelijkals producten van je eigen-ste binnenste. Hoe belang-rijk is het publiek?Tavernier: “Op het momentdat je ermee naar buiten komt,is het zeer belangrijk. Ik ben erme zelf niet van bewust,omdat ik op scène meestal inpaniek mijn ogen sluit. (lacht)Toen ik begon te zingen, vondik het zo vreselijk dat ik er allesaan deed om het meteen teverknoeien. Ik kon er echt nietmee overweg. Met Nils erbijgaat het geleidelijk aan beter.Ik merk ook dat mensen diekomen kijken er iets over tezeggen hebben. Iemandkwam me onlangs zeggen datze op zijn begrafenis Geentekort moesten spelen omdatdat zijn nummer was. Ik vonddat zeer ver gaan, ook omdatik daar nooit rekening mee

gehouden heb, maar blijkbaarbetekenen die nummers veelvoor sommige mensen. DeFanfare is op de begrafenisvan Herman De Coninckgespeeld. Het lijkt wel alsof ikeen begrafenisauteur word.(lacht) De Karavaan of EersteSneeuw zijn daar ook popu-lair.”

Wat verwacht je van eenoptreden als je zelf toe-schouwer bent?Tavernier: “Ik verwacht dat ikiemand ontmoet. Je moet dui-delijk die persoon kunnenzien, zijn of haar wereld. Ikmoet iemand zien die een indi-vidu is, geen vertegenwoordi-ger van een mening of eenmuzikale stijl. Gillian Welchspeelt alleen met haar vriendje(David Rawlings – nvdr). Er is

geen show aan, enkel tweegitaren. Daarom vind ik hetook zo’n vreselijk boeiendevrouw. Als ik een cd hoor, moetik een wereld horen die ik nietken, maar waar ik kennis meewil maken. Bij de meestenmerk je dat die wereld albestaat. Ik heb graag dat men-sen me verrassen. ZoalsMorandi, een Italiaanse schil-der. Die schilderde zijn heleleven lang bijna niets andersdan lege flessen. Op het eer-ste zicht niet bijzonder opwin-dend. Zijn gedrevenheid vindik echter schitterend. Waaromzouden flessen minderbelangrijk zijn dan de uitspra-ken van kardinaal Joos?Dylan heeft een enorm reper-toire, Morandi heeft enkel z’nflessen, en toch is het evenboeiend. Ik wil iets weten overdie kerel, maar niet te veel.

Gewoon dat hij flessen schil-dert volstaat. Het getuigt vaneen enorm geloof in zichzelf.Op het podium wil ik ook fles-sen zien. (lacht) Hoe smal diewereld wel is, het is de zijne.Bij mij telt dat eveneensenorm. Hoe klein m’n wereldook is, het is de wereld vanTavernier.”

Heb je ook muziek waar jegewoon van houdt vanwegede vorm?Tavernier: “Tuurlijk. Ik benpersoonlijk gek van deMorandi-mensen, maar erbestaan evengoed schitteren-de popsongs. Madonna bij-voorbeeld. Ik zal niet zeggendat ik er jaloers op ben, ik wilen kan dat niet maken. It’s notmy thing. Ik zou echter nietgraag zonder zijn.”

Vind je het niet vreemd omje eigen nummers steedsdoor anderen te laten spe-len, zoals Jan de Wilde enhet Gespuis?Tavernier: “Je maakt iets,maar zodra het gemaakt is,bezit je het niet meer. Ik hebgoeie uitvoeringen van deFanfare gehoord in Nederland.Ook slechte. Dat is niet mijnverantwoordelijkheid. Janheeft er een zeer mooi arran-gement van gemaakt. Hetnummer is al twintig jaar oud,maar ik kan het zelf pas sindstwee jaar zingen. Ik heb hetnummer eindelijk voor mezelfontdekt. Ik zie m’n nummers,wat muzikale aanpak betreft,heel anders dan Jan. Je maakthet basismateriaal, en laatdaarna aan anderen de vrij-heid om te kiezen wat ze methet materiaal doen. Jij zultnummers van mij anders inter-preteren dan ik. Dat is je goedrecht. Eerste sneeuw bijvoor-beeld, hoeft niet noodzakelijkover mijn moeder te gaan.Hetzelfde met de Fanfare.Mensen in Kortrijk en Gentherkennen zich erin, alhoewelhet specifiek over Gent gaat.Ik heb het over café’s, en Elgawaar ik frieten ging halen, hetKeetje dat nu weg is. Ik dachtdat niemand buiten Gent doordie zaken aangegrepen zouworden, maar blijkbaar wel. Jemoet daar als maker niettegenin gaan.”

de wereld van Lieven Tavernierwww.lieventavernier.be

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19

adve

rten

tie

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


Hoewel de vorige vijf exemplaren zichafspeelden in de groezelige achterbuurten

van Parijs, gaat de Kraai deze keer op verplaat-sing naar Canada. Hij werkt er voor een armemuseumsuppoost. Die wil dat hij op zoek gaatnaar de nier van zijn verongelukte zoon en deman die de pinda in zijn lijf heeft zitten. Gewoonom te weten of zijn zoons donororgaan goedterecht gekomen is. Bizar? Laat ons zeggen datu er zich na driekwart strip allang geen zorgenmeer over maakt waarom iemand wil wetenwaar de nier van zijn zoon gebleven is.

De reeks is het werk van één man, ChristianLacroix, met het pseudoniem LAX. Het komttegenwoordig zelden voor dat een reeks nog dearbeid is van een enkel nobel individu. Iets watwe moeten betreuren? In geen geval. Als jealles individueel bekijkt – tekeningen, verhaalen inkleuring – lijkt het misschien verstrooid,maar het resultaat is meer dan de som van dedelen. De tekeningen zijn op het eerste gezichtniet aantrekkelijk. Wanneer je het verhaal erbijvoegt, kan je je echter moeilijk inbeelden dat datverhaal anders in beeld wordt gebracht. Samenmet de inkleuringen krijg je een groezelig sfeer-

tje dat perfect de vadsigheid en corpulentie ver-tegenwoordigt van de dorpjes in de bergen vanCanada met zijn marginale bewoners.

Zoals gezegd komt de reeks uit Spotlight-serievan Dupuis, die prestigieuze reeksen als LargoWinch, Jessica Blandy en SODA omvat. Voorde reeks werd geen promotie gevoerd, dus zalze het vooral moeten hebben van mond-tot-mond-reclame. Haar grootste concurrent bin-nen de detectivestrip is Jerome K Jerome vanDodier, eveneens een ongewapende PI inParijs. Hoewel de telg van Dodier frisser oogt,moet je de maturiteit van de Kraai erkennen.

Of de Kraai net zo populair wordt als zijn serie-genoten valt af te wachten, maar met een fraaihoofdpersonage, boeiende vertelstijl, slordigetekenstijl en vooral rake humor mag LAX zichvan ons meteen bij het lijstje voegen.

‘De Kraai wordt beroemd’ is uitgegeven doorDupuis en te koop bij Betty Boop.

De serie Spotlight van Dupuis gaat er prat op dat haar reeksen over merk-waardige helden gaan. Detective ‘De Kraai’ van auteur LAX mag misschienniet de vreemdste zijn uit het nest, hij moet zeker niet onderdoen voor zijnkompanen. De Kraai heeft ondertussen zijn zesde zaak op zijn curriculum.

GGeenneerraaaall BBrruunnoo

Deze rubriek kwamtot stand dankzij

StripwinkelBetty Boop,

Overpoortstraat 110

De butler heeft het gedaan

Het dankbare initatief vaneen groep universitaire

zielen die het belang inzagenvan de projectie van gecanon-iseerde filmen is een vastewaarde geworden voor menigfilmliefhebber. Wie nog niet gelooft dat men decennia geledenfilms maakte die het gros van wat we vandaag in onze zalen zienoverstijgen, moet beslist zijn of haar dinsdag- of donderda-gavond eens op een cinefiele manier vullen.

Deze maand nog staan er drie onvermijdelijke films op de agen-da. Brian Da Palma veroorzaakte in 1976 een kleine schokgolfin filmland door de jonge Sissy Spacek met bloed te overgietenen haar van telekinetische krachten te voorzien in het visueelverbluffende Carrie. Bovendien slaagde hij er zelfs in het gebruikvan de splitscreen weer populair te maken. Als u een nog metic-uleuzere uitwerking van een psychotische menselijke geest wiltzien, is The Naked Lunch uw volgende afspraak met hetPlateau. Deze verfilming van het boek van de legendarischeW.S. Burroughs moet filmesthetisch dan wel onderdoen voorCarrie, hij bevat onvergetelijke scenes. Een korte vermeldingvan de sprekende en hongerige reet die een niet onbelangrijkerol speelt in de Cronenberg-film, kan niet achterwege blijven. Bijdeze.

Voor wie Hector enkel stiekemgrappig vond of het laatsteknip-en-plak-werk van TomBarman niet zo far-out of fakvindt als zijn gedrogeerdebuurman, kan De man die zijn

haar kort liet knippen (1965) van André Delvaux een revelatiezijn. De beste Belgische film aller tijden? Ja.

Maart staat bijna volledig in het teken van de spektakel- enHollywoodcinema. Quo Vadis? (1913) en Ben Hur (1925) warenin respectievelijk Italië en de VS de duurste projecten ooit en zijnbeide scharnierfilms wat betreft het onderzoek naar de organ-isatie en de impact van dergelijke megalomane producties. Wijzijn vooral verheugd met de projectie van Hitchcock’s North byNorthwest en The Night of the Hunter, de enige film die acteurCharles Laughton (Spartacus, Mutiny on the Bounty) ooit regis-seerde. Hij schreef er filmgeschiedenis mee. Als u niet gelooftdat North by Northwest samen met Vertigo het hoogtepunt in hetoeuvre van die andere grote vernieuwer van het Hollywoodgenreis, moet op 18 maart zelf maar eens kijken.

Info op www.film-plateau.ugent.be

Het beste uit Film-PlateauLe nouveau programmaboekje van het Film-

Plateau est arrivé. Gentse filmfans mogen zichweer massaal neervleien voor een portie

onverslijtbare klassiekers.

JJVVddbb

FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM FILM

adve

rten

tie

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


Pas Sur La Bouche is deremake van een typische,

frivole operette uit het interbel-lum. Resnais zegt al langbetoverd te zijn door dat genreuit de jaren twintig en dertig enwou niets liever dan dat ookhet grote publiek daar kennismee maakte. De film is, op eenpaar details na, een exactekopie van de show die liep in het Parijs van de jaren dertig. Datbetekent vreemde kledij, rare hoedjes en vooral heel, heel veelgezang.

De verhaallijn is geen toonbeeld van originaliteit. Gilberte is eenFranse dame die tijdens een verblijf in de States in een ververleden een tijd getrouwd is geweest met een Amerikaan, EricThomson. Het huwelijk liep op de klippen en terug in Parijstrouwde Gilberte met haar nieuwe liefde, de schatrijke GeorgesValandray. Niemand, op haar zus na, weet iets over haarverleden met Thomson en dat moet zo blijven: haar lieveGeorges is van mening dat een vrouw enkel kan houden van deman die haar het eerst lief heeft gehad. De problemen beginnenals Georges meldt dat hij de deal van zijn leven gaat sluiten meteen Amerikaanse industrieel, Eric Thomson, en dat de man eenperiode in hun herenhuis in Parijs komt doorbrengen.

De film mondt niet uit in een schouwspel van misverstanden enslapstick. De humor, op de slotscène na, blijft subtiel en is vooral

erg kritisch voor de levensstijlvan de beau monde van Parijstijdens de gay twenties. Hethuwelijk, de Parijse kun-stscène en de seksuelehypocrisie van de hogereklassen worden zwaar op dekorrel genomen.

De vaak erg gevatte dialogengeven de film vaart, nog opgedreven door de snelle opeenvol-ging van liedjes. Verwacht geen pathetische liefdeschansons,maar vlotte liedjes met eenvoudige, en vaak erg catchy refreint-jes. De overgang tussen dialoog en zang is goed getimed en delichte overacting van de acteurs past bij de sfeer. De tres mignonAudrey Tautou bewijst alweer een van de leukste filmverschijnin-gen van de laatste jaren te zijn, maar de show wordt zonder twi-jfel gestolen door een fantastische Lambert Wilson, ook bekendals de pedante Merovingian uit The Matrix, Hij voelt zich duidelijkerg goed in de rol van Eric Thomson. Zijn accent en mimiek zijnzo over the top dat het geniaal wordt.

Pas Sur La Bouche bewijst dat de Franse cinema leeft. Hoewelhet tot nadenken hoort te stemmen dat een van de meest verfris-sende films van de laatste maanden eigenlijk 80 jaar oud is, isdat geen excuus om Resnais’ ode aan de operette te missen.

Pas sur la boucheSinds Amélie Poulain is Franse cinema niet meer

voorbehouden aan in het zwart geklede typesdie enkel pastis drinken en over Camus

discussiëren. De nieuwste film van de middel-grote Franse held Alain Resnais is een kleurrijken lawaaierig spektakel dat bovengenoemde eli-taristen hard tussen de benen durft te schoppen.

AAxxeell ddee BBaacckkeerr

Hoe graag filmjournalistenen -critici de

Oscaruitreikingen ook politiekincorrect noemen, voor velenonder hen is het elk jaar eenfeest om ’s werelds dikstbetaalde acteurs en meestschaarsgeklede actrices uithun nek te horen lullen. Binnen vier weken is het weer zover enook de crew van Lost in Translation zal op de afspraak aanwezigzijn. Coppola heeft met haar laatste film vier nominaties op zaken dat is voor een film van dit kaliber een commerciële opsteker.Ze zou haar film, over twee mensen die zo verschillend zijn maarzoveel gemeen lijken te hebben, in 27 dagen ingeblikt hebbenmet een budget van vier miljoen dollar.

Bob Harris is een Hollywoodacteur die in een midlifecrisis ver-keert en zijn brood verdient met andere dingen dan acteren. Deknappe Charlotte heeft net haar opleiding filosofie achter de rugmaar vindt haar heil in het beluisteren van dubieuze zelfhulpcas-setjes. Hun platonische relatie start wanneer ze elkaar in eenluxehotel in Tokio ontmoeten.

De film ademt melancholie, dramatiek en eenzaamheid uit maarzit ook vol (makkelijke?) grappen, warmte en optimisme. Tweeverdwaalde zielen komen elkaar tegen in een bevreemdendewereld waarin ze op zichzelf zijn aangewezen, een wereld

waarin cynisme en ironie henhelpen om vooruit te durvenkijken. De schrik voor wat hetleven te bieden heeft, is deoverkoepelende metafoor in ditsemi-autobiografische maarook universele werkstuk.Gelukkig maar voor de kijker

worden de bressen die die schrik soms slaat in de weemoedigemenselijke ziel door mensen als Bob en Charlotte niet metdoemdenken opgevuld.

Bij wie Punch Drunk Love van P.T. Anderson een onterecht uit-gefloten meesterwerkje vond, zal deze romantische komedieannex levensbeschouwelijke stadsfilm zeker aanslaan. Dedromerige sfeer en de juiste grappen op de juiste momentenmaken er een perfect uitgebelanceerde exploratie van de metzichzelf worstelende mens van. U gaat niet enkel kijken naar demanier waarop twee mensen met hun probleempjes afrekenen.U gaat ook naar deze film om het onvolprezen acteertalent vande heerlijke Bill Murray en de wonderlijke Scarlett Johanssonte aanschouwen. Zij stelen hier in al hun eenvoud de show.Murray is onovertroffen in zijn nonchalance en Johansson lijkteindelijk gelanceerd als dé te volgen actrice van de komendejaren.

Lost in TranslationSofia Coppola is meer dan de dochter vanFrancis Ford, een hippe mode-ontwerpstergetrouwd met een al even hippe regisseur,

en een beroerde actrice. Ze heeft zoneteen prachtfilm heeft gemaakt.

JJVVddbb



Schamper-420-test 02-02-2004 14:19


Schamper Schamper 420

GUK Repetitie De Brug, Groene zaal 20u

Studentenpastoraal Gent lancering project Flavien

WINA Vertrek skireisVTK Skireis

VTK Goliarde Den Business 21uDentalia Karaoke StalhofBalkanactie Film Time of the Gypsies

De Brug 19u30

WINA Pizza-avond Sjakosj 20uVGK-fgen Cantus Salamander 20uGUK Repetitie De Brug

Groene Zaal 20uBalkanactie Film Bure Beta De Brug 19u30

VGK-fgen Studium Genereale Aud C 19uPoliteia Karaoke Pi-NutsBalkanactie Balkancafé: Free Stage Afkikker

20uLVSV Karel De Gucht

Europese GrondwetNotarisstraat 3, 20u

Dentalia Valentijnscantus SalamanderBalkanactie Film Warriors De Brug 19u30

VRG Galabal ICC

VPPK ‘70-’80 Fuif Vooruit

Schamper is het kritische en onafhankelijkestudentenblad van de Universteit Gent.

De Redactie bestaat uit vrijwilligers en komtelke dinsdag samen om 20u op het volgende

adres:

Schamperredactie Studentenhuis De BrugSt-Pietersnieuwstraat 45

9000 Gent09/264.70.87

[email protected].: 890-0144049-35

Lezersbrieven zijn welkom, het liefst op disket-te. Naamloos is prullenmand. Vermeld ook stu-dierichting, jaar en contactadres. Op grondiggemotiveerd verzoek laten wij uw naam weg.

Lezersbrieven dienen betrekking te hebben opde studentenproblematiek en de UGent in het

algemeen of artikels in Schamper in het bijzon-der. De redactie behoudt het recht voor omingezonden stukken verkort weer te geven,

of om technische reden niet te plaatsen.

Oplage:5000 exemplaren op gerecycleerd papier,

gratis verspreid in alle faculteiten, resto’s enhomes van de UGent

Verantwoordelijke uitgever:Rien Emmery

St-Pietersnieuwstraat 45, 9000 GentDrukkerij:

Druk in de Weer c.v. Forelstraat 35

9000 Gent

HoofdredacteurRien EmmeryCoördinator

Ilka De BisschopAdvertenties

Ilka De BisschopEindredactie

Ilka De Bisschop, Rien Emmery, MatthiasJacxsens, Tim F. Van der Mensbrugghe (chef)

RedactieEvelien “Fouragierster” Baeten, Bart

“Collaborateur” Bleyaert, Gert “Flutsergeantje”Boel, Simon “Hoertje” Calcoen, Bruno

“Eenmansleger” Claeys, Axel “Zatte pulle” deBacker, Ilka “Splijtbom” De Bisschop, Deirdre

“Verpleegster” De Cock, Tom “Tomatensmijter”De Paepe, Stefanie “Pacifiste” Deman, Simon“Landmijn” Desmet, Sofie “Voetvolk” De Vilder,

Stefaan “Kanonnenvlees” Duc, Rien“Maarschalk van mijn kloten” Emmery, Pieter

“Spion” Everaerts, Rudy “Achterhoede”Gevaert, Wouter “Schandknaap” Haegebaert,Matthias “Dronken majoor” Jacxsens, Annelies“Oorlogsslachtoffer” Jeannin, Karel “Koene ver-kenner” Lambert, Stijn “Dubbelspion” Segers,

Wendy “Verzetsleidster” Schelfaut,Joost “Bezopen Matroos” Vandenbroele,Tim“Oorlogsmisdadiger” Van der Mensbrugghe,

Wim “Landverrader” Van Lancker, Dries“Communistische verzetsleider” Vrijders

VormgevingPapieren versie:

Tim F. Van der Mensbrugghe (chef)Internet versie: StijN Segers

Cover: Tim F. Van der MensbruggheCartoons

Valère, BrunoOntwerp lay-out

Tim F. Van der MensbruggheFoto’s

Ilka De Bisschop, Stefaan Duc,Tim F. Van der Mensbrugghe

Schamper op internetwww.schamper.ugent.be

colofonkringen en conventen

Pfffff, godvedomme, wa peisde gulder wel?wulder moe’n uuuuren zoe’en noar die infor-moasse en gulder leest da nie. Flikkers!

De volledige agenda is te vinden op:http://www.student.ugent.be

M A A N D A G2 F E B R U A R I

D I N S D A G3 F E B R U A R I

D O N D E R D A G5 F E B R U A R I

V R I J D A G6 F E B R U A R I

M A A N D A G9 F E B R U A R I

D I N S D A G1 0 F E B R U A R I

W O E N D S D A G1 1 F E B R U A R I

D O N D E R D A G1 2 F E B R U A R I

V R I J D A G1 3 F E B R U A R I

M A A N D A G1 6 F E B R U A R I

Enquête

Schamper heeft eindelijk een volledig nieuwe opmaak.Enfin, volledig. Ten eerste lijken sommige pagina’s, zoalsdeze, nog zeer goed op hun voorgangers. Ten tweedewerden de afgelopen jaren en maanden al vele kleinewijzigingen aangebracht. Het is echter voor het eerst inzes jaar dat de bladspiegel zonder compassie volledig inscherven gesmeten en opnieuw in elkaar gezet werd.Daarom hadden wij u, onze lezers, graag uw meninggevraagd. Wat vindt u van de vernieuwde bladspiegel?

1. Prachtig, verfrissend, geniaal, professioneel!2. Lelijk, saai, dom, lomp, amateuristisch!

Antwoord 1: Blijf Schamper lezen! Waren alle lezers maar zoals u!Antwoord 2: Loop zeiken en zoek een lief! Flikker! Burgertrut!

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19

AGENDACULTUUR

Maandag 2 februariBeauty & Body Beurs, 10-18u, Flanders ExpoConcert: Randy Newman, 20u30, Capitole

Dindag 3 februariConcert: Kamagurka in concert, 20u, MinardTheater: “The Monkey Trial”, STAN, 14u, DeKopergietery

Woensdag 4 februariFilm: “Pickpocket” (Crime Time), 20u, SphinxTheater: “Blauwbaard”, 20u, La Barraca

Donderdag 5 februariConcert: Mama’s Jasje, 20u, CapitoleRondleiding met gids in de crypte van Sint-Baafs enSMAK, 14u, Sint-Baafs (reserveren op 09/240.07.37)

Vrijdag 6 februariFilm: “Hable Con Ella”, 20.30u, De CentraleConcert: Night of the Gypsies, 20u15, Handelsbeurs

Maandag 9 februariBelgian Boat Show, 12-18u, Flanders ExpoTheater: “Liefdesbrieven”, 20u, Tinnenpot

Dinsdag 10 februariConcert: Viering Albert Delvaux, 20.30u, De Rode PompGoa’s Paardenmusical, 20u, Dampoortstation

Woensdag 11 februariFilm: “Gloria” (Crime Time), 22.30u, SphinxConcert: “Tranende Vogels”, 20.30u, het Muziek Lod

Donderdag 12 februariRambla, reisevent, 10-18u, Flanders ExpoConcert: Requiem van Mozart, 20.30u, De Bijloke

Vrijdag 13 februariTheater: “Moeder Cent Malcontent” (Jenny Tanghe), 20u,TinnenpotGeert Hoste Hard, 20u, Capitole

Maandag 16 februariConcert: “Eau de Vie”, 21u, TrefpuntGemeenteraad, 19u, Stadhuis

Dinsdag 17 februariTheater: “313”, 20u, VooruitTheater: “Off The Record”, 21u, Backstage

Woensdag 18 februariFietsregistratie, 13u-15u30, Sporthal HekersFilm: “Miller’s Crossing” (Crime Time), 22.30u, Sphinx

Donderdag 19 februariHumo’s Comedy Express, 20.30u, De FantastConcert: “The Nits”, 20u, Handelsbeurs

Vrijdag 20 februariGoa’s Paardenmusical, 15 en 20u, DampoortstationTheater: “Kamadeeldra”, 20u, Vooruit

Schamper geeft 5 vrijkaartenweg van elk concert van Logos (www.logos-

foundation.org).Schrijf ons of mail

uw coördinaten naar [email protected]

Nog gezochterder

Schamper zoekt nog altijd medewerkers, o.a.redacteurs en een student(e) die voor onsadvertenties wil werven. Ben je een keihardeonderhandelaar die niet kijkt op een pijpbeurtmeer of minder om een klant binnen te halen?Mail ons dan als de wiedeweerga op [email protected].

Gezocht

Schamper zoekt immer sterke verhalen die inde doofpot thuishoren. Doet uw baas het metal uw vrouwelijke collega’s of eist je promotorvolledige onderwerping? Mail dan [email protected].

Tentoonstellingen:

Jigsaw Circus: International Music VideoFestival, verschillende locaties, 11-18februari

“40 jaar Turkse migratie in Gent”,Kazemattenstraat 80, tot 25 februari

“Menselijk, al te menselijk”. Fotografie enpsychiatrie (1870-1940)”, Museum dr.Guislain, tot 30 mei

“Denkmal 9”, Jan Decock leeft zich uit inde Boekentoren, tot 4 april

“Kunst nu: Wim Catrysse”, SMAK, tot 11april

Geanimeerde tentoonstelling overgezichtsbedrog, Illuseum, tot 31 december

Schamper-420-test 02-02-2004 14:19

Schamper 420

Documents

Transcript of Schamper 420