Ronaldo fragment

Het geweldige verhaal van

RONALDOMichael Part

Vertaling Johan Faber

Uitgeverij BrandtAmsterdam 2014

Ronaldo_bw 20-08-14 09:49 Pagina 3

Mijn speciale dank gaat uit naar Yonatan Ginsberg voorzijn bijdrage aan dit boek. Zijn liefde voor en kennis vanhet voetbal waren van onschatbare waarde.

Copyright © Sole Books, USA / Michael Part 2014Copyright Nederlandse vertaling © Johan Faber 2014Omslag: Studio Jan de BoerBeeld omslag voorzijde: David R. Anchuelo / Getty ImagesBeeld omslag achterzijde: Sergio Perez / ReutersTypografie: Adriaan de JongeNUR 280 / ISBN 978 94 92037 05 3


1


7

Cristiano Ronaldo dos Santos Aviero gooide een plenswater over zijn gezicht. Hij keek naar zijn spiegelbeelden trok een gek gezicht. Toen haalde hij diep adem. Ditwas zijn dag.

Buiten op de Paseo de la Castellana in Madrid trok hetdrukke verkeer langs het Santiago Bernabéu-stadion.Het was 26 juni 2009. Fans hadden uren in de rij gestaanom een plaatsje te bemachtigen. De 80.000 stoeltjes inhet stadion raakten snel bezet. De mensen die noodge-dwongen buiten moesten blijven staan, volgden de festi-viteiten op grote schermen.

Talloze supporters waren gekleed in het witte shirt vanReal Madrid. Een van ’s werelds beste spelers was einde-lijk naar hun club gekomen.

Op Ronaldo’s shirt prijkte het beroemde embleem vanReal Madrid; zijn naam en het nummer 7 stonden op deachterkant gedrukt. Hoe lang had hij niet gedroomd vandit moment? Hij kon zich niet eens herinneren dat er eentijd was dat hij er niet van had gedroomd. Als jongen hadhij altijd gezegd dat hij voor Real Madrid wilde spelen,en iedereen antwoordde dan altijd: ‘Wie niet?’

Hij keek om zich heen. Het Bernabéu. Eindelijk was hijer dan. Met een glimlach op zijn gezicht sloot hij zijnogen en haalde hij nogmaals diep adem. Ze zouden zijnnaam omroepen en dan zou hij over het veld naar het po-dium lopen. Dat was alles wat hij hoefde te doen. De trapoplopen en zeggen wat hij te zeggen had. Een paar han-den schudden en poseren voor de fotografen. Hij was ge-wend aan camera’s om zich heen, maar dit was anders.Dit was een jongensdroom die uitkwam.


Ronaldo was bang dat hij zijn zenuwen niet onder con-trole zou kunnen houden. Hij keek in zijn kledingkast.Er lagen een paar crucifixen in. Ronaldo had een hele ver-zameling van christelijke kruisbeelden, maar deze warenfavoriet.

Het was al bijna tijd om te gaan.Om op het veld te komen moest hij eerst een trap af,

vervolgens een gang door en dan weer een blauwe, stalentrap op. Eenmaal in de gang hoorde hij het publiek alloeien, en bij de stalen trap was het geluid aangezwollentot orkaansterkte. Het klonk alsof heel Madrid voorhem was uitgelopen. Dit was zijn debuut voor Real Ma-drid, en het bestuur wilde hem op zo spectaculair moge-lijke wijze presenteren.

Ronaldo bleef even in de schaduw, haalde nog een keerdiep adem en klom toen de trap op. Zijn hart begon snel-ler te kloppen toen hij Alfredo di Stefano op het podiumzag staan, de beste speler die ooit voor Madrid had ge-speeld. Di Stefano, de ‘Blonde Pijl’! Naast hem stond eenvan de beste voetballers aller tijden, de ‘Zwarte Parel’zelf: Eusebio, een legende in Portugal, door velen vergele-ken met Pelé. Daar waren ze, zijn helden, in afwachtingvan hem. Het was onwerkelijk.

Hij was maar een arme jongen, die had leren voetbal-len in de straten van het eiland waar hij opgroeide, Madeira. Hoe was hij hier gekomen? Hoe had hij de voet -baltop bereikt? Hij sloot zijn ogen en zag in gedachtenhet eiland van zijn jeugd voor zich: de slechtgeplaveidestraten, de zelfgebouwde krotwoningen, de voetbalvel-den. Het kwam allemaal terug nu, die jaren.

Zijn eerste vage herinnering was aan een kerk. En hijwas gekleed in blauw en wit.


2


11

Pastoor Antonio Rodriguez Rebola wierp een blik op delijst met de dopelingen van die dag. Alle namen stondenal aangevinkt, op één na. Het was een drukke middag ge-weest in de Santo Antonio-kerk, hoog op de heuvel, ende baby van Aveiro, Cristiano Ronaldo, was de laatsteop de lijst. De pastoor wilde het liefst naar huis.

De moeder, Maria Dolores Aveiro, zat vooraan op dehouten bank, samen met haar kinderen en haar zus. Dedoopschaal was van massief marmer, in de vorm van eenengel die een geopende schelp vasthoudt, gevuld met wij-water. Dolores’ zuster stak twee vingers in de schaal enspetterde speels wat heilig water in Dolores’ gezicht. Detwee vrouwen giechelden. De baby zelf, Cristiano Ronal-do, was in diepe slaap.

Pastoor Rebola trok zijn mouw een beetje op en keekop zijn horloge. De doop zou om precies zes uur begin-nen. Het was al twee over zes en de vader, José Dinis, waser nog niet, net zo min als de peetvader, José Fernão Bar-ros de Sousa. Dolores voelde de blik van de pastoor opzich branden. Zij wist waar haar echtgenoot en de peet-vader waren, en ze wist ook dat ze er niets aan kon doen.

Niet ver van de kerk, op het veld van Andorinha, liep eenwedstrijd tussen die club tegen Ribeiras Brava ten einde.Fernão de Sousa, Cristiano’s peetvader, stond in de spitsvan de thuisploeg. José Dinis, de vader van de baby, wasals verzorger onder meer verantwoordelijk voor de tenues van het team. Hij zat op de bank en keek op zijnhorloge: ze waren al laat voor de doopplechtigheid,


12

maar wat kon hij doen? De wedstrijd was een halfuur telaat begonnen. Hij hoopte dat de scheidsrechter geen ex-tra tijd bij zou trekken, en bad in stilte dat de pastoornog even zou wachten.

Pastoor Rebola kwam bij Dolores staan. Ze zag aan zijngezicht dat hij nerveus was en glimlachte om hem op zijngemak te stellen.

‘Ik hoop dat je man en de peetvader onderweg zijn.’‘Ze kunnen elk moment hier zijn,’ zei ze, hopend dat de

pastoor niet zou vragen waarom ze te laat waren. Niet ie-dereen op het eiland was zo geobsedeerd door voetbalals haar familie.

Dolores’ zus keek ondertussen naar haar neefje, dienog altijd in diepe slaap in de wandelwagen lag. ‘Ronnieis geduldig,’ zei ze tegen de moeder.

De pastoor hoorde het en keek naar het kind. ‘Noemenjullie hem Ronnie?’ vroeg hij.

‘Zijn volledige naam is Cristiano Ronaldo,’ zei Dolo-res trots. ‘Ronaldo. Vernoemd naar Ronald Reagan.’

‘De president van de Verenigde Staten?’ vroeg de pas-toor.

‘Ja, maar voor hij president werd, was hij een geweldi-ge acteur,’ zei Dolores. ‘Wij vinden hem heel goed.’

De pastoor krabde op zijn hoofd. Hij wist dat de Ame-rikaanse president een filmster was geweest voordat hijpoliticus werd.

Dolores glimlachte. ‘Bedtime for Bonzo met RonaldReagan vinden we een heel leuke film. Daar moeten wealtijd erg om lachen.’

‘Cristiano Ronaldo,’ zei de pastoor glimlachend. ‘Eentoekomstig president? Misschien zelfs een filmster?’

De twee vrouwen lachten.


13

Precies om halfzeven kwam de auto van Fernão met pie-pende banden tot stilstand op de kleine, ongeplaveideparkeerplaats van de Santo Antonio-kerk. José Dinis enFernão de Sousa sprongen eruit en haastten zich naar deingang. Al rennend trokken ze hun dassen recht en hunjasjes aan, en stopten ze hun witte overhemden in debroek, over hun blauw-witte shirts van Andorinha. Bijde deur van de kerk stopten ze. José Dinis fatsoeneerdezijn haar, gaf Fernão toen een arm en leidde hem de kerkin.

De doop van Cristiano Ronaldo ging van start zonderverder oponthoud. Cristiano gaf geen kik, tot grote op-luchting van pastoor Rebola. Toen de doop voorbij was,moest er een foto worden gemaakt. Hoewel pastoor Re-bola hoopte dat meneer en mevrouw Aveiro de kleineCristiano in een doopkleed zouden hullen voor dit plech-tige ogenblik, was hij niet verbaasd dat José Dinis eropstond dat zijn zoon op de foto moest in de kleuren vanClube de Futebol Andorinha de Santo Antonio.

Dolores zette Cristiano op de grond. Vlug trok ze hemwitte schoentjes aan, en samen met haar zus schoof zegouden armbanden om zijn pols, een gouden ring omzijn vinger en een crucifix om zijn nek.

De fotograaf van de kerk stond klaar om af te drukken.‘Iedereen klaar?’ vroeg hij. ‘Een… twee… drie!’ Cristia-no Ronaldo keek in de lens met zijn donkere, serieuzeogen wijd opengesperd, alsof hij het al duizend keer zogedaan had. Alsof hij precies wist wat hij doen moest.

De fotograaf nam de foto en iedereen klapte in zijnhanden.


Ronaldo fragment

Documents

Transcript of Ronaldo fragment