!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

PRIEVoorstelling:Opleiding:School:Vinkindevragenlijsthieronderhetjuisteantwoordaan.Alseenvraagmetneewordtbeantwoord,betekenthetdatereenrisicois.Inhettekstveldonderaandienjedanaantegevenwelkemaatregelenjehebtgetroffen.Eventueelspecificerendoormiddelvaneentekeningoffoto’skanzorgenvoormeerduidelijkheid.Algemeen:-Isbijdezeproductieduidelijkwiewelketaken,verantwoordelijkhedenenbevoegdhedenheeft? Ja Nee n.v.t. -Isvoorlichting/instructiegegevenoverdegebruiktematerialen,machines,gereedschappen,juistewerkhoudinge.d.? Ja Nee n.v.t.-Isveiligheidsvoorlichting/instructiegegevenaandeartiesten(bijv.valbeveiliging)? Ja Nee n.v.t.-Zijnervoorschriftenenproceduresoverdemanierwaaropgewerktwordt?(bijv.omgangdecor,gevaarlijkestoffen) Ja Nee n.v.t.-Wordtertoezichtgehoudendoorleidinggevendenopdewerkvloer? Ja Nee n.v.t. -Zijncertificaten(voordecor,rigging,doeken),veiligheidsvoorschriftenen–instructiesaanwezig? Ja Nee n.v.t.

-Wordenhangendetechnischematerialenvoorzienvaneenborging? Ja Nee n.v.t.

-Wordtvoorlichtinggegevenaanhetpubliekoverspecifiekerisico'sengevaren? Ja Nee n.v.t.

-Wordtdeveiligheidindezaalgewaarborgdvoorallemedewerkersenhetpubliekm.b.t.: -stoten,prikken,schaven,snijden struikelen,vallen,uitglijdenofbekneldraken Ja Nee n.v.t.-verblinden,elektrocuteren,slijpenenvonken Ja Nee n.v.t.-geluidsniveausdieschadelijkzijnvoordegezondheid Ja Nee n.v.t.

-hogeoflagetemperaturendieschadelijkzijnvoordegezondheid Ja Nee n.v.t.

-Zijnpersoonlijkebeschermingsmiddelenvoormedewerkersbeschikbaarenwordendezegebruikt? Ja Nee n.v.t.

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

Decor-Wordenveiligheidskritischeonderdelenelkedaggecontroleerd? Ja Nee n.v.t.

-Ishetdecorgemaaktvanbrandveiligmateriaal,ofbrandveiliggemaaktmeteenvoorhetmateriaalgeschiktmiddel? Ja Nee n.v.t.

-Zijnstalenconstructieswaarinelektriciteitwordtgebruikt,voorzienvanveiligheidsaarden? Ja Nee n.v.t.

-Ishetgebruikvanzwarematerialeninhetdecorvermeden?(specificeergewichtvanzwaarste) Ja Nee n.v.t.

-Zijndepersonendiedehijswerkzaamhedenuitvoerenvoldoendegekwalificeerd? Ja Nee n.v.t.

Rekwisieten-Zijnderekwisietengemaaktvanbrandveiligmateriaal,ofbrandveiliggemaaktmeteenvoorhetmateriaalgeschiktmiddel? Ja Nee n.v.t.

Kostuums

-Zijndekostuumsgemaaktvanbrandveiligmateriaal,ofbrandveiliggemaaktmeteenvoorhetmateriaalgeschiktmiddel? Ja Nee n.v.t.

Licht

-Voldoethetbelichtingsmateriaalvanhetgezelschapaandeveiligheidsvoorschriften? Ja Nee n.v.t.

Geluid

-Voldoetdegeluidsapparatuurvanhetgezelschapaandeveiligheidsvoorschriften? Ja Nee n.v.t.

-Wordtblootstellingaanschadelijkgeluidvermeden? Ja Nee n.v.t.

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

Effecten

-Ishetgebruikvanopenvuur,rook,vuurwerk,explosies,chemischmiddelenengassenvermeden? Ja Nee n.v.t.

-Zijnermaatregelengenomenomeffectentekunnengebruikenindevoorstelling? Ja Nee n.v.t.

Veiligheidinhettheater

-Zijnallenooduitgangenenvluchtwegenvanhettheatergoedtezienenbereikbaar? Ja Nee n.v.t.

-Zijndebrandblusmiddelenvanhettheatergoedtebereiken? Ja Nee n.v.t.

-Isbewegingvanhetdecortijdensdevoorstellingvermeden? Ja Nee n.v.t.

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

!!

Arnhem, 27 maart 2017 Geachte collega, Wie richt hier het woord zo direct tot je? Man, Zuid-Amerikaan, migrant, homoseksueel, vader, mijn moeder noemde me Marcus. En eenentwintig jaar geleden stond deze stem op het plein voor de Brakke Grond. Met mijn gebrekkige Engels/Nederlands woorden te zoeken voor de opwinding, voor de zin, het verlangen naar het daar aangekondigde ITS Festival. En toen moest mijn eigen proces nog beginnen, mijn proces een toon te vinden voor wat ik te verkondigen had aan de wereld. Maar ik wist een ding: daar beland ik ook, na de toneelschool, daar op dat festival ga ik mijn ideeën laten horen. Nu hier aangekomen, op dit punt in de tijd, aan de andere kant van de lijn, als directeur van het festival ben ik geladen met diezelfde noodzaak, datzelfde verlangen om de traditie van dit festival voort te zetten en mee te nemen de toekomst in, en dat wil ik samen met jullie doen. Het is hierover dat ik jullie schrijf. Ik doe een direct appel op jullie. Het is met zoveel vreugde dat ik jullie uitnodig om dat wat jullie beweegt en beroert in de vrije ruimte die het ITS Festival heet, te laten horen. Deze vrije ruimte is geen plek waar je een labeltje opgeplakt krijgt, of eventjes een lauw applausje komt halen, en hup klaar voor de vrije markt. Goed of slecht bestaat hier niet. Wat werkt, dat is waar we op jagen: wat werkt en waarom. Laten we dus meer doen. Laten we samen een ruimte maken waar je na vier jaar school voor het eerst een grote botsing kan maken met de Ander. Waar je voor het eerst wat je je hebt voorgesteld los kan laten op de werkelijkheid. Ik nodig jullie ook uit om je vermogen in te zetten je eigen werk van een kader te voorzien, om de voorwaarden mee te bepalen voor hoe jullie werk tot de wereld komt. Vijf dagen lang kunnen we elkaars werk zien, beschouwen, praten over vorm, over de toekomst, over de wereld, over hoe wij willen dat onze tijd er uit ziet. Want wat wij vandaag weten, geven we middels ons werk, door in de gretige handen van de stemmen van morgen. Als kunstenaar sta je op de schouders van giganten en draag je verantwoordelijkheid voor het samen dragen van de ruimtes waar uitwisseling en ontmoeting kan plaatsvinden, broedplaatsen, theaters, en dit festival. En deze brief is niet alleen voor jullie die bijna met een diploma in handen staan, maar ook voor jullie die nu mee kunnen praten en denken en dromen over hoe we samen het ITS Festival de toekomst in brengen. Laten wij elkaar ontmoeten en een dialoog voeren. Laten we in ons werk en in ons festival ruimte creëren, voor het uitwisselen van onze ideeën, van onze tijd. Ik ben hier. En van 21 t/m 25 juni hopelijk jullie ook. Groeten, Marcus Azzini marcus@itsfestival.com / 06 4195 4207

Omschrijfinditvakdemaatregelendiejehebtgetroffen.School&opleiding: Festival: Theater:Naam: Naam: Naam:Datum: Datum: Datum:Handtekening: Handtekening: Handtekening: