Piet staat op en smeert schoensmeer op zijn gezicht. Dat hoort zo want hij moet zwart zijn. Als hij daar klaar mee is, maakt hij alle kamers schoon in het kasteel van Sinterklaas. Hij doet de afwas en borstelt wat rapen schoon voor Wit, het paard. In een grote pan kookt hij rijstpap, want daar is Sinterklaas gek op. Als het middag is, hijgt Zwarte Piet van het harde werken. Hij werpt een boze blik op de klok. Het is al 12 uur en Sinterklaas ligt nog altijd in bed.

Zo gaat het elke dag. Zwarte Piet slooft zich uit terwijl Sinterklaas ligt te slapen. Zwarte Piet is het beu. Hij zou Sinterklaas eens flink de waarheid willen vertellen: 'Uit je bed, luiwammes.' Maar dat mag niet. Sinterklaas is een heilige man en Zwarte Piet kan hem niet zomaar zeggen wat hij moet doen.

Klokslag één uur wandelt Sinterklaas de kamer binnen en eet gulzig zijn kom rijstpap leeg en gaat dan bij het raam staan. 'Wat een weertje,' lacht hij. 'Ik ga vandaag lekker naar het strand.' 'Naar … naar het strand?' stamelt Zwarte Piet. 'We hebben nog zoveel werk Sinterklaas. Straks is het winter en dan moeten alle geschenken klaar zijn. Kijk maar eens in het grote, rode boek: een pop voor Martijn, een knuffelolifant voor Liesje, een trein voor Kobe, een brandweerwagen voor Benjamin, een robot voor Louis, … twintig tollen, honderd springtouwen, blokken, knikkers, bikkels, …' Zwarte Piet barst bijna in tranen uit. 'Dat kan jij toch alleen,' lacht Sinterklaas. 'Dat lukt je ieder jaar, Zwarte Piet.' En hij loopt naar de stal om Wit te zadelen.

Tollen en bikkels

Sinterklaas laat zich bakken in de zon. Eerst ligt hij op zijn rug, dan op zijn buik, dan weer op zijn rug. Na een poos krijgt hij het erg warm. Zijn vel is even rood als zijn mantel. 'Wat is het heet,' puft Sinterklaas en krabbelt overeind. Langzaam gaat hij naar het water en duikt in zee. Ook Wit gaat pootjebaden. Na het zwemmen koopt Sinterklaas een ijsje met zeven bollen. Zijn paard Wit krijgt een sappige appel. Voor Piet koopt Sinterklaas een Berleiner bol want daar is Piet gek op.

Berleiner bol

In het kasteel is Zwarte Piet hard aan het werk. Vandaag maakt hij een pop voor Martijn. Hij voelt zich doodmoe van al het werken, maar de marionet voor Martijn ziet er prachtig uit. Zwarte Piet is trots op zijn knutselhanden.

Zwarte Piet kijkt in het boek. Hij moet nog duizenden dingen maken. Wat zei Sinterklaas ook weer? Dat lukt je toch elk jaar? Deze keer lukt het niet. Zwarte Piet voelt zich ellendig. 'Ik kan niet meer,' huilt hij. 'Ik moet werken, werken, werken en Sinterklaas ligt lui op het strand. Straks komt hij thuis en wil zijn rijstpap eten. Wanneer moet ik die klaar maken? Zo kan het niet langer. Ik wil ook een keertje naar zee …' Zwarte Piet pakt een vel papier en een pen.

Dag Sinterklaas Jij ligt in je bed tot twaalf uur en gaat lekker naar zee. Ik sloof mij uit van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Ik mag nooit zeggen wat jij moet doen. Soms wil ik heel hard schreeuwen. Ik kan niet meer. Ik trek de wijde wereld in. Ik wens je het allerbeste. Zwarte Piet. Zwarte Piet stopt zijn spullen in een rugzak en verlaat het kasteel.

"Hallo, Zwarte Piet. Ik heb een Berlijner bol voor je,' roept Sinterklaas als hij zijn kasteel binnenstapt. Maar Zwarte Piet geeft geen antwoord. Sinterklaas komt de kamer binnen en loopt naar het fornuis. Hij heeft trek in een bordje pap. Rijstpap met een torentje bruine suiker. Hij tilt het deksel van de pan. Nee maar… 'Geen pap,' bromt Sinterklaas. 'Dat is nog nooit gebeurd.' Dan valt zijn oog op de brief die op de tafel ligt. Sinterklaas leest de brief en verfrommelt het vel tot een prop. 'Ik kook zelf wel pap!' schreeuwt hij boos. 'En speelgoed maken kan ik zelf ook wel! Daar heb ik Zwarte Piet niet voor nodig.'

Sinterklaas zet het fornuis aan en giet meel en melk in de pan. Hij strooit er een zak rijst bij en roert er een schep suiker door. 'Dat moet even pruttelen,' mompelt hij en gaat naar de woonkamer. Daar bladert hij in zijn grote, rode boek. 'Na de pap maak ik een beer en een boot,' denkt hij. Even later schrikt hij op. Stinkende wolken vullen de kamer. Sinterklaas rent naar het fornuis. De pap is zo zwart als roet. 'Dan eet ik de Berlijner bol van Zwarte Piet maar op,' zucht Sinterklaas. 'Hij is er toch niet.'

Sinterklaas zet de schaar in een lap teddystof. Twee uur later heeft hij de kop van een knuffelbeer af. 'Wat goed van me,' lacht Sinterklaas. 'Zie je wel dat ik Zwarte Piet niet nodig hebt!' Maar dan, als hij de buik van de beer wil opvullen, stoot Sinterklaas de lijmpot omver. De berenkop zit helemaal onder de lijm. 'Die krijg ik er nooit meer af. Geen beer voor Liesje,' zucht Sinterklaas. 'Dan maak ik maar een boot voor haar. Dat zal ze ook wel leuk vinden.' Sinterklaas zaagt een plank voor de romp en voor het dek. Met een hamer spijkert hij alles vast. Maar hij let even niet op en slaat pardoes op zijn duim. Sinterklaas gilt het uit en danst in het rond van de pijn.

Zwarte Piet heeft net een dutje gedaan en duikt in het water. Diep in de zee lijkt het wel een sprookjestuin. Zwarte Piet ziet wuivende wieren en anemonen, kleurige vissen en slakken met huisjes van parelmoer … Hij wordt er heel stil van. Op het strand zoekt hij schelpen. Hij vindt hagelwitte schelpen met ribbels, roze schelpen met gladde klepjes, bruine en grijze wenteltrapjes … Zwarte Piet vindt de schelpen prachtig en stopt ze zorgvuldig in een doosje. Als er voldoende wind is, laat Zwarte Piet zijn vlieger op. De dansende strikjesstaart van de vlieger maakt hem blij. Zwarte Piet bakt wel tien zandtaarten. Hij geniet volop. Maar als hij een paar weken aan zee is, wil Zwarte Piet ook wel eens naar de stad.

Zwarte Piet trekt naar de stad en koopt daar een warme muts, een sjaal en wollen wanten. Fluitend wandelt hij door de straten en het park. Hij bezoekt kerken, een museum, gaat naar de bioscoop en smult friet en poffertjes. Zwarte Piet heeft het erg naar zijn zin in de stad. Op een avond loopt hij langs een huis. Hij gluurt door het raam naar binnen. Bij de haard staat een schoen met daarin een raap, een bos wortelen en een brief.

Poffertjes

Zwarte Piet krijgt een naar gevoel in zijn buik en slikt. Die raap en die wortelen zijn voor Wit en die brief is voor Sinterklaas. Misschien wel voor hem zelf. Die nacht kan Zwarte Piet niet slapen. Hij voelt dat hij Sinterklaas eigenlijk wel mist. De oude man is lui en soms een knorrepot, maar hij kan ook heel aardig zijn. Zwarte Piet denkt ook aan de glunderende gezichten van de kinderen als ze iets in hun schoentje vinden. Hij doet het licht aan en kijkt naar zijn knutselhanden.

Ondertussen woont Sinterklaas alleen in het kasteel. De hele dag ijsbeert Sinterklaas door de kamer en piekert zich suf. In de zak zit één pop: de marionet die Zwarte Piet voor Martijn heeft gemaakt. Verder helemaal niets. En binnenkort moet Sinterklaas de daken op om cadeautjes te brengen. De oude man huilt dikke tranen. Hij is al lang niet meer boos op Zwarte Piet. Sinterklaas weet dat hij alleen maar lui was en dat die arme Zwarte Piet altijd alles alleen moest doen. Sinterklaas is ten einde raad. Plotseling zwaait de deur open. In de deuropening staat Zwarte Piet. 'De vakantie is voorbij,' roept hij. 'Mijn knutselhanden jeuken om iets moois te maken.‘

Sinterklaas vliegt hem om de hals. 'Het spijt mij,' snottert hij. 'Voortaan zal ik je helpen. Als ik nog eens lui ben, moet je mij dat meteen zeggen. Je mag het ook uitschreeuwen. En we gaan samen naar zee. Ik wil niet dat je nog eens wegloopt.'

Zwarte Piet geeft Sinterklaas een zoen op de neus. 'Afgesproken,' lacht hij en loopt naar het fornuis om rijstpap te maken. Piet schud suiker in de pan, Sinterklaas begint te roeren. Zwarte Piet steekt de knuffelbeer in een sopje. Sinterklaas hangt hem aan de waslijn. Zwarte Piet naait een zeil voor de boot en Sinterklaas maakt een vlaggetje vast aan de mast . Ze werken goed samen, maar het is al bijna zes december en ze hebben nog maar twee zakken met geschenken. Alleen redden ze het nooit. Piet trommelt zijn broers en zussen op. En neven en nichten. Ze helpen allemaal. De ene bakt pepernoten, de andere boetseert varkentjes van marsepein.

Begin december zit de stoomboot vol speelgoed en snoepgoed. Sinterklaas, Zwarte Piet en Wit kunnen vertrekken. Als ze aangekomen zijn, hebben ze geen tijd om even te rusten. Wit sjouwt zakken vol speelgoed en Piet en Sinterklaas gaan dak op, dak af en klauteren op schoorstenen. Ze vullen duizenden schoenen, Alle kinderen zijn dolgelukkig. Ze hebben helemaal niets gemerkt. Met hun lege stoomboot varen Sinterklaas en Zwarte Piet terug naar Spanje. Het is ook dit jaar weer gelukt.

Maar als ze terug in Spanje zijn, gebeurt het toch opnieuw: Zwarte Piet heeft geboend tot de meubels glommen. Hij heeft de balkonplanten water gegeven. Hij heeft de ramen gelapt en vers stro in de stal van Wit gestrooid. Er is al een halve dag voorbij en Sinterklaas ligt nog steeds in bed. Wat zei hij ook alweer? Dat Zwarte Piet het mocht uitschreeuwen? Zwarte Piet gaat in de gang staan en gilt uit volle borst: 'Uit je bed, luie man! Ik moet hier weer al het werk alleen doen.'

Sinterklaas schrikt zich rot, springt zijn bed uit en stommelt haastig de trap af … 'Ik heb me verslapen,' mompelt hij beschaamd als hij in de woonkamer komt. 'Ja, ja,' antwoord Zwarte Piet kribbig. Sinterklaas sloft naar het raam. 'Kijk die zon eens,' lacht hij. 'Ik wil naar het strand.' Zwarte Piet kan geen antwoord uitbrengen. Zo boos is hij. Sinterklaas gaat voor hem staan. 'Jij gaat mee,' lacht hij. 'En ik koop vier Berlijner bollen voor je. Die heb je verdiend. En vanavond kijken we in het boek wat de kinderen volgend jaar willen. Morgen beginnen we er aan. Samen. Maar vandaag gaan we luieren. Ook samen.' Zwarte Piet lacht van zijn ene oor tot aan het andere. En als hij aan de Berlijner bollen denkt, wordt zijn lach nog breder.