OP weg naar het keerpunt in het JAAR 2012 Er is een grootschalig elektro-magnetisch proces gaande

dat ons lichaam en onze geest benvloedt. De aarde is slechts een heel klein tandwieltje in een

gigantisch uurwerk is. De mensheid bevindt zich op dit moment in een fase,

waarin de spirituele ontwikkeling in een versneld tempo verloopt.

Het is nu mogelijk om de problematiek die we ervaren in hoog tempo te verwerken en de karmische banden met ons verleden gemakkelijker

los te maken. Hierdoor krijgen we innerlijke rust, vinden we ons werkelijke zelf en kunnen we ons meer richten op de mooie dingen in

het leven. We bepalen zelf of we er wel of niet in meegaan.

Wij mensen zijn geen fysieke wezens die af en toe een spirituele ervaring hebben, maar we zijn spirituele wezens met een onsterfelijke ziel, die fysieke ervaringen

hebben. De reis van onze zon en planeten door ons melkwegstelsel

Onze Zon en planeten beschrijven een baan door het Melkwegstelsel. Dat duurt een kleine 26.000 jaar.

We reizen elke 13.000 jaar door een gebied met een zeer hoog

energetisch niveau: de fotonengordel, een geconcentreerd energieveld dat uit het hart van het Melkwegstelsel komt. Die hoge energie heeft

grote invloed op het leven op Aarde, niet alleen natuurkundig, maar vooral ook spiritueel en zal minstens 1.000 jaar nawerken. Het

theoretische hoogtepunt van de eerstvolgende doorgang vindt plaats

op 21 december 2012. Het is een langzaam proces en we zitten al een hele tijd in de aanloop ernaar

toe. De uitlijning van de planeten is in '94/'95 al begonnen. We kunnen dit o.a. heel duidelijk merken aan de klimaatveranderingen

gedurende de afgelopen jaren en het smelten van de ijskappen: dit is

echt niet alleen maar het broeikaseffect.

Zo oud als de aarde Dit verschijnsel is zo oud als de Aarde. De Babylonirs, de Phoenicirs,

de Egyptenaren en de Grieken kenden het.

Het staat in Vedische geschriften en in de I Ching. Ook de Olmeken, Maya's, Azteken en de Noormannen waren ervan op de

hoogte. Al deze culturen hadden hun eigen meet- en berekeningsmethoden en zaten - gezien de enorme tijdspanne -

ongelofelijk dicht bij elkaar.

De Maya's en Olmeken spreken over 21 december 2012, de Azteken gebruiken een totaal andere methode en komen uit op 20 mei in dat

zelfde jaar (zij pakken dan ook nog een volledige zonsverduistering mee), de oude Atlantianen zaten op 20 december, de oude Egyptenaren

op 19 december en de oude Grieken op 12 december. En dat met al die "primitieve" middelen.... De Christenen geven geen exacte datum,

maar verwachten na het 2e milennium de "Dag des Oordeels" (Johannes,

Boek der Openbaringen). De Maya's hadden zo'n 500 jaar voor Christus al een aantal kalenders

gemaakt, waaronder de "Tun Uc" (een jaarkalender met 13 maanden van 28 dagen), de "Tzolkin" (een 260-dagen kalender) en de "Lange

Telling" kalender (een kalender die werkt met periodes van 5.125

jaar). De"Lange Telling" kalender is geijkt op 21 december 2012. Deze kalenders worden vandaag de dag nog steeds gebruikt en zijn

onbetwist de meest perfecte ter wereld. De Maya's hadden de lengte

van een jaar destijds al berekend op 365,24200 dagen. In de jaren 60

is m.b.v. computers een lengte van 365,24220 dagen bepaald, maar inmiddels is dit door de wetenschap gecorrigeerd naar 365,24199

dagen. Nog niet zo slecht van die Maya's, h? Waarom zouden die mensen zo'n perfecte kalender maken en ijken op

een datum die 2.500 jaar verder in de tijd ligt? Het ligt toch veel

meer voor de hand dat ze daar b.v. de geboortedag van een koning voor hadden genomen? De Maya's gebruiken de uitlijning van de Aarde,

de Zon en het hart van de Melkweg (dus dat die samen op n lijn staan) voor het synchroniseren van hun kalender. Dit heet

Galactische Kosmologie.

Het heelal als klok Die oude culturen waren bekend met de grote klok die "heelal" heet, o.a. door deze goed te observeren.

Zij wisten al dat het leven op Aarde wordt bepaald door de stand van de planeten en de sterren.

De periode van 5.125 jaar staat voor een "Grote Cyclus",

of "Wereldtijdperk" of "Zon". De collectieve mensheid ontwikkelt zich volgens hen in vijf van deze periodes, wat overeenkomt met

25.625 jaar (5 x de "Lange Telling"). En dat komt verrassend dicht bij wat men tegenwoordig heeft berekend voor de dierenriemprecessie

(zie volgende hoofdstuk).

21 december 2012 is voor de Maya's het einde van vijf complete cycli. Ook de kalender van de Inca's, de Hopi indianen, de

Egyptenaren, de Tibetanen, de Essenen en de Kelten (de "Drudenkalender") loopt dan af.

Van Vissen- naar Aquariustijdperk

Men wist dus vroeger al, dat 2012 een magisch jaar zou worden. Een jaar van grote veranderingen voor de Aarde en de mensheid.

We gaan dan een nieuw tijdperk in. We gaan van het Vissentijdperk naar het Aquariustijdperk, we gaan van

de 3e naar de 4e en 5e dimensie. Maar we hebben het zo druk met onszelf, onze aan/uit relaties, onze carrire, onze bankrekening,

ons 2e huisje, etc, dat we niet meer naar boven kijken. En als het

straks toch gebeurt, dan schrikken we, dan zijn we ontzettend bang. Wat is dit? Wat gebeurt er? Hoe kan dat?

Kun je je nog herinneren hoe een aantal bevolkingsgroepen in India angstig reageerde op de laatste zonsverduistering aldaar (11-08-

'99)? "We worden gestraft door de goden!" Als wij zo in ons zelf

gekeerd blijven leven, gaan we dat soort reacties hier straks ook krijgen.

Cycli bereiken een hoogtepunt Zoals de Aarde om haar eigen as draait, zo draait de Maan om de

Aarde en de Aarde op haar beurt weer om de Zon. Deze cycli kennen we allemaal, omdat we die een aantal malen in ons leven ervaren: de

eerste duurt een dag, de tweede duurt een maand en de derde duurt een jaar. Maar er is meer. Zo beschrijft onze Zon (en dus ook haar

bijbehorende planeten) op haar beurt weer een baan.

En zo zijn er nog een aantal relatief kleine en veel grotere cycli, zoals bv. de rotatie van het Melkwegstelsel om haar eigen as (ca.

225 miljoen jaar) en de baan die het Melkwegstelsel op haar beurt

weer om de "Grote Centrale Zon" beschrijft. Maar de effecten van

deze cycli kennen we niet, omdat die veel te lang duren voor ons relatief korte leventje op Aarde.

Op dit moment hebben we te maken met een aantal cycli die in 2012 vrijwel gelijktijdig tot een hoogtepunt komen. Zo is onze normale

jaarcyclus ten einde, de "Baktun" van de Maya's (5.125 jaar) is ten

einde, de vijf cycli voor de collectieve mensheid (25.625 jaar) zijn ten einde en de rotatiecyclus van het Melkwegstelsel zelf (225

miljoen jaar) is ten einde. Het heelal is net een grote klok: telkens als er weer een cyclus is

volbracht, dan wordt er weer een tandje van het volgende wiel aangetikt en gebeurt er weer iets grootschaligs. Tevens gaat de net

volbrachte cyclus zich weer herhalen. Wat je onder de

elektronenmicroscoop ziet, zie je ook door een ruimtetelescoop: alles draait om elkaar heen, alles benvloedt elkaar en alles houdt

elkaar in balans. Zo boven, zo beneden. De Vega- of Poolstercyclus

Voor ons is die cyclus van 26.000 jaar op dit moment de

belangrijkste. Hij wordt ook wel de Vega- of Poolstercyclus genoemd. Dit komt doordat het vlak waarin ons gehele zonnestelsel draait,

kantelt en de aardas (aan de Noordpoolzijde) hierdoor tijdens deze cyclus een soort cirkel in het heelal beschrijft (niet te verwarren

met de verschuiving van de magnetische Noordpool en de jaarlijkse kanteling van de Aarde, waardoor onze seizoenen ontstaan). Deze

cirkel loopt door de sterren Vega, Polaris (onze Poolster) en Alpha

Draconis. Rond 2.800 voor Christus wees de aardas naar Alpha Draconis in de staart van de Draak. Op dit moment wijst hij naar de

Poolster en rond 13.300 wijst hij naar Vega. Aan de zuidzijde beschrift de aardas een cirkel om de Pleiaden, met als centrale punt

de ster Alcyone in het hart van de Pleiaden.

Toch is die Vega- of Poolstercyclus geen nieuws. Elke astronoom kent het verschijnsel "de precessie van de dierenriem of van de

equinoxen". Deze precessie (= verschuiving) is een optisch effect en wordt veroorzaakt doordat de positie en orintatie van de Aarde in

het heelal t.g.v. bovengenoemde cyclus voortdurend verandert.

Daardoor verandert ook onze waarnemingspositie en lijkt het net alsof de diverse sterrenbeelden voortdurend aan de hemel bewegen. Ze

maken niet alleen een op- en neergaande beweging, maar verschuiven ook van links naar rechts en weer terug t.g.v. de Vegacyclus. Wat de

meeste astronomen echter niet weten, is dat de keerpunten in deze beweging een tweetal indrukwekkende momenten markeren....

Het spel van aantrekkingskracht

Probeer je eens voor te stellen hoeveel kracht er nodig is om de eb- en vloedbeweging op Aarde te veroorzaken. Miljarden liters water

worden tweemaal daags "opgetild" door de Maan en dat gaat continue door. En dan die baan van onze Aarde. Zo'n enorme massa slingert

rond aan een denkbeeldig touwtje en wat houdt haar in bedwang?

Precies, ons relatief kleine zonnetje. We hebben het hier dus over onvoorstelbaar grote krachten.

Denk je dan eens in dat onze Melkweg eigenlijk een hele grote bol is met ontelbaar veel planeten en sterren. Maar doordat die Melkweg zo

hard rond draait, is ze uitgedijd tot een min of meer platte schijf.

Aan de buitenkant van die schijf bevinden zich een aantal "slierten"

en in n daarvan, genaamd "de arm van Orion", bevinden wij ons.

Omdat de grootste concentratie van sterren en planeten zich ronde de evenaar en met name in het centrum van de Melkweg bevindt, is daar

ook het grootste spel van aantrekkingskrachten en andere energin gaande.

Vulkanische activiteit en hogere temperaturen

De afstand van de Aarde (C) tot het middelpunt van het melkwegstelsel bedraagt 32.000 lichtjaren. De doorsnede van het

Melkwegstelsel (D) is 100.000 lichtjaren. n lichtjaar is de afstand die het licht in 1 jaar aflegt met 300.000 km/sec. Bron:

Elzeviers Nieuwe Grote Wereldatlas De 26.000-jarige baan die onze Zon beschrijft, is een baan die de

evenaar van de Melkweg onder een hoek van 60 doorkruist. Dus op het

ne moment duiken we er een keer van boven naar beneden doorheen en keren we tevens om van links- naar rechtsbewegend en 13.000 jaar

later gaan we aan de andere kant van de cirkel weer van beneden naar boven en gaan we van rechts naar links. Bij elke doorgang worden wij

weer blootgesteld aan die enorme krachten en energin. Er wordt aan

de Aarde getrokken en geduwd, waardoor het aantal aard- en/of zeebevingen en de vulkanische activiteit toeneemt. Ook wordt de

temperatuur van onze atmosfeer steeds hoger door alle externe energiebronnen, waardoor de ijskappen smelten en het zeewater stijgt.

Sagittarius, intense lichtbron Er ontstaan vervormingen van de Aarde door krachten van

buitenaf. Bron: KNMI.

Het wordt nog spannender. De wetenschap heeft aangetoond, dat het hart van de Melkweg steeds actiever lijkt te worden en steeds

meer energie begint uit te stralen. Dit is echter een betrekkelijke constatering, omdat we dit waarnemen vanaf onze planeet. Die

activiteit is er continue, maar wordt door onze veranderende positie

steeds sterker waarneembaar. Net als de zon die altijd schijnt, maar die je pas ziet als de wolken verdwijnen. De bron van deze energie

is de ster Sagittarius A in het sterrenbeeld Boogschutter. Deze bevindt zich voor ons oog in het hart van de Melkweg en is een zeer

krachtige energiebron. Op het moment dat de Aarde en de Zon in n

lijn staan met Sagittarius A, bereikt die energie de Aarde met maximale sterkte en dat zal te zien zijn als een intense lichtbron.

Laserstraaleffect Die maximale sterkte wordt veroorzaakt door een laserstraaleffect.

Op 21 december 2012 staan de Aarde, de Maan, Venus en de Zon precies in n lijn met de de centrale ster van de Pleiaden en het hart van

de Melkweg. Dit is op zich al heftig genoeg, maar er komt nog een schepje bovenop. Bij een echte laserstraal wordt de straal

gestabiliseerd door een krachtig medium wat er haaks op staat. En wat gebeurt hier: op dat moment staat Uranus er haaks op. En in 1987

is er een supernova gemplodeerd in de Tarantula nevel in de Grote

Magellaen Wolk (Supernova 1987A), waardoor het elektromagnetische veld van Uranus met een factor 100 in kracht is toegenomen (bron:

Scientific American, 1999). Een perfecte laserstraal dus en dat effect gaat twaalf dagen duren: twaalf dagen van intens licht....

Ompoling van de Aarde Zo'n moment gaat meestal gepaard met het ompolen van de Aarde, of

met grote verschuivingen in die polen. Dat is ook te zien op de bodem van de Atlantische Oceaan. In het midden hiervan bevindt zich

de "Atlantische rug", een grote naad tussen het Amerikaanse continent enerzijds en het Europese en Afrikaanse continent

anderzijds, waar voortdurend magma omhoog wordt geperst. Hierdoor

drijven Amerika en Europa/Afrika jaarlijks ca. 3 cm. uit elkaar en ontstaan er aan weerszijden van die naad bergketens op de bodem van

de oceaan. Het magma is echter sterk ijzerhoudend en zolang het nog vloeibaar

is, neemt dit de magnetische polariteit van de Aarde aan. Zodra het

in aanraking komt met het koude zeewater, stolt het en ontstaat er een permanente magneet.

Onderzoek heeft uitgewezen, dat sommige bergketens een noord-zuid gerichte polariteit hebben en anderen een

zuid-noord gerichte polariteit. Het ompolen heeft dus al vaker plaatsgevonden. Ook in de sedimentlagen (afzetting van deeltjes)

vinden we dit verschijnsel terug.

Het magnetische veld wordt opgewekt door de rotatie van de Aarde en met name doordat de

vloeibare kern sneller draait dan de korst. De kern draait ca. 1 omwenteling meer dan de korst per 1000 jaar. Er is dus nog een

andere mogelijkheid om dit fenomeen te bewerkstelligen: gewoon de

korst of de kern de andere kant op laten draaien.... Onze magnetische noordpool "wandelt" op dit moment ca. 100m per dag

van Noord-Canada naar Siberi en in de afgelopen jaren heeft die al een heel grillig pad afgelegd. Ook zijn er magmagebieden die al aan

het ompolen (zoals de "South Atlantic Anomaly" rondom Zuid-Afrika)

of drastich aan kracht hebben ingeboet. De wetenschap neigt al steeds meer naar het omkeren van zo'n draairichting en ook dat is

niet nieuw. Het is al bewezen, dat er voorafgaande aan zo'n ompoling altijd een daling van het aardmagnetisme te zien is.

Dit omkeerfenomeen is ook beschreven in de 1000-en jaren oude Egyptische hirogliefen, waarin de vluchtende Atlantirs na een lange nacht op

zee de Zon van de andere kant op zagen komen. En vergeet niet dat

deze mensen bijzonder goed konden navigeren. Wees in elk geval voorzichtig met de uitdrukking ".... pas als de Zon van de andere

kant opkomt", want we gaan het nog beleven!

Omkeren van de rotatie Er zijn nog een aantal voorbeelden, waarmee het omkeren van de rotatie aannemelijk gemaakt kan worden. Als je op het noordelijke

halfrond een gootsteen met water laat leeglopen, draait het water linksom weg door de afvoer en op het zuidelijke halfrond draait het

rechtsom weg. Waarom? Heel simpel: als je een bord met soep op tafel

zet en je geeft het bord een stevige draai naar rechts, dan zal de soep vertraagd meebewegen. Hierdoor lijkt de soep t.o.v. het bord

linksom te draaien. Als je die gootsteen op de Noordpool zet, draait de gootsteen (omdat hij op de aardas staat) rechtsom en dus loopt

het water door z'n traagheid linksom weg. Wat gebeurt er nu als je

die gootsteen op de evenaar zet? Daar heb je niet het effect van die draaiende aardas onder je en zal het water rechtstandig naar beneden

klotsen.

Omdat de Aarde voortdurend van oost naar west

draait, doet de atmosfeer dat ook door de wrijving met de Aarde, maar ook hier geldt weer: vertraagd. Hierdoor ontstaat het effect

dat stormen op het noordelijke halfrond overwegend linksom draaien en die op het zuidelijk halfrond rechtsom.

Wij bewegen ons van het zuidelijke

halfrond van het Melkwegstelsel naar het noordelijke halfrond (of andersom). Wij worden daardoor ook meegesleurd in die relatief

anders draaiende stroom. Ons gootsteentje, bordje soep of stormpje genaamd "Zonnestelsel", verhuist van het ne naar het andere

halfrond. Waarom zouden wij dan wel gewoon door blijven draaien en al het andere niet? Uiteindelijk moet toch alles in evenwicht

blijven?

Temperatuurschommelingen Op een gegeven moment komt de Aarde heel langzaam tot stilstand en dat geeft natuurlijk nogal wat

problemen. Door het langzamere draaien worden we overdag langer aan

het daglicht blootgesteld en dat kan zeker in de tropische streken tot een behoorlijke temperatuurverhoging leiden. Dat zelfde geldt

natuurlijk voor de nacht: het gaat heel lang afkoelen. Hierdoor ontstaan enorme schommelingen is de temperatuur, die hun hoogtepunt

bereiken als de Aarde stilstaat. Je zult maar net op dat moment heel

lang in die brandende zon of ijzige nacht moeten doorbrengen, of blootgesteld worden aan de enorme stormen die daardoor gaan

ontstaan. Ook zal de middelpuntvliedende kracht afnemen, waardoor de Aarde weer boller zal worden.

Gevolgen voor de mens Een aantal zaken zullen ingrijpend gaan veranderen. Afgezien van het

geologische "gerommel" t.g.v. al die eerder genoemde duw- en trekpartijen aan de Aarde, zijn hieronder de belangrijkste punten

genoemd:

Electronica Omdat het energieniveau op de Aarde voorlopig nog wel even blijft

stijgen door die fotonengordel, betekent dit ook dat de elektrische energie in onze atmosfeer gaat stijgen. Daarnaast is het zo dat een

afnemend aardmagnetisme steeds meer straling (oa. energie van

zonneuitbarstingen) doorlaat. Dit houdt in, dat er op den duur problemen gaan ontstaan met onze

elektronica, omdat die is opgebouwd uit halfgeleiders. Deze halfgeleiders bestaan uit PNP- en NPN-overgangen van o.a. silicium

of germanium en kunnen tot ca. 1,5V functioneren, daarboven gaan ze kapot. Er komt dus binnenkort een enorme golf aan bv. defecte

mobieltjes, omdat deze totaal geen bescherming bieden tegen die

hogere energie. Kun je je zoiets voorstellen? Een wereld zonder mobieltjes, SMS-jes, portofoons, etc. Maar ook je PC thuis delft

waarschijnlijk het onderspit.... Het is nu al zo, dat diverse vliegtuigmaatschappijen

om deze redenen niet meer over de polen

vliegen als er net een zonneuitbarsting is geweest. Sommige maatschappijen vliegen dan zelfs helemaal niet meer.

Maar ook al zou onze apparatuur wel beschermd zijn, het is nooit

helemaal tegen te houden en dus zou er alleen maar uitstel ontstaan.

De wetenschap is zich hier deels van bewust. In Japan is in 2004 in opdracht van de regering onderzoek

gestart naar het ontwikkelen van halfgeleiders op basis van diamant. Zo'n halfgeleider zou 80V kunnen verdragen en houdt het dus

heel wat langer uit. Maar hoe lang duurt het voordat zoiets

commerciel toepasbaar is en in je nieuwe mobieltje of PC zit? Daarnaast is ons hele communicatiesysteem gebaseerd op

satellietverbindingen. Deze satelieten zijn redelijk goed beschermd tegen dit soort dingen, maar het stijgen van het energieniveau heeft

ook tot gevolg dat er steeds meer zonneuitbarstingen komen. En dan komt er een stroom elektrisch geladen deeltje naar ons toe, waar

satellieten het erg moeilijk mee hebben. Men laat een aantal van

deze satellieten dan omdraaien, waardoor het schild in de richting van de bedreiging wordt gekeerd. Maar deze vorm van bescherming

wordt steeds ontoereikender en daardoor zijn er al diverse satellieten beschadigd en zelfs geheel uitgeschakeld.

Elektrische stromen van miljoenen amperes

Op de Aarde zelf zorgen deze uitbarstingen voor botsingen met de atomen in onze atmosfeer, wat leidt tot elektrische stromen van

miljoenen ampres. Deze stromen veroorzaken enorme inducties in lange geleiders, waardoor bv. het Canadese elektriciteitsnet op 12

maart 1989 compleet instortte. Ook zorgen de zonneuitbarstingen voor opwarming van de buitenkant

van onze atmosfeer, waardoor deze uitzet. De sattelieten die

normaliter net buiten onze atmosfeer ronddraaien, komen daarmee net in de atmosfeer. Hierdoor ondervinden ze luchtweerstand, verliezen

daardoor snelheid en dus ook hoogte en storten op den duur neer. Dit is precies de reden waarom het eerste Amerikaanse ruimtestation

Skylab destijds is neergestort.

Als de satellieten het niet meer doen valt er van alles uit. Geen TV, geen internationale telefoon, geen internationaal

internet, geen internationaal bankverkeer, geen GPS-navigatie en noem maar op. Begin je een beetje te beseffen hoe ongelofelijk

kwetsbaar we ons hebben gemaakt?

Ons zenuwstelsel Ons zenuwstelsel is in feite een elektrisch geleidingssysteem. Er lopen minuscule elektrische stroompjes doorheen, waarmee we allerlei

processen in ons lichaam kunnen sturen en registreren. Doordat wij

zo lekker bezig zijn met onze welvaart i.p.v. ons welzijn (die twee zijn heel vaak omgekeerd evenredig met elkaar), lopen we allemaal

met zo'n mobieltje rond. En of we die nu gebruiken of niet, ze worden continue gescand door de lokale GSM-masten. Samen met de

radio- en TV-zenders en nog een heleboel andere, niet-natuurlijke frequenties, stellen we ons zenuwsysteem dus 24 uur per dag bloot

aan heel veel, zeer dynamische, elektrische velden.

Wat gebeurt er in een elektrische geleider als daar een wisselend elektrisch veld op wordt losgelaten? Juist, dan worden er stroompjes

opgewekt. En wat doen die stroompjes dan met ons? Die veroorzaken allerlei afwijkingen in ons systeem en leiden op den duur tot

fysieke klachten en vermoeidheid. Als je wat minder goed je in je

eigen energie zit, kun je hier al heel snel last van hebben.

Vergelijk dat maar met een soort elektro-accupuntuur, maar dan een

vorm waarbij de therapeut geblinddoekt ergens een naald inprikt en zomaar een slinger aan een willekeurige knop geeft om een stroompje

door die naald te sturen. Omdat de effecten hiervan niet meteen aantoonbaar zijn, schrijven we

de verschijnselen daar ook niet meteen aan toe. En als er dan toch

iemand beweert dat zijn problemen hierdoor worden veroorzaakt, dan zijn er zoveel commercile belangen in het spel, dat die persoon

uiteindelijk het onderspit delft. We krijgen dus gewoon een herhaling van de geschiedenis: vroeger mocht je ook met asbest

werken en DDT op het land gebruiken. Zelfs het Ministerie van Volksgezondheid heeft jarenlang volgehouden dat het geen probleem

was. Maar ja, die luisteren altijd eerst naar de door de commercie

gefinancierde wetenschap en pas veel later, als de druk uit de bevolking via de media hoog genoeg wordt, komen er maatregelen. Wij

leren helaas door schade en schande. Doordat er veel elektronica zal uitvallen (en dus ook veel

communicatieapparatuur), zal er een drastische vermindering van

onnatuurlijke frequenties ontstaan. Hierdoor wordt ons zenuwstelsel ontlast van al die instraling en dat gaan we zeker merken. Vergelijk

dat maar met ademen in de smog van Mexico-city en dan ineens midden in een uitgestrekt oerwoud. We zullen ons veel prettiger voelen en

veel kwalen zullen daardoor gaan afnemen en op den duur verdwijnen.

Het begrip "tijd" "Tijd" is een naam die we zelf hebben bedacht voor een verschijnsel wat we niet begrijpen. We denken dat "tijd" een constante is, iets

waar we altijd op kunnen rekenen, maar dat is niet zo. Volgens

Einstein is tijd de vierde dimensie, maar hij kon niet aangeven wat dat was. Wat wij tijd noemen, is eigenlijk het effect wat wij

waarnemen van iets wat wij niet zien en begrijpen. Zoals een lamp op een hand kan schijnen, waardoor er een schaduw op de muur ontstaat.

Wij zien wel die schaduw, maar hebben geen benul van die lamp en die hand.

Al heel wat jaartjes geleden is er b.v. een proef genomen met twee

atoomklokken, die ongelofelijk precies liepen. De n is in een vliegtuig geplaatst en heeft op grote hoogte een rondje om de Aarde

gevlogen, de ander bleef op de grond. Toen beide na afloop van het experiment weer naast elkaar werden gezet, bleken ze niet meer de

zelfde tijd aan te geven. De klok uit het vliegtuig liep achter,

alhoewel ze beide weer perfect synchroon liepen. De zwaartekracht heeft dus invloed op materie- of energiefrequenties en die vormen

voor ons weer de basis van onze tijdsbeleving. De tijd zoals wij die kennen is dus niet een constant, lineair verschijnsel, maar een

kromme, die in ieder geval door zwaartekracht wordt benvloed.

Shuman Resonantie Er is nog iets aan de hand met energiefrequenties en dat is de "Shuman Resonantie". De Shuman Resonantie kun je het best

beschrijven als de "hartslag" van onze Aarde. Een oscillerend

signaal dat heen en weer slingert tussen het aardoppervlak en onze ionosfeer. Deze frequentie was duizenden jaren lang 7,83 cycli per

seconde en is daarom door het leger heel lang als een zeer

nauwkeurige referentie gebruikt. Sinds 1980 is deze frequentie

stijgende en op dit moment zitten we op ca. 12 cycli per seconde. Een toename van ca. 50% dus, wat zou betekenen dat de werkelijke

tijdstoename met 50% is gedaald. Oftewel: een dag duurt eigenlijk niet meer 24 uur, maar nog slechts 16 uur. Tijd is dus ook

afhankelijk van de energie van de Aarde. Als de Aarde niet meer zou

draaien, zou de Shuman Resonantie 13 zijn. Daar zitten we dus al heel dicht bij.

"Belachelijk", zul je dan zeggen. Een dag duurt nog steeds 24 uur, net als vroeger. Maar als wij de tijd meten met middelen die mee

veranderen met onze omgeving, dan zien we het verschil niet. Hoe je de tijd ook meet, met een kristal of met een atoom, met gewichten en

een slinger, altijd is die meetmethode afhankelijk van de materie.

En als die verandert, meten wij dus niet absoluut, maar relatief. Herken je dat? We horen al zo vaak om ons heen "Het leven lijkt

steeds sneller te gaan", maar in feite proberen we al onze oude, vertrouwde dingetjes in een steeds kortere tijd te proppen, met als

gevolg een steeds gejaagder en hectischer leven en dus ook steeds

meer stress. De n na de ander knapt af en ook ik heb dat moeten ervaren.

Als de aarde stilstaat en daarna de andere kant op gaat draaien Terugkijkend op de eerdere opmerkingen dat de Aarde waarschijnlijk

de andere kant op gaat draaien, betekent dit dat de tijd op dat keerpunt stil zal staan. En na dat keerpunt gaat de tijd terug. Maar

dat kan toch niet? Helaas wel, als wij met verkeerde middelen

blijven meten, zullen we straks met onze meetfout geconfronteerd worden. Dan zullen we onze ideen over het begrip tijd drastisch

moeten bijstellen en dat zal na al die eeuwen niet zo gemakkelijk blijken te zijn.... Alleen de oude culturen, de culturen die hun

tijd- en kalendermeting nog steeds baseren op de stand van sterren,

zullen daar geen problemen mee hebben: voor hen verandert er - wat dat betreft - helemaal niets.

De tijd zoals wij die kennen met 12 maanden per jaar en 60 minuten per uur is eigenlijk een gedrocht en brengt ons helemaal op een

dwaalspoor. We hebben maanden van 27, 28, 30 en 31 dagen, terwijl de

natuurlijke maand 28 dagen heeft. Alle natuurvolkeren hebben een 13 manen-kalender, maar de Rooms-Katholieke kerk heeft ons met een zeer

slecht onderbouwde 24 uurs klok en een belachelijk 12 maanden systeem opgezadeld:

Onze kalender 1. Januari is vernoemd naar Janos, de god van de poorten,

2. Februari verwijst naar een dierenorakel-ritueel,

3. Maart verwijst naar de god en planeet Mars, 4. April is een godin van de lente,

5. Mei is een godin van de lente, 6. Juni verwijst naar de vrouw van god Jupiter,

7. Juli en Augustus zijn vernoemd naar Julius en Augustus, de

twee bekendste keizers van het Romeinse rijk (en omdat Augustus niet wou onderdoen voor Julius, kreeg die ook 31 dagen, ten koste van

Februari), 8. September is de 9e maand, maar betekent 7,

9. Oktober is de 10e maand, maar betekent 8,

10. November is de 11e maand, maar betekent 9,

11. En December is de 12e maand, maar betekent 10.

Het woord kalender komt trouwens van het Romeinse "calends". Het was de naam van het rekeningenboek, waarin alle inkomsten en uitgaven

stonden vermeld. Tijd is toen geld geworden en daar zijn we flink de fout ingegaan....

Hou er maar rekening mee, dat we straks weer naar een 13 manen-

kalender gaan, waarin elke maan(d) 28 dagen is en 4 weken van 7 dagen heeft. Hierdoor is elke 1e dag van een maand altijd een

maandag en lopen we weer in het gareel met de natuur. De Maya- kalender is hiervan een heel mooi voorbeeld.

Mentale ontwikkeling Zoals al eerder aangegeven bij het zenuwstelsel, krijgen we straks

heel wat te verduren. Maar dat is zeker de moeite waard, want - na een lastige overgangsperiode - zullen we allemaal anders gaan

denken. We zullen vooral weer gaan voelen en de meeste mensen hebben er nog geen idee van wat dat is. Het is niet zozeer een fysiek

voelen, maar een aanvoelen, een intutie, een instinkt, een sterke

verbondenheid met de natuur en met elkaar. Hierdoor ontstaat een hele andere maatschappij. Veel meer een samen leving.

Andere samenleving Negatieve gedachten verdwijnen. Egosme, misdaad, jalouzie,

hebzucht, machtswellust, etc, bestaan straks niet meer. Onze hele monetaire stelsel gaat verdwijnen. Geld is straks helemaal uit de

mode: we gaan gewoon allerlei dingen voor elkaar doen en krijgen daar iets voor terug. Geef op je eigen manier en je zult ontvangen.

Het is wel even wennen, maar het is wel zo vriendelijk. Geen sloten

meer op de deur, geen politie, geen leger en bewakingsdiensten meer nodig. Al die energie kan nu voor positievere dingen worden gebruikt.

Wij bezitten de Aarde niet, maar de Aarde bezit ons. We denken nu wel dat dat andersom is, maar dat is slechts een illusie. Wij gaan

straks weer cht deel uitmaken van de natuur en zullen er daarom ook

met veel meer respect mee omgaan. We gebruiken nu ca. 5% van ons DNA en van onze hersencapaciteit.

Door die hoge energie gaat dit straks een heel eind richting de 100%. Kun je je voorstellen wat dat voor een creativiteit dat ten

gevolge zal hebben? En wat dat voor de kennistoename van ieder mens

kan betekenen?

Fysieke ontwikkeling Bovenstaande verschijnselen hebben altijd al

plaats gevonden en hebben duidelijk invloed gehad op de mensheid.

Door opgravingen is bekend geworden, dat de Aboriginal-cultuur in Australi er 52.000 jaar geleden (4 x 13.000 jaar!) zomaar ineens

was. Er zijn nooit voorlopers van hen gevonden. Het zelfde geldt voor de Cro Magnon mens: 39.000 jaar geleden (3 x 13.000 jaar!) was

die er ineens. Zijn tijdgenoot, de Neanderthaler, stierf 26.000 jaar geleden zomaar ineens uit. De laatste ijstijd hield 13.000 jaar

geleden ineens op. Bovendien verschenen er op het zelfde moment in

Egypte de Grote Piramide van Gizeh en in Teotihuacan in Mexico de Piramide van de Zon....

Het zou al heel toevallig zijn dat er nu een keer niks gaat te

gebeuren op dat gebied. n ding is trouwens al begonnen: diverse

Aboriginal-stammen geloven al jaren dat hun taak er op zit. Zij nemen bewust geen kinderen meer en zijn dus al aan het uitsterven.

Krijgen we nu later weer verbaasde wetenschappers die zich het hoofd breken over die "zomaar" verdwenen Aboriginals, net als nu bij de

Maya's?

De twaalf dagen tijdens de overgang naar de nieuwe tijd Om een beeld te kunnen vormen wat er precies gebeurt als we die

twaalf dagen in die laserstraal zitten, is het volgende plaatje waarschijnlijk handig. Het laat zien hoe het energieniveau sinus-

vormig verloopt en daar bovenop komt nog eens een enorme piek van dat laserstraal-effect.

Elke 13.000 jaar vindt er zo'n energieverhoging plaats. Zo'n 500 jaar

voor de doorgang begint die ons al te benvloeden en het duurt nog eens ca. 500 jaar voordat alles weer stabiel is. In het begin merken

we hier heel weinig van: het komt allemaal heel langzaam op gang en het duurt een aantal generaties voordat de veranderingen duidelijk

worden. De laatste 500 jaar heeft geleid tot een scheuring in de

kerk, tot de industrile revolutie, tot de "flower-power" periode, tot protestmarsen en tot persoonlijke ontwikkeling. Men begon in

opstand te komen tegen de gevestigde autoriteiten, varirend van een lokale werkgever in de veenkolonin tot de huidige wereldleiders.

Met name de persoonlijke ontwikkeling neemt de laatste tientallen jaren een enorme vlucht. We zien allerlei vormen van meditatie-,

yoga-, en healinggroepjes overal de grond uit spatten. Velen hebben

ontdekt dat de kerken al heel lang geen antwoord meer bieden op hun vragen en die lopen daardoor massaal leeg. Als compensatie heeft de

wetenschap nog een deel van die vragen kunnen beantwoorden, maar het is nog niet genoeg. We willen verder, we willen meer en we gaan

steeds meer inzien dat ook de wetenschap die behoefte niet kan

invullen. In de kern zijn we allemaal op zoek naar

liefde en eenheid en dat heeft alles met je hart, je gevoel te maken. Veel godsdiensten zijn gebaseerd op dualiteit. Kijk maar

eens wat de katholieke kerk in het verleden heeft gedaan met mensen

die "iets anders" aanhingen (bv. de heksenjacht in Europa, of de onderdrukking en kerstening van de indianen in Amerika na hun

ontdekking door Cortez en Columbus), of met mensen die geloofden zonder de kerk (zoals de katharen rond 1.100 in Zuid-Frankrijk: ze

zijn massaal afgeslacht in opdracht van de paus). En de wetenschap is nu eenmaal een wereld die hoofdzakelijk geregeerd wordt door

rationele mensen, verstandelijke mensen die "denken dat ze voelen",

maar eigenlijk niet weten wat dat is.

Kosmische energie Tijdens de overgang in 2012 krijgen we te maken met die eerder

genoemde laserstraal. Gedurende twaalf dagen zullen

we "gebombardeerd" worden met een enorme energie. Deze energie is een kosmische energie, een soort levenskracht, een energievorm die

er eigenlijk altijd is, maar waarvan we ons over het algemeen niet bewust zijn. Deze energie is essentieel voor alles wat leeft en komt

straks in overvloed naar ons toe. Het zal ons bewustzijn drastisch

veranderen: we gaan van de 3e dimensie naar de 4e en de 5e dimensie.

Het begrip dimensie is een moeilijk te begrijpen fenomeen. De drie

ruimtelijke dimensies (lengte, breedte en hoogte) kennen we allemaal. We voegen daar nog het begrip tijd aan toe (ook al hebben

we daar een totaal verkeerd beeld van) en dan hebben we onze vier- dimensionale wereld. Maar er zijn meer dimensies: Albert Einstein

heeft ooit berekend dat er minstens zes moeten zijn. Wij krijgen er

door dit hele gebeuren in elk geval een vijfde dimensie bij. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Dat wordt lastig. Hoe leg ik

bv. aan een blinde uit wat het verschil is tussen groen en blauw? Als iemand geen referenties heeft aan wat voor kleur dan ook, kan

die zich daar geen voorstelling van maken. Toch kan ik dat het beste uitleggen aan de hand van zintuigen. We krijgen er door die hogere

energie a.h.w. een zintuig bij, een zintuig dat ons letterlijk meer

laat zien. Vergelijk het maar met het zien van aura's en geesten. Dat is nu nog voor een relatief kleine groep mensen weggelegd, zoals

paragnosten en helderzienden, maar straks wordt dit gemeengoed voor iedereen.

de vijfde dimensie Die energiestoot heeft niet elke 13.000 jaar het

zelfde effect We gaan wel met z'n allen steeds naar die 5e dimensie en worden ineens heel intelligente wezens, maar er

speelt nog iets mee. De ne keer vindt er een transformatie plaats

van een eenheidswereld naar een dualistische wereld en de andere keer transformeert de wereld weer terug naar een eenheidswereld.

Dualistisch wil in dit geval zeggen: grote verschillen tussen mannelijk en vrouwelijk, goed en kwaad, arm en rijk, etc. Wij leven

nu in een dualistische wereld en we staan op het punt om een

eenheidswereld binnen te stappen....

De twaalf dagen (bron: "De Twaalf Dagen van Licht", Gary Bonnell)

Dag n.

Gedurende de eerste dag gaan we de fysieke wereld heel anders zien. We zullen we verbaasd zijn als alles begint te stralen in de meest

bijzondere kleuren. Het begint met elektrische apparatuur: hoe meer stroom er doorheen gaat, hoe eerder we die energie gaan zien als een

gekleurde wolk om het snoer en om het apparaat. Maar even later

beginnen ook niet-elektrische voorwerpen licht uit te stralen. Ook om mensen, dieren en planten begin je prachtige regenboog-effecten

te zien. Met name bij mensen kunnen die kleuren zeer dynamisch zijn. Als men innerlijk nog met allerlei dingen worstelt, dan zul je dat

aan de kleuren in de aura kunnen zien. Dag twee en drie.

Je begint te ontdekken dat gedachten zich willen gaan manifesteren.

Alles wat je denkt krijgt effect. Als je bv. bij een bloem staat en je zou willen dat die eindelijk eens ging bloeien, dan zul je merken

dat dat ook heel snel gaat gebeuren. Gedachten zijn altijd al krachten geweest en nu worden ze niet alleen zichtbaar als energie,

maar gaan ze ook nog eens gevolgen krijgen. In feite is dat altijd

al zo geweest, maar de invloed was op een dusdanig niveau, dat we dat nauwelijks merkten. Toch is dat niet nieuw: mensen kunnen al

heel lang voorwerpen verplaatsen met hun gedachten, of iemand op

afstand (bv. via een foto) genezen. En wat dacht je van voodoo? We

zullen nu heel snel moeten afleren negatief te denken, want ten eerste kan iedereen dat aan je zien in je aura en ten tweede zal het

onmiddelijk gevolgen gaan krijgen. Heel veel mensen zullen tijdens deze twee dagen afhaken en de rest

van de twaalf dagen grotendeels bewusteloos doormaken. Het zijn de

mensen die leiden aan innerlijke conflicten. Zowel op het fysieke vlak als op het emotionele en sociale vlak wordt het steeds

moeilijker. Er komt weerstand tegen het hele gebeuren, er komt angst en iets moet de schuld krijgen van die problemen. Het zijn de mensen

die zich verschuilen achter regeltjes, de mensen die denken in termen als "voor wat, hoort wat", mensen die liefde niet zonder

hormonen kunnen zien, mensen die altijd voorwaarden stellen, die

nooit genoeg geld of goederen hebben, de mensen die snel naar de wapens grijpen als ze zich bedreigd voelen, mensen die geen fysiek

contact durven maken, die bang zijn om zomaar te knuffelen, met wie dan ook.

Dag vier.

De waarneming van de dimensionaliteit gaat veranderen. Gevoelens van strijden, twijfelen, oordelen en vergelijken gaan verdwijnen. Elke

concentratie op de toekomst of het verleden zal leiden tot het besef van aanwezig zijn in het hier en nu.

Dag vijf. Je begint je te realiseren dat je oude leefwereld, datgene wat je

altijd "realiteit" noemde, eigenlijk niet meer dan een droomwereld

was. Je wordt je bewust van alle lagen van de manifeste werkelijkheid en hebt daarin geen beperking: ruimte zonder tijd en

absolute vorm. Aan het eind van deze dag zal je DNA door de nieuwe

trillingsfrequentie in het etherische lichaam en het omringende

plasma-veld beginnen te veranderen. n van de effecten daarvan zal zijn dat je fysieke lichaam niet langer zal reageren op het

genetisch geheugen. Ook zullen de zeven energiecentra's (je chakra's) het belangrijkste orgaanstelsel worden. Alle andere

organen (behalve hart, longen en maag) zullen geleidelijk aan minder

actief worden. De behoefte aan eten zal steeds minder worden, evenals de behoefte aan bewusteloze slaap.

Dag zes. Op deze dag zul je volop bezig zijn met het wennen aan al die

veranderingen. Je gaat ontdekken dat je met je gedachten (je verbeelding, je creativiteit) een heleboel dingen kunt doen en dat

je daar ook steeds minder middelen voor nodig bent. Je gedachten

drukken zich uit als materie en daarmee klaar je de meeste klussen. Een grenzeloze wereld gaat voor je open....

Dag zeven. Je zintuigelijke waarnemingen gaan verschuiven naar een intutieve

helderziendheid. Een ongekende sensatie ontstaat wanneer je ervaart

dat de fragmenten van alle zielen van vroegere, huidige en toekomstige incarnaties zich verenigen tot n wezen. Er ontstaat

een perfecte combinatie van lichaam, denken en geest. Dag acht en negen.

Op deze dagen zal een groep mensen die nog steeds bij hun volle

bewustzijn is en een verlangen ervaart om behulpzaam te zijn, aan

het werk gaan om de inmiddels bewusteloos geworden mensen te gaan

helpen. Hun intentie is bijzonder zuiver en dient maar n doel: zoveel mogelijk zielen uit hun conflict halen en alsnog bij dit

proces betrekken, voordat die twaalf dagen om zijn. Daarnaast zullen deze mensen in staat zijn om vrijwel elke ziekte te genezen.

Dag tien.

Diegenen die in het begin bewusteloos zijn geraakt, zullen nu geleidelijk aan beginnen te ontwaken. Ze zullen boos en verward zijn

als ze ontdekken dat er zoveel is veranderd en dat zelf niet hebben meegemaakt. Ze zullen verklaringen eisen en daarnaast proberen hun

oude leven en denkpatronen weer op te pakken. Maar dat zal erg moeilijk worden in een wereld die zo ingrijpend is veranderd en

waarin eigenlijk alleen nog maar ruimte is voor liefde, mededogen en

voor hen onbegrijpelijke creerende vermogens. Dag elf.

Op deze dag zul je je bewust zijn van je uiteindelijke missie en wat er allemaal mogelijk is voor de mensheid. Je zult een begin gaan

maken met het verwerkelijken van die missie.

Dag twaalf. Een gedenkwaardige feestdag: we stappen definitief over van het oude

vissentijdperk naar het watermantijdperk. Hoera: eindelijk bevrijd van die beperkende 3D-wereld!

Bovenstaand proces is dermate heftig, dat niet iedereen dat aankan. Zoals al eerder aangegeven, zullen veel mensen tijdens de tweede en

derde dag afhaken en bewusteloos worden. Maar ook daarna zullen nog

veel mensen afhaken en het is ook niet gezegd dat mensen die alle twaalf dagen bewust kunnen blijven, het verkregen niveau kunnen

blijven vasthouden. Het zal wel niet zo heel vaak voorkomen, maar je kunt nadien best weer terugvallen in je oude dualistische

denkpatronen.

Nog een aardigheidje: het "gordijn" tussen onze wereld en die van het hirnamaals gaat in deze twaalf dagen verdwijnen, waardoor

mensen die zijn overgegaan weer deel worden van onze wereld (eigenlijk moet ik dat andersom zeggen). Dat zal wel even wennen

zijn, maar we zijn nu ook al samen en we worden heel vaak door

overleden personen geholpen. We zien ze alleen niet en dan denken we maar al te graag dat ze er dus ook niet zijn. Stel je voor zeg, al

die toeschouwers als je lekker aan het vrijen bent. Toch is dat altijd al zo geweest.

Welke maatregelen kunnen we treffen? Het proces zelf is niet tegen te houden en dat moet ook niet. Wel

zijn er een aantal dingen waar je bewust mee aan de slag kunt gaan

om jezelf alvast voor te bereiden, zodat de overschakeling je minder moeite gaat kosten.

Kwetsbaarheid Zie een probleem niet als iets wat door een ander wordt veroorzaakt.

Als jezelf bv. geen boosheid hebt, kan een ander dat ook niet bij je oproepen. Meestal roept een ander iets bij je op wat al lang in je

zat en wiens schuld is het dan? Nu is het woord "schuld" naar mijn

mening niet op z'n plaats, maar helaas denken we vaak wel zo. Leer naar jezelf kijken, durf eerlijk te zijn naar jezelf en te erkennen

dat emoties in het leven meestal het gevolg zijn van eigen

kwetsbaarheden.

Die kwetsbaarheden willen we niet voelen en daarom proberen we onze omgeving onder controle te houden, opdat wijzelf kunnen bepalen wat

ons wel of niet overkomt. Maar dat lukt niet altijd en daarom gaan we manipuleren, intimideren en wordt het hard tegen hard, want die

ander zit met een soortgelijk verhaal en wil ook niet gekwetst

worden. Ga op zoek naar de oorzaak van die kwetsbaarheid, los die op en ontdek dat je dan ineens veel prettiger leeft, dat je niet meer

in de verdediging of in de aanval hoeft, dat je daarmee een heel andere uitstraling gaat krijgen en daardoor op den duur ook een

totaal andere vriendenkring.

Afhankelijkheid of op eigen benen Ben je afhankelijk van anderen en van materile zaken? Ontdek wie je bent, wat je wilt en laat je daarin

niet tegen houden. Vertrouw op je zelf: luister naar je eigen hart en doe daar iets mee. Uiteindelijk ga je dan inzien dat alles wat je

nodig hebt, gewoon in jezelf zit. Dat je vrij bent, dat je je niet

hoeft te hechten aan mensen en dingen, dat je alvast een heleboel kunt loslaten. Want daar gaat het in dit leven om: leren loslaten,

zowel emoties, mensen, als dingen. Twintig jaar lang leren we ons hechten aan mensen, dan nog eens

twintig jaar hechten aan dingen, daarna gaan we nog eens twintig

jaar knokken om vooral niets kwijt te raken en onze toekomst veilig te stellen. Als laatste gaan we twintig jaar lang alles weggeven en

zien we iedereen om ons wegvallen. Uiteindelijk moeten we alles loslaten en komt de ultieme les daarin: de dood.

Openheid Bereid je voor op allerlei natuurlijke, fysieke, maatschappelijke en

materile veranderingen in je leven, door je wat losser op te stellen. Leg problemen daar neer waar ze horen te liggen en trek die

niet naar je toe als dat niet per se hoeft. Laat die agenda en

carriredrang maar een beetje los. Leef wat meer bij de dag en wat minder gecontroleerd: morgen is er weer een dag en veel problemen

lossen zich vaak vanzelf op door even te wachten. Weet dat er grote veranderingen gaan komen die je niet kunt tegenhouden en zie die met

vertrouwen tegemoet. Weet ook dat je dat niet kunt, als je alles wat

je hebt vast blijft houden.

Manier van denken Weet dat al je gedachten energievormen zijn en dat die energien -

vaak zonder dat je het in de gaten hebt - allemaal worden

uitgezonden. We stellen ons allemaal bloot aan elkaars gedachten. We zijn ons daar meestal niet van bewust, maar toch kennen we dat

allemaal. Hoeveel moeders zijn er niet die precies aanvoelen dat er iets met

hun kind is, terwijl dat kind op dat moment buiten hun bereik is? Hoe vaak "voelen" we niet dat er iemand achter ons aan loopt of

iemand naar ons kijkt? Hoe vaak worden we niet "toevallig" gebeld

door iemand, vlak nadat we aan die persoon hebben gedacht? Sommige mensen zijn daar zeer gevoelig voor, die noemen we

dan "telepathisch", maar eigenlijk zijn we dat allemaal. Denk daarom

positief!

Scheppen van eigen werkelijkheid Iedereen schept zijn eigen realiteit. Ons individuele voorstellingsvermogen bepaalt de grens van die realiteit

Jouw voorstellingsvermogen is anders is dan dat van mij.

En daardoor is mijn realiteit ook anders dan die van jou. Ook door gedachtenpatronen, verwachtingen en vooroordelen bepalen we zelf wat

er gaat gebeuren. Als jij jezelf een mislukkeling vindt, zul je moeilijk werk krijgen,

of een relatie. Als jij gelooft dat je op vrijdag de 13e een ongeluk

gaat krijgen, is de kans dat dat gebeurt behoorlijk groot. Als jij denkt dat die behandeling bij de tandarts jou heel veel pijn gaat

doen, dan gaat dat ook gebeuren. Als jij gelooft dat iets niet kan, ga je ook niet gemotiveerd op zoek en zul je gelijk krijgen. Zit ook

niet in over dingen die er nog niet zijn of waar je geen greep op hebt. Meestal moet je achteraf concluderen dat je je voor niets

zorgen hebt gemaakt.

Voeding Bereid je zenuwstelsel voor op de stijgende energie. Zorg dat je die

aankunt door je eigen energie alvast op te krikken. Dat kun je doen door anders te gaan eten. Je bent wat je eet, maar als je niet weet

wat je eet kun je natuurlijk niks beginnen. De gemiddelde energie van een levend mens of dier is 6.500 Bovis-

eenheden, maar direct na de dood daalt deze waarde. Als we gekookt of gebraden vlees eten, is deze waarde over het algemeen niet meer

dan 3.000 tot 4.000 Bovis-eenheden. Dat betekent dat je je lichaam

wel voorziet van verbrandingsstoffen waar je hard van kunt lopen, maar energetisch gezien haal je je eigen systeem flink onderuit.

Alsof je half lege batterijen eet.... Groente, fruit en granen, dr moet je het van hebben. Je pikt de

mensen er zo uit in het dagelijkse leven: een notoire vleeseter is

over het algemeen niet iemand die met z'n spirituele ontwikkeling bezig is, terwijl een vegetarir dat vaak wel is (mits hij dat niet

alleen maar doet uit symphatie voor het dier).

Veiligheid Weet dat als de Aarde gaat omkeren van draairichting, je dan door de langere dagen en nachten een periode van enorme

temperatuurwisselingen zult ervaren en je uiteindelijk bij de stilstand extreem lang aan de zon of aan de koude nacht kunt worden

blootgesteld. Het is maar net waar je woont en in welke positie de

Aarde stopt. Bereid je dus voor op deze situatie en ondergronds gaan is de beste manier om je hiertegen te wapenen.

Richt hiervoor een kelder in, of maak gebruik van andere onderaardse ruimten, want daar zul je de meeste beschutting vinden. Zorg voor

kleding, water en een noodrantsoen, waar je minstens een week of twee mee toe kunt, want de bakker en de groenteboer zitten dan ook

in hun kelder. Zorg voor een zelfstandig koel- n verwarmingsysteem,

wees daarin niet afhankelijk van een ander.