OP STAP MET JEZUS

Kruisweg 2013

Veertien keer staan we stilbij de laatste tocht van Jezus

I

Durven we ingaan tegen de stroom

Zijn we niet allemaal een beetje Pilatus

Gelukkig zit er misschien ook wel iets van Jezus in elk van ons

Dat is toch wat we als christenen proberen:

De weg van Jezus volgen

Vormselgroep Vjera

II

Parochieraad Don Bosco

IEDEREENValt ooit wel eenssoms een teken van ZWAKTEMaar als je terug rechtstaateen teken van STERKTE

EENZAAM

Jezus zijn hartbreekt

zoals het glas breekt

Alleenwas er maar

iemand om me opte vangen

III

Vormselgroep Tutti Insieme

IV

Ook Vaders zijn vechters,Staan we ons kind niet allemaal bij in tijden van nood ?

Moeder en zoon ontmoeten elkaarTeken van verbondenheid, kracht en Ware liefde.

Het kruis tussen hen inPloeg Don Bosco

In het duister zitten,verlaten,

bang,gekwetst,

moedeloos,eenzaam,vergeten.

Wachten,wachten en wachten op warmte,aandacht,licht …

Femma-vrouwen kunnen en mogen voor anderenEen reikende hand,een steunende schouder zijn.Zij spreken woorden van troost,Bemoediging,vrede,respect,rechtvaardigheid.Zij reiken kansen aan tot ontplooiingZelfvertrouwen en creativitieit.Femma-vrouwen dragen anderen in goede en kwade dagenEn gaan zo samen wegen van duister naar licht

V

VI

Overal in de wereldzijn er vrouwen en mannen

die meer dan met strijdend vuurzich inzetten voor de wereld

met zachte moed en zalvende handen

Wie zijn de helden van vandaag …Wie zijn onze helden …

Mensen van overal, kleine, grote, jong en oudMensen die we dagelijks ontmoetenMensen die soms moeilijke keuzes makenMensen die gaan voor hun dromen

Vormselgroep Tredici Arcobaleni

VII

eerste vormselgroep

De vrouwen bleven Hem volgen en treurden om Hem.Jezus keerde zich naar hen en zei:”Ween niet om mij,maar huil liever om jezelf en om je kinderenWeen om gebroken mensen om je heen.

Maar ween je ogen niet dicht,blijf kijken en zien wat er om je heen gebeurt.Een mens moet dikwijls nieuw geboren worden in het leven;en geboren worden gaat niet zonder pijn.

VIIIDoopteam

Een open oog geschilderd om te zien wat er om je heen gebeurt….Wenen betekent betrokkenheid,betrokkenheid geeft hoop

betrokkenheid op onze kinderen,op de maatschappij rondom ons,Dichtbij en ver.

De kranten staan er vol van,kijk maar in het oog,de film van het leven.Sterven om opnieuw geboren te worden …

Ook Felix De Boeck geeft ons zijn versie van moeder en kind,van verdrieten vreugde, sterven en geboren worden.

IX

Suma Kanthaty

Als koor hebben we een eigenheid, een weg die we uiteindelijk moeten gaan.Elk koor is wat het is, en kan met een notenbalk een weg uittekenen,samengehouden door een sleutel ,die de toon legt en ons op weg zet, de weg van ons bestaan.

Een weg met veel, soms minder noten en rustpunten,een brede weg, waarop iedereen zijn toonhoogte vindt.Want “elke noot heeft zijn belang Soms kort, héél kort, soms lang, heel lang. Menige noot of rust is zelfs een overgang maar hoe kort of hoe lang, het maakt geen punt”

Een wereld van vallen en opstaan,Het nogmaals proberen,Met veel oefenen en naar elkaar luisteren. Sta op en zing!

De weg slingert door een wereld van explosies,spat open van geluk en tegenslagen.We geven ons over aan wat het leven op onze weg in petto heeft,we aanvaarden en gaan op de knieën.

De weg slingert door een wereld van explosies,spat open van geluk en tegenslagen.We geven ons over aan wat het leven op onze weg in petto heeft,we aanvaarden en gaan op de knieën.

Een weg van vallen en terug opstaanGo with the flow…Denken we dan,maar telkens opnieuwverschijnt er achter de bocht een nieuw lied,een nieuwe inbreng,een nieuwe kracht.

Een weg van vallen en terug opstaanGo with the flow…Denken we dan,maar telkens opnieuwverschijnt er achter de bocht een nieuw lied,een nieuwe inbreng,een nieuwe kracht.

XTrouwen voor de kerk,kiezen voor elkaar,

samen door het leven gaan……

Je kan het op 2 manieren,dobbelen om zijn kleren,ieder voor zich met het gelijk in zijn vaandelRuimte en tijd voor het ik en bijna geen voor de wij.

Een dubbeltje op zijn kant,een wilde gok,een vluchtige fun beslissing.

Het loopt wel los als we elkaar maar in alles de vrijheid geven, loslaten …..

Als het niet luktgaan we toch wel terug uit elkaarwant we zijn uit elkaar gegroeid.

We kunnen ook kiezen voor de moeilijke weg, de hobbelige weg, de weg samen, vallen en opstaan . Liefde als werkwoord zien,de weg van verbondenheid en betrokkenheid…..Samen ontdekken dat hoe verder je bent op het hobbelpad,

het alleen makkelijker wordt en ook steeds groener.

De weg van geven en nemenAan ons de keus ….

Onthaal en relatiedagenteam

XI

Terwijl zij vastnageldenkeken wij toe

iemand zuchtte : och arme,wat zijn mensen beulen voor elkaar.

Plots trekt een omstaander het kruis uitde door bloed doordrenkte grond

En draagt de mens op het kruisnaar een veilige plek

om de spijkers te verwijderen.

Een mens bevrijden van de stalen pinnen die zijn lijf en geest hebben geschonden . Pas als ik zijn genezen littekens zie kan ik weer geloven dat mensen niet enkel beulen zijn.

Rik Devillé

XIIDe dood is donker , als een onweer dat over ons heen schuift.

Ook bij Jezus was er die schreeuw in het duister.Zelfs Hij vroeg:”Vader,waarom hebt ge mij verlaten?”

In het besef dat Hij de mensen lief heeft gehad tot aan de grens van zichzelf, zei Hij:”Het is volbracht”

Toen Hij stierf kwam zijn Geest tot leven.Precies op dat moment breekt het leven door.

Valse zekerheden worden ontmaskerd.Wanhoop en angst worden overwonnen,

en tilt een mens tot over zijn grens.

Er groeit een nieuwe gemeenschap van breken en delen,een gemeenschap van nieuwe verbondenheid.

Ploeg Sint Vincentius

XIIIOf je nu leeft en ademhaaltof aan het sterven bent,

als er maar iemand is die om je geeft

je van het kruis afhaalt, je kentof je nu heel de wereld wintof vastgespijkerd wordt en

afgekraakt,als er maar iemand is die je

bemintdie voor je zorgt en bij je

waaktzoals een moeder bij haar kind

of je nu respect afdingt of helemaal ontheemden hulpeloos wordt

opgehangenals er maar iemand is die je

omringtje in de armen neemt , je kan

ontvangenof je nu tegenkanting krijgt

een doornenkroon, een judaskus,

als er maar iemand is die zwijgt

en die je dood-gewooneen schoot biedt en wat rustzoals maria aan haar zoon

 

In de armen van Zijn Moederhebben ze het levenloze

lichaamvan de Zoon gelegd.

De Evangeliën zeggen niets over hetgeen zij toen voeldeHet is alsof de Evangelisten

door deze stilte haar verdriet,haar gevoelens

en haar herinneringen wensen te respecteren.

Of dat zij zich eenvoudig niet in staat voelden dit uit te

drukkenMet dezelfde handen waarmee we wensen

vastspijkeren,vastpinnen,afkraken,ophangen,

uitsluiten,veroordelen,(omwille van hun

geloof,uiterlijk,statusgeaardheid,huidskleur,handic

ap,levensstijl …)Kunnen we mensen ook vrij

maken,onthalen,toevertrouwen,

opvangen,zegenen,zalven,herbergen,

helen een plek geven en gunnen

vooor het kruis staanis beseffen dat we kunnen

kiezen:actief meedoen aan en

zwijgzaam toezien bij onrecht of

opkomen en zorg dragen voor de gekwetste

diep geraakt in stilte en woordenloos

zoals moeders dat kunnen- maar ook vaders -

“God heeft geen andere handen dan de onze”

Johan en Hilde Veys-Van Parijs en kinderen

XIV

De piëtanaar het beeld van Michelangelo:

symbool van het verdriet van een moeder bij het verlies van een kind

De rode aarde:symbool van het nodeloos en zinloos bloedvergieten

in alle oorlogen en geweld door de eeuwen heen.

Het kruis:symbool van lijden en dood

Jezus wordt in het graf gelegd.Een lichaam, roerloos koud , wordt liefdevol uit handen gegevenDe wanhoop regeert. De droom is niet meer . Onnoemelijk verdriet.

Vandaag is een dag van leegte.vandaag is een dag van grondeloze stilte.

Het is volbracht.

De nacht spreidt nu zijn duistenis over al wat leeft.In de duistere aarde rust het gestorven zaad om te kiemen tot nieuw leven.De graankorrel is gestorven, een graanhalm zal weldra ontkiemen.

Het rouwende echtpaar,naar het beeld van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz

voor het graf van hun zoonop de militaire begraafplaats van Vladslo:

symbool van alle oorlogsleed.

Bijbelgroep

Hartelijk dank aan alle werkgroepen die meegewerkt hebben om huninzichten , ideeën, gevoelens , bedenkingen weer te geven op doek

Wij hopen dat zij ook genoten hebbenvan de gesprekken,

van het zoeken naar een creatieve invulling,om deze 14 staties een hedendaagse invulling te geven.

De werkgroep Goede Week Buizingen - Lot 2013