Oktober. Maand van beslissingen over kampioenschappen en start van de voorbereidingen voor het volgende seizoen. Wat betreft kampioenschappen hebben we de eerste titel al binnen. De honkbal junioren pakten de titel in de 2e klasse. Knap mannen en dank aan de begeleiders! De honkbalpupillen 1 volgden een paar dagen later en de honkbalpupillen 2 wonnen de nacompetitie. Voor DSB 1 bestaat ook nog een kansje op de titel! Al met al niet slecht toch? Voor 2019 staat al het nodige in de startblokken. Een inventarisatie is gemaakt van de beschikbare jeugdspelers per leeftijdsgroep en met de ouders worden binnenkort de gevolgen besproken. Met Hawks zitten we om de tafel om bij eventuele onvolledige groepen samen een team te vormen. De softbal aspiranten zijn al heel ambitieus bezig met 2019. Bij de senioren softbaldames wordt serieus gewerkt aan uitbreiding met een team. En bij de honkbalafdeling willen we ons vlaggenschip HB 1 een upgrade geven na een mager seizoen. Er wordt ambitie getoond en dat vind ik belangrijk. Erg leuk is dat een groepje (kader)leden druk bezig is om de communicatie volledig te vernieuwen. Dat was hoog nodig. Jullie zullen het wel gaan merken en ik hoop dat jullie ook zullen meewerken. O.a. bij het invullen van de AVG verklaring. Wat een gedoe is dat voor een vereniging. Volledig doorgeslagen deze regelgeving. In het kader van de communicatie zijn we ook beginnen met de actie “Maandagavond – Clubavond”. Iedere maandag kunnen leden in onze kantine langs komen om ideeën te spuien, vragen te stellen of gewoon even een biertje (of iets anders) te drinken. Bestuursleden zijn altijd aanwezig om vragen te beantwoorden. Oktober/november is ook de periode van de events. Ons traditionele Veteranentoernooi op 14-10, de MVP Party op 3 november en de Grote Club Actie met lotenverkoop voor de club. En dan nog een persoonlijke mededeling. Sinds mensenheugenis maakte ik deel uit van de Bondsraad van de KNBSB (een soort Raad van Toezicht, het hoogste orgaan van de Bond). Ik wilde daar maar eens mee stoppen. Toen in maart van dit jaar de Bondsraad in conflict kwam met het Bondsbestuur ontstond er een bestuurscrisis en toen belandde ik ineens in het interim Bondsbestuur. In drie maanden tijd hebben we met 4 interim bestuurders een nieuw Bondsbestuur gezocht en ook een nieuwe Raad van Toezicht, waarin we bewust alleen mensen onder de 50 hebben gezocht (en daarmee onszelf overbodig gemaakt hebben!). En dat overbodig maken wil ik ook binnen onze club gaan doen. Na 48 jaar bestuurs- en commissiewerk heb ik in het bestuur gemeld dat ik mijn functie als voorzitter in de loop van volgend jaar ga beëindigen. Tijd voor

1

jonger bloed en frisse ideeën! Ik blijf natuurlijk gewoon lid en nauw betrokken bij ons cluppie, maar voortaan wel in een andere rol. Hoeft er ook niet meer geklaagd te worden als ik weer eens op reis ga…………. Gerard Vaandrager (Wie voelt zich geroepen om deze verantwoordelijke taak op zich te nemen? Om met Pippi Langkous te spreken:)

2

38e jaargang no. 1 oktober/november 2018 Honkbalvereniging Zwijndrecht, opgericht 15 september 1965, koninklijk goedgekeurd 19 december 1972. Bestuur Voorzitter : Gerard Vaandrager gcvaandrager@hetnet.nl Algemeen secretaris : Ellen van der Moezel secretaris@hsvzwijndrecht.nl Penningmeester : Joris Rijpma rek.nr: NL28 RABO 0106427563 penningmeester@hsvzwijndrecht.nl Algemeen Wedstrijdsecretaris : Rob van den Boomgaard wedstrijdsecretaris@hsvzwijndrecht.nl Voorzitter softbalcie : Theo Huizer huizertheo2@gmail.com Voorzitter honkbalcie. : Hans de Wit hanspetradewit@gmail.com Voorzitter jeugdcie: : Suzanne Snikkers tantesuuz@casema.nl Wedstrijdsecr. honkbal : Rob van den Boomgaard (senioren en jeugd) wedstrijdsecretaris@hsvzwijndrecht.nl Wedstrijdsecr. softbal : Niek Ooijevaar n.ooijevaar@dordrecht.nl Wedstrijdsecr. softbal : Theo Huizer huizertheo2@gmail.com Verantwoordelijke accommodatie : Theo Huizer Consul weekend : Peter van der Hoek 06-39236741 p.vanderhoek1@telfort.nl Consul doordeweeks : Theo Huizer 06-26244882 huizertheo2@gmail.com Kantine/bardiensten : kantine@hsvzwijndrecht.nl Materiaal : materiaal@hsvzwijndrecht.nl Kleding : kleding@hsvzwijndrecht.nl Nieuwsbrief : nieuwsbrief@hsvzwijndrecht.nl Bezoekadres : Sportpark Bakestein Winkelhaak 1, Zwijndrecht Postadres : Laurensvliet 2A, 3331HW Zwijndrecht Redaktie “Catch”: : Rob van den Boomgaard Inleveren kopie via : catch@hotmail.nl VOOR vrijdag 23 november 2018

Website hsv Zwijndrecht : http://www.hsvzwijndrecht.nl

3

Oké, ik geef toe het is een hoop werk maar daar krijg je ook wat voor terug! Vanuit de jeugdcommissie kijken we terug op een heel geslaagde sponsordag en kijken we uit naar een spannend kamp eind van oktober! Het geld wat we met de sponsordag hebben opgehaald gaan we goed besteden aan hele toffe spellen en (speur-) tochten die we op kamp gaan doen. Het thema is dit jaar cowboys en indianen, je kunt op de website www.kamphsvzwijndrecht.nl alles vinden wat met ons kamp te maken heeft.

Op de achtergrond zijn we ook bezig met de Grote Club Actie (waar we dit jaar mooie picknicktafels van willen kopen voor op het terras, lekker verkopen die loten dus!!), we willen de voortgang van de sportieve prestaties inzichtelijker maken en een leuk winterseizoen met uitdagende activiteiten houden. Genoeg te doen dus! De indeling voor de teams van volgend jaar is al bekend, daarover meer in de volgende Catch!

Groetjes Suuz

4

Drie kampioenen. Junioren en pupillen 1 en 2. Gefeliciteerd.

7

Mentale weerbaarheid maakt vaak het verschil tussen op het podium of net ernaast. Vooral als sporters verliezen, komt dat door een gebrek aan mentale weerbaarheid, aldus critici langs de zijlijn. Oud-voetbal trainer Leo Beenhakker sprak al over ‘de patatgeneratie’, als aanduiding van een nieuwe lichting gemakzuchtige jeugd. Hoe voorkomen we dat ‘de achterbankgeneratie’ te weinig weerbaar wordt? En hoe maak jij je kind mentaal sterker? Verantwoordelijkheid als ouder De taak van de ouder langs het sportveld is vaak beperkt tot aanmoedigen en een bemoedigend knikje na een mislukte actie. Veel meer kun je niet doen, voor je het weet bemoei jij je met technische of tactische zaken, waar je maar beter van weg kunt blijven. Laat dus de winst en punten aan je voorbijgaan. Kijk vooral naar de inzet, het proces en plezier, niet naar de stand of de uitslag. Toch heb je als ouder/opvoeder veel invloed op de mentale ontwikkeling van je kind. Die taak wacht niet alleen aan de rand het veld, baan of bad. De mentale vorming begint vanaf de geboorte en vindt voortdurend plaats. Laten we kijken hoe je als ouder de mentale weerbaarheid kan ondersteunen. Mentale weerbaarheid is het vermogen om te kunnen omgaan met uitdagingen, stress en druk Wat is mentale weerbaarheid? Mentale weerbaarheid is het vermogen om te kunnen omgaan met uitdagingen, stress en druk. Mentaal weerbare sporters zijn in staat om tegenslagen als een blessure, een misgelopen of verloren finale snel achter zich te laten. Zij laten het hoofd niet hangen na een mislukte actie en kunnen snel omschakelen na een tegendoelpunt. Is dit een karaktertrek, aangeboren eigenschap of kun je het leren? Waarom zijn sommige sporters hier veel beter in dan anderen? Uit wetenschappelijk onderzoek blijken vier onafhankelijke factoren de mentale weerbaarheid te vormen, namelijk: controle, uitdaging, betrokkenheid en vertrouwen. Deze vier factoren zijn voor een groot gedeelte beïnvloedbaar en aan te leren. Al is dit natuurlijk wel een proces van jaren. Het is de optelsom van jarenlang gefocust met je sport bezig zijn en te leren zien hoe je het beste je eigen weg kunt volgen, onafhankelijk wat er om je heen gebeurd. Controle Als een sporter controle ervaart over zichzelf en het gevoel heeft invloed uit te kunnen oefenen op zijn omgeving, neemt de weerbaarheid toe. Als

8

Deze foto van Onbekende auteur

is gelicentieerd onder CC BY-

SA-NC

ouder is het vooral zaak om hierin het goede voorbeeld te geven aan je kind. Jezelf emotioneel te beheersen in allerlei situaties, langs de baan maar ook in het verkeer of in een echtelijke ruzie. Zelf verantwoordelijkheid nemen voor je eigen aandeel en zaken als pech of tegenslag accepteren, in plaats van de schuld buiten jezelf te zoeken en anderen de schuld geven. Bij verlies afgeven op de tegenstander, scheidsrechter of coach is dus niet bevorderlijk voor de weerbaarheid. Uitdaging Als een sporter de uitdaging kan zien in moeilijke opgaven, is zijn weerbaarheid een stuk steviger, dan als hij hierin vooral bedreigingen ziet. Als ouder kun je hieraan bijdragen door vertrouwen uit te stralen als het moeilijk wordt. Geen extra druk opleggen en vooral niet gaan doemdenken over zaken die mis kunnen gaan. Een zogenaamde ‘ongunstige’ loting kun je terloops benoemen als een mooie test of uitdaging. Johan Cruijff wilde vroeger ook graag de sterkste tegenstander uit de loting. ‘Dan heb je die tenminste gehad’. Betrokkenheid Als je kind een hoge betrokkenheid heeft met wat het wil bereiken, maakt dit hem onverstoorbaarder voor mislukkingen. Laat dus jouw eigen doelen achterwege en laat je kind volledig de zijne kiezen. Als je kind het voor jou gaat doen, omdat jij iets zo graag wilt, zal dit geen stevig weerbare sporter opleveren. Wel kun je je kind, daar waar mogelijk, faciliteren in de weg naar het doel. Maar denk eraan, laat je kind wel de keuze. Als het liever een niveautje lager gaat spelen omdat het dan minder druk ervaart, beter het huiswerk kan doen of liever met zijn vriendjes speelt, is dit natuurlijk ook prima. Ook al zag jij misschien liever een glansrijke sportcarrière voor je kind weggelegd. Vertrouwen Als een sporter ten slotte veel vertrouwen heeft, maakt dit hem minder kwetsbaar voor stress. Een zaak dus om je kind onvoorwaardelijk te steunen, te stimuleren en vertrouwen te geven. Een sterk recept voor een weerbaar kind.

Het belangrijkste is dat je ruimte en vertrouwen geeft.

Geef het goede voorbeeld De kunst is dus je kind vrij te laten zijn of haar eigen pad te kiezen, doelen te stellen en dromen te volgen. Als ouder kun je relatief weinig doen om je kind mentaal weerbaarder te maken. Het belangrijkste is dat je ruimte en vertrouwen geeft. Hiernaast kun je het goede voorbeeld geven. Dat is niet altijd makkelijk, want ouders zijn ook maar mensen. Dus leer controle te krijgen over je eigen emoties, zie waar je invloed op hebt en waar niet. Geef niet de schuld aan zaken waar je geen invloed op hebt. Accepteer zaken als toeval en pech als onderdeel van het leven. Want het is niet voor

9

niets dat coaches aangeven dat de mentaal weerbare kinderen vaak rustige, betrokken en tegelijkertijd relativerende ouders langs de kant hebben staan.

(Top)sport-ouder checklist:

Leer je kind controle te krijgen over die zaken waar het invloed op kan uitoefenen. Het meeste invloed heeft een kind op zijn eigen reacties en emoties, dromen en doelen.

Leer je kind tegenslagen te zien als een uitdaging, in plaats van een moeilijkheid.

Wees een onverstoorbaar voorbeeld en neem verantwoordelijkheid voor je eigen gedrag.

Ivo Spanjersberg is sportpsycholoog, communicatietrainer en coach. Hij werkt al jaren met topsporters en professionals uit diverse disciplines en schrijft over het mentale aspect van sport.

(www.ivospanjersberg.nl)

Met de muziek van het Allegro uit de Symfonie nr. 3 in F opus 90 door het Rotterdams Philharmonisch Orkest in De Doelen nog in mijn hoofd laat thuisgekomen op vrijdag de 5e oktober. En dan schiet me te binnen: Shit, ik moet nog een stukje schrijven voor de Catch! En waar moet ik dan over schrijven? Over alweer een verloren wedstrijd of iets anders. Immers na de gewonnen wedstrijd tegen Hawks op 13 juli werd er verloren van: Wizards of Boz met 13 – 5 en 11 – 6, met 18 – 11 van Islanders en met 7 – 2 van

Ridderkerk Rowdies, volgens hen met 8 -2. [Over deze wedstrijd wil ik nog wel wat publiceren!!] Toen dacht ik: “Ik ga schrijven over afvallen” in aansluiting op mijn vorige stuk over “Jo-Jo-effect”, wat ook niemand gelezen heeft, want ik hoor nooit enige reactie op mijn bijdrage aan ons voortreffelijke clubblad.

Afvallen – dus.

10

We begonnen de competitie na de wintertrainingen in de hal, die overigens wel aardig werden bezocht met 14 man en 2 trainer/coaches. Na twee wedstrijden viel Thijs Timmerman af > een jong gezin, ander huis gekocht waar verbouwd moest gaan worden en een drukke baan in de binnenvaart. Na vier wedstrijden viel Roland van Drunen af > jonge hond, die moeilijk alleen thuis kon blijven en ………………………. Na de zomerstop viel Rob Borsje af als trainer/coach. Hij voelde zich weinig betrokken bij de trainingen en de wedstrijden. Dat was (en ben) ik niet met hem eens. Gelukkig sloot toen Cees van Donselaar weer aan {eerder had hij mij ook al geholpen toen Rob Borsje tobde met een geopereerde knie}. Ook na de zomerstop viel Rob van den Boomgaard af (dat had hij al eerder gedaan na een operatieve ingreep!). Zijn rechterarm deed niet meer wat die moest doen op bepaalde momenten en dan bedoel ik tijdens de wedstrijden, want de jongens van mijn team hebben al gauw andere gedachten bij zulke gebeurtenissen. Eveneens na de zomerstop viel Gert Kooman af. Hij is onze vaste scheidsrechter bij thuiswedstrijden, maar door een vervelend auto-ongeluk kon hij helaas niet meer naar Zwijndrecht komen. Gelukkig is hij nu weer een beetje bijgekomen en hoopt hij bij onze laatste wedstrijd op 13 oktober weer aanwezig te zijn, misschien als scheidsrechter en anders als bezoeker. Het begon al aardig op het liedje van de “Tien kleine n……..tjes” te lijken en ik verwachtte het ergste, zeker toen Cees en ik tijdens een trainingsavond alleen op het veld stonden, met Jeffrey, dat dan weer wel. Kan een verloren wedstrijd ook positief blijken en dan ook nog als je zelf geblesseerd raakt. Ja, dat kan.

11

Op 30 september zouden we volgens de competitie uit spelen tegen Ridderkerk Rowdies. Het was prachtig weer en om 13.00 uur was de wedstrijd gepland. Van de 14 spelers van het begin (zie boven) had ik er die dag 6 (zegge en schrijve ZES). Om dat ik de bui al zag hangen (en dat met dat mooie weer) had ik dames ingeschakeld en Marc, de vader van Anne-Bo en nog twee meiden (geloof ik). Suus Snikkers, Jewel en Milou zouden ook meedoen. Na overleg met R.Rowdies werd goedgevonden dat Suus op 3 en Milou op 2 mochten spelen. Vol goede moed aan de wedstrijd begonnen en Milou speelde heel knap als catcher op de sneltreinballen van Gert (de andere Gert, dan!). Marc scoorde zijn allereerste honkslag en kwam nog door een P.B. (doorgeschoten bal bij de catcher) op het 2e honk. Bij het begin van de volgende inning bleek hij bij het honklopen een zweepslag te hebben opgelopen en moest uitvallen (waarop Peter Kras zei dat hij het tenminste nog drie wedstrijden had volgehouden aan het begin van zijn softbalcarriere). Gelukkig kwam Barry net op dat tijdstip aan na 48 minuten rijden vanuit Dordrecht en hij kon gelijk het veld in en Jewel op het 2e honk, iets wat ze perfect deed. Vervelend voor mij was het dat Milou een fout-geslagen bal keihard op mijn linker scheenbeen sloeg (gelukkig niet op mijn in mei j.l. geopereerde rechterbeen) waardoor ik minstens drie weken geblesseerd was. Maar ik neem haar dat absoluut niet kwalijk, want ze speelde als catcher een dijk van een wedstrijd. Nu vandaag nog tegen Spikes 2 (die eergisteren met 22 – 6 van Wizards of Boz wonnen) en dan de 13e oktober tegen The Hawks, waar we twee keer eerder dit jaar van wonnen. Daarna zien we wel wie er nog meer afvallen en wie er bijkomen (toch “Jo-Jo”-effect? Iets voor jou Herensoftbal, meld je aan, dames mogen kennelijk ook! Theo Huizer 06 26244882 huizertheo2@gmail.com P.S., de wedstrijd tegen Spikes 2 hebben we verloren! Dat lag niet aan scheidsrechter Katja en ook niet aan veldfouten en zeker niet omdat we slecht speelden: na ruim anderhalf uur konden we met opgeheven hoofden het veld verlaten en we waren deze keer met precies 9 man compleet. Jordy Jankewitz speelde een wereldpartij. Uiteindelijk werd het 6 tegen 12. Gert gooide 2 x 3 slag, 3 x 4 wijd en 2 x geraakt werper. Hij kreeg 15 honkslagen tegen en zijn veld maakte 3 fouten. De pitchers van spikes gooiden 2 x 3 slag, 6 x 4 wijd en wij sloegen 3 honkslagen, hun veld maakte ook 3 fouten. Nu op 13 oktober de laatste wedstrijd tegen Hawks nog winnen en dan kunnen we het seizoen 2018 gaan evalueren.

12

Wat houden wij toch van het naseizoen! Iedereen is na de vakantie weer fris begonnen en we hebben alweer lekker wat aanloop bij de trainingen. In onze klasse is het zo dat je het seizoen begint met een volledige competitie en na de zomerstop met de teams verder speelt die het meest competitief zijn met jouw team. Wij spelen tegen Neptunus, Islanders en Urban 010. Helaas heeft Urban zich na een wedstrijd terug getrokken uit de competitie. Wij hebben een wedstrijd tegen/met pupillen 1 gespeeld, omdat we toch een weekend vrij hadden. We lenen wel eens spelers van ze en de kinderen leren daar zoveel van dat het ons leuk leek eens echt samen op het veld te staan…

We zijn inmiddels een paar wedstrijden verder en ik moet zeggen dat we als een speer gaan! In de nacompetitie hebben we alles gewonnen en we staan dus nu op de EERSTE PLAATS!!! Maar vooral: wat een plezier hebben we steeds met de wedstrijden! De kinderen zijn steeds meer op elkaar ingespeeld, willen het beste uit zichzelf halen voor het team, en het fijnst is nog wel dat ze zich echt om elkaar bekommeren, gaat het bij de ene even wat minder praat de ander weer moed in! Daar worden wij als coaches heel erg blij van! De hulp van Gert (Huysman, pitcher HSB en vader van Sid en Tex) helpt ook heel erg mee…..STELEN! STELEN! STELEN! is zijn devies en het werkt! We hebben al heel veel punten

kunnen scoren door de snelle benen en tactisch honklopen 😊 Dat Duncun

afgelopen zaterdag een dikke homerun sloeg en Eva een zeer onverwachte vangbal als catcher maakte en we zo de wedstrijd wonnen zijn alleen maar extra kersen op die heerlijke taart die Pupillen 2 heet!!!

En dan na de laatste wedstrijd lekker aan de patat en wat erbij hoort.

13

Met een veredeld pupillenteam gingen we onbevangen de competitie in. Geen pupillen softbal, maar softbal in de oudere leeftijdsgroep, mede omdat we in 2017 met een heel ruime voorsprong kampioen geworden, met meestal heel veel voor en weinig tegen. Veredeld, omdat er maar vier echte softbalaspiranten (Sofie, Femke, Anne Bo en Merel) in de teamopgave stonden. Verder werd dit team aangevuld met pupillen (Bente, Eva, Julie, Sophie en Kika – als ze het kon redden met haar wedstrijden van the Hawks honkbal pupillen). Later kwamen hier zelfs nog twee meiden van pupillen 2 bij (Viënna en Eva 2). Mede omdat Julie haar arm brak, eh nee wacht. Twee keer haar arm brak (wel links en rechts). Heel voortvarend gingen we van start. Bij de zomerstop stonden we op de eerste plaats met negen wedstrijden van de 11 gewonnen en slechts één verloren, met Saints op een kleine achterstand, de tegenstander waar we als enige van verloren hadden, maar die we, in de laatste wedstrijd voor de stop, uit een ogenschijnlijke onoverbrugbare achterstand toch nog wisten te verslaan. Onze eerste wedstrijd na de stop was tegen Catch. Het gejuich bij ons was groot toen we hoorden dat zij van Saints hadden gewonnen. We zagen het kampioenschap al gloren. Maar dan moet je wel spelen zoals we dat deden voor de stop. Slaan was een stuk minder en ook verdedigend liep het niet helemaal op rolletjes of eigenlijk helemaal niet. Twee weken later hadden we een toernooi op ons veld met twee wedstrijden die voor de competitie mee zouden tellen. De eerste was ouderwets: slaan en verdedigend goed, een regelmatige overwinning. We stonden nog steeds nummer 1. Maar wat ons dan bezielde in die tweede wedstrijd? Geen idee. Ik weet wel wat de uitkomst was: verloren en de zekerheid dat we de rest van de wedstrijden moesten winnen om kampioen te worden. Dus een week later, met coach Katja ook weer in de gelederen, op naar de koploper (Saints). Te weinig geslagen en in twee innings de wedstrijd weggegeven. Jammer. 9-4 verloren. Een zwaar seizoen ging zijn tol eisen. (Bijna iedereen speelde wel in twee teams en sommigen zelfs in drie.) Nog drie wedstrijden te gaan. Eerst een dubbel tegen de nummer twee, Hoofddorp Pioniers, want we waren inmiddels gezakt naar de derde plaats. De punten werden gedeeld. Als ik dit schrijf (half oktober) rest ons nog één wedstrijd: morgenochtend tegen Thamen in Uithoorn om half elf. Lekker vroeg ons bed uit. Als we winnen zijn we gedeeld tweede. Zo niet dan zijn we derde. Maar hier schrijf ik morgen verder over. Dat is wel het voordeel dat de deadline voor de

14

Catch steeds uitgesteld wordt. Het hele seizoen kan beschreven worden. Verder rest mij nog te bedanken: alle ouders die steeds weer wilden rijden. Otto voor het scoren. Die paar gastspeelsters die ook nog mee wilden spelen: Sanne en Melissa. Helaas blijft hockey hun sport. En het weer, dat het hele seizoen goed meegespeeld heeft. Gelukkig wel, want anders hadden we in november nog in moeten halen. Nu rest ons nog het Jeugdkamp en de MVP-party en dan gaan we alweer beginnen met de eerste trainingen voor het nieuwe seizoen. Groeten Rob (en ja ik ben er volgend jaar ook weer bij). Oh ja, ik zou nog schrijven over onze laatste wedstrijd. Bij deze. Om 08.15 uur stond de eerste fanatiekeling al te wachten. Iets later kwam ik aan met speler nummer twee. En vijf minuten later gingen we met bijna de helft van ons team (vijf meiden) richting de Kwakel. De rest van het team kwam direct daarnaartoe. Uiteindelijk stonden we daar met elf meiden. Zoveel hadden we nog geen wedstrijd gehad. Na waarschijnlijk een inspirerende speech mijnerzijds gingen we gelijk goed van start. Om dit ook de hele wedstrijd vol te houden. Uiteindelijk werd het 2-16 in ons voordeel. Wat dus ook betekent dat we gedeeld tweede zijn geworden. Een uitstekend resultaat.

Zo het seizoen zit erop! Morgen gewoon weer trainen. Ik zou niet durven om te zeggen dat we niet trainen.

15

Nog maar een paar wedstrijden te gaan! We staan op een stabiele 3e plaats in onze competitie, we hebben het gezellig in de dug outs en willen volgend jaar MEER!!! In onze competitie hebben we Hellevoet Athletics en Eurostars boven ons staan, allebei sterke teams en toevallig ook teams die we na de zomerstop tegen ons hadden! Hellevoet Athletics hebben we geen punten mee naar huis gegeven, toen ze bij ons te gast waren. Daarvoor waren ze ongeslagen dus ze keken wel wat zuur na de wedstrijd…de week erop was Eurostars aan de beurt. Hoewel ze de slagkracht van een honkbalteam

hebben…..lieten wij ons wel even op voorsprong staan! Helaas hebben we de pot uiteindelijk verloren, maar we zaten er zeker goed op en het was heerlijk goeie tegenstand te hebben! Afgelopen zondag hebben we een heerlijke BBQ gehad van onze lieve coaches en Willem, we hebben genoten! Ontzettend bedankt mannen

❤ we hopen dat jullie blij zijn

met de kadootjes. Jan vertrekt binnenkort naar Australië voor een mooie reis en Arie wil ons weer vanaf de tribune aanmoedigen. Bedankt voor alles!!

Toestemmingsformulier gebruik beeldmateriaal leden Sinds jaar en dag zijn we gewend dat we van leuke gebeurtenissen op de vereniging foto’s delen in de Catch, op de website, in de nieuwsbrief, etc. Wie wil er nou niet een leuke teamfoto van zijn of haar kampioensteam op

16

de website of een foto in de Catch als illustratie bij de tekst. Ook foto’s terugkijken van de MVP party zorgt voor mooie herinneringen en verhalen daarbij. Een oproep op facebook om naar een wedstrijd te komen kijken, heeft natuurlijk meer effect, dus levert meer publiek op, als er een gezellige foto bij staat. Om deze foto’s te mogen publiceren moeten wij inmiddels aan formaliteiten voldoen. Onze leden moeten toestemming geven om een foto te publiceren. Hiervoor is een formulier gemaakt. Het “Toestemmingsformulier gebruik beeldmateriaal leden”. Hierop kunnen de leden (voor de kinderen onder de 16 jaar een ouder namens het lid) aangeven of beeldmateriaal gebruikt mag worden. Meestal zal het hierbij om foto’s gaan, maar het kan ook een filmpje betreffen. Op dit formulier geven de leden aan of JA, gebruik gemaakt mag worden van foto’s of NEE, zijn of haar foto’s mogen niet gebruikt worden. Wij hebben besloten om geen uitgebreid keuzemenu op te nemen, maar de keuze te beperken tot Ja of Nee. De begeleiding van een team zal immers bij het maken van foto’s rekening moeten houden met de keuze van een lid. Net als alle andere functies binnen de vereniging bestaat de teambegeleiding bij ons 100% uit onbetaalde vrijwilligers. Zij hebben niet voor deze vrijwilligersfunctie gekozen om een uitgebreide administratie van wensen bij te houden, maar om een team zo goed mogelijk te begeleiden bij trainingen en wedstrijden, om spelers en speelsters zo goed mogelijk de ins and outs van honk- en softbal bij te brengen en een team als een team te laten presteren. En gelooft u mij, dat alles kost meestal al moeite genoeg. Om de kans op fouten (het publiceren van een foto van iemand die Nee heeft gezegd) zo klein mogelijk te maken, is het de bedoeling dat deze leden niet poseren voor de foto’s die in de loop van een seizoen gemaakt worden. Immers, als je niet op een foto staat, kan het ook niet fout gaan. Wij hopen dat iedereen hier zoveel mogelijk rekening mee houdt, zodat het de vrijwilligers niet moeilijker wordt gemaakt dan nodig is. Op 3 november wordt de jaarlijkse MVP party gehouden. Ik weet dat Anneke heel graag foto’s van MVP’s, beste slagmannen en -vrouwen en kampioensteams wil maken en op de website wil zetten. Zodat we dit nog eens terug kunnen kijken en zodat mogelijke nieuwe leden kunnen zien dat wij een leuke, gezellige vereniging zijn. Dan moeten we wel de JA formulieren binnen hebben. Ik probeer bij teams langs te gaan en de formulieren uit te delen en te verzamelen, ook zal ik formulieren in de kantine neerleggen. Uiteindelijk moeten deze formulieren weer bij mij terecht komen. Je kunt ook een formulier bij mij opvragen per mail (secretaris@hsvzwijndrecht.nl). Ellen

17

18

Een catch phrase is een uit het Engels ontleende term om een zin of

uitdrukking aan te duiden die spontaan populair wordt en aanslaat ("to

catch on") door regelmatige herhaling. (bron: Wikipedia) Gehoord bij de pupillen 2:

Suuz huilt, dus ik denk dat we kampioen zijn🙈🙈😂😂

Seizoen 2018

We startten de competitie met vijf aspiranten, vijf kanjers dat zeker, maar zou het lukken om elke wedstrijd met negen spelers te spelen? Ik hoopte het met heel m'n hart. Inmiddels is de laatste wedstrijd gespeeld en wat hebben ze het goed gedaan. Als ik het goed geteld heb zijn er 15 jeugdleden bereid geweest om met ons mee te spelen. Van net nieuw, pupillen 1 & 2 tot junioren, van één wedstrijd tot (bijna) allemaal. De eerste wedstrijden wat aftastend maar wat hebben ze leuke dingen laten zien. Het mooiste compliment kwam denk ik van de supporters van Eurostars (de kampioen die alle wedstrijden won): 'we vinden het leuk om tegen jullie te spelen, want jullie geven tenminste tegenstand'. Zo die kunnen we mooi in onze zak steken. Naast alle spelers wil ik ook de coaches bedanken, Rob - ook voor al het geregel van spelers, Katja - stond naast de pup 1 en de softbal aspiranten ook voor dit team klaar, Mike en Joris voor het bijspringen als Rob en/of Katja niet konden. Ook al is het voor de jeugdleden een intensief seizoen geweest met veel wedstrijden ik ben er supertrots op onze jeugd dat ze dit met elkaar en voor elkaar hebben gekregen. Dit laat zien dat we naast een kleine vereniging (qua aantal leden) ook een grote vereniging zijn. Groet Otto

19

Zou deze scheidsrechter problemen krijgen met de werper nu hij twee wijd en geen slag aangeeft.

20