NATUURSTEEN PLAATSINGSVOORSCHRIFTEN Wanneer u kiest voor natuursteen dient u rekening te houden met de bestemming van de buitenvloer. Is het resultaat een terras of een oprit? Het spreekt voor zich dat de tegel dunner zal mogen zijn in het eerste geval dan in het tweede. Doorgaans houdt men zich aan een dikte van 3 cm. Indien er geen wagen op moet staan is 2 cm soms al voldoende (afhankelijk van het soort natuursteen). Leisteen mag zelfs nog dunner zijn (één tot anderhalve centimeter). Bestel alle tegels in één keer. Tegels van verschillende partijen kunnen onderling van tint verschillen. Bestel ook voldoende materiaal. Bijleveringen kunnen immers steeds van tint verschillen. Bovendien dient u snijverlies ook mee te rekenen (afhankelijk van het formaat van de natuursteen en de grootte en vorm van de te betegelen ruimte). Voor vierkante formaten bedraagt die 5 à 10%, voor banden bedraagt het snijverlies 3 à 5%. Opgelet: sommige materialen bevatten breuklijnen, waardoor het verlies bij plaatsing groter kan zijn (10 à 15%). Raadpleeg steeds de technische fiche van het betreffende materiaal.

Door tegels uit verschillende paletten door elkaar te verwerken, verkrijg je een harmonieuze kleurschakering. De breedte van een oprit: de gemiddelde auto is ongeveer 1,6 meter breed, dus een oprit met een breedte van 2,5 meter, de breedte van een gemiddelde parkeerplaats, lijkt voldoende. Om boodschappen goed te kunnen uitladen is het plezierig als het portier wijd open kan staan. Daarom is een breedte van 3,2 tot 3,5 meter op de plaats waar de auto geparkeerd staat een betere maat. Draag er zorg voor dat de betegeling zich ter hoogte van de woninggevel onder de waterkerende laag bevindt. Stilstaand water is de belangrijkste vijand van een betegeld oppervlak. Daarom moet van bij het begin gedacht worden aan een degelijke drainage. Een vochtdoorlatende ondergrond is van kapitaal belang. Bovendien is een helling een noodzaak om een goede afwatering te verkrijgen. 1 à 2 cm per meter kan je als regel hanteren. Zorg er natuurlijk ook voor dat deze helling van de woning weg gebeurt. Let erop dat u de tegels niet tot vlak tegen de gevel plaatst en dat u een zetvoeg voorziet. De natuursteen zal immers uitzetten in de zon en krimpen bij afkoeling of vorst. Indien de zetvoeg wordt vergeten, kan het uitzetten en krimpen niet normaal plaatsvinden en zal de tegel uiteindelijk barsten. Voorzie dus randvoegen tussen terras en gevel. Dit gebeurt best met een vochtdichte, elastische bewegingsvoeg ( vorstvrije kit of profiel). Volg ook steeds de volgende regels ivm uitzettingsvoegen bij grote terrassen: uitzettingsvoegen dwars door zandbed en mortel zijn verplicht:

Donkere tinten blootgesteld aan de zon: terras > 35 m2 of de lengte meer dan 5 m

Lichte tinten blootgesteld aan de zon: terras > 35 m2 of de lengte meer dan 6 m

Donkere tinten niet blootgesteld aan de zon: terras > 35 m2 of de lengte meer dan 8m

Lichte tinten niet blootgesteld aan de zon: terras > 35 m2 of de lengte meer dan 10 m.

Opgelet: bij strips zijn deze normen strenger (zie verder punt 5.) Plaats de tegels nooit tegen elkaar! Wat betreft de voegbreedte, kan er vooral bij gladde oppervlakken, zoals blauwe hardsteen geschuurd, vrij dun worden gewerkt (4 à 5 mm). De meeste natuurstenen zijn echter niet zo maatvast. Voegen van 8 tot 10 mm vormen dan ook geen uitzondering. Bovendien wordt voor terrassen zo’n voeg aangeraden om een vlotte uitzetting en inkrimping mogelijk te maken. Tenslotte is in de meeste gevallen het inwassen van de betegeling onmogelijk, omdat door het ruwe oppervlak er teveel cementresten zouden achterblijven. Vandaar dat men dan een voegijzer (dunste: 5 mm) moet gebruiken. Plaats de tegels bij voorkeur niet met een verspringende voeg of op halfsteensverband. (Enkele materialen uit ons gamma zijn echter voldoende dik en sterk om dit toch toe te laten.) Schuif de tegels niet over elkaar om krassen te voorkomen. Bij buitentoepassingen van natuursteen is het belangrijk voor ogen te houden dat, afgezien van de mechanische belastingen, de voornaamste krachtwerkingen hier in de hand gewerkt worden door het klimaat. We denken bijvoorbeeld aan het afwisselend droog en nat zijn of het vriezen en dooien. Daarnaast hebben ook diverse menselijke activiteiten zoals voetgangersverkeer, stoten, autoverkeer, … een invloed op de buitenvloer.

1 Plaatsing op een drainerende betonlaag Voor een terras moet de fundering gelegd worden tot onder de vorstlijn, ongeveer 40 cm onder het pas van de vloer:

- drainerende steenslaglaag, goed ingezakt en aangedamd, van ongeveer 20 tot 30 cm

- korrelbeton van ongeveer 15 cm: samenstelling: 150 kg cement per m2 granulaten 8/22 of 10/20.

- gestabiliseerd zandbed van ongeveer 5 cm, samenstelling: gewassen rivierzand 0/5 of 0/7 mm gemengd met wit

cement, een weinig nat gemaakt en ineengeklonken: verhouding: 9 delen zand vr 1 deel cement

- legmortel van maximum 3 cm. De tegels worden vol in de mortel gelegd, dus niet in ‘dotten’, samenstelling: wit

zand 0/2 mm gemengd met wit cement,verhouding: 4 delen zand voor 1 deel cement

- bevloering

1.Tegelvloer (helling > 1,5 %) 2. Legmortel 3. Gestabiliseerd zandbed 4. Korrelbeton 5. Drainerende steenslaglaag 6.Randsteen 7. Randdraineerzone 8. Geotextiel dat de randsleufbekleedt 9. Draineerbuis (diepte afhankelijk van de plaatselijke omstandigheden) 10. Volle grond 11. Soepele voeg

2 Plaatsing op een betonnen onderlaag:

Vermijd een betonnen draagvloer, want op beton (weinig poreus) blijft het water gemakkelijker staan en kan het terras later ook opvriezen. Bovendien heeft beton ook een grotere krimp, wat later tot barsten in de tegels door zetting kan leiden.

Heeft u toch een betonnen draagstructuur, doe dan het volgende:

Op het beton breng je een drainagemat (bvb een Traubamat van Schlüter). Daarna zijn er twee mogelijkheden:

A. Je legt een gewapende chape met een minimumdikte van 5 cm. Laat deze dekvloer voldoende uitdrogen

(minimum 28 dagen). Daarna lijm je de gekalibreerde tegels met een aangepaste lijm op de dekvloer. Het grote

voordeel van deze methode is dat het terras geen contact heeft met het beton en dus afzonderlijk kan reageren

op de wisselende weersomstandigheden.

B. op de drainagemat werkt men verder op de traditionele methode: gestabiliseerd zandbed, mortel en

bevloering (zie hierboven in punt 1.)

1. Tegelvloer (helling > 1,5 %) 2. Dikke mortellijm of legmortel 3. Gewapende dekvloer 4. Draineerlaag met waterafvoer 5. Betonvloer 6. Drainerende steenslaglaag 7. Afvoergeul 8. Volle grond 9. Soepele voeg.

3 Plaatsing op tegeldragers: Wordt vaak toegepast voor dakterrassen en balkons. Deze methode is ook geschikt voor het gelijkvloerse terras als dit niet bereden kan worden door auto’s. Let wel: voor deze plaatsingsmethode dient de natuursteen wel een minimumdikte te hebben: zeker niet dunner dan 3 cm afhankelijk van het soort materiaal en het formaat van de tegel. De ondergrond moet goed vlak zijn. Eventuele oneffenheden corrigeer je met passtukjes of roofing. De tegeldrager bepaalt de breedte van de open voeg.

4 Plaatsing op mortelzakjes: Wordt toegepast op dezelfde plaatsen als de plaatsing op tegeldragers. De tegels worden geplaatst op plastiek

zakjes gevuld met mortel. Je bepaalt zelf de voegbreedte (min 4 à 5 mm). Door gebruik te maken van afstandhoudertjes kan je de voegbreedte perfect en eenvoudig onder controle houden. Zolang de mortel in de zakjes niet

verhard is, kan je de tegels waterpas leggen.

5 Plaatsing van strips:

A. Als vloerbekleding: zie punt 1. of 2.

B. Als wandbekleding: Men dient een aangepaste water- en vorstbestendige kleefmortel gebruiken.

Dubbele verlijming is onontbeerlijk, dwz. zowel de rug van de strips als de ondergrond worden volledig ingestreken

met kleefmortel.

VLEKKEN ? Vlekken kunnen worden verwijderd op voorwaarde dat u daarvoor het juiste middel gebruikt op de juiste manier. Alle gebruikte ontvlekkingsproducten zijn in zekere mate gevaarlijk (ontvlambaar en/of giftig). Het is daarom steeds noodzakelijk handschoenen en een veiligheidsbril te dragen. De producten buiten bereik van kinderen houden en niet roken of eten terwijl u werkt met deze producten. Deze inlichtingen zijn gebaseerd op richtlijnen van het WTCB en onze jarenlange ervaring.

OORZAAK REMEDIE

Koffie of thee Ammoniak of zuurstofwater opgelost in water Schoensmeer Benzine op poetskatoen Kleurstoffen Bleekwater Konfituur Zuurstofwater verdund met water Inkt, kogelpen, potlood Ontsmettingsalcohol, zuurstofwater Fruit Zuurstofwater, aceton Olie, vet Benzine op petskatoen Haarlak Aceton Latex- of acrylverf Bleekwater Olieverf Trichlooretyleen Roest Oplossing van oxaalzuur in brandalcohol Bloed, gras, waterverf Ammoniak, zuurstofwater Urine Oplossing van kaliumhypobromiet (gevaarlijk) Wijn Ontsmettingsalcohol, bleekwater