Mountakhab Gids Editie 2 - Africa Cup 2012

PAGINA 2 | ATLAS-LIONS.NL MAGAZINE 2012

• Beëdigde vertalingen in het Nederlands, Arabisch, Frans en Spaans.

• Legalisatie van uw documenten in Nederland, Marokko en België.

• Juridische bemiddeling in Marokko, Nederland en België.

• Nederlandse taalles in Marokko.

• Arabika heeft 10 kantoren in oa. Amsterdam, Rotterdam, Brussel, Rabat, Tanger, Nador, Al Hoceima, Driouch, Ourzazate, Dusseldorf en Barcelona volgt.

• Echtscheidingen in Marokko & Nederland, binnen 3 maanden geregeld! • Eerst resultaat, daarna pas betalen. • Zeer flexibele betaalmogelijkheden.

Meer informatie over ons vindt u op onze website. Gaat u daarvoor naar Arabika.nl, Arabika.be of Arabika.ma.

Ook zijn wij telefonisch bereikbaar op de volgende nummers.

Nederland +31 (0) 20 4890993België +32 (0) 25 242 488Marokko +212 (0) 537724144

Voor gratis juridisch advies of spoedgevallen kunt u bellen naar :+31 (0)6 43 81 94 97 of +31 (0)6 2666 1234. We helpen u graag!

NIEUW PROJECT VAN ARABIKAArabikaIMMO.com kan u helpen met het verkopen, kopen en (ver)huren van grond, appartementen, huizen e.d. in Marokko. Als u geïntresseerd bent in het kopen van een appartement in het Noorden van Marokko (Al Hoceima, Driouch, Nador) belt u dan naar 06 2666 1234.

Ook voor advies of bemiddeling kunt u contact met ons opnemen.


Inhoudsopgave0412141516

18192022242627283031

3237

3840424952

53545558596067

Kwalificatie Marokko

Khalid Sinouh & Mimoun Ouled Radi

Marokko - Algerije (2004)

Column Youssef Aghmir

Interview Abdelhakim Chouaati

Column Youssef Ghazouani

Marokko - Tunisië (2004)

Column Mustapha Esadik

Landprofiel Tunesië

Landprofiel Gabon

Landprofiel Niger

Column Badr Aarab

Verwachtingen van Anass Achabar

Keuze van het Volk

Column Ahmed Boukha

Column Bilal Azaïmi

Interview Thijs Slegers

Column Mohamed Aknin

Vijf vragen aan Moestafa el Kabir

Vooruitblik met Mbark Boussouffa

Speelschema Afrika Cup

Interview Frank Kramer

Waar zijn ze nu?

Column Adam el Hachimi

Vijf vragen aan Mohamed Sinouh

Column Salim el Azimani

Marokko - Nigeria

Said Boutahar / Column Abdelbarr Benhnia

Guinee - Marokko

Ali Messaoud

Selectie Marokko 2012

Aziz Doufikar


DE KWALIFICATIECAMPAGNE VANMAROKKO


De kwalificatiereeks van Marokko verliep niet vlekkeloos. De Atlas Leeuwen wisten de eerste thuiswedstrijd niet eens te winnen van Centraal Afrika. Nadat het derde groepsduel tegen

Algerije werd verloren, zag het er slecht uit voor Marokko. Het elftal herstelde zich echter door de terugwedstrijd tegen Algerije met grote cijfers te winnen. De laatste twee wedstrijden waren minder overtui-gend, maar toch wist Marokko zich te kwalificeren. Hieronder volgt een overzicht van de kwalificatiewedstrijden van het Marokkaanse elftal.


Teleurstellend resultaatMarokko was de kwalificatiereeks voor de Afrika Cup 2012 slecht begonnen.

De Atlas Leeuwen wisten thuis niet te winnen van Centraal Afrika. Con-current Algerije liet ook punten liggen, waardoor Marokko geen achterstand opliep.

Marokko was in Rabat niet op volle oorlogssterkte. Aanvoerder Kharja ontbrak. Toch verwachtte iedereen dat Marokko deze wedstrijd zou winnen, omdat er een behoorlijk elftal op het veld stond. Voorin liepen Chamakh (Arsenal) en El Hamdaoui (Ajax). Beide spelers

imponeren bij hun clubs, maar daar was in deze wedstrijd weinig van te zien. Marokko creëerde weinig kansen en had daardoor ook geen recht op een beter resultaat.

Nordin Amrabat met Mbark Boussoufa

Foto’s door Mountakhab.net


El Hamdaoui belangrijk voor MarokkoMarokko deed goede zaken in de tweede wedstrijd van de kwalificatiecampagne voor de Afrika Cup. De uitwedstrijd tegen Tanzania werd omgezet in een kleine over-winning. Ajax-spits Mounir el Hamdaoui tekende voor het winnende doelpunt. Hij kwam tot scoren na een één-twee met Marouane Chamakh.

Marokko was tegen Tan-zania de betere ploeg. Vlak voor rust maakte

El Hamdaoui het enige doelpunt van de wedstrijd. De treffer kwam voort uit een één-twee met Cha-makh. El Hamdaoui gaf de bal aan Chamakh, die goed door-kopte, waarna El Hamdaoui de bal één keer liet stuiteren om ver-volgens de trekker over te halen. Tanzania werd zelden gevaar-lijk voor het vijandelijke doel. In de tweede helft probeerde het thuisland nog iets te forceren, maar het ontbrak Tanzania aan creativiteit in het aanvalsspel. Marokko liep door de overwinning in Tanzania drie punten uit op Alge-rije, dat van Centraal Afrika verloor. Voor Marokko bleek het verdedi-gingskoppel Benatia-Kantari sterk te zijn. Wellicht dat in de toekomst de verdediging hiermee eindelijk weer op het oude niveau kan komen. Bij Marokko was bondscoach Ge-rets nog afwezig. Hij maakte wel de opstelling, maar deed dat op afstand. Tijdens de volgende oe-feninterland tegen Noord-Ierland maakte hij zijn debuut.

Chamakh in actie



Marokko verliest beladen wedstrijd

In een zeer beladen wedstrijd verloor Marokko het derde kwalificatieduel van aartsrivaal Algerije. In het Algerijnse Annaba werd het 1-0 voor de oosterburen.

De kwalificatie was echter nog niet in gevaar, omdat alle landen in de poule op gelijke hoogte stonden. Zonde was het echter wel.

Marokko kwam al vroeg op achterstand. De scheidsrechter zag in de zesde minuut een opzettelijke handsbal van Hermach en wees naar de stip. Hassan Yebda scoorde uit de penalty. Het optreden van Marokko in de eerste helft was weinig inspirerend. Het elftal wist niet door te dringen op de helft van de tegenstander.In de tweede helft kwam

Marokko beter voor de dag. Er werden een aantal kansen gecreëerd, waarvan de grootste voor Benatia was. Zijn inzet werd echter van de lijn gehaald door de Algerijnse verdediging. Marokko kwam ook in de tweede helft niet tot scoren. Ondanks de nederlaag was er nog geen man overboord. Marokko zou echter wel de terugwedstrijd moeten winnen.

Chamakh protesteert tegen een schandalige beslissing van scheidsrechter Rajindraparsad Seechurn


Marokko neemt wraakMarokko had in het vierde kwalificatieduel tegen Algerije laten zien waartoe het

in staat was. De Atlas Leeuwen speelden na een moeizaam begin een ijzersterke wedstrijd. Algerije werd met een 4-0 afstraffing naar huis gestuurd. De grote man van de wedstrijd was Assaidi.

In een kolkend Marrakech had Marokko in de beginfase moeite om in de wedstrijd te komen. Naarmate de eerste helft vorderde namen de Atlas Leeuwen het heft in handen. In de 26e minuut resulteerde dat in de belang-rijke openingstreffer. Nadat de bal werd doorgekopt uit een corner, tikte Benatia de bal van dichtbij binnen. De Algerijnen waren gelijk van slag. Nog geen minuut na de 1-0, kreeg Marokko een grote kans op een tweede treffer. Assaidi, die samen met Benatia uitblonk, kwam echter net te kort. Marokko bleef de gehele eerste helft de bovenliggende partij. Marokko verdubbelde in de 39e minuut de score. Benatia stoomde op vanuit de ver-dediging, passeerde diverse Algerijnen en gaf een steekpass op Chamakh. De schaduwspits van Arsenal bleef koel en schoot raak in de korte hoek. Algerije gaf echter niet op. Het werd kort na het tegendoelpunt gevaarlijk met een bal op de paal. In de tweede helft probeerde Marokko de wedstrijd snel op slot te gooien. Chamakh, Assaidi en Belhanda wisten echter niet af te ronden. In de 61e minuut viel de beslissing. El Kaddouri kopte de bal naar voren en Hadji kon alleen op de keeper af gaan. De schaduwspits bleef koel voor de keeper en wist net als Chamakh het net te vinden in de korte hoek. Hierna was het de beurt aan Assaidi. Met een zaalvoetbal-beweging stuurde hij zijn directe tegenstander het bos in en wist de bal tussen de benen van de keeper door te spelen. Assaidi en invallers Boussoufa en El Arabi kregen nog de kans om er 5-0 van te maken, maar de eindstand bleef 4-0.

Hadji viert de 3-0


Marokko verzuimt vele kansen te benuttenMarokko kwam tijdens de vijfde kwalificatiewedstrijd in Bangui tegen

Centraal Afrika niet verder dan een doelpuntloos gelijkspel. In het eerste half uur deed het spel denken aan de wedstrijden tegen Algerije en Senegal. Na het eerste halfuur was het echter oppassen voor de mogelijkheden die Centraal Afrika kreeg. Dankzij een wereldredding van Nadir Lemyaghri bleef Marokko nog steeds in de race voor deelname aan de Afrika Cup 2012.

Marokko begon de wedstrijd ijzersterk en creëerde vele kansen. Youssef El Arabi, Abdelhamid El Kaoutari, Mbark Boussoufa en Youssef Hadji. Ze kregen allemaal grote kansen. De grootste kans in de eerste helft was misschien wel die van Youssef Hadji, maar hij gaf de bal iets te hard door aan Mbark Boussoufa.

De Anzhi spelmaker kreeg zelf ook grote kansen, maar zat niet echt in de wedstrijd. Hetzelfde geldt voor Oussama Assaidi, die in de tweede helft minder zichtbaar was. In de 30e minuut kreeg Centraal Afrika de grootste kans van de wedstrijd, maar keeper Nadir Lemyaghri bleef goed staan en later redde El Kaddouri de bal van de lijn. Vooral de tweede helft was spannend. Marokko

creëerde niet meer dezelfde kansen als in de eerste helft. In de 75e minuut besloot Gerets om El Arabi te vervangen voor Chihani. Toen al was meteen duidelijk dat de bondscoach niet meer vol op de aanval ging spelen.

Uiteindelijk is het niet vreemd dat Marokko uiteindelijk 0-0 heeft gespeeld. Door het slechte veld en het opvliegende publiek was het niet makkelijk. Er hadden echter best een aantal kansen benut mogen worden. Tijdens de Afrika Cup zal er ook op dit soort velden gespeeld worden. Tegen landen als Ivoorkust, Ghana en Senegal zal je nooit, maar dan ook nooit binnen 30 minuten acht levensgrote kansen kunnen creëren.

Assaidi



Eindelijk kwalificatieH e t M a r o k k a a n s e e l f t a l h e e f t z i c h i n h e t l a a t s t e d u e l g e k w a l i f i c e e r d

v o o r d e A f r i k a C u p i n 2 0 1 2 . D e A t l a s l e e u w e n w o n n e n i n M a r r a k e c h m e t 3 - 1 v a n Ta n z a n i a e n z i j n m e d e d a n k z i j d e w i n s t v a n A l g e r i j e o p C e n t r a a l A f r i k a ( 2 - 0 ) g r o e p s w i n n a a r g e w o r d e n . C h a m a k h , Ta a r a b t e n B o u s s o u f a w a r e n d o e l p u n t e n m a k e r s a a n M a r o k k a a n s e z i j d e .

In een uitverkocht huis werd eerst een minuut stilte gehouden en werd een stuk uit de Koran gereciteerd door de duizenden aanwezigen. Dit voor Zakaria Zerouali die dezelfde week overleed. Marokko be-gon de wedstrijd meteen goed. Adel Taarabt kon Ma-rokko in de eerste minuten al op voorsprong zetten.

De vervanger van de geblesseerde Youssef Hadji kon makkelijk binnenkoppen, na een goede voor-zet van Assaidi, maar zijn kopbal ging net over.

Even later schoof Marouane Chamakh de bal na een goede actie van Boussoufa net naast. Marokko kwam via Taarabt, Boussoufa en Assaidi tot goed voetbal, maar mistte de scherpte om een doelpunt te maken. In de 19de minuut was het dan toch raak. Adel Taarabt vond Oussama Assaidi vrij aan de lin-kerkant en die gaf een perfecte voorzet op Ma-rouane Chamakh. De lange aanvaller kon de bal wel erg makkelijk inkoppen, omdat de re-actie van de keeper niet geweldig was; 1-0.

Marokko bleef na de 1-0 goed voetballen en ging op zoek naar een tweede treffer. Adel Taarabt was het dichtst bij. De aanvaller zet-te zich na een combinatie met Chamakh goed vrij voor de goal, maar zijn schot ging net over.

Tanzania was tot dat moment geen enkele keer echt gevaarlijk geweest. Het was dan ook verrassend dat ze vlak voor rust tot scoren kwamen. Abdi Khassim Sadala kreeg een bal vrij aangespeeld en haalde direct hard uit. De bal vloog in de kruising: 1-1.

Na rust wist Marokko niet al te veel kan-

sen te creëren doordat de spelers veel balver-lies leden. In de 68e minuut kreeg Marokko op een mooie plek een vrije trap toegewezen.

Adel Taarabt ging achter de bal staan en de spelmaker krulde de bal prachtig de krui-sing in: 2-1. De aanvaller, die in de clinch lag met bondscoach Eric Gerets ging na zijn doel-punt af op diezelfde Gerets en omhelsde hem.

Na dat doelpunt bracht Gerets Youssef El Ara-bi erin voor Taarabt. Marokko werd daarna al-leen paar keer gevaarlijk via Oussama As-saidi. De linksbuiten van SC Heerenveen kwam steeds net tekort voor een doelpunt.

In de 89ste minuut zorgde Mbark Boussoufa voor de beslissing. De aanvaller van Anzhi schoot de afvallende bal in de verre hoek: 3-1. Inval-ler Youssef el Arabi had nog de kans op de 4-1, maar zijn schot werd gekeerd door de doelman van Tanzania.

Door deze over-winning was Ma-rokko groepswin-naar en plaatste het zich voor de eindronde van de Afrika Cup.


Khalid Sinouh en Mimoun Ouled Radi

Speciaal voor “de gids” ging redacteur Youssef Ghazouani langs bij PSV-doelman Khalid Sinouh en acteur Mimoun Ouled Radi. Het gesprek ging

over het Marokkaanse elftal en de komende Afrika Cup 2012. Een toernooi dat wordt georganiseerd door Gabon en Equatorial Guinea.

niet mee. Wat een toernooi ploeg is dat, zeg. Khalid: ‘’Ja, dat klopt. Historisch gezien doet Egypte het altijd goed tijdens de Afrika Cup.’’

In een eventuele kwartfinale zijn de mogelijke tegenstanders Mali of Ghana. Maakt Marokko kans tegen zulke landen? Khalid: ‘’Het Marokkaanse elftal heeft een heel getalenteerd team en kan echt van iedereen winnen!’’ Mimoun: ‘’Klopt. Marokko kan inderdaad van iedereen winnen, maar kunnen ook van iedereen verliezen! Maar nu zal dat met Gerets minder vaak voorkomen. Vroeger kreeg ik echt suikerziekte als ik naar het Marokkaans elftal keek!’’

De laatste twee wedstrijden van ons elftal tegen Oeganda en Kameroen waren niet echt positief, toch? Khalid: Ja, maar zoals elke toptrainer wilde ook de bondscoach Gerets nieuwe spelers testen . Door bijvoorbeeld spelers op andere posities te zetten. Ik moet eerlijk zeggen dat ik veel vertrouwen in de huidige selectie heb. Deze groep is hongerig naar succes. Niet alleen de groep, maar ook heel Marokko.’’ Mimoun: ‘’De Marokkanen hebben ook een succesje nodig! Gerets heeft met meerdere elftallen succes geboekt, dus hij weet hoe het is om in een toernooi te groeien. Ik denk dat Marokko echt een hele goede coach heeft binnengehaald. Alleen de keeperspositie is altijd een ramp geweest, dus hopelijk dat Khalid daar verandering in kan brengen. Al is het alleen maar om net als bij PSV de spelers in de kleedkamer te motiveren. We hopen allebei natuurlijk dat Marokko de Afrika Cup zal winnen. Als ze niet ver gaan komen zal dat echt liggen aan de ego’s. Dat een speler bij zichzelf gaat denken van: ‘ik wil de held zijn’.’’

Wie zal volgens jullie de Afrika Cup 2012 gaan winnen? Khalid en Mimoun: “We hopen dat Marokko insha allah de Afrika cup wint.” Mimoun: “Ja natuurlijk hopen we Marokko. Uit het verleden weten we dat er tijdens een toernooi altijd landen zijn die tijdens een toernooi iets speciaals hebben. Waar opeens alles lukt en dan worden ze kampioen. Kijk naar Griekenland (2004) bijvoorbeeld of naar het Nederlands elftal in 1988. In dat jaar won Nederland als enige keer een goot toernooi, het Europees Kampioenschap. Marokko heeft nu een toptrainer, goede spelers en met Khalid erbij (hopelijk) zal het een mooi toernooi voor Marokko kunnen worden.’’ Khalid: ‘’Er zijn ook andere kanshebbers. Landen als Ivoorkust, Ghana en Senegal zijn altijd sterk.’’ Mimoun: ‘’Ja, en Tunesië natuurlijk ook.’’ Khalid: ‘’Nee, geen Tunesië. Die zijn niet zo goed.’’

Mimoun: ‘’Je vergist je in Tunesië met al hun Brazilianen. Maar gelukkig doet Egypte dit keer

Youssef met Khalid & Mimoun


Mimoun: ‘’Ja, als we het over de favoriete spelers aller tijden hebben, kies ik voor Noureddine Naybet. Ik was al van fan Naybet toen hij nog in de beginjaren van zijn voetbalcarrière stond.’’

Wat is jullie allereerste Afrika Cup moment?

Mimoun: ‘’Mijn allereerste Afrika Cup moment was van 1996. Destijds speelde George Weah bij Liberia.’’Khalid: ‘’Ik weet dat niet meer. Vroeger had bijna niemand een schotel, dus je kon ook de wedstrijden van Marokko niet volgen.’’

En de omhaal van Mustapha Hadji tijdens de Afrika Cup van 1998? Waar waren jullie toen?

Mimoun: ‘’Ik was toen thuis. Ik was samen met mijn ouders naar die wedstrijd aan het kijken.’’

Khalid: ‘’Ja, ik weet nog wel waar ik was. Ik was samen met wat vrienden die dag in een koffiehuis. Ja, dat is waar ook. Dat is mijn allereerste Afrika Cup moment!’’

Youssef: ‘’Hartelijk dank voor jullie tijd. Ik hoop dat jullie voorspellingen uitkomen en dat Marokko de Africa Cup 2012 wint. In dat geval kom ik naar jullie terug voor een ander interview.’’ Khalid en Mimoun: ‘’Youssef, jij bent altijd welkom voor een interview. Succes met alles.’’

Wie is jullie favoriete speler?

Mimoun: ‘’Ik heb eigenlijk twee favoriete spelers, maar ik ben trots op alle spelers uit Nederland die momenteel in het nationale elftal spelen. Mijn favoriete spelers zijn bijvoorbeeld Oussama Assaidi en Mbark Boussoufa, omdat ze beide uit mijn buurt komen (Amsterdam-Oost red.). Verder ken ik Nordin Amrabat en Karim El Ahmadi ook persoonlijk. Iedere keer dat deze spelers de bal aanraken krijg ik een soort van kippenvel. Toen Nordin Boukhari en Ali Boussaboun voor Marokko speelden had ik precies hetzelfde gevoel.’’

En wie is volgens jou echt de beste?

Mimoun: ‘’Ik ben erg gecharmeerd van Oussama Assaidi. Verder weet ik dat Nordin Amrabat het heel erg goed doet in Turkije. Een speler als Karim El Ahmadi hoort daar eigenlijk ook wel bij. Hij is de speler die al het vuile werk opknapt. Assaidi hoeft niet eens in de wedstrijd te zitten. Hij kan met één actie de wedstrijd zo beslissen.’’

Khalid: ‘’Ik heb geen favoriete speler. Als ik zie dat ze als team spelen is dat voor mij al voldoende. Kijk, het is niet belangrijk wie de beste speler is, maar het belangrijkste is dat we winnen. Als de beste speler een keer El Hamdaoui, Kharja, Hadji of Amrabat is vind ik dat erg mooi. Het gaat mij echt om het collectief.’’

’Waarom hoor ik niet bijvoorbeeld niet de naam Chamakh?’

Mimoun: ‘’Ik zal je vertellen waarom. Ik denk dat hij de Marokkaanse ziekte heeft. Hij zit teveel achter de vrouwen aan. Als hij zich nou eens volledig richt op het voetbal en de vrouwen links laat liggen.’’

Wat is jullie mooiste Afrika Cup moment?

Mimoun: ‘’De omhaal van Mustapha Hadji tijdens de Afrika Cup 1998 tegen Egypte.’’ Khalid: ‘’De overwinning op Algerije tijdens de kwartfinale van de Afrika Cup 2004 in Tunesië.’’Mimoun: ‘’Die omhaal van Hadji was echt mooi. Hij kreeg de bal van rechts en opeens maakt hij die omhaal! Echt een kippenvel moment.’’

Khalid: ‘’Als we het nu toch over favoriete spelers hebben, dan kies ik voor Mustapha Hadji. Kijk, ik heb al die spelers zien opgroeien zoals Chamakh, Kharja en Youssef Hadji, dus die kan ik niet noemen. Mustapha Hadji was echt een kleurrijke speler. Zelfs de Nederlandse commentatoren waren gek op hem.’’

Khalid Sinouh


Legendarische wedstrijd Marokko – Algerije (Afrika Cup 2004)

Deze wedstrijd werd gespeeld op 8 februari 2004. Dit is zo’n voetbalwedstrijd die nog

op het netvlies staat van de Marokkaanse voetbalfan. Een thriller van de eerste orde. Voordat Marokko aan deze kwartfinale begon, had het team zich al met gemak voor deze ronde geplaatst. Marokko werd eerste in hun poule en wisten het sterke Nigeria onder zich te houden.

Zoals iedere supporter weet, zijn Marokko en Algerije aartsrivalen van elkaar. Onder

toeziend oog van zo‘n 22.000 toeschouwers in Sfax, werd zoals verwacht op het scherpst van de snede gespeeld.

De wedstrijd begon nogal rommelig. Ik kan mij nog goed herinneren dat zowel Marokko

als Algerije zoekende waren. De wedstrijd was nog maar kort bezig toen een doelpunt van Zairi werd afgekeurd. De vleugelaanvaller scoorde uit een halve omhaal maar helaas werd het doelpunt afgekeurd. Dit omdat de scheidsrechter al had gefloten voor een eerdere gemaakte overtreding.

In de eerste helft kwam het niet echt tot uitgespeelde kansen van beide landen. Het

waren voornamelijk hoge ballen, kopduels en veel harde overtredingen. Kort na rust kreeg een speler van Algerije een goede kans. Hij wist de bal echter niet goed te raken met zijn hoofd en de bal de juiste richting mee te geven.

Ook Marokko kreeg een mogelijkheid. Een te korte terugspeelbal bal bracht Marouane

Chamakh bijna in stelling. De Algerijnse doelman was net op tijd zijn doel uit om erger te voorkomen. Kort hierna was het weer de Algerijnse doelman

die zijn land een dienst bewees door een hard schot van Mokhtari te keren.

Verdediger El Kalkouri kreeg vervolgens de grootste kans van de wedstrijd. De verdediger

kreeg in het strafschopgebied de bal zomaar voor zijn voeten, maar liet de kans om Marokko op voorsprong te brengen onbenut. Hij schoot namelijk hoog over.

Het Marokkaans elftal kwam beter en beter in hun spel. De Algerijnen hadden hier geen

antwoord op. Inmiddels was Moha al in het veld gekomen en zoals de meesten weten zou hij hierna een belangrijke rol in deze wedstrijd gaan spelen.

Marokko bleef kleine kansen creëren. Dit keer was het Zairi die met een geplaatst schot

de keeper van Algerije probeerde te verschalken. Maar ook deze keer wist de doelman een doelpunt te voorkomen. Het doelpunt voor Marokko zou dan toch een keer moeten vallen.

Maar tegelijkertijd weet iedereen dat er een ongeschreven wet bestaat in het voetbal.

Als je zelf niet scoort dan doet de tegen partij dit wel aan de ander kant. Een voorzet vanaf de rechterkant werd door een Marokkaanse verdediger verlengd richting de tweede paal en kon zo binnen gekopt worden door Cherrad.

Na de tegentreffer leek Marokko gebroken. Het was tijd om naar huis te gaan. Het team

toonde veerkracht door gelijk met een slotoffensief te beginnen. Er waren nog maar enkele minuten te spelen, zonder blessuretijd.


Door dit offensief kwam de verdediging van Algerije flink onder

druk te staan en dat resulteerde direct in een kans voor Chamakh. De aanvaller van Marokko omspeelde de keeper van Algerije, maar schoot tegen de buitenkant van de paal.

Hadji was inmiddels ook het veld ingekomen in ruil voor een

verdediger. Marokko had op dat moment niet veel tijd meer: we praten letterlijk over enkele minuten waarin Marokko het tij kon keren.

Op het moment dat iedereen in feite de uitschakeling al geaccepteerd had,

gebeurde het onmogelijke. Moha zette een actie door tot aan de achterlijn en legde bal terug in het strafschopgebied. Vol bewondering en ongeloof zagen we hoe Maroune Chamakh met twee balcontacten de keeper het nakijken gaf.

Heel voetbal liefhebbend Marokko was door het dolle heen. Nu was het

aan Marokko om de wedstrijd tijdens de verlening in hun voordeel te beslissen. En dat deden de Atlas Leeuwen dan ook. Eerst was het Hadji, die Marokko op 2-1 zette. Na een mooie actie gaf hij een verdediger van Algerije het nakijken en schoof de bal zo onder de keeper door.

Vlak voor het verstrijken van de speeltijd maakte Zairi er 3-1 van.

De vleugelaanvaller werd de diepte in gestuurd, waarna hij de uitkomende doelman uitspeelde en de bal beheerst binnen tikte.

Column Youssef AghmirSoms is het beter

om nergens van uit te gaan tijdens de Afrika Cup wedstrijden van het Marokkaanse elftal. Het jaar waar ik mezelf beloofde om niks van het M a r o k k a a n s e elftal te verwachten, was tijdens de Afrika Cup van 2004 in Tunesië. Ik had me al voorgenomen om niet teleurgesteld zijn als ze zouden verliezen. Ik ben te vaak van een koude kermis thuisgekomen. Te vaak werden we verwend met prachtig voetbal tijden s oefenwedstrijden, maar werden we tijdens officiële wedstrijden met beide benen op de grond gezet.

Dat jaar werd het makkelijker voor me gemaakt om nergens van uit te gaan, omdat Marokko

bezig was met vernieuwen en voornamelijk nieuwe talenten in het team had. Tijdens dit toernooi maakten de Marokkaanse voetbalsupporters voor het eerst kennis met Youssef Mokthari, Marouane Chamakh en Youssef Hadji. Mede door deze drie talenten, wist Marokko de finale van de Afrika Cup te bereiken. Deze werd helaas, zoals jullie allemaal weten, met 2-1 verloren van gastland Tunesië. Voor mij was het bereiken van de finale al meer dan geslaagd. Dit was iets dat ik totaal niet zag aankomen. De wedstrijd die ik absoluut niet zal vergeten, was de kwartfinale tegen Algerije. Ik zat deze wedstrijd thuis te kijken met mijn vrienden; Ajouad, Omar en Youssef (Chagler).

Algerije is toch wel een soort vijand voor ons, dus de teleurstelling was best wel groot toen Algerije de 1-0

wist te scoren in de 84e minuut van de wedstrijd. Ik had een Algerijnse buurman, en de hele week voerden wij een soort mini-oorlog in de trappenhal. Ik kon het gewoon niet hebben dat Algerije zou winnen. Ik moest hoe dan ook het gepest en getreiter van mijn Algerijnse buurman zien te vermijden. Maar dan de blessuretijd. Moha komt via links het strafschopgebied van Algerije binnen. Hij geeft een voorzet op de jonge Chamakh en de rest is geschiedenis. Mijn vrienden en ik hebben gejuicht alsof Marokko het WK had gewonnen. Ik weet niet of het met ons gejuich te maken had, maar een aantal maanden later is mijn Algerijnse buurman verhuisd….


In hoeverre volg jij het Marokkaanse elftal? ‘’Eerlijk gezegd kijk ik weinig voetbal. Ik vind het zonde van mijn tijd. Ook vind ik dat voetballers er vaak verwijfd uitzien (zo dragen ze bijvoorbeeld zel-den een “woeste” baard). De wedstrijden zijn ook vaak van een laag niveau.

Ik heb ook nog eens een hekel aan die corrupte FIFA-voorzitter Sepp Blatter. Er zijn echter twee evenementen waar ik wel graag naar kijk; het WK en natuurlijk de Afrika Cup. Dit vanwege de sfeer, de spanning, de botsing tussen verschillende voetbal-visies en omdat de voetbalteams er dan echt voor moeten gaan; dat is het mooie aan een knock-out systeem.

Het Marokkaanse elftal heb ik een tijd lang weinig tot niet gevolgd, omdat ik mij mateloos irriteerde aan het Marokkaanse selectiebeleid. Ook vind ik het gebrek aan geduld en visie - wil je op de lange termijn successen oogsten dan moet je de trainers wel een serieuze kans en dus de tijd geven - bij de

Marokkaanse voetbalbobo’s niet van deze tijd. Daar is gelukkig verandering in gekomen.’’

Wie zijn jouw favoriete spelers en waarom?

‘’Het klinkt misschien gek, maar ik heb geen favoriete speler. Mijn favoriet is de trainer, oftewel Eric Gerets. Ik heb altijd - al sinds zijn tijd bij PSV - sympathie gehad voor die man. Zo gaf hij Marokkaanse spelers - uit mijn hoofd was dat Ramzi destijds - een kans en liet zich niet zomaar negatief uit over spelers. Hij oordeelt op basis van voetbalkwaliteiten en inzet; waar je vandaan komt, doet er voor hem niet toe.

Kortom; een man naar mijn hart. Nu ik heb gehoord - of het waar is niet weet ik niet - dat hij moslim is geworden en getrouwd is met een Saoudi-sche vrouw is hij voor mij helemaal nummer 1. Het mooie aan Eric Gerets is; hij is een soort Belgische Guus Hiddink. Hij maakt spelers beter en is in staat om een hecht team te smeden. Echt een trainer voor de lange termijn. Dat zie je nu ook bij het Marokkaanse elftal; het elftal voet-balt met lef, aantrekkelijk en het plezier spat er van af.’’

“Geef mij maar Marokko, gebeurt er tenminste wat!”Abdelhakim Chouaati is bekend van het humoristische televisieprogramma

Ab en Sal. Tevens is hij schrijver en columnist en staat hij bekend om zijn scherpe mening. Vanaf 1 januari begint Abdelhakim met zijn nieuwe project, Halaltv.nl waarmee hij een internetomroep opstart over moslims. Atlas-Lions.nl interviewde Abdelhakim kort over de aankomende Afrika Cup. En ook over dit onderwerp heeft een Abdelhakim een duidelijke mening.

Column Youssef Ghazouani

Op 23 januari is het dan zover. Marokko zal haar eerste groepswedstrijd spelen tegen

Tunesië. Ik moet eerlijk bekennen dat ik met gemengde gevoelens naar deze wedstrijd uitkijk. We moeten altijd optimistisch zijn, maar ik heb zo mijn bedenkingen. Niet dat ik vind dat we een zwakke selectie hebben, maar mijn twijfels hebben meer te maken met de locatie van de Afrika Cup. In Gabon zal Marokko weer te maken hebben met velden waar de bal nauwelijks zal rollen.

Tijdens de groepsfase zullen we naast Tunesië het ook gaan opnemen tegen Gabon en Niger.

Ik wil jullie terugnemen naar 21 januari 2008. Marokko won toen met 5-1 van Namibië. De grote man bij Marokko was aanvaller Soufiane Alloudi. De aanvaller scoorde binnen 28 minuten een hattrick voor Marokko, maar deze wedstrijd heeft ook zijn carrière verpest.

Alloudi liep tijdens deze wedstrijd een zware blessure op en werd nooit meer de oude.

Na avonturen bij Al Ain en Al Wasl wordt Alloudi


Hoe ver denk je dat Marokko zal komen bij de aankomende Afrika Cup?

‘’Ik geloof dat ze heel ver kunnen komen. Aan voet-balkwaliteiten geen gebrek, Marokkanen zijn lefgo-zers en kunnen gewoon - la-ten we eerlijk zijn! - heel goed voetballen. De coach is ook top, ik sprong bijna een gat in de lucht toen ik hoorde dat ze Eric Gerets hadden aange-steld. Als het straks bij de spe-lers tussen de oren (mentaal) goed zit, ze de bal het werk la-ten doen, oog hebben voor de medespelers en met de druk naar voren spelen dan ben ik ervan overtuigd dat ze kampi-oen kunnen worden.’’

Hoe heb jij de Afrika cup altijd beleefd?

‘’Afrika Cup is in één woord gekkigheid. Je ziet voo-doo-Afrikanen op de tribunes kippen slachten, hos-sende medicijnmannen, hondstrouwe Egyptenaren die helemaal uit hun dak gaan, 200 procent doelpun-ten die doodleuk worden afgekeurd en andersom, kungfu-trappen in het veld, spelersbussen die worden beschoten. Kortom; sensationeel!‘’

Wat is jouw mening over de bondscoach Eric Gerets?

‘’De juiste man op de juiste plek; zeer goede trainer, heeft zich al bij vele clubs bewezen en spreekt zijn ta-len. Ik kon het haast niet geloven dat de Marokkaanse bond voor hem had gekozen. Loopt daar er toch nog iemand met verstand rond.‘’

Hoe kijk jij tegen spelers aan die twijfelen voor welke land ze willen uitkomen?

‘’Het is een persoonlijke keuze. Iedere speler moet doen waar hij zich goed bij voelt. Voetballer-zijn is een

vrij en professioneel beroep; Je kan ook moeilijk van een Marok-kaanse chirurg verlangen dat hij voortaan alleen maar voor Ma-rokkaanse klinieken gaat werken omdat hij nu eenmaal een Ma-rokkaanse nationaliteit heeft. Zo-dra die chirurg een goed aanbod krijgt uit het buitenland, dan is hij ook in no-time weg. Met voet-ballers idem dito, iedereen denkt aan zijn carrière. Wel kan ik je ver-tellen wat ik zou doen als ik een topvoetballer zou zijn geweest.

Ik vind namelijk dat je als Marokkaan ook een verplich-ting naar je eigen volk hebt. Kortom; gun ons volk ook eens wat plezier, waarom kunnen wij niet gewoon een keer - voor de verandering - een topelftal hebben? Hartstikke zonde dat jongens als Boulahrouz en Afel-lay voor Nederland hebben gekozen. In het Marok-kaanse elftal zouden ze een basisplaats krijgen. In het Nederlandse elftal belanden ze vaak op de reserve-bank. Kortom; ik zou zwaar voor Marokko uitkomen en voor iedere centimeter gras- of woestijnveld strijden. Want laten we eerlijk zijn; welk voordeel heb je om in bijvoorbeeld het Nederlands elftal te spelen? Zoge-naamd om je in de kijker te spelen? Dat doe je al het gehele jaar bij je club en rizq (de voorzienigheid) komt van Allah, niet van de KNVB. Of wil je liever naakt met Robben en van Persie onder de douche staan? Nee, geef mij maar Marokko. Gebeurt er tenminste wat!’’

momenteel bij Raja Casablanca zelfs te zwak bevonden voor het eerste elftal.

Een harde tackle tijdens de Afrika Cup en je carrière is zo voorbij. Vele Marokkaanse spelers

hebben geleerd van Alloudi en zullen oppassen. Wat betekent dat niet iedere speler zijn volle 100% zal geven als men een duel moet aangaan met een 2 meter lange Afrikaanse verdediger.

Het eindresultaat boeit mij niet zoveel. Ik ben al blij als Marokko de groepsfase door komt. Het

belangrijkste is dat alle spelers gezond terugkeren uit Gabon en dat we tijdens de zomer van 2013 met een sterk elftal vechten voor kwalificatie voor het WK 2014 in Brazilië. Daar zal Marokko inshAllah aan de wereld laten zien hoe sterk wij wel niet zijn!


Legendarische wedstrijd Marokko – Tunesië (Afrika Cup 2004)

We kunnen ons de dag van de finale tussen Marokko en Tunesië van 2004 allemaal nog heel erg goed herinneren. Als 15-jarige jongen ging ik op zaterdag 14 februari naar de kapper in de wetenschap dat ik voor vier uur thuis moest zijn. Bij mijn Turkse kapper zaten vrijwel alleen maar Marokkaanse jongens en zij hadden het ook alleen maar over die wedstrijd.

Ik hoorde alleen maar hoe goed Youssef Mokhtari en Jaouad Zairi wel niet waren en dat Marokko Tunesië voetballes zou geven. Met goede moed ging ik die middag naar huis om de wedstrijd thuis te bekijken met mijn familie. Alles stond klaar. Marokkaanse koekjes en natuurlijk niet te vergeten de heerlijke Marokkaanse “na3na3” thee.

Ik ging er eens goed voor zitten en hoorde tijdens de wedstrijdbespreking dat de grote ster Jaouad Zairi niet in de basis zou starten, omdat hij licht geblesseerd was. Ik zag de bui toen al hangen. Jaouad Zairi was in mijn ogen tijdens de Afrika Cup 2004 de grote man aan de kant van Marokko die altijd het verschil kon maken met zijn mooie dribbels. De schrik van iedere linksback. Verder speelde linksback Akram Roumani tijdens de finale zijn eerste Afrika Cup wedstrijd.

Ik begon steeds banger en banger te worden. Het kon toch niet zo zijn dat we deze wedstrijd zouden verliezen? Bij mijn eerste slok thee was het al raak. De Braziliaan Dos Santos scoorde in de vijfde minuut van de wedstrijd de 1-0 voor Tunesië. Mijn oom die naast mij zat begon meteen te schreeuwen: ‘’Yeh lafaards! Waarom mag Marokko ook geen Braziliaan opstellen? Nee ik wil toch liever een Argentijn. Dit is niet eerlijk’’. Nadat ik had uitgelegd dat Dos Santos en Clayton genaturaliseerd waren en jarenlang in Tunesië hadden gevoetbald was mijn oom nog steeds

boos. Ik ging niet verder met hem in discussie en concentreerde me verder op de wedstrijd. In de 38ste minuut kreeg Youssef Hadji de bal en gaf voor op Youssef Mokhtari en die kopte fraai binnen! 1-1!

Wat was dat toch een geweldig gevoel, zeg! Iedereen stond op en alles leek weer mogelijk. Het dansje van Mokhtari is me ook altijd bijgebleven, net als de ‘gekke’ dansmove van Hadji tijdens de kwartfinale tegen Algerije. De ruststand was 1-1

en iedereen had nog hoop. Ik hoopte dat Jaouad Zairi vroeg in de tweede helft zou invallen, omdat hij het verschil kon maken.

Verder hadden we nog Moha op de bank, dus ik had wel goede hoop. Jammer genoeg scoorde Tunesië in de 52ste minuut de 2-1. Weer stond een Braziliaan aan de basis. Clayton gaf de bal voor en onze doelman Khalid Fouhami bokste de bal zo in de voeten van Jaziri, die zo gemakkelijk de 2-1 kon scoren. “ASH KAY DIR HEDDA!” (wat doet deze man) schreeuwde ik na het zien van de herhaling. Ik kon mijn ogen niet geloven. Fouhami, die voor de finale maar twee goals had geïncasseerd, maakte tijdens de finale een ongelofelijke blunder. Fouhami toch.

Na de goal van Tunesië bracht Zaki nog Moha,

Door Youssef Aghmir

Finale-opstelling Marokko


Legendarische wedstrijd Marokko – Tunesië (Afrika Cup 2004)

Zairi en Baha in, maar dat zorgde er niet voor dat we de finale zouden winnen. Wat een domper. Na het fluitsignaal begon ik toch wel medelijden te krijgen met Fouhami. De keeper, een beer van een gozer, die na de wedstrijd in huilen uitbarstte. Toch wel een

apart gezicht. Of was hij bang voor de klappen die hij in Marokko zou krijgen? Wie zal het zeggen. Tegenwoordig traint Fouhami de keepers van Jong Marokko, Yasinne El Kharroubi en Younes Itri.

Ik denk dat Fouhami de nederlaag tegen Tunesië nog steeds wel voelt. Stel je nou eens voor dat hij die fout niet had gemaakt? Tsjah, jammer genoeg zullen we dat nooit weten en moeten we genoegen nemen met de tweede plaats.

Eerlijk is eerlijk. Niemand had voorafgaand aan het toernooi gedacht dat we iets zouden bereiken op de Afrika Cup 2004. Ik vind dat we daarom met trots moeten terugkijken op dit toernooi. Marokko had toch wel iets bereikt door landen als Nigeria, Algerije en Mali te verslaan.

Column Mustapha Esadik

Eindelijk is Marokko er weer eens bij op een eindtoernooi.

Vier jaar geleden was het voor het laatst dat Marokko meedeed op een groot toernooi. Dat was tijdens de Afrika Cup van 2008 in Ghana. Toen kwam Marokko overigens niet verder dan de groepsfase.

Daarna slaagden de Atlas Leeuwen er niet in om zich te plaatsen voor de Olympische Spelen (2008), Afrika

Cup (2010) en het WK (2010). Daarom zal het wel wennen zijn om het team weer op een toernooi te zien. Het is dan ook moeilijk om een niveau inschatting te maken.

De FIFA-wereldranglijst kan een aardige indicatie geven. Marokko is het 12e Afrikaanse land op die

lijst. Dat betekent dus dat het team niet goed genoeg is voor de kwartfinale. De prestaties van Marokko tijdens de Afrika Cup uit het verleden bieden eveneens weinig hoop. Met uitzondering van 2004, wordt Marokko steevast in de groepsfase uitgeschakeld.

De kwalificatiecampagne was trouwens wisselvallig. Marokko begon de campagne matig met een

gelijkspel tegen Centraal Afrika en een nederlaag tegen Algerije. Gaandeweg herstelden de Atlas Leeuwen zich met een prima overwinning in de terugwedstrijd tegen Algerije. Ook de uitoverwinning in het vriendschappelijke duel tegen Senegal was overtuigend.

Uiteindelijk komt het erop neer dat Marokko het openingsduel tegen ‘angstgegner’ Tunesië moet

winnen. De tweede wedstrijd is namelijk tegen gastland Gabon. Het verleden leert dat het gastland tijdens een Afrika Cup vrijwel nooit in de groepsfase sneuvelt.

Marokko heeft ongetwijfeld een veelbelovende selectie. De verdediging, onder leiding van Benatia,

krijgt nog maar weinig doelpunten tegen. De kracht van het elftal zit in het grote aantal creatieve spelers. Gerets kan kiezen uit spelers als Assaidi, Boussoufa, Taarabt, Belhanda, Amrabat en Carcela. Het team zal waarschijnlijk in elk duel voldoende kansen creëren. Tot nu toe schortte het vaak aan de afwerking. Daar zal verandering in moeten komen. In dat geval is Marokko een team om rekening mee te houden.

Finale-opstelling MarokkoKhalid Fouhami Hoalid Regragui Abdeslam OuaddouNoureddine NaybetTalal El KarkouriAkram Roumani (Jaouad Zairi, 73) Marouane Chamakh

Abdelkrim Kissi Youssef Safri (Mohammed

El Yaagoubi, 63)Youssef Mokhtari

Youssef Hadji (Nabil Baha, 87)

Een huilende Fouhami


FeitenDe Tunesiërs staan momenteel op de 59e plaats op de FIFA-ranglijst. Tunesië heeft drie maal in de finale gestaan van de Afrika Cup, dit was in 1967, 1996 en 2004. Het land slaagde er in 2004 in om de titel te veroveren. In 1978, 1998, 2002 en 2006 wist Tunesië zich te kwalificeren voor het WK. Verder dan de eerste ronde zijn ze nog niet gekomen. Tunesië heeft ruim 10 miljoen in-woners, waarvan meer dan 96 procent moslim is.

KwalificatieTunesië wist zich met moeite te kwalificeren voor de Afrika Cup. Het land zat in de enige poule die niet vier, maar vijf landen had. Tu-nesië begon de kwalificatiereeks slecht. In ei-gen huis werd met 0-1 verloren van Botswana.

Geheel verrassend was de nederlaag niet, gezien het feit dat Tunesië was begonnen met het bouwen aan een nieuw team. Uit bij Tsjaad werd vervol-gens met 1-3 gewonnen, maar op de derde speel-dag liet Tunesië weer punten liggen in eigen huis.

Tegen Malawi kwamen ze niet verder dan een gelijkspel. Botswana dat sterk presteerde, won thuis ook van Tunesië. Dus moesten de Tune-siërs zich richten op een tweede plaats in de poule. Overwinningen tegen Togo en Tsjaad hielden Tunesië op de tweede plaats in de poule. Op de laatste speeldag wisten de Tu-nesiërs kwalificatie definitief af te dwingen door Togo in eigen huis met 2-0 te verslaan.

Belangrijkste spelersTunesië zal haar hoop vooral vestigen op Issam Jemaa. De spits van Auxerre was tijdens de kwa-

Tunesiëlificatiereeks de belangrijkste man door zijn doel-punten. Zijn statistieken bij Tunesië zijn uitstekend. In 57 interlands wist hij maar liefst 26 keer doel te tref-fen. In de verdediging zal Karim Haggui de kar moeten trekken. De mandekker van Hannover is met zijn 80 interlands een zeer ervaren pion in de verdediging.

Een ander groot voordeel bij de Tunesiërs is het collectief. Veruit de meeste internationals komen uit eigen land en zijn zeer op elkaar ingespeeld.

PrestatiesZoals gezegd wist Tunesië in 2004 het toernooi te winnen. De finale werd in 1996 gehaald. In 1962 wist Tunesië beslag te leggen op de derde plaats, en in 2000 werd men vierde. Verder werd drie keer de kwart finale bereikt. De grootste overwinningen van Tunesië werden bereikt tegen Togo en Malawi. Tegen beide landen wist men met 7-0 te winnen.

Marokko – TunesiëIn het laatste decennium wist Tunesië, Marokko twee keer flink pijn te doen. In 2004 wist Tunesië de Afri-ka Cup te winnen ten koste van de Atlas Leeuwen.

Door een zeer zwakke eerste helft van Ma-rokko en een fout van Khalid Fouhami in de tweede helft, werd Marokko ondanks een


goal van Youssef Mokhtari met 2-1 verslagen. In de kwalificatiereeks voor het WK 2006 in Duits-land stonden beide landen weer tegenover elkaar.

In Marokko eindigde de wedstrijd in een 1-1 ge-lijkspel ondanks een overwicht voor Marok-ko. De beslissende wedstrijd tussen beide lan-den werd in Tunesië gespeeld. Marokko kwam tot twee keer toe op voorsprong door doelpun-ten van Marouane Chamakh en Talal el Karkouri.

In de slotfase van de wedstrijd wist Tunesië door geblunder in de Marokkaanse verdediging de gelijkmaker te forceren waardoor niet Marok-ko, maar zij naar het WK in Duitsland gingen.

VoorspellingDe laatste jaren presteert Tunesië maar matig. Het land wist niet door de eerste ronde te komen tijdens de Afrika Cup van 2010, en het wist zich slechts ternau-wernood te kwalificeren voor de Afrika Cup van 2012.

Het land heeft een relatief jong en onervaren elftal, maar kan altijd bouwen op een hecht collectief. Tegen Niger zal een goed resultaat zeker tot de mogelijk-heden behoren, maar tegen het thuisland Gabon en tegen het kwalitatief sterkere Marokko zullen de Tu-nesiërs het erg lastig krijgen. Mocht Tunesië door de eerste ronde geraken dan is een goed resultaat zeker mogelijk.

30 oktober 1960 Marokko-Tunesië 2-1

13 november 1961 Tunesië-Marokko 2-1

22 februari 1961 Marokko-Tunesië 1-1

16 juni 1963 Tunesië-Marokko 4-1

2 juli 1963 Marokko-Tunesië 4-2

25 september 1963 Marokko-Tunesië 1-0

27 april 1969 Tunesië-Marokko 0-0

18 mei 1969 Marokko-Tunesië 0-0


1 oktober 1974 Tunesië-Marokko 1-3

2 maart 1975 Marokko-Tunesië 0-0

31 augustus 1975 Tunesië-Marokko 0-0

6 september 1975 Tunesië-Marokko 1-1

12 december 1976 Marokko-Tunesië 1-1

9 januari 1977 Tunesië-Marokko 1-1





23 maart 1983 Tunesië-Marokko 1-0

7 augustus 1985 Marokko-Tunesië 2-2


13 augustus 1989 Marokko-Tunesië 0-0

9 augustus 1990 Tunesië-Marokko 0-0

20 december 1992 Tunesië-Marokko 1-1


3 januari 1996 Marokko-Tunesië 3-1





14 februari 2004 Tunesië-Marokko 2-1




Marokko - Tunesië onderling...

Issam Jemaa


De Fédération Gabonaise de Football werd in 1962 opgericht. Vier jaar later sloot de

voetbalbond zich aan bij de Afrikaanse voet-balbond en de FIFA. Het Gabonese elftal is een land dat niet vaak op het hoogste podium heeft kunnen spelen. Zo heeft het land zich nog nooit weten te plaatsen voor een WK. Wel was het land er vier keer bij op een Afrika Cup. In 1994, 2000 en 2010 mocht het land al na de eerste ronde naar huis. In 1996 haalde Gabon wel de kwartfinale van de Afrika Cup in Zuid-Afrika. Dit was ook gelijk het beste resultaat uit de geschiedenis van het Gabonese voetbal. Op de Afrika Cup van 2012 is Gabon gastland samen met Republiek Equatoriaal-Guinea.

Marokko zal het dus tegen Gabon moe-ten opnemen tijdens deze Afrika Cup

Editie. Iedere voetbalfan die het Afrikaan-se voetbal volgt weet dat uit en thuis voet-ballen in Afrika een wereld van verschil kan zijn. Met dit gegeven staat Marokko nog een zware klus te wachten in Gabon.

De meeste fans zullen zich dan ook afvragen: Hoe goed is dit Gabon? Dat is heel moei-

lijk te zeggen. Wat we wel weten is dat ze Ma-rokko in de kwalificatie voor het WK 2010, tot twee keer toe het nakijken hebben gegeven. In Marokko werd er met 1-2 verloren en in Gabon verloor Marokko met 3-1. En niet al te lang ge-leden wist Jong-Gabon ook Jong-Marokko te verslaan in de finale voor de Africa Cup 23. Als je het mij vraagt, is Marokko gewaarschuwd.

GabonAls je de feiten er op nakijkt dan heeft Ga-

bon weer de dikste nederlaag in de ge-schiedenis van het Gabonese elftal opge-lopen in en tegen Marokko. In Rabat werd het in 2006 maarliefst 6-0 voor Marokko.

De selectie van Gabon heeft spelers die in de eigen competitie spelen, maar ook in het

buitenland. Daar zitten clubs in Afrika bij en daarnaast zijn er ook een aatal spelers actief in Frankrijk. De bekendste speler van Gabon is dan ook Pierre-Emerick Aubameyang. Deze speler staat onder contract bij AC Milaan, maar is dit seizoen verhuurd aan het Franse Saint-Étienne.

Pierre-Emerick Aubameyang


1 oktober 1993 Marokko-Gabon 1-0

6 april 1997 Gabon-Marokko 0-4

16 augustus 1997 Marokko-Gabon 2-0

2 september 2000 Gabon-Marokko 2-0

16 juni 2001 Marokko-Gabon 0-1

7 september 2002 Gabon-Marokko 0-1

20 juni 2003 Marokko-Gabon 2-0

15 november 2006 Marokko-Gabon 6-0

28 maart 2009 Marokko-Gabon 1-2

10 oktober 2009 Gabon-Marokko 3-1

Marokko - Gabon onderling...

Marouane Chamakh in duel tegen Gabon

Elftal-foto Gabon

Bond: Fédération Gabonaise de Football

Bijnaam: The Panthers of Gabon

Land kleuren: Geel/blauw

Eerste interland: Upper Volta – Gabon 5-4

Grootste overwinning: Gabon – Benin 7-0

Zwaarste verlies: Marokko – Gabon 6-0

Stadion: Stade Omar Bongo

Statistieken


Feiten

Op de FIFA-ranglijst is Niger terug te vinden op een 98ste positie. In het continent Afrika staan ze op een 22ste plaats. Het land telt 542.711 spelers waarvan er slechts 7.711 ge-registreerd staan bij één van de 120 clubs. Het land telt bijna 16 miljoen inwoners waar-van de grootste godsdienst de Islam is: 80%.

KwalificatieNiger wist zich in een moeilijke poule met Egypte, Zuid-Afrika en Sierra Leone knap te plaatsen voor de Afrika Cup. Egypte was tijdens de kwalificatie geen schim van de ploeg die drie keer achter elkaar de Afrika Cup won en werd kansloos laatste in de poule. De andere drie landen wisten er een spannende strijd van te maken en eindigden alle drie op negen punten.

Op de eerste speeldag verloor Niger nog uit met 2-0 in Zuid-Afrika. In de twee-de speelronde wist Niger de basis te leg-gen voor de uiteindelijke kwalificatie.

Niger wist voor een daverende verrassing te zorgen door in eigen huis Egypte op een 1-0 ne-derlaag te trakteren via een doelpunt van Melo. Op de laatste speeldag verloor Niger bij Egyp-te en had Zuid-Afrika plaatsing in eigen hand.

De Zuid-Afrikanen waren echter in de ver-onderstelling dat zij voldoende hadden aan een punt en gingen niet voor de winst te-gen Sierra Leone. Omdat bij een gelijke stand eerst gekeken wordt naar het onder-

Nigerling resultaat en niet naar het doelsaldo, ein-digde Niger op de eerste plaats in deze poule.

Belangrijkste spelersTopspelers heeft Niger niet. De man die de kar zal moeten trekken is Moussa Maazou. De spits staat onder contract bij CSKA Moskou, maar wordt constant verhuurd aan andere clubs. Mo-menteel speelt Maazou in de Jupiler League bij Zulte Waregem. Voor Niger kwam Maazou tot dusver zes keer tot scoren in twaalf interlands.

PrestatiesEcht goede prestaties heeft Niger niet gele-verd. In 1982 werd bijna kwalificatie voor het WK afgedwongen, maar Algerije wist daar uit-eindelijk een stokje voor te steken. Eén van de grootste overwinningen ooit voor Niger was in 1990. In de kwalificatie voor de Afrika Cup werd Mauritanië met 7-1 verslagen. Mo-menteel wordt de beste prestatie van Niger ooit geleverd. Het land wist zich namelijk nog nooit eerder te kwalificeren voor de Afrika Cup.

Marokko 3-0 NigerNog geen jaar geleden, op 18 februari 2011, speelden beide landen ook tegen elkaar. Ma-rokko speelde een vriendschappelijke wedstrijd in voorbereiding op het kwalificatieduel tegen Algerije. Marokko wist de wedstrijd verdiend met 3-0 te winnen. Marokko had vrijwel gedu-rende de hele wedstrijd het initiatief, en liet zien dat Niger in de problemen komt als er collectief druk wordt gezet. Grote man destijds was Mbark


19 augustus 1990 Marokko-Niger 2-0

27 januari 1991 Niger-Marokko 1-0

5 februari 1998 Marokko-Niger 3-0

3 oktober 2002 Marokko-Niger 6-1

9 februari 2011 Marokko-Niger 3-0

Marokko - Niger onderling...

Kleuren shirt Wit, groen en oranje

Stadion Stade Général Seyni Kountché

Bondscoach Harouna Doula Gabde

Eerste wedstrijd Nigeria-Niger 1-0 (11 april 1963)

Grootste overwinning Niger-Mauritanië 7-1

(11 oktober 1990)

Grootste nederlaag Niger-Ghana 1-9

(21 september 1969)

Statistieken

Boussoufa die twee doelpunten voor zijn reke-ning nam. Het andere doelpunt werd gemaakt door debutant Mohammed Amine Bakkali.

VoorspellingHet zal lastig worden voor Niger om een vuist te maken in deze sterke poule, gezien het gebrek aan ervaring en topspelers. Thuisland Gabon boekte de laatste jaren een aantal sterke resultaten en wist zich bijna te kwalificeren voor het wereld-kampioenschap in Zuid-Afrika. Tunesië en Ma-rokko doen steevast mee aan de Afrika Cup, heb-ben veel ervaring en zijn al decennialang landen om rekening mee te houden in Afrika. Niger heeft echter niets te verliezen en kan vrijuit spelen.


Column Badr AarabOoit las ik een boek, waarbij twee

mensen die compleet verschillend in het leven staan, een discussie hadden per mail. Eén van de twee benoemde

het `Loch Ness’-syndroom in het gesprek. Dat syndroom en de uitleg daarvan wil ik graag met jullie delen alvorens ik aan mijn column begin.

Het is een syndroom dat door één van die schrijvers is bedacht. Deze zag een reportage over het bekende meer in Schotland. Hier werd aangetoond dat de meeste toeristen die Loch Ness bezoeken al een voorgeprogrammeerd beeld hebben dat er een monster in het water huist, of misschien zou kunnen huizen. Door de jaren heen zijn er foto’s van het monster verschenen, die achteraf allemaal nep bleken te zijn, maar toch: de beelden blijven hangen in het geheugen.

Ooggetuigenverslagen van mensen die misschien alleen een grote snoek zagen, of een drijvende boomstam. Maar deze geruchten hebben de bezoeker van het meer al voorgeprogrammeerd, zodat hij nu in elke beweging in het water een monster denkt te zien. Ze zien niet wat ze zien, maar wat ze willen zien.

Dan nu mijn column. Ik kom later nog terug op het bovengenoemde syndroom, maar wees gerust beste lezer. Ik ben niet krankzinnig geworden.

We hebben uit een diep dal moeten komen, maar degenen die geduld hebben zullen beloond worden. En als je het mij vraagt zit die beloning er aan te komen. Misschien ben ik een beetje optimistisch, maar ik weiger alleen maar negatieve dingen te blijven zien als het gaat om het Marokkaanse elftal. Natuurlijk moet verbetering altijd het gewilde doel blijven, maar ik denk dat dit vooral een taak van de bondscoach is. Laat hem vooral bezig zijn met de dingen die beter kunnen. Hij is degene die de spelers het meest om zich heen heeft. Het is Eric Gerets die ook de houding en het karakter van de spelers buiten het veld kan beoordelen. Faalt hij daarin, dan zal hij daarvoor verantwoordelijk zijn.

Ik denk dat wij als toeschouwer/fan ons vooral moeten focussen op het steunen van de ploeg. Want we maken zowel de functie van Eric Gerets als Pim Verbeek (Olympische Elftal) er niet makkelijker op. Zeker niet als we de complete achtergrond niet kennen. Dit betekent

natuurlijk niet dat we geen kritiek mogen uiten, maar laat die kritiek vooral op feiten gebaseerd zijn en niet op emotie.

Nu de 28ste editie van de Afrika Cup eraan komt zullen die emoties moeilijker te bedwingen zijn. Want we willen allemaal het beste voor het Marokkaanse voetbal.

Zelfs de `haters’ zullen ook deze editie weer nagelbijtend voor de tv zitten en schelden als de Afrikaanse cameraman per ongeluk een reclamebord zit te filmen, omdat hij (voor zijn begrippen) een mooie dame voorbij ziet komen. Het is ook niet gek dat iedereen benieuwd is naar de prestaties van dit Marokkaanse elftal op de CAN van 2012. Sinds de komst van Eric Gerets is er zoveel veranderd, maar wij zijn een volk dat niet snel tevreden is.

Ik denk dat we ook stil moeten staan bij het feit dat de sfeer veel beter lijkt te zijn onder het bewind van de Belg. En die sfeer heeft hij onder andere weten te creëren door hard op te treden bij sterallures en spelers allemaal het idee te geven dat ze ertoe doen. Om nog maar te zwijgen over het wegwerken van spelers als Youssef Safri, Kissi, Bouchaïb Lembarki en Moncef ‘ZORRO’ Zerka. Naar mijn mening allemaal spelers die het spelen voor Marokko niet serieus namen. Als je het serieus neemt en je eigen kwaliteit kent dan zou je zeggen: “Trainer, nu ga je te ver. Mij opstellen in plaats van al die andere spelers is te gek voor woorden.”

Persoonlijk verwacht ik erg veel van Nordin Amrabat op deze Afrika Cup. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo van zijn kwaliteiten was overtuigd. Maar hij heeft me tijdens de LG Cup volledig verrast. En het is niet zo dat ik dit zeg omdat hij daar een individuele prijs heeft gewonnen. In mijn ogen is deze speler goed gegroeid, en niet alleen in zijn ontwikkeling. Een niet-negroïde speler die fysiek echte oerafrikanen van de bal zet, is van mij part meer dan welkom. Ook qua snelheid weet hij zich goed staande te houden. Laat dat nou


net de ingrediënten zijn om ver te komen op de Afrika Cup. Tegen een Ivoorkust en Ghana kun je nog het spel proberen te maken, maar tegen veel andere landen zullen fysieke spelers als El Kaoutari, Benatia, Amrabat en Belhanda het moeten doen. Nogmaals, waar ik op hoop is dat we met z’n allen achter onze natie gaan staan, in plaats van te brullen om een Marokkaanse trainer als er een tegenvaller geschied.

Bepaalde mensen zijn nooit tevreden. Altijd azijn aan het pissen, excuses voor mijn taalgebruik. Maar al zou Marokko het WK winnen dan zouden dit soort mensen nog wat te zeggen hebben over de kleur van de linkerscheenbeschermer en de naad van de boxershort.

Ik wil mijn column kort maar krachtig houden, en daarom beëindig ik dit relaas van mij ook met het nakomen van de belofte die ik maakte in de tweede alinea. In de maatschappij worden Marokkanen door veel mensen gezien als een monster. En wie kan het ze kwalijk nemen als je kijkt naar de media die daar graag aan meewerkt. Daarbij wil ik wel aangeven dat we zelf invloed hebben op hoe mensen tegen ons aankijken. We zullen er vast niet voor kunnen zorgen dat iedereen met ons gaat knuffelen, maar we kunnen wel degelijk verschil maken in onze eigen omgeving. Er is één monster die we, als het aan mij ligt, altijd mogen tonen.

Een monster dat we heel lang hebben moeten missen en dat langzaam uit zijn grot lijkt te komen om zich aan de wereld te tonen. Hij luistert naar de naam Atlasleeuw en zal in januari 2012 door miljoenen Marokkanen worden losgelaten..

De verwachtingen van Feyenoorder Anass AchahbarWie gaat de Afrika Cup winnen en waarom?“Ik denk dat Marokko de Afrika Cup gaat winnen, omdat ze de afgelopen tijd een transformatie hebben doorgemaakt en het team veel is veranderd sinds een tijd terug. Er zijn nu een aantal goede spelers bijgekomen, bijvoorbeeld Oussama Assaidi. Maar er zijn ook veel andere spelers die het verschil kunnen maken, zoals Marouane Chamakh en Adel Taarabt.”

Hoe ver gaat Marokko komen en waarom?“Marokko heeft spelers die het verschil kunnen maken. Het zijn spelers die er zullen staan als het moet waardoor ze de wedstrijd winnend kunnen afsluiten.”

Wie is jouw favoriete speler en waarom?“Mijn favoriete speler van dit Marokko is Oussama Assaidi. Hij is onvoorspelbaar en neemt zijn straatvoetbaltechniek het voetbalveld op. Zijn rendement is zeer hoog en hij heeft er alweer een aantal in liggen dit seizoen.”

Wat is jouw mooiste Afrika Cup moment en wat is jouw eerste herinnering aan het toernooi?“De verloren finale van 2004 tegen Tunesië. Het was een nederlaag, maar het is me wel altijd bijgebleven en het is het eerste moment dat ik terug heb gezien van Marokko.”


AtlAs-lions.nl presenteert

“keuze van het volk”

LAMYAGHRI Nadir (WAC/Marokko)

34 jaar - 32 interlands

EL KADDOURI Badr (FC Celtic / Schotland) 30 jaar - 48 interlands

El KAOUTARI Abdelhamid (Montpellier / Frankrijk)


BENATIA Mehdi(Udinese / Italië)


BASSER Michael (Bursaspor / Italië)


KHARJA Houcine(Fiorentina/Italie)


BELHANDA Younès(Montpellier / Frankrijk)


AMSIF Mohamed(Augsbourg / Duitsland)

22 jaar - 1 interland

KANTARI Ahmed(Stade Brestois / Frankrijk)


ALIOUI Jamal (Al Kharytiyath / Qatar)


RESERVE SPELERS

28


AtlAs-lions.nl presenteert

“keuze van het volk”

KHARJA Houcine(Fiorentina/Italie)


BELHANDA Younès(Montpellier / Frankrijk)


ASSAIDI Oussama (Heerenveen / Nederland)


TAARABT Adel(QPR / Engeland)


BOUSSOUFA M’bark(Anzhi / Rusland)


CHAMAKH Marouane (Arsenal / Engeland)


EL AHMADI Karim (Feyenoord / Nederland)


AMRABAT Nordin (Kayserispor / Turkije) 24 jaar - 2 interlands

CARCELA Mehdi (A. Makhachkala / Rusland)


RESERVE SPELERS

29


Column Ahmed BoukhaZodra er nieuwsberichten

verschijnen over een eventuele wedstrijd van

het Marokkaans elftal, dan vraag ik me gelijk af of ik deze wel kan zien. Normaal gesproken valt een interland op een woensdag- of zaterdagavond. Aangezien ik voor mijn werk zo nu en dan avonden weekenddiensten moet draaien, is het maar de vraag of het elftal dat onder leiding staat van Eric Gerets onder mijn toeziend oog kan spelen.

Zodra de datum en tijd bekend is, raadpleeg ik gelijk mijn rooster om te zien of ik op dat daggedeelte

moet werken. Sterker nog, ik kijk dan ook gelijk hoeveel vrije dagen ik nog kan opnemen als ik op die dag ingeroosterd sta. Ik heb gelukkig wel de luxe dat het Afrika Cup toernooi op Eurosport uitgezonden wordt. Op werk hebben we een tv en Eurosport is een van de te ontvangen kanalen.

Ik heb al een beetje aan het Afrikaans voetbal mogen ruiken in de aanloop naar de CAN 2012. Jong Marokko heeft hetzelfde toernooi

in eigen land mogen spelen en zelf heb ik het hele toernooi in Marokko van dichtbij mogen bekijken. Jong Gabon mocht zich tot ieders verbazing tot Afrikaans kampioen kronen. Dat zegt toch wel veel over het niveau van Afrikaanse landen van de laatste jaren.

Het feit dat Algerije, Kameroen, Nigeria en Egypte zich niet wisten te kwalificeren voor het Afrikaans voetbalfestijn dat in

Gabon en Equatoriaal-Guinea wordt gehouden, hoeft niet gelijk te betekenen dat onder andere Marokko, Ivoorkust en Ghana met twee vingers in de neus een poging naar de beker kunnen

wagen. Ondanks het feit dat een van deze landen als kanshebbers voor de titel wordt gezien, zijn de uitgeschakelde ‘toppers’ tijdens de kwalificaties niet voor niets uitgeschakeld.

Nadat we de editie van 2010 hebben moeten missen, is Marokko er twee jaar later weer bij. In 2008 heeft Marokko

het toernooi moeten verlaten, nadat het zich blameerde tegen Guinee en zich liet aftroeven door Ghana. Na een met 5-1 gewonnen wedstrijd tegen Namibië werd Marokko al bestempeld als kanshebber voor de cup. Aljazeera Sport commentator Issam Chawali riep zelfs ‘Almaghreb hina min ajl allaqab’ (Marokko is hier vanwege de titel).

Een poging wagen om de Cup te winnen en de Cup daadwerkelijk winnen verschilt van elkaar. Laten we hopen dat Marokko kan

afrekenen met het ‘eerste ronde’-syndroom van de laatste twee edities, door op papier kwalitatief mindere tegenstanders niet te onderschatten en zich weer eens te kwalificeren voor de volgende ronde. De finale halen zou helemaal mooi zijn. Ondanks een werkende tv met Eurosport, neem ik daar toch echt een dagje vrij voor.


Column Bilal AzaïmiIedere Marokkaanse voetbalfan kan zich

ongetwijfeld zijn favoriete Marokkaanse voetbalmoment nog goed herinneren. Voor de

ene fan is het Mustapha Hadji op het WK van 1998 in Frankrijk tegen Noorwegen en voor de andere fan is het Bassir die tegen Schotland raak schoot.

Voor mij persoonlijk was het de 1-1 van Marouane Chamakh diep in blessuretijd tegen aartsrivaal Algerije. Ik kan mij het

nog herinneren dat Moha een actie doorzette tot aan de achterlijn en de bal terug legde in het strafschopgebied. En in die paar seconden, kon ik alleen maar hopen dat de bal voor de juiste paar voeten ging belanden. Toen dit ook het geval was, leek ik te ontwaken uit een soort van hypnose.

Vol bewondering en ongeloof zag ik hoe Maroune Chamakh met twee balcontacten de keeper het nakijken gaf.

Ik was helemaal door het dolle heen en met mij heel voetballiefhebbend Marokko. Kan jij je dit fantastische moment nog herinneren? Ik denk het zelf wel, elk Marokkaanse voetbalfan heeft onwaarschijnlijk zulke momenten op zijn netvlies gebrand. Want van dit soort momenten zijn er nooit genoeg en in het geval van het Marokkaanse elftal zijn het er de laatste jaren te weinig.

Ik vraag mij dan ook hard af: waar zijn de mooie tijden gebleven? Sinds het WK van 1998 heeft het Marokkaanse elftal geen rol van betekenis

meer gespeeld op het wereldpodium, met uitzondering van de finaleplaats op de Afrika Cup van 2004. Als je na gaat dat het Marokkaanse talent in alle uithoeken van de wereld te vinden is, dan zou dit eenmaal gebundeld, toch een verschil moeten kunnen maken tijden de kwalificaties.

Maar beste lezers, ik ga jullie niet verder lastig vallen met de negatieve aspecten. De afgelopen jaren zijn niet

leuk geweest voor de Marokkaanse voetbalfan. Het wordt tijd voor het Marokkaanse elftal om hun supporters terug te betalen met prachtige prijzen, maar ook in fantastische voetbalmomenten. Dat heeft de trouwe Marokkaanse voetbalfan toch zeker verdiend.

En als je het aan mij vraagt gaat dat helemaal

goed komen. Het grooste gedeelte van de oude lichting is al vertrokken en heeft plaats gemaakt voor nieuw Marokkaaans talent. De afgelopen jaren hebben veel M a r o k k a a n s e p r o f v o e t b a l l e r s progressie gemaakt bij hun clubs en staan er iedere dag weer nieuwe talenten op.

Van deze nieuwe lichting maakt een deel een hele belangrijke beslissing; kiezen voor het nationale elftal van Marokko.

We moeten hierbij niet vergeten dat ze deze keuze maken, terwijl ze kunnen kiezen voor hun Europese land waar ze geboren en getogen zijn. Ondanks dit gegeven en zonder dat ze het verplicht zijn, komen deze jongens uit voor de Atlas Leeuwen. Het land waar hun roots liggen.

Het land vertegenwoordigen waar je ouders vandaan komen, doe je in dit geval niet omdat het je geld en roem oplevert, maar

omdat het een eer is om in het shirt van Marokko te staan. En het is in deze wetenschap, dat als er eenmaal een fantastisch voetbalmoment plaatsvindt, dit ook nog eens een extra dimensie aan het Marokkaanse voetbal geeft.

Het is nu aan de nieuwe lichting om het te doen, De Belhanda’s, de Barrada’s, de Laybads en de Benatia’s van deze

tijd, om dit waar te maken. Jullie kennen ze allemaal er zijn er natuurlijk veel meer.

Het belangrijkste is dat het Marokkaanse elftal met deze nieuwe lichting een nieuwe weg is ingeslagen. Een weg die langs

Gabon gaat en langs London komt, een weg die hoopvol is, een weg naar succes. Een nieuw tijdperk voor Al Mountakhab is aangebroken met als 12de man de Marokaanse voetbalfan.


‘‘Ik heb een zwak gekregen voor Marokko’’

Wat is jouw relatie met Marokkaanse voetballers?‘‘Ik heb door de jaren heen met een aantal Marokkaanse voetballers een goede band opgebouwd. Het klikt gewoon. Marokkanen zijn zeer gepassioneerde mensen die bijna allemaal gek zijn van voetbal. Dat spreekt me aan.’’

Over welke Marokkaanse voetballers hebben we het dan?

‘‘Ik kan het goed vinden met de gebroeders Sinouh (Mohammed en Khalid red.). Ik heb leuke reportages gemaakt met Ali Boussaboun, Nourdin Boukhari, de broers Afellay, Yassine Abdellaoui, Anouar Diba en Nordin Amrabat. Stuk voor stuk zeer gastvrije mannen met wie ik bijna allemaal nog goed contact heb. Dat wil overigens niet zeggen dat ik ze wekelijks spreek. De eerste contacten ontstonden rondom een bezoek aan de WK-kwalificatiewedstrijd Marokko-Guinee in 2006 (1-0). Toen was ik een reportage aan

Thijs Slegers heeft al 13 jaar ervaring in de Nederlandse voetbal journalistiek en heeft in de loop van de jaren een sterke band opgebouwd met Marokkaanse voet-

ballers. Als verslaggever van Voetbal International richt hij zich vooral op PSV, maar is hij ook een aantal keren naar Marokko geweest voor reportages. ‘Ik heb een zwak gekregen voor Marokko’, vertelt Slegers in een interview aan Atlas-lions waarin hij verder nog vooruitblikt op de komende Afrika Cup.


‘‘Ik heb een zwak gekregen voor Marokko’’het maken voor VI en er speelden daar toen een stuk of vijf Nederlandse Marokkanen. Ik was daar destijds met Yassine Abdellaoui en ik heb me daar toen dagenlang mijn ogen uit mijn kop gekeken.

Het was zo ontzettend mooi, we zaten in Casablanca en toen gingen we naar Rabat om een kaartje op te halen voor de accreditatie. En alles en overal waar je kwam was voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Ik heb het geluk toen gehad dat ik daar met Abdellaoui was, want hij kende iedereen en iedereen kende hem. Hij was toen net gestopt als profvoetballer en had goede contacten en kende de Marokkaanse voetbalbond.

Alles verliep soepel en ik heb het toen uitstekend naar mijn zin gehad. Toen ben ik ook een beetje ‘gepakt’ door Marokko. Inmiddels ben ik er vier of vijf keer geweest. Ik ben een keer op uitnodiging van Afellay met hem meegegaan naar Al Hoceima bij de opening van zijn Cruijf Court en heb ik zijn familie ontmoet. Ook toen was het waanzinnig leuk.

Veel Marokkanen uit Nederland komen uit die arme streek en wat ik mooi vond destijds was dat de nieuwe koning echt werkt aan die streek en dat hij laat zien dat hij geeft om die mensen.’’

Wat kan je nog goed herinneren aan jouw eerste bezoek aan Marokko?‘‘De eerste wedstrijd die ik had meegemaakt was dus in Rabat. Drie uur voor de wedstrijd zat het stadion helemaal vol. Kinderen hingen in de lichtmasten. En het leukste wat ik heb meegemaakt is een anekdote die ik graag met jullie wil delen.

Een dag voor de wedstrijd was ik met Yassine Abdellaoui op het bondsbureau om de accreditatie voor de wedstrijd op te halen. Die moest ik toen ophalen bij de voorzitter (Hosni Benslimane red.). Dat is al raar, want in Nederland haal je die gewoon op bij de perschef

of iets dergelijks. En die man zat daar achter een groot bureau met vier of vijf assistenten om zich heen met een blik van ‘kijk die blanke hier komen.

Achter hem hing een vaantje van PSV, wat die daar deed weet ik ook niet. De voorzitter gaf me toen het kaartje met stoelnummer 14 en wees me erop dat ik wel echt op die stoel moest gaan zitten. Een dag later ging ik naar het stadion om op mijn stoel te gaan zitten en kom ik op een tribune terecht vol met bejaarden en kinderen. Ik in mijn naïviteit, wist niet hoe de Marokkaanse politie was en ik tikte daar toen een agent aan en zei: ‘vriend, daar zit ik op nummer 14’. Weet je wat hij deed? Die pakte zijn knuppel en slaat die mensen van de tribune af. Ik zei gelijk: ‘ho, ho dat is niet de bedoeling’. Tja, ik was de enige blanke in het stadion en Abdellaoui lag natuurlijk helemaal in de scheur, want die zag dat mijn mond open viel. Maar goed dat was dus mijn eerste ervaring in Marokko en nu ben ik vier keer teruggeweest. Ik heb Nador, Al Hoceima, Marrekech, Casa, Rabat en Al Jadida bezocht.’’

Wat is jouw mening over de weg die Marokko nu is geslagen met bondscoach Eric Gerets?‘‘Ik vind het een uitstekende keuze. Niet zo zeer om Gerets, maar dat ze een West-Europese coach hebben gekozen. Wat aan Marokko ontbrak in het voetbal was structuur. Het was een grote bende. Ik heb een paar bondscoaches vanaf de buitenkant meegemaakt en heb de meest rare dingen gezien. Binnen no time zaten er spelers van Wydad en Fes weer in de basis en dat kan natuurlijk niet. Als je zoveel getalenteerde Marokkanen hebt in het buitenland dan moet je die, hoe vervelend het ook klinkt voor de jongens uit Marokko, gewoon oproepen. Als je wil presteren moet je de beste oproepen. Ik heb ook een keer voormalig bondscoach Mohamed Fakher gesproken hier in Nederland. Die was toen op trainingsstage met het nationale elftal en ik sprak vier à vijf uur met hem. Hij had hele goede ideeën op zich. Maar ja, paar maanden later zag je er niets van terug en hoorde je dat hij ook weg was.’’


Wat bedoel je dan precies met meer structuur aanbrengen?‘‘Dat is een probleem waar veel landen gewoon mee te maken hebben, ook Marokko. Wat ik ermee bedoel is dat je problemen hebt met de competities en organisaties in de jeugd. Waarom is het hier zo goed in Nederland? Omdat je hier vanaf kinds af aan met de beste zesjarigen voetbalt tegen de best zesjarigen. En dat is in Marokko niet zo, en dat is Verbeek nu langzaam aan het proberen in te brengen in Marokko. Dat vind ik namelijk de beste keus. Ze hebben Pim en Robert Verbeek en Henk Duut neergezet die over de hele wereld hebben gewerkt. Overal hebben ze het overleefd en overal hebben ze gepresteerd en die mensen zijn bereid om gewoon heel veel uren te steken in Marokko. Pim en Henk, die hebben met hun autootje heel Marokko door gereden. Overal wedstrijdjes kijken, vaak kwamen ze te laat, te vroeg of werd de wedstrijd verplaatst. Die hebben er nooit over geklaagd en die zijn daar wel werk van gaan maken. Namelijk de beste spelers gaan selecteren voor de elftallen. Ali Afellay hebben ze erbij gehaald die de cultuur kent, de taal spreekt en ook nog eens Frans spreekt. Daardoor hebben ze daar langzaam iets opgebouwd. En dat vind ik dus gewoon een hele goede keuze. Eric Gerets is een gelouterde coach die zich bij PSV heeft bewezen door prijzen te winnen. Bij Olympique Marseille heeft hij het ook goed gedaan en hij kon volgens mij voor heel veel jaren bijtekenen, maar koos helaas voor het grote geld in de zandbak en nu is hij weer terug in de periferie van het voetbal bij Marokko. Laat hij nu maar eens zien dat hij een grote trainer is.’’

Is de vergelijking met Hiddink terecht?‘‘Totaal misplaatst, dat zou hij willen. Hij moet het dan echt met Marokko gaan bewijzen door de Afrika Cup te gaan winnen. Ik denk dat het een goede trainer is en iemand die denk ik wel het vermogen heeft om spelers op de juiste plek neer te zetten. Nu is het hopen dat hij zich dus niet laat beïnvloeden door het grote geld, maar ook door de grote druk die op hem wordt uitgevoerd door makelaars en mensen van de bond. Je kunt je als Marokkaanse bondscoach het beste ergens opsluiten en naar niemand luisteren.’’

In welk opzicht kan Marokko zich nog verder

ontwikkelen?‘‘Nogmaals structuur. Er moeten gewoon jeugdcompetities komen, want dat is de basis voor alles. De piramide die kan alleen maar hoger eindigen als die goed is opgebouwd aan de onderkant. Daar ontbreekt het aan. Je ziet overal in Marokko een bal en ik heb tot in de krochten van Casablanca rond gereden. Het is niet gemakkelijk om te doen, maar je moet gewoon structuur aanbrengen en veldjes verbeteren. Ik vind dat de rol van de clubs hoor, want je hebt gewoon grote clubs en die moeten dat gewoon oppakken.’’

Merk je dat de Afrika Cup al leeft onder de Marokkaanse spelers met wie je contact hebt?‘‘Jazeker, onder een aantal jongens zoals Khalid Sinouh en die is er erg mee bezig. Voor ons is het een beetje lastig om te begrijpen, maar voor jullie is een Afrika Cup net als wat het EK voor ons is. En ik denk dat wanneer de Afrika Cup begint dat de theehuizen wel vol zullen zitten. Ik ga ook zeker ergens een wedstrijd meepikken in zo’n theehuisje en heb genoeg Marokkaanse vrienden die me op de hoogte houden. Ik zou er wel graag heen willen gaan, maar ja het wordt gehouden in Gabon en Equatoriaal Guinee. Goede hotels zul je er denk ik niet vinden.’’

In 2015 is Marokko gastland, dan ben je er wel bij?‘‘Ja, dan ben ik er zeker bij. Desnoods als privépersoon, maar ik ga er heen.’’

Hoe komt het volgens jou dat de aandacht voor de Afrika Cup niet zo groot is in Nederland, terwijl het toch wel een belangrijk toernooi is?‘‘Dat komt omdat het toch wat ‘te ver van ons bed show’ is. Op het moment dat een land als Marokko met een paar Nederlandse Marokkanen goed gaat presteren, dan zal het denk ik wel komen hoor. Vanaf de kwartfinales zal er dan wel aandacht aan geschonken worden, maar ja het heeft ook te maken met budgetten. Drie weken daar verblijven is heel duur. Kranten hebben het steeds zwaarder in Nederland. VI moet ook keuzes maken en dat geldt ook voor de televisie. Dus het is o.a. een financieel verhaal, want ik denk dat er genoeg journalisten zijn die er wel heen willen.


Je krijgt namelijk een ander soort voetbal te zien en daardoor wordt het leuk voetbal. Er is dus genoeg voor te schrijven, want je kunt bij iedere Afrikaans land wel een link leggen met Nederland. Bij Marokko natuurlijk, maar ook bij Ivoorkust met Salamon Kalou, Bony (Vitesse), Ghana met Annan (Vitesse). Dus er is genoeg voor de Nederlandse journalistiek, maar het is gewoon een geldkwestie. Een tijd gelden is mijn collega Iwan van Duren in Afrika geweest met Piet de Visser (scout Chelsea red.) en dat waren waanzinnige mooie reportages.’’ Hoe ver gaat Marokko op de Afrika Cup?‘‘Ik vind dat Marokko het aan zijn stand verplicht is om minimaal de halve finale te behalen. En ze hebben ook de kwaliteit om het toernooi te winnen. Maar dat heeft allemaal te maken met of ze de rust kunnen bewaren. Die spelersgroep heeft natuurlijk ook een paar baasjes. Je hebt te maken met ego’s, dat heb je bij iedere groot voetballand en op zich is dat niet erg. Gerets en zijn staf moeten daar een hoofdrol in spelen met al die ego’s, zoals mijn baas Johan Derksen(hoofdredacteur VI red.) altijd zegt: ‘Je gaat met een bus vol miljonairs op stap’ en dat is natuurlijk ook zo en het is niet gemakkelijk om ze allemaal in het gareel te houden, want ze willen allemaal laten zien dat ze de beste zijn. Marokko heeft een waanzinnig aanvallend potentieel en ik denk dat er menig trainers de vingers bij zou af likken. Ik denk dus dat alle voorwaarden er zijn en het is de zaak om de groep homogeen te maken en te houden.’’

Als PSV clubwatcher kan jij goed inzien of Labyad wel klaar is om mee te gaan naar de Afrika Cup. En is hij er klaar voor?‘‘Ja, hij is zeker klaar. Ik denk dat het heel goed zou zijn voor Labyad. Hij moet nu stappen gaan maken in zijn ontwikkeling, hij is nu basisspeler bij PSV en is een paar keer belangrijk geweest en moet nu stabieler worden. Door drie á vier weken met een dergelijke ploeg op te trekken, daar wordt je sterker van. En Zeki moet een man worden, het kind moet eraf en dat gaat nu langzaam wel. Dus het zou voor hem erg goed zijn om mee te gaan.’’ Vind je niet dat hij op de verkeerde positie wordt gebruikt bij PSV?‘‘Het is een aanvallende middenvelder, maar het komt maar zelden voor dat een dergelijke speler op

de as van het veld debuteert en blijft staan. Op de buitenkant kan hij een foutje maken, zijn man een keertje laten lopen. Ik denk dat Fred Rutten (coach PSV red.) hem goed aanpakt.’’

Maar je zei eerder dat Marokko vooral aanvallend een groot potentieel heeft. Denk je dat hij dan wel met die aanvallers kan concurreren?‘‘Hij hoeft voor mij niet mee als basisspeler, maar gewoon om te kijken hoe het gaat. Voor zo’n jongetje die dan net 19 jaar wordt, is dat goud waard.’’ In Afrika hebben we vaak te maken met scheidsrechters van laag niveau, zal dat ooit goed komen?‘Kijken jullie wel eens hier in de Eredivisie, of niet?’’

Ja, maar die scheidsrechters kun je ook niet vergelijken met die van Afrika toch? ‘‘Ja, dat is ook wel zo. Weet je wat het is, dat begint natuurlijk eerst bij de Afrikaanse voetbalbond. Kijk maar wat ze doen: een kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen plannen op een niet FIFA-datum. Dat is al raar, want daarmee geven ze al een signaal af dat ze het niet belangrijk vinden of dat ze een dubbele agenda hebben. Dat laatste denk ik eerder. Waarom moet een dergelijk toernooi eerst worden gehouden in Egypte? Dat land staat op zijn kop! Dat Tahrirplein, kom op man!’’ Dus je denkt sterk dat we te maken hebben met een dubbele agenda bij de Afrikaanse voetbalbond CAF?‘‘Daar ben ik wel bang voor inderdaad. Als je kijkt naar de landen die erbij waren op het jeugdtoernooi in Marokko: Nigeria, Senegal en dat soort landen die hebben veel spelers uit Europa. Pim Verbeek heeft heel zijn beleid op spelers uit Europa gemaakt en dan mag hij op het uur zijn zes beste spelers niet meenemen, dat is toch raar? Dat slaat nergens op, dus ik denk dat zolang het hoogste overkoepelende orgaan, zulke rare dingen doet dat je dan niet hoeft te verwachten dat er goede scheidsrechters worden opgeleid.’’

Kolo Touré (Manchester City en Ivoorkust) vertelde onlangs in de media dat Afrikaanse spelers worden gediscrimineerd door clubs, omdat ze naar de Afrika Cup gaan. Ben je


het daarmee eens?‘‘Er zijn zeker clubs die rekening houden met spelers van Afrikaanse afkomst. Alleen ze zijn er niet zo principieel in. Technisch manager van PSV, Marcel Brands riep vorig jaar dat hij geen Afrikanen meer hoeft bij PSV, want is allemaal moeilijk met hen vanwege de Afrika Cup. Vervolgens haalt hij Rabiu Ibrahim (Nigeria) en is er een andere Nigeriaan op proef geweest, dus ja wat moet je ermee? En in Nederland zal het echt niet zo zijn als je terugkomt en je presteert goed dat je dan bewust er buiten wordt gehouden. Het zal misschien wat langer duren, maar de beste spelers zullen spelen.’’

Wat vind je van de Afrika Cup zelf?‘‘Ik pik er altijd wel een paar wedstrijden van mee en het is vaak spijkerhard voetbal. Het leuke aan het toernooi is dat je een totaal andere stijl van voetbal te zien krijgt dan dat wij doorgaans op een EK zien. Op een WK zie je ook niet zoveel Afrikaanse landen, want dan kijk je liever naar bijvoorbeeld Duitsland tegen Argentinië dan Nigeria tegen Bolivia. Maar goed, het is een totaal ander voetbal en ik geniet van de passie bij de spelers, maar ook van het publiek. Zoals ik eerder zei, ik heb er zelf tussen gezeten en het is totaal anders dan hier. Ik heb altijd het idee dat het daar, tussen haakjes, vaak op leven en dood gaat. Dat spreekt me wel aan, het is anders dan wij gewend zijn en dat maakt het toernooi juist zo leuk.’’

Welke Afrikaanse land heeft u altijd hoog zitten, gezien het verleden?‘‘Ik zie Ivoorkust graag voetballen, maar het is meer dat je naar spelers kijkt die je aanspreekt hè. Kijk Argentinië als voetbalteam spreekt me ook niet zo aan, maar ze hebben wel een paar geweldige voetballers. En zo zie ik ook een beetje de Afrikaanse voetbalteams. En ik heb een zwak voor Marokko, omdat ik daar gewoon vaak naar toe ben geweest en omdat je de jongens kent die daar op het veld staan en omdat ik weet hoe belangrijk het voor hen is. Dat komt denk ik doordat die jongens een aantal weken per jaar naar Marokko toe gaan en hun ouders komen er vandaan. Ouders hebben ooit hun huis en armoede verlaten om hier in Nederland hard aan het werk te gaan en als dan hun zoon voor hun vaderland gaat spelen. Tja, dan weet ik wel wat dat met die families doet en dat vind ik toch wel mooi.’’ Welke Afrikaanse land heeft je dan verrast de afgelopen jaren?

‘‘Ik vind de opkomst van Senegal wel interessant. Ik had namelijk niet in de gaten dat ze een goed voetballand zouden zijn, maar ik heb ze een paar keer zien voetballen en er zit toch wel wat talent in. Ik vind het ook een outsider voor de komende Afrika Cup.’’

Je noemde net Ivoorkust, die hebben op dit moment een team met vooral oude ervaren spelers terwijl Marokko juist talenten in opkomst heeft als je naar namen als Assaidi, Amrabat en Belhanda kijkt. Zit daar geen kans van falen in?‘‘Ja, dat wordt een gevecht tussen ervaring en talent hè. Het heden tegen de toekomst misschien wel. Ik denk dat ze dan op onderdelen als gochme en wedstrijd lezen het heel zwaar gaan krijgen, maar Marokko heeft heel veel talent. Marokko hoeft in principe voor geen enkele land bang te zijn. Je moet wel respect tonen, maar je hoeft niet bang te zijn.’’

Wie is jouw favoriete speler van Marokko?‘‘Assaidi zie ik erg graag voetballen. Ik hoop dat hij fit zal zijn. Taarabt en Amrabat zijn ook spelers die me aanspreken. Jongens die een actie durven te maken zijn goud waard in een elftal.’’

Tenslotte: wie wint de Afrika Cup en waarom?‘‘Ik heb vertrouwen in de manier waarop Gerets het op dit moment doet. Als ik kijk naar de spelers en het talent.’’

Je zei net halve finale voor Marokko.‘‘Minimaal kunnen halen ja. Oké ja, Ghana, Ivoorkust, Senegal en Marokko dat zijn denk ik de halve finalisten.

Afgelopen 4 edities heeft een Noord-Afrikaanse land de Afrika Cup gewonnen. Dan is het tijd voor Marokko!

We hebben lang genoeg gewacht..Dat vind ik ook. En dat heeft niet alleen met mijn persoonlijke voorkeur te maken. Als ik zo zie naar die groep: verdedigend ben ik niet zo heel erg over te spreken al heb je wel die sterke verdediger van Udinese (Benatia). Maar ze hebben een groot aanvallend potentieel en daar kijk ik naar, laat ze maar gaan. Achterin alles weg roeien en voetballen!


Column Mohamed Aknin

Iedereen heeft zo wel een beetje zijn eigen gevoel

over de Afrika Cup. Met de hele familie kijken op die koude avonden naar Eurosport met Frank Kramer als commentator en schreeuwend bij iedere kans toekijken.

Kortom: iedereen kent het wel. Ik wil graag van

deze mogelijkheid gebruik maken om een speler apart te belichten. Een speler die een jaar geleden het niet meer zag zitten bij zijn club. Hij was jong, maakte diverse stappen via verschillende clubs om bij een topclub terecht te komen. Hij was topfit, maar zat zich te verbijten op de bank en soms zelfs op de tribune. Ik heb het dan over Nordin Amrabat.

Wie Nordin Amrabat volgde het afgelopen jaar, weet dat hij doodongelukkig was. Hij wilde naar

eigen zeggen iedere week ‘vlammen’. Het liefst bij PSV, maar als dat niet kon dan maar bij een andere club.

Lang hield de clubleiding van PSV een transfer tegen, maar in de winter van 2010 was het dan

zo ver en mocht hij naar het Turkse Kayserispor vertrekken. Daar is Amrabat helemaal weer opgebloeid.

Hij mag wekelijks spelen, zijn oude rushes die hij bij VVV liet zien kan hij weer vertonen en hij is een van de populairste spelers

in de Turkse competitie. Waarom ik Amrabat apart wil belichten is omdat ik bewondering voor hem heb vanwege de moeite die hij heeft gedaan om Marokkaans international te worden.

Al vanaf 2008 kreeg Amrabat te maken met papierwerk waar iedere ambtenaar gek van zou

worden. Afgelopen november was het dan zo ver en mocht hij zijn debuut maken tijdens de LG Cup.

Door de filmpjes op de website van de FRMF kregen we een inkijkje in het spelershotel van het Marokkaanse

elftal en zagen we direct dat de komst van Amrabat voor meer sfeer zorgt in de spelersgroep van Marokko.

Amrabat die met de spelers (voornamelijk uit Marokko) grapjes uithaalt, maar ook op het veld liet hij met zijn

snelheid en fysieke gesteldheid dat hij van grote waarde kan zijn voor het Marokkaanse elftal. Ik sluit dan ook af met de ‘wijze’ woorden van voorzitter Ali Fassi Fihri: “Ik zie het nu al voor me. Oussama Assaidi op links en Nordin Amrabat op rechts. Deze twee spelers zullen de Tunesische verdediging pijn gaan doen’’.

VIJF VRAGEN AAN MOESTAFA EL KABIR

Wie zal volgens jou de Afrika Cup winnen?’Ik hoop Marokko natuurlijk. Er zit veel kwaliteit in de ploeg, dus ik zou niet weten waarom wij de Afrika Cup niet kunnen winnen’.

Hoe ver zal Marokko volgens jou komen tijdens de Afrika Cup?‘InshAllah haalt Marokko de finale. Iets wat absoluut niet onmogelijk is.’

Wie is je favoriete speler in de Marokkaanse ploeg?’Er zijn meerdere goede voetballers in het Marokkaanse elftal, maar ik ben het meest onder de indruk van Oussama Assaidi.’

Wat is je mooiste Afrika Cup moment van Marokko?’Dat Marokko in 2004 de finale bereikte. Ik had Marokko tijdens dat toernooi echt op de voet gevolgd’.

Wat is je allereerste Afrika Cup moment?‘2004 was ook meteen de eerste Afrika Cup die ik heb gevolgd’


AFRIKA CUP MET MBARK BOUSSOUFA

In 2008 raakte je net voor de Afrika Cup geblesseerd. Dus dit wordt jouw eerste Afrika Cup. Hoe voelt dat en hoe kijk je er tegen aan?‘‘Dat klopt inderdaad. Ik kijk er natuurlijk positief

naar. Ik zie een hongerig Marokkaans elftal dat

snakt naar succes. We hebben de juiste selectie

ervoor om het ver te schoppen en we gaan ons best

doen om de fans niet teleur te stellen, incha’Allah. ‘‘

Hoe heb jij de kwalificatiewedstrijden voor CAN 2012 ervaren?‘‘We begonnen stroef tegen Centraal Afrika en

ook uit tegen Algerije. Toen kregen we die snel

gegeven strafschop tegen. Door Algerije later thuis

te verslaan hebben we vertrouwen gekregen en zijn

we blijven strijden voor de koppositie in de poule.’’

Welke wedstrijd blijft Mbark Boussoufa het meest bij?‘‘Thuis tegen Algerije natuurlijk! Je stapt

het veld op, je hoort de supporters het

volkslied meezingen en je wint met 4-0.

Dat gevoel was onbeschrijfelijk, kippenvel!‘‘

Is Marokko favoriet voor CAN 2012? Wie denk je dat de Afrika Cup gaat winnen en waarom?‘‘Ik denk niet dat iedereen ons als favoriet ziet

als je kijkt naar de geschiedenis. Ghana is ver

gekomen op het afgelopen WK en je ziet ook

dat ze kwaliteiten hebben. Ivoorkust is ook

bijna altijd aanwezig op grote toernooien.

Dus als je over het algemeen bekijkt dan zijn deze

twee de favorieten om de Afrika Cup binnen te

slepen. Maar we gaan natuurlijk ons best doen. Dit

Marokkaans elftal heeft honger en we zullen alles

geven om onze fans niet teleur te stellen. We zijn

ook favoriet en willen de Africa Cup winnen en gaan

hem inch’Allah ook winnen.’’

Wat is jouw eerste Afrika Cup ervaring als supporter?‘‘Ik was toen echt heel jong. Dat was in de tijd

van Mustapha Hadji en Salehdinne Bassir. Wat

een mooi elftal was dat. We keken niet elke

wedstrijd van Barcelona, maar mijn vader en ik

misten geen enkele wedstrijd van Marokko.‘‘

VOORUITBLIK MET...


MET ANOUAR HADOUIRHoe ver komt Marokko in de Afrika Cup, en waarom?‘‘Ik heb het gevoel dat wij het gaan winnen. Wij

hebben een super talentvolle groep. Ik denk dat

heel Afrika wel rekening houdt met het Marokko

van nu. En er zijn hele belangrijke landen die niet

meedoen.’’

Wie is jouw favoriete speler van Marokko en waarom?‘‘Ik vind ze eigenlijk allemaal wel goede spelers. Het

is moeilijk. Ik ben niet echt een fan van die spelers.

Het zijn allemaal talentvolle spelers. Ik kan wel

zeggen Assaidi, Taarabt, Chamakh of Boussoufa,

maar ik vind ze allemaal wel goed. Het is alleen

belangrijk dat het een geheel gaat worden. En als

dat het gaat worden, dan gaan ze echt ver komen.’’

Wie gaat de Afrika Cup winnen?‘‘Marokko.’’

Jouw favoriete Afrika Cup herinnering?‘‘Het is een herinnering en een teleurstelling

eigenlijk. Dat was in 2004, dat ze de finale haalden

en die verloren van Tunesië. Ik had niet verwacht dat

ze zover zouden komen. Jammer dat ze de finale

hebben verloren.’’

MET PIM VERBEEKWelke speler er absoluut mee moet naar Gabon?

Dat mag Eric Gerets beslissen, haha! Ik kan wel

een Barrada gaan noemen, maar je moet niet

vergeten dat je daar ook een Carcela-Gonzales en

anderen hebt. Eric weet heel goed wat Barrada

kan dus ik laat het volledig aan hem. Eric volgt

het echt heel intens, hij zit bij onze wedstrijden op

de tribune. Ik zie het nationale elftal nauwelijks,

omdat we dan ook meestal op trainingskamp zijn.

Maar ik zie ze op tv en ik krijg de dvd’s. Ik zou ze

echter graag eens op de training willen zien.”

“Ik weet niet hoe Marokko het gaat doen, want

ik ken de tegenstanders niet. Ik vind dat Marokko

een geweldige selectie heeft op het moment.

Buitengewoon talentvol en ook nog potentie in

wat er aan gaat komen. Ik noem dan een Adel

Taarabt (QPR), Ismaïl Aissati (Ajax), Abdelhamid

el Kaoutari (Montepellier), Karim Aït Fana

(Montepellier), Zakaria Labyad (PSV), Abdelaziz

Barrada (Getafe), Zakaria Bergdich (Lens), Mehdi

Carcela Gonzales (Anzhi) en normaal gesproken

ook een Chamakh (Arsenal). Nou dan heb je wat

hoor! Als we kijken naar de jeugd dan denk ik dat

Marokko toekomst heeft. Of die jeugd ook gelijk

goed genoeg is om de Afrika Cup te winnen, dat

moeten we even afwachten. Simpelweg omdat we

nog niet weten hoe goed de tegenstanders zijn.”

“Als team doen ze het uitstekend en dat is toch een

verdienste van Eric Gerets. Hij heeft er een eenheid

van gemaakt. Ik heb begrepen dat in het verleden

daar het probleem zat, maar die mix tussen jongens

uit Marokko en de jongens van buitenaf is prima.”

VOORUITBLIK MET...


Eq. Guinea Libië-21-01-201219.30 u - Stadion bata

Senegal Zambia-21-01-201222.00 u - Stadion bata

A

A

Ivoorkust Sudan-22-01-201217.00 u - Stadion Malabo

Burkina Faso Angola-22-01-201220.00 u - Stadion Malabo

B

B

Gabon Niger-23-01-201217.00 u - Stadion Libreville

Marokko Tunesië-23-01-201220.00 u - Stadion Libreville

C

C

Ghana Botswana-24-01-201217.00 u - Stadion Franceville

Mali Guinea-24-01-201220.00 u - Stadion bata

D

D

Libië -25-01-201217.00 u - Stadion bata

Senegal

Zambia

-25-01-201220.00 u - Stadion bata

A

A

Sudan -26-01-201217.00 u - Stadion Malabo

Burkina Faso

Angola

-26-01-201220.00 u - Stadion Malabo

B

B

Niger -27-01-201217.00 u - Stadion Libreville

Marokko

Tunesië

-27-01-201220.00 u - Stadion Libreville

C

C

Botswana -28-01-201217.00 u - Stadion Franceville

Mali

Guinea

-28-01-201220.00 u - Stadion bata

D

D

Eq. Guinea

Ivoorkust

Gabon

Ghana


Senegal

Zambia

-29-01-201219.00 u - Stadion bata

A

A

Sudan -30-01-201219.00 u - Stadion Bata

Burkina Faso

Angola-30-01-201219.00 u - Stadion Malabo

B

B

-31-01-201219.00 u - Stadion Franceville

Marokko

Tunesië


C

C

Botswana -01-02-201219.00 u - Stadion Libreville

Mali

Guinea-01-02-201219.00 u - Stadion Franceville

D

D

Eq. Guinea

Ivoorkust

Gabon

Ghana

Libië

Niger

1e ronde 2e ronde 3e ronde



2e Poule A1e Poule B

Kwart finale


2e Poule D1e Poule C

-04-02-201217.00 u - Stadion Bata

2e Poule B1e Poule A

-05-02-201220.00 u - Stadion Franceville

2e Poule C1e Poule D


Winaar Q1Winnaar Q2

Halve finale

-08-02-201217.00 u - Stadion Bata

Winnaar Q4Winnaar Q3


Winnaar H1Winnaar h2

Finale

Q1

Q2

Q3

Q4

H1

H2 11-02-201220.00 u - Stadion Malabo

troostfinale verliezers H1/H2

SCHEMA - AFRICAN NATIONS CUPVAN 21 JANUARI TOT 12 FEBRUARI 2012

Live op Eurosport!Net zoals ieder ander jaar biedt EUROSPORT het beste Afrikaanse voetbal door de gehele Afrika Cup LIVE uit te zenden. In Januari 2012 hosten de landen Eq. Guinea en Gabon de 28e editie van dit toernooi. Afrikaans voetbal produceert altijd weer spelers met veel talent die bij de grootste Europese clubs spelen.

Net zoals in Angola twee jaar geleden, zal EUROSPORT alle 32 wedstrijden LIVE uitzenden op EUROSPORT en EUROSPORT 2 (28 wedstrijden op Eurosport en 4 wedstrijden uitgezonden op Eurosport 2).

African Nations Cup ShowWe hebben bovendien nog een dagelijkse 15-minuten special die in de eerste fase van de competitie voor de laatste wedstrijd op de dag uitgezonden zal worden en in de laatste fase van de competetie voor de eerste wedstrijd op de dag. De special bevat vooruitblikken, interviews en reviews.


‘’Marokko heeft mij weinig vreugde gebracht’’

Wat was voor u de reden om voetbalcommentator te worden?

‘’Ik luisterde wel eens naar commentaar van

voetbalverslaggevers. Toen dacht ik bij mezelf:

dat kan ik beter, of dat kan ik ook. Ik werkte in

het verleden al bij de televisie als Quizmaster. Ik

besloot een brief te schrijven aan Eurosport. Daarin

gaf ik aan dat ik graag voetbalcommentator wilde

zijn. Ik heb daar nooit een reactie op gekregen.

Niet veel later ontmoette ik een andere man.

Hij werkte al bij Eurosport, en toen vroeg ik aan

hem: ga jij nou eens even vragen of ik dat kan.

En dat werkt altijd het beste. Hij heeft dat toen

aan de chef gevraagd. Ik werd voor een gesprek

uitgenodigd en het was meteen goed. Dat was in

1994. Mijn eerste wedstrijd was een wedstrijd in de

African Nations Cup in 1994. En dat was gelijk een

moeilijke start, want ik kende helemaal niemand

uit Afrika.’’

Dat was uw eerste wedstrijd, en u maakte waarschijnlijk ook fouten in het begin, en zeker bij de eerste wedstrijd. Maar had de chef van Eurosport toen niet zoiets van: laat maar zitten, het wordt toch niets met hem?

‘’Nee, want het waren geen fouten. Kijk een fout

is als je roept dat het 1-0 is voor Marokko, terwijl

het 1-0 voor Senegal staat. Dat is een fout. En wat

ze bij de televisie ook een foutje vinden, is als je

de doelpuntenmaker verkeerd opnoemt. Kijk

als jij zegt het is Jansen, maar het blijkt later dat

het Pieters is, en dat heb je niet goed gezien, dat

vinden ze een vervelend fout.

Ik vind het niet zo erg, want soms is het heel lastig

te zien. Maar je mag eigenlijk wel eens een fout

maken, want het gaat toch om het geheel. Als dat

goed is, dan kijken ze er allemaal doorheen. Als

je er maar een beetje verstand van hebt en geen

onzin vertelt.‘’

In Nederland is er waar-schijnlijk niemand die een

sterkere band heeft met de Afrika Cup dan Frank Kra-mer. Hij is al sinds ‘94 com-mentator bij Eurosport en hij heeft al negen Afrika Cups van commentaar voor-zien. Genoeg reden voor Atlas-Lions om bij de expert van de Afrika Cup langs te gaan. Het interview vond plaats waar ook het


‘’Marokko heeft mij weinig vreugde gebracht’’Wat zijn de kwaliteiten waar een voetbalcommentator aan zou moeten voldoen?‘’Hij moet het spel goed kunnen lezen. Hij moet

een beetje verstand van voetbal hebben, maar

zelfs als je helemaal geen verstand van voetbal

hebt, zou je toch een goede verslaggever kunnen

zijn. Want dan moet je een sfeer overbrengen.

Kijk, iedereen die commentaar geeft hoeft niet

ontzettend veel verstand van voetbal te hebben.

Een goede commentator kan ook een

basketbalwedstrijd doen, maar je hoort aan de

manier van praten dat het geen expert is. Maar

een goede voetbalcommentator moet eigenlijk

wel een expert zijn. Hij moet verstand hebben van

het spelletje en ook een beetje kunnen aanvoelen

van wat er gebeurt. Hij mag zijn mening ook vaak

vertolken. Ook zorgt een goede commentator

ervoor dat zelfs een slechte wedstrijd aantrekkelijk

blijft. Kijk als het Champions League is, en het

wordt 4-3 voor Barcelona tegen Real Madrid: dan

kunnen we het bij wijze van spreken allemaal,

want dan loopt het.’’

U bent voetbalcommentator, daar kennen wij u van. U hebt in het verleden voor de AVRO en KRO gewerkt. Maar wat doet u tegenwoordig naast voetbalcommentator zijn?’Ik doe voornamelijk voetbalcommentaar.

Daarnaast coach ik mensen die een burn-

out hebben. Die train en begeleid ik met een

psychiater. Die doet de psyche, en ik doe het

lichamelijke en mentale aspect. ‘’

U bent voetballer, muzikant, presentator en commentator geweest. Wat zou u het liefst

doen?‘’Ja, er is maar een ding wat je het liefst doet, daar

hoef ik niet zo lang over na te denken, en dat is

voetballen. Dat is het allermooiste wat een mens kan

meemaken in zijn leven. Al die spelers die nu aan het

voetballen zijn, moeten ontzettend goed beseffen,

dat er hierna nooit meer iets mooiers komt dan. Je

hoeft de Champions League finale niet te hebben

gewonnen. Ook al speel je in de Jupiler League, of in

de Marokkaanse tweede of derde divisie. Het is het

mooiste wat er is. Je bent elke dag bezig met sporten.

Je hebt verdriet, je hebt vreugde, je raakt geblesseerd,

er komt een betere speler, je moet zorgen dat je weer

terugkomt, je moet je positie behouden, elke dag

zit je vol in het leven. Wat is mooier dan fit met je

lichaam bezig te zijn, en voor mensen te spelen, om

in de belangstelling te staan, en nog wat te verdienen

ook? Ik kan me niet voorstellen dat er een mooiere

baan dan voetbal bestaat.’’

Hoe ziet een dag van Frank Kramer eruit tijdens de Afrika Cup in de journalistieke voorbereiding?‘’Ik heb een leidinggevende. En we hebben veel

voetbalcommentatoren. Mijn leidinggevende deelt

alles in, dus ik heb helemaal niets te zeggen over

wedstrijden die ik wil hebben. ‘’

Maar even afgaand op de voorgaande Afrika Cups. Leest u bijvoorbeeld de Tunesische kranten, of iets dergelijks?

‘‘Nee, wij krijgen op een andere manier informatie.

Wat een goede site is, is die van BBC. De website van de

BBC heeft een apart blokje met African Nations Cup.

En daar staan eigenlijk wel goede dingen op. Tegen

de tijd dat jij je voorbereidt, heb je ook links waar je


naar wordt verwezen. En er zijn een paar van die

Afrikaanse sites, waar je het één en ander kan lezen.

Maar ook persbureau Reuters. De persbureaus,

die pakken hun informatie van die sites af. En dat

is in de huidige journalistiek zo. Wij zitten niet op

Tunesische, Algerijnse of Marokkaanse sites te kijken.

We zijn geen experts in dat opzicht. Dus wij

putten ook informatie uit wat we krijgen van de

internationale pers. Maar die halen dat ook uit de

Tunesische, Algerijnse of Marokkaanse krant. Maar

als je echt wat wil weten van Marokko, dan moet ik

eigenlijk naar jullie toe. Want jullie volgen dat elke

dag. Je kunt een wedstrijd toch goed verslaan door

goed op te letten als voetbalcommentator, ook

al weet je niet ontzettend veel van Marokkaanse

voetballers. Dat kun je doen door het spel te volgen.

Want dat staat op nummer één. Als je niet teveel

weet, dan volg je het spel. En als het spel fantastisch

is, dan heb je geen achtergrondinformatie gegeven.’’

Hoe is het niveau van het hedendaagse Afrikaanse voetbal?

‘’Ik vraag me weleens af, als er in Afrika goede

velden waren, zou het dan beter gaan? De velden

in Afrika zijn in het algemeen heel slecht. En nu

heb je ook aardig wat kunstgrasvelden daar. Dan

zal je zeggen: voetbaltechnische weet ik het

allemaal niet meer zo, want als je mij vertelt wat

zijn de verschillen tussen de Afrikaanse ploegen

en Europese ploegen, waarom zullen ze niet de

top bereiken, dat hangt maar van 3 dingen af: de

keeper, concentratie en de derde is dat ze teveel

voor zichzelf voetballen. Ze willen eigenlijk allemaal

laten zien dat ze de beste zijn. En dat is moeilijk.

Waarom heeft Egypte de laatste tijd zoveel succes? Ze hebben de beste keeper van Afrika.

Een hele betrouwbare keeper. Maakt nooit fouten,

technisch ook goed. Als er een bal vlak voor hem

stuit, dan heeft hij hem ook nog. Hij duikt er

nooit overheen. Al die Afrikaanse keepers kunnen

fantastisch voetballen. Die Egyptische keeper is

misschien nog de minst voetballende keeper, maar

hij maakt geen fouten. In Afrika was dat vroeger nog

veel erger. Nooit zag je een goede keeper. Altijd ging

er wel wat fout.’’

Welk Afrikaanse land heeft u de afgelopen jaren echt verrast?

‘’Egypte vond ik altijd een mooi voetballand, omdat

ze al vrij lang met hetzelfde elftal spelen. Ik was

ook altijd een fan van Ivoorkust. Een land wat me

ontzettend is tegengevallen, terwijl er zoveel talent

is, was Nigeria. Nigeria heeft altijd een talentvolle

lichting gehad, maar ze hebben nooit echt wat

bereikt. Ze hebben wel eens met het WK meegedaan,

maar veel meer dan dat zat er niet in. Als die jongens

teveel geld hebben, dan raken ze ook een beetje de

weg kwijt, omdat ze dat niet gewend zijn. Ze gaan

dan allemaal voor zichzelf spelen, doen rare dingen,

en dan is het teamverband weg. Ik zeg altijd: Nigeria

is ten onder gegaan aan haar eigen succes.’’

Nigeria, Kameroen, Egypte, Zuid Afrika zullen de aankomende Afrika Cup niet spelen. Maakt dat nog wat uit voor de Afrika Cup beleving?

‘’Nee, dat maakt niets uit. Want als je vraagt: noem

eens vier spelers van Kameroen, dan weet niemand

het meer. Ja, ze zeggen allemaal Eto’o, en Enoh,

maar voor de rest kennen ze geen spelers. Maar nu

hebben we bijvoorbeeld een Equatoriaal Guinee. Ik

zag ze twee jaar geleden voor het eerst spelen en ik

vond ze toen al een sterk team hebben. Ik gok dat

Ivoorkust het goed gaat doen. Dat vind ik toch in

potentie een mooi team. Ivoorkust heeft individuele

sterke voetballers met goede spitsen. ‘’

Wat is uw mening over de prestaties van het Marokkaanse elftal?‘’Zonder alles over 1 kam te scheren. Als je Marokko

moet beschrijven, dan komt er maar één woord

naar boven, en dat is ‘speels’. Speels wil zeggen


dat het af en toe misschien wel een 8 kan zijn,

maar dat het ook wel eens een 2 of een 3 is. En

dat moet je nou niet hebben, want je bent niet

zoveel beter dan de rest. Je moet zorgen dat je

evenwichtiger en meer constant speelt. En dat kan

alleen maar als je een team hebt dat een beetje

van elkaar houdt. En ik weet niet hoe de onderlinge

verstandhouding is bij het Marokkaanse elftal.

Gerets is wel een felle jongen, spreekt de taal, maar

zoals ik al eerder zei: het gaat altijd om de keeper.

De as: wat zijn dat voor mannen? Die hebben ze dan

wel in Marokko maar ze hebben te vaak, wat vaak in

het Afrikaanse voetbal voorkomt, dat ze al lachend

hun ondergang tegemoet gaan. Het zijn vrolijke

verliezers. In het verleden dan he. Want wat heeft

Marokko nou bewezen? Terwijl ze eigenlijk wel een

goede lichting hebben. Ze hebben nooit wat bereikt

op het hoge niveau. Ja wel eens een kwartfinale, en

ook een keer een finale tegen Tunesië, maar voor de

rest niets. Terwijl veel van de Marokkaanse spelers

hun opleiding hebben gekregen in Frankrijk. Dan

zou je toch moeten denken: de meeste spelen in

Frankrijk, dan hebben ze toch wat moeten leren

daar.’’

Kunt u misschien vertellen hoe het Marokkaanse elftal in Afrika wordt gezien, en hoe andere teams tegen Marokko aankijken?

‘’Nee. Dat zou ik niet weten, want dat zou ik onzin

gaan vertellen. Ik weet het echt niet. Ik ben geen

expert van het Marokkaanse voetbal, maar meer

een liefhebber van het Afrikaanse voetbal, en dan

laat ik me graag verassen. Kijk als we een wedstrijd

gezien hebben, dan heb je meteen je sympathie.

Ik heb altijd sympathie voor vrolijke ploegen, die

een paar leuke spitsen hebben. Eén van de leukste

spitsen vond ik zelf de Nigeriaan Tijani Babangida.

Dan weet je waar ik van houd. Ik kijk altijd naar de

spitsen. Bij Nigeria werden we vroeger erg verwend.

Je had bijvoorbeeld Okocha, en nog wat andere

spelers. Dat waren allemaal van die aparte spelers.’’

Is er ook een dergelijk type bij het Marokkaanse elftal?

‘’Ja, daar zit ik nu aan te denken. Bij Zairi was het vaak

alles of niks. Het werd meer niets op een gegeven

moment. Mustapha Hadji was wel een groot talent.

Dat was eigenlijk het meest aansprekende talent

van de laatste jaren voor Chamakh. Hadji vond ik

heel goed. Dat staat buiten kijf.’’

Hebt u ook een onvergetelijk Afrika Cup moment van Marokko?

‘’De nederlaag tegen Tunesië in de finale in 2004.

Want dat was echt een wedstrijd die beide landen

konden winnen. De finale werd gehouden in

Tunesië, en ik ben dan altijd voor de tegenstander

van het gastland. De ‘Underdog’. Het was wel een

slechte finale. We hebben Marokko ook niet vaak op

een African Nations Cup gezien. En als ze er waren,

dan werden ze snel uitgeschakeld. Chamakh heeft

ooit iets bijzonders gedaan, maar ik weet niet meer

wat…’’

U hebt net al aangegeven waarom het Marokkaanse elftal vaak in de poulefase werd uitgeschakeld, of waarom zij zich niet kwalificeerde. Speels, team wat niet echt top was, de keeper. Kunt u daar nog wat aan toevoegen, of zijn dat wel de hoofdredenen?

‘’Dat zijn de hoofdredenen, maar aan de andere kant

moeten we ook zeggen: je kijkt naar de verliezende

ploeg. Je hebt een spits, middenvelder, verdediger

en een keeper, en vergelijk dat eens met het team

dat gewonnen heeft. Dan moet je ook gewoon

zeggen: echte wereldtalenten heeft Marokko ook

nooit gehad. Op Afrikaans niveau zelfs niet, waarvan

we allemaal weten wie het waren. Ik weet van Zuid-

Afrika nog in 1996, dat Toby, Frings en Arendse de

sterspelers waren. Drogba bij Ivoorkust, maar dat

komt omdat het ook talenten waren. Naybet vond

ik wel goed, maar dat is een uitzondering. Je moet in


een team zeker vijf goede spelers hebben. Dan kun

je ver komen. Het is altijd de kwestie van kwaliteit,

en wat we dan hebben, dat kun je dan compenseren

met een enorme dosis vechtlust, conditie, en het

verdedigen. Marokko is ook nooit een verdedigende

ploeg geweest. En als je niet goed bent, dan moet

je niet gaan aanvallen. Want dan red je het niet.

Marokko speelt altijd aanvallend, maar dat is niet

altijd de beste manier om op een toernooi ver te

komen.’’

Is bondscoach Eric Gerets de juiste man, op de juiste plaats?

‘’Ik kan daar niet zoveel over vertellen. Hij is een

man die het altijd op karakter heeft gedaan. En

dat kan geen kwaad in een ploeg die het altijd

van techniek moet hebben. Een beetje tikken

hier, een beetje tikken daar, dat is dan toch wel

lekker als je er een ploeg van weet te maken. Ik

zeg altijd: Marokkanen moeten elkaar bij wijze

van, voor een wedstrijd minder kussen, maar ze

moeten wel voor elkaar door het vuur gaan. Af en

toe zie je wel iets van, het lijkt heel aardig, maar

dat is een beetje gemaakt en dat zie je op het veld

terug. Je moet voor elkaar door het vuur gaan.

En je moet beseffen dat als je niet beter bent dan

de ander, niet de mooiste doelpunten maakt en niet

de beste passes kan geven, jij toch van grote waarde

kan zijn door de bal af te pakken. En als je ook bereid

bent om je in dienst te stellen van anderen, dan kom

je ver. En ik denk dat juist dat aspect belangrijk is.

Marokkaanse voetballers zijn nooit zo gewend om

zich in dienst te stellen van een medespeler. Ze

willen allemaal zelf, maar als je geen Maradonna

heet, dan kan dat niet. ‘’

Marokko zit tijdens de aankomende Afrika Cup in een poule met ‘angstgegner’ Tunesië, gastland Gabon, en laagvlieger Niger. Wat verwacht u ervan?

‘’Dat wordt niet gemakkelijk. Neem maar van mij

aan dat Tunesië nog een maatje te groot is op dit

moment. Het gaat uiteindelijk om de tweede plek.

En dan moeten we gaan kijken hoe goed het team

daadwerkelijk is. Maar ik heb het Marokkaanse team

al een hele tijd niet zien spelen.’’

De volgende vraag geldt niet alleen voor Europese Marokkanen, maar voor alle Europese Afrikanen. Afrikanen die eigenlijk al gewend zijn aan de manier van spelen in Europa, de Europese scheidsrechters, de Europese velden. Zijn die eigenlijk nog wel geschikt om het Afrikaanse voetbal te spelen, met de slechte velden, de onvoorspelbare scheidsrechters, en de chaos?

‘’Nou, dat denk ik wel. Die velden vind ik nog wel een

aspect. Als je dat niet meer gewend bent, dan gaat

het spel met de helft achteruit. Maar het zijn juist

die Europese krachten die een dergelijk elftal verder

kunnen brengen. Want zij weten zich nog altijd te

beheersen. Beheersing is een heel belangrijk aspect

wat ook het Afrikaanse voetbal in het verleden

heeft opgebroken. Sommige spelers kwamen met

zulke gevaarlijke tackles dat je meteen wist dat

het afgelopen was. En die verliezen dan hun hoofd.

En de Afrikaans-Europese voetballers, die hebben

natuurlijk geleerd dat ze zich in alle omstandigheden

moeten beheersen. En dat je overal camera’s hebt,

dat je dat niet meer kunt permitteren, dat je een

speler verliest omdat hij rottigheid heeft uitgehaald.

Ik denk dat het zeer belangrijk is dat ze die hebben.

Het allerbelangrijkste is dat je weet, dat als ik niet

goed kan verdedigen, dat er iemand mijn rug dekt,

en waar ik van op aankan. Kijk, Enoh, die doet alles.

Als je tegen hem zegt: Ik ga naar voren, en jij dekt

mijn mannetje. Dat doet hij blindelings. Dat soort

mensen zijn belangrijk.‘’

De Afrika Cup wordt steeds in de winter gespeeld. Clubs klagen over het feit dat ze spelers vaak moeten missen. Wat vindt u daar nou van. Wat zou de ideale oplossing zijn?

‘’Ik vind het gezeur. Laat ze dat maar lekker doen.

Iedere club weet al twee jaar van tevoren dat het


in die periode wordt gehouden. Dus als zij een

Afrikaanse speler willen hebben, dan is dat het risico

van het vak. Ik zou als ik de club was, voorzichtig zijn

met het aantrekken van Afrikaanse spelers, op basis

daarvan. Ten eerste: in Nederland verdienen ze rond

de vijf ton minimaal, dan moet je nog afwachten

of zij zich aanpassen. Ik vind het wel heel goed dat

ze het in de winter doen. Het programma zou voor

alle ploegen altijd overvol zijn. Als je het in de zomer

houdt, dan heb je ook narigheden. Als je het bij het

WK houdt, dan houd je ook narigheid, want er zijn

altijd vijf Afrikaanse landen die aan de WK meedoen.

Dus ik vindt gewoon: lekker doorgaan, en de clubs

moeten maar rekening houden dat hun beste spelers

tijdelijk weg gaan. Dan moet je het maar uit een

andere vijver halen. En ik vindt het ook een kracht

dat de hele wereld mee kan kijken naar een dergelijk

Afrikaanse toernooi.’’

Uw eerste wedstrijd was de African Nations Cup in 1994. U hebt op dit moment een kleine 20 jaar ervaring. Wat spreekt u nou zo aan in het Afrikaanse voetbal?‘’Het feit dat er altijd iets moois gebeurt. En ook

iets beroerds gebeurd. Ik kan in een paar zinnen elk

toernooi wat ik heb gedaan sinds 1994, in een paar

zinnen samenvatten:

1994: ‘’Ik begon in 1994. In dat jaar had je Zambia,

dat weten jullie misschien niet meer. Dat was op

dat moment één van de meest favoriete teams die

tijdens de Afrika Cup zou spelen. Maar het vliegtuig

met de spelers stortte een jaar voor de Afrika Cup

voor de kust van Angola neer. En Zambia moest dus

een heel nieuw elftal opbouwen rond Kalucha. En

Kalucha was een speler van PSV. Zambia had dus

een kwalitatief veel minder team opgebouwd, maar

toch haalden ze toen nog de finale. En die werd in

1994 maar nipt verloren van Nigeria. Dat was dus

iets opmerkelijks in 1994.’’

1996: ‘’De Afrika Cup in 96 werd het voor het eerst

gehouden in Zuid-Afrika. Maar die hadden wel

de mazzel dat één van de sterkste landen van dat

moment, Nigeria, niet mee mocht doen. In Nigeria

hadden ze een vrouw gestenigd, en dat vond de

politiek in de rest van de wereld niet kunnen, en toen

werden ze geschorst voor een paar maanden, maar

dat was net voor de Afrika Cup. En daar maakte

Zuid-Afrika optimaal gebruik van. De finale werd

gespeeld in een prachtig stadion. Nelson Mandela

was er ook bij. Zwart en blank was bij elkaar. Het

leuke was: er waren drie blanke spelers, Toby, Frisch

en de keeper Arendse. Zij werden ook heel fanatiek

toegejuicht, en de meest aansprekende man van de

selectie was dokter Kamoela. Zuid Afrika won toen

ook. Ze wonnen van Tunesië met 2-0, en dat maakte

het toernooi nog mooier.’’

1998: ‘’Ik heb dat zelf meegemaakt, daarom praat

ik erover. In 98 wordt het gehouden in een bijna

onbekend land, Burkina Faso. En wat is het leuke

van Burkina Faso? Dit is trouwens een prachtige

Quiz vraag. Als je aan iemand vraagt: wat is de

hoofdstad van Burkina Faso, dan weten ze het niet.

Dat is Ouagadougou. En wat gebeurt er nou? Die

wedstrijd heb ik ook gedaan, het ging toen om de

derde en vierde plek. En dat gastland, Burkina Faso,

die doet het uitstekend. Maar die bereikt in de halve

finale net niet de finale. Die spelen dan een wedstrijd

een om de derde en vierde plaats. Het is nog zeven

minuten om te spelen. En Burkina Faso speelt tegen

de Democratische Republiek van Congo. Het staat

dus 4-1, met nog zeven minuten te spelen. Ik heb

zoiets nog nooit gezien. Op een gegeven ogenblik

was er een speler die lag op de grond. Die kon niet

meer. Een ander was even water aan het drinken.

Een ander was weer met iets anders bezig. Binnen

zeven minuten kwam DR Congo terug tot 4-4. Ik heb

het nog nooit zo gezien. Het was een fantastische

belevenis. Toen verloren ze uiteindelijk ook nog na

penalty’s. Dat was dus eigenlijk 1998.’’

2000: ‘’In 2000 was er een geweldig incident in de

finale. Het was volgens Nigeria tegen Kameroen.


Eén van de beste spelers van Nigeria is op dat

moment Ikpeba. Hij speelde in zijn nadagen nog bij

Monaco. We hebben een rechtstreeks verslag en

er is een penaltyserie. Ikpeba schiet de bal via de

onderkant van de lat achter de lijn. Maar die komt

op één of ander manier terug en die goal wordt niet

goedgekeurd. Daardoor verliest Nigeria die finale

van Kameroen.’’

2002: ‘’Nou in 2002 was het voor mij heel aardig.

Het was voor de eerste keer dat ik mee waagde aan

een voorspelling. Mensen vroegen voorafgaand aan

het toernooi: Frank wat wordt jouw voorspelling?

Toen zei ik tegen ze: Wacht even, ik heb een land

gezien, dat het heel goed gaat doen tijdens de WK

van 2002. En dat was Senegal. Want die zag ik toen

spelen tijdens de African Nations Cup. En die waren

heel apart bezig. Ze verloren weliswaar de finale

van Kameroen. Dat was in Mali, en die deden het

uitstekend. En ze haalde volgens mij ook nog de

kwartfinale op de WK.’’

2004: ‘’Ja in 2004, dat weten jullie waarschijnlijk nog

wel. Die finale heb ik toen ook gedaan. Tunesië tegen

Marokko. Het was eigenlijk niet zo spectaculair. Het

was wel mooi weer, dat weet ik nog wel. Een mooi

stadion. Chamakh zag ik toen voor het eerst. Bij

Chamakh kon je zien dat het een talentje was. Het

was voor hem net eventjes te vroeg. En Tunesië voor

eigen land. Het was geen goede finale.’’

2006: ‘’Dan 2006, als je niet van voetbal houdt, dan

was dat mooi om te zien. Egypte en de halve finale.

Het was prachtig! Ze hadden met Mido een verwend

kind. Die wordt eruit gehaald door Shehata, de

coach. Hij pikt dat niet. Hij zou tegen de coach ezel

geroepen hebben, en we zien dat allemaal in beeld.

Ik ben ook live bij de wedstrijd aanwezig. En ik zei

meteen: die Mido is niet goed bij zijn hoofd. En

die coach had de mazzel dat die knul die erin komt

(Amr Zaki) meteen bij zijn derde balcontact een

goal maakte. En het was natuurlijk fantastisch dat

Mido niet in de finale speelde. Dat was niet zo een

geweldige finale trouwens.’’

2008: ‘’2008 was niet echt spectaculair. Egypte won

weer, maar voor de rest gebeurde er geen vreemde

dingen.’’

2010: ‘’2010 staat eigenlijk in het teken van Togo.

Die nare gebeurtenis waarbij helaas ook twee doden

aan de kant van Togo vielen.’’


Waar zijn ze nu?De spelers van de vorige Afrika Cups

KeepersKhalid Fouhami (31): Academia Coimbra (Portugal). Is nu de keeperstrainer van Jong Marokko.

Nadir Lemyaghri (27): Wydad Casablanca (Marokko). Keept nog steeds bij Wydad Casablanca

Tarik El Jarmouni. (26): FAR Rabat (Marokko). Keept nu bij Raja Casablanca

VerdedigersWalid Regragui (28): Ajaccio (Frankrijk). Is gestopt en volgt momenteel een trainerscursus

Akram Roumani (25): Racing Genk (België). Gestopt

Abdesalam Ouaddou (25): Stade Rennes (Frankrijk). Speelt momenteel in Qatar bij Qatar SC

Talal El Karkouri (27): Paris Saint Germain (Frankrijk). Beëindigde onlangs zijn carrière in Qatar

Noureddine Naybet (33): Deportivo La Coruna (Spanje). Gestopt. Wordt vaak ingeschakeld als een

motivator voor de nationale ploeg.

Jamal Alioui (21): Perugia (Italië). Speelt momenteel bij Al Kharitiyath in Qatar.

Tarik Chihab (28): FC Zurich (Zwitserland): Is gestopt

MiddenveldersAbdelkarim Kissi (23): FC Rosov (Rusland). Gestopt.

Mourad Hdiouad (27): Litex Lovech (Bulgarije). Gestopt.

Houssine Kharja (21): Terana (Italië). Speelt momenteel bij Fiorentina

Youssef Safri (27): Coventry City (Engeland). Speelt momenteel bij Qatar SC

Youssef Mokhtari (24): Wacker Burghausen (Duitsland). Is teruggekeerd bij zijn jeugdliefde en

speelt momenteel in de Duitse 3e divisie.

Hassan Alla (23): Mouloudia Oujda (Marokko). Speelt in de Ligue 2 bij Le Havre.

AanvallersJaouad Zairi (21): Sochaux (Frankrijk). Speelt momenteel bij het Griekse PAS Giannina

Nabil Baha (21): Naval (Portugal). Speelt momenteel in de Segunda Division bij Sabadell

Moha (26): Osasuna (Spanje). Speelt momenteel in de Segunda Division bij Girona

Moustapha Bidoudane (27): Raja Casablanca (Marokko). Is nog op zoek naar een club

Marouane Chamakh (20): Girondins Bordeaux (Frankrijk). Speelt bij Arsenal

Youssef Hadji (23): Bastia (Frankrijk). Speelt bij Stade Rennes

CoachBadou Zaki: Zit momenteel zonder club.

2004


Waar zijn ze nu?De spelers van de vorige Afrika Cups

KeepersTarik El Jarmouni (28): FAR Rabat (Marokko). Keept nu bij Raja Casablanca

Moustapha Chadli (32): Raja Casablanca (Marokko). Is nu keeperstrainer bij Raja Casablanca

Nadir Lemyaghri (29): Wydad Casablanca (Marokko). Keept nog steeds bij Wydad Casablanca

VerdedigersWalid Regragui (30): Racing Santander (Spanje). Is gestopt en volgt nu een trainerscursus

Noureddine Kacimi (28): Grenoble (Frankrijk). Is gestopt.

Abdesalam Ouaddou (27): Stade Rennes (Frankrijk). Speelt nu bij Qatar SC

Amine Erbate (24): Qatar SC (Qatar): Speelt nu bij Raja Casablanca

Badr El Kaddouri (24): Dinamo Kiev (Oekraïne). Is door Dinamo Kiev verhuurd aan Celtic

Houssine Ouchella (35): FAR Rabat (Marokko). Is gestopt en momenteel analist bij Arryadia

Noureddine Naybet (35): Tottenham Hotspur (Engeland). Adviseur van de nationale ploeg

MiddenveldersMohammed Madihi (26): Wydad Casablanca (Marokko). Speelt nu bij Ittihad Tanger

Houssine Kharja (23): AS Roma (Italië). Speelt nu bij Fiorentina

Hafid Abdessadak (31): FAR Rabat (Marokko). Is gestopt

Youssef Safri (29): Coventry City (Engeland). Speelt nu bij Qatar SC

Youssef Chippo (32): Al Wakrah (Qatar). Is analist bij diverse omroepen

AanvallersJaouad Zairi (23): Sochaux (Frankrijk). Speelt nu bij het Griekse PAS Giannina

Ali Boussaboun (26): Feyenoord (Nederland). Speelt nu bij ADO Den Haag

Moha (28): Osasuna (Spanje). Speelt nu bij Girona in de Segunda Division

Marouane Chamakh (22): Girondins Bordeaux (Frankrijk). Speelt nu bij Arsenal

H. Aboucharouane (24): Lille (Frankrijk). Speelt nu bij Al Ahli in Qatar

Youssef Hadji (25): Stade Rennes (Frankrijk). Na een lange periode bij AS Nancy teruggekeerd

naar Stade Rennes.

M. Armoumen (27): Al Kuwait Kaifan (Koeweit). Speelt nu bij JSM Laayoune in de Botola Pro

CoachMohammed Fakhir. Nu coach van Al Wehda in de Saoedische 2e divisie.

2006


KeepersNadir Lemyaghri (31): Wydad Casablanca (Marokko). Keept nog steeds bij Wydad Casablanca

Khalid Fouhami (35): Raja Casablanca (Marokko). Is momenteel de keeperstrainer van Jong

Marokko.

Abdelillah Bagui (29): MAS Fes (Marokko). Speelt momenteel bij OCSS Safi

VerdedigersMichael Basser (23): AS Nancy (Frankrijk). Speelt momenteel bij Bursaspor

Hicham Mahdoufi (23): Mettalist Kharkiv (Oekraïne). Speelt momenteel bij Raja Casablanca

Abdesalam Ouaddou (29): Valenciennes (Frankrijk). Speelt momenteel bij Qatar SC

Talal EL Karkouri (31): Qatar SC (Qatar). Is gestopt

Amine Erbate (26) Dhrafa (Emiraten). Speelt nu bij Raja Casablanca

Abdessamad Chahiri (25) DHJ Jadida (Marokko). Speelt nu bij FAR Rabat

Jamal Alioui (25) Sion (Zwitserland). Speelt nu bij Al Kharitiyath

Badr El Kaddouri (26) Dinamo Kiev (Oekraïne). Speelt nu bij Celtic.

MiddenveldersAbdelkarim Kissi (27): Enosis Neon Paralimni (Cyprus). Is gestopt

Houssine Kharja (25): Piazenza (Italië). Speelt nu bij Fiorentina

Youssef Safri (31): Southampton (Engeland). Speelt nu bij Qatar SC

Youssef Mokhtari (28): Al Rayann (Qatar). Speelt nu bij Wacker Burghausen

Abderahman Kabous (24): CSKA Sofia (Bulgarije). Is momenteel clubloos

AanvallersSoufiane Alloudi (24): Al Ain (Emiraten). Speelt nu bij Raja Casablanca

Bouchaib El Moubarki (30): Grenoble (Frankrijk). Speelt nu bij Raja Casablanca

Tarik Sektioui: (30): FC Porto (Portugal). Is gestopt

Moncef Zerka (26): AS Nancy (Frankrijk). Speelt nu bij New England Revolution

Marouane Chamakh (24): Girondins Bordeaux (Frankrijk). Speelt nu bij Arsenal

Youssef Hadji (27): AS Nancy (Frankrijk). Speelt nu bij Stade Rennes

Aboucharouane (26): Esperance (Tunesië). Speelt nu bij Al Ahli in Qatar

CoachHenri Michel. Momenteel de bondscoach van Equatioriaal Guinee

2008


Column Adam el HachimiMooie momenten

op de Afrika Cup zijn voor

mij schaars. Sinds 2000 volg ik de Afrika Cup op de voet. Het enige toernooi dat ik vaker dan een wedstrijd heb kunnen juichen was in 2004. En eigenlijk was dat het toernooi waar ik de laagste verwachtingen van had. Het mag typisch Marokkaans genoemd worden dat juist van een toernooi met een laag verwachtingspatroon ons meer vreugde heeft bezorgd, dan bij momenten dat er hoge verwachtingen waren.

De talenten van 2004 waren in 2006 en 2008 immers een stuk volwassener geworden. Echter bleek het toernooi van 2004 voor

een aantal spelers het hoogtepunt van hun carrière. Spelers als Mokhtari en Zairi hadden een gouden toekomst voor zich en waren de absolute smaakmakers van de selectie van 2004. Helaas ging het daarna alleen maar bergafwaarts.

Na de deceptie in 2010 (eigenlijk ook in 2006 en 2008) heeft Eric Gerets Marokko weer op de kaart gezet. Hier en daar

is het nog wisselvallig, maar er zit duidelijk

een stijgende lijn in het spel van Marokko. De ondergrens is een stuk hoger geworden, en een hoge bovengrens heeft Marokko altijd al gehad.

Deze uitgebalanceerde selectie heeft eigenlijk weinig echt zwakke plekken. De linksbackpositie was evenals de

positie van doelman jarenlang de achilleshiel. Echter hebben Badr el Kaddouri en Nadir Lemyaghri zich op een wonderbaarlijke manier teruggevochten. Daarnaast zou ook El Kaoutari eventueel op de linksbackpositie kunnen spelen.

Absolute sterkhouder van de huidige selectie is zonder twijfel Mehdi Benatia. De mandekker verliest opvallend weinig

duels, en is zelden op een fout te betrappen. Met Belhanda, Boussoufa, Taarabt, Carcela, Amrabat en niet te vergeten Oussama Assaidi heeft Marokko ontzettend veel creativiteit. Marouane Chamakh zal ondanks zijn reserverol bij Arsenal een belangrijke rol hebben op de Afrika Cup. Chamakh is het enige aanspeelpunt dat we hebben en hij is ook veel meer een 4-3-3 spits dan El Arabi.

VIJF VRAGEN AAN MOHAMMED SINOUHWie zal volgens jou de Afrika Cup winnen?‘‘Ik hoop op Marokko.’’

Hoe schat je de kansen in van Marokko?‘‘Als Marokko de halve finale niet haalt, dan hebben ze het slecht gedaan. Ze moeten de halve finale halen.’’

Wie is je favoriete speler bij het Marokkaanse elftal?‘‘Benatia. Ik ben heel gecharmeerd van Benatia. Benatia is het type speler waar ik van hou. Hij is verruit de beste verdediger van Marokko. Ik ben ook gecharmeerd van Belhanda. Hij is pas 21, en is 1 van de grootste talenten in Frankrijk. Hij kan

een grote speler worden.‘‘

Wat is jou favoriete Afrika Cup moment?‘‘Dat was de omhaal van Mustapha Hadji tegen Egypte.’’

Wat is jou eerste Afrika Cup moment?‘‘Ik denk de Afrika Cup van 1998 in Burkina Faso. Dat toernooi maakte ik bewust mee.’’


Column Salim El AzimaniMijn mooiste Africa Cup moment ….

Natuurlijk gaat het om de laatste editie waar Marokko zijn stempel heeft kunnen drukken.Als verliezende finalist van het veld gaan tegen tevens het gastland. Het is iets waar elke atlas leeuw fan af en toe aan denkt en zeker met de komende Afrika Cup .

Ik zeg niet graag de naam van het land omdat het nog steeds op mijn maag ligt. Het zal pas verteerd geraken wanneer we de revanche hebben gewonnen Inshallah! Nou, we zagen allemaal in het verleden hoe Marokko de wereldkampioen was van vriendschappelijke duels, maar het in de officiële toernooien liet afweten. (op een paar uitzonderingen na natuurlijk).

Dus het mooiste moment voor mij ?

26 Maart 2008

België tegen Marokko. Aangezien ik zelf geboren en getogen ben in België, lag deze keuze voor de hand. Voor mij was het de eerste keer dat ik het Marokkaans elftal zag spelen. We kwamen aan met de gedachte dat we niet mochten verliezen. Anders hadden de Belgen weer een smoesje om ons uit te lachen. We zagen een heel ander Marokko dan de hedendaagse ploeg.

De ervaren Sektioui, de snelle Alloudi en de verloren talenten Nabil El Zhar en Benjelloun.Zowel Marokko als België waren toen in volle toeren bezig aan een comeback voor de fans.

Een pittig weetje is dat Marokko eigenlijk ook thuis speelde, want we waren met meer dan de Belgen in eigen stadion.Het Marokkaans volkslied werd voorafgaand aan de wedstrijd gezongen en heel het stadion zingt mee: wat een kippenvel moment !

3 minuten en 39 seconden, Soufiane Alloudi klopt Stijn Stijnen door op een prachtige wijze een afvallende bal op de slof te nemen. 13 minuten en 40 seconden, het stadion ontploft! 34 minuten em 22 seconden, Sektioui trapt binnenkantvoet op de bal en Stijn Stijnen die op een lullige manier de bal niet kan grijpen, GOAL!

50 minuut en 19 seconden, Axel Witsel die zijn debuut tegen Marokko maakt scoort met het hoofd.

‘Ze gaan het toch niet weggeven?’, dacht ik luidop. ’Wat weggeven, wat,wat?, hoorde ik de mensen rond mij zeggen. 84 minuten en 48 seconden, Nabil El Zhar krijgt de bal in de voeten door het geklungel van de Belgische verdedigers en schiet hem buitenkantje rechts mooi binnen !‘Wat een opluchting, deze score mag van mij zo blijven, heerlijk!’ zei ik tegen de groep.

Benjelloun dacht daar anders over…

90 minuten en 58 seconden, een kopbal waarbij een dwerg niet eens hoefde te springen, raak bij de eerste paal. De vernedering is compleet, het feest kan beginnen. De Brusselse straten waren verandert in Koningsbruiloft. Overal zag je toerende wagens, luide muziek, vrolijke (Marokkaanse) mensen. Als je er zelf bij was zou je heel goed weten waarom ze Brussel soms Bruxaghreb noemen. Een leuke ervaring, dus logisch dat ik dit moment heb gekozen…


Legendarische wedstrijd Marokko 1 – 0 Nigeria

Marokko ging in dat jaar naar de Afrika Cup als de grote underdog. De Atlas Leeuwen zaten in een poule met wk-deelnemers als

Nigeria en Zuid-Afrika. De meeste Marokkanen, waaronder ondergetekende, vreesden een genadeloze afstraffing.

Toenmalig bondscoach Badou Zaki schotelde de fans een splinternieuwe selectie voor. De fans moesten een groot aantal nieuwe spelers

leren kennen. Chamakh, Hadji, Zairi, Mokhtari, Kharja om maar een paar namen te noemen.

Het elftal speelde in een ouderwets 3-5-2 systeem. In het doel stond Fouhami, een degelijke keeper. Over

de verdediging maakte geen Marokkaan zich zorgen. Die werd geleid door Naybet, de beste verdediger van Afrika op dat moment. Hij werd vergezeld door El Karkouri en Ouaddou.

Spelers die een goede indruk achter lieten in de Engelse Premier League en de Franse Ligue 1. De twee backs waren relatief onbekend

bij het grote publiek. Kharja was linksback en speelde destijds in de Italiaanse tweede divisie.

Aan de rechterkant stond Regragui, actief in Frankrijk. Centraal stond de stylist Mokhtari en de balafpakkers

Kissi en Safri. Voorin koos Zaki voor het talent Chamakh en de artiest Zairi. Achteraf gezien best een aardig elftal voor Afrikaanse begrippen.

Voorafgaand aan de wedstrijd tegen Nigeria gaf echter niemand een cent voor de kansen van Marokko. De wedstrijd bleek

een daverende verrassing op te leveren. Nigeria werd op alle fronten afgetroefd door Marokko. De Nigerianen kwamen niet door de Marokkaanse verdediging. Aan de andere kant werden de Nigeriaanse backs gek gedold door Jaouad Zairi, die zijn visitekaartje gaf.

Maar de wedstrijd bleef lange tijd doelpuntloos. Sterspeler Zairi werd na een uur spelen naar de kant gehaald

voor Youssef Hadji. Dat was een verrassing, maar uiteindelijk bleek het een gouden wissel te zijn. Hadji maakte handig gebruik van de vermoeidheid van de Nigeriaanse verdedigers, waarna hij in de slotfase het enige doelpunt van de wedstrijd maakte.

De Marokkanen konden het niet geloven. Hun nationale ploeg won van de grote favoriet Nigeria. Na deze wedstrijd veranderde de

status van Marokko van underdog naar favoriet.

Achteraf kan deze wedstrijd gezien worden als het eerste moment waarop een nieuwe generatie

Marokkanen zich voorstelde aan het publiek.

Spelers als Hadji, Chamakh, Zairi en Mokhtari trakteerden de Marokkaanse fans tijdens die Afrika Cup op het succesvolste toernooi

sinds 1976. Het was een ploeg met een mix van de ervaren verdediging en een jonge aanval. Het zou uiteindelijk een finaleplaats opleveren. Maar het openingsduel tegen Nigeria staat bij elke Marokkaanse supporter helder op het netvlies.

Opstelling Marokko (3-5-2): Fouhami; Ouaddou, Naybet, El Karkouri; Regragui, Kissi,Safri, Mokhtari (El Yaagoubi, 72), Kharja; Chamakh, Zairi (Hadji, 59).


Said Boutahar over de Afrika CupVolg je de nationale ploeg op de voet?‘Ja, ik volg de nationale ploeg op de voet. Ik heb onlangs de LG Cup nog gezien. Dat was niet echt heel goed. Verder heb ik alle kwalificatiewedstrijden voor de Afrika Cup 2012 gezien. Marokko heeft nu een heel stabiel elftal dat heel goed draait.’’

Denk je dat Marokko kans tijdens de Afrika Cup 2012?‘‘Kijk, de Afrika Cup is een cup op zich. Als Marokko de groepsfase doorkomt hoeft het maar twee wedstrijden te winnen en dan heeft het zich al gekwalificeerd voor de finale. Van Tunesië weten we dat ze goed kunnen voetballen, maar de kleinere Afrikaanse voetballanden moet je niet onderschatten. Ik denk dat Marokko met het huidige materiaal wel veel kans maakt.’’

Wie vindt je de beste speler van de nationale ploeg?‘‘Ik heb om eerlijk te zijn niet echt een favoriete speler. Er zitten natuurlijk wel sterke spelers in de selectie, maar het belangrijkste is dat er momenteel veel kwaliteit is in de selectie en dat het een hecht collectief is.’’

Column Abdelbarr Benhniadie blunderkeepers, dat zit gewoon in onze voetbalcultuur. Want Zaza bleek even goed in het blunderen als de Lemyaghri van toen. Dit alles resulteerde in het feit dat ik met een vies gevoel mijn bed opzocht, aangezien het de volgende dag gewoon weer een werkdag was.

Het slapen lukte niet gelijk, want ik was vrijwel de hele nacht de wedstrijd aan het

analyseren. En dat terwijl Lemerre lekker op zijn rechteroor lag te slapen. Ik viel half in slaap en droomde half wat er goed en minder goed ging. Ik was al snel klaar, want een stem in mijn hoofd liet weten dat eigenlijk niets goed ging. Alain Giresse had zich goed voorbereidt op de wedstrijd tegen Marokko. Marokkanen spelen altijd op de aanval en proberen in de eerste tien minuten te scoren. We begonnen ook nu weer te aanvallend tegen een stugge ploeg die onze wedstrijden goed heeft geanalyseerd. Zij wisten waar onze kracht lag en daarnaast lag het moreel van onze selectie laag. Er waren spelers die elkaar niet begrepen. Drie van de vier verdedigers stappen naar voren waar Badr el Kaddouri blijft hangen om de buitenspelval op te

Eindelijk! We horen bij de beste zestien landen van Afrika. Wat ons twee jaar geleden niet is

gelukt onder ‘Le Merde’, sorry ik bedoel Lemerre en de ‘Daltons’. Ik kan me nog herinneren dat de eerste drie kwalificatiewedstrijden onder leiding van Lemerre werden gespeeld, maar hij kon geen vast basiselftal creëren. Toch hadden veel trouwe supporters hoop en geloof in de Atlasleeuwen. Dit omdat spelers als Mounir el Hamdaoui, Nabil Dirar, Karim el Ahmadi, Marouane Zemmama, Mbark Boussoufa, Karim Zaza en Adel Taarabt werden geselecteerd. Eindelijk niet meer die blunderende Lemyaghri op doel, maar Karim Zaza. Die zou ons doel schoon houden in een systeem waarvan de meesten dachten dat het 4-3-3 zou gaan worden.

Ik ging er persoonlijk van uit dat Gabon met 6-0 naar huis zou worden gestuurd vanuit

Casablanca. Deze superselectie zou wel even afrekenen met die Afrikanen. Helaas kunnen dromen vaker dan eens bedrog zijn. We zijn door Gabon stuk gecounterd en het trage middenveld werd compleet overlopen. En


heffen. De chemie ontbrak volledig destijds bij de Marokkaanse selectie. Mounir el Hamdaoui kwam naar Marokko met een ego alsof hij de leraar was van Larbi Ben Barek, terwijl onze Mounir maar bij AZ speelde. Een situatie waar onze bondscoach, die alweer een dagje ouder werd, totaal niet mee kon omgaan. De beste man had de energie niet meer om spelers met een attitude op hun plek te zetten.

Na het verlies tegen Gabon waren er toch amateuristische coaches en journalisten die

hoop wisten in te boezemen bij het volk. “We kunnen uit wel van Kameroen winnen”, lieten ze weten. Sinds wanneer heeft Marokko ooit van Kameroen weten te winnen? Nooit! We hebben daar een contract mee, dat we daar niet van gaan winnen. Zelfs een gesubsidieerd elftal uit Kameroen kan punten pakken in Marokko. Het is eenmaal zo. Dat is ooit in 1981 begonnen met de gemiste penalty van Shicha in Kenitra. Het Marokkaanse voetbal is bezeten door een ‘Shicha’-vloek als het neerkomt op wedstrijden tegen Kameroen. In Yaoundé hebben we de wedstrijd niet weten te winnen, maar we hebben er wel een topverdediger weten te ontdekken: Mehdi el Moutaqui Benatia. Destijds actief bij de Franse Ligue 2 formatie Clermont Foot. En die jongen maakte het gelijk waar bij de nationale ploeg. Eén van de weinige lichtpunten die ook voor ‘mon drapeau’ (mijn vlag) vocht.

Is het nou echt zo moeilijk om dit soort spelers op te sporen of te ontdekken? Waarom houden wij

ons toch altijd vast aan dat communistische beleid? En we zeggen dan wel dat we een kapitalistische grondwet hebben, maar bij de voetbalbond hanteerde Generaal Hosni Benslimane de denk en werkwijze van Vladimir Lenin. Het vernieuwen van de selectie was uit den boze. Spelers uit de lokale competities zouden evenveel recht op spelen hebben als spelers uit Europa. Er vond toen geen verandering plaats, mede dankzij de status van sommige ‘kamelenfokkers’. En dat was te zien in de derde kwalificatiewedstrijd.

In die derde wedstrijd was er een gloednieuwe verdediging die aan de aftrap stond. Hicham

el Mahdoufi stond op sterspeler Emmanuel Adebayor en Allioui speelde rechtsback in

Lomé. Laatstgenoemde vergat af en toe dat hij op zijn plek moest blijven staan. Nog meer chaos binnen de selectie was het gevolg. Niets liep meer zoals het moest. Ontslag lag op dat moment klaar voor Lemerre en het akkoord hoefde nog alleen maar ondertekend te worden door de Franse oefenmeester.

Na het ontslag kwam de Marokkaanse voetbalbond op het geweldige idee om vier

trainers aan te stellen om onze kudde wegwijs te maken. Hoofd-‘Dalton’ Hassan Moumen durfde el Hamdaoui niet eens aan te kijken en hij had al helemaal niet het lef om hem wissel te zetten. Dat moest dan ook via Karim el Ahmadi gebeuren. Het leek wel Lucky Luke versus the Daltons en de resultaten bleven ook uit. We kregen voetballes in Libreville (Gabon) en bleven op een gelijkspel haken in Rabat tegen Togo.

En zo leek het contract van de ‘Shicha’/Voodoo-vloek automatisch worden verlengd in Fes. En

dan moet je nog tegen Kameroen aantreden met een B-team. Een land dat bij winst gekwalificeerd zou zijn voor het WK in Zuid-Afrika. En toch heb ik elke wedstrijd met veel pijn gevolgd en geanalyseerd. En achteraf ben ik echt blij dat we zulke slechte wedstrijden hebben gespeeld en dat er zoveel ruzies hebben plaatsgevonden binnen de selectie.

Want nu is Generaal Hosni Benslimane samen met zijn vriendengroep vertrokken

bij de Marokkaanse bond en is Ali Fassi Fihri democratisch verkozen tot President van de FRMF.

Al heel snel daarna tekende Pim Verbeek als Technisch Directeur en gaan er geruchten

rond dat Eric Gerets de nieuwe bondscoach gaat worden van Marokko. Ondertussen hadden we echter al negen maanden geen oefenwedstrijd gespeeld en Dominique Cuperly, de assistent van Eric Gerets, neemt de taken van de Belg over in de eerste drie wedstrijden.

Gerets is verplicht bij Al Hilal te blijven totdat hij is uitgeschakeld voor het toernooi

waar actief in zijn. Daar zit je dan met je goed gedrag. Dat blijven wij Marokkanen houden


Kaddouri verving. Ook in Annaba stond hij zijn mannetje, waar de scheidsrechter waarschijnlijk is omgekocht door de ‘Woestijnratten’.

Twee en een halve maand hebben we gewacht op de return en zalig dat die was, 4-0! Een

afslachting in Marrakech en Gerets lijkt een topploeg te hebben gebouwd in acht maanden tijd. En het was naar mijn mening Oussama Assaidi die de Algerijnen eigenhandig heeft opgerold. Assaidi is volgens zijn zuivere intentie beloond als je het mij vraagt. Een nieuwe volksheld heeft in Marrakech het licht gezien, nadat we het verraad van Nacer Chadli hebben moeten slikken.

Voor die jonge Belg zijn de jongens van ‘Ultra 7eraga’ (Ahmed, Badr, Youssef A., Khalid en ik)

trouwens naar Noord-Ierland gevlogen, om hem te steunen tijdens die wedstrijd. Diehard supporters die in deze harde tijden tien euro per uur verdienen, hebben in Ierland ijskoude uren moeten spenderen om Chadli in Marokkaanse kleuren te zien spelen. Een jongen die naderhand voor de ‘Rode Duivels’ koos en ik vraag me echt af: Zou Chadli ook met trots op de bank van België willen zitten?

Het selectiebeleid is eindelijk stabiel en de beste spelers worden telkens geselecteerd.

Gerets toert door heel Europa om spelers te scouten voor zijn nationale ploeg. Er is beweging gekomen in ons voetbalbeleid en in de organisatie. In twee jaar tijd hebben wij vooruitgang geboekt.

We hebben ons met de nodige moeite gekwalificeerd voor CAN 2012, door blessures

en een stroeve start. En als je mij zou vragen hoe Marokko gaat presteren op de Afrika Cup dan zou ik zeggen: Laten we eerst zien te winnen van Tunesië. De counterkoningen van Afrika weten heel goed dat Marokko een groot voetballand is waar ze op techniek het moeten laten afweten.

Met spelers als Isam Jamaa, Khalid Korbi, Oussama Darragi en Yassine Chikhaoui zullen

ze in een 4-3-2-1 systeem direct de aanval zoeken na balverlies van Marokko. En Marokko? Marokko moet geduldig zijn en ze, al combinerend met korte passen, keihard afstraffen.

op één of andere manier. We lijden aan een organisatiesyndroom. Wel dingen regelen, maar voor de helft. Waar het ons om lijkt te gaan is dat we ons brood veilig verdienen en de rest van de bevolking als het ware de ‘tyfus’ kan krijgen.

De bevolking, die bestaat uit diehard nationalisten met een gemiddeld inkomen van

tien euro per dag. De mensen die langs nationale autowegen je staan toe te juichen als je met een grote Marokkaanse vlag langs rijd en half uit je auto hangt. Het is geweldig hoe wij Marokkanen ons land trouw blijven, al krijgen we niets voor terug. De eerste oefenwedstrijd onder Cuperly ging moeizaam zonder Youssef Hadji en Soufian Alloudi.

Maar zelfs met deze invallers was deze wedstrijd een absoluut drama geworden.

Het vertrouwen in Cuperly leek compleet weg te zakken en zo ook het vertrouwen in de nieuwe President van de FRMF. Daarna volgde ook nog eens een zeer zwak optreden tegen Centraal Afrika en we hadden het geluk dat Algerije niet verder kwam dan een remise tegen Tanzania. Onze beurt in Dar as Salaam ging beter af dan onze buren. De eerste drie punten na zeven kwalificatiewedstrijden waren een feit. Vooraf hadden we waarschijnlijk voor een gelijkspel getekend. Bij de wedstrijd tegen Tanzania was er eindelijk goed gescout naar de juiste spelers. De opgeroepen Ahmed Kantari, Younes Belhanda en Rachid Soulaimani deden het naar behoren, al ben ik niet echt overtuigd van laatstgenoemde.

De back mag in Gabon niet tot de groep van beste 23 spelers horen. In alles komt deze

gemaakte back te kort, die ooit bij Rapid Ouad Zam begon als spits. Hij kwam op 20-jarige leeftijd naar Raja Casablanca, maar heeft het nooit kunnen waarmaken. Daardoor zakte hij elk jaar een linie terug, totdat hij derde in pikorde was voor de rechtsbackpositie bij Raja.

En als de jaren verstrijken bouw je ervaring op. Je bent voor jou doen in vorm en de

nationale ploeg beschikt over dramabacks. Dan is de kans natuurlijk groot dat er ooit beroep op je wordt gedaan. En toch heeft Soulaimani het goed gedaan in de wedstrijden dat hij el


Legendarische wedstrijd Guinee 3 - 2 Marokko

Deze wedstrijd moet ongetwijfeld een van de vreemdste wedstrijden ooit zijn geweest voor Marokko op een Afrika Cup.

Marokko bulkte voorafgaand aan de wedstrijd van het zelfvertrouwen. Laagvlieger Namibie werd in de eerste groepswedstrijd met een klinkende 5-1 overwinning aan de kant gezet.

Maar het Marokko van de tweede groepswedstrijd was een heel ander Marokko dan tijdens het openingsduel. Waar Marokko in een 4-2-4 opstelling tegen Namibie speelde, koos bondscoach Henri Michel er in de tweede wedstrijd voor om een defensieve tactiek uit te proberen. Marokko had natuurlijk de pech dat Alloudi, goed voor een loepzuivere hattrick tegen Namibië, geblesseerd was.

Maar Henri Michel nam een aantal vreemde beslissingen. Zo zette hij Chamakh op de bank, ten faveure van Zerka. Een counterspits voor een aanspeelpunt. Daarnaast koos hij voor Kharja, in plaats van de goed spelende Kabous. Michel wist dat Guinee het spel moest maken, omdat die ploeg alleen genoeg had aan een overwinning. Daarom begon hij dus verdedigend. Helaas pakte het verkeerd uit. Na elf minuten kan het tactisch plan al in de prullenbak, omdat Guinee op voorsprong komt na een vrije trap van Feindouno. Marokko probeert in de eerste helft nog de achtervolging in te zetten, maar overtuigend is het niet. De Marokkaanse verdediging blijkt kwetsbaar. Daar maakt Guinee handig gebruik van. Het middenveld van Marokko kan niet tot creatieve ideeën komen. De aanvallers Zerka, Hadji en Sektioui komen niet

in het spel voor. Marokko mag bij rust blij zijn dat de achterstand nog maar 0-1 is. In de 55ste minuut gooit Henri Michel het roer om. Hij brengt aanvaller Aboucherouane voor middenvelder Kharja. Terwijl Marokko net wat beter in de wedstrijd komt, ligt de bal aan de andere kant in het doel. Bangoura maakt de 2-0. Hij weet wel raad met een steekpass van Feindouno. Drie Marokkaanse verdedigers hadden een buitenspelval gezet, maar helaas doet El Kaddouri niet mee. Daarom kreeg Bangoura een niet te missen kans. Oog in oog met Fouhami faalde hij dus niet.

Terwijl de meeste Marokkanen nog aan het balen zijn van het doelpunt van Guinee, valt de bal aan de andere kant in het net. Letterlijk tijdens de herhaling van het doelpunt, schiet invaller Aboucherouane van meer dan 30 meter op doel. Het is een schitterend schot dat in de bovenhoek verdwijnt. Misschien wel het mooiste doelpunt van het toernooi. De vreugde is echter van korte duur.

Rechtsback Basser haalt Youla neer, waardoor Guinee een penalty krijgt. Feindouno neemt het cadeautje dankbaar in ontvangst. De benutte strafschop betekent de 3-1. De spectaculaire tweede helft wordt nog spectaculairder. In de 68ste minuut krijgt Feindouno een rode kaart, vanwege natrappen op Erbate. Marokko ruikt bloed. De inmiddels ingevallen Chamakh probeert zijn team op sleeptouw te brengen.

Ondanks Marokkaanse druk houdt de verdediging van Guinee stand. De aanvallende intenties van Michel blijken niet genoeg te zijn.


Marokko maakt in blessuretijd trouwens nog wel de 3-2, doordat Guinee laks reageert bij een voorzet. Een vrije trap in de allerlaatste minuut wordt door Lembarki huizenhoog overgeschoten. Daarna volgt het fluitsignaal, waardoor Marokko weet dat

het waarschijnlijk de kwartfinale niet gaat halen. De volgende groepswedstrijd tegen Ghana ging ook verloren, waardoor Marokko in de groepsfase werd uitgeschakeld. Een hard gelach voor een team dat met grote ambities naar dit toernooi kwam.

Ali Messaoud over de Afrika CupSpeciaal voor de Afrika Cup 2012 Gids ging redacteur Youssef Ghazouani langs bij Ali Messaoud van AZ om hem te vragen naar zijn link met de Afrika Cup 2012.

Wie zal volgens jou de Afrika Cup 2012 winnen?‘‘Marokko toch? Jawel, Marokko heeft echt goed voetbal laten zien tijdens de kwalificatiewedstrijden. Ze hebben in mijn ogen zich terecht gekwalificeerd voor de Afrika Cup 2012. Ik denk dat Marokko die lijn wel zal doortrekken.’’

Dus je schat Marokko hoger in dan Ivoorkust?‘‘Ja dat klopt. Kijk bijvoorbeeld toen Marokko het moest gaan opnemen tegen Algerije. Als het moet, dan staat Marokko er!’’

Als Marokko zich kwalificeert voor de kwartfinales is de kans groot dat ze het gaan opnemen tegen Mali of Ghana. Hoe zie je de kansen voor Marokko?‘‘Mali en Ghana zijn inderdaad lastige tegenstanders. Mali heeft bijvoorbeeld Kanoute van Sevilla en Keita van FC Barcelona. Maar dan nog. Marokko maakt echt wel een kans. Als het echt moet staan ze er wel. Het zal zeker moeilijk worden, maar ik schat de kansen voor Marokko echt hoog in. Ik zie de laatste tijd dat vele Marokkaanse voetballers zich goed ontwikkelen. Ze zullen het ver schoppen inshAllah. Het belangrijkste is dat ze de eerste groepswedstrijd tegen Tunesië winnen. Als ze die wedstrijd winnen, dan staan ze al met een been in een

kwartfinale.’’

Wie is op dit moment jouw favoriete speler bij de nationale ploeg?‘‘Dat is nog steeds Mehdi Benatia. Benatia is echt belangrijk. Als hij op het veld staat, dan staat er gewoon echt een persoonlijkheid. Hij is sterk en komt vaak goed mee op. Ik loop echt te genieten van hem.’’

En wie is je favoriete speler bij de nationale ploeg op jouw positie?‘‘Dan ga ik voor Mbark Boussoufa.’’

Wat is jouw favoriete Afrika Cup moment?‘‘Dat is de Afrika Cup 2004 finale tegen Tunesië. Het is mijn favoriete moment, maar ook een moment dat mij veel pijn heeft gedaan. Ik was bij mijn beste vriend toen thuis. Ik was 13 jaar oud. Ik kan me nog herinneren toen Marokko met 2-1 achter stond, dat de coach geen aanvaller in bracht. Oh die fout van Fouhami hé? Fouhami is echt een goede gast. Bij Jong Marokko keek ik Fouhami een keertje aan en dacht bij mezelf: ‘had je het maar niet gedaan’! Ik heb aan het einde van die Afrika Cup 2004 echt tranen gelaten.’’

Wat is jouw allereerste Afrika Cup herinnering als kleine jongen?

‘‘Dat is de omhaal van Mustapha Hadji tijdens de Afrika Cup 1998. Ik was toen echt jong, maar ik heb die omhaal echt nog steeds op mijn netvlies. Wat een omhaal was dat zeg. Gewoon vanaf de 16.’’

Doelpuntenmakers Guinee : Feindouno 11’, 62’, Bangoura 59’.

Opstelling Guinee16-Kemoko Camara; 3-Ibrahima Camara, 21-Da-ouda Jabi, 15-Oumar Kalabane, 5-Dianbobo Bal-dé; 4-Mohamed Cisse, 8-Kanfory Sylla, 2-Pascal Feindouno, 10-Ismael Bangoura; 7-Fodé Mansaré, 11-Souleymane Youla

Marokko : Aboucherouanae 60’, Ouaddou 90’

Opstelling Marokko12-Khalid Fouhami; 2-Michael Chrétien, 21-Badr El Kaddouri, 6-El Armine Erbate, 4-Abdeslam Ou-addou; 13-Houssine Kharja, 8-Abdelkrim Kissi, 15-Youssef Safri, 10-Tarik Sektioui; 20-Youssef Ha-dji, 11-Moncef Zerka


Nummer Speler Club Leeftijd

1. Nadir Lamyaghri Wydad Casablanca 35

2. Michael Basser Bursaspor 27

3. Badr El Kaddouri Celtic Glasgow 30

4. Ahmed Kantari Stade Brest 26

5. Mehdi Benatia Udinese 24

6. Adil Hermach Al Hilal 25

7. Adel Taarabt Queens Park Rangers 22

8. Karim El Ahmadi Feyenoord Rotterdam 26

9. Youssef El-Arabi Al Hilal 24

10. Younes Belhanda Montpellier 21

11. Oussama Assaidi SC Heerenveen 23

12. Mohamed Amsif FC Augsburg 22

13. Houcine Kharja Fiorentina 29

14. Mbark Boussoufa Anzhi Makhachkala 27

15. Abdelhamid Montpellier 21

16. Jamal Alioui Al-Kharitiyath 29

17. Marouane Chamakh Arsenal FC 27

18. Abdelfettah Boukhriss FUS Rabat 25

19. Mehdi Carcela Anzhi Makhachkala 21

20. Youssef Hadji Stade Rennes 31

21. Nordin Amrabat Kayserispor 24

22. Issam Badda FUS Rabat 28

23. Mustapha Mrani MAS Fes 29

Bondscoach : Eric Gerets

SELECTIE MAROKKO Afrika Cup 2012


KeepersNadir Lemyaghri (Wydad Casablanca)Karim Fegrouch (Pas Giannina)Ahmed Mohammedina (Olympique Club de Khouribga)Issam Badda (FUS Rabat)

VerdedigersMehdi Benatia (Udinese)Adil Kherrouchy (Difaa Jadida)Ahmed Kantari (Stade Brestois 29)Fettah Boukhriss (FUS Rabat)Rachid Soulaimani (Raja Casablanca)Mickaël Chretien Basser (Bursaspor)Chakib Benzoukane (Geen club)Hicham Mahdoufi (Raja Casablanca)Mourad Ainy (Kawkab Marrakech)Jamal Alioui ( Al Kharitiyath)Mehdi Karnas (DHJ El-Jadida)Moustapha El Mrani (MAS Fès)Ayoub El Khaliqi (Wydad Casablanca)Badr El Kaddouri (Celtic)Abdelhamid El Kaoutari(Montpellier HSC)Youssef Rabeh (Wydad Casablanca)

Gerets maakte tijdens de kwalificatiecampagne gebruik van de volgende spelers.

MiddenveldersAdil Hermach (Al-Hilal)Mohamed Berrabeh (Wydad Casablanca)Mouhamed Oulhaj (Raja Casablanca) Mbark Boussoufa (Anzhi Makachkala)Hassan Alla (Le Havre)Houssine Kharja (Fiorentina)Karim El Ahmadi (Feyenoord)Younes Belhanda (Montpellier)Mehdi Carcela (Anzhi Makachkala)Mohamed Chihani (Al-Arabi SC)Ismael Aissati (Ajax)Said Fettah (Wydad Casablanca)

AanvallersMounir el Hamdaoui (Ajax)Marouane Chamakh (Arsenal)Youssef el Arabi (Al-Hilal), Youssef HadjiYoussef El Kaddioui (Wydad Casablanca)Adel Taarabt (Queens Park Rangers)Nabil El Zhar (Levante)Oussama Assaidi (SC Heerenveen) Yassine Salhi (Raja Casablanca)


NADIR LAMYAGHRI is een van de spel-ers die de gewaagde overstap heeft gemaakt van Raja Casablanca naar Wydad Casablanca. De on-betwiste nummer 1 van Marokko begon zijn car-rière bij Raja Casablanca, maar na vijf seizoenen vertrok hij naar de aartsrivaal in 2000. Bij Wydad Casablanca is Lamyaghri uitgegroeid tot een leg-ende. Inmiddels keept Lamyaghri nog steeds voor Wydad Casablanca.

Geboortedatum : 13 februari 1976

Geboorteplaats : Casablanca

Lengte : 185 cm

Gewicht : 80 kg

Positie : Doelman

Huidige club : Wydad Casablanca

Interlands : 41

Doelpunten : 0

MICKAEL BASSER is de afgelopen jaren uitgegroeid tot de vaste rechtsback van Almountakhab. De zoon van een Marokkaanse vader en Franse moeder speelde zijn hele profes-sionele loopbaan voor AS Nancy. De stad waar hij tevens geboren is. In het nationale elftal is Basser een vaste waarde. Ook bij zijn club AS Nancy is Basser altijd eerste keus gebleven.

Geboortedatum : 10 juli 1984

Geboorteplaats : Nancy (FR)

Lengte : 179 cm

Gewicht : 67 kg

Positie : Rechtsback

Huidige club : Bursasport (TU)

Interlands : 32

Doelpunten : 0

BADR EL KADDOURI is de linksback van het Marokkaanse elftal. Iedereen kent El Kad-douri van Dinamo Kiev. Bij deze club speelde El Kaddouri al jaren maar de laaste seizoenen speel-de de Marokkaan steeds minder. In de laatste drie jaar speelde hij maar 47 wedstrijden voor Dinamo Kiev. Op dit moment komt El kaddouri uit voor het Schotse Celtic, maar ook hier komt El Kaddouri niet veel aan spelen toe.

Geboortedatum : 31 januari 1981


Lengte : 177 cm

Gewicht : 67 kg

Positie : Linksback

Huidige club : Celtic Glasgow (SC)

Interlands : 43

Doelpunten : 0

MEHDI BENATIA wordt door de meeste Marokkanen gezien als de beste speler van het Marokkaanse elftal. Benatia is geboren in Frankrijk. Hij heeft een Marokkaanse vader en een Algerijnse moeder. Hij komt uit de jeugdo-pleiding van Olympique Marseille. Al op jonge leeftijd was er interesse van clubs als Chelsea. Uiteindelijk belandde Benatia via een omweg in het topvoetbal.

Geboortedatum : 17 april 1987

Geboorteplaats : Courcouronnes (FR)

Lengte : 191 cm

Gewicht : 88 kg

Positie : Centrale verdediger

Huidige club : Udinese (IT)

Interlands : 17

Doelpunten : 1

ABDELHAMID EL KAOUTARI is de ontdekking van de afgelopen kwalificatiecam-pagne geweest. De linksbenige centrale verde-diger vormt een sterk duo met Mehdi Benatia. Hij maakte het afgelopen jaar zijn debuut tegen Algerije. Daarin maakte hij een sterke indruk.Sindsdien is hij basisspeler bij het Marokkaanse elftal. Hij kwam in eerste instantie in het elftal als vervanger van Ahmed Kantari.

Geboortedatum : 17 maart 1990

Geboorteplaats : Montpellier (FR)

Lengte : 181 cm

Gewicht : 78 kg


Huidige club : Montpellier (FR)

Interlands : 4

Doelpunten : 0


ADIL HERMACH is de verdedigende middenvelder van het Marokkaanse elftal. De Franse Marokkaan was de afgelopen jaren vri-jwel altijd een basisspeler. Hij is de opvolger van Youssef Safri. Hermach was ook basisspeler van Jong Marokko tijdens het Jeugd-WK in 2005. Daarin bereikten de jonge Marokkanen de vi-erde plaats. Hermach heeft het grootste ge-deelte van zijn loopbaan bij RC Lens gespeeld.

Geboortedatum : 27 juni 1986

Geboorteplaats : Nimes (FR)

Lengte : 177 cm

Gewicht : 75 kg

Positie : Centr. Middenveld

Huidige club : Al Hilal (S-A)

Interlands : 10

Doelpunten : 0

ADEL TAARABT heeft op 22-jarige leeftijd al veel meegemaakt. De spelmaker van Queens Park Rangers wordt gezien als het ‘enfant ter-rible’ van het Marokkaanse elftal. Hij is al een kleine drie jaar international van Marokko. Met wisselend succes. Elke voetballiefhebber kan zich zijn schitterende goal tegen Togo nog herin-neren. Afgelopen zomer was het dieptepunt uit zijn interlandcarriere door onsportief gedrag.

Geboortedatum : 24 mei 1989

Geboorteplaats : Taza

Lengte : 180 cm

Gewicht : 77 kg

Positie : Aanv. Middenveld

Huidige club : QPR (EN)

Interlands : 12

Doelpunten : 3

KARIM EL AHMADI is de man in grote vorm bij Marokko. De controlerende middenvelder heeft het voetbalplezier bij Feyenoord hervonden. El Ahmadi maakt een sterk seizoen door. Bij Fey-enoord is hij de man die de tegenstander opjaagt en met mooie pasjes strooit.Zo deed hij dat jaren geleden ook bij FC Twente, de club waar hij werd opgeleid. Daar groeide hij uit tot een van de talent-volste middenvelders van Nederlander.


Geboorteplaats : Enschede

Lengte : 179 cm

Gewicht : 66 kg

Positie : Contr. Middenveld

Huidige club : Feyenoord (NL)

Interlands : 13

Doelpunten : 1

YOUSSEF EL-ARABI moet de pinch hit-ter van het Marokkaanse elftal worden. De jonge spits zit nog maar kort in de selectie. El-Arabi is geboren en getogen in Frankrijk. Hij maakte zijn debuut voor Caen in 2008. Sinds 2009 had hij een vaste basisplaats bij Caen.Dat was een seizoen in de Ligue 2, maar ook een jaar in de Ligue 1. En dat was afgelopen seizoen. Toen liet hij zien dat hij makkelijk kan scoren.


Geboorteplaats : Caen (FR)

Lengte : 183 cm

Gewicht : 78 kg

Positie : Spits

Huidige club : Al Hilal (S-A)

Interlands : 9

Doelpunten : 1

YOUNES BELHANDA werd geboren in Franse Avignon. De Marokkaanse midden-velder werd door Montpellier HSC gescout en vanaf 2003 doorliep hij de jeugdopleiding van de Franse club. Bij die Franse club maakte hij zijn debuut in het seizoen 2009/2010 en vanaf het seizoen erop is Belhanda een van de steunpilar-en voor zijn ploeg. In 2010 maakte hij zijn debuut in de oefeninterland tegen Noord-Ierland (1-1).


Geboorteplaats : Avignon (FR)

Lengte : 174 cm

Gewicht : 75 kg


Huidige club : Montpellier (FR)

Interlands : 8

Doelpunten : 0


OUSSAMA ASSAIDI is de sterspeler van het Marokkaanse elftal. Hij heeft op verschil-lende niveaus gespeeld. In de Jupiler League bij FC Omniworld en De Graafschap. En in de Eredivisie bij datzelfde De Graafschap en SC Heereenveen. Tegenwoordig is, de in Marokko geboren aan-valler, niet weg te denken uit het basiselftal van SC Heerenveen. Oussama Assaidi debuteerde bij een thuiswedstrijd tegen Niger.

Geboortedatum : 15 augustus 1988

Geboorteplaats : Beni Boughafar

Lengte : 179 cm

Gewicht : 71 kg

Positie : Linksbuiten

Huidige club : Heerenveen (NL)

Interlands : 8

Doelpunten : 1

MOHAMED AMSIF begon zijn carrière als doelman in zijn geboortestad. Via SV Borus-sia werd hij ontdekt door de Duitse topclub Schalke 04. De doelman werd bij de Duitse club gezien als een groot talent voor de toekomst. Zo was hij ook de eerste doelman voor diverse Duit-se jeugdelftallen. In 2008 kreeg hij dan ook zijn eerste profcontract bij de Duitse club. In 2010 werd zijn contract niet meer verlengd.


Geboorteplaats : Dusseldorf (DU)

Lengte : 187 cm

Gewicht : 90 kg

Positie : Doelman

Huidige club : FC Augsburg (DU)

Interlands : 1

Doelpunten : 0

HOUSSINE KHARJA is een vaste schakel op het middenveld bij het Marokkaanse elftal. Hij maakte onderdeel uit van het succesvolle team dat in 2004 de finale van de Afrika Cup haalde. Na twee seizoenen een vaste waarde te zijn bij Siena, ver-trok Kharja naar Genoa. Bij deze club was Kharja de vaste strafschoppennemer. Na anderhalfjaar Genoa werd Kharja verhuurd voor een halfjaar aan Inter Milaan. Daarna eindige hij bij Fiorentina.

Geboortedatum : 9 november 1982

Geboorteplaats : Poissy (FR)

Lengte : 180 cm

Gewicht : 75 kg


Huidige club : Fiorentina (IT)

Interlands : 69

Doelpunten : 0

MBARK BOUSSOUFA is één van de meest technische voetballers in het Marokkaans efltal. De in Amsterdam geboren spelmak-er komt uit de jeugd van Ajax. Via de jeugd van Chelsea kwam Boussoufa bij AA Gent. Door zijn sterke spel bij Gent sleepte Boussuofa diverse prijzen binnen. Hij won de Ebbenhouten schoen en werd ook benoemd tot Profvoetballer van het jaar.

Geboortedatum : 15 augustus 1984

Geboorteplaats : Amsterdam (NL)

Lengte : 167 cm

Gewicht : 60 kg

Positie : Aanv. Middenveld

Huidige club : Makachkala (RU)

Interlands : 24

Doelpunten : 4

AHMED KANTARI is een van de grote verrassingen in de selectie van het Marokkaans elftal voor de Afrika Cup. De mandekker heeft al meer dan een half jaar niet gespeeld, vanwege een blessure. Hij zal het trainingskamp ingaan zonder een minuut te hebben gespeeld bij zijn club dit seizoen. Dat zegt veel over zijn status in de selec-tie. Kantari is een product van de jeugdopleiding van Paris Saint-Germain.


Geboorteplaats : Blois (FR)

Lengte : 185 cm

Gewicht : 82 kg


Huidige club : Brest (FR)

Interlands : 5

Doelpunten : 0


JAMAL ALIOUI speelde in de jeugd bij Olympique Lyon, maar wist hier niet door te breken. Al op jonge leeftijd vertrok de mandekker naar Perugia. Hij speelde bij deze club tot 2005, maar dit bleek geen onverdeeld succes. Alioui kwam tot slechts 17 optredens voor Perugia. Tus-sendoor werd hij nog verhuurd aan Catania maar ook hier kon Alioui geen potten breken. Vanaf 2003 kwam de verdediger tot slechts 14 interlands.


Geboorteplaats : Saint-Etienne (FR)

Lengte : 179 cm

Gewicht : 75 kg

Positie : Centr. Verdediger

Huidige club : Al Kharitiyath (QA)

Interlands : 14

Doelpunten : 0

MAROUANE CHAMAKH heeft het grootste deel van zijn loopbaan voor Bordeaux gespeeld. Sinds de komst van Laurent Blanc als coach ging Chamakh zich echt ontwikkelen als de spits van Bordeaux. De twee seizoenen die daar op volgde, bleef de Marokkaanse aan-valler scoren voor zijn Franse club. Van 2008 tot 2010 was Chamakh weer goed voor 23 treffers en speelde hij in de champions Leuage.


Geboorteplaats : Tonnens (FR)

Lengte : 185 cm

Gewicht : 75 kg

Positie : Spits

Huidige club : Arsenal (EN)

Interlands : 60

Doelpunten : 17

YOUSSEF HADJI, het broertje van de beroemde Marokkaanse legende Mustapha, is een van de favoriete spelers van bondscoach Eric Gerets. Mustapha Esadik, een oud-columnist van Atlas-lions noemde hem al eerder in een column ‘geniaal en grillig’. Hadji kende zijn doorbraak in het Marokkaanse elftal tijdens de Afrika Cup in 2004. De aanvaller, die al zijn hele carriere speelt in de Franse competitie, begon bij AS Nancy.


Geboorteplaats : Ifrane

Lengte : 183 cm

Gewicht : 78 kg

Positie : Aanvaller

Huidige club : Stade Rennes (FR)

Interlands : 63

Doelpunten : 17

MUSTAPHA MRANI begon zijn carrière op 17-jarige leeftijd bij het toenmalige Olympique Casablanca, in het tweede elftal. Na de fu-sie met Raja Casablanca in 1995 werd ook Mrani overgenomen door de Marokkaanse topclub. Na twee jaar in dienst van Raja casablanca, verliet Mrani de club vanwege geringe speelminuten. De centrale verdediger ging na vier jaar bij een amateurclub uiteindelijk naar MAS Fes.



Lengte : 187 cm

Gewicht : -- kg


Huidige club : MAS Fes

Interlands : 1

Doelpunten : 0

ABDELFETTAH BOUKHRISS is een jeugdproduct van FUS Rabat en staat op dit moment onder contract bij Standard Luik. De centrale verdediger werd aangetrokken door de Belgische grootmacht, na een topseizoen bij FUS. Boukhriss won in 2010 met zijn club de CAF Confederations cup en de Coupe du Throne. Het sterke spel van de centrale verdediger viel Eric Gerets en Dominique Cuperly op.

Geboortedatum : 22 oktober 1986

Geboorteplaats : Rabat

Lengte : 191 cm

Gewicht : -- kg


Huidige club : FUS Rabat

Interlands : 2

Doelpunten : 0


NORDIN AMRABAT kennen de meeste mensen van zijn periode bij VVV-Venlo. Daar maakte de aanvaller naam. Hij is snel, behandig en fysiek sterk. Door deze eigenschappen was hij moeilijk af te stoppen voor verdedigers van de tegenpartij. Dit bleef niet onopgemerkt bij andere clubs in de eredivisie. Na twee seizoenen VVV-Venlo koos Amrabat voor de overstap naar PSV. Amrabat ging daarna naar het Turkse Kayserispor.


Geboorteplaats : Naarden

Lengte : 179 cm

Gewicht : 67 kg

Positie : Aanvaller

Huidige club : Kayserispor (TU)

Interlands : 2

Doelpunten : 1

ISSAM BADDA is geboren op 10 mei 1983, in Khemisset, een dorp ten zuiden van Marokko. De keeper begon zijn loopbaan in het jaar 2000 bij Ittihad Khemmiset.

Na tien seizoenen te hebben gespeeld bij de middenmoter, besloot Badda om in het seizoen van 2009/2010 de overstap te maken naar FUS Rabat. De derde doelman van het Marokaanse elftal heeft nog geen enkele wedstrijd voor Marokko gekeept.


Geboorteplaats : Khemisset

Lengte : 189 cm

Gewicht : -- kg

Positie : Doelman

Huidige club : Ittihad Khemisset

Interlands : 0

Doelpunten : 0

MEHDI CARCELA kan een van de smaak-makers van de Afrika Cup worden. De speler van Anzhi is technisch en snel. Daarnaast heeft hij een verrassende actie in huis, waarmee hij de Af-rikaanse verdedigers gek kan maken. Het leek er overigens lange tijd op dat Carcela niet voor het Marokkaanse elftal ging uitkomen. Hij leek de voorkeur aan België te geven. Uiteindelijk koos hij ervoor om voor Marokko te spelen.

Geboortedatum : 1 juli 1989

Geboorteplaats : Luik (België)

Lengte : 176 cm

Gewicht : 67 kg

Positie : Aanvaller

Huidige club : Anzhi Makachkala

Interlands : 3

Doelpunten : 0

ERIC GERETS lijkt de ideale bondscoach voor Marokko te zijn. Daar zijn een aan-tal redenen voor. In de eerste plaats spreekt hij goed Nederlands en Frans, waardoor de communicatie met de hele spelersgroep makkelijk gaat. Ten tweede heeft Gerets in verschillende competities gespeeld en getraind, waardoor hij vanuit een brede achtergrond naar het spel kan kijken. Hij heeft gespeeld in België, Italië en Nederland.

Daarnaast is hij trainer geweest in België, Nederland, Duitsland, Turkije, Frankrijk en Saoedi-Arabië. Als speler won hij op clubniveau alle prijzen. Ook de Europacup I met PSV. Als trainer werd hij kampioen in landen als Belgie, Nederland, Turkije en Saoedi-Arabië. In Frankrijk maakte hij van, het aan lager wal geraakte, Marseille weer een topclub. Marokko is Gerets eerste klus als bondscoach. De Afrika Cup komt te vroeg om een eerlijk oordeel over zijn prestaties te geven. Hij zal afgerekend worden op de presta-ties tijdens de WK-kwalificatie voor het WK van 2014.Toch heeft hij al bewezen dat hij van het Marokkaanse elftal een hechte spelersgroep kan maken. Of dat voldoende is voor succes tijdens de komende Afrika Cup, zal de komende weken blijken.


Geboorteplaats : Rekem (België)

Aantal interlands : 8

Prestaties : 3 gewonnen, 3 gelijk en 2 verloren


Aziz DoufikarAziz Doufikar was de eerste Marokkaanse betaalde voetballer in Nederland. Momenteel werkt Doufikar als jongerenmedewerker in Dronten. Daar probeert hij jongeren van de straat te houden en organiseert hij toernooitjes in Sport & Spel. Naast zijn werk als jongerenwerker traint hij de eerste selectie van de club waar hij zelf ook begon: SV Lelystad ’67 (Eerste Klasse).

Aziz, kun je onze lezers vertellen wie je bent?Ik ben de jongste zoon uit een gezin van negen

kinderen. Van die negen zijn er vijf jongens, en allen

waren voetballers. Zelfs mijn zusje heeft gevoetbald,

dus het is met de paplepel ingegoten. Toen ik in

Marokko woonde voetbalde ik al als kleine jongen.

Toen we in Nederland kwamen begon ik bij SV

Lelystad ’67 en daarna werd ik gescout door Ajax.

Ik heb daar de jeugd doorlopen en maakte toen de

overstap naar PEC Zwolle. Na vier jaar daar te hebben

gespeeld ben ik voor drie jaar naar Sporting Espinho

(Portugal) gegaan. Toen die drie jaar verstreken zijn

ben ik naar Fortuna Sittard vertrokken, waar ik twee

jaar heb gespeeld. Ik kreeg toen wat onenigheid daar

en ben toen naar FC Eindhoven gegaan, dat duurde

iets minder dan een jaar. Ik kreeg toen de kans om

terug te keren naar Sporting Espinho en dat heb

ik ook gedaan. Na een aantal seizoenen maakte

ik de overstap naar Vitória Setúbal voor drie jaar.

Uiteindelijk ben ik terug naar Nederland gegaan en

ik heb toen nog twee seizoenen bij ASVD gespeeld.

Momenteel speel ik in de 5de Klasse bij Batavia ’90,

dit op verzoek van mijn broer.

Hoe was het in die tijd om als Marokkaan in de Eredivisie actief te zijn. Was er enige sprake van discriminatie?Het was voor mij persoonlijk heel moeilijk als eerste

Marokkaan in de Eredivisie. Er was veel racisme, waar

ook scheidsrechters zich schuldig aan maakten. Co

Adriaanse (nu coach van FC Twente) heeft mij toen

gesteund. Maar ook met zijn hulp haalde je de rotte

appels niet uit de voetballerij, helaas.

Wat is het grootste verschil met het voetbal van toen en nu?Vroeger ging het voornamelijk om het voetbal, het

shirt waar je in speelde en het publiek. Terwijl nu geld

een grote rol speelt, misschien wel een te grote rol.

Dat is niet alleen in het voetbal zo, maar ook op andere

gebieden, dat is jammer. Faam en liefde voor het

spel hebben plaats gemaakt voor geld en arrogantie.

Destijds maakte het niet uit wat je verdiende.

Hoe kijk je terug op je leven als voetballer?Mijn leven als voetballer was een privilege. Ik heb

veel van de wereld gezien en veel meegemaakt. Door

middel van voetbal heb ik mijn vrouw ontmoet en een

zoontje gekregen. Had ik niet gevoetbald dan had ik

mijn vrouw wellicht nooit ontmoet.

Je kwam 21 keer uit voor het Marokkaanse elftal in de jaren ’80. Wat is jouw eerste Afrika Cup moment? Kun je vertellen over hoe jij dat ervaarde? Wat deed Aziz Doufikar op dat moment en hoe beleefde hij het?De eerste keer dat ik de Afrika Cup meemaakte was

ik erg gespannen en zenuwachtig. Het is natuurlijk

een eer om in het Marokkaanse shirt te lopen. Toen ik


eenmaal op het veld stond, viel die spanning van me af en kon ik me concentreren op het spel en de winst.

Herinner jij nog de Afrika Cup van 1976 die Marokko won? Waar was je toen?Tijdens de Afrika Cup van 1976 was ik in Marokko. Dat was heel intens en erg mooi om te zien. Alle clubs die

één worden om hun land te vertegenwoordigen. Het was feest toen! Dat was ook de eerste keer dat ik de

Afrika Cup echt volgde, prachtig om dat te hebben meegemaakt.

Momenteel zijn er niet veel spelers van de Botola actief bij het nationale elftal. Wat vind jij daarvan?Ik denk dat het niet uitmaakt waar de spelers vandaan komen. De beste spelers of waarvan gedacht wordt

dat ze de beste zijn voor het elftal, moeten worden geselecteerd. Natuurlijk is er in Europa een hoger

niveau. Ze hebben een betere tactiek en bezitten het gochme van het voetbal. Dus als je kans wilt maken is

het misschien slimmer om hen uit te nodigen.

Wie was jouw favoriete Marokkaanse speler vroeger en wie is dat nu?

Mijn favoriete speler van vroeger was Abdelmajid Dolmi van Raja. Die van nu is zonder twijfel Mehdi Benatia

van Udinese. Wat een verdediger is dat. Sterk, ook in de lucht, en gewoon heel slim. Een fantastische speler.

Dolmi? Mogen we daaruit opmaken dat je een Rajaoui bent?Wydad zit in mijn hart en nieren! Dat terwijl het gros van de familie voor Raja was bij ons thuis. Maar ik kon

prima voor mezelf opkomen, haha.

Wie wint volgens jou de Afrika Cup van 2012 en hoe schat je de kansen van Marokko in?

Natuurlijk wint Marokko de Afrika Cup, haha! Ze zullen het moeilijk krijgen, maar als ze hun best doen en

bereid zijn voor elkaar te werken, dan heb ik er het volste vertrouwen in.


RIJSCHOOL RACHIDIn verband met het 10-jarig bestaan van Autorijschool Rachid hebben wij een leuke aanbieding voor jou:

Eerste 10 lessen voor maar €300,- (normaal €370,-) Bovendien hebben we ook nog andere aantrekkelijke pakketten.

- 20 lessen & praktijkexamen voor €900,- - 30 lessen & praktijkexamen voor €1250,-

Aanbieding loopt tot April 2012.

Voor meer informatie kun je bellen naar 06 19 50 6337 of 06 42 10 38 40

LED, 3LCD, DLP HD BEAMERS VANAF €249,- (Basic)

HAAL JE THUISBIOSCOOP BINNEN EN GA NAAR

WE GEVEN BOVENDIEN EEN BEAMER GRATIS WEG!

EN €10,- KORTING OP ALLE BEAMERS!

MAGAZINE DESIGN BY

Mountakhab Gids Editie 2 - Africa Cup 2012

Documents

Transcript of Mountakhab Gids Editie 2 - Africa Cup 2012