Miguel Goede: ‘Ieder kind een eigen laptop’ · niet duidelijk waarom niet ieder kind op...
1
IN BEDRIJF 13 zaterdag 16 maart 2013 Business Miguel Goede: D e voormalige rector-magnificus van de Universiteit van de Ne- derlandse Antillen omschrijft zichzelf als een wetenschap- per, analist, auteur, radiogast- heer en management consul- tant. Maar mensen die met hem praten, weten dat Goede ook een trendwatcher en filosoof is. Curaçao 3.0, zijn nieuwe boek, is vanuit die laatste twee invalshoeken geschreven. Hij vindt dat Curaçao haast moet maken met versie 3.0. De oude versie 2.0 voldoet niet meer. “We gebruiken internet en connectivity vanuit een 2.0-perspectief. Dat is een laptop kopen en denken dat het een typemachine is; we hebben wel de technologie, maar niet de mindset. Daarover gaat dit boek!” Nummering Goede introduceert zijn 3.0-terminologie, ana- loog aan de wijze waarop softwarefabrikanten hun programma’s nummeren. 1.0 staat voor het feodale tijdperk. 2.0 het industrietijdperk en 3.0 is het informatie- of internettijdperk. Vóór de komst van de Shell zat Curaçao grof- weg in de fase van 1.0. Eerst heersten hier de overwegend blanke grootgrondbezitters. Op Banda’bou en overal op Curaçao zie je plan- tages uit deze periode. Curaçao was afhan- kelijk van de slavernij en landbouw en grond speelden een belangrijke rol in onze maat- schappij. Na de afschaffing van de slavernij bleef dit een belangrijke rol spelen. Met de komst van de Shell veranderde er veel op Curaçao. De industrialisatie deed zijn in- trede. Curaçao ging abrupt over in de fase 2.0. In de hoogtijdagen van de Shell werkten er ruim 14.000 mensen bij de raffinaderij die de maatschappij van Curaçao domineerde. En hoewel er ook andere sectoren hun in- trede hebben gedaan, zoals het toerisme en de financiële dienstverlening, vindt Goede dat het eiland nog steeds in fase 2.0 zit. Terwijl een groot gedeelte van de wereld al in de volgende fase, in 3.0 zit. En die fase staat voor het informatie- of internettijdperk: de we- reld beheerst door het internet. De creatieve klasse is hier de drijvende kracht van de sa- menleving. Het resultaat is desastreus, volgens Goede. Alle 2.0-systemen op Curaçao zijn gebroken: “Politiek, Bestuur, Onderwijs, Gezondheids- zorg, Transport, noem maar op. De overheid is bankroet; overheids-nv’s, zoals Aqualec- tra, staan op instorten. De pensioenen zijn onbetaalbaar geworden, net als de gezond- heidszorg. Onderwijs sluit niet meer aan bij het bedrijfsleven; wijken blijven steken in hun ontwikkeling, de gevangenis werkt niet meer. Het ambtenarenapparaat en hun dienstverle- ning is hopeloos achterop geraakt. Om over de universiteit maar niet te spreken. In plaats van voorop te lopen en uit te blinken in in- novatie en technologie, dragen ze de rode lantaarn”, aldus Goede. Generatieconflict Volgens de wetenschapper is 3.0 in zijn kern een generatieconflict. “Machthebbers, po- litiek, vakbonden, onderwijs en een groot deel van het bedrijfsleven denken nog in een mindset die bij 2.0 hoort. Dat is niet bewust, het is vooral onwetendheid”, volgens Goede. Dat komt nu naar buiten, want de Generatie Z staat op het punt zijn intrede te doen. Deze nieuwe Generatie Z is geboren tussen 1990 tot en met het begin van het huidige millen- nium en stroomt in 2020 de werkvloer op. Er zijn studies verricht naar deze generatie, die onstuitbaar en digitaal is. Een gene- ratie die altijd en overal online is. Voor wie sociale media geen ontdekking, maar een noodzaak zijn. De top van deze genera- tie wordt geschoold in het buitenland. Ze kunnen niet wachten tot de Baby- boomers en straks de Ge- neratie X, de groep die geboren is na 1961, met pensioen gaan. Ze zijn geboren met een smartphone in de hand en onderhouden hun relaties digitaal. Hun voorgangers, Generatie Y (geboren tussen 1982 en 2000) doen dat ook, maar hebben nog banden met Curaçao 2.0. Maar zelfs met deze groep is er al een conflict. De generatie die nu de arbeidsmarkt op stroomt, denkt al 3.0. Zij leven in een paral- lelle realiteit. Kiezen bedrijven uit die ook 3.0 zijn. Het grote talent zeker. Vandaar dat veel bedrijven op Curaçao moeite hebben om ta- lent aan te trekken. Dat is niet alleen een kwestie van geld. Neem UTS. Dit bedrijf verkoopt 3.0-technologie, maar zit zo ontzettend vast in Curaçao 2.0. “Hun hele dienstverlening is 2.0. Hun mindset is 2.0. Klan- ten kunnen al een week niet meer e-mailen, vanwege een technische storing. Al meer dan een week!”, zegt Goede veront- waardigd. De nieuwe generatie wil graag naar Curaçao terug- komen, want het eiland en de lifestyle sluiten naadloos aan bij wat ze wil- len, maar er is geen bedrijf waar ze terecht kunnen. Curaçao 3.0 is er al Volgens de auteur is Curaçao 3.0 een suc- cesvolle open democratische samenleving van goed opgeleide creatieve mensen, die 100 procent internet connected is. Dit vormt de basis voor systemen van preventieve ge- zondheidszorg, permanente educatie, een efficiënte overheid. Die een logistieke functie in de wereld vervult. Beroemd om haar duur- zaam toerisme. Goede denkt dat die samen- leving 3.0 er al bijna is. Van Kura Hulanda, het huis van TEDx. Renaissance Hotel, het huis van het Rotterdam Film Festival. Het nieuwe ziekenhuis in. Het WTC, het huis van het Jazz Festival. Het wereldvermaarde Carmabi-instituut en de mangrovebossen. De Airport City, de basis van de eerste Space- port ter wereld. Ctex datacenter. Christoffel park en het museum Savonet en Kura Hu- landa Westpunt. “3.0 is geen abstract verhaal”, zegt Goede. “Om ons heen schieten 3.0 bedrijven uit de grond. Wie gaat er naar een reisbureau, als je op bookings.com zelf alles kunt regelen? Eerst of Facebook kijken wat je vrienden vin- den van Curaçao en dan boeken of niet. Het- zelfde geldt voor ondernemers die een eigen bedrijf willen beginnen. Op Bermuda blijven die thuis op de bank en regelen hun vergun- ningen via verschillende overheidswebsites; daar moet Curaçao naar toe”, aldus Goede. Hij vervolgt: “De clou is om onze mensen te leren hoe we de dienstverlening kunnen verbeteren aan deze toerist en investeerder. Er zijn al allerlei Apps (programma’s voor de iPhone en Ipad, red.) op de markt voor Cu- raçao, maar geen bedrijf staat er in.” Goede stelt dat Curaçao een toolset moet hanteren en een mindset moet beheersen om de juiste service te verlenen die deze 3.0 mensen ver- wachten. “Anders zijn we out of the game.” In zijn boek zegt hij: ‘Nee, geen heren Wiels en Pierre als onze storytellers; hun dagelijkse verhaal brengt ons niet verder. We hebben politici, journalisten, artiesten en anderen no- dig, die ons het 3.0-verhaal vertellen en onze mensen inspireren om binnen dit 3.0-verhaal hun dromen na te streven. Wij willen niet nog een keer het slavernijverleden opnieuw vertellen en beleven. Maar vertel alsjeblieft nog een verhaal ernaast. Misschien is dat de reden waarom de jonge mensen, met hun smartphone, niet meer communiceren met ouderen. Ze willen hun eigen dromen achter- na. Als we samen met hen zouden dromen, zou de toekomst er veel leuker uitzien’. Logo In de laatste opmerking zit de wens van de auteur verscholen en de opdracht aan de le- zer van zijn boek. Want het begrippenkader dat Goede hanteert is uiteindelijk bedoeld om een logo te creëren, een containerbegrip of een label, waar de Babyboomers, Gene- ratie Z, Y en X zich in kun- nen herkennen. Volgens de auteur maakt dat de discus- sie gemakkelijker. Het pro- ces om over te stappen op Curaçao 3.0 wordt erdoor versneld. “Uiteindelijk wil ik dan niet alleen de mensen, maar ook de beleidsmakers overtuigen dat de 2.0-wereld saai en onpraktisch is. Dat 3.0 een heel ander level is. Met een logo of container- begrip kweek je herkenning. Worden keuzes expliciet ge- maakt”, aldus Goede. “Als mensen het niet zien is het moeilijk uit te leggen. Dit boek moet een aanzet geven tot die herkenning.” De paradox is volgens Goede dat dit boek typisch een 2.0-product is. Je kunt hem wel online bestellen, maar je moet hem op papier lezen. Voor hen die nog in Curaçao 2.0 leven: herkenbaar dus! Onderwijs De auteur wijst Onderwijs aan als groot struikelblok om de overgang naar Cura- çao 3.0 te versnellen. “Inter- net alleen is niet voldoende, je hebt ook goed gevormde burgers nodig.” Als voor- malig onderwijsman weet Goede waar hij over praat. Hij heeft zich sterk gemaakt om de universiteit onderdeel te laten zijn van de know- ledge zone. De zone waarin creatieve mensen elkaar vinden en zich met elkaar verbinden. Zover is het alleen nog niet. Met verwijzing naar de universiteit op Aruba laat Goede zien waar het probleem voor de UNA en voor Curaçao ligt: in de wereld van de wetenschap op het eiland is de norm nog altijd ‘wie je kent en niet wat je weet’. “Maar het begint eerder”, zegt Goede. “Daar- om is het project One Laptop Per Child ook zo belangrijk. In Curaçao 2.0 wordt nu gede- batteerd over gratis onderwijs. Dit zet geen zoden aan de dijk. Gratis onderwijs blijft on- derwijs 2.0. Zodra de leerling over een laptop beschikt, start direct het nieuwe leren en be- gint een traject van onbegrensde mogelijkhe- den, voor de leerling, het gezin, de bario en de samenleving. Dit is bewezen. Het is ook niet duidelijk waarom niet ieder kind op Cu- raçao een laptop heeft. Het is goedkoper dan gratis onderwijs en vele malen effectiever”, aldus Goede in zijn boek. In Curaçao 2.0 denken docenten en onder- wijzers dat zij eerst de stof moeten beheer- sen. En dat dan moeten overbrengen op de leerling. “Achterhaald. Geef een kind internet zonder onderwijzer en hij haalt met gemak zijn klas- sen in het basisonderwijs. Metsel een PC in de muur en kinderen spreken binnen no-time Engels. Daar is geen leerkracht meer voor nodig. In Curaçao 3.0 wordt de juf niet overbodig, ze moet al- leen haar rol aanpassen in de klas”, aldus Goede. Toekomst Volgens Goede had de con- versie van 2.0 naar 3.0 ge- start moeten zijn voor de schuldsanering van oktober 2010. “Dat is niet gebeurd, maar het is niet te laat: Curaçao moet een masterplan gaan maken. UTS krijgt daarin de opdracht om binnen 365 dagen alle huishoudens in- ternet te verschaffen. Tegen een betaalbaar nutstarief. Wifi beschikbaar op alle stranden en in publieke ruimtes. Kinderen van de ba- sisschool krijgen een laptop. Websites van overheidsdiensten komen op een portal en worden interac- tief. Communicatie van alle ministeries via een website.” “Iedereen aan de slag. Over- zicht van skills van iedereen die aan de kant staat en bin- nen drie maanden in een job- site online. De regering moet de zones definiëren: K-zone, Creative Zone, Airport City, Nature Zone, Harbor Zone. Mensen binnen die zone kun- nen hun ding gaan doen. Ie- dereen moet de straat schoonhouden; ieder- een moet zijn best doen op school; men moet allemaal hard werken.” Goede voorspelt: “Mensen van elders zullen willen komen kij- ken wat er op dit jazz-eiland aan de hand is. Binnen drie maanden moet er een plan zijn en daarna uitvoering van alle 3.0 events zoals een creative festival in Scharloo, een know- ledge zone festival en congressen in univer- siteiten. De ministers zijn meer storytellers. Ze moeten uitleggen hoe wij van 2.0 naar 3.0 gaan.” Goede droomt ervan om in dit verhaal op een terrasje in Scharloo te zitten. Online. “Via de GPS op je smartphone, weet je waar ik zit. Maak een afspraak en onder het genot van een kop koffie vertel ik je hoe je Curaçao 2.0 achter je kunt laten om Curaçao 3.0 te om- armen.” “Elk huishouden op Curaçao moet een internetaansluiting hebben. Net zoals water en elektriciteit nodig zijn om te kunnen overleven, is ‘connectivity’ nodig om mee te kunnen doen in deze maatschappij; de tarieven moeten daarop worden afgestemd.” Dr. Miguel Goede roert nog eens in zijn koffie en zegt: “Zelfs deze koffiebar in Scharloo denkt nog in Curaçao 2.0. Terwijl de klanten al veel verder zijn en daardoor waarschijnlijk wegblijven.” Tekst Dick Drayer Foto: Ken Wong ‘Ieder kind een eigen laptop’ Aan de slag Dr. Miguel Goede is voormalig rector-magnificus van de Universi- teit van de Nederlandse Antillen (UNA). Tegenwoordig verzorgt hij een masterclass 3.0 voor organisaties en managers bij de nieuwe managementschool Curaçao School of Management. Via radio Z86 legt hij dagelijks het concept 3.0 uit. Op zijn blog www.miguel- goede.com analyseert hij nu de Caribische eilanden 2.0 en 3.0. Wie zelf aan de slag wil, kan op de website 100 vragen invullen en zo zelf bepalen hoever hij, zijn bedrijf of zijn land is met 3.0. Curaçao 3.0 is een uitgave van: Uitgeverij Eigen Boek B.V. te Hoofddorp ISBN 978-94-6129-108-0 Ze moeten uitleggen hoe wij van 2.0 naar 3.0 gaan Internet alleen is niet voldoende, je hebt ook gevormde burgers nodig De nieuwe generatie wil graag naar Curaçao terugkomen Miguel Goede
Transcript of Miguel Goede: ‘Ieder kind een eigen laptop’ · niet duidelijk waarom niet ieder kind op...
i n b e d r i j f13zaterdag 16 maart 2013
Business
Miguel Goede:
De voormalige rector-magnificus van de Universiteit van de Ne-derlandse Antillen omschrijft zichzelf als een wetenschap-per, analist, auteur, radiogast-heer en management consul-
tant. Maar mensen die met hem praten, weten dat Goede ook een trendwatcher en filosoof is. Curaçao 3.0, zijn nieuwe boek, is vanuit die laatste twee invalshoeken geschreven.Hij vindt dat Curaçao haast moet maken met versie 3.0. De oude versie 2.0 voldoet niet meer. “We gebruiken internet en connectivity vanuit een 2.0-perspectief. Dat is een laptop kopen en denken dat het een typemachine is; we hebben wel de technologie, maar niet de mindset. Daarover gaat dit boek!”
NummeringGoede introduceert zijn 3.0-terminologie, ana-loog aan de wijze waarop softwarefabrikanten hun programma’s nummeren. 1.0 staat voor het feodale tijdperk. 2.0 het industrietijdperk en 3.0 is het informatie- of internettijdperk. Vóór de komst van de Shell zat Curaçao grof-weg in de fase van 1.0. Eerst heersten hier de overwegend blanke grootgrondbezitters. Op Banda’bou en overal op Curaçao zie je plan-tages uit deze periode. Curaçao was afhan-kelijk van de slavernij en landbouw en grond speelden een belangrijke rol in onze maat-schappij. Na de afschaffing van de slavernij bleef dit een belangrijke rol spelen. Met de komst van de Shell veranderde er veel op Curaçao. De industrialisatie deed zijn in-trede. Curaçao ging abrupt over in de fase 2.0. In de hoogtijdagen van de Shell werkten er ruim 14.000 mensen bij de raffinaderij die de maatschappij van Curaçao domineerde. En hoewel er ook andere sectoren hun in-trede hebben gedaan, zoals het toerisme en de financiële dienstverlening, vindt Goede dat het eiland nog steeds in fase 2.0 zit. Terwijl een groot gedeelte van de wereld al in de volgende fase, in 3.0 zit. En die fase staat voor het informatie- of internettijdperk: de we-reld beheerst door het internet. De creatieve klasse is hier de drijvende kracht van de sa-
menleving.Het resultaat is desastreus, volgens Goede. Alle 2.0-systemen op Curaçao zijn gebroken: “Politiek, Bestuur, Onderwijs, Gezondheids-zorg, Transport, noem maar op. De overheid is bankroet; overheids-nv’s, zoals Aqualec-tra, staan op instorten. De pensioenen zijn onbetaalbaar geworden, net als de gezond-heidszorg. Onderwijs sluit niet meer aan bij het bedrijfsleven; wijken blijven steken in hun ontwikkeling, de gevangenis werkt niet meer. Het ambtenarenapparaat en hun dienstverle-ning is hopeloos achterop geraakt. Om over de universiteit maar niet te spreken. In plaats van voorop te lopen en uit te blinken in in-novatie en technologie, dragen ze de rode lantaarn”, aldus Goede. GeneratieconflictVolgens de wetenschapper is 3.0 in zijn kern een generatieconflict. “Machthebbers, po-litiek, vakbonden, onderwijs en een groot deel van het bedrijfsleven denken nog in een mindset die bij 2.0 hoort. Dat is niet bewust, het is vooral onwetendheid”, volgens Goede. Dat komt nu naar buiten, want de Generatie Z staat op het punt zijn intrede te doen. Deze nieuwe Generatie Z is geboren tussen 1990 tot en met het begin van het huidige millen-nium en stroomt in 2020 de werkvloer op. Er zijn studies verricht naar deze generatie, die onstuitbaar en digitaal is. Een gene-ratie die altijd en overal online is. Voor wie sociale media geen ontdekking, maar een noodzaak zijn. De top van deze genera-tie wordt geschoold in het buitenland. Ze kunnen niet wachten tot de Baby-boomers en straks de Ge-neratie X, de groep die geboren is na 1961, met pensioen gaan. Ze zijn geboren met een smartphone in de hand en onderhouden hun relaties digitaal. Hun voorgangers, Generatie Y (geboren tussen 1982 en 2000) doen dat ook, maar hebben nog banden met Curaçao
2.0. Maar zelfs met deze groep is er al een conflict.
De generatie die nu de arbeidsmarkt op stroomt, denkt al 3.0. Zij leven in een paral-lelle realiteit. Kiezen bedrijven uit die ook 3.0 zijn. Het grote talent zeker. Vandaar dat veel bedrijven op Curaçao moeite hebben om ta-
lent aan te trekken. Dat is niet alleen een kwestie van geld. Neem UTS. Dit bedrijf verkoopt 3.0-technologie, maar zit zo ontzettend vast in Curaçao 2.0. “Hun hele dienstverlening is 2.0. Hun mindset is 2.0. Klan-ten kunnen al een week niet meer e-mailen, vanwege een technische storing. Al meer dan een week!”, zegt Goede veront-waardigd. De nieuwe generatie wil graag naar Curaçao terug-komen, want het eiland en de
lifestyle sluiten naadloos aan bij wat ze wil-len, maar er is geen bedrijf waar ze terecht kunnen.
Curaçao 3.0 is er alVolgens de auteur is Curaçao 3.0 een suc-cesvolle open democratische samenleving van goed opgeleide creatieve mensen, die 100 procent internet connected is. Dit vormt de basis voor systemen van preventieve ge-zondheidszorg, permanente educatie, een efficiënte overheid. Die een logistieke functie in de wereld vervult. Beroemd om haar duur-zaam toerisme. Goede denkt dat die samen-leving 3.0 er al bijna is. Van Kura Hulanda, het huis van TEDx. Renaissance Hotel, het huis van het Rotterdam Film Festival. Het nieuwe ziekenhuis in. Het WTC, het huis van het Jazz Festival. Het wereldvermaarde Carmabi-instituut en de mangrovebossen. De Airport City, de basis van de eerste Space-port ter wereld. Ctex datacenter. Christoffel park en het museum Savonet en Kura Hu-landa Westpunt. “3.0 is geen abstract verhaal”, zegt Goede. “Om ons heen schieten 3.0 bedrijven uit de grond. Wie gaat er naar een reisbureau, als je op bookings.com zelf alles kunt regelen? Eerst of Facebook kijken wat je vrienden vin-den van Curaçao en dan boeken of niet. Het-zelfde geldt voor ondernemers die een eigen bedrijf willen beginnen. Op Bermuda blijven die thuis op de bank en regelen hun vergun-ningen via verschillende overheidswebsites; daar moet Curaçao naar toe”, aldus Goede.Hij vervolgt: “De clou is om onze mensen te leren hoe we de dienstverlening kunnen verbeteren aan deze toerist en investeerder. Er zijn al allerlei Apps (programma’s voor de iPhone en Ipad, red.) op de markt voor Cu-raçao, maar geen bedrijf staat er in.” Goede stelt dat Curaçao een toolset moet hanteren en een mindset moet beheersen om de juiste service te verlenen die deze 3.0 mensen ver-wachten. “Anders zijn we out of the game.”In zijn boek zegt hij: ‘Nee, geen heren Wiels en Pierre als onze storytellers; hun dagelijkse verhaal brengt ons niet verder. We hebben politici, journalisten, artiesten en anderen no-dig, die ons het 3.0-verhaal vertellen en onze mensen inspireren om binnen dit 3.0-verhaal hun dromen na te streven. Wij willen niet nog een keer het slavernijverleden opnieuw vertellen en beleven. Maar vertel alsjeblieft nog een verhaal ernaast. Misschien is dat de reden waarom de jonge mensen, met hun smartphone, niet meer communiceren met ouderen. Ze willen hun eigen dromen achter-na. Als we samen met hen zouden dromen, zou de toekomst er veel leuker uitzien’.
LogoIn de laatste opmerking zit de wens van de
auteur verscholen en de opdracht aan de le-zer van zijn boek. Want het begrippenkader dat Goede hanteert is uiteindelijk bedoeld om een logo te creëren, een containerbegrip of een label, waar de Babyboomers, Gene-ratie Z, Y en X zich in kun-nen herkennen. Volgens de auteur maakt dat de discus-sie gemakkelijker. Het pro-ces om over te stappen op Curaçao 3.0 wordt erdoor versneld. “Uiteindelijk wil ik dan niet alleen de mensen, maar ook de beleidsmakers overtuigen dat de 2.0-wereld saai en onpraktisch is. Dat 3.0 een heel ander level is. Met een logo of container-begrip kweek je herkenning. Worden keuzes expliciet ge-maakt”, aldus Goede. “Als mensen het niet zien is het moeilijk uit te leggen. Dit boek moet een aanzet geven tot die herkenning.” De paradox is volgens Goede dat dit boek typisch een 2.0-product is. Je kunt hem wel online bestellen, maar je moet hem op papier lezen. Voor hen die nog in Curaçao 2.0 leven: herkenbaar dus!
OnderwijsDe auteur wijst Onderwijs aan als groot struikelblok om de overgang naar Cura-çao 3.0 te versnellen. “Inter-net alleen is niet voldoende, je hebt ook goed gevormde burgers nodig.” Als voor-malig onderwijsman weet Goede waar hij over praat. Hij heeft zich sterk gemaakt om de universiteit onderdeel te laten zijn van de know-ledge zone. De zone waarin creatieve mensen elkaar vinden en zich met elkaar verbinden. Zover is het alleen nog niet. Met verwijzing naar de universiteit op Aruba laat Goede zien waar het probleem voor de UNA en voor Curaçao ligt: in de wereld van de wetenschap op het eiland is de norm nog altijd ‘wie je kent en niet wat je weet’. “Maar het begint eerder”, zegt Goede. “Daar-om is het project One Laptop Per Child ook zo belangrijk. In Curaçao 2.0 wordt nu gede-batteerd over gratis onderwijs. Dit zet geen zoden aan de dijk. Gratis onderwijs blijft on-derwijs 2.0. Zodra de leerling over een laptop beschikt, start direct het nieuwe leren en be-gint een traject van onbegrensde mogelijkhe-den, voor de leerling, het gezin, de bario en de samenleving. Dit is bewezen. Het is ook niet duidelijk waarom niet ieder kind op Cu-raçao een laptop heeft. Het is goedkoper dan gratis onderwijs en vele malen effectiever”,
aldus Goede in zijn boek.In Curaçao 2.0 denken docenten en onder-wijzers dat zij eerst de stof moeten beheer-sen. En dat dan moeten overbrengen op de leerling. “Achterhaald. Geef een kind internet
zonder onderwijzer en hij haalt met gemak zijn klas-sen in het basisonderwijs. Metsel een PC in de muur en kinderen spreken binnen no-time Engels. Daar is geen leerkracht meer voor nodig. In Curaçao 3.0 wordt de juf niet overbodig, ze moet al-leen haar rol aanpassen in de klas”, aldus Goede.
ToekomstVolgens Goede had de con-versie van 2.0 naar 3.0 ge-
start moeten zijn voor de schuldsanering van oktober 2010. “Dat is niet gebeurd, maar het is niet te laat: Curaçao moet een masterplan gaan maken. UTS krijgt daarin de opdracht om binnen 365 dagen alle huishoudens in-ternet te verschaffen. Tegen een betaalbaar nutstarief. Wifi beschikbaar op alle stranden en in publieke ruimtes. Kinderen van de ba-sisschool krijgen een laptop. Websites van
overheidsdiensten komen op een portal en worden interac-tief. Communicatie van alle ministeries via een website.” “Iedereen aan de slag. Over-zicht van skills van iedereen die aan de kant staat en bin-nen drie maanden in een job-site online. De regering moet de zones definiëren: K-zone, Creative Zone, Airport City, Nature Zone, Harbor Zone. Mensen binnen die zone kun-nen hun ding gaan doen. Ie-
dereen moet de straat schoonhouden; ieder-een moet zijn best doen op school; men moet allemaal hard werken.” Goede voorspelt: “Mensen van elders zullen willen komen kij-ken wat er op dit jazz-eiland aan de hand is. Binnen drie maanden moet er een plan zijn en daarna uitvoering van alle 3.0 events zoals een creative festival in Scharloo, een know-ledge zone festival en congressen in univer-siteiten. De ministers zijn meer storytellers. Ze moeten uitleggen hoe wij van 2.0 naar 3.0 gaan.”
Goede droomt ervan om in dit verhaal op een terrasje in Scharloo te zitten. Online. “Via de GPS op je smartphone, weet je waar ik zit. Maak een afspraak en onder het genot van een kop koffie vertel ik je hoe je Curaçao 2.0 achter je kunt laten om Curaçao 3.0 te om-armen.”
“Elk huishouden op Curaçao moet een internetaansluiting hebben.
Net zoals water en elektriciteit nodig zijn om te kunnen overleven, is
‘connectivity’ nodig om mee te kunnen doen in deze maatschappij; de
tarieven moeten daarop worden afgestemd.” Dr. Miguel Goede roert
nog eens in zijn koffie en zegt: “Zelfs deze koffiebar in Scharloo denkt
nog in Curaçao 2.0. Terwijl de klanten al veel verder zijn en daardoor
waarschijnlijk wegblijven.”
Tekst Dick Drayer Foto: Ken Wong
‘Ieder kind een eigen laptop’
Aan de slagDr. Miguel Goede is voormalig rector-magnificus van de Universi-teit van de Nederlandse Antillen (UNA). Tegenwoordig verzorgt hij een masterclass 3.0 voor organisaties en managers bij de nieuwe managementschool Curaçao School of Management. Via radio Z86 legt hij dagelijks het concept 3.0 uit. Op zijn blog www.miguel-goede.com analyseert hij nu de Caribische eilanden 2.0 en 3.0. Wie zelf aan de slag wil, kan op de website 100 vragen invullen en zo zelf bepalen hoever hij, zijn bedrijf of zijn land is met 3.0.
Curaçao 3.0 is een uitgave van:Uitgeverij Eigen Boek B.V. te HoofddorpISBN 978-94-6129-108-0
Ze moeten
uitleggen hoe wij
van 2.0 naar
3.0 gaan
Internet alleen is
niet voldoende, je
hebt ook gevormde
burgers nodig
De nieuwe
generatie wil graag
naar Curaçao
terugkomen
Miguel Goede
