I.v.m. Coronavirus, Laatste update

De bisschoppen volgen de besluiten van het kabinet. Dat houdt in dat er tot 01 juni geen vieringen zijn in de

Maria Koninginkerk. Raadpleeg daarom voortdurend de website,

ook voor andere zaken kijk dan op:

www.marthamaria.nl/mariakoningin

MARIA Boodschap

Kerkblad Maria Koningin Geloofsgemeenschap Baarn, behorend tot de HH. Martha & Maria Parochie

MEI- MARIAMAAND 2020

-20-

Live-StreamVieringen in Mei zijn om 09.30u te beluisteren via: https://marthamaria.nl/vieringen/

03 mei 4de zondag van Pasen Roepingenzondag, voorgangers: Joachim Skiba en Jan Nieuwenhuis 10 mei 5de zondag van Pasen Familieviering / Moederdag voorgangers: Mauricio Meneses en Wies Sarot 17 mei 6de zondag van Pasen Life Teen, voorgangers: Roderick Vonhogen en Suhail Tafur Donderdag 21 mei Hemelvaart Voorgangers: Joachim Skiba en Frank Sieraal 24 mei 7de zondag van Pasen familieviering, voorgangers: Mauricio Meneses en Wies Sarot 31 mei 1ste Pinksterdag Voorgangers: Joachim Skiba en Jan Nieuwenhuis 01 juni 2de Pinksterdag Voorgangers: Mauricio Meneses en Jan Nieuwenhuis ‘Maria Boodschap’ juni 2020 verschijnt rond 28 mei 2020. Kopij blad Maria Boodschap vòòr 18 mei 2020 in Word per E. naar: gerdavesters19@kpnmail.nl T: 035 – 54 12 177 / M: 06-53548260 -2-

Bij de afbeelding van Maria op de Voorpagina Op de omslag van dit meinummer, staat uiteraard een afbeelding van Maria. Een deel van een glas in lood venster in de Notre Dame van Reims, gemaakt door Chagal. Er zijn veel meer afbeeldingen van Maria gemaakt dan van haar godde-lijke zoon Jezus, zelfs als je de kruiswegstaties meetelt, die sinds ± 1800 in onze kerken werden afgebeeld. Maria heeft in de loop der eeuwen dan ook veel func-ties gekregen. We hebben er op deze blz. twee van afgebeeld. De ene is van Maria als ‘Koningin des Hemels’ in vol ornaat met een overvloed aan goud en edelstenen. Het betreft hier de Madonna van Sevilla, maar u weet: er zijn tientallen bedevaartplaatsen, waar je dergelijke Mariabeelden kunt vin-den. De andere is de ‘Mantelmadonna’: Maria als behoedster van heel het gelo-vige volk. Zo heeft Maria nog veel meer functies: de beelden van Maria Koningin werden en worden in zuidelijke landen over de velden rondgedragen voor een voorspoedige oogst. Als ik op vakantie ging controleerde mijn moeder of ik wel mijn rozenkrans bij me had als een ‘reisbescherming’, Maria is ‘advocata nostra’, onze voorspreekster, die geacht wordt een goed woordje voor ons te doen bij God. In Portugal vonden wij (Willemien en ik) een kapel van ‘Maria van de Goede Melk’ die vol stond met gipsen vrouwenborsten, Maria wordt ‘Moeder van God’ genoemd, enz. Strikt genomen heeft God geen moeder en is er geen schitterende plek ver boven ons, waar Maria in volle heerlijkheid op de troon zit. Maar DAAR GAAT HET HELE-MAAL NIET OM. In de religiegeschiedenis is ‘Maria’ als helende en leven brengen-de kracht vele malen ouder dan de historische moeder van Jezus. Maria heeft alle functies van de aloude oer-godinnen, zoals Artemis van Efese en Isis van Egypte, overgenomen. De mensen van die tijd hadden daar geen problemen mee. Het be-roemde heiligdom van de Aziatische moedergodin Artemis werd in 371, toen Maria tot moeder van God verklaard werd, zonder problemen een bedevaart-plaats van Maria. Daarmee is Maria de vrouwelijke pendant geworden van de goddelijke kracht in al wat leeft, zoals ook de ‘gewone’ heiligen daarin delen. Vanuit dat besef kunnen wij haar aanroepen en om hulp vragen.

Colofon Noodsituatie: Voor dringend geestelijke hulp T: 035-6035518 Adres: Geloofsgemeenschap Maria Koningin Maatkampweg 18, 3742 XM Baarn T: 035-5413470 E:mkp@hetnet.nl Web:

www.marthamaria.nl/mariakoningin Secretariaat Woensdags geopend van 9.30-11.30 u. zij-ingang kerk gelegen aan de Bremstraat Bankrekeningnummers en kerkbijdrage: ING: NL53 INGB 0000 20 87 80, of Rabo: NL16 RABO 0304701599, t.n.v. Martha & Maria-Maria Koningin, Baarn.

Reserveringen kerkruimtes: Mob: 06-45008086 E-mail: sjef.van.dijk@hotmail.com

Redactie: Jan Moonen, Gerda Vesters, Philip Witte Kopij naar Gerda Vesters, T: 035-5412177 Mob: 06-53548260 E: gerdavesters19@kpnmail.nl Inleveren kopij: zie pagina 2

Pastorale Bezoekers Maria Koningin Anneke van Kuik T: 035 - 54 17 476 Riet van Wanrooij T: 035 - 54 17 556

Vervoer nodig om naar de kerk te gaan ? Dan kunt u bellen naar: Wim Jongmans T: 035 - 53 82 422 Lucie Voerman T: 035 - 54 22 667 Gerda Vesters T: 035 - 54 12 177 Riet v. Wanrooij T: 035 - 54 17 556 Willemien Witte T: 035 - 54 12 800

-3-

De inhoud van dit mei 2020 nummer: I. Pasen, gedicht van Huub Oosterhuis II. Overweging van Wil Veldhuis: Pasen 2020 III. Overweging van Veronica Seleger: ‘Nabijheid’ IV. Liturgie, over de Palmtakjes V. Noli me tangere, Raak mij niet aan VI. a) Uit de Locatie- en Maria Koninginraad door Wim Jongmans

b) Gedicht van Bram Stam: ‘Dit Nooit meer’ c) 5 mei, 75 jaar Vrijheid met gedicht van Gerrit Wortel VII. Kerk in het Nieuws, interview Paus Franciscus en zegen Urbi et Orbi VIII. Diaconie: Opbrengst Vastenactie, door Karin Beukeboom en

Jeannette Verburg I. Pasen

Niet in het graf van voorbij, niet in een tempel van dromen,

hier in ons midden is Hij, hier in de schaduw der hoop.

Hier in dit stervend bestaan

wordt Hij voor ons geloofwaardig, worden wij mensen van God,

liefde op leven en dood

Huub Oosterhuis

II. Overweging Hieronder leest u de overweging van onze pastor Wil Veldhuis. U hebt deze wel-licht al gelezen via het communicatiekanaal ‘OVER-LEVEN’ van Cécile, maar zijn boodschap vond ik zo mooi en actueel en passend in de 50-dagen tot Pinksteren dat u zijn verhaal in deze Maria Boodschap kunt (her)lezen. Wim Jongmans

Pasen 2020 door pastor Wil Veldhuis Een vreemde Pasen dit jaar, nu alle vieringen zijn afgelast vanwege de co-ronapandemie. Ik heb dus thuis maar eens het evangelie opgezocht van deze feestdag. Ik lees daar dat Simon Petrus bij Jezus’ graf komt; hij ziet daarbinnen een zweetdoek en zwachtels, maar niet het dode lichaam van Jezus. Dan komt ook Johannes, de geliefde leerling van Jezus, het graf binnen. Ook hij ziet dat het leeg is, op die doeken na. Hij zag - en geloofde. Het is een verhaal van tekens. Tekens bewijzen niets: ze geven alleen te denken. Voor Johannes zijn dat lege graf en die doeken sprekende tekens. Johannes ziet wat hij ziet, en hij gelooft dat Jezus uit de dood is opge-staan. Zo kun je de tekens uitleggen. Je kunt ze ook anders uitleggen, bijvoorbeeld dat iemand Jezus uit het graf heeft weggenomen en ergens anders heeft neergelegd. Dat is althans het bericht waarmee Maria Magdalena Petrus en Johannes heeft gealar-meerd. Op zich genomen is dat misschien zelfs een meer voor de hand liggende verklaring voor dat lege graf en die opgerolde doeken dan Johannes’ geloof dat Hij verrezen is. Maar voor Johannes spelen, denk ik, nog twee andere dingen mee. Op de eerste plaats zijn herinnering aan de oude boeken van de heilige schrift, waarin je in alle toonaarden kunt horen dat God zijn getrouwen nooit in de steek laat. Dat is de gelovige ervaring van vele generaties van het joodse volk. Zou God dan zijn trouwe dienaar Jezus nu wel in de steek laten? Dat kon niet waar zijn: ook voor Jezus moest er redding zijn, als het moest zelfs door de dood heen. En op de tweede plaats gold dat Johannes Jezus’ geliefde leerling was, zeer gevoelig voor Jezus’ woord en Jezus’ geest. In het verhaal van het lege graf zien we volgens mij dat Johannes zelfs bij dat graf door Jezus ge-raakt wordt, ook nu Hij gestorven is. Zó geraakt, dat hij voelt dat Jezus nog altijd een krachtbron voor hem is, vertrouwenwekkend, inspirerend, hart-verwarmend. Zo voelt hij dat Jezus wel gestorven is, maar niet dood en weg. Staande bij het lege graf ervaart hij, denk ik, Jezus’ wonderlijke, stil-le, verborgen aanwezigheid. Met zijn lichamelijke ogen ziet Johannes een leeg graf met alleen wat doeken. Met de ogen van zijn geloof kijkt hij als het ware door de tekenen heen en ziet hij Jezus, de verrezen Heer: aan zijn geest verschenen in de tekens die hij met zijn lijfelijke ogen zag. Ja, voor Johannes ging er een licht op: hij zag, - en hij geloofde: Jezus leeft.

-4-

-2-

-5-

Zijn er ook voor ons in deze tijd nog tekenen te zien waarin wij kunnen proeven dat de Heer leeft? Op de zondagen na Pasen kregen we altijd verhalen te horen die ons daarover iets kunnen leren, maar nu blijven de kerken dicht. In die verhalen ging het over verschijningen van de verrezen Heer: aan de Emmaüsgangers, de twaalf leerlingen, de ongelovige Tho-mas. Wie niet gelooft, zal zeggen dat dat hallucinaties waren of iets der-gelijks. Traditionele gelovigen denken meestal dat Jezus zich na zijn dood lijfelijk aan zijn leerlingen heeft laten zien. Jammer alleen dat wij vandaag de dag Hem nooit meer te zien krijgen. Zelf denk ik dat die verschijningen, net als die doeken in het lege graf, tekens zijn die je op verschillende ma-nieren uit kunt leggen, en die meer te denken geven dan dat ze iets bewij-zen. De verhalen over Jezus’verschijningen hebben immers vaak te ma-ken met iets dat je ook zonder geloof kunt constateren: je ziet bijvoor-beeld de Emmaüsgangers die onderweg een vreemdeling ontmoeten; of de elf leerlingen die waren weggevlucht toen Jezus gevangen genomen werd, maar die hun angsten overwonnen en na zijn dood durfden te ge-tuigen van hun geloof in Hem. Allemaal op honderd manieren uit te leg-gen. Maar een gevoelig en gelovig hart herkent er de invloed van Jezus in, die in al deze situaties een krachtbron is, vertrouwenwekkend, inspire-rend, hartverwarmend, niet weg, niet dood, wel gestorven, maar op een nieuwe manier toch echt levend. Zelf heb ik het gevoel dat Jezus, de levende Heer, nog altijd aan ons ver-schijnt, vandaag de dag, aan u, aan mij, maar dan wel verborgen in te-kens. Misschien zijn wij voor die tekens te weinig gevoelig, doordat de wereld van vandaag zo gericht is op wat je kunt pakken, berekenen, be-wijzen. Zo’n teken was voor mij bijvoorbeeld een mij bekende man die financieel door zijn broer bedrogen was, maar toch de hand uitstak tot verzoening. Ik denk ook aan de weduwe van Gerrit Jan Heijn, die vergiffenis wist te schenken aan de moordenaar van haar man. Ik was zeer onder de indruk van de wijze waarop mijn goede vriend en oud-collega Hans van de Schepop zijn dodelijke ziekte aanvaardde en tot de dag van zijn sterven vol geestkracht was en vol godsvertrouwen. Opnieuw een teken. En op-nieuw zeg ik: op honderd manieren uit te leggen. Maar zelf voel ik er de invloed van Jezus in, de werking van de verrezen Heer. Ik denk dat al die mensen, misschien zonder zich dat bewust te zijn, door Hem zijn geraakt en geïnspireerd. En ik stond er bij en keek er naar, en voelde me warm worden door het besef dat Jezus ook hier weer een krachtbron was die mensen boven zich-zelf uittilde, hartverwarmend, inspirerend. Ik weet dat de Heer gestorven is, maar ik geloof dat Hij niet weg is, niet dood; ik geloof dat Hij leeft op een nieuwe manier. Ja, ik heb Hem gezien, de levende Heer, tot mijn stille verbazing werkend in mensen om mij heen.

III. Nabijheid door Veronica Selleger Op 16 maart reden we terug naar Nederland. Ik had met moeite afscheid genomen van Vézelay. We hadden de broeders van la Cordelle nog omhelsd. Toen nog wel … Ik had mij verheugd op 100 km per uur op de snelweg. Eindelijk niet meer bang zijn in de auto… maar het was wel erg stil. Het drong nog niet tot mij door dat alles anders was geworden. Ik omhelsde Eveline en Abdul, maar ze deinsden een beetje terug. ‘Misschien moet je dit niet doen, mamma!’ Ik zag op tegen de weken die er aan kwa-men, veel afronden en overdragen vóór mijn pensioen, en ook nog drie vieringen in de Goede Week. Maar toen bleek dat ik niet meer naar mijn werk kon, dat mijn collega’s vanuit huis werkten. Snel werd duidelijk dat we ook geen vieringen zouden hebben in de Goede Week. Alles was anders. En vreemd genoeg voelde het als ‘vrijheid’. In een week tijd, leerde ik het ABC van thuiswerk-programma’s (Zoom en Slack en View). Ik hoorde dat er collega’s ziek waren en er was helemaal niemand aan wie ik mijn taken kon overdragen voor mijn pensioen. Ik bel-de mijn baas: ‘Zal ik ietsje langer blijven werken?’ Ze reageerde enthou-siast en mijn collega’s ook: een warm bad. Ik voelde hoe belangrijk het is dat mensen je nodig hebben en waarderen. En ik merkte dat ik daar toch aan had getwijfeld. Hoe is het als je thuis zit en al je nuttige functies zijn stopgezet? Hoe is het als je alleen thuis zit, zonder gezelschap, of erger nog, eenzaam tussen mensen bij wie je niet echt ‘thuis’ bent? Intussen zie ik dat kerkleden (niet alleen van de MK) intensief contact met elkaar houden. Dat mensen mooie teksten met elkaar delen. Toen ik ein-delijk inlogde in ons netwerk ‘Over-Leven’, klikte ik zomaar iets aan: het gedicht ‘Eb’ van Vasalis, geplaatst door Marga. Het raakte mij en ik stuur-de het naar een zieke vriend in Zwitserland. Ook hem raakte het. Om mij heen zie ik een nieuw soort verbondenheid. Mensen kijken naar elkaar om en maken toch wel contact als ze met een boogje om elkaar heen lopen. Een onbekende jongen op het verlaten stationsplein wenste mij een fijne dag toe. Je kunt op veel manieren dicht bij elkaar zijn, ook zonder elkaar te omhelzen. Afstand is te overbruggen, ook met sociale media…. maar niet altijd. Met pijn in mijn hart lees ik de berichten uit de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Door Instagram komt alles heel dichtbij. Ik voel mij machteloos. We kunnen zo weinig doen. En wat is West Europa bezig met zichzelf. In tijden van Corona neemt de ongelijkheid toe.

-6-

-7-

We hebben een dochter in Istanbul. Ik kan met haar spreken, maar haar niet vasthouden. De grens is gesloten. Ik kan alleen maar bidden dat zij en haar man gezond blijven. En mijn vriendin Zamzam is arts in Somalië, een arm land, afgesloten van de buitenwereld. Ze heeft te weinig mondkapjes en het zijn de foute. Ze is jong, maar als arts loopt ze extra risico. Máár ze heeft haar geloof! ‘s Morgens appt ze: Met mij gaat het goed, Alhamdulillah, met dank aan God, en ze eindigt de gesprekken met de wijze woorden, Inshal-lah, als God het wil. Door al die netwerken van biddende mensen, is het mogelijk geworden dat de broeders in Vézelay, met hun netwerk ‘Restons en lien’, (in verbinding blijven), ’s morgens vroeg bidden voor Zamzam, een jonge moslimvrouw in Somalië. Haar naam betekent ‘heilige bron’.

IV. Liturgie

Palmtakjes thuisbezorgd

Op Palmzondag zijn voor alle gemeenschappen

palmtakjes gezegend. Die staan in de sacristie

te wachten tot ze ergens bij u thuis achter het kruisbeeld kunnen

worden geplaatst of op een andere plek in uw huis. Dankzij de onvol-

prezen betrokkenheid van onze wijkcontactpersonen worden ze bij u

thuisbezorgd.

Past helemaal in de nieuwe thuisbezorg „Coronasamenleving‟.

Wilt u nog een takje of is het blad per post verstuurd, dan wacht er

nog wel een takje in de sacristie tot onze kerk weer open mag.

Wim Jongmans

V. Jezus zegt tegen Maria Magdalena: raak me niet aan. Wat moet ze dáár nou mee? De Volkskrant, Wieteke van Zeil, 10 april 2020 Je ziet het pas goed van dichtbij. Wieteke van Zeil over opmerkelijke en veel betekenende bijzaken in de beeldende kunst. Deze week: Noli me tangere. (Raak mij niet aan)

De stad, met zijn flats en appartementengebouwen, begint inmiddels te lijken op een kloostercomplex. Iedereen zit in zijn cel, de een z’n cel iets ruimer dan die van de ander. De muren, deuren en ramen van je woning, een vertrouwde aanblik als je thuiskomt na werk, studie, uitgaan of sport, vormen nu constant het kader van je leven. Dit is je nest, hiermee moeten we het doen. Hiertegen weerkaatsen onze gedachten, verlangens en fan-tasieën, hier klinkt een woord dat we per ongeluk hardop uitspreken in-eens als uit een luidspreker. Veel mensen zitten samen in een cel, maar honderdduizenden zitten alleen. Twintigers, veertigers, tachtigers. De woelige stad is een eenzame stad geworden. Een stil klooster met iedereen in afzondering. Ik dacht aan het San Marco in Florence. Een rustpunt in de drukste stad van de Renaissance, met vijfenveertig kleine witte cellen voor de monniken, ieder met één muurschildering, midden 15de eeuw gemaakt door een van de bewoners, Fra Angelico. Op de wand in cel 1 staat hét bijbelse archetype van social distance: een mooie vrouw, verlangend naar de omhelzing van een man. Jezus met Maria Magdalena. Ze was de eerste aan wie Hij zich liet zien, toen hij uit de dood was opge-staan op de eerste dag van de week na de kruisiging; de joodse week be-gint na de sabbat, zondagochtend dus. Ze huilde om haar vriend, hij riep haar naam. Hoe voelt een vrouw zich als haar dode geliefde er tóch blijkt te zijn? Wat wil een mens dan anders dan aanraken, voelen, ruiken, heel maken wat voelde als afgesneden?

-8-

-9-

En toch zegt Jezus de totaal vreemde woorden: Noli me tangere, raak me niet aan. Wat moet ze dáár nou mee? Noli me tangere, de beroemdste opgelegde lichamelijke distantie in de kunstgeschiedenis, is tot vandaag een mysterie. Kunstenaars hebben geweldige versies gemaakt, ieder met een eigen emotionele lading. In sommige raakt Maria Jezus wél aan, iets waar we ons in de isolatie voor dat verdomde virus van alles bij kunnen voorstellen. Vaak ziet Jezus eruit als tuinman, omdat in Johannes staat dat Maria Magdalena dacht dat hij de tuinman was en hem pas herkende toen hij haar naam uitsprak.

Jacob van Oostsanen, Noli me tangere, 1507, Gemäldegalerie Alte Meister Kassel. Ook in de versie van Fra Angelico hier heeft Jezus, in alles toch een hemel-se verschijning – hij zweeft zelfs nogal over het gras – nonchalant een schop over zijn schouders geslagen. Zijn voeten verraden hem, met de bloederige spijkerwonden, die in de rode bloemen in het gras worden herhaald; het bloed dat zich verspreidt, als de ‘zaadjes’ die hij in onze ziel plant. Maria Magdalena was dus de eerste, en degene die het meest naar zijn fysieke nabijheid verlangde. Ze werd al in de 3de eeuw als ‘vertrouweling’ van Jezus beschreven en is de hele Middeleeuwen geroemd om haar centrale rol; zíj moest immers de apostelen vertellen dat hun meester was opgestaan (soms ben ik be-nieuwd of de mannen haar geloofden). Pas afgelopen eeuwen is haar reputatie veranderd, meer richting zondaar en hoer, en haar rol verkleind. Maar ze vertegenwoordigt de vrouw in al haar facetten, ook de tegenstrijdige, dat is juist zo mooi. Haar band met Jezus was op zijn minst hecht. Noli me tangere is misschien nog steeds een raadsel, het is wel symbolisch geworden voor de verhoudingen tussen God en mens, én tussen man en vrouw. En het werd, bedoeld of niet, het krachtigste beeld in de kunst van de soms machteloze leegte tussen mensen.

Fra Angelico, Noli me tangere, 1440-42, fresco op muur, 166 x 125 cm,

Klooster van San Marco, Florence

VI. Uit de Locatieraad / Maria Koninginraad

a) Hele wereld in CORONA-verwarring / toch

Gemeenschap blijven door Wim Jongmans, voorzitter

Zondagavond 15 maart. Het bericht van Mark Rutte: scholen dicht, horeca gesloten, iedereen die de mogelijkheid heeft thuis werken: intelligente lock down. Verwarring, verbazing, schrik, angst, hoe nu verder, enz. enz. De brief van de Nederlandse bisschoppen: Kerken dicht, geen vastenactie en –maaltijden, geen vieringen voorbereiden, kerk op slot, geen Palmpa-sen, geen Goede Week- en Paasvieringen. Hoe moet dat nu verder? Hoe lang gaat het duren? Een reeks vragen, waarop geen antwoord kan worden gegeven. Maar dan blijkt de creativiteit overal in het land en ook in onze Martha Maria en onze Maria Koningin Gemeenschap. Zo ontstond het spontane idee van Cécile om een Google-group ‘OVER LEVEN’ te ontwikkelen, waarin een veelheid van allerlei inspirerende en opbeurende gedachten

-10-

-11-

wordt gedeeld. Vanuit de Maria Koninginkerk werden Paaseitjes uitgedeeld aan onze parochianen. Ook het bestuur en het team van de Martha & Maria hebben onder meer een Coronasite ontwikkeld met een veelheid van informatie en hebben nagedacht over digitale vieringen. De Raad van Kerken Baarn biedt diver-se saamhorigheidsinitiatieven aan. De oproep om aandacht voor elkaar te hebben via telefoontjes of andere manieren om eenzaamheid te voorko-men en/of wat dragelijker te maken. De families Fijen en Verburg maak-ten prachtige ‘you tube’ filmpjes voor de Goede Week vieringen op Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Paaswake vanuit onze eigen kerk. De communicatie via email is het snelste- en gemakkelijkste medium om de meeste parochianen te bereiken in deze Coronacrisistijd. Veel email-adressen zijn in onze administratie bekend. Afgelopen weken is er ver-schillende keren een Coronabrief of bericht gestuurd. Hebt u die berich-ten niet ontvangen, dan hebben wij uw emailadres niet. Daarom opnieuw een oproep om dan uw mailadres te sturen naar: w.jongmans@planet.nl. Wij registreren en gebruiken dat adres met inachtneming van de AVG-privacy-regels. Namens de locatieraad / Maria Koningin Raad spreek ik heel veel dank en bewondering uit naar iedereen. Hoe lang het nog gaat duren? U en ik we-ten het niet, maar voorlopig is het nog niet voorbij en zullen we moeten volhouden om een Maria Koningin Gemeenschap te blijven zonder de wekelijkse ontmoetingen in onze mooie en vertrouwde kerk. Lieve mensen van onze warme Maria Koningin Gemeenschap, heel veel sterkte, houd vol en het allerbelangrijkste: Blijf Gezond.

b) ‘Dit nooit meer‘ door Wim Jongmans Tot enkele maanden geleden leefden we bijna zonder grote zorgen. Tot half maart het Corona-virus de wereld op z’n kop zette en wij ineens wèl grote zorgen voor de nabije toekomst hebben, in combinatie met een onzekerheid waar je soms van wakker ligt. Half februari vóór Corona las ik in ons dorpsblaadje (Laarder Courant BEL) een stukje van een voor mij totaal onbekende Bram Stam. Hij was kenne-lijk al in gedachte bezig met het feest dat we dit jaar vieren: ‘75 jaar vrij-heid’. Hij gaf een opsomming van hoe we daar op - en vooruit kijken om onze vrijheid te kunnen blijven vieren. En als zijn slogan wereldwijd kan worden waargemaakt, gaan we een andere wereld tegemoet.

Nooit meer haten, miskennen, kleineren verwerpen, tarten, verwijten, schofferen Nooit meer verachten, kwetsen, belagen smaden, knechten, vertrappen, verjagen Nooit meer bedreigen, verbannen, verkrachten betichten, verwensen, vergelden, verachten Nooit meer vernederen, discrimineren vermurwen, misprijzen, stigmatiseren Nooit meer besmeuren, bestoken, kastijden verstoten, minachten, verdrukken, bestrijden Nooit meer vervolgen, kwellen, onteren grieven, verschoppen, demoniseren Nooit meer oorlog, vluchten, vermoorden MOOIT MEER is méér dan louter twee woorden NOOIT MEER begint met luisteren en praten in de hoop het besef om NOOIT MEER te haten NOOIT MEER nooit meer NOOIT MEER

Wetenschappers slaan op dit moment de handen ineen en werken samen om een vaccin te ontwikkelen tegen het Corona-virus. Dat zal zeker luk-ken, maar we betreuren dan wereldwijd vele getelde en ongetelde slacht-offers. Ik hoop en bid dat wereldleiders ook straks de handen ineen slaan en gaan samenwerken en NOOIT MEER de strijd voortzetten om macht en economische groei.

-12- -13-

c) 05 mei, 75 jaar in Vrijheid door Wim Jongmans Dit jaar gedenken wij in ons land de slachtoffers uit de Tweede wereld-oorlog en ook alle slachtoffers van de oorlogen daarna. Op 5 mei vieren we de vrijheid die 75 jaar geleden begon. Onze vroegere Eemnesser dorpsdichter Gerard Wortel schreef vijf jaar ge-leden dit prachtige gedicht wat we begin mei hebben beluisterd in een viering; er is nog geen woord van achterhaald en aan de twee voorbeeld-landen (zie gedicht) kan helaas nog een reeks anderen worden toegevoegd. ‘Over vrijheid gesproken’ wat een toeval en een voorrecht dat ik hier geboren ben dat ik oorlog, onderdrukking, op de vlucht en honger lijden enkel van verhalen ken dat ik zonder iets te vrezen gaan en staan kan waar ik wil dat ik alles maar kan zeggen dat ik ieder lief mag hebben en mag wezen wie ik wil het geluk en grote voorrecht dat mijn wieg hier heeft gestaan doet mij meer dan ooit beseffen dat hij ook zomaar in Mali of Irak had kunnen staan wat is mijn benul van vrijheid als ik hier geboren ben en ik mensen zie verdrinken op hun vlucht naar vrije landen ik was misschien wel één van hen ik zit gevangen in mijn onmacht ik voel de schaamte door mij heen ik word gekweld door mijn geweten ik voel mij tomeloos gelaten waarom laat ik ze alleen had ik niet op alle hoeken van de straten moeten schreeuwen dat mijn vrijheid zo bijzonder maar niet zonder ook de vrijheid van de ander kan bestaan! Kamp Amersfoort

VII. Kerk in het Nieuws a) Exclusief interview paus Franciscus

over betekenis coronacrisis

In een interview met Austen Ivereigh van het Britse weekblad The Tablet zegt de paus dat de uitzonderlijke vasten- en paastijd in volle coronapandemie een kans kan zijn tot creativiteit en bekering voor de Kerk, de wereld en de hele schepping. De paus leeft momenteel zelf in quarantaine in het Santa Marta gastenhuis in Vaticaanstad. De Romeinse curie probeert haar werk voort te zetten en normaal te leven en organiseert zich zo, dat niet iedereen tegelijkertijd aanwezig is. Wij houden ons aan alle gezondheidsvoorschriften. In de Casa Santa Marta eten we nu in twee ploegen om de impact te verminderen. Paus Franciscus: Dit is een periode van grote onzekerheid, maar ook van creativiteit. De paus vertelt dat hij in deze periode vaker bidt, meer denkt aan de mensen en ook nadenkt over zijn taak als bisschop van Rome en hoofd van de katholieke Kerk. Mijn belangrijkste zorg is hoe ik het volk van God moet begeleiden en dich-ter bij de mensen kan zijn. Daarom wordt de mis van 7 uur elke ochtend gelivestreamd en op die manier door veel mensen gevolgd en gewaar-deerd. Maar er zijn ook de toespraken en de uitzonderlijke gebedsdienst met bijzondere ‘Urbi et orbi’-zegen op 27 maart op het Sint-Pietersplein. Wegwerpcultuur Paus Franciscus meent dat de coronapandemie een aantal zwakheden van onze samenleving blootlegt. In de financiële wereld leek een wegwerpcul-tuur vanzelfsprekend, van het begin tot het einde van het leven. Onze samenleving selecteert (te) vaak mensen op basis van hun nut of produc-tiviteit. Onlangs verscheen een foto van een parkeerplaats in Las Vegas waar daklozen in quarantaine waren geplaatst, terwijl de hotels eromheen leeg staan. Maar daklozen mogen blijkbaar niet naar een hotel gaan. Dat is de wegwerpcultuur in de praktijk. Ecologie De paus ziet in de coronacrisis ook een kans voor een ecologische omme-keer en het opnieuw bepalen van prioriteiten en levensstijlen. Elke crisis bevat zowel gevaren als kansen. Ik denk dat wij moeten leren om onze productie en consumptie te vertragen en moeten leren om de natuurlijke wereld te begrijpen en erover na te denken. We moeten ons opnieuw ver-binden met onze omgeving. Dit is een kans tot bekering. Ik zie de vroege tekenen van een economie die meer menselijk is. Maar wij mogen ons ge-heugen niet verliezen als dit allemaal voorbij is en teruggaan naar hoe het was. Dit is een moment om een beslissende stap te zetten.

-14-

-15-

Dit is ook een tijd om oog te hebben voor de armen, vindt de paus. Zij zijn een realiteit die we niet kunnen ontkennen. Maar de armen leven verbor-gen, omdat armoede beschamend is. (…) Armen zien, betekent hun men-selijkheid herstellen. Lof voor de heiligen van naast de deur In een tijd waarin veel mensen in de frontlinie van deze corona-oorlog staan, herinnert de paus aan de heiligen die naast de deur wonen: artsen, vrijwilligers, vrouwelijke religieuzen, priesters, winkelmedewerkers … die allemaal hun plicht vervullen zodat de samenleving kan blijven functio-neren – ook al zijn er al veel artsen en verpleegsters gestorven. Hij roept jongeren op om de moed te hebben om vooruit te kijken en profetisch te zijn. En hij vraagt iedereen om niet te vergeten dat ouderen onze wortels zijn. Wat ik van mensen vraag, is dat ze de ouderen en jongeren onder hun hoede nemen, dat ze de geschiedenis onder de hoede nemen, de armen onder hun hoede nemen. Bron: The Tablet Lees het volledige interview in het Nederlands. bron en beeld: kerknet door KEUZE REDACTIE 9 APRIL 2020

b) Paastoespraak bij zegen ‘Urbi et Orbi’ In zijn paastoespraak waarschuwde paus Franciscus dat de Euro-pese Unie uiteen kan vallen wanneer Europese landen elkaar niet ondersteunen in de strijd tegen het coronavirus.

door Bas Roetman 12 april 2020, 15:49 In een vrijwel lege Sint-Pietersbasiliek in Rome heeft paus Franciscus de zegen ‘Urbi et Orbi’ (‘aan de stad Rome en aan de rest van de wereld’) uitgesproken. In zijn paastoespraak voorafgaand aan de zegen riep Franciscus in ferme taal op tot een gezamenlijke aanpak van het coronavirus. Daarvoor is het nodig dat landen solidair met elkaar zijn, vindt de paus.

Hij spoorde wereldleiders aan om internationale sancties op te heffen en schulden van arme landen kwijt te schelden. In conflictgebieden moet zo snel mogelijk een wapenstilstand komen. De paus richtte zich specifiek op Europa. Hij waarschuwde dat ‘oude vijan-digheden’ door de coronacrisis opnieuw de kop op zouden kunnen ste-ken. “Na de Tweede Wereldoorlog kon dit geliefde continent herrijzen, dankzij de solidariteitsgedachte die het mogelijk maakte om de rivaliteit van het verleden te ontstijgen”. Franciscus vreest nu dat de coronacrisis een splijtzwam kan vormen die de Europese Unie uiteen zal doen vallen. Om dat te voorkomen is het nodig dat Europese landen ‘elkaar zien als één familie en elkaar ondersteunen’, waarmee de paus de EU lijkt op te roepen om de economische schade van de coronamaatregelen gezamenlijk op te vangen. “Het enige alternatief is zelfzuchtigheid en de verleiding van een terugkeer naar het verleden, met het risico dat het vreedzaam samenleven en de ontwikkeling van toe-komstige generaties ernstig wordt beschadigd.” De paus spreekt het ‘Urbi et Orbi’ normaal gesproken alleen uit met Kerst, Pasen en wanneer er een nieuwe paus is verkozen. Bij hoge uitzondering sprak hij de zegen eind vorige maand ook uit, op een verlaten Sint Pieters-plein. VIII. Diaconie „Vastenwinkeltje nieuwe stijl.‟ Na twee keer het winkeltje gedraaid te hebben in de kerk en twee keer tijdens de vastenmaaltijden, (die trouwens erg leuk waren in Lokaal-O), werden we geconfronteerd met het Corona-virus. Alles stopte in ons dagelijks leven en veranderde in een tijd van binnen blijven voor iedereen. Helaas voor het Vastenproject dus ook! Toen het allemaal een beetje geland was kwam de inspiratie! We gaan gewoon door maar nu online, waarom ook niet, we moeten toch ook een beetje meegaan met dit media-tijdperk! Dus u kreeg allen een bericht bij het parochieblad van april met foto´s van de artikelen die we in het winkeltje verkopen en de uitleg van onze bedoeling. De reacties waren fantastisch, wat vonden we het leuk als er weer een email, een whatsapp bericht of een telefoontje binnen kwam met een bestelling! Met heel veel plezier hebben we de bestel-lingen afgeleverd en een praatje gemaakt met onze klantjes. Nu we Pasen achter de rug hebben stopt ook het Vastenproject.(Wel jammer we hadden het op deze manier erg naar ons zin). En wat ge-beurd er nu we de kas op hebben gemaakt! Het resultaat ligt boven vorig jaar !!!!! Geweldig! Winkelverkopen € 629,45 en giften € 661,50 samen dus € 1290,95 Terwijl er vorig jaar een bedrag over is gemaakt van € 1114,00 aan Vastenactie.

-17-

-16-

Zoals Ben zei: “De formule van dit jaar werkt dus kennelijk beter….” Helemaal mee eens, leuk om te doen, vernieuwend, gezellig een praatje maken bij de bezorging, allemaal positief! We nemen deze ervaring mee voor volgend jaar. Wij willen iedereen die op welke wijze dan ook mee heeft gedaan met dit project heel hartelijk danken. Zonder uw steun zou dit nooit tot zo´n positief einde zijn geko-men. Rest ons nog één vraag: Wij hadden meer kaas besteld dan dat er verkocht is en willen u dan nog vragen, wie kunnen wij nog verblij-den met een stukje? De opbrengst gaat dan alsnog naar Vastenaktie. Laat het ons weten, we komen graag weer bij u langs. Nogmaals heel veel dank en we hopen u binnenkort weer ergens tegen te komen, maar blijf voorzichtig en denk aan uw gezondheid. Lieve groet, Jeannette Verburg en Karin Beukeboom.

IX. Geraakt zijn door

-18-

-19-