MAANDBLAD VAN DE PROTESTANTSE GEMEENTE TE LAREN (GLD.)

KERKKLANKEN

IN DIT NUMMER:Het geloof waarin we staan, mag

Hoorbaar worden in ons spreken

De hoop die leeft in ons hart, mag

Zichtbaar worden op onze gezichten

De liefde die ons bezielt, mag

Tastbaar worden in ons handelen

(uit: Het gesprek bij de bron – Kees Pannenkoek)

PORT BETAALD LAREN (Gld.)

jaargang 62 nr. 9. September 2013

IN DIT NUMMER:

Jeugdclubkamp2013

Je verlangen isje gebed

Ride on education

Beeldverhaalafscheid jeugdkerk

De kapel (deel 2)De zwarte ende witte

��������������� ��

Zo zwervend in de vakantie door andere landen en steden zijn het toch altijd

de kerken die ons trekken om even in te lopen. Soms kom ik ogen te kort om

al de versieringen en beelden te bekijken en te interpreteren. Een andere keer

maakt juist het sobere van een interieur indruk.

In een Duitse stad werden we voor de ingang van de grote Dom al begroet

door een vriendelijke meneer met de woorden: “Willkommen das Ehepaar “

We keken elkaar even aan, want we zijn wel een paar maar geen echtpaar,

maar ja, dat kon de man aan de buitenkant natuurlijk ook niet zien. In de kerk

werd duidelijk dat er zo dadelijk een viering zou beginnen. De banken waren

goed gevuld en nog steeds kwamen er mensen binnen.

We gingen wat apart aan de zijkant zitten zodat we alles goed konden zien

maar ook zo weer konden vertrekken .

Het viel ons op dat er geen kinderen of jonge mensen aanwezig waren en bij

de openingswoorden aan het begin van de mis werd het ons ineens duidelijk:

deze kerkdienst op zaterdagmorgen was uitsluitend voor echtparen die in dat

jaar een huwelijksjubileum hadden gevierd. Vandaar dat speciale welkom bij

de ingang van de kerk. En toen zagen we ook dat er alleen combinaties van

een man en een vrouw in de banken zaten.

Benieuwd naar de woorden van de voorganger hebben we, bescheiden op ons

zijbankje, meegevierd met al deze echtparen uit de hele regio. Vijftigers, zesti-

gers en ouder, feestelijk gekleed, met verweerde gezichten of net, weer glad

terug van de schoonheidspecialiste .

De bisschop had een mooie preek over trouw en alles wat daar bij komt

kijken. Toch knap van zo’n man, die zelf celibatair leeft, om in zo’n viering

voor te gaan. Maar uiteindelijk is trouw een begrip dat niet alleen in relaties

waardevol is maar ook in veel andere dingen. En zeker in het kader van de

relatie God en mens .

Aan het eind van de dienst werd iedereen uitgenodigd voor een feestelijke

lunch. Als clandestien paar hebben we daar maar geen gebruik van gemaakt.

Maar het idee om een dankdienst te houden met iedereen die in een afgelo-

pen periode iets te vieren heeft gehad, en dat hoeven niet alleen huwelijksjubi-

lea te zijn, spreekt me wel aan. Misschien ook iets voor Laren ?.

�� �� ���

Kerkklanken verschijnt 10x

per jaar en is een uitgave

van de Protestantse Ge-

meente te Laren (Gld.).

Tweemaal per jaar wordt

Kerkklanken gratis bezorgd

bij alle inwoners van Laren.

voor abonnementen

Henk Lubberdink

Dorpsstraat 3

7245 AK Laren

tel. 0573-401947

e-mail:

administratie@kerklaren.nl

abonnementsgeld

€ 12,50 per jaar

redactie

Willie Groot Roessink

Dini Hoentjen

Dinie Hoentjen

Pauline Kramer

Marjanska Leeuwerik

Dirk Stoevenbelt

Erik de Waard

kopij inleveren

kerkklanken@kerklaren.nl

of Dorpsstraat 4

7245 AK Laren Gld.

inleverdatum kopij voor:

vrijdag 18.00 uur

20 september 2013

� � � � � �

Column 2Opmerkelijk 3Jongerenpagina 4Rooster 6Mededelingen 7In Memoriam 8Prikbord 10Preek onder de loep 11Sponsorfietstocht 12Beeldverhaal 13Kerk(s)chatten 14Agenda 15Achterop 16

�� ����

Pauline Kramer

ds. E. de Waard

�����������������

Wanneer je voorganger in Laren

bent kom je via verhalen in aanra-

king met bekende en minder beken-

de voorgangers. Uiteraard komt de

naam voorbij van predikant en theo-

loog Noordmans. De man die zo-

veel boeken heeft geschreven en

een toonaangevende rol heeft ge-

speeld in de theologische ontwikke-

lingen in de eerste helft van de vori-

ge eeuw. In Laren hoorde ik ver-

schillende verhalen, anekdotes, (ei-

gen)aardigheden van mensen die

hem gekend hebben. Hij was in zijn

preken niet voor iedereen gemakke-

lijk te volgen. Hij hield knappe

edoch moeilijke, doorwrochte over-

wegingen.

Tijdens mijn vakantie werd aan de

deur gebeld. Mijn vrouw deed open.

Daar stonden twee mannen. De ene

stelde zich voor als de zoon van do-

minee Noordmans, de ander was

een vriend. De heer Noordmans is

in Laren opgegroeid en vertelde een

paar verhalen uit het verleden. Over

telefoneren bijvoorbeeld. Als zijn va-

der naar Groningen moest bellen

ging hij naar kruidenier Kolkman.

Hij had afgesproken om 10.30 uur

en in die tijd (we spreken over de ja-

ren dertig en veertig) was bellen nog

een ware onderneming. Het kon an-

derhalf uur duren voordat je contact

had met Groningen. Stukje bij beetje

moest de verbinding worden opge-

bouwd van centrale naar centrale.

Naar Zwolle duurde al een half uur.

Tegen twaalven was de verbinding

eindelijk tot stand gekomen. Ds.

Noordmans keek op zijn horloge en

zag dat het 12.00 uur was, tijd voor

het middageten. Hij was daar heel

precies in, het middageten was hem

heilig. Hij verbrak de verbinding die

met zoveel moeite tot stand was ge-

bracht en ging naar huis voor de

maaltijd. Een mooi verhaal. Zo

kreeg ik vanuit de eerste hand een

inkijkje in het rijke verleden van La-

ren.

De heer Noordmans en de andere

man zijn collega’s geweest en nu

vrienden. Ze kennen elkaar vanuit

het vak. Beiden waren cabaretier.

De zoon van ds. Noordmans, bijna

90 jaar, heeft verschillende studies

gedaan en was een veelgevraagd

spreker bij bedrijven die iemand

zochten voor een avondvullend pro-

gramma. Wat bracht hen naar de

pastorie? Ze hadden een missie. De

ouders van de heer Noordmans lig-

gen in Laren begraven en het is de

bedoeling dat hij te zijner tijd in het-

zelfde graf bijgezet zal worden. Zo-

maar een ontmoeting.

(�������������� ��

Vanuit mijn keukenraam zag ik twee

jongedames met een papier tegen

de muur van de consistorie staan. Ik

ging naar buiten en liep op hen toe

en vroeg belangstellend waarmee ze

bezig waren. Ze zochten een rustig

plekje om een gedicht te oefenen en

ze werden steeds lastiggevallen door

jongere broertjes en zusjes (of neef-

jes en nichtjes). ‘Oh, zei ik’, dan zijn

jullie kleinkinderen van Hannie

Hoekman. Ze knikten bevestigend.

Ik nodigde hen uit de tekst in mijn

bijzijn voor te lezen en dat deden ze,

niet gehinderd door enige gêne. Op

zich al iets om je over te verwonde-

ren. Wat een vrijheid en zelfbewust-

zijn. Ze lieten de tekst horen. Na-

tuurlijk kon ik het als dominee niet

laten enkele tips mee te geven. ‘Niet

te snel spreken, hoor. Je hebt iets

belangrijks te zeggen over jullie

oma en dat mogen de mensen alle-

maal goed horen.’ En daar gingen

ze. Ik was benieuwd naar de uitvoe-

ring. Ze liepen zelfbewust naar vo-

ren, namen plaats achter de leze-

naar met vaste microfoon, geen ge-

giechel, geen zenuwen. Als gerouti-

neerde sprekers lazen ze hun ge-

dicht voor. Voor oma. Ze deden het

prachtig.

��������

Het is de bedoeling dat we vanaf

eind september een jaar lang iedere

zondag een nieuw lied instuderen

met hulp van cantoren (groepje

voorzangers). In de maand augustus

is er nog weinig vergaderwerk. Het

is relatief rustig. Mooie gelegenheid

om tijd vrij te maken het nieuwe

liedboek door te nemen. Het bevat

1016 liederen (inclusief de psal-

men). Van een aantal liederen zijn

meerdere versies opgenomen. Het

lied is dan onderverdeel in a, b, c,

enz. Ik neem het gehele liedboek

door en bekijk ieder lied afzonderlijk

volgens een aantal criteria: is de

melodie gemakkelijk aan te leren? Is

de tekst geschikt? Zullen we het lied

vaker zingen (sommige liederen zijn

zo specifiek dat ze bijna nooit ge-

zongen zullen worden), en tenslotte

de niet onbelangrijke vraag: past

het lied in onze Larense eredienst?

De tekst kan prachtig zijn, maar de

melodie te moeilijk en omgekeerd.

We gaan gewoon beginnen vanaf

22 september en gaandeweg zal

blijken hoe een en ander verloopt.

��� ����

�

jongerenpagina

����������� ����

De tieners kregen de opdracht om zinnen af te maken die vervolgens achter elkaar gezet zouden wor-den in een verslag van het kamp. Dit is het resultaat:

We vertrokken op 12 juli met auto’s naar het Erkemederstrand, we hadden er super veel zin in! Van tevoren hadden we natuurlijk allemaal onze bagage ingepakt. Onderweg hebben we veel gelachen ennaar muziek geluisterd. Toen we aankwamen begon Madelin gelijk te gillen omdat er allemaal pluisjesvan de bomen op de grond lagen. Het opzetten van de nieuwe tenten ging super goed, we hebbengoed samen gewerkt waardoor we snel klaar waren. We zijn super blij met de nieuwe, mooie, water-dichte tenten. Toen alle tenten stonden hebben we een veel te zware ������� gehad waardoor wehet hele weekend spierpijn hadden. De eerste avond aten we krieltjes, hamburgers en doperwtjes en worteltjes. Dat was klaar gemaaktdoor Annefleur, Christel en Lianne. Op vrijdagavond deden wij een soort van “minute to win it”. Hetleukste onderdeel was met z’n vieren een woord maken met de letters op je hoedje (van het tv-pro-gramma de jongens tegen de meisjes). Irjan had de letters ‘E’ en ‘K’ en zei als geheugensteuntje tel-kens: ‘Edsge Klunder’. Dat mondde uit in een enorme slappe lach bij iedereen. We hebben ook erggelachen om andere bijzondere opmerkingen, zoals; ‘.. een piloot die een boot bestuurd’.

Zaterdags gingen we eerst ‘s ochtends ochtendgymnastiek doen met Jelmar, lekker sportief! Dat was

erg grappig, Jelmar heeft goede humor en kreeg met z’n ������� iedereen in beweging.

Na het ontbijt hadden we het eerste deel van onze ����� op het strand. ’s Middags deden we het

tweede deel op de camping.

�

Zaterdagavond had de oudste groep een ������� georganiseerd waarbij Irjan verkleed was als meisje; zijn

nieuwe naam was Irrelientje. Vervolgens hebben we een soort spannende smokkeltocht gedaan die vooral heel

gezellig was. Daarna hebben we bij het kampvuur gezeten. Na de ochtendgymnastiek en het ontbijt op zon-

dagochtend gingen we in Zeewolde naar de kerk. De kerkdienst vonden we niet saai, want niemand is in slaap

gevallen . Het was een mooie dienst over de barmhartige Samaritaan. Onderweg naar de middagactiviteit in Al-

mere hebben we naar 3FM geluisterd want Irjan had zich opgegeven voor ‘FlirtJeStijf ‘en kwam op de radio. In

Almere hebben we ������� en ���������

Zondagavond zaten we gezellig met z’n allen om het kampvuur toen Jelmar als Linda de Mol kwam. We speel-

den ‘���� ����"����,, dat was een leuk spel. Daarna deden we de ‘.�����������.��������,; het af-

scheidscadeau van de oudste groep. De horrorverhalen tijdens het kampvuur waren voor sommigen niet zo

leuk en daar maakten de anderen mooi gebruik van. Rond het kampvuur was het heel gezellig! Maandagmor-

gen moesten we om 12�34 � kaar staan voor de ochtendgymnastiek. Irjan had zich natuurlijk verslapen

waardoor hij alle tenten moest dweilen. We hebben alles opgeruimd en zijn daarna naar het strand gegaan voor

de afsluiting van het Jeugdclubkamp 2013. Toen we naar huis gingen vonden we het heel jammer omdat het

heel leuk was.

Tegen de leiding willen we zeggen: heel erg bedankt voor het super leuke kamp! Goed georganiseerd,veel leuke dingen gedaan, erg gezellig, goede zorgen, sorry voor het slaap tekort, super gezelligegroep, fanatieke leiders, erg goed geregeld en we hadden heerlijk zonnig weer!

%���!�%���!�%�+�� �!�:���!�:����!�;�������!�<����!�9����!�����!����!�-���!�

(�����!�(����!������!�#�������=�����

Ook de leiding heeft weer volop genoten van het Jeugdclubkamp! We willen de tieners, hun ouders, de ker-

kenraad en u als gemeente bedanken dat we ons Jeugdclubseizoen met een zeer geslaagd, superleuk Jeugdclub-

kamp hebben kunnen afsluiten! Komend seizoen starten we op �����������6&����������!���6?�&1 uur bij

het Kulturhus met de eerste clubavond van het nieuwe seizoen. Alle tieners in de eerste, tweede en derde klas

van het voortgezet onderwijs zijn van harte welkom!

De Jeugdclubleiding, Diederick Aaftink, Dinande Aaftink, Gertiene Bielderman, Jelmar Eggink en Viola Poelert

v e r v o l g v e r s l a g j e u g d c l u b k a m p

�

r o o s t e r v a n d i e n s t e n s e p t e m b e r 2 0 1 3

datum en tijd

voorganger

bijzonderheden

kinderen/jongeren

naam vd zondagkleur

1e lezing2e lezing

lector

uitgangscollecte

kinderoppas

vervoernaar de kerk

datum en tijd

1 september 8 september

ds. E.R. Veen, Hattem ds. Erik de Waard

11e zondag van de zomergroenLukas, 7, 1. 7-14

12e zondag van de zomergroenLukas 14, 25-33

Janni Ebbekink

Bartimeus

Wil Beumer

missionar werk- en kerkgroei

Gerrie MarsmanRianne Marsman

Jo Pasmantel: 221231

Gerda eb BernardWoestenenk

Hendrikje Scholtentel: 402276

22 september 29 september

15 september

ds. Erik de Waard

13e zondag van de zomergroenLukas 15, 1-10

Yvonne de Kruyf

Jeugdwerk PKN

Eva, Christelen Marlieke

Jan Vinketel: 421388

6 oktober

voorganger

bijzonderheden

kinderen/jongeren

naam vd zondagkleur

1e lezing2e lezing

ds. Erik de Waard enPaulien Kramer

Startzondag

ds. Gunther - van DijkDeventer

kinderkerk

1e zondag van de herfstgroen

2e zondag van de herfstgroenLukas 16, 19-31

lector

uitgangscollecte

kinderoppas

vervoernaar de kerk

De Vredesweek

Hetty Endeman

Ymke

Willie van der Waltel: 401370

Dianne MarsmanAnnelies Woestenenk

Anneke Paalmantel: 401499

ds. Erik de Waard

kinderkerk

3e zondag van de herfstgroen

Bloemendienst

Eva, Christelen Marieke

Jo Pasmantel: 221231

�

���������������� �����

Thema: Dit is een dag van zingen. Zo luidt de eerste re-

gel van lied 552 van het Nieuwe Liedboek. Een passend

thema voor de startzondag waarin we het startschot wil-

len geven voor de kennismaking met het nieuwe lied-

boek. Tevens willen we de vierjarigen welkom heten in

de kerk. Voor hen begint een nieuwe fase in hun leven.

In de eerste plaats naar groep 1 van de basisschool. In

de kerk is het aanbod van de kinderkerk, waarin de kin-

deren op een speelse manier kennismaken met de Bij-

belse verhalen.

*��� ������� � �����

Gespreksgroep over Godsbeelden/bidden

Wanneer een overweging gaat over vragen als: waarom

laat God dit toe, waarom moet een jong kind overlijden,

wat heeft God hiermee te maken, roept dat reacties op.

Reden om eens nadrukkelijk stil te staan bij onze gods-

beelden. De verschillen tussen mensen zijn groot. De

ene mens gelooft dat alles uit Gods hand komt (de mens

wikt, God beschikt), een ander gelooft dat God een pro-

jectie is en het erop aankomt zelf beslissingen te nemen.

Het zijn uitersten met daar tussenin een breed spectrum

van opvattingen. Al die opvattingen komen voor in de

kerk. Zijn we ons bewust van die verschillen? Mogen ze

er zijn?

Nauw verwant met ons godsbeeld is de vraag wat het

gebed in ons leven kan betekenen. We bidden allemaal

(een schietgebedje van iemand die een dreigend onge-

luk ziet gebeuren roept ‘o God’. Ook dat is een gebed).

Wat is een manier van bidden die bij mij past? Voldoen-

de vragen om voor jezelf over na te denken en in ge-

sprek te gaan met elkaar.

U kunt zich bij mij opgeven via telefoon (401316), e-

mail (kae.dewaard@solcon.nl) of wanneer u mij ergens

tegenkomt.

Catechese 15-17 jr.

Nadat de jongeren afscheid hebben genomen van de

jeugdclub biedt onze kerkgemeenschap korte trajecten

aan. Daarmee zijn we vorig jaar gestart. De jongeren

hebben samen besloten iets met ouderen te willen doen.

Dat heeft geresulteerd in drie bijeenkomsten in het

Ruempol. Jongeren hebben gesproken met ouderen, in-

dividueel en in de groep. Komend seizoen gaan we we-

derom samen met de groep jongeren overleggen met

welk plan ze dit jaar aan de slag willen gaan.

Belijdeniscatechese

Vroeger was belijdenis doen vanzelfsprekend. Het gaf je

toegang tot het Avondmaal en je kreeg stemrecht. Beide

redenen zijn vervallen. Een ieder is welkom aan de tafel

van Christus en ook doopleden hebben stemrecht. Dus

belijdenis doen in deze tijd is niet meer vanzelfsprekend.

Toch zijn er mensen die ten overstaan van de gemeente

willen laten zien dat ze ervoor kiezen hun geloof als lei-

draad voor hun leven te nemen. Wie dat wil kan contact

met mij opnemen (telefoon: 401316, e-mail:

(kae.dewaard@solcon.nl).

*�� ���������������������*� ������

Op 13 oktober willen we het Avondmaal vieren op een

voor kinderen toegankelijke manier. Het zal een gezins-

viering zijn. In de volgende editie van Kerkklanken volgt

meer informatie.

u i t d e g e m e e n t e

��������

Op 26 juni is Rubie Jojenne Germa geboren(roepnaam Rubie), zusje van Bastian endochter van Gerjan en Nienke Vinke-Nieuw-enhuis, Westermark 30. Van harte gelukge-wenst met dit nieuwe leven dat aan jullie zor-gen is toevertrouwd. De beide ouders willenRubie graag laten dopen in een dienst waar-in meer kinderen gedoopt worden. We wach-ten geduldig af.

������ ����

Het nieuwe liedboek is uit en wordt in Larenop een feestelijke manier in gebruik geno-men op de Startzondag. Daar wordt de af-trap gegeven voor een traject van een jaarwaarin we iedere zondag een nieuw lied zul-len leren zingen. Daarnaast bieden we eenpaar zangavonden aan waarin we nadrukke-lijker willen stilstaan bij de nieuwe liederen.De eerste zangavond is op woensdag 25september 0m 19.30 uur in de kerk.

vanuit de kerkenraadm e d e d e l i n g e n

�

GERRIT WILLEM HOENTJEN

Op 11 juli is, na een periode van

ziekte, Gerit Willem Hoentjen

overleden in de leeftijd van 71

jaar. Hij werd geboren en groeide

op aan de B188 op de ouderlijke

boerderij in het Larense Broek.

Boven hem waren er drie zusjes

en na hem kwam nog een broer.

Naast de boerderij had vader

Hoentjen ook een loonbedrijf

Wim volgde hem op maar omdat

zijn hart naar het boerenwerk

uitging, werd het loonbedrijf af-

gestoten in 1956. Op een dans-

avond heeft hij Dirkje Enderink

ontmoet en in 1969 zijn ze ge-

trouwd en in het nieuwe, dubbele

voorhuis van de boerderij gaan

wonen. Er werden drie kinderen

geboren: Martin, Sandra en Ger-

win. Die hebben een fijne jeugd

gehad met een vader en moeder

die thuis werkten op de boerderij

en waar ze altijd met hun verha-

len terecht konden. Wim was een

rustige man, die ging voor zeker-

heid en naast het werk op de

boerderij graag kluste en dingen

repareerde. In 1998 verhuisden

Wim, Derkje en Gerwin naar het

huis aan Holterweg 106 en Martin

en zijn vrouw Sandra gingen op

de boerderij wonen en werken en

kregen kinderen Wel ging Wim

dagelijks naar de overkant om te

helpen in het bedrijf. Sandra en

Bert en Gerwin en Petra kregen

een eigen gezin en zo werden

Wim en Dirkje opa en oma van

acht kleinkinderen en daar heb-

ben ze erg van genoten. Wim

stond altijd voor zijn kinderen en

kleinkinderen klaar. In 2006 werd

een kwaadaardige tumor verwij-

derd met goed gevolg en hij ging

daarna weer volop aan het werk.

Met de computer kon hij goed

overweg en daar heeft hij veel

plezier aan beleefd. April van dit

jaar bleek dat de ziekte toch was

uitgezaaid. Zolang mogelijk heeft

hij zijn bezigheden door gedaan

tot het niet meer ging. Omringt

door de liefdevolle aanwezigheid

van zijn naaste familie is hij rustig

ingeslapen. “Er is een uur van ge-

boren worden en van sterven “

lazen we in het bijbelboek Predi-

ker. Voor wie achterblijven komt

dat sterven vaak te vroeg. Maar

Wim zelf klaagde niet en aan-

vaardde wat hem overkwam,

dankbaar voor al het goede in

zijn leven en voor zijn gezin. Dat

dit troost en inspiratie mag geven

aan de nabestaanden.

Pauline Kramer

ALBERTA JOHANNA

HOEKMAN –LUBBERDINK

Op 24 juli is toch nog heel onver-

wacht, Alberta Johanna Hoekman

–Lubberdink overleden. Ze werd

geboren in 1938 op “Aarnink”

aan de Slaapweg in Geesteren

(gld). Boven haar was een broer

en na haar kwam later nog een

zusje. Na de huishoudschool ging

Hanna aan het werk in de huis-

houding bij familie en later in een

winkel in huishoudelijke artikelen

en bij een kruidenier. Samen met

vriendinnen ging ze naar de zon-

dagschool ,catechisatie en de

meisjesvereniging van de kerk.

Hanna was een rustig, degelijk

meisje dat van aanpakken wist.

Haar broer woonde met zijn gezin

ook op de ouderlijke boerderij en

toen zijn vrouw heel jong over-

leed, heeft Hanna jarenlang voor

haar beide nichtjes gezorgd die

nog klein waren. In 1969 trouwde

Hanna met Hendrik Hoekman,

boer en varkenshandelaar uit La

ren, en ze ging bij haar schoon-

ouders op de boerderij aan de

Vreebroek wonen. In de vier jaar

na hun huwelijk kregen Henk en

Hannie vier kinderen: Erna,Wil-

ma, Jan Willem en Dianne. Han-

nie had haar handen vol aan

haar gezin, de zorg voor haar

schoonouders en het werk op de

boerderij. Daarnaast hield ze ook

nog tijd over om kleren voor de

kinderen te naaien en voor hand-

werken. De kinderen Hoekman

trokken veel met elkaar op en

hebben goede herinneringen aan

hun jeugd met een moeder die er

altijd was, regels gaf, maar hen

ook vrij liet om jong te zijn op hun

eigen manier. Er kwamen later

kleinkinderen en Hannie is altijd

met veel plezier oma en moeder

geweest, dat gaf haar vreugde en

zin in het leven. Naast het werk

op het bedrijf heeft Hannie zich

tot haar einde toe altijd ingezet als

bestuurslid van de HVG en de

Oudersoos en ook als ouderling

Vanaf 2001 ging de gezondheid

van Henk achteruit en in 2006 is

hij naar de Hoge Weide gegaan

Daar heeft Hannie hem dagelijks

bezocht tot hij in 2009 is gestor-

ven. Ook daarna bleef ze betrok-

ken bij het wel en wee van veel

mensen en ze zette zich daar

trouw en serieus voor in. Eind

2012 werd ze geopereerd aan

kanker met goed gevolg, maar in

mei kwam de ziekte terug en er

was geen genezing meer moge-

lijk. Toen is het heel snel gegaan

In de afscheidsdienst hebben we

Hannie vergeleken met een boom

waar anderen onder konden

schuilen en die goede vruchten

heeft gegeven. Met gezang 470

“Wat vlied of bezwijk, getrouw is

mijn God “ als leidraad, heeft

Hannie er altijd op vertrouwd dat

zij bij God kon schuilen in haar

leven en ook in de dood.

Pauline Kramer

�

I N M E M O R I A M

DERKJEN MARGRIETA

OUDENAMPSEN-REURSLAG

Enkele weken nadat ze naar de

Hoge Weide was verhuisd, is op

91 jarige leeftijd Derkjen Margrie-

ta Oudenampsen-Reurslag overle-

den op 30 juli. Ze werd als twee-

de geboren in het gezin Reurslag

op boerderij TOP aan de Dwars-

dijk. Er was een ouder zusje Ger-

ritje en na Derkje kwam Toos.

Derkje ging naar de Christelijke

lagere school in Laren en daarna

ging ze aan het werk op de boer-

derij van Slagman.

In september 1945 is ze met Her-

man Oudenampsen van de Groe-

ne Wand getrouwd en hij kwam

op TOP. In dat zelfde jaar trouw-

de haar oudste zus en dat jonge

stel trok ook in op de boerderij. In

1947 werden Derkje en Herman

vader en moeder van Henk, een

jaar later volgde Hermien. Het

was toen vol op TOP en dat heeft

vier jaar geduurd. Maar toen in

1952 Anton werd geboren,

woonde het gezin Oudenampsen

op zichzelf op de boerderij. De

kinderen hebbe aan Derkje een

moeder gehad die altijd hard

werkte, maar ook tijd vond om te

lezen en hen voor te lezen. Ze

bakte, maakte kleren voor de kin-

deren en breide en borduurde.

Derkje had een rustig, bescheiden

karakter en was een vrouw van

weinig woorden maar met een

brede belangstelling. Via krant, tv

en literatuur verdiepte ze zich in

politiek, het wereldnieuws en het

leven van anderen.

Naast het werk voor man en kin-

deren gaf het geloof voor Derkje

zin aan het leven. In 1971 kwa-

men Henk en zijn vrouw Jannie

op de boerderij en werd het huis

in twee gedeeltes gesplitst. Twee

jaar later trouwden Hermien en

Herman en Anton en Rikie Al snel

kwamen er kleinkinderen in de

drie gezinnen en daar waren Her-

man en Derkje rijk mee. In 1979

besloten ze naar de Laarkamp te

verhuizen. Herman had daar een

moestuin en Derkje ging twee da-

gen per week op de fiets naar

TOP om daar te helpen in haar

vertrouwde omgeving. Herman

stierf in 1989 en Derkje hield zich

op de been door vriendschappen,

lezen, familiebezoek en vooral de

contacten met de kinderen, klein

en achterkleinkinderen.

De verandering van boerderij TOP

naar fitnesscentrum Sjahto heeft

ze goed kunnen accepteren. Bij

het ouder worden ging haar ge-

zondheid achteruit maar ze klaag-

de nooit. Zo is er een eind geko-

men aan een lang leven in een-

voud en hard werken maar in

dankbaarheid en gedragen door

geloof en in aanvaarding van de

dingen die haar overkwamen.

Pauline Kramer

EGBERDINA HENDRIKA

RUITERKAMP-DINKELMAN

Na een lange periode van ziekte

is Egberdina Hendrika Ruiter-

kamp-Dinkelman op 9 augustus

overleden in de leeftijd van 86

jaar. Ze is geboren in Zwiep op

boerderij ’t Overlaar als jongste

met twee oudere broers Gerrit en

Hendrik Jan. Haar moeder stierf

toen ze 6 jaar was en Dina groei-

de op in een gezin met mannen.

Als jong meisje had ze veel steun

aan haar latere schoonzus Mina

die op ‘t Overlaar kwam wonen.

Dina kreeg verkering met Marinus

Ruiterkamp uit Laren en in mei

1950 zijn ze getrouwd.

Het jonge stel ging op Toorneman

wonen, zijn ouderlijk huis. Dina

kon goed overweg met haar

schoonmoeder Mientje. Eerst kre-

gen ze drie meisjes: Willemien,

Gerda en Jo en na tien jaar volg-

den nog Martin en Ria. Marinus

kreeg al jong reuma en dat bete-

kende voor Dina dat veel werk op

haar neerkwam. Toch stond haar

gezin voorop en de kinderen kon-

den altijd bij haar terecht. Daar-

naast was ze betrokken bij het

wel en wee van familie en buren.

Dina was een rustige, bescheiden

en gelovige vrouw die dienstbaar

was aan anderen. Door ruilverka-

veling verhuisden ze van Toorne-

man naar boerderij Looman in

Exel.

Marinus en zij waren een liefde-

volle opa en oma voor de klein-

kinderen, die graag kwamen lo-

geren. Later kreeg Dina wat meer

tijd voor hobby’s zoals kaarten,

rummicup, en de verzorging van

bloemen en planten. Samen ver-

huisden ze in 2001 naar de Laar-

kamp. Marinus stierf 6 jaar later

en na die tijd brak de moeilijkste

periode in haar leven aan. De

ziekte Parkinson, waar ze al vanaf

haar 65e last van had, werd zo

hevig dat ze uiteindelijk naar de

Hoge Weide moest verhuizen.

Daar ging haar gezondheid nog

meer achteruit, zodat ze op den

duur op de verpleegafdeling ver-

zorgd moest worden. Dankzij het

vele bezoek dat ze kreeg van kin-

deren, buren, familie en kennis-

sen en in het bijzonder van haar

broer Hendrik Jan, die dagelijks

kwam, kon ze het volhouden in

deze zware periode van steeds

minder kunnen en steeds meer

afhankelijkheid. De periode van

ziekte en het sterven in april van

haar dochter Gerda hebben haar

erg aangegrepen. Gelukkig heeft

ze, ondanks haar eigen zwakke

gezondheid, Gerda, een paar da-

gen voor haar dood nog kunnen

bezoeken. Vier maanden later is

Dina zelf overleden in vertrouwen

dat ze door de wijde poort mag

gaan om te rusten na een werk-

zaam leven dat betrokken was op

anderen.

Pauline Kramer

�

I N M E M O R I A M

p r i k b o r d - d i v e r s e b e r i c h t e n

��������������� ������������

De maandelijks woensdagmiddag voor oudere ge-

meenteleden op 11 september begint om 14.30 uur en

wordt begonnen met een korte viering door Pauline Kra-

mer . De samenzang wordt begeleid door Gerhard

Meijering. Als gast komt deze keer onze oud-predikant

ds. Hans van Solkema uit Heino .Wie vervoer nodig

heeft kan zich melden bij Mina Mombarg tel . 401369

1�23,2��2 ����1���

Op woensdag 9 oktober houden we onze tweejaarlijkse

vrijwilligersavond. Wij hebben een verrassend, vrolijk en

boeiend programma. Dit is tevens de jaarlijkse, gezelli-

ge avond voor de PGD. Iedereen die op enige wijze vrij-

willigerswerk doet voor onze kerk te Laren, wordt hier-

voor van harte uitgenodigd. Partners zijn ook welkom.

Het is een ontspanningsavond die begint om 20.00 uur

in het Kulturhus te Laren. Noteer het vast in uw agenda,

zodat u het niet zult missen.Opgave is niet nodig. Graag

tot 9 oktober.

Jo Pasman, Marianna Beumer en Jannie Wilgenhof.

�����������5’"&

Denkt u weer aan de rommelmarkt zaterdag 7 septem-

ber a.s. tijdens de kermis van 13.30 uur tot 16.30 uur.

We hebben natuurlijk weer vele verkopers nodig om er

een succes van te maken, maar ook met het klaarzetten

en opruimen zijn vele mensen nodig. Daarom als u in

de gelegenheid bent om te helpen bent u van harte wel-

kom. Het is een heel gezellige manier om samen extra

inkomsten voor de kerk te verwerven, waar veel goede

dingen van gedaan kunnen worden. Ook kunnen we

nog verkoopbare spullen gebruiken. Hiervoor hoeft u al-

leen maar te bellen met één van de commissieleden.

Deze komen ze dan graag bij u ophalen.

Dus helpers, verkopers, kopers, inbrengers, we zien u

allen graag op zaterdag 7 september. Vele handen ma-

ken licht werk en samen staan we sterk. Voor alle vra-

gen, opdrachten en aanbiedingen kunt u terecht bij:

Jan Wink,tel.:401650, Eef Vreeman,tel.:401725, Wim

en Willie Groot Roessink, tel.:402099 of Bert en Janni

Ebbekink,tel.:401605

2���������2�,��2��6���.

Zoals in de vorige Kerklanken vermeld gaan we op start-

zondag 22 september van start met het nieuwe lied-

boek. Hier komt een groot aantal nieuwe liederen in

voor waarvan we er elke week één willen instuderen.

Van verschillende koren zijn namen van mensen aange-

dragen en deze zijn benaderd om de liederen te gaan

instuderen en voor te zingen in de Kerkdienst.

Wanneer u het ook leuk lijkt om dit te doen en u bent

nog niet benaderd dan kunt u zich alsnog opgeven bij

Wim Hakkert Tel: 06-12049077 of via E-mail: wimhak-

kert@hotmail.com

We komen dan zondagmorgens om 09.15 uur met een

groepje van ca. 7 mensen in de kerk bij elkaar om in te

studeren tot ca. 09.45 uur. Vervolgens zullen we het lied

in de dienst voorzingen waarna de andere gemeentele-

den het mee kunnen zingen. Onze organist Stefan Pot-

man zal dit instuderen leiden.

Het is de bedoeling dat we de nieuwe liederen in 3

groepen gaan instuderen, waardoor iedereen 1 X in de

3 weken aan de beurt komt. Er zal een rooster gemaakt

worden wanneer iedereen aan de beurt is.

Vooraf zullen we als totale groep op dinsdag 10 sep-

tember om 20.00 uur in het Kruispunt bij elkaar komen

om e.e.a. door te spreken en af te stemmen.

�2�,��2��6�����

Op 11 en 18 augustus is een groot deel van de bestelde

liedboeken afgehaald, maar…. nog niet allemaal.

Daarom is er op zondag 1 september alsnog gelegen-

heid om uw bestelde liedboek af te halen tegen contante

betaling: 25,- voor de standaard bundel en 39,90 voor

de luxe uitvoering. Mocht u uw liedboek nog niet afge-

haald hebben en daar ook op 1 september niet voor in

de gelegenheid zijn, neem dan even contact op met Rita

Meuleman, tel. 0573-402167 of email:

scriba@kerklaren.nl

3��������2� 5’"5%

Onderstaande rekening is in de juni vergadering van

de kerkenraad behandeld en goedgekeurd:

2.011 2.012

6� ��:

Onroerende zaken 21.579 25.260

Rente baten en dividenden 3.366 3.651

Bijdragen levend geld 161.630 165.762

Totaal baten 186.575 194.673

��� ��:

Kerkelijke gebouwen 19.610 15.720

Overige eigendommen 1.858 2.991

Afschrijvingen 11.872 6.912

Pastoraat 94.023 116.182

Kerkdiensten en catechese 8.910 12.444

Verplichtingen/bijdragen 14.985 14.278

Salarissen 13.527 14.637

Beheer en administratie 15.963 14.017

Rentelasten/bankkosten 2.394 463

Toevoegingen aan fondsen 3.299 -

Totaal lasten 186.441 197.644

Saldo voordelig/ - nadelig 134 -2.971

Gemeenteleden, die nadere informatie of inzage in de

rekening 2012 wensen, kunnen zich wenden tot de pen-

ningmeester van de kerkrentmeesters:

dhr M. Harkema, telf. 0573-401039.

��

ds. Erik de Waard

���������

Lukas vertelt in hoofdstuk 7 datJezus niet welkom is in Samaria.De leerlingen zijn furieus en rea-geren op een menselijke, al temenselijke manier. Zullen wijvuur laten regenen vanuit de he-mel? Herkenbaar. Eenmaal aande hemelpoort, in de rij met dic-tators en ander gespuis, zullenwij God waarschuwen: die niet,die ook niet. En wij zullen boosop God worden wanneer Hij zewel binnenlaat, de massamoor-denaars, verkrachters, criminelenenz. Wij zullen dat God nooitvergeven. Ik denk aan de aan-slag op paus Johannes II dooreen Turkse man. Iedereen wistraad met die man. Laat het vuurregenen. Johannes Paulus zochthem op in zijn cel en vergafhem.

"������������� �

Drie mensen komen op Jezus’pad. Drie ontmoetingen. De eer-ste neemt zelf initiatief. Hij wil Je-zus volgen. Hij is volledig over-tuigd van de waarde van Jezus’boodschap. Het mooie aan Je-zus’ antwoord is dat hij deze en-thousiasteling niet afwijst. Jezuszegt iets over zichzelf: ik weetniet waar ik vannacht mijn hoofdte ruste zal leggen. Met anderewoorden: ik heb geen bestaans-zekerheid. Het is één groot avon-tuur. Kijk eerlijk naar jezelf enbeantwoord de vraag: kan ik eenonzekere vrijheid aan? De tweede en de derde wórdengevraagd. Zij willen best, maarhebben thuis iets af te maken.Daarmee geven ze aan, dat zenog niet de innerlijke bereidheid

hebben hun leven op een anderemanier vorm te geven. Ook bijdeze twee mensen voel ik geenoordeel van Jezus. Door te zeg-gen: ‘laat de doden de dodenbegraven’ én ‘wie de hand aande ploeg slaat en achterom blijftkijken is niet geschikt voor hetkoninkrijk van God’, geeft hijeen positieve invulling van deweg die voor hem ligt. Hij beleefthet als totale vrijheid. Hij nodigtons uit te volgen. Van binnen uit.In vrijheid. Binnen ons gebrokenbestaan. Jezus weet als geen an-der hoe de vlag er bij mensenvoorstaat en heeft toch veel ver-trouwen. Waarom? Omdat iedermens diepweg dezelfde bronheeft waaruit hij put.

3��� ���������������#��� �

Voor Jezus zijn wij namelijk alle-maal wezens van verlangen.Héél ons leven is erop geba-seerd. We willen ten diepste nietdat alles hetzelfde blijft en mor-gen lijkt op gisteren met vaste

gewoontes en patronen: we ver-langen naar verder, naar eendoel, naar iets wat het leven zo-als dat is zin en richting geeft.Zonder verlangen géén leven.Verlangen kleurt onze vreugden,onze angsten, ons geluk, onzeduistere momenten, onze vriend-schappen en onze eenzaamheid.Want door álles heen wat wedoen of laten en heel gewoontjesnaar uitkijken, verlangen wenaar léven, goed leven, gaaf le-ven. Want daartoe zijn we ge-schapen, door God gewild. Tij-dens het kopje koffie na afloopvan een dienst, verlangen wediepweg naar echt contact. Datjij en de ander ertoe doen. An-ders smaakt de koffie niet. Daar-om kon de kerkvader Augustinuszeggen: ‘je verlángen is je ge-bed.’ Als je naar een echt engaaf leven verlangt, dan verlangje naar God. Dat is bidden.Maar dat verlangen wordt soms/voortdurend tegengesproken engefrustreerd door dingen die jekunnen overkomen, door de slijt-kracht van alledag, door ziekte,door onvermogen een keuze temaken. Verlangen is iets van jeziel, iets van het diepste in je, enhet kan stoten op grenzen. Jezusvolgen is niets anders dan je ver-langen serieus nemen en daar-voor moeten we soms gewoontesen patronen durven loslaten.

p r e e k o n d e r d e l o e p

´je verlangen is je gebed` - Augustinus

��

�������������Van 6 t/m 16 juli nam ik deelaan een sponsorfietstocht. Met24 fietsers en 3 begeleiders ver-trokken we, na het startschot vande burgemeester Broertjes vanMidden-Drenthe, vanuit Beilen.De route leidde ons door hetmooie Drentse landschap via deweerribben naar een camping inOssenzeil, s’avonds kregen weeen rondvaart met een fluister-boot, door de weerribben, aan-geboden

����)�������������*+������De volgende dag via o.a. Lem-mer naar Stavoren, daar met deboot overgestoken naar Enkhui-zen om in Wijdenes te kampe-ren, daar werden we s’avondsvermaakt door verhalenvertellers.De derde dag voerde ons doorde mooie plaatsen Hoorn en Alk-maar via de duinen naar IJmui-den. Daar aangekomen stond deboot om 17.30 uur klaar om 18fietsers en de 3 begeleiders (en-kele kinderen en ouders fietstenalleen in Nederland) in 13 uurnaar Newcastle te varen.

/������������-� ����We hadden op de boot geslapendus we konden de volgendemorgen om 11 uur gelijk weerop de fiets. Al snel kwamen wetot de ontdekking dat de fietspa-den niet zo geplaveid waren alsin Nederland, ook konden we alvoorzichtig kennismaken met hetklimwerk. Langs de kustlijn had-den we vaak mooie uitzichten ineen natuurlijke omgeving, maarsoms voerden de route ons doorweilanden en hobbelige paden.Na 2 dagen fietsen in Engelandkregen we een dag rust, de

meeste mensen vonden dit welprettig, maar je hebt natuurlijkvan die verslaafde mensen diedan toch weer op de fiets klim-men om leuke kustplaatsjes tebezoeken.Na de rustdag, fietsten we in 2dagen door afwisselend land-schap over paden door weilan-den met schapen en koeien naarEdinburgh. Hier hadden we ookeen rustdag en konden diemooie stad bezichtigen.

���� ������De laatste etappes waren zwaar want de bergen werden steedssteiler (soms 14%!!!helling), zo-dat zelfs zeer geoefende fietsers ook af moesten stappen om opde top te komen.Maar op dag 11 is iedereen moemaar voldaan aangekomen bijBlair Castle in Blair Atholt net bo-ven Pitlochry.

<�����3��������=��We kunnen terug zien op eenzeer geslaagde tocht van bijna700 kilometer, welke een bedragvan 17.000,- aan sponsorgeldheeft opgeleverd, hierbij voegt“de Wilde Ganzen” 55% aantoe, zodat een bedrag van ca.27.000,- aan de verschillende

onderwijsprojecten in ontwikke-lingslanden ten goede komt.Hierbij wil ik alle gevers, die mijntocht gesponsord hebben, harte-lijk danken voor u bijdrage. Ditheeft het mooie bedrag van1250,- opgeleverd, ik ben dusheel trots op u als sponsor, maarvooral blij voor de kinderen wel-ke via de `stichting naar school`in Haïti onderwijs krijgen en zo-doende meer kans hebben opeen menswaardig bestaan.

D���� �� ELijkt u/ jij het ook leuk om aaneen dergelijke sponsortocht meete doen, klamp me dan aan ofbel: 06-12049077 of kijk op desite van The Ride on Education ,want volgend jaar staat er weereen tocht op het programma,maar dan naar een andere be-stemming.

´the ride on education´

Wim Hakkerts p o n s o r f i e t s t o c h t

��

be e l d v e r h aa l Dirk Stoevenbelt

���������� ������ �����

��

����������������� �������� �����

������� ���� ��� ���� ������ ��� ��� ��

���������� ����������� ���������

�������������������������� �����

��������������������������� ��

������������

��� ��������������

De Ewalden waren twee priesters,

die nadat ze in Ierland in een kloos-

ter leefden, naar het voorbeeld van

Willibrord er op uit trokken om het

evangelie onder de Oude Saksen te

verkondigen. Ze waren beiden

vroom en droegen beiden dezelfde

naam, Ewald, met dit verschil dat de

ene de Witte en de andere de Zwar-

te werd genoemd, naar de kleur van

hun haar.

�������������

Bij hun aankomst in een Saksisch

dorp verleende het dorpshoofd (Vili-

cus) hun gastvrijheid. De beide

Ewalden vroegen het dorpshoofd

hen naar het stamhoofd (Satrap) te

brengen, want ze hadden een be-

langrijk geschenk voor hem. De

Oude Saksen kennen geen konin-

gen, maar worden bestuurd door

een aantal stamhoofden, die als er

oorlog is bij lot bepalen wie hun lei-

der is, maar die in vredestijd allen

gelijk zijn. In plaats van hun verzoek

in te willigen liet het dorpshoofd

echter hen meerdere dagen wach-

ten. Toen de dorpelingen merkten,

dat zij met christelijke missionarissen

te doen hadden – want ze baden,

reciteerden de getijden en vierden

de eucharistie –, werden ze bang

dat zij hun stamhoofd zouden over-

halen de oude goden af te zweren.

Vol woede overvielen ze de beide

missionarissen en brachten hen ter

dood. De Witte stierf door het

zwaard, de zwarte bezweek na lang-

durige pijnigingen.

���������������������� ����

De Kapel in Laren is, wat uit de over-

levering is gebleken, een kerkje die

aan de gebroeders was gewijd. Zo-

wel in verschillende volksalmanakken

als andere oude geschriften komt

deze Ewalden kapel voor, die

hoogstwaarschijnlijk in de late mid-

deleeuwen een bedevaart plek is ge-

weest. Het zou kunnen dat de eerste

Kapel door de broeders is gebouwd

op een oude heilige plek van de

Germanen. Een tempel hut, Lhara

werd door de Saksen gebouwd als

vervanger van de langzaam verdwe-

nen wouden. Daarvoor had men al-

leen een offersteen bij een open plek

in het bos. In het boek “Verhandelin-

gen over het Westland” (1844) geeft

D. Buddingh een verklaring van de

herkomst van de naam Laren (Laer,

Laar). Hij is er van overtuigd dat op

de plaatsen met deze naam in oude

tijden een Germaanse Tempel hut

heeft gestaan. Op oude kaarten is

Laar terug te vinden nog boven Ver-

wolde (Geldria Zutphania.) Op de

kaart van het Scholtampt Lochem uit

1741 wordt de Ewaldenkapel aan

’������������������������

Hun lijken werden in de Rijn ge-

gooid. De lichamen van de beide

martelaren dreven op wonderlijke

wijze veertig mijl tegen de stroom op

tot de plaats waar hun gezellen zich

bevonden. 's-Nachts scheen boven

de plek waar de stoffelijke resten

zich bevonden een stralend licht,

een kolom van vuur, die tot aan de

hemel reikte en zelfs door de moor-

denaars werd gezien. Een van de

twee martelaren verscheen in een vi-

sioen aan hun gezel Tilmon en ver-

telde hem waar de lichamen zich

bevonden. Tilmon begroef de stoffe-

lijke resten in Keulen met de eer-

bied, die martelaren toekomt.

gegeven nog boven Laar op de plek

waar waarschijnlijk het oude kasteel

Oolde heeft gestaan. Heuvel schrijft

in zijn boek Oud Achterhoeks boe-

renleven (blz 323) over de plek van

de kapel in Oolde: “ Ginder bij de

Hofstede Holterman stond nog in de

18e eeuw een oud kasteel. Grachten

omringen nog den binnenhof, waar

mooie vruchtbomen staan, maar de

grachten om den Buitenhof zijn gro-

tendeels gedempt of halfdicht ge-

gooid. En hier dichtbij is nog een

aardig boschje, met verwaarloosde

groen paden doorsneden “Mon

plaisir” heet het daar, maar de da-

mes en heeren van het slot, die er

eens wandelden voor hun plezier,

zijn lang verdwenen. ’�� ������ ��

���� ��������� ��������� ����������

���� � ��� �� ������������ ��� . Men

vind e kent haar standplaats zelfs

niet meer. Misschien hoorden vroe-

gere bewoners dezer streek daar wel

een klokje luiden in den heiligen

kerstnacht. Maar niemand luistert er

nu meer, of hij het hoort. Zoo totaal

is de heugenis verloren.”

de kapel (deel 2) - de zwarte en de witte

Dirk Stoevenbeltk e r k ( s ) c h a t t e n

��

�� � � � �� ���� ���

website: www.kerklaren.nl

predikant: ds. Erik de Waardadres Dorpsstraat 4, 7245 AK Larentelefoon 0573-401316e-mail e.dewaard@kerklaren.nlvrije dag maandag

pastoraal werker: mw. Pauline Krameradres Verwoldseweg 5, 7245 AG Larentelefoon 0573-750818telefoon 06-23690401 voor dringende-mail p.kramer@kerklaren.nlvrije dag vrijdag

scriba kerkenraad (secretariaat): naam mevr. Rita Meuleman-Grotentraastadres Deventerweg 94a, 7245 PM Larentelefoon 0573-402167e-mail scriba@kerklaren.nl

kerkrentmeesters, secretariaat:naam mevr. Betsie Stoevenbelt-Kleinadres de Bakkerij 56, 7245 AZ Larentelefoon 0573-401893e-mail b.stoevenbelt@kerklaren.nl

kerkrentmeesters, administrateur:naam dhr. Henk Lubberdinkadres Dorpsstraat 3, 7245 AK Larentelefoon 0573-401947

kerkrentmeesters, rekeningnummerRabobank 3348.00.676

diaconie, penningmeester: naam mevr. Willy van der Wal-Vrielinkadres Holterweg 44, 7245 SC Larentelefoon 0573-401370

diaconie, rekeningnummer Rabobank 3348.06.852

PGD: naam mevr. Willemien Bielderman-Lomanadres Kloosterweg 16, 7245 AJ Larentelefoon 0573-401638

kerktelefoon: dhr. Bertus Boers 0573-402120

kinderoppas:dhr. Eddy Lubberding 0573-401994

kinderkerk:mevr. Gerdien Berendsen 0573-401300

kosters:dhr. Derk Woestenenk 0573-401318dhr. Wim Beumer 0573-401332

organisten:organist: dhr. Stefan Potman 06-47588580

Kulturhus 't Kruispunt: 0573-401636e-mail www.kulturhuslaren.nl

��

�����

Iedere maandag:

19.30 uur - 21.30 uur Deo Gratias

04-09 20.00 uur Kleine Kerkenraad

10-09 20.00 uur Bijeenkomst zangers Nieuwe Liedboek

11-09 14.30 uur Samenkomst oudere gemeenteleden

18-09 10.00 uur Bijbelkring

18-09 20.00 uur Kerkenraad

24-09 20.00 uur Vergadering Jeugd & Jongeren

22-09 11.30 uur Gespreksgroep jong volwassenen

25-09 19.30 uur Zangavond voor gemeenteleden:

Nieuwe Liedboek

02-10 20.00 uur Kleine Kerkenraad

09-10 20.00 uur Vrijwilligersavond

� � � � �� ��� � , � � � , � � �

uitgangscollecten

30-06 The ride on education 93.9507-07 Kinderkerk 147.8517-07 Jeugdwerk P.K.N 61.5221-07 Amnesty 95.8528-07 Ned. Bijbelgenootschap 43.7704-08 Kosten Openluchtdienst 237.4711-08 Stichting Red gereedschap 100.6518-08 Bijbelgenootschap 96.95

giften aan de kerkrentmeesters ter vrije beschikking:Via mevr. K. 10, 5, 10, 10, 10, mevr. T. 10, mevr. W. 10

giften PGD: mevr. M: 2, mevr. M: 5 en 5, dhr.W: 10, mevr. E: 10,mevr. H: 10, mevr. S: 2 en 2, mevr. W; 10 en 5, mevr. B: 10,

mevr. H; 5,

Alle gevers hartelijk dank!

Tijdens de vrijwilligersavond op 9 oktober worden deopgavebriefjes voor de oogstdienst aan de bejaarden-bezoekers en contactpersonen uitgedeeld,U kunt danook de gemaakte onkosten van het afgelopen jaardeclareren. (bestuur PGD)

HEEFT U NOG WAARDEVOLLE SPULLENVOOR DE ROMMELMARKT?

NEEM DAN CONTACT OP MET EEF VREEMAN(401725) OF BERT EBBEKINK (401605)

✩❋❑❲❍❯❘❙ ✰❉❖❖❘✄▼❘◗❏❍◗❱✄❍◗✄�❍▲❱▼❍❱✎ ✶❉✄❍❍◗✄ ❖❉◗❏❍✄❨❉◆❉◗❲▲❍✄❏❉❉❲✄◗❳✄●❉◗✄❍▲◗●❍❖▲▼◆✄❉❖❖❍❱✄❩❍❍❯✄❊❍❏▲◗◗❍◗✑✄✿❍❍❯◗❉❉❯✄ ❱❋❑❘❘❖✎✄ ❱❙❘❯❲❲❯❉▲◗▲◗❏❍◗✎✄�❳❪▲❍◆❖❍❱❱❍◗✄❍◗✄◗❉❲❳❳❯❖▲▼◆✄◗▲❍❲✄ ❲❍✄ ❨❍❯❏❍✏❲❍◗✄❩❍❍❯✄◗❉❉❯✄●❍✄◆▲◗●❍❯◆❍❯◆✑✄✱◆✄❑❘❘❙✄●❉❲✄▼❳❖❖▲❍✄❉❖❖❍�❉❉❖✄❘❙✄▼❍✄❍▲❏❍◗✄�❉◗▲❍❯✄❏❍◗❘❲❍◗✄❑❍❊❊❍◗✄❨❉◗✄❍❍◗✄❑❍❍❯❖▲▼◆❍❨❉◆❉◗❲▲❍✄❍◗✄●❉❲✄▼❳❖❖▲❍✄◗❳✄❳▲❲❏❍❯❳❱❲✄❉❖✄▼❳❖❖▲❍✄❍▲❏❍◗✄●▲◗❏❍◗✄❩❍❍❯✄❘❙✄◆❳◗◗❍◗✄❏❉❉◗✄❙❉◆◆❍◗✑✄✿▲▼✄❑❘❙❍◗✄●❉❲✄●❍✄◆▲◗●❍❯✏◆❍❯◆✄❩❍❍❯✄♣♣◗✄❨❉◗✄●❍✄●▲◗❏❍◗✄▲❱✄❩❉❉❯✄▼❍✄�❍❲✄❨❍❍❖✄❙❖❍❪▲❍❯✄◗❉❉❯✄❲❘❍✄❪❉❖✄❏❉❉◗✑✄

✳❘�❍◗●❍✄❙❍❯▲❘●❍✄❏❉❉◗✄❩❍✄❉❉◗✄●❍✄❱❖❉❏✄�❍❲✄❑❍❲✄❲❑❍�❉✢✄✰❍▲❖▲❏✄❉❨❘◗●�❉❉❖✑✄

✩❖❱✄❑❍❲✄❏❘❍●✄▲❱✄◆❯▲▼❏✄▼❍✄❉◗❲❩❘❘❯●✄❘❙✄❨❯❉❏❍◗✄❯❘◗●❘�✄❑❍❲✄✰❍▲❖▲❏✄❉❨❘◗●�❉❉❖✎✄❊▲▼❨❘❘❯❊❍❍❖●✢✄✿❉❉❯❘�✄❩❘❯●❲✄❑❍❲✄❏❍❨▲❍❯●✧✿❉❲✄❩❘❯●❲✄❍❯✄❊❍●❘❍❖●✄�❍❲✄●❍✄❩❘❘❯●❍◗✄➯❖▲❋❑❉❉�✄❨❉◗✄✫❑❯▲❱❲❳❱➲✧✿❉❉❯❘�✄❩❘❯●❲✄❊❯❘❘●✄❍◗✄❩▲▼◗✄❳▲❲❏❍●❍❍❖●✧✿❉❲✄❑❍❊✄▼❍✄❉❖❖❍�❉❉❖✄❨❘❘❯✄❑❍❲✄✰❍▲❖▲❏✄❉❨❘◗●�❉❉❖✄◗❘●▲❏✧✵❉❉❯✄�▲❱❱❋❑▲❍◗✄❑❍❊✄▼❍✄❪❍❖■✄❘❘◆✄◗❘❏✄❏❘❍●❍✄❨❯❉❏❍◗✄●▲❍✄▼❍✄❏❯❉❉❏✄❩▲❖✄❱❲❍❖❖❍◗✑✄✻❉�❍◗✄❪❳❖❖❍◗✄❩❍✄❯❘◗●❘�✄●▲❲✄❲❑❍�❉❩❍❍❯✄❖❍◆◆❍❯✄❏❉❉◗✄❙❯❉❲❍◗✎✄◆◗❳❲❱❍❖❍◗✄❍◗✄❱❙❍❖❍◗✑✄

✻❋❑❯▲▼■✄●❍✄◆▲◗●❍❯◆❍❯◆●❉❲❳�❱✄❱◗❍❖✄▲◗✄▼❍✄❉❏❍◗●❉✢✏✕✕✄❱❍❙❲❍�❊❍❯✄☛❱❲❉❯❲●▲❍◗❱❲✄�❍❲✄❩❍❖◆❘�✄✗✏▼❉❯▲❏❍◗☞✏✙✄❘◆❲❘❊❍❯✄✏✔✖✄❘◆❲❘❊❍❯✄☛✰❍▲❖▲❏✄✩❨❘◗●�❉❉❖✄�❍❲✄◆▲◗●❍❯❍◗☞✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✏✖✄◗❘❨❍�❊❍❯✄✏✕✗✄◗❘❨❍�❊❍❯✄✏✔✄●❍❋❍�❊❍❯✄✄☛✔❍✄✩●❨❍◗❲☞✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✏✛✄●❍❋❍�❊❍❯✄☛✕❍✄✩●❨❍◗❲☞✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✄✏✔✘✄●❍❋❍�❊❍❯✄☛✖❍✄✩●❨❍◗❲☞✄✏✕✕✄●❍❋❍�❊❍❯✄☛✗❍✄✩●❨❍◗❲☞