Maagdenhuis

1
MAAGDENHUIS Ik zag de helderste geesten van mijn generatie joints draaien in het maagdenhuis terwijl ze hun tanden stukbeten op haar onvergeeflijke marmer en op de ijzeren glimlach van Louise Gunning, die vochten tegen almaar hetzelfde liedje op een aantoonbaar dolgedraaide platenspeler, die zich zingend in de vloerbedekte gangen eindelijk eens beluisterd wisten, die in de liefde zelf opbloeiden in de tot dansvloer omgetoverde ontvangsthal, die leefden in de brouwerij en mij films toonden die van gelijkheid spraken, die mij met de meest vurige tongen de weg wezen naar het unisex toilet, die toen ik likes uitdeelde voor het podium, de klanken hoorden van een hele kleine revolutie van een brandje waarin mijn gitaar de porstok was! Want Ik ben een pyromaan en ik liet mij kussen door die vurige tongen die het pand brandschoon zouden likken. Voor nog een generatie, voor nog eens tien jaar. En daarna is het weer raak want Uva is de naam van een slapende reus, van een een vruchtbare vulkaan die eens in de zoveel jaar haar hellingen schoonveegt en verstevigd. Uva Shiva. En ik was erbij in Febuari toen ze uit haar voegen barstte, toen er geluiden opgingen voor een Amsterdamse lente. En ik rook die zweterige adolecente lente, vol rozengeur en paringsdrang in Februari toen er geen toestemming werd gegeven en de trap toch met voeten werd getreden, toen democratische veranderingen werden bereikt onder het toeziend oog van de tv-kijker en de media die maar geen partij kon kiezen maar dat waren de eindige dagen van het feest en de high en het hoogtepunt want in Maart kozen de eerste engel-oogige hipsters het hazenpad en in hun wake kwamen de wakkere wolven, de bekende koppen van het krakerswezen rond het spui sleepten zich door de zwarte straten op zoek naar een nieuwe pissige sensatie, lange jassen, flessen drank en baarden namen bezit van het straatbeeld en de o zo goedbedoelde agora van mijn generatie verwaterde tot een troeperig plein waarop alleen langs de periferie nog sprake kon zijn van daadwerkelijke vernieuwingsdrang maar dat is hoe het gaat. Dat hadden we kunnen leren van onze vaders, die hier op de barricades stonden in de 60-er jaren en die daarna, doodleuk hun straatje schoonveegden. Maar in ons maagdenhuis waren we jong en rijk en vreesden we bijna niets op misschien wat levenslessen na en de doodvermoeiende kracht van herhaling.

description

Gedicht

Transcript of Maagdenhuis

Page 1: Maagdenhuis

MAAGDENHUISIk zag de helderste geesten van mijn generatie"" joints draaien in het maagdenhuis terwijl ze hun tanden stukbeten op haar onvergeeflijke marmer "" en op de ijzeren glimlach van Louise Gunning,die vochten tegen almaar hetzelfde liedje op een aantoonbaar dolgedraaide platenspeler,die zich zingend in de vloerbedekte gangen " eindelijk eens beluisterd wisten,die in de liefde zelf opbloeiden in de tot dansvloer omgetoverde ontvangsthal,die leefden in de brouwerij en mij films toonden die van gelijkheid spraken, die mij met de meest vurige tongen de weg wezen naar het unisex toilet,die toen ik likes uitdeelde voor het podium, de klanken hoorden van een hele kleine revolutie " van een brandje waarin mijn gitaar de porstok was!Want Ik ben een pyromaan en ik liet mij kussen door die vurige tongen die het pand brandschoon " zouden likken.Voor nog een generatie, voor nog eens tien jaar. En daarna is het weer raak want Uva is de naam " van een slapende reus, van een een vruchtbare vulkaan die eens in de zoveel jaar haar "" hellingen schoonveegt en verstevigd.Uva Shiva.En ik was erbij in Febuari toen ze uit haar voegen barstte, toen er geluiden opgingen voor een "" Amsterdamse lente.En ik rook die zweterige adolecente lente, vol rozengeur en paringsdrang in Februari toen er geen toestemming werd gegeven " en de trap toch met voeten werd getreden,toen democratische veranderingen werden bereikt onder het toeziend oog van de tv-kijker en de " media die maar geen partij kon kiezen maar dat waren de eindige dagen van het feest en de high en het hoogtepuntwant in Maart kozen de eerste engel-oogige hipsters het hazenpad " en in hun wake kwamen de wakkere wolven, de bekende koppen van het krakerswezen "" rond het spui sleepten zich door de zwarte straten op zoek naar een nieuwe pissige "" sensatie,lange jassen, flessen drank en baarden namen bezit van het straatbeeld en de o zo goedbedoelde agora van mijn generatie verwaterde tot een troeperig plein " waarop alleen langs de periferie nog sprake kon zijn van daadwerkelijke vernieuwingsdrang maar dat is hoe het gaat. Dat hadden we kunnen leren van onze vaders, " die hier op de barricades stonden in de 60-er jaren en die daarna, doodleuk hun straatje "" schoonveegden. Maar in ons maagdenhuis waren we jong en rijk en vreesden we bijna niets op misschien wat"" levenslessen na "en de doodvermoeiende kracht van herhaling.