9-1-2012 Pagina 1

Kerst, oud en nieuw

en jungle in Suriname

9-1-2012 Pagina 2

Het laatste verslag is al weer een tijdje

geleden. Ondertussen zijn we al weer bijna

drie weken in Suriname na de overtocht uit

de Kaap Verden. Mirjam, Pien, Arthur en

Michael zijn naar Suriname gekomen.

Melanie is jarig geweest, het is kerst en oud

en nieuw geweest en we hebben een

prachtige tocht door de jungle van Suriname

gehad.

Na 11,5 dag op zee

Yes, na 11,5 dag op zee komen we dan

eindelijk aan op de Suriname-rivier. We

hebben een prima tocht gehad. Er liggen

voor Torarica slechts drie andere boten: de

Friends, de Van Straelen en de Joho. De Bo

verwachten we vandaag nog want zij

hebben 12 dagen bijna naast ons gezeild.

Even een geluksmomentje na onze aankomst in Paramaribo

9-1-2012 Pagina 3

Nadat we op de snelstromende bruine

modderrivier ons

anker hebben

gedropt gaan we

meteen naar de

wal en nemen

een taxi naar het

centrum van

Paramaribo om

ons te goed te

doen aan

onbeperkt ijs eten

bij McDonalds,

heerlijk!

´s Avonds eten we

bij ´t Vat met de vier andere boten nasi en

Saoute Soep.

De volgende dag is het Melanie haar

verjaardag. Met een grote chocolade taart

en een versierde boot is het erg gezellig. Het

verjaardagsfeestje wordt echter abrupt

afgebroken omdat er een regenbui overkomt

met veel wind en alle boten zeker willen zijn

dat het anker houdt. ´s Middags gaan we

lunchen bij een Javaans eethuisje in

Blauwgrond, de Javaanse wijk in Paramaribo.

We eten er de allerlekkerste Nasi en Saoute

soep die je kunt voorstellen, alleen het is een

beetje oppassen met de pepers.

Luc haalt Mirjam, Pien en Arthur op van

Zanderij en zo komt er aan het

verjaardagsfeestje van Melanie nog een

gezellig staartje.

IJs zoveel als je wilt bij de McDonalds

9-1-2012 Pagina 4

Ons hele gezelschap verhuist naar Torarica,

omdat Luc en Mirjam met de kids daar een

kamer hadden geboekt hebben wij ook

maar besloten daar een kamer te nemen,

voor de kids leuk en ook voor ons na bijna 12

dagen op zee wel lekker een douche die niet

beweegt en een toilet die automatisch

spoelt. Torarica zelf is een oude bende maar

het zwembad voldoet prima.

Inklaren

Het inklaren is hier nog een hele rompslomp.

Samen met Bauke van de Bo reist George

met de taxi van de vreemdelingenpolitie

naar immigrations en weer terug en halen en

passant nog even de volledige bemanning

op van beide boten omdat iedereen

aanwezig moet zijn bij het stempelen van het

paspoort. Naar later blijkt hadden we net zo

goed twee clochards kunnen optrommelen

want er wordt wel even opgekeken van ver

achter de balie maar niets gechecked.

Wanneer we ´s avonds na een borrel op de

ZsaZsa een hapje willen gaan eten en

George net Mirjam en de kids op de steiger

heeft afgezet en wil terugvaren naar de boot

om Melanie en Luc op te halen stopt plots

het buitenboordmotortje ermee en drijft

George in het pikkedonker met een snelheid

van 4 knopen stroomafwaarts. Hard roeien

helpt want hij kan net de meerpalen pakken

van de pilot boten. Gelukkig heeft Melanie

9-1-2012 Pagina 5

het gezien en weet ze Ronne van de Bo te

mobiliseren om George uit zijn benarde

positie te bevrijden.

De ankerplek voor Torarica loopt ondertussen

lekker vol. De Robeijne, de Schorpioen, de

Lola en de Tahira liggen allemaal op de rivier.

Het Nederlands legertje heeft het druk met

borrelen en verhalen uitwisselen, gezellig is

het wel alhoewel wij als Torarica bewoners

een beetje aan de zijkant staan. Het is

vreemd dat tijdens onze vorige reis geen

enekele boot Suriname aan deed en nu bijna

alle Nederlandse

vertrekkersboten Roti en nassi

komen eten in Paramaribo.

Kerst

Kerst in Paramaribo met 30

graden Celsius is toch anders

dan in Nederland. We

proberen het nog wel en

Puck versiert de ZsaZsa met

dennentakken en

kerstballen, maar het blijft

behelpen. We eten eerste

kerstdag met z´n allen bij de

Waag.

Tweede kerstdag vieren we

bij Jan Groot en zijn hele

familie thuis. Supergezellig

met de braai op de oprijlaan

en de drank in de koelbox.

Jan, een clubgenootje van

Kokosnoten openen bij Jan en Ine

9-1-2012 Pagina 6

Luc en George woont hier ondertussen al 12

jaar en is volledig geïntregreerd. Hoe is het

mogelijk dat juist hij zulke prachtige kindjes

heeft?

Het is gezelig en dat smaakt naar meer dus

worden we uitgenodigd om oud en nieuw

ook bij hun thuis te vieren. Dat klinkt prima en

daar zeggen we dus graag ja op.

Schade aan de ZsaZsa

Ik kom net uit het zwembad en wil naar de

kamer gaan douchen wanneer een van de

andere vertrekkers naar het zwembad komt

om me te halen. De ZsaZsa is losgeslagen van

haar anker. Luc, Mleanie en ik rennen naar

de rivier en worden met de

bijboot van de Robeijne naar

de ZsaZsa gebracht die

ondertussen weer vaste

ankergrond heeft gevonden.

Maar tijdens het driften heeft

ze wel een andere boot

behoorlijk toegetakeld en is

ook de ZsaZsa lelijk verwond.

De bakboord zijde is over

vrijwel de gehele lengte

zwaar beschadigd. Gelcoat

eraf, voetlijst beschadigd, de

scepters staan schots en

scheef en de zeerailing

hangt er zielig bij, k@# !

Toch vreemd dat dit kon gebeuren want we

lagen al bijna een week op deze kolkende

rivier zonder dat we één keer problemen

Een klein stukje van onze schade

9-1-2012 Pagina 7

hadden met het anker. Maar de volgende

dag komen we er achter wat er gebeurd is. ´s

Middags steekt op de rivier altijd een lekker

windje op vanuit zee. Het tij stond deze

dagen zo dat de ebstroom rond de middag

net ging draaien. De ZsaZsa had aan de wind

die er stond genoeg om op haar romp en de

zonnentent lekker te gaan zeilen tegen het

kleine beetje stroom dat er nog stond in. Op

die manier zeilde ze over haar eigen anker

heen dat zo losgeraakt moet zijn.

De verzekering wordt geinformeerd met

foto´s en een zelfgemaakt filmpje, de expert

komt in Grenada de schade opnemen,

daarna laten we het geheel provisorisch

repareren in de Carieb. De definitieve

reparatie laten we in Nederland doen anders

liggen we dadelijk een maand met de boot

op de kant.

Hetadministratieve deel is dan welliswaar

geregeld het vertrouwen is zeker nog niet

terug. Omdat we na nieuwjaar 5 dagen de

bos ingaan willen we niet op een plek liggen

waar we geen vertrouwen in hebben. Dus

vaart George de boot naar Domburg, een

dorpje zo´n 10 mijl verderop. Melanie en de

kids blijven in Torarica. Puck en Lotte laten

duidelijk blijken dat ze het helemaal niet leuk

vinden dat papa alleen weg gaat en veel tijd

steekt in de schade van de ZsaZsa. In

Domburg leg ik twee ankers één

stroomopwaarts en één stroomafwaarts.

9-1-2012 Pagina 8

Het is nu onmogelijk om over ons eigen anker

heen te varen.

Oud en nieuw

Iedereen heeft het hier over oud en nieuw,

dat is het feest van het jaar in Suriname. Om

12.00 uur ´s middagds worden In de

Domineestraat meterslange knallers

afgestoken. De kids krijgen allemaal

oordorpjes in tegen het lawaai. Surinamers

doen dat zelf ook. In Nederland ondenkbaar

dat zou kunnen. George pakt op oudjaar

een bus uit Domburg naar Paramaribo en

met Jan Groot en zijn familie gaan we kijken

wat er in de namiddag weer wordt geknald

bij ´t Vat. Hier steken ze weer miljarden

knallers af met een lengte van 100 meter en

weer met een oorverdovend geluid.

We drinken nog een paar Parbo biertjes en

gaan daarna achter in de pickup van Jan en

Ine naar hun huis.

Het is onvoorstelbaar hoeveel vuurwerk de

Surinamers de lucht in knallen. Het blijft maar

gaan, gigantisch. We borrelen wat, eten wat

en steken wat vuurwerk af. Helemaal leuk.

Alle kinderen blijven wakker tot een uur of

één en vallen dan in slaap voor de televisie,

tijd om naar het hotel te gaan.

De jungle in

Na oud en nieuw gaan

we een paar dagen

met z´n allen de jungle

van Suriname in.

De pont voortgeduwd door een andere boot

9-1-2012 Pagina 9

Michael, tweelingbroer van Melanie, vliegt

net op tijd in hij zal met ons meevaren naar

Trinidad/Tobago maar wil natuurlijk ook

Suriname zien.

De eerste twee dagen van de tocht gaat

van alles mis, het lijkt de wet van Murphy wel.

De gids komt in eerste instantie niet opdagen.

De brug de rivier over is al een tijdje geleden

ingestort en de aannemer is failliet dus vaart

er een geimproviseerd pontje waar net

vandaag de buitenboordmotor van kapot is.

Het euvel wordt opgelost door met een

ander bootje de pont te duwen en zo wordt

onze bus de rivier overgestoken. De lunch

gaat mis omdat het restaurant gesloten is. De

versnellingsbak van de bus gaat kapot dus

we moeten van bus wisselen.

We slapen de eerste nacht in een lodge aan

het stuwmeer dat er wat macaber uitziet met

alle bomen die er nog in staan nadat in 1964

dit gebied onder water is gezet. Er schijnt zelfs

nog een stukje kerktoren boven het water te

zien te zijn. We badderen met z´n allen de

volgende dag in het water achter een netje

dat ons moet besachermen van de piranha´s

die hier zwemmen.

9-1-2012 Pagina 10

Wanneer we later die dag de Brownsberg op

willen rijden is de weg zo glad dat de bus met

speciale banden niet naar boven kan rijden.

We duwen met z´n allen maar het mag niet

baten, de bus komt niet boven. We

lopen naar boven en maken daarna

een wandeling naar de waterval

waar we met z´n allen lekker onder

gaan staan. ´s Nachts slapen we in

hangmaten, alhoewel de meeste

van ons geen oog dicht doen in die

matjes, maar voor de Suriname

experience is het wel leuk.

Na Brownsberg gaan we over de

Surinamerivier met de Korjaal naar

Kninie-Paati een prachtige lodge van

Nelson direct aan een

stroomversnelling in de rivier. Hier is

het genieten in het kwadraat. De

omgeving is schitterend, we

zwemmen, eten heerlijk, spelen

kaartspelletjes, bezoeken wat

marrondorpjes verder

stroomopwaarts en spotten

kaaimannen tijdens een

avondtochtje in de Korjaal.

Kninie-Paati is geweldig en voor

iedereen een aanrader die het ontbreken

van airconditioning en een beetje kamperen

geen probleem vindt.

Lotte in haar hangmat

9-1-2012 Pagina 11

Onze lodge in Kninie-Paati, uitkijkend over de rivier, prachtig! We zwemmen wat, laten ons meedrijven op de stroom, bezoeken twee Marondorpjes en kaarten in de avonduren.

9-1-2012 Pagina 12

Vijf weken matroos

Na vijf weken vertrekt Luc (natuuurlijk samen

met Mirjam en kids). Luc prepareerde de

boot in de Kaap Verden en zeilde trans-

atlantisch naar Paramaribo. Hij had wel enige

zeilervaring maar een nachtje doorzeilen was

er nog nooit van gekomen. Nu mag hij zijn

rode broek aan in bij de Koninklijke! Daarna

nog lekker 2 weken in Suriname samen met

Mirjam. Luc wij hebben genoten, volgende

keer mag je weer mee!

Het afscheid is maar van korte duur want in

april zien we jullie weer in Antigua en gaan

we vijf weken samen de Carieb verkennen en

de Antigua Sailing Week zeilen. Tot dan. ….

En enorm bedankt voor al je hulp en

gezelligheid aan boord!!

9-1-2012 Pagina 13