82Quinta 83 Quinta

,,Leven in nairobi is leven ín afrika en buiten afrika. veel mensen noemen nairobi ‘niet het echte afrika’. inderdaad, nairobi is een grote stad, weliswaar met veel groen maar zonder de kenmerkende uitgestrekte vlaktes met hier en daar een hutje. afrikanen houden van het leven op het platteland. bijna alle Kenianen in nairobi hebben daar een huisje. Zij beschouwen hun leven in de stad ook als niet ‘het echte leven’”, vertelt Margriet. Toch kun je nairobi niet zomaar vergelijken met een westerse stad. ,,Kijk bijvoorbeeld alleen al naar de tientallen sloppenwijken, waar hele gezinnen met z’n allen in één kamer wonen. Zonder stromend water, zonder elektriciteit. Daar wordt gekookt op houtskool en is de verlichting een petroleumlamp. Dat is toch wel het echte afrika.”

Margriet weet waar ze over spreekt, nu ze al acht jaar in Kenia woont. Daarvoor woonden zij en bernhard in Zeist, waar hij directeur was van bijbelschool De Wittenberg. Tot de vraag kwam of bernhard voor MaF (een missionaire vliegtuigmaatschap-pij die met 130 vliegtuigen in 29 van de armste landen vliegt) in Kenia wilde werken. Margriet: ,,voordat de vraag van MaF Kenia kwam, waren wij een al een aantal maanden biddend en zoe-kend: ‘Heer, als U wilt dat we U volgen dan moet U de weg maar wijzen, wij zijn bereid alles te doen wat u vraagt; als er een bepaalde nood op ons afkomt waar-in wij kunnen helpen, dan gaan we.’” Toen vroeg MaF Kenia of bernard wil-de helpen bij het opzetten van afstands-onderwijs via internet.

Eenzaamheiden dus gingen ze. in het najaar van 1998 vertrok het gezin van Zeist naar nairobi, en al snel werd bernard direc-teur van MaF Kenia. in de afgelopen jaren had het leven in afrika voor Margriet zowel prettige als minder fijne kanten. Het meest aangename verschil met nederland is voor haar het mooie weer. “De zon schijnt hier bijna altijd, je hoeft nooit een jas aan en het is altijd warm buiten. De minder fijne kant is

de eenzaamheid. Het klinkt misschien vreemd, want hoe kan een mens zich in zo’n levendige stad eenzaam voelen? Toch is dit wat ik het moeilijkste vind in nairobi: het voelt soms als het leven op een eiland in oost-afrika. Familie en vrienden zijn ver weg. nieuwe vrienden die we maken vertrekken na een paar jaar weer.”

naast het gemis van familie en vrienden, is er ook het gemis van het spreken in nederlands. “ik merk dat nederlands mijn moedertaal is. een van onze drie kinderen, Maartje, zei pas: ‘Mam, je bloeide helemaal op toen we die nederlanders op bezoek hadden, je hield maar niet op met praten’. Ze had gelijk. Soms mis ik een nederlandse vriendin om even heerlijk mee te kunnen kletsen. De vriendschappen die ik buiten de MaF heb, zijn met een kleermaak-ster, een schat van een Keniaanse, en met een bedelares. De laatste heeft een vaste standplaats in het naburig winkelcen-trum en ik kom haar elke maand de huur voor haar kamer brengen. Dan maken we een praatje en verrast ze me keer op keer door haar levenslust. en dat, terwijl ze al vanaf 2000 een been mist vanwege een auto-ongeluk. Zij is iemand die zo dankbaar is voor wat je voor haar doet dat zij vaak met een cadeautje op mij zit te wachten: een eigen gebreid vest of een mooie batik.

een echte vriendin is ook Jacintha, een Keniaanse vrouw van mijn leeftijd. Ze is onze hulp vanaf de tweede dag dat we hier waren en ze is nooit meer vertrokken. Wanneer je geen Keniaanse in dienst hebt als hulp, word je daar op aangekeken. iemand in dienst hebben betekent iemand een salaris geven en dus hulp bieden. Jacintha is een echte vriendin geworden en van haar heb ik heel veel over Kenia geleerd. Zij kan heel goed luisteren, dus ik kan mijn ei echt wel kwijt. Maar toch, ze is niet nederlands. Hoe langer ik hier woon des te meer ik merk hoe Hollands ik ben.”

Christelijk landDat Kenianen van Jezus houden, word je op straat al snel duidelijk. Wie door nairobi loopt, ziet op bussen, gebou-wen en zelfs fietsen teksten waar gewe-zen wordt op de liefde van Christus. Margriet: ,,in Kenia is de godsdienst publiek zichtbaar, het geeft je status wanneer je zegt dat je christen bent. Het is heel gebruikelijk om winkelperso-neel bijbel te zien lezen achter de kassa op momenten dat er niks te doen is. Wanneer je hun dan vraagt wat ze lezen, moet je bereid zijn naar een complete preek te luisteren. in nairobi wemelt het van de kerken en kerkjes. De ene heeft een nog mooiere benaming dan de andere. Pool of healing waters church bijvoorbeeld. of Sanctuary of Hope of the oasis of love church.”

Miljoenen weeskinderenMargriet ervaart haar eigen rijkdom als in schril contrast met de armoede om haar heen. ,,nederlandse vijftigplussers weten vaak niet dat zij in Kenia bijna geen leeftijdsgenoten hebben! Dat is een van de schokkende dingen van dit land. De leeftijdsverwachting van de Keniaanse vrouwen is 48 jaar, de gemid-delde leeftijd is 18! armoede en aids zijn de grootste oorzaken. een vrouw hier prijst zich gelukkig als ze de 50 haalt! Mijn hulp Jacintha is 44 jaar, van de meisjes uit haar lagere schoolklas leven er nog twee. Het betekent ook dat er miljoenen weeskinderen zijn, die door bedelen of laagbetaalde baantjes moeten zien rond te komen.”

Het contrast tussen arm en rijk bezorgt haar soms twijfel. ,,er zijn dagen dat ik niet graag iets voor mezelf

Kerst in KeniaDe overstap was groot voor Margriet Terlouw (48) toen zij en haar man Bernard (46) Nederland verruilden voor Kenia. Van een huis

in de bossen van Zeist naar Nairobi, een drukke stad met veel uitlaatgassen. Toch maakten ze acht jaar geleden de stap naar Afrika.

,, Hoe langer ik hier woon des te meer ik merk hoe Hollands ik ben.”

TEKST: SJOERD WIELENGA BEELD: BERNARD TERLOUW

Kenianen vallen op doorhun vriendelijkheid en

menslievendheid

quinta MEns & saMEnlEving

84Quinta 85 Quinta

koop, zoals een fles wijn of een boek, omdat ik van binnen zit te rekenen hoe ik met dat geld iets zou kunnen doen voor iemand van wie ik weet dat hij of zij iets nodig heeft. er is hier gelukkig minder te koop dan in nederland, dat ons zo langzamerhand als een groot winkelparadijs voorkomt.

Wat kunnen nederlanders van Kenianen leren? ,,Hun vriendelijkheid en menslievendheid. Zodra je een stap op Keniaanse bodem zet, straalt je die tegemoet. ‘How are you?’. Je hoort het de hele dag. en een Keniaan is blij wan-neer je op die vraag een lang antwoord geeft waarbij je en passant ook nog vertelt hoe het met je man, je ouders en je kinderen gaat. Het voeren van een persoonlijk gesprek is van hoge waarde in Kenia. als je dat verwaarloost bij je vrienden, je personeel en zelfs de bedien-de in een restaurant, wordt er op je neer-gekeken. nederlanders zijn van nature een hardwerkend volkje, Kenianen absoluut niet. Ze komen bijvoorbeeld nooit en te nimmer op tijd voor een afspraak. na acht jaar te hebben samen-geleefd met mijn Keniaanse hulp, ben ik ietsje milder geworden in mijn houding naar haar toe als ze weer eens laat is. ik weet nu dat ze waarschijnlijk een beken-de ontmoette me wie ze een praatje moest maken.”

Busje is volDie altijd schijnende zon blijkt vooral tijdens Kerst tot een groot verschil met nederland te leiden. ,,‘Licht schijnt in de duisternis’ is de gebruikelijke Kerstboodschap voor nederland”, verklaart Margriet. “Mijn huishulp vroeg me: ‘waarom?’ Want de donkere dagen voor en met Kerst mogen dan de nederlandse entourage voor Kerst zijn, in Kenia is december het begin van het zonnigste seizoen in een land waar elke maand al de zon schijnt. in Kenia betekent Kerst: zomervakantie! alle scholen hebben de hele decembermaand vrij. en om die reden verlaten de meeste mensen nairobi de laatste week van december. een echte Kerst is een Kerst op het platteland, een weerzien met familie en vrienden die je het hele jaar

niet hebt gezien. een heel klein percen-tage Kenianen heeft een eigen auto, de meesten gaan naar hun geboorteplek per bus. Met als gevolg dat de bussen in december overvol zitten, de prijzen ver-dubbeld zijn en de wachttijden immens. Zwangere vrouwen, moeders met veel kleine kinderen en stapels cadeautjes uit nairobi worden dan in en op die bussen geladen. veel te vol en overbeladen ver-trekken ze – vaak in de nacht want dan kunnen ze het snelst rijden – in weste-lijke richting naar Lake victoria, in oos-telijke richting naar de kust en diep de binnenlanden in.”

nieuwe jurk “Kerst in Kenia betekent ook het krij-gen van een nieuwe jurk. een school-gaand meisje voelt zich diep vernederd als haar moeder te arm is om een jurk voor Kerst te kopen. Het is dezelfde schande die de mannen voelen als er zelfs tijdens Kerst niet een stukje vlees gegeten kan worden. veel Kenianen zijn zo arm dat er alleen met Kerst en op begrafenissen vlees gegeten wordt. al willen veel mensen graag een kerstca-deautje, de meesten zijn te arm om echt iets goeds te kunnen kopen.”

ook veel buitenlanders verlaten tijdens de kerstdagen de stad, ze gaan naar de kust of op safari. De familie Terlouw blijft meestal ‘gewoon thuis’. ,,De week rond Kerst is de enige week zonder files in nairobi. Dat op zich geeft al een speciaal gevoel. omdat het dan meestal net regenseizoen is geweest, is alles mooi groen en in bloei. voor ons is ‘gewoon thuis zijn’ in nairobi echt vakantie wanneer de kinderen niet in het strakke schoolritme zitten en de hangar voor een week gesloten is. in nederland is het dan donker en koud, onze kinde-ren liggen lekker in een buitenzwembad in nairobi.”

Kerstdienst in de open lucht“elk jaar is er op 24 december een grote

kerstviering met al het MaF-personeel in de tuin van onze compound. We wonen op het MaF-terrein met vijf andere gezinnen: Duitsers, engelsen en Finnen. Zowel de Keniaanse als de buitenlandse staf komt dan, compleet met vrouw en kinderen. voor de kinderen is er altijd een springkussen, voor het hele gezelschap wordt een Keniaanse catering ingehuurd en Keniaans eten geserveerd. Hoogtepunt is het roosteren van een geit: dé kerstde-licatesse! ik moet zeggen dat wij hier alle vijf, na acht jaar Kenia, de smaak te pak-ken hebben: mits goed geroosterd met veel rozemarijn, is het iets om je vingers bij af te likken!”

,,voor het gezamenlijke eetspektakel losbarst, waarbij iedereen in groepjes onder de bomen zit, vindt een korte kerstdienst plaats. op rijen stoelen in de openlucht. Die vierentwintigste decem-ber is het nog net niet helemaal stil in nairobi. Soms moet ik het getoeter van busjes en taxi’s met mijn stem overstij-gen. Meer dan eens mocht ik de preek houden en elke keer weer raakt mij dit: God kwam in Jezus als een gewoon mens onder ons. Jezus groeide op in een timmermansgezin dat eerder arm dan rijk was. Dáár leefde Hij dertig jaar. om deze boodschap te brengen in een land waar de meeste mensen arm zijn heeft bijna iets beladens. opeens begrijp ik dan weer waarom zo veel Kenianen echt van Jezus houden: Hij is hún God, de God van de armen!” g

Alle reacties aan Quinta worden beoordeeld op geschiktheid voor de brievenrubriek. Wilt u niet dat uw brief in Quinta geplaatst wordt of wilt u alleen anoniem in deze rubriek, vermeldt u dat dan a.u.b. duidelijk. De redactie behoudt zich het recht voor brieven in te korten. De reacties in deze rubriek zijn niet altijd overeenkomstig de mening van de redactie.

KortingGabriëlle Bettonville zegt in het oktobernummer van Quinta dat de NS-Voordeelurenkaart € 49,00 kost. Maar die informatie is verouderd. Sinds begin 2006 kost de kaart € 59,00 en boven-dien zijn de zeven vrije reisdagen niet gratis, maar kosten ze € 2,00 per stuk. Jammer dat dit gebeurt: in totaal een prijsverhoging van circa 35 procent zonder dat er veel protest is gekomen. Misschien door de onwetendheid van instanties?M. Wilts

U bent de enige niet die hierop heeft gereageerd. Inmiddels blijkt het Voordeelurenabonnement € 55,00 te kosten. En wat de vrije reisdagen betreft: die regeling heeft de NS helaas ingewikkelder (en duurder!) gemaakt. Het basis-tarief voor de kaart is € 55,00, en daarbij horen geen vrije reisdagen meer. Tegen bijbetaling van € 14,00 krijgt men 7 vrije reisda-gen tweede klas, en tegen bijbeta-ling van € 39,00 7 vrije reisdagen eerste klas. Deze info is actueel en afkomstig van de NS. Kijk op www.ns.nl voor meer info.

Tandeloos of liefdeloos?Ik wil graag mijn waardering uit-spreken voor het initiatief om een lifestylemagazine uit te geven voor 50-plussers met een christelijke levensovertuiging. Zelf behoor ik tot die categorie en ik lees Quinta dan ook met veel interesse. In de column van Pastor Lily wordt de verhouding tussen Gods liefde en macht en het menselijk lijden aan de orde gesteld. Ik vind het jammer dat deze vraag onbeant-woord blijft, terwijl het antwoord wel degelijk in de bijbel te vinden is. De mens heeft behalve met God ook met Gods tegenstander te maken. In de bijbel zegt God dat het nageslacht van Eva de kop van de slang zal verbrijzelen. Dat is niet eenvoudig, want de slang bijt ons in de hiel en daardoor lopen we dus niet makkelijk. Maar de belofte van God is er wel en Jezus laat ons zien hoe Satan wordt overwonnen. Hij roept ons op Hem na te volgen. In alle beschei-denheid hoop ik te hebben kun-nen bijdragen aan het antwoord op de vraag waarom de mens nog moet lijden als God noch liefde-loos, noch tandeloos is.Hans Smit

Persoonlijke visieIk lees de columns van Kathleen Ferrier elke keer met veel genoe-gen. Ik zou het aardig vinden eens haar persoonlijke visie op ver-schillende onderwerpen te lezen, vooral omdat ze schrijft over inspi-ratie vanuit de bijbel. De visie van het CDA is genoegzaam bekend en van de platgetreden Verhagen/Verburg/Van Fessem-paden zouden Quinta-columnisten zich verre moeten houden.J.B. Boekhold, Midwolde

nieuwe woordenIk schaar mij graag in de enthou-siaste rij lezers die u complimen-teren met Quinta. Ook ik vind het prettig om een blad op te slaan waarin ik niet wordt aangespoord te geloven in wat we vandaag de dag normaal schijnen te vinden: meer luxe, (nog) spannender seks en ikke, ikke, ikke. Wel wil ik u op het hart binden ervoor te waken dat het blad een te vrome moraal gaar wasemen. Geloof is een zou-tend zout: het mag best prikkelen. U schrijft voor vijftigers? Bedenk dan dat ‘De Vijftigers’ – kunste-naars uit de vorige eeuw – het destijds ook aandurfden om nieuwe woorden te vinden voor oude waarden!F. J. de Beurs

Toeval?Laatst was ik op bezoek bij een pottenbakker, die zijn werkplaats aan de rand van een water heeft. Hij vertelde mij dat hij aan het werk was en ineens een enorme aandrang kreeg om naar het toilet te gaan. Terwijl de pottenbakker naar het toilet rende zag hij een

vinger uit het water steken. Er bleek een meisje in het water te zijn gevallen, dat geen kracht meer had om eruit te komen. Toen ze om hulp bad kwam daar ineens de pottenbakker naar buiten rennen!T. van den Akker, Heerenveen.

samen biddenMet belangstelling, interesse en ook enige verwondering heb ik uw artikel over het samen bid-den als echtpaar gelezen. Kennen degenen die er zo aarzelend over vertellen God misschien nog niet als hun hemelse vader in Jezus Christus? Ik zeg dit aarzelend, want ik wil niemand kwetsen. Wij bidden al meer dan vijftig jaar samen, gebruiken geen deftige of hoogdravende woorden, maar zeggen gewoon wat er op ons hart is. Wat is er heerlijker dan alles met je hemelse Vader te bespreken! Ik zou dat iedereen wel van harte willen toewensen. G. Toorman

ContactadvertentiesIk kreeg uw blad van mijn moeder. Leuk blad, met reportages over ‘echte’ mensen, verfrissend tussen al die opgefokte glamourbladen. Ik weet dat er veel eenzaamheid is onder alleenstaande christenen en dat het moeilijk is een christe-lijke partner te vinden. Is het geen idee om contactadvertenties in Quinta te plaatsen?M.E. Cornelis

De redactie is benieuwd of meer mensen deze vraag hebben. Contactadvertenties in Quinta, ja of nee? U kunt reageren via de mail: redactie@quintamagazine.nl.

Uw mening over QuintaZijn er artikelen in dit nummer die u hebben aangesproken, hebt u verbeterpunten, suggesties of ideeën voor de redactie? Laat ons weten wat u van Quinta vindt en bezoek onze website of stuur een mailtje of brief naar:Quinta, Postbus 2101, 7420 AC Deventerredactie@quintamagazine.nl, www.quintamagazine.nl

REDACTIE: JEANET vAN DER LINDEN

‘Dé Kerstdelicatesse: geroosterde geit met veel

rozemarijn … om je vingers bij af te likken!’

quinta lEzErsPosT