PikandioPikobello!

Wie jarig is...Trakteert

BFFBest Friend Forever

GehoordGelachen

Wie is..het haasje?

juli 2013KanjersMagazine voor ouders en medewerkers

Het regent…… zonnestralen!!!Bij het uitkomen van deze Kanjers hoop ik dat de zomer in volle gang is want zonlicht

geeft energie aan mensen. Net zoals afgelopen jaar komen er ook nu bij de kinderopvang

en het peuterspeelzaalwerk regelmatig wat wolken voor de zon. Het zijn financieel lastige

tijden. Mede door de wijzigingen op de kinderopvangtoeslag, ontslagen onder ouders,

onduidelijkheid over de toekomst van het peuterspeelzaalwerk en het feit dat er veel

minder kinderen in Rhenen geboren worden. We zullen dit jaar inkrimpen vanwege een

dalende bezetting maar dat maakt het plezier in het omgaan met kinderen niet minder.

Gelukkig is Stichting Kinderopvang Rhenen een financieel gezond bedrijf.

Kan

jers - juli 2013

2

De financiële positie van de peuterspeelzalen is wat minder

rooskleurig met de aangekondigde bezuiniging voor 2014

voor de deur. Beide stichtingen hebben echter geen winst-

oogmerk en hebben altijd goed op de ‘kleintjes’ gelet. Dat

komt nu goed van pas. Het zijn spannende tijden, ook voor

onze medewerkers. Aandacht en zorg voor onze kinderen

en onze medewerkers zijn en blijven bij ons basisprincipes.

We doen alles zorgvuldig en blijven gaan voor kwaliteit, daar

kunt u op vertrouwen.

In deze zomereditie van Kanjers kunt u lezen over verschil-

lende activiteiten. Over onze ’Oranje- feestweek’, over de

leuke contacten tussen onze peuters en bewoners van de

Tollekamp, over het CJG en ‘onze Melanie’ die daar werkt en

nog veel meer. Onze volgende Kanjers komt eind 2013 uit.

Leuk om ook te vertellen is dat komend schooljaar twee

kleuterklassen van de Springplank op de bovenverdieping

van de BSO komen inwonen. En het schooljaar daarna drie

klassen van de Cuneraschool. Dit alles tijdens de nieuwbouw

van deze twee scholen. Wij zijn blij met deze samenwerking.

Het levert een win-win situatie op. De kinderen gaan vanaf

de school lopend naar de Acacialocatie, dus de verkeersover-

last neemt in de Acacialaan niet toe. Ik ga ervan uit dat u zich

ook aan de afspraken houdt en uw auto in de parkeervakken

en niet op straat of voor inritten van buurtbewoners plaatst.

Veiligheid staat bij ons en natuurlijk ook bij u voorop.

Ongeacht het weer buiten, schijnt bij ons de zon elke dag

binnen, in de omgang met kinderen. Kinderen zitten vol

energie. Ze stralen blijdschap uit en nemen de dag zoals hij

is. Ze maken zich geen zorgen over wat er komen gaat. Ze le-

ven met het moment en genieten ook op die manier. Intens.

Daar kunnen wij als volwassenen veel van leren. Sowieso

is het goed om dingen soms vanuit het ‘kindperspectief’ te

bekijken. Onlangs heb ik een presentatie van Herman van

Veen (namens Unicef) gezien. Hij gaf aan dat de wereld er

heel anders uit zou zien als wij als volwassenen bij al onze be-

slissingen zouden bedenken wat dit voor (de toekomst van)

kinderen zou betekenen. Ik vond het indrukwekkend en vind

dat hij hiermee iets heel wezenlijks zegt. Ik wil het u mee-

geven voor komende tijd. Wie weet brengt het u tot nieuwe,

andere inzichten. Ik wens u een mooie, zonnige, zomer toe!

Ine Lavrijsen Directeur Stichting Kinderopvang Rhenen en Stichting Peuterspeelzaal Rhenen

ColofonVormgeving en druk Paul Mekke, Oxymoron design - www.oxymoron.nl Tekst en coördinatie Simone Derksen - www.derksencommunicatie.nl

Gehoord!Danique: “Ik ben vannacht geboren” (’s nachts geboren).

Meike: “Vanavond eet ik pantoffertjes!”.

Jasmijn bekijkt de foto’s van het bezoek aan de Tollekamp.

Dan roept ze: “Kijk mama, die meneer zit in een kruiwagen!”

(rolstoel).

Er knippert een lamp in de gang. Jurre: “He, die lamp gaat

heen en weer!”.

Aron:“Bo moet in de kelder slapen” (onderin het stapelbed).

Step: “Mijn jas moet op stok” (kapstok).

Buiten wordt er druk verstoppertje gespeeld. Meis komt

achter het muurtje vandaan en roept “jullie moeten mij nog

vinden!” Dan duikt ze snel weer achter het muurtje.

Aron loopt met zijn vader langs het gebouw van de 3+ groep.

“Kijk, daar werk ik”.

Gijs: “Ik wil nog een boterham”. Kun je dat ook netjes vra-

gen? “Mag ik vragen? Ik wil nog een boterham!”

Femke en Art zitten samen aan tafel te spelen. “Welke lied-

jes zingen jullie bij het fluit?” (fruit). “Wij fluiten nooit” zegt

Art.

Mark mag zijn handen wassen. “Wil je mijn armen omhoog

doen?” (mouwen).

Kirsten: “Ik heb thuis ook een tandenpoetser.” (tandenbor-

stel).

Karsten zit op zijn knieën aan tafel zijn broodje te smeren.

Pedagogisch medewerker Herma vraagt aan hem: “Hoe

smeren wij hier de boter? Op je knieën?” Waarop Holly ant-

woord: “Nee. Op de boterham!”.

Er zit wat verf op de muur. Floor: “Er is op de verf gemuurd”.

Holly is tijdens het buiten spelen gevallen. Herma helpt haar

overeind en vraagt waar ze zich pijn heeft gedaan. Holly

antwoord; “Aan mijn broek”.

Sven: “Papa en mama hebben een baby en die heb ik zelf

uitgekozen!”.

“Slaaptrusten Bram!”, roept Sven als Bram naar bed gaat.

Svea vraagt aan mama: “Ga je ook mee met de bosseling?”

(boswandeling).

Thymo wijst naar een geplette druif en zegt: “Hé daar ligt

een dode druif!”.

Rozemarijn: “ik weet nog een leuk liedje! Opa bakketaart”.

Hatim: “juf, als je heel veel eet dan wordt je maag dik en dan

verandert die in een baby”.

Marit zegt in plaats van “mijn broek zakt af”, “mijn billen

zakken eruit”.

Jordy ziet dat de juf een shirt met lange mouwen draagt en

zegt: “jij hebt lange armen aan”.

Kan

jers - juli 2013

3

Hoe laat is het?Ruben (3) toont trots zijn ‘Bertha de Koe tattoo’ en zijn nieuwe horloge. Het is 1 over 1 zegt hij, vol overtuiging. Tja, onze tijd:

16.05. Tot we eens goed kijken: de lopende secondewijzer loopt en staat nu op 6 seconden over de kleine wijzer van de 1 (uur).

Man van de klok!

Oranje boven, oranje boven!

Leve de Koning(in)!‘Prinsjes en prinsesjes ’, er wordt soms kritisch gekeken naar

het gedrag van de jongste generatie. In de week van 22-26

april zijn er bij ons prinsen en prinsessen in overvloed. Het

is feest! Bij de entree hangen koninklijke oranje sjerpen.

Bloembakken zijn gevuld met oranje viooltjes. En ook de

vitrinekasten staan in bloei... Elke groep maakt een oranje

bloem. Van papier, rietjes, foto’s, hoe verrassend mag het!

Jaike Barf instrueert organisatiebreed (peuterspeelzaal,

kinderdagverblijf en bso) over opdrachten en te organise-

ren activiteiten. De medewerkers met kennis op hun eigen

vakgebied komen met creatieve ideeën en de kinderen gaan

aan de slag. Op het kinderdagverblijf en de peuterspeelzalen

knutselt elk kind zijn/haar koningsmuts of kroon. Stevige

kartonnen oranje kronen zonder poeha wisselen de glit-

ter kroontjes, met stenen, af. Je mag in je prinsessenjurk

of koninklijke outfit komen! De pedagogisch medewerkers

moesten een bewegingsspel bedenken met een oranje

element. De lepelrace met een mandarijn is een succes. Bij

de jongsten wordt een zachte oranje bal gerold. De win-

naars (iedereen) krijgen een oranje minisoes. Tijdens deze

Oranjeweek gingen ook de vlag en wimpel uit. Taakje voor

de ochtendploeg (hijsen) en middagdienst (neerhalen).

Freestyle tangolesEr zijn tangolessen, gegeven door twee ervaren medewerk-

sters, voor de jongste en oudere kinderen. De jongsten pak-

ken elkaar nog eens goed vast. De bso-jongens en -meisjes

hebben ‘freestyle tangoles’. Daar heeft u nog nooit van

gehoord? De tango dansen zonder elkaar in de houtgreep te

nemen? Op deze leeftijd succesvol (dertigers kiezen vaker

weer voor de traditionele versie).

Stoepkrijt, koekhappenStoepkrijten voor bso-ers: iedereen heeft zijn/haar eigen

tegel! En dat het maar niet mag gaan regenen. De me-

ters-, meterslange koekhaplijn is een feest. Met of zonder

blinddoek koekhappen. Maar altijd: handen op de rug. Als

afsluiting van de week is er de Koninklijke High Tea. Met pink

omhoog je theekopje naar je lippen brengen. Sinaasappel-

thee, vanzelfsprekend. Of ranja. Oranje cake, oranje hagel-

slag, oranje vlaggetjes. En op 1 mei trekken we allemaal iets

minder kleurrijks aan. Het is even goed geweest. Even.

Kan

jers - juli 2013

4

Er zijn er twee jarigBso-er Boris is jarig en trakteert op chocolade cupcake-lollys.

Vrienden Bram en Gijs lopen mee. De chocoladebolletjes op

stokje zijn versierd met chocoladespikkels en speculaaskor-

rels. Boris: “Mama heeft ze na haar werk gebakken. Ik geef

haar een negen. Nee, geen tien. Kijk: hier is een lolly die een

beetje open is en hier zit niet zoveel chocolade”. Dan lopen

ze, in dezelfde ruimte, de jarige Hester tegen het lijf. Bijge-

staan door vriendin Noor en broer Hylke. Hester trakteert op

drie verschillende smaken paaseitjes. Noor schat het aantal

eitjes in de mand wat laag in, Hester zet in op honderd. Ten

minste. Ze vertelt dat ze op precies dezelfde dag jarig is als

Boris. “Dat is leuk om samen je verjaardag te kunnen vieren.

Hoe vind je Boris?”. Hester: “Wel leuk, maar ik ben niet ver-

liefd op hem. Maar wel op Kyan. Kyan is ook op mij. We

spelen wel eens vadertje en moedertje. Maar als wij later

groter zijn willen we geen baby. Ook Kyan niet”.

Kan

jers - juli 2013

5

De bejaardenZo, die staat. “Vandaag zijn we op bezoek geweest bij De

Bejaarden van de Tollenkamp” zegt Gijs. En ja, dat was erg

gezellig. ‘Hoofd-schouder-knie en teen’ wordt er meteen

in koor ingezet. Maar ook het ‘Tsjoe tsjoe wa-lied’ (strek je

armen, vuisten maken, duimen omhoog) zit vandaag in het

repertoire. Je moet maar durven! Wat was het allermooiste

van de middag? “Het koekje, het gymmen en het ijsbeertje

dat elk kind kreeg! Verzameld ‘door de bejaarden’.” En met

een gelukzalige lach getoond: door de jeugd. En zo gaat dat!

In the picture!Een terugblik op een aantal

activiteiten in 2012...

Kan

jers - juli 2013

6

Kan

jers - juli 2013

7

Vanzelfsprekend zijn er ook kinderen die meer begeleiding

nodig hebben. Melanie heeft veel ervaring met kinderen met

ADHD en/of ASS (autistisch spectrum stoornis). Melanie:

“Voor ouders is het toch echt schakelen als ze een derge-

lijke diagnose te horen krijgen. Deze kinderen hebben extra

zorg nodig en structuur is erg belangrijk. Ze worden meer

dan gemiddeld voorbereid op dingen die gaan gebeuren en

beloond (met een compliment) als iets goed gaat. Dit heeft

invloed op het hele gezin. Ik denk dat één ding belangrijk

is om te onthouden: ‘Een kind doet niet moeilijk’, ‘Hij of zij

heeft het soms moeilijk’. En soms is een ouder ook moe en

weet zich even geen raad. Net als bij elke andere ouder. Het

CJG kan oplossingen aanreiken: een iPod is voor veel kinde-

ren rustgevend. Overblijven kan net te veel prikkels geven.

Kunnen we daar een oplossing voor vinden?

“Bij het CJG zitten verschillende zorgverleners, instellingen

en vaak ook de ouders regelmatig samen aan tafel. Dat

betekent dat, als een kind extra aandacht /ondersteuning

nodig heeft, dit in één sessie wordt besproken. Hulpverle-

ning kan een oerwoud van regels en formulieren lijken en

soms ook zijn. Daarin ondersteunt het CJG de ouders. Oplos-

singsgericht en met respect voor elkaar. De wachttijden voor

een oplossing worden hierdoor verkort. De eerste stap naar

het CJG is vaak al een grote stap. Daarom moeten en willen

we meteen helpen.”

Naast individuele begeleiding worden er ook themabijeen-

komsten georganiseerd. ‘Pesten’ is één van de thema’s.

Social media kan een sluipend gevaar zijn. Het CJG heeft

ook een rubriek in het Rhenens Weekblad, waar do’s en

dont’s besproken worden. ‘Hoe laat gaan leeftijdsgenootjes

naar bed?’ ‘Hoeveel zakgeld krijgt een kind? Wat moet en/of

mag hij ermee doen?’. Het spreekuur bij het CJG is kosteloos.

Welkom!

‘Hij doet niet moeilijk, hij heeft het soms moeilijk’Tien uur per week werkt Melanie Janssen bij de buitenschoolse opvang Pikobello. Daarnaast tien uur per week bij het Centrum

voor Jeugd en Gezin in Rhenen. Het CJG wil laagdrempelig zijn. (Bijna) iedereen is wel eens onzeker als het om opvoeden gaat.

Even een luisterend oor kan helpen bij ‘huis-, tuin- en keukenvragen’. ‘Mijn kind eet geen groente’, ‘Zoonlief wil niet in zijn eigen

bed slapen’, ‘De pubertijd is aangebroken. Help, hoe reageer ik op mijn dochter die alles stom vindt’. Soms is het een ‘feest der

herkenning’.

Kan

jers - juli 2013

8

Mijn pap en mamHilde Lamers: “Mijn papa is de allerleukste. Hij bakt lekkere

pannenkoeken en we mogen allemaal tegelijk aan tafel. Hij

is niet te groot en niet te klein en heeft grijs haar. Dat staat

hem wel goed. Bij mama zou dat niet mooi zijn. Ze heeft

rood haar met hoekjes erin geknipt. Ze koopt mooie dingen

en maakt zelf een leeslampje voor in bed en een plankje

voor de wekker”.

Sylvana Otten: “Mijn mama doet leuke dingen met ons. We

hebben een schatkist met barbies en lijm. Ze heeft bruin

haar en bruine ogen. Papa haalt mij altijd vroeg op van de

buitenschoolse opvang. Hij kan lekkere patatjes bakken en

als ik jarig ben krijg ik glittercadeautjes én lijm én skeelers én

schaatsen. (“Dat is veel!”. “Ja”) Papa heeft kaal haar. Mama

is in Rhenen geboren en papa in een ander land: Ede”.

Kan

jers - juli 2013

9

Pikobello Pikandio! Op maandag, dinsdag en donderdag hoor je de fietsbellen

rinkelen in de Acacialaan. Onder begeleiding of zelfstandig

fietsen kinderen naar sport- en spel bso Pikandio. De achtplus-

sers hebben er zin in. Hemelsbreed is het 2,1 kilometer, naar

sportpark Candia, ‘we’ doen er iets langer over om de meest

veilige route te fietsen.

Pikandio is de buitenschoolse opvang waar net iets vaker

weer- en wind getrotseerd worden. De jongens en meis-

jes ‘zwerven’ door de bosjes, op zoek naar avontuur. Boom-

hutten worden gebouwd en, in hun fantasie, beschermd door

ridders. Er zijn mooie hoekjes om te verstoppen en te ont-

dekken. Helemaal in is het buitenspeelcomputerspel Swinxs

waarbij de kinderen met een band om de arm een parcours uit

kunnen zetten en daarna rennend afleggen. Er is veel tijd voor

sport en spel. Held (en pedagogisch medewerker) Jan voetbalt

mee op de aanwezige sportvelden.

Binnen, op eenzame hoogte, is de kantine. Hier staat een

relaxbank en een grote knutseltafel. Miriam en/of een collega

maakt een praatje, geeft (als de leeftijd het nog toe laat) een

aai over de bol of giechelt mee met de meiden. Om 17.40 uur

stappen de kinderen, die onder begeleiding fietsen, op de fiets

richting Acacialaan. Onderweg slaan diverse kinderen af om-

dat ze bijna thuis zijn. Tot morgen: voor weer een toertochtje!

Kan

jers - juli 2013

10

Dit ben ik!Natuurlijk gaan we het hebben over de kinderen van de dreumes- en peutergroep Winnie de Poeh die actief zijn met het thema

‘Dit ben ik’. Maar wie zijn zij van ‘daarboven’: Herma van Ginkel en Daisy Croese? Jarenlang werkten ze op de begane grond van

kinderdagverblijf Plons. Sinds juli werken de twee pedagogisch medewerkers samen op de Winnie de Poeh groep, eerste etage.

Letterlijk een trapje op. En bevalt dat? “Ja”, zeggen beiden. Het is hier heerlijk. Natuurlijk missen we onze collega’s beneden.

Daar kom je elkaar net iets vaker op en rondom de gang tegen. Maar hier is het ook heerlijk rustig. En het ‘buitenleven net zo

intens als beneden’.

Hun pappenheimers kennen ze al. Op dit moment speelt het

thema ‘Dit ben ik’. Met de nadruk op ‘Ik’. Want als peuter/

kleuter draait het gelukkig ook nog vaak om jou. Deze

weken komen vaker dan ooit spiegeltjes voor de dag. Waar

zitten je neus, je ogen en je mond? En je haar? Welke kleur

heeft je haar? En is dat dezelfde kleur als je vriendje? Nee:

Oh, welke kleur haar heeft hij? Hoe lang ben je? Weet je wat:

ga even liggen op de rol behang. Dan trekken we je na (sil-

houet). De twee- en driejarigen geven zich niet zo snel ge-

wonnen. Eerst ‘moet’ Herma Daisy, liggend op het behang,

natekenen. En dan is er al 1.70 cm behangpapier verbruikt.

Wie wil nu? Allemaal, en het liefste tegelijk. De één ligt met

de armen stijf tegen elkaar, de ander spreidt ze. En twee

minuten stilliggen is best lastig. Vooral als het potlood langs

je lijf kriebelt. De tekeningen mogen mee naar huis. Voor

een mooi plekje aan de, euh, deur?

Er zijn nog meer activiteiten. Je staat op blote voeten.

Hoeveel tenen heb je? Wat is je grote teen en waar zit jouw

kleine teen? Zet je voetjes maar eens in deze bak. Eng? Pro-

beer het maar met een handje! Stro prikt, zand schuurt een

beetje. Helemaal spannend zijn de laatste stapjes, van een

verfbad naar een stuk papier. Een officiële voet- of handaf-

druk is het resultaat. In het warme water worden de voeten

en handen gewassen. Een succes!

Lach je tanden blootVandaag is het ‘mooier dan mooi’ dag! Met een washandje

wassen we ons gezicht en poetsen onze tanden (wie heeft

de tandpasta?). Haren worden gekamd en hier en daar een

vlecht gevlochten. Hoe maak je jezelf nog mooier? Met een

hoed, ketting of zelfs, net als mama soms heeft, lippenstift.

Oh wat ben je mooi! Daar maken we een foto van! Kun je

ook boos kijken, lachen, je ogen dicht doen of ‘een raar ge-

zicht’ trekken? Het is een bonte verzameling van foto’s aan

het einde van de week. Gelukzalig wordt er naar gekeken. En

de mooiste foto? We zeiden het al: die waar je zelf op staat.

Soms lijken ze al volwassen!

BFFZe hadden al eens een ereplaatsje: de tweeling Carmen en

Laura. “Hoe gaat het met jullie?”. “Broertje Juul is bij papa

geboren. En hij is heel leuk. Wij maken soms ruzie, maar

mama heeft gezegd: “als je nooit ruzie maakt is het ook niet

goed.” Eén van ons twee wordt wel eens gepest. En dat vin-

den wij niet zo leuk. Kinderen die pesten zijn vroeger vaak

zelf gepest. Gelukkig helpt onze grote stoere broer Maurice

ons. Hij heeft een masker en is niet bang voor spinnen. En

ja, we hebben alle twee leuke vriendinnetjes. Het is gezellig

om bij Anne-gaiia te zijn. Ze is mijn BFF. BFF? Ja: Best Friend

Forever.”

Wie is het haasje?Vier pedagogisch medewerkers (Danique, Glady’s, Manon

en Loraine) waren dit jaar het haasje. Zij hezen zich op twee

verschillende dagen in het Paashaaspak (dubbele tong bij

het uitspreken) en in een outfit van zijn levensgrootte vriend

Puk. Zij deelden in de week voor Pasen gekookte eieren

aan de kinderen uit om op de groep te beschilderen. Ook

de speurtocht, met als einddoel de schat te vinden, was een

succes. De afbeeldingen werden gevonden, opdrachten

uitgevoerd. ‘Huppel als een paashaas’, ‘loop in polonaise

naar de volgende afbeelding’. De gevonden schat bestond

uit een mand met lekkere verse bolletjes, boter, paasha-

gelslag, pakjes drinken, paaskleedjes en servetten. Smul je

buikje rond. Na een hazenslaapje namen de kinderen deel

aan ‘het Paashazenparcours’. Dat betekende springen over

een hekje, van de ene hoepel in de andere springen, met

een, wederom gekookt, ei op een lepel langs pionnen lopen

en tot slot een koprol maken. Missie geslaagd! Aan het einde

van zo’n intensieve dag mochten de zelf gemaakte eier-

dopjes mee naar huis. Geschikt voor het plaatsen van een

kippenei (of chocolade-eitjes..).

Kan

jers - juli 2013

11

“Er wordt de laatste jaren meer van kinderen verwacht. We

zijn bewuster bezig met voor- en vroegschoolse educatie.

We hebben doelen en visies die op papier staan. Ik vind dat

je moet blijven beseffen dat elk kind zich op zijn/haar eigen

manier ontwikkelt. Misschien praat je nog niet zo goed als je

2,5 jaar bent, maar een jongen/meisje kan een inhaalslag ma-

ken. We lezen veel voor op de peuterspeelzaal. Dat vind ik ook

belangrijk. Kinderen zitten in een kring, soms is er een ‘privé

voorleessessie’ met een paar kinderen. Door de intonatie in

je stem kun je een verhaal spannend maken. Zingen, vaak

in verhaalvorm, is belangrijk. Gedurende de hele dag zingen

we liedjes om een activiteit aan te kondigen of af te sluiten.

Met het ‘Kabouter Pim lied’ sluiten we een dagdeel af. Het

dagritme van Kabouter Pim wordt doorgenomen: van tanden

poetsen, gezicht wassen en een eindje wandelen tot eten

en de deur op slot doen voordat hij gaat slapen. De kinderen

mogen aangeven wat hij eet. Dat menu is niet zo gevarieerd:

pannenkoeken. En die (denkbeeldige) pannenkoeken gooien

we hoog de lucht in en ‘besuikeren’ we samen. Het lied wordt

afgesloten met een twee minuten durend middagdutje.

Daarna toveren we de ouders/opa’s/oma’s binnen. Altijd weer

leuk als dat lukt!” (schaterlach).

“Zelf kom ik ook uit een warm gezin, maar helemaal zorgeloos

was het niet. Mijn jongste zus Francisca had het syndroom van

Down. Meteen na de geboorte werd ze geopereerd en kreeg

ze een hartstilstand. Deze overleefde ze wel, maar volgens de

medici zou ze hoogstens vier jaar worden. Ze werd negentien!

Ze had een enorme ontwikkelingsachterstand en liep pas toen

ze tien jaar was. Ik zorgde ook voor mijn jongste zusje. Ze was

bijzonder. Ze hield van muziek. ‘Papegaaitje leef je nog...’, hoe

vaak heb ik dat niet voor haar gezongen? Een schaterlach als

ik in haar buik prikte. Francisca had vlassig haar, een lief buikje

en werd slechts 1,50 meter lang. Francisca. (Stilte). Vind je het

ook geen mooie naam? Misschien is dit de basis waarom ik

veel van kinderen houd.”

“In mijn vrije tijd zet ik mij in voor de Kangoeroeclub van de

korfbalvereniging Arena. Jongens en meisjes tussen de 3 en 6

jaar kunnen kennismaken met deze sport. Door de zachte bal

in de 1,50 meter, maar in kinderogen torenhoge korf te wer-

pen, met een dobbelsteen te gooien en evenveel tennisballen

te verzamelen. Of door het staartenspel te spelen en het lintje

op de rug van je teamlid proberen te bemachtigen. Korfbal

loopt als een rode draad door mijn leven.”

w w w. k i n d e r o p v a n g r h e n e n . n l

Kinderdagverblijf Plons en buitenschoolse opvang PikobelloAcacialaan 11a 3911 GD Rhenen T 0317 68 10 50

w w w. p e u t e r s p e e l z a a l r h e n e n . n l

Bruintje Beer, Panda, IJsbeertje en OlifantAcacialaan 11 3911 GD Rhenen T 0317 68 10 60

Ik ben..., ik vind…Regina van der Linden (46)

‘Een koningswens’, noemt Regina van der Linden het, samen met man Bert,

krijgen van een zoon Joey (21) en dochter Esmée (17). Elk kind verdient een

warm nest. Op peuterspeelzaal Bruintje Beer ontfermt deze hartelijke juf zich

over haar kinderen. Ze trekt ze aan als een magneet. Al ruim dertien jaar!

Kan

jers - juli 2013

12