Jaarverslag 2015   

ter Wende ­ Espero vzw   

   

    

    Beste lezer,  “Ondersteboven blijf ik overeind”. Die mooie regel kregen we van Joke Van                       Leeuwen cadeau, als gevelgedicht voor onze nieuwbouw in ter Wende. Een                     straffe samenvatting van de veerkracht, waar jongeren en gezinnen ons zo                     vaak mee kunnen verbazen.   Ook voor hulpverleners is het soms zwoegen om overeind te blijven. We zijn                         het altijd al gewoon geweest om nieuwe wendingen te geven aan vastgelopen                       situaties: eindeloze vechtscheidingen tussen ouders, jongeren waar ook school                 nummer 7 er de brui aan geeft, ernstige suicide­dreiging, moderne wezen ­                       kinderen die alleen op de wereld lijken te staan, situaties met ernstig seksueel                         grensoverschrijdend gedrag, … . Steeds vaker lijken al die moeilijke thema’s                     allemaal tegelijk op te duiken in verhalen van gezinnen. De druk op teams                         wordt merkbaar groter.  Ook de vele veranderingen in regelgeving vragen mentale energie: de                   overgang naar een multifunctioneel centrum (2013), de doorstart van integrale                   jeugdhulp (2014), de aanloop naar persoonsvolgende financiering, de komst                 van het basisondersteuningsbudget, ... . Veranderingen volgen elkaar snel op.                   Zijn het kansen waar we op willen inspelen, of zijn het tendensen om ons                           zorgen over te maken ? Alleen al die vraag beantwoorden, is vaak niet                         eenvoudig. Een voorbeeld: Dankzij de invoering van een               cash­basisondersteuningsbudget van 300 €/maand kan een gezin binnenkort               kiezen om zelf op zijn manier zorg te organiseren zonder verantwoording en                       betutteling. Maar dat een gezin in ruil daarvoor moet afzien van een vraag                         naar ‘dure’, niet­rechtstreeks toegankelijke hulp, doet de wenkbrauwen               fronsen. Is dat dan niet ook een beetje zwijggeld, een goedkope manier om                         wachtlijsten weg te kopen? Is het een zorg met twee snelheden: wie 300 € per                             maand kan missen, stelt wel zijn vraag. Financieel kwetsbare groepen kiezen                     voor overleven? Of is het een krachtige vorm van empowerment, regie bij                       gezin leggen? Er is geen eenduidig antwoord.   Moeten we blij zijn dat we aangesproken worden als ‘sociale ondernemers’ ? Of                         halen we daarmee een paard van Troje binnen? Zal de vraag “wat brengt het                           

    

op?” belangrijker worden dan “wat heeft dit gezin nodig?”. Kiezen                   voorzieningen vooral voor ‘makkelijke’, financieel interessante doelgroepen?             Zal vooral de prijs van de zorg belangrijk worden? Riskeren we dan een soort                           plof­kiphulpverlening: iets wat wel lijkt op zorg, maar misschien wel                   fundamentele kwaliteiten mist? Het voorbeeld van het nieuwe Forensisch                 Psychiatrisch centrum, uitgebaat door een profit­onderneming, baart zorgen.               Heel wat medewerkers blijken er niet over juiste basisopleiding te beschikken.                     Dat maakt de werking ongetwijfeld goedkoper, maar vermoedelijk niet beter.   U merkt het, de zorgsector staat voor veel en boeiende uitdagingen. Of we                         daarin overeind blijven, dat laten we graag aan uw oordeel over. Het                       jaarverslag vertelt aan de hand van onze missie wat we in 2015 konden                         realiseren. We konden daarbij rekenen op de zeer gewaardeerde steun van                     Kindergeluk, Famcova, Inner Wheel Zavel, Kiwanis Vilvoorde, Dimension Data,                 ING en giften van particulieren. Hartelijk dank voor die steun.   Bedankt voor uw interesse in onze werking. We wensen u veel leesplezier.   Mattias Bouckaert  Directeur ter Wende – Espero   

   

    

 1. Creatieve zorg­op­maat  

ter Wende – Espero biedt creatieve zorg­op­maat aan jongeren en gezinnen                     met ernstige psychosociale en relationele moeilijkheden. We bieden op twee                   campussen intensieve ondersteuning, met een brede waaier van               werkvormen: leefgroep, schoolbegeleiding, gezinsgesprekken, oudergroepen,         ambulante zorg­aan­huis, zelfstandiger wonen, verschillende vormen van             individuele therapie, ... 

 We konden het voorbije jaar 85 gezinnen korte of langere tijd                     ondersteunen, een lichte stijging dankzij de opstart van ons aanbod                   “Rechtsstreeks Toegankelijke hulp (RTH)”. Binnen deze werkvorm kunnen               gezinnen met een zeer soepele inschrijvingsprocedure een beperkt hulpaanbod                 krijgen (max. 36 sessies). We gebruikten deze mogelijkheid sinds 2015 om                     ons bestaand dagbegeleidingsaanbod open te stellen voor jongeren van buiten                   ter Wende. Zes jongeren konden hiervan gebruik maken. Daarnaast kunnen                   ook externe ouders deelnemen aan onze oudergroepen. Drie gezinnen                 maakten hiervan gebruik.   Het aantal dossier met een dimensie “maatschappelijke noodzaak”               (betrokkenheid jeugdrechtbank, ondersteuningscentrum jeugdzorg of         vertrouwenscentrum kindermishandeling) blijft met 79 % onveranderd hoog.               Een andere relatief belangrijk instroomkanaal blijft geestelijke             gezondheidszorg, goed voor 13 % van alle trajecten.    

  2013  2014  2015 

aantal gezinnen  78  76  76 gezinnen   9 gezinnen vanuit RTH 

Maatschappelijke noodzaak 

66 %  81 %  79 % 

Regio  78 % Vlaams­brabant 9 % Brussel 

89 % Vlaams­brabant 5 % Brussel 

91 % Vlaams­brabant 3 % uit Brussel 

  89 % van onze aanmeldingen komt uit Vlaams­Brabant, met een evenwichtige                     verdeling tussen Halle­Vilvoorde en Leuven. We maken ons ook zorgen om                     onze instroom uit Brussel. Die was traditioneel al laag. Sinds de start van de                           intersectorale toegangspoort is de instroom uit Brussel nog verder geminderd,                   

    

van 9 % van onze gezinnen in 2013 naar slechts 3 %. We vermoeden dat in de                                 multiculturele grootstad het afschrikkingseffect van ingewikkelde           instroomprocedures het grootst is. Deze tendens vraagt verdere reflectie en                   actie in 2016.   Zorg­op­maat is een kernbegrip in onze werking. Ambulant als het kan, maar                       ook 7 dagen op 7 residentieel als dat tijdelijk nodig is. Al te vaak zien we dat                                 “werken op maat” teveel begrepen wordt als “afbouw van het residentiële”. De                       tijd van 'one size fits all', iedereen op zondagavond binnen en vrijdagavond                       naar huis, is al een tijd voorbij. We zien een verdere groei van de flexibele                             trajecten. 44 % van onze trajecten zijn 'flex­trajecten', waarbij                 jongeren minder dan 4 dagen in de voorziening blijven. Evengoed zijn er 13 %                           trajecten waar een jongere 6 dagen per week, of zelfs 7 op 7 in de voorziening                               verblijft.    Grafiek: aantal overnachtingen, jongeren in dagbesteding, ambulante en mobiele gesprekken                   en individuele therapieën (psycho, logo, PMT, dans, Hippo, ergo). Cijfers voor 2014 en 2015. 

 

   Dankzij de meer gedetailleerde registratie sinds 2014 kunnen we een preciezer                     beeld geven van ons zorgaanbod. We zien een vrij stabiel patroon.  ● Residentieel werken blijft daarin belangrijk, met in totaal 8318                 overnachtingen. Het aantal dagen per week dat jongeren in de leefgroep                     varieert van 0 tot 7, met gemiddeld ongeveer 3 overnachtingen.  

    

● De intensiteit van onze contextbegeleidingen ligt gemiddeld op ongeveer                 3 contacten per maand (gezin, school, extern overleg). De verhouding                   begeleidingen ambulant/mobiel is ongeveer 50/50. Het totaal aantal               begeleidingsmomenten bedraagt 2029.  

● Jongeren hebben ongeveer wekelijks individuele therapie (gemiddeld 40               sessie/jaar), samen goed voor 2177 uur therapie.  

● We hebben wekelijks ongeveer 10 dagbestedingen, jongeren van ter                 Wende of Espero die tijdelijk niet naar school kunnen, of structureel geen                       voltijds schools programma lopen. Daarnaast zijn we gestart met een                   dagbegeleidingsaanbod voor externe jongeren in ter Wende (6 jongeren                 in 2015). Binnen het startjaar van dit project was de balans 80 %                         jongeren van ter Wende (378 aanwezigheden), 20 % externen (70                   aanwezigheden).  

  We bouwen ook verder aan een breed arsenaal van methodieken  

• We bouwen verder expertise op rond trauma­begeleiding. We               ontvingen Arianne Struyk, internationaal gerenomeerd         trauma­therapeute op een interne studiedag. Haar verhaal hoe               traumagerelateerde triggers jongeren en ouders uit hun ‘raampje’               kunnen brengen sloeg duidelijk aan, en gaf een gedeelde taal. De                     therapeuten verdiepten zich in het werk van Bruce Perry. Ze lazen                     samen zijn boek “de jongen die opgroeide als een hond”. In zijn                       neurosequentieel model vinden we heel wat kapstokken om een                 therapeutische leefomgeving te creëren, vaak bevestiging van keuzes die                 we al maakten, aangevuld met nieuwe inspiratie. We gaan in 2016                     verder op deze ingeslagen weg. Tot slot deden we ook onze eerste                       begeleidingen waarin we EMDR hebben ingezet, een nieuwe               therapeutische benadering (Eye Movement Desensitization and           Reprocessing). Dit waren telkens erg positieve ervaringen.  

 ● Het denken rond Geweldloos verzet blijft een belangrijke               inspiratiebron. We deelden onze ervaring met andere voorzieningen op                 verschillende vormingsmomenten. Onze oudergroep rond geweldloos           verzet is een gemengde groep geworden met deelnemers uit ter Wende,                     uit Espero en externe ouders.  

 ● (V)echstcheiding is al geruime tijd een maatschappelijk relevant               thema. We konden met de steun van Famcova en Inner Wheel Zavel 10                         medewerkers opleiden in “Kinderen­uit­de­Knel”, een veelbelovend           groepsprogramma voor ouders en kinderen die gekneld zitten in een                   chronisch conflictueuze scheiding. Zes ex­koppels komen samen in               

    

oudergroep, de kinderen delen ondertussen ervaringen in de               kindergroep. Samen met de collega’s van Tonuso, ‘t Pasrel, CGG PassAnt                     en CAW Halle­Vilvoorde willen we deze werkwijze in Brussel en                   Halle­Vilvoorde introduceren. We werken daarbij nauw samen met               project van CGG Vlaams­Brabant Oost in Leuven, en andere Vlaamse                   projecten. Espero maakte voor dit Vlaams samenwerkingsverband de               website www.kinderenuitdeknel.be 

 ● Geïnspireerd door het onderzoek “Sur ma route” van Cachet rond de                     overgang naar zelfstandig wonen, namen we ‘zelfstandigheid’ als thema                 binnen de werkgroep zorgvernieuwing. Krijgen jongeren in voorzieningen               wel genoeg kansen om dagdagelijkse klussen te zien gebeuren, een                   handje te helpen ? Nu is de overgang erg groot: in een leefgroep gebeurt                           er veel voor je, achter de schermen, en dan moet je op 17 plots op eigen                               benen leren staan. Ludieke Poetscursussen voor pubers, maar evengoed                 ideeën om diensten zelfstandig wonen al eens vaker langs te laten                     komen in onze pubergroepen voor enkele thema­avonden passeerden de                 revue, en kregen handen en voeten.  

 ● Klassiekers als de moedergroep (ter Wende) en de moeder­kind,                 vader­kind activiteiten (Espero) liepen door. De vadergroep in ter Wende                   evolueerde naar gezinsactiviteiten, telkens gekoppeld aan een             schoolvakantie: een gesmaakte halloweentocht en een leuke maskerade               in de krokusvakantie! We hadden extra aandacht voor broers en zussen                     

van jongeren die bij ons verblijven, door             specifieke Brussen­activiteiten.  

   

Halloween en Brussen activiteit.  

      ● Ook ervaringsgericht leren in de natuur blijft een klassieker. 15                   jongeren uit ter Wende namen deel aan de Challenge, een initiatief van                       de collega’s van Terbank. Beide leefgroepen van Espero trokken in de                     paasvakantie naar de Ardennen, voor een drie­daagse ‘natuur­talent’.               Rotsklimmen, raften, dropping, … bieden heel wat kansen om                 onvermoede talenten zichtbaar te maken. Met een prachtig filmpje                 

    

toonde we op onze familiedag al dat natuurtalent ook aan ouders en                       medewerkers. Iedereen unaniem onder de indruk ! 

  ● Steeds vaker merken we dat school lopen onder druk staat. Om                     voldoende preventief te kunnen handelen, versterkten we het aanbod                 inzake dagbesteding.   In ter Wende konden we dankzij inzetten             van vrijwilligers en stagiairs in         dagbegeleiding veel meer individueel gaan         werken en echt inspelen op talenten van             gasten. We kregen prachtige projecten als           een kippenhok, een kruidentuin en         bloemenbollenacties. Telkens weer     momenten waarop jongeren ontdekken dat         ze op een positieve manier iets kunnen             betekenen voor anderen. Op dinsdag en           donderdag stellen we ons dagbegeleidingsaanbod open voor externe               jongeren (tot max. 14 jaar), onder de naam Atlas: Alternatieve Time­out                     Lagere School.       

Vanuit Espero namen we in 2014 mee             initiatief om het samenwerkingsverband       ‘try­out’, op te richten, een         dagbestedingsproject in hartje Brussel.       Februari 2015 konden de eerste jongeren er             starten in de lokalen van Toestand vzw. We               vertrekken vanuit dezelfde filosofie van         krachtgericht werken, vertrekken vanuit       talenten van gasten, kleinschaligheid. In         

2016 zal Try­out Vilvoorde starten.       

    

2. Tijdelijke schakel ?  

We willen jongeren en hun netwerk begeleiden bij het (her) ontdekken van                       ieders eigen krachten, en samen met hen op zoek gaan naar hoe                       dit­unieke­kind­in­deze­unieke­context zo veel mogelijk kansen kan krijgen             om zich te ontplooien. We zien onszelf daarbij als een tijdelijke schakel, een                         plek om terug duidelijk te krijgen hoe het verder moet. 

  Openheid tonen naar het netwerk van kinderen en jongeren, zit in vele rituelen                         in onze werking ingebouwd: de organisatie van een familiedag, een                   broer­zussen activiteit, een gezamenlijke Kick­off bij de start van het                   werkjaar, een Halloween­activiteit, ouderavonden, .... . Tijdens het hele                 begeleidingstraject zoeken we naar manieren om de context te betrekken:                   gezinsgesprekken, huisbezoeken, ronde tafels, oudergroepen, ....  We zien dat “tijdelijke schakel zijn” steeds meer onder druk komt te staan. De                           gemiddelde verblijfsduur neemt voor het derde jaar op rij sterk toe. Van 17                         maanden in 2013, 20 maanden in 2014 zitten we nu op 23 maanden. 6                           van de 27 vertrekkende jongeren verbleef drie jaar of meer. We proberen                       thesis­studenten warm te maken om deze stijging onder de loep te nemen.    Wij merken alvast dat wachtlijsten binnen de langdurige residentiële zorg een                     rol spelen, vooral voor adolescente jongens. We krijgen steeds vaker bij                     aanmelden te horen “zonder prior kom je niet binnen in onze voorziening”. Op                         die manier lijkt een poort­na­de­poort geboren: wil je ergens binnen geraken                     moet je eerst de gewone aanvraag in orde brengen (een lijvig A­doc), om                         vervolgens nog een prior­aanvraag te doen.   Qua uitstroom merken we dat de daling van het aantal jongeren dat naar huis                           terugkeert zich verder doorzet. In 2015 werden net als in 2014 in totaal 40%                           van de jongeren terug naar huis georiënteerd (11 op 27). Enkele jaren                       geleden was dit nog 60 tot 70%. In de andere trajecten komen we meestal                           samen met jongere en gezin tot besef dat voltijds samenleven verbondenheid                     eerder hypothekeert, dan bevordert. We zoeken dan naar verdere vervolghulp                   binnen begeleidingstehuizen, Multifunctionele Centra VAPH of projecten             begeleid zelfstandig wonen.       

    

3. Toegankelijke zorg ­ diversiteit  

Samenwerken, participatie, respect voor eigen keuzes en voor ieders tempo,                   vertrouwen in de groeikracht en de competentie en de kracht van het eigen                         netwerk zijn sleutelwoorden in onze werking. We houden steeds rekening                   met ieders normen en waarden en we handelen met zo groot mogelijk                       respect voor ieders filosofische, morele en religieuze overtuiging. We vinden                   het belangrijk ons centrum zo toegankelijk mogelijk te maken voor alle                     groepen in de samenleving. 

  Participatie is een bijzonder belangrijke peiler in onze werking. Dat krijgt                     natuurlijk op de eerste plaats vorm in de individuele trajecten, in de opmaak                         van handelingsplannen. Op organisatie­niveau proberen we grondig werk te                 maken van de tevredenheidsbevragingen. In 2015 herwerkten we de                 tevredenheidsbevraging van jongeren. De nieuwe vragenlijst zal in 2016                 afgenomen worden door neutrale buitenstaanders. We voorzien ook een                 online­variant, zodat we vlotter en frekwenter feedback van jongeren kunnen                   verzamelen.   Onze deelwerking “Espero” startte ooit met de slogan “hoop voor kwetsbare                     kinderen in een multiculturele samenleving”. Toegankelijkheid voor gezinnen               uit andere culturen is dan ook een logisch aandachtspunt. Het aantal gezinnen                       waar minstens één ouder van een andere culturele achtergrond ligt lager dan                       andere jaren, nl. 15 %. Mogelijk speelt ook hier de impact van de gewijzigde,                           ingewikkeldere aanmeldingsprocedures binnen integrale jeugdhulp. Opnieuw           doet het ons beseffen dat we sterkere voelsprieten naar Brussel moeten                     uitbouwen. We zetten in 2016 alvast de stap naar enkele nieuwe partners,                       waar via rechtsstreeks toegankelijke hulp mogelijke samenwerkingen             verkennen: BUSO Zaveldal, Initiatieven Buitenschoolse Opvang, … .    Ook voor gezinnen in kansarmoede willen we extra aandacht hebben. We                     nodigden in februari een ervaringsdeskundige­in­de­armoede uit, en haalden               de banden met buurtwerking Lampeke weer wat nauwer aan. Mogelijk komen                     er hier in 2016 enkele leuke nieuwe initiatieven. De speelpleinwerking die met                       alle kleuters een nachtje in onze tuin komt kamperen bijvoorbeeld. Maar ook                       supervisie van teams van Fabota behoort tot de mogelijkheden.       

    

 

4. Multidisciplinair samenwerken  Samenwerken is ook binnen onze eigen organisatie een kernwoord. De diverse krachten van de vele personeelsleden en verschillende disciplines benutten we als bron van informatie en inspiratie. Een intensieve uitwisseling en dagdagelijkse samenwerking tussen de verschillende disciplines is cruciaal in onze werking.   Samenwerken betekent op de eerste plaats dat je elkaar moet tegenkomen.                     Naast wekelijkse teamvergaderingen organiseren we heel wat andere               ontmoetingsmomenten: 

– werkgroep NVR (ter Wende), werkgroep zorgvernieuwing (fusie),             werkgroep nevelland (ter Wende) 

– We organiseren verschillende intervisiemomenten over de fusie heen:               gezinsbegeleiding, psychologen en individuele therapeuten,         teambegeleiders en hoofdbegeleiders. 

– Extra teamdagen/startdagen als teambuildingsmomenten (alle teams) – Het Sociaal Economisch inspraakorgaan (SEI, fusie) is het forum voor                   alles om en rond arbeidsvoorwaarden. Hier werkten we aan een nieuw                     arbeidsreglement, verlofafspraken en de impact van de ombouw van de                   werking naar multifunctioneel centrum. 

– Personeelsvergaderingen  – Daarnaast zijn er ook nog volgende vaste vergaderingen: beleidsteam                 (TW), stuurgroep (ESP), groepsleidingsvergadering (TW),         hoofdbegeleidersoverleg, SPT­vergadering (TW). 

 In 2014 deden we in samenwerking met IDEWE een uitgebreide                   tevredenheidsbevraging van onze medewerkers. Deze resultaten hielden             we in 2015 vast in een actieplan psychosociaal welzijn. Vanuit deze bevraging                       kwamen heel wat kleine en grote ideeën, van poetskarren tot een nieuwe                       sollicitatieprocedure, die vervangers/mensen in tijdelijke contracten meer             duidelijkheid en doorstroomkansen biedt. Samenwerken vraagt een             aangename werksfeer als ondergrond.   Samenwerking binnen teams stimuleren is de kerntaak van teambegeleiders. In ter Wende merkten we al enkele jaren dat het aantal uren teambegeleider per team ontoereikend was, en deden we een eerste uitbreiding van uren in 2012. We deden nu opnieuw een herschikking en uitbreiding van uren teambegeleiders, waardoor ieder team zijn eigen teambegeleider kreeg. Tot 

    

2014 waren de opdrachten teambegeleiding Rene, Edward en weekendteam gecombineerd in één 38­uur functie. Vanaf januari 2015 kozen we voor volgende pakketten: ● Teambegeleider Rene + Opnamecoordinatie = 24 uur (19+5) ● Teambegeleider Chris + pycholoog Chris = 38 uur (19+19) ● Teambegeleider Edward, weekendteam en dagbegeleiding = 24 uur (19+5) 

 Deze verandering werd in personeelsvergadering in november 2015 positief geëvalueerd, en gecontinueerd. Er werden ook opnieuw een beperkt aantal extra uren gezinsbegeleiding vrijgemaakt, en extra uren individuele therapie. Binnen de leefgroepen zijn er bijkomende uren voorzien voor  het ondervangen van ADV­verlofdagen.   In Espero versterkten we in 2015 onze logistieke ploeg. We evolueerden van 1 huismoeder (30 uur) naar twee deeltijdse functies (19u en 15u). Dit maakt de functies haalbaarder, en maakt ons minder kwetsbaar bij ziekte of afwezigheid. Deze versterking zorgt er ook voor dat we de ADV­verlofdagen  binnen de logistiek beter kunnen ondervangen. We bevestigden de tijdelijk beslissing om de uren gezinsbegeleiding met 10 % te verhogen (van 23u naar 26 uur). Deze uitbreiding werd definitief.   We stonden het voorbije jaar ook uitdrukkelijk stil bij de rol van de raad van bestuur binnen de organisatie, aan de hand van adviezen rond “Goed bestuur” vanuit het Vlaamse Welzijnsverbond. Dit denkwerk vertaalde zich in een nieuw huishoudelijk reglement voor de raad van bestuur. We maakten ook werk van een verbreding van de algemene vergadering.   Er is een tijd voor alles: voor samenwerken, maar ook voor samen te vieren. 30 oktober genoten we van een heerlijk openingsfeest van de nieuwbouw in ter Wende. We namen met een ter Wende­Espero ploeg voor het eerst deel aan de vaartchallenge.   

    

  

Openingsfeest 30 Oktober De Vaartchallenge      

    

 

5.Vermaatschappelijking van de zorg  

Als voorziening zijn we een onderdeel van een groter geheel. We willen dan ook investeren in samenwerkingsverbanden binnen de jeugdhulp en met andere belangrijke actoren in de samenleving als onderwijs, justitie, welzijnswerk en gezondheidszorg. We hechten belang aan deelname aan verschillende overlegfora om de dialoog met beleidsmakers en de brede samenleving aan te gaan. 

  Als OBC geloven we rotsvast dat een deeltje van onze opdracht ook is ‘observatie en behandeling van de samenleving’. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat onze jongeren en ouders zich welkom weten in scholen, welzijnsvoorzieningen, vrije tijdsinitiatieven, …. .   

• Heel wat jongeren volgen een externe hobby. We hebben vele talenten in                       huis! Dans, voetbal, acro­gym, … . Waar nodig geven we een financieel                       duwtje in de rug vanuit ons eigen sociaal fonds, gespijsd door giften van                         sympathisanten. Tijdens de zomer is ‘kunnen op kamp gaan’ een                   belangrijk aandachtspunt in onze werking. We willen dat onze jongeren                   op 1 september, in het bijzonder de veelblijvers, ook mooie verhalen                     hebben op de speelplaats! Dankzij de samenwerking met               vakantie­participatie en vele andere partners konden 17 jongeren in                 2015 één of meerdere keren op kamp gaan, buiten de leefgroepkampen.  

 • Na 1 jaar integrale jeugdhulp was de roep naar bijsturing groot.                     Medewerkers uit ter Wende en Espero engageerden zich in Zorg voor                     Veerkracht, een initiatief vanuit mensen uit de praktijk om het nieuwe                     decreet integrale jeugdhulp te evalueren. Dit initiatief trok de aandacht                   van de commissie Welzijn van het Vlaams Parlement. In september                   mochten we de leden van de commissie ontvangen voor een                   werkbezoek. Via opiniestukken probeerden we mee het maatschappelijk               debat rond jeugdhulp te voeden.  

 

    

  

• We investeren natuurlijk ook in samenwerkingen met collega's uit                 andere welzijnssectoren. We engageerden ons in 2015 mee in de opstart                     van een intersectoraal netwerk Vlaams­Brabant/Limburg. Dit           samenwerkingsverband van ruim 30 voorzieningen engageert zich om               voor 10 moeilijkste trajecten in deze regio gezamenlijk een zorggarantie                   te bieden. Daarnaast nemen we deel aan volgende               samenwerkingsverbanden:  

• deelname werkgroep kinderpsychiatrie • deelname Link (samenwerking GGZ, bijzondere jeugdzorg,           VAPH) 

• deelname verwijzersforum • deelname netwerkstuurgroep crisis IJH • deelname IROJ Brussel (plaatsvervanger)  • deelname aan werkgroep minderjarigen (VAPH) en Brussels             Regionaal Overleg gehandicaptenzorg.  

• deelname aan Intersectorale Regionale Prioriteitencommissie         (vertegenwoordiger namens de verwijzers) 

• deelname OBC­comité (overleg tussen de zes Vlaamse OBC’s).  • lid van TOOL, uitwisselingtime­outs tussen voorzieningen.  • deelname directiecomite IJH (Vlaams Welzijnsverbond) 

      

• We investeren in de samenwerking met onderwijs: • deelname aan de werkgroep 'schooluitval' • deelname projectgroep ‘try­out’ rond dagbesteding • mee betrokken bij initiatieven in regio Leuven rond               onderwijsaanbod voor kinderen met autisme en/of           gedragsproblemen.  

• organisatie schoolontmoetingsdag, kennismakingdagen voor       scholen 

• stagebegeleidingen voor opleidingen orthopedagogiek,       maatschappelijk werk en psychologie 

    

• workshops binnen opleiding leerkracht • begeleiden eindwerken 

 We zijn ons als organisatie ook bewust van onze eigen maatschappelijke                     verantwoordelijkheid.   

• We nemen een sterk engagement rond sociale tewerkstelling.   • We waren in 2015 opnieuw een werkplek waar deeltijds                 leren/deeltijds werken mogelijk is, om jongeren met risico op                 schooluitval een motiverend leertraject te bieden (Espero). 

• We doen beroep op de Vlaamse ondersteuningspremie om               mensen met minder jobkansen aan het werk te houden (5                   medewerkers).   

• Via de functie 'begeleider­in­opleiding' proberen we allochtone             kandidaten warm te maken voor de sociale sector, door hen de                     kans te bieden een studie binnen volwassenenonderwijs te               combineren met een deels betaalde stage (Espero). 

• We zijn sinds 2014 ook een federale instapstage­plaats voor                 kortgeschoolde werkzoekenden. Na een bijzonder succesvolle           stage, vond de eerste medewerker in 2015 alvast vast werk na                     zijn stage. In andere trajecten merken we dat het voor                   kandidaten niet altijd evident is om terug in een arbeidsregime                   te stappen.  

  

• We zijn ons steeds sterker bewust van onze ecologische impact. Op                     verschillende manieren proberen we onze voetafdruk te beperken, met                 als ambitie tegen 2020 een reductie van 20 % ten aanzien van ons                         gebruik in 2012. Een belangrijke realisatie daarbij was de plaatsing van                     zonnepanelen in ter Wende (10.000 kwh). Ook kleinere acties passen in                     dat kader: zo stapten we in Espero voor melk over naar bio. Een                         beperkte, maar verantwoorde meerkost. We maakten samen met               regionaal Landschap Dijleland een plan om de biodiversiteit in onze                   tuin/park in ter Wende te vergroten, en meer streekeigen planten te                     introduceren. Uitvoering voorzien in najaar 2016.  

       

    

Tot slot: in 2015 hebben we punt gezet aan drie jaar bouwen en verbouwen in                             ter Wende. De laatste fase, een nieuwe vergaderzaal en nieuw                   gesprekslokalen, werd afgerond. Na 1000 dagen lawaai en stof een bijzonder                     plezierig moment !