d

JAARGANG 1

EDITIE 5 – 10 JULI 2019

Pagina 2 van 27

VOORWOORD Warmere temperaturen, meer zonuren, de zomer is eindelijk daar. Het rally-

seizoen nadert dan ook weer haar zomerstop en dus is het langzamerhand tijd

om de balans eens op te maken. We mogen dit jaar misschien wel spreken van

het meest spannende rallyseizoen in jaren tijd, op elk gebied van de sport.

In het WRC is het algemeen bekend dat de strijd ook dit jaar weer zou gaan

tussen de regerend wereldkampioen Sébastien Ogier, zuiderbuur Thierry

Neuville en een ontkende Ott Tänak. Het is nog maar de vraag of die laatste dit

jaar wel te stoppen valt. Vorig jaar was de Toyota-rijder voornamelijk in de

tweede helft van het seizoen erg sterk, en met de huidige minimale verschillen

in het kampioenschap zou Tänak tijdens de komende wedstrijden wel eens kei-

hard kunnen toeslaan.

In Nederland maken kemphanen Bob de Jong en Kevin van Deijne het elkaar

steeds lastiger. Met de afwezigheid van regerend kampioen Hermen Kobus is

De Jong gebrand om de titel te winnen, maar Van Deijne wordt iedere wedstrijd

sterker. Na de ELE Rally is er in de strijd binnen het Open Nederlands Rally

Kampioenschap een concurrent bijgekomen in de persoon van Jasper van den

Heuvel, wat de strijd des te boeiender zal gaan maken.

Tevens valt er in het Nationaal Kampioenschap te genieten van de strijd tussen

regerend kampioen Lambert Parren en de 73-jarige Henk Vossen, die dit jaar

zijn vijftigjarig jubileum in de rallysport viert. Waar Parren na de eerste

wedstrijden toch wel als kleine favoriet werd gezien, sloeg Vossen tijdens de

afgelopen wedstrijden op Nederlandse bodem toe en stelt zich daarmee

kandidaat om de oudste Nederlands rallykampioen allertijden te worden.

In België maakte men zich ondertussen op voor de grootste wedstrijd van

België. Na een lange pauze stond namelijk de Ypres Rally gepland, nadat de

deelnemers half mei deelnamen aan de Sezoensrally in het Limburgse Bocholt.

Opnieuw zagen we daar de Volkswagens het opnemen tegen de Skoda’s, met

een spannendere strijd vooraan dan ooit tevoren.

Terwijl in de Formule 1 het team van Mercedes steeds dominanter wordt, lijkt

de rallysport in onze ogen met de week boeiender te worden. Nog steeds niet

overtuigd? Dan raden we aan om ons Magazine nog maar eens door te

bladeren, want ook daar staan weer de spannendste wedstrijdverslagen en

interviews in combinatie met de mooiste foto’s.

Namens het Team van Rally-World

INHOUDSOPGAVE

3 – Nieuwsflitsen

4 – Interview met…

6 - Showroom

7 – ELE Rally

10 – Vechtdal Rally

12 - Cupblad

14 – Sezoensrally

16 – Ypres Rally

19 – Photo Award

20 – WRC Rally Chile

21 – WRC Rally Portugal

22 – WRC Rally Sardinia

23 – Team van de Maand

25 – Rallye Grönegau

26 - Flashback

27 – Slot

Pagina 3 van 27

VAN DEIJNE ‘GEWOON’ NAAR GTC RALLY

Het was vooralsnog onduidelijk of we Kevin van Deijne terug zouden gaan zien tijdens de Internationale GTC Rally komend weekend rondom Breda. Het duo maakte een zware klapper mee tijdens de Renties Ypres Rally twee weken geleden en de schade aan de Skoda Fabia R5 was aanzienlijk. Inmiddels hebben we de bevestiging dat Van Deijne en zijn navigator Hein Verschuuren gewoon aan de start zullen verschijnen van de GTC Rally, om daar hun strijd in het ONRK te vervolgen met thuisrijder Bob de Jong en Jasper van den Heuvel.

ABBRING MAAKT INDRUK OP WK RALLYCROSS

Na onlangs een sterk debuut te hebben gemaakt in het WK Rallycross is Kevin Abbring er opnieuw in geslaagd een sterk resultaat neer te zetten in Zweden. De Nederlander pakte P4 met de Skoda Fabia en bewijst daarmee naast zijn potentie in de rallysport dat hij in meerdere disciplines mee kan doen op hoog niveau.

Foto: Gerard Tijink

Foto: RX-Inside.be

Stuur de persberichten van uw rallyteam op naar

rally-world@hotmail.com en wij zullen deze

verwerken in de volgende editie van ons Magazine!

Foto: Motorsport.com

DUITSLAND VAN DE KALENDER IN 2020?

Met de terugkeer van de Rally van Japan en wellicht ook de terugkeer van de Safari Rally in Kenia op de WRC-kalender dreigen twee Europese WRC-wedstrijden van de kalender te verdwijnen in 2020. Deze week zal de voorlopige kalender voor volgend jaar gepresenteerd worden, maar geruchten gaan de rondte dat zowel de Tour de Corse als de Deutschland Rally van de kalender zullen gaan verdwijnen. Duitsland maakt al sinds 2002 deel uit van het World Rally Championship, en is op 2009 na sindsdien altijd een vaste waarde in het WK geweest.

Foto: Road & Track

Foto: eWRC.cz

Foto: Liverallypictures

Foto: Bert Vlijm

TOPAFFICHE VOOR DE NACHT VAN ACHTMAAL

10 R5’s, handenvol aan BMW’s en een aantal buitenlandse inschrijvingen. Al met al lijkt de 32e editie van de GTC Rally een topeditie te gaan worden. Het is opnieuw een tweedaags evenement geworden met onder meer de beruchte ‘Nacht van Achtmaal’ en de spectaculaire showproef op Breda Airport. Wilt u meer weten over deze wedstrijd? Kijk dan op www.gtcrally.eu en ervaar de Brabantse klassieker!

Foto: Harrie van Beek

Pagina 4 van 27

PROFILE

Naam: Geert ter Harmsel &

Ellen Nijland

Leeftijd: 34 & 33 jaar

Plaats: Rijssen

Info: Rallystel

In het Overijsselse Rijssen wonen de 34-jarige automatiseerder Geert en de 33-jarige

boekhoudster Ellen samen als snel stel. Beide zijn fans van snelle auto's, roadtrips en verre

reizen. Daarnaast zijn de twee ook nog fanatiek rallysporter, en dat niet zonder succes. Kortom,

redenen genoeg voor Team Rally-World een praatje met het duo te gaan maken.

Palmares: Geert ter Harmsel Van 2008 t/m 2010 fungeerde Geert als navigator van Bert-Jan Prins waarna hij in 2015 besloot om zijn debuut te gaan maken als bestuurder. Na een aanloop met een Peugeot 205 GTI tijdens enkele wedstrijden gedurende 2015 en 2016 werd in 2017 en 2018 de titel in de Peugeot 206 Rally Cup door Geert binnengehaald. Van de in die vier jaar twintig gereden wedstrijden werd er slechts 1 keer door pech niet gefinished wat behalve Geert’s stuurcapaciteiten benadrukt tevens het resultaat is van de zorgvuldige auto preparaties door Geert zelf uitgevoerd in eigen huis.

Palmares: Ellen Nijland In eigen huis vinden we ook Ellen die al even succesvol bezig is als navigatrice. Haar debuut was tijdens ADAC Rallye Saar-Ost in 2017 naast Geert waarbij de toon meteen gezet werd; het duo ging daar met de eerste bekers naar huis en was daarbij een passie rijker. Vervolgens werd in 2018 een drietal wedstrijden met Geert gereden, waarna Ellen dit jaar vaste bijrijdster van 206-Cuprijder Ron Buninga is geworden. Ondanks het missen van de Zuiderzee Rally (Omdat daar in de Short gereden werd voor de Cup) staat Ellen inmiddels tweede in de RC4-klasse van het NK Rally 2019!

Geert, wat trok jou het meest om te gaan deelnemen in de Peugeot 206 Rallycup?

Geert: ‘De wedstrijden die we hebben afgewerkt met de Peugeot 205 GTI waren goed te doen.

De 205 was een lekker lichte auto die ik ook goed naar mijn hand kon zetten. Wat ik miste met

deze auto waren de directe concurrenten, ofwel de competitie onderling. De 206 Cup was daarom

een uitkomst voor ons. De 206 mag dan wel zwaarder zijn dan de 205, wat voor minder beleving

zorgt, maar omdat je in Cup verband toch meer gedreven wordt om er het uiterste uit te halen

om de rest voor te blijven trekt de 206 mij op dit moment meer dan de 205.

Foto: Robbin Bruins

Toch ben je als tweevoudig

kampioen uit de Cup gestapt?

Geert: ‘Klopt, het werd tijd voor

een hele nieuwe uitdaging in de

vorm van het verwezenlijken van

een lang gekoesterde wens: het

rally-klaar maken van een Subaru

Impreza. Het moest van mij per se

een eerste type zijn. Om van dat

type nog een competitieve auto

van te maken, dat lijkt me echt

geweldig. Ik ben nu halverwege

met de opbouw. Heel misschien

staan we dit jaar dus nog aan de

start met het nieuwe rallywapen,

maar waarschijnlijk krijgt de auto

volgend jaar pas de vuurdoop’.

Het lijkt voor de hand te liggen dat je tegen die tijd aan de start staat met Ellen…

Geert: ‘'Dat zou je wel denken ja, maar die kans is klein. Onder meer omdat Ellen al toezeggingen

heeft gedaan aan Ron Buninga, waarmee ze in 2020 waarschijnlijk bewust voor het Nationaal

Rally Kampioenschap zullen gaan met een Peugeot 206 RC. Een voor hun logische vervolgstap

met een aardig wat snellere auto dan de 206 XS uit de Peugeot 206 Rally Cup.’

Pagina 5 van 27

Ellen, op dit moment sta je er goed voor in het NK,

wat verwacht je van de tweede helft van het seizoen?

Ellen: ‘We staan er inderdaad goed voor, ondanks het missen

van de Zuiderzeerally. We kozen toen voor de Short Rally

omdat deze onderdeel was van de 206 Cup. Achteraf is het

eigenlijk best jammer dat we toen al niet voor het NK hadden

gekozen, niet wetende dat we er nu zo positief voor zouden

staan. Aan de andere kant is bijvoorbeeld scoren voor het

kampioenschap in de Hellendoorn Rally alweer uitgesloten

door familieverplichtingen hetzelfde weekend. De verwacht-

ingen zijn dus niet echt hoog gespannen. Ik hoop nog wel in

Hellendoorn aan de start te verschijnen, maar dan zal dat de

Short Rally zijn. Er is dan net iets meer tijd voor de start van de

wedstrijd en ik kan voor deze gelegenheid plaatsnemen naast

Marcel Lamme.’

Ellen: ‘Het is mooi om te zien dat de startvelden weer toenemen. Wel

hoop ik dat er bij sommige toekomstige wedstrijden wat meer

onverhard wordt inbegrepen in het parcours en er in ieder geval wat

minder lange rechte rechte stukken zijn dan nu soms het geval is. De

ELE Rally was een mooi voorbeeld van hoe het kan: een mooie

afwisselende wedstrijd met maar liefst 20% onverhard! Uiteraard

hopen we verder dat er voor de 206 Cup als instapklasse meer

aandacht komt. We staan daar toch inmiddels met minimaal 15 auto’s

aan de start. Daarnaast zou er eigenlijk een betaalbare vervolgklasse

moeten komen, om de nieuwe aanwas verder de sport in te helpen.’

Wat vinden jullie van het huidige rallyklimaat in Nederland?

Foto: Roy Venema

Tot slot zijn we benieuwd naar jullie mooiste ervaring

in de rallysport tot nu toe?

Ellen: ‘KP Wintelre tijdens de afgelopen editie van de ELE Rally

was fantastisch om te beleven. Ik ben natuurlijk al fan van

onverharde proeven, maar van die proef kan ik geen genoeg

krijgen. De tweede maal Wintelre was minder voor onze bijna

standaard cup auto door de uitgereden paden 'dankzij ' die 4x4

offroad voertuigen. Echter, mijn mooiste ervaring in de sport

tot nu toe was de proef met Ron over het militaire terrein

tijdens de Rallye Buten un’ Binnen. Maar liefst 14 minuten aan

volle concentratie vereist, in een proef van ruim 17 kilometers,

waarvan nog geen honderd meter rechtuit. Fantastisch!’

Geert: ‘Voor mij was KP Wintelre in 2018 onvergetelijk! We

reden daar de 4e tijd algemeen in de ELE Short Rally wat

achteraf beslissend bleek te zijn in het uiteindelijk behalen van

onze tweede titel in de 206 Cup. Ook de lekker lange technische

proef 'Hellendoorn' in de Hellendoorn Rally is wat mij betreft

een topper waar inzicht belangrijker is dan motorvermogen…’

Foto: Jetskiplaza Rallyteam

Sneak preview van het nieuwe rallywapen van Geert ter Harmsel

Pagina 6 van 27

De klassieke Snoek was dit jaar nog een

aantal keren te zien in Nederland, met

aan het stuur Harry Martens (waarvan

ook bovenstaande foto uit zijn garage

komt). Naast Nederlandse wedstrijden

werden er met dit rallywapen tevens een

aantal wedstrijden in het buitenland af-

gewerkt, waaronder de beroemde Eifel

Rallye in Duitsland. Het laatste optreden

van de Citroën was tijdens de Visual Art

Rally, daar waar het gruwelijk misging

voor de equipe Harry Martens & Marcel

Schoneveld. In een beruchte bocht op KP

Kallenbroek, waar diverse equipes er al

hard waren afgegaan op dat moment,

schoof de auto van de baan om tegen

een boom terecht te komen. Daarmee

kwam er een abrupt einde aan de

wedstrijd en vooralsnog de optredens

van de DS 23 in Nederland. De foto na de

crash leek aan te duiden dat de auto

compleet afgeschreven was, maar niets

weerhield Harry ervan om met man en

macht te werken aan de heropbouw van

deze wagen. Hopelijk zien we jullie snel

terug op de rallypaden en voor nu succes

met de verdere opbouw!

In onze rubriek ‘Showroom’ valt er ditmaal weinig te ‘showen’. Bovenstaande foto is immers niet echt meer een auto te noemen. Toch wordt er hard aan gewerkt om de klassieke Citroën DS 23 weer op de rallypaden te krijgen, en wanneer dat zover is, mogen we toch zeker wel spreken van

de terugkeer van één van de meest legendarische rallyauto’s op Nederlandse bodem.

Pagina 7 van 27

Onder een stralende lentezon werd op het kerkplein te Son de alweer 55e editie van de ELE Rally in stijl afgetrapt. Vier verschillende

wedstrijden over twee dagen met in totaal 17 klassementsproeven op het programma. Het recept was er, en het diverse deelnemers-

veld zou deze ELE Rally bijzonderder dan ooit tevoren maken.

De Jong vs Heuvel Al direct na de start van de eerste proef gaat het hard tegen hard in de strijd om de eindzege. Grootste favorieten waren Bob de Jong (winnaar van de Visual Art Rally) met de Hyundai i20 R5 en Jasper van den Heuvel met de Ford Fiesta R5, waarvan de laatstgenoemde zich inmiddels ook heeft ingeschreven voor het Open Nederlands Rally Kampioenschap. Als leider in deze titelstrijd mocht De Jong het spits afbijten en deed dit ook gelijk als snelste, door een scratchtijd te klokken op de openingsproef. De daaropvolgende proef klokken De Jong en Van den Heuvel exact dezelfde tijd, maar op de derde proef bij Somerlo weet De Jong een gat te slaan van bijna 9 tellen op de Terschuurder. Wanneer de tweede bouclé in het donker wordt verreden, vecht Jasper zich voorzichtig terug. Opnieuw zou de grootste klap worden uitgedeeld tijdens de tweede doortocht op KP Somerlo, maar ditmaal in het voordeel van Van den Heuvel en navigatrice Lisette Bakker. Zij gaan na 6 klassementsproeven als leiders de nacht in met 4.7 seconden voorsprong op De Jong. Daarachter mengen ook Kevin van Deijne en de rentreemakende Jeroen Swaanen zich ook sterk in de strijd vooraan door het verschil slechts binnen de 30 seconden te houden. Alle vier willen vól voor de zege gaan tijdens de Brabantse klassieker.

Swaanen verliest Vooral Jeroen Swaanen maakte indruk op de vrijdagavond, door zich na zo’n lange afwezigheid weer te melden bij de huidige Nederlandse top. De tweevoudig kampioen staat erom bekend dat hij met niets minder dan de zege genoegen neemt, en ging dan ook vol in de aanval op de zaterdagmorgen. Op de openingsproef ging de Skoda-rijder er echter misschien iets te agressief in. Op de rondkoers bij Spoordonk kwam de Fabia R5 eerst al in aanraking met een chicane. Na dat incident zette Swaanen nog een extra tandje bij, maar hij had zijn waarschuwing al gehad. Het volgende incident waarbij de equipe rechtdoor het bos in schoot zou dan ook het einde van de wedstrijd betekenen voor Jeroen en navigator Erik de Wild (ex-navigator van Hermen Kobus). Met dit duo uit de wedstrijd bleven er 3 favorieten over in de strijd om de eindzege. De Jong en Van den Heuvel bleven tijdens de eerste bouclé op de zaterdag stuivertje wisselen met elkaar. Na afloop van de eerste lus van drie proeven was de voorsprong van Van den Heuvel 12.7 seconden, waardoor er nog van alles mogelijk zou zijn wanneer we de lus voor een tweede keer zouden gaan rijden. De Jong wist het gat tijdens de drie proeven minimaal te dichten naar 12.2 seconden, terwijl Van Deijne door een fout op de proef Wintelre te ver op achterstand kwam.

Slotfase De avondsessie van de zaterdag werd ge-kenmerkt door de lastige buitenproef bij Sint-Oedenrode en de publiekstrekker op het industrieterrein van Ekkersrijt. Tijdens de eerste maal Sint-Oedenrode lijkt de zege ineens uit handen te glippen van de winnaar uit 2017, want Van den Heuvel verrast zich in een haaks linkse en verliest enkele kostbare tellen om weer terug op de baan te geraken. Ondertussen heeft echter ook De Jong zijn eigen problemen. Op zijn beurt werd er een boomstronk geraakt door de Hyundai tijdens de tweede doortocht op Sint-Oedenrode, waardoor de Brabander iets van het gas ging en de gelegenheid gaf aan Jasper om definitief het verschil te maken. Op de slotproef bij Ekkersrijt zagen ruim 10.000 toeschouwers hoe Van den Heuvel en Bakker voor de tweede keer aan de haal gaan met de zege in de ELE Rally, terwijl De Jong aan kop blijft van het ONRK. Een realistische Van Deijne blikt op zijn beurt positief terug op deze wedstrijd en eindigt als derde algemeen, mede profiterend van een straftijd die Erik van Loon ontvangt voor het afsnijden van een stuk parcours, wat de Skoda-rijder liet terugvallen naar een vijfde plek achter de oude Mitsubishi van Piet van Hoof.

Foto: Bert Vlijm

Pagina 8 van 27

Nationaal Kampioenschap Naast de strijd in het Open (Internationale) Kampioenschap, ging het er in de strijd binnen het Nationale Kampioenschap hard aan toe. Voornaamste titelkandidaten Henk Vossen en regerend NK-kampioen Lambert Parren kwamen in en rondom Son wederom recht tegenover elkaar te staan. Parren stond er voorafgaand deze wedstrijd het beste voor met twee uit twee zeges, maar in eigen huis hoopte Vossen maar al te graag het verschil te maken. De eindzege ging naar geen van beiden, want het was Gerard Tijink die de Nederlandse primeur met de Volkswagen Polo R5 bekroonde met de zege. Brababander Antoine van Ballegooijen eindigde op zijn beurt als tweede in zijn thuiswedstrijd met de Mitsubishi Lancer Evo X. Daarachter bleef het lange tijd spannend tussen Vossen en Parren, maar het was de Mitsubishi-rijder die met 13.3 seconden verschil wederom in het voordeel was en daarmee zijn leiderspositie in het kampioenschap wist te verstevigen. Ad Smits eindigde vervolgens achter de twee en maakte daarmee de top 10 van het klassement compleet.

Foto: Bert Vlijm

Foto: Bert Vlijm

Griep In de strijd tussen de tweewielaandrijvers waren het vooral de voortrekkers die het voortouw namen. Martin Nortier, navigator van Gert-Jan Kobus, had last van griep gedurende het weekend, waardoor drie proeven op de vrijdagavond zonder notes moesten worden afgewerkt en dat uiteraard ervoor zorgde dat Kobus JR een licht nadeel had tijdens deze wedstrijd. Desondanks hield het duo op zaterdag stand en versloeg belangrijkste concurrent Jan de Winkel met de Renault Clio R3. In het algemene klassement werd Gert-Jan slechts 10.6 seconden gescheiden van Pierre Brouwer met de Mitsubishi, wat hem en Martin een 13e positie opleverden.

Foto: Ruben Vlijm

Historics Naast de 55e ELE Rally stonden er zoals gezegd nog drie andere evenementen op het programma. Zo ook de ELE Historics Rally, die veel auto’s uit de nog eerste paar edities terug aan de start bracht. In het Historic-klassement stond er geen maat op de Lancia Delta HF Integrale van Jef van Hooft en Edith Gevers. De tweede positie ging vrij verrassend naar de Triumph TR8 van Ton Cornelissen en Jeroen van den Broek, gevolgd door Rob Kroot en Barry Janssen met de BMW 320. Diverse bijzondere namen stonden tijdens dit evenement aan de start, waaronder ook de Schot Robert Millar genavigeerd door Nederlander Midas Nelissen (zie afbeelding). Zij brachten een Ford Cortina GT aan de start waarmee ze oude tijden deden herleven op Ekkersrijt.

R5-debuut Ook in de Short Rally hadden we een aantal opvallende deelnames. Meest bijzondere naam aan de start was toch wel Antoine Bies-heuvel. Waar we Biesheuvel normaal gesproken kennen van de optredens met de Nissan 350Z en de uitstapjes met de Talbot Sunbeam, stapte hij ditmaal in een Hyundai i20 R5 van Team Rally Sport. Met succes, want hij en Saskia Bleijenberg sloten hun debuut af met de eindzege in een Short Rally. Tweede positie daar ging opvallend genoeg naar Piet-Hein van der Heijden en zijn Peugeot 208 R2, waarmee hij sinds zijn crash tijdens de Twente Rally vorig jaar niet meer deelnam. Bjorn Molkenboer weet het ritme met de Mitsubishi Lancer Evo VI steeds beter te vinden en eindigde keurig voor de BMW M3 van Janjur Monshouwer en Jeroen Docter, die desondanks nog altijd de leiding in het Short Rally Kampioenschap stevig vasthouden met al drie zeges dit jaar op zak.

Foto: Patrick Sundermeijer

Pagina 9 van 27

BRUUT! Het vierde en laatste evenement dat werd verreden rondom Son in het weekend van vrijdag 24 en zaterdag 25 mei was de ELE Cross Country Rally. Aan deze wedstrijd verschenen diverse offroad-wagens waarvan sommige bijvoorbeeld ook zijn ingezet tijdens de Dakar Rally. De winst ging naar Joost Hofmans met de Colin McRae Buggy, maar dé man van de wedstrijd was toch wel Michiel Becx met zijn Mitjet. Wanneer je het over bruut hebt, bezorgde Becx de Nederlandse rallysport misschien wel het meest brute optreden in jaren. Het was een optreden waar nog lang over werd nagepraat, en wij kunnen er over meepraten.

Foto: Thom Verwijmeren

Klapper van de wedstrijd Opnieuw reiken we de prijs uit die liever niemand wil hebben tijdens een rally. Het belangrijkste is natuurlijk dat iedereen onge-deerd aan de finish komt. Jeroen Swaanen noemde wij al eerder als een van de nominaties. Maar waar de klapper niet spectaculair was, was de redding tijdens de openingsfase dat zeker wel. Het duo schoot op hoge snelheid rakelings langs een boom en ging door het weiland terug het parcours op. Wellicht dat we speciaal voor hem en Erik de Wild daarom ook maar een ‘Redding van de wedstrijd’-award moeten uitreiken. De klapper van de wedstrijd in onze ogen kwam echter vanuit de Cross Country Rally op de vrijdagavond, waar één van de equipes tegen een boom klapte. De foto spreekt soms boekdelen, wat in dit geval niet anders is.

Foto: Jeroen Swaanen

Foto: Monique Verhagen

2020-editie Na het fantastische weekend waarin de ELE Rally voor het eerst zijn tenten had opgeslagen in Son waren er de nodige tevreden blikken te zien bij de organisatie. Wedstrijdleider Radboud van Hoek is zeer content: “Wat hebben we in Son en Breugel een geweldige partner gevonden en wat was het een happening, met name op het Kerkplein waar het startpodium stond opgesteld. Ook Transportbedrijf De Rooy zijn we enorme dankbaar, want zonder hen had de hele verhuizing niet plaats kunnen vinden. De 56e editie van de ELE Rally zal plaatsvinden op 5 en 6 juni 2020.

Foto: Ruben Vlijm

Foto: Bert Vlijm

KLIK HIER VOOR HET VIDEOVERSLAG VAN DE ELE RALLY

Pagina 10 van 27

Foto: Henrico van der Dussen

Nattigheid Hoewel het dus grotendeels droog bleef in de Prima/Acon Vechtdalrally, lagen de wegen er in de openingsfase nogal glad bij. De Short Rally mocht het spits afbijten, en daar werden gelijk de eerste waarschuwingen uitgedeeld. Dat merkten onder meer het duo Arendsen met de Honda Civic. Als één van de eersten gingen zij van start, maar amper 100 meters na de start was Rick bijna de macht over het stuur kwijt toen de auto in de berm raakte en begon te glijden. De fout kon gecorrigeerd worden maar het vertrouwen bij het duo was al snel verdwenen. Na de Short Rally was het tijd voor de deelnemers van de ‘moderne’ Rally. Henk Vossen mocht met de Fiesta R5 als eerste van start. Dit onder meer wegens het forfait van Hans Weijs, die in eerste instantie van start zou gaan met de Volkswagen Polo R5, maar door de vele branden wereldwijd bij deze auto het risico niet wilde lopen. Voor de eindzege moesten we de competitie dus gaan zoeken bij de deelnemers die tevens rijden voor het kampioenschap. Vossen mocht zo onder meer concurrentie verwachten van de Citroën DS3 R5 van Roald Leemans, de vaste Mitsubishi-garde bestaande uit o.a. Lambert Parren, Ad Smits en Gerard Tijink, en de niet voor het kampioenschap rijdende Michiel Becx. Voor het eerst in jaren zagen we hem terug op Nederlandse bodem met de Ford Fiesta R5. Het was echter nog maar afwachten in hoeverre Becx zich kon meten met de rest.

Na volop zon tijdens de ELE Rally leken de donkere wolken boven Hardenberg het niet droog te gaan houden op zaterdag 15 juni.

Ondanks wat druppels die vielen tijdens de eerste klassementsproef bleef het gelukkig droog en konden we ons opmaken voor het

vervolg van de strijd om het Nederlands Rally Kampioenschap.

Dominant Op die vraag kregen we al heel snel antwoord. Becx kende naar eigen zeggen een moeizame openingsfase en had het gevoel al veel tijd verloren te hebben na drie proeven. Op dat moment waren Becx en navigator Edwin Kuij-pers echter al bijna een halve minuut sneller dan de concurrentie. Daarmee werd stiekem al aangegeven dat het duo simpelweg een maatje te groot was voor de rest van het deelnemersveld. De strijd om de tweede plek was daarentegen des te interessanter. Een- ieder wist maar al te goed dat Parren tijdens deze wedstrijd definitief het verschil kon gaan maken in het kampioenschap. Hij en co-rijder John Coumans gingen dan ook opnieuw als snelste van start. Maar de concurrentie sloeg terug op de rondkoers bij Holtheme, waar zowel Vossen als Ad Smits voorbijgingen aan de regerend kampioen. Tijdens de tweede lus van drie proeven krijgt Becx alle ruimte om de leiding uit te bouwen, en was daarmee op weg naar de allereerste zege uit zijn rally-carrière. De nummers twee, drie en vier in het klassement hadden de focus vooral op elkaar gelegd. Het verschil was binnen de tien tellen tussen de drie wanneer we richting de vijfde proef gingen. Tijdens die proef en de tweede doorkomst bij Holtheme kon Vossen een klein verschil maken, wat tijdens de derde bouclé voldoende was om de tweede plaats in de wacht te slepen. Smits werd keurig derde met Parren dit keer als verliezer op plek vier.

Best of the Rest Één van de namen die we missen in het klassement was die van Roald Leemans, de pechvogel van dit rallyseizoen. Al tijdens de eerste proef moest hij zijn Citroën DS3 aan de kant zetten en mag daarmee zijn derde schrapresultaat toe-voegen na slechts vier wedstrijden. Dat gezegd hebbende werd de top 5 zonder Leemans compleet gemaakt door de Mitsubishi van Gerard Tijink, die na een sterk optreden in de ELE Rally met de Polo ook met de Mitsubishi in de buurt bleef van zijn concurrenten. De snelste tweewielaandrijver van het veld waren uiteindelijk Wim en Nadia Muilwijk met de BMW M3 E46, die zich voor de Opel van thuisrijder Bertram Altena wisten te plaatsen. Ger Haverkate klokte veel snellere tijden dan voorheen met de Subaru en kwam daarmee op een sterke achtste positie algemeen terecht. Ger gaf aan weer druk bezig te zijn met de opbouw van een BMW M3, waarmee hij volgend jaar weer aan de start hoopt te verschijnen. Terwijl Muilwijk de winst pakt bij de achterwielaandrijvers werd Martijn Kool de verrassende winnaar bij de voortrekkers. De pas aan het begin van het jaar overgestapte Kool (van circuit- naar rallysport) rekende onder meer af met de Deen Thomas Andersen, die de top 10 compleet maakte.

Pagina 11 van 27

Historics De grootste spanning tijdens deze wedstrijd was ongetwijfeld te vinden bij de Historics. Maar liefst vier equipes streden om de eindoverwinning. In de openingsfase nam Marcel Ludwig met zijn Audi Quattro A2 de snelste start met de titelverdediger Wouter Koenderink in zijn kielzog. Daarbij blijft ook de Belgische Opel-rijder Christophe de Leeuw, bij-gestaan door Jorie Christiaens, in de voetsporen treden van de twee. Tot slot was er nog Jan Nijhof, die met de Opel Manta A verder in het veld startte. Bij de finish leek de eerste zege voor Ludwig een feit, maar toen Nijhof als een duveltje uit het doosje op de laatste proef een scratchtijd klokte, ging hij er op het laatste moment nog met de zege vandoor.

Ascona Geen M3, maar de Ascona werd weer uit stal gehaald voor de Vechtdal Rally. Veel verschil zou het niet maken, want wederom waren Janjur Monshouwer en Jeroen Docter de concurrentie te snel af. Het duo leek nog een beetje roestig tijdens de openingsfase maar herpakte zich vervolgens sterk. Harry Meijers opent met een andere Ascona het snelste, maar zou uiteindelijk als derde algemeen eindigen achter de Mitsubishi van Bjorn Molkenboer. Rick Arendsen eindigt als snelste voorwiel-aandrijver als vierde voor Ramon van de Lindeloof, die op zijn beurt ziet hoe oponnent in het kampioenschap Wilbert van den Burg een frisse duik nam in een sloot bij Holtheme, en daar met zijn Nissan niet meer uit kwam. Foto: Henrico van der Dussen

Spektakel Een nieuwe hoofdsponsor en vernieuwde proeven leverde de organisatie van de Vechtdal Rally een recordaantal deelnemers op. Het publiek genoot ’s middags van de doorkomsten van de snelle mannen, maar ook de Historics trekken iedere wedstrijd meer bekijks met oude Porsches van toen, bruut Audi-geweld en ouderwets dwarse BMW’s. Ook onder de deelnemers werd enthousiast gereageerd, waarbij sommigen de wedstrijd zelfs bestempelde als ‘best georganiseerde wedstrijd van Nederland’.

Foto: Henrico van der Dussen

Foto: Henrico van der Dussen

Foto: Harrie van Beek

Foto: Henrico van der Dussen

2x Boom De klapper van de wedstrijd was ditmaal een opvallend incident van Sander Drijber en zijn Subaru Impreza WRX Sti. Waar hij hierboven nog ongeschonden doorkomt, gaat het enkele kilometers later mis in een flauwe rechtse op het onverhard. De Subaru tikt een boompje aan en wordt vervolgens tegen een boom aan de andere kant van de weg gelanceerd, met veel schade tot gevolg.

KLIK HIER VOOR HET VIDEOVERSLAG VAN DE VECHTDALRALLY

Pagina 12 van 27

Foto: Bert Vlijm

Na een mooie strijd mogen Michael Kamper en Henk van de Brug zich opnieuw kronen als winnaars van de ELE Rally. Met de

inmiddels door iedereen geliefde BMW 130i eindigde het duo voor de equipes Marc & Jordy de Groot en Dennis & Frank-Willem

Jochems. Jan Nijhof en Henk-Jan Elbert waren de enige die de finish niet te zien kregen.

Tussenstand BMW 130i Challenge na Ronde 2: 1. Michael Kamper & Henk van de Brug (48 pt)

2. Marc de Groot & Jordy de Groot (42 pt) 3. Jan Nijhof & Henk-Jan Elbert (33 pt)

4. Dennis Jochems & Frank-Willem Jochems (20 pt) 5. Jeroen van Beugen & Joël Ebbers (0 pt)

Foto: Gert-Jan Schutte

Kamper vs Nijhof Vanaf de eerste meters ontpopte zich gelijk een spannend duel tussen Michael Kamper en Jan Nijhof, die in de Zuiderzeerally ook al recht tegenover elkaar kwamen te staan. Het waren Michael en Henk die tijdens de eerste bouclé drie scratchtijden klokten, maar naarmate het donkerder werd kwamen Jan en Henk-Jan steeds beter in hun ritme en wisten de leiding over te nemen in het klassement na de voorlaatste proef. Op de laatste proef waren het toch weer Michael en Henk die aan het langste eind trokken en als leiders de nacht in gingen. Nadat de zaterdag werd afgetrapt met een rondkoers bij Oirschot trokken de deelnemers richting een nieuwe klassementsproef bij Best, bestaande uit een deel industrieterrein en een deel onverhard. Het was opnieuw uitkijken naar hoe Kamper en Nijhof het elkaar lastig zouden gaan maken tijdens de tweede dag, maar helaas kwam aan dat verhaal snel een einde. Jan en Henk-Jan moesten de handdoek vroegtijdig in de ring gooien en daarmee kwam er geen vervolg op hun sterke debuut in de Challenge tijdens de Zuiderzeerally. Ineens hadden Michael en Henk ruimschoots de leiding in handen wat voor de strijd vooraan uiteraard wel jammer was voor beide partijen.

Zandhappen Na de twee openingsproeven op de zaterdag was het tijd voor een van de meest fameuze klassementsproeven die de ELE Rally rijk is. De proef bij Wintelre, grotendeels bestaande uit puur onverhard en daarmee een unieke klassementsproef op Nederlandse bodem. Waar de strijd om de overwinning reeds beslist leek, was de strijd om de tweede positie nog volop aan de gang. Vader en zoon De Groot namen het daar op tegen vader en zoon Jochems. Op de vrijdagavond was het al stuivertje wisselen tussen de twee equipes, met Dennis & Frank-Willem Jochems als snelste duo na de openingsdag. Zaterdag vochten Marc en Jordy de Groot zich echter sterk terug en wisten het gat te dichten tot slechts 1.2 seconden na KP Best, om op KP Wintelre toe te slaan door de tweede plek over te nemen. Niet eerder was het zo spannend in de Challenge tijdens deze wedstrijd, en dat beloofde nog wat voor de rest van de dag. Tijdens de tweede lus, van nogmaals de proeven bij Oirschot, Best en Wintelre, leken Marc en Jordy de voorsprong op Dennis en Frank-Willem iets te vergroten, terwijl Michael en Henk op hun beurt door problemen hun voorsprong aanzienlijk zagen slinken. ’s Avonds stonden er nog vier klassementsproeven op het programma. Tweemaal de altijd lastige proef bij Sint-Oedenrode en tweemaal de industrieproef bij Ekkersrijt. Tijdens de avondsessie konden Michael en Henk de wedstrijd afsluiten met hun eerste zege van dit seizoen. Marc en Jordy gaven hun achtervolgers tevens geen schijn van kans om in de buurt te komen, met de tweede positie als beloning. Voor Dennis en Frank-Willem viel er verder weinig op te merken, na een lange winterstop hadden zij zich immers zeer sterk standgehouden tijdens pas hun eerste wedstrijd van dit seizoen.

Pagina 13 van 27

De 206 Rally Cup sloeg de ELE Rally over en had enkele weken later de Vechtdal Rally op het programma. Ruim een vijftiental equipes

stonden weer aan de start, met eigenlijk maar één brandende vraag: Wie stopt de broertjes Schenkeveld?

In de voetsporen van… Na twee overwinningen voor het duo Schenkeveld & Schenkeveld moest de concurrentie vol in de aanval in Hardenberg. Aanvankelijk zagen we een sterke opening van vader en zoon Teiwes, die 2.6 seconden sneller waren dan de leiders in de Cup. Heel lang mochten Dylan en Johan Teiwes echter niet van hun leiding genieten, want op de tweede proef moest het Barneveldse duo het alweer uit handen geven. Rudy en Joost deden vervolgens wat Dylan en Johan niet deden, namelijk de leiding tot het einde vasthouden. Met drie zeges op rij is de titel eigenlijk nu al zo goed als een feit, en lijkt Rudy Schenkeveld in de voetsporen te gaan treden van regerend kampioen Geert ter Harmsel. Het duo Teiwes eindigde als tweede op 16.7 seconden met Ard Pierik en Sietze Hendriks op een derde plek. Zij vochten lange tijd om die positie met Mathijs Elsinga en Jan Kamphuis, die slechts 1.1 seconden tekortkwamen op het einde na een zeer sterke slotfase. Calvin Teiwes, broertje van Dylan, kende tevens een sterke slotfase en ging aan de laatste proef nog voorbij aan Marcel Vogelzang en Danny Hoekstra, een positie achter het duo Ingo ten Vregelaar en Raoul Werger. Twee equipes zouden de finish uiteindelijk helaas niet te zien krijgen. We noteren onder de uitvallers de equipe Quinten en Pepijn ten Broeke en het duo Jasper en Miranda Cuppens.

Foto: Henrico van der Dussen

Foto: Harrie van Beek

Foto: Henrico van der Dussen

Tussenstand 206 Rally Cup na Ronde 3 1. Rudy Schenkeveld & Joost Schenkeveld (86 pt)

2. Ingo ten Vregelaar & Raoul Werger (59 pt) 3. Marcel Vogelzang & Danny Hoekstra (57 pt)

= Dylan Teiwes & Johan Teiwes (57 pt) 5. Ard Pierik & Sietze Hendriks (45 pt) 6. Ron Buninga & Ellen Nijland (41 pt)

7. Mathijs Elsinga & Jan Kamphuis (40 pt) 8. Alex Eisenberg & Jurgen van Hooijdonk (38 pt)

9. Pepijn ten Broeke & Quinten ten Broeke (35 pt) 10. Leendert Lok & Marcel Lamme (29 pt) 11. Jasper Riezebos & Bas Riezebos (27 pt)

12. Peter van Teunenbroek & Astrid Groenensteijn (25 pt) 13. Paul van der Spek & Bram Kastelijns (22 pt) = Jasper Cuppens & Geert ter Harmsel (22 pt)

= Calvin Teiwes & Yannick Vrielink (22 pt) 16. Stefan ter Reehorst & Robert ter Reehorst (17 pt)

17. Lucas Polan & Cas de Wit (16 pt) 18. Mark Niemeijer & Ranu van Ruth (13 pt) 19. Eric Sliphorst & Tim van Zalingen (12 pt)

Scratchklassement

1. Rudy Schenkeveld & Joost Schenkeveld (11x) 2. Jasper Riezebos & Bas Riezebos (4x) 3. Dylan Teiwes & Johan Teiwes (3x)

Pagina 14 van 27

SEZOENS

Foto: Harrie van Beek

In en rondom Bocholt stond op zaterdag 18 mei de Sezoensrally gepland. De vijfde manche van het Belgisch Rallykampioenschap trok

alle toppers uit het kampioenschap aan de start, maar er was slechts één equipe van begin tot eind dominant op de Limburgse

maaskiezels.

Uniek Dat alle toppers present waren in Bocholt was uniek. Tijdens eerdere edities lieten veel rijders de wedstrijd als ‘joker’ schieten. Deze editie pakte dat anders uit. Maar liefst 14 R5-auto’s stonden aan de start in Bocholt. Op papier leken Kris Princen en Bram Eelbode de te kloppen mannen. Met twee zeges op zak aaste Princen nu op de leiding in het BRC. Die leiding was op dat moment nog in handen van Cédric Cherain. Beiden rijden in de VW Polo GTI R5, dat zijn klasse duidelijk heeft bewezen. Cherain stond voor het eerst sinds 2014 weer aan de start in Bocholt, en miste daarmee misschien wat parcourskennis. Om mee te strijden voor de titel gaf de leider in het BRC zich daarentegen toch present en zoals we van Cherain weten neemt hij met niks minder genoegen dan de zege. Met een 2-2 tussenstand tussen Volkswagen en Skoda moest Adrian Fernémont de eer hooghouden voor het laatstgenoemde merk. Na de zege in Wallonie ging Fernémont vol zelfvertrouwen naar Bocholt, daar waar hij vorig jaar de finish niet zag. Andere Skoda-rijders die een gooi hoopten te doen naar een topresultat waren Vincent Verschueren, Ghislain de Mévius, PJM Cracco, Sébastien Bédoret en uit eigen land Erik van Loon. De Ier Stephen Wright is inmiddels een vaste waarde aan de start. Hij startte met de Ford, net als Michiel Becx en Tuur Vandenabeele. De Volkswagens van Patrick Snijers en Henri Schmelcher en de Hyundai van Martin van Iersel maakte het lijstje met R5-deelnemers compleet.

In het stof Met de maaskiezels was het weer ouderwets stofhappen voor de deelnemers. Regerend kampioen Kris Princen liet de concurrentie daarentegen letterlijk in het stof achter. Hij mocht als eerste van start, en stond na de openingsbouclé van vijf proeven dan ook ruim aan kop. 14 seconden was het verschil met Cédric Cherain, met Sébastien Bédoret verrassend als derde in de tussenstand. Na vijf scratches op rij in de eerste lus, waren de scratchtijden in de tweede beter verdeeld. In het algemene klassement bleef de leider in het klassement zijn leiding daarentegen uitbouwen op de rest. Cherain werd op 20 seconden gezet en leek genoegen te moeten nemen met een tweede plek. Op Gerdingen sloeg het noodlot echter toe voor de Luik-enaar. Een lekke band zorgde voor ruim een halve minuut aan tijdverlies, wat Cherain deed kelderen in het klassement naar een zesde positie algemeen. Bédoret schoof zo door naar de tweede plek, en reed daarmee misschien wel dé wedstrijd van zijn nog jonge rallycarrière. Na Princen en Bédoret volgde Vincent Verschueren, die na een aantal matige wedstrijden eindelijk zijn snelheid terug leek te vinden. De GoDrive piloot werd op zijn beurt dicht achtervolgd door Adrian Fernémont. Patrick Snijers maakte op zijn beurt de top vijf compleet, met Cherain op acht seconden achterstand. Met de top 6 van het klassement nog binnen de minuut achter-stand kon de laatste bouclé nog spannend worden. Het venijn zit ‘m in Bocholt immers altijd in de staart.

Slotoffensief In de derde en laatste lus van vijf KP’s opende Verschueren de aanval op de nummer twee. Bédoret moest op zijn beurt in de verdediging, maar reed lek op de laatste proef en moest de tweede plek daardoor nog afstaan. Fernémont kwam de gehele wedstrijd net iets te kort om zich in de strijd vooraan te mengen en finishte als vierde, nipt voor Cherain. Snijers had gehoopt eindelijk te scoren in Bocholt en leek lange tijd op weg naar een top 5-klassering. In de slotfase moest de meervoudig Belgisch kampioen echter opgeven vanwege een kapotte aandrijfas. Ghislain de Mévius zou uiteindelijk als zesde over de streep komen en versloeg daarmee Cracco JR. Erik van Loon was uiteindelijk de snelste Nederlander van het veld en eindigde als negende. Een achtste plaats had er zeker nog ingezeten voor hem, maar tijdens de derde doortocht op De Hese gingen hij en Harmen Scholtalbers kort van het parcours waardoor ze achter de Ier Stephen Wright eindigde. Voor hem zijn zwakste prestatie met de Fiesta in Bocholt tot nu toe, maar in dit startveld hadden hij en zijn Belgische co-rijder Eddy Smeets ook geen hoge ambities. De top 10 werd compleet gemaakt door Michiel Becx. Voor het eerst sinds 2015 stapte Becx weer in de Fiesta R5 en wist zich gelijk te mengen met de rest van het R5-veld, om een maand later in Hardenberg écht toe te slaan.

Pagina 15 van 27

Lokale held In de M-Cup was het de pas overgestapte Gunther Monnens die in eigen huis liet zien waarom hij de lokale favoriet is in Bocholt. Brute doorkomsten met de oranje BMW M3 E46 leverde hem uiteindelijk de overwinning in de M-Cup en een 13e positie algemeen op. Andere titelkandidaten als Franky Boulat en Philip Lommers werden op een flinke achterstand gezet, en moesten daarbij rekening houden met een nieuwe titelkandidaat…

Broertjes Bij de voortrekkers zagen we wederom een duel tussen de Nederlander Timo van der Marel en Grégoire Munster, waarbij die laatste het duel ditmaal volledig naar zijn hand wist te zetten en met de Opel Adam R2 met ruim een minuut voorsprong won op Van der Marel. Gilles Pyck won op zijn beurt het duel om de derde plaats met Thibaud Mazuin, beiden met een Peugeot 208 R2. Het jongere broertje van Grégoire, Charles Munster, maakte zijn debuut in de rally-sport met een Opel Adam Cup en deed dat uitstekend. Munster JR reed dan niet in de RC4-klasse zoals zijn broer, maar eindigde als vijfde van de voorwielaandrijvers. Daarmee lijkt rallyrijdend België een talent rijker.

Historics Bij de Historics leek Dirk Deveux voordeel te hebben op de maaskiezels met zijn vierwielaangedreven Ford Sierra RS Cosworth 4x4. Hij won ruimschoots de wedstrijd voor de BMW M3 van Guino Kenis en de Opel Ascona van Jens Maes. Heel even kreeg Deveux het warm toen hij lek reed en de motortemperatuur plots begon op te lopen, maar de mecaniek hield stand en Deveux kon na de Spa Rally ook de Sezoensrally op zijn naam schrijven. Arthur Kerkhove, vierde, blijft leider in de tussenstand van het Historic BRC.

Spanning In het RACB Critérium was de spanning om te snijden. In eerste instantie nam Steven Dolfen met de Opel Adam R2 de snelste start, maar op de derde proef moest Dolfen aan de kant met motorproblemen. Johnny Louies nam vervolgens met zijn BMW M3 E36 de leiding over, maar toen hij lek reed kon Frederik Vandeloock profiteren en zijn eerste zege pakken met de BMW E30. Louies eindigde op een halve minuut achter-stand als tweede. Een verrassende derde plaats was er voor Nicky Thijs, die beter en beter begint te rijden met de BMW M3 E36.

Foto: Harrie van Beek

Foto: Harrie van Beek

Foto: Harrie van Beek

KLIK HIER VOOR HET VIDEOVERSLAG

Foto: Harrie van Beek

Foto: Harrie van Beek

Foto: Harrie van Beek

Pagina 16 van 27

YPRES

Foto: Bert Vlijm

De 55e editie van de Renties Ypres Rally kende een droomaffiche. Vooraf mocht er uitgekeken worden naar de strijd tussen de Britse

top en Belgische top. We noemen daarbij nog de namen van internatioale toppers als Craig Breen, Kevin Abbring, Bryan Bouffier,

Thierry Neuville en Freddy Loix. Zij vormen het recept voor een topeditie rondom Ieper.

Favorieten Met zoveel toppers aan de start was het vooraf lastig te zeggen wie er met de winst vandoor zou gaan. Freddy Loix maakt zijn rentree in de sport met een recordaantal zeges in Ieper op zijn naam. Elfmaal wist ‘Fast Freddy’ de grootste wedstrijd van België op zijn naam te zetten, maar deze editie wou de meervoudig kampioen zich vooral amuseren met een Skoda Fabia R5 van Pieter Tsjoen Racing. Ook Nederlands beste rallyrijder Kevin Abbring mag zich rekenen tot het unieke lijstje van winnaars in Ieper. Abbring won de 2017-editie van het evenement, en hoopte die stunt dit jaar te herhalen met een Volkswagen Polo GTI R5. Craig Breen is een derde man die in Ieper wist te winnen, namelijk de 2015-editie. Hij en Ole Christian Veiby mochten met hun WRC-ritme tevens gerekend worden tot de favorieten. Een lastige kluif voor Belgisch favoriet Kris Princen om het deze toppers lastig te maken, maar met de afwezigheid van Cédric Cherain en Adrian Fernémont kon Princen op zijn beurt hier goede zaken voor het BRC doen. Het andere BRC, het Brits Rallykampioenschap, werd aangevoerd door titelverdediger Matt Edwards en huidig leider Tom Cave, maar ook met Martin McCormack mocht flink rekening gehouden worden.

Breen vs Abbring Tijdens de Shakedown op donderdag trapte Craig Breen af met een snelste tijd. De toon voor de vrijdag werd daarmee gezet, toen de eerste echte klassementsproeven op het menu stonden. De proeven bij Zonnebeke, Hollebeke, Mesen, Wijtschate en Kemmel stonden op het programma. Elk van de proeven zou tweemaal verreden worden. Het waren opnieuw de Volkswagens die het sterkst van start gingen, met in de hoofdrol Breen en Abbring. Waar laatstgenoemde met drie scratchtijden op rij de snelste start nam, wist de Ier het commando over te nemen tijdens de vierde klassementsproef. Na de eerste lus van vijf proeven was het verschil tussen Breen en Abbring 3.1 tellen, met Princen kort daarachter op slechts 6.5 seconden achterstand. Sébastien Bédoret was weer opmerkelijk sterk en wist zich ondanks een lekke band op KP1 als vierde te klasseren. Ook Vincent Verschueren zou lek rijden, maar hij verloor daarmee meer tijd en viel terug naar een veertiende positie. De snelste Brit van het klassement was Matt Edwards. Rhys Yates en Martin McCormack volgde kort achter hem, met daartussen nog de Polo van Davy Vanneste en de altijd snelle Freddy Loix. Kevin Demaerschalk maakte de top 10 compleet.

Klappers Tijdens de tweede lus zouden de eerste klappen pas worden uitgedeeld. Leider in het klassement Craig Breen verhoogde het tempo en nam daarmee afstand van zijn concurrenten. Dit mede door een lekke band die Abbring reed in de slotkilometers op Hollebeke, en zijn achterstand op zag lopen naar 24 seconden. Weinig geluk dus voor de Nederlander, al was Abbring niet de enige op deze proef. Landgenoot Kevin van Deijne reed tot deze proef een zeer sterke wedstrijd en stond tweede in het Nederlandse klassement, toen het op KP Hollebeke goed misging voor hem. Van Deijne ging op hoge snelheid van de baan en raakte daarmee een elektriciteitspaal, om na meerdere koprollen tot stilstand te komen. Einde wedstrijd dus voor hem en navigator Hein Verschuuren, die er zelf wonderbaarlijk vanaf kwamen met veel spierpijn en een aantal blauwe plekken. Ook de Britten hadden het niet makkelijk op de vrijdagavond. Yates zou van de baan geraken en daarbij zijn kansen voor een topklassering zien verdwijnen, terwijl de leider onder de Britten Matt Edwards een halve minuut verloor omdat hij werd op-gehouden. Ook McCormack verloor wat tijd door een aantal foutjes, en gaf zo de ruimte voor Tom Cave om de leiding over te nemen in het klassement.

Pagina 17 van 27

Brits-Slagveld Ook op de zaterdagochtend gebeurde er traditiegetrouw erg veel. Om maar te beginnen bij McCormack, op dat moment nog volop in de strijd om de leidersplaats bij de Britten. Voor he ging het al mis op de openingsproef van de zaterdag, toen hij van de baan de sloot in schoof. Edwards en Cave leken hiervan te profiteren, maar ook de laatstgenoemde kende pech toen hij een velg brak en bijna een minuut verloor aan zijn concurrent. De strijd tussen de Britten leek daarmee beslist. Edwards had al ruim een minuut voorsprong, en het leek er niet meer op dat iemand het hem nog lastig ging maken in de strijd om de eindzege. Foto: Harrie van Beek

Controleren In het algemene klassement bleef Breen de wedstrijd controleren met de Polo R5. Abbring en Princen waren al op ruime achterstand gezet en moesten onderling de strijd om de tweede positie uit maken. Ook in de strijd om de vierde positie zagen we een zeer interessant duel tussen leerling Bédoret en leermeester Loix. Tot nu toe was Bédoret verrassend het sterkst van de twee, en werd het Skoda-duo gescheiden met 24 seconden. In eerste instantie mengde ook Kevin Demaerschalk zich in de strijd om P4, maar door een schuiver op Westouter-Boeschepe zakte hij van de zesde plek terug naar ver buiten de top 20. Verschueren, Vanneste en Pieter-janmichiel Cracco konden van het wegvallen van Demaerschalk profiteren, en stonden respectievelijk op P7, P8 en P9 algemeen. Foto: Bert Vlijm

Beslist? Alles blijft mogelijk in Ieper… dat bewees Matt Edwards ook maar weer. De Brit verloor tijdens de tweede lus ruim een minuut op Cave en daarmee was de spanning in de Britse tussenstand weer volledig terug. In het algemene klassement was Verschueren op zijn beurt bezig aan een stevige opmars. Hij profiteerde van de tegenvallende tijden van Edwards en zag ook hoe Cracco JR zijn Waterloo vond in een sloot op Langemark. Nadat hij Vanneste en Loix wist te passeren had de GoDrive-piloot zich terug de top 5 in gevochten. Princen en Bédoret leken echter te ver weg om daar een aanval op te openen. Foto: Jorn Vlijm

Foto: Harrie van Beek Slotfase Ook in de slotfase kwam niet iedereen ongeschonden uit de strijd. De meeste indruk liet Bédoret achter. Het jonge talent reed weer de sterren van de hemel, maar ging op de proef Dikkebus hard van de baan en schreef zijn Fabia R5 na meerdere koprollen compleet af. Ook op KP Zillebeke gebeurde er genoeg. Nadat er in eerste instantie een bom was gevonden die vraagtekens zette bij het door laten gaan van de proef, was het de Hyundai van Veiby die even later vuur vatte en ervoor zorgde dat de proef definitief werd stil-gelegd. Breen wist in de hitte zijn debuut met de Polo R5 zoals verwacht te bekronen met de zege. Zijn vroegere teamgenoot Abbring eindigde als tweede, terwijl Princen met zijn derde positie de leiding overneemt in het Belgisch Rallykampioenschap. Loix had ongetwijfeld op anders gehoopt, maar werd zelf de snelste niet VW-rijder van het veld op een vierde plek. Verschueren zou in de slotfase nog wegvallen met een kapotte versnellingsbak, waardoor Vanneste na een sterk optreden beloond werd met de vijfde stek.

KLIK HIER VOOR HET VIDEOVERSLAG VAN DE 55E

RENTIES YPRES RALLY

Pagina 18 van 27

Best of the Rest Edwards werd met de Fiesta R5 ondanks zijn tijdverlies zesde en daarmee de snelste Brit van het veld. Cave kon op zijn beurt niet anders dan genoegen nemen met de zevende plek. Met de oudste R5, de Peugeot 208 T16, wist Joachim Wagemans zich keurig als achtste te klasseren. Hij eindigde daarmee voor de Fiesta R5 van Alex Laffey en de Citroën C3 R5 van Kevin Demaerschalk. Die laatste mag ongetwijfeld ook wel als een van de verrassingen van de wedstrijd genoemd worden. In de slotfase noteerde Demaer-schalk zelfs enkele scratchtijden voor Breen en Abbring! Wie weet waar hij geëindigd was zonder de schuiver op Westouter… Foto: Bert Vlijm

GT’s en R2’s Door de sterke opmars viel Tim van Parijs in de slotfase nog net buiten de top 10. Met de Porsche 997 GT3 won Van Parijs echter wel de GT-klasse voor Fredericq Deplace, die stevige tegenstand bood met een aantal scratchtijden. Claudie Tanghe werd derde en Chris van Woensel vierde, terwijl Jochen Claerhout als enige moest opgeven met een kapotte versneliingsbak. In de R2-klasse was niemand opgewassen tegen de Britse Ford Fiesta R2T van James Williams. Desalniettemin zette Timo van der Marel met de ‘oude’ Opel Adam R2 een zeer sterke wedstrijd neer, en eindigde slechts op 45 seconden achterstand als tweede in zijn klasse. Voor de Belgische R2-rijders was er minder geluk. Gilles Pyck, Steven Dolfen en Achiel Boxoen kende allen een pechweekend, waardoor Amaury Molle de strijd bij de Junioren op zijn naam kon schrijven. Foto: Jorn Vlijm

Foto: Jorn Vlijm

Masters Naast de Ypres Rally werd dit jaar voor de eerste keer de Ypres Rally Masters verreden. In deze nevenwedstrijd konden auto’s die niet in de reguliere rally mochten starten en rallylegendes toch aan de start verschijnen. Met de komst van deze nevenwedstrijd kon WRC-leider Thierry Neuville aan de start verschijnen met de enige echter Hyundai i20 Coupé WRC van Hyundai Motorsport. De Oost-kantonner was ongetwijfeld een publiekstrekker maar verder was het veld vrij mager. Neuville mocht concurrentie verwachten van Bryan Bouffier met de Ford Fiesta WRC van M-Sport, maar toen deze wegviel, kende Neuville geen concurrentie meer. Paul Lietaer eindigde als tweede met de Ford Escort RS Cosworth en Gunther Monnens als derde met een oude Subaru Impreza 555.

Foto: Harrie van Beek Opmerkelijk Tot slot enkele opmerkelijke namen die we niet ongenoemd willen laten vanwege hun sterke prestatie. Daarbij rekenen we de dertiende positie van thuisrijder Filip Pyck, ditmaal aan de start met een Ford Fiesta R5. Ook Chris Algoedt kende een uitstekend weekend en finishte met de achterwielaangedreven BMW 1M Coupé als achttiende algemeen. In de Ypres Historic Rally ging de winst naar Bjorn Syx. Syx maakte zijn debuut in de rallysport en tijdens de zwaarste wedstrijd van België gaf hij gelijk iedereen het nakijken met de BMW M3 E30. Cederick Merlevede haalde exact dezelfde stunt uit in de Classic Ypres Rally, die onder meer enkele vaste waarden als Arthur Kerkhove, Dirk Deveux, Stefaan Prinzie en Patrick Myleville het nakijken gaf.

Pagina 19 van 27

PRIJSWINNAAR: NIELS VAN DEN BRINK

1 keer winnen is knap, maar 2 keer winnen is toch wel een unicum. Uit 36 inzendingen kozen wij de 5 mooiste foto’s, waarop gestemd

kon worden. Voor de derde ronde van de Rally-World Photo Award was het thema spektakel gekozen, en daaruit kwamen een aantal

mooie inzendingen binnen.

PRIJSWINNAAR: NIELS VAN DEN BRINK Nadat hij al de eerste ronde gewonnen had, mag Niels van den Brink zich opnieuw bekronen tot winnaar van de Photo Award. Zijn foto’s weergeven wat onze jury betreft perfect weer wat het doel is van onze Photo Award: het gaat niet om degene die de beste camera heeft of de mooiste foto’s maakt, maar om de samen-hang met het gekozen thema. Een terechte winnaar, want zeg nou zelf, je ziet niet iedere dag een BMW door de lucht heen vliegen over de Puttense paden. Hopelijk heeft Niels de prijzenkast inmiddels klaar-staan, want concurrenten voor de komende edities van de Photo Award zijn bij deze gewaarschuwd.

2e plaats: Roy Venema We zagen de Citroën DS 23 al eerder in het Magazine met een uiterlijk die we liever niet zien. Gelukkig zijn er ook foto’s ingestuurd waarin de Snoek nog wel in actie kwam. In de strijd om de Photo Award ging deze foto zowel bij de jury als bij de stemmingen op onze Facebook-pagina nek aan nek met de inzending van Niels van den Brink. Op het enige stuk gravel van de Visual Art Rally werd deze prachtige plaat geschoten door Roy Venema. Helaas niet in de prijzen, maar wat ons betreft zeker net zo spectaculair als de foto van de prijswinnaar!

3e plaats: Geert Depuydt Niet alleen van de Visual Art Rally, maar ook van de Rallye de Wallonie konden foto’s ingestuurd worden door de fotografen. Deze foto van Adrian Fernémont sprong bij de inzendingen daar er bij onze jury bovenuit. De foto werd ingezonden door Geert Depuydt, iemand die al eerder de top 3 bij ons haalde.

STUUR VOOR ZONDAG 14 JULI UW MOOISTE FOTO’S (MAXIMAAL DRIE!) OP NAAR ONS E-

MAILADRES (RALLY-WORLD@HOTMAIL.COM). ZOWEL FOTO’S VAN DE ELE RALLY, VECHTDAL

RALLY ALS SEZOENSRALLY MOGEN WORDEN INGESTUURD.

THEMA: ONVERHARD

VEEL SUCCES AAN ALLE FOTOGRAFEN!

RONDE 4: ELE RALLY & VECHTDAL RALLY & SEZOENSRALLY

Pagina 20 van 27

Foto: Erik van’t Land

Na de vierde ronde van het WRC in buurland Argentinië was het tijd voor de nieuwkomer op de kalender. Een nieuwe rally betekende

gelijke kansen voor alle WRC-coureurs, die zich voor het eerst gingen wagen aan de rallypaden van Chili.

Gladheid Zestien klassementsproeven stonden er in totaal op het programma, en dat het een lastige wedstrijd beloofde te worden werd al na de eerste kilometers duidelijk. Thuis-rijder Pedro Heller ging zo al hard van de baan met zijn Ford Fiesta R5 om na een aantal koprollen tot stilstand te komen. Neuville mocht als leider in het parcours het spits afbijten en kende een moeizame openingsfase. Moeizaam was het ook voor zesvoudig WRC-kampioen Sébastien Ogier en zijn Citroën C3 WRC. Hij liet zich op de openingsproef even verrassen bij de over-steek van een bruggetje waarna hij in een T-splitsing rechtdoor schoof en een aantal seconden verloor. In hetzelfde stuk schoot ook titelrivaal Ott Tänak even rechtdoor. Ondanks het moeizame begin bezette de drie titelrivalen de top 3 na de eerste lus van drie proeven. Vooralsnog was dat in het voordeel van Tänak, met een ruime zes seconden aan voorsprong op Ogier en Neuville. Tijdens de tweede lus leek de Est meer comfortabel en kon zijn voorsprong daardoor uitbouwen naar ruim 20 tellen voor Ogier. Neuville moest op zijn beurt de derde positie afstaan aan Toyota-rijder Jari-Matti Latvala, die tevens een aantal keren in de fout ging. Chili had daarmee de eerste waarschuwingen uitgedeeld.

Bijltjesdag De rijders waren gewaarschuwd, maar het ging er tijdens de tweede dag van de rally niet minder hard aan toe. Dat leidde onder meer tot een spectaculaire klapper van Neuville en navigator Nicolas Gilsoul, al vliegend door de lucht maakte de auto vele koprollen in korte tijd nadat het een steen raakte. Daarmee kwam er een eind aan de wedstrijd van het duo en daarmee een einde aan hun leiding in het WK. Ook Kris Meeke ging iets te enthousiast van start vanaf de vijfde positie en zag zijn kansen op een topklassering verdwijnen na een koprol. Ondertussen ging de strijd vooraan verder met vooraan vooral om de tweede positie een spannende strijd tussen Ogier, Latvala en negenvoudig wereldkampioen Sébastien Loeb. Het was Latvala die als tweede Toyota-rijder wegviel uit de strijd vanwege technische problemen. Daarmee hielden we de twee wereldkampioenen over, die op zondag moesten uitmaken wie het beste is op nieuw terrein. Tänak kon de wedstrijd controleren om uiteindelijk de winst op zijn naam te schrijven. Het was dubbel feest voor het duo, want ook op de slot-proef, de zogenaamde ‘Power Stage’, wist het duo maximaal te scoren.

Strijdlustig Bij het ingaan van de laatste proef was het verschil slechts 4.6 seconden tussen Ogier en Loeb. Het zou niet makkelijk worden voor laatstgenoemde om deze achterstand op de slotproef nog goed te maken. Ogier hield dan ook dapper stand en viste de tweede positie uit de hoge hoed, om de leiding in de WRC-stand over te nemen van onze Zuiderbuur. Loeb eindigde als derde gevolgd door het M-Sport duo Elfyn Evans en Teemu Suninen. Ook in het WRC2, de klasse voor de R5-coureurs, gebeurde er genoeg. Het WRC2, opgesplitst in een Pro-categorie voor fabrieksrijders en een voor privéteams, kenden beiden een moeizame start. In de Pro-categorie moest M-Sport rijder Gus Greensmith zo opgeven met een kapotte stuurbekrachtiging. De strijd leek daarmee te gaan tussen Mads Ostberg en Kalle Rovanperä, waarvan de laatste een kleine leiding overhield bij het ingaan van dag 2. Waar het in de WRC2-categorie niet goed afliep met Pedro Heller, was het zijn broer Alberto die de leiding in handen had in deze categorie. Tijdens de zaterdag ging Ostberg vol in de aanval op Rovanperä, maar zag zijn kansen verdwijnen door een kapotte rem. Onder druk ging Heller op de slotfase nog in de fout waardoor de winst in het WRC2 ging naar Takamoto Katsuta.

Pagina 21 van 27

Foto: Erik van’t Land

IJzersterk Ogier mocht als nieuwe leider in het WRC als eerste van start op het Zuid-Europese vasteland van Portugal. In tegenstelling tot de Rally van Chili, waar de Fransman de aanvallende rol in handen had, moest hij nu in de verdedigende stellingen. Thierry Neuville was op zijn beurt weer hersteld van het heftige ongeluk in Chili en had dus weer wat goed te maken. Geen van beiden sloot de eerste dag echter als snelste af. Een ontketende Ott Tänak nam namelijk vanaf de derde klassementsproef het heft in handen en bleef vrijwel de gehele dag op de koppositie. Achter hem volgden zijn teamgenoten Jari-Matti Latvala en Kris Meeke, met daarachter pas de titelrivalen. Toyota had dus de beste kaarten en kon met alle drie de rijders vooraan een flinke tik uitdelen in zowel het rijders- als het constructeurskampioenschap. Tijdens de zaterdagproeven switchte Neuville van plek met Ogier, wat de Belg deed stijgen naar een vierde plek algemeen. Tänak had zijn eigen problemen, en verloor enkele seconden door kapotte remmen. De Est kon gelukkig gauw zijn weg vervolgen en behield zo de leiding in het klassement. Zijn teamgenoten kwamen dus dichter in de buurt van hem maar het was maar de vraag of zij echt de aanval zouden kiezen op Tänak, die immers de hoofdrolspeler bij het team van Toyota is.

De Rally van Portugal is één van de klassiekers op de WRC-kalender. Echter, ging de alweer 53e editie van het evenement de boeken in

als één van de meest bizarre edities allertijden.

Chaos Het einde van de zaterdag bracht nog even flink wat roet in het eten van Toyota. Op de voorlaatste proef kampte Latvala met demperproblemen, waarmee één van de Toyota-tenoren uit de rally viel. Neuville en Ogier schoven een plek op in de stand en maakten zich op voor wat opnieuw een bijltjesdag zou gaan worden. Esapekka Lappi, teamgenoot van Seb Ogier, was het eerste slachtoffer op de slotdag van de rally. Lappi stond op dat moment vijfde in het klassement, maar brak zijn aandrijfas nadat de auto over de kop rolde in een bocht. Neuville koos op zijn beurt de aanval op Meeke, en met succes. De Belg raaste de Brit voorbij op de voorlaatste proef, waardoor Meeke alles op alles zette op de beruchte Powerstage. Het werd de dood of de gladiolen, wat in het nadeel zou uitpakken voor Meeke. Een steen zorgde ervoor dat zijn wiel afbrak. Daardoor zagen hij en navigator Sebastian Marshall niet alleen de tweede positie aan hun voorbij-gaan, maar was hun wedstrijd in één klap voorbij. Hetzelfde overkwam Sébastien Loeb op de Powerstage, al speelde hij geen rol in het algemene klassement. In deze chaos pakte Ogier de winst op de Power-stage. Een schrale troost voor de Fransman, die in het kampioenschap terrein verliest op de man die twee rally’s op rij wist te winnen, Ott Tänak.

WRC2 Kalle Rovanperä ging als winnaar van Chili vol zelfvertrouwen naar Portugal. In de WRC2-Pro Categorie gaf hij de vuurdoop aan de nieuwe generatie Skoda Fabia R5. Opnieuw was de jonge Fin, die volgend jaar de overstap maakt naar Toyota, ijzersterk in de openingsfase. Een lekke band op de vierde proef bracht echter roet in het eten, en gaf teamgenoot Jan Kopecký de ruimte om de leiding te pakken in het WRC2-Pro. Mads Ostberg kende een frustrerende dag, en kreeg vier minuten straftijd aan zijn broek. In het WRC2-klassement nam Ole Christian Veiby de snelste start met zijn Polo R5 en had op dat moment tevens de leiding in de RC2-categorie in handen. Op de zaterdag zou er een abrupt einde komen aan Veiby’s optreden na de zoveelste brand bij Volkswagen. Pierre-Louis Loubet nam na het wegvallen van Veiby de leiding over in het WRC2-klassement. Kopecký reed zijn motorkap los en moest met minimaal zicht over de klassementsproef. Tegenover een ontketende Rovanperä verdween de Tsjech dan ook in het niets en ging de 18-jarige Fin met ruim een minuut voorsprong van start tijdens de laatste dag. De laatste proef wat klappers, dat gold ook voor Gus Greensmith van M-Sport. Hij reed eenmalig in de Fiesta WRC en speelde geen rol in het WRC2, waar Rovanperä weer het sterkste was in zijn klasse.

Pagina 22 van 27

Met nog één wedstrijd te gaan voor de zomerstop trokken de WRC-teams van het Portugese vasteland naar het Italiaanse eiland

Sardinië. Opnieuw werd de wedstrijd gekenmerkt door een ware thriller op de slotdag.

Startposities De WK Rally van Sardinië staat bekend als één van de zwaarste op de kalender. Niet voor niets leidt deze wedstrijd vaak ook tot verrassende uitslagen. Dit jaar zou dat niet anders zijn. Sébastien Ogier mocht het spits afbijten, maar gaat al vroeg in de wedstrijd in de fout. Bij het insturen van een bocht raakt de Fransman een steen, waardoor de ophanging afbreekt en hij moet opgeven voor die dag. Bij Neuville gaat het niet heel veel beter. De Hyundai-rijder raakt tijdens de middagsessie in een greppel en moet op de proef daarop een lek in zijn radiator repareren, met veel tijd-verlies tot gevolg. Ott Tänak komt van de drie tenoren het beste uit de bus. Ondanks het feit dat hij last heeft van zijn startplek (op basis van het kampioenschap) weet de Est zijn eerste dag af te sluiten als derde op slechts 11 seconden achterstand van de leider. Die leider was verrassend genoeg Hyundai-rijder Dani Sordo. Hij profiteert mede van zijn startpositie en dat geldt ook voor Teemu Suninen, de nummer twee uit het klassement. Zijn teamgenoot Elfyn Evans gaat in de slotfase van de eerste dag nog in de fout en moest zijn vierde plek daardoor afstaan aan Andreas Mikkelsen, terug van weggeweest. Neuville op zijn beurt stelt nogal teleur met een zevende positie algemeen, nog achter de Toyota Yaris WRC van Kris Meeke.

Omslag Tijdens de tweede dag kan Tänak met een meer gunstige startpositie voor de aanval kiezen. Wederom laat de Toyota-rijder zijn klasse zien. Hij verovert de leiding en zou die later zelfs uitbouwen naar ruim 25 seconden op Sordo. Suninen volgt op zijn beurt nog altijd als derde algemeen terwijl Evans en Mikkelsen van positie hebben geruild op de zaterdag. Op de laatste twee na leek de wedstrijd volledig op slot te zitten bij het ingaan van de laatste etappe. Daar koos Mikkelsen vol voor de aanval en won hij alle proeven, inclusief de Power-stage. Evans leek dus genoegen te moeten nemen met de vijfde plek. Sordo nam op die laatste proef geen risico’s meer en klokte de negende tijd, waarmee hij zijn tweede positie veilig stelde. Eenmaal aan de finish was het wachten op Tänak, die nog op de Powerstage zat. Het bericht dat Tänak gestopt was op de proef door een kapotte stuurbekrachtiging, was dan ook een complete omslag in de wedstrijd. De Est viel terug naar P5 en ineens was het Sordo die de zege in handen kreeg geschoven. Bij het horen van dit bericht kon de Spanjaard een gat in de lucht springen. Hij won de tweede zege uit zijn rallycarrière nadat hij in het verleden al de Deutschland Rallye op zijn naam wist te schrijven. Suninen finishte als tweede gevolgd door Mikkelsen, Evans en Tänak.

Rovanperä In de WRC2-Pro categorie hoopte Mads Ostberg het gat in het kampioenschap met titelrivaal Kalle Rovanperä te dichten. Het mocht weer niet zo zijn voor de Noor, die een steen raakte op de vrijdag en daarmee zijn ophanging beschadigde. Naast een deuk in de auto zorgde dat ook voor een deuk in de ego van hem en zijn navigator. Gus Greensmith maakte zijn terugkeer in de WRC2-Pro klasse maar dat ging niet zoals gepland. Met de Ford Fiesta R5 ging de Brit van de baan en viel daarmee ook weg in de strijd vooraan. Het werd Kalle Rovanperä zo wel erg makkelijk gemaakt. De meeste concurrentie moest Rovanperä verwachten van teamgenoot Jan Kopecký, die de laatste twee edities van de rally won. Echter was er geen moment in de wedstrijd waarin Kopecký echt het tempo van zijn teammaat kon bijhouden. In het WRC2 nam Pierre-Louis Loubet met de Skoda Fabia R5 de snelste start op vrijdag, maar op de zaterdag verloor de Fransman een minuut vanwege een lekke band. De leiding werd daardoor overgedragen aan Takamoto Katsuta. Op de laatste dag ging het mis voor de Japanner, die uitviel met technische problemen. Op die manier wist Loubet toch nog de zege in de wacht te slepen voor Kajetan Kajetanowicz. Beiden waren geen partij voor Rovanperä, die met 24.7 seconden won van Kopecký.

Pagina 23 van 27

DRIVER PROFILE

Naam: Mathijs Elsinga

Lftijd: 25 jaar

Plaats: Almelo

Auto: Peugeot

Type: 206 Cup

Actief: Sinds 2016

In onze rubriek ‘Team van de Maand’ wordt er in elke editie een Nederlands/Belgisch rallyteam in

de spotlights gezet. Ditmaal geven we het stokje aan Mathijs Elsinga. Na een aantal jaren voor

Deltion te hebben gereden, komt hij dit jaar voor het eerst uit in de 206 Rally Cup.

Wat doe je in het dagelijks leven en hoe ben je in de rallysport terecht gekomen?

‘In het dagelijks leven ben ik in de regio Overijssel werkzaam als accountmanager Volvo bij SMT

Netherlands uit Emmeloord. Mij hobby's zijn voetbal, iets ondernemen met vrienden en rallysport natuurlijk! Na een aantal jaar rally's van achter het lint bekeken te hebben, dacht ik, dat ga ik ook doen! Samen met Hermen Welink heb ik toen bij Jasper van den Heuvel en mooie cursus gevolgd, waarna we onze licentie behaald hebben. In hetzelfde jaar hebben we in Hengelo met een door Rutger-Jan Hesselink beschikbaar gestelde Peugeot 205 gereden in de Historische rally. Dat was al een mooi verhaal op zich, want Rutger wilde meer aanwas van jonge rijders in de sport en had

daarvoor zijn auto beschikbaar gesteld. Wij werden 1,5 week voor Hengelo getipt door Arjan Reefhuis en hebben die kans toen direct aangepakt! Rutger heeft zijn zin gekregen, want na die

wedstrijd waren we besmet haha.’

Waarom is er vervolgens gekozen voor de Chevrolet Kalos als auto?

‘Het seizoen daarop zijn we in gesprek gegaan met het Deltion Rallyteam uit Zwolle, dat toen nog erg actief was in de rallysport. Het team sprak ons enorm aan door de aanwezigheid van o.a. Mattias Boon en Tim Rietveld e.a., waar wij als rijder en navigator ontzettend veel van

geleerd hebben. Er was in die tijd ook nog de gelegenheid om veel te testen met de auto en de combinatie met verzorgde service maakte dit een super mooi pakket voor ons als beginners. De

Chevrolet Kalos is een goede rallyauto, waar je echt hard mee kunt rijden. Het viel mij als beginner alleen niet mee om erachter te komen waar bij die auto de limiet ligt. Ik ben wel veel

geholpen met het leren kennen van de auto, maar in onze tweede rally in Hardenberg zijn we er helaas keihard af gegaan en hebben we de Kalos afgeschreven. Dat jaar hebben we toen afgemaakt met een andere Kalos, die twee jaar later in Hardenberg helaas afgebrand is.

Foto: Thom Verwijmeren

Foto: WE Rally

Foto: Thom Verwijmeren

Pagina 24 van 27

‘We begonnen heel rustig en wat onwennig aan de eerste

proef, ik had lang niet gereden en moest er echt weer even in

komen. Na 10 km begon de auto echter in één keer te branden

en zijn we gestopt. We hebben beide brandblussers gebruikt

en officials waren tevens snel ter plaatse, maar waarschijnlijk

door benzinedampen is de auto toch volledig uitgebrand.’

Wat ging er vorig jaar eigenlijk mis in Hardenberg?

Hoe ben je vervolgens in de 206 Cup terecht gekomen? ‘Na die wedstrijd heeft Rutger-Jan in de 206 app een oproep gedaan

om mij te helpen. Het schijnt dat het ene na het andere onderdeel en

zelfs een complete auto aangeboden werd! Dat is mij vervolgens de

woensdag na Hardenberg aangeboden. Op dat moment had ik dus in

één keer weer de gelegenheid om een nieuwe auto op te bouwen! Met

hulp van heel veel mensen uit de cup en met name Bart-Jan Harmsen

en het team van Autosport Twente is het gelukt om te starten met een

Peugeot 206 Rally Cup auto!’

Foto: Mathijs Elsinga

Foto: Sven van Linde

Hoe ervaren jullie de sfeer in de 206 Rally Cup?

‘De sfeer in de cup is fantastisch. We rijden geloof ik met 16

teams en natuurlijk heb je meer contact met het ene dan met

het andere team, maar binnen de cup wordt ernaar gestreefd

elkaar altijd voort te helpen. Het mooie van de cup is uiteraard

de lage kosten, maar nog meer de competitie vind ik. Binnen de

cup rijden zowel ervaren rijders als beginners zoals ik. Het mooie

van zo'n grote cup is dat er altijd wel twee of drie teams zijn

waar je een mooie strijd mee kunt hebben!’

Foto: Sven van Linde

Aan welke auto geef jij je voorkeur als je moest kiezen? ‘De Kalos is in principe een veel betere en snellere rallyauto. Daar

reden we bijvoorbeeld met een sper, proflex schokdempers en een

aangepaste versnellingsbak en uitlaatsysteem. Qua rallyauto geef ik

de voorkeur aan de Kalos, omdat dat veel meer een echte rallyauto

is. Het nadeel van de Kalos is dat er geen competitie is voor die auto,

je hebt dus eigenlijk nooit strijd met een gelijkwaardige auto. Wat

dat betreft geef ik de voorkeur aan de 206 Cup.’

Foto: JS Foto

Wat is voor jou het hoogtepunt uit je rallycarrière? ‘Uiteraard hoop ik dat het hoogtepunt van mijn rallycarrière

nog komt! Ik denk dat het hoogtepunt tot nu toe een test was

op een militair terrein. Daar ging Mattias Boon met me mee en

heeft ie me echt ontzettend veel geleerd. Verder moet ik zeggen

dat we afgelopen wedstrijd in Hardenberg de top van de 206

Cup voor het eerst redelijk konden volgen, dat gaf ook wel echt

een kick.’

Wie wil je in het bijzonder nog bedanken? ‘In de afgelopen jaren heeft Rutger-Jan me enorm geholpen en

gemotiveerd om door te gaan, dat geldt ook voor Arjan Reefhuis en

de mensen van Autosport Twente. Ten slotte wil ik ook graag Jan

Kamphuis, mijn navigator, bedanken voor zijn bijdrage! Het blijkt dat

we een goede klik hebben en Jan kan mij goed sturen als dat nodig

is! Samen hebben we een mooie stijgende lijn ingezet dit jaar!’

Foto: Henrico van der Dussen

Pagina 25 van 27

Net over de grens werd op zaterdag 1 juni de ADAC Rallye Grönegau verreden. Dit compacte evenement net over de grens kent 3x2

klassementsproeven en trekt jaarlijks veel Nederlanders aan de start. Het Team van Rally-World trok naar de Oosterburen om wat

foto- en filmmateriaal te schieten.

Spektakel Compact en gezellig, zo kunnen we de Duitse rally het beste samenvatten. In Grönegau wordt er niet zo zeer voor de beste tijden gereden, maar staat vooral het spektakel garant. Doordat het dichtbij, vrij basic is opgezet en de kosten laag kunnen blijven trekken veel Nederlandse teams over de grens om zich aan de toch wel unieke paden te wagen. Maar liefst 20 Nederlandse teams stonden aan de start in een deelnemersveld van ruim 100 deelnemers. Als we de Duitse fans mochten geloven zijn het echter de Nederlanders die ieder jaar voor het meeste spektakel zorgen. De plaatjes liegen er niet om.

Foto: Henrico v.d. Dussen

Nederlanders Thom de Jong is met zijn Volvo 240 Turbo ieder jaar één van de snellere mannen van het veld. Ook tijdens deze editie mochten hij en co-rijder Dinant Klumpers zich bekronen tot de snelste Nederlanders van het veld (24e algemeen). Rutger-Jan Hesselink eindigde als 30e algemeen met de Peugeot 205 GTI. Rick Mollink staat met de Opel Manta garant voor spek-takel en sloot de wedstrijd ook nog eens af als 34e algemeen. Een andere Manta, met aan het stuur Bert Brouwer bijgestaan door Marcel Hesselink, finishte als 41e algemeen tijdens dit Duitse uitstapje. Overige resultaten van de Nederlanders waren die van Jeroen Exel (49e), Robin Rijks (58e), Ingo ten Vregelaar (63e), Hans Rijks (66e), Jan Mesink (68e), Angelique Aufderhaar (70e), Rogier Nijhuis (74e) en Bas Riezebos (75e). De wedstrijd werd gewonnen door de Duitser Björn Satorius in zijn Subaru Impreza WRX STi.

Foto: Henrico van der Dussen

Foto: Henrico v.d. Dussen

Foto: Henrico v.d. Dussen

KLIK HIER VOOR HET VIDEOVERSLAG VAN DE

ADAC RALLYE GRÖNEGAU

Pagina 26 van 27

Bovenstaande foto werd ingezonden door het World Rally Museum. Op de foto zien we een 23-jarige Petter Solberg zijn WRC-debuut

maken met een Toyota Celica GT4 van Shell Norway Motorsport. Het zou een begin vormen van een glorieuze WRC-carrière van de

Noor, die dit jaar zijn afscheidstournée maakt. Tijd dus om maar eens kort terug te blikken op zijn rallycarrière.

Foto: Gerard Wolthaar

Road to Glory

Na in 1998 enkele wedstrijden met de Celica te hebben afgewerkt, maakte Petter Solberg in 1999 de overstap naar het fabrieksteam van Ford. Met als hoogtepunt een vijfde positie in de Safari Rally van 1999, bewees de Noorse coureur zijn potentie om twee jaar later de overstap te maken naar het fabrieksteam van Subaru. Samen met Phil Mills ging Solberg de strijd aan om tijdens het 2002-seizoen teamgenoot en viervoudig wereldkampioen Tommi Mäkinen te verslaan. Een jaar later beleefde het duo het hoogte-punt uit hun rallycarrière, de wereldtitel werd dat jaar een feit. De jaren daarna bleef Solberg sterk, maar gingen de wereldtitels naar de veel efficiëntere Sébastien Loeb. Naast de glorieuze prestaties werd de carrière van de oud-wereldkampioen namelijk ook vooral gekenmerkt door vele crashes. Foto: EWRC.cz

Late Carrière Nadat Subaru zich na 2008 terugtrok uit het WRC gingen Solberg en Mills onder een privéteam verder. In 2010 wist hij met zijn nieuwe navigator Chris Patterson nog knap als derde te eindigen in het kampioenschap. In 2012 tekende de Noor opnieuw bij Ford, en eindigde daarmee zijn rally-carrière bij het team waarbij hij ooit begon. Tijdens de tweede helft van het seizoen waren de resultaten matig van het duo, en toen de fabriekssteun van Ford wegviel, liep Solberg een stoeltje mis voor het 2013-seizoen. De keuze werd vervolgens gemaakt om de overstap te maken naar het Wereldkampioenschap Rallycross. In 2014 en 2015 slaagde hij er toen opnieuw in om wereldkampioen te worden in deze discipline. Na vorig jaar zijn laatste seizoen te hebben afgewerkt, zet een 44-jarige Petter Solberg er na dit seizoen definitief een punt achter.

Pagina 27 van 27

Next Edition: August 2019

© 2019: Rally-World.nl