J. Harmsen

DE WEG NAAR EEN NIEUWE WERELD

Beknopt overzicht van de doel-stellingen van het communisme

UITGEVERIJ PEGASUS -AMSTERDAM 1947

DE WEG NAAR EEN NIEUWE WERELD

J. HARMSEN

DE WEG NAAR EEN NIEUWE WERELD

Beknopt overzicht van de doelatellingen

van het communisme

UITGEVERIJ „PEGASUS" - AMSTERDAM 1947

INHOUDSOPGAVE

B1z.VOORWOORD 7

INLBIDING : De ontwikkeling van de Maatschappij . . . 9

HOOFDSTUK I: De kapitalistische maats ±appij . . . . 141 . Hoe ontstonden kapitalisten en arbeiders?142. De kapitalistische uitbuiting 173. Het privaatbezit, de grondslag van de kapitalistische

maatschappij 214. Jacht naar winst en de steeds toenemende uitbuiting 225. De werkloosheid, een onvermijdelijk verschijnsel van

het kapitalisme 256. De rumering van het kleinbedrijf267. De anarchic van de kapitalische productie en de

.r

8. De voornaamste tegenstelling in het kapitaiisme .9 . De onvermijdelijke ineenstorting van het kapitalisme

10 . Het Imperialisme, het hoogste stadium van het kapi-talisme

11. De ontwikkeling van de kapitalistisehe monopolies .12. De almacht van het bankkapitaal13 . De slavernij van de koloniale volkeren14. De imperialistische oorlogen15. De algemene crisis in het Imperialistisehe Kapitalisme16. Het Fascisme, een instrument tegen de arbeidersklasse17. Het Imperialisme : het stervend kapitalisme . .18. Het Imperialisme : het voorspel van het Socialisme .

273031

HOOFDSTIJK II: De Socialistische en de CommunistischeMaatschappij 46

1. Het ontstaan van de Sowjet-Unie462. Het gemeenschappelijk bezit is de grondslag van het

Socialisme 513. De econamie' in een soeialistis~he maatschappij is een

planmatige economic53

323335363839414244

4. In sen socialistische maatschappij heerst vrijheid vooralle werkers

5. Ben voorbeeld van sen socialistische grondwet . .6. Dertig jaar socialistische economic in de Sowjet-Unie7. iCommunisme, het doel

HOOFDSTUK III : 1)e politieke strijd van de arbeidersklasse1 . Historisehe inleiding2. De politicks partij van de arbeidersklasse3. Het vraagstuk van de democratic4. Burgerlijke stromingen6 . Het boerenvraagstuk6. (Het Nationals en I~oloniale Vraagstuk7. De strijd van heden

Opgave van gebruikte literatuur

Blz,

56586470

7676818794105110116122

VOORWOORD

Het is ongeveer een eeuw geleden, dat het „Com-munistisch Manifest" van de grondleggers van hetCommunisme, Karl Marx en Friedrich Engels, ver-scheen, beginnende met de woorden : „Een spookwaart rond in Europa -- het spook van het Com-munisme".Het Communisme is inmiddels tot het voile ieven

ontwaakt, het staat midden in de belangstelling dermensen, nu het een aantal overwinningen heeft be-haald, waartoe het stervend kapitalisme niet meer instaat was. Het tsaristische Rusland, vervallen en ver-siagen, is in korte tij d opgebouwd, dank zij hetCommunisme, tot een staat, die volslagen onberoerdbleef door de grote crisis van de dertiger j aren, endie in staat bleek to zijn om het fascistische monsterde tanden uit to trekken en neer to slaan . Het is danook volkomen terecht, dat de belangstelling voor hetCommunisme heden ten dage groter is dan ooit tovoren.Dit boekj'e wii een inleiding zijn tot de grondslagen

van het marxisme .

7

INLEIDING

De ontvvil keling van de maatschappij .

Het bestuderen van de maatschappelijke ontwikke-hug geeft ons het inzicht, op welke wetten die ont-wikkeling in het algemeen en -de ontwikkeling van dekapitalistische maatschappij in het bijzonder, berust .

De verschillende productiewijzen .De beslissende kracht in de ontwikkeling van de

maatschappij is de wijze, waarop de mensen de nood-zakelijke levensbenodigdheden verkrijgen, dat wilzeggen •d e pr.oductiewijze van de materiele goederen .

Qtm deze to produceren zijn productiewerktuigennodig, die tezamen met de mensen, die deze hanteren,de productiekrachten vormen van de maatschappij .De mens produceert niet afgezonderd van andere

mensen, maar in gemeenschap met anderen, als lidvan de maatschappij . De mensen staan dus tot elkaarin een bepaalde verhouding in het productie-proces,de productie-verhouding . Productie-kracht en pro-ductie-verhouding vormen tezamen de productiewijze .

Een bijzonder kenmerk van de productie is, dat zijzich steeds verandert en ontwikkelt . De productie-krachten veranderen en daardoor de gehele productie-wijze: het gehele maatschappelijke stelsel neemt inde historie steeds andere, nieuwe vormen aan .

Nieuwe were!d 2 9

De geschiedenis kept vijf fundamentele typen vanproductieverhoudingen :

a. de primitieve gemeenschap (het oer-commu-nisme) ;

b. de slavenhouders-maatschappij ;c. de feodale maatschappij ;d. de kapitalistische maatschappij ;e, de socialistische maatschappij .

Oer-communisme .In de oertijd leef den de mensen uiterst primitief .

Hun voedsel bestond hoofdzakelijk uit vruchten enplanten, die de natuur hun schonk . Maar de ontdek-kingen van deze mensen veranderden hun leven . Zijmaakten stokken en stenen geschikt voor allerhandegebruik. Zij maakten wapenen, pijl en bong, waardoorzij op dieren konden j agen en vissen konden vangen.Hun grootste uitvinding was wet het maken van hetvuur.In de strijd tegen de natuur waren deze mensen

zwak. Gemeenschappelijk moesten zij zich to weerstellen, gemeenschappelijk moesten zij alles doen . Hetoer-communisme was een noodzakelijkheid.Een verdeling van de arbeid bestond alleen tussen

mannen (jacht) en vrouwen (huiswerk) . Ieder maaktezijn eigen kieding, zijn eigen werktuigen. Gemeen-schappelijk gemaakte dingen, huizen, tuinen, boten,bleven °gemeenschappelijk bezit.Het temmen van dieren leidt tot veeteelt en dit

betekent het begin van het verval van het oer-communistisch tijdvak. De stammen vielen uiteen inherdersvolken en in stammen zonder kudden . Deeerste grote deling van de arbeid voltrok zich. Dezegaf de grondslag voor een productenruil : melk, vlees,huiden, wol .

10

In deze tij d werd de landbouw noodzakelijk doorbehoefte aan veevoeder. Het uit grassers gekweektegraan wend later ook een geschikt voedsel voor demens .Het ontwikkelen van veeteelt en landbouw deed

ten slotte het handwerk ontstaan .

Slavers-maatschappij .Door de verhoging der productie ontstond enerzij ds

een overschot aan producten, anderzijds de behoefteom het aantal arbeidskrachten to vergroten. De in deoorlog gemaakte krijgsgevangenen dienden daartoe ;zij werden in slavers veranderd .Op deze wijze ontstond uit de eerste maatschappe-

lijke deling van de arbeid de eerste splitsing van demaatschappij in twee klassen : heren en slavers, uit-buiters en uitgebuitenen . Tevens ontstond de staat omde klassemaatschappij in stand to houden, zo nodigmet geweld .Bij de verdere ontwikkeling neemt het gebruik van

werktuigen toe . Daardoor immers wordt de produc-tiviteit van de arbeid vergroot . De ploeg wordt verderverbeterd. Het ijzeren tijdperk doet zijn intrede .Het handwerk neemt een steeds belangrijker plaats

in en het wordt steeds meer door afzonderlijke mensenuitgeoef end . Hierdoor ontstaat de tweede grote delingvan de arbeid : de scheiding tussen landbouw en hand-werk. De productie voor de ruil, de warenproductie,neemt steeds toe .Daardoor ontstaan de handel en de klasse der koop-

lieden. Naast vrij en en slavers ontstaan armen enrijken. Een nieuwe klassesplitsing gaat zich voltrek-ken, waarmee gepaard gaat het in particulier eigen-dom overgaan van de grond .

11

Het feodalisme .Na het verval van het Romeinse Rijk verdeelden de

veroveraars het land onder koningen en hun gevolg .De boeren op hun kleine erven waren gedwongenzich onder bescherming van een feodaal-heer to stellen .De horigheid der boeren was begonnen. In de loopder jaren nam de uitbuiting van deze boeren, vooraldoor de oorlogen, steeds toe .

Tegelijkertijd ontstonden de steden, waarin het hand-werk wordt uitgeoefend, waar de kooplieden woven .

Het kapitalisme .De uit het feodalisme ontstane wijze van goederen

voortbrengen is voor ons van het grootste belang . Hetis het Kapitalisme, gegroeid uit de in de steden sneltoegenomen industrie . Deze ondergroef op revolution-naire wijze de oude maatschappij ; zij maakte dehandwerkers en de thuiswerkers brodeloos, zij troktal van arbeidskrachten van het land naar de steedsgrocer w'ordende steden . Toen op den duur de oudefeodale staat met zijn koning en zijn adel, met zijndoor het grootgrondbezit sterk uiteengevallen gezag,met zijn geringe verkeersmiddelen en zijn grotebelemmeringen voor de handel, door het ont-breken van voldoende „vrije" arbeidskrachten, doorallerlei plaatselijke belastingen, plaatselijke mun+en,maten en gewichten, een to eng keurslijf bleek to zijnvoor de nieuw ontstane klasse van kapitalisten, toenaarzelden dezen geen moment. In een reeks bloedigerevoluties wilt deze burgerlijke klasse de staatsmachtto veroveren, in Nederland door de tachtigj arige oor-log, in Engeland tij dens Cromwell in de 17e eeuw endaarna in Frankrijk op zeer grondige wijze, tijdensde grote revolutie van 1789. De burgerlijke staat,steunende op de kapitalistisehe wijze van produceren,

12

had zijn intrede in de geschiedenis gedaan ; Het kapi-talisme ontwikkelde zich met zulk een vaart, dat devroegere productie-wijzen elders op aarde geheel inde schaduw werden gesteld. De invloedssfeer van hetkapitalisme drong door de koloniale veroveringen doorin de gehele wereld .Het kapitalisme was de heersende productiewijze

geworden; de kapitaal-bezitters de machtigen der aarde .

Het Socialisme .Maar in Rusland heeft de October-revolutie in het

jaar 1917 de macht van de kapitalisten ten val ge-bracht. De proletarische revolutie ontnam de bezittersfabrieken, verkeersmiddelen, banken, landerijen, engaf daze in bezit aan hat werkende Russische yolk,aan de arbeiders, aan de boeren . Het proletariaat warddaar de meester van hat gehele land, hat werkt aande opbouw van het socialisme, voor de verbeteringvan zijn maatschappelijke toestand, voor de verheffingvan zijn culturele niveau .De October-revolutie heeft een nieuwe wereld in

hat leven geroepen, waarbij op de basis van gemeen-schappelijk bezit van productiemiddelen voor de ge-meenschap der werkers wordt geproduceerd. Daardooris de wereldheerschappij van hat kapitalisme door-broken en staan twee geheel en al verschillendesystemen tegenover elkaar .Deze nieuwe tegenstelling tussen Kapitalisme en

Socialisme heeft in belangrijkheid alle andere tegen-stellingen van de op de aarde voorkomende productie-wijzen, verre overtroffen . Wij zullen beide vormenvan voortbrengen achtereenvolgens nauwkeurig be-studeren .

13

HOOFDSTUK I

De kapitalistische maatschappij .

1. Hoe ontstonden kapitalisten en arbeiders?

Een kapitalistisch sprookje.In de kapitalistische maatschappij behoren alle be-

langrijke productiemiddelen, werkplaatsen, f abrieken,mijnen, verkeersmiddelen, banken, aan de kapitalisten .De arbeiders moeten zich verhuren aan die kapitalis-ten, zij moeten hun arbeidskracht aan hen verkopenvoor het noodzakelijke levensonderhoud van henzelfen hun gezin .Waarom behoort de ene mens in de kapitalistische

maatschappij tot de bevoorrechte groep der uitbuitersen de andere niet?De kapitalisten en hun pennelikkers vertellen het

volgende sprookje : „Heel fang geleden waren er ener-zijds vlijtige en intelligente en vooral spaarzamemensen en anderzijds waren er luie, pretmakendemensen. Zo kwam het dat de eersten rijkdom ver-gaarden, terwijl de anderen tenslotte nets anders toverkopen hadden dan hun eigen huid" .

De werkelijkheid is heel anders . De wijze, waaropde kapitalisten hun oorspronkelijke rijkdom vergaar-den, was allesbehalve idyllisch. De kooplieden, dieeen werkplaats of fabriek wilden inrichten om de doorhen gekochte producten verder to verwerken, hadden,behalve geld, productiemiddelen en levensmiddelen,ook vrije arbeiders nodig om bij hen in dienst to

1 4

treden. Vrij, in de betekenis, dat zij niet bij de pro-ductiemiddelen behoorden, zoals slaven en lijf eigenenbij de grond, maar ook vrij, in de betekenis van „vrijvan bezit", zonder bezit. De ontwikkeling van hetkapitalisme eist, dat grote mensenmassa's met gewelduit hun bestaan worden ;gerukt en op de arbeidsmarktworden geworpen. In de verschillende landen speeltdeze ontwikkeling, door Marx de „oorspronkelijkeaccumulatie" genoemd, zich of in verschillende gedaan-ten, maar overal is de grondslag er van, de verdrijvingvan grote groepen boeren van huffs en hof, na het ver-breken van de feodale banden.

Het kapitalisme is ontstaan uit de f eodale maat-schappij . De aan de grond gebonden lijfeigene ofhorige, de tot een glide behorende handwerksmanmoest worden vrijgemaakt uit zijn omgeving .

Het ontstaan van de arbeidersklasse .Het geschiedkundig proces, waarbij de arbeiders-

klasse ontstaat, schijnt een bevrijding uit de dienst-baarheid en uit de dwang van het gildewezen . Maarin werkelijkheid werden deze pas-bevrij den gedwongenzichzelf to verhuren, nadat zij beroof d waren van alhun middelen van bestaan .,,De geschiedenis van deze onteigening is in de

annalen der mensheid opgetekend met bloed en vuur",zegt Marx in het 24e hoof dstuk uit het eerste deel van„Het Kapitaal", In enige tientallen bladzij den licht hijdit met gruwelijke voorbeelden toe, ontleend aan deEngelse geschiedenis .In de 15e eeuw bestond daar de bevolking uit

boeren, die met de bewoners der steden een behoorlijkbestaan hadden: het vrolijke oude Engeland . In de16e .eeuw begonnen de feodale heren de boeren metgeweld weg to jagen om het akkerland to veranderen

15

in weiden voor de schapen . Dit deden zij om de wolto kunnen verkopen aan de zich ontwikkelende laken-industrie. Zo verjoeg een dame, de Hertogin vanSutherland, in 6 j aar tij ds 15 .000 mensen van haarland. De 'dorpen werden verbrand en alle veldenwerden in weiden veranderd .Britse soldaten voerden dit uit en kwamen met de

verdreven bewoners tot handgemeen . De boeren wer-den vervangen door 131 .000 schapen, verzorgd door29 families .

Het vogelvrij e proletariaat kon niet ineens werkvinden in de opkomende industrie. Het vormde helescharen van bedelaars, rovers en vagebonden . Daar-door ontstond in de 16e eeuw in heel West-Europaeen bloedige wetgeving tegen de landloperij .De vaders van de tegenwoordige arbeidersklasse

werden getuchtigd voor de hun aangedane veranderingin paupers. De straff en bestonden in geseling, dwang-arbeid, doodstraf .

Tij dens de regering van Hendrik VIII zijn door dezewetten in Engeland 72.000 ,,dieven" opgehangen . Zowerd door wetten van terreur het verjaagde landvolkgeslagen, gepijnigd en gebrandmerkt en tot loon-slavernij gedwongen .Buiten Europa was de jacht naar winst al even

gruwelijk. Heel Afrika werd een jachtgebied opnegers, die, op elkaar gesmeten, naar Amerika ver-scheept werden en char als slaven werden verkochtvoor de plantages .

Nag in de vorige eeuw lieten de kapitalisten uit dezuidelijke katoenstaten van de Verenigde Staten vanNoord-Amerika de uit Afrika geimporteerde slavenvoor zich dood werken .En dat gebeurde en gebeurt nog in alle koloniale

gebieden van Azie en Afrika. Daarbij zijn hele volke-

1 6

ren, zoals de Indianen in Noord-Amerika en de oor-spronkelijke bewoners van Nieuw-Zeeland door deblanke overheersers uitgeroeid, om zich zodoende degrond to kunnen toeeigenen, waarop die volkerenleef den.

De oorspronkelijke opeenhoping van de rijkdom derkapitalisten is geschied door het ruineren en uitroeienvan hele volkeren, door het uitplunderen van hetboerendom en door de genadeloze uitbuiting van dedaarbij ontstane arbeidersklasse .

2 . De kapitalistische uitbuiting .

Kapitalisme is warenmaatschappij .De kapitalistische maatschappij is een klassenmaat~

schappij. Dat betekent, dat er in die maatschappijklassen of groepen van mensen zijn, die zich de arbeidvan andere klassen blijvend kunnen toeeigenen, diedeze klassen dus kunnen uitbuiten .

De bourgeoisie is de klasse, in wier handen zich debelangrijkste productiemiddelen bevinden, zoals fa-brieken, machines, brandstoff en, grondstof fen . Daar-door bezit de bourgeoisie de mogelijkheid de vruchtenvan de arbeid van anderen to plukken, wit op devolgende wijze geschiedt.De kapitalistische maatschappij is een warenmaat-

schappij . Een waar is in de eerste plaits een voorwerp,een ding, dat door zijn eigenschappen menselijkebehoef ten van de een of andere aard bevredigt. Denuttlgheid van een ding maakt het tot „gebruiks~waarde". In de tweede plaits is een waar een ding, dattegen een andere waar geruild kin worden, d.w.z. „ruil-waarde" heeft . Deze waren worden als producten vande industrie of de landbouw op do markt ten verkoop

l.i

gebracht, waar zij geruild worden tegen andere warenin een bepaalde verhouding, de „ruilwaarde" .Tot deze waren behoren niet alleen brood, schoenen,

kleding, ook de arbeidskracht is een waar. Dit komt,omdat de enige mogelijkheid van bestaan van dearbeider is: het verkopen van zijn arbeidskracht .Onder het kapitalisme zijn de proletariers en velearme boeren gedwongen om zich to verhuren aan dekapitalist, die zijn arbeidskracht daarmee koopt voorgeld.

Volgens de wet is de arbeider vrij . Maar hoe kanhij waren maken voor de markt? Wat hij daarvoornodig heeft, is in bezit van de bourgeoisie . In werke-lij kheid is hij dus in het geheel niet vrij, tenzij hij ver-hongeren wil. in werkelijkheid is hij een slaaf van deheersende klasse, van de bourgeoisie . Zijn arbeids-kracht wordt gekocht als de een of andere waar,tegen een prijs, die stijgt of daalt, evenals de prijsvan iedere andere waar . (De prijs van een waar is deuitdrukking van haar waarde in geld.) Stijgt de vraagnaar nijvere handen, dan stijgt de prijs van de arbeid,daalt de vraag naar arbeidskracht, dan daalt ookzijn prijs .

De waarde.Iedere waar heeft een bepaalde waarde. Deze waar,

de wordt bepaald door de gemiddelde hoeveelheidmaatschappelijke arbeid, welke aan het product isbesteed. Hoe kan men nu de grootte van deze waardemeten? Door de hoeveelheid arbeid, nodig voor hetproduceren van de waar . De hoeveelheid arbeid meetmen aan haar tijdsduur, de arbeidstijd. Zo heeft goudeen grotere waarde dan zout, omdat voor het produ-ceren van een kilo goud heel wat meer arbeid nodigis, dan voor het winnen van een kilo zout .

1 8

Men moet nu niet ~denken, dat de waarde van eenvoorwerp groter is, naarmate iemand er langer overgedaan heeft, om het to vervaardigen. Wij meten dewaarde van een ding naar de gemiddelde noodzake-lijke arbeidstijd om het to maken met gemiddeldevaardigheid .De waarde van de arbeidskracht wordt nu, evenals

de waarde van alle andere zaken, bepaald door dehoeveelheid arbeid, nodig voor haar repraductie. Bijhet arbeidsproces wordt arbeidskracht verbruikt, dearbeider raakt uitgeput. Om de arbeidskracht to her-stellen, to reproduceren, moet men aan de arbeideren aan zijn familie een bepaalde hoeveelheid goederengeven: voedsel, een woning, kleding, zonder welkegeen arbeid mogelijk is .

De meerwaarde .Koopt de kapitalist de arbeidskracht, dan betaalt

hij de arbeider een loon, net genoeg om de arbeider enzijn familie to kunnen laten werken .

De kapitalist heeft tegenwoordig meestal de arbei-der in dienst genomen onder de voorwaarde, dat hijdagelijks 8 uur moet werken . Maar, door minder dan8 uur werken heeft hij evenveel waarde geschapenals het betaalde hongerloon bedraagt ; hij werkt echtervoile 8 uur lang . Dus werkt hij enige uren niet voorzichzelf, maar voor de kapitalist, die deze arbeid nietbetaalt.De waarde, die in deze arbeidsuren is geschapen,

noemt Marx de meerwaarde : deze eigent de kapitalistzich toe en deze is de bran van zijn winst .De uitbuiting van de arbeider door de kapitalist

betaaat dus in het zich toeeigenen van onbetaaldearbeid. Op deze, door de arbeider geschapen meer-waarde, berust de uitbuiting van de arbeidersklasse

19

door de bourgeoisie . De bourgeoisie gebruikt dezemeerwaarde niet voor het algemeen welzijn, maargebruikt deze alleen ten eigen bate .

In de socialistische maatschappij is geen meerwaarde .Hoe is het met de meerwaarde in een socialistische

maatschappij, zoals in de Sovjet-Unie? In onderscheidmet het kapitalisme kan daar niet van meerwaardeworden gesproken. Weliswaar schept ook daar dearbeider meer waarde, dan hem in de vorm van loonwordt uitbetaald . Het verschil komt echter niet tengoede aan een andere klasse. In een socialistische staatbestaan geen klassen, waarvan de een zich de arbeidvan de antler toeeigent .Alle bedrijven behoren aan de proletarische staat,

dat wil zeggen aan de arbeidersklasse, aan het wer-kende yolk in zijn geheel . De waarde, die door dearbeider geschapen is en die hem niet als loon isuitbetaald, komt hem op andere wijze ten goede.Deze wordt gebruikt, om het Socialisme op to bou-wen, om de kinderen to onderwijzen al naar gelangvan hun bekwaamheid, om de ouden van dagen toverzorgen . Deze wordt gebruikt om de industrialiseringto bevorderen en de collectivisatie van de landbouw-bedrijven door to voeren, waardoor de maatschappe-lijke positie van de werkende massa's verhoogd wordt.Deze wordt gebruikt voor de versterking van het RodeLeger. Deze wordt gebruikt om het hele cultureleleven tot bloei to brengen, om de wetenschap en dekunst to bevorderen. Aan de arbeider in de socialis-tische maatschappij komt de door hem geschapenwaarde geheel ten goede .

20

3 . Het privaatbezit, de grondslag van de kapitalistischennaatschappij .

Wij hebben reeds gezien, dat de arbeider, onder deheerschappij van hat kapitalisme, gedwongen is zichin het juk van de uitbuiting to laten inspannen, omdatzijn enige mogelijkheid om to leven, gelegen is in hatverkopen van zijn arbeidskracht . Alle productie-middelen immers zijn persoonlijk eigendom van kapi-talisten .Het privaatbezit van de productiemiddelen vormt

de grondslag van de kapitalistische maatschappij .Daarom heeft hat kapitalisme op hat ogenblik van

zijn geboorte in zijn vaandel geschreven : „Hat parti-culier bezit is heilig en onaantastbaar" .

De grote Franse revolutie van 1789, die de bour-geoisie de overwinning over de f eodale heron (debezitters van landgoederen en lijfeigenen) heeft ge-bracht, heeft deze grondslag vastgelegd in de ,,ver-klaring van de rechten van de mans en de burger" .Maar een paar j car later, nog tij dens diezelfde revo-lutie, weed de doodstraf gesteld op hat vergrijp omeen wet in to dienen, die hat land-, handels- ofindustrie-bezit ophief. In 1871 heeft de Franse bour-geoisie wrack 'genomen voor de aantasting van hatparticulier bezit door de Parijse Commune - eenregering van hat Franse yolk, geboren uit de neder-laag van hat door en door corrupte regiem van dedictator Napoleon III in de Frans-Duitse oorlog van1870-'71 - door deze Commune to verdrinken ineen zee van blood .De geschiedenis is trouwens een aaneenschakeling

van misdaden, begaan door de heersende klasse, omhat bezit van deze klasse to beveiligen . Het laatste

21

grote voorbeeld was het Hitler-regiem, dat gesteundwerd door de gehele internationals monopolistischebourgeoisie .

Om dit heilige, onaantastbare particulier bezit to be-schermen, heeft de bourgeoisie sen machtig staats-apparaat opgebouwd, benevens sen goed georganiseerdleger van bewapende soldaten, dat, zoals ook inNederland in de laatste tijd nog is gebeurd, wordtingezet in de strij d van de arbeidersklasse tegen haaruitbuiters . 'In dezelfde richting werken de politie, demarechaussee, de gehele justitie, steunende op senhet particuliere bezit der productiemiddelen verdedi-gende wetgeving. Zij alien grijpen in als klasse-conflicten uitbarsten ten gunste van het persoonlijkbezit aan productiemiddelen van de bourgeoisie,

4. Jacht naar winst en de steeds toenemendeuitbuiting.

Wij zijn er niet mee klaar, als wij van de kapitalistzeggen, dat hij winst behaalt ten koste van de arbei-der. De kapitalist streeft er naar om sen zo grootmogelijke winst to maken . In de jacht naar winst keptde kapitalist geen grenzen .In het „Kapitaal" haalt Marx sen citaat van sen

zekere Dunning aan, die de jacht naar winst zeerkernachtig uitdrukt. Hij schrijft : „Het kapitaal heeftsen vrees voor de ofwezigheid van winst of voor senzeer geringe winst, evenals de natuur voor het lucht-ledige. Met de winst wordt het kapitaal stoutmoedig .Van tien procent verzekerd en men kan het overalaanwenden; 20 pct, en het wordt levendig; 50 pct .uitgesproken waaghalzig; voor 100 pct. stampt hetalle menselijke wetten tot gruis ; 300 pct . en er is geen

22

misdaad', die het niet riskeert, zelfs op gevaar of vanaan de galg to zullen bengelen" .Waardoor antstaat flu deze onbegrensde jacht van

de kapitalisten naar winst?Wanneer de kapitalist de door zijn arbeiders ge-

produceerde waren verkoopt, ontmoet hij op de marktandere kapitalisten, die dezelfde waren ter verkoopaanbieden .

De kapitalisten beconcurreren elkaar . Iedere kapi-talist streeft ernaar, de klanten aan de andere voor denews weg to kapen en hem van de markt toverdringen. Wie het goedkoopst verkopen kan, wintin deze strij d . En dit kan het beste die kapitalist, diegoedkoper de artikelen kan fabriceren dan zijn con-currenten .

Verlenging van de arbeidsdag .Om zijn waren goedkoper to maken, voert de kapi-

talist de uitbuiting van zijn arbeiders op . In deeerste plaats wil hij de arbeidsdag zo Tang mogelijkmaken .In de vorige eeuw waren er in Nederland arbeids-

tijden van 16 uur per dag en meer . In Franeker werdin 1841 in de „tichelwerken" gewerkt van 's morgens2 tot 's avonds 10 uur, dus twintig uur per dag! In1860 was de arbeidsdag in Franeker in de steenfabrie-ken 18 uur, ook voor j ongens van 14 tot 18 j aar ! Inde Leidse textielindustrie werkten kinderen van 6 j aarof zeventien uur per dag! In Hilversum was het netzo. Arbeidstij den van 14 tot 16 uur per dag waren inhet gehele land heel gewoon .

Waar de arbeidersklasse zich nog niet tot een sterkemacht heeft weten to ontwikkelen, zoals in de kolo-niale en halfkoloniale gebieden, wordt nu nog dikwijls16 uur per dag gewerkt .

23

Verlaging van het loon.Ook op andere wijze verhoogt de kapitalist zijn

winst, n.l, door loonsverlaging. De kapitalisten voereneen onbarmhartige strijd tegen het arbeidsloon. Eenkapitalist betaalt geen cent loon meer, dan waartoe hijgedwongen wordt . En als hij de kans schoon ziet, zoalsin tijden van crises, of zoals flu na een oorlog, danvoert hij de ene loonsverlaging door na de andere. Dedaling van het loon bedroeg in de Verenigde Statenvan Amerika van 1928--1933 lief st 35 pct ., in Duits-land zelfs 50 pct . Bovendien strijdt in dergelijke tijdende bourgeoisie met succes voor vermindering van uit-gaven voor sociale doeleinden .

Om de winst to vergroten maken de kapitalisten eenzeer groot gebruik of misbruik van vrouwen- enkinderarbeid . Ook worden buitenlanders, liefst be-horende tot onderdrukte nationaliteiten, gebruikt alsgoedkope arbeidskrachten. Denk aan de VerenigdeStaten, waar negers, maar ook emigranten, uit allerleiEuropese landen tegen bespottelijk lage lonen to werkwerden en gedeeltelijk nog worden gesteld .

Rationalisatie .Tenslotte gebruiken de kapitalisten de technische

verbeteringen, de rationalisatie van de productie ertoe, om de intensiteit van de arbeid to vergroten, omde arbeider in dezelfde tij d meer to laten produceren,waardoor zij wederom de winst vergroten .Een voorbeeld bieden b.v. de Amerikaanse Ford-

fabrieken, waar de snel lopende band de arbeidersop 35- tot 40-jarige leeftijd tot vo'lledige uitputting eninvaliditeit brengt. Door dergelijke technische metho-den, die ook in de industrie in ons land warden toe-gepast, wordt de arbeider onder de kapitalistischeverhoudingen geheel tot een verlengstuk van de

24

machine, de arbeider raakt geheel en al afhankelijkvan de kapit ' t en de mate van uitbuiting neemthierdoor steeds toe . Het felt, dat de arbeidstij'd in deloop der jaren is verkort, is hiermede niet in tegen-spraak, daar er veel meer inspanning van de arbeiderswordt gevergd dan vroeger door de doorgevoerdemechanisatie.

5 . De werkloosheid, een onvermijdelijk verse "nselvan het kapitalisme .

Onderwerpt de arbeider zich niet aan het hem op-gelegde juk, dan kan hij gaan . I r zijn tat van arbei-ders, gebrek lijdende werklozen, die zijn plaats in hetbedrijf graag willen innemen .Het kapitalisme zelf veroorzaakt de werkloosheid

en schept een blijvend leger van werklozen, daarde invoering van nieuwe machines in de industrie enhet in practijk brengen van nieuwe productie-methodensteeds arbeidskracht overbodig maakt en arbeidersop straat zet . Bovendien wordt het ingewikkelde werkvan de ambachtsman van vroegere tijden nu doormachines gedaan, denk b.v. aan de textielfabrieken,die de meest ingewikkelde weefsels machinaal ver-vaardigen. Het werk wordt hierbij gedegradeerd . Opde plaats van een gespecialiseerde arbeider van vroe-ger staat nu vaak een vrijwel ongesthoolde, die veelminder betaald behoeft to worden .

In tijden van crisis stijgt het aantal werklozen snel .In de 32 belangrijkste kapitalistische landen, warenin 1929 6 millioen werklozen, in 1932 meer dan 26 mi1-lioen, in 1936 ruim 20 millioen.

Marx schrijft in „'Het Kapitaal" :„Het overwerken van het werkende deel van de

arbeidersklasse doet de rijen van haar reserve toe-

Nieuwe wer&d 3 25

nemen, terwijl omgekeerd de grotere druk, die dezereserve door haar concurrentie op het eerste uitoefent,dit dwingt tot overwerken en tot onderwerping aande bevelen van het kapitaal ."Na de tweede wereldoorlog is er door de grote

schaarste aan goederen van allerlei snort en door hetnog under de wapenen zijn van honderdduizenden eentijdelijk gebrek aan arbeidskrathten ontstaan. Indienin Nederland geen ingrijpende hervormingen op econo-misch gebied (nationalisatie, plan-economie) wordendoorgevoerd, zal er onvermijdelijk een nieuwe periodevan massa-werkloosheid aanbreken .In de Verenigde Staten van Noord-Amerika spreekt

men openlijk uit, dat men over enige jaren in datland kan rekenen op 20 millioen werklozen, dus opveel meer dan in de vorige crisis . In 1945 waren er almeer dan 3 millioen.

6. De ruinering van, het kleinbedrijf .

De handwerker kan niet concurreren met de groteonderneming. Hij beschikt niet over grote machines endaardoor zijn zijn productiekosten hoger, dan die vande kapitalist . Hij wordt veelal to gronde gericht, hijmoet zijn bedrijf slu'iten en zich als arbeider verhurenaan de kapitalist .Bijzonder sterk worden de rijen van het proletariaat

gevuld uit de kleine boerenstand. De arbeiders inde textiel- en machinefabrieken in Twente stammenall~n of van landbouwers. De arbeiders, die bij Philipsin Eindhoven werken, zijn voor Whet grootste deelkinderen van boeren . De arbeidskrachten, werkendein de industrie in het Zuiden en het 4osten vanons land, zijn afkomstig uit de verarmde boerenstand .

26

Door de verdere ontwikkeling van het kapi talismeneemt de proletarisering van het boerendoui steedsgrotere vormen aan.

'1. De anarchie van de kapitalistische productie ende crisis.

'De kapitalistische productie is anarchistisch, dat be-tekent: zij verloopt zonder vooropgezet plan . Iederekapitalist produceert waren, zonder met zekerheid toweten of deze waren overeenkomen met de behoeftenvan de maatschappij . Het enige, wat hij zich afvraagtis of hij er winst, liefst veel winst, mee kan maken .Gelukt dat, dan produceert hij steeds meer van dezewaren om deze op de mar'kt to werpen . De vraage chter op de markt neemt niet voldoende toe om allesdaar to kunnen verkopen. Dat komt, omdat de voor-naamste afnemers van de goederen op de kapitalistischemarkt de millioenenmassa's van de arbeiders zijn .Met de ontwikkeling van het kapitalisme neemt

echter de koopkracht van de arbeiders niet evenredigtoe. De productie neemt toe, maar de grote massa's vanhet yolk kunnen niet alle waren kopen, hoewel zij zewel zouden willen kopen en zelfs goed zouden kunnengebruiken. Op een zeker moment is het duidelijk, datde markt overstroomd wordt met goederen, waarvoorgeen kopers zijn . Er is overproductie .

In Whet kapitalisme ontstaat dus een tegenstellingtussen de grootte van de productie en de grootte vande koopkracht .Deze tegenstelling doet een stormachtige crisis ont-

staan, ongeveer 1 maal in de 10 a 11 jaar .F'abrieken worden gesloten, de aanbouw van land-

bouwproducten wordt beperkt, de prijzen da'len, de

27

werkloosheid stijgt, de lonen 'dalen . De werkers wor-den in ellende gedompeld, omdat zij to veel geprodu-ceerd hebben .

Enkele cijfers molten dit toelichten . In de VerenigdeStaten verminderde van 1929 tot 1932 de productievan productiemiddelen (machines, locomotieven, auto'se.d.) in verhouding van 100 op 28, de productie vanconsuxnptiegoederen (voedsel, kleding, e.d .) van 100op 76. Alle kapitalistische landen gaven hetzelfdebeeld. Alleen in de Sovjet-Unie nam de productie toeen wel in dezelfde jaren van productiemiddelen van100 op 213 en van de consumptiegoederen van 100op 156 .De kapitalisten zoeken een uitweg uit de crisis

door een verdere verlaging van het levenspeil van dearbeidersklasse . Zij proberen hun productiekosten aanto passen aan die verlaagde prijzen. Hun „aanpassings-politiek" (o.a . Colijn was er om berucht) bestaat in hetverlagen van de lonen, in het verder concentreren vande industrie in grate bedrijven, waarbij grate groepenr iddenstanders en zelfs kleine kapitalisten wardengeruineerd. De kapitalisten voeren technische ver-beteringen in, zij richten hun aandacht op nieuweof zetgebieden, zij streven naar kolonien . Het kapi-talisme kan zich op deze wijze tijde'lijk herstellen,totdat een nieuwe crisis het mensdom weer in eennieuwe of grand werpt .Het blijkt, dat met de ontwikkeling van Whet kapi-

talisme de crisis steeds heviger wordt, de terugslagwordt steeds grater en steeds grater delen van dewereld warden er in betrokken . De crisis, die in 1929began, - de laatste voor de oorlog -, betrof de ge-hele kapitalistische wereld en daarvan zowel hetproletariaat, de boeren, de middenstanders, de intel-lectuelen, zelfs enige groepen van kleine kapitalisten .

28

In het kapitalisme kan ook een tegenstel'ling ont-staan door een to geringe productie in verband metde behoefte van de bevolking . Een dergelij'k ver-schijnsel doet zich voor na grote wereldoorlogen,waarin enorme verwoestingen hebben plaats ge,grepen .Ook in dergelijke omstandigheden blijkt de voos-

heid van Whet kapitalisme. De productie richt zich inhet kapitalisme alleen op het behalen van winst . Doorwinstzucht gedreven vervaardigen de kapitalistnprullaria en artikelen van minderwaardige kwaliteit .Door de grote extra winsten, die de bourgeoisie in dietijden behaalt, wentelt zij de oorlogslasten of op de ar-beidende bevolking . Na de vorige wereldoorlog is debourgeoisie daarin volkomen geslaagd .

Ook na deze wereldoorlo,g slaagt de bourgeoisie inde kapitalistisehe landen char opnieuw in . In de Ver .Staten is in 1946 de winst van de monopolies en detrusts viermaal hoger dan voor de oorlog !De nieuwe crisis in de Ver . Staten kondigt zich

echter reeds aan . In de oorlog is de productie enormgestegen door de bouw van nieuwe fabrieken . Na deoorlog moet dus 'de afzet groter worden, of de zaakloopt spaak .

Door het stijgen van de prijzen is de koopkrac'htverminderd. De kapitalistn hebben hun eigen afzet-markt bedorven. In 1945 daalde de industriele pro-ductie van de Ver. Staten met 40 pct, ten opzichtevan het jaar daarvoor . Ein~de 1946 lag in de pakhuizenvoor meer dan 30 milliard dollar aan goederen opge-slagen .

Gezien in het licht van de binnenlandse economisehewanverhoudingen wordt de agressieve, imperialisti-sche politiek van de ultra-reactionnaire Amerikaansebourgeoisie onmiddellijk duidelijk .In Whet binnenland traeht zij met worgwetten de

29

rechten van de arbeidersklasse to vernietigen. In betbuitenland steunt zij de meest react'ionnaire groepen .

8. Ire voornaamste tegenste 'ng in het kapitalisme.

Alle karaktertrekken van de kapitalistische maat-schappij ontstaan uit de tegenstelling tussen de pro-ductiewijze en de bezitsverhou~dingen . Waarop berustflu deze tegenstelling?Laten wij eens een kijkje nemen in een moderne

fabriek, waar een bepaal'd artikel gemaa'kt wordt.Geen enkele arbeider in die fabriek kan zeggen : „Datvoorwerp heb ik alleen gemaakt, dat is uitsluitendmijn werk". In een gemecdhaniseerde schoenfabriekgaat een schoen door wel 80 handers. Zelfs alle arbei-ders van de schoenf abriek kunnen niet zeggen : „Dathebben wij alleen gemaakt" . Want de machines in diefabriek, het leer, de brandstoff en, enz. zijn eldersgefabriceerd . Zo gaat het in elk bedrijf . Ook in hetboerenbedrijf, want daar koopt men kunstmest, ge-reedschap, landbouwmachines, zaden, die elders wor-den vervaardigd.De productiemiddelen (machines, grondstoffen,

brandstoffen) en de in het bedrijf vervaardgde eind-producten, zijn het resultaat van gemeenschappelijke,maatsdhappelijke arbeid. De productie is een maat-schappelijke productie .

Ondertussen zijn in de kapita tische maatschappijde Iabrieken met hun machines en de daar vervaar-digde goederen het eigendom van een persoon (of vaneen kleine groep personen), die aan het vervaardigenvan het product niet heeft deelgenomen, de kapitalist .Hij heeft slechts Whet kapitaal (het geld, waarmedegrondstoffen, fabrieksgebouwen zijn gekocht en waar-

30

mede de arbeidskracht wordt gehuurd) verstrekt, ter-wijl bedrijfsleiders het week leiden en controleren .

De tegenstelling is de volgende : het product van dearbeid is het product van gem~eenschappelijke, maat-schappelijke arbeid, maar dit product is niet het eigen-dom van hen, die het hebben gemaakt, maar de kapita-list eigent het zich toe, het is zijn persoonlijk eigendom.

Deze tegenstelling tussen het maatschappelijk ka-rakter van de arbeid en het particuliere bezit vanhet resultant van die arbeid, is de belangrijkste tegen-stelling in de kapitalistische maatschappij .

9 . De onvermijdelijke ineenstortingvan het kapitalisme.

Deze tegenstelling is in het kapitalisme onoplosbaar .Deze tegenstelling is alleen op to heffen door hetSocialisme .Het is de tank van het proletariaat, wiens arbeid

reeds gemeenschappelijk is, deze tegenstelling op to los-sen. De strijd, die het hiervoor met de bourgeoisie heeftto voeren, is onverzoenlijk . Of de bourgeoisie eigentzich de vervaardigde goederen toe, of zij blijven heteigendom van hen, die ze voortbrachten . Een tussen-weg is er niet .

Met de ontwikkeling van het kapitalisme neemt dezestrijd, de klassenstrij d, steeds scherper vormen aan .diet proletariaat groeit in aantal, de tegenstellingenspitsen zich steeds meer toe . „Met het steeds afnemen-de aantal kapitaal-magnaten", zegt Marx, „neemt degrootte van de ellende, de druk, de knechting, deontaard~ing, de uitbu.itting, steeds toe." Gedwongendoor de nood grijpt de mens bewust in in de loopder historie .

31

Het proletariaat verzamelt daarbij steeds meerpolitieke; ervaring, zijn organisaties nemen toe in aan-tal, in strijdbaarheid en in kennis. Het Marxisme isdaarbij zijn sterkste wapen . Dit alles maakt de neder-laa;g van de bourgeoisie en de overwinning van hetwerkende yolk tot zekerheid. In het CommunistischManifest schreven Marx en Engels reeds : „Met deontwikkeiing van de grote industrie wordt dus onderde voeten van de bourgeoisie de grondslag zelf weg-getrokken, waarop zij produceert en zich de productentoeeigent. Zij brengt in de eerste plaats haar eigendoodgravers voort . Haar ondergang is even onver-mijdelijk als de overwinning van het proletariaat" .

Deze profetische woorden werden uitgesproken, toenhet kapitalisme nog in opkomst was en nog ontwikke-lingsmogelijkheden in zich bong .

10. Het imperialisme, het hoogste stadium van hetkapitalisme.

Tegen het einde van de vorige eeuw trad het kapi-talisme in een nieuwe periode van zijn ontwikkeling,de peri~de van het imperialisme. Het kapital'isme ver-toonde nieuwe eigenschappen, die door Lenin zijnontdekt en uitvoerig zijn beschreven in een brochure,e tot titel ~heeft het opschrift van deze paragraaf .In deze periode heeft het kapitalisme zich zeer

on,gelijkmatig ontwikkeld. Bovendien hebben alletegenstellingen in deze product'iewijze zich versoherpttot het uiterste. Daarom is het kapitalisme een sta-in-de-weg geworden voor de verdere ontwikkeling vande maatschappij, voor het juiste gebruik van deteahniek en de wetensohap .De uitgebuite klasse wordt gedwongen met al haar

32

kracht in to grijpen om de overleefde productiewijze tovervangen door een nieuwe .

Anderzijds tracht de heersende klasse al haar moei-lijkheden op to lossen met behoud van het kapitalismedoor een nieuwe verdeling van de internationalsmarkt, door oorlogen, die tot wereldoorlogen uit-groeien.Het imperialistiseh tijdvak is de phase van het

stervend kapitalisme, het is naast het tijdvak van dewereldoorlog het tijdvak waarin flu hier, dan daar,juist waar de imperialistische sehakel het zwakst is,het proletariaat op revolutionnaire wijze de machtverkrij,gt om de socialistisehe maatschappij to stiehten .De eigenschappen van het imperialisme, het mono-

po 'stische stadium van het kapitalisme zullen wijflu onderzoeken.

11. De ontwikkeling van de kapitalistischemonopolies .

Door ode grate vlueht, die de techniek genomenheeft, heeft Whet grootbedrijf zich weten to begunsti-gen en zijn positie weten to versterken . Daardoorwerden de kleine kapitalisten door de graters veelalvan de markt verdron5gen . In de handen van een kleinaantal kapitalisten concentreert zich een onmetelijkerijkdom. Er vindt een toenemende concentratie vanhet kapitaal plaats . .De France industrie is in handenvan 200 families, de Amerikaanse in handen van60 families !

De reusachtige bedrijven en combinaties van f abrie-ken in handen van deze families, maken alle kleinefabr' anten van hen geheel •af+hankelijk . De grorekapitalisten controleren bijna de gehele productie

33

van hun artikel, zij beheersen de markt, zij wordenmonopolisten .

In 1929 concentreerden in de Verenigde Staten3 metaaltrusts 70 pct . van de staalproductie. In 1930was daar de auto-industrie in handen van 2 firma's,Ford en General Motors . De General Electric beheerstde electrische industrie .

In de laatste wereldoorlogen heeft het proces vande trustvorming een ongekende hoogte bereikt . Deoorlogsproductie gesthiedde under controls van degrote trusts . Zo hielden alleen van 1940 tot 1942 inde V.S. 273.000 kleine en m~iddenbedrijven op to be-staan! Bijna de gehele oorlogsproductie geschiedde doorde trusts, die daarbij bijzonder grote winsten hebbenbehaald .De monopolies hielden niet op bij de grenzen van

het land. Internationals verenigingen van monopoliesontstonden, die de hele wereldproductie in een be-paald artikel beheersen . Een trust beheerst de alumi-nium-productie, een de koperproductie. Een paarsamenwerkende trusts beheersen de gehele chemischeindustrie. En zo is het op ieder gebied.De monopolies zijn de beheersers van de gehele

kapitalistische industrie . Hiermede heeft het kapi-talisme zijn imperialistisch stadium bere'k t. Het kapi-talisme is een n onopolistisch kapitalisme geworden .

De burgerlijke geleerden en ook de „theoretici" vande sociaal-democratic beweren, dat met het ontstaanvan monopolies de concurrentiestrijd verdwijnt. Hetkapitalisme wordt „geordend", beweren zij . Zij schrij-ven zelfs de leuze van „ordening in het bedrijfsleven"in hun vaandel en zij menen dat met die „ordening"een erode zal komen aan de steeds wederkerendecrises .In werkelijkheid voeren de monopolies tot een nog

34

grotere anarchie van de kapitalistische markt, omdatde hoofdtegensteiing van het kapitalisme niet wordtopgelost. Het resultant is een verscherpte concurrentie-strijd tussen de monopolies in de verschillende landen .De strijd om afzetgebieden en om grondstoffen wordtsteeds verder verscherpt, ok de strijd om een nieuweverdeling van de „invloedssferen" op de internationalsmarkt. Deze strijd van de monopolies van de kapi-talisten van de verschillende landen is de oorzaakvan de imperialistische oorlogen .

12. De ahnacht van het bankkapitaal .

Bij het begin van het kapitalisme was hat de taskvan de banken om voorschotten to verlenen; zijleenden tegen rents het geld uit, dat anderen hunter bewaring hadden gegeven . De concentratie echtervindt niet alleen in de industrie plants, maar ook inhet barikwezen .Enorme geidsommen verzamelen zich in de banken .

Het gevoig daarvan is, dat de banken, die crediet ver-lenen aan de kapitalist, hun voorwaarden daarbi,jzodanig steilen, dat het bedrijf van die kapitalist ge-heel under hun invloed komt to staan . Ook gaan debanken er yank zeif toe over, geheel nieuwe be-drijven op to richten .Op deze wijze ontstaat een vergroeiing van het

bankkapitaal met het industriekapitaal . Dit met elkaarverbonden bank- en industriekapitaal noemt men hetfinanciers-kapitaal .De grootste bank-firms in de wereld is het Huis

Morgan in New York. Een zeer grout gedeelte vande grout-industrie in de Verenigde Staten wordt doordit bankiershuis gecontroleerd. Wij noemen de grootste

35

auto-industrie, de General Motors en de Telegraaf- enTelefooi aatschappij, die 2/3 van de telefoontoestel-len van de gehele wereld controleert. Het bankiers-huis controleerde in de V.S. voor de laatste wereld-oorlog industrieen en ondernemingen, waarin meerdan 80 milliard dollar waren belegd!Ook buiten de Ver. Staten is de macht van het

Huffs Morgan enorm! Morgan heeft de oorlog van1914--'18 )gefinancierd. Aan alle leningen na die oorlogheeft Morgan zijn medewerking verleend . In detweede wereldoorlog is dit niet anders geweest . Ennu staat de Amerikaanse „Im- en Exportbank", diehet herstel in de verwoeste gebieden moet financieren,order controle van het Huffs Morgan. Daze bank ver-bindt allerlei politieke voorwaarden aan het verlenenvan crediet, alle er op gericht om de macht van hetkapitaal stevig to verankeren tegen de stroom vandemocratic en socialistisch verlangen .Op deze wijze concentreren de productie-krachten

van de hele wereld zich in harden van slechts encelebankiers. Zij zijn ook de ware heersers in de kapi-talistische landen, ook al ,geven deze zich nog zo'ndemocratisch tintje . Tegen de wil van de grote finan-ciers kan in geen enkele kapitalistisehe staat een minis-terie worden gevormd. Als jets in de regering hun nietaanstaat, behoeven zij slechts een financiele druk uitto oef even en de ministers vliegen van hun zetels.

Het tijdperk van het monopolie-kapitaal of impe-rialisme is het tijdperk van de heerschappij van degrote b k 'ers,

13. De slavernij der koloniale valkeren .

V~or het imperialistische stadium van het kapi-talisme voerden de kapitalistische landen hun over-

36

schot van waren uit naar industrieel achtergeblevenlanden en verkochten daze daar. Maar in hat impe-rialistische tijdperk heeft mast de uitvoer van warenook de uitvoer van kapitaal een bijzonder belangrijkebetekenis verkregen.De geld-magnaten beleggen hun kapitalen graag in

kolonien en half'kolonien . Daar zijn grondstof fen enarbeidskrachten goedkoop . De werkende massa's in dielanden zijn no,g weinig klassebewust, zij zijn nietzo georganiseerd als in de kapitalistische landen . Daar-door konden de kapitalisten in landen als Indonesia,India, China, Afrika, Zuid-Amerika, de arbeiders enhun families onbeperkt uitbuiten. Loners van eendubbeltje per dag waren daar heel gewoon . Op diewijze verkregen de kapitalisten extra winst . De kapi-taaluitvoer naar achtergebleven landen ,,is een bij -zonder vette, en bijzonder gemakkelijke buit", zegtLenin .Maar doordat de kapitalisten in de kolonien een

industrie opbouwen, ontstaat daar een modern prole-tariaat . De kracht van de koloniale volkeren tegende imperialisten wordt daardoor versterkt, de tegen-stellingen tussen de kolonien en de onderdrukkersworden starker . „De bevolking der aarde", zegt Stalinin de „Beginselen van hat Leninisme", ,,is gesplitst ineen handvol „vooraanstaande" kapitalistische landen,die grote koloniale en afhankelijke landen uitbuitenen onderdrukkers en in een overgrote meerderheidvan koloniale en onderdrukte landen, die genoodzaaktzijn, strij d to voeren voor de bevrij ding van hatimperialistische juk ."Na daze tweeds wereldoorlog is de maeht der kolo-

niale volkeren zo versterkt, dat de imperialisten ge-dwongen zijn, een nieuwe tactiek toe to passers . Vroe-ger steunden zij op de feodale machthebbers, sultans

37

en vorsten. Maar flu ~hebben bijvoorbeeld de Ameri-kanen de Philippijnen „vrij" verklaard; zij hebbende maeht gelegd in handen van de inmiddels opge-komen inheemse bourgeoisie, die als hun zaakwaar-nemer optreedt . Door financi~le overeenkomsten metdie bourgeoisie blijf t de gewezen kolonie geheel enal in de macht 'van de Amerikaanse imperialisten .Een zelf de politiek voeren de Engelsen ook in hun

kolonien, terwijl het Nederlandse kapitaal, voor zoverhet niet tegen de erkenning van de Indonesiscdhe Repu-bliek is en door e'en oorlog de koloniale verhoudingwit herstellen, hetzelfde spelletje hoopt to kunnenspelen .

14. De iniperialistische oorlogen.

In de koloniale en half-koloniale gebieden stoten deimperialisten van het ene land op de concurrentievan de kapitalisten van het andere land .Eij het begin van deze eeuw waren alle gebieden,

die voor kolonisatie in aanmerking kwamen, onderde grote imperialisten verdeeld . In de afhankelijkelanden was ~de markt verdeeld in invloedssferen vande grootmachten.Maar het kapitalisme heeft zich ongelijkmatig ont-

wikkeld. De bourgeoisie van landen als Duitsland,Japan en de Verenigde Staten, die later den die vanEngeland en Frankrijk groot was geworden, eiste haarpleats op onder de zon . Zij wilde uitbreiding van dehaar toegewezen mai~kten . Dit doel joeg zij na metalle middelen . Eerst de diplomatieke druk gepaardmet 'de uitrusting van een sterk leger, tenslotte deoorlog.Het imperialisme veroorzaakt onvermij delijk impe-

38

rialistische oorlogen, oorlogen om afzetgebieden voorgoederen en voor kapitaal, oorlogen om grondstoffenen arbeidskrachten, kortom, oorlogen om de wereld-heerschappij .De oorlog van 1914 '18 was zo'n imperialistische

oorlog tot herverdeling van de wereld. Duitsland enzijn bonidgenoten werden verslagen en door het Ver-drag van Versailles van hun kolonien beroof d . Detegenstellingen in het imperialisme warm nog grotergeworden en de Duitse bourgeoisie organiseerde eerstde Hitler-terreur om zijn „binnenlandse vijand" tolijf to gaan . Weer heeft Duitsland verloren . Er ismaar een middel om sen nieuwe Duitse agressie tovoorkomen: het vernietigen van het Duitse monopolie-kapitaal.

15 . De algemene crisis in het imperialistischekapit l'sme.

Doordat het economische leven van de kapitalis-tische wereld zo innig verstrengeld is, wordt in hetimperialisme de crisis tot een wereldcrisis, die onge-kend hevige vormen aanneemt .

De crisis van het kapitalisme is nog vergroot dooreen nieuwe tegensteiling, n .l, die tussen het kapita-listische deel van de wereld en het socialistisehe deel .Over dit socialistische deel heeft het internationalsmonopolie-kapitaal Been macht. Wel kan het er meehandel drijven, op voet van gelijkheid, maar het kandit deel niet meer gebruiken als uitbuitingsobj ect .De kapital~istische wereld is kleiner geworden . her-

door wordt het ook zo begrijpe+lijk, dat het kapitalismegeen -enkel middel onbeproef d zal laten om uitbreidingvan het socialisme tot andere landen to verhinderen.

39

Kwamen vroeger in het kapitalisme crises voor, flukan men spreken van een crisis van het kapitalismezelf. De kentekenen hiervan zijn de volgende : kortetijden van betrekkelijke voorspoed, gepaard met meerof minder werkloosheid, afgewisseld door periodenvan onderproductie, zoals nu na de tweede wereld-oorlog, of van overproductie met vele tientallen mil-lioenen werklozen . De werkloosheid strekt zich tij denseen crisis veroorzaakt door overproductie, behalve totde arbeiders in de industrie, ook uit tot die van hetland, tot de „hoedenproletariers", de werkers op kan~toor en bureau, tot de intellectuelen, ingenieurs, kun-stenaars. De lonen dalen ongekend : in de verenigdeStaten met 35 pct., in Duitsland met 50 pct, in de laatstegrote crisis .Terwijl millioenen ondervoed zijn en in vodden

rondlopen, zijn de opslagplaatsen der kapita''sten over-vol. Om de prijzen to doen stijgen, vernietigen dekapitalisten enorme hoeveelheden goederen . In Ar-gentinie weed het graan in locomotieven verstookt,in Nederland de groente naar de mestvaalt gebracht .

„Een maatschappelijk systeem", zei .Stalin, ,,dat nietweet, wat het met zijn overvloed van producten moetdoen, en ;gedwongen is, deze overvloed to verbranden,terwijl under de massa's werkloosheid, hunger enellende heersen, een dergelijk maatschappelijk systeemheeft zijn elgen doodvonnis uitgesproken ."Ook na deze tweede wereldoorlog is het streven

van het kapitalisme alleen geridht op winst . Zo konhet gebeuren, dat in Nederland opnieuw, ondanks alhet gebrth, weer groente werd „doorgedraaid" envernietigd .

40

16 . Het fascisme, een instrument tegen dearbeidersklasse .

De verscherping van de uitbuiting, de nood en deellende van de grote massa, verhevigt de klassenstrijd .Voor het kapitalisme dreigt het gevaar van massale ac-ties van het proletariaat, gesteund door brede lagen vande kleine burgerij, van de intellectuelen en van dekleine boeren. De pijlers van het kapitalistische gebouwdreigen to wankelen.Naast de economische strij d tegen het werkende

yolk, levert de monopolistische bourgeoisie een strijdop het gebied der ideeen . Met 'brallende, demagogischeleuzen probeert zij het klein-burgerdom, de boeren,de intellectuelen en ook het proletariaat bang tomaken voor het Communisme en to winnen voor een„nieuwe ideologie", die de klassenstrijd verwerpt endie aan ieder, die maar luisteren wil, gouden bergenbeloof t .

Een vootheeld van een dergelijke ideologie is hetfascisme . Het brutale van de fascistische ideologie is,dat zij zich tegen het kapitalisme verklaart, terwijl zijin werkelijkheid het instrument is van het meestreactionnaire deel van de grote bourgeoisie .

In Duitsland is dat zonneklaar ge~bleken . Nadat hetin 1933 de machht had gegrepen, werden alle arbeiders-organisaties vernietigd, de leiders en vele leden wer-den gruwelijk gefolterd en vermoord . Alle democra-tische veroveringen, die de arbeidersklasse met moeitebehaald had, werden vernietigd . Anderzij'ds werdende monopolisten helemaal bass in eigen huffs, zij wer-den volgens het „leidersprincipe", „leider" in huneigen bedrijf .Na de machtsgreep verflauwde de demagogic van

het fascisme in Duitsland geenszins . De ontevreden-

Nieuwe were!d 4 41

held werd afgereageerd op minderheden, op Joden enPolen. Een gruwelijke rassenihaat werd gepredi'kt . Debinnenlandse moeilijkheden werden op rekening ge-schoven van de ,,kapitalistische omsingeling" en gavenaanlei .g tot peen chauvinistische schreeuwcampagneals de wereld voordien niet had gekend .Door de machtsgreep van Hitler werd de werk-

loosheid verminderd. Dat kwam, ~doordat de bour-geoisie, na de vernietiging van de „binnenlandsevijand", - de klassebewuste arbeiders, ode pacif isti-sche intellectuelen en anderen -, de oorlog tegende „buitenlandse vijand" ging voorbereiden . Het mili-tairisme vierde hoogtij . Er werd een enorme roofbouwgepleegd op de binnenlandse volkshuishouding en juistop het moment, dat een algemeen bankroet voor dedear stond, ontketende het fascisme de laatste wereld-oorlog .Na de nederlaag van Duitsland en Japan is het

fascisme niet dood. Het is de regeringsvorm bij uit-nemendheid van het monopolistisch grootkapitaal . Zo-als de monopolist heerst als absolute heerser in zijneigen bedrijf, zo wil hij ook heersen in de staat .

Imperialistisch kapitalisme en fascisme behhoren on-af scheidelijk bij elkaar . Als de volksmassa's zich nietwhen platen bedriegen, door allerlei halfzachte dema-gogen van de zogenaamde volkspartijen, dan heeft de„democratische" methode van de kapitalistische wereldafge+daan en de een of andere „sterke man" wordtgeroepen, om, hoe dan ook, de kapitalistische „orde" to„~handhaven" .

17 . Het imperi 'sme, het stervend kapitalisme.

In de loop van zijn ontwikkeling heeft het kapi-talisme de productiekrachten verhoogd en een grote,

42

alles omvattende industrie ,geschapen . Daar nee heefthet de grondslag gelegd om de productiemiddelen ingemeenschaps-bezit to brengen, om de maatschappijsocialistisch in to richten . Dit was zijn historischetask.

Toen het kapitalisme nog niet imperialistisch was,verhoogden de kapitalisten voornamelijk hun winstdoor de productiekosten to verlagen . Daartoe ont-wikke+lden zij de techniek en pasten de nieuwstemachines en productiemethoden toe en de prijzenkonden dalen . Maar in ode periode van het imperia-lisme, flu de industrie in handen is van weinig mono-polisten, .gelukt het hun, omdat zij de markt beheer-sen, de prijzen hoog to houden, ja zelfs to verhogen,terwijl de productiekosten verder dalen door weernieuwe ontdekkingen .

Daardoor verdwijnt tot op zekere hoogte de prikkeltot verdere technische vooruitgang. Talloze nieuweuitvindingen worden niet verwezenlijkt om de winstniet to verkleinen . Men kan electrische lampen makenvan vrijwel onbeperkte levensduur. De kapitalistischeindustrie maakt expres lampen met een beperktelevensduur. Uitvindingen, om textielgoederen een zeergrote duurzaamheid to verlenen, worden in de brand-kast gestopt . De monopolies worden dus een rem voorde verdere ontwikkeling der productiekrachten . Alleenop het gebied der oorlogsindustrie en der bewapeningworden kolossale inspanningen verricht . In de V.S .worden milli.arden dollars uitgegeven voor atoom-bommen en raketten .Alleen op het gebied der vernietiging kept het

imperialisme vooruitgang. Het imperialisme is eenstervend kapitalisme .

De kapitalisten zelf veranderen ook . Vroeger con-troleerden zij de productie in hun bedrijf en deden

43

de zaken. Nu vertrouwen zij deze werkzaamhedensteeds meer toe aan betaalde directeuren . Zij Ievenvan de opbrengst van hun papier, zij ,,knippen" huncoupons en zij voeren een geheel parasitair bestaan.

18 . Het imperialisme, het voorspel van het socialisme .

De kapitalistische maatschappij ontwikkelt zich on-gelijkmatig . Engeland was in het begin van de vorigeeeuw de smidse van de wereld . Andere kapitalistischelanden, zoals Duitsland en later nog de VerenigdeStaten van Amerika, hebben Engeland inge'haald envoorbijgestreefd. Tij dens het imperialistische tijdvakversterkt de ongelijkmatige ontwikkeling zich. Hetene land ontwikkelt zich sprongsgewijze in vergelij ng tot het andere land en verdringt het van dewereldmarkt . Deze snel opgekomen landen veroor-zaken militaire „conflicten", zij herverdelen de reedsopgedeelde wereld. Hierdoor ontstaan nieuwe con-flicten tussen de imperialisten, terwijl bestaande con-flicten erdoor worden verscherpt.Na de tweede wereldoorlog werden de spanningen

voorna:m.elijk veroorzaakt doordat de industrieel sterkantwikkelde Ver . Staten van Amerika zich geroepenvoelden de machtsposities van shun imperialistischeconcurrenten overal op de wereld over to nemen .Een land, dat zich op een zeker moment gaat

industrialiseren, maakt gebruik van de nieuwste tech-nlsehe middelen . Deze nieuwe industrieen werkengoedkoper dan die van de oudere kapitalistische lan-den en zo konden Japan en de Verenigde Staten metsucces Engeland en Frankrijk van aanzienlijke mark-ten 'beroven.De snelle opkomst van de nieuwe imperialistische

44

landen eist een herverdeling van de wereld. Daaromis het imperialisme een tij dvak van oorlogen .

Anderzijds bergt de ongelijkmatigheid van de ontwik-keling de mogelijkheid in zich, dat de keten van het im-perialisme daar breekt, waar deze het zwakst is . De ar-beidersklasse brengt daar de macht van de kapitalistnten val en bouwt daar de socialistische maatschappij op .

Lenin schreef reeds in 1915 : „De ongelijkmati'gheidvan de economische en politieke ontwikkeling is eenonvoorwaardelijke wet van het kapitalisme . Hieruitvolgt, dat de overwinning van het socialisme oor-spronkelijk in weinige of zelfs in een enkel kapitalis-tisch land mogelijk is" .Het imperialisme is niet alleen het tijdvak van

oorlogen, het is ook het tijdvak van sociale revoluties,van het ontwaken van de koloniale volkeren . Hetimperialisme is daarvan het voorspel .

Dit apes betekent niet, +dat het kapitalisme vanzelfzijn einde tegemoet gaat en dat het proletariaat vanzelfaan de macht zal komen. De theorie van de automati-sche overgang van kapitalisme naar socialisme is korenop -de molen van de kapitalisten, daar het gevolg er vanis, dat de arbeidersklasse van haar strij d afstand doet .De arbeidersklasse moet het ten ondergang ge-

doemde kapitalisme ten val brengen. ~De voorwaardendaartoe worden door de ontwikkeling van het im-perialisme begunstigd. De arbeidersklasse moet degeboden mogelijkheden 'benutten door zidh to scholenvoor haar tack, door een hechte partij op to bouwen,die leiding kan geven aan die tank . Hoe meer klasse-bewust het proletariaat is, hoe meer opoff eringsgezind,hoe beter het georganiseerd is in de CommunistischePartij, des to sneller zal het kapitalisme vernietigdworden, des to speller zal de socialistische maat-schappij worden opgebouwd.

45

HOOFDSTUK II

De socialistische en de communistische maatschappij .

1. Het ontstaan van de Sovjet-Unie

Het tsaristische Rusland .Het eerste land, waar het kapitalisme werd ver-

nietigd, was het tsaristische Rusland . De October-revo-lutie maakte in 1917 daaraan een einde, doordat de Rus-sische arbeidersklasse in een hecht verbond met deacme boeren en andere werkende lagers van het Rus-sische yolk de macht stevig in handers nam en tegende bedekte en openlijke sabotage der verslagen bour-geoisie in, de socialistische maatschappij begon op tobouwen .

Het is geen toeval, dat juist in het tsaristische Rus-land de arbeidersklasse de macht kon veroveren en datjuist daar de keten van het imperialisme brak . Hettsaristische Rusland was een knoappunt van alle tegen-stellingen van het imperialisme .

De arbeiders werden er sterker uitgebuit dan in deandere kapitalistische landen. In Engeland verdiendeeen bankwerker gemiddeld 2 Roebel 80 kopeken perdag tegen in Rusland slechts 80 kopeken, (Een kopeke~s een honderdste Roebel,) Een geschoolde arbeider

46

verdiende in Duitsland dagelijks 1 Roebel 80 kopeken,in Rusland slechts 20 kopeken . Bovendien was de werk-week zeer lang . Volgens de officiele statistiek bedroegdeze 74 uur per week . Sociale instellingen, zoals werk-lozensteun, uitkering bij ziekte, e .d, ontbraken geheel,op het platteland bestonden nog de allerschandelijk-

ste overblijfselen van de lijfeigenschap. De landgoed-bezitters waren er volslagen heer en meester. Deboeren leefden er op een uiterst laag niveau, als vee .

Het bleef niet beperkt tot de kapitalistische onder-drukking. „Het tsaristische Rusland was een haard vaniedere snort onderdrukking", schreef Stalin in „DeGrondslagen van het Leninisme", „zowel van de kapita-iistische, alsook van koloniale en militaire onderdruk-king in haar meest onmenselijke en barbaarse vorm ."De onderworpen volkeren in de Kaukasus, in Midden-Azie en in het Verre Oosten werden van hun grondberoofd, uitgeplunderd, onderdrukt en uitgeroeid . Debuitenlandse politiek tegenover China, Perz:e en Tur-kije was een politiek van brutaal imperialisme . ,,In hettsarisme waren de meest negatieve kanten van het im-perialisme geconcentreerd en in het quadraat ver-heven," schreef Stalin .Verder was het Tsaristische Rusland ten nauwste

verbonden met het West-Europese imperialisme : 90 %van de aandelen in de mijnindustrie, 50 % van die in demetaal- en machine-industrie waren in handen van hetbuitenlandse kapitaal . Het tsaristische Rusland was degrootste reserve van het West-Europese imperialisme ;het stelde aan de Westerse imperialistn in de eersteWereldoorlog millioenen soldaten ter beschikking .

Het tsaristische Rusland was de kern van de reactiein Europa, het zwaartepunt van de strij d tegen de ar-beidersbeweging en van de onderdrukking der Azia-tische volkeren .

47

De arbeidersklasse in Rusland .Daartegenover stood dat Rusland, hoewel het niet

sterk was geindustrialiseerd, een sterk geconcentreerdeindustrie bezat met de meest revolutionnaire arbeiders-Ilasse in de wereld, nauw verbonden met de boeren,die eeuw na eeuw een hardnekkige strijd hadden ge-voerd tegen de lijfeigenschap . Iedere eeuw vonden erenige massale opstanden plaats van boeren, die hunknechtschap wilden verbreken . De revolutionnairetraditie was er levend . Ten slotte bezat de Russischearbeidersklasse een groot aantal voortreffelijke leidersmet Lenin aan de spits, die in de verbanning en in deemigratie zich vertrouwd konden maken met de theo-rie en de praclijk van alle revolutionnaire bewegingenen die, gewapend met die kennis, een hechte, strij d-vaardige en goed onderlegde Communistische Partijhebben weten op to bouwen .

De revolutie van 1905.In het begin van deze eeuw hoopte de brandstof voor

een revolutionnaire explosie zich op : crisis in de indus-trie, nog verder toenemende ellende op het platteland .Toen bovendien het tsarisme een imperialistische oorlogtegen Japan verloor, brak in 1905 de revolutie uit .Deze revolutie werd ondernomen door delen van de

vooruitstrevende bourgeoisie, deze revolutie had eenburgerlijk democratisch karakter. De omstandighedenwaren echter zo, dat het proletariaat er een belang-rijke rot in kon spelen, wat het ook gedaan heeft .

De revolutie ging verloren, maar de arbeidersklassehad zo'n schat van ervaringen opgedaan, dat deze revo-lutie de generate repetitie werd voor die in 1917 .

Na de revolutie trod een periode van stilstand inen zelfs van terugtocht voor de arbeidersklasse. Om-streeks 1910 ging echter de Russische arbeidersklasse

48

weer tot de aanval over tegen de reactie . Stakingenbraken uit. Massale bewegingen ontstonden tegen debarbaarse terreur-methoden van het tsarisme . De Com-munistische Partij verstevigde haar rijen .

De oorlog.In 1914 brak de imperialistische oorlog uit . De par-

tijen van de 2e Internationals, de sociaal-democratischepartij en van alle kapitalistische landen, ook die van hettsaristische Rusland, pleegden openlijk verraad aan dearbeidersklasse door, tegen alle op internationals con-gresses aangenomen resoluties in, de arbeidersklasseop to roepen de internationals solidariteit to verradenen mee to werken aan de imperialistische oorlog . Desociaal-democratische lenders liepen, op weinige uit-zonderingen na, openlijk over naar het imperialistischekamp. Lenin propageerde de omzetting van de imperia-listische oorlog in sen burgeroorlog tegen de eigenbourgeoisie. Daartoe moest zelfs de arbeidersklasse denederlaag van de eigen bourgeoisie in de imperialis-tische oorlog begunstigen om deze bourgeoisie zoveelmogelijk terverzwakken .

De Februari-Revolutie .In Februari 1917 werd door sen opstand van arbei-

ders en soldaten in St. Petersburg (later Petrograd, fluLeningrad) het tsarnsme ten val gebracht . Door de aan-houdende nederlagen, door de millioenen offers in deoorlog, door de niet meer to dragen ellende, greep hetyolk de macht. Zij wensten brood en vrede. Maar, ter-wijl het yolk voor vrijheid, vrede, land en brood vocht,vormde de liberals bourgeoisie en de landadel senregering. Naast deze stond de in de revolutie gevormdemacht; die van de raden van arbeiders, boeren en sol-daten, de Sovj ets.

49

Deze raden hadden de macht kunnen grijpen als deklein-burgerlijke, wankelmoedige, niet-consequente ele-menten, zoals de sociaahdemocraten en de sociaal-revolutionnairen, die de meerderheid in die raden vorm-den, de macht niet hadden uitgeleverd aan de regeringvan de bourgeoisie . Deze bleak binnen de kortst moge-lijke tijd even imperialistisch to zijn als de regering vande Tsaar. De oorlog ward voortgezet . De beloften wer-den niet vervuld. Daarom eiste Lenin hat voortzettenvan de revolutie, om de macht in handen van hat prole-tariaat en de arme boeren to leggen .Terwijl de verbittering en de ontgoocheling bij de

massa's groeide bij de dag, warden de leiders dersociaa -democraten in de regering opgenomen . Ook zijwilden de imperialistische oorlog voortzetten. Hierdoorwarden zij tot een directe en openlijke vij and van dearbeidersklasse en de massa's wendden zich in weinigemaanden snel .van hen af. De „mensjewiki", de sociaal-democraten, pleegden verraad aan hun leuze „vredeen brood". Kerenski, de „socialist", dreef de soldatenwear naar hat front, waar zij een bloedige nederlaagladen .In Petrograd 1~et Kerenski op arbeidersdemonstrati`sschieten. De terreur richtte zich tegen Lenin en deCommunistische Partij .

Daar de regering de eisen van de arbeiders en boerenniet inwilligde en er openlijk tegen optrad, groeide hataantal communisten (,,bolsjewiki") snel in de Raden vanafgevaardigden, in de Sovj ets .

Het bleak zonneklaar, dat alleen de Communisten eendoelbewuste strijd voerden, toen een Tsaristische Gene-raal, Kornilow, met medeweten van Kerenski, probeer-de een staatsgreep door to voeren en in Petrograd eenbloedbad aan to richten. Op de roep der Bolsjewiki ver-hief de arbeidersklasse zich en versloeg Kornilow .

50

De October-Revolutie .De arbeiders kozen nieuwe Sovjets . In Petrograd en

Moskou kregen de Communisten de meerderheid . H-tleger werd er zich van bewust, dat alleen de bolsjewikihet land vrede konden geven . Ook de boeren zagen, datzij door alle andere partijen alleen maar bedrogen wer-den. De tijd was riip voor de socialistische revolut :De leiding van de Communistische Partij besloot tot deopstand tegen de regering van verraders .

In enige uren werd in Petrograd, op de 7e November19'17, de regering ten val gebracht . De ,gehele machtin het land grog in weinige dagen overal over in dehanden van de Sovjets, de raden van arbeiders, soldatenen boeren. De revolutie legde de grondslag van desocialistische opbouw in een zesde gedeelte van dewereld .

De Communistische Partij loste haar beloften in . Haareerste daden waren het sluiten van de vrede, het zon-der schadevergoeding verdelen van de grote landgoede-ren under de acme boeren, het instellen van arbeidercontrole in de bedrijven en het nationaliseren van debanken. Daarmede deed het proletariaat zijn eersteschreden op de weg van het vernietigen van het kapi-talisme en het opbouwen van het socialisme .

2. Het gemeenschappelijke bezit is de grondslag vanhet socialisme .

Productiemiddelen algemeen bezit .In tegenstelling tot de kapitalistlsche maatschappij,

waar de productiemiddelen in het bezit zijn van slechtsenkele personen, zijn in de socialistische maatschappijde productiemiddelen algemeen bezit, zij behoren toeaan het gehele werkende yolk.

51

De grond, de landerijen, de mijnen, de olievelden, defabrieken, de spoorwegen, de schepen, kortom alleproductiemiddelen en alle transportmiddelen wardenin de Sovjet-Unie aan de kapitalisten ontnomen en alseigendom van de staat in handers gelegd van de arbei-ders en de boeren .

In ears kapitalistische staat is hat particuliere bezitheilig en onaantastbaar, in een socialistische staat wordthat algemeen socialistisch eigendom beschermd met allem'iddelen, waarover die staat beschikt .

Een socialistische maatschappij kept ook persoonlijkbezit. Dit is nooit persoonlijk bezit aan productiemid-delen, maar bezit aan verbruiksgoederen, bestemd voorpersoonlijk gebruik : kleding, meubelen, boeken,muziekinstrumenten, enz .

Een nieuwe mans.In de socialistische maatschappij is door hat gemeen-

schappelijk bezit aan productiemiddelen hat bestaanvan verschillende klassen beeindigd . De klasse der uit-buitende kapitalisten is verdwenen, maar ook de klasseder bezitloze proletariers . Er is een geheel nieuw ge-slacht ontstaan van mensen, die zelfbewust door hatleaven gaan, die hun verantwoordelijkheid voor desamenleving kennen en voor wie hat levers waard is ge-leef d to worden. In de socialistische maatschappij ont-staat, zoals in de Sovjet-Unie gebleken is, een geheelnieuw type mans .Onder hat kapitalisme werkt de arbeider voor de

kapitalist, die de meerwaarde in zijn zak steekt, om ernaar believers mee to handelen . De arbeider bezit geenmogelijkheid om made leiding to kunnen geven . Voorhem is de arbeid slechts een vreugdeloze last. Het leversbegint slechts voor hem als hat werk ophoudt .Onder hat socialisme werkt de arbeider voor zijn

52

eigen staat, voor zich zelf . Hijzelf is volkomen verant-woordelijk voor zijn productie en hij heeft een volledigemedezeggenschap in zijn bedrijf . Able plannen voorproductie zijn volkomen openbaar, iedere arbeiderneemt er kennis van en levert er zo noclig critiek op .Bij een bouwwerk b .v. hangen ode blauwdrukkenop een plaats, zichtbaar voor iedereen. Te alien tijdekan ieder, die dat wil, er inlichtingen over vragen, op-merkingen maken, verbeteringen voorstellen. Vooriedere doorgevoerde verbetering wordt hij ruim be-bond. Het werk is op die wijze interessant . Het leverenvan goed werk is een erezaak, een levensroeping . Eenarbeider, die in het productieproces verbeteringen weetaan to brengen, wordt opgeleid tot ingenieur . Able ran-gen en beroepen staan voor hem open .In de socialistische maatschappij wordt het werk tot

een wedstrijd. Hij, die in de Sovjet Unie de beste pres-taties levert, wordt een „held van de arbeid" en genietbijzondere voorrechten. De „Stachanow-beweging" iseen voorbeeld van deze wedstrijd bij de productie,waarbij vooral door het invoeren van nieuwe, beterewerkmethoden de productie sterk toeneemt .

3. De economie in een socialistische maatschappij iseen planmatige econonxie.

Het Plan-Bureau .In de kapitalistische maatschappij produceert de kapi-

talist om de winst en niet om de behoef ten to bevredigen .De productie verloopt in het wilde weg, zonder plan .

In de socialistische maatschappij is dat geheel anders .Het zwaartepunt van de gehele volkshuishouding wordtgelegd in handen van het „planbureau" . Dit planbureauonderzoekt nauwkeurig de productiemogelijkheden vanable fabrieken, werkplaatsen, mijnen, etc, van het ge-

53

hele land. Het onderzoekt verder alle mogelijkhedentot vervoer. Het onderzoekt anderzijds de behoeftenaan goederen van allerlei snort . Dan step het een pro-ductieplan op, gewoonlijk voor 5 jaren, waarbij die goe-deren worden geproduceerd, die in de behoeften vande bevolking voorzien .

Deze behoeften zijn velerlei . Deze behoeften zijn zelfszo groot, dat de industrie deze niet bevredigen kan . De5-jarenpiannen voorzien dan ook in een enorme ont-wikkeling van de industrie en van de landbouw orndaardoor de stoffelijke behoeften to kunnen bevredigenen om zodoende de grondslag to leggen voor een onge-kende verheffing van de gehele cultuur .

Het plan-bureau stelt normen vast voor de productieen voor een verhoging van de productie . Dit betekentniet, dat de gehele industrie in een enorm keurslijfwordt gewrongen. Integendeel, er is alle ruimte voorhet persoonlijk initiatief. Het kapitalisme kept alleenhet „persoonlijk initiatief" voor de bourgeoisie, de socia-listische Sovj e t-Unie kept het persoonlijk initiatief vooriedere werker .De bedrijven gaan hele wedstrijden aan, socialistische

wedstrij den, om de plannen to overtreffen.Al naar gelang de productie wordt overtroff en, step

het planbureau nieuwe cijf ers vast voor de gehele pro-ductie en brengt verbeteringen aan in de bestaandeplannen. De planmatige economie is dus niet star, maarlevend. Neemt de productie speller toe dan geraamdwend, dan is het mogelijk eerder tegemoet to komenaan de bevrediging van de behoeften van de mensen .Het eerste 5-jarenplan werd in 4 jaar voltooid .

Crisis overwonnen.In een socialistische maatschappij zijn crises onmoge-

lijk. Er kan ni . nooit een tegenspraak bestaan tussen de

54

groei der productiekrachten en de koopkracht, daardoor het ontbreken van meerwaarde het loon gelijketred houdt met de verrichte arbeid . De socialistischeSovjet-Unie kept geen crisis en wordt geheel niet be-roerd door de economische stormen in de haar om-ringende kapitalistische wereld .Het kapitalisme is onafscheidelijk verbonden met

werkloosheid ; de socialistische maatschappij kent geenwerkloosheid . Alle harden zijn nodig om de productieto verheff en tot het gewenste peil . Als de productie debehoefte bevredigen kan, daalt het aantal arbeidsurenbij gelijk blijvende beloning . In de socialistische Sovjet-Unie behoort, sedert het doorvoeren van de 5-jaren-plannen, de werkloosheid tot het verleden .Het kapitalisme heeft bij zijn ontwikkeling grote

groepen boeren gerulneerd . In de kapitalistische maat-schappij zijn de boerenarbeiders de slechtst betaaldearbeiders . Er heerst een groot verschil tussen het plat-teland en de stad . Het kapitalisme verwaarloost in lan-den als Nederland de productie van landbouwgewassen.De industrialisatie en de mechanisatie dringen slechtsheel langzaam door op het platteland .

In een socialistische maatschappij - en de Sowjet-Unie levert hiervoor weer het bewijs -- worden de ver-schillen tussen platteland en stad opgeheven . De armeboeren, die vroeger een hongerleven leidden temiddenvan een rijkdom van producten, die zij voortbrachtenvoor de internationale markt, hebben hun grond ver-enigd in grote landbouw-collectieven, die zij gezamen-lijk bewerken. Daarbij maken zij gebruik van demodernste hulpmiddelen : tractoren, magi- en dors-machines, enz. Het hele levenspeil en de hele wijze vanleven in het socialistische dorp is volslagen veranderd .De hogere cultuur van de steden is ook tot het dorpdoorgedrongen.

55

4 . In een socialistische maatschappij heerst vrijheidvoor alle werkers.

Geen vrijheid in het kapitalisme .In de kapitalistische landen heerst een zeer beperkte

vrijheid voor de arbeidersklasse . In fascistische landenis er van vrijheid zelfs in het geheel geen sprake . In dez.g. democratische landen bestaat een formele vrijheid,nl, een gelijkheid van alle staatsburgers voor de wet . Inwerkelijkheid mankeert er heel veel aan die gelijkheid .Dij ieder klasse-conflict blijkt dit zeer duidelijk . En bijde poort van de fabriek houdt iedere vorm van demo-cratic op. De kapitalist schrijft vorderingen en boetesvoor in zijn bedrijf, geheel in „vrijheid" . De kapitalistbezit de „vrijheid" om to doen en to laten wat hij w'il .De auto-koning Ford mag de smerigste anti-semietischevuiligheid laten drukken. Een verbod daartegen zouzijn vrijheid „aantasten" ! En in Nederland mag de pensstrijdende arbeiders zoveel belasteren als zij wil. Hetstaat haar vrij, iedere leugen to verspreiden, b .v. overde Sovj et-Unie, de Indonesische Republiek, de rol vande Communistische Partij in Nederland tij dens de laat-ste wereldoorlog, enzovoorts .

De socialistische vrijheid .In de socialistische maatschappij heerst vrijheid voor

de werkers. Zij bezitten de pers, de radio-stations, devergaderlokalen . Op hun feestdagen demonstreren zijvrij onder hun vaandels. De meest achterlijke lagen on-der het proletariaat, fabrieksarbeiders of boeren, wor-den mee omhoog gevoerd in de politieke ontwikkeling .De organisaties van de arbeidersklasse, hun partij, hunvakvereniging, hun jeugdorganisaties kunnen zich on-beperkt ontwikkelen.

56

In de Sovjet-Unie b.v. is de rol van de Vakvereni-gingen enorm groot . Zij regelen alle arbeidsvoorwaar-den, zij zorgen voor de gezondheidstoestand van dewerkers, zij bezitten sanatoria, waar zieke arbeidersweder op krachten kunnen komen, zij controleren deproductie .

In de socialistische maatschappij, zie wederom deSovjet-Unie, heerst voor ieder dezelfde mogelijkheidtot ontwikkeling . Het onderwijs is voor ieder verplichten meestal kosteloos . Ieder arbeiderskind, ieder boeren-kind, dat de aanleg bezit, gaat naar de universiteit,technische hogeschool of landbouwkundig instituut . Inde socialistische maatschappij kan ieder zich ontwikke-len overeenkomstig zijn aanleg . Voor de maatschappijgaat geen enlcel intellect verloren.

De kapitalistische staten onderdrukken, hetzij metpolitieke en economische middelen of met economischemiddelen alleen, tal van minder ver voortgeschredenvolkeren.

De socialistische staat kept geen onderdrukking vanvreemde volkeren. De Sovjet-Unie is een vrijwillig ver-bond van volkeren met gelijke rechten. Ieder yolk be-zit het recht om zich uit -de Unie of to scheiden! Vanalle voorkeursrechten, die het Tsaristische Rusland inChina bezat, heeft de Sovjet-Unie onmiddellijk na zijnontstaan uit eigen beweging volkomen afstand gedaan .Hoe armzalig steekt de houding van de Nederlandseregering ten opzichte van de Indonesische Republiekhierbij of !

In de kapitalistische landen staat de vrouw op hettweede plan . Voor gelijk werk wordt zij minder betaalddan de man. In de socialistische staat, zoals de Sovjet-Unie, heef t de vrouw geheel en al dezelfde rechten alsde man. Alle beroepen staan voor haar open. Uit deAziatische toestand van slavernij is de vrouw in het

Nieuwe wergild 5 57

Sovj et~Oosten volledig bevrij d . Zij is ook daar de ge-lijke van de man geworden .

Het leger.In de kapitalistische landen steunt de heerschappij

van de bourgeoisie op het door haar gecommandeerdeleger. Arbeiders worden nooit officier of generaal . Allecommandoposten zijn in handen van vertegenwoor-digers van de bourgeoisie, nauw verwant aan het groot-grondbezit of het monopoliekapitaal .

In de socialistische maatschappij is het leger hetleger van het yolk . De commandoposten zijn in handenvan vertegenwoordigers van de arbeidersklasse en vande boeren. Het Rode Leger van de Sovjet-Unie is eenvolksleger bij uitstek. In de laatste oorlog heef t hetsocialistische leger bewezen het beste van de wereld tozijn. De verbondenheid met het yolk bleek over-duidelijk uit de partisanenstrijd . Deze partisanenstrijd,een strijd van uitsluitend vrijwilligers achter het Duitsefront, steunende op de vrijwi hige samenwerking metde bevolking van de door de f ascisten bezette gebieden,bewijst door zijn buitengewoon grote omvang de een-heid van het Russische yolk in zijn strijd voor de socia-listische vrijheid onder de leiding en de aanvoering vanzijn communistische partij . Nergens ter wereld warenzo weinig „collaborateurs" als in het socialistische land,nergens werden meer offers gebracht voor het winnenvan de oorlog tegen het fascistische monster .

5 . Een voorbeeld van een socialistische grondwet . 1 )De drie grondwetten.Een voorbeeld van een socialistische grondwet is de

grondwet, die op 5 December 1936 in de Sovjet-Unie is1) Gegevens ontleend aan : Prof . I . Trainin: De Stalin-

Grondwet. (Uitg. Pegasus) .

58

aangenomen . Deze grondwet is de weerslag van de feite-lijke verhoudingen in de Sovjet-Unie . Deze verhoudin-gen leren wij uitstekend kennen bij het bestuderen vandeze naar Stalin genoemde Grondwet .De grondwet van de Sovjet=Unie is geboren uit de

levende werkelijkheid, zij heeft zich ontwikkeld en ver-anderd in overeenstemming met het leven zelf .

De eerste grondwet dateerde van 1918 . Zij waarborg-de vrijheid van geweten, vrijheid van spreken en ver-gaderen, vrijheid van wetenschap, gelijke rechten vooralle volkeren en rassen. Zij eiste verplichte arbeid vooralien en verplichtte het gehele werkende yolk om hetSovjetland to verdedigen.De tweede grondwet dateert van 1924 . Het hoogste

gezag werd het Congres van Sovjets van de Unie vanSocialistische Sovjet Republieken . Iedere Republiek,oefende, afgezien van vrijwillig op zich genomen ver-plichtingen in overeenstemming met het staatsrecht,een onafhankelijk regeringsgezag uit .

De uitvoerende macht in de tijdsruimte tussen tweecongresses lag in handen van Twee Kamers : de Raadder Unie en de Raad der Nationaliteiten, samen vor-mend het Centraal Uitvoerend Comite .De derde grondwet is opgesteld op een wijze, zo

democratisch, als nergens ter wereld een grondwet isopgesteld. Het ontwerp voor deze grondwet werd wij :den zij d onder het yolk verspreid, in 150 taler bediscus-sieerd, waarbij door het yolk vele voorstellen en amen-dementen werden gedaan.Deze nieuwe grondwet was noodzakelijk, om'dat de

economische verhoudingen in de Sovjet-Unie door hetwerk van de of gelopen jaren socialistisch wares ge-worden. De uitbuiting was overwonnen en de maat-schappij was alleen samengesteld uit werkers : arbei-ders, boeren en intellectuelen,

59

De Stalin-Grondwet.De grondwet bevestigt de socialistische orde . „Alle

macht in de U.S.S.R, berust bij het werkende yolk vanstad en land, vertegenwoordigd door de Sovjets vanAfgevaardigden van het werkende yolk ." Het socialis-tisch eigendom bestaat in de vorm van staatseigendoinof cooperatief of collectief eigendom .

De grondwet staat toe het kleine particuliere bezi tvan individuele boeren en kleine handwerkslieden, ge-baseerd op hun persoonlijke arbeid .De wet beschermt het recht van de burgers op hat

persoonlijk bezit van hun inkomsten, verkregen uit ar-beid, hun spaargelden, hun woonhuizen en huisraad,hun voorwerpen voor persoonlijk gebruik en het rechtop erfenis van persoonlijk bezit .'De arbeid wordt tot plicht verklaard voor iedere bur-

ger naar zijn vermogen, terwijl de beloning overeen-knmt met de geleverde arbeidsprestatie .

Dc staatsindeling van de U .S.S.R .De grondwet verzekert ook de democratische grond-

slagen van de nationaliteiten. ledere Unie~Republiekbehoudt als hoogste uiting van zijn souvereiniteithet recht, om zich vrijelijk van de U.S.S.R, of to schei-den. De U.S.S.R. bestaat uit 16 Unie-Republieken, die20 autonome republieken bevatten met voile onafhan-kelijkheid binnen hun eigen grenzen volgens hun eigengrondwet. Alle naties en rassen hebben, ongekend hunkracht of zwakheid, dezelf de rechten op alle gebiedenvan het economische, sociale, politieke en cultureleleven. En ieder, die deze gelijkheid wil aantasten, isstrafbaar voor de wet .De grondwet vermeldt ook de rechten en plichten

van de burgers . Er is geen enkele kapitalistische staat,al noemt deze zich nog zo democratisch, die met de

60

rechten van de burgers in de Sovjet-Unie wedij verenkan .Alle burgers kiezen hun vertegenwoordigers in de

Sovjets bij algemiene, directe en geheime verkiezingen .Iedere burger boven de 18 jaar bezit het recht om ge-kozen to kunnen worden. De burgers behouden hetrecht om een afgevaardigde, die niet voldoet en die hetin hem gestelde vertrouwen niet rechtvaardigt, to alientij de terug to roepen en to vervangen .Alie burgers van de Sovjet-Unie kiezen gezamenlijk

de Opperste Sovjet in de U .S.S.R. De burgers van eenbepaalde Republiek kiezen bovendien de OppersteSovjet van die Republiek . De lagere organen wordenalien door de betreffende burgers gekozen. Iedere Soy-jet is de enige uitvoerende macht - er zijn dus geenregeringscommissarissen -- en is rechtstreeks verant-woording schuldig aan de kiezers . In de Sovjet-Unie isdus de politiek van de Sovjet-regering de politiek vanhet yolk zelf !

De mens het hoogste goed .De andere rechten van de mens in de Sovjet-Unie

maken het woord van Stalin waar, dat het meest waar-devolle kapitaal in de wereld de mens is . De Sovj et-grondwet vei leent het recht op arbeid aan Iedere bur-ger. Direct na het ontstaan van de Sovjet-staat was hetdoor de vernietigingen van de oorlog en de burger-oorlog niet mogelijk dit recht to verlenen . Door de vijf-jarenplannen werd de vo'ikshuishouding niet alleen her-steld op het vroegere niveau, maar ver daarboven ver-heven. Van 11,% millioen in 1928 groeide het aantalarbeiders en ambtenaren tot 30 ;% millioen in 1940 . Metdit recht op arbeid wordt Iedere burger van de U .S.S.R .,ongeacht sekse, nationaliteit, ras of geloof, een vaste be-staansmogelijkheid gegarandeerd .

61

Lijntrekkerij en luilakkerij worden geweerd, doordathet loon in overeenkomst is met de hoeveelheid en hoe-danigheid van het werk, terwijl aan de arbeidsdisciplinemoet worden voldaan .

De Sovjet-grondwet verleent, naast het recht op ar-beid, het recht op rust en vrije tijd . De arbeidsdag werdverkort tot 7 uur, terwijl een 6-urendag werd inge-steld voor beroepen, schadelijk voor de gezondheid,apes zonder verlaging van het loon. Iedere arbeiderkrijgt een jaarlijkse vacantie, varierende van 2 wekentot 2 maanden, met behoud van het voile loon . DeStoat zorgt voor sanatoria, rusthuizen en vacantie-verblijven.

(Nu, tengevolge van de grote schade door de oorlogveroorzaakt, bedraagt de arbeidsdag 8 uur . )De Sovjet-grondwet waarborgt het recht op sociaal

onderhoud. De arbeiders zijn verzekerd op kosten vande Stoat. Zij hebben o.a. recht op gratis medische be-handeling. Mannen, die 25 en vrouwen, die 20 jaar ar-beid achter de rug hebben, genieten bij het bereikenvan de leeftijd van 60 jaar voor mannen, 55 jaar voorvrouwen, recht op staatspensioen . Arbeidsters ont-vangen voile uitbetaling, gedurende het moederschapeen verlof van 2 maanden .

De Sovjet-grondwet garandeert het recht op ontwik-keling. Voor de revolutie in 1917 kon 67 % van de be-volking lezen noch schrijven . Slechts 8 millioen kinde-ren gingen naar school ; Op 90 inrichtingen van hogeronderwijs waren 124.000 studenten. De Sovjet-regeringheeft in 1930 de aigemene ieerplicht ingevoerd. In1940 bedroeg het aantal schoolgaanden 35 millioen . Aanhet begin van de tweede wereldoorlog waren per 700inrichtingen voor hoger onderwijs met 690 .000 studen-ten. Het onderwijs is meestal kosteloos en het stoat vooriedereen open, naar gelang van bekwaamheid .

62

Vrijheid van godsdienst .De Sovjet-grondwet waarborgt de vrijheid van ge-

weten en godsdienst. Tij dens het Tsarisme was de Rus-sische orthodoxe kerk de Staatskerk en de aanhangersvan andere godsdiensten en secten, b .v. Rooms-Katho-lieken, Mohammedanen en Joden, werden vervolgd. DeSovj et-regering scheidde de .Staat van de Kerk . Degodsdiensten werden aan elkaar gelijk gesteld . Ookverkreeg de burger het recht om geen godsdienst tobelij den .

De orthodoxe kerk heeft zelf ook afstand gedaan vande oude politieke vdorrechten . De Metropoliet vanMoskou, de hoogste vertegenwoordiger van deze kerk,verklaarde : „De leden van de orthodoxe kerk zijn aller-minst geneigd om deze veranderingen to zien als „ver-volging", maar eerder als de terugkeer naar de tij dender Apostelen, toen de Kerk en zijn dienaren het warepad volgden, dat Christus hun gewezen had, toen zijhun dienst niet beschouwden als een wereldlijk beroep,waarmee zij in hun onderhoud voorzagen, maar als eengehoorzaamheid aan de roep van Christus ."

Persoonlijke vrijheid .De Stalin=grondwet verklaart, dat de vrouw de gelijke

van de man is en bevat de noodzakelijke bepalingen, omdie gelijkheid in levende werkelijkheid om to zetten . Degrondwet verzekert ook de onschendbaarheid van depersonen en de huizen van de burgers, het briefgeheimen het asylrecht voor buitenlanders . De grondwet ver-zekert vrijheid van spreken, van drukpers, van ver-gadering, van vereniging, van betogingen, en demon-straties . In de Sovj etUnie heerst vrijheid van processie,in Nederland niet .Op een belangrijk terrein is de vrijheid van handelen

voor de Sovj etburgers beperkt : de ene sovj et-mens

63

mag de andere niet uitbuiten. Dit verbod veroorzaaktnatuurlijk in de kapitalistische landen onder de kapita-listen en hun handlangers een gehuil van woede overde in de Sovjet-Unie heersende onvrijheid en dicta-tuur ! Een socialist gaat met een schouderophalen aandat lawaai voorbij .

De plichten.De rechten van de Sovjet-burger zijn niet to scheiden

van zijn plichten. Hij moet zich houden aan de wetten,hij moet de arbeids-discipline naleven, de ,gevoelensvan de gemeenschap eerbiedigen .

Het beveiligen van de socialistische eigendom is deplicht van iedere burger. Deze eigendom is voortge-bracht door het yolk en de bron van de welvaart, demacht en de culturele bloei van het gehele yolk . Per-sonen, die de openbare, socialistische eigendom aanran-den, worden beschouwd als vijanden van het yolk .

Dienst in het Rode Leger is een ereplicht voor iedereburger om daarmede zijn vaderland to verdedigen, zijnsocialistisch vaderland. Met dat socialistische vaderlandverdedigt hij zijn socialistische vrijheid, zijn hele socia-listische bestaan .

De rechten en de plichten van de Soviet-burger vor-men een onafscheidelijk geheel,

6. Dertig jaar socialistische economic in de S. U.

Een nieuwe beschaving.In het naschrift van de 2e uitgave van „Sovjet-Com-

munisme" schrijven de Engelse sociaal-democraten S .en B. Webb in 1937 : „Vijf tien j aar ervaring met 3 op-eenvolgende vijfjarenplannen hebben de uitvoerbaar-heid aangetoond van hetgeen de westerse wereld ver-

64

klaarde boven het menselijk vermogen to liggen, name-lijk het van tevoren beramen van de materiele produc-tie en de culturele werkzaamheden van een enorme =e7volking; dit gecombineerd met de weloverwogen orga-nisatie van het geheel ter voorziening en bediening vande gemeenschap, zonder het richtsnoer van de „prij s opde markt", die door het marchanderen van kopers enverkopers bereikt wordt". Even verder zeggen zij, datdit „duidelijk gelijk staat met een nieuwe beschaving" .

De productie.De geschiedenis van de economische opbouw is een

aaneenschakeling van grote successes, die, de een voor,de andere na, de enorme superioriteit bewijzen van hetsocialisme boven het kapitalisme . Het geld, belegd inde nationals productie, bedroeg in 1925 46,5 milliardroebel, in 1936 121,1 milliard roebel .De jaarlijkse toename bedroeg gemiddeld 13 %, dat

is - het 3- tot 10-voudige van wat de kapitalistischelanden presteren .

Het proletariaat had als erfenis van het Tsarisme eenverarmd boerenland verkregen ; in minder das 20 ja'rwend de Sovjet-Unie in een industrie-land orngezet . In1913 leverde de industrie 42,1 % van de totals productieen de landbouw 57,9 %, in 1937 wares deze ge Gallenachtereenvolgens 77,4 % en 22,6 % . Volkomen nieuwetakken van industrie werden geschapen .Volgens cijfers van de Volkenbond steeg de index

van de productie aan productiemiddelen van 1927 tot1936 van 62 op 486 (in 1929 op 100 gesteld) en vanconsumptiemiddelen in dezelfde tijd van 65 op 286 . Degemiddelde groei van de productie per jaar bedroeg on-geveer 28 % ! In dezelfde tijd steeg de productie in dLkapitalistische wereld niet.Vooral de productie in de machine-industrie steeg

65

stark in de Sovjet-Unie . In 1936 was deze bijna een der-tigvoud van die in 1913!Ook de landbouw is in de Sovjet-Unie op grootse

wijze gemechaniseerd . In 1928 waren er 26 .000 trac-toren, in 1936 bijna een half millioen . De oude houtenploegen van het tsaristische Rusland zijn verdwenen .De ontwikkeling van de productiekrachten in de land-bouw ging met nog groter sprongen dan in de industrie .

Door de sprongsgewijze ontwikkeling van de indus-trie in de Sovjet-Unie, haalt de Sovjet-Staat de kapita-listische landen, de een voor, de andere na, in . Wathat volume van de productie aangaat staat heden tendage de Sovjet-Unie na de Verenigde Staten van Ame-rika op de tweede plaats .De productie per arbeider steeg stark in de Sovjet-

Unie; in hat j aar 1934 met 10 %, in 1935 met 15 %, in1936 zelfs met 22 % . 'Dit hoge cijfer ward door deStachanov-beweging veroorzaakt. De V.S, gaven voorde jaren 1919 tot 1936 getallen to zien van 3 %, zodatook hieruit de superioriteit van het Socialisme biijkt .De arbeidsprestatie in de Sovjet-Unie blijft in vale

gevallen toch nog beneden die in sommige kapitalis-tische landen . Dit komt doordat een aandrijfsysteem alsin de kapitalistische landen ontbreekt . Dit wordt meterdan goad gemaakt door hat fait, dat de arbeiders in deSovjet-Unie tot op hoge leeftijd tot werken in staatblijven, terwijl zij in de V .S, op een leeftijd van 40 jaarreeds als oud gelden en niet meer tewerk gesteld wor-den in fabrieken, waar aan de lopende band gewerktwordt .

De omzet,Tengevolge van de gestegen productie nam de omzet

van de consumptiegoederen enorm toe . In 1932, hat be-gin van hat tweede vijfjarenplan, bedroeg deze 47,8

66

milliard roebel, aan het einde ervan in 1936 122,5 mil-liard roebel . De stijging van de productie aan consump-tiegoederen wordt alleen begrensd door de productie-mogelijkheden . Een overproductie kan nooit ontstaan,daar, behalve de lonen, ook de prijzen door de Staatworden vastgesteld. Naarmate de productie en de pro-ductiviteit van de arbeid toeneemt, worden de prijzenverlaagd en de lonen verhoogd, zodat de koopkrachtstijgt.

De productie van landbouwproducten vertoont ookeen grote vooruitgang. In 1937 was deze het dubbelevan voor de eerste wereldoorlog ! Dit is veroorzaaktdoor een sterke mechanisatie van de landbouw, moge-lijk in de grote collectieve bedrijven, en door de toepas-sing van allerlei veredelde gewassen, het resultant vanuiterst uitgebreide wetenschappelijke onderzoekingenop landbouwkundig gebied . De productie van gewassenvoor de industrie, zoals katoen, is met enorme sprongenomhoog gegaan, zodat de S .U. onafhankelijk is ge-worden van de invoer uit het buitenland van dezegoederen.

De valuta .In alle kapitalistische landen is de waarde van de

valuta (het geld) tussen de beide wereldoorlogen eenof meer malen verminderd . Overal heeft de inflatie ge-woed in meer of mindere mate, vooral tengevolge vande grote crisis . Het pond is gedevalueerd, de dollar, degolden, de franc . Na de tweede wereldoorlog is dewaarde van het geld weer overal sterk verminderd, wato.a. uit de hoge prijzen duidelijk blijkt . Door dezedevaluaties wordt een ieder getroffen, die moet levenvan een vast inkomen uit arbeid . De kapitalist, bezittervan productie-middelen en goederen, echter niet. Doorde devaluatie wentelt de bourgeoisie de kosten van de

67

oorlog geheel of op het werkende yolk, evenals hijtij dens een crisis de lasten op het yolk afwentelt .In het tsaristische Rusland bracht de eerste wereld-

oorlog een ontwaarding van de valuta . De proletarischerevolutie annuleerde alle staatsschulden, maar door deburgeroorlog daalde de waarde van de roebel verder .De staat zorgde door verhoging van lonen en verdelingvan levensmiddelen, dat het werkelijke loon van dearbeider niet daalde. Daardoor werd de bourgeoisie hetslachtoffer van de devaluatie . In het einde van 1922 wasde economie in evenwicht, een vaste count was het ge-volg. Deze count was de enige in de hele wereld, die ge-heel gespaard bleef in de grote wereldcrisis . De koop-kracht van de roebel is door het dalen van de prijzensteeds gestegen tot de tweede wereldoorlog toe .

Natuurlijk heeft de tweede wereldoorlog het prijs-niveau, be'halve voor de noodzakelijkste artikelen, sterkverhoogd. In de Sovjet-~Unie worden de oorlogslastengedragen door het gehele yolk, ieder naar zijn ver-mogen. Nu reeds zijn, kort na de oorlog, vele prijzendrastisch verlaagd, terwijl zij in de kapitalistisehe lan-den, ook in Nederland, flog steeds verder stij gen .

Het loon.$et loon in de Sovj et-Uriie is, door het uitvoeren van

de vijfjarenplannen sterk gestegen . In het jaar 1936was het loon van een arbeider in de industrie 2,9 maalzo hoog als in 1929 . Naast cit loon bezit de arbeidertal van voordelen, tengevolge van de sociale ver-zekeringen.De loonsverhogingen (gepaard gaande met prijsver-

laging), zijn hot gevolg van de vergroting van dproductie van industriele producten . Deze bedroeg in1928 9 milliard roebel, in 1932 17,2 milliard en in 193631,8 milliard roebel .

68

De laatste wereldoorlog.De uitvoering van het derde vijfjarenplan (1938

1942) is door de oorlog niet voltooid . Door de inval derNazi-horden moest de industrie in een minimum vantijd worden overgeschakeld op oorlogsproductie . Heletakken van industrie verhuisden van het Westen naarhet Oosten .

Het tweede jaar van de oorlog bracht reeds een kolos-sale productie : 30.000 tanks en 40.000 vliegtuigen . In de3 laatste oorlogsjaren leverde de Sovjet-industrie120 .000 kanonnen, een 30 voud van wat het Tsarismehad gepresteerd! De grootste prestaties in de industriegingen gepaard met een, nu eenmaal noodzakelijke, ver-laging van de normale tlredesproductie .

De wederopbouw .Het doel van het vierde vijfjarenplan, waarvan de

uitvoering reeds in 1946 begun, is om to beginners bin-nen 2 jaar, dus in 1947, het vooroorlogse niveau to her-stellen, om dit daarna aanzienlijk to verhogen. De ge-middelde verhoging der industrie in deze 5 jaar wordt,vergeleken met 1940, op 50 % gesteld ! De getroffen ge-bieden zullen hersteld worden en hun productie zelfsmet 15 % verhogen !

Bij deze cijfers steken de verhoudingen in het kapi-talistische Nederland wel heel schril af . Volgens onzeMinister van Economische Zaken zal in 1950 ons voor-oorlogse levenspeil nog niet hersteld zijn, laat staanovertroff en .

In het vierde vijfjarenplan zal ook de opbrengst derlandbouw verder stijgen, vooral de uitbreiding der vee-stapel zal sterk worden gestimuleerd . Er zal meer dan7000 km aan spoorwegen worden aangelegd, autowegenzullen worden gebouwd, het vliegverkeer zal sterk wor-den uitgebreid .

69

Aan de bouw van huizen wijdt het plan grote aan-dacht. De, huizenbouw zal volgens de nieuwste metho-den f abriekmatig gaan geschieden.

Aan onderwijs en cultuur wordt de grootst mogelijkezorg besteed. Het aantal scholieren zal stij gen tot 40 mil-lioen. Het aantal specialisten zal in de loop van het planbijna verdubbeld worden .

De productiviteit van de arbeid zal door het invoerenvan betere arbeidsmethoden met 36 /o stijgen . De ge-middelde loonsverhoging zal 46 % bedragen. De dis-tributie zal in 1947 geheel worden of geschaft .

De uitvoering van het plan is in voll'e gang . De ge-publiceerde cijfers tonen reeds aan, dat een aantal plan-nen van het eerste j aar zijn overtrof fen ! Grote kwanti-teiten kleding b .v. werden extra geproduceerd .

Door de uitvoering van dit vijfjarenplan zullen deimperialistische grootmachten worden ingehaald envoorbijgestreefd. De Sovjet-Unie zal het meest vooraan-staande land ter wereld geworden zijn .

7 . Cammunisme, het duel .

Het utopisme .Het einddoel van de politieke strijd van de marxis-

tische arbeidersklasse is de communistische maatschap-pij . Wat wordt hieronder verstaan?

De ideeen, die de arbeidersklasse zich gevormd heeftvan de maatschappij, die voor de kapitalistische in deplaats moest komen, hebben in de loop der geschiede-nis een grote wijziging ondergaan . Toen, in het beginvan de vorige eeuw, de kapitalistische industrie betrek-kelijk zwak ontwikkeld was en het proletariaat ookzwak en niet georganiseerd was, kon het zijn klasse-belangen nog niet herkennen . Toch zagen reeds velevooruitstrevende mensen, dat het kapitalisme zeer veel

70

onheil bracht. Zij zagen evenwel niet goe.d de wegen,waai~langs het kapitalisme zich zou ontwikkelen . Bijhun politieke actie gingen zij dus niet uit van de kapi-talistische werkelijkheid . Zij ontwierpen plannen vooreen nieuwe socialistische maatschappij uit hun fantasieen zij hoopten door propaganda de mensen to winnenvoor hun ideeen . Deze utopisten zagen wel de klasse-tegenstellingen in de maatschappij, maar zij begrepenniet, dat de klassenstrij d de hefboom was, waarmee dekapitalistische maatschappij kon worden overwonnenen de socialistische of communistische kon worden ge-sticht .

Deze utopisten richtten zich in hun propagandavooral tot de vertegenwoordigers van de heersendeklasse. Hun socialisme was geen proletarisch, maar eenklein-burger1lijk socialisme . Historisch had dit utopis-tisch socialisme waarde, doordat het een hevige critiekleverde op de kapitalistische maatschappij . Heden tendage daarentegen zijn de nog steeds grote resten van ditsocialisme een rem voor de ontwikkeling van de socia-listische maatschappij .

Het wetenschappelijk socialisme .In tegenstelling tot dit utopistisch socialisme staat het

wetenschappelijk socialisme van Karl Marx en Frie-drich Engels. Zij hebben op wetenschappelijke wijzehet kapita'lisme onderzocht en de ontwikkelingswettenervan bloot gelegd . Zij hebben aangetoond, dat het pro-letariaat er toe geroepen is de kern to vormen van destrijd voor het socialisme . Later heeft Lenin de aardvan het latere kapitalisme, het imperialisme, uiteen-gezet. Ook in de practijk van het handelen hebben zijeen zeer belangrijke bijdrage geleverd bij het ontwikke-len van de maatschappij van kapitalisme naar commu-nlsme .

7 1

Het Marxisme heeft ni. ook onderzocht, hoe, na hetvernietigen van de kapitalistische maatschappij, denieuwe communistische maatschappij zal ontstaan .Deze maatschappij is nl, niet ineens to verwezenlijken .Eerst ontstaat de socialistische maatschappij, die nogallerlei resten bevat van het kapitalisme, resten, diemet de tijd, door de verdere ontwikkeling van de socia-listische maatschappij, kunnen worden overwonnen .Marx en Engels maakten daarom een ondej scheid tususen de twee ontwikkelingstrappen van de nieuwe maat-schappij . De eerste fase of de socialistische, de tweedshogere fase of de communistische .

Er zijn velen, die zich socialist noemen, maar diein werkelijkheid het kapitalisme in een of andere vormverdedigen.

Socialist zijn betekent: het opheffen van het particu-liere bezit aan productiemiddelen .

De socialistische maatschappij .In de socialistische maatschappij bezit niemand pro-

ductiemiddelen, de enige vorm van verdienste is ge-legen in de arbeid. Voor parasieten en voor nietsnuttersis er in de socialistische maatschappij geen plaats . Dcleuze is: „wie niet werkt, zal ook niet eten" .

De socialistische maatschappij heft de voornaamstetegenstelling op, die in een klassenmaatschappij bes tact,de tegenstelling tussen bezitters en niet-bezitters, tus-sen uitbuiters en uitgebuitenen . Dat betekent echterniet, dat alle verschillen in welstand worden opgeheven .De ongelijkheid bij de verdeling van de producten vande arbeid blijft ook tijdens het socialisme bestaan . Ditwordt veroorzaakt, doordat de productiekrachten nogniet zo hoog ontwikkeld zijn, om ieder zoveel to gevenals hij nodig heef t. De arbeid is nog geen behoefte vande mensen geworden . Er bestaat dus de noodzaak van

72

de arbeidsprikkel. Daarom worden in de socialistischemaatschappij de producten verdeeld „aan ieder naarzijn bekwaamheden, aan ieder naar zijn prestaties ." Deproducten worden verdeeld naar hoeveelheid en aardvan de verrichte arbeid, terwijl de staat productie enverbruik streng controleert .

De ongelijkheid, die in de socialistische staat blijftbestaan, is een werktuig om de maatschappij verder toontwikkelen tot een hoger niveau, om de mens op tovoeden tot een andere installing ten opzichte van dearbeid. Het socialisme leert de mens, dat hat verwervenvan brood en kleding geen zaak is, die hem alleen aan-gaat, maar die de gehele maatschappij aangaat. Hetsocialisme voedt de mens op tot gemeenschapsmens,waar niet langer zoals in de klassenmaatschappij „deene mens de andere een wolf is", maar „zijn broedersbroader". De strijd om de nieuwe mens is van hat aller-grootste belang en kan alleen gewonnen worden ondersocialistische verhoudingen .

In de socialistische maatschappij schept hat proleta-riaat zijn eigen staatsapparaat . Daze proletarische staatmoat hat socialisme beschermen tegen sabotage van deverslagen klasse, de productie organiseren en contro-leren en de staat beveiligen tegen aanvallen van de im-perialistische landen. Om daze taken uit to kunnenvoeren moat de macht van de staat zeer worden ver-sterkt.

Bij de ontwikkeling van de socialistische maatschap-pij groeien de productiekrachten snel. Op een zekermoment zal de productie van de industrie en landbouwzo hoog zijn opgevoerd, dat de maatschappij genoeg kanvoortbrengen om de behoef ten van alien to bevredigen .Dan zal de maatschappij de hogere phase, de communis-tische phase hebben bereikt. De mensen worden danvoor hat eerst volledig meester over de natuur . De wet-

Nieuwe wereld 6 73

ten van hat maatschappelijk handelen zullen met vol-ledige kennis van zaken worden beheerst en toegepast .Alle vreemde machten, die de geschiedenis hebben be-heerst, worden dan door de mensen gecontroleerd . Dankunnen de mensen hun geschiedenis zelf maken . Demans is dan uit het rijk der noodzakelijkheid overge-sprongen in hat rijk der vrijheid . (Fr. Engels)

De communistische maatschappij .In de communistische maatschappij bestaat gemeen-

schappelijk bezit aan productiemiddelen, evenals in desocialistische. In de communistische maatschappij be-staan geen klassen, maar alleen arbeidende mensen inde industrie en in hat boerenbedrijf, die zich in eenvrij e vereniging van werkers economisch zelfstandigleiden. In de communistische maatschappij is de volks-huishouding georganiseerd volgens een vaststaand plan,op de hoogste trap van techniek . In de communistischemaatschappij zal er geen verschil meer zijn tussen staden land. In de communistische maatschappij zal men deproducten verdelen volgens hat beginsel : „Ieder naarzijn bekwaamheden, ieder naar zijn behoeften" . DeKunsten en Wetenschappen zullen hun hoogste bloeibereiken . De persoonlijkheid van een ieder zal, bevrijdvan iedere zorg om het brood en bevrijd van iederevorm van knechtschap, zich in volkomen vrijheid kun-nen ontwikkelen.In de Sovjet-Unie is men reeds op wag naar hat

Communisme. Dc tegenstellingen tussen platteland enstad zijn reeds aan het verdwijnen door de verheffingvan hat dorp op een hoger cultureel niveau . Ook is detegenstelling tussen hand- en hoofdarbeid aan hat ver-dwijnen. Steeds meer arbeiders klimmen op tot hat pailvan technisch deskundige en ingenieur. De arbeidwordt al een behoefte voor de mensen en een nieuw

74

type van mensen is al opgegroeid met een groot solida-riteitsgevoel en een sterk verantwoordelijkheidsbesef .

De overgang van socialisme naar communisme zal ge-leidelijk gaan. Als de oorlog er niet was geweest, zou-den brood en vlees reeds „vrij" zijn geweest, d .w.z.zonder bon en zonder geld . Met cut overgangsprocesverandert de rol van de Staat. De van de kapitalistischeslavernij bevrij de mensen zullen leren to leven volgenseen nieuwe maatschappelijke moraal, zonder uitwen-dige dwang.

De mensen zullen zich alzij dig ontwikkelen en totvelerlei arbeid in staat zijn. De arbeidsverdeling bij hetwerk zal tot het verleden behoren . Daardoor wordt dearbeid een genot en een levensroeping . De mensen zul-len clan vrijwillig werken . Door de grote productiviteitvan de arbeid zal een onmetelijk maatschappelijke rijk-dom, als uit een hoorn des overvloeds zich over hetmensdom uitstorten .

De communistische maatschappij heeft de laatste res-ten van klassentegenstellingen overwonnen . Daardoorbezit deze maatschappijvorm geen innerlijke tegenstrij-digheden meer, die deze vorm op de duur zouden kun-nen vernietigen . Een verdere groei van de mensheid zalop maatschappelijk gebied geen nieuwe economischerevoluties met zich meebrengen . De duistere tij d vanhet verleden met zijn klassenmaatschappijen zal clanvoorgoed zijn overwonnen. De mensheid zal de inlei-ding van zijn historie clan to boven gekomen zijn omdaarna in vrijheid met kennis van zaken zijn verderehistorie to scheppen .

75

HOOFDSTUK III

De politieke strijd van de arbeidersklasse .

1 . Historische inleiding .

Het belang van de studie van de historie .De arbeidersklasse kan haar historische tack: het

omverwerpen van het kapitalisme en het opbouwenvan eerst het socialisme, +daarna het communisme,alleen ten uitvoer brengen door zijn politieke strijd .De kennis, nodig om deze strijd tot een goed eindeto kunnen brengen, put de arbeidersklasse uit detheorie van het Marxisme en uit de ervaring van dedagelijkse strijd . Deze theorie en deze ervaring zijnnooit met elkaar in strijd, omdat bet Marxisme eenleer is, die, uitgaande van de practijk, getoetst is aande practijk .

De arbeidersk'lasse kan haar inzicht en haar ervaringenorm verrijken uit het bestuderen van de historie inhet algemeen en de geschiedenis van de arbeiders-klasse zelf in het bij'zonder . Daaribij leert zij, hoevroeger ode vraagstukken gesteid werden, hoe zij toenwerden 'opgelost en daardoor bereikt zij een hogeretrap van weten, waardoor bet mogelijk wordt denieuwe vraagstukken in de nieuwe verhoudingen opde snelste en beste wij'ze tot een oplossing to brengen .In de vorige hoof dstukken hebben wij reeds het

een en ander vernomen van de geschiedenis der arbei-dersklasse in Rusland. De geschiedenis van de arbei-

76

dersklasse in West-Europa is anders verlopen . In hettsaristische Rusland is de arbeidersbeweging voort-gekomen uit Marxistische studiegroepen, die van hetbegin of een duidelijk politiek stempel op de ar'bei-dersbeweging hebben gedrukt . De politieke strijd trader altijd sterk op de voorgrond, naast de strijd vande vakbeweging.

De arbeidersbeweging in West-Europa .De arbeidersbeweging in West-Europa is ouder

dan de Russische; het kapitalisme had ook zijn baker-mat in West-Europa. De eerste daden van de arbei-dersklasse, gericht tegen de bourgeoisie, bestonden inhet vernietigen en het stukslaan van nieuwe machines,die vele aribeiders van hun werk beroofden, waardoorzij met hun gezin tot de hongerdood werden veroor-deeld. De bourgeoisie wierp zich met al haar machttegen deze machine-stormers en de nieuwe machineswerden toch ingevoerd . De arbeidersklasse moest duseen nieuwe vorm van verzet tegen de uitbuiting vin-den, die haar dreigde to vernietigen . Deze vorm vondzij in de veroniging van arbeiders, in de „vakvereni-ging", die in Engeland zich omstreeks 1830 sterk ont-w kkelde. Het doel van de vakbeweging was hetvormen van een sterke macht, om daarmede het loonop een menswaardig niveau to verhogen .

Eij de klassenstrijd, die ontbrandde na het stichtenvan de vakverenigingen, ondervond de arbeidersklasse,dat de landswetten door de bourgeoisie werden ge-bruikt tegen haar. Daardoor begreep overal de arbei-dersklasse, dat zij ook op politiek gebied moest gaanijveren voor een democratische wetgeving . In Enge-land ontwikkelde zich zodoende de „Chartisten-beweging", die in 1838 o .a. algemneen stemrecht eiste .Een geweldige agitatie werd door deze chartisten ge-

77

voerd: demonstraties, vergaderingen, grote petitionne-menten. Door dergelijke democratische bewegingen isbet politiek bewustzijn der arbeidersklasse ontwaakt .Naast de vakvereniging en de beweging tot ver-

overing van de democratic voor de arbeidersklasse,ontstond de socialististhe beweging, die eerst nogutopistisch van aard was .Bekend geworden is de socialist Owen, een Engelse

faibrikant, die zijn f abriek veranderde in een coope-ratie, waarin de arbeiders deel hadden in de ge-maakte winst .Het utopistische socialisme heeft Mange tijd nog

delen van de arbeidersklasse in West-Europa beheerst .Met de geringe ontwikkeling van het kapitalismekwamen onrijpe ideeen aangaande het socialisme over-een. In overeenstemming met de verdere historischeontwlkkeling hebben Karl Marx en Friedrich EngelsWhet wetenschappelijke of marxistische socialisme ge-schapen. In tegenstelling tot de utopistische socialis-ten, noemden zij zich communisten.In verschillende West-Europese landen ontstonden

,;Communistenbonden", die de leuze aanhieven : „debevrij ding van de arbeidersklasse most het werk vande arbeidersklasse zelf zijn" .In 1847 vroeg de internationals „Communistenbor d"

aan Marx en Engels een uitvoerig Partijprogrammaop to stellen, towel de theorie als de practijk be-vattend .Het antwoord was ,,Het Communistisch Manifest",

dat tot een richtsnoer is geworden voor de_ arbeiders-beweging .De bond der Communisten was to zwak om als

organisatie Whet kapitalisme to vernietigen, maar, alsergens een re'volutionnaire of vooruitstrevende be-weging tot ontplooiing kwam, daar waren zijn leden

78

de drijvende kradht . Ock bij de burgerlijke demo-cratische bewegingen tegen de feodale machten inEuropa stonden zij in de voorste gelederen .

Strijd tussen bourgeoisie en proletariaat.Een zeer belangrijke les leerde het proletariaat bij

de woelige maanden in 1848 . Bij de democratischebewegingen van de bourgeoisie, trad het op met zijneigen eisen . Het gevolg was, dat de bourgeoisie ver-raad pleegde aan haar eigen beweging. De bourgeoisieloot b.v. in Duitsland een verbond met de feodalemachten uit angst voor de ar'beidersklasse . Het grooten sterk worden van de arbeidersklasse is de oorzaak,dat de bourgeoisie in landen als Duitsland haar histo-rische tack niet vervuld heeft en in landen als Frank-rijk, niet +heeft voltooid.De eerste grote botsing tussen bourgeoisie en

proletariaat vond plaats in de Juni-maand van 1848 toParijs. De regering ontsloeg alle ongehuwde arbeidersuit +de werkverschaffing. Er bleef de arbeiders dekeus tussen verhongeren of er op los to slaan . Deopstand tegen de burgerlijke orde duurde 5 dagenen werd toen in bloed gesmoord . Maar, door dezestrijd was de bourgeoisie zo verzwakt, dat zij in 1851het veld moest ruimen voor de dictator Keizer Napo-leon III.Het terreur-regiem van d~eze avonturier bracht, door

zijn verregaande corruptie, Frankrijk op de rand vande afgrond. In de Frans-Duitse oorlog leidde het in1870 tot de ene nederlaag na de andere. Het antwoordvan de Parijse arbeidersklasse was de Commune vanParijs, het grote lichtende voorbeeld in West-Europavan socialistische strijd, het eerste voorbeeld van eenregering van de arbeidersklasse .De Franse bourgeoisie heeft tijdens de oorlog van

79

1871 de beweging in Parijs neergeslagen met de pas-sieve steun van de Duitse troepen . De Franse bour-geoisie bewees, dat haar tegenstander in de eersteplaats niet was het aanvallende Duitse leger, maar deeigen arbeidersklasse . Door de contrarevolutie werdenin Parijs tienduizenden aanhangers der Communevermoord en tienduizenden werden naar de West ver-bannen. De geschiedenisbeschrijving der bourgeoisiemeet breed alle gewelddaden van revoluties uit, maarde, een tiental malen grotere gewelddaden van de con-trarevolutie worden verzwegen en net de mantel der„liefde" bedekt .Het verdere verloop van de geschiedenis heef t ge-

leerd dat de macht der bourgeoisie zich steeds meerin harden van een kleine groep grootkapitalisten con-centreerde. Deze ,groep heerst niet alleen over dearbeidersklasse, de kleine boeren en de middenstand,maar zij heeft ook groee lager van de bourgeoisie-klasse zelve economisch van zich afhankelijk ge-maakt. Het bondgenootschap met de feodale restenvan het verleden heeft daarentegen deze groep sterkeren hechter gemaakt .Een van de meest wrange vruchten van deze

ontwikkeling was het nationaal-socialisme in Duits-land.

Bovendien heeft de bourgeoisie vooral in de Iaatstewereldoorlog weer zo duidelijk getoond, .dat zij hoogstonbetrouwbaar is bij de verdediging van het vader-land tegen een fascistische indringer. Grote 'delenvan de bourgeoisie, zoals openlijk de Vichy-lieden inFrankrijk, nieer bedekt, grote delen van de bour-geoisie in Nederland, sloten een bondgenootschap metde f ascistische vij and, om op die wij ze het yolk tokunnen knechten . De wereld-bourgeoisie is een in haattegen de vooruitstrevende arbeidersklasse .

80

De Internationals .Tegen de aanvallen der internationals bourgeoisie

stichtte de arbeidersklasse haar „Internationals". DeEerste Arbeiders Internationals werd in 1864 gesticht .Een lang leven heeft deze eerste organisatie niet ge-had. In de eerste plaats werd zij, na de Communevan Parijs, in alle landen hevig vervolgd . Bovendienwerd zij verzwakt en verscheurd door sen anarchis-tische oppositie in eigen rijen onder leiding vanBakoenin, die voor geen middel terugdeinsde om zijndenkbeelden door to zetten . De Eerste Internationalsging to gronde . Maar, in de verschillende landen ont-stonden en groeiden arbeiderspartijen, die het werkvoortzetten .Marx schreef: „De Internationals is, inplaats van of

to sterven, slechts uit haar eerste periods in senhogere getreden, waar haar oorspronkelijke strevingengedeeltelijk verwezenlijkt zijn . In de loop van dezevoortschrij dende ontwikkeling zal de Internationalsnog verscheidene veranderingen hebben door to ma-ken, voordat het laatste hoof dstuk van haar geschie-denis kan worden geschreven".De organisatievormen van het proletariaat hebben

zich inderdaad aangepast aan de heersende omstan-dighe'den. Met het oog hierop werd b.v. de DerdeInternationals ontbonden tijdens de tweeds wereld-oorlog .

2 . De politieke partij van de arbeidersklasse .

De Communistische Partij,De historische tack van de arbeidersklasse bestaat

in het overwinnen van het kapitalisme en het op-bouwen van sen sociaiistische maatschappij . De arbei-

81

dersklasse kan deze tank alleen volbrengen, door inde eerste plaats een hechte, strij dvaardige partij tovormen, een partij, die leiding kan geven bij dithistorische proces. De partijen, die de arbeidersklassedaartoe beef t opgericht, zijn de Communistische Par-tijen. In Rusland is bewezen, dot de CommunistischePartij een doelmatig werktuig was bij bet stichten enopbouwen van de socialistische stoat, in de anderelanden hebben de Conm unistische Partijen bewezen,dot zij de belangen der arbeidersklasse trouw be-hartigen en de opbouw van de socialistische maat-schappij voorbereiden. Gedurende de tweede wereld-oorlog hebben de Communistische Partijen zelfs despits of gebeten bij de verdediging van bet ganse yolktegen de zwarte f ascistische reactie en daarbij degrootste offers gebracht. De Communistische Partijenvan West-Europa zijn machtige instrumenten gewor-den om de volkswil naar een beter bestaan kracht bijto zetten, om bet verlangen naar een socialistischemaatschappij tot uitdrukking to brengen, om de kapi-talistisehe maatschappij to vervangen door de socia-listische maatschappij .

Dit laatste flu is een zeer ingewikkeld en langdurigproces. Daartoe moeten allerlei groepen van de be-volking in de strijd worden betrokken, ieder op haarwijze. Daarbij doen vele tegenslagen zich voce' enslechts moeizaam worden de verschillende mensenzich er van bewust, dot zij onvermijdelijk zullenmoeten breken met alle instellingen van bet kapita-lisme. Slechts langzaam zullen zij alle vooroordelenafleggen, die tientallen eeuwen van klasseheersehap-pijen hebben aangekweekt .De strijd voor bet vervangen van de ene maat-

schappelijke orde door de volgende, His steeds een moei-lijke en hardvochtige strijd geweest. De oude heersen-

82

de klasse geeft nooit haar voordelen vrijwillig prijs .De strij d om een nieuwe maatschappij is daardoor eenstrij d op leven en dood .~Om daze langdurige, moeilijke en hardnekkige strij d

tegen het kapitalisme to kunnen voeren, heeft hatproletariaat een marxistische partij nodig, een partij,steunende op een theorie, die een juist handelen in deverschillende omstandigheden waarborgt . „De leer vanMarx is almachtig, omdat zij j uist is", zei Lenirl .Inderdaad, alleen hat Marxisme ziet de wereld, zoalsdaze werkelijk is. Alleen hat Marxisme kent een vol-komen eenheid van theorie en practijk, van denkenen handelen.

inlet proletariaat de leider in de partij,„Van alle klassen, die heden ten loge tegenover

de bourgeoisie staan, is slechts hat proletariaat eenwerkelijk revolutionnaire klasse", zegt Marx in hat„Communistisch Manifest". Het proletariaat is be-roof d van zijn e'igendom aan productiemiddelen, hatspeelt de hoof drol in het productieproces, het scheptgoederen van de kapitalistische maatschappij . Hetproletariaat, dat gedwongen wordt gezamenlijk toarbeiden, leant gezamenlijk to strij den . Er ontstaat inhet proletariaat een solidariteit, die niet bij de lands-grenzen ophoudt. Dit alles maakt van hat proletariaateen consequence, revolutionnaire klasse, die in staatis om met grote cooed en zelfopoffering de klassen-strij d tot hat erode door to strij den, tot hat oprichtenvan de klassenloze socialistische maatschappij . Daaromspeelt in de Marxistische Partij de arbeidersklasse degrootste rol, de arbeidersklasse moat hat hale werken-de yolk rondom zich verenigen .Maar, de Communistische Partij moat mean zijn

dan een arbeiderspartij, die zich beperkt tot het re-

83

gistreren van wat de arbeidersklasse beleeft en dank t .„De Partij ", zegt Stalin in de „Grondslagen van bet

Leninisme", „moat de arbeidersklasse vooruit zijn, zijmoat verder dan de arbeidersklasse zien, zij mbet aanhet proletariaat leiding geven en niet achter de spon-tane beweging aansukkelen ."

„De Partij moat in de eerste plaats tie voorhoedevan de arbeidersklasse zijn ."

De marxistische partij verbindt de strij d voor deverwezenlijking van de wensen van bet werkendeyolk met het socialistisch en communistisch einddoel .Het is een zeer moeilijke tack, dit steeds in iederesituatie op de juiste wijze to doers .De marxistische of communistische partij is een on-

verbreekbaar deal van de arbeidersklasse . Het zijn juistde baste arbeiders, die juist burs wag naar daze partijvinden, arbeiders, die daarbij de vertegenwoordigerszijn van hun kamera'den. De kracht van de Partij ligtjuist in de verbinding van die actieve laden en deoverige arbeiders, die zij vertegenwoordigers en wiervertrouwen zij weten to winners .Dit vertrouwen weet de Communistische Partij to

veroveren door de juistheid van haar theorie, doorhaar juiste politiek, door haar juiste strij d voor debelangen van hat hale werkende yolk en doordat dePartij hat verstaat de massa's to overtuigen .Cm een voorbeeld to noemen : de groei van de

Communistische Partij Nederland in de oorlogsj arenen daarna, is veroorzaakt, omdat alleen de Commu-nistische Partij de roofoorlog van hat fascisme jaren-lang voorzag en er stalling tegenover beef t genomen,omdat de Communistische Partij in de illegaliteit opvoortreffelijke wijze leiding wilt to geven aan betverzet en daarvoor geen offers beef t geschuwd, omdatde Communistische Partij alleen de juiste wag heeft

84

aangewezen voor de nieuwe opbouw, terwijl alleandere partijen, de een wat openlijker, de andere watmeer bedekt, aansturen op herstel van de oude kapi-talistische en koloniale verhoudingen .De Communistische Partij is niet eenvoudig een

organisatie, maar de hoogste vorm van organisatievan de arbeidersklasse, schreef Lenin . De politiekepartij is de belan.grijkste organisatie van de arbeiders-klasse. Daarnaast staan andere vormen van organisatie,vakverenigingen, j eugdverenigingen, vrouwenbonden,cooperaties . Het is de task van de Partij, nauw ver-bonden to zijn met al deze organisaties, om op diewijze de grote massa's van alle werkers to kunnenbetrekken in de strijd voor het socialisme .

De partijdiscipline.Deze strijd tegen het kapitalisme, eist een hechte,

doelbewuste partij . Deze strijd is to vergelijken metdie tijdens een oorlog, waar de strijd gevoerd wordtmet gedisciplineerde legers, die alles ondergeschiktmaken aan het duel: het winnen van de strijd . Iederevergelijking gaat ergens mark, ook deze . De strij dvoor het Socialisme moet gevoerd worden op eenwijze, die het socialisme naderbij brengt . De strij d-methoden moeten in overeenstemming zijn met hetgrootse doel. Natuurlijk moeten de strijdmetho'denvan de legers van klasse-maatschappijen, om maar tozwij gen van de koloniale legers en de fascistischelegers, niet worden overgenomen . Maar de strengediscipline van legers moet als voorbeel~d dienen . Alsde noodzaak van die discipline door de partijleden isbegrepen, wordt deze vrijwillig aanvaard .Er is nog een tweede groot verschil met een leger .

In het leger van een klasse-staat heeft een soldaatnets to vertellen. In de Communistisehe Partij daar-

85

entegen bepalen de leden zelf de koers, die de Partijmoet volgen .

Het democratisch centralisme .De Communistische Partij is georganiseerd volgens

het beginsel van het democratisch centralisme. Datwil enerzijds zeggen, dat er een sterke centrale leidingbestaat; dat wit anderzij ds zeggen, dat in de Partijeen volledige democratic bestaat . Alle besluiten vande Partij komen tot stand na een uitvoerige discussiein alle organen van de Partij, in de of delingen, in dedistricten, op het Congres. Het Partij-Congres is dehoogste autoriteit in de Partij, het Partij-Congres kiestde partijleiding, de partijleiding moet verantwoordingafleggen aan het Congres, hat Partij-Congres bepaaltde politick van de Partij .Wanneer de Partij echter een besluit op democra-

tische wijze heeft genomen, dan eist de discipline vande Partij, dat dit besluit wordt uitgevoerd door alleleden, dus ook door de minderheid, die tegen hetbesluit was. Antlers zou de Partij geen slagvaardigheidbezitten en politick machteloos zijn .

Dit beginsel van democratisch centralisme betekent,dat de lagere organen ondergeschikt zijn aan de hogere .De afdelingen zijn dus afhankelijk van de districten,de districten van de leiding der Partij . Zo kan doorhet gehele land de politick der Partij op de enig juistewijze worden uitgevoerd .

De zelf critiek.Het beginsel van het democratisch centralisme sluit

de critiek op de handelingen van de Partij niet uit,maar veronderstelt deze juist . Het belangrijkste middelom de partij-democratic to verwezenlijken is juist diezelfcritiek .

86

De zelfcritiek betekent, dat alles, wat niet deugt,wat verkeerd is, wordt opgespoord . De zelfcritiek be-tekent de beveiliging van de Partij tegen individuendie er in gedrongen zijn om het werk en de eenheidvan de Partij to saboteren .

De zelfcritiek betekent ook de strij d tegen allerleivormen van bureaucratic, van schematisch en foutiefhandelen. De zelfcritiek betekent ook het opvoedenvan de partijleden door lering to trekken uit ge-maakte fouten .Fouten maakt iedereen die werkt . Het komt er

echter op aan, gemaakte fouten openlijk to erkennen,de •oorzaken er van op to sporen en zorgvuldig demiddelen to beramen om 'de gemaakte fouten to her-stellen . De Partij, die dat doet, bewijst daarm,ede haarernst en haar plichtsgetrouwheid .„Wij hebben zelfcritiek nodig, evenals lucht en

water", zei Stalin. „Wij hebben niet iedere critieknodig, wij hebben een zelfcritiek nodig, die het cul-turele niveau van de arbeidersklasse verheft, haarstrij dgeest ontwikkelt, haar vertrouwen op de over-winning versterkt, haar kracht vergroot en haar helptwerkelij k meester van het land to worden ."

3. Het vraagstuk van do democratic .Wat is democratic?Na de tweede wereldoorlog is het vraagstuk van

de democratic van het grootste belang geworden. Demensheid heef t gevoeld, wat de dictatuur van hetfascisme heeft betekend en niemand van ons verlangtnaar tijden van dwang en willekeur . Het bevestigenen het verster'ken van de democratic zijn eerste ver-e'isten. Hoe staat het in dat verband met de dictatuurvan het proletariaat?Wij moeten eerst het karakter van de democratic

87

onderzoeken . Letterlijk betekent het woord demo-cratic: heerschappij van het yolk . Het begrip staat integenstelling tot oligarchic, de heerschappij van slechtsenkelen, of tot aristocratic, de heerschappij van hen,die zich de besten noemen . Het oudste voorbeeld vaneen democratic leverde de stad Athene in de oudheid .Die „democratic" omvatte niet de slaven, die de over-grote meerderheid van de bevolking uitmaakten, ookdiet de vrouwen, maar had alleen betrekking op devrij e burgers . Deze burgers waren gelijk voor de wet,zij bestuurden met behulp van door henzelf gekozenorganen hun stad .

Andere voorbeelden van ,,dem,ocratieen" zijn velesteden in Italic en Vlaanderen in de 14e en 15e eeuw .De voornaamste, de rijkste burgers bezaten er demacht. Een zeer uitgestrekte vorm van zo'n demo-cratic was de Republiek der Verenigde Nederlanden .De grote kooplieden vormden 'de stadsbesturen enhet landsbestuur ; de rijke „regenten" regeerden . Hetyolk had geen rechten .Men kan zich afvragen, of een dergelijke staat

„democratisch" genoemd kan worden. Men kan de„democratic" niet losmaken van het klassekaraktervan de „democratische" staat. De Republiek der Ver-enigde Nederlanden was een vroeg-ikapitalistischedemocratic. Dit beteken'de toen een stag vooruit . Dezestaatsvorm is n .l. ontstaan in de strij d tegen de abso-lute monarohie van het feodale Spanje under Philips II,under wiens ju'k ode zelfbewuste burgers zich n'iet wil-den krommen. Maar, toen deze trotse burgers zichmet de steun van het gehele yolk hadden vrijge-voohten, verhieven zij zichzelve tot heersende klasseen de democratic gold alleen voor 'diegenen, die tothun klasse behoorden. Deze democratic had een strengklasse'karakter .

88

De Franse revolutie .Wat zich in ons land in de 16e eeuw heeft afge-

speeld, herhaalde zich later in Engeland en nag laterin Frankrijk, waar de bourgeoisie in 1789 in opstandkwam.Deze revolutie nam in haar vaandel de „mensen-

rechten" op, gekristalliseerd in de leuze : „vrijheid,gelijkheid en broederschap of de flood" .Deze revolutie heeft een geweldige invloed op de

mensheid gehad. Overal ontstond er hoop in de hartenden verdrukten en alle verdrukte klassen steundende, toen revolutionnaire, bourgeoisie . Met deze bur-gerlijke revolutie veroverde het yolk een heel stukdemocratic. De Nationals Vergadering in Frankrijkis in 1793 gekozen, volgens algemeen kiesrecht .Na de Franse revolutie kwam de terugslag . Maar,

een zeker kiesrecht bleef bestaan . In Nederland werdin 1801 een kiesrecht ingesteld voor hen, die eenbepaald be-drag aan belasting betaalden! Dit census-kiesrecht is in ons land de hele vorige eeuw gehand-haafd .

Democratic in Nederland .De burgerlijke democratic heeft zich in Nederland

vender ontwikkeld in het jaar 1848 . Door de opstandenvan het onderdrukte yolk in het buitenland, is toeneen aantal hervormingen ingevoerd . De regering werdverantwoordelijk aan let gekozen parlement. Maar,de bekroning heeft deze burgerlijke democratic pasgekregen na de eerste wereldoorlog, toen, wederomonder de indruk van de revoluties buiten onze lands-grenzen, de Nederlandse bourgeoisie bereid was, talvan vrijheden toe to staan. In 1922 is het algemene,directs, gelijke en geheime kiesrecht voor mannenen vrouwen ingevoerd.

Nieuwe wereld 7 89

De ~democratie heeft zich dus in Nederland onderde burgerlijke kapitalistische verhoudingen kunnenontwikkelen. Maar, de democratische hervormingenzijn niet vrijwillig geschonken door de Nederlandsebourgeoisie. Door de gunstige internationals omstan-digheden zijn zij door de arbeidersklasse op de bour-geoisie veroverd .Het is van bet grootste 'belang voor bet Nederlandse

yolk, om deze democratisehe rechten to behouden .Maar, zijn deze burgerlijke democratische rechten oakvoldoende?

Schijndemocratie .Voor de wet heeft in Nederland iedereen gelijke

rechten en gelijke kansen . Maar, beef t hij die ook inde practijk van bet dagelijkse leven?Niemand zal dit kunnen beweren. De maatschappij

is sen klasse-maatschappij . Als sen arbeider, sen niet-bezitter van productiemiddelen, in zijn levensonder-houd wil voorzien, is hij gedwongen zijn arbeidskrachtto verkopen aan de kapitalist. Deze laatste stelt daar-bij zijn voorwaarden . In bet bedrijf houdt de demo-cratic op to bestaan.

Is er gelijkheid bij bet kiesrecht? Ook deze gelijk-heid is slechts schijn . Bij iedere verkiezingsactie be-schikken de kapitalisten over sen geweldig propa-ganda-apparaat. Zij beschikken over bijna alle kran-ten, over de radio, over de film . Zij beschikken overde pers-bureaux en nieuwsdiensten, die de mensenmoeten voorlichten, maar ;die allerlei tendentieuzeberichten de wereld in sturen, vooral als bet oversocialisme en communisme gaat . De bourgeoisie be-sch'ikt ook over de vergaderlokalen, waardoor betrecht op vergadering mraar al to vaak in de lucht komtto hangen. Bij geen enkele zogenaam'de vrije verkie-

90

zing is er gelijkhetd tussen arbeiders- en burgerlijkepartijen.

De burgerlijke gelijkheid berust op bedrog . Er kangeen gelijkheid zijn tussen de kapitalist en de arbei-der, tussen de uitbuiter en de uitgebu'itene . Onder hetkapitalisme geniet alleen de kapitalist voile vrijheid .„Zolang dit zo is, is het gepraat van gelijkheid

bedrog en hoop. Om werkelijke gelijkheid to ver~overen, moet men de kapitalisten wegj agen, de klassenopheffen, de uitbuiting van de ene mens door deandere of schaffen, moet men het communisme op-richten. Eerst na deze verandering kan men van vrij-heid en gelijkheid spreken, zonder de arbeiders, dewerkers en de armen to honen", schreef Lenin .Dat de bourgeoisie niet met de democratie is ge-

trouw~d, is in de afgelopen jaren wel heel duidelijkgeworden. Overal, waar de bourgeoisie haar wil nietkon doorzetten, met behulp van haar methoden vanbeinvloeding in de parlementair-den~ocratisch ge-regeerde staat, steunde zij het fascisme en bracht ditaan de macht. Het fascisme is 'de openlijke dictatuurvan de bourgeoisie en wel van haar meest agressievedeel, de monopolistiscohe bourgeoisie .Zo ondersteunde ode Italiaanse bourgeoisie Musso-

lini, toen na de eerste wereldoorlog eensgezind devooruitstrevende partijen in Italie in de regering dekoers gingen aangeven. Zo bracht de Duitse bour-geoisie het Hitler-fascisme aan de macht, toen, tengevolge van de crisis, het Duitse yolk zich radicali-seerde en toen de bourgeoisie ,besloten had tot devolgende wereldoorlog . Het monopolie-kapitaal moesteerst „de binnenlandse vijand" verslaan, voordat hetde „buitenlandse" to lijf kon gaan .Dat de bourgeoisie geen democratiscehe klasse is,

bewijst haar optreden in de koloniale landen. „Neder-

91

lands Zndie" was een volkomen politiestaat, waar in-landers zonder rechterlijk vonnis konden wordenopgepakt, waar in Nieuw-Guinea uitgebreide concen-tratiekampen werden ingericht. De veelgeprezen demo-cratische vrijheden waren er volkomen zoek .De Nederlandse bourgeoisie is trouwens alleen

democratisch, als zij in nood zit. Dat hebben de jaren1848 en 1918 voldoende bewezen . Tijdens de laatsteoorlog heeft de bourgeoisie daarentegen moed geputen voor na de bevrijding een sterk autoritair bewindvoorbereid. Deze plannen zijn niet helemaal gelukt,maar het Militair Gezag is het gevolg geweest . Ende regeringen, die achtereenvolgens optraden, hebbende democratische gewoonten, benevens de Grondwetzowat dagelijks geschonden . Het beveiligen van dedemocratische vrijheden en rechten, hoe onvolkomenook, kan niet meer aan de bourgeoisie worden toe-vertrouwd. De arbeidersklasse zelf en het gehelewerkende yolk moeten met hand en tand strijdenvoor het handhaven van de reeds bestaande rechten .

Uitbreiding van de democratic .Maar, daarboven moeten deze rechten worden uit-

gebreid. Aan de uitbuiting moet een einde komen. Derijkdommen der aarde moeten ter beschikking staanvan het gehele yolk . Het socialisme is een noodzake-lijkheid geworden. Niet alleen de gelijkheid voor dewet moet bestaan, maar ook de gelijkheid in hetdagelijkse leven .

De bourgeoisie zal zich met hand en tand hiertegenverzetten . De bourgeoisie zal trachten het kapitalismeto behouden en als toch de socialistische mtaatschappijzal zijn gevestigd, zal zij trachten met alle mogelijkemiddelen deze socialistische staat to schaden en eenterugkeer tot het kapitalisme mogelijk to maken .

92

De nieuw-gevormde socialistische staat zal de rech-ten en de vrijheden van zijn burgers enorm doentoenemen, hij zal de rechten, die in de burgerlijk-democratische staat op papier staan, tot werkelijkheidmaken. Nlaar, deze democratische rechten kan desocialistische maatschappij niet toestaan aan haardoodsvijanden, aan de belagers van deze socialistischestaat.

De vrijheid in 'de socialistische staat van het over-grote 'deel van zijn burgers, de werkers van hoofd enhand, eist een krachtig handhaven van het prole-tarisch gezag tegen de uitbuiters van gisteren . Dezevrijheid voor de overweldigende meerderheid, gepaardaan de onderdrukking van de onderdrukkers vangisteren, is nu de dictatuur van het proletariaat .

De dictatuur van het proletariaat .Weinig woorden zijn zo vaak verdraaid als de term :

dictatuur van het proletariaat . De dictatuur van hetproletariaat is een uitbreiding van de democratic enheeft niets uit to staan met de dictatuur van de bour-geoisie, verkapt of openlijk . De term dictatuur vanhet proletariaat legt niet de nadruk op de democratic,die tot werkelijkheid is geworden voor de werkers,maar op het beveiligen van het socialisme tegen zijndoodsvijanden .

Ook de burgerlijke democratic kent deze beveiliging,maar past deze helaas to weinig toe . De bevrij dingvan Nederland van het Nazi-juk betekende onvrijheidvoor de handlangers van het Hitler-dom, voor deN.S.B.-ers en hun trawanten. Doordat deze tegen-standers van onze democratic zijn opgeborgen, zijnwij niet minder vrij geworden ; integendeel, door demaatregelen tegen deze aanranders der democraticis onze vrijheid pas gewaarborgd .

93

Precies ditzelf de geldt in nog sterker mate voor desocialistische democratic, die zich over alle gebiedenvan het leven uitstrekt. Deze socialistische ~democratiemoet zich, zolang de vijanden nog sterk zijn, be-veiligen tegen haar aanranders . Deze task is zo be-langrijk, dat daardoor deze arbeiders-democratic doorde grondleggers van het marxisme de naam heeftgekregen van de dictatuur van het proletariaat .Op de lange duur kan met de verwezenlijking en

versterking van het socialisme over de gehele werelddeze task overbodig worden. In de communistischestaat zijn alle klasse-overblijfselen verdwenen, erzullen ook geen beveiligingsmaatregelen meer nodigzijn voor de gemeenschap en de staat zal afstand doenvan al zijn dwangmiddelen en ophouden to bestaan .

4. Burgerlijke stromingen.

De politieke strijd .De bourgeoisie bestrijdt de arbeiders'klasse op alle

terreinen. Werkgeversverenigingen strijden tegen devakverenigingen der arbeiders de economische strijd .De politieke partijen der bourgeoisie strij den de poli-tieke strijd tegen de partijen der arbeidersklasse . Daar-bij streven de kapitalisten er naar, ode strijd der klas-sen liefst geheel to verdoezelen .De strijd van 'de politieke ideeen is een strijd om

het bewustzijn van de arbeider. Is het doel van dearbeiderspartij aan de arbeider een helder bewustzijnto geven van het klassekarakter van de burgerlijkemaatschappij, het doel van alle burgerlijke partijenis om de arbeider een vals bewustzijn bij to brengenvan zijn positie in 'de maatschappij . De verschillendepolitieke partijen doen dat ieder op haar wijze . Som-migen beroepen zich op de godsdienst, anderen vormen

94

daarnaast nog bijzondere ideologieen, zoals het fas-cisme, het solidarisme of het reformisme .

Het geloof .Een voorbeeld van een Nederlandse partij, die zich

op het geloof beroept, is de Anti~Revo1utionnairePartij . Deze partij richt zich tegen de denkbeeldenvan de burgerlijke revolutie van 1795 en is dus zeerreactionnair. De arbeider n~oet zich onderwerpenaan de wettige overheid, in de naam van het geloof .Dit geldt echter alleen voor een kapitalistische over_heid, want tegen een proletarische overheid kerendeze anti-revolutionnairen zich ten sterkste. In huneconomische theorieen beroepen de A .R. zich hele-maal niet op de Bijbel, zij zijn op dat gebied geheelen al aanhangers van de ideeen der liberalen .

Het liberalisme .De liberalen zijn het mikpunt van vele burgerlijke

partijen. De liberalen immers verkon;digen openlijkde politieke wensen der bourgeoisie, n .l. vrijheid opeconomisch terrein voor de ondernemer. Alle burger-lijke partijen zijn daar natuurlijk voor, maar aange-zien het liberalisme uiteraard niet in staat is hetbewustzijn van de arbeiders to vertroebelen en aan-hangers onder hen to winnen, is de liberate partij voorde burgerlijke partijen een welkome kop van jut enhun aanvallen op die liberate partij moeten bewijzen,dat die burgerlijke partijen toch zo verschrikkelijk het„algemeen belang" voorstaan en zo „anti-kapitalistisch"zijn ingesteld .

Het fascisme .Het bewijst ;de kracht van de arbeidersbeweging,

dat de bourgeoisie nieuwe ideologieen heeft moeten

95

scheppen, die, wat hun leuzen betreft, veel van dearbeidersbeweging hebben overgenom~en, alleen met hetdoel die arbeidersbeweging in verwarring to brengen .

De gevaarlijkste van die stromingen is het fascisme .wel is waar is dat fascisme in de laatste oorlog inDuitsland en Japan verslagen, maar, last niemandmenen, dat het flu dood is. Het fascisme is geenszinsuitgeroeid, zijn oorzaken bestaan n .1 . overal in dekapitalistische wereld .De oorzaken van het fascisme liggen n .1 . in het

kapitalisme zelf en wel in zijn monopolistische faze .De sterke staat onder leiding van de „dictator" is depolitieke uitdrukking van het economische f eit, datde monopolist de warenproductie beheerst .Overal, waar de monopolistische bourgeoisie in ge-

vaar verkeert, adreigt het fascisme . Overal, waar grotegroepen der bevolking worden geteisterd door econo-mische en maatschappelijke rampen, probeert hetfascisme zijn aanhang to vinden under de radelozen,die de socialistische uitweg niet hebben kunnen zien .Het fascisme is het gevolg van de zwakte van de

arbeidersklasse, die, door tweedracht verdeeld, nietin staat was de burgerlijke vrijheden to verdedigen.Maar, anderzijds is het fascisme ook een bewijs vanzwakte van de bourgeoisie. Grijpt de bourgeoisie n .l .naar het politiek wapen, dat fascisme heet, dan be-tekent dit, dat de bourgeoisie niet meer in staat iShaar wil op to leggen aan het yolk, volgens de oudemethoden in de pariemientaire staat, door de massalebeinvloeding. Het fascisme is een bewijs ervan, datde bourgeoisie niet langs vreedzame weg in staat is haarmoeilijkheden op to lossen en gedwongen is een oor-logspolitiek in to slaan . Juist door hun zwakte warende Duitse en de Japanse bourgeoisie gedwongen omfascistische wegen to bewandelen, de oorlog to ont-

96

ketenen, die zij juist door die uiteindelijke zwaktemoesten verliezen .Het fascisme kwam in landen als Duitsland aan de

macht, in de eerste plaats, doordat de burgerlijkepartijen zelf de democratische rechten en vrijhedenondergroeven. Alle reactionnaire maatregelen van debourgeoisie zijn maatregelen, die steun betekenenaan het fascisme .Het fascisme kwam aan de n acht, nadat het met

een geweldige demagogic een beroep deed op debrandende nood van de bevolking. Het fascisme maak-te gebruik van een geraf fineerde anti-kapitalistischedemagogic 'en van de haat tegen de roofzuchtige bour-geoisie, tegen de monopolies, 'de ,,poliepen", die inbrede lagen van het yolk leeft .

Maar, onder welk masker het fascisme ook optreedt,het betekent het brutaalste offensief tegen de arbei-dersklasse, teugelloos chauvinisme, rassenhaat, roof-oorlog, woedende reactie . Het fascisme is de doods-vijand van de mensheid.Het verhinderen van een nieuw fascisme hangt in

de eerste plaats of van de strijdwil en de eenheidder arbeidersklasse in de ruimste zin . Wanneer hetproletariaat in de politieke strijd zijn eenheid kanhervinden, dan zal zijn invloed op het boerendom,de middenstand, de j eugd, de intellectuelen enormtoenemen, waardoor de kansen van het fascismeenorm zullen afnemen. Bovendien moet het prole-tariaat de bestaande vrijheden met alle macht ver-dedigen en met kracht opkomen voor het lenigen vanalle noden van het yolk .

Het solidarisme .Een andere ideologie, die de arbeidersklasse voor

zich probeert to winnen, maar, die evenals het f as-

97

cisme er op is gericht de heerschappij van het groot-kapitaal over de arbeidersklasse een nieuwe vorm togeven, is de leer van het solidarisme, de leer van hetcorporatieve stelsel . Deze leer is ontwikkeld in katho-lieke kringen, maar steunt niet op specifiek katholiekebeginselen.

De theorie van het solidarisme is neergelegd in depauselijke encyclie'ken „Rerum Novarum" en ,,Qua-dragesimo Anno" . Deze geschriften zeggen, dat deKerk moet trachten de bestaande klassenstrij'd bij toleggen of verzachten. Zij moet tevens organen schep-pen tot het verbeteren van de toestand der arbeiders .De sociale rechtvaardigheid moet worden verwerke-lijkt; het economisc'he leven moet daartoe wordengeordend. Echter : de staat m'oet niet alles centrali-seren, zoveel mogelijk moet worden overgelaten aanspeciale organen . Er moeten bedrijfschappen komen,die alle ondernemers en arbeiders omvatten, werk-zaam in een bedrijfstak, om in onderling overleg deeconomische en sociale vraagstukken op to lossenvolgens het beginsel der sociale gerechtigheid en denaastenlief de .

Volgens de encyclieken moet gestreef d worden naarvermogensvorming voor ide arbeider . De bezitters zijnmoreel verplicht nuttige goederen to produceren ende werkloosheid to verminderen. De staat mag pasingrijpen, als de bezitter deze redelijke verplichtingenniet nakomt.Het solidarisme gaat bij het ordenen van de maat-

schappelijke productie uit van de gedachte, 'dat „kapi-taal, ondernemer en arbeid" dezelfde , belangen heb-ben, die slechts wachten op een nieuwe wijze vansan~Ienwerken om tot hun recht to kunnen komen .De grondslag van het solidarisme is foutief . In de

kapitalistische maatschappij bepa dt niet de behoefte

98

van de gemeenschap, wat geproduceerd moet worden,maar het winstbejag van de kapitalist . Bovendienheeft de arbeider geen enkel belang bij de winst vanzijn kapitalist . De arbeidersklasse in haar geheel heeftbelang bij lage prijzen, omdat daardoor ode koopkrachtvan het loon wordt verhoogd. loge winsten voor d~kapitalisten betekenen hoge prijzen voor de goederen,die de werkers moeten kopen. Het streven van dekapitalist naar meer winst staat in onverzoenlijketegenstelling tegenover het streven van de arbeiders-klasse naar betere levensomstandigheden .De corporatieve staat brengt voor de arbeiders-

klasse niet meer vrijheid, maar minder vrijheid . De„samenwerking" der klassen in de bedrijfschappenziet er als volgt uit: het lidmaatschap is voor iederearbeider verplicht . Stakingen zijn verboden. -De ver-tegenwoordigers der arbeiders in de bedrijfschappenmoeten aan speciale voorwaarden voldoen, of duide-lijker gezegd: zij moeten gewillige werktuigen zijnvan de kapitalistische klasse. De ondernemers zijnverzekerd van de meerderheid der stemmen in debedrijfschappen .Het corporatieve stelsel is doortrokken van een

anti-democratische geest . Het maakt een erode aan deorganisatie der arbeiders en aan die van de kleinezelf standigen. Het legt de klassenstrij d van de arbei-ders aan banden, maar de klassenstrij d der onder-nemers gaat onbelemmerd door . De vakverenigingenzijn opgeheven, stakingsrecht bestaat er niet en elkeeis tot verbetering der sociale positie der arbeiderskan terzij de worden gelegd, omdat .aan de arbeidersgeen enkel machtsmiddel wordt gelaten .De practijk van het solidarismie bewijst dat . Het

f ascistisch Italie kende de corporaties, de bedrijf-schappen. De arbeiders bezaten er geheel geen rechten.

99

In Portugal bestaat nog steeds de dictatuur vanSalazar. Ook daar verschuilt zich achter de solida-ristische frasen de ijskoude werkelijkheid van dealmacht van de grote ondernemer op sociaal en econo-misch terrein.

Juist in deze tij den, flu het fascisme zo zeer is ge-compromitteerd, wordt de idee van de corporatievestaat alom gepropageerd. Ook in Nederland. Ook hier-tegen moet de arbeidersklasse zich verzetten doormachtsvorming, door het verwezenlijken van eenheidvan optreden, en door het hardnekkig vechten voorde reeds bestaande vrijheden.

Het radicalisme .Een stroming, die vooral in het begin heel veel

kwaad gedaan heeft aan de proletarische bewegingen waarvoor deze beweging nog steeds op haar hoedemoet zijn, is het radicalisme, door Lenin zeer kern-achtig „De kinderziekte van het Communisme" ge-noemd .De 'dragers van dit radicalisme zijn vooral de kleine

bezitters, die door het kapitalism,e hun bestaanszeker-heid dreigen to verliezen of die reeds verpauperdzijn. Deze door de verschr'k kingen van het kapitalisme„wild geworden kleinburgers" gaan zich to buiten aaneen woordradicalisme, dat los staat van de werke-lijkheid. Nu eens zijn zij anarchist, sours zijn zijvoorstanders van individuele terreur, dan weer vanvolslagen geweldloosheid . Door iedere modestrominglaten zij zich meesleuren .Daar deze ultra-radicale elementen zich door hun

twijfelzucht 'en wankelmoedigheid niet kunnen schik-ken naar de discipline, noodzakelijk in een massa-beweging, hebben de communistische partijen steedseen scherpe strijd gevoerd tegen deze ultra-radicalen .

100

De strijd met hen gaat dikwijls over de „zuiver-heid" in de politiek . Zij namelijk willen een politiekestrijd voeren, zonder compromissen. Zij willen ookniet werken, waar de massa is. Zij willen dat debewuste voorhoede van het proletariaat zich zelf-standig organiseert op alle terreinen, zo bijvoorbeeldin de vakbeweging .De ultra-radicalen hebben geen begrip van de om-

standigheden, waaronder de grote massa tot politiekeactie voor het socialisme komt . Dat geschiedt n .1. nietdoor propaganda alleen, maar doordat deze ,grotemassa al politiek handelend door schade en schandewijs wordt en politieke ervaring opdoet . Deze grotemassa moet leren, dat zij alleen kan vertrouwen opde communistische voorhoede . Maar dat kan alleenals de bewuste proletarische voorhoede zich nauwmet die massa weet to verbinden. De ergste font,waarin een politieke partij door het radicalisme kanvervallen, is het zich isoleren van de massa .

Natuurlijk levert deze strijdmethode moeilijkhedenop. In de vakbonden keren de reactionnaire leiderszich vaak fel tegen de klassebewuste arbeiders . Maarhoe zouden de laatsten ooit de bourgeoisie kunnenoverwinnen en het socialisme opbouwen, als zij nieteerst de kracht hadden om in de vakbeweging dereactionnaire leiders to overwinnen? Als men nietzou werken, waar de massa is, dan geeft men tal-loze arbeiders prijs aan de invloed van reactionnaireleiders .

In de politieke strijd is het noodzakelijk om com-promissen to sluiten. Maar alleen die compromissenmogen j a moeten -- worden aangegaan, die abso-luut noodzakelijk zijn . Sluit men geen noodzakelijkecompromissen, dan pleegt men verraad .Ook dit begrijpen de „radicalen" niet . Zij willen

1 0 1

met hun leuze van „zuivere politiek" als het wareeen recept geven, dat voor alle gevallen opgaat . Zohandelend voeren zij helemaal geen zuivere politieken zij spelen de bourgeoisie zeer onzuivere argumentenin de hand, waarvan deze gretig gebru'k maakt tegende arbeidersklasse.In de strijd voor het socialisme most de arbeiders-

klasse een overeenkomst sluiten met de kleine zelf-standige producenten . Deze mensen moeten wordenher-opgevoed door een moeilijk en langdurig proces .Intussen kunnen deze kleinburgerlijke elementen

door hun neiging tot individualisme en sectarisme departij van het proletariaat ongunstig beinvloeden . Dooreen strenge discipline most deze partij zich hiertegenweten to beveiligen . Want degene, die de proletarischepartij verzwakt, steunt de bourgeoisie .Agenten van de reactie maken van het radicalisme

gebruik om tweespalt in de rij en der arbeiders tobrengen en om in hun organisaties to spionneren .

Zulke agenten zijn de zogenaamde „Trotskisten" . Zijnoemen zich naar Leo Trotsky, een f iguur die in deRussische revolutie op de voorgrond trad en haarop wegen wilds leiden, die haar tot een zekere onder-gang zouden hebben gebracht, indien de Communis-tische Fartij hem en zijn groep niet had uitgesneden .Trotsky verviel van kwaad tot erger en werd eenwerktuig, een agent, in dienst van de internationalsgeheime politie der grote kapitalistische trusts . Zijnlatere aanhang, de z.g, Vierde Internationals, werdeen verzamelplaats voor allerlei fascistisch gespuis,wiens Joel het was de arbeiders'beweging van binnenuit to ondern*ijnen .Dikwijls stellen de Trotskisten jonge, onervaren

elementen, die to goeder trouw dock misleid zijn, opde voorgrond om hun werkelijke gezicht to verber-

102

gen . In Nederland werken zij vooral in de vakbe-weging en in de havensteden.

Het ref ormisme.De stroming, die er het meest in geslaagd is, het

klassebewustzijn den arbeidersklasse en haar strijdwilto verzwakken, is 'het reformisme . Deze stroming isin de socialistische arbeidersbeweging zelf ontstaanin het begin van deze eeuw. Het reformisme is deleer, die het Marxisme wil herzien, maar niet in debetekenis, dat het Marxisme vender ontw'k keld moetworden en dat met Marxistische methoden de nieuwesituaties moeten worden onderzocht. Het reformismeheeft, de ene stelling voor, de andere na, van hetMarxisme en van de Marxistische methoden overboordgezet .De reformisten beweren, dat de maatschappij zich

uit zich zelf naar het Socialisme toe ontwi'kkelt . Dereformisten ontkennen, dat de klassenstrijd de motoris van de ontwikkeling naar de socialistische maat-schappij. De reformisten vinden de klassenstrijd zelfsschadelijk .Het is dan ook geen wonder, dat in benarde tijden

de reactie altijd weer opnieuw bij de reformisten be-kwame hulptroepen vindt, om haar failliete boedelto redden. Zijn de reformisten daarin geslaagd, heb-ben de kapitalisten weer armslag gekregen, dan wor-den de reformisten naar huffs gestuurd met de ezels-trap na .Overal zien wij hier voorbeelden van. Het kapita-

lisme in Duitsland na de eerste wereldoorlog is dankzij de Duitse reformisten hersteld. Toen de bourgeoisienaar haar fascistisch wapen greep, werden de Duitsesociaal-democraten, tezamen met de Communisten, diedoor hen to vuur en to zwaard bestreden waren, in de

103

concentratiekampen getrapt. Ook na deze oorlog dreigthetzelfde to geschieden. De Labour-regering in Enge-land voert een buitenlandse politiek, die een regel-rechte voortzetting is van de imperialistische van deEngelse bourgeoisie . In Nederland zit de Partij van deArbeid alleen in de regering, omdat de reactie eenvijgeblaadje nodig heeft, daar de . kiezers een rechtseregering niet zouden dulden. Maar, wanneer de reactiezich sterk genoeg zal voelen, dan worden de Ministersvan de Partij van de Arbeid prompt gewipt .

Het verschijnsel van het reformisme kan men alleenbegrijpen, wanneer men zijn economische grondslagcnderzoekt. Het ref ormisme is een vrucht van hetimperialisme. Het reformisme is begunstigd door degeweldige rijkdommen, die door de koloniale uitbuitingnaar de kapitalistische landen van West-Europastroomden. De monopolie-winsten stapelden zich op .Luxe industrieen ontstonden. Er ontstond een enormebehoefte aan administratieve krachten door het toe-nemende wereldverkeer, door de zich uitbreidendehandelsbetrekkingen, door de zich uitbreidende mono-polie-bedrijven . Er ontstond een bovenlaag in dearbeidersklasse, die zich enigszins kon ontwikkelen,hogere lonen kreeg en die dus belang kreeg bij hetbehoud van de stand van taken .Tegelijkertijd ontstond een nieuwe middenstand van

mensen, die niet meer een zelfstandig klein bedrijfbezaten, loch die afhankelijk waren van de kapitalis-tische grootbedrijven, zoals garagehouders, filiaalchefsvan winkelbedrijven, houders van benzinepompen . Aldeze mensen werden direct afhankelijk van de goud-stroom van het imperialisme. De gedachte van deklassenstrijd vond geen voedingsbodem bij dit nieuwekleinburgerdom .Maar de ontwikkeling van het imperialisme heeft

104

de dromen van het ref orm~isme wreed verstoord .Wereldoorlog en economische crisis hebben de wankelebasis er van duidelijk bewezen . De brede lagen, diedoor het reformisme waren aangetast, zien heden tendage steeds meer de noodzaak van de strijd voor hetsocialisme. Maar, de oude ideeen hebben e.en hard-nekkig bestaan. Het kleinburgerlijke leven heeft zijnstempel gedrukt op deze lagen, zij zijn vervreemdvan de arbeidersklasse en zij zoeken een eigen, een„personalistisch" socialisme.Deze term is maar een woord . Het socialisme zelf

biedt aan de mens de mogelijkheid zich ten voile toontplooien. „Het belangrijkste kapitaal is de mens",zegt Stalin. De toevoeging „personalisme" is volkomenoverbodig. Maar, deze toevoeging is een bewijs, datdeze „socialisten" zich nog niet geheel ontworsteldhebben aan de ideeen van het kapitalisme en dat zijtrachten het oude met het nieuwe to verzoenen . Daar-door ren men hun ideeen de ontwikkeling naar hetsocialisme en hun opvattingen bieden aan de reactieeen welkome gelegenheid, om verwarring to stichtenonder het werkende yolk .

5. Het boerenvraagstuk .De boeren zijn de bondgenoten van de arbeiders .In de kapitalistische maatschappij vormen de bour-

geoisie en het proletariaat de voornaamste klassen .Maar daarnaast zijn er andere klassen en bevolkings-lagen, die in vele landen zelfs heel talrijk zijn .Tot deze lagen behoren, naast de handwerkslieden

en kleine zelfstandigen voornamelijk de boeren . Door-dat deze landwerktuigen en gereedschappen bezitten,zijn zij verwant met de bourgeoisie . Maar het kapi-talisme veroorzaakt verarming en ruinering van deze

Nleuwe wergild 8 105

Iagen en daardoor komen zij in de rij en van hetproletariaat terecht. Daardoor vindt het proletariaatin zijn strijd tegen het kapitalisme, bondgenoten inde moeizaam zwoegende boeren-massa's .

De tegenstelling tussen stall en land .Door de opkomst van het kapitalisme, is het leven

op het land sterk veranderd . Voor het kapitalismemaakten de boeren zelf hun kleren, hun schoenen enhun verdere gebruiksartikelen, eventueel geholpendoor handwerkslieden. Het kapitalisni e heeft een eindegemaakt aan de huffs-nij verheid van het dorp, maarook een grote kloof veroorzaakt tussen stall en dorp .In de industrie bracht het kapitalisme een enormegroei van de praductiekrachten, maar de landbouwwerd verwaarloosd. Kapitalisme betekent voor hetdorp onkunde, achterlijkheid en armoede . De grotebevolkingsgroepen van het platteland zijn afgesnedenvan de moderne beschaving .

De sterke groei van de industrie en de achterlijk-heid van de landbouw vormt een der diepste tegen-stellingen in het kapitalisme en is een voorteken vanzijn onvermijdelijk verval .

De ,grondrente .In alle kapitalistische landen is de grond persoonlijk

bezit van landeigenaren . Enorme stukken land zijn hetbezit van grootgrondbezitters (een overblijfsel vanhet feodalisme), die het land niet zelf bewerken, maarhet verpaohten. De boer, die het land nodig heeft, isgedwongen aan de grondeigenaar pacht of grondrenteto betalen.

Nu is de hoeveelheid grond, geschikt voor het boe-renbedrijf, beperkt. Zijn er ten gevolge van een sterktoegenomen bevolking, zoalc in Nederland, vele boerendie land nodig hebben voor hun bedrijf, dan stijgen

106

de pachtprijzen sterk door de onderlinge concurrentievan de boeren. Het gevolg hiervan is, dat in Neder-land de pachtprijzen driemaal zo hoog zijn als b .v. inDenemarken. Door de in dit land to hoge grondrente,zijn de kostprijzen van de Nederlandse landbouw-producten to hoog, zodat export vaak met grote ver-liezen gepaard moet gaan .De pachters zijn de slachtoffers van deze hoge

pachten. Zijn de pachters kleine boeren, die het landzelf bebouwen, dan moeten zij zwoegen van de vroegemorgen tot de late avond. In het gunstigste gevalkunnen zij hun kosten goedmaken . Maar al to vaakzijn zij gedoemd tot een niet-menswaardig bestaanondanks de grote inspanning, die hun krachten sloopt.Is daarentegen de pachter een grote boer, een kapi-talist, dan huurt hij landarbeiders . De meerwaardenu, die deze landarbeiders scheppen, wordt dan ver-deeld tussen de kapitalist en de grondeigenaar. Deachterlijke toestanden van de landbouw komen in ditgeval neer op de ruggen van de landarbeiders .Werkt de boer op eigen grond, dan heeft hij deze

grond eerst moeten kopen . Door de hoge pachtprijzenzijn de grondprijzen abnormaal hoog . Zodoende komtook de boer, die zijn eigen grond bewerkt, op veel tohoge kosten to zitten, terwijl de grondeigenaar dehoge koopsom opgestreken heeft .

De achterlijkheid van de landbouw .De Iandeigenaren beleggen het aan pacht ontvangen

geld niet in verbeteringen in het landbouwbedrijf,maar maken het op in de stad of beleggen het in deindustrie. De grondrente is als het ware een pomp,die de rijkdom van het land in de zakken van deparasitaire grondeigenaren pompt .

Brengt de pachter verbeteringen aan in het bedrijf,

Nieuwe were'd 8 * 1 07

dan stijgt de waarde van de grond. Deze waarde-verhoging komt echter aan de bezitter ten goede, diedoor deze waardeverhoging de pacht zal gaan ver-hogen .

Uit dit alles blijkt de achterlijkheid van de bezits-verhoudingen op het platteland onder kapitalistischeverhoudingen.Tij dens het kapitalisme is de grondrente aanhou-

dend gestegen. Dat betekent, dat een steeds groterdeel van de nationals inkomsten verdwijnt in de zak-ken van de landheren en dat de tegenstellingen ophet land steeds miser toenemen . De kapitalistischecrises hebben dikwijls de ergste gevolgen in de land-bouw.

Groot- en kleinbedrij f in de landbouw .

Het kapitalisme brengt de overwinning aan hetgroot-bedrijf op het kleinbedrijf, ook in de landbouw .Bij het groot-bedrijf kunnen landbouwmachines wor-den toegepast, een goede werkverdeling kan wordendoorgevoerd, vrachtauto's worden aangeschaft . Maardoor de achterlijkheid van de landbouw gaat ditproces tamelijk langzaam. Daarom zijn er in de kapi-talistische landen nog altijd veel kleine boerderijen,al worden die in stand gehouden ten koste van eenveel to grote krachtsinspanning van hen, die daarwerken .

Veel kleine boeren zijn genoodzaakt, als hun eigenstukje land to klein is, zich to verhuren bij een na-burige grote boer. Had hij dit stukje land niet, danzou hij in de stad werk gaan zoeken en de landeige-naar zou een goedkope kracht verliezen. Veel armsboeren zijn op die manier een boerenarbeider gewor-den, gekluisterd aan hun werk door het bezit vaneen lapj a grond .

108

Boeren en arbeiders samen tegen het kapitaal .Het is duidelijk, dat het proletariaat een bondgenoot

vindt in het dorp en op het platteland .De boerenarbeider is een proletarier, evenals een

arbeider in de industrie. Hun klassebelangen zijngeheel dezelf de. De arme boeren zijn betrouwbarebondgenoten van de arbeidersklasse, daar zij van hetvoortbestaan van het kapitalisme alleen maar rampento verwachten hebben.Zelfs de middel-boeren, die vaak een belangrijke

rol spelen, kunnen een steun zijn voor het proletariaat,als de politiek van het proletariaat juist is . Het pro-letariaat moet opkomen voor alle eisen, die het levenvan de kleine boeren en de middel-boeren kunnenverbeteren. Steun moet worden verleend aan de coo-peratieve beweging op het platteland . Door coopera-tieve organisaties voor inkoop en verkoop, dus ookdoor een cooperatieve organisatie van het veilings-wezen, kan de parasiterende groep der grossiers wor-den uitgeschakeld . Zodoende kunnen de boeren eenhogere prij s krij gen voor hun product, zonder dat deverbruiker meer behoef t to betalen . Zodoende kunnenzij ook hun aanschaffing kosten verlagen . Ten slottekunnen zij gezamenlijk landbouwmachines gebruiken,waardoor de productiviteit van hun werkkracht wordtvergroot .Het socialisme kan deze cooperatieve beweging tot

voile ontplooiing brengen. De kleine boeren hebbendaarbij apes to winnen en ook de middelboeren heb-ben er veel van to verwachten . Overal, waar na delaatste wereldoorlog de vooruitstrevende krachtenhebben gewonnen, is het kleine boerenbedrijf ver-dwenen. Doordat het grootgrondbezit is opgeheven,is de grond onder de kleine boeren verdeeld, diezodoende alien „middel-boeren" geworden zijn. Deze

1 09

nieuwe boerenstand gaat door het organiseren vande markt een bloeiende toekomst tegemoet, zondergevaar to duchten van een kapitalistische crisis in delandbouw, zonder angst voor armoede en bankroet .

Het socialisme maakt in een slag een erode aan deuitbuiting zowel in de stad als op het land . Het socia-lisme bevrijdt zowel het proletariaat als de kleine enmiddel-grote boer uit de kluisters van de achterlijkekapitalistische verhoudingen . Zij moeten dus in depolitieke strij d een hecht bondgenootschap vormen .

6. Het nationals en koloniale vraagstuk .

De natie .De communisten hebben in theorie en practijk een

grote belangstelling voor het nationals vraagstuk.Door het verwezenlijken van het zelfbeschikkingsrechtder naties in de Sovjet Unie is dit land, tijdens hetTsarisme de grootste gevangenis van volkeren opaarde, geworden tot een volkerenfamilie, waar ailsvolkeren, groot of klein, dezelfde rechten bezitten .wat een natie is, heeft Stalin uiteengezet in zijn in

1913 geschreven werk : „Het Marxisme en het Natio-nals vraagstuk" .

„De Natie is een, zich historisch gevormd hebbende,duurzame .gemeenschap van taal, grondgebied, econo-misch leven en psychische gesteldheid, die in gemeen-schap van cultuur tot uiting komt." „Het spreektvanzelf", zo voegt Stalin aan zijn definitie toe, „datde natie, evenals ieder historisch verschijnsel aan dewetten der verandering is onderworpen en haar eigengeschiedenis, haar begin en haar erode heef t ."

Tij dens het opkomende kapitalisme zijn de natiestot voile ontwikkeling gekomen . De natie ontstaat,

1 1 0

waar het kapitalisme zegeviert over de feodale ver-brokkeling. In de landen van West-Europa valt deperiods van het overwinnen van het feodalisme samenmet het ontstaan van gecentraliseerde staten . Denaties nemen daar staatsvorm,en aan, waarbinnengeen belangrijke andere groepen bestonden . Nationalsonderdrukking kwam in West-Europa weinig voor ;sen uitzondering levert Ierland, dat door de Engelsenwend onderdrukt .In Oost-Europa daarentegen ontstonden gecentrali-

seerde staten van feodale aard, voordat de kapitalis-tische ontwikkeling daar doordrong . Daar ontstondengemengde staten, bestaande uit verschillende volkeren .De sterkst ontwikkelde naties onderdrukten de overigenaties, die in politiek en later ook in economisch op-zicht aan de heersende natie waren onderworpen .Bij het opkomen van het kapitalisme in die landen

was de nationals strijd voor de bevrijding der onder-drukte volkeren sen strijd van burgerlijke klassenonderling . Toch screed het proletariaat dikwijls terechtin deze bevrij dingsstrij d mede, omdat de beperkingder bewegingsvrijheid, het ontnemen van kiesrecht,het onderdrukken van de taal de arbeiders zeker nietminder raakte dan de bourgeoisie .

De vrije ontwikkeling van het proletariaat werd eralleen maar door belemmerd. Maar deze strijd voor denationals bevrij ding mocht de aandacht niet afleidenvan de strijd voor socials verbeteringen en van deklassenstrijd. Bovendien bestond het gevaar, dat doorreactionnaire machten de naties tegen elkaar werdenopgehitst. „Verdeel en heers" is het doel van deze op-hitsingspolitiek . Waar deze politiek slaagde, vormde zijsen ernstige belemmering voor de aaneensluiting vande arbeiders van verschillende nationaliteiten in de-zelf de staat .

1 1 1

In al de landen van Dost-Europa streden de Marxis-tische partij en voor het recht op zelf beschikking vooriedere natie . Daarbij was het •doel our een einde tomaken aan de strij d der naties onderling . Eerst in hfetsocialisme kan een volledige vrede tussen de naties wor-sen bereikt, maar tij dens het kapitalisme is het moge-lijk de nationale strij.d onschadelijk to maken.

Het imperialisme.Met de ontwikkeling van het imperialisme treedt

het nationale vraagstuk in zijn tweede periode : Hetkapitalisme verbreekt het trader van de nationalestaat en breidt zijn grondgebied uit ten koste vanandere staten, die sours d'ichtbij, sours veraf gelegenzijn. De oude nationale staten van West-Europa, zoalsEngeland, Nederland en Frankrijk, houden op natio-nale staten to ,zijn, zij veranderen in nationaliteiten-staten, in koloniale staten. Zij vertonen dezelf denationale en koloniale onderdrukking, die in devroegere Dost-Europese staten bestond.De Nederlandse bourgeoisie breidde in het begin

van het imperialistische tij dvak haar macht in dekolonien sterk uit door het voeren van talrijke kolo-niale oorlogen. In de tweede helft van de vorige eeuwwerd Sumatra veroverd, het laatste Atjeh. De oorlogtegen de Atj ehers is een voorbeeld van niets ontziendeimperialistische expansie-oorlog, vol van afgrijselijkewreedheden. Hele dorpen werden verbrand met devrouwen en kinderen. In deze eeuw werd Bali ver-overd, er 'werd gevochten op Borneo, Midden- enZuid-Celebes werden onderworpen. De veroverings-tochten duurden tot 1911 toe .Door de veroveringen van het imperialistische West-

Europa werd het nationaliteiten-vraagstuk versmoltenmet het koloniale vraagstuk . De imperialisten zijn er

1 12

op uit, de niet-rechtsgelijke volkeren in hun macht tohouden, maar de onderdrukte volkeren trachten doorde st ij d voor de nationale bevrij ding het imperialis-tische juk of to werpen .Voor de arbeidersklasse is deze bevrij dingsstrij d

van de onderdrukte volkeren van het grootste belanggeworden. Zij toch moet strijden tegen dezelfde reac-tie, tegen hetzelfde imperialisme . In Nederland is ditna de tweede wereldoorlog wel heel duidelijk gewor-den. De Nederlandse arbeidersklasse en de Indonesi-sche Republiek hebben dezelfde tegenstanders, dereactionnaire Nederlandse vertegenwoordigers van hetgroot-kapitaal. Het spreekt boekdelen, dat de meesteaanhangers van het Nederlandse Nationaal-Socialismezich in de tropen bevonden .

De strijd van de arbeidersklasse voor het Socialismeen de strijd van de ontwakende volkeren in de oudekolonien is een en dezelfde strijd .De arbeidersklasse van West-Europa en de volkeren

van Azie en Afrika zijn elkaars natuurlijke bond-genoten in de strijd tegen het imperialisme . Daarom ishet de plicht van de arbeidersklasse, van de gehelevooruitstrevende mensheid, om de nationale bevrij-dingsstrijd van de onderdrukte en afhankelijke volke-ren vastberaden en actief to ondersteunen, als dezetegen het wereldimperialisme, het imperialisme vande eigen bourgeoisie inbegrepen, is gericht, wantvolgens een woord van Marx, kan een yolk, dat anderevolkeren onderdrukt, niet vrij zijn .

De strijd der koloniale volkeren.Na de tweede wereldoorlog is de strijd der koloniale

volkeren voor de vrijheid krachtiger dan ooit tevoren .In de eerste plaats heeft de socialistische oplossing

van het nationaliteitenvraagstuk in de Sovj et-Unie aan

113

die volkeren een indrukwekkend voorbeeld gegeven .Maar, in de tweeds plaats heeft het imperialisme zelfbijgedragen aan de ontwikkeling van die kolonialevolkeren. Het imperialisme heeft machtige industrieengeschapen in India, op Java, in Egypte, om maarenkele voorbeelden to noemen, en daarmee heefthet daar een modern proletariaat doen ontstaan, naasteen inheemse bourgeoisie . Het imperialisme heeftverder aan sommige groepen ontwikkelingsmogelijk-heden gegeven, daar het krachten nodig had bij hetbestuur en bij de administratie . Bovendien hebben destrij dende mogendheden een beroep moeten doen opde koloniale volkeren om hun legers to versterken .Door al deze oorzaken is het zelfbewustzijn van dievroeger afhankelijke volkeren tot een zo grote hoogteontwaakt, dat zij overal bezig zijn hun rechten tovergroten en zich vrij to vechten .

In Egypte, in India, in Indochina en vooral in In-donesia heeft de nationals bevrijdingsstrijd ongekendeafmetingen aangenomen . Van de mate, waarin dezevolkeren zich onderling zullen leren verstaan en huncontacten zullen weten to versterken, ook met desocialistisch-communistische bewegingen in de impe-rialistische landen zelf, hangt of de verdere ontwikke-ling der gehele mensheid .

De oorlog.Met hat nationals vraagstuk hangt ook ten nauwste

samen de houding van de communistische partijentij dens een oorlog. Daartoe most hat karakter vandeze oorlog worden onderzocht . Voert de bourgeoisiedeze oorlog met imperialistische oogmerken, dan zalde communistische partij zich met hand en tand tegendeze roofoorlog verzetten. De communistische partijzal alles in hat werk stellen on in een dergelijke

1 14

oorlog de nederlaag van de eigen bourgeoisie to be-vorderen. De leuze van de communistische partij inhet Tsaristische Rusland was het omzetten van deimperialistische oorlog in een burgeroorlog . Dit isgelukt en de socialistische maatschappij is de vruchtgeweest van deze strijd .Maar niet iedere oorlog in het tij dvak van het

imperialisme is een imperialistische oorlog. De oor-logen tigen het imperialisme gericht, de nationalsbevrijdingsoorlogen, worden met alle kracht door decommunistische partijen ondersteund. In China washet communistische leger verreweg het meest actieftegen de Japanse veroveraar, ook al voordat de laatstewereldoorlog begon. Tijdens de laatste wereldoorlogtegen het meest oorlogszuchtige, roof gierige impe-rialisme, hebben de communistische partijen van allelanden zich als de bests strijders voor de nationalsvrijheid doen kennen .

De na onale trots .De communisten zijn niet tegen de natie. Die leuger

wordt maar al to vaak verbreid . De natie is geeneenheid. Iedere natie bestaat uit uitbuiters en uitge-,buitenen. In de laatste wereldoorlog heeft de bour-geoisie zich maar al to vaak buiten de natie geplaatst .Van een nationals klasse werd de bourgeoisie in dittij dperk van verval een anti-nationals klasse, dieheulde met de imperialistische vijanden van het yolkom haar eigen klassebelangen to redden. Daarentegenis het gevoel van nationals trots aan de communis-tische beweging niet vreemd . Haar leden hebben huntaal, hun geboorteland lief, zij werken met de hoogstetoewij ding om de arbeidende massa's van hun landto verheffen tot bewuste mensen . De communistenvoelen het als een hoop, wanneer de reactionnaire

1 15

bourgeoisie door corruptie, afpersing, imm,oreel ge-drag, gewelddaden in kolonien, het aanzien van hetvaderland in de wereld besmeurt en bezoedelt . Decommunisten zijn trots op de grote mannen en vrou-wen, die het vaderland heef t voortgebracht, vooralop hen, die het hebben bevrijd uit de kluisters vanonderdrukking en ellende. De communisten zullende kroon zetten op de ontwikkeling der natie, door deschande van het kapitalisme en imperialisme to over-winnen en het socialisme to verwerkelij ken . In hethuidige tijdsgewricht zijn de communisten de bloemder natie .

7. De strijd van heden .

Kapitalisme betekent flood en ellende .De arbeidersklasse en alle werkers hebben de gif-

beker van het kapitalisme tot de bodem leeggedronken.De doden en gewonden van twee wereldoorlogen, demillioenen en millioenen, die +door de oorlog in diepeellende zijn gestort, de grauwe massa's van werklozen,die in tij den van crisis tot een niet meter menswaardigbestaan worden neergedrukt, 'de door reactionnairemachten geknechten, in de kolonien en elders, zijalien zijn getuigen van het schrikbewind van het ster-vende kapitalisme. Zij alien beseffen, dot de rampen,die het kapitalisme bracht, onafstheidelijk met hetbestaan van het kapitalisme zelf zijn verbonden.Het einde van de tweede wereldoorlog heef t de

grote massa's in de kapitalistische Staten geen vredeen welvaart gebracht . De bourgeoisie van alle landendenkt slechts aan het vergroten van zijn oude machts-positie en het behalen van een zo groot mogelijkewinst. Het is reeds duidelijk, dot de internationals

1 16

bourgeoisie geen scrupules heeft op dat gebied. Doorbet hooghouden van de prijzen verhaalt zij de kostenvan de oorlog op het werkende yolk . De bourgeoisiebederft daarmede haar eigen markt . Een nieuwe grotewereldcrisis is over enige jaren to verwachten.

De (bourgeoisie zal deze crisis oplossen met haaroude middelen; expansie en verscherpte uitbuiting . Demaehtigste bourgeoisie van edit moment, de Amerikaan-se, omspant de wereld met strategische steunpuntenen in de internationals politiek is zij uiterst vijandigaan de vooruitstrevende mensheid .

Voor nieuwe oorlogen deinst zij niet terug, in hetbijzonder tegenover de koloniale volkeren . Zij neemtook sen dreigende houding aan tegenover de Sovjet-Unie en geen enkel regiem is reactionnair genoeg, ofde Amerikaanse bourgeoisie is bereid het to steunenals het tegen de Sovjet-Unie gaat of tegenover devooruitstrevende krachten in het land zelf. Zie Grieken-land, Turkij e en China .De volkeren zeif echter willen geen oorlog. Daar-

door bestaat op bet ogenblik ook niet de mogelijkheidvan sen +derde tereldoorlog .Steeds grotere groepen mensen worden zich bewust

van de onver'brekelijke samenhang tussen kapitalisme,oorlog en crisis. Steeds meer volkeren wenden zich ofvan het kapitalisme en zijn op weg naar het socialisme .

De opmars van het Socialisme .Het verst gevorderd is dit proces in de landen van

Hidden-Europa en Oost-Europa, •o .a. Polen, Tsj echo-Slowakije, Joego.Slavie en Bulgarij e . In die landenwordt op sen andere wijze als in de Sovjet-Unie betkapitalisme overwonnen. De overgang naar het Socia-lisme voltrekt zich door de omstandigheden in dielanden meer geleidelijk .

1 1 7

De bevrijding van de Duitse nazi's nam daarhet karakter aan van een democratische revolutie .De werkers zijn daar de monopolisten kwijtgeraakt

door de oorlog . In deze vroeger grotendeels half -fascis-tische landen ging de bourgeoisie over tot openlijklandverraad en zij collaboreerde met de vijanden vanhet yolk. Door de leerschool van de oorlog hebbendeze volkeren zich niet alleen bevrijd van de Duitse-onderdrukkers, maar tegelijkertijd van grote delen vande eigen bourgeoisie . De nationals bevrijding werdtevens een sociale bevrijding . De partijen van hetyolk werkten daarbij samen in een gesloten front, hetvaderlandse front, en dat front is na de bevrijdingblijven bestaan .

In deze landen verloopt de socialisatie over de na-tionalisatie, dat wil zeggen, de grote ondernemingenen fabrieken worden staatsbezit . Vergoeding wordtdaarbij alleen verleend aan bezitters, die niet deDuitsers hebben gesteund . Tegelijkertijd worden degrote landerijen verdeeld onder de boeren, die daar-door een stevige sociale positie verkregen.Het enthousiasme bij de opbouw in die landen, die

een anti-kapitalistische koers hebben ingeslagen, isenorm. Het herstel voltrekt zich daar in een sneltempo, geheel anders dan in de kapitalistische wereld .

Dit is niet verwonderlijk . Het werkende yolk con-troleert daar de productie, de distributie en de prijzen .De organisaties, die daarbij een uiterst belangrijke rolspelen, zijn de vakverenigingen .Ook in West-Europa zijn de socialistische en com-

munistische bewegingen zeer versterkt uit de laatstewereldoorlog to voorschijn getreden . A1 hebben zijdaar niet zo sterk als in de genoemde Middeneuro-pese landen hun invloed kunnen doen gelden, tochzijn ook in het Westen in verschillende landen de corn-

118

munistische partijen sterk genoeg om medezegging tohebben bij de opbouw en ministerposten op to eisen .Deze communistische ministers hdbben hun invloedkunnen gebruiken, om het herstel van hun land tobespoedigen . Overal, waar in Beigie of FrankrijkCommunisten wat to vertellen hadden, nam de pro-ductie met sprongen toe . Een toenemende productieis een eerste vereiste, om het levenspeil der grotemassa's to kunnen verhogen .

De strijd in Nederland.De bourgeoisie ~heeft daar geen belang bij . De bour-

geoisie bewijst daarmede ten duidelijkste, dat zij nietmeer in staat is het yolk jets anders clan ellende tobieden. In Nederland denkt zij alleen maar er aanzichzelf to verrijken . De hele productie is daarop ge-richt en ook op het mogelijk maken van het voerenvan een koloniale oorlog tegen de vrijheidlievendeIndonesische Republiek . De export wordt gebruikt omdat avontuur to financieren. Het perspectief, dat deNederlandse bourgeoisie het yolk kan bieden is eenbeeld van honger en dood .Het antwoord, dat het Nederlandse werkende yolk

hierop moet geven, is eenheid van optreden. In deeerste plaats moeten de Communisten en Socialistenelkaar leren to vinden under de leuzen van een con-structieve opbouw van het Nederlandse volksbestaan .Er moet een overvloed van goederen worden gepro-duceerd, die tegen redelijke prijzen aan het eigen yolkzullen moeten worden verkocht. Dan moet er eenerode komen aan ieder onwettig gedoe . De grondwet-telijke vrijheden moeten worden gewaarborgd. Eenerode moet komen aan de corruptie, die ons alleybestaan bedreigt .Er moeten overeenkomsten gesloten worden met de

119

volkeren van de vroegere kolonien op de basis vanvolkomen gelijkheid. Dan zal er vertrouwen ontstaanin de wederzijdse bedoelingen en dan zullen handels-betrekkingen over en weer worden aangeknoopt, diede welvaart van alle betrokken volken zullen ver-hogen.wil het werkende yolk jets kunnen bereiken,

dan zal, naast deze politieke overeenstemming eeneenheid op vakverenigingsge'bied moeten worden ver-wezenlijkt . Alle vakbonden zullen zich moeten vereni-gen tot een groot lichaam. De helft van de Nederland-se werkers is nu nog niet georganiseerd . Door depropaganda van een Vakcentrale zal aan die toestandeen einde kunnen worden gemaakt . Deze vakbondmoet ijveren voor de democratisering van ihet bedrijfs-leven .

Het bondgenootschap van de socialistische partijenen de eenheid der vakverenigingen zal in staat zijn al delauwen en onverschilligen, alle twijfelaars en wankel-moedigen in beweging to brengen . Daar~bij zal het zaakzijn, dat iedereen de overtuigingen van de ander opgodsdienstig gebied respecteert . Geen enkele gods-dienst leert, dat de mens zich moet buigen voor hetkapitalisme . De godsdienst kent wel de strij d van deonderdrukten voor de rechtvaardigheid .Het bondgenootschap van de werkers zal stad en

land moeten omvatten. De kleine boeren en de boeren-arbeiders worden na deze oorlog weer in hun bestaanbedreigd . Ook voor hen betekent alleen het Socialismede redding.Bij alle pogingen tot het scheppen van eenheid van

strijd van het werkende yolk tegen zijn vijand, moetende communisten beseffen, dat zij, doordat zij zijntoegerust net het wapen van het wetenschappelijksocialisme, de verantwoording dragen voor het lot

120

van de arbeidersbeweging, van het werkende yolk,van de gehele werkende mensheid. Want, aan dearbeiders behoort de wereld, niet aan de kapitalisti-sche parasieten . Of, zoals Dimitroff het eens gezegdheeft:De tegenwoordige heersers van de kapitalistische

wereld zijn gedoemd to verdwijnen . Het proletariaatis de werkelijke meester van de wereld, de meestervan morgen. Het proletariaat moet zijn historischerechten opeisen en in ieder land, in de gehele wereld,de teu gels van de heerschappij in handers nemen .Deze woorden gelden ook voor Nederland .

121

Op gave van gebruikte literatuur :

Karl Marx: Het Kapitaal, deal I .Het Communistisch Manifest.

Lenin: Het Imperialisme .Staat en Revolutie .De linkse stroming, sen kinderziekte van hatcommunisme .

Stalin: Enige vraagstukken van hat Leninisme .Over de grondslagen van hat Leninisme .Het Marxisme en hat nationals vraagstuk .

Dimitroff: Arbeidersklasse tegen Fascisme .E. Varga: Die grosse Krise .

20 Jahre Kapitalismus and Sozialismus .I. Trainin: De Stalin-Grondwet.Ir. S. J. Rutgers en A . Huber: Indonesia.F. Baruch: Het Solidarisme. (Politiek en Cultuur,

1946, No . 10 .)Het reformisme in onze tijd . (Politiek en Cul-tuur, 1946, No . 11 .)

122