Inhoud

Over vrouwen, ouderen en jongeren

Doubletten

Spel van de Eeuw

Van de Webmaster

Bridgemuseum

Bridgeweekend Overtricks

Externe viertallen seizoen 2003/2004

Transfer Race seizoen 2003/2004

Gemiste kansen

Verdediging tegen zwakke 2-openingen

Meesterpuntigheden

Een raar verhaal

Dagelijkse gedachten

In memoriam Ina van der Valk

Over vrouwen, ouderen en jongeren

Op 31 maart jl. vond de algemene ledenvergadering plaats, waarin op de

gebruikelijke wijze in de eerste plaats aandacht is besteed aan de

gebeurtenissen uit het afgelopen verenigingsjaar, met als hoogtepunt de

viering van het negende lustrum van Overtricks.

Zoals blijkt uit het verslag van de secretaris, hebben er in de loop van het

jaar diverse mutaties plaatsgevonden, doch is het aantal leden constant

gebleven. De dames zijn bij onze bridgeclub in een duidelijke meerder-

heidspositie, hetgeen volledig overeenstemt met de situatie zoals deze

blijkt uit door de NBB ter vergelijking verstrekte landelijke gegevens. De

overeenstemming is frappant te noemen. Overtricks: vrouwen 58% en

mannen 42%; landelijk: vrouwen 57% en mannen 43%. Het zal u bovendien

niet zijn ontgaan dat de Nederlandse dames op internationaal niveau op

dit moment de heren eveneens overtroeven. In de bridgewereld mag de

vrouwenemancipatie derhalve als een voldongen feit worden beschouwd.

Met de waarschuwing dat deze geen meerwaarde heeft, indien de vrouwen

zich als mannen gaan gedragen.

Wat bij vergelijking van de statistische gegevens tevens opvalt, is dat de

gemiddelde leeftijd van onze leden 61,4 jaar bedraagt en dat deze evenmin

significant afwijkt van het landelijk gemiddelde met een leeftijd van 63 jaar.

Mede gezien andere vergelijkbare gegevens, kan worden geconcludeerd dat

Overtricks in landelijk opzicht aardig in de pas loopt.

Het zal u niet verbazen dat tijdens het alleszins geslaagde weekend in

Berg en Dal er meer ouderen dan jongeren waren, de dames de meerder-

heid vormden en de winnaar op basis van de persoonlijke scores een dame

was. Voor degenen die dit festijn gemist hebben, dat was Ada van Mourik,

die bovendien een van de organisatoren van dit weekend was. Nu past bij

de vaststelling van de gemiddelde leeftijd de kanttekening dat de actieve

mens tot op hoge leeftijd kan blijven bridgen, zodat er niet zonder meer

een vergelijking gemaakt mag worden met de in de maatschappij actief

werkende man of vrouw. Wie dat nog doet als 55-plusser en, nog erger, na

zijn 61e jaar is een workaholic, voorzitter van een bridgeclub of een veel-

belovende kandidaat voor het Chinese politbureau.

Was u er overigens mee bekend dat vanaf 1 mei a.s. op de arbeidsmarkt

leeftijdsdiscriminatie verboden is en u bij overtreding een klacht kunt

indienen bij een speciaal daarvoor opgericht bureau: het Expertisecentrum

leeftijd en maatschappij (voorheen: Landelijk Bureau Leeftijdsdiscrimi-

natie). Bij het bridgen hebben we deze vorm van discriminatie nimmer

gekend en weten we dat de bridgeliefhebber – en zeg soms maar rustig

bridgefanaat – na de pensioengerechtigde leeftijd nog steeds in staat is

normaal te denken en dezelfde fouten maakt als zijn jeugdige partner. Dat

neemt natuurlijk niet weg dat we voor jonge aanwas moeten zorgen om te

voorkomen dat, om maar enkele namen te noemen, Mo, Jeannette, Ed en

Jan na nog eens twintig jaar nog steeds tot de oudere jongeren in ons

midden gerekend moeten worden. Er is gelukkig een kentering merkbaar,

want Peter en Luc zijn echt jonge jongeren. Die lijn moet worden voort-

gezet met de kanttekening dat je tot 40 jaar in ons bridgewereldje tot de

jongeren gerekend mag worden. Natuurlijk is het dan nog moeilijk genoeg

om dertigers aan te trekken.

Graag doe ik een oproep aan alle leden om in hun omgeving na te gaan of

er in die leeftijdscategorie belangstellenden geïnteresseerd kunnen worden

voor een lidmaatschap bij Overtricks. Het is net als in de maatschappij: de

ouderen kunnen alleen blijven profiteren van hun AOW, als er voldoende

jonge mensen zijn om de premies over om te slaan. Dat de vrouwen in de

meerderheid zijn en mogelijk zelfs beter presteren, zullen wij mannen als

een sportieve uitdaging zien om hen te evenaren.

Maar nu weer in alle ernst. De NBB wijst er terecht op dat de leeftijds-

opbouw goed bewaakt dient te worden, omdat een te geringe aanwas van

(jongere) leden een ernstige bedreiging voor de continuïteit (levensvatbaar-

heid) van de vereniging kan zijn.

Hans Brandsma

Doubletten

We kennen verschillende soorten van doubletten, een aantal zal ik de revue

laten passeren.

Informatiedoublet

Een informatiedoublet spreekt voor zich. Het wordt gebruikt voor handen

die (a) kort zijn in de geopende kleur en/of (b) handen die niet geschikt

zijn voor een volgbod, omdat de hand te sterk is of omdat er geen goede

biedbare kleur is waarmee gevolgd kan worden.

Voorbeeld: Na 1♥ wordt gedoubleerd met bijvoorbeeld de volgende hand:

Axxx, x, Hxxxx, AVx, maar ook met Axx, x, AHVBxx, AVx!

Strafdoublet

Het strafdoublet wordt over het algemeen gehanteerd indien de tegen-

stander op een te hoog niveau een preeëmptieve bieding heeft gedaan.

Voorbeeld: De tegenstander opent met 4♠ en u heeft: Ax, AHxx, Hxxx, HVx.

Met deze hand zal al snel gedoubleerd worden, op basis van de punten en

met de hoop dat het contract voldoende down gaat. Natuurlijk kan het voor

u meer zijn, dat is op dit niveau bijna niet meer uit te zoeken. Partner zal

bijna altijd passen.

Negatief doublet

Het negatieve doublet is verzonnen voor handen die moeilijk biedbaar zijn.

Het belooft na een tussenbod op partners opening punten (ca. 8+), geen

eigen goede biedbare kleur en (vooral) géén steun voor partners geopende

kleur. Soms kan dit laatste wel, maar ben je op zoek naar een fit in de hoge

kleur(en).

Voorbeeld: Na 1♣ van partner wordt er 1♠ gevolgd en je hebt in handen:

Hx, AVxx, xx, xxxxx; 9 punten met een 5/4-verdeling. Voor 2♣ ben je niet

sterk genoeg, 1 SA belooft een betere en liefst een langere stopper in de

gevolgde kleur, géén goede fit voor partners kleur, derhalve doublet.

Uitzonderingen bevestigen de regel uiteraard. Als partner 1♣ opent en er

wordt 1 ruiten tussengeboden, betekent doublet: partner ik heb beide

hoge kleuren, kies daar maar uit, indien je kunt. Zélf een kleur bieden

(1♥ of 1♠ ) belooft dan in principe een 4+-kaart. Als partner 1♣ of 1♦ opent

en er wordt 1♥ gevolgd, betekent doublet: ik heb precies een 4-kaart

schoppen; 1♠ bieden betekent: ik heb een 5+-kaart schoppen. In ieder

geval is zo’n bod ten minste 1 rondje forcing voor partner (behalve als de

volgende tegenstander zich ook met het bieden bemoeit, pas betekent dan

uiteraard: ik heb voorlopig niets meer te melden). Veel moeilijker wordt het

bieden na 1♠ van partner en een 2♥− tussenbod. Je moet al op een redelijk

hoog niveau beginnen met bieden. Mijn advies luidt hier dan ook: Een

negatief doublet betekent ik heb ten minste twee 4-kaarten in de

ongeboden kleur en ik heb ten minste 10 punten, eventueel heeft partner

een 3-kaart mee in de geopende kleur. Het kan zeker voorkomen dat je een

3-kaart steun hebt in partners geopende kleur als de opening slechts een 4-

kaart beloofde.

Als je het negatieve doublet speelt, kun je niet ouderwets voor straf double-

ren. Degene die geopend heeft, krijgt vaker de opdracht het bieden open te

houden met een doublet, omdat de antwoordende hand (waarschijnlijk)

een strafdoublet heeft. Alleen indien de geopende hand zelf de kleur tegen

heeft, of zeer sterk gebalanceerd is, zal overwogen kunnen worden te

passen.

Supportdoublet

Het supportdoublet is verzonnen voor handen die, net als bij het negatieve

doublet, bijna niet te bieden zijn. Stel, u heeft: AVx, x, HVBxx, Hxxx en u

heeft geopend met 1♦ . Partner biedt 1♠ en uw rechtertegenstander biedt

2♥ tussen. Nu zou u graag zelf wat willen bieden, maar u weet niet wat.

3♣ is manche forcing en belooft een veel betere kleur. 2SA en 3♦ komen

zeker niet in aanmerking. Partner mist die mooie schoppens die u heeft.

De conventie geeft nu aan dat u met deze kaart doubleert, aangevende

een 3-kaart schoppen en ‘overwaarde’. Zelf 2♠ of 3♠ bieden geeft dan

direct een 4-kaart steun aan met respectievelijk een minimum en een

maximum. Het cue-bid in zo’n geval geeft ook een 4-kaart troefsteun aan

en nog maximaler; slem is zelfs dan niet uitgesloten. Als partner na zo’n

supportdoublet slechts terugkomt op zijn eigen kleur op het laagst moge-

lijke niveau, wil

hij niet verder en betwist hij alleen maar de deelscore. Biedt partner een

andere kleur, dan heeft hij manche-interesse en vraagt partner om zijn

kaart nog eens te waarderen. In zo’n supportdoublet situatie, is een SA-bod

altijd een natuurlijke bieding. Dit geldt voor de openaar, maar ook voor de

antwoordende hand. Ook hier zit weer een addertje onder het gras. Op

het moment dat partner een supportdoublet had kunnen geven en hij laat

dat na, kan dit een aantal dingen betekenen: (a) hij heeft geen overwaarde,

(b) hij geeft geen 3-kaart steun, (c) hij heeft geen biedbare eigen kleur of

(d) partner heeft een strafdoublet! Je moet dus in deze situatie goed naar

je eigen kaart kijken en zelf bepalen wat het meest waarschijnlijke is.

DENKEN, DENKEN en nog een DENKEN.

Uitkomstdoublet

Het uitkomstdoublet wordt vaak gepleegd als de tegenstander een bieding

doet die niet het eindcontract zal worden. Je vraagt partner om met deze

kleur uit te komen, indien de tegenstander het spel gaat spelen. Soms leidt

dat tot verrassingen en gaat partner plotseling die kleur zelf bieden in de

hoop het te mogen spelen.

Voorbeeld: 1SA (pas) 2♥ (X), 2♠ (pas) 4♠ . Allen passen. Partner heeft

expliciet gevraagd met harten uit te komen. Hij heeft daar waarschijnlijk

een goede reden voor gehad; stel hem niet teleur.

Teruggekaatst doublet

Het teruggekaatste doublet is een van de moeilijkste biedingen die er

bestaan. Als de tegenstander opent en partner geeft een informatiedoublet

en de kleur wordt direct gesteund [1♥ (X) 2♥ -(?)] weet men vaak niet wat er

geboden moet worden en of er wel geboden moet worden. Meestal wordt

er maar wat geboden en we zien wel waar het schip strandt.

Voorbeeld: VT8 , Ax, HBxx, xxxx. Het bieden gaat links 1♥ , partner doubleert

en rechts 2♥ . Wat moeten we nu bieden? 2♠ is onzin, want partner kan er

gewoon 4 hebben, 2 SA belooft een betere stopper in de kleur en zelf kiezen

voor een lage kleur, kan helemaal verkeerd uitpakken. In dit soort situaties

is doublet het best omschrijvende bod. Het betekent (a) ik heb punten

(zeer belangrijk) en (b) ik wil wel wat bieden, maar ik weet niet wat.

Lightner-doublet (specifieke uitkomst)

Het Lightner-doublet is een uitkomstdoublet dat partner vraagt om met

een specifieke kleur uit te komen. Deze kleur zal afgetroefd worden!

Voorbeeld: De bieding is gegaan: 1♠ - 4♣ .; 4♦ . - 4♥ ; 4SA - 5♣ .; 5♦ - 6♠ en

partner doubleert. U moet uit met de volgende hand: x, xxxx, xxxxxx, BT.

U kijkt naar uw kaart en denkt: waar komt dat doublet plotseling vandaan?

Partner heeft eerst de hele tijd zitten passen en nu doubleert hij ineens,

wat zou hij bedoelen? Het kan natuurlijk zijn dat de tegenstanders een

biedmisverstand hebben gehad, maar veel waarschijnlijker is het dat

hij een aftroever wil hebben. Het lijkt erop dat hij een renonce ruiten

heeft, gezien het aantal ruitens dat u zelf hebt. Partner had in de praktijk:

xxx, HVBxxx, -, Axxx. Als u met iets anders uitgekomen zou zijn, had de

leider snel de troeven getrokken en was zonder de aftroever het contract

vlotjes gemaakt, u maakt alleen klaveraas!

Coöperatief doublet

Het coöperatieve doublet is een doublet dat vaak voorkomt in ‘paren-

wedstrijdjes’. Veelal wordt zo’n doublet gegeven als beide zijden een fit(je)

hebben gevonden. Het is een soort poging om elkaar te vertellen dat je wat

over hebt.

Voorbeeld: 1♥ (1♠ ) 2♥ (2♠ ) doublet. Dit is dus géén strafdoublet maar zegt:

partner ik heb overwaarde, hoe zag jou 2♥ -bodje eruit? Kun je me nog iets

positiefs vertellen?

Martin van der Starre

Spel van de Eeuw

Het criterium voor het Spel van de Eeuw is duidelijk. Hoe meer mensen

over het spel hebben gelezen, hoe meer het hiervoor in aanmerking komt.

Hoe hebben we dit gemeten? Dat hebben we niet, dat is ook niet nodig! Het

uitverkoren spel is namelijk onder ogen gekomen van een theoretisch

gemiddeld aantal bridgers, maar daarnaast óók gelezen door een groot

contingent niet-bridgers. En theoretisch moet dat derhalve leiden tot het

meest gelezen bridgespel op deze aardbodem, nietwaar?

Het spel van de eeuw staat beschreven in het boek ‘Hoog spel’ van Ian

Fleming, de schrijver van de James Bond-boeken.

James Bond, voor velen de personificatie van een held, de macho die zoveel

vrouwen tijdens het spel neemt. James Bond, wiens hoofdtaak het is de

wereld te zuiveren van uitschot en te redden van bezoeking.

Er was dus een dergelijke – even onbenullige als vergezochte – reden waar-

om Bond uitgezonden werd om ene sir Hugo Drax mores te leren.

‘Deze Drax, een harige aap, een rijke stinkende hond en beslist niet ge-

schikt voor menselijke consumptie, moet verpletterend worden verslagen

en aan de bedelstaf worden gebracht’, aldus M, opperhoofd van de gehei-

me dienst, ‘dus ga heen, James en doe je dure plicht.’ (uit: Hoog spel,

hoofdstuk 6, blz. 47).

Als gehoorzame vaderlander gaat James dus heen om zijn ondankbare

chauvinistische werk te doen en de inleidende schermutselingen worden

gezet door het aangaan van een stevig robbertje bridge, tegen een

torenhoog tarief. Helaas blijkt Drax niet zo sportief om Bond bij de

uitoefening van zijn taak ter wille te zijn. Integendeel, hij toont zich een

bekwaam bridger en het lukt onze held niet om op normale wijze meer dan

enkele punten voorsprong te vergaren. De spanning stijgt, de inzetten

stijgen, maar de voorsprong niet.

Gaandeweg ziet Bond zich dan ook genoopt om terug te grijpen op allerlei

dubieuze psychologische middelen. Alles wordt in de strijd gegooid om de

tegenstander van de kook te brengen. Als het laatste spel gespeeld moet

worden, is de irritatie ook tot boven het kookpunt gestegen.

Sir Hugo, inmiddels geheel door het lint, laat zich door Bond verleiden om

de inzet nog eens te verdubbelen en vervolgens te verviervoudigen. Zijn

partner adviseert hem nog dringend dit na te laten, maar Drax is van het

type dat adviezen beschouwt als een periodieke onthouding van wijsheid,

en verdubbelt witheet van woede de inzet nogmaals.

Dan wordt het spel geschud met de gebruikelijke rituelen en ... gedeeld (?).

Sir Hugo krijgt als Oost de onderstaande droom in handen,

♠ AHVB♥ AHVB♦ HB9♣ AH

Achter hem op de zuidplaats zit Bond en die opent met een nachtmerrie:

7♣ . West past, noord past en Drax knalt likkebaardend een doublet, het-

geen James bondig redoubleert.

Er valt een gepaste stilte en de bieding was hiermee een feit. Oost kwam uit

en de dummy op tafel. Een vluchtige beschouwing leert al snel dat het 7♣−contract bij elke uitkomst potdicht is. Geen kunst aan, een kind kan de was

doen, appeltje/eitje.

♠ T987♥ 6543♦ -♣ 76532

♠ 65432 ♠ AHVB♥ T9872 ♥ AHVB♦ BT9 ♦ AH♣ - ♣ HB9

♠ -♥ -♦ V8765432♣ AVT84

Twee ruiten troeven in noord, tweemaal klaveren snijden over oost,

klavervrouw en klaveraas slaan, en de jackpot is binnen, de kassa stroomt

over. Bond is de held van de dag, het snoepje van de week en miljonair

voor de rest van zijn leven.

Het is in deze nabeschouwing niet noodzakelijk om nog een keer aandacht

te schenken aan alle lof die Bond daarna in de media is toegezwaaid.

Liever staan we even stil bij het lot van de arme sir Hugo, die de rest van

zijn leven het juk van deze schande heeft moeten dragen. De arme man die

zich gefrustreerd en gebroken uit het openbare leven heeft teruggetrokken

en van inrichting tot inrichting is gegaan. De man die het predikaat ‘stakker

van de eeuw’ nog nauwelijks kan mislopen.

Het meest dramatische van deze geschiedenis is echter dat onze sir Hugo

nooit in deze rampzalige toestand had hoeven te geraken. Had hij zichzelf

een korte wijle de tijd gegund om de situatie te overdenken, dan was

ongetwijfeld tot hem doorgedrongen dat hier vreemde zaken gebeurden.

Zeker bij een tegenstander als James Bond en diens dubieuze reputatie.

Bond zou het spel wel eens ernstig verziekt kunnen hebben. Was Drax nog

bij machte geweest om deze conclusie te trekken, dan had hij ongetwijfeld

ook geweten wat hem te doen stond.

Hij had dan de superkraak-conventie* toegepast!

Deze zeer veelgebruikte conventie zegt immers dat na de bieding:

7♣ pas pas dbl

redbl pas pas 7♦ !

pas ?

partner zijn beste kleur moet bieden (of moet passen als dat die kleur is).

En zie, dat zou tot onverwachte resultaten hebben geleid.

Drax had dus 7♦ moeten bieden en partner west had 7♥ of 7♠ geboden.

Hierdoor moet noord uitkomen. Die kan niet in zijn eigen renonce ruiten

uitkomen om zichzelf zodoende een introever te bezorgen, en daarmee is

het contract ijskoud.

Overigens zit ik me nog steeds af te vragen wat er gebeurd zou zijn als Bond

eerst rustig met één klaveren had geopend. Had er dan niet nog meer in

gezeten? Ik denk daarbij aan bijvoorbeeld een volgend biedverloop.

zuid west noord oost

1♣ pas pas dbl

2♣ pas pas dbl

redbl pas pas pas!!

* Deze zeer moderne conventie is vergelijkbaar met de ‘super’ bij het klaverjassen,maar dan op dezelfde manier zoals bij klaverjasens en bridge de ‘ré-kraak’ en het‘redoublet’ zich tot elkaar verhouden. Om die reden wordt de superkraak-conven-tie ook wel de super-s.o.s. genoemd. Omdat het bod ‘super’ niet in bridge bestaat,wordt hiervoor het naastliggende bod gehanteerd.

2♣ geredoubleerd, kwetsbaar, +5. Dit levert zo’n 2760 punten op. Vergelijk

dat eens met het nu behaalde resultaat door Bond. 7♣ geredoubleerd,

kwetsbaar, gemaakt. Goed voor een armzalige 2660 punten.

Vergezocht, vindt u? Wellicht, maar als de bieding anders loopt, dan kan

Bond altijd nog Superkraak-conventie bieden, nietwaar?

‘Ja’, zegt u dan, ‘maar misschien dat OW dan wél het 7♥ -bod zullen vinden.’

Mee eens! Daarom had Bond – als je dan toch een spel aan het steken

bent – zichzelf dezelfde kaartverdeling moeten toedelen, maar dan in

ruiten en schoppens.

Waarmee achteraf misschien toch de conclusie getrokken kan worden dat

Bond mogelijk niet die briljante rol heeft gespeeld die de media hem altijd

hebben toegedicht.

Bron: Internet (aangeleverd door Randy Geway)

Van de Webmaster

Onderstaande oproep, die mij als webmaster en bridger uiteraard als

muziek in de oren klinkt, werd op de site geplaatst in het Overtricks Café.

Jur de Haan heeft inmiddels een spel geplaatst dat al snel van commentaar

werd voorzien door onder andere Martin van der Starre en Rob Koster.

Een prima idee lijkt me, dus wie volgt (na Jur de Haan en Wim van Donk)

met een leuk spel waar je het fijne van wil weten? En ben je één van de

ongeveer 30 Overtrickers die geen internet heeft? Lever dat spel dan bij mij

in dan plaats ik het voor je in het Overtricks Café. De reactie(s) laat ik je

dan uiteraard weten!

Wellicht dat de WL er aan het begin en het einde van de speelavond op kan

duiden dat spellen (spectaculair of informatief) gewenst zijn! Zo maken we

van het Overtricks Café inderdaad ‘The Place in Space waar Overtrickers

nog ff nakaarten’.

Jur, bedankt voor je initiatief!

‘Jur de Haan plaatste op 15 december 2003 het volgende bericht in het

Overtricks Café.

Randy! Idee. Iedereen holt elke keer naar de site nieuwsgierig naar zijn/

haar score. Menigeen heeft echter ook nog dat flitsende spel voor ogen

waar de tegenstanders grandioos lek werden gespeeld of waar een

onmaakbare 3 sans toch werd binnengesleept. Is het niet een goed plan

om elke week een spel uit iedere lijn te vissen - met bijvoorbeeld de

meeste spreiding in de scores - die door een ‘deskundige’ qua bieden

en afspelen van commentaar wordt voorzien? Dit nodigt uit tot beter

onthouden van de spellen, tot discussie tussen partners over hoe ze het

hadden moeten doen - misschien wel tot partnerruil - en tot meer lol. Je

zou zelfs na afloop aan ieder kunnen vragen een spel te selecteren. Net

zoals je deskundigen kunt uitnodigen. Elke keer een ander, hetgeen weer

tot verbetersuggesties leidt etc. Kortom, je zult zien dat het gemiddelde

spelpeil met sprongen stijgt.’

Bridgemuseum

Wist u dat Nederland een bridgemuseum heeft?

Het museum is gevestigd in Leerdam in een tot villa omgebouwde schuur.

Je kunt er de geschiedenis van het bridgespel bekijken door middel van

boeken, tijdschriften en curiosa. De verzameling bestaat uit 40.000

objecten die iets met bridge te maken hebben.

Een greep uit de waardevolle voorwerpen: een diploma van Herman

Filarski, een elektrische bridgetafel, een bronzen beeld van André

Boekhorst, de eerste medailles van de bridgebond, almede alle bridge-

bladen die ooit door de NBB zijn uitgegeven.

Het adres is:

Nederlands Bridgemuseum, J T Visserstraat 1, 4141 HV Leerdam,

tel. 0345-631744

BBBBeeeezzzzoooo eeee kkkk dddd eeee

OOOO vvvveeee rrrr tttt rrrr iiii cccc kkkk ssss ---- wwwweeee bbbb ssss iiii tttt eeee

hhhh tttt tttt pppp :::: //// //// dddd eeee vvvvoooo tttt eeee dddd .... tttt oooo //// oooovvvveeee rrrr tttt rrrr iiii cccc kkkk ssss

Bridgeweekend Overtricks

Op vrijdag 12 maart jl. begon voor 32 mensen het jaarlijkse bridgeweekend

van Overtricks. Deze keer hadden we een arrangement geregeld in hotel Val

Monte in Berg en Dal. Het weer was goed en dat is natuurlijk fijn als je in

zo’n prachtige omgeving zit.

Om een uur of vijf was iedereen present. We begonnen met een borrel (met

toespraak van een directielid!) en het diner.

Om een uur of acht kon het kaarten beginnen. Met veertien paren speelden

we in één lijn. Niemand speelde met zijn vaste partner. Op de eerste plaats

eindigden Ada en Randy, op de voet gevolgd door Hans en Diny.

Zaterdagmorgen moest een aantal mensen vroeg uit de veren. Ada had om

tien uur een afspraak gemaakt met de boswachter, en met een man of 10

wandelde hij anderhalf uur lang, al zijn kennis over de natuur en

bezienswaardigheden vertellend. Die morgen was er niet voldoende animo

om te gaan bridgen. Er was veel te doen in de omgeving van Berg en Dal,

en iedereen zocht zijn eigen bezigheden: wandelen, bezoek aan Duitsland,

tennissen, biljarten, sjoelen. Dus ook de niet-bridgers konden zich prima

vermaken.

Na de borrel en het diner natuurlijk weer kaarten. Wederom zeven tafels. Ik

heb nog nooit zoveel slems voorbij zien komen. Mo en Jur eindigden als

eerste, Ada en Fred tweede.

In totaal was Ada dus de winnaar.

Het werd weer flink laat. De speelkamer in de kelder van het hotel was

overbezet. Van de tafeltennistafel, het poolbiljart, een normaal en een groot

biljart werd intensief gebruikgemaakt.

De volgende morgen vertrok een aantal mensen, en hadden we zes tafels.

Martin en Dicky eindigden op de eerste plaats, Corrie en Randy werden

tweede.

Na een uitgebreid lunchbuffet en de prijsuitreiking was het weekend

alweer voorbij.

De weekendcommissie wil hierbij de wedstrijdleiders (Piet Hein, Luc en

Fred) bedanken.

Volgend jaar gaan we weer op zoek naar een andere locatie. We hopen dat u

er (weer) bij kunt zijn.

Marianne Sampiemon

Externe viertallen seizoen 2003/2004

Overtricks heeft het afgelopen seizoen (december 2003 t/m maart 2004)

met zes viertallen meegedaan aan de competitie in het district Den Haag.

Helaas vielen de resultaten niet mee, op één uitzondering na. Ons vierde

viertal (Carole Boers - Chris Muller en Hetty Vogelzang - Aad van Adrichem)

is kampioen geworden in de afdeling van de 3e klas. Daarmee promoveren

ze naar de 2e klasse. Van harte gefeliciteerd.

Alle resultaten op een rij:

– Viertal 1 (Carly-Ton-Dicky-Oscar) speelde in de 1e klas en hebben het

helaas niet gered. Ons 1e team degradeert naar de 2e klas.

– Viertal 2 (PietHein-Lenie-Marianne-Paul-Peter) had zeer lang goede

papieren voor promotie. Helaas ging het vlak voor de eindstreep mis en

werd dit team net geen kampioen. Nu een tweede plaats en daarmee

uiteraard handhaving in de 2e klas.

– Viertal 3 (Fred-Hans-Monique-Jan) heeft lang een beetje uitzicht gehad

op promotie, maar in de eindfase gingen er te veel punten verloren en

resteerde er niet meer dan een vierde plaats (met gelukkig uiteraard wel

handhaving in de 2e klas).

– Viertal 4 (Carole-Chris-Hetty-Aad) werd, zoals gezegd, kampioen en dus

promotie.

– Viertal 5 (Ada-Marja-Henk-Jur-Toos-Corrie) speelde ook in de derde klas

en heeft de vierde plaats bereikt.

– Viertal 6 (Rob-Corrie-Jan-Gerard) hebben in de loop van de competitie

nog de eerste plaats bezet, maar de 2e helft ging het mis. Uiteindelijk

restte er slechts een zesde plaats.

Wat betekent dit voor het volgende seizoen?

Waar we twee jaar geleden nog trots konden berichten dat Overtricks een

hoofdklasseplaats veroverd had, moeten we nu constateren dat ons 1e

team voor het tweede opeenvolgende jaar gedregadeerd is. En het 2e en 3e

team hebben geen promotie bewerkstelligd, dus volgend jaar ook geen 1e

klasse voor Overtricks.

Een troost is de vierde plek in de 2e klasse door de promotie van team 4.

Eind mei krijgt u weer de oproep om volgend jaar mee te doen met het

externe viertallen.

Hoewel de resultaten dus in het algemeen niet meevielen, hebben de

teams wel met veel plezier aan de districtscompetitie meegedaan.

Ik hoop dat de resultaten voor alle Overtrickers een stimulans zijn om ons

terug te vechten naar de 1e klasse en om meer 3e klasse teams naar de 2e

klasse te laten promoveren. Dus, geef u straks op voor het districtsviertallen

om namens Overtricks die uitdaging aan te gaan.

Fred Schopman

Transfer Race seizoen 2003/2004

Op de site wordt wekelijks de stand van de Transfer Race, intern Overtricks,

gepubliceerd. Voor de leden die geen internet hebben, wordt hieronder een

korte samenvatting gegeven van wat de Transfer Race inhoudt en wordt de

huidige top 10 van Overtrickers genoemd.

Transfer Race

Voor de Transfer Race tellen de meesterpunten van de vijf hoogste resul-

taten van het lopende seizoen voor 100% mee en de vijf opvolgende

resultaten voor 50%. De optelsom van deze tien resultaten bepaalt de

stand van de Transfer Race.

De Transfer Race is vooral publicitair interessant. Iedereen begint bij nul,

de stand verandert voortdurend, en het blijft tot het eind van het seizoen

spannend wie als eerste zal eindigen.

Verschil tussen Transfer Race en de NBB-Rating

Voor de Transfer Race tellen alleen de punten van het lopende seizoen mee.

De NBB-rating is de (gewogen) optelling van de laatste vier eindtotalen van

de Transfer Race. Het lopende seizoen telt dus niet mee voor de NBB-rating.

Door deze methodiek hebben het moment van invoeren van de meester-

punten en het moment waarop een wedstrijd in het seizoen valt, geen

invloed op de NBB-rating.

Praktische Uitwerking

Op 1 oktober wordt bij de Transfer Race het vorige seizoen afgesloten en

start de telling van het nieuwe seizoen. Eenmaal per dag verwerkt de NBB

de ingevoerde meesterpunten in de stand van de Transfer Race. Ten behoe-

ve van onze leden zal de Webmaster eenmaal per week de gegevens van de

NBB bewerken, zodat een stand van alleen leden van Overtricks ontstaat.

De top 10 van Overtricks per medio maart 2004

punten # NBB

1 C.A. Angevare 668 468

2 M. van der Starre 585 661

3 Th. Angevare 558 773

4 R.M. Geway 420 1622

5 J. Verhoeven 325 2923

6 P. Fokkelman 295 3658

7 R. Vink 265 4521

8 C.A. Boers 255 4851

8 C.J. Muller 255 4851

10 W.G. Bijl 170 9635

Randy Geway

Gemiste kansen

Bij bridge is het de kunst een slag meer te halen dan de anderen. Soms krijg

je gewoon zo’n slag cadeau omdat de tegenstander gunstig uitkomt, soms

krijg je een slag cadeau omdat de tegenstander verzaakt. Natuurlijk zal

iemand die verzaakt, proberen de schade zoveel mogelijk te voorkomen.

Wie de spelregels kent, haalt het voordeel. Andersom gezegd: wie de

spelregels niet kent, mist een kans. Hier volgen twee voorbeelden van

situaties die zich een tijdje geleden op de club hebben voorgedaan.

Rechten van de dummy

De leider speelt een hartencontract. Rechts speelt een klaveren voor, de

leider troeft, links speelt klaveren en de dummy speelt klaveren. De dummy

vindt het gek dat de leider troeft, want klaveren is nog niet gespeeld. De

dummy weet niet beter dan dat ze geen rechten heeft en niets mag zeggen.

Later blijkt inderdaad dat de leider wel een klaveren heeft. Gevolg: een

voldongen verzaking, de leider moet twee slagen inleveren, waardoor het

contract down gaat.

In de spelregels staat dat de dummy de leider mag attenderen op een

situatie om een onregelmatigheid te voorkomen. De dummy mag dus

gewoon aan de leider vragen: ‘Heb je geen klaveren meer, partner?’ op het

moment dat de leider die troef bijspeelt. Een tegenspeler mag dat ook aan

de leider vragen, maar niet aan zijn eigen partner. De dummy mag het niet

aan een tegenspeler vragen en de leider mag het aan iedereen vragen.

Als de dummy dit dus had geweten, had ze gewoon de leider geattendeerd

op een mogelijke verzaking en had de verzaking (zonder noemenswaardige

schade) hersteld kunnen worden.

Slag opvragen

Bij een ander spel speelt een tegenspeler een ruiten bij. Op het moment dat

de slag dicht is, weet ze niet meer wat er werd gevraagd. Als klaveren werd

gespeeld, kon ze niet bekennen en dus was de bijgespeelde ruiten goed,

maar als er schoppen werd gespeeld, moest ze gewoon bekennen. Ze

vraagt aan de leider welke kleur zojuist werd gespeeld. Omdat alle kaarten

al dicht liggen, mag de slag niet meer worden ingezien en dus zegt de leider

dat dit niet relevant is. Later bleek dat er schoppen werd gevraagd en was

er dus sprake van een voldongen verzaking.

In de spelregels staat dat, zolang een speler de slag nog niet heeft dicht-

gelegd, deze speler de volledige slag (alsnog) mag inzien. Is de slag dicht-

gelegd, dan mag de speler de slag niet meer inzien. Dat betekent dus, dat

de ene speler die de slag nog niet heeft dichtgelegd, de slag wel mag vragen

in te zien terwijl een andere speler dat niet mag, omdat hij zijn kaart al

dichtgelegd heeft. De leider had dus gelijk.

Toch had de verzaking voorkomen kunnen worden. Als de tegenspeler de

arbiter had geroepen en verteld had dat ze het vermoeden heeft dat ze

verzaakt heeft, kan de arbiter dit voor haar controleren en eventueel

herstellen.

Als de overtredende partij heeft voor- of bijgespeeld in de volgende slag is

de verzaking pas voldongen en worden eventueel straffen opgelegd.

Moraal van dit verhaal: Als u iets niet zeker weet, maar u voelt dat er iets

fout gaat, roep dan de arbiter. De arbiter is er ook om uitleg van de regels te

geven, ook als er (nog) geen overtreding heeft plaatsgevonden!

Bron: Internet; (aangeleverd door Randy Geway)

Verdediging tegen zwakke 2-openingen

Verdediging tegen Multi

Er zijn twee gangbare verdedigingen tegen de Multi.

1 S.F.-verdediging:

– Doublet is een opening met ruitens of een enigszins gebalanceerde

hand, dus sterke SA 15+.

– 2♥ /2♠ is kort in de andere hoge kleur met een 4/5-kaart in de

geboden kleur en openingskracht (ca. 11-15 punten).

– Biedingen vanaf 2SA zijn transferbiedingen en zijn ongelimiteerd;

er wordt dan ook van partner verwacht minimaal de transferkleur

te bieden.

2 Informatiedoublet:

– Doublet is een enigszins gebalanceerde hand ca. 13-15 punten.

– Een kleur bieden is natuurlijk (5/6-kaart).

– 2SA volgen is ongeveer een 2SA-opening. Daar kun je dan weer

hetzelfde op antwoorden als na een 2SA-opening.

De antwoorden na een transfervolgbod zijn vrij eenvoudig te onthouden.

Als je de getransfereerde kleur biedt, ben je niet overmatig sterk. Bied je iets

anders dan de getransfereerde kleur, dan geef je een redelijke hand aan.

Meestal is dat gebaseerd op een fit in partners kleur. Een SA-bieding is

natuurlijk en daar mag altijd op gepast worden. Alleen als degene die een

transfervolgbod heeft gegeven zijn eigen kleur biedt, niet op manche-

niveau, is dit niet forcing.

Verdediging tegen Zwakke Twee en Muiderberg

Ook hier geldt dat doublet een informatiedoublet is, met andere woorden,

kort in de geopende kleur en punten, of alleen maar een sterke SA. Om er

eenduidigheid en eenvoud in te brengen, spelen we hier ook transfer-

volgbiedingen. Alleen is hier nu ten minste één kleur van de tegenpartij

bekend, dus hebben we iets meer informatie. Indien de antwoordende

hand méér heeft dan van hem verwacht zou kunnen worden, geeft deze

een cue-bid (de kleur van de tegenpartij bieden). Dit geeft aan dat hij een

goede hand heeft, misschien fit, maar vraagt in eerste instantie om een

stopper in de geopende kleur of een betere omschrijving van zijn hand.

Ook nu blijft SA SA.

Uitzondering:

Indien partner een informatiedoublet heeft gegeven, en je kunt niet

positief bieden op het juiste niveau, hebben we een probleem. Daar is het

volgende op gevonden: Een 2SA-bod, vraagt partner 3♣ te bieden; dit

belooft dus een zwakke hand, met een kleur onder de geopende kleur.

Voorbeeld: 2♥ (doublet) pas (u bent) en u heeft de volgende hand.

xx, xx xxx, Hxxxxx, U bent blij als u nu 3♣ kunt spelen, meer zit er wat u

betreft niet in. Natuurlijk is partner vrij iets anders te bieden, maar u heeft

hem gewaarschuwd dat u niet veel heeft.

Verdediging tegen 2 klaver = zwakke 2 in ruiten

– Doublet = sterke SA. De antwoorden zijn natuurlijk op 2-niveau.

Vanaf 2SA transfers: 2SA = klavers, 3♦ = harten, 3♥ = schoppen en alle

biedingen zijn manche forcing. Blijft nog één bieding over: 3♣ is een

transfer naar 3♦ !, de kleur van de tegenpartij, dit is Stayman en belooft

ten minste één hoge kleur.

– 2♦ : een informatiedoublet met beide hoge kleuren.

– Andere biedingen zijn natuurlijk: Hoe hoger je biedt, hoe meer speel-

slagen en lengte je in de kleur hebt. Biedingen op 3- en 4 niveau zijn min

of meer preëmptief, maar niet belachelijk.

– 2SA: een gewone 2SA-opening, de biedingen gaan verder alsof er niets is

gebeurd.

Martin van der Starre

Meesterpuntigheden

Met onder andere de verwerking (19 maart 2004) van de toegekende

meesterpunten in de parencompetitie (29 oktober 2003 - 10 december

2003) heeft een aantal leden de status van Clubmeester (500+ meester-

punten) verworven. De nieuwe Clubmeesters zijn: Nel Baak, Carole Boers,

Ghislaine van der Hoorn en Hetty Vogelzang.

Jur de Haan en Henk Bakker kunnen zich zeer binnenkort Clubmeester

noemen. Wanneer de meesterpunten van de butlercompetitie (10 septem-

ber 2003 - 22 oktober 2003) zijn verwerkt, is het zo ver.

Ellen Strijdhorst en Joly Taale staan ook ‘op scherp’, maar de verdiende

meesterpunten in eerdergenoemde competitie zijn ontoereikend. Wellicht

dat Joly meesterpunten krijgt toegewezen in de ladder (topintegraal); dit

hangt af van de lijnindeling die de Teco hierbij zal hanteren.

Lieske Molhoek en het echtpaar Westerveld staan op het punt om Districts-

meester (2000+ meesterpunten) te worden.

Monique van Daalen en Carly Hofland zullen naar alle waarschijnlijkheid,

gezien de behaalde resultaten van de afgelopen drie seizoenen, binnen

twee jaar Regionaalmeester (5000+ meesterpunten) zijn.

Hanneke van Willigen is op weg om (binnen 2 jaar) Kandidaat Bonds-

meester (10.000+ meesterpunten) te worden.

En, last but not least, Martin van der Starre zal zich wellicht nog dit jaar

Nationaal Meester (30.000+ meesterpunten) mogen noemen.

Van de 106 leden hebben er 68 een meestertitel:

Clubmeester 33

Districtsmeester 15

Regionaalmeester 13

Kandidaatbondsmeester 1

Bondsmeester 4

Nationaalmeester 2

Een totaaloverzicht van Overtricks vindt u op de site.

Randy Geway

Een raar verhaal

Het was donderdag 7 april, het jaar 1991. Nog drie dagen en het is Pasen.

‘Jammer dit jaar geen paasdrive op woensdag’, zei Ada.

‘Hoezo geen paasdrive dit jaar, die is vorige week al gehouden. Je bent

blijkbaar niet geweest en heb je weer eens zitten snurken’, zei Fred.

Ada, een kleine blonde vrouw van ergens achter in de veertig, fronste haar

wenkbrauwen.

‘Dan heb ik het zeker gemist, normaal krijg je dan toch een uitnodiging?’

‘Welnee’, zei Fred, ‘alleen niet-spelende leden en ereleden krijgen een

uitnodiging; de anderen weten dat al vanaf het begin van het seizoen aan

de hand van de competitiekalender of de site.’

‘Da’s balen, normaal win ik altijd wel een prijsje bij de paasdrive. Nu moet

ik zelf wijn en zalmfilet kopen.’

‘Dan moet je er wel snel bij zijn, ze zijn anders uitverkocht bij de visboer.’

Ada trok haar jas aan en spoedde zich naar de visboer. Na een stief

kwartiertje was ze bij de visboer aangekomen.

‘Goejemiddag Walter, hoe gaat het met de zaken?’, vroeg Ada beleefd.

Walter, een oude Rotterdammer die na 25 jaar tuinartikelen verkopen zijn

bedrijf had moeten verkopen omdat de gemeente het nodig had gevonden

om op zijn terrein een parkeerplaats te maken voor autobussen van de

NZH, mompelde iets in de trant van: ‘mwoh ’tgaatwel ’t kenbeter’.

‘Heb je nog van die overheerlijke zalmfiletstukken, je weet wel die

gefileerde gerookte zalm?!’

‘Neen het spijt me, het is helemaal uitverkocht. Ik verwacht nog wel dat er

gebracht gaat worden. Ik heb alleen geen idee wanneer dat wordt. Ik hoop

vanmiddag en anders morgen.’

‘Weet je zeker dat je het morgen hebt?’, vroeg Ada. ‘Anders moet ik wat

anders verzinnen.

‘Niks is zeker in het leven’ zei Walter. ‘Had je nog iets anders willen

hebben?’

‘Ja, geef me nog maar een pondje palingfilet.’

‘Is er ook niet meer, al die liflafjes zijn op dit moment uitverkocht. Ik heb

alleen nog sprot en gebakken mosselen in het zuur. Ik geloof dat ik in de

vriezer nog wat inktvisringen en garnalenkroketten heb leggen, maar ja, die

doe je niet op een toosje hé?’ Hij glimlachte vriendelijk naar Ada.

‘Ik ga wel ergens anders naar toe’, zei Ada snibbig. Alsof Walter er wat aan

kon doen dat alles zo snel verkocht was. Het was een goed visjaar geweest

en de mensen hadden blijkbaar dit jaar veel geld te vergeven.

‘Gloeiende, gloeiende, gloeiende’, hoorde hij plotseling.

Hij liep naar buiten en zag Ada met haar handen in het haar tegen de muur

staan te vloeken. ‘Wat is er aan de hand?’, vroeg hij beleefd.

‘Die klerelijers hebben m’n fiets gejat. Ook mijn boodschappentas zat er

nog op. Ben ik lekker klaar mee. Moet je Fred straks horen.’

‘Waar woon je? Moet ik je even brengen?’

Ada vertelde waar ze woonde en Walter sloot de viswinkel en bracht haar

naar huis.

Bij haar huis aangekomen, het was nog pakweg een metertje of twee-

honderd, stopte Walter plotseling. ‘Ik ga tot hier en niet verder.’

‘Wat is er aan de hand?’, vroeg Ada.

‘Ik rij deze straat nooit helemaal uit. Dat durf ik niet.’

‘Hoe komt dat dan?’, wilde Ada weten.

‘Nou, dat zit zo’, zei Walter. ‘met de Paasdagen wordt de wijk altijd versierd.

Alleen in deze straat hebben de mensen een beetje rare ideeën over het

gezellig maken van een straat. Ze hangen wel verlichting en lampionnetjes

op, maar verder wordt de straat versierd met vissenkoppen!’

‘Getver, met vissenkoppen, waar slaat dat nou weer op?, zei Ada vol

afschuw.

‘Nou’, zei Walter, ‘dat komt door het volgende. In 1221 was net de pest

achter de rug en waren er veel slachtoffers gevallen onder de vissers van

het dorp. Scheveningen bestond toen nog niet, maar was de voorhaven

van ’s-Gravenhage. Nú Den Haag, lag toen nog een heel eind van de kust

vandaan en de verse vis moest zeker eerst nog een uur met de kar gereden

worden voordat het bij de marktkraampjes was om het daar te verkopen.

Alleen mensen met veel geld konden hun vis direct thuis gebracht krijgen.

De anderen moesten het zelf op de markt gaan halen. De vissers maakten

de vissen schoon en alleen de vissenkoppen bleven achter. De kooplieden

gingen dan met hun karren naar de markt om de vis aan de man te

brengen.’

‘Maar nu weet ik nog steeds niet waarom die koppen opgehangen werden’,

zei Ada.

‘Weet je wat, we gaan samen een koppie koffie drinken, dan vertel ik je

verder mijn verhaal.’

Ze reden naar een koffiehuis.

‘Hee Laura, hoe is het ermee. Gaan de zaken goed?’

‘Ik mag niet klagen, maar wat doe jij hier? Ik heb je al zeker drie maanden

niet gezien’.

’Ach, het was nu wat rustiger, dus ik heb de zaak maar gesloten. Dit is Ada.

Mag ik twee koffie van je?’

Walter en Ada gingen bij een raampje zitten en al spoedig kwam de koffie.

‘Van mij’, zei Laura.

Walter ging verder met zijn verhaal.

‘Er waren drie vissers die het nodig vonden om aan het einde van het jaar

iets bijzonders te doen. Hans, Jur en Sjaak waren drie stoere vissers die

het ook niet erg vonden om eens wat smerige klusjes te klaren. Als tegen-

prestatie vonden ze dat ze het recht hadden om de boel een klein beetje in

de maling te nemen.’

‘Dat jaar hadden ze verzonnen dat ze tijdens hun reis waren overvallen

door piraten. Ze hadden een schat in hun visnetten gevonden, drie koffers

met gouden dukaten. Blijkbaar hadden die piraten dat in de gaten gehad

en hadden ze hun schip geënterd. Er waren gelukkig geen slachtoffers

gevallen, maar die kisten met dukaten waren ze kwijt. Toen ze in de haven

waren aangekomen, hadden ze hun verhaal in geuren en kleuren verteld.

In eerste instantie had niemand ze geloofd, maar toen ze ’s avonds, na het

drinken van een borrel, nog steeds voet bij stuk hielden, kwam er toch wat

twijfel bij de mensen. De bewoners vormden een pact en ze zouden die

piraten wel mores leren. De volgende dag ging een groot schip met een

man of dertig de zee op om die piraten eens flink aan de tand te voelen.

Het schip was tot aan de tanden toe bewapend. Kanonnen, geweren en

zwaarden. Het zag er behoorlijk afschrikwekkend uit. In top hing de vlag

van de Graaf van ’s-Gravenhage. Het “wapen” van graaf Piet-Hein de

Zwijger was een kruis van een vulpen en een kroontjespen. Daarboven

stond in prachtig schrift geschreven de tekst: INKTUS MOET DROGUS.

De graaf had de boot in 1219 aan de stad geschonken op voorwaarde dat

hij er te allen tijde mee kon wegvaren als hij daar zin in had. Men moest

dan ook bereid zijn om het schip te besturen, want daar had hij geen kaas

van gegeten. Na tien dagen kwamen de mannen weer terug. Ze hadden

drie kisten aan boord. Met opengevallen monden keken Hans, Jur en Sjaak

naar wat er in de kisten zat. Het glom wel, maar het leek niet op dukaten.

Trouwens, wat hen betrof, kon dat ook helemaal niet. Ze hadden ten slotte

het verhaal verzonnen. “We hebben die piraten gevonden en we hebben ze

verslagen”, zei woordvoerder Sal namens de bemanning. “De dukaten

waren er niet meer, maar we hebben iets veel mooiers meegebracht waar

we allemaal wat aan hebben. Negenduizend spellen kaarten. Kunnen we

een kaarttoernooi houden.” (Bridge bestond nog niet in die tijd maar er

waren genoeg andere kaartspelletjes om met meerdere mensen te spelen.)

‘Wanneer komt nu dat verhaal van die vissenkoppen?’, vroeg Ada belang-

stellend. Ze vond het een grappig verhaal, maar het sloeg helemaal nergens

op. Ze had eigenlijk niets bijzonders gehoord en hoe wist Walter die namen

allemaal? Ze vroeg het hem op de man af: ‘Hoe weet je trouwens al die

namen?’

Walter schuifelde een beetje ongemakkelijk op zijn stoel. ‘Wat doen die

namen er nu eigenlijk toe? Ik heb dit verhaal ook maar te horen gekregen.

Het wordt al jarenlang in de familie verteld en het gaat over van generatie

op generatie. Of die namen kloppen, weet ik uiteraard ook niet met

zekerheid, daarvoor is het ook veel te lang geleden. Maar goed, terug naar

mijn verhaal. ’s Avonds werd er een grote feestmaaltijd bereid en werden er

spelletjes gedaan. Wijn, bier en andere alcoholische dranken vloeiden

rijkelijk. Tegen een uur of drie ’s nachts waren de meesten al afgetaaid of te

dronken om nog fatsoenlijk uit hun woorden te komen. “Héé Sal”, brulde

Sjaak, “heb je nog meer meegenomen dan alleen maar kaarten?” ‘Eigenlijk

wilde ik het voor mezelf houden, maar nu je er toch over begint. Hier heb ik

nog iets zeer speciaals.” Hij toonde een zwarte piratenvlag met zo’n doods-

kop erop geschilderd. “Deze kunnen we mooi gebruiken als versiering voor

ons blok. Het is weer eens iets anders dan lampionnen en groen-gele

vlaggetjes. Dat kun je toch niet ophangen zei iemand op de achtergrond.”

Het bleek Rob te zijn, de kastelein. “Als je dat ophangt komt er helemaal

niemand meer naar het feest ter ere van de visvangst.”

Het was inmiddels wel erg laat geworden en ook de laatsten taaiden af.

Toen de volgende ochtend de haan kraaide om aan te geven dat de nieuwe

dag was begonnen, kregen de bewoners van het huizenblok de schrik van

hun leven. De hele straat was volgehangen met vissenkoppen. De piraten

waren het schip gevolgd en toen iedereen was gaan slapen, waren ze aan

wal gegaan. Ze hadden deuren beklad, de lampionnetjes kapot gemaakt en

de hele straat met de rottende viskoppen “versierd”.

De eerste die het zag, was Carly. Hij was altijd als eerste wakker, want hij

moest de verlichting in de straten doven.

Al snel was de halve buurt wakker en op straat. “Wie dat gedaan heeft, zal

ervan lusten”, zei Ed, de slager uit de buurt. Een aantal dames begon

meteen met het opruimen van de rommel. Corrie, Tonnie, Dicky en Lenie

namen allemaal een bezem en probeerden met alle macht de vissen-

koppen naar beneden te slaan. Dit lukte voor geen meter. Gerard en Hans

klommen in de palen en bomen en sneden met een scherp mes de touwen

door waar de vissenkoppen aan hingen. Na een uurtje of twee was alles

weer schoon. Ze vroegen zich af wie het gedaan zou kunnen hebben. Al

spoedig kwamen ze erachter dat het de piraten geweest zouden moeten

zijn. Hier en daar trof je op een deur een witte doodskop aan. Witte dikke

verf, met de hand erop gekledderd. Dit was het laatste dat ze ooit van die

piraten gehoord of gezien hebben. Waarschijnlijk zijn ze in de storm van

diezelfde avond nog omgekomen. Omdat er geen slachtoffers waren

gevallen, hebben de blokbewoners vanaf dat moment besloten om de

vissenkoppen als versiering van de wijk te gebruiken. Elk jaar worden ze

weer herinnerd aan wat er toen is gebeurd.’

‘Het is inderdaad een maf verhaal, maar ik begrijp niet wat dat met die

dooie van nummer 667 te maken heeft’, zei Ada.

‘Is er dan een dooie gevallen?’, vroeg Walter verschrikt. ‘Ik weet nergens van

en wat heeft dat met mijn verhaal te maken?’

‘Nou’, zei Ada, ‘ik heb uiteraard ook wel eens iets raars gehoord over onze

wijk, maar er schijnt een man gestikt te zijn in zijn slaap. Dat is op zich

misschien niet zo vreemd, maar toen men hem in zijn bed vond, bleek hij

niet zomaar gestikt te zijn. Er zat een vissenkop in zijn mond en ... hij

woonde alleen thuis. Er stond geen afwas en het leek er ook niet op dat hij

iets gegeten had. Vreemd hé?’

‘Begrijp je nu waarom ik niet verder durfde te rijden?’, zei Walter. ‘Ik kende

dit verhaal, maar ik wilde je niet bang maken. Die man die gevonden is,

was niet zomaar iemand, maar dat was het blokhoofd uit 1221. Deze man

behoorde al meer dan zeven eeuwen dood te zijn en nu pas werd hij

gevonden. Elk jaar gebeurt er iets vreemds in deze straat. Nogmaals gezegd,

ik wil je niet bang maken, maar ik zou als ik jou was verhuizen!’.

Laura werd bedankt voor de koffie en samen gingen Walter en Ada op huis

aan.

‘Ik zal het met Fred bespreken, maar ik denk dat hij er geen woord van

gelooft.’, zei Ada.

‘Je moet het zelf maar weten, ik zet je er hier uit. Misschien tot morgen en

anders fijne Paasdagen en misschien tot ziens?!!’

Ada stapte uit en smeet de deur van de auto achter zich dicht. Wat een maf

verhaal, Fred gelooft er natuurlijk geen bal van.

‘Ik ben thuis’, riep Ada.

Fred lag uitgeteld op de bank. Hij had de hele middag garnalen zitten

pellen voor zijn oude buurvrouw op nummer 663.

‘Dat duurde lang. Waar ben je geweest? Heb je nu alles in huis?’

‘Nee’, zei Ada en ze vertelde hem wat haar die middag was overkomen.

‘Wat een idioot verhaal. Geloof je dat?’

‘Weet je nog die man op nummer 667 die ze gevonden hebben. Niemand

kende hem en niemand had hem ooit gezien. Wat moeten we daar dan van

denken?’

‘Ik denk er niks van. De politie heeft nooit iets bijzonders gevonden. Die

man woonde daar al acht jaar. Niemand had last van hem gehad. Dat je

hem nooit gezien hebt, komt omdat hij in de haven werkt als visfiletmaker

die met speciale kruiden werkt. Laat dat verhaal nu maar zitten.’

‘Er is overigens een dame langs geweest en zij heeft jouw fiets gebracht. Ze

had hem per ongeluk meegenomen. Toen ze thuiskwam zag ze haar eigen

fiets in de schuur staan. Ze is nog teruggereden naar de visboer, maar ze

zag je nog net de hoek omrijden met Walter de visboer. Je moet hem de

volgende keer maar weer op slot zetten, heb je ook geen kans dat ze hem

pikken of zoals in dit geval lenen.’

‘Morgen rijden we naar de vishandel in Scheveningen, kunnen we alles wat

we nodig hebben bij Jan en Paul kopen.’

‘Gaan we nog bridgen vanavond of blijven we thuis?’

‘Na wat er vandaag gebeurd is blijf ik liever een avondje thuis. Zullen we

pizza alla tonna bestellen?’ zei Ada ...

Martin van der Starre

Dagelijkse gedachten

Een half jaar geleden kreeg ik van een vriend het adres van een website.

De website is bedoeld voor mensen die ‘met beide benen op de grond

staan, maar toch behoefte hebben aan een stukje spiritualiteit in het leven’.

Het streven van de site is om mensen te stimuleren zich elke dag een

momentje te bezinnen.

Je kunt je abonneren op een dagelijkse gedachte per e-mail. Je kunt ook

een (eigen) gedachte opsturen.

Een aantal van de afgelopen tijd toegezonden gedachten heb ik voor u

gekopieerd.

‘Door het hek waardoor de achterdocht binnenkomt, gaat de liefde heen.’

(Engels spreekwoord)

‘Een discussie is geen wedstrijd maar een proces.’

(Joseph Joubert)

‘Waar je ook staat, je staat altijd wel op iemands tenen.’

(Godfried Bomans)

‘Als je niets wilt weten, moet je het vooral aan iedereen vragen.’

(auteur onbekend)

‘Met onzichtbare draden wordt men het stevigst gebonden.’

(auteur onbekend)

De lente komt, stil zittend, niets doend en het gras groeit vanzelf.’

(Zen)

‘Begin de dag met anderen en jezelf te vergeven.’

(Louise Hay)

‘Onze gebreken blijven ons altijd trouw, onze goede eigenschappen maken

elk ogenblik slippertjes.’

(Marie von Ebner-Eschenbach)

“Zonder de rijkdom van liefde is elke andere rijkdom waardeloos.’

(Jan Walraven)

‘Recht is iets kroms dat verbogen is.’

(Marten Toonder)

‘Als alles misloopt, kijk dan eens in de spiegel.’

(Chinees gezegde)

‘Je bent zo verstandig als je emoties het toelaten.’

(Hannah Arendt)

‘Wordt ooit de hoop beschaamd, houdt nooit op te hopen. Eén deur is

dichtgedaan, maar duizend staan nog open.’

(Friedrich Rückert)

adres website: http://www.dagelijksegedachte.net

Marianne Sampiemon

In memoriam Ina van der Valk

Op 23 februari jl. overleed Ina van der Valk.

Bij de organisatie TNO werd er in de jaren zeventig tussen de middag

altijd in de kantine gebridged. Op een van die dagen is Ina op het idee

gekomen om een eigen bridgeclub op te richten. Zo gezegd, zo gedaan.

Dat was in 1972.

In 1990 moest TNO weg uit Den Haag en is de club opgeheven. Ina was

toen zover dat ze het bridgen in clubverband niet meer wilde missen. Ze

kwam bij de bridgeclub van de ANWB terecht. In 1995 is de ANWB een fusie

aangegaan met Overtricks. Hier heeft Ina een fijne tijd gehad.

We zullen ons Ina blijven herinneren als een sterke vrouw, vol humor, met

altijd veel interesse voor haar omgeving.

B.C. OvertricksMarina Bridge Club, Schokkerweg 46-48, 2583 BJ Den Haag, tel. 070-3515712

Afmelden: Laura Thonus, tel. 070-3964157Bestuur: Hans Brandsma (voorzitter), Randy Geway (secretaris), Lenie Huiskamp (penningmeester), Ada van Mourik, Ed Rademaker (plv. voorzitter), Diny TimmerTechnische commissie: Monique van Daalen, Wim van Donk, Sjaak Essers, Fred Schopman (voorzitter), Laura ThonusWedstrijdleiding: Carole Boers, Piet Hein Bruin, Chris Muller, Jan OverwaterWebsite-commissie: Randy Geway, Ed Rademaker, Marianne SampiemonZiekencommissie: Corrie en Rob MarcusWeekendcommissie: Ada van Mourik, Marianne SampiemonKascommissie: Walter Bijl, Rob Marcus, Jan OverwaterCatering: Diny TimmerRedactie Toverslag: Toos van der Helm, Marianne Sampiemon, Jos VerhoevenLay-out Toverslag: Marianne Sampiemon