Heerenleed De laatste keer dat er een verhaal, gegrepen uit het woelige

leven van de Heerendag, op een website stond was 30 okto-

ber.

Die aflevering ging onder meer over de eenmans guerilla-

oorlog van Piet met het dessertbuffet. Weet u nog…?

Ondertussen is er van alles gebeurd. Hoewel er in het ge-

heugen wel eens wat gaten vallen toch kort een aantal im-

pressies.

10 December 2009

Ruud werd Heerendag

Matchplaykampioen.

Aan zijn gezicht is te zien dat hij er zelf nog

niet echt in gelooft. Of zou hij zich bewust zijn

van al zijn verantwoordelijkheden?

Tenslotte is hij onze onvolprezen voorzitter,

werd hij eerder dit jaar al Matchplaykampioen

bij de senioren en nu heeft hij dus zelfs de

hele Heerendag verslagen. Hij moet dus

golfen met iedereen en bovendien intensief en

veelvuldig bridgen met een aantal duistere

maten van die Heerendag.

Gelukkig heeft hij een aantal bekwame assis-

tenten die hem veel werk uit handen nemen.

De rest van het Bestuur. Breeduit op het pluche met hun dikke …. Geruchten circuleren dat die mid-

delste penningmeester gaat worden omdat er te dikke bonussen uitgekeerd werden. Er zijn ook

geruchten dat Tiger niet alleen staat in zijn buitengaatse activiteiten. En wie betaalt die flessen wijn?

De

zeven

ge-

boden

voor

een be-

stuur

worden

vervan-

gen

door 1

regel:

"All ani-

mals are

equal,

but

some

animals

are

more

equal

than

others."

George

Orwell,

Animal

Farm.

1945

Nou zijn de Bestuursleden niet de enigen die behoorlijk met een

aantal flesjes kunnen omgaan. De vrijwel zekere winnaar van de

champagnecup heeft al weken van tevoren ‘voorgedronken’ op het

Heerendiner. Hij was bang dat hij anders bij gebrek aan oefening

kon omvallen, als die grote fles zou worden overhandigd.

Hoe hij wist toen al dat hij zou winnen? Tja, iedereen omgekocht

met kilo’s gerookte zalm natuurlijk. De beste sponsor van de af-

gelopen periode! Dank voor deze gulle gever!

Maar daarna durfde niemand meer een mooi rondje te lopen….

Champagnecup

Woensdag 16 december

Start 11.00 uur

DAT IS DUS VROEGER DAN OP

DE HERENDAG GEMELD

Graag minimaal 10.30 aanwezig.

Diner na voor de liefhebbers.

Thijs. Zo gewoon gebleven...! Nog steed bereid om met iedereen te praten. Vooral over zijn hole in one.

Overigens een niet geringe prestatie. Op de dag dat hij het deed waaiden de bomen de grond uit. Zijn

medespelers waren eigenlijk vooral bang dat Thijs in die orkaan weggeblazen zou worden. Hebben ze hem

met tentharingen op de tee vastgepind. Slaat die gek een hole in one! Hij wilde waarschijnlijk snel weer los...

H

O

L

E

I N

O

N

E

En keurig een

rondje

gegeven dus,

Thijs.

Want Thijs

weet hoe het

hoort.

Kunnen we

niet missen bij

het tweede

seniorenteam

dus—beetje

klasse.

Hoeft hij toch

niet voor naar

een andere

baan,

Suzanne?

En waarom was deze inhaalslag van de

Heerendagteksten nodig?

Vooral omdat ik enige tijd aan bijna het an-

dere eind van de wereld was. Als je wilt

weten hoe het er daar uitziet, hier staat

een wat uitgebreider verslag.

Maar je hoeft niet!

Volgende week weer een verslag van de

Champagnecupfeesten.

Joost maakt vast weer foto’s van de winnaars en

andere deelnemers.

We hebben beloofd de meest liederlijke opna-

men van het bacchanaal vrijwillig te censureren.

Dus kom gerust en laat je auto thuis.

Het Parool 27-11-2009 Cor Oskam (1949 -2009) Heel even was Cor Oskam een echte held tegen wil en dank, in de jaren zeventig. Hij ging op bezoek bij ouders van een leerling toen juist hun winkel in de Albert Cuyp beroofd werd. In een reflex sloeg hij de rover van de trap toen die naar buiten wilde rennen. De dief ging knock out. Later is het verhaal nog vaak verteld, maar iemand die op impuls handelde was hij niet. Eerder een luisteraar. Oskam begon, zoals de meeste schooldirecteuren, als leraar. Collega Ankie Moerman herinnert zich hem als een aardige onderwijzer, maar zijn kracht lag vooral in het mensen bij elkaar brengen. Ook col-lega en vriend René Roders noemt Oskam een 'mensenbinder'. Op talloze scholen loste Oskam de afgelopen jaren als interimmer allerhande problemen op. Roders herinnert zich een moeilijke klus op een grote school waarbij het team onderling overhoop lag. Het eer-ste wat Oskam deed was het aanschaffen van een moderne koffieautomaat. De koffie was in de eerste plaats niet te drinken, maar dat was niet de belangrijkste reden waarom hij de automaat liet aanrukken. Iedere ochtend stelde hij zich op naast de machine. Zo sprak hij informeel iedere ochtend het hele team. ''Vaak hoor je dat interimmers beulen of slagers zijn,'' zegt Roders. ''Maar Cor was fijnbesnaard, integer en correct. Hij had natuurlijk een baan waarbij hij soms ingrijpende beslissingen moest nemen en ook wel vijanden maakte, dus mensen hadden wel conflicten met hem, maar ze waren nooit boos.'' Op één moeder na dan. Die gaf de schooldirecteur een mep in zijn gezicht. Oskam deed aangifte, als duidelijk signaal dat je je als schooldirecteur niet laat slaan. Toch bleef hij met de vrouw in dialoog, hij hield de relatie open. ''Zo was hij ook tegen leerkrachten,'' zegt Roders. ''Hij wist mensen een groot gevoel van ruimte en verantwoordelijkheid te geven, maar stelde wel heel duidelijk de grenzen.'' Zijn zoon Jeroen: ''Hij praatte je nooit naar de mond, maar hij gaf wel zijn mening. Hij ging je niet vertel-len wat je moest doen, door het stellen van vragen liet hij je zelf wel tot de conclusie komen.'' Oskam stierf maandag aan longkanker. De maandag ervoor was hij nog aan het werk op de Openluchtschool met een paracetamolletje achter de kiezen. ''De school blijft open als hij gecremeerd wordt'' zegt Roders. ''Daar heeft hij altijd voor geknokt, dus er wordt gehandeld in zijn geest. Je had

hem moeten kennen, we verliezen een echte kei.''

(ROSANNE KROPMAN)

Cor.

Een zeer aardig, uiterst rustig

maar toch zeer aanwezig lid van

de herendag. Veel te vroeg over-

leden, en we vergeten hem niet.

Cor sponsored de Lentecup. Als

dat mag neem ik dat voor 2010

graag van hem over. Dan zou ik

die cup dat jaar willen noemen:

Cor Oskam Cup

Ik weet zeker dat hij nog graag aan

die wedstrijden had meegedaan.

Mike Femer