Silymarin uit Mariadistel

1

8-10-2017

Deze documentatie is samengesteld uit diverse studies en literatuur

Synoniem:

Cardo Lechoso, Cardui Mariae Herba, Carduus Marianum, Chardon, Argenté, Chardon de Marie, Épine Blanche, Lady's Thistle, Lait de Notre-Dame, Legalon, Marian Thistle, Mariendistel, Mary Thistle, Shui Fei Ji, Silibinin, Silybin, Silybum, Silybum Marianum, Silymarin, Silymarine, St. Mary Thistle. Wetenschappelijke naam

Silybum marianum, synonym Carduus marianus.

Family: Asteraceae/Compositae Beschrijving

Silybum marianum, in de volksmond beter bekend als Mariadistel, is een plant van de Asteraceae familie, die tot twee meter hoog kan worden. Mariadistel stamt oorspronkelijk uit Azië en Zuid-Europa, maar wordt nu overal op de wereld gevonden. In Engeland is deze plant ook wel bekend onder de naam 'milk thistle'; melkdistel. De bladeren van de distel hebben deze naam veroorzaakt om twee redenen: ze zijn versierd met witte strepen, en ze bevatten een wit melkachtig sap. De plant bloeit jaarlijks of een keer in de twee jaar, afhankelijk van de regio. Vanwege zijn karakteristieke uiterlijk worden ze in Nederland gezien in botanische tuinen, heemtuinen en kruidentuinen. De plant kenmerkt zich door de opvallende, marmerachtige bladnerven de mooie paarse en soms witte bloemkroon. Mariadistel heeft een bittere smaak en behoort tot de composietenfamilie waartoe ook de artisjokken horen. Traditioneel gebruik

De Mariadistel wordt al meer dan 2000 jaar als medicijn gebruikt, voornamelijk voor het behandelen van lever- en galblaasaandoeningen. De plant werd ook gebruikt bij ontgiften en reiniging, en om opstopping van de lever, milt en nieren op te heffen. De zaadjes werden vroeger door Europese vrouwen gegeten, om een gezonde melkproductie te waarborgen. De kop van de plant werd gekookt, en dan gegeten zoals een artisjok. Mariadistel en artisjok kennen een enorme synergie als het gaat om de werking. Dioscorides, de Griekse geneesheer, beschreef Mariadistel al als een kruid dat genezing kon bieden aan een beet van een giftige slang door een thee te bereiden uit de zaden van de plant. Een ander gebruik was de activatie van de galstroom. 1000 jaar later werd door monniken de Mariadistel uitgebreid beschreven waardoor veel kennis bewaard is gebleven. De voornaamste gebruiken waren bij leveraandoeningen, remedie tegen zwartgalligheid en de behandeling van geelzucht. Later gaf de befaamde Duitse arts Gottfried Rademacher (1772-1850) zijn patiënten bij lever- en miltaandoeningen een ethanol extract van de zaden. Het extract werd spoedig zeer populair en kreeg als naam “Rademacher’s Tinctuur”. In de Verenigde Staten werd de tinctuur opgenomen in de eerste homeopathische farmacopee. De Europese kolonisten brachten de plant naar Noord-Amerika. Het feit dat de kolonisten de plant naar Amerika hebben gebracht, heeft er wellicht aan bijgedragen dat de onderzoeken naar het werkingsmechanisme van de mariadistel met betrekking tot de lever- en galfunctie uitsluitend in Europa en Amerika hebben plaatsgevonden. Bij het bestuderen volgens de moderne

Silymarin uit Mariadistel

2

8-10-2017

wetenschap naar de effectiviteit en werking van een geneeskrachtige plant als Mariadistel wordt al gauw duidelijk hoe dit naadloos aansluit bij de eeuwenoude en traditionele gebruiken en toepassingen. In meer dan 120 klinische studies is de effectiviteit en veiligheid beschreven van gestandaardiseerde mariadistel extracten (74). Mariadistel heeft een grote reputatie met betrekking tot de effectiviteit bij veel lever- en galaandoeningen en vergiftigingen. Dit was dan ook het uitgangspunt voor de meeste onderzoeken. Deze toepassingen zijn dan ook vast komen te staan in de wetenschappelijke onderzoeken. De werkzame bestanddelen en het werkingsmechanisme zijn in grote lijnen nu bekend. Mariadistel is mogelijk interessant als biobrandstof, omdat hij eenvoudig te telen is en snel groeit. Werkzame stoffen

De voornaamste actieve ingrediënten zijn flavonolignanen (4-6%) zoals silybine, isosilybine, silydianine en silychristine (gezamenlijk bekend als silymarine); apigenine, silybonol, taxifoline, phytosterolen, vette oliën (20-30%) en eiwitten. Sylibine is de meest actieve vorm, en is daarmee de voornaamste veroorzaker van de voordelige effecten van silymarine. De plant bevat ook flavanoïden, waaronder quercetine en kampferol, en basisolies zoals linolzuur en oliezuur. Silybum Marianum bevat ook betaïne, stigmasterol, sitosterol, plantenslijmen, vitamine C, E en K. Doordat het gelukt is om de werkzame bestanddelen te karakteriseren konden de krachtige werkzame bestanddelen uit de zaden worden geïsoleerd. Het geïsoleerde bestanddeel kreeg de naam “silymarin”. Dit vormde de basis voor wetenschappelijk onderzoek. Uit onderzoeken werd duidelijk dat silymarin een lever beschermende werking had. Ook werd de activiteit als antioxidant vastgesteld en er kwam al gauw de behoefte voor het ontwikkelen van gestandaardiseerde extracten voor meer onderzoek. Werking

De toepasbare delen van Mariadistel zijn de zaden en de delen die boven de grond steken. De zaden worden het meest toegepast voor medicinaal gebruik. Silymarin, het actieve ingrediënt van de zaden bevatten vier flavonolignans de zogenaamde silybinine, isosilybinine, silychristine en silidianine. Extracten van de Mariadistel hebben een hoge biologische beschikbaarheid en bovendien ondergaat silymarin bij de vertering enteropatische hercirculatie in de lever en geeft een hoger gehalte aan silymarin in de levercellen. Silymarin is een antagonist tegenover allerlei leverbeschadigingen zoals de giftige stoffenalpha-amanitineen phalloïdine uit de groene knolamaniet, ethanol, tetrachloorkoolstof, galactosamine, lanthanidine en thioacetamine. Silymarin is een potentiële remmer van Tumor Necrosis Factor (TNF). De cytotoxiciteit, inflammation en apoptosis worden effectief geblokkeerd door silymarin. Hoewel het mechanisme op dit effect nog niet duidelijk is, beïnvloedt het waarschijnlijk de intracellulaire signalering (3). Silibinine is een anti-oxidant, een vrije radicalen vanger en een remmer van lipide peroxidatie. In vitro onderzoek laat zien dat silibinine een affiniteit heeft om binding aan te gaan met p-glycoproteïne. Deze transporteur is betrokken bij resistentie van kankercellen voor medicijnen. Er zijn verschillende activiteiten die het therapeutische effect op de lever verklaren. Ten eerste kan Silymarin de structuur van de buitenste (hepatocyte) celmembraan van de levercellen zodanig veranderen dat voor de

Silymarin uit Mariadistel

3

8-10-2017

lever giftige stoffen niet kunnen binnendringen in de celkern. Het stimuleert ook nuclear polymerase A, resulterend in een toegenomen ribosomale eiwitsynthese. Hierdoor wordt het regeneratieve vermogen van de lever gestimuleerd en waardoor nieuwe hepatocyten aangemaakt kan worden. Er is ook bewijs dat laat zien dat silymarin antifirotisch, anti-inflammatoir en immunomodulerende effecten heeft die ook nuttig zijn bij leveraandoeningen. Zowel silymarin als silibinine remmen beta-glucuronidase, waardoor de lever beschermd wordt tegen beschadiging en zelfs tegen darmkanker. Beschadigde levercellen kunnen door dit werkingsmechanisme weer regenereren. Voorlopig onderzoek toont aan dat Mariadistel de nieren kunnen beschermen tegen schade. In vitro, kan zowel silibinine als silicristine de nieren beschermen tegen voor de nieren schadelijke medicijnen zoals acetaminofen, cisplatin en vincristin. Silibinine en silicristine hebben ook regeneratieve effecten op de niercellen, vergelijkbaar zoals bij de levercellen. Silymarin verlaagt ook de insuline resistentie en vermindert het bloedglucose en vetniveau ’s bij diabetes patiënten (8). Deze effecten zijn toe te schrijven aan de antioxidanten werking. Oxidatieve stress veroorzaakt een dysfunctie aan de pancreas bèta cellen en silymarin doet deze oxidatieve stress verminderen. Er is inmiddels belangstelling ontstaan om Mariadistel te gebruiken bij prostaatkanker. In vitro onderzoek toont aan dat silymarin en silibinin antiproliferatieve effecten bezitten op androgeen gevoelige prostaat kanker cellen. De delen die boven de grond groeien hebben een oestrogene activiteit. Mariadistel extract lijkt de estradiol binding aan oestrogeenreceptoren te verbeteren. Voorlopig bewijs suggereert dat Mariadistel invloed kan uitoefenen op medicijn metabolisme. In vitro onderzoek en bij diermodellen remt silymarin en zijn flavonolignanen, silibinin, het cytochroom P450 2C9 (CYP2C9) en cytochroom P450 3A4 (CYP3A4), de hoofdfase 1 leverenzymen. Echter, mariadistel of silymarine lijken weer niet het metabolisme van indinavir (Crixivan) of midazolam te beïnvloeden, de CYP3A4-substraten, bij gezonde vrijwilligers. Dit suggereert dat mariadistel geen belangrijke remmer van CYP3A4 is. Ander onderzoek bij gezonde vrijwilligers suggereert ook dat mariadistel geen invloed heeft op CYP1A2, CYP2D6, CYP2E1 of CYP3A4 (15). In vitro, silymarin en silibinin remmen ook uridine diphosphoglucuronosyl transferase (UGT), de belangrijkste fase 2 enzym dat verantwoordelijk is voor glucuronidatie. In vitro remmen ze ook organische anion transporterende polypeptide 1B1 (OATP1B1), welke geneesmiddelen zoals HMG-CoA reductaseremmers ("statinen") in de lever transporteert. Silibinin en silymarine remmen ook borstkanker resistentie-eiwit (BCRP) dat statines van de lever transporteert naar de gal. Toepassingen

Mariadistelzaad extract heeft een duidelijke organotrope werking, dat wil zeggen dat het een verwantschap heeft tot een bepaald orgaan, in dit geval de lever. De toepassingen van de Mariadistel met betrekking tot de functionele en pathologische aandoeningen hebben dan ook veel te maken met de functies van de lever.

Silymarin uit Mariadistel

4

8-10-2017

Bescherming lever Mariadistel kan worden gebruikt om de lever te beschermen tegen schade door chemicaliën, medicijnen vergiftigingen door Amanita phalloides paddenstoel), geelzucht, chronische ontsteking in de lever, leverziekte, levercirrose en chronische hepatitis. De bescherming van de lever ontstaat doordat de werkzame stoffen silymarine en silybine zich binden aan de buitenkant van de hepatocyten zodat deze receptoren niet bezet kunnen worden door schadelijke stoffen. Er zijn een aantal onderzoeken geweest die aantonen hoe Mariadistel de lever beschermde tegen de vergiftiging van pahlloïdine en amanitine. Normaal gesproken wordt de lever hierdoor beschadigd en is moeilijk meer te herstellen. De resultaten waren verbluffend aangezien het sterftepercentage van 12, 8 % een lager percentage dan ooit hiervoor was bereikt met medicatie. De Silymarine werd intraveneus toegediend en wordt tegenwoordig als standaardmedicatie toegepast bij vergiftigingen of toxische schade aan de lever. Detoxkuur Wanneer men een detoxkuur doet om het lichaam te ontgiften of wanneer men in een situatie zit dat men veelvuldig in aanraking komt met exogene chemische giftige stoffen, kan men zeer baat hebben bij het nemen van silymarin (20). Ook mensen die een operatie hebben ondergaan (anaesthetica) of bepaalde geneesmiddelen gebruiken kan een middel met de werkzame bestanddelen van Mariadistel enorm waardevol zijn zowel om te ontgiften maar ook om de lever zelf te beschermen. Voor dit doel kan Mariadistel goed samengaan met andere verwante kruiden zoals Cyanara en Chelidonium majus. Regeneratie lever Silymarin is in staat om versneld nieuwe en gezonde levercellen te vormen bij beschadigde cellen. Het biedt op veilige en effectieve wijze de mogelijkheid het proces van schade aan de levercellen te vertragen en te keren. Dit vermogen om te vernieuwen ligt bij potentieel gezonde levercellen en het regeneratieve vermogen versnelt alleen bij cellen die bijdragen tot het normaal functioneren van de lever zo blijkt uit onderzoek. Ook leverschade die is ontstaan door medicatie zoals bij het gebruik van paracetamol kon zich weer herstellen. Antioxidant Silymarin vergroot de hoeveelheid glutasthion met 50%. Glutathion is het krachtigste antioxidant van ons lichaam. Silymarin zelf is ook een antioxidant en sterker dan vitamine E. Bovendien verhoogt silymarin het niveau van superoxide dismutase (SOD) in de rode bloedcellen en de lymfocyten. SOD maakt ook vrije radicalen onschadelijk. Hangover

Silymarin verhoogt het niveau van superoxide dismutase (SOD). SOD is een enzym dat in alle cellen voorkomt en reacties laat plaatsvinden waarbij zuurstof gebruikt wordt. Bij het gebruik van alcohol is SOD nodig om vrije radicalen onschadelijk te maken. Bij mensen die lijden aan alcoholcirrose kan silymarin met succes toegepast worden om de schadelijke effecten te beperken van alcohol.

Silymarin uit Mariadistel

5

8-10-2017

Alcoholmisbruik Wanneer er stoornissen ontstaan door overmatig alcohol gebruik is het zeer effectief om Mariadistelextract te gebruiken. Door het gebruik van Mariadistel normaliseren de bloedwaarden van de leverenzymen SGOT, SGPT, GGT en ook het bilirubinegehalte. Het dalen van deze waarden is een indicatie dat de leverschade afneemt. De symptomen bij alcoholmisbruik zoals gebrek aan eetlust, misselijkheid en braken verminderen eveneens. Mariadistelextract beschermt de lever ook bij langdurig gebruik van antidepressiva, ook hierbij verminderen de bovengenoemde bloedwaarden.

Preventie gal Galstenen bestaan uit 80% cholesterol en 20% uit kalkzouten en bilirubine. Wanneer de gal verzadigd raakt met cholesterol kunnen galstenen ontstaan. Silymarin kan helpen om te voorkomen dat dit gebeurt. Wanneer men gedurende 1 maand, zo blijkt uit onderzoek, twee maal daags 200 mg silymarin inneemt, kan dit leiden tot een afname van cholesterol in de gal. Het onderzoek is gedaan bij patiënten met een voorgeschiedenis van galstenen of een galblaasoperatie. Meer onderzoek is hiervoor nog nodig om de effectiviteit bij grotere groepen aan te tonen. Indicaties Van een gestandaardiseerd zaadextract van de Mariadistel zijn de volgende indicaties bekend: Hepatitis Hepatitis A, B, C, D en E is een leverontsteking dat meestal veroorzaakt wordt door een virus zoals herpes, influenza of gele koorts. Het kan ook ontstaan door alcohol of medicijn gebruik. Soms is de veroorzaker een bacterie zoals bij de ziekte van Weil of door toxoplasmose. Bij hepatitis stijgen de leverenzymen zoals SGOT en SGPT. Wanneer deze waarden dalen is dit een teken van therapeutische respons. Enig voorlopig onderzoek toont aan dat een specifiek preparaat van silybin in combinatie met fosfatidylcholine de lever functie test verbetert (LFT) bij patiënten met chronische hepatitis. Met een ander preparaat dat silymarin bevat en met drie maal daags 140 mg gedoseerd verbeterde de LFT waarde en de bilirubine verlaagde in vergelijking met een placebo bij patiënten met acute hepatitis en ook gal secretie verbeterde. Bij acute hepatitis kan door silymarine het ontstaan van schade aan de levercellen worden vertraagd maar helpt zelfs om de overgang naar chronische hepatitis te kunnen voorkomen. Onderzoekers melden dat de duur van het verblijf in het ziekenhuis werd verkort en er deden zich minder complicaties voor. Er bestaat nog geen echt geneesmiddel tegen acute hepatitis. Bij een aantal klinische onderzoeken bij patiënten met hepatitis B en hepatitis C werd bij gebruik van Mariadistel geen verbetering aangetoond van de LFT’s of vermindering van sterfte, wel voelden de patiënten zich beter. Analyses van een klinisch onderzoek suggereren dat het gebruik van Mariadistel niet het

Silymarin uit Mariadistel

6

8-10-2017

sterftecijfer liet dalen noch de leverfunctie (LFT) verbeterde bij patiënten met hepatitis B en C. Een ander klinisch onderzoek suggereert dat het gebruik van een specifiek silymarin product gebruikt gedurende 1 jaar hepatitis C patiënten geholpen heeft zich beter te voelen, echter objectieve metingen van de LFTs) hadden dit niet aangetoond. Een aantal klinische onderzoeken met langdurig gebruik van silymarin (minimaal 35 maanden) verminderde de progressie van de leveraandoening van fibrose tot cirrose bij hepatitis C patiënten. Diabetes nefropathie In een voorlopig onderzoek waarbij silymarin werd gebruikt met een dosering van drie maal daags 140 mg gedurende 3 maanden in combinatie met concentionele behandeling, verlaagde het urine albumine creatine gehalte significant vergeleken met een placebo bij diabetes type 2 met diabetes nefropathie. Diabetes Mariadistel is vooral gekend voor zijn gunstig effect op de lever en de galblaas en voor zijn ontgiftende werking. Minder bekend is dat mariadistel de bloedsuikerspiegel op een natuurlijke manier verlaagt en de pancreas beschermt tegen beschadiging door toxische stoffen. Hij herstelt zelfs de werking van de pancreas wanneer deze al beschadigd is. De pancreas of de alvleesklier staat in voor de aanmaak van insuline, het hormoon dat nodig is voor de opname van glucose door de cellen. Hij is heel gevoelig voor beschadiging door toxische stoffen en vrije radicalen. De actieve bestanddelen van mariadistel - silymarine en silybine - hebben een ontgiftende en antioxidatieve werking en ondersteunen de leverfunctie. Diabetes type 2 komt meer voor bij mensen met leveraandoeningen, zoals niet-alcoholische leververvetting, chronische virale hepatitis, hemochromatose (ijzerstapelingsziekte), alcoholische leverziekte en levercirrose. Hoe ernstiger de lever aangetast is, hoe hoger het risico op diabetes. Uit onderzoek blijkt een duidelijk verband tussen vetopstapeling in de lever en insulineresistentie. Insulineresistentie is ongevoeligheid van de cellen voor insuline, zodat er steeds meer insuline moet aangemaakt worden om glucose uit het bloed naar de cellen te krijgen. Tot 96% van patiënten met levercirrose heeft een verstoord glucosemetabolisme of diabetes. Men spreekt in deze gevallen zelfs van ‘hepatogene diabetes’ (diabetes die door leverziekte veroorzaakt wordt). Mariadistel maakt de cellen gevoeliger voor insuline, zodat er minder insuline aangemaakt moet worden. Het heeft een gelijkwaardige werking als glitazonen (diabetesmedicijnen), maar zonder bijwerkingen. Langdurige suppletie met 2-3 capsules silymarine per dag doet de nuchtere insulinewaarden van diabetici sterk dalen en vermindert ook hun behoefte aan externe toediening van insuline. Silymarine verlaagt de nuchtere bloedsuikerspiegel en de glucoseconcentratie in de urine bij diabetici met niet-alcoholische leververvetting. In de eerste maand van de suppletie stijgt de nuchtere bloedsuikerspiegel lichtjes om daarna gestaag te dalen. Mariadistelextract verlaagt niet alleen de bloedsuikerspiegel, maar stabiliseert deze, zodat hypoglycemie (een te lage bloedsuikerspiegel) voorkomen wordt. Een te lage bloedsuikerspiegel is een mogelijke bijwerking van bloedsuikerverlagende medicatie en insuline en kan levensbedreigend zijn.

Silymarin uit Mariadistel

7

8-10-2017

Bovendien voorkomt mariadistel de complicaties van diabetes. Het voorkomt diabetische neuropathie (zenuwschade) en verbetert al bestaande neuropathie, het remt de progressie van diabetische nierziekte en verlaagt cholesterol, LDL en triglyceriden. Allergische rinitis

Er is een onderzoek geweest dat aantoonde dat met het nemen van Mariadistel extract van 140 mg drie maal dagelijks gedurende 1 maand de aanwezigheid van allergie symptomen significant verminderden in vergelijking met een placebo. Levercirrose Bij levercirrose is er een toenemende nieuwvorming van bindweefsel in plaats van leverweefsel waardoor de lever verschrompeld (fibrose). Dit leidt tot degeneratie van de lever waardoor vervetting ontstaat en een verminderde doorbloeding. Dit kan ontstaan door langdurig en overmatig gebruik van alcohol, bij chronische hepatitis B en C, bij de stofwisselingsziekte van Wilson, bij obstructie van de galwegen, bij leverstuwing en mucoviscidose. Ernstige levercirrose kan tot de dood leiden. Voorlopig onderzoek toont aan dat Mariadistel extract en de bestanddelen van de Mariadistel zoals silymarin doeltreffend is om sterfte naar beneden te halen en de leverfunctie te verbeteren bij patiënten met levercirrose. Eén ander onderzoek laat alleen zien dat Mariadistel aspartaat aminotransferase niveaus kan verminderen in vergelijking met placebo bij patiënten met levercirrose. Diabetes

In een klinisch onderzoek waarbij mariadistel werd genomen met een dosering van drie maal dagelijks van 200 mg in combinatie met conventionele behandeling, bleek significant het bloedsuiker gehalte, hemoglobine A1c (HbA1c), totale cholesterol, LDL cholesterol en triglycerides te verlagen in vergelijking met een placebo bij patiënten met diabetes type 2. Andere bewijzen laten zien dat silymarin met drie maal daags 200 mg de insulineresistentie verminderde bij mensen die zowel diabetes alsmede alcohol cirrose hadden. Veiligheid Mariadistel is bij oraal gebruik veilig wanneer de extracten gestandaardiseerd zijn met 70 tot 80% silymarin tot zeker 41 maanden. Het gebruik van Silibin is onderzocht en kan veilig gebruikt worden tot 12 maanden. Er is nog te weinig onderzoek gedaan naar de veiligheid bij intraveneus toepassing en ook te weinig onderzoek bij zwangerschap en lactatie en daarom is het algemene advies: vermijd het gebruik. Dosering Als onderhoudsdosering wordt aanbevolen om van een gestandariseerd extract 300 mg per dag te nemen of 1 x daags 10 druppels van een extract 5:1. Voor therapeutische werking zowel als beschermer van de lever als ontgifter van vergiftigingen kan men kiezen voor een combinatie extract 5:1 van Mariadistel, Cyanara en Chelidonium majus. Neem 2 x daags 10 druppels.

Silymarin uit Mariadistel

8

8-10-2017

Contra-indicaties Mariadistel wordt doorgaans gezien als veilig. De zogenaamde “LD50”, dit betekent: “Lethal Dose”, dodelijke dosis bij 50%) is vastgesteld bij meer dan 1600 mg silymarin per kilogram lichaamsgewicht. Mensen met een allergie voor de Asterfamilie of voor artisjokken, moeten oppassen omdat er dan een mogelijke allergische reactie kan komen bij het gebruik van Mariadistel. Omdat Mariadistel de bloedsuikerspiegel kan verlagen zouden de mensen met diabetes of mensen die medicijnen gebruiken die de bloedsuikerspiegel ook verlagen theoretisch op moeten passen bij gebruik van hoge dosering Mariadistel. Vrouwen met hormoonafhankelijke ziektes zoals endometriose, baarmoederfibroom, borst-, eierstok- of baarmoederhalskanker moeten het gebruik van Mariadistel vermijden, omdat het mogelijk een oestrogeenachtige werking heeft. Mensen met prostaatkanker wordt geadviseerd Silymarin niet te gebruiken zonder overleg met een arts of therapeut. Door onvoldoende onderzoek bij zwangere en zogende wordt het gebruik van het extract tijdens de zwangerschap en/ of lactatieperiode meestal uit voorzorg ontraden. Sommige auteurs melden dat het extract dermate veilig is dat het extract ook tijdens de zwangerschap en/ of lactatieperiode gebruikt kan worden.

Juridische Kennisgeving voor klanten in de Europese Unie (EU):

Gebruik / toepassing volgens (EG) nr. 1924/2006 European Food Safety Authority (EFSA).

Voedingssupplementen zijn geen vervanging voor een evenwichtige voeding. Weg te houden van

kinderen. Neem niet meer dan de aanbevolen dosering. In geval van een slechte reactie op het

product, het product niet verder gebruiken. Neem eerst contact op met uw arts als u van plan bent

om een voedingssupplement te gebruiken en tegelijkertijd een behandeling ondergaan voor een

medische aandoening, of als u zwanger bent of borstvoeding geeft.

PRODUCT INFORMATIE:

Verordening (EG) nr. 1924/2006 van het Europees Parlement beperkt de voedings- en

gezondheidsclaims voor levensmiddelen. Zo mag sinds 12 december 2012 niet langer worden

geïnformeerd van de voedingswaarde effect van voeding en voedingssupplementen. (Dit mag alleen

de farmaceutische industrie nu.)