Waarom zoekenals je toch al weetwaar je heen wilt?Je bent gedreven door ambitie, prestatiegericht en je

wilt het beste uit jezelf halen. Daarom kies je na je

bacheloropleiding voor een master.rr De TU Delft biedt

jou 35 masteropleidingen op het hoogste niveau.

Kom 22 november

naar onze mastervoorlichting

en ervaar het zelf.

Schrijf je nu in op:

www.masteryourfuture.nl

Aerospace Engineering

Applied Sciences

Architecture

Civil Engineering and Geosciences

Electrical Engineering, Mathematics

and Computer Science

Industrial Design Engineering

Mechanical, Maritime and

Materials Engineering

Technology, Policy and Management

Technische Universiteit Delft

Met vrouwen heb ik een bijzondere relatie die mij mateloos boeit.Ze sleuren me van emotie naar emotie en ik ontdek telkens nieuweverrassingen van het ‘female phenomenon’. ’t Mooiste vind ik deuiteenlopende situaties waarin ik met vrouwen verkeer. Zo lig ikregelmatig met de koukleumpjes in de ‘clinch’ over de gewenstekantoortemperatuur,rr schijn ik ze aan te trekken als ze in tranen zijnen kan ik als praatmaatje goed inschatten hoe ze zich voelen. Zoklink ik weliswaar als de troost in zekere zin in plaats van de DeNiro (om te refereren aan een songtekst van VeldhuisVV en Kemper),KKmaar regelmatig sla ik ook de plank mis. Zo wist ik het te presterenom in een volle dampende zaal vurige vrouwen de gehele groepaan het werk te zetten, waarbij het net ietsje te veel leek alsof devrouwen zelf weinig in te brengen hadden. Fout! Ik werd nog netniet gefileerd. WelWW iets geleerd: doe altijd alsof vrouwen iets in demelk te brokkelen hebben.

Dan mijn ervaringen met vrouwelijke persvoorlichters, heerlijk.Meestal types die alles in eigen hand willen houden en het liefst dejournalisten de les lezen. Mijn confrontatie met de voorlichtsters re-sulteerde regelmatig in vermakelijke woordwisselingen waarbij weelkaar wurgden met de telefoonhaak. Bij die vrouwen had ik altijdhet idee dat ze zichzelf wilden bewijzen. Zet daar tegenover eenstandvastige jonge ambitieuze hond en je hebt heibel in de tent. Diebewijsdrang bespeur ik regelmatig bij vrouwen in hogere functies.Alles heel erg goed willen doen. VolgensVV mij werkt dat averechts ineen mannenbolwerk wat de top van Saxion nog steeds is. Als eenvrouw zichzelf blijft en haar kwaliteiten op juiste wijze in de strijdgooit, geef mij dan maar een vrouw in de Raad van Bestuur.

Veel leesplezier!VV

Tim de Hullu,TT hoofdredacteur

et rapport is de zogenaamdeRisicoinventarisatie & Evaluatie

(RI&E) waarvoor 85 medewerkerszijn geïnterviewd en uitgebreid re-search is gedaan. Onder studentenis een kleinschalige inventarisatiegedaan. De laatste RI&E dateert vanvijf jaar geleden. Volgens de project-groep zijn sindsdien veel aanpas-singen gedaan, vooral op het terreinvan werkplekergonomie, bedrijfs-hulpverlening en reïntegratieonder-steuning, maar zijn sommige puntendie vijf jaar geleden ook aan de ordewaren, nog niet opgelost. Op hetbinnenklimaat van Saxion Enschedeis de meeste kritiek gekomen: alle

diensten en academies noemden dat.Bij de afdeling Interstedelijk Studen-tenoverleg is zelfs het vermoedenuitgesproken van een relatie tussenziekteverzuim en het binnenklimaat.Een aantal geïnterviewden geeft aanhet gevoel te hebben dat het Faci-litair Bedrijf (FB) de klachten overtocht, luchtvochtigheid en tempera-tuur niet serieus neemt.

Hans Wichers Schreur, directeur FB,reageert: “Deze geluiden zijn bij onsonbekend en uit eigen onderzoek ko-men overwegend positieve geluiden”.Wat het binnenklimaat in Enschedebetreft, geeft Wichers Schreur aan

dat de RI&E parallel aan maatregelenis verricht en dat het onderzoek dusietwat een achterhaald beeld geeft.“In de zogenaamde tulpen hebbenwe het klimaatbeheerssysteem aan-gepast. In het kader van energiezui-nigheid is in het verleden voor veelverschillende standen in het systeemgekozen. Als het ’s nachts koud was,ging de vloerverwarming aan, enwanneer de zon dan ’s morgens gingschijnen, ging het systeem al koelen.Twee extra standen zijn er nu tus-senuit gehaald en we proberen doorhandmatig instellen rekening te hou-den met weersverwachtingen. Na-deel is wel dat dit veel meer energie

kost dan voorheen.” De meeste pro-blemen betreffen de gebouwdelennaar de tulpen toe, de voormaligeziekenhuisgebouwen.

Daar is het, vaker dan toegestaan,warmer dan de door de arbowetgestelde maximumtemperatuur van26 graden Celsius. Het FB investeertdaarom een half miljoen euro in eennieuw luchtbehandelingsysteemvoor die gebouwdelen, dat er voorde zomer van 2008 moet zijn.

Ander punt van kritiek betreft deschoonmaak en het sanitair. Volgensmedewerkers laat de kwaliteit vande schoonmaak te wensen over, he-lemaal in de vakanties. Niemand be-schuldigt het schoonmaakpersoneel,alle ondervraagden wijzen op de

Het was een afscheid met onder-scheiding en scherpe bespiegelin-gen. Lector Roel van Asselt, ‘goe-roe van de aansluiting’, is bij zijnafscheid benoemd tot Ridder in deOrde van Oranje-Nassau. In zijnspeech plaatste hij nog even haar-fijn kanttekeningen bij het Neder-landse hoger onderwijs. Over dekennisintensiteit van het onderwijszei Van Asselt: “We moeten berei-ken dat kennis niet meer als zwerf-afval in de hoofden van leerlingenen studenten rondwaait, niet bruik-baar of tijdelijk niet beschikbaar is

en dat het verschil tussen kennenen herkennen bijna niet bestaat.”“Een andere aanbeveling: bied stu-denten meer regelmaat, structuuren duidelijkheid in de beginperi-ode.” Verder sprak Van Asselt eenaanbeveling uit naar onderwijsont-wikkelaars. “Wat ik hen toewens iseen onderwijs waarin innovatie enonderzoek meer betrokken zijn ophet werk van de docent en niet al-leen op vermeende, onbewezenverbetering die meer zou aanslui-ten bij de belevingswereld van dejongvolwassenen.” Van Asselt is

manager en docent geweest en gafde verschillen tussen beide discipli-nes aan. “Een docent heeft zwarescholing gehad die hij dagelijksmoet inzetten. Managers niet. Inwezen is het ongeschoolde arbeid.… Wat ik managers toewens is hetbesef: de student centraal, de do-cent cruciaal.” Ook gooide Van As-selt nog maar eens een balletje opvoor een hbo met gedifferentieerdeindonderwijs naar niveau, duur eninhoud. “Iets wat het WO niet wil,maar ook helemaal niet kan. Dushbo, grijp je kans. Op die manierlos je ook voor eens en voor altijdhet aansluitprobleem op.”

Roel van Asselt begon zijn loop-baan 39 jaar geleden bij SaxionHogescholen (en rechtsvoorgan-gers) als docent Wiskunde bij deHTS/SVL in Hengelo. Daarnawerd hij in 1986 manager Onder-wijs en Onderwijsontwikkeling.In die functie heeft Van Asselt deaansluiting tussen voortgezet on-derwijs en het hbo en middelbaarberoepsonderwijs en het hbo pro-minent op de kaart gezet. Dit resul-teerde in 1993 in de oprichting vanhet Landelijke Expertise CentrumAansluiting (LICA). De kroon opzijn carrière was de benoeming totlector Instroommanagement enAansluiting in 2003.

(TdH)

beperkte tijd voor de schoonmakersen menigeen geeft aan dat schoon-maken door volgepakte bureaus ensoms ook vloeren, niet gemakkelijkis.Volgens Wichers Schreur is het FBerg tevreden over schoonmaakbe-drijf Asito. “We hebben voor SaxionEnschede een resultaatcontract. Dat

betekent dat ruimtes schoon moetenzijn, hoe vaak er wordt schoonge-maakt, is daar aan onderhevig. Alsmedewerkers constateren dat meu-bels of vloeren niet goed schoonzijn, kunnen ze dat aangeven in hetlogboek bij het secretariaat van hundienst of academie. Alleen dan kun-

nen we er iets aan doen.”Binnenkort volgt een evaluatierap-port van de projectgroep RI&E,waarin definitief duidelijk wordt wataangepakt dient te worden en wiewaar verantwoordelijk voor is.

Tim de Hullu

‘t Is logisch: net als in de vorigeRI&E is de academie LED de aca-demie met de meeste knelpuntenop het gebied van arbo. Logisch,omdat die academie met oplei-dingen als Chemie en Werktuig-bouwkunde relatief veel praktijk-onderwijs kent met bijvoorbeeldgevaarlijke stoffen en gereedschap-

pen. LED-directeur Peter van Damkijkt daar dus niet van op. “Regel-geving verandert voortdurend, jemoet continu aanpassingen doen.”

De meeste knelpunten gaan overhet vastleggen van proceduresover bijvoorbeeld het werken metgevaarlijke stoffen. Verder laten

de begeleiding en toezicht tijdenspraktijkwerkzaamheden te wensenover. In de zomervakantie bleek hetzonder meer mogelijk om de werk-plaats in Schierbeek te betreden enmachines in werking te zetten.

Van Dam: “Daar zullen we dan nogzorgvuldiger naar moeten kijken”.

Als een pro loop ik onopvallend richting het huis, passeerschijnheilig fluitend een groepje jongeren en blijf dan voorde deur staan. Als er even niemand kijkt trek ik mijn ge-reedschap uit m’n broekzak, kijk nog één keertje om me

heen en ram hem dan in het slot.Na 8 seconden ben ik bin-nen, loop naar boven en zeteen lekker kopje koffie voor

mezelf. Dus daar woon ik nu,in mijn eigen anti-inbraak wo-

ning en zonder het flauwste be-nul wanneer ik weer op zoek moet

naar de volgende woning. Wanttwee weken geleden ben ik aan eennieuw hoofdstuk begonnen: ‘Mijn ei-

gen leven.’En nu doe ik dus alles zelf. Was-

sen, strijken, koken, schoonma-ken, afwassen, inrichten... zelfsslapen. Toch wel heel anders

dan mijn beschermde en luieleventje bij mijn ouders, waar ikgewoon rond etenstijd kon aan-schuiven en waar ik nooit mijngeld hoefde te verdelen over din-

gen die je gewoon gebruikt maarnooit koopt – wie denkt er nou aan

tandenstokers voordat je ze zo dringend nodig hebt dat hetje jeukt tot ver onder je kleine teen...Mijn nieuwe koters Mika en Max vermaken zich echterprima. Ze zijn nu tien weken oud en twee weken bij ons,maar ik zou ze voor geen goud meer willen missen. Welis-waar is de bank in die twee weken sneller gesleten dan inde voorgaande zeven jaren, bevatten de gordijnen nu gatenen hebben we één lamp kunnen wegsmijten, maar ze zor-gen voor zo veel leven in huis dat het allemaal niet meeruitmaakt dat mijn leven wat minder luxe is geworden.Ik begin trouwens ook steeds meer het idee te krijgen datiedereen maar wat doet – hoezo een plotselinge wisselingvan onderwerp: mensen proberen zich zo volwassen tegedragen, sommigen praten zelfs vanachter uit hun strot,maar zouden ze vanbinnen ook echt zo zijn of liggen zenog het liefst bij hun moedertje op schoot (als die dat noghouden kan tenminste)? Misschien denkt iedereen vananderen dat zij zo volwassen zijn. Misschien moeten wegewoon een nationale kindsdag oprichten – allemaal metonze rammelaars in de hand, de speen onder de linkerok-sel en dan gewoon weer normaal doen. Misschien durf ikje dan weer gewoon aan te spreken en wil ik, blind vanenthousiasme, alles voor je doen. Of een keertje samen aande fles misschien? Maar ik ben bang dat me dat voorlopigalleen nog maar lukt in het bijzijn van Max en Mika...

Étienne Wilderink studeert Concept Design.

Ilse Soeters(23) is vierde-jaarss tudentpersoneel enarbeid in De-venter.

“Het is een opleiding waarvoor je cre-atief en kunstzinnig moet zijn, maar

ook handig moet zijn met techniek.Het is denk ik erg gericht op multi-media. Zoals het verzinnen van eenfilmpje, deze opnemen en bewerkenop de computer. Je kunt na de stu-die terecht in de reclamebranche ofiets gaan doen bij de televisie of in defilmwereld.”

“Het type dat bij me opkomt is ‘com-puternerd’, dus handig met de com-

puter, maar dan wel met een openblik, kunstzinnig en geïnteresseerd inmensen en hun omgeving. Dus een‘computernerd’ met een creatieve ensociale kant.”

“Multimedia ontwerper, cameraman,game designer of recla-me ontwerper.”

Ives van Neck (23)is derdejaarsstudentkunst en techniek enoud-bestuurslid vanstudieverenigingLINK.

“De opleiding is breed opgezet, hetkomt erop neer dat je een multime-diale opleiding volgt met aspecten alsvideo, audio, web en installaties. Voorvideo kun je in alle branches terecht:van regie en montage tot productie.Deze is dan min of meer gelinkt aanaudio waar je bijvoorbeeld meer naarde richting van radioproductie kanneigen. Ook dit kun je weer combi-neren door bijvoorbeeld je keuze opVJ te laten vallen, waarbij je video-

beelden linkt aan geluid. Met webkun je onder meer flashapplicatiesmaken, maar ook het zogenoemde‘interaction design’. Dat houdt in datje de gebruikersinterface zo gebruiks-vriendelijk mogelijk ontwerpt. Ookheb je de mogelijkheid je te specia-liseren in kunstinstallaties. Hierbijbouw je objecten / installaties die

bijvoorbeeld op invoerreageren, zoals een me-dia-installatie die doormiddel van warmtesen-soren reageert op de aan-wezigheid van mensen.Eigenlijk is het te breedom samen te vatten!”

“Heel verschillend, ik gokdat 75 procent mannelijk is in allesoorten en maten. Zo zijn er de zoge-naamde alto’s/boomknuffelaars maarook de wat meer zakelijke mensen.De diversiteit is enorm!”

“Zoals ik al aangaf, kun je later in ver-schillende branches en met verschil-lende aspecten aan de slag.”

Joalycke van Nec

Dit voorbeeld laat zien dat hetTwents geheel ten onrechte vaakwordt gezien als een achterlijke enboertige taal. ‘Je moet echt wat aanje accent doen’, wordt vaak gezegdtegen mensen uit Noord-Oost-Ne-derland, maar nooit tegen iemanddie spreekt met een Marokkaans ofGoois accent. Dat je ook met eenTwents accent flink carrière kuntmaken, het zelfs kunt schoppentot in de Tweede Kamer, bewijzenbijvoorbeeld Henk Kamp en AnnieSchreijer.

Dat het Twents minderwaardig zouzijn aan het van hogerhand opgeleg-de ABN is naast grote onzin, nietsminder dan misplaatste arrogantievanuit de Randstad. Het Twents iseen volstrekt onafhankelijke taalmet een eigen grammatica, zinsop-bouw en uitdrukkingen. Toen hetABN in de 17e eeuw uit verschil-lende Hollandse dialecten in elkaarwerd gekunsteld, bestond het Ne-dersaksisch, waar het Twents deelvan uitmaakt, al vele eeuwen. Totver in de 20e eeuw werd er in velegebieden van deze regio uitsluitend

de streektaal gesproken.Vaak wordt vergeten dat het be-heersen van het Twents juist veelvoordelen biedt. En dan niet alleenhet feit dat je je opa en oma nogkunt verstaan of ‘Van jonge leu’zonder ondertiteling kunt bekijken.Het Twents wordt gebruikt doormaarliefst 60 tot 80 procent vande Twentse bevolking. Wanneer jevoor functies in het bedrijfsleven indeze regio, waar veruit de meerder-heid van de Saxion-studenten laterkomt te werken, contacten moetleggen, is beheersing van de streek-taal een pré. Wordt een Tukkeraangesproken door een yuppie diespreekt met een Gooise ‘r’, dan zalhij zich veel argwanender opstellen,dan wanneer hij een gesprek in hetTwents kan voeren, wat de omgangvergemakkelijkt en meteen eenband schept. Op mijn opleiding(commerciële economie), waar eraltijd op gehamerd wordt dat deklant centraal staat, is aan dit feitnog nooit enige aandacht besteed.Iemand met een provinciaal accentwordt vaak als dom en bekrompengezien, maar het is pas echt dom en

bekrompen om iemand op z’n ac-cent te beoordelen en daarnaast ishet ook behoorlijk discriminerend.Dan maar een boerenlul uit Enter.

Robin SteentjesTweedejaars Commerciële Economie

“Er gaan ineens ontzettend veel deuren voor je open. Bedrijven en werkgeversorganisaties bieden me-taal- en freestrainingen aan. Ook willen ze maar wat graag dat ik voor hen kom werken. Het is wel veel watop je afkomt, maar ook zeker wel gaaf.”

“Ik moet daar in vier dagen vier opdrachten gaan maken. Vier tot zes uur lang ben ik per dag bezigom bijvoorbeeld heel nauwkeurig een machineonderdeel te frezen.”

“Heel veel oefenen. Naast mijn studie heb ik elke week twee dagen geoefend. In de vakantiesbijna elke dag. Ik heb ook gesprekken gehad met mensen die al een keer aan het WK hebbendeelgenomen. Zij vertelden mij dat het net is of je naar de Olympische Spelen gaat. Je komt echtbinnen met veel bombarie en met je eigen vlag.”

“Een Nederlandse ambassade en een basisschool bezoeken. Daar delen we oranje spullen uit,zodat ze mij en de andere Nederlanders kunnen aanmoedigen. In totaal ben ik vijftien dagenin Japan.”

Wendy van Til

Als u de Saxion Stadscampus inEnschede binnen gaat loopt uwaarschijnlijk voorbij een slapendestudent. Vaste plek, eerste verdie-ping, voorbij de roltrap links. Hijligt daar elke dag; al sinds janu-ari. Hebt u hem wel eens gezienvanuit uw ooghoeken als u de

trap op snelt? Hij is diep onder zeil,dekbedje flink opgetrokken. Zijn

voeten steken over de randvan het bed dat duidelijkniet past bij zijn maat. Hij

blijft lekker liggen terwijlu al weer vroeg onder-weg was en zich zatte verbijten in de fileof door de stromenderegen fietste. Hij stoort

zich niet aan de dage-lijkse hectiek in het Fo-

rum. Hij slaapt. Het was laatgisteren: hij heeft tot diep inde nacht zitten studeren. Nog

een laatste hoofdstuk in bed. Maaral gauw vielen zijn ogen dicht enhet boek uit zijn hand.

Het zou een storend beeld moe-ten zijn: een student die ligt temaffen, terwijl studenten juist nugeacht worden een groot deel vanhun tijd aanwezig te zijn; in actiefalerte toestand wel te verstaan.Stoort het u inderdaad? Bent u ja-loers misschien? Hebt u daar weleens bij stilgestaan? Of hebt u hemnog nooit zien liggen als u gehaastvoorbij jaagt? Ah… geen tijd. Datbegrijp ik.

Al eerder op deze plaats heb ikbetoogd dat tijd niet interessant is,maar dat is een inzicht dat weini-gen delen. En ik moet bekennendat de tijd ook mij vaak te snel af is.Met de jaren worden de uren steedskorter en gaat de tijd sneller. Effi-

ciëntie wordt een obsessie. En vanafdat punt wordt het van kwaad toterger. Maar ‘s avonds, als ik me – telaat – naar huis spoed, sta ik evenstil. In het Forum. En dan ligt hij ernog, de dromer. Met dat hellichtewitte dekbed gaat er een neutraalsoort aandoenlijkheid van hem uit.Een onverstoorbare onafhankelijk-heid en eigenzinnigheid. Het istoch mooi om student te zijn.

Het is goed om af en toe stil testaan. Bij de ‘dromer’ bijvoorbeeld,of bij een ander kunstwerk. Of bijeen idee, of bij iemand. Misschiendat het idee dan vorm aanneemt,dat het kunstwerk je inspireert ofdat iemand je tot nieuwe inzichtenbrengt.

Nitie Mardjan is medewerkerbij de AcademieGezondheidszorg (AGZ).

In mei 1973 werd het kabinet DenUyl geboren. Het was met afstandhet meest progressieve kabinet uit deNederlandse geschiedenis. Waar Bal-kenende IV zich nu bedient van deslogan ‘Samen werken, samen leven’,was het motto van ‘rooie’ Joop denUyl ‘Eerlijk delen van kennis, machten inkomen’. Want wie ruim dertigjaar geleden in Nederland voor eendubbeltje werd geboren, schopte hetzelden of nooit tot een kwartje. Endaar moest maar eens een einde aangemaakt worden, vond een demo-cratisch gekozen meerderheid in deTweede Kamer.

Minister Jos van Kemenade van dePartij van de Arbeid was de eersteonderwijsminister die in het kadervan de emancipatie de deuren vande universiteiten en hogescholen wa-genwijd openzette. Kinderen uit dearbeidersklasse zouden een beter eco-nomisch perspectief hebben dan hunouders wanneer de elitaire bolwerken,waar kennis uitsluitend werd gedeeldmet de ‘happy few’, gesloopt zou-den worden. Kennis is tenslotte ookmacht, dus heeft een heel regimentPvdA-bewindslieden in navolging vanVan Kemenade het hoger onderwijsin Nederland in hoog tempo ‘gemas-sificeerd’ om kennis eerlijker te delen.Onder Jo Ritzen, Jacques Wallage, JobCohen en Tineke Netelenbos groeidevooral het aantal studenten dat ging‘doorleren’ aan een hogeschool sindseind vorige eeuw explosief. Met daar-bij ook veel zonen van de operatorin de blikfabriek in Deventer en detextielarbeider uit Enschede en doch-ters van mamma’s met hooguit eendiploma van de huishoudschool of demoedermavo.

Niet dus! “Nog steeds geldt dat kinde-ren van laagopgeleide ouders vaak zelf

ook laagopgeleid zijn”, meldt het Cen-traal Bureau voor de Statistiek (CBS)op basis van recent onderzoek. Dat istamelijk schokkend nieuws voor eensamenleving waarin van oudsher grotewaarde wordt toegekend aan het on-derwijs als vehikel voor emancipatie.Dat de kans om je te onderscheidenvan je ouders in de loop der tijd weliets groter is geworden, is daarbij eenschrale troost. Zeker nu ook van allekanten blijkt dat de kwaliteit van hetNederlandse onderwijssysteem nietonomstreden is. Het Nieuwe Lerenis onderwerp van een heuse parle-mentaire enquête, er is een schreeu-

wend tekort aan goede onderwijzersen docenten en er blijkt volgens hetCentraal Planbureau veel te weinigaandacht binnen het onderwijs te zijnvoor het schaarse Nederlandse topta-lent. Én we zijn dus - zoals nu doorhet CBS wordt aangetoond - ook nogsteeds niet in staat om in ons krakke-mikkige onderwijssysteem het discri-mineren naar de afkomst van de leer-ling uit te bannen. De route door hetNederlandse onderwijs zou voor iede-re leerling en student moeten wordenbepaald door aanleg en talent, en nietdoor sociale herkomst.

Maar ook gezaghebbend onderzoekvan de OESO toont klip en klaar aandat leerlingen uit kwetsbare socialemilieus in ons land relatief veel min-der vaak doordringen tot het hogeronderwijs en een veel hoger risico lo-pen op schooluitval. Die gaan het duswaarschijnlijk maatschappelijk nietverder schoppen dan hun ouders. Hoewrang is het in dit verband dat onder-wijsminister Ronald Plasterk van uit-gerekend de PvdA afgelopen maandeen proefballonnetje opliet over hetafschaffen van de basisbeurs voor stu-denten in het hoger onderwijs…

Harry van Stratum

Het is altijd leuk om in een hogeschoolblad iets te lezen over de Associatedegree (Ad), als een van de bedenkers ervan. Als je het stuk doorleest,merk je dat er een serieus aspect wordt aangekaart nl. de arbeidsmarkt-positie die de Ad-afgestudeerden met hun wettelijk erkende graad moe-ten gaan verwerven. Terecht derhalve dat er een goede monitoring aan isgekoppeld, want je weet maar nooit of de verwachtingen uitkomen. Deeconomie kan over een paar jaar wel weer heel anders zijn en Ad’ers moe-ten dan toch weer aanvullende scholing volgen, zoals dat ook uit allerleionderzoeken al jaren blijkt voor degenen die met een mbo-4, bachelor- ofander diploma aan de slag gaan. Zoiets noemen we nu ‘levenlang leren’,waarbij de ouderen onder ons het begrip ‘permanente educatie’ nog welkennen.

Laat dus iedereen kritisch de ontwikkelingen volgen. Maar waarom hetnog steeds tricky is om met de Associate degree vol in de publiciteit tekomen, blijkt ook nu weer. De opmaker van het artikel zag meteen kansenom iets te doen wat door vakgenoten de afgelopen periode al tig-maal isgedaan - en begon te rekenen: 2 jaar Ad is qua studietijd de helft van 4jaar Bachelor.Tel daarbij op dat betrokkene kennelijk is opgegroeid met degedachte dat een hbo-diploma alleen maar vier jaar kan zijn, en dan is hetbeeld helder: een kop met ‘half hbo’ en een ‘doormidden gescheurd ge-tuigschrift’ als illustratie. Leuk als je hiervoor studeert… Maar dan is tochmijn vraag hoe een mbo’er op niveau 4 zou moeten worden neergezet: eendrie-kwart mbo’er? En een universitaire bachelor, is dat een geamputeerdeacademisch opgeleide?

Op onze website (www.leido.nl) is genoeg infor-matie te vinden waaruitblijkt dat de situatie‘natuurlijk’ heel andersis en dat de Ad een hel-dere positie in ons on-derwijssysteem heeftgekregen. Zo kennenwe een indeling insecundair (o.a. mboen havo) en tertiaironderwijs (o.a. hboen wo). Binnen het

tertiaire onderwijs, ook wel hoger on-derwijs genoemd, onderscheiden we naast elkaar het hbo en wo, met

vier bekostigde niveaus:

Associate degree (hbo)Bachelor (hbo en wo)Master (wo en soms hbo)Doctorate (wo).

HBO is dus niets dan een etiket voor hetgeen bij hogescholen wordt ge-daan. En laat iedereen er vanaf nu maar gewoon aan wennen dat er tweeberoepsgerichte trajecten zijn, in de ene situatie leidend tot een hogeropgeleide met de graad Ad en in de andere situatie tot iemand met eengraad die nog een stapje hoger is: de Bachelor. Simpel toch.

Hans DaaleDirecteur Leido

••••

Route door Nederlands onderwijs wordt nog steeds bepaald door sociale afkomst

Donderdag 1 november. In de en-treehal van Saxion Enschede luiste-ren de bezoekers van de Kennisdagaandachtig naar de inleiding vantrendwatcher Jake Blok. Een quickscan over de hoofden van de 160aanwezigen: voornamelijk medewer-kers en mensen uit het bedrijfsleven.Drommen passerende studenten

mopperen over het feit dat de draai-deuren zijn geblokkeerd en ze naareen andere uitgang moeten. “Nou,de trein haal ik niet meer.”Na de inleiding beginnen de work-shops van de vijf kenniscentra, dievoor het eerst de organisatietouwtjesin handen hebben. Kreten als ‘down-sizen’ en ‘bottlenecks’ passeren derevue in de collegezaal bij de work-shop ‘Van productidee tot Imple-mentatie in de Zorg’ van kenniscen-trum Zorg, Welzijn en Technologie.Er wordt gedebatteerd over ontwik-kelingen en de toekomst. “Mensenzijn gemotiveerd om mee te denkenover een bepaald product”, zegt Fredvan Veen van mkb-bedrijf Nijverdal.

Achter in de zaal bij Zorg, Welzijnen Techniek zitten welgeteld tweestudenten. Ook bij de workshopsvan de andere vier kenniscentra,Leefomgeving - Design en Techno-logie - Innovatie en Ondernemer-schap – Onderwijsinnovatie, zittenmaar enkele studenten.Waar hangen

ze uit en waarom doen ze niet mee?Op de eerste verdieping van het Fo-rum staat een grote groep studentente wachten voor een collegezaal. Opde vraag welke workshop wordt ge-geven, barst een groepje in lachenuit. “We hebben dadelijk een tenta-

men investering en financiën”, zegtMichel Natter, eerstejaarsstudentbedrijfseconomie. “Tijd voor de Ken-nisdag hebben we niet, want we zit-ten midden in onze tentamenweek.”Vierdejaarsstudenten informaticaMarcus Klimstra en Niels Bergsmazijn op weg naar de uitgang. Ze moe-ten werken. “Onze academie heeftzelf bedrijvendagen, die zijn veel in-teressanter voor ons”, zegt Bergsma.

Henk Grimberg, transfermana-ger Gezondheidszorg van Saxion,vindt dat meer studenten aanwezigmoeten zijn. “Het is belangrijk datstudenten met de zaken, die op deKennisdag centraal staan, wordengeconfronteerd. Ze komen straks in

het werkveld terecht en moeten dannog leren mee te denken. Dat ge-beurt juist al op een Kennisdag.”De organisatoren denken dat de af-wezigheid van studenten te makenheeft met het feit dat studenten zichconcentreren op de Bedrijvendagenvan de verschillende academies. “DeKennisdagen zijn bedoeld om hetonderwijs te helpen vernieuwen.Daar horen studenten natuurlijk ook

bij”, vertelt Lonnie Holders, mede-werkster van het organiserende In-terne en Externe betrekkingen. “Deinformatie die je op de Kennisdagenkrijgt, is echter nog niet verwevenmet het onderwijs. De studentenzien het niet terug en komen daarom

niet”, vertelt haar collega Sarah vander Hoogt. In de toekomst willende organisatoren toch wel wat ver-anderen om meer studenten te lok-ken. “Wat en hoe we de veranderingaanpakken, weten we nog niet, maarwe gaan erover nadenken”, zegt Hol-ders.Na de workshops is er het matching-programma tussen lectoren en hetbedrijfsleven en een presentatie van

Norit en Saxion ‘Waarom werkenmet water?’. Ook is er een Kennis-markt. Tientallen bedrijven doenmee en staan verspreid over de lo-catie. Studenten Sjouke Schiere enErwin Koekkoek, beiden derdejaarselektrotechniek, zijn wel aanwezig

op de Kennismarkt. “We moeten nogstage lopen en afstuderen en grijpendeze gelegenheid aan op zoek te gaannaar een interessant bedrijf waar ditkan”, zegt Koekkoek. “Aan de restvan de Kennisdag doen we niet mee,omdat we druk zijn met onze minor.Misschien volgend jaar.”

Wendy van Tilfoto’s Toma Tudor

Op zoek naar interessante stagebedrijven

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

KOM NAAR DE OPEN DAG OP 12 JANUARI OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Je staat voor een moeilijke keuze: of voorlopig alleen werken, of verder studeren. Bij NIVRA-Nyenrode kan het allebei. Onze universitairedeeltijdopleidingen bieden de mogelijkheid om naast je werk als (assistent-)controller de opleidingen Managerial Controlling of deMaster of Science in Controlling te volgen. Beide opleidingen worden door je werkgever betaald en bieden volop nieuwe carrière-mogelijkheden. Meer weten over onze post-hbo- en masteropleidingen? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 12 januari opUniversiteit Nyenrode, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

FACULTE IT ECONOMIE EN BEDR I J FSWETENSCHAPPEN

the globally networked management school www.msm.nl

Don’t miss the train.Take the Shanghai Express @ MSM

If you already have your Bachelor’s degree, and want to gain aninternational outlook, you should discover MSM's Master of Sciencein Management in International Business. You can complete it inone year, with a one month attachment in Shanghai, China.

Why don't you give your career a boost and visit us on29/30 November at the Nobiles Career Days in Utrecht orcome to our Open Day on Saturday, December 15 in Maastricht.

For more info please contact admissions@msm.nl

Boost your Careerin Less Than 1 Year

Now Starting in February 2008

Wendy van Til

“Daar ben ik het wel mee eens. Het alge-mene beeld van een studentenvereniging is al slecht. Ze hebben soms van die rareontgroeningactiviteiten, ook al zeggen ze van niet. Veel alcohol en daarna lekker losbandig ‘geintjes’ uithalen. Dat imago zal ook niet snel veranderen. Zeker niet wanneer er steeds weer nieuwe nega-tieve berichten over studentenverenigin-gen in de media opduiken.”

“Negatieve reclame is natuurlijk ook een vorm van aandacht. Dat hoeft niet op iedereen als negatief over te komen.Daarmee bedoel ik dat er altijd mensen zullen zijn die het wel grappig vinden.De studentenverenigingen maken het er echter zelf naar dat de meeste mensen negatief over hen denken. Jammer is dat ze daar andere verenigingen in mee trekken. Ook studieverenigingen, wantdie worden vaak met studentenvereni-gingen verward. Er is op zich niets mis met een studentenvereniging. Een aantal vrienden van mij is ook lid.”

“Ik denk het niet. Bij de ene studenten-vereniging gaat het er ruiger aan toe dan bij de ander. Dat weet iedereen toch wel? Bovendien vind ik dat het met het negatieve imago van de gemiddelde studentenvereniging ook nog wel mee-valt. Het is juist positiever. Ontgroenin-gen worden lichter. Wie weet zijn de activiteiten die in de media zijn geweest wel fabeltjes? Ik ken heel veel medestu-denten die bijvoorbeeld lid zijn van een dergelijke club en van hen hoor ik geen

rare verhalen.”

“Negatieve of positieve berichtgeving,het maakt niet uit voor het imago vaneen studentenvereniging. Het beïnvloedt de keuze van studenten om voor een vereniging te kiezen toch niet. Hbo-stu-denten willen ook vaak niet meer lid zijn van een studentenvereniging, omdat de overheid stimuleert binnen vier jaar af te studeren. Studenten houden daardoor naast hun bijbaan, studie en sociale levengeen tijd over voor een studentenvereni-ging. De mensen die toch wel lid worden van een studentenvereniging, doen dat toch wel, ondanks de berichtgeving in de media.”

“Ik denk dat het inderdaad niet nega-tiever wordt, want veel mensen weten dat de zaken die in het nieuws komen incidenten zijn. Studenten zoeken gren-zen op. Ze willen iets bijzonders doen en dat is dan meteen nieuwswaardig. Mijn persoonlijke mening over studentenver-enigingen verandert er in elk geval niet door. Een studentenvereniging heeft een toegevoegde waarde voor het studen-tenleven, want ze creëren een ontmoe-tingsplek.”

“Wanneer een studentenvereniging over de schreef gaat, komt dat in het nieuws.Logisch. Helemaal als het negatief is,want dat is kenmerkend van nieuws.Toch heb ik hierdoor geen negatief beeld van een studentenvereniging. Allestudentenverenigingen zijn redelijk gewoon. Misschien ben ik wel heel naïef,maar ik denk dat de studentenvereni-gingen die negatief in het nieuws komen een uitzondering zijn. Andere vereni-gingen worden door de acties van één studentenvereniging echter wel meteen allemaal in een hokje gedrukt. Het zal zeker ook effect hebben op een aantal mensen. Iemand die twijfelt of hij of zij lid zal worden, zal waarschijnlijk eerder

naar ‘nee’ neigen.”

De strategische visie, waarin stonddat een student verplicht 32 uuraanwezig moest zijn, is genuanceerd.Maar nog moeten studenten zoveelmogelijk op school werken, is hetstreven van de hogeschool. Hoe vermag dit gaan en wat zijn de gevol-gen? Tijd voor een rondgang doorSaxion.

Het is negen uur ’s morgens. Een rijvoor de koffieautomaat is het druk-ste punt op deze vrijdagochtend opSaxion Deventer. “Ik heb nu 45 mi-nuten les. Daarna even niets en danweer 45 minuten les”, zegt een jon-gen tegen zijn klasgenote. “Gelukkigheb ik na dat alles een tussenuur enga ik fijn de stad in.”

In de strategische visie 2008 – 2012stond aanvankelijk dat studentenminimaal 32 uur per week op Saxi-on aanwezig moeten zijn. Letterlijk:‘Naast contacturen worden ook stu-die-uren ingeroosterd, waardoor hettotaal aantal uren aanwezigheid opde hogeschool minimaal 32 uur perweek bedraagt’. Naast twintig con-tacturen, worden er twaalf extrauren ingeroosterd waarbij de leerlingop school moet zijn. De Raad vanBestuur heeft inmiddels de strategi-sche visie genuanceerd, want de Ge-meenschappelijkeMedezeggenschapRaad vond dat het op deze manierlijkt alsof studenten niet buitenSaxion mochten studeren. De visieis veranderd in: ‘De studiebelastingkomt overeen met een werkweekdoor een combinatie van contact-tijd en het toepassen van adequatewerkvormen. We creëren voor inge-roosterde studie-uren extra werk- enoverlegplekken voor studenten.’ Nukomen er minimaal twintig contac-

turen per week voor eerstejaars endaar bovenop worden programma’svormgegeven zodat studenten opzijn minst 32 uur de studiefacilitei-ten van de school nodig hebben.

Als dit wordt doorgezet, betekentdit dat het beeld van de school opeen vrijdagmorgen er straks andersuitziet. Thérèse Dona, docente aande Hospitality Business School, ver-telt dat school al niet langer een ac-tiviteit is waar alles voor opzij wordtgeschoven. “School is één van deactiviteiten geworden. Dat kun jeook zien aan de opkomst bij con-tacturen. Naarmate het schooljaarvordert, komen er steeds minder stu-denten. Sommige studentengroepenvaardigen zelfs een student af omte notuleren bij hoorcolleges, zodatze niet allemaal naar school hoevenkomen.”

Een paar handen vol studenten be-geeft zich door de hogeschool in De-venter. Een blik in enkele hoorcol-legezalen zegt genoeg: tien, vijftienmensen luisteren aandachtig naar dedocent, tientallen stoelen zijn leeg.Aan één van de tafels voor de col-legezalen zit Rens Bras, eerstejaarsHoger Toeristisch en RecreatiefOnderwijs. Hij geeft toe. “Ik benook maar weinig op school te vin-den, maar ik doe thuis ontzettendveel.” Marga Ligtenberg, tweedejaarsHTRO, vindt 32 uur wel erg veel omop school bezig te zijn. “Naast mijnstudie heb ik ook nog een leven.Vriendje, vriendinnen, sporten enwerk.Aan uitgaan kom ik nu al haastniet meer toe. Ik zou niet weten hoeik alles moet bolwerken, want als ikthuiskom moet ik vaak ook nog veelvoor school doen.”

Datzelfde probleem hebben FreekZonder en Chiel Willems, beidenderdejaars facility management.“Hetis ideaal dat je nu zelf kan beslissenwanneer en waar je een werkstukmaakt. Dat kan bijvoorbeeld ook na-dat je hebt gewerkt”, zegt Willems.“Natuurlijk word je als je op schoolaanwezig bent wel eerder aangezetom met de stof bezig te gaan.Andersben je nog meer tijd kwijt en moet jenaast die 32 uur aanwezig ook nogeens thuis aan het werk met school”,sluit Zonder aan. Willems vindt 32uur op school zitten helemaal niets.“Ze leggen jouw tijd helemaal vast.Het lijkt wel of ze bezigheidsthera-pie voor studenten aan het verzin-nen zijn. Als dit wordt doorgevoerdkan ik mijn bijbaantje wel vergeten.Dat trek ik er niet ook nog naast.”Bestuurder Cor Boom reageerde datSaxion niet van plan is om concessieste doen op de vele bijbanen van stu-denten naast hun studie. “Als we datgaan doen, is het een omgekeerdewereld.”

Derdejaars student Hoger Toeris-tisch en Recreatief Onderwijs Lau-rens Menge is één van de weinigendie het meer aanwezig zijn op schoolniet erg zou vinden. “Zolang het op-gevuld wordt met contacturen. Instudie-uren zonder begeleiding vaneen docent heeft het voor mij nietveel nut: er is dan weinig kennisover-dracht. Ik leer veel beter met verbaalcontact dan met droge stof.”

Dedaaropvolgendemaandagochtendin Enschede. Zelfde tijdstip: negenuur. De entreehal is nagenoeg ver-laten. Eén studente zit op de oranjezitjes. Twintig personen komen langsin het eerste kwartier. Dat valt te-gen voor een locatie met duizendenstudenten. Een kijkje verderop danmaar. En meteen is het een wereldvan verschil: op de eerste etage voorde collegezalen is het druk. De zalenzitten vol studenten, vooroverge-bogen over hun werk. Al snel blijktwaarom het hier drukker is: er zijntentamens. Ook in Enschede zijn de

meningen over de aanwezigheid vanstudenten verdeeld.

“Het past niet in de samenleving vandeze tijd”, vindt Peter Heidemann,adviseur MeetingPoint. “Werk, stu-die en privé lopen door elkaar enworden plaatsonafhankelijker. Meercontacttijd is goed, maar 32 uur aan-wezig op school is teveel. Naast hetfeit dat het technisch niet mogelijkis om te verwachten dat iedereenop school zit, vanwege onvoldoende

faciliteiten en de controleerbaar-heid is het goed dat de student zelfverantwoordelijk is voor zijn eigenleerweg. Studenten werken in groe-pen met elkaar. Of dat nu op schoolis of elders, dat is de keuze van destudent.”

Wil Dielis, coördinator internatio-nalisering en projectleider Kennis-centrum: “Het achterliggende ideeomarm ik, want ik vind het goed dat de focus meer op de studie komt teliggen. De studie-intensiteit wordtermee vergroot, maar dat kan ookop andere manieren op andere lo-

caties dan school. Een student moetzelf bepalen of hij of zij gebruikmaakt van de schoolfaciliteiten.Een student Verpleegkunde kan ernu namelijk ook voor kiezen om ineen leerwerkplaats informatie op tedoen. Een student Fysiotherapie kanook leren groepen toe te sprekendoor een groep van de voetbal onderde hoede te nemen. Dat moeten ookzeker mogelijkheden blijven. 32 uurop school zitten botst met de flexi-bele leerweg.”

Uit de reacties van de ondervraagdenblijkt dat maar weinig mensen voorde 32 uur aanwezig op school tevinden zijn. Veel studenten zien hetverplicht op school studeren als eensoort straf. De ondervraagden vragenzich ook af: ‘Hoe wordt er dan ge-controleerd of iemand op school is?’“Als je een aanwezigheidsplicht van32 uur stelt, moet je dat ook gaancontroleren. Dat is niet te doen enniet de bedoeling”, stelde de GMR.“Die 32 uur zo hard stellen, dat gaatons te ver”, zegt GMR-voorzitter Pe-ter Ertmann in een eerder bericht op

Sax.nu. “Als hogeschool wil je stu-denten zelfstandig laten functione-ren. Maar als je de omschrijving let-terlijk neemt, ben je niet meer meteigen verantwoordelijkheden bezig.Wij vinden dat een studiebelastingen aanwezigheid op school geba-seerd moeten zijn op een studiepro-gramma.”

Wendy van Til

‘Sommige studentengroepen vaardigenzelfs een student af om te notuleren

bij hoorcolleges’

Tiji dens de Saxion kennisdag in oktkk o-ber op Saxion Deventer gaf hiji ziji nvisie op de fuff nctie van onderzoekbinnen het hbo. “Ik ben zelf een jaarlector biji de Hogeschool van Amster-rrdam geweest. Dat was helemaal in debegintiji d van het aanstellen van lec-toren binnen het hbo. De positie vaneen lector was nog niet duideliji k en erspeelden allerlei politieke spelletjt es. Ikkon er miji n ei niet kwkk iji t en ben naarde universiteit van Leiden vertrokken.Daar werk ik sindsdien als hoogleraar.Het grote voordeel van een univer-rrsiteit is dat ze een lange traditie inonderzoek kennen. Het is een geves-tigde wereld waar ik beter miji n eigenweg kan bewandelen. Miji n ervaring isdat het hbo alles in systemen wil vat-ten. Biji universiteiten vertrouwt menmeer op de vaardigheden van mede-werkers en studenten. Dat vind ik eenplezieriger manier van werken.”

VoVV lgens Haring zouden lectoraten ende daaraan verbonden kenniskringenzich meer moeten richten op docen-ten dan op studenten: “VeVV el docen-ten in het hbo hebben geen ervaringmet het doen van onderzoek. Als zijischoling kriji gen of zelf kunnen par-rrticiperen in onderzoek dan heeftff datindirect effff eff ct op de kwkk aliteit vanonderwiji s voor studenten. Ik denkdat hbo-studenten die bewust kiezenvoor een beroepsgerichte opleidingnooit massaal voor onderzoek zullenwarmlopen. Het selecte groepje stu-denten dat wel geïnteresseerd is of nahet hbo wil doorstromen naar een we-tenschappeliji ke opleiding zal ziji n wegnaar een lectoraat of kenniskring welvinden.”

Jesper KeKK lder,rr derdejaarsstudent fyff -siotherapie, heeftff vorig jaar de mi-

nor Research gevolgd. “Ik zie er eengrote meerwaarde voor miji n studiein. Biji voorbeeld doordat ik nu beterde relevantie van artikelen kan beoor-rrdelen. Dat moet je later in je beroepals fyff siotherapeut ook kunnen. In dereguliere opleiding is daar te weinigaandacht voor. Helaas bestaat de mi-nor vanwege te weinig belangstelling

inmiddels niet meer. Ik denk dat on-derzoek doen toch een stoffiff g imagoheeftff . Zelf wil ik na de bachelor Fy-siotherapie doorstromen naar eenuniversitaire opleiding, maar ik kenweinig andere studenten die dat ookvan plan ziji n.” Ook Martin Ensink,studiegenoot van Jesper,rr denktkk datonderzoek voor de gemiddelde hbo-student te theoretisch is: “Het is goed

dat het aanbod er is, maar je komt hierin eerste instantie om een beroep teleren. Ik ben zelf overigens van planom voor miji n afsff tudeeropdracht eenresearchproject te doen, dus biji mijiis de interesse er wel. Maar het moetvolgens miji altiji d een vriji e keuze bliji -ven of studenten iets met onderzoekwillen doen.”

Geralien Holsbrink, lector Zorg &WeWW lziji n, vindt het vooral leuk ommet studenten en docenten samen tewerken: “Er ziji n hogescholen die hetcontact tussen lectoren en studentenverbieden. Dat vind ik heel vreemd.Het resultaat van onze onderzoeken isaltiji d een samenwerking tussen werk-veld, docenten en studenten. Studen-

ten werken meestal een klein deel vande onderzoeksvraag uit. VoVV or dat deelleggen ziji verantwoording af aan huneigen docent of afsff tudeerbegeleider.Onderzoek doen is behoorliji k arbeids-intensief,ff het is niet te doen dat wijials lector iedere student individueelbegeleiden. Als lector hebben we desupervisie over het geheel. Dat geheelis het antwoord op de vraag die hetwerkvkk eld biji ons neerlegtgg . Onlangsnog heeftff een groepje docenten gege-vens verzameld in een probleemwiji kin Hengelo. Dat was voor een aantalvan hen sinds lange tiji d een confrff on-tatie met de werkeliji kheid. Men vondhet een leerzame, maar vooral ookleuke ervaring, die uiteindeliji k ook in-vloed heeftff op de lessen.”

Kleinschalig, toegepast onderzoekEr is volgens Geralien Holsbrink geenverschil in de methodiek van onder-rrzoek doen tussen hbo en universiteit:“Het verschil zit ‘m in de looptiji d. Bijiuniversiteiten is dat een periode vanvier tot twaalf jaar. In het hbo kunnenwe kortlopende onderzoeken doenvan een half jaar tot een jaar. Een an-der belangriji k verschil met universi-teiten is dat binnen het hbo altiji d vooreen opdrachtgever wordt gewerktkk ,wat ook een bepaalde tiji dsdruk metzich meebrengtgg .Universiteiten kunnen meer vriji on-derzoek doen.” Bas Haring ziet vooralin het kortlopende karaktkk er van hbo-onderzoek de voordelen: “Het hbokan zich richten op kleinschalig entoegepast onderzoek. Je bent concreetbezig en kunt sneller met resultatenkomen. Dat maaktkk het handzamer envaak ook sprankelender. Als je jaren-lang met een onderzoek bezig bentziji n de scherpe kantjt es er vaak welvanaf.ff ”

MaMM rirr ska van der MeMM er

‘Het hbo wil alles in

systemen vatten’

“In Deventer zijn er maar weinig cul-turele activiteiten. Ik vind het ookleuk om activiteiten uit te zetten ener aan mee te doen.”

“Die spraken me niet aan. Ik pas ookniet echt in de doelgroep. Mijn be-hoeften alsTurkse zouden bij hen nietaan bod komen. Bij Anka zitten alle-maal mensen met dezelfde cultureleachtergrond. Daarom organiseren wespecifieke activiteiten voor hen, ge-richt op cultuur, zoals een trip naarIstanbul en een Iftar-maaltijd. Of eenfeestje waar geen alcohol wordt ge-schonken. Dat vind je niet zo snel bijalle andere studentenverenigingen inDeventer. Het is echter niet zo datalleen Turkse mensen of moslims lidmogen worden van onze vereniging.We staan open voor iedereen die inonze activiteiten geïnteresseerd is.”

“Bij ons gaat het niet alleen om fees-ten. We willen mensen van verschil-lende culturen van Saxion Hogescho-len bij elkaar brengen om de muur

tussen deze personen weg te halen.Natuurlijk worden bij Anka feestengeorganiseerd. Bij mijn studenten-vereniging is het echter het meestbelangrijke dat er contact is tussenverschillende culturen.”

“Afgelopen zomer werd mij gevraagdof ik interesse had in een lidmaat-schap van een allochtone studenten-vereniging. Ik zei ja en meteen werdgevraagd of ik lid van de reizencom-missie wilde worden. Daarna bleekechter dat ik zo actief was, dat ik netzo goed bestuurslid kon worden.”

“Ik kan me inzetten voor de belan-gen van anderen.Veel van onze ledendurven niet voor hun mening op tekomen. Dat doe ik voor hen.We heb-ben dezelfde achtergrond en daaromdenk ik dat ik dat wel kan. Dat ik kanhelpen om de meningen van alloch-tone studenten te verwoorden en zeom te zetten in culturele activiteiten,geeft mij een goed gevoel.”

“Nou, ik ben nog maar net een paarmaanden actief bezig. Ik denk dat ikzeker bij de vereniging blijf zolanghij bestaat en ik nog op school zit.Hoelang ik bij Anka blijf, kan ik na-tuurlijk nooit van tevoren zeggen.Voorlopig ben ik van de partij.”

Wendy van Til

De traditionele en oer-Hollandse stu-dentenverenigingen hebben het moeilijk.Studenten die in het hbo studeren, wonendoorgaans niet meer op kamers in de stadwaar ze studeren. Ze blijven bij moederspappot en de club in het dorp hangen enhebben daarom geen behoefte meer aanhet sociale vangnet dat clubs als SAAM,Magisterium, E.H.T.S.V., Tabula Rasa enMichos bieden. Verder zorgen de toene-mende studiedruk, de noodzaak tot hetnemen van een bijbaantje en de keuze omde eigen hobby’s en feesten voorrang tegeven ervoor dat het geen storm loopt inde studentensociëteiten aan de Enschede-se Jacobusgang en de Brink in Deventer.

Tegelijkertijd heeft zich een tegendraadseontwikkeling voorgedaan. Sinds de jarennegentig is het aantal allochtone studen-tenverenigingen explosief gestegen. Ne-derland kent inmiddels een kleine hon-derd allochtone studentenverenigingen.

De allochtone studentenverenigingenvormen inmiddels een kleurrijk palet.Met vaak landelijk opererende studenten-verenigingen als Eurasia (Turks), KSVN(Koerdisch), Lawamena (Moluks), Mar-mara (Turks), HSFN (Hindoe StudentenForum Nederland),TANNET (Turks), DeTulp (Deventer), de Twentse verenigingvan Turkse Academici (TVTA), TANS

(Marokkaans), de Werkgroep AllochtoneStudenten WAS, ASN (Aziatisch), Cos-micus (multicultureel), Anatolia (mul-ticultureel), Khmisa (Marokkaans) enVSSA (Surinaams) lijkt de markt zelfseen beetje overvoerd. Toch is Deventersinds kort met het aan Saxion gelieerdeAnka een allochtone studentenverenigingrijker geworden.

De groei van het aantal studentenver-enigingen met een specifieke allochtoneidentiteit heeft verschillende oorzaken.

Sinds de WTC-aanslag op 9/11 blijktNederland niet langer meer de tolerantevrijplaats voor studenten met een andereetnische achtergrond. Logisch dat er daar-door groepen zijn ontstaan van studentendie zich meer zijn gaan bundelen in degeest van hun eigen cultuur. Een andereoorzaak zou kunnen zijn dat allochtonestudenten zich niet thuis voelen bij de‘Hollandse’ verenigingen met hun ‘zuip-cultuur’ en ‘vreemde’ mores en tradities.“Onzin”, vindt de Landelijke Kamer vanVerenigingen (LKvV). Door zich af te

“Ik heb niet het idee dat een derge-lijk lidmaatschap wat aan mijn le-ven als student toevoegt. Ik heb bijmeerdere verenigingen in Deventergeïnformeerd, maar ze spreken meniet bijzonder aan.”

“De meeste studentenverenigingenkwamen op mij over als feestvereni-gingen. Feestje hier, feestje daar. Datkan ik ook wel met mijn eigen vrien-den. Daar heb ik geen studentenver-eniging bij nodig. Ze zijn ook alle-maal zo standaard. Ik wil juist graagwat serieuzer met mensen pratenover bepaalde zaken. Een plek waarik met mensen over serieuze zakenmijn gedachten kan delen.”

“Natuurlijk heb ik ook bij SV Ankainformatie ingewonnen. Deze Turk-se studentenvereniging sprak me hetmeeste aan vanwege het feit dat zezich op cultuur richten. Maar ookhier heb ik nog niet een activiteitgevonden waar ik in geïnteresseerdben. Het mist bijvoorbeeld een de-bat. Misschien dat dit komt omdat

de vereniging nog maar net begon-nen is, maar tot nu toe hebben zenog niet veel bijzonders.”

Je bent wel duidelijk op zoek naareen club. Wat zoek je precies?“Een plek waar ik mijn mening kanuiten. Ik wil mijn boodschap kwijtover bepaalde zaken in de samenle-ving. Over bijvoorbeeld het feit dathet voor Turkse mensen nog steedsmoeilijk is om over straat te lopenzonder negatief te worden nage-staard.

Ik wil Nederlanders de andere kantvan het moslim zijn laten zien en ho-ren. Ik wil vertellen dat er wel bui-tenlanders zijn die goed geïntegreerdzijn en de Nederlandse taal spreken.Ik ben op zoek naar een grote groepmensen die met mij wil praten endiscussiëren. Een debat zoals de gro-tere studentenverenigingen in grotesteden als Amsterdam en Rotterdamorganiseren.”

“Ik zeg nooit nooit. Misschien dat ikwel lid wordt van een grotere vereni-ging in een andere stad. Of misschienis er in de toekomst in de buurt vanDeventer wel een club mensen dienet als ik een mening wil delen meteen groot publiek. SV Anka maaktook nog wel kans op mijn lidmaat-schap, als ze nog meer cultuurge-richte activiteiten voor serieuze stu-denten als ik op de agenda zetten.”

Wendy van Til

zonderen doen de leden van deze alloch-tone studentenverenigingen zichzelf ende overige studenten geen plezier, vindenze daar. “Allochtone studenten kunnenprima terecht bij algemene studenten-verenigingen, want alles wat ze zoeken inhun specifieke vereniging, een gemeen-schappelijke identiteit en cultuur, is ookdaar te vinden. Bovendien wordt de so-ciale dialoog en de integratie van alloch-tone studenten in de Nederlandse samen-leving met al die aparte clubjes niet echtbevorderd.”

“Allochtone studentenverenigingen be-vorderen de integratie juist wél”, weetMurat Ersoy zeker. Hij is de oprichtervan de Turkse studentenvereniging Eura-sia en was daarom Student van het Jaar2005. “Eerst dacht ik ook van niet”, sprakMurat bij die gelegenheid. “Ik richtte Eu-rasia op om leuke en gezellige dingen tekunnen doen met gelijkgezinden. Bij eenautochtone vereniging voelde ik me nietecht thuis.” In 1999 begon Eurasia als eendebatvereniging voor Turkse studentenmet af en toe activiteiten als volksdansen,

maar dat liep totaal niet. Volgens Muratkennen Turken het fenomeen vrijwilli-gerswerk niet en zijn ze nauwelijks actiefin verenigingen zonder dat er politieke,financiële of religieuze winst mee is tebehalen. Bij de vereniging is Nederlandsoverigens altijd de voertaal geweest. Wantintegratie en interactie met autochtonestudenten begint bij het beheersen van deNederlandse taal, vinden ze bij Eurasia.Ook bij het kersverse Anka in Deventerstaan vrijheid, integratie en respect hoogop de agenda. “Wij willen als verenigingvrijheid vertegenwoordigen en de inte-gratie van allochtone studenten bevorde-ren”, zegt Zeliha Karadeniz, studente aan

de academie Mens en Arbeid en één vande oprichters. “We streven naar eenheidonder allochtonen en autochtonen. Een-heid is onmogelijk zonder respect voorelkaar te hebben. Ons motto is duidelijk:niet meer met modder gooien, maar onzehanden wassen. We willen proberen ookandere studenten met verschillende na-tionaliteiten bij de vereniging te betrek-ken.” Dat is inmiddels gelukt: bij een ken-nismakingsetentje voor de vakantie is alsamengewerkt met studentenverenigingSaam, een ‘oer-Hollandse’ Saxion-studen-tenvereniging in Deventer.

Harry van Stratum

Je komt het niet in elke stad tegen, een winkel waar je stempels kan kopen in alle soorten en maten. Deventer heeft er eentje, de grootste van heel Europa zelfs, ‘Stempelgallerie de Voet’.Ruim dertien jaar komen mensen al van heinde en ver naar Deventer om hun stempelverza-meling uit te breiden, of om hun bestelde stempel op te halen. De eigenaar maakt namelijk ook stempels op aanvraag. Zelfs uit de Verenigde Staten komen stempelfanaten naar Europa om hun ‘stempelverzamelvakantie’ te vieren. Daarbij vergeten ze Deventer zeker niet aan te doen. Ruim 10.000 afbeeldingen zijn er te vinden: van houten stempels met vogels tot granieten exemplaren met ‘The Flintstones’ erin gegraveerd. Studenten komen weinig in de winkel, waarschijnlijk vanwege het oubollige karakter van de stempel. Dat vindt de eigenaar jammer, maar wel begrijpelijk: “En toch kunnen ze hier leuke verjaardagscadeaus kopen.”

(TS)

Nintendo heeft zich de laatste tijd ook op een andere doelgroep gestort dan de Nintendo fans.

Ze wilden met de Nintendo DS ook de vrouwelijke gamers en de

ouderen voor zich winnen.Voor de vrouwen lanceerde

Nintendo onder andere de succesvolle games Ninten-dogs, Princess Peach en

Animal Crossing. En werd er een roze versie van de DS uitge-

bracht. De ouderen konden hun hersenen stimuleren met games zoals Brain Training en een

nieuwe taal leren met English Training. Ook de vertrouwde Nintendo fans zijn niet vergeten, zij konden hun geluk niet op met de vele Mario en Zelda games die uitkwamen de laatste tijd. 54 miljoen exemplaren van de Nin-tendo DS zijn er wereldwijd over de toonbank gegaan sinds de lancering in november 2004. Daarmee heeft Nintendo de koppositie te pakken als het gaat om draagbare spelcomputers. Vernieuwend, verslavend en de beste? De tijd zal het zeggen, Nintendo is in ieder geval goed op weg.

(TS)

Midden in het oude centrum van Deventer, aan de Brink, vind je het enige bierencafé van de stad: de Heks.Begin 1300 was op dezelfde plaats een herberg gevestigd, en dat maakt de Heks één van de oudste horecagelegenheden van Deventer. In de jaren ’70 kreeg het bierencafé zijn huidige vorm, toen bierenliefhebber Rob Ebenau het pand kocht en het omtoverde tot ‘de Heksenketel’. Met 200 verschillende bieren op fles en acht bieren op de tap kon een echte bierliefhebber zijn geluk niet op. Tegenwoordig, een paar eigenaren later, heet het café ‘de Heks’ en zijn er nog maar 50 verschillende biersoorten verkrijgbaar, nog steeds een respectabel aantal. Het interieur is donker, veelal bruin, met veel hout erin verwerkt. Er wordt veel verschillende muziek gedraaid, variërend van Blues tot Top40.Ook komen er veel verschillende soorten mensen, zodat er altijd wat te beleven valt. Zoals het hoort in een café, is de Heks zeven dagen in de week open tot minimaal 2.00 uur. Nog een leuk feitje: de Heks is het enige café in Nederland dat terug te vinden is in Madurodam.

(TS)

“Zo op het eerste gezicht is het een onschuldige en nette studenten-kamer. Een bedje voor het raam, daarnaast een kast voor de studie-boeken en natuurlijk een bureau met computer. Ik ben heel kieskeu-rig, dus het vinden van deze kamer heeft me flink wat tijd gekost.”

“Ik denk dat ik één van de weinige studenten in Deventer ben, die een piano op zijn kamer heeft staan. Het heeft me heel wat moeite gekost het gevaarte naar boven te krijgen. Ik heb daar rugklachten aan overgehouden. Ook niet alle huisgenootjes zijn even blij met mijn hobby. Ik moet me tegenwoordig aan een strak rooster houden,zodat ze zo min mogelijk last hebben van mijn gepingel. Dat is dus even afkicken geblazen.”

“Nee, ik houd mijn kamer altijd netjes schoon. Je zult niet zo snel een vieze kamer bij mij aantreffen.”

“In de zomer hebben mijn overburen altijd wietplantjes op de vensterbank staan, voor eigen gebruik neem ik aan. Ze zijn nu weg-gehaald vanwege het slechte weer.”

(TS)

Wanneer was je voor het laatst echt dronken?“Dat zijn vele momenten geweest, die ik helaas, of gelukkig, niet al-lemaal meer kan herinneren. Ik weet nog wel dat ik op een vakantiein het buitenland een keer zoveel had gedronken, dat ik niet echt meer in een rechte lijn kon lopen en daarom de hele tijd een heuvel af wankelde waar een prachtig ‘onzichtbaar’ meertje lag.Het water was niet te zien, omdat de nacht al aardig ver gevorderd was, en omdat het meertje lager lag dan het voetpad. De volgende dag werd me verteld dat er uiteindelijk maar iemand tussen mij en het meertje in is gaan lopen,zodat ik er tenminste niet in zou vallen.Die persoon heeft me ook meteen maar naar mijn tent gebracht. Ik wil niet wetenwaar ik anders wakker was geworden! Tijdens de introductie dit jaar heb ik ook wel weer genoeg alcohol binnen gekregen, maar gelukkig zijn de genan-te momenten me bespaard gebleven,of ben ik ze gewoon vergeten. Kan natuurlijk ook.”

(TS)

Roderik Nijensikkens: “Toevallig wel ja, ik was in de afgelopen herfstvakantie in Engeland, Salisbury’s Plaines om pre-cies te zijn. Daar zag ik een opmerkelijk bord vlakbij een kruising staan. Opgepast: overstekende tankwagens. Er waszelfs een speciaal pad aangelegd voor de tanks, waar ook geen andere voertuigen overheen mochten rijden. Regelma-tig hoorde en zag je tanks voorbij rijden en die moest je dan ook voorrang verlenen. Zoiets zie je in Nederland niet! Maar in Engeland heb je dan ook het grootste militaire oefenterrein van Europa liggen. Daar wordt je niet wakker vaneen haan die kraait, maar een bom die op een paar honderd meter van je bed ontploft.”

(TS)

it cijfers van de Emancipatie-monitor, die het Sociaal en

Cultureel Planbureau eens in detwee jaar opstelt, blijkt dat de eman-cipatie van vrouwen stagneert. Dearbeidsparticipatie van vrouwen isde laatste jaren nauwelijks geste-gen en de doorstroom van vrouwennaar topfuncties blijft achter bij deverwachtingen. Kabinet en bedrijfs-leven vinden dat meer vrouwentopfuncties moeten bekleden. Hetaandeel zou op 25 tot 33 procentmoeten komen. Dat is tenminste eenvan de suggesties van het platformTopBrainStorm, dat op verzoek vanSER-voorzitter Alexander RinnooyKan heeft nagedacht over hoe meervrouwen kunnen doordringen tot detop van het bedrijfsleven. Op kortetermijn wordt een landelijke cam-pagne gestart met succesvrouwen.Daarnaast komt er een informatie-kit met tips voor bedrijven om hogefuncties voor vrouwen aantrekkelij-ker te maken.Is dat voor Saxion ook noodzakelijk?Uit jaarverslagen van Saxion blijktdat de afgelopen vier jaar sprake isvan een toename van vrouwelijkpersoneel in alle leeftijdscategorieën.Van een stagnerende arbeidspartici-patie is dus geen sprake. Wel zijnvrouwen ook hier ondervertegen-woordigd in de toplagen van de orga-nisatie. Dat valt af te lezen uit cijfersvan Human Resource Management(HRM) en Financieel EconomischeZaken (vanaf de invoering van hetfunctiegebouw in 2004). Het geldtmet name voor de laag van direc-teuren van academies en diensten. Indeze functie werken op dit momenttwintig mannen en vier vrouwen. In

de managementlaag eronder is onge-veer een derde van de managers vanhet vrouwelijke geslacht. De laagdaaronder, die van leidinggevende,laat al een aantal jaren een bijnafifty-fifty verdeling zien, waarbij debalans dit jaar zelfs is doorgeslagennaar meer vrouwelijke dan manne-lijke leidinggevenden.

Valt de situatie bij Saxion mee? Jo-line Luitjens, manager Recruitment& Employability bij de Dienst HRM,denkt dat het beeld hier in vergelij-king met het bedrijfsleven inderdaadgunstiger is. “We voeren er vanuitHRM geen specifiek beleid op. Sekseis geen selectiecriterium. Het uit-gangspunt is dat de meest geschiktepersoon de baan krijgt, ongeacht ofhet een man of een vrouw is. Feit iswel dat er hier veel in overleg moge-lijk is, denk aan flexibele werktijdenen werken in deeltijd. Je kunt alsdocent bijvoorbeeld in de avond-uren lesgeven en je hebt natuurlijkde schoolvakanties. Maar randvoor-waarden alleen zijn niet voldoende.Vrouwen moeten het zelf ook wil-len. Ik vraag me wel eens af of eenonderwijsomgeving aantrekkelijk enuitdagend genoeg is voor vrouwenmet ambities. In de wervingscam-pagne die we de komende jaren voornieuw personeel gaan voeren, latenwe Saxion zien als een organisatiedie gericht is op de persoonlijke ont-wikkeling van haar personeel. Daarkan huidig en toekomstig vrouwelijkpersoneel haar voordeel mee doen.Maar dan moeten ze wel zelf metvoorstellen komen. Het komt nietvanzelf naar je toe.”

Marjan Weekhout, directeur van deAcademie Ruimtelijke Ontwikke-ling en Bouw (ROB) heeft nooiteen glazen plafond bij Saxion er-varen. “Het is maar net hoe je daarmee omgaat. Vrouwen hebben vaakeen meer afwachtende houding danmannen als het gaat om het creërenvan carrièrekansen. Je moet zelf opbepaalde momenten handelen als jeiets wil. Ik heb altijd een open en ac-tieve uitstraling gehad en dan weetmen je te vinden.” Erna Engelen, op-leidingscoördinator bij ToegepasteKunst & Techniek, is daar niet zo ze-ker van. “Ik was adjunct-directeur bijde Academie Bestuur en Organisatie(ABO) toen ik bij een reorganisatiebuiten de boot viel. Of dat aan mijncapaciteiten lag of aan het al dan nietaanwezig zijn van een glazen pla-fond, durf ik niet te zeggen. Ik hebaltijd het idee gehad dat ik wel ietszou kunnen betekenen in het man-nenbolwerk. Toch had ik uiteindelijkhet gevoel dat ik er niet doorheenkwam. Mannen richten zich op be-leid, processen en procedures. Vrou-wen zijn veel concreter bezig. Danpraat je al snel langs elkaar heen.”Men is het erover eens dat vrouwenop een andere manier leidinggevendan mannen. Marjan Weekhout: “Uitverschillende onderzoeken blijkt datmeer vrouwen in de top leidt tot eensuccesvoller organisatie. Vrouwenzijn evenwichtiger in besluitvormingen betrekken meer lagen bij het ne-men van beslissingen”. Erna Engelen:“Mannen horen zichzelf graag pratenen zijn bezig met het uitstippelenvan strategieën, vrouwen luisterenmeer naar wat er op de werkvloer

leeft”. Joline Luitjens voegt daaraantoe dat coachend en participerendleiderschap het meest effectief zijnom resultaten voor een organisatiete realiseren. “In de praktijk blijktdat multitaskende vrouwen verschil-lende leiderschapsrollen beter kun-nen combineren dan mannen dievaak op één rol focussen.”

Over de vraag of de vacature bij deRaad van Bestuur door een vrouwvervuld moet worden zijn de me-ningen verdeeld. Erna Engelen vindtvan wel: “Op die plek moet een on-dernemende vrouw met pit zitten. Ikverwacht overigens niet dat dit ge-beurt. Men kiest waarschijnlijk weervoor een politiek verantwoorde manmet veel beleidsbagage. Juist in eenonderwijsomgeving zou een vrouwin die positie een goede voorbeeld-functie voor onze studenten kunnen vervullen.” Joline Luitjens vindt hetniet noodzakelijk, maar zou het welleuk vinden als er weer een vrouwe-lijke bestuurder zou komen. VoorMarjan Weekhout is het geen issue.“Of het een man of vrouw is maaktmij niet uit, als degene maar compe-tent is voor de functie.” Een meningdie overigens wordt gedeeld in eenpoll die onlangs door Sax.nu is uit-gevoerd. 62 procent geeft daarin aandat het niet uitmaakt of de nieuwebestuurder man of vrouw is, als de-gene maar geschikt voor de functieis. Slechts acht procent vindt dat heteen vrouw zou moeten zijn.

Mariska van der Meer

ier dagen per week zou nogmogelijk zijn, maar dat is wel

het minimum. Bereikbaarheid enaanwezigheid zijn twee belangrijkevoorwaarden als je je werk als lei-dinggevende goed wilt doen. Ik ben

ook altijd kostwinner geweest. Ik hebeen zoon van zestien en een dochtervan achttien jaar. Mijn ex-man heeftvoor een groot deel overdag de op-vang van onze kinderen op zich geno-men. Of ik daar veel commentaar op

heb gehad? Waarom zou de opvangvan de kinderen alleen een taak voorvrouwen zijn? Ik ben niet gevoeligvoor wat mijn omgeving daaroverdenkt. Iedereen moet dat voor zich-zelf uitmaken. Het is inderdaad zodat er weinig vrouwen kiezen vooreen fulltime en/of leidinggevendebaan. Dat is wat mij betreft prima.Ik zie daar echter voor mezelf geenvoortrekkersrol in. Vrouwen zijngeëmancipeerd genoeg om zelf keu-zes te maken. Werken is geen heiligmoeten. Ik vind het wel jammer datik niet meer collega-vrouwen in mijnpositie tegenkom.”

ij heeft ons meegegeven dat we la-ter in staat moesten zijn voor onszelf

te zorgen. Daar werd bij mijn broer nogaan toegevoegd dat je dan ook het hoogstmogelijke moest proberen te bereiken. Ikben ooit begonnen met een rechtenstudie,maar die heb ik niet afgemaakt. Daarnaben ik een secretaresse-opleiding gaandoen. Dat werk bood me op den duur nietvoldoende uitdaging. Ik heb vervolgens eenaantal jaren als intercedente bij Randstadgewerkt. In die tijd kwam ik erachter dathet werkveld mens en arbeid me heel goedlag. Vandaar dat ik in deeltijd de opleidingPersoneel & Organisatie ben gaan doen. Namijn afstuderen heb ik eerst bij een grootindustrieel bedrijf als personeelsfunctiona-ris gewerkt. Dat was echt een mannenom-geving die niet bepaald vrouwvriendelijkis. Ik kon daar zelf wel goed tegen, maarik kan me voorstellen dat het andere vrou-

nlangs stond het onderwerp centraaltijdens een bijeenkomst van Studium

Generale over vrouwenempowerment. Tegast was dr. Kaouthar Darmoni, onder-zoekster Cultuur & Media aan de Univer-siteit van Amsterdam. Zij pleit ervoor datvrouwen op de werkvloer hun krachtenbundelen in plaats van de competitie metmannen aan te gaan.

Veel vrouwen lopen nu stuk op het infil-treren van het zogenaamde old-boys-net-work. Ze zouden hun energie beter kunnensteken in het opzetten van een fresh-girls-network. Dat gebeurt volgens Darmonionvoldoende omdat vrouwen niet solidair

k was superambitieus toen ik namijn opleiding Business Admini-

stration (BBA) bij Nijenrode aan deslag ging als sales- en marketingma-nager Benelux bij InWear. Ik had hetallemaal: een dik salaris,BMW van dezaak, veel reizen en trendy feestjes.Toen ik mijn eerste kind kreeg benik in eerste instantie vier dagen gaanwerken. Maar ik woonde in Zutphenen het bedrijf zat in Venlo. Dat isbijna niet te doen. Ik kon de dagendat ik werkte in Venlo overnachten,maar dat wil je natuurlijk niet als je

net een kind hebt. Daarna hebbenwe nog drie dagen Venlo en een dagthuiswerken geprobeerd. Verhuizenwas geen optie, aangezien mijn maneen eigen bedrijf heeft. Voordat ikeen burnout kreeg ben ik ermee ge-stopt. Via een buurman die destijdslesgaf bij de textielopleiding ben iktoen als docent bij Saxion begonnen.Al snel kwam ik erachter dat lesge-ven niet mijn ding is. Ik ben bij hetstagebureau terecht gekomen en vandaaruit gevraagd voor een functie alsadjunct-directeur bij de Academie

Bedrijfskunde en Ondernemen. Bijde herclustering van academies, eenpaar jaar geleden, ben ik buiten deboot gevallen. Daar heb ik het welmoeilijk mee gehad. Ik werk nu driedagen per week als opleidingscoör-dinator. Ik ben terug bij mijn oor-spronkelijke passie, de textiel, enben weer veel concreter bezig. Datgeeft eigenlijk meer voldoening danal dat beleidsgedoe. In de tussentijdheb ik nog twee kinderen gekregen.Al die jaren is Joke, onze vaste oppas,een geschenk uit de hemel geweest.Mijn man kan vanwege zijn bedrijfniet minder werken, die keuze heb-ben we ook samen gemaakt. Meerdan drie dagen werken red ik niet,maar ik had mijn werk voor geengoud willen missen. Het is wel eenszuur geweest, maar ik ben tevredenen in balans op deze plek.”

wen zou afschrikken. Sinds 2000 werk ikbij Saxion, waaronder een aantal jaren alsdirecteur van Strep. Ik heb twee dochtersvan elf en veertien jaar.Toen ze klein warenheb ik bewust minder gewerkt. Het werkhier bij Saxion heb ik altijd goed kunnencombineren met thuis. In het begin heb ikveel ’s avonds lesgegeven en voorbereidendwerk kon vaak vanuit huis. Een aantal jarenben ik zelfstandig coach, trainer en HRM-adviseur geweest. Als zelfstandige kun jezelf je tijd indelen. Naast mijn werk benik altijd actief bezig geweest met mijn ver-dere professionele ontwikkeling. Ik denkdat dit mede een voorwaarde voor succesis. Op dit moment werk ik fulltime en mijnman vier dagen per week. Dat gaat primain combinatie met ons gezin. Ik vind hetbelangrijk financieel onafhankelijk te zijn,die boodschap geef ik mijn dochters ookmee.”

met elkaar zijn.Vrouwen moeten af van hetidee dat ze mannelijk leiderschap moetenimiteren als ze hogerop willen komen. Inplaats daarvan zouden ze een eigen vrou-welijk beeld van leiderschap moeten ont-wikkelen. Beide leiderschapsstijlen kunnenelkaar dan aanvullen in plaats van becon-curreren. Ook mannen hebben er belangbij dat vrouwen deuren openen. Om vanelkaar te leren, maar ook om mogelijkhe-den voor werken in deeltijd bespreekbaarte maken. Er zijn genoeg mannen die besteen stapje terug willen doen om thuis eendeel van de taken voor hun rekening te ne-men. Maar dat is voorlopig nog een taboe,zeker in het bedrijfsleven.

Maar liefst acht GB geheugen heeft deze jongstetelg van de Sony en Ericsson combinatie. Dat biedt

ruimte voor ruim 8.000 nummers. Ook maaktdeze telefoon, á la IPod, gebruik van een touch-screen zodat je gemakkelijk muziek kunt zoeken

en kunt bladeren in de verschillende albums.Ook het sms’en is gemakkelijker gemaakt. Je kuntmet een stylus, of de achterkant van je nagel, een

letter schrijven op het scherm en het verschijntmeteen in digitale vorm in je sms’je. Tegenwoordig

schrijf je je sms’jes gewoon. Ook een ingebouwdecamera kan niet meer ontbre-

ken in de mobiele telefoons.Een 3.2 megapixel camera

siert deze telefoon, waarmeeje uiteraard ook video’s kunt

schieten. Sony Ericsson speeltgoed in op de nieuwe hype intelefoonwereld, mobiel inter-net. Er zit dan ook standaard

een browser op om lekkeroveral te kunnen surfen op

het web. Liefhebbers moetennog even geduld hebben. Deprijs is evenals de releaseda-

tum nog niet bekend.

(TS)

“Eigenlijk nooit, behalve wanneer ik hem echt nodig heb. Dan bezwijkt hij en toont de eerste dag geen tekenvan leven meer. Zo had ik twee weken geleden een tentamen en ik was al een beetje laat, dus ik trapte snelmijn brommertje aan… maar die bewoog zelfs niet. Of als hij het wel doet, dan is hij soms zo traag dat ikbeter kan gaan lopen.”

“Rijden op een brommertje is typisch iets voor pubers, die naar de middelbare school gaan, maar dat kan me nietzoveel schelen. Hij kan het prima vinden met de andere brommertjes in de stalling en ik vind het ook wel stoer:brommend richting school en ondertussen fris wakker worden in de buitenlucht!”

“Frankrijk! Mijn brommertje was toen nog van mijn vriend - puffend met 25 kilometer per uur over kleine weg-getjes richting het zuiden. We hebben er vier dagen over gedaan. Toen we er waren hebben we twee dagen metde voeten in de modder op de camping gestaan. We zijn daarna maar weer naar huis gegaan, waarbij mijn eigenbrommertje het begaf. Niet mijn meest succesvolle vakantie dus..”(EW)

1. Os Tchutchucos maakt in Brazilië’s populairstesoort muziek Baile Funk. Zijn nummer ChapaQuente is geweldig. Lage beats (mijn lieve-lingsbeat) en een mooi gebrachte tekst. Hetgeeft me energie; een tropisch gevoel.

2. Ziggy Marley’s nummer Good Old Daysdoet me, zoals de titel al aangeeft,denken aan de goede oude dagen. Hetreggae nummer ontspant me volledig als ikdruk ben – iedere dag na school dus.

3. Dirty House van Vato Gonzalez is de perfec-te oppepper wanneer ik rustige muziek zatben. Het is heerlijke muziek waarin housegecombineerd wordt met Zuid-Amerikaanseritmes.

4. Mestre Barrao maakt de perfecte Capoeiramuziek. Op het nummer Mundo Enganadoroefen ik nog steeds regelmatig voordat ik naar deechte training ga – deze muziek helpt me concen-treren.

5. Expedition’s Akira, van de cd Future Sounds OfMexico is een drum and base nummer dat ik allang niet mee gehoord had, maar waar ik weernaar ben gaan luisteren toen een klasgenoot hetme liet horen. Een nummer om helemaal bij loste gaan!

(EW)

Frituur of stevige wok(met zonnebloem olie – 1 liter)KeukenmachineKikkererwtenBloemKruiden als bijv. zout peper, komijnzaad, kerriePaar knoflook tenenUi of paar bosuitjesPita, Turks of gewoon lekker broodSlaTomaat (in partjes)Komkommer (in partjes)

Kook de kikkererwten in ongeveer 45 minuten zacht - tijdens het koken kanje de sla, tomaten en komkommer klaar maken voor het broodje - na hetkoken doe je de kikkererwten, ui, knoflook en de kruiden in de keukenma-chine (voor een fijne falafel zet je de keukenmachine natuurlijk wat langeraan). Maak nu van het mengsel balletjes van ongeveer twee centimeter dik.Gebruik een plank met daarop wat bloem en begin te kneden, rollen,en drukken. Als het mengsel te droog is, kan je erwat water overheen sprenkelen. Voor de bestefalafel: goed en stevig kneden. Vul de wok metde olijfolie en laat het opwarmen. Laat deballetjes langzaam in de olie zakken en frituurze kort! Probeer het eerst even met tweeballetjes, want te lang of te kort friturenis niet lekker. Direct daarna serveren ophet opgeleukte broodje. Eet smakelijk!(EW)

•

••••••••••

“Maar veel langer zal het niet worden. De werksfeer begint door struc-turele wijzigingen – waar ik verder niks over mag vertellen – zijn waardete verliezen. Eerder was het veel gezelliger – één grote familie van 1.200mensen die samen de klanten van KPN telefonisch helpen bij proble-men. Ik werk namelijk bij de afdeling Multiplay helpdesk, die helpt bijproblemen met telefonie, internet en games van KPN.

Maar ik heb wel veel geleerd. Als ikniet aan de telefoon hang, help ikbij het opleiden van nieuwe mede-werkers. Onze gesprekken verlopennamelijk volgens een strak schema,wat ik persoonlijk erg goed vind.Ook worden ze een beetje voor-bereid op boze klanten – waar ergenoeg van bellen. Een paar van mijncollega’s zijn wel eens huilend dewerkvloer afgerend omdat ze met dedood bedreigd waren. Maar gelukkigrekent de KPN daar snel mee af: dezeklanten kunnen op zoek naar eennieuwe aanbieder.”(EW)

“Thuis zijn we altijd erg gastvrij. Als iemand mee wil eten of wil blijven slapen, dan kan dat. De meesteNederlandse families waarbij ik kom hebben dat niet, daar moet alles volgens een vooraf gepland lijstje.Het is een beetje zoals ‘maar één koekje hoor, het is geen zondag.’”

“Veel kinderen krijgen überhaupt geen onderwijs, die moeten gewoon werken. Je krijgt niet zoals hiereen beurs of kinderbijslag om te kunnen studeren, maar alles moet zelf betaald worden. Ook zijn er weinigbetaalbare overheidsscholen; de meeste scholen zijn van particulieren en daardoor onbetaalbaar.”

“Ik ben Nederlands, dus ik voel me niet anders. Maar anderen vinden dat soms wel. Zo heb ik in mijn jeugd een tijdin Boekelo gewoond en daar vinden ze mensen die er niet helemaal Nederlands uitzien blijkbaar vreemd. Na hettennissen liep ik namelijk langs een balkon: ‘Wonen hier nu ook al donkere mensen?’ Het is jammer dat sommigener nog zo over denken, maar verder heb ik er weinig last van.”(EW)

SamsungU600

€0

Bij ons hebben studenten meervoordeel!

En ook nog:• Betalen als je stufi

binnen is

• Je abonnement pauzerenals je voor studie/stage naar het buitenland gaat

Nu een 2-jarig Hi €20Abonnement voor maar €16

per maand

Ga voor het voordelige Hi Studentenabonnement naar de Hi Winkel, hi.nl/studenten of bel 0800-0346

Kijk op hi.nl/studenten

Ja,ik wil een

baantjeen ik ben

handigmet

computersBij OGD werken ruim 500

studenten en afgestudeerden.Solliciteer online of bel voor

een (bij)baan in de ICT.

053-4327750 info@ogd.nl www.ogd.nl

Delft Amsterdam UtrechtEindhoven Enschede

Business Meeting Twente vindt plaats in het Expo Center te Hengeloen is het evenement voor ondernemers, managers en bestuurders diezich richten op Twente, Oost-Gelderland en de Euregio. Dit is eenideale gelegenheid voor jou als toekomstige werknemer om jezelf tepresenteren of je te oriënteren op het aanbod van bedrijven in zake-lijk Oost- Nederland. De beurs heeft trouwens een extra dimensiedoor de toevoeging van interactieve kennissessies en lezingen. Dezesessies worden verzorgd door topondernemers en specialisten, diehun sporen in ondernemend Nederland ruimschoots verdiend heb-ben. Er is een divers programma, een beursdeel met allerlei standsen een netwerkcafé. Kijk voor het programma of meer informatie opwww.businessmeeting-twente.nl. (NT)

Nadat rapper Raymzter, bekend van de hit ‘Kutmarokkanen’, fluitist,componist en muzikale wereldreiziger Chris Hinze benaderde voorzijn nieuwe single ‘Vechten op het schoolplein’, klikte het meteen.Zo goed, dat verdere samenwerking niet kon uitblijven tussen dezetwee. Samen met de veelzijdige Marokkaansezangeres Rajae el Mouhandizen ‘The Band’ werd de concert-tournee ‘Serieuzere Zaken’ alsnel een feit. Lekkere, swin-gende rap- jazz-hiphop, ver-pakt in een politiek/sociaalgeëngageerd jasje, van tweebevlogen muzikanten. (NT)

Deze comedian en presentator is bekend van de TV-programma’ sRaymann is laat en van de Comedy Factory. Hij tourt op dit momentdoor het land met zijn eigen theaterprogramma, getiteld: Nummer13866. Een nummertje trekken, een nummertje maken, een num-mertje zijn… Tegenwoordig bepalen nummers ons leven. Zondersofi-nummer bestaat een mens bijvoorbeeld niet. Sloeg men in hetstenen tijdperk de aanstaande bruid met een knots de schedel in, nuvragen wij een meisje om haar nummer. Jörgen Raymann, tijdens de

wiskundelessen regelmatig op zijn nummer gezet, beant-woordt in ‘Nummer 13866’ vragen als: ‘wat is de zin vanhet leven?’ en ‘Wat is de wortel uit zeven?’. Na zijn odeaan het rood-wit-blauw in zijn vorige programma ‘InHolland staat mijn huis’, presenteert hij nu een avondjenumerologie à la Raymann. Bureau Sport & Cultuurbiedt ook regelmatig kaarten met korting. Kijk opwww.saxion.nl/extra. (NT)

DVE is een dynamisch en gezellig koor dat nu al ruim 30 jaar bestaat. Hetis een klassiek studentenkoor wat uitdagend en weinig gehoord repertoireuitvoert uit verschillende perioden, met soms een uitstapje naar het lichtererepertoire. Kortom het wordt zó samengesteld, dat er voor iedereen wel watleuks is. Zo zingen ze bijvoorbeeld muziek uit de Renaissance, de Romantiek,maar ook uit de moderne tijd. In veel gevallen is het programma a-capella(d.w.z. zonder instrumentale begeleiding). Er zijn geen strenge eisen om lidte kunnen worden van DVE. Je hoeft nog geen noten te kunnen lezen, bijnaalle nieuwkomers komen als leek binnen. Lijkt het je leuk? Geïnteresseerdenkunnen vrijblijvend een keer langskomen. Elke woensdagavond wordt gere-peteerd van 19.45 uur tot 22.00 uur, in de Audiozaal in de Vrijhof op decampus. Wil je meer informatie, dan kun je een mailtje sturen naar bestuur@dve.utwente.nl, of je kunt op de website kijken, www.dve.utwente.nl (NT)

Op 16 november aanstaande treedt Stevie Ann op met als supportNorman Kapoyos & the Swinging Mood Orchestra. Het gaat goed metStevie Ann. Al op jonge leeftijd speelde ze piano, die ze op haar veertien-de verruilde voor een gitaar en een blocnote. Haar muziek is toegankelijkvoor een breed publiek. Haar debuutplaat was een overweldigend suc-ces. Ze won een Essent Award én een Zilveren Harp. Onlangs bracht zehaar tweede album uit: het hartverwarmende Closer to the Heart. Hetvoorprogramma wordt verzorgd door Norman Kapoyos & The SwingingMood Orchestra. De band maakt een hedendaagse mix van traditioneleen experimentele pop. Het vertrekpunt daarbij blijft het aloude ambachtvan singer/songwriter. Het resultaat: toegankelijke, hitgevoelige pop-liedjes met een niet-alledaagse twist. Ann treedt op in de popzaal vanPodium en Filmtheater Gigant aan de Nieuwstraat in Apeldoorn. Kijkvoor meer informatie op www.gigant.nl. (NT)

Elke week stelt Sax.nu alle leuke uitgaanstips injouw regio voor jou samen. Kijk voor jouw uitjesin de omgeving van de studentensteden Enschede,Deventer en Apeldoorn op www.sax.nu. Klik op hetmenuknop Agenda of ga naar het snelmenu aan derechterkant en je ziet alle evenementen, concerten,lezingen en tips. (NT)

Wist je dat je als student een last-minute korting krijgt op vertoon vanje studentenpas op niet uitverkochte voorstellingen of concerten in deTwentse Schouwburg, Muziekcentrum Enschede en de Grote Kerk!Kom 45 minuten voor aanvang naar de kassa en je koopt het kaartje voorde helft van het geld. Kijk voor een overzicht van alle theatervoorstellin-gen en concerten én het online bestellen van kaarten op de site. (NT)

Femke zat al een poosje voldaanglimlachend in het dubbeldikke num-mer van Opzij te lezen. Af en toe namze een slok uit haar glas met versgeperst sinaasappelsap en mompeldeze, instemmend knikkend met haarhoofd: “Wat zijn de meeste mannentoch eigenlijk verschrikkelijk brute, on-geëmancipeerde plurken. En wat kosthet de feministen toch altijd weer bizarveel moeite om hun macho te verande-ren in een wacho”. “Wat lees je”, vroegCindy Aanstoot die met een vette gaapde gezamenlijke woonkamer van hetstudentenhuis Walstraat negen bin-nenstrompelde. “Zo, lekker aan de boe-mel geweest”, plaagde Femke. “Hunkiescoren in kroeg? Ik hoop toch écht datje niet wéér zo’n kansloze kneus in de

sociëteit heb opgescharreld voor eenone-night stand. Volgens mij heeft diestudentenvereniging van je nog am-per honderd leden van wie hooguit dehelft mét lid. Ik kan me niet voorstel-len dat er nog één ouderejaars wipneusrondloopt die ik hier ’s morgens vroegniét uit onze douche naar je kamerheb moeten terugjagen. Gedraag jetoch eens wat meer geëmancipeerd enlaat die kerels voor je kruipen voor jeer hup het nest mee induikt. En zuipniet zoveel. Je ziet er uit als Paris Hil-ton die net een week in de petoet heeftgezeten.” “Effe dimmen en zeur niet zo,stijve muts. Ik dacht dat we het watemancipatie betreft hier in huis bestflex voor elkaar hebben, is het niet? Jijligt daar een sapje te scoren met ‘re-

tro-Dolle-Mina-lectuur’ op je schoot, ikslaap mijn roes uit tot het weer borrel-tijd is en de kerels staan in de keukente koken. Wat wil je nog meer?”

Femke moest Cindy gelijk geven. Zekernu sinds afgelopen zomer de nieuwehuisregeling was ingevoerd: de man-nen zorgen elke dag voor ‘een een-voudige, doch voedzame maaltijd’, demeiden doen de andere huishoudelijkeklusjes. Waarbij er om het haarvrijhouden van het doucheputje en hetverwijderen van slipsporen in de wcgeloot wordt onder de dames én deheren. Dat compromis hadden ze óóknog eens uit het vuur gesleept. Einde-lijk waren ze daarmee van het gezeurover corveebeurten af. Want vooral deheren namen het niet zo nauw met dehygiënische normen. Eten vonden zedaarentegen des te belangrijker.“Hi, Femke, you’r lookin’ happy! Ha-ving fun?” Het Zambiaanse blijhoofdKenneth Kawambwa kwam met eentas vol verse groenten de woonkamerbinnenstruikelen. “Ja, ik constateerdenet hoe geweldig emancipatorisch ver-antwoord onze nieuwe eet- en schoon-maakregeling is.” “Indeed, life is fun”,juichte Kenneth niet begrijpend, terwijlhij met zijn paksoi, peen en prei naarde keuken verdween.

Een kwartiertje later - Wouter Proostklopte nog maar eens een extra flesje

Westmalle Tripel door de te dikkekaasfonduesaus stormde Femke roodaangelopen de dampende keukenbinnen: “Moet je lezen wat hier inde Opzij staat! Neemt uw modernemeezorgende partner relatief vaakde boodschappen en het koken voorzijn rekening, denk dan niet dat hijgeweldig geëmancipeerd is. Van alledagelijks terugkerende huishoudelijkebeslommeringen zijn boodschappendoen en kokkerellen toch wel de takenmet de hoogste controle factor. Degenedie kookt heeft meestal grote invloed opkeuze, bereidingswijze en tijdstip vande maaltijd. Je kunt veel meer creativi-teit en variatie leggen in het verzorgenvan een diner, dan in het doen van dewas of het dweilen van de keukenvloer.Bovendien levert koken veel meer di-rect uitgesproken waardering op. Juisthet eentonige en weinig creatieve werkleidt vaak tot stress. Mannen nemenpas op een eerlijke manier deel aanhet huishouden als ze ook deze klusjesvoor hun rekening nemen.”Het duurde even voordat Femke weerop adem was. Wouter maakte snel vande gelegenheid gebruik: “Mooi, hieris de garde. Er hoeft alleen nog maarknoflook door de saus. Ik zal de ande-ren roepen dan kunnen we eten.”Met een sprongetje stond hij onder detrap: “Hé Jelle, Mikel, drinken we eenbiertje samen? Op de meiden: die doenweer mee met koken.”

De politie zoekt hbo’ ers en wo’ ers.

Kijk op www.kombijdepolitie.nl<< WAAKZAAM EN DIENSTBAAR >>

Hoogopgeleid en de ambitie om de buurt veiliger en leefbaarder te maken:dat is het signalement van de mensen die we zoeken. Voldoe je aan die ken-merken? Dan kun jij je ambities waarmaken bij de politie. Bijvoorbeeld dooreen politieteam te leiden, rechercheonderzoek te doen of beleidsadvies tegeven. Met elke studierichting maak je kans op een baan bij de politie. Je

kunt intern worden opgeleid tot recherchekundige en meewerken aan deopsporing en vervolging van verdachten. Je kunt kiezen voor een uniform-functie en leiding geven aan een operationeel team. En zo kun je nog veelmeer kanten op. Bijvoorbeeld in ICT, communicatie en managementadvies.Met of zonder opleidingstraject. Met of zonder uniform.

When school begins in September,the queue at the information desk ofthe International Office seems neverending. It is a busy time for the em-ployees of that Saxion department.However, it is not the busiest time

of the year. “During the summer,when most Saxion offices are empty,we work our butts off”, says FemkeMaarschalkerweerd. “A lot of inter-national students apply to Saxionduring that time of year and we try

to get all e-mail and student paperwork done as quickly as possible.”

Before the students can be admitted,they have to do a lot of work too:they need to complete their dossiers,

containing pictures, diplomas, certi-ficates of their proficiency in English,passport copies and green card ap-plications. “Sometimes it takes yearsbefore a student will actually comeand study at Saxion, because all theforms need to be checked to ensurethey’re not forged. Diplomas some-times need to be checked by Nuffic(the Netherlands organisation forinternational cooperation in highereducation, ed.) to see if the level ofthe student’s previous education ishigh enough to study at Saxion”, saysMs Maarschalkerweerd.

This summer the International Of-fice dealt with over a thousand ap-plicants. Only one hundred of themactually came to Saxion. Dossiers

need to be complete before the ap-plicant enters the next stage. Afterall documents have been collectedand approved, it is time to pay the

fee. “Another moment when a lotof international students realize itis not possible for them to come toSaxion”, says Marlies Vrielink, mana-ger of the office.

“Sometimes it is really hard for themto understand how the process worksand why they are rejected”, adds MsMaarschalkerweerd. “We even getpleas for help in our e-mails. That’ssomething that’s really hard to dealwith. However, the atmosphereamong students who do arrive is fan-tastic. Sometimes I recognize a facefrom the photo on the dossier. Thisyear an African student, who applieda couple of years ago, was pleasantlysurprised when I introduced myself.He was so grateful for all the help I‘dgiven him in dozens of e-mails wehad exchanged. That’s what makesit worthwhile.”

Arriving at Saxion. More than a do-zen students from abroad are waitingin the queue at the front desk amongpiles of suitcases. The staff of the In-

ternational Office help them fill in afew more forms, because they needto register at City Hall and get an X-ray at a health clinic to make surethere are no signs of tuberculosis.

Employees of the International Of-fice work from peak to peak. Sum-mer: applications, September: ar-rivals, December: return tickets forgreen cards, February: Preparatorysemester course. At the end of theschool year some international stu-dents return to their own countriesafter having stayed in the Nether-lands sometimes for several years.Ms Maarschalkerweerd: “It’s alwayssad to see them leave. I keep intouch with some of them, becauseI sometimes met them after workfor a drink.” “Some of our colleagueswere invited to a wedding of an in-ternational student and went to visithim”, adds Ms Vrielink. “So it’s notalways goodbye.”

Wendy van Til and Hannie Schipper

After Research Methodology lectu-res visited the Deventer historicalmuseum and Toy Museum with myfriends. Liked ancient and historicalthings exhibited there. Went shop-ping afterwards. Spent a lot of mo-ney on beautiful jacket for winterseason. Jaaa, in Netherlands, clothesare expensive.After that went roundcity centre, ate ice-cream and visitedsome old quarter in Deventer. It wasamazing.

My friends and I organized specialbirthday dinner for another friend,cooked together. Made some special Yemeni food: soup made of milk,yogurt, flour and premium spices,followed by dish of rice, meat and

vegetables, which they liked. Talkedand enjoyed company.

Went to school early for group mee-ting for International Master Pro-gramme. Group has worked hardsince last month. Later on, met oursupervisor who gave us useful in-formation to improve our research.Then went home, worked on reportuntil 3 a.m. next day.

Today last day of Ramadan monthwhen all Moslems have to fast allday. Ramadan fantastic and usefulmonth. Love it so much because itteaches us lots of good things, likehow many poor people feel hungryand we have to help them. Also tea-

ches about health: as we eat everyday, stomachs need to take periodof rest. Just some advantages of thisfantastic month.Went to university to give groupmembers some information becauseof my absence tomorrow on accountof Eid Alfeter. Eid Alfeter means bigcelebration after period of fastinghas ended. All Moslem people ce-lebrate and enjoy this day together.Everyone has to visit family, ex-change gifts, wear new clothes, eatmuch chocolate and sweets (Reallymiss my family so much).

Woke up very early to go to theHague with friends and met otherMoslems in mosque. Prayed and li-stened to speech from imam. After

that wished each other good EidAlfeter. Joined other friends to havedinner in Indonesian Embassy. Foodwas very delicious. Then had lookaround the city and did some shop-ping.

With friends, went to Amsterdamfor the first time. Very beautiful city,huge but noisy. Prefer Deventer, asmuch quieter town with friendlypeople. Visited VAN GOGH mu-seum, which has collection of morethan 200 paintings, some of whichvery famous masterpieces, especiallySunflowers of 1889.

Very tired, Preferred to sleep andrest.

n voor hen die geen idee hebbenvan ambtelijke organisaties: een

Directeur Generaal (een DG in jar-gon) is een absolute topambtenaar,zó belangrijk dat die wordt voorge-dragen door de minister van Binnen-landse Zaken (Guusje ter Horst insamenwerking met VROM-ministerCramer) en dat het kabinet de be-noeming moet goedkeuren. “Nee, zehebben me niet aangenomen omdatik milieukundige ben.” Saskia Bor-gers belandde op allerlei lijstjes vanheadhunters dankzij haar werk alsgemeentesecretaris van Purmerend,waar ze binnen twee jaar het ambte-narenkorps wist om te turnen in eenklantgerichte, integrale en lerendeorganisatie. Dat leverde haar een no-minatie op (en helaas voor haar nietmeer dan dat) voor overheidsmana-ger 2006.Dat ze als milieukundige gemeente-secretaris werd, was trouwens al ergbijzonder. Een niet-Haags vrouwen-gezicht in de top van een departe-ment waar ook een vrouw de scepterzwaait. Niet toevallig? Ze had kwaadkunnen worden over deze aantij-ging van positieve discriminatie. “Ikben niet aangenomen omdat ik eenvrouw ben, ik ben ook niet aangeno-men omdat de minster een vrouw is.Maakt het uit of ik een man of eenvrouw ben? Ja, dat maakt wel eenverschil en dat is maar goed ook,want mannen hebben andere kwa-liteiten dan vrouwen en beiden zijnokay.”

Waarom ze wel is aangenomen bijVROM, kan kort worden samenge-vat. In de groeikern Purmerend heeftde afgelopen decennia de focus ge-legen op bouwen: het Noord-Hol-landse dorpje met 750 mensen werdeen stad van 80.000 inwoners. Hetbestuurlijke model moest daaromop de schop: er werd nadrukkelijkgekozen voor scheiding van machtentussen bestuur (college B&W) en uit-

voeringsorganisatie onder leiding vaneen directeur (Borgers). Zij maaktevooral indruk vanwege de wijzewaarop zij dat proces begeleidde,want de meeste gemeenten nemenwel vijf of zes jaar de tijd voor zo’nveranderingsproces. Borgers werktonorthodox als dat nodig is. Zo no-digde zij een ‘spion’ uit om rond tekijken en het veranderingsproces tebecommentariëren. En ze stuurde deambtenaren de straat op om met bur-gers en bedrijven te praten over watbeter kon. Maar Borgers huurde ookeen paar keer een huisje op de hei afom met tachtig man van verschillen-de afdelingen een integraal werkplanop te tuigen. Om begrip voor elkaarte krijgen heeft ze aan jobrotationgedaan. Zo was Borgers een dag vuil-nisvrouw, brandweervrouw en lidvan de plantsoenendienst.

Voor Purmerend werkte Borgersruim vijf jaar voor de provincieZuid-Holland, onder meer als hoofdvan het stafbureau van de directieGroen, Water en Milieu en als hoofdvan het bureau Projecten Ruimte-lijke Ontwikkeling. Daarvoor werkteze bij de gemeente Hoorn en wasgedetacheerd bij de regio West-Fries-land. Haar werkomgeving was veelaleen mannenwereld. “Ik weet niet wateen mannenwereld is, want als ik erbij zit, is het geen mannenwereldmeer.” Ze was in managementteamswel vaak de enige vrouw. “Jammer,een man is meer doelgericht en eenvrouw neemt in haar weg naar dat

doel ook de details mee die er vaaktoe doen.” Waar ik als man omzich-tig de vrouw Borgers interview, iszij erg duidelijk. “Ik heb geen kin-deren, maar aan mij hebben ze datook nog nooit gevraagd.” Je wordtniet anders bejegend door collega’somdat je een jonge vrouw bent?“Nee.” Geen seksisme, geen toespe-lingen? “Nog nooit. Kijk, je moet weleen beetje zelfspot hebben. Kritischzijn op jezelf en niet al te bezorgddoor het leven gaan. Ik heb een beet-je een lichte tred.”

Het is in de ogen van Borgers eengemiste kans dat weinig vrouwen optopposities zitten. “Vrouwen kunnenwel twee dingen tegelijk doen. Dusdaarom kunnen ze een zorgtaak heelgoed combineren met werken. Veel

organisaties vinden het not done dater deeltijd wordt gewerkt. Veel meervrouwen zouden in deeltijd moetengaan werken. We moeten niet zomoeilijk doen. Wij hadden afgelopenweek spoedberaad; de enige vrouwe-lijke manager die ik in mijn team hebdie zegt ‘ik kom, maar ik neem mijnkind mee’. Prima.Een goede managerkan ook spontane zaken regelen.”De pijn zit bij de vrouwen en de Ne-derlandse cultuur. “Vrouwen komenminder in aanmerking voor topfunc-ties omdat er een gat in hun carrièrezit; ze raken zwanger en dan stoppenze met werken. Vrouwen met kinde-ren kunnen een topfunctie combi-neren als je er flexibel mee omgaat.

Er wordt niet voor buitenschoolseopvang gekozen, want dat vindt deomgeving niet goed, dan ben je geengoede moeder.”

“Je komt nergens als je niet jezelfbent; dat lijkt een heel gemakkelijkeuitspraak, maar dat is het niet. Als lei-dinggevende ben je kwetsbaar. Ik zitop een zichtbare plek, mensen zien

‘Je komt nergens als je niet jezelf bent’

wie en wat ik ben, waar ik last vanheb, waar ik lol van heb, waar ik doorgeïnspireerd raak en dat nodigt ande-ren ook uit om zichzelf te laten zien.Mensen willen weten wat hun taak is,ze zijn op zoek naar helderheid. Ik benin staat om resultaten te halen met deinspiratie van andere mensen. Ik vindhet enorm leuk om eruit te halen water inzit. Ik leg de lat altijd erg hoog.Als gezegd wordt dat iets niet kan,dan denk ik altijd het kan wel, hetgaat om de prioriteit. Slagvaardigheiden zorgvuldigheid kunnen heel goedsamen. Ik gebruik termen als pro-bleem of dilemma nooit. Daar krijgik een energielek van.” Haar slechtsteeigenschap? “Ik ben ongeduldig.”

Op het lijstje van Borgers voor dekomende vier jaar staat een aantalspeerpunten van minister Cramerdie zij toch wel graag gerealiseerdziet, zoals het programma ‘schoonen zuinig’ alsook het programma‘duurzaam inkopen’, wat directconsequenties heeft voor het in-koopbeleid van andere overheden.“En het programma ‘luchtkwaliteit’,het lobbytraject richting Europa, omde luchtkwaliteit te realiseren dieEuropa van ons verlangt. Daar staatde minister mee in de spotlights, ikvoel me daar heel verantwoordelijkvoor.” Al deze programma’s moetenuitgevoerd worden met minder men-

sen, want er ligt ook nog een heteaardappel op het bord van Borgersom ongeveer twintig procent vande zeshonderd medewerkers (circavierhonderd fte’s) van het directo-raat-generaal Milieu te laten afvloei-en. “Daar heb ik wel een aantal jaarvoor om dat via natuurlijk verloop telaten gebeuren, maar ik zal zo hieren daar een besluit moeten nemenom een taak minder te doen of eenandere taak anders op te pakken.Ik ben nu de organisatie aan hetbewust maken van die eigen stap-pen die gezet moeten worden,want tot op heden is er heel veelgepraat, maar nog geen resultaat ge-boekt.”

Het is begonnen in Deventer, met destudie Milieucommunicatie. Borgersherinnert: “De boerenzonen gingenin die tijd, zo’n twintig jaar geledennaar Larensteijn om later het bedrijfover te nemen. Meisjes gingen toege-paste huishoudwetenschappen stu-deren aan Rollecate. Toen bleek dattoegepaste huishoudwetenschappenook veel raakvlakken had met demilieuomgeving, daarna kwam eenafsplitsing”. Borgers was van de laat-ste lichting ingenieurs van Rollecatevoordat het in de RijkshogeschoolIJselland en daarna Saxion opging.

Jan Medendorp

n 2020 telt Nederland naar schat-ting 350.000 dementerenden. Toch

is de aandacht voor dementie pas delaatste jaren toegenomen. Bijna altijdgaat het dan om veiligheid. Technolo-gische toepassingen voor het welzijnvan deze groep ontbreken nagenoeg.Toch zijn er veel technologische ont-wikkelingen die zorgaanbieders alsCarint, maar ook ziekenhuizen enrevalidatiecentra, zouden kunnen ge-bruiken, maar die om wat voor redendan ook nu nog op de plank blijvenliggen. Niet dat allerlei taken plotsmoeten worden overgenomen door

de elektronica, want het verlenen vanzorg blijft uiteindelijk altijd mensen-werk. Maar ook de bestaande zorgkan een steun in de rug in de vormvan technologische toepassingen goedgebruiken.

Het Saxion Kenniscentrum Zorg Wel-zijn & Technologie is nauw betrokkenbij de experimentele woonproef vanCarint. “Zorginstellingen lopen tegeneen probleem aan, hebben wel eenidee over een mogelijke oplossing,maar slagen er vaak niet in om dathanden en voeten te geven”, maakt

Frits Oosterveld duidelijk. Hij is lectorFysiotherapie en Paramedische beroe-pen en in die functie één van de initia-tiefnemers van het Kenniscentrum énhet samenwerkingsverband ZorgXceldat hieruit is ontstaan. “Wij hebbenbij Saxion en bij het ontwerpbureauIndes, waarmee we samenwerken, dekennis en de mogelijkheid om situa-ties in de zorg te simuleren. Zo kun-nen we in de praktijk zien waar eengehandicapte of oudere mee te ma-ken heeft en hoe je daar iets aan kuntdoen. We onderzoeken wat er op datgebied al is ontwikkeld en we komen

met verbeterscenario’s. Want alleendoor een goede methodiek kunnen in-novaties in de zorg écht slagen.”

Bij Carint wordt inmiddels ook geëx-perimenteerd met nieuwe techniekenom het welzijn op een andere manieraan te bieden en nieuwe elektroni-casnufjes bruikbaar te maken voor de-menterenden. “Deze mensen drukkenniet zelf op de knop om iets in gangte zetten. Je moet er dus voor zorgendat dingen op een passieve maniergeactiveerd worden, bijvoorbeeld alsiemand ergens langs loopt. Ook tech-nieken voor geluidsherkenning biedeneen nieuw perspectief. Als iemandtien minuten lang ligt te roepen ofop een andere manier onrustig is, gaathet bed bijvoorbeeld wiegen zodat debewoner rustiger wordt. Wanneer jeiemand geleidelijk wakker wilt latenworden, zou je dat met rustige muziekkunnen doen, voordat de verzorgendeeen half uur later met de waslap langskomt.”Bij Carint is men enthousiast over desamenwerkingmethetKenniscentrumvan Saxion en Indes. “We willen onzecliënten iets extra’s bieden, waarbij zehet idee krijgen dat ze zelf iets doen.Als de woonproef begin volgend jaarvan start gaat moet ook de pilot metelektronische welzijnssnufjes gaanlopen. Wij denken dat het lukt. Hetzijn bestaande technieken die relatiefmakkelijk toepasbaar te maken zijnvoor onze doelgroep.”Het experiment met ZorgXcel zal ineen volgende fase waarschijnlijk ookvoordelen opleveren voor een veelgrotere groep dementerenden dan inDe Stoevelaar alléén. Slechts vijf tottien procent van de dementerendenwoont in een verpleeghuis. Dus zul-len de technieken die nu voor Carintworden ontwikkeld ook toepasbaargemaakt worden voor gebruik doorouderen die thuis blijven wonen.Wantzo lang mogelijk in de vertrouwdeomgeving oud kunnen worden, dat istoch het doel waarnaar zowel de zorg-verleners als de senioren zélf streven.

Harry van Stratum

et Innovatieplatform Twenteheeft onlangs in totaal 1,25

miljoen euro beschikbaar gesteldvoor vernieuwingen in de gezond-heidszorg. Het geld wordt binnendit innovatieloket voor bedrijvenen zorgorganisaties besteed aan tienprojecten. Het woonexperiment bijCarint voor dementerende ouderenis één van de projecten.

Andere initiatieven zijn de projec-ten Hartfalen’ en ‘Diabetes’, de tele-

sleutel voor thuiszorgmedewerkersen ‘Wassen in de Zorg’. “Eerst heettedit project ‘Wassen zonder water’,maar dat bleek geen goede naamte zijn voor dit innovatieve productwaarmee patiënten aan bed goeden efficiënt gewassen kunnen wor-den zonder dat er water aan te paskomt. Een vondst die door de markttot nu toe slecht wordt opgepikt.Waarschijnlijk vanwege emotioneleen financiële bezwaren die zorgver-leners en patiënten hebben”, maak

mede-initiatiefnemer van ZorgXcellector Frits Oosterveld duidelijk.“Dat probleem proberen we in deZorgXcelmethodiek te tackelen.Een soortgelijk probleem doet zichvoor met de Carelift, een in hoogteverstelbare matras die door Indes isontwikkeld. Dit prijswinnende ont-werp is met veel applaus ontvangen,maar wil nog maar niet landen inde zorgsector, die zichzelf, zoals jebij de Saxion Kennisdagen kon ho-ren, nogal conservatief noemt. Juist

daarom proberen we als Kenniscen-trum expertise te bundelen en par-tijen bij elkaar te brengen.

De Saxion Kennisdagen zijn daar-van een goed voorbeeld. Verte-genwoordigers van de TechnologieKring Twente en het bedrijfslevenspraken daar met ondermeer men-sen van zorginstellingen en kennis-instituten, Syntens en Innovatie vanZorg door ICT in Twente (IZIT). Ennatuurlijk met onze lectoren die aanhet Kenniscentrum Zorg Welzijn &Technologie zijn verbonden. De rolvan intermediair past tenslotte goedbij ons Kenniscentrum. Want wijkunnen relatief snel een aantal des-kundigen vanuit Academies als LifeScience Engineering & Design, Zorg& Welzijn en Gezondheidszorg bijelkaar roepen om innovatieve op-lossingen voor zorginstellingen énhet bedrijfsleven handen en voetente geven.”

Sarah Bettens was het gezicht,maar vooral de stem van K’sChoice, de populairste Bel-gische gitaarband van de afgelo-pen tien jaar. In 2003 werd echter een pauze ingelast.Sarah brengt vervolgens in

2005 haar solodebuut Scream uit.Een lekkere cd die in het verlengde ligt van het

melodische gitaargeluid van haar vroegere band. Het album staat geheel in het teken van de grote omslag in haar leven: ze verliet haar man en ontdekte de liefde

voor de vrouw. Met dit onderwerp is ze nog lang niet klaar, zo blijkt uit haar tweede cd Shine. Heel begrijpelijk,

maar zitten wij luisteraars daar wel op te wachten? Zolang dat goede liedjes oplevert wel. Tot de helft van het album is het genieten van de zeer herkenbare overslaande stem, de mooie melodieën en de heldere teksten. Maar daarna lijkt Sarah zich te gaan herhalen. Zet je cd echter niet uit, want dan mis je de verrassing: in de laatste track Soldiers song wisselt Bettens het elektrische bandgeluid in voor een akoestische gitaar en haar persoonlijke verhalen maken plaats voor een ontroerende brief die een soldaat in oorlogsgebied naar zijn moeder stuurt. Een welkome stijlbreuk,waarmee Sarah Bettens haar cd boven de middelmaat uitkrikt. (RvN)

Van: GregMottola Met: JonahHill, Michael Cera, Seth Rogen In de bios vanaf: 8/11

Seth Rogen en Evan Goldbergschrijven op hun vijftiende al eenscenario over hun leven. Tien jaarlater werken de twee voor de AliG-Show en is Seth Rogen doorge-broken als komische acteur in defilm Knocked up. De tijd is rijp om

hun tienerscenario uit de kast tehalen. Superbad kent alle stereo-tiepen van een highschoolcomedy:de onbereikbare mooie meiden, decoole gasten, de losers en de nerds.De situatie is ook niet verrassend:tieners Seth en Evan (waar kennenwe die namen toch van?) willennaar een huisfeest om met demooiste meiden in bed te duikenen hebben beloofd voor de drankte zorgen. Natuurlijk gaat het alop weg naar de liquor-store fout.

Superfout! De hilarische avon-turen die volgen zijn beschamendgrappig. De focus ligt niet alleenop de tieners, maar ook op tweestupide agenten die achter ze aan-zitten. Zo krijgen de sukkels Sethen Evan een spiegel voorgehoudenover hun eventuele toekomst. Detoon is het sterkste punt van defilm. Deze is niet alleen humo-ristisch grof en plat, maar ookliefdevol en warm. In één woordSuperbad. (RvN)

Ze begint in het rijtje tussen Donald, Goofy en Justin in deMickey Mouse Club. Ze breekt door als aanvoerster van de zin-gende cheerleaders Christina Aguilera, Jessica Simpson en MandyMoore. Commercieel gezien klimt ze door naar het niveau vanKylie en Madonna. Waarna ze met behulp van de hipste produc-ers en rappers ook de kwaliteit naar een hoger plan tilt. Bezegeld dooreen tongzoen van Madonna, wordt 2002 een topjaar voor Britney. Dat ismakkelijk praten natuurlijk achteraf, want sindsdien gaat het alleen maarbergafwaarts. Drank, drugs, feestjes, huwelijken met kinderen en nare bez-oekregelingen. Toch iets te veel van het slechte om enkel te kunnen sprekenvan een commercieel verantwoorde imagoverandering. Van de allergrootsten

zit ze ineens tussen de Paris Hiltonsen Lindsay Lohans. Hoog tijd vooreen hit en een comebackcd. Die hitGimme more is ondertussen binnen,maar doet niet naar meer verlan-gen. Toch is er nu die comebackcd.Hierop staan twaalf doordeweeksedance en liefdesliedjes met Britneyin de hoofdrol. Twaalf keer de legestem van Britney die zich een wegterug naar de top hijgt. Zucht.Kreun. (RvN)

Shawn Corey noemde zijn moeder hem, maar wij kennenhem als Jay-Z. Ook wel bekend als Mister Beyoncé. Of als de voor-malige gangster en de meest productieve rapper van de States. Sinds1996 zijn er al tien cd’s op zijn eigen label verschenen. Het begon ech-ter allemaal met Reasonable doubt. Hij scoorde er hits mee als Ain´t nonigga met zangeres Foxy Brown en Can´t knock the Hustle met MaryJ. Blige. In de langlopende tv-serie Classic Albums stonden tot nu toeveelal blanke muzikanten centraal. Na Stevie Wonder, Jimi Hendrixen Bob Marley is Jay-Z pas de vierdedonkere artiest in de reeks en zelfsde eerste rapper. Dat zegt vooralwat over de serie en minder overde rapper zelf. Op deze dvd wordthet hele proces gevolgd dat leiddetot Jay-Z´s debuut. In de studio´svan zijn platenmaatschappij pratenJay-Z en andere betrokkenen overde perfecte mix tussen old-school-rap en commerciële R&B. Dankzijdeze dvd wordt duidelijk dat zijnmuziek elf jaar terug veel rauwer wasdan zijn latere werk. Jay-Z kan mettrots terugkijken, voor hij later dezemaand met zijn nieuwe cd AmericanGangster, naar de gelijknamige film,op de proppen komt. (RvN)

Van: Andrew Dominik Met:Brad Pitt, Casey Affleck,Sam Rockwell In de bios vanaf: 8/11

Bij westerns denk je alsnel aan cowboys, indi-anen, paarden, pistolen,mondharmonica´s, weidevlaktes en schietgevech-ten.InTheAssassination…zijn geen indianen tebekennen en al helemaalgeen mondharmonica´s.Alle andere kenmerkenvan het genre zijn welaanwezig. Toch is hetgeen typische western.Dat komt voornamelijkdoor de kleine hoeveel-heid actiescènes.Getuige de titel van defilm, wordt er in The

Assassination… wel degelijkgeschoten. Meer dan eens zelfs. Het draait echter niet om de

actie, maar om het drama. Psyche in plaats van pistolen. Jesse James (eenvoortreffelijke Brad Pitt) is een outlaw die een bende om zich heen heeft ver-zameld, waarvan hij sommige gasten niet meer vertrouwd. En terecht, wanter staat een behoorlijk prijs op zijn hoofd, waar iemand als de jonge RobertFord (Casey Affleck, ook al voortreffelijk) best wel trek in heeft. Het psy-chologisch drama dat zich ontrold, is vakkundig opgebouwd. De onderlingespanning blijft voortdurend aanwezig. Zelfs nadat Jesse James isvermoord. Wie wil weten hoe dat kan, die moet toch echt2,5 uur zitten. Want niet alleen de titel van deze filmis lang. (RvN)

Wanneer je alleen in je badkuipjezit te vereenzamen, is het mis-schien tijd om wat gezelschaperbij te zoeken. Nou zijn er inverschillende categorieën daarwel websites voor (om maareven door te denken…), maar om rustigte beginnen is de website van de badeendwinkel wellicht een optie. Dezebontgekleurde website komt nogal op je af en verwelkomt je met een tet-terend gekwaak wanneer je op de startpagina belandt. Wel is er voor elkegelegenheid een soort badeendje te vinden, maar helaas lijdt het gekwaaktijdens het shoppen ongelofelijk af en gaat het irriteren. Elke keer als jenamelijk naar een andere pagina gaat, komt het gekwaak je tegemoeten je kunt het niet uitschakelen(!). Daarbij zijn de verzendkosten nogalhoog als je bijvoorbeeld maar één eendje voor in je badkuip wilt aan-schaffen. Kortom: als je echt wanhopig op zoek bent naar gezelschap inde badkuip is de site een goede optie, anders kan je het gekwaak rustigaan je voorbij laten gaan. (JvN)

Je hoeft niet eens zo zeer fan te zijn van de Lama’s om je met dezewebsite te vermaken. Je kunt je altijd storten op het flauwe forum volmet drukke pubermeisjes die hun tijd proberen vol te maken op het

internet. Gelukkig is derest van de website welde moeite waard, wantbehalve dat het laatstenieuws over de Lama’s enBNN staat vermeld, kunje ook alle afleveringennakijken, mocht je wathebben gemist van ditmet een televizierringbekroonde improvisa-

tiegeweld. De website wordt wekelijks up to date gehouden, zodatalle laatste nieuwtjes beschikbaar zijn over de Lama’s zelf of over dekomende uitzendingen. Er zijn niet zozeer irritante dingen aan dewebsite, zolang je maar ver weg blijft van het eerder genoemde forum.Bovendien maken alle leuke bonussen en uitzendingen deze website toteen echte aanrader! (JvN)

Als student of medewerker op Saxion kun je het zwaar hebben endan kan een goed kopje koffie je redding zijn. Op de website van kof-fiespot is inmiddels op 28 locaties een kopje koffie getest. De resulta-ten zijn in een lijst verwerkt, wat als een handige manier klinkt om tezien waar een goed kopje koffie is te krijgen. Let op: dit klinkt handig,ware het niet dat er alleen maar locaties in het westen van het landop staan en je zelf als consument niet je mening kunt geven over eenkopje koffie bij jou in de buurt. Wel is het mogelijk om dat binnenkortte gaan doen, meldt de website. Wellicht komt er dan ook een cijfervoor een kop koffie in de buurt vanSaxion. Vooralsnog blijft het bij groteverwachtingen en is de site nog nietcompleet genoeg om als een goedetestwebsite langs alle smaakpapillente komen… (JvN)

Met zo’n achternaam een boek schrijven met de titel Iets tussen broer enzus is vragen om vergelijkingen. Nu heeft ‘de zus van’ zich al bewezenmet haar debuutroman Maak me blij. Een boek waar het schrijfplezieren de seks van de bladzijden afspat. Het verschil met broer Ronald isdat Karin geen mannen nodig heeft voor een goede seksscène. In haartweede boek speelt echter wel een man een belangrijke rol. Roman iseen carrièregerichte jongen, die een prima verhouding heeft met zijn zusAisling. Tot het moment dat hij met zijn nieuwe liefde Ande verkast naareen Iers eilandje. Aisling mist haar broer, maar haar schoonzus misschiennog wel het meest. Uit angst om het geluk van haar broer te verstoren,stelt ze een bezoek naar Ierland drie jaar uit. Maar het verlangen issimpelweg te groot. Karin Giphart heeft wederom een lekkere romangeschreven, met minder aandacht voor de lesbo-scene, maar genoeg aan-dacht voor de zielenroerselen van een vrouw die maar niet kan kiezentussen zichzelf en haar broer. En dan heb ik het niet over Ronald, wantdie beroemde broer ben je na enkele bladzijden al vergeten. (RvN)

it jaar heeft Simon Bos zijnpropedeuse op de kunstaca-

demie AKI met succes afgerond.Een selectie van schilderijen, linos-neden, sculpturen en foto’s wordttentoongesteld in de hal van SaxionDeventer. De expositie duurt tot 16november.

De eindopdracht van de propedeuseop de AKI ging over een zoektochtnaar het sublieme in de kunst. Dehierboven geplaatste kunstwerkenvan Bos heten de Verwoeste stad ensculpturen en zijn gemaakt voor Bos’eindopdracht. Simon Bos: “De filsoof

Burke omschreef het begrip subliemals: de hartstocht, veroorzaakt doorgrote en sublieme in de natuur (..)is verbijstering; en verbijstering is diestaat van de ziel waarin gemoedsbewe-gingen ophouden ( …). Het nadenkenvalt weg bij het aanschouwen van hetlandschap of object. Volgens kunste-

naar Damien Hirst was de verschrik-kelijke aanslag op de Twin Towers eensterk voorbeeld van het fenomeensubliem. Voor mij heb ik dit vertaaldnaar het thema gebroken landschapen stad. Het schilderij is gemaakt vanacryl en heeft de afmetingen van 70 x100 cm. De drie sculpturen komen uiteen groep van 5 stuks en zijn gemaaktvan beton gegoten in kartonnen mo-dellen. Het karton zit als een huid omhet beton en geeft de sculpuren eenbijzondere textuur. (TdH)

Wil je al je aandacht aan je studie en het studentenleven besteden? Dan is het ABN AMRO Studenten Pakketiets voor jou. Compleet, gemakkelijk en in één keer klaar voor alles wat er op je pad komt. Of het nou gaat ombetalen, sparen of verzekeren, het is mogelijk met het Studenten Pakket. Geïnteresseerd? Loop binnen bijeen ABN AMRO vestiging, bel 0800-0240700 (gratis) of kijk op www.abnamro.nl/student

KIES NU VOOR HETABNAMRO STUDENTEN PAKKET

Vol ambitie.

Maar wie helptjou verder?

R e l e a s i n g y o u r p o t e n t i a l

Voor enthousiaste en ambitieuze starters is er de mogelijkheid deel te nemen aan diverse Masterclasses.

Op kosten van LogicaCMG volg je een gedegen opleiding om je verder te ontwikkelen in de door jou

gekozen richting. Met deze opleiding leg je een stevige basis voor een voorspoedige carrière in de ICT.

Geïnteresseerd? Kijk voor meer informatie op www.logicacmg.nl/masterclass.