HOREN, ZIEN EN SCHRIJVENvlakaf.be/images/ARCHIEF/2016_januari_schermversie.pdf · 2016. 4. 10. ·...

gebouw dat onze gemeentezaal omvat en waar ookde uitleendienst van de cultuurraad eenonderkomen heeft) en met het ‘cultuurhuis’ (zieook in ‘De Heren van Nevele’).De keuze is opkalefateren of verkopen. Onzenieuwjaarswens is alvast dat men binnen degemeenteraad inziet dat ons dorpsleven beidegebouwen hard nodig heeft.Hansbeke is een bruisend dorp, maar kan nietverder bruisen zonder gemeentezaal, zonderlokalen voor alle verenigingen. Lokalen die ze nodighebben om te vergaderen, maar ook om allerleiactiviteiten te organiseren.Laat Hansbeke meer zijn dan een geklasseerddorpszicht, maar geef de Hansbekenaren deblijvende mogelijkheid om er een levendig dorpvan te maken!

HOREN, ZIEN EN SCHRIJVENVlakaf wenst zijn lezers een heel gelukkig engezond 2016!Geniet van ons dorpsleven en maak het meeaangenaam.Er staan nogal wat veranderingen voor de deur inons dorpsleven. Zo is het containerparkheringericht (als je ‘t ons vraagt, door dezelfdeontwerper die ‘The Loop’ aan Flanders Expouitgetekend heeft). Twee ingangen en een deelbetalend, het zal even wennen worden.Normaal gezien komt ook de nieuwe sporthal ingebruik. Misschien gedaan met sporten inLandegem, wordt het enkel in Nevele nog mogelijk.Hopelijk komt er nog een werkbare oplossing voorde sportclubs die nu voor een stuk overleven op deinkomsten uit de kantine (zie ook in Sporha).Maar ook in ons eigenste dorp verandert erwellicht vanalles.Het station wordtafgebroken (tenzij hetvoorlopig nog nietafgebroken wordtnatuurlijk), de aanlegvan de ringweg wordtaangevat (tenzij datnog uitgesteld wordtnatuurlijk) en er komteen herwaarderings-plan voor Hansbeke.In dat laatste zou ookmoeten beslistworden wat ergebeurt met dejongensschool (hetvroegere school-

januari 2016 jaargang 22 nr. 1

VLAKAF! 1 januari 2016

verantw. uitg.: Koen Persyn, Reibroekstraat 85, HansbekeP007618-Afgiftekantoor 9850 Nevele

Groeten uit Hansbeke

PURE ALBAST

januari 20162VLAKAF!

Dit jaar bestaat de Hansbeekse KoninklijkeToneelvereniging Niet Versagen 75 jaar. Vlakafvindt deze eerbiedwaardige leeftijd meer danreden genoeg om de vereniging uitgebreid aan bodte laten komen. Tijdens het Sinterklaasweekendvan 4 tot 6 december 2015 werd eenoverzichtstentoonstelling over die 75 jaargeorganiseerd, wat voor ons een mooiegelegenheid was om een afspraak te maken metvoorzitter Stefanie Clement. Ze heeft meteen allenog levende voormalige voorzitters mee aan tafeluitgenodigd, waardoor er opgeteld 34 jaarvoorzitterschap voor ons zit. Naast Stefanie zelfschuiven ook haar voorgangers KristinMattheeuws (2008 - 2012), Lucien Cleppe (1982 -1988 en 2002 - 2008) en Aimé Anthuenis (1988 -2002) aan. ‘Als je het voorzitterschap van Lucien dubbel telt,ben ik de 8ste voorzitter’, steekt Stefanie van wal.‘De vereniging is eigenlijk opgericht door JozefMartens, die in 1941 enkele van zijn vriendensamenriep om toneel te spelen.’ Toch was Jozefniet de eerste voorzitter. Zoals toen gebruikelijkwas, werd één van de notabelen van het dorpgevraagd om voorzitter te worden. Die eer viel te

PURE ALBAST


beurt aan dokter Jozef Hoste. Na enkele jaren heeftmeester Robert Vander Vennet devoorzittersfakkel overgenomen. Hij werd lateropgevolgd door regisseur Adolf Vande Sompel, dievoorzitter bleef tot in 1982. De lezers van Vlakafkennen Dolf ongetwijfeld nog van zijn 'VeruilokteBomboare'. De beginjaren‘Het moet een heel delicate evenwichtsoefeninggeweest zijn om toneel te starten onder debezetter’, zegt Lucien. ‘Enkele jonge twintigers uithet dorp, die niet opgevorderd waren, mochten ’savonds wel buiten komen voor de repetities. Ergold immers een avondklok, die bijeenkomsten vanhet verzet moest verhinderen. Toneel was echtereen gelegenheid om de gedachten te verzetten ende oorlog voor heel even te vergeten.’ Devereniging heette toen nog De Reynaert, een naamdie kort na de oorlog te Vlaamsgezind en dus tebeladen klonk en daarom veranderd werd in NietVersagen. De naam heeft trouwens niets te makenmet het Nevelse feestcomité Niet Versaegen (letop de andere schrijfwijze), de Hansbeeksetoneelvereniging bestaat al langer. Ondanks de

eerder oubollige naam,vindt iedereen dat zewel past bij dezevereniging die niet snelzal opgeven. Niet Versagen ispolitiek neutraal. Tot in1990 was de verenigingwel aangesloten bij hetAlgemeen KatholiekVlaams Toneelverbond(AKTV), omdat eenamateurgezelschap nueenmaal lid ‘moet’ zijnvan een verbond omrecht te hebben opsubsidies. Het AKVTwas op dat momenthet grootste verbond in

MijlpalenOngeveer tegelijkertijd met de verhuis naar degemeentezaal vond een eerste kleine revolutieplaats. In 1971 waren zowat alle stukken voor(enkel) mannelijke acteurs op, en mochten RitaCoddens, Georgette Lootens en Mireille Robeystals eerste vrouwelijke spelers aantreden. In hetstuk “Pasterke Candeels” werd op een gegevenmoment de zwangerschap van de meid van depastoor gesuggereerd. Voorzitter Vander Vennetvond het toch beter om de suggestieve scènes teschrappen, maar regisseur Lucien Cleppe hieldvoet bij stuk en voerde de scènes wel degelijk op. Een tweede mijlpaal waar de vereniging heel trotsop is, is het jaar waarin de Koninklijke titel werdverleend. Deze eer valt te beurt aan verenigingendie 50 jaar bestaan. Op 21 juli 1991 werd hetbestuur door het Koninklijk Paleis uitgenodigd omde erkenning te ontvangen uit de handen vangouverneur Herman Balthazar. Toenmaligvoorzitter Aimé die samen met Lucien werd


de regio, wat een aantal praktische voordelenbood. Later is het AKVT opgegaan in het neutraleOpendoek, de koepelorganisatie vooramateurtoneel in Vlaanderen, waar men nu nogsteeds lid van is.In de beginjaren hield de dorpspastoor uiteraardwel een oogje in het zeil, om te verzekeren dat degoede zeden niet in het gedrang kwamen, maarNiet Versagen heeft nooit een proost gehad. ‘Wijzijn de pioniers van het pluralisme’, zegt Aimé meteen knipoog. ‘Ik herinner me dat de pastoor MarcelDe Cock er zich over verbaasde dat we zo goedovereen kwamen. Ik heb hem geantwoord dat wijsamenkomen om toneel te spelen, niet om overpolitiek te praten.’

De eerste dertig jaar was Niet Versagen eenexclusief mannelijke vereniging. Elk jaar werdenéén tot vier producties gebracht, meestal luchtigeen komische stukken. Uitzonderlijk passeerde ereen jaar zonder opvoeringen (o.a. omwille vanwerken in de gemeentezaal). De stukken werdengekozen in functie van het aantal beschikbarespelers. Lucien denkt met heimwee terug aan deeerste zaal waar gespeeld werd. In deMelkerijstraat stond toen nog een echtetoneelzaal, waar alles aanwezig was wat eentoneelvereniging maar kan wensen. De zaal werdook nog gebruikt voor filmvoorstellingen. Jammergenoeg heeft de eigenaar de zaal vanaf 1970verhuurd aan een garage, en moest men verhuizennaar de gemeentezaal. Die was toen nog een stukkleiner, waardoor het soms erg krap werd in hetpubliek. Na de verbouwing van de gemeentezaal in1983 was er heel wat meer ruimte voor zowelpodium als voor publiek en bovendien kon hetpodium ook op de lange zijde van de zaal wordenopgesteld.

PURE ALBAST

“Wij zijn de pioniers vanhet pluralisme!”


afgevaardigd, houdt zeer goede herinneringen overaan die dag. ‘Dat was een heel mooi moment’,mijmert Aimé. ‘We werden samen met andere 50-jarige verenigingen uitgenodigd. Tijdens deacademische zitting in de tuin van zijnambtswoning, verwees de gouverneur in zijntoespraak zelfs naar de leuze ‘niet versagen’ alsmotto voor verenigingen die stand houden.’ Dekoninklijke titel geeft Niet Versagen wel wataanzien bij andere toneelverenigingen, want het iseen blijk van een jarenlange continue werking.In 1996 zijn de jongeren toegetreden tot devereniging. Het is eigenlijk gestart vanuit decrea-namiddagen van de school. Dat heeft in1997 geleid heeft tot een eerste productiedoor jongeren van Niet Versagen. Het stuk‘De Toekomst van de Jungledwergen’ werdop maat van de acteurs geschreven doorMelissa Anthuenis, de dochter van Aimé.Vandaag is het jeugdtoneel bedoeld voorjongeren vanaf het 4de leerjaar (vanaf 9 jaarongeveer), terwijl men vanaf 18 jaar bij devolwassenen meespeelt. Stefanie vertelt dat jongestudenten vaak afhaken, omdat de repetities nietlanger te combineren zijn met hun studies. Tochzijn er ook heel wat leden die terugkeren zodra destudies achter de rug zijn. Iedereen is het er overeens dat de goeie sfeer en het hechte groepsgevoelheel erg belangrijk zijn voor deze vereniging. Dathoren ze ook van spelers die lid (geweest) zijn vaneen andere toneelbond en dus kunnen vergelijken.Een aantal spelers woont bijvoorbeeld niet langerin Hansbeke, maar blijft toch actief lid binnen devereniging. Twee producties per jaarNiet Versagen heeft altijd getracht om minstenstwee avondvullende producties per jaar aan tebieden. Dat wordt gevraagd door hetoverkoepelende verbond Opendoek en is ooknodig om in aanmerking te komen voor provincialesubsidies. In de magere jaren werd daar soms eenmouw aan gepast door voor één van de productieseen ‘monoloog met nabespreking’ te

programmeren… De stukken worden gekozenvolgens de beschikbare spelers. ‘We maken er eenerezaak van om altijd alle beschikbare spelers eenrol mét tekst te geven’, zegt Kristin. ‘Op die manierblijft het voor iedereen aantrekkelijk om lid teworden én te blijven.’ De juiste stukken vinden isdaardoor niet altijd even eenvoudig. Een tijdlangvormden enkele bestuursleden samen eenleescomité. Mogelijke toneelstukken werdensamen gelezen en besproken. Ook de regisseurheeft natuurlijk een belangrijke stem in de

uiteindelijke keuze. Terwijl er in de begindagenvooral kluchten werden opgevoerd, mag het nu aleens wat spannender of ernstiger zijn. Als er geengeschikt stuk voorhanden is waarin iedereen aanbod kan komen, vindt de vereniging wel één vande leden die zelf een stuk op maat schrijft. Onzeeigenste Vlakaf hoofdredacteur Koen Persyn isbijvoorbeeld één van de huisauteurs geweest.Er zijn ook al heel wat klassieke stukken opgevoerd,o.a. van de Engelse schrijver Ray Cooney. Voor dejubileum-productie, die eind januari wordtopgevoerd, is gekozen voor het klassieke werk‘Pygmalion’ van de Ierse schrijver George BernardShaw. Dat stuk is voor sommigen misschienbekender als de musical en film ‘My Fair Lady’. ‘Wehebben voor dit bekend werk gekozen omdat wedan heel veel mensen een rol kunnen geven. Wehebben geprobeerd om zo veel mogelijk oud-ledente betrekken, en dat lukt ons aardig.’ Stefanie hecht veel belang aan de lokaleverankering. ‘We kiezen telkens voor een stuk metvast decor, zoals bijvoorbeeld een huiskamer. Datmaakt het een stuk moeilijker om op verplaatsing

PURE ALBAST

“We willen alle beschikbarespelers een rol met tekst

geven. Desnoods schrijven wezelf een aangepast stuk.”

te spelen, maar dat hoeft ook niet voor ons. Wewillen liever niet werken met eenimprovisatiedecor (zwarte doeken alsachtergrond). De kansen die we hier krijgen in degemeentezaal benutten we liever volop: wehebben de zaal volledig ter beschikking voor zowelopbouw, repetities als voorstellingen. Dezepolyvalente ruimte zonder vast podium is eenongekende luxe voor een amateurgezelschap. Datmaakt dat we veel creatieve mogelijkhedenhebben voor decorbouw, maar het zorgt er ookvoor dat we telkens nogal wat voorbereidend werkhebben. Gelukkig kunnen we een beroep doen opeen sterke technische ploeg. De steun van de velevrijwilligers en van de gemeente mogen we nietonderschatten.’ De kostuums voor devoorstellingen worden gemaakt door Kristin, wantzelf aankopen of huren is quasi onbetaalbaar vooreen amateurgezelschap. ToppersDe voorzitters zijn trots op het parcours dat devereniging heeft afgelegd. In de voorbije jaren zijner bijna 140 verschillende voorstellingen geweest.Vandaag trekt elke productie 500 tot 700bezoekers, telkens gespreid over vijfvoorstellingen. ‘We halen gemiddeld zeker 100toeschouwers per voorstelling, zowel voor hettoneel door volwassenen als voor het jeugdtoneel’,zegt Stefanie. ‘Persoonlijk zou ik het fijn vinden alser wat meer Hansbeekse spelers en toeschouwerszouden komen, want we bereiken deHansbekenaren nog te weinig.’ Amateurtoneel betekent trouwens niet dat er opkwaliteit moet worden ingeboet. Het lijstjenominaties en prijzen is stilaan indrukwekkend.Lucien en Nele Union wonnen al hetRoelandjuweel, zowat de Oost-Vlaamse Oscar vooramateurtheater. Daarnaast werden al verschillendeacteurs genomineerd, zowel bij de jongeren als bijde volwassenen. Niet Versagen werd algeselecteerd voor het theaterfestival Spots opWest, dat jaarlijks in de Westhoek plaatsvindt enwon al een wedstrijd voor éénakters in Stekene.

Heel wat voorstellingen waren echtesuccesnummers, en er zijn veel goeie spelersgepasseerd. Lucien wordt door zijn collega’sgenoemd als één van de topacteurs van NietVersagen. Hij kon succesvol een monoloogbrengen, wat geen gemakkelijke opdracht is. Bij dejongeren springt Michiel Bogaert er zeker uit. ‘Hijspeelt nu bij een gezelschap in Deinze,’ zegt Lucien‘maar dat was één van de betere spelers die wehebben gehad.’ Ook René Eggerick, de grootvadervan Stefanie, was een zeer goeie speler. Samen meteen paar andere (oudere) acteurs vormde hij de‘Oldtimers’, een groep die een tiental jaar enkelestukken bracht.Sommige acteurs, zoals Pascal Govaert, zijn echterpubliekstrekkers. ‘Pascal is een kei in de kluchtigerollen.’ zegt Lucien. ‘Ook met de voorstelling‘Arsenicum en oude kant’ hebben we veel succesgehad, dat was met Nele Union en MoniqueBeirnaert als twee zussen.’ Bij de jongeren is ‘Janaen Ruben’ een absolute topper geweest. Hetzelfgeschreven verhaal is een moderne variatie ophet thema van Romeo en Julia en was niet alleenbij het publiek populair, maar ook bij de jongeacteurs. Er werd immers redelijk wat gekust in hetverhaal… . Anderzijds was ‘Kus van een Rus’ uit1998 een zeldzame tegenvaller. Deze klucht is eensoort draaideurkomedie, wat het moeilijk

PURE ALBAST


speelbaar maakt. ‘Alles staat of valt met eenperfecte timing maar in dit geval hebben we ergeen succes van kunnen maken, zoals ook bleek uitde reacties van het publiek.’ Vroeger speelde deregisseur soms mee, zeker toen Dolf Van DeSompel en Lucien Cleppe regisseerden. Later heefthet bestuur gekozen voor een regisseur die zelf nietmeespeelt, zodat hij/zij zich ten volle op de regiekan concentreren. De regisseur behoudt best eenzekere afstand tot de acteurs.SpringlevendOndanks haar leeftijd van 75 jaar is de verenigingspringlevend. Stefanie telt meer dan 230 noglevende leden en ex-leden. Dit seizoen (2015-2016)zijn er 48 actieve leden, die een bestuur van vijfpersonen verkiezen. Lucien vertelt dat depenningmeester, secretaris, voorzitter, enz.vroeger elk apart werden verkozen. Tegenwoordigverkiest de algemene vergadering (dat zijn alleleden van de vereniging die ouder zijn dan 16 jaar)enkel de bestuursleden en spreekt het bestuuronderling af wie welke functie opneemt. Iedereenis het er over eens dat de voorzitter een niet teonderschatten rol heeft. Hij of zij moet devergaderingen samenroepen en leiden, deverschillende meningen trachten te verzoenen,een consensus zoeken, ontslagen aanvaarden en isuiteindelijk de eindverantwoordelijke. Bovendien ishet voor de voorzitter niet altijd eenvoudig om zelf

PURE ALBAST

mee te spelen, enerzijds om vrijuit beslissingen tekunnen nemen over bv. de rolverdeling enanderzijds omdat er sowieso heel veel ander werkis. De laatste week voor de première is meestal ergstresserend omdat er nog vanalles moet gebeuren.Dat vraagt zeer veel van de bestuursleden. Derepetities lopen nog volop en er moeten nog talvan logistieke zaken in orde worden gebracht:kostuums afwerken, programmaboekjeklaarstomen, de bemanning van de barverzekeren,… ‘Je leert wel snel de juiste mensen opde juiste plaats in te zetten’ zegt Stefanie. ‘Maarhet wordt er zeker niet gemakkelijker op. Vroegerwaren er nog 16 bestuursleden, nu zijn dat er dusnog maar vijf. We stellen vast dat jonge mensenminder gemakkelijk een actieve rol in het bestuuropnemen. Dat komt omdat ze minder tijd hebbendoor de kinderen of doordat er andere hobby’s zijndie tijd vragen.’Tijdens de viering van 50 jaar Niet Versagen in 1991zei toenmalig voorzitter Aimé dat dit niet heteindpunt was, maar het begin van een volgendeperiode van 50 jaar. ‘Ondertussen zijn we alhalverwege die tweede periode van 50 jaar’ zegtStefanie. ‘Dankzij onze jongerenwerking is dedoorstroming met vers bloed verzekerd, en hebbenwe nog altijd voldoende kritische massa omvoortbestaan te garanderen. We hopen dus dat hetpubliek graag zal blijven komen.’ Om het 75-jarigbestaan te vieren, brengt Niet Versagen eind

januari alvast tweeu i t z o n d e r l i j k egalavoorstellingen methapjes en drankjes vanhun nieuwe productiePygmalion, naast deklassieke reeksvoorstellingen diedaarop volgen.Reserveren kan viawww.nietversagen.beof via 0477/25.95.96



PURE ALBAST

100 jaar toneel in Hansbeke?In de rand van de tentoonstelling van NietVersagen hadden we Agnes Geiregat het horenherhalen: er wordt al veel langer toneel gespeeld inHansbeke. Daar wilden we meer van weten…

Vlakaf: Was er een voorloper van Niet Versagen?Agnes: Inderdaad. Vóór de Tweede Wereldoorlogwas hier een bloeiende bond ‘Willen Is Kunnen’.Wanneer die ontstaan is kan ik niet zeggen. Ik bengeboren in 1926 en als kind heb ik altijd toneelweten spelen in de Oude Melkerij. AugustGeirnaert was bestuurslid en misschien wel destichter. Hij was de grootvader van Paula Bauwens,de weduwe van Adolf Van de Sompel. Er werd iederjaar eerst een drama gespeeld en na de pauze eenklucht. Het was altijd in de winter, meestal indecember, op twee dagen ’s namiddags.Vlakaf: Was je zelf ook betrokken bij detoneelbond?Agnes: Jazeker! Mijn vader Gaston Geiregat was

een goede speler. Hij was jarenlang regisseur ennam meestal de hoofdrol op zich in het drama.Mijn vader werd geboren in 1899 en was alspleegkind in de familie Schaelens, in de huidigeLindestraat nr. 6, beland. Hij studeerde goed, werdkleermaker en volgde in avondles nogbestuurswetenschappen. Hij was dus tamelijkgeleerd maar had het financieel niet te breed.Toneel spelen was echt een hobby voor hem en hijkon het goed. Hij huwde in 1924 met IrmaGyselinck uit Merendree en ik werd geboren in1926. Als hij in de jaren dertig thuis zijn rol oefendemet mijn moeder, was het zo echt dat ik bang werd.Ik ging dan dikwijls spelen bij mijn meetje naast dedeur of bij de familie Martens rechtover demelkerij. De eerste lezing van het stuk gebeurde bijons thuis, nu Lindestraat 4. De repetities hielden zein de toneelzaal maar als het echt koud was, kwamde groep bij ons thuis oefenen in de werkplaats vanmijn vader. Naar de opvoering van de drama’s gingikzelf als kind niet kijken, wel naar de klucht.Vlakaf: Je hebt je vader dan niet zo veel zienspelen?Agnes: Tenzij ik zelf meespeelde! (lacht) Ik hebmeegedaan in twee sociale drama’s. Op eerste entweede Kerstdag 1937 was ik in het stuk ‘Haat’ Ria,het pleegkind van een grootgrondbezitter,gespeeld door Maurice Martens (vader van onzeoud-medewerker Albert). Mijn vader speeldegevangene nr. 83. Andere spelers waren OctaafMartens, Antoine De Mulder, Paul Bockaert enAndré Langeraert. Mijn tweede stuk was nogaangrijpender. Ik was in het echte leven netgeopereerd van een blindedarmontstekingwaaraan ik bijna stierf en speelde in ’39 Tilly, hetdochtertje van een fabrikant, gespeeld door mijnvader. Het stuk was getiteld ‘Als de sirene gaat’ metals inhoud een sociaal conflict tussen de fabrikanten zijn arbeiders. Om de staking te beëindigen, gaik de sirene aanzetten maar verbrand mij hierbijzeer ernstig aan een stoomketel. Ik kon me goed inmijn rol inleven…


PURE ALBAST

Vlakaf: Je vader had veel werk met het toneel?Agnes: Heel veel. Na zijn dagtaak zat hij nog uren tewerken voor de toneelbond. Hij was niet alleenregisseur en speler maar ook secretaris, inopvolging van Edmond D’haenens die achter dekerk woonde. Dat was de man uit de lagere socialeklasse (volgens ’t Getrouwe Maldeghem) die hetvan loopjongen met telegrams totonderstationschef in het Hansbeekse stationbracht in 1921. De spelers verkochten de kaartenaan 3 frank of 5 frank voor een genummerdeplaats. Wie een voorbehouden plaats kocht, moestbij ons thuis de dag vóór de opvoering zijnplaatsnummer komen halen. Mijn vader noteerdedit op een plan dat de zaalwachters ConstantD’hondt en Kamiel Van de Velde bij de inganggebruikten. De eerste rij, met zetels, wasvoorbehouden voor E.H. Pastoor, de grafelijkefamilie, het bestuur met o.a. Brouwer Honoré VanHecke. De zaal zat twee keer vol!Vlakaf: Willen Is Kunnen stopte bij het begin van deoorlog?Agnes: Eind 1939 werd er zeker nog gespeeld. Op10 mei ’40 begon de oorlog en was er deTiendaagse Veldtocht. Of er in de winter van ’40nog gespeeld werd, betwijfel ik. Daarna begon eennieuwe bond Reynaert onder impuls van de familieMartens, die werkte in de melkerij. OctaafMartens kwam mijn vader nog vragen om regisseurte zijn, maar het waren allemaal jonge studenten.Bovendien had mijn vader het niet zo begrepen opde Vlaamsgezindheid van de nieuwe bond. JefMartens is dan regisseur geworden. Van de oudegarde zoals Maurice Mestdagh, René De Boever,Miel Bauwens, Fons De Cocker, Jef De Groote,Antoine De Mulder, Paul Bockaert, René-Jozef Vande Velde e.a. haakten er velen af. Gerard Van Hovehad altijd meegespeeld in de blijspelen en hield volin de nieuwe bond.Agnes vertrouwt ons nog toe dat de archiefdozenvan haar vader bij haar zoon Wim Langeraert staan.Een grondige inspectie ter plaatse leert ons dat er

tientallen toneelstukken voor een drama en vooreen blijspel aangekocht werden. De oudstedateren van het einde van de 19de eeuw. Veelstukken werden aangeleverd uit Nederland via eenAntwerps verdeelhuis (Tooneelfonds P. Vinck,Vlaamse Kunstlaan 66). Er was ook uitwisselingmet toneelverenigingen uit omliggendegemeenten.Niet alle stukken in de dozen werden natuurlijkgespeeld. Hier en daar zit er een ‘promotiefolder’gedrukt door Maurice Martens, cafébaas van ‘In deStatie’. Hierin de titels van het ‘boeiend drama’ enhet ‘prachtig blijspel’, met de rolverdelingen. De“Oude Melkerij” wordt omschreven als ‘deFeestzaal der Weledele Mevrouw Gravin deBousies’. De zaal zal desnoods verwarmd zijn:Agnes vertelt ons dat door de hitte van de kachel erminder stoelen konden geplaatst worden. En ookdit nog… ‘einde van de voorstelling vóór het vertrekder treinen in beide richtingen’.Bij een bezoek aan de bibliotheek van deHeemkundige Kring Het Land van Nevele diept JanLuyssaert nog een authentiek document op: eenprogrammafolder voor een voorstelling in 1921.Bovendien weet hij te vertellen dat volgens eenartikel van Albert Martens er in Hansbeke reeds in1901 een Vlaamse KatholiekeTooneelmaatschappij actief was, met alskenspreuk ‘Willen is Kunnen’. Méér dan honderdjaar geleden dus!

OPROEPWie nog meer informatie heeft over devoorgeschiedenis van de Hansbeeksetoneelbond, wie nog archiefstukken staanheeft van een voorouder, mag hetredactieadres contacteren. Was er altoneel vóór 1900 in Hansbeke? Het houdtons bezig.

ONTROEREND GOEDWILLEM VAN RENTERGHEM EN KLAARTJE VERGULT

Generatiewissel Vele Hansbekenaren herinneren zich nog datHansbeke er in de jaren zeventig een pak woningenen gezinnen bij kreeg. Toen bouwdehuisvestingsmaatschappij Kleine LandeigendomHet Volk de Cardijnwijk op Zande. Ongeveer zestigruime open en halfopen gezinswoningen rezen uitde grond. Meteen streken tientallen nieuwegezinnen neer in Hansbeke of zagen oud-Hansbekenaren de opportuniteit om terug in hunvertrouwde omgeving te komen wonen. Maarbijna vijfenveertig jaar na de opbouw van de wijk,geven meer en meer oorspronkelijke eigenaars defakkel door aan denieuwe generatie. Endat geeft dan vaakaanleiding tot eengrondige renovatie.Meestal aan debinnenzijde van dewoning, gezien erslechts een beperkte‘manoeuvreerruimte’is aan de buitenkant.Het is een evolutiedie ondertussen aleven aan de gang is.O.a. Willem VanRenterghem is er eenv o o r a a n s t a a n d egetuige van. Hij kochtongeveer achttienjaar geleden dewoning op eenperceel van ongeveer

600 vierkante meter in de Cardijnlaan nummertweeëndertig. De woning bevindt zich in dewestelijk georiënteerde pijpenkop (‘doodlopendestraat’). Hierdoor is de ligging ook uiterst rustig.Aan de achterzijde kijkt de woning uit op degraslanden en een waterpoel tussen de Cardijnlaanen de Rostraat. De graslanden en de tuin wordenafgescheiden door een beek en een dubbele rijknotwilgen. Het waren allemaal belangrijketroeven voor Willem, die toen al enkele jaren inAntwerpen woonde. Als geboren Hansbekenaar,was hij maar al te blij om terug thuis te kunnenkomen.

Als Hansbekenaren fier zijn op hun dorp en er zich thuis voelen, dan heeft dat veel te maken met de talrijkeauthentieke woningen en charmante hoevetjes. Het is dan ook met plezier dat we verschillende van onzedorpsgenoten en inwijkelingen heel wat energie (en meestal ook wel wat geld) zien steken in hetopkalefateren ervan. Vaak hebben de woningen door de jaren heen wat van hun charme en comfort verlorenen is een wissel van eigenaar de aanleiding om ze eens een flinke beurt te geven. Als dat dan met stijl enrespect voor de oorspronkelijke woning en de ruimere dorpsomgeving gebeurt, dan kunnen we dat alleenmaar toejuichen. Meer zelfs, in deze rubriek zetten we een aantal opmerkelijke bouwwerken in de kijker,bieden we je een kijkje achter de gevel en laten we vooral de bouwheren aan het woord over hun ervaring enof die baksteen in hun maag nu definitief is verteerd …


Bezonnen begonnenToen Willem de woning kochtin 1997 had hij nietonmiddellijk de ambitie omzware verbouwingen uit tevoeren. Met vierslaapkamers, een badkamer,een afgeslagen zolder die nogeens plaats bood voor eenextra slaapkamer en berging,… was er alle ruimte die hij opdat moment nodig had voorzijn toenmalige echtgenoteen twee zonen. Maar al snelwerd ook wel duidelijk dat deleefruimte eerder beperktwas in verhouding tot hetaantal slaapkamers. Dezebestond oorspronkelijk uiteen inkomhal, een leefruimte aan de linkerzijdevan de woning, een kleine keuken achteraan in hetmidden van de woning en een toilet dat zich achterde garage (dus aan de rechterzijde van de woning)bevond. De leefruimte bereikte je via een eerstedeur in de hal meteen links. Vooraan was dezitruimte, achteraan de eetruimte van waaruit jevia een schuifraam uitkeek op de tuin. Via eentweede deur, op het einde van de hal, kwam je uitin de kleine keuken waarin tevens een klein raamwas voorzien naar buiten.Nochtans was de benedenverdieping al uitgebreiddoor de vorige eigenaars. Die bouwden een, ietwatlager gelegen, achterbouw over de ganse lengtevan hun woning. Daarin bevonden zich eenwasplaats en een bijkeuken. De bijgebouwderuimte was niet echt geïntegreerd. Hetoorspronkelijke schuifraam aan de achterzijde vande woning en het buitenraampje van de keukenbleven behouden en keken dus niet meerrechtstreeks uit op de tuin. Dat konden ze vianieuw aangebrachte, kleinere buitenramen. Zelfsde rolluiken van de oorspronkelijke ramen werdendoor de vorige eigenaars niet verwijderd en nogverder gebruikt om tijdens de koudere periodeshet bijgebouw van de oorspronkelijke leefruimte

en keuken af te scheiden en zo stookkosten tebesparen. Willem zag al snel heel wat elementen die voorverbetering vatbaar waren. Het feit dat hetbijgebouw niet echt geïntegreerd was met deoorspronkelijke woning, het niveauverschil, derelatief kleine en donkere ingesloten keuken, debeperkte isolatie, de aparte mazoutkachel met eenbuitentank in de achtertuin, … En dan hadden wehet nog niet over één van de belangrijkste troevenvan de woning die voor Willem te weinig tot zijnrecht kwam: het mooie uitzicht op de weilanden,knotwilgen, plassen, … Toch duurde het nog tot in april van 2014vooraleer er concreet werk werd gemaakt van eengrondige verbouwing van de benedenverdieping.

Gezins- en woninguitbreidingOndertussen kruiste Klaartje Vergult het levenspadvan Willem en kregen ze samen een zoontje Cies,die ondertussen zeven jaar is, en een dochtertje El,die afgelopen jaar vier werd. Bijgevolg werden alleslaapkamers gevuld en werd de nood aan meerruimte beneden terug wat groter. Klaartje enWillem begonnen dan ook meer en meer concrete

ONTROEREND GOED


spraken hiervoor Jef Van Overschelde uitMerendree aan, een architect die vooralindustriële projecten begeleidt, maar er graag ookeen privéwoning tussen neemt (en ook o.a. deverbouwing van het klooster uitvoerde). OmdatKlaartje en Willem al een zeer concreet beeldhadden van hoe hun verbouwde woning er moestuitzien, kwam hun architect niet meteen met eentotaal ander ontwerp aandraven. Maar toch wisthij hen een tweetal belangrijke wijsheden bij tebrengen. Eerst en vooral drong hij er zeer sterk opaan om te gaan voor vloerverwarming. Hij hadblijkbaar in heel zijn loopbaan nog maar éénverbouwing gedaan zonder vloerverwarming … totgrote spijt achteraf van de verbouwers en dearchitect. Daarnaast duidde hij Klaartje en Willemop de vele ruimte die ze in hun huis haddenvoorzien voor ‘passage’ of zeg maar doorgangenvan de ene plaats naar de andere. Zo hadden ze inhun oorspronkelijke keuken maar liefst driedeuren: naar de hal, naar de leefruimte en naarhun garage. En dat terwijl die keuken eigenlijk alaan de kleine kant was. Bij de definitieve indelingvan hun verbouwing, hielden ze dan ook sterkrekening met dit advies.

Eindelijk volop zicht op hun ‘Zwin’Op 15 april 2014 startten ze hun verbouwingen dieuiteindelijk zeven maanden in beslag zoudennemen. Tijdens deze periode bleven ze in hun huiswonen en plooiden ze zich dus voltallig terug ophun boven- en zolderverdieping waar ze een kamerin beslag namen als keuken en een andere alsleefruimte. Hun huis werd m.a.w. voor ruim eenhalf jaar in twee gedeeld. Het oorspronkelijkaangebouwde gedeelte werd volledig afgebrokenen vervangen door een nieuwe aanbouw inhoutskelet. De buitenmuur werd wel 70centimeter verder naar achteren opgetrokken.Hierdoor werd de breedte van de bijbouwongeveer vier meter. Ruim genoeg voor hunnieuwe keuken aan de rechterzijde, achter degarage, en de eetruimte aan de linkerzijde. In dehal bevinden zich nu maar twee deuren meer i.p.v

plannen te ontwikkelen. Hun eerste idee was omde verbouwingen uit te voeren zonder architect.Hun ambitie lag op dat moment ook nog een stuklager. Ze wilden in de eerste plaats het bijgebouwwat opsmukken en er de keuken in onderbrengen.Daarnaast wilden ze ook meer ramen achteraan.Maar tijd bracht raad. En doordat ze ondertussenal een poos in het huis woonden, konden ze zicheen zeer goed beeld vormen van hoe hun stek erna de verbouwingen moest gaan uitzien.Bovendien konden ze ook wat ideeën sprokkelenbij een aantal buren, die hun vóór waren geweest.Omdat de oorspronkelijke indeling van allewoningen in de Cardijnlaan gelijk is, waren de tipsdie ze konden krijgen dan ook zeer bruikbaar.Uiteindelijk realiseerden ze zich dat ze het een stukserieuzer moesten aanpakken wanneer zeuiteindelijk hun dromen wilden waar maken. Erkwam dus toch een architect aan te pas. Ze

ONTROEREND GOED


drie. De eerste is de deurvan het toilet rechtsonder de trap. Het toiletverhuisde namelijk vanachter de garage, naar dehal, onder de trap naarboven. Via het einde van de halkom je nu, via de tweededeur, in het midden vanhun leefruimte binnen.Aan de rechterzijde ervanis een bureauruimtevoorzien, aan delinkerzijde bevindt zichhun zithoek. Linksvooraan is nu eenspeelhoek. Tussen dezespeelhoek en de hal, iseen rij ingebouwde kasten geïnstalleerd. De helebeneden-verdieping oogt bijzonder open, strak eneigentijds. Alle ruimtes lopen naadloos in elkaarover. Eerst en vooral omdat het niveauverschil isweggewerkt tussen de oorspronkelijke en deaangebouwde ruimte. Maar ook de vloerbekledingis dezelfde in de ganse ruimte. Ze kozen uiteindelijkvoor een lichtgrijze linoleum, waarvan het aanzienzeer sterk lijkt op gepolierd beton of een PU-gietvloer. Uiteraard kwamen er poutrellen aan depas voor het vervangen van de oorspronkelijkebuitenmuur en de binnenmuur tussen de oudekeuken en de leefruimte. In plaats van dezepoutrellen weg te werken via gyproc of plakwerk,hebben ze deze enkel vernist en daardoorgeaccentueerd. Het plafond van de bijbouw,voorzien van twee lichtkoepels, is iets hoger danhet plafond van het oorspronkelijke gedeelte,waardoor de steunbalken extra tot hun rechtkomen. Ze accentueren de eigentijdse tonen envormen meteen een industriële handtekening vanhun architect. Maar de grootste impact is erwellicht door de glaspartij aan de achterzijde vanhun woning, waarvan het middenste gedeelte uiteen schuifraam bestaat. Over de hele breedte is erglas voorzien van aan de grond tot aan het plafond.

Enkel ter hoogte van de keuken, start de glaspartijter hoogte van het aanrecht. De glaspartij zuigt nietalleen een oase van licht in hunbenedenverdieping, het geeft hen bovendien eenpermanent prachtig uitzicht op de door knotwilgenomzoomde beek, de achterliggende waterplas enweilanden … en de vele watervogels, ganzen, … dieer regelmatig neerstrijken. Je krijgt hierdoor in hunleefruimte allesbehalve het gevoel dat je in ‘eenwijk’ woont. En dan is er natuurlijk de strakke,witte, open keuken die perfect geïntegreerd is inde totale benedenruimte. Klaartje en Willem zijnterecht heel fier op het eindresultaat! En meer danterecht!

Vakmensen uit eigen streekOok van het verloop van de verbouwing zijnKlaartje en Willem bijzonder opgetogen. Ze kozenbewust voor aannemers en stielmannen uit destreek en dat loonde. Voor de houtskeletbouw ende binnenafwerking, kozen ze voor VDF Mconstrucuit Nevele. Het water, de elektriciteit en het dakwerden verzorgd door D’hoore-Serry-Van Hyfte uitons dorp. Bij een verbouwing bleek het bijzonderpraktisch dat de vakmensen van niet ver moesten

ONTROEREND GOED


ONTROEREND GOED


komen. Zeker omdat Klaartje en Willem in het huisbleven wonen tijdens de verbouwingen en erhierdoor voorzichtig diende omgesprongen teworden met de aansluitingen, en de verschillendeverbouwfases zo vlot mogelijk op elkaar dienden tevolgen. En het voordeel van vakmensen uit debuurt is bovendien dat ze elkaar kennen enhierdoor ook goed verstaan. Enkel voor het spuitenvan de chape en de vloerisolatie spraken Klaartjeen Willem grotere firma’s aan die niet onmiddellijkuit de buurt kwamen. Maar ook deze leverdencorrect werk. Willem stak zelf ook regelmatig dehanden uit de mouwen. Hij hielp vooral tijdens deafbraakwerken en hield het allemaal een beetjenetjes tijdens de ganse verbouwing door. Van hetbouwverlof maakten Klaartje en Willem gebruikom de hele benedenverdieping en de deuren teschilderen. In november van 2014 konden ze hun‘kampeerplaats’ op de bovenverdieping verlatenen namen ze hun intrek in hun gloednieuwe enruimere benedenverdieping.

Investering met terugverdieneffectOndertussen genieten ze dus al meer dan een jaarvan de geneugten die hun verbouwing bieden. Ennaast het comfort, scheelt de verbouwing hen ookeen flinke duit aan energiekosten. Door over teschakelen op gas en vloerverwarming en door hetverbeteren van de isolatieliggen hun stookkostenmaar liefst 40% lager. Depomp voor de zonneboilerzit ondertussen ook klaarmaar de zonneboiler zelf iseen investering die wellichtlater nog zal gebeuren.Zonnepanelen lieten zeeerder al installeren. Enbovendien liet deverbouwing hen ook toe omeen regenwaterput testeken die gebruikt wordtvoor de toiletten en dewasmachine waardoor ook

hun stadswaterverbruik met de helft daalde. Deverbouwing heeft dus zeker een aantalterugverdieneffecten.Voorlopig hoeven Klaartje en Willem niet meerwakker te liggen van verbouwingen. De badkamerwerd reeds vroeger door Willem gerenoveerd. Enin de achtertuin heeft hij reeds enige tijd geledenhet tuinhok gesloopt en een nieuw opgebouwdtegen de linkergevel van hun woning. Klaartje enWillem kunnen bijgevolg volop genieten van hunonroerend goed en de andere geneugten deslevens. Voor Willem is dat lange afstandslopen. Zijnloopafstanden zijn de afgelopen jaren wat ingekortdoor de verbouwingen, maar binnenkort wil hijweer klaar zijn voor enkele marathons en bostrails.Als beroep staat Willem van thuis uit in voor deorganisatie en opvolging van schade-expertisesbinnen de transportsector voor zijn werkgever, DPSurvey Group. Hij volgt vooral schade-expertises opin China, India en Thailand in opdracht van diverseverzekeringsmaatschappijen. Daarnaast doceert hijook wekelijks een halve dag logistieke vakken aande Karel de Grote-Hogeschool in Antwerpen. Klaartje werkt drie dagen per week als leerkracht inhet buitengewoon onderwijs in Sint-Niklaas, deplaats waar ze geboren en getogen is. Maar ookdaarbuiten is ze erg actief. Eerst en vooral metboulderen … dat is een vorm van klimmen op

ONTROEREND GOED

klimwanden of -rotsen, maar dan op een hoogtevan maximum vier tot vijf meter. Daarnaast isKlaartje graag creatief bezig met het maken vankleertjes. Ze organiseert ook af en toe, samen metenkele andere ouders, kindervoorstellingen bijArscene en doet wekelijks aan yoga in Hansbeke.


Klaartje en Willem genieten dus duidelijk nietalleen van hun woning maar ook van de ruimeomgeving errond … en zo zien we het graagnatuurlijk!


TERUGBLIK

Nieuwjaarsreceptie inde Borluutlaan

Kerstmarkt op school

DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020

Vlakaf is van plan in 2020 een Gouden Schietspoeluit te reiken aan een sportieveling (M/V) dieinternationaal doorbreekt. Olympisch goud of eenwereldtitel zijn geen voorwaarde, maar kunnennatuurlijk helpen bij de selectie. Alle disciplineskomen in aanmerking: atletiek, wielrennen,voetbal, basket, biljarten, zwemmen… zelfsvogelpik. Talentvolle jongeren kunnen zich warmlopen. Wij interviewen ondertussen actieve en niet-meer actieve Hansbeekse kampioenen als mentalevoorbereiding.Deze keer ging Vlakaf op bezoek in de Rostraat, bijStef Gyssels. Stef is nog een jonge gast (°2003)maar al bijna heel zijn jonge leven gepassioneerdmet sport bezig: zwemmen en basketbal. Tijdenshet interview valt het meteen op dat het hele gezinpassie voor sport ademt. Vader Pol gaat regelmatigmountainbiken, moeder Sofie D'Hondt zwemt heelregelmatig, zusje Louise (°2006) combineertcompetitiezwemmen met paardrijden en zelfs dejongste, Juliet (°2012), is al lid van de zwemclub.Vroege (zwem)vogelStef was er ook vroeg bij. Op zijn elfde was hij al lidvan de zwemclub (op zijn elfde màànd wel teverstaan!). En toen hij vier was herbegon BBC

Hyundai Wille terug met jeugdbasket. Meteen washij er bij! Tegen de tijd dat hij twaalf was, trainde hijelke dag, ofwel zwemmen, ofwel basketbal.Gelukkig vielen de trainingen op verschillendedagen.Competitiezwemmen in bad vindt hij niet zo leuk.Je moet heel lang wachten, vaak als sardientjes ineen blik. Voor Sofie, die steeds meeging, viel datbest mee. Ze heeft zelf jarenlang in competitiegezwommen en kan genieten van die anderewedstrijden. Maar Stef kiest liefst vooropenwaterzwemmen, ergens in een kanaal, eenrecreatiedomein, een spuikom, een stuwmeer ofzelfs op een oude Leietak. Afgelopen zomer was hijzowel Vlaams als Belgisch kampioen op de 1000meter vrije slag bij de benjamins. En dit al voor detweede keer op rij.Mannen met ballenNaar de basketwedstrijden trekken ze traditioneelmet de hele familie. Eigenlijk zijn Pol en Sofie altwintig jaar trouwe fans van Hansbeke en missen zezelden een wedstrijd. De eerste ploeg waar Stef bijspeelde, bestond dan ook voornamelijk uitkinderen van trouwe supporters en spelers. Ook nunog is de hele familie present voor de

thuiswedstrijden van de eersteploeg. Zelfs Juliet kan al aardig meteen bal overweg...In het seizoen 2013-2014 werd Stefmet zijn ploeg regionaal kampioenen haalden ze de kwartfinale vande beker van Oost-Vlaanderen. Dathij gepassioneerd is, blijkt vooraltijdens de vakanties. Er gaat geenvakantie voorbij of hij zit wel ergensop stage. Zo trainde hij de eersteweek van de voorbije kerstvakantiemaar liefst 31 uur! Tijdens depaasvakantie tekende hij deafgelopen drie jaar present in deOstend Basketball Academy (voorde kenners: onder leiding van

STEF GYSSELS


Stef en zus Louise

Lucien Van Kersschaever), één week intensiefbasketten in Oostende. Daar werd hij opgemerktdoor de jeugdcoördinator van Oostende en hijmocht dit jaar daar beginnen. Oostende is deabsolute top in ons land, dus de verleiding washeel groot. Maar anderzijds was er ook de kans ombij Latem-De Pinte te gaan spelen. Beide ploegenspelen landelijk en Stef wou absoluut die stapzetten. Dat hij uiteindelijk voor Latem-De Pintekoos, is omdat de jeugdopleiding er echt zeer goedis en hij er al iemand kende. Dat het iets dichter bijhuis is, is dan weer meegenomen voor Pol enSofie... Stef ontmoet er ook jeugdcoördinatorFreddy van Tournhout, die hij al kende vanbasketstages.Hij traint er op maandag- en vrijdagavond en dehele woensdagnamiddag. Hierdoor heeft hij welzijn zwemmen moeten opgeven. Nu ja, opgeven...voorlopig traint hij niet meer. Maar hij doet hetnog graag en pikt misschien terug de draad op nahet basketseizoen, als zomertraining. Hij zit nu inhet eerste middelbaar en dat betekent dat er na detraining ook al wat meer voor school gewerkt moetworden. En school, dat is tegenwoordigsportwetenschappen aan de Voskenslaan in Gent,ook al een keuze die ingegeven is door de liefdevoor de sport. Toevallig zit er op school eenploeggenoot van hem, die daarenboven in debuurt van de sporthal woont in De Pinte. Je kanStef dus de woensdagmorgen volledig gepakt engezakt op de trein zien stappen want na schoolgaat hij mee naar huis met die ploeggenoot omdan samen naar de training te gaan.

DE GOUDEN SCHIETSPOEL 2020


Met succes!En het gaat goed met de ploeg. Hun eerst poulehebben ze vlot gewonnen en nu zitten ze bij debeste 24 ploegen van Vlaanderen. Ze bereikten ookal de kwartfinale van zowel de beker van Oost-Vlaanderen als de beker van Vlaanderen. Voor dievan Oost-Vlaanderen misschien wel al de halvefinale (de wedstrijd vond plaats terwijl we ditartikel aan het schrijven zijn). In elk geval verlorenze sinds het begin van het seizoen in augustus nogmaar één wedstrijd. De ploeg bestaat dan ook vooral uit tweedejaars.Enkel Stef is eerstejaars. Maar hij staat er meer danzijn mannetje. Meestal zit hij in de basisploeg. Metzijn 1.70 m kan hij overal spelen, guard (ofspelverdeler), vleugel of zelfs onder de ring als detwee groten van de ploeg (boven de 1.90 m) evenop de bank zitten. Zijn sterkte zit vooral in zijn shot,bij het vrijworpen nemen is hij zelfs bijna feilloos! Hansbeke maakte er geen punt van dat hij naar eenandere ploeg vertrok om in landelijke te kunnenspelen. Integendeel, hij werd flink aangemoedigd.Washi (voorzitter Johan Gaudissabois) is zelfs alenkele keren komen kijken! Sofie vult aan dat hijuiteindelijk alles tot nu toe aan Hansbeke tedanken heeft. We krijgen meteen de lijst van zijntrainers: Danny Claeys, Alan Gaudissabois, PieterBorghart en Matthias De Beuf.


‘T SPEL VAN LEONEL

VOORUITBLIKNieuwjaarsreceptieOp zaterdag 9 januari 2016 organiseert hetfeestcomité “t Hansbeeks Verzetje” zijn 11denieuwjaarsreceptie. Alle Hansbeekse inwoners worden tussen 19.30uen 21.00u uitgenodigd om samen te klinken op hetnieuwe jaar. De receptie wordt u gratisaangeboden.

Vanaf 21.00u kan er verder gefeest worden aandemocratische prijzen.

In de knel met hetspel van LeonelRobert De Blaere uitMerelbeke schreef dat hijwat ontgoocheld is datLeonel wegens ziekte op dekermiszondag niet aanwezig

was om hem het boek Dubbelportretten teoverhandigen. In een uitgebreide brief dankt hij deredactie voor het mooie aandenken aan Hansbekedat hij kreeg. Hij en echtgenote Monique De Ruyckloven de redactie en fotograaf Koen Degroote voorde prachtige jubileumuitgave, met vele geslaagdeafbeeldingen.Robert schuift tegelijk een oplossing voor opgave6 naar voor. De vierkante weide is 1ha30ca enheeft dus een zijde van 100,15m en een omtrekvan 400,6m. In principe kan de rechthoekige weideeen omtrek hebben van 400 tot 400,6m als delengte 100,1 tot 105,5m, en de breedte dan 99,9tot 94,8m is. Dan is die rechthoekige weideietsjepietje kleiner in omtrek. Dit is echter moeilijkmet het blote oog vast te stellen. Een duidelijkelangwerpige weide zal volgens hem (en volgensLeonel) steeds een grotere omtrek hebben en dusduurder zijn qua palen en draad om af te spannen.Volgens hem zijn in feite beideantwoordmogelijkheden juist, maar hij kiestaarzelend voor het laatste: de vierkante weide ishet goedkoopst. Leonel had ook zo geredeneerdvanuit zijn eigen ervaring in het verleden. Robertheeft het dus volledig bij het juiste eind.Ondertussen zit Leonel te dubben over een nieuweopgave maar tijdens de eindejaarsperiode had hijweinig tijd. Leonel in de knel met zijn eigen spel? ’tZal voor een volgende keer zijn, en misschien welmet een dubbele opgave…

Maar ook omgekeerd blijft het gezin Gysselstrouwe fans van de eerste ploeg van Hansbeke.Ook Stef zelf supportert met hart en ziel mee.Alleen binnenkort, als Hansbeke tegen Latem-DePinte moet, zal het even moeilijk worden... Dromen mag (en moet...)Omdat hij op jonge leeftijd een stevige groeispurthad, raadde men van het CLB aan om Stef even telaten testen op het UZ van Gent. Daar gaat menervan uit dat Stef wellicht de twee meter zal halen!Misschien komt zo zijn ultieme droom nog watdichter bij: meespelen in de NBA. Want net als elkebasketspeler droomt hij natuurlijk daar van: deopvolger te worden van het grote idool en voorhem is dat Kobe Bryant. Maar hij is wel realistischgenoeg om ook haalbare doelstellingen te zetten.Hij zou toch graag ooit in een eerste ploeg in eennationale reeks spelen.En met zo'n bezetenheid zit dat er wellicht wel in...

N.v.d.r.: Net voor Vlakaf doorgestuurd wordt naarde drukker laat Sofie nog weten dat de kwart finalegewonnen werd met 37-79 tegen Basics Melsele!

GOUDEN SCHIETSPOEL

ANSBEEKSE GEDACHTEN


Woar es de winter noartoe

koue wind, gekloven lippen

De kriesanten

die van uldere steel afvrozen

Stijve vlaggen op’t kirkhof

Verkreukelde teens

Klamme sjajetten andschoentjes

Een blinkende bijkanst blaue neuze

Da errinner kik mij as kind

over de moanden

november en december

’t Joar es veurbij gevlogen

De kogels en gefloten

Van Tunis tot in Parijs

d’Onschuld veurbij

De schrik es geboren


Tes woarmer buiten dan binnen

De geraniums beginnen were tebloeien

De bloaren weten nie goe

ofdanze meugen vallen of nie

Zelfs mijn ruzekes schieten were inknop

De sjofage es nog in zomersloap

Ke geen goeste in woafels of utsepot

Miljoenen menschen op de vlucht

te voete, te buut

op zoek noar een beter leven

Tegelijk zijnder grute bosbranden

woeste overstrumingen

DIRK KERKHOVE

Ouwere menschen vechten meeinternet

Ne uup ministers mee

elk een kostelijk gevolg

die weken diskuteren

oast over onze natuur goat

De industrie ons loat beliegen

oto’s vuiler zijn

alles gemoakt es

om rap kapot te goan


de seizoenen liggen in ne knuup

De zonne doet overuren

al est tons wintertijd

tes gelijk bijkanst lente

Op stroate stoan de kesbumen

te verkommeren

Een velleke snee over ’t land

Onze oasem kunnen zien

da ee toch uuk wa

Da witte geeft hope

die vlokken die vallen moakt

ons were een beetse kind

wa simpel geluk

groatis en veurniet

Al weten me tons niemeer

woar da de winter noartoe es

‘k wensche ulder toch allemoale

Een schuun nief joar

en veel geluuf in malkoar


VOORUITBLIK

Pygmalion (door KTNiet Versagen), eenkomedie van G.B. Shaw,in een regie van KurtDemeester.

Londen, 1912.Professor Henry Higgins is gespecialiseerd infonetica. Op een dag ontmoet hij in de straten vanLonden het bloemenverkoopstertje Eliza Doolittle.Higgins beweert dat hij in staat is om Eliza perfectte leren spreken en haar ook in hogere kringen telaten doorgaan voor een klassedame, en gaatdaarover een weddenschap aan met zijn vriendKolonel Pickering.De transformatie is wonderbaarlijk, maar maaktvan Eliza tegelijk een geëmancipeerde vrouw enbrengt voor haar een onverwachte wending in haarleven met zich mee.Shaw schetst in dit stuk duidelijk hoe de socialeverhoudingen aan het begin van de 20° eeuwlagen. Adel en High Society stonden onder druk,terwijl arbeiders en de lagere klassen meer enmeer opkwamen voor gelijke rechten. Dat desympathie van Shaw bij de man in de straat lag,steekt hij met zijn karikaturale voorstelling van deHigh Society niet onder stoelen of banken.Het thema uit Pygmalion is de origineletheaterversie van de latere musical My Fair Lady ende film Pretty Woman.

Met: Ronny Bonne, Stefanie Clement, Jens DeWulf, Yentl Huys, Martin Peleman, Marie Pollaris,Nele Union, Mike Van Renterghem, LoreVerschuere, Bob Coppieters, Laurent Cornelis,Linde De Baets, Yves Deneir, Jelinka Dhondt,Herbert Evrard, Emiel Lips, Rita Masco, BrechtVerschuere, Thea Walgraeve, Ante Laseur, EltyLaseur, Britt Mertens, Flore Verwaetermeulen,Marie-Hélène Wittoek.

InfoElders in deze Vlakaf vindt u een grotere bijlageover het 75-jarig bestaan van Niet Versagen. Dezeproductie is één van de verschillende activiteitendie Niet Versagen n.a.v. dit jubileum organiseert.Galavoorstellingen (met extra hapjes-tapjes) opvrijdag 29 en zaterdag 30 januari 2016 om 20.00 u.

Kaarten: € 15 en € 13 (- 16 jaar)Zaalvoorstellingen op vrijdag 5 en 12, zaterdag 6en 13, donderdag 11 februari 2016 om 20.00 u.

Kaarten: € 9 en € 7 (- 16 jaar)Gemeentezaal Hansbeke, Hansbekedorp 35.Info en reservatie: 0477.25.95.96 ofwww.nietversagen.be

TAMTAMDubbelportretten Het boek ‘Dubbelportretten’ is sinds kort nietalleen te verkrijgen bij de redactieleden en KoenDegroote, maar nu ook in ’t Pestelijntje enMiekesSuperetje. Voor een mooie herinnering aan Hansbeke is 20euro een juiste prijs.

DE TACHTIGERSMADELEINE VANHOOREN

Een zoektocht naar een 80-plusser op Zande leiddelangs vier adressen met evenveel mensen die hunkop liever in het zand staken of wachten totmanlief ook tachtig wordt. Vijfde keer, goede keer,toen we aanbelden aan Cardijnlaan 1. MadeleineVanhooren was bereid op de praatstoel, of liever -zetel, te komen zitten. Echtgenoot RenéVandenberghe, die tachtig werd op 16 februari2015, hield zich liever op de achtergrond.Met bescherming van de H. Godelieve.Ik kwam ter wereld op 13 juni 1934 in Gistel, aande zijde van Westkerke. Gistel is een mooipolderstadje waar de Heilige Godelieve vereerdwordt. Er is wel een beetje een stadse mentaliteit,de bijnaam van de inwoners is niet voor niets ‘dehovelingen’. Westkerke is veel meer de

boerenbuiten, mijn thuis was halfweg de twee.Mijn broer Jules is drie jaar jonger en hij trok naarOostende. Ik had ook een zes jaar jongere zus, Rita,die naar Hoevenen bij Stabroek in de provincieAntwerpen ging wonen. Zij stierf helaas reeds in2010. Mijn vader werkte bij de spoorwegen, maarwel voor een Franse maatschappij die een licentieop het Belgisch net had in de streek van Luik, tot1936. Hij geraakte echter zwaar gekwetst bij eenarbeidsongeval waarbij hij een arm verloor. Nadienbleef hij thuis omwille van zijn invaliditeit. Thuisheeft hij nog een tijdje kippen gekweekt inhangars, eerst legkippen en op het eindeslachtkippen. De oorlogsomstandighedenbetekenden het einde van zijn hobby in bijberoep.Ik ben in Gistel naar de lagere school geweest ennadien naar de beroepsschool om te leren naaien,

wat ik echt nietgraag deed. Mijnzus volgded e z e l f d eopleiding, naaideook niet graagmaar heeft er welhaar beroep vangemaakt alsg ed i p l omee rdnaaister. Ik niet,want ik volgdenog eena v o n d c u r s u sboekhouding. Zokon ik aan de slagin een fabriekvoor charcuteriein Oostende ennadien bij defirma GeneralStores eveneens

Op zekere leeftijd heeft iemand heel wat te vertellen over het leven. Op jonge leeftijd maakten ze een oorlogmee en zagen ze dat de wereld in brand stond. Ze hebben hard moeten werken om er te komen en iets meerluxe te verwerven dan hun ouders. Vandaag leven ze in een wereld waar de veilige bescherming van de eigencultuur lijkt weg te smelten, onomkeerbaar. Ze vertellen over een tijd zonder televisie, computer, gsm eninternet. Een tijd die voor de jeugd vandaag precies nooit bestaan heeft. Van hun verhaal willen we eenblijvende getuigenis maken. In de lijn van de grote literatuurstroming op het einde van de 19de eeuw, zettenzij hun getuigenis op papier.


in Oostende. Dat was een bevoorrader, die in 1947werd opgericht, om schepen en jachten sigarettenen drank te leveren. Op beide plaatsen zorgde ikvoor de boekhouding. Mijn laatste werkplek washet Wit-Gele Kruis in Brugge. West-Vlaanderenwerkte toen nog onafhankelijk van de andereprovincies en ik werkte daar op de administratie.Een nieuwe start in het GentseIk werkte buitenshuis tot aan mijn huwelijk metRené Vandenberghe op 18 juli 1959. Hijveranderde van werkplaats van Oostende naarGent. Daar woonden we eerst vier jaar in Sint-Amandsberg en daarna in Destelbergen. Weleefden daar op een jonge, dynamische parochie,Pius X, met een moderne kerk van 1966. De liturgiewas er heel vooruitstrevend met pastoor PaulBotterman, die later naar Landegemkwam. We woonden wel in een huis in derij. Het weerbericht van Armand Pien optelevisie bij de buren kon je door demuren heen horen. Dat deed onsuitkijken naar een andere woning en weschreven ons in bij de socialehuisvestingsmaatschappij Volkshaard.Eerst hadden we een optie voor eenproject in Eke, maar het werd uiteindelijkHansbeke. Iemand had ons gezegd dat erhier een paar vrijstaande woningenwaren en we hadden het geluk om hiernummer 1 te kunnen krijgen. We krijgenveel zonlicht binnen en moeten niet verom naar Hansbekedorp te gaan.

Bovendien heeft Hansbeke het voordeelvan een toegang tot de autostrade en eenstation. Mijn man is ook van Gistelafkomstig, van het gehucht Moere in depolders. Elk weekend trokken we naarWest-Vlaanderen toen onze ouders nogleefden. En dan is Hansbeke ideaalgelegen. In Hansbeke bleef wat afstandToen we hier in 1972 kwamen wonen,werden we precies terug gekatapulteerdin de tijd: hier liep de pastoor (n.v.d.r.Maurits De Coninck) nog in een soutanerond, in de kerk werden de stoelen

voortdurend gedraaid om te knielen of te zitten…dat waren wij niet meer gewoon. Ook het contactmet andere mensen vlotte niet steeds even goed.Dit kan aan ons liggen, we zijn misschien eenbeetje terughoudend. Toch kregen we dikwijls hetgevoel dat we er niet echt bij hoorden, geen echteHansbekenaren waren. Ik ben nochtans lidgeworden van KVLV en KAV, nu Femma, en volgdenaai- en kooklessen. Ik denk wel dat ik nu mijnlidmaatschap zal opzeggen want ik ben veel teweinig mobiel en kan toch niet meer naar devergaderingen gaan.Twintig jaar geleden werd ik geopereerd aan mijnknieën en later had ik nog een heupbreukbovenop. Waar ik vroeger dikwijls een uurtjegingen wandelen met René of met vroegere

DE TACHTIGERS


buurvrouw Alice Valcke, lukt dat helemaal nietmeer. De Cardijnlaan rond lopen is al veel te ver. Ikprobeer nu mijn fysiek te onderhouden op dehometrainer.

We hebben twee zonen, Marc en Koen die hier metleeftijdsgenoten zoals Bart Cleppe en BartGoorman speelden. Ze zijn zelfs een tijd lidgeweest van de Chiro. Marc woont in Merendreemet vrouw Katie en heeft een zoon, Wouter, die al21 is. Koen is uitgeweken naar Markegem en heeftmet Els twee zonen, Friedrich en Lander, tienersvan 16 en 14 jaar. De naam Vandenberghe is dusvlot doorgegeven, maar in West-Vlaanderen komtdie al heel veel voor.We hebben het hier rustiger dan vroegernatuurlijk. René leeft zich uit in zijn moestuin ensamen leggen we graag een kaartje of spelen weRummikub. En ’s avonds is er natuurlijk altijd weliets op televisie.Bij het afscheid wensen we Madeleine een prettigkerstfeest en voor 2016 een goede gezondheid. Wemoeten er toch wel eens aan denken dat het lied‘Wij zijn het dorp’ niet door iedereen even luid kanmeegezongen worden…

DE TACHTIGERS


Bibliotheek Land van NeveleEen lezer was vorige maand verwonderd dat debibliotheek van het Land Van Nevele in Hansbekegesitueerd is en… “dat zou beter eens in Vlakafstaan!”

U vraagt, wij draaien… De bibliotheek van deHeemkundige Kring leunt aan tegen hetCultuurhuis, waar vroeger de post huisde, en nogvroeger de Hansbeekse bibliotheek en in een nogverder verleden het gezin van veldwachter AlbertMaenhaut…Je kan er terecht elke dinsdagavond tussen 20 en22 uur en elke eerste zondag van de maand tussen10 en 12 uur (niet in juli). Je vindt er enthousiastebestuursleden die je graag helpen om iets op tezoeken over het verleden. We hebben het zelf almeermaals mogen meemaken.

TAMTAM

RechtzettingIn vorige Vlakaf zijn we debronvermelding vergeten bij de foto vande voorstelling Dubbelportretten in dekapel van ’t klooster op blz. 9. De fotowas van Gaëtan Regniers.

“Toen we hier in 1972kwamen wonen, werden

we precies teruggekatapulteerd in de

tijd.”


Hansbeke is voor velen het dorp waar ze geborenen getogen zijn en nooit meer weg willen gaan.Maar Hansbeke is voor velen ook het dorp waar zeeen nieuwe thuis vonden en waar ze misschien ookwel nooit meer willen vertrekken! De meesten vandie graag geziene inwijkelingen komen uit één ofander Vlaams dorp of stad, maar enkelen hebbenroots die ver buiten België liggen. Hoe kwamen zijhier terecht en wat vinden ze van ons dorp? Welkom grote wereld in het kleine Hansbeke!Maar we starten onze Hansbeekse wereldreis bijeen Hansbeeks koppel dat de omgekeerde stapgezet heeft: ze trokken de wijde wereld in enwoonden intussen in 3 verschillende landen, op 5verschillende plaatsen. Vlakaf ging op bezoek bij ElsWille, dochter van Roger Wille en Annie De Roo, enTom Bollaert, oudste zoon van Etienne Bollaert enLieve Claeys.

Els en Tom waren nochtans goed op weg om vooreeuwig en altijd in Hansbeke te blijven: in dezelfdeklas gezeten in de lagere school, samen in descouts, verliefd verloofd getrouwd… maar toenvond Tom een job in Mechelen bij Du Pont DeNemours, een Amerikaans bedrijf gespecialiseerdin chemische technologie, en kon Els les beginnengeven in de lagere school van het Sint-Jan-Berchmanscollege in St-Amandsberg. Els en Tomwaren net getrouwd en beslisten om in St-Niklaaste gaan wonen, tussen de twee jobs in. Twee jaarlater volgde echter een verhuis naar Gent, wantallebei elke dag moeten pendelen was toch niet zohandig.

Een eerste missie naar het NoordenEr volgden vele mooie jaren in Gent en degeboortes van Lukas (1999) en Marthe (2001)maakten het gezinsgeluk compleet. Tot er in 2007een bijzondere aanbieding kwam op het werk vanTom. Hij kreeg de kans om in Noord-Ierland te gaanwerken, in Maydown, dicht bij LondonDerry. Lukaswas 8 en Marthe 6 en het gezin waagde de groteoversteek. De kinderen konden er meteen startenin de plaatselijke school. Marthe leerde er lezen enschrijven in het Engels (met Iers accent weliswaar),voor Lucas was de aanpassing iets mindereenvoudig, maar met veel huistaakbegeleidingdoor mama Els ging het al bij al wel vlot en kon hijtegen Kerst goed mee met de rest van de klas. Els en Tom woonden vier jaar lang in Noord-Ierland, ze verhuisden er wel eens binnen hetzelfdedorp, maar woonden er zeer graag. De Ieren zijnenorm hartelijk, gastvrij, en ontvangen je alsof jehun eigen familie bent. De kinderen integreerdenzich ook makkelijker dankzij de scouts – waar het erwel wat anders aan toe ging dan bij VVKSMNieuwland! Leiding wordt er gegeven doorvolwassenen, ze kwamen samen tijdens de weeken één keer per maand gingen ze kamperen ofdeden ze een bijzondere activiteit. Els gaf alsvrijwilliger Franse les en was ook actief alsvrijwilliger bij de meisjesscouts, de Girl Guides…het scoutsbloed kruipt waar het niet gaan kan!Lukas deed mee aan een staatsexamen Engels omdoor te kunnen gaan naar het middelbaar. In dateerste jaar middelbare school, op een grammarschool, voelde hij zich helemaal in zijn nopjes enontdekte hij een nieuwe passie en talent: Rugby.Hij schijnt er echt wel goed in te zijn, dus misschienis dat iets voor de Vlakafrubriek over grotesporttalenten?!Van Ierland naar Frankrijk, en eigenlijk ook welZwitserlandIn 2011 kwam een nieuw aanbod bij Du Pont DeNemours voor Tom, dit keer in Cernay, in de mooieElzas aan de voet van de Vogezen. Omdat dekinderen vier jaar lang Engelstalig onderwijs achter

DE WEIRELD ES MIJN DURPELS WILLE EN TOM BOLLAERT


DE WEIRELD ES MIJN DURP

de rug hadden besloten Els en Tom dat ze beternaar de Internationale School in Basel, Zwitserland,konden gaan. Zo trokken Lukas en Marthe, toen 12en 10 jaar oud, elke dag de landsgrens over omnaar school te gaan. Els en Tom vertellen heel enthousiast over deFrans-Zwitserse periode. De prachtige natuur, hetmooie weer met “echte” warme zonnige zomers en“echte” koude winters (we kunnen er inderdaadalleen maar van dromen hier). Ze konden er alswinterse daguitstap altijd “op den bots” even gaanskiën. De afstand was ook mooi meegenomen, eengoeie halve dag rijden en ze stonden al terug inHansbeke!Tom kon zich in de Elzas, net als in Ierland,helemaal uitleven in het fietsen: het is zijn manierom zich aan te passen aan de nieuwe omgeving. Hijsluit zich aan bij een fietsclub en weg is hij. Eenfijne sportieve én sociale hobby dus. Els vond haarweg vooral via de school van de kinderen. Zeker bijde Internationale School bevindt iedereen zich inhetzelfde schuitje: ver van huis, in een nieuweomgeving. Je legt er heel makkelijk contacten,vertelt Els, die ook snel veel dieper gaan. Je hebt nueenmaal geen jaren tijd om elkaar goed te lerenkennen.Ook in Cernay zijn Els en Tom binnen hetzelfdedorp nog eens verhuisd. Zo veel verhuizen… hetmateriële wordt daardoor op de duur heel relatief,vertelt Els. Je kan gewoon niet veel bijhouden wantje weet dat er altijd een nieuwe opdracht en dus

een volgende verhuis kan komen. Het heeft dusgeen zin van alles te gaan bijhouden of verzamelen.Anderzijds hecht het gezin wel heel erg aanbepaalde meubelstukken die de wereld al meerondgereisd hebben. Een “knuffelzetel”, eenbepaalde kast, … die enkele meubelstukkenvormen eigenlijk hun “vaste” thuis.Singapore: Azië voor beginnersNa de mooie jaren in de Elzas kwam in de zomervan 2014 een vrij plotse nieuwe opdracht, en ditkeer was het menens: Singapore zou de volgendebestemming worden. Tom kon er manufacturingdirector voor Crop Protection worden(gewasbescherming). Vanuit Singaporeondersteunt hij de fabrieken diegewasbeschermingsmiddelen produceren in Azië,met fabrieken in Singapore, Indonesië, China,Taiwan, Australië, Vietnam, Thailand en India.Het was voor de kinderen even slikken want zehadden op het einde van het schooljaar niet echtgoed afscheid kunnen nemen van hun vrienden.Maar die zomervakantie verhuisden ze dus naarSignapore. “Azië voor beginners” noemt Tom het.In de Stadstaat Singapore ontmoet je de gansewereldbevolking op een zakdoek groot, wantenorm veel buitenlandse bedrijven hebben er hunhoofdkwartier gevestigd. Omdat er zoveelverschillende nationaliteiten verblijven, is alles erstrikt georganiseerd en is er bijvoorbeeld een heelstrenge wetgeving met een nultolerantietegenover racisme. Het openbare leven verloopt er

ontzettend harmonieus en is helemaalgericht op expats. Els en Tom vinden heteen enorm veilige omgeving waar je metheel veel verschillende culturen inaanraking komt, waar je van elke keukenkan proeven, waar elke religie zijn eigenfeesten in openheid en vrede kan vieren.Alleen jammer voor Lukas en Marthe:kauwgom is er verboden. Maar dat makenze tijdens hun bezoek in Belgiëruimschoots goed, die weken brengen zeal kauwend door!


DE WEIRELD ES MIJN DURP

De kinderen gaan ook daar naar de Internationaleschool, die van hen echte wereldburgers maakt. Zeleren er heel zelfstandig werken, de opleidingenzijn erg analytisch en erop gericht om je snel aan tepassen, een “positief effect” te hebben op dewereld. Tom vertelt dat de kinderen er eigenlijkgeen enkel op waarden gebaseerd schoolvakkrijgen, de insteek is nogal commercieel en opeconomische expansie gericht. In Singapore is hetkomen en gaan van leerlingen op de InternationaleSchool ook erg groot.Stillekesaan wordt het ook tijd voor Lukas, die nu16 is, om te denken over zijn toekomst. Zal hijverder studeren in België, blijft hij in Signapore,volgt hij zijn ouders, … Het is nog een grootvraagteken. Het staat wel vast dat Lukas en Marthebest in de Engelse taal zouden verder studeren.Natuurlijk spreekt het gezin thuis Nederlands,maar Lukas en Marthe hebben volledig in hetEngels schoolgelopen, dus hun schrijven en lezengaat minder vlot in het Nederlands. Els geeft aandat ze toch liefst in hetzelfde continent zou wonenals waar Lukas studeert, zodat ze met één lijnvluchtnaar hem toe kan als dat nodig is. (Waar zijn al dieHansbeekse mama’s die liefst hebben dat hunbloedjes in Gent studeren omdat Leuven ofAntwerpen te ver is?!)Heimwee naar Hansbeke?Missen Els en Tom Hansbeke soms? Ik hoef het niette missen, zegt Tom nuchter, want Hansbeke is nietweg. Het is heel fijn om hier altijd terug te kunnenkeren en uiteindelijk verandert er hier weinig, endat is maar goed ook. Hansbeke voelt altijdopnieuw heel vertrouwd aan. Els vertelt dat ze hetsoms wel jammer vindt dat ze de geborgenheid dieze hier zelf als kind en jongere voelde in het dorpaan haar kinderen niet kan bieden. Die vastestructuur, die vaste thuis, die vaste vrienden, datkennen haar kinderen nu niet. Maar ze kregen inruil natuurlijk het wereldburgerschap cadeau! Hansbeke is trouwens ook geen gewoon dorp,vindt Els. Er is hier niets bekrompen, het is hier nietverstikkend. Hansbekenaren zijn heel open-

minded, organiseren allerlei activiteiten voor hundorpsgenoten, er zijn evenementen en levendigekermissen. Hansbeke is geen achterlijk boerengatwaar iedereen zich opsluit. Het is dan ook metplezier dat Els ook in Singapore de toegestuurdeVlakaf telkens van A tot Z uitleest.En een beetje dorpsgevoel blijft wel hangen: zowelin Ierland, in Frankrijk als zelfs nu in Singapore,kozen ze er steeds voor om in het groen te wonen,in kleinere dorpen of gemeenschappen. Ze houdenniet van de anonimiteit van grootsteden, maarzoeken kleinere plekken die heel familie-georiënteerd zijn en waar ze hun buren echt goedkunnen leren kennen. Zelfs in Singapore vonden zedat dorpsgevoel in een zogenaamd condominium:een relatief laag gebouw met veel terrassen, in eengroene omgeving.Wat brengt de toekomst?Intussen wordt er bij Du Pont De Nemoursgereorganiseerd, is er een fusie op komst en is hetnog onduidelijk hoe lang Tom en zijn gezin inSignapore zullen blijven of waar ze voor eenvolgende missie heen zullen gaan. En als ze terugnaar België komen, zal het dan Hansbeke zijn? Tomen Els denken eerder aan Brussel of eventueelAntwerpen. Dat lijkt het meest praktische en zal demeeste kansen geven voor de kinderen, de contextis er internationaler.Maar als het van dochter Marthe afhangt, wordthet Hansbeke! Ze vindt het hier fantastisch, isdolgraag dicht bij de familie, de nichtjes, ze voeltzich hier super goed. Els en Tom relativeren: ’t isnatuurlijk altijd feest als wij hier op bezoek zijn.Kerstvakantie, zomervakantie, … dat is ’t echteleven niet hè. Inderdaad, het leven is niet alle dagen feest, maarhet is toch heerlijk wonen hier. Dus kom later maarnaar Hansbeke, Marthe!


BasketballBBC Hyundai Wille Hansbeke pakt derde plaatsvoor winterstopVlak voor de winterstop de competitie in TweedeLandelijke (Bevordering in voetbaltermen) stillegt,wipt BBC Hyundai Wille Hansbeke via een niptbehaalde overwinning in Izegem (79-80) naar dederde plaats in de rangschikking op amper tweepunten van leiders Willebroek en Oudenaarde.Laat de competitie nu net hervatten op zondag 10januari met een regelrechte kaskraker: Hansbekethuis tegen co-leider Oudenaarde om 17u in deLandegemse sporthal. Op 24 januari meldtWillebroek (met 2 semi-profs actief in de rangen)zich te Landegem, het kan dus echt alle kanten uitin deze superspannende reeks, waar zowatiedereen van iedereen lijkt te kunnen verliezen.Tijd voor een evaluatie van de eerste seizoenshelft.Hansbeke begon de competitie met hogeverwachtingen, het had zich in de tussenperiodeimmers zwaar versterkt met vooral topspelverdelerTom De Bakker (tweede guard bij tweedeklasserMelco Iieper) en Mattieu Detiege (rasschutter metervaring in tweede klasse bij St-Niklase) alsuithangborden naast de van Aalter overgenomenVernaeve en uit Gent Hawks Luis Vervaeck (dezelaatste trouwens een ongelooflijk aangenameverrassing zowel op als naast het terrein). Al heelvlug bleek dat onze ploeg zich inderdaad konmeten met de allerbesten na telkens 1puntnederlagen in Oudenaarde en Willebroek.Samenvattend bleek BBC Hansbeke thuis niet tekloppen met 7 overwinningen op rij, maar vooralbuitenshuis erg kwetsbaar met 5 nederlagen op 7,wat toch goed blijkt voor een met Kortrijk enKluisbergen gedeelde derde plaats in hetonmiddellijke kielzog van Oudenaarde enWillebroek. Iedereen is het erover eens datTweede Landelijke dit seizoen een ongemeensterke reeks is waarbij je elke match uit de doppenhoort te kijken, ook de laatste in de rangschikking(Eeklo) kan in een goede dag vlaggen. Feit is tevensdat Hansbeke organisatorisch zwaar afhankelijkblijkt van topper De Bakker. Wie eens wil zien hoebasket in quasi-perfectie (voor ons niveau dan)gespeeld dient, nodigen we graag uit op onze

cruciale januari-thuismatchen en kijk dan eensnaar hem, niet alleen wat hij zelf scoort maar ookwat hij weggeeft....Groot nieuws is ook voor volgend seizoen dat onzeclub de zaal in Landegem noodgedwongen verlaatvoor de nieuwe sporttempel te Nevele, quainfrastructuur een aanzienlijke verbetering waarwe ook de verdere uitbouw van onze jeugdwerkingbeter en professioneler zullen kunnen aanpakken.We tellen nu al 6 jeugdploegen, willen naar 7, maarwe willen niet alleen kwantitatief maar vooralkwalitatief beter werken, waarbij we zeker ookspelers uit de A-ploeg willen warm maken omtrainer te worden in Hansbeke. Diit staat nietalleen borg voor echte toppers in hun vak die zichinlaten met de jongeren maar ook een goedewisselwerking tussen jeugd en fanionploeg. Dielink blijven uitbouwen staat prioritair in ons beleid.Afwachten nu op verdere gesprekken met deplaatselijke overheid: koken kost immers geld eneen schitterende zaal waar uitbating kantine naarderden gaat, is voor geen enkele sportclubaanvaardbaar. Vraag dat maar aan onze collega'suit het voetbal.

Johan Gaudissabois,JudoKobe Persyn werd met zijn ploeg Koksijdekampioen in de hoogste klasse van de Vlaamseinterclub, hij nam er alle wedstrijden in zijngewichtscategorie voor zijn rekening.Jens De Wulf werd met Samoerai Aalter zesde inderde afdeling B.VoetbalNa de eerste ronde is het tijd voor een tussenstandvan de fanion ploegen van voetballend Hansbeke.We starten met de zondagreserven. Met dezeploeg hebben we het niet altijd even gemakkelijk inde voorronde maar we stranden wel op een mooiederde plaats, met 10 keer gewonnen en drie keergelijk. Samen met FC Kleit en LS Merendreestrijden we verder voor de felbegeerde eersteplaats.Ook de beloften hebben er al een goedeheenronde op zitten. Na 15 matchen gespeeld te

SPORHA

SPORHA


hebben waarvan ze 11 matchen wonnen, 2 gelijkgespeeld en 2 verloren, sluiten ze de heenronde afmet een eerste plaats en konden ze zich kronen totverdiende HERFSTKAMPIOEN. Onder de vleugelsvan de nieuwe sponsor Koen Wille, hopen we opeen kampioenschap.Onze eerste ploeg heeft een goed parcoursdoorlopen tijdens de eerste ronde; na 13 matchenhebben we 7 keer gewonnen, 6 keer gelijkgespeelden geen enkele keer verloren. Tijdens de eerste 10wedstrijden werd alsook de titel vanperiodekampioen gewonnen, deze titel houdt in

dat de eerste ploeg sowieso mag meedoen aan deeindronde voor promotie. Maar natuurlijk hopenwe stiekem om het seizoen te eindigen alskampioen.Het is duidelijk dat de drie Hansbeekse fanionvoetbalploegen op een hoog niveau spelen, komdaarom zeker eens kijken op de Karmenhoeksevelden!N.v.d.r.: we hebben foto’s van de drie ploegen,maar wegens plaatsgebrek verschuift één van defoto’s naar volgende editie.

DE HEREN VAN NEVELE

Alle gemeenteraadsleden zijnaanwezig op de zitting van 24november aan te vatten om 20uur. Hilde Langeraert (s.pa),voorzitter, deelt mee dat Sam Blok

een uiteenzetting zal geven over zijn werk als GIS-deskundige (geografisch informatie systeem). Hetwordt duidelijk dat veel gegevens digitaal verwerktworden. De deskundige wenst ondersteuning tegeven aan alle gemeentelijke diensten en nietenkel aan stedenbouw. De burgemeester is nietaanwezig bij de toelichting.De verdaagde punten van de raad van september,belasting op het vervoer van personen met eenpolitievoertuig en de retributie op het verblijf in

een politiecel, staan vooraan geagendeerd. Dedoor NN-raadslid Sofie D’hondt ingediendeamendementen werden rechtsgeldig bevondendoor het Agentschap Binnenlands Bestuur. Hetpolitiecollege van de LoWaZoNe heeft beslist deoorspronkelijke teksten voor belasting en retributiete behouden omdat de voorgesteldeuitzonderingen moeilijk te realiseren zijn en er eenberoepsprocedure bestaat. De amendementenworden opnieuw ingediend en weggestemd doorde CD&V–N-VA–s.pa-meerderheid, die devoorliggende teksten goedkeurt. NN en Open VLDonthouden zich. Er worden vertegenwoordigers aangeduid voor hetbijwonen van buitengewone vergaderingen van

Imewo, Finiwo, Veneco², IVM en IMWV. NN-fractieleider John Caron merkt op dat heteen slechte gewoonte wordt om hethuishoudelijk reglement met de voeten tetreden. Een gemeenteraadszitting moet tijdigbeginnen. Vorige keer was er de duidelijkgekende brandweeractie, nu een toelichting.Het zou plezieren interessante toelichtingen tekrijgen in een raadscommissie of werkgroep. Devoorzitter wordt opgeroepen om goedvoorbereide raadscommissies te houden.Voorzitter Langeraert repliceert dat er op 10december een algemene raadscommissie komtover de intergemeentelijkesamenwerkingsverbanden Deinse SocialeBouwmaatschappij, Sociaal Verhuurkantoor enVeneco² en dat zij in september suggestiesgevraagd heeft om een agenda samen testellen. Raadslid Caron merkt op dat dit niet totde taken van de oppositie behoort.De meerderheid verdaagt de aanduiding vanvertegenwoordigers voor de buitengewonevergaderingen betreffende de partiële splitsingvan TMVW. De oppositie stemt tegen. RaadslidCaron verwijst naar de bevraging in degemeenteraad van juli over het geldig verloopvan de buitengewone algemene vergaderingvan TMVW van 29 juni 2015. Hij stelt vast dat degenomen besluiten geschorst zijn door detoezichthoudende overheid omwille van


DE HEREN VAN NEVELE

schending van de democratie. Hij vindt het nietkunnen dat Nevele niet zal vertegenwoordigd zijnop de vergadering van 17 december. Schepen MiaPynaert (s.pa) meent dat het niet zo’n vaart zallopen aangezien uit een mail van de raad vanbestuur van TMVW blijkt dat er op 26 novemberoverleg is met het Agentschap BinnenlandsBestuur.Filip Vervaeke diende een schriftelijke vraag in overde wachtlijsten van de socialewoonmaatschappijen.In de varia bedankt Filip Vervaeke secretaris JokeMertens voor de toelichting over het Zorgbedrijf.Zijn collega John Caron dankt schepen MarleenVanlerberghe (CD&V) voor het stijlvolle huldefeestvoor ereburger Walter Planckaert. Hij merkt verderop dat TC Eleven in 2014 een gemeentelijkesubsidie van 36.000 euro kreeg voor het plaatsenvan led-verlichting wat een jaarlijkse besparing ophet verbruik zou opleveren van 302 euro. Ditbedrag wordt jaarlijks in mindering gebracht van dete ontvangen subsidie. Evenwel is er onvoldoendeelektrisch vermogen beschikbaar waardoor de clubverplicht was een tweedehands stroomgroep aante kopen waaraan reeds verschillende herstellingennodig waren. Het jaarlijks verbruik van eendergelijke stroomgroep is 900 euro of drie keer devoorziene besparing. Er werd gekozen voor led-verlichting omwille van de duurzaamheid, maareen dergelijke werkwijze oogt weinig duurzaam.Schepen Nele Clarebout (N-VA) meent dat dekeuze voor led-verlichting buiten beschouwing valtaangezien de stroomgroep ook nodig zou geweestzijn als voor een andere verlichting gekozen werd.Raadslid Caron meent dat er beter gewacht werdmet het plaatsen van verlichting tot er voldoendevermogen is. Hij begrijpt niet dat een dergelijkesubsidie uitbetaald wordt als de randvoorwaardenvoor optimaal gebruik niet vervuld zijn. Wanneerraadslid Filip Vervaeke (NN) één en anderaanschouwelijk wil voorstellen, onderbreektvoorzitter Langeraert met de opmerking dat ergeen show nodig is aangezien er toch geen persaanwezig is. (De vaste Vlakafmedewerker werd hiertoch wel over het hoofd gezien!)

Open VLD-raadslid Sofie D’hondt vraagt hoe het zitmet de steenslag voor VVE Hansbeke die deburgemeester beloofd heeft. Burgemeester JohanCornelis (CD&V) zegt dat dit nog op het collegemoet komen en dat er logistieke steun blijft tot detwee gemeentelijke sites in orde zijn. RaadslidFreddy Bertin (N-VA) las in Kerk & Leven over destart op 8 december 2015 van het buitengewoonjaar van de barmhartigheid. Hij wenst dekerkfabriek van Landegem veel succes toe met deopenbare verkoop van de pastorie, ook in naamvan de Syrische familie die vanavond buiten moetslapen wegens gebrek aan opvangplaats.NN-raadslid Sofie D’Hondt merkt op dat de liftdefect is in de sporthal. Volgens de burgemeesterwas dit nog niet gemeld.

Verslag gemeenteraad 22 decemberBij het begin van de zitting van 22 december, metalle raadsleden aanwezig, deelt voorzitter HildeLangeraert (sp.a) mee dat er na de 21agendapunten nog een motie van deburgemeester volgt i.v.m. de ladderwagen van dehulpverleningszone. De informatieveiligheids-consulent die bovengemeentelijk werkt zal nietalleen voor de gemeentelijke administratie ingezetworden, maar ook voor het OCMW. Bij het bekijkenvan de budgetwijziging vraagt Sofie D’hondt (OpenVLD) naar meer informatie over het nieuwadministratief centrum (lees: gemeentehuis,verder NAC). Het gaat over grote bedragen vooreen project dat deze legislatuur overstijgt. Sofievindt dat de oppositie niet genoeg geïnformeerd is.Burgemeester Johan Cornelis (CD&V) meldt dat dehaalbaarheidsstudie bezig is en dat er ten gepastetijde informatie komt. John Caron (NN) hekelt dezeaanpak: in het voorjaar werd door NN reedsvoorgesteld een investeringsenveloppe te openen.Die wordt nu ingeschreven voor 2016, de plannenvorderen, maar de oppositie wordt nietgeconsulteerd. Burgemeester Cornelis vindt dat wegoed moeten nadenken want het gaat over hogebedragen en hij wil de studie afwachten. JohnCaron verwijst naar andere gemeenten waarmeerderheid en oppositie samen in een werkgroep


zitten. De burgemeester blijft hameren opvoorzichtigheid en belooft een samenkomst ronddezelfde tafel. Filip Vervaeke (NN) ziet een te hoogbedrag staan om een machine aan te kopen om hetonkruid te bestrijden en stelt voor zulke werken uitte besteden. De burgemeester vindt hetinteressanter om het werk met eigen personeel tedoen. Freddy Bertin (N-VA) vindt het beter om zo’nmachine intergemeentelijk aan te kopen om dekost te drukken, maar moet toegeven dat hetonkruid overal tegelijk groeit. Zelfde Vervaekeergert zich aan de 64.000 euro voor de aanleg vande omgeving van het jeugdhuis. Schepen GunarClaeys (CD&V) pareert hem: in de werken zijn ookopgenomen fietsstallingen, heraanleg van hetterrein en zelfs hermeandering van de Oude Kaleom het drassige bos bespeelbaar te maken enz. Debudgetwijziging wordt goedgekeurd door de 15leden van de meerderheid, NN stemt tegen enOpen VLD onthoudt zich. Bij het derde agendapunt, de aanpassing van hetmeerjarenplan 2014-2019 informeert SofieD’hondt (NN) naar de beloofdeconditiestaatmetingen van de gemeentelijkegebouwen, die is blijkbaar nog altijd niet gebeurd.Schepen vanpatrimonium GunarClaeys meldt dat Eandiseen energieplan voor degebouwen opmaakt enexcuseert zich dat hetallemaal lang aansleept.Fractieleider John Caronheeft serieuze vragen bijde voorziene 600.000euro voor de renoveringvan het HansbeekseCultuurhuis: er is veel teweinig coördinatie in hetpatrimoniumdossier enhet Cultuurhuis is enkelgeschikt voor kleinevergaderingen. Schepenvan cultuur Mia Pynaert(sp.a) neemt het op voor


DE HEREN VAN NEVELE

het Cultuurhuis en kadert het in hetherwaarderingsplan voor Hansbekedorp, dat nueen masterplan wordt. Drie studiebureauskwamen hun visie toelichten. Er zijn in Hansbekezeker een grote gemeenschapszaal en veel kleinevergaderruimte nodig. In het kader van hetbeheersplan kan een subsidie van maar liefst 80%bekomen worden. Freddy Bertin is nog niet zekerdat het geld dat gebudgetteerd is, zal uitgegevenworden voor het gebouw in Hansbeke omdat erveel geld nodig is voor het NAC. Volgens hem moethet gebouw geen gemeentelijk eigendom blijvenom mooi te kaderen in het beschermde dorpszicht.Mia Pynaert repliceert dat het gebouw kansengeeft voor veel verenigingen, voor atelierwerkingen dies meer, wellicht meer dan het gebouw aande Melkerijstraat. Sofie D’hondt (NN) vindt dat hetbeter is de knoop door te hakken. Freddy Bertin wildit dossier koppelen aan de toekomst van dekerkgebouwen. Sofie D’hondt (Open VLD) vraagtnaar de procedure i.v.m. het masterplan. MiaPynaert licht toe dat de onderhandelingen overconcept en prijs bezig zijn. Ruimte en Erfgoed wilwel het onderste uit de kan voor hun toestemmingom de rondweg dan toch maar toe te staan: het

DE HEREN VAN NEVELE


Agentschap wil een heel gedetailleerde oplijstingvan alle elementen. Ten slotte neemt FilipVervaeke, naar eigen zeggen, nog even de rol vanoud-gemeenteraadslid José Van Oost op met devraag wanneer er iets gebeurt aan de riolering inVosselare. De stemming verloopt meerderheid (15JA) tegen oppositie (6 NEEN). Bij het bekijken van het budget van 2016 vraagtFilip Vervaeke naar de reorganisatie van het oud-kerkhof in Nevele en wil Sofie D’hondt (Open VLD)weten of alle diensten van het OCMW naar hetnieuwe NAC komen. Burgemeester Cornelis zietzoveel mogelijk administratieve dienstensamenkomen in het NAC. Filip Vervaeke informeertnog eens naar de digitale informatieborden.Schepen van informatie Marleen Vanlerbergheschuift 8 februari als plaatsingsdatum naar voor. Zijgeeft in een adem mee dat de adviesraad voorpersonen een verplichting zou willen opleggen datalle verenigingen bij betalende activiteiten,begeleiders gratis toegang geven. Bij de stemmingover het budget 2016 beslissen CD&V, sp.a en N-VApositief, NN negatief en onthoudt Open VLD zich.Bij het behandelen van een paar punten i.v.m. degemeentelijke bibliotheek (gebruikersreglemente.d.) wordt eenparigheid bereikt. Bij het bepalenvan de opcentiemen op de oproerendevoorheffing ligt dat moeilijker. NN dient eenamendement in om te verlagen van 1.575 naar1.475 opcentiemen, omwille van de vergelijkingmet andere gelijkaardige gemeenten. Hetamendement wordt verworpen met enkel de 6 ja-stemmen van NN en Open VLD. De meerderheidkiest met 15 ja-stemmen voor het behoud van deopcentiemen, zoals voor aanslag jaar 2015. Deaanvullende personenbelasting blijft op 7,2% zoalsin 2015 met een unanieme goedkeuring. Het college stelt voor om boetes voor foutiefparkeren in de blauwe zone te verlagen van 25naar 20 euro. Fractieleider van NN John Caron wiler 15 euro van maken, omdat in Deinze en Aalterook minder gevraagd wordt. Dit amendementoverleeft de stemming niet (15 NEEN, 6 JA) zodatmet een omgekeerde uitslag het bedrag op 20 eurovastgelegd wordt. Een aanpassing van de

personeelsformatie wordt unaniem goedgekeurdmaar lokt bij Filip Vervaeke toch de vraag uitwaarom dit nog niet in de budgetwijziging werdopgenomen. Volgens gemeentesecretaris JokeMertens een kwestie van timing van eenverstuurde brief. Bij de bespreking van de dotatieaan politiezone LoWaZoNe stelt Dimitri Beyens (N-VA) de vraag of de Nevelse bijdrage van 920.000euro niet te hoog is, in verhouding tot de geringecontrole op veiligheid aan de schoolpoorten, hettekort aan snelheidscontrole op gemeentewegenen ontbreken van toezicht aan de stations.Zomergem heeft met 64% een hogereordehandhaving en betaalt 250.000 euro minder,stelt hij. Sofie D’hondt sluit zich hierbij aan: onzevertegenwoordigers in de politieraad moetenblijven hameren op meer ordehandhaving. Volgensburgemeester Johan Cornelis werkt de politiegoed, maar krijgt ze steeds meer opdrachten vanhet parket. Bovendien is er een goedesamenwerking met de zone Aalter-Knesselare. EricVan Huffel (NN) wil vooral de schoolomgevingbeveiligen, burgemeester Cornelis verwijst naarcollegebesluiten waarin dit ook gevraagd wordt.Fernand Neerman (CD&V) maant aan tot kalmte:aan de school in Merendree staan meermaalsdaags gemachtigde opzichters van hetschoolpersoneel, zodat hij zijn huis in hetHammeken zelfs niet kan bereiken en eldersonderdak moet zoeken! Freddy Bertin haalt uit hetnationale nieuws dat hulpagenten meerbevoegdheid zullen krijgen, dat er 450 lokaleagenten bijkomen, maar vraagt ook minderadministratief werk. Volgens Johan Cornelis is datlaatste omwille van de privésfeer niet toegestaanaan burgerpersoneel. 14 meerderheidsledenkeuren de dotatie goed, NN, Open VLD én DimitriBeyens onthouden zich. Enkele agendapunteni.v.m. de werking van de cultuurraad (drie nieuweleden, huishoudelijk reglement, erkennings-reglement, toekenning projectsubsidies) wordenmet unanimiteit goedgekeurd.Bij het begin van het 20ste agendapunt over degoedkeuring van de gewijzigde gemeentedotatieaan de Hulpverleningszone Meetjesland (lees:

DE HEREN VAN NEVELE


Brandweer) wil fractieleider van NN John Caron dateerst de beloofde motie toegelicht wordt. Vanuitde meerderheid wordt gesteld eerst de agenda afte werken om juridisch in orde te zijn. VoorzitterLangeraert schorst hierop de vergadering vijfminuten om de juridische context van de‘spoedeisendheid’ uitgeklaard te krijgen. Na dekorte schorsing wordt de spoedeisendheidunaniem goedgekeurd en begint fractieleider vanCD&V ere-burgmeester Roger Boone aan detoelichting van de motie opgesteld op het collegeop 21/12. Tot opgemerkt wordt dat de motierondgedeeld werd en iedereen kan lezen. Metunanimiteit wordt de motie goedgekeurd: degemeente Nevele wil niet dat de ladderwagen in debrandweerpost Nevele wordt weggehaald. Deminister van Binnenlandse Zaken en deprovinciegouverneur worden gevraagd op tetreden tegen een verkoop omdat er hiaten zijnvastgesteld in de recente risicoanalyse.Hierna volgen de mondelinge vragen… DimitriBeyens betreurt dat de website van deHulpverleningszone niet werkt, BurgemeesterCornelis belooft beterschap. Filip Vervaeke looft deduidelijke informatie over het containerpark in deinfokrant van december, maar vreest voorgezinnen die met een soort bestelwagen rijden:krijgen zij nog toegang op de dagen voorparticulieren? Anny De Roo (N-VA) wil de Nevelseereburgers op de gemeentelijke website zienverschijnen. Sofie D’hondt (Open VLD) geeft aandat een Poeselenaar die suggesties gaf voor dewegeniswerken daar, geen antwoord kreeg.Mensen met ideeën moeten volgens haar inspraakkrijgen. Schepen Marleen Vanlerberghe geeftantwoord aan Filip Vervaeke over een gesteldeschriftelijke vraag over de lengte van dewachtlijsten voor een sociale woning: 1137kalenderdagen of drie jaar én Nevelenaars krijgenvoorrang. Fernand Neerman merkt op dat deperstafel leeg bleef tijdens de zitting enverwondert er zich dan ook over dat er tochinformatie in de kranten komt. Dimitri Beyensmeent een Vlakafreporter in het publiekopgemerkt te hebben…

Pol bezorgde ons herinneringen over de jaren dathij mee toneel speelde. Een verhaal doorspekt meteen paar dialectwoorden. Bijgevoegd bij zijn tekstvonden we een folder van het stuk ‘De klok sloegacht’ van 30 januari 1966 waarin hij de rol vanMasters speelde.Samen met enkele Hansbekenaren keren we eenvijftigtal jaren terug en komen in de tijd dat erieder jaar een concert (toneel) gespeeld werd. Dentoneelbond ‘Niet Versagen’ trad op in hetafgebroken gebouw dat rechtover de vroegeremelkerij stond. De zaal heette d’ Ouwe melkerij enwerd speciaal ingericht voor concerten. Vooraanwas er een verhoogde speelruimte voorzien metopen en toe trekkende gordijnen. Aan derechterkant ernevens (ernaast) was de kleedkamervoor de aangeduide spelers, met de aangepastekledij en de nodige behoeften die men nodig hadom op te treden. Stilletjes zat men te wachten ente volgen, tot het uw beurt was. Op de rand vanhet toneel stond men angstig zijnen toer (zijnbeurt) af te wachten. Op het toneel zelf stond ervooraan in het midden een verhoogde bak en daarzat de chouffleur (souffleur, fluisteraar). Dat wasvoor ons Philibert Tietens, die volgde in het boekjealles goe mee, las stillekes de nodige tekst mee en

IN ‘T ANSBEEKS

IN ‘T ANSBEEKS


het spel betalen. Een geestig (leuk) Hansbeeksspel.Het toneelspel was alleenlijk (enkel) door mannenuitvoerbaar. Moest er toch een madam bijkomen,dan was ’t een vent die verkleed was. Het werdeinde van de jaren ’50 en er kwam een pracht vaneen toneelstuk in handen van het bestuur. Het wasvan Gaston Martens en noemde (heette)‘Hemelvaart heen en terug’. De hemel kwam er dusbij met de H. Maria. Een zeer ernstig probleemwant wat niet toegelaten was, er moest een vrouwbij betrokken worden! Het bestuur is met mijnheerde pastre weest klappen (bij E.H. Pastoor gaanpraten) en onder speciale voorwaarden en omdathet O.-L.-Vrouw betrof, werd er ja gezegd.Uiteindelijk werd Rita van Hove, dochter vanGerard, gekozen. Om haar plechtigecommuniekleed aan te trekken werd een appartplaatseke (afzonderlijk deel) gekozen en was haarmoeder erbij om op alles te letten. Er werd eentroon gebouwd met lege bierbakken en bovenaanzat O.-L.-Vrouw. De H. Maagd las een paarbladzijden hemelberichten af. Dit was een enormsucces geweest, zodanig zelfs dat voor de volgendejaren de vrouwen toegelaten werden om mee tespelen. Wijzelf en vooral onze jeugdige opvolgersdeden verder…

bracht de eventuele missingen (vergissingen) vaneen speler tot een oplossing. In de zaal werdhiervan niets opgemerkt. Op het toneel zelf stondverdoken de regisseur, Dolf Van de Sompel, alles teregelen.In de zaal waren er in de eerste helft stoelen gezeten op de eerste rij te midden zat mijnheer pastoorom alles gade te slaan want het voorste deel (deelvooraan) was voorbehouden voor de meisjes envrouwen. Den achterkant was voorzien voor dejongens en venten met opklapbare stoelen. In ’talgemeen (meestal) zat de zaal vol. Met veelgetater (gebabbel) werd het begin afgewacht omdaarna met aandacht de gebeurtenissen te volgen.Een optreden bestond altijd uit drie bedrijven voorhet drama en één bedrijf voor de klucht (blijspel)met tussen de twee een poze van een kwartierke(15 minuten pauze). De gewone mensen(volwassenen) gingen naar de piesiene en naar ’tvertrek (WC voor heren en dames) en de jeugd ginghaastig geweg (snel en vlug) in ’t kleinKaddewegelken (de Kattewegel) tussen de hagenstaan om mekaar rapgeweg (vlug) een totsen(zoentje) te geven en daarna vol serieuseteit (ernst)terug in te zaal te gaan zitten.De algemene indruk was dat er schuene (mooi)gespeeld was en er nen geestigen (een plezante)avond te beleven geweest was. De spelers zelfwaren kontent (tevreden) van hun eigen (zichzelf),na een drukke periode van repetities. RenéGaudissabois en ikzelf stopten bijna iedere keeraan Philomenakapel bij de twee dochters van defamilie Watermeulens (n.v.d.r. voorgangers vanJozef Van de Walle in café Oud-Gemeentehuis of ’tRooske in de volksmond). En erna met de velo(fiets) verder naar huis. Het optreden werd steedsbeloond door een avond te vieren bij Omer Pessels(Van der Plaetsen, café St.-Cecilia, nu ‘tPestelijntje). Dat was een hele gebeurtenis en erwerd met de teerlingbak de 3-6-9-12 gespeeld. Wiede derde één speelde mocht iets bestellen: een latchocolade, 50 gram gekapt (gehakt) of eenbloedworst. De zesde één moest proeven, denegende alles opeten of een trappist helemaaluitdrinken en wie de twaalfde één gooide, mocht

Vlakaf is natuurlijk gedrukt opgerecycleerd en chloorvrij gebleektpapier. Dit gebeurt in de werkplaats

voor aangepaste arbeid VZW Nevelland.


TERUGBLIK

Herdenking 11 novemberHet Comité van de “Groote Oorlog” herdacht op11 november samen met de Nationale Oud-strijdersvereniging Nevele Poesele VosselareMerendree Hansbeke en de N.S.B. afdelingLandegem de gesneuvelden op het kerkplein vanHansbeke. De namen van de gesneuvelde soldatenen de burgerslachtoffers van alle deelgemeentenwerden afgeroepen. Er was speciale aandacht voorde slachtoffers van de gasaanval. Een delegatie vande oudste leerlingen van de basisschool legdebloemen neer om de herinnering aan het verledenniet te laten verloren gaan. De toespraak vanburgemeester Johan Cornelis werd afgerond metThe Last Post, Vlaamse Leeuw en Belgisch volkslieddoor de Nevelse muziekmaatschappij, inaanwezigheid van de brandweer.

11.11.11-actieDe straatactie werd in de week van 11 november jl.werd een succes. Het ophalen van de omslagen ende verkoop van wenskaarten bracht bijna 2.000euro op (1.992 om exact te zijn). In 2014 was dat1.662 euro. De straatactie verzamelde in detotaliteit van Nevele 10.673 euro. Daarnaast was ernog opbrengt van het ontbijt, een actie vanJeugdhuis Mixit (675 euro), een ondersteuning vande gemeente (1.735 euro) en overschrijvingen tothalf december 5.220 euro. Het totaal staatvoorlopig op 20.153 euro. In 2014 eindigde Nevelemet 18.480. Een duidelijke stijging dus, waarvooralle schenkers en medewerkers bedankt worden.

PERSONALIA


WEDSTRIJD

Geen spervuur van antwoorden a.u.b. Slechts éénpoging per gegeven tip…Tom Martens gokt op Etienne 'Stephanus'Martens. Hij waagt en blijft inderdaad maagd,zoals hij zelf al vermoedde. Eeuwige winnaar MarcVan Ooteghem had al een goede combinatie maarsloeg de bal toch mis. Echtgenote Anita Coddenskon ook het doel niet treffen. Een tweede tip omkans te maken op de cd-single ‘Wij zijn het dorp’,voor wie het eerst de juiste oplossing vindt.

OPGAVE 10 / TIP 1Ik lees in het boek Dubbelportretten op blz. 35 dat‘Etienne’ een populaire naam is in ons dorp. Eerlijkgezegd, ik vind dat van de mijne ook! Onzegeneratie ouders had blijkbaar een grote band metde Franse cultuur. Die meestal drielettergrepigevoornamen deden het een paar tientallen jarenlang heel goed. Bij mijn vrouw is het trouwens vanhetzelfde laken een broek. OPGAVE 10 / TIP 2Ik heb een voorliefde voor de wijk Reibroek en nietalleen omdat het voetbalplein daar ligt, op heteinde van de Karmenhoek. Jarenlang stonden weer te supporteren met drie naamgenoten op eenrij. Eén van de drie woonde in de onmiddellijkebuurt, maar is al lang uitgeweken. Nummer twee ishelaas een paar jaar geleden gestorven. Ik blijf derots in de branding die niet plat te krijgen is.

Een gekende Hansbekenaar herkennen met somsdubbelzinnige informatie, wie kan dit het vlugst?

WIE BEN IK UIT H.?

Artikels of andere bijdragen(lezersbrieven bijvoorbeeld)

moeten binnen bij de redactie([email protected]) voor 20

februari.

GestorvenHélène “Leentje” Claeys,echtgenote van HubertVermersch, Melkerijstraat 8,°Gent, 29 oktober 1932, †WZCTer Leenen Nevele, 27 november

Maria De Weirdt, Cardijnlaan 2, echtgenote vanFreddy Gevaert, °Bachte-Maria-Leerne, 19 april1945, †Hansbeke, 21 december

Nieuwe inwonersCharlotte Samyn en DylanDe Paepe van Lettingstraat13, Dranouter naarWarandestraat 13 sindsfebruari

Jan-Willem Maes en Sofie Mattheeuws van Gentnaar Nevelstraat 14, sinds 16 juliHannes van Troos en Fien Verstraete van Ramen46, Gent naar Reibroekstraat 10, sinds 1 augustusNico Verwee en Conny Dierickx, Zandestraat 65A,sinds augustus Emilie Roggeman en Didier Savels, van Drongennaar Karmenhoekstraat 27

50 jaar GetrouwdHerman Panhuysen en Rita VanWanseele, Ommegangsstraat 3,op 19 augustus

VerhuisdLuc Marechal en CarineBaeke van Zandestraat 4naar A. L. Huxleystraat 18,Bellem, sinds middennovember

Koen Degroote en Laura Bracke vanHansbekedorp 1 naar Begijnhoflaan 12, sindsbegin december


Van onze vierde fotozoektocht, die we in hetmeinummer lanceerden, werd door twintigdeelnemers een oplossing binnengebracht.Reacties van deelnemers als ‘Mooie trip inHansbeke’, ‘We hebben er terug van genoten enweer wat beter leren kijken naar de mooie, somswel lastige kasseien in ons dorp’, ‘Een dikke pluimvoor de samenstellers’, ‘Weer een leuke fietstochtdoor Hansbeke’… verplichten de redactie om nu alaan een lustrumuitgave te denken voor 2016.We hebben tijdens het kermisweekendtraditionele deelnemers − zelfs een ex-winnares (!)− ontmoet die het zoeken van de kasseien temoeilijk vonden en er niet aan begonnen. Zehebben ongelijk, want alle deelnemers plaatstende foto’s in de juiste volgorde. Alle inzendingenjuist, dat is de eerste keer!

1 G 11 E2 J 12 I3 M 13 P4 Q 14 A5 L 15 B6 F 16 S7 T 17 D8 K 18 H9 O 19 R10 N 20 C

De twintig juiste oplossingen kwamen van: Ivo DeMeyer (Kontich), Wouter De Meyer (Kontich), MiaDe Prest (Deinze), Marie-Jeanne De Vreese, LauraDierickx (Poesele), Luc Goorman en KristelleSucaet, Marc Haesaert en Anny Schelstraete, EddyLossy, Francine Maenhaut, Anja Martens (Poesele),Lennart Martens en Stefanie Deneckere, ManonMartens (Landegem), Rita Martens (Kontich),Stefaan (Etienne) Martens, Willy Martens (Nevele),Gert Mortier en Anouk De Keyser, LudwineOnderbeke, Jan Spegelaere, Guido Van der Venneten Hermina Vandiest, Emeric Van de Velde enRose-Marie Goedgebuer.Een deel van de Martens-invasie hebben we te

FOTOZOEKTOCHT

danken aan Willy Martens uit de Bijlkenstraat diezijn familie mobiliseerde. Mét resultaat, want eenfamilielid uit Kontich ging met de prijs lopen. Erwerden door redactielid Bram exact 69 foto’sgetrokken om tot 20 te komen in de opgave.Wouter De Meyer mikte op 68 en Ivo De Meyerschoof 67 naar voor. Kontich boven dus, en zekunnen daar nu ‘Dubbelportretten’ uit Hansbekelezen. Onze verspreider Ludwina Van de Wallewerd bereid bevonden om voor postduif te spelen,waarvoor dank!

OPLOSSING


TANTE LEENS KOOKPUNT

Ook van Tante Leen een schitterend 2016 gewenst.Om onze maag en andere ingewanden even totrust te laten komen dit recept van een lichtevegetarische maaltijdsoep.

WerkwijzeSpoel en snij alle groenten in fijne reepjes ofblokjes, hak of rasp de look en gember, hak depeterselie, kook de kikkererwten gaar of gebruikkikkererwten uit blik.Verwarm wat olie in een ruime soeppan en fruit deui en look erin. Doe er alle gesneden groenten bij, uitgenomen depeterselie, laat even aanstoven en overgiet allesmet de bouillon. Na 10 minuten koken voeg je er de kikkererwtenbij, laat nog 5 minuten verder koken.

Bestrooi de wraps voor de helft met gemalen kaasen vouw in twee, bak in een antikleefpan aanbeiden kantenen snij inpartjes.

Serveer desoep met depeterselie ende wraps.

VEGETARISCHE MAALTIJDSOEP

Ingrediënten1 uiTeentje lookStukje gember (naargelang de smaak)4 wortelen¼ witte kool1 paprika naar keuze1 l gepelde tomaten (mag uit blik)

200 gr kikkererwten1 courgetteKleine groene selderPeterseliePeper en zout3 à 4 l bouillon naar keuze2 wrapsBeetje gemalen kaasOlijf- of andere kookolie

HET ALZIEND OOG

Redactieadres: Frank Langeraert, Karmenhoekstraat 7Redactie: Miguel Berteloot, Frank Langeraert, Koen Persyn en ZjeraarWerkten mee: Melissa Anthuenis, Alain Balcaen, Pol De Boever, Eleke Langeraert, Marleen VanOoteghem, Luc Vandewalle en Friet Verthriest E-mailadres: [email protected] Website: www.vlakaf.beOplage: 900 exemplaren (verschijnt tweemaandelijks)

VLAKAF! 40 november 2015

Nieuw jaar, nieuw plakaat

HOREN, ZIEN EN SCHRIJVENvlakaf.be/images/ARCHIEF/2016_januari_schermversie.pdf · 2016. 4. 10. ·...

Documents

Transcript of HOREN, ZIEN EN SCHRIJVENvlakaf.be/images/ARCHIEF/2016_januari_schermversie.pdf · 2016. 4. 10. ·...