28 Bulletin

Bulletinbijdragen

Bulletin 462, oktober 2016 (inleveren voor 1 oktober)

13-09 HH Pieter

24-09 Peren & appelpluk Gerard H.

27-09 Bedrijfsbezoek Ernst

Leeuwentemmers Wouter

Eigen onderwerp Alexander

Programma voor: september/oktober

datum wat plaats

24-09 Appel & Perenpluk middag Geestdorp

27-09 Bedrijfsbezoek nader nader

04-10 Board 20.30 Wouter

7/9-10 Kloosterweekend 17.00 Ieper

11-10 HH + spreker 20.00 Plein7

30-10 Zondagmiddag + dames middag Nader

Afmelden HH vergaderingen: Joost Avis sms 06-22492400 of app. Af– en aanmelden voor borrel– en eetavonden en overige activi-teiten, tijdig, ook via e-mail, bij de secretaris woerden@lions.nl).

Bij niet tijdig afmelden volgt een nota voor de kosten!

C O L O F O N Het “Bulletin” is een uitgave van de Lionsclub Woerden. Redactie: Verschijning / Oplage: Fred Janssen (woordvoerder) Tien keer per jaar in een oplage van Henk Vlot plm. 50 stuks. Kopij: Inleveren uiterlijk op de in de tabel gemelde datum. Per e-mail en bij voorkeur in platte tekst bij Fred Janssen via e-mail: fred.janssen@live.nl

Bulletin 463, november 2016 (inleveren voor 29 oktober)

7/9-10 Kloosterweekend Joost

11-10 HH Germen

Leeuwentemmers Hetty

Eigen onderwerp Henk V.

1 Lionsclub Woerden

In dit Bulletin onder meer: In Memoriam: charterlid Hans Bak HH: met Nepal presentatie en verrassing voor Diederik Golfdag: een andere opzet en een mooi resultaat Haringparty: nog lekkerder dan anders? Presidentswissel: Wie is Frits? Vissert van ‘t jaar: 2 uur vissen, 3 uur prijsuitreiking Zomerborrel: natuurlijk (deels) nat Duo interview Pim en Woody

September 2016 jaargang 52, nummer 461

Lionsclub Woerden

Bulletin

2 Bulletin

REDACTIONEEL

Het is weer voorbij die mooie zomer…

Nou… voorbij: op het moment dat ik dit schrijf is het nog zonnig en 26

graden.

Nou…. mooi: ons ontviel toch charterlid Hans, waarvoor op de

volgende prominente pagina’s (uiteraard) de verdiende aandacht

met een In Memoriam. Daarmee kunnen we nog eens zijn afscheid

herbeleven. Ik vond het een voorrecht hem gekend te hebben. Dag

Hans!

En we gaan door…

Dit bulletin kijkt vooral nog even terug naar het eind van de vorige

jaargang: de HH van juni met de presentatie van Diederik en Edo over

hun Book Buddy reis, een verslag van de golfdag en de haringparty

en het traditionele slot van onze activiteiten vóór de zomer: de zeer

natte presidentswissel.

We zijn eigenlijk nog maar een paar weken verder als Joost zijn

gouverneurschap mag overdragen. Bert representeert zijn en onze

club bij die officiële gelegenheid en doet er kort verslag van. Een

mooie maandagavond verder krijgt de inmiddels traditie van het

vissen om de lelijkste trofee een gezellig vervolg bij gastvrouw Marion

en gastheer Bert in de tuin. Minder dan een week verder, op

zondagmiddag mogen we weer van hun gastvrijheid genieten op de

zomerborrel. Over tradities gesproken: ja, het regende (een beetje),

maar er kwam wel degelijk zonneschijn na.

Van al deze bijeenkomsten doen de zeer gewaardeerde

verslaggevers kond in dit clubblad…. en meer!

Want Renée geeft ons ook een inkijkje in haar interesses; waar zij als

leeuwentemmer stil van wordt. Tenslotte hebben onze nieuwste lions

Pim en Woody elkaar gevraagd naar hun achtergrond, wie ze zijn,

wat hen beweegt etc.

Allebei die artikelen zijn leuk om te lezen en nog leuker om met hen

over door te praten tijdens eenvan de volgende lions bijeenkomsten.

Allen een fijn lionsjaar gewenst!

Voor nu veel leesplezier.

Fred

27 Lionsclub Woerden

VERJAARDAGEN

September Oktober

02 Erik de Jager 03 Alexandra van der Kooi

03 Jan Nieman 18 Cock van Mourik

12 Alexander van den Berg 22 Jan Aart van de Hoef

20 Loes Westerhout 27 Sebo Havinga

23 Joke Littel 29 Marja Barnhoorn

Gezien door Pim en

Marja in Brescia,

Italië.

Lions komen er op

voor de gehandi-

capte medemens.

De tekst betekent

zoiets als:

‘Neem je mijn

plaats, neem dan

ook mijn handicap’.

26 Bulletin

Woody houdt van een mix op vakantie, een stuk-

je luieren en een stukje actief. Zijn dochters willen

actief aan zee zijn, zijn zoon, geloof ik, iets minder.

Op het eiland Sardinië is het altijd leuk om een bootje te huren. Selma

heeft vroeger bij de zeeverkenners gezeten en heeft een zeilbewijs, dus

dat moet goed gaan. De familie van Olffen heeft ook nog wat activitei-

ten gepland in het binnenland. Een paar jaar geleden, bij zijn 12,5 jarig

huwelijk met Selma, is het hele gezin naar Jordanië geweest en hebben

ze de Rode Zee bezocht. Mooie koralen bij Akaba waar je maar 30 cm je

hoofd in de zee hoeft te steken, om te genieten van het koraalpracht.

Op vakantie gaat geen werkboek mee. Woody laat zijn werk gerust thuis.

Op vakantie opgebeld worden voor werk, is ook niet aan Woody be-

steed. Het blijft dan in het hoofd zitten, je kan er op dat moment ook niks

mee.

Woody heeft momenteel een vervelende hielspoor blessure, en probeert

nu één keer per week te hardlopen. Onlangs heeft hij shockwave thera-

pie gehad, om zo van deze vervelende blessure af te komen. De oorzaak

zou volgens Woody zelf het overdreven fanatisme kunnen zijn wanneer hij

ergens aan begint…. Met 2x per week flink hardlopen zou dat de oor-

zaak kunnen zijn.

Om uit eten te gaan hebben Woody & Selma 't Pakhuis en JanZen als

favorieten.

Op de vraag 'Welk beroep zie je jezelf nog eens uitoefenen?' blijkt dat

Woody zich onlangs heeft opgegeven voor een cursus dagvoorzitter. Met

een groepje ervaren journalisten zal hij deze uitdaging aangaan, een

volgend stapje in zijn carrière. Binnenkort zal hij voor een groep vastgoed

managers deze taak vervullen. Alles met wetenschap en ontdekkingen

vindt hij leuk en daar mag je hem wakker voor maken. Een brede be-

langstelling voor alles wat met kennis te maken heeft dus. Hij is verslaafd

aan documentaires kijken en baalt dat het tv kanaal NPO Doc is opge-

doekt. Als hij met pensioen mag, gaat hij los, en zal hij nog meer kennis

gaan opdoen. En misschien ooit wetenschapsjournalist worden...Vroeger

op school zat hij ook bij een sterrenkundeclub.

Zuid-Franrijk is de plaats waar Woody na Woerden het liefst zou willen wo-

nen. Alhoewel, tijdens zijn studie in Maastricht ontdekte hij dat er ook een

University of de South Pacific bestaat. Daar moet het ook goed toeven

zou zijn….!

Als afsluiting van dit gezellige dubbelinterview nemen we beiden nog

een lekkere koffie en gaan weer op huis aan.

Vervolg van pag. 17

3 Lionsclub Woerden

In memoriam:

charterlid Hans Bak

President Bert Boer heeft tijdens de afscheidsdienst voor Hans het vol-

gende namens Lionsclub Woerden uitgesproken, gebaseerd op herinne-

ringen van meerdere lions:

4 Bulletin

Nieuwkoop, 26 juli 2016

Beste mensen,

We zijn hier bij elkaar om samen met Alie, kinderen en kleinkinderen af-

scheid te nemen van Hans Bak. Een bijzonder mens.

Hans was ook een betrokken lid van de Lionsclub in Woerden. Sterker

nog. Hans was ruim 50 jaar geleden één van de oprichters. de Charter-

members.

Toen ik een maand geleden

voorzitter werd kreeg ik de inge-

lijste oprichting akte. Met daarop

de 15 leden van het eerste uur.

Hans staat als één van de eersten

op die akte (op alfabet na J. H.

Baan).

Hans was ook onze laatste Char-

termember. 50 jaar, De tijd vliegt

voorbij, het leven vliegt voorbij. En

ouder worden is niet altijd leuk.

Door zijn gezondheid kon Hans

de afgelopen jaren niet meer

aanwezig zijn bij de clubactivitei-

ten.

En daarom ging de club bij Hans

op bezoek. Iedere week.

Afgelopen dagen hebben we

over die bezoeken gesproken. En

er zat wel een patroon in: Begon

met zoektocht. Weddesteijn, gebouw “stromen”, huis Oude rijn, code

met 4 cijfers”. Meestal begon Hans met een lofzang over Alie. Daar had

hij het mee getroffen. “Mieters” was een woord wat hij graag gebruikte.

Jullie band was sterk en ging helemaal terug naar Nederland Indië.

Daarna kwamen de Lions aan bod. Vaak verhalen uit een vroeg verle-

den van de club. De moederclub Gouda. En bijzondere activiteiten

brachten herkenning: De Josti band in het jaar van Sikke. En natuurlijk de

Lions bijdrage aan het Brediushonk waar Hans als architect ooit het ont-

werp voor had gemaakt.

Vorige week was het mijn beurt om bij Hans langs te gaan. Vooraf heb-

25 Lionsclub Woerden

wat voor enorme vis het

was). Ook de 2e vis viel

spontaan van de haak,

doch deze had geluk dat

hij weer terugviel in het

water. Uiteindelijk zijn er

toch nog wat vissen (5

stuks in 2 uur tijd, dus bijna

1 vis per visser) gevangen.

De grootste vis bleek uiteindelijk 13,5 cm te zijn, maar daar was geen prijs

voor.

De winnaar was uiteindelijk Edo, die 2 vissen

had gevangen met een totale lengte van 2

x11,5 cm is 21 cm.

Tegen 20.45 uur verscheen er opeens publiek

toen we inmiddels verhuisd waren naar de

sloot vlakbij de boerderij van Berts broer, waar

uiteindelijk 3 van de 5 aan wal gebrachte vis-

sen gevangen werden. Om 21.00 werd de

wedstrijd afgeblazen en was de tijd om de prijs-

uitreiking van de wisseltrofee voor te bereiden.

Er bleek toch veel publiek op de prijsuitreiking

afgekomen te zijn, want dat overtrof ruimschoots het aantal vissers. En er

moest dus gedronken worden op de fantastische prestatie van Edo, het-

geen tot in de late uren uitbundig gevierd, mede dankzij diverse sponsors

van de wijn (Sikke), de zalm en stokbrood die beschikbaar waren gesteld

en klaargemaakt door Hugo en natuurlijk de zoals vanouds te pellen pin-

da, bier, etc. door de gastheer van de Vissert van ’t Jaar, Bert.

Bert, bij deze onze hartelijke dank voor de gastvrije ontvangst en hopelijk

mogen we volgend jaar weer acte de presence geven op het festijn

VISSERT van ’t JAAR.

Gerard Deurhof

Ik pak het op,

en zie dat Jos

zichzelf had ge-

zien als winnaar

van deze editie:

het gegraveer-

de plaatje voor

op de trofee.

(Red.)

Achteloos gooit Jos na

de prijsuitreiking een din-

getje op de grond.

Waarom?

24 Bulletin

Vissert van ’t Jaar

Op 24 augustus was het weer zover, de eerste informele Lionsbijeenkomst

van het Lionsjaar 2015/2016 is geopend met de inmiddels traditionele

wedstrijd Vissert van ’t Jaar. Het was een prachtige avond, geschikt voor

een grote opkomst en een goede/

grote vangst.

Helaas hadden zich maar weinig

vissers verzameld bij Bert voor de

wedstrijd (aanvang 19.00 uur), maar

het was wel een elitegezelschap

met zeer ervaren vissers. (Bert, Hu-

go, Jos, Edo, Jules, Diederik, Pim,

Joost-later).

Ik had mij bij Bert aangemeld om de jurering te doen, om een en ander

toch eerlijk te laten verlopen, want ik had begrepen dat er in het verle-

den nog wel eens discussie was in verband met het juiste opmeten van

de vissen, deze i.v.m. het welbekende visserslatijn van de heren. Mijn ge-

reedschap bestond uit een rolmaat van 5 meter. Met de kwaliteit van

bovengenoemde vissers had ik dus gerekend op een groot aantal grote

vissen en kon dus een grote maat aan, ik verwachte een drukke avond.

Ook het bord om de vangst op bij te kunnen houden was door Bert ge-

maakt van een behoorlijke afmeting om aantal en lengte te kunnen bij-

houden (ca. 1 m2).

De heren hadden zich uitstekend voorbereid op de visvangst en hadden

topkwaliteit aan visgereedschap bij zich, sommigen hadden zelfs voer(en

maden als aas) bij zich om vissen naar een voerplaats bij hun hengel te

lokken en grote schepnetten voor een forse maat vis, etc.

De wedstrijd was nog niet gestart of het drama tekende zich af: het zoe-

ken naar een goede plek in combinatie met het meegebrachte voer

leverde helemaal niets op; volgens de vissers ‘omdat er weinig activiteit

in het water was’. Af en toe kwamen er een paar luchtbelletjes naar bo-

ven en onmiddellijk werd er razendsnel opgehaald en de haak/dobber

ter plekke in het water gegooid omdat de heren dachten dat het een

grote vis zou kunnen zijn (volgens mij waren het gasbelletjes uit de bo-

dem, maar daar wilden de heren niet aan). Af en toe zag je toch een

dobber toch voorzichtig heen en weer gaan en als er dan opgehaald

werd bleek het aas verdwenen.

Uiteindelijk en na veel verkassen van visstek werd er toch nog wat gevan-

gen. De 1e vis die werd gevangen viel spontaan van de haak in het gras

en was door de vissen (Hugo) niet meer terug te vinden (kun je nagaan

5 Lionsclub Woerden

ben Alie en ik nog gebeld. Het ging niet zo goed met Hans. Hij ging niet

meer naar de groepsactiviteiten maar bezoek van de Lions deed hem

altijd goed. Ik zou donderdag 21 juli gaan. Woensdagmorgen 20 juli is

Hans overleden. 86 jaar oud.

Mijn eerste kennismaking met Hans was tijdens een activiteit met partners

ruim 10 jaar terug. Hans en Alie wilden van alles van ons weten. Werk,

kinderen, waar wonen jullie? Oprechte interesse. En toen Hans ontdekte

dat ik bij Rabobank Nederland in Utrecht had gewerkt kon ik niet meer

stuk. Hij had immers als architect dit imposante kantoorgebouw achter

bij het centraal station ontworpen.

We verliezen een gewaardeerd, betrokken, geïnteresseerd en intelligent

lid.

Hans vond de Lions de moeite waard en leuk.

Wij vonden Hans de moeite waard en leuk.

Hans was een denker en nam ons regelmatig mee in zijn beschouwin-

gen. Iets waar hij dan ook graag ruimschoots de tijd voor nam. Hans was

de intellectueel van onze club.

Hans;

Het leven gaat verder.

De club gaat verder.

We zullen je missen.

Je was deel van onze club.

Je blijft deel van onze club.

Alie, kinderen en kleinkinderen;

En mooi afscheid als vandaag is belangrijk.

Hans leeft verder in herinneringen, foto’s en verhalen.

We zullen hem missen.

We zullen hem niet vergeten.

Dank dat hij onze vriend mocht zijn.

Tabee Hans. Goede reis.

Namens Lions club Woerden

Bert Boer

President 2016/2017

6 Bulletin

VERSLAG VAN DE HH VAN 14 JUNI 2016

Locatie: Plein7

Bij binnenkomst treffen wij een andere tafelopstelling aan voor een beter

geluid. Wanneer er niet door elkaar gepraat wordt, zouden we elkaar nu

beter moeten kunnen verstaan.

Opening

Alexander opent de

vergadering om 20.05

uur en heet de

aanwezigen van harte

welkom.

Wel en wee

Hugo heeft een

nieuwe knie, herstel

gaat een soort van

goed.

Bij de kleinzoon van Joost zijn de veren uit zijn hoofdje verwijderd.

Roll call

Om 20.11 uur ging de ketting om bij de president. 25 Lions waren

aanwezig.

Ingekomen en uitgaande post

Er waren geen ingekomen stukken

Een bedankbrief van de stichting hulphond voor de donatie. Volgend

Lionsjaar willen ze graag een presentatie houden.

Verder een lege rondzendmap (welke dus niet rond ging).

Te bespreken onderwerpen

Edo meldt een voorlopig resultaat van € 26.000,-

Diederik heeft een gesprek gehad met een -via internet aangemeld-

potentieel lid.

Na uitleg zag de beste man het lidmaatschap niet zitten. Er ontstond een

discussie over het aanmelden via internet. Alexander gaat een voorstel

uitwerken.

Presidentswissel

Er was gelegenheid om alle (voedsel) allergieën door te geven. Om 17.30

uur liggen twee boten klaar bij de Watergeus. Opkomst: 52 personen.

23 Lionsclub Woerden

teambuilding en het vraagt om de nodige tactiek. Gestart werd er op

hole 1 en 10. Voordeel ten opzichte van een gun-shot is dat sommige

spelers niet eerst een kilometer hoeven te lopen alvorens ze kunnen be-

ginnen en na afloop weer een kilometer terug moeten lopen.

De gerechtjes door de baan heen bestonden uit carpaccio bij hole 5,

een gamba in het clubhuis tussen hole 9 en hole10 in, gevolgd door soep

met saté bij hole 14. In het restaurant stond de dorade klaar, gevolgd

door een dessert en ter afsluiting koffie. De kwaliteit was goed, hoewel er

wel enkele logistieke problemen waren, waardoor sommige spelers ge-

noegen moesten nemen met afgekoeld eten. Ook was het wenselijk wat

voedzamere gerechten aan te bieden.

Na de dorade volgde eindelijk de

prijsuitreiking, het moment waar ie-

dereen met spanning op wacht.

De winnende flight was Kennemer-

land, mede bestaande uit onze Lion

Wouter en Carola.

De neary was voor Leon Verhaegh.

De longest dames was voor Ineke

Maas en de longest heren was voor

John Bader.

Verder bedankt de commissie alle aan-

wezigen die een flight gekocht hebben,

waardoor het mogelijk is geweest dat

deze dag

weer georga-

niseerd kon

worden.

Wij kijken uit naar volgend jaar.

Rest mij nog Gerard te bedanken voor zijn

leeuwenaandeel in de organisatie van deze

golfdag.

Namens de golfcommissie, Cock.

22 Bulletin

De 9de Lionsgolfdag Bentwoud.

De Lions golfdag 3 juni op golf-

club Bentwoud was zonder meer

een geslaagde dag. Ondanks

de regenachtige junimaand

hadden wij die vrijdag een stra-

lende dag. Na verschillende op-

ties de revue te hebben laten

passeren, kozen we voor Bent-

woud. Dit vanwege de gunstige

aanbieding en de ligging nabij Zoetermeer was meegenomen. De com-

missie bestaande uit Gerard H, Sebo en ondergetekende hebben de

baan goedgekeurd nadat we zelf de 18 holes hebben uit kunnen probe-

ren.

Bentwoud is zeker geen makkelijke baan, lang, hoge rough, veel water

en nog meer bunkers, kortom een uitdaging voor iedereen. Ondanks dat

de baan relatief jong is, komt hij toch volwassen over. We hadden 9 ver-

kochte flights, wat zorgde voor een totale winst van € 3500.00 voor de

Esther Vergeer foundation. Geen onverdienstelijke opbrengst.

Gekozen is dit keer voor een andere opzet;

om 15.00 uur starten en in plaats van het for-

mele diner achteraf, kozen we voor gerecht-

jes door de baan. Voor deze opzet is geko-

zen in de hoop meer flights te kunnen verko-

pen. Het idee achter deze nieuwe opzet is

dat iedereen de hele ochtend nog nuttig zou

kunnen besteden, dit zowel voor de werken-

de als de niet werkende golfer. De reacties van verschillende spelers

over deze nieuwe opzet waren overwegend positief. Uiteindelijk heeft het

geen toename van het aantal flights opgeleverd.

Het blijft een hele toer om voldoende flights te verkopen. Een andere da-

tum zal waarschijnlijk niet veel meer flights op de been brengen. Het zijn

voor een groot gedeelte altijd dezelfden die een flight kopen.

Misschien is het een idee om te onderzoeken of de flights goedkoper

gemaakt kunnen worden. Negen flights is echt wel het minimum aantal

voor een geslaagde golfdag. Wat ook niet meehelpt is het feit dat wij

niet de enigen zijn die een golfdag organiseren.

De spelvorm is hetzelfde gebleven, Texas Scramble, altijd leuk voor de

7 Lionsclub Woerden

100 jaar Lions

We kunnen zelf bloembollen bestellen.

WhatsApp

Bert vraagt zich af of iedereen in het bestand staat.

Golfcommissie

Gerard Huijgen wordt bedankt voor de organisatie. Opbrengst is

€ 3.500,-

Deze keer was de opzet anders: eten op de baan. Dit was karig en

soms moest een heel eind worden gelopen om iets te eten te krijgen.

Verder werd de optie ”shotgun” genoemd. Waarschijnlijk schiet je dan

je voorgangers uit de baan om eerder bij het eten te komen.

Mogelijk is er met een lagere prijs meer animo.

LC Bodegraven 35 jaar

Bert en Gerard D. waren getuige van een gemoedelijke informele

bijeenkomst. Spreker was Michiel de Ruyter.

Haringparty

Hugo heeft 200 haringen op de kop weten te tikken. Zoals elk jaar zijn

ze lekker vet en smaakvol.

Overige commissies

8 Bulletin

De wijn commissie heeft een selectie gemaakt voor het zomerpakket.

De PR commissie gaat werk maken om via Joost in het blad Lions

te komen.

Mutaties in het smoelenboek graag voor 1 juli doorgeven aan

Gerard D. Er wordt gesproken over een digitaal smoelenboek,

maar gelukkig blijft het bij het oude.

Copy voor de website, graag naar Henk V.

Ernst heeft zijn verjaardag afgebroken om toch aanwezig te zijn op de

HH. Een daverend “lang zal hij leven” wordt uit volle borst gezongen.

Diederik en Edo doen

uitgebreid verslag van hun

reis naar Nepal. Een hele reis

met veel indrukken. Vele

foto’s en filmpjes worden

getoond en geven een

goede indruk van de reis.

Het is duidelijk dat het geld

goed is besteed. Voor Edo

en Diederik was de reis ook

een persoonlijke verrijking.

Joost waardeert de inzet van Diederik

met een reuze Lions speld. Hierna worden

vele relikwieën geveild.

Het pet fonds brengt €198,27 op.

Na een snelle rondvraag sluit de

president voor de laatste keer de

vergadering.

De notulist van dienst,

Sikke

21 Lionsclub Woerden

Zomerborrel: traditiegetrouw met regen

Op zondag 21 augustus waren we

allemaal welkom in de lommerrijke

tuin van Marion en Bert voor de

jaarlijkse herstart na de zomerstop.

Dat was eigenlijk voor de 2e keer

die week, want we hadden er op

maandagavond ook al zo'n drie uur

gedaan over de uitreiking van de

onvolprezen Vissert van 't Jaar: Edo. Het werd deze zondagmiddag ech-

ter eerst de ook niet ongezellige keuken, want traditiegetrouw werkte het

weer niet helemaal mee.

Wat was het gezellig om zo velen weer te zien;

zelfs een nieuw gezicht, want Arie had zijn

vriendin Helma meegenomen, welkom! Alle

vakantieverhalen deden natuurlijk de ronde,

maar ook soms felle discussies over de inci-

denten en resultaten tijdens de Olympische

Spelen, terwijl de bubbels en de hapjes uitste-

kend geserveerd werden door Amar, Bo en

Mimi. Opvallend (en toch ook weer niet, want

het gebeurt regelmatig): binnen de kortste

keren waren de samen gekomen bokken en

geiten van elkaar gescheiden en vormden zich groepjes dames en daar-

naast groepjes heren met hier en daar bij uitzondering een mix. Op de

één of andere manier lijkt dat wel natuur!

En zoals het spreekwoord zegt: na regen...

inderdaad. We konden naar buiten en Bert

maakte dat officieel door zijn speech op

het terras te doen. Daarin gaf hij uiteraard

aandacht aan het ons ontvallen van Hans

Bak, maar ook de komende clubactiviteiten

en dan met name de concerten voor de

Jostiband in maart. Hij meldde dat de board al begonnen was aan de

leuze 'het goed doen', door samen over (en in) sloten te springen, wat

een leuke foto heeft opgeleverd (zie jaarboekje).

Voor degenen die eerder weg gingen: er werd in de namiddag nog ruim

bitterballen en pizza geserveerd en dat ging er in als... pizza en bitterbal-

len.

We gaan weer beginnen! Fred

20 Bulletin

prima aarden. Ik houd van mijn werk en ben benieuwd of ik -gezien de

leeftijd- een volgende reorganisatie kan overleven.

REIZEN

Gerard en ik trouwden jong: 22 en 21 jaar. Tijdens onze reis samen door

het leven maakten we vanaf onze prille begin elk jaar een verre reis. We

kijken daar -nu 38 jaar verder- met zeer veel plezier op terug. We obser-

veerden, zittend tussen de dieren, de manier van leven op de verschillen-

de eilanden van de Galapagos. We aten 3 weken kool en tomaat in de

variatie warm of koud tijdens de Transsiberische Spoorlijntrip in de tijd van

Breznjev, we werden overvallen in Brazilië, we werden terug geworpen in

de tijd op De Caribische eilanden St. Kitts en Nevis. We bezochten veel

landen op deze aarde. Nog steeds staan er mooie trips op onze wensen-

lijst. Prachtige herinneringen blijven over. We zijn blij dat we altijd samen

gereisd hebben en daar niet nu (rond ons 60e) nog mee moeten starten.

Citytrips, weg voor 4 of 5 dagen, hebben ook onze bekoring.

En verder

Mag ik graag naar de film gaan. De kos-

tuumfilms bezoek ik graag (The Duchess).

Mag ik graag 1 op 1 met een goede

vriendin een dagje uit zijn. Mijn goede

vriendinnen ken ik 53, 40, 38 en 31 jaar.

We kunnen op elkaar rekenen.

Mag ik graag uit eten gaan: restaurant

Waterproef in Scheveningen, de Wits in

Rijswijk, Unicum Waterweg in Hoek van

Holland, Het Gegeven Paard in Utrecht

(daar kun je buitengewoon goed borre-

len met heerlijke hapjes) en zo zou ik een

A4 kunnen vullen.

Mag ik heel graag genieten van zee en

strand. Momenteel leuk: La Cantina op

het Zuiderstrand van Scheveningen. Als

je in de ochtend arriveert kun je er nog

gratis parkeren. En daar hou ik ook van,

haha.

Tot zover. Succes voor de volgende in de rij.

Renée

9 Lionsclub Woerden

Joost gouverneur af

Zaterdagmiddag 27 augustus was op landgoed Wickenburgh de Kabi-

netsoverdracht van Lions district 110AZ. Ons lid Gouverneur Joost droeg

daar de ketting (die hij overigens keurig was vergeten mee te nemen)

over aan Margaret Diekhuis, lid van lionsclub prinses Marianne (alleen

dames).

Dat verklaart ook waarom mijn verwachting

(grijze mannen in grijze pakken) niet bleek te

kloppen.

Bijeenkomst en borrel na afloop waren niet onge-

zellig.

Bert

10 Bulletin

Presidentswissel 2016

En Frits was erbij …

Barre omstandigheden moesten worden getrot-

seerd op die gedenkwaardige dinsdag 21 juni

2016. Storm, regen, tornado’s en tsunami’s, de

presidentswissel vond plaats onder gure weers-

condities. Donkere wolken pakten zich samen bo-

ven Noorden.

En dan was er

ook nog een

vaartochtje gepland. Met zuidwesters

op, zwemvesten aan en pikhaken bij

de hand om eventuele drenkelingen

of bootvluchtelingen uit het water te

vissen, klampten onze dappere leeu-

wen en leeuwinnen zich vast aan de

reling.

Op het hoogte-

punt van de

storm, toen bijna iedereen de hoop had opgege-

ven, werd de hulp ingeroepen van Jos, die eigenlijk

Frits blijkt te heten, die op onnavolgbare wijze de

gehele bemanning door de huizenhoge golven wist

te loodsen. Heeft die Frits ons toch jaren voor de

gek weten te houden, de boef!

Na deze enerverende vaartocht zag iedereen ge-

lukkig kans om weer veilig van boord te gaan. Via

een spekgladde steiger stapte men fris en fruitig

aan wal, alwaar onder het genot van een wel-

komstdrankje de enerverende gebeurtenissen op het water van zojuist

werden nabesproken.

Alle afwezige leeuwen en leeuwinnen wensten – via kaart, mail en/of

postduif – de aanwezige leeuwen en leeuwinnen sterkte en een fijne

avond. Dit werd met instemmend gegrom begroet.

Er werd een heerlijke driegangenmaaltijd geserveerd met bijpassende

19 Lionsclub Woerden

dan vind ik dat niet. Haha. De neuzen die Rembrandt schildert…brrr…

Het kunststuk De Wandelaar is mijn

favoriet. Het is gemaakt door Hetty Zandvliet.

Ik ontving het t.g.v. mijn 50e verjaardag bijna

10 jaar geleden. Daarmee luid ik meteen een

volgende passie in:

WANDELEN

Hetty en ik hebben samen vele jaren besteed

aan de mooiste wandelingen. Pieterpad, Zui-

derzeepad, Floris V pad, wandelvakantie Ma-

deira enz enz. Samen hebben we honderden

kilometers afgelegd en vele avonturen be-

leefd. Rijkdom in het hoofd en hart. Tegen-

woordig wandel ik met mijn zus of Gerard.

Gerard en ik doen momenteel de etappes uit

het boek Wandelen buiten de binnenstad

van Utrecht. Je beleeft mooie dagen en het

doet je nieuwe plekken ontdekken. En zo

dichtbij…Wandelen op de muur van China was bijzonder, op de bana-

nenplantage in Costa Rica ook, maar dichtbij valt er ook veel moois te

zien. Al eens op de Binnenhof in Woerden -achter de Costerusstraat- de

cactuskas gezien? In bloei?

POST

Mijn werk bij de post mag ik na 24 jaar toch ook wel bij mijn passies reke-

nen. En als kind al postkantoortje spelen… Twee dingen wilde ik altijd

graag worden: schooljuffrouw en postbode. Na de PABO en op een

Haagse school in de bovenbouw jaren les te hebben gegeven, ver-

trokken wij voor 7 jaar naar de Antillen. Ook daar voor de klas gestaan.

Ruim 30 kinderen en 17 uit Nederland afgedankte boekjes… Toen wij in

1992 terugkwamen, wilde ik graag bij de post. Altijd met veel plezier voor

de klas gestaan, maar mijn tweede wens wilde ik graag vervullen. Heb

me er altijd erg happy gevoeld. De dag start vroeg met het VOS-sen:

Vroege Ochtend Sortering. De chaos wordt op wijk gesorteerd. Later op

de dag volgen er rondes op straat en op nummer. Er staan tijdstargets

voor. Het is anders geworden bij de Post. Niet beter of slechter, maar an-

ders. Een wereld van verschil tussen toen en nu. Zoals met alles. Maar het

is nog steeds fijn te werken met vele nationaliteiten, vele leeftijden en

mensen uit alle lagen van de bevolking. Iedereen is welkom bij de post,

zolang je je aan de procesdiscipline en gedragsregels houdt en van aan-

pakken weet. Een Rotterdamse (niet lullen, maar poetsen) kan daar dus

18 Bulletin

De Leeuwentemmers (of: daar wordt je stil van) van Renée:

Leuke rubriek. Mooi als iemand de moeite neemt ‘m te lezen en al doen-

de wellicht iets meer te weten komt over de persoon die je soms al jaren

binnen onze club ontmoet. Gauw van start:

BOEKEN: ‘Achteraf bezien’ en ‘Dansend tussen vreugde en verdriet’.

Een autobiografie mag ik graag lezen, evenals memoires, liefst van men-

sen die op leeftijd zijn en nu – zoals Wim

Littel altijd zo mooi zegt - in verwondering

omzien. Momenteel lees ik: Achteraf Be-

zien, van Bernard Bot, diplomaat en politi-

cus. Vooral hoe hij schrijft over zijn jaren in

Argentinië en de DDR spreekt mij aan.

Dansend tussen vreugde en verdriet is

geschreven door Patel en Goswami. Het

schetst helderheid in lijden en pijn tijdens

het leven. Pijn en lijden kunnen in een

oogwenk omslaan, door de dingen een-

voudig vanuit een ander gezichtspunt te

bekijken. Er is altijd vreugde, maar dikwijls

richten we al onze aandacht op de pijn

en zien we de tegenhanger ervan volko-

men over het hoofd.

MUSEA

Nieuwsgierig een klein charmant museum binnengaan: heerlijk! Vooral als

het museum zich verrassend presenteert. Al eens in het Nederlands Volks-

buurtmuseum in de Waterstraat in Utrecht geweest? Het vertelt de ge-

schiedenis van de bekende Utrechtse volksbuurt, Wijk C.

Met Thea Bauer bezocht ik een paar jaar geleden

Parijs. Daar genoten we van Musée de la Vie Roman-

tique, gewijd aan de Nederlandse schilder Ary Schef-

fer en zijn tijdgenoten. Natuurlijk boeien de grote mu-

sea In St. Petersburg, Parijs, New York, Amsterdam …

maar de wat meer verborgen juweeltjes hebben mijn

voorkeur. Nog eentje dan: Het Missiemuseum in Steyl

met zijn prachtige volkenkundige en natuurhistori-

sche collectie. In de buurt van Venlo.

Musea… schitterende kunststukken zijn er te bewon-

deren. Soms hoor je hen schitterend te vinden, maar

11 Lionsclub Woerden

wijnen. Ronduit storend waren de lange toespraken, de regieaanwijzin-

gen dat – net als je met iemand in gesprek was – je van tafel moest wis-

selen en het luide gezang door het toetje heen:

‘Wat een mooie bos met krullen,

Dames wat een knappe vent

Weet van poetsen en van lullen

Da’s onze nieuwe president.’

En zo nog 12 coupletten waar

vooral de zangers zich oorverdo-

vend aan verlustigden. Gelukkig

krijgen we volgend jaar de Josti-

band. Twee keer zelfs.

Alexander en Daniëlle werden bedankt

voor de moeite, Bert en Marion werden op

het schild gehesen. Er waren bloemen. Vol-

gens sommige procedurele fijnproevers te

laat. Er werd gezoend, gehuild, gelachen,

dank uitgesproken en gefeliciteerd. Esther

Vergeer werd afgelopen jaar goed be-

diend en nu is de Stichting Landgoed Bredi-

us aan de beurt. Alexander dankte de Lions

voor ‘het meedoen’ en Bert vroeg de Lions om ‘het goed doen’. In dit

kader verwachten wij veel van de in geheimzinnigheid gehulde haard-

vuurseances die volgend jaar voor het eerst zullen plaatsvinden.

Aan het eind van de avond ontstond nog even een bijna dreigende

situatie toen Sikke zich met enkele volgelingen in tegengestelde richting

door de rij drong om de komende en vertrekkende opper-leeuw(innen)

te danken / succes te wensen. Ook op de parkeerplaats was er sprake

van een onoverzichtelijke ver-

keerssituatie toen iedereen zich

gelijktijdig over de smalle brug

naar huis wilde begeven.

Gelukkig zijn er mede door de

voortreffelijke organisatie van Erik

gedurende de hele avond geen

ernstige ongelukken gebeurd.

Volkert

12 Bulletin

Nieuwe harig wordt geroemd: "De beste kwaliteit sinds

jaren." Dat was de aankondiging van Nederlands Visbureau in de dagen voor

vlaggetjesdag. En het Visbureau ging nog verder.

"Kenners noemen het visje zilt, zacht, vol en vet. Voor de tijd van het

jaar met 21 tot 23 procent vet al een toppertje."

Helaas heb ik het ge-

voel dat ik elk jaar het

zelfde nieuwsbericht

lees. Dus die dienen

we met een korreltje

zout te nemen. Ik be-

paal zelf wel of deze

haring van de beste

kwaliteit is. En er is

maar 1 manier om te

bepalen.

Proeven!

Gelukkig hadden we op 15 juni weer on-

ze traditionele Lions haringparty waar dat

proeven kon plaatsvinden. Op de beken-

de locatie in Geestdorp, bij de zoon van

Gerard Deurhof, troffen een 30 tal Lions

en Lions lades elkaar.

In een gezellige en ongedwongen sfeer

werd op de komst van de haring ge-

wacht. De komende vakantie werd al-

vast besproken, onder het genot van

een wijntje en een waterig zonnetje.

De kinderen vermaakten zich prima.

Sommigen hadden het idee dat ze op

een “geheime” kinderboerderij waren

beland.

17 Lionsclub Woerden

vrijheid héél goed goede dingen te doen. Zijn eigen sympathie ligt voor-

al in ondersteuning van mensen die echt slachtoffer zijn van noodlottig-

heden buiten hun eigen schuld, zoals blindheid. Bij de Lions trekt hem de

combinatie van gezelligheid en ‘goed doen’ met name aan.

Ik heb Pim (een beetje) leren kennen als nuchter, vriendelijk, sociaal en

meegaand. Je krijgt hem niet snel op de kast. Onder zijn rustige uitstraling

brandt volgens mij ook stiekem veel meer ambitie dan je zou verwach-

ten. Hij houdt daarnaast van gezelligheid, lekker eten en drinken en

heeft een nuchtere gerichtheid op ‘het goede doen’. Kortom: een aan-

winst voor de Woerdense Lions!

Over Woody

Woody is verwekt in de bloemenzomer van 1968, volgens eigen zeggen.

Niet dat zijn ouders enorme hippies waren, maar toch...En dus zag

Woody In februari 1969 het levenslicht. Hij heeft gestudeerd in Maastricht,

wat met de soepele zachte g, ook te horen is.

Woody woont sinds eind 2007 in Woerden. Hij en Selma forenzen elke

dag, Woody gaat dan met de trein naar Tilburg. Dan heeft hij nog wat

tijd om wat stukken door te nemen. Zij kennen de meeste vrienden in

Woerden alleen via het schoolplein. Zo heeft hij ook Per (sponsor) leren

kennen. Via de Lions wil Woody de echte Woerdenaren ook in de breed-

te leren kennen. Hij ziet de Lions als een mooie club vol verschillende

achtergronden en verschillende leeftijden, die met hun mooie verhalen

Woody kunnen bekoren.

Woody is thans hoogleraar Organisatieverandering en -ontwikkeling aan

TIAS – de business school van de Universiteit van Tilburg - en ook een ge-

dreven professional, die alles doet wat daarvoor nodig is. Momenteel

wordt door hem de laatste hand gelegd aan zijn (begin oktober) te ver-

schijnen management boek Engage!. Vol trots kan hij vertellen over het

proces van boeken schrijven, wat de nodige passie en doorzetting vergt.

Ook wil hij meer populaire boeken schrijven. Het schrijven van stukjes,

blogs, etc. vindt Woody leuk. Stukjes uit zijn nieuwe boek, worden ook nu

al door TIAS gebruikt.

Woody bekent dat hij het Financieele Dagblad leest, duidelijk, bruikbaar

voor het werk en bondiger dan de lijvige Volkskrant.

Het blijkt dat Woody dit jaar naar Sardinië op va-

kantie gaat. Ik ben hier al verschillende malen

geweest, en kan Woody van wat tips voorzien. Vervolg op pag. 26

16 Bulletin

Pim & Woody: een dubbel-interview in drie gangen

Op 30 juni jl. togen Pim en Woody naar Van Rossum voor een hap,

drank en een dubbelinterview. Het eten was goed, de wijn OK en de

mosterdsoep véél te zout. En de rekening…ehhh…nou ja. Hieronder het

resultaat van 1,5 uur conversatie: Woody over Pim en Pim over Woody.

Lees en huiver!

Over Pim

Pim zag het levenslicht in Rijswijk ten tijde van de Praagse lente in mei

1968. Het milieu moet kunstzinnig geweest zijn, want vader Willem was –

en is – kunstschilder en tekenleraar (Google er maar eens op!). Naar ei-

gen zeggen heeft Pim van dat artistieke niet veel meegekregen, maar

pas op: deze ICT’er stelt er eer in met creatieve oplossingen te komen

voor weerbarstige problemen. Zo doen de genen wellicht toch hun

werk!

Op het gymnasium in Den Haag openbaarde zich zijn grote aanleg

voor wiskunde en natuurkunde (eindcijfers 9 en 10). Geen wonder dus,

dat hij in 1987 koos voor de studie Technische Natuurkunde in Delft. Die

studie bracht hem onder meer naar Tulip Computers, naar Compaq in

München en naar CMG in Nieuwegein. Dochter Marie-Louise (nu 18

jaar) was nog maar net geboren toen het gezin naar Duitsland verhuis-

de. In Duitsland werd zoon Kenneth (nu 17 jaar oud) geboren. Sinds 2000

woont de familie in Woerden.

Een lezer is Pim niet echt; liever stukt hij zich uit op de hardloop- en

squashbaan. En dat zo’n 3 keer per week en in competities. Dat mag je

redelijk fanatiek noemen, in mijn beleving. Vroeger heeft hij ook nog

gebasketbald, trouwens.

Vanaf 2008 lost Pim als zelfstandig Java programmeur (Moerenhout ICT

Solutions) problemen van klanten op. Hij is een puzzelaar die graag ele-

gante oplossingen voor lastige vraagstukken bedenkt. Hij is op z’n best

als ‘ie dat weloverwogen en in alle rust kan doen, maar dat is in de hec-

tische zakenwereld helaas niet altijd mogelijk. Zeker niet als je soms –

zoals hij- iets te weinig ‘nee’ zegt. Verder geniet hij vooral van zijn vrij-

heid als ZZP’er. Naast zijn eigen winkel zet Pim zich als secretaris in voor

de Woerdense ZZP vereniging ZOOOM. Gezelligheid, netwerken en bar-

becue staan daar centraal. Je moet toch wat als professioneel solist.

Bill Gates is voor Pim een voorbeeld van iemand die goed in staat is in

13 Lionsclub Woerden

Van Hugo moesten we even wachten voordat we mochten aanvallen.

Ook had hij weer zorg gedragen voor de juiste hoeveelheid haringen.

Maar het wachten werd beloond.

De schalen met de haringen kwa-

men op tafel. Velen van de aan-

wezigen vielen de haringen aan,

en gretig werden deze verorberd.

Sommigen namen er zelfs meerde-

ren. Verder werden ze heerlijk naar

binnen gespoeld met een Coren-

wyn.

Ja, onze eigen Woer-

dense vlaggetjesdag

was weer erg gezellig.

En hoe smaken ze de-

ze keer? Inderdaad.

Ze zijn dit jaar erg lek-

ker. Goed vet, beetje

ziltig. Ik heb er meer-

dere gegeten. Waren

het de beste haringen

in jaren? Dat betwijfel

ik. Ik denk dat ik

ook nog lekkerder

heb gegeten. Dus

v o l g e n d ja a r

neem ik weer het

persbericht met

een korreltje zout.

Alex

14 Bulletin

Diederik werd met deze vangst geen

winnaar van de Vissert van ‘t jaar.

Hiernaast de nieuw trotse trofee

eigenaar, Edo.

We hebben een nieuwe President: Bert Boer. Die gaat Het Goed Doen!

15 Lionsclub Woerden

Impressie van

de gezellige

zomerborrel.