‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

Het ontstaan en de ontwikkeling van

Lochemse bands en een Lochemse musicus

Bronnen:

• internet

• een leraar Engels

• …

1967 - ‘David Copperfield Style’

Herbert Stokkers – Drums (links) Jan Leussink – Bass (midden)

Ap Daalmeijer – Rhythm & Zang (rechts)

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

tekst: Henri Bruntink voor STOL/Windstrekenfestival

Het was in 1967 dat Ap Daalmeijer met zijn band ‘David Copperfield

Style’ voor het eerst publiek het podium beklom. Dit was in het Lochemse openluchttheater. Ap Daalmeijer (geb. 1950, Schiedam) kwam op zijn zevende levensjaar naar de Achterhoek. Al vroeg had de muziek zijn interesse, zijn eerste eigen bandje heette ‘The Moving Strings’. Die naam werd al snel gewijzigd in ‘Aux Becaux’, dat bestond van 1963 tot midden 1966. Toen besloten de bandleden dat hun muzikale talenten tekort schoten en hingen ze hun instrumenten aan de wilgen, maar Ap ging door. Gewapend met gitaar, mondharmonica en zijn stembanden sloot hij zich aan bij de trend die net in gang was gezet door lieden als Bob Dylan en Donovan. Hij zong nummers van dat bekende tweetal, maar schreef en speelde ook zijn eigen nummers. Een singer/songwriter avant-la-lettre dus. Naar verluidt was Ap in het Oosten en Noorden van het land net zo populair als Armand en Boudewijn de Groot in de rest van Nederland. Hij had succes met eigen nummers als ‘Eikeltje’ en ‘Allemansvriendin’. De trend van solisten hield niet lang aan, waardoor Ap besloot zich weer op de Engelstalige popmuziek te gaan richten. Daarvoor had hij een band nodig en die vond hij in de personen van Jan Leussink (bas) en Herbert Stokkers (drums). Als naam werd ‘David Copperfield Style’ gekozen, naar het beroemde verhaal van Charles Dickens. Het eerste optreden vindt plaats in december 1967 in clubhuis ’t Toestandje in Hengelo. Daarna ging het snel. De band werd, zeker in de regio, heel bekend en populair. Dat bleef niet onopgemerkt en krap een half jaar later heeft de band een heuse platendeal met het Relax-label, de stal van de bekende ‘Sandy Coast’ van Hans Vermeulen. De tweede en de derde single van de band worden, op drums en zang na, zelfs helemaal ingespeeld door de ‘Sandy Coast’. Tot 1976 brengt de band in totaal twaalf singles en enkele albums uit. Sommige scheren vlak langs de hitlijsten, maar de echte doorbraak blijft uit.

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

tekst: Henri Bruntink voor STOL/Windstrekenfestival

(vervolg)

De laatste twee jaar van het bestaan is de bandnaam ingekort tot

simpelweg ‘Copperfield’. De groep eindigt in het top40-circuit en dat is met name voor Ap ‘not the place to be’. Daalmeijer bouwde uit de restanten van ‘Copperfield’ de nieuwe groep ‘Dahl Myer’ op, maar ook dat project is binnen een jaar weer ter ziele. In 1978 begint een heel ander hoofdstuk. Ap komt oud-Lochemer en radiopresentator Peter van Bruggen tegen, met wie hij ‘The Valentinos’ opricht. De band speelde een rol in een soort hoorspel van de KRO dat ‘Opa Bakema’ heette. De bassist en drummer van het eerste uur werden later vervangen door de (oud-)Lochemers Willem van Londen (bas) en Maarten Oonk (drums). ‘The Valentinos’ was een heftige band. Rock ’n roll en rhythm ’n blues werden versneden met invloeden uit new-wave punk, die destijds hoogtij vierden. In 1981 begint Ap met Ides of May. Hij doet dat met twee muzikanten die ruim een generatie jonger zijn dan hijzelf: Jeroen Mense (drums) en Maarten Emmen (sologitaar). Later komt daar bassist Peter Kosstede nog bij. Slaggitarist Robert Beukers draait inmiddels ook alweer de nodige jaren mee, net als toetsenist Theo Mulder. Met de ‘Ides of May’ is Ap eindelijk de muziek gaan maken die hij zo graag wilde maken: The Blues. De band brengt een single, een LP en twee CD’s uit. Ook zijn ‘de Ides’ te horen op een live-album met vier bands die is opgenomen in de Amsterdamse muziektempel Paradiso. De groep treedt regelmatig op en kan in de bluesscene gerust een bekende naam worden genoemd.

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

1968 S 1968 S

1968 S 1968 S

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

1969 S 1969 (20-06) S

1969 S 1972 S

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

1973 S 1973 S

1973 S 1975 S

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

1969 S

1973 LP A 1973 LP

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

1974 LP A 1974 LP B

1975 LP A 1975 LP B

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

Discografie (7” single)

I'm climbing a mountain David Copperfield Style S 1967 Elektra

I'm climbing a mountain David Copperfield Style SA 1968 Havoc SH 158

Can the leopard change David Copperfield Style SB 1968 Havoc SH 158

Won't have you back David Copperfield Style SA 1968 Relax 45 092

Didn't try to call David Copperfield Style SB 1968 Relax 45 092

My name is David Copperfield David Copperfield Style SA 1968 Philips JF 334 551

I've been wrong, I've been right David Copperfield Style SB 1968 Philips JF 334 551

Time for livin' David Copperfield Style SA 1968 Havoc SH 154

Thou shalt not kill David Copperfield Style SB 1968 Havoc SH 154

Clowns from Bagdad David Copperfield SA 1969 Havoc SH 168

Join' our rock 'n roll band David Copperfield SB 1969 Havoc SH 168

Any old time Copperfield SA 1969 Imperial 1C 006 90421

I'm no good for her Copperfield SB 1969 Imperial 1C 006 90421

I'll hold out of my hand Copperfield SA 1969 Imperial 5C 006 04316

Far away love Copperfield SB 1969 Imperial 5C 006 04316

Lucy I love you Oregon SA 1972 Fontana 6013 013

Thank you baby Oregon SB 1972 Fontana 6013 013

Hey girl where you goin' Copperfield SA 1973 BASF 05 15243-4

Sitting on a railroad-track Copperfield SB 1973 BASF 05 15243-4

Here comes my baby Copperfield SA 1973 BASF 05 15442-9

I love you on Monday Copperfield SB 1973 BASF 05 15442-9

She was gone Copperfield SA 1973 BASF 05 15452-6

Suzy will you be mine Copperfield SB 1973 BASF 05 15452-6

Summer days Copperfield SA 1973 Pink Elephant PE 22719

Me and my Leslie Copperfield SB 1973 Pink Elephant PE 22719

Who killed Washboard Willy Copperfield SA 1975 Ivory Tower ITL 1545

A friend of Emily Copperfield SB 1975 Ivory Tower ITL 1545

Johnny is the big one Copperfield SA 1975 Ivory Tower ITL 1572

Have you seen the river Copperfield SB 1975 Ivory Tower ITL 1572

From the smoke into the smother The fruit of Mr. H. Hickory SA 1968 Havoc

Can the leopard change The fruit of Mr. H. Hickory SB 1968 Havoc

(SA = single, A side, SB = single, B side)

Discografie (LP)

No Song, No Supper Copperfield LP 1973 BASF 16-25305-8

Copp'n Roll Copperfield LP 1974 Ivory Tower ITL 7401

Holidays Copperfield LP 1975 Ivory Tower ITL 7504

A Bamebridge Expedition Thin Horse LP 1974 BASF 10-25304-6

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie

Internet Recencies

Lucy I love you / Thank you baby 1972 Fontana 6013013 John van Eggelen schreef het volgende verhaal: Het gaat hier om een project van de Lochemse formatie Copperfield bestaande uit Albert 'Ap' Daalmeijer (Leadzang/Slaggitaar), Fred Rootveld (Basgitaar/Keyboards/Vibes/Zang), Janny Maatman (Zang/Keyboards/Tamboerijn), Jan Mombarg (Leadgitaar) en Karel Cornegoor (Drums). Rootveld en Mombarg spelen echter niet mee op de single. Via Ad Visser, die om advies werd gevraagd over productionele zaken, kwam men terecht bij Peter Koelewijn. Peter luisterde naar een demo tape van het nummer en vond het wel aardig. Hij maakte met de groep een afspraak om het op te nemen. Op de afgesproken datum verscheen men in de studio. Koelewijn vroeg hen wat ze kwamen doen. "Wij komen dat nummer opnemen", was het onthutste antwoord. "Shit", zei de producer, "dat ben ik helemaal vergeten en nu heb ik geen tijd want ik ben met iets anders bezig". Ap, Fred en Janny hebben toen die middag samen met Polle Eduard meegewerkt aan een single van een sideproject van Peter, namelijk De Kroeg (een single die ik trouwens nergens terug kan vinden). Toen ze voor de tweede keer in de studio kwamen opperde Peter dat de naam Copperfield niet commercieel genoeg klonk en hij veranderde het in Oregon. Verder had hij de gebroeders Vermeulen van The Sandy Coast geregeld om de bas- en de leadgitaarpartij te doen. Hans Vermeulen kende het nummer ook want Copperfield had regelmatig contact met Hans, die met zijn groep in de jaren '60 op menig David Copperfield Style nummer had meegespeeld. De opnamen vonden plaats in de Phonogram studio in Hilversum met technicus Pieter Nieboer. Er werd geen promotie voor de plaat gemaakt en het singletje flopte geweldig.

http://www.peterkoelewijn.nl/discografie/produkties/oregon/oregon1.html

‘Het verhaal’ over Ap Daalmeijer en zijn band(s)

Informatie verzameld door Erik Wijkamp.(2013) Bron: internetinformatie