Het meisje uit het

kleine bokaaltje

Copyright

Titel boek: Het meisje uit het kleine bokaaltje

Auteur boek: Torromolinos ©

© 2012, Torromolinos ©

Uitgegeven in eigen beheer

torromolinos@hotmail.com

www.dewereldvandefantasie.blogspot.com

Alle rechten voorbehouden.

Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd,

opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand

en/of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze,

hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën,

opnamen

of op enige andere manier zonder voorafgaande

schriftelijke

toestemming van de uitgever.

Voor mijn liefste dochtertje

Nynke

Voorwoord

Je bent mijn inspiratie, als ik het

niet meer weet.

Waar kom jij vandaan? Nee, niet van

de ooievaar, maar wel echt van

moeder natuur. Toch ben je wel een

beetje kunstmatig op deze wereld

gemaakt…. Zoals in een bokaaltje.

Het meisje uit het kleine bokaaltje

Er was eens een mama en een papa.

Ze waren alleen, samen met hun twee.

Mama zei: "zeg papa, wat zou jij willen, een jongen of een meisje?"

"Kies jij", zei papa. We zullen wel zien.

Mama en papa gingen naar bed. Ze

deden een klein bokaaltje mee. Het werd donker en ze sliepen.

De volgende dag werden ze wakker en mama zei: "word wakker, word wakker! Er zit iets in dat bokaaltje." Papa was nog een beetje moe en deed zijn ogen open. "Maar dat lijkt wel een klein eitje in dat bokaaltje!"

Wat moeten papa en mama daar nu mee doen?

"Ik weet het", zei mama. "We zullen

naar de kindertovenaar gaan".

"Wat zeg je daar? De kindertovenaar", zei papa met

verwondering.

"Ja, papa. Stel niet zoveel vragen", zei mama.

Mama en papa gingen naar de kindertovenaar.

De kindertovenaar had een mooi groen kleed aan en een hoge rode hoed. Zijn grijze baard kwam tot

aan zijn smalle lange buik.

Hij zei: "ik ga jullie wens vervullen, maar eerst moet de papa kleine

houten stokjes zoeken!!"

Papa kwam even later terug. De kindertovenaar stak de stokjes in het bokaaltje en stak alles in de frigo.

"In de frigo?", zei mama. "Jaja, wacht maar af", fluisterde de kindertovenaar. "Kom maar na zeven dagen eens terug."

Op de zevende dag kwamen mama en papa terug. "Wel, ik heb goed nieuws voor jullie! Jullie zijn net op tijd". De kindertovenaar deed met zijn toverstaf - hocus, pocus, pats - naar de frigo. Hij deed de frigo open en wat zagen mama en papa; een heel klein meisje in dat bokaaltje en het lachte. De kindertovenaar zei: "neem het kleine meisje maar mee en zorg goed voor haar, want ze is van jullie!"

Mama en papa waren dolgelukkig en het meisje die bleef maar glimlachen.

EINDE