8/7/2019 Het Internet als dorpsplein

1/2

rchestra

Rik Maes, hoogleraar informatie- en

communicatiemanagement, ontvouwt een

eigenzinnige visie op het hoe en waarom van

websites en communicatie van not forprofit-organisaties. Veel bedrijven en

instellingen zijn niet genteresseerd in het

communiceren met hun klanten, uiteindelijk

willen ze alleen maar producten slijten.

Het internet als dorpsplein

van mensen activeren door ze op de

een of andere manier met elkaar te

confronteren. En dan natuurlijk noghet liefst mensen met verschillende

achtergronden. Maar veel van de

huidige websites van organisaties

beantwoorden niet aan dit beeld.

Waar zou dat door kunnen komen?

Ik denk dat de reden dat het niet lukt

is dat men niet echt genteresseerd isin zijn klanten of zijn doelgroepen.

Veel bedrijven en instellingen zijn niet

wezenlijk genteresseerd in het

communiceren met hun klanten.

Enerzijds omdat ze alleen maar

producten en diensten willen slijten

ook via het internet , anderzijds

omdat er achter het invoeren van een

website vaak allerlei efficiency-achtige

operaties schuilgaan. Er is niets mis

mee dat je het internet gebruikt om

het huizenbestand effectiever te

beheren, maar zo communiceer je

natuurlijk niet echt met de klant over

zijn noden en wensen. Wat er nu vaak

gebeurt, is dat men eerst een product

Wat is naar uw mening een goede

website?

Het bouwen van een website isvergelijkbaar met het bouwen van

een gemeenschap; wat je wilt doen

is mensen met gelijke belangstelling

bij elkaar brengen. De grenzen van

de bestaande organisatie spelen daar-

bij eigenlijk geen rol meer. Het maakt

niet meer uit of je bij de ene of de

andere organisatie werkt als je maar

dezelfde interesses deelt en met elkaar

bezig kunt zijn, elkaar inspireert.

Zo zouden non profit-organisaties

met het internet bezig moeten zijn:

attractiepolen voor personen die ineenzelfde onderwerp genteresseerd

zijn en er samen over willen nadenken.

Het moet dan uiteraard wel een

actieve en dus interactieve website

worden, zodat mensen ook echt de

mogelijkheid krijgen om met elkaar

in gesprek te komen. Wat je dan

dus eigenlijk doet, is een lerende

omgeving aanbieden aan mensen.

Een omgeving creren waarbinnen

je ideen kunt uitwisselen. Maar waar

ook de gelegenheid wordt geboden

om na te denken over de maatschappij

en hoe wij daar, beeldvormend, mee

bezig kunnen zijn. Dat is het span-

nende van het internet: de creativiteit

Mensen een lerende

omgeving aanbieden.

NIEUWSBRIEF VOOR RELATIES VAN QPLUSO, COMPONISTEN VAN HET WONENNUMMER 1 FEBRUARI 2002

rof. dr. Rik Maes is hoogleraar informatie- en communicatiemanagement

an de Faculteit der Economische Wetenschappen en Econometrie van de

niversiteit van Amsterdam.

in dit nummer

Villa, huurwoningof woonwagen?Woonstichting Etten-Leur en

de gemeente kwamen tot een

goede oplossing voor het

woonwagencentrum Egelhof.

Mensen & Meningen.Interne controlemaatregelen zijn

niet (altijd) waterdicht.

Wonen en zorgBaanbrekend werk is nodig om

wonen en zorg nader tot elkaar

te brengen.

4

6

7

8/7/2019 Het Internet als dorpsplein

2/2

is markten zijn eigenlijk conversaties.

Een markt op een dorpsplein in Frankrijk

is niet louter bedoeld om prei en weet

ik wat te verkopen, maar ook om het

dorpsleven te organiseren en om als

inwoners met elkaar bezig te zijn. Zo ishet ook met het internet. Door middel

van het internet worden markten weer

veel meer conversaties, want je kunt

wereldwijd met elkaar praten.

Maar ik heb de indruk dat veel bedrijven

dat niet voldoende snappen, jammer

genoeg. Welbeschouwd doen ze met

dit nieuwe medium precies hetzelfde

als wat ze vroeger deden met hun

winkel, met alleen dit verschil dat ze

nu de etalage op het internet zetten.

Dat is alles. Ze blijven ook dezelfde

producten en diensten verkopen.Een moderne organisatie houdt veel

minder krampachtig vast aan haar gren-

zen en wil, in zeker opzicht, een infra-

structuur zijn voor haar klanten en rela-

ties. De simpele wereld van uw pro-

ducten via uw kanalen aan uw klanten

verkopen is, helaas voor sommige

organisaties, definitief voorbij. Sommige

commercile bedrijven, zoals bijvoor-

beeld Nike, pakken het beter aan: hun

website is onderdeel van het Nike-

gevoel, de Nike community met een

Nike lifestyle. Een dergelijke website

komt over als een beleving, een expe-

rience. Maar goed, dat is voor een

commercieel bedrijf ook gemakkelijker

dan voor een non profit-organisatie

omdat een lifestyle toch vaak samen-

hangt met een product en minder met

een dienst.

Non profit-organisaties daarentegen

zouden terug kunnen vallen opandersoortige emotionele behoeften,

zelfs op de roep naar normen en

waarden in de maatschappij. En dan

kom je terug op het verhaal van het

creren van communities; het uitgangs-

punt om mensen bij elkaar te brengen,

mensen die bij elkaar willen horen

en het spannend vinden om met elkaar

om te gaan.

Een mooie site wat dat betreft is

learnativity.com (een samenvoeging

van to learn en creativity). Dat is een

goed voorbeeld van het soort websitewaarop ik doel. Het is een site met veel

discussie- en chatruimte, iets waaruit de

community-gedachte duidelijk naar

voren komt. De website is sterk gericht

op het begrip leren en is dus ook inhou-

delijk interessant voor een non profit-

organisatie, waarvoor leren immers

een belangrijk begrip zou moeten zijn.

Het is de kunst om de mensen in een

lerende omgeving te brengen. Om

mensen uit te dagen om zelf te denken;

door ze met een oorspronkelijke aanpak

te prikkelen en te stimuleren. Mijn uit-gangspunt is dat je het begrip leren

moet zien als een veranderingsproces

in mensen. Ik licht dat uitgebreid toe op

mijn eigen website (www.rikmaes.nl),

maar pas het ook toe in de dagelijkse

praktijk, als ik college geef aan mijn

studenten.

Hoe kun je een dergelijke denkwijze

uitleggen en overbrengen?

Bedrijven, en zeker ook non profit-

organisaties, moeten meer om zich

heen gaan kijken. Kijken naar hoe de

maatschappij veranderd is en continu

aan het veranderen is. Ik bedoel het

ook in de letterlijke zin, dus echt naar

buiten gaan, de stad in lopen om te

kijken waar mensen mee bezig zijn:

thuis, onderweg, op het werk, als ze

recreren etc. Kijken en begrijpen hoe

mensen (willen) leven en vervolgens

daarop inspelen. Het is meer een

attitude dan een actiepatroon!

definieert en daarna gaat kijken of er

nog een klant voor is. Dat zeg ik expres

gechargeerd, maar uiteindelijk wordt

er je als consument gewoon iets door

de strot geduwd. Vaak ook vloeien

veranderingsprocessen voort uit interneefficiency-overwegingen, maar niet uit

vragen als: hoe ga ik met mijn klanten

om, wat willen mijn huurders en kopers,

wat voor soort huis willen ze hebben,

hoe kunnen we ze daarin tegemoet-

komen, hoe kunnen we het beter

maken voor hen?

Zou het ook uit onkunde kunnen

zijn, uit onbekendheid met de

mogelijkheden van het medium?

Ik denk van niet. Het internet of een

website is ook maar een middel. Ik

denk toch dat het komt omdat bedrijven

en organisaties niet voldoende snappen

wat er in de maatschappij aan het ver-

anderen is. Zo verandert het machts-

evenwicht tussen organisaties en klanten

fundamenteel: dankzij internet kunnen

individuen zich organiseren, met elkaar

communiceren, belangengroepen

oprichten en uiteindelijk organisaties

maken of breken. Een bekende uitspraak

3

Men definieert een product en

kijkt dan of er een klant voor is.

Het internet als dorpsplein

Het is meer een attitude

dan een actiepatroon.