Herinneringen uit de eerste jaren
of 56
-
Upload
bbitterburg -
Category
Documents
-
view
222 -
download
0
Transcript of Herinneringen uit de eerste jaren
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
1/56
H RINN RING N
UIT
DE
EERSTE
JAREN
DER
DUINOORDKERK
D O O R
Ds J M.
JALINK.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
2/56
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
3/56
H E R I N N E R I N G E N
UIT DE EERSTE
JAREN
E R
U I N O O R K E R K
DOOR
Ds J M JALINK
Indocti discant
Ament
memmisse periti
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
4/56
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
5/56
3
INHOUD
bladz.
1. Verwondering
5
2. De Kloosterkerk
6
3. Handen uit
de
mouwen
8
4. Klimpartijen 14
5.
Nieuwe
Locomotieven
15
6. Commissie of
bestuur? 17
7. Een tweede en krachtige
locomotief
18
8. Tegenspoeden 19
9. Het Orgel
21
10. De
Eerste
Steenlegging
22
11. Onze Kwartjes-Vereeniging 23
12. Het Plafond 27
13.
De
Banken
29
14. Bij
het
Kroon-domein 3
15. De
Pastorie 31
16.
Het Koor-raam
32
17.
De Inwijding 34
18 Geschenken 7
19. Uitbouw 42
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
6/56
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
7/56
VERWONDERING
Hoe
heerlijk
is het, zich over
eenig werk
des
Heeren
te verwonderen
Is het
niet z,
dat in
die
verwondering iets binnen in
ons
juicht
en
tegelijk
aanbidt?
Er liggen in onze verwondering vlak naast elkaar: de
jubel van de stem en de nerslag der oogen.
,,^Vij
loven
U, o God en Heer,
ga
van mij uit,
k
ben een
zondig mensch."
Als
ik
op
uitnoodiging
van den Gemeente-Avond van
December
1932
en wel met
het
oog
op
het
12%-jarig
bestaan
op 17 Juni 1933
in
het
onderstaande
iets
vertellen
mag
van
het ontstaan onzer
hartelijk geliefde Duinoordkerk, dan
zal gewijde
verwon ering
door alles heen schemeren.
Was het inderdaad niet verwonderlijk, dat
God
tot
den
bouw van Zijn
Huis
in
ons
mooie, n
aanbouw
zijnde stads
deel, een man riep, die wegens lichamelijke zwakheid
niet
eens
naar
een
kerk kon
gaan?
Emeritus-predikant
geworden op betrekkelijk
jeugdigen
leeftijd,
zat
hij
s Zondag-morgens in de
serre
van
het
pand
no.
57
aan de Willem
de
Zwijgerlaan. Dit huis
was
toen
het
laatste
van
die
laan, het duinzand lag er tegen op
gestoven
en het was
door
gegadigden
onbewoonbaar
verklaard, wijl
angstig afgelegen".
De
Van
Slingelandtstraat
bestond
nog
niet.
Het viel hem
op,
dat, Zondagmorgens
op
kerktijd, van
de huizenrij
aan
de overzijde niet n enkele deur zich
ontsloot.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
8/56
6
De
kerkgang
in Duinoord was
uiterst
gering. En
menschen die hoogst waarschijnlijk geen behoefte gevoelen
s
Heeren
Naam
gezamenlijk
groot
te
maken
en
het Evangelie
te beluisteren kan men redelijkerwijze niet
gaan
opwekken
tot den gang naar
een Bedehuis dat
zich op een half uur
afstand bevindt.
Toen kwam de
roepstem
in zijn
hart: er
moet
noodzakelijk
in onze woonwijk-zelf
een kerk
komen. Het behoort
een
aan
trekkelijk
Bedehuis
te
zijn;
aantrekkelijk door zijn ligging en
inrichting; aantrekkelijk vooral daardoor dat het aloude
Evangelie
van Jezus
Christus er wordt
voorgedragen
in
een
vorm die
niet vreemd is
aan
den geest
de
belichting
en de
taal
van
onzen
tijd.
Die
roeping
heeft den geroepene nooit weer verlaten.
Toen
hij
geleidelijk
sterker
werd en
zitting
kon nemen in ver
schillende
besturen van
philanthropischen
aard bleef het
steeds
luiden
in zijn hart:
dat
alles is goed; het belangrijkste
echter
blijft
de
eisch
dat in
Duinoord een kerkgebouw
worde opgericht.
Maar op welke wijze tot dien bouw te geraken?
De bewoners
van
Duinoord waren hem onbekend.
Dan
een poging
gedaan in de
oude stad
bij geestverwanten.
Toen deed zich uiteraard
geheel buiten zijn toedoen
eene opvallende gebeurtenis voor.
E
KLOOSTERKERK
meldde
zich aan
als bouwvallig.
Er had
een
vreeselijk ongeluk kunnen gebeuren. Het
gebouw werd dan
ook onmiddellijk
voor den kerkdienst
gesloten.
Toen
bepleitte
ik in twee artikelen in het
dagblad Het
Vaderland ,
het loslaten
van genoemde
kerk. De artikelen
droegen tot opschrift: Kiezen o deelen
. De
strekking was
deze:
Wanneer
de
kerkvoogdij
der Haagsche Gemeente heel
rijk is
kan
zij zich de weelde veroorloven n de groeiende
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
9/56
buitenwijken
onzer stad van
kerkgebouwen
te voorzien n
tevens,
in de
oude stad, een
kerkgebouw eene
zeer ingrijpende
restauratie te
doen
ondergaan, ondanks
het
feit,
dat
zich
daar
vier kerkgebouwen in elkanders onmiddellijke nabijheid bevin
den:
n 1
Willems-,
Klooster-, Nieuwe- en
Groote
Kerk; waar
zich
nog bijvoegt
het
feit
dat,
binnen
de oude stad, de
parti
culiere
woningen
in snel tempo n gebruik worden
genomen
door kantoorinrichtingen.
Daar
de
burgerlijke Gemeente te s-Gravenhage,
wegens
hoog noodige verruiming
van den
toegang tot de
Parkstraat
belang
heeft bij bezit van aangrenzende gronden, steekt in
het terrein,
waarop de Kloosterkerk staat, een aanzienlijk
kapitaal.
Hoe uitnemend zou
de
Kerkvoogdij deze gelden kunnen
aanwenden voor
kerkbouw
in de buitenwijken
der
stad.
Tegen deze artikelen trad in het dagblad
De
Avondpost
een
anonimus in het krijt. Zijn argumenten komen meeren-
deels
voor
onder de aanstonds te
vermelden
bezwaren
der
Kerkvoogden.
Het
niet behoorlijk
achtende,
een
zaak alleen indirect, via
de
pers, voor een College
te bepleiten,
verzocht ik
enkele
vrienden uit Duinoord met mij een schrijven rechtstreeks te
richten tot de Haagsche Kerkvoogdij der Ned. Hervormde
Gemeente. De uitgenoodigden gaven hiertoe
gaarne hun
toestemming.
Men
ziet hieruit,
dat
er
toch in
deze
geestelijk
verlaten
buurt een honger
naar
het
Evangelie
bestond.
Bij de hier genoemde personen denken we in de eerste
plaats
aan Mr.
L.
Lietaert
Peerbolte.
In den oer-tijd der Duinoordkerk-actie was, bij
gesprek
ken in zijnen en onzen huiselijken kring, de kerk-stichting het
onderwerp, dat
altijd opnieuw bezieling bracht.
Het aldus
in Juli
1913
saamgestelde
Comit bestond
uit:
Ds. J. M.
Jalink;
Mr. L. Lietaert Peerbolte;
Mr. R. Del Campo, genaamd Camp;
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
10/56
8
Mevr. de
Wed.
E.
B. GunningKoning;
Mevr. de Wed. Mr.
W
B.
BergsmaVan
Nouhuys.
Ook werden er
lijsten
verspreid ter
teekening
door perso-
nen,
die ons verzoek
ondersteunen wilden.
Het
antwoord der
Kerkvoogdij luidde afwijzend.
Het
College deelde
ons mede, in
zijn schrijven
van
15
Juli
1913, dat het van
de restauratie der
Kloosterkerk
niet kon
afzien, omdat
aan het gebouw
vele
treffende, historische
herinneringen
verbonden
zijn; tevens
niet,
omdat
de
Kerk-
voogdij
de
verantwoordelijkheid heeft voor
sommige graven.
Familin hebben soms
legaten gemaakt
aan de
kerk, onder
beding,
dat het
graf
moest
worden
onderhouden.
Er
zijn graven gekocht
onder
verplichting
der
Kerkvoogdij
om
deze
onaangeroerd te laten.
Kerkvoogden verzekeren echter,
dat
de
behoefte aan een
kerk
voor
de Stadswijk Duinoord door hen
niet wordt
onderschat, en,
mochten
mettertijd de
financin
der
Kerk-
voogdij
de
stichting
eener
kerk
in
dat deel
der gemeente
toelaten
dan
zullen
zij
trachten zoo
spoedig
mogelijk
aan
onze
bezwaren tegemoet
te
komen.
HANDEN UIT DE
MOUWEN
Na bovenstaande
erkentenis van
onmacht
der
Kerkvoogdij
en
zulks voor onbepaalden
tyd,
gevoelde ons Comit,
dat
het
oogenblik gekomen was, om
zelf
de handen
uit
de mouwen
te
steken
en het voelde
ook
de
roeping en
de opgewektheid
daartoe.
Degenen, op
wie wij
een beroep
zouden doen om hun
moreelen
en
geldelijken steun,
hadden recht
te
weten op
welken
geestelijken
en rechts grond onze
Stichting stond.
Art.
van
den
Stichtingsbrief luidt: De
grondslag der
Stichting
is: de
belijdenis
van Gods genade, in Jezus Christus
geopenbaard,
welke hare
historische
uitdrukking vindt
in de
Apostolische geloofsbelijdenis,
de belijdenis der
christenheid
in
alle
landen.
Zij
is te
vinden
in de
Symbolische
Schriften der
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
11/56
9
Nederlandsche Herv. Kerk, (Uitg. J. J. v. Toorenenbergen,
pag.
76)
en in
de
23e Vraag van Zondag 7
der
H.
Catechis
mus.
Art. 9
van den
Stichtingsbrief
waarborgt de onveran
derlijkheid van
den grondslag.
Als
rechtsvorm kozen wij eene Stichting . Wellicht
zal
deze
of
gene
lezer eene Vereeniging
een betere
corporatie
achten; maar
deze
zou voor ons doel
de ongewenschte
mogelijkheid hebben ingesloten, dat
de
leden, bij verkiezingen,
het bestuur en
den predikant
konden aanwijzen in de
richting,
welke wij
voor Duinoord onbruikbaar
achtten.
Hier
meenen
wij
zooals
ik
in den
aanvang
van
dit
geschrift zeide dat
noodig is het aloude Evangelie van Jezus Christus,
maar
dit
voorgedragen
in
een vorm, die niet vreemd is aan den geest,
de belichting
en de taal van onzen tijd.
Eene zeer
uitgebreide
Circulaire
werd nu
opgesteld
en
verzonden.
In
de wl-doordachte bewoordingen valt
meer
dan
ns
de
hand te
herkennen van ons
onvergetelijk
medelid,
Mr.
R.
del
Campo, genaamd Camp.
Uit de onderteekening
van
dit stuk
blijkt,
hoe
het
ons
Comit
was gelukt,
verscheidene
hooggewaardeerde
personen
tot
zich
te zien toetreden.
Het eerste
kleine
Comit bestond uit de heeren en dames
genoemd
op
bladz. 7 en 8.
Nu zagen we
mede aanzitten: Mevr.
S.
ParquiMalcomesius,
Mej. B. Dudok van Heel, G. H. E.
Bergsma, W
J. Jalink,
Dr.
C. P. Gunning, P. J. Grondel en
J. L. van
Verre.
Hoe
vlot verliep die
toevoeging.
Toen
ik
Mr. del Campo
belet vroeg, luidde zijn antwoord:
Je
bent in elk geval
welkom; maar als
het
gaat
over kerkbouw,
betuig
ik
je
van
te
voren mijn sympathie.
Dr. C P. Gunning, toen
leeraar
aan
het
lyceum hier,
was
opgetogen over
het
plan en stapte, dadelijk
na ons
onder
houd,
me
naar
den heer
L.
van
Verre,
die,
zveel
voor
het
plan
voelde, dat
hij
niet eens bedenktijd noodig had.
Toen later
de directeur
der Indische
Pakket Mij.,
L.
J
Lambach met pensioen in Duinoord
kwam
wonen, verklaarde
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
12/56
10
hij
zich
bereid met
ons mee te
werken.
Ik
betuigde
hem
mijn
vreugde, k een zakenman in
ons
midden te
krijgen. Ik
wist
welk een
werkkracht
hij
had
ontwikkeld
als directeur der
Ind.
Pakket
Mij.
Maar zijn eenvoudig hart
deed
hem antwoorden:
Och neen, zooveel zult
u
aan mij niet hebben."
Nog altijd
betreurt
ons bestuur zijn vroegtijdigen dood.
De
laatste
vergadering,
welke hij meemaakte, was die
van
onze commissie.
In zijn
plaats was
Dr. C. Oorthuys
ondanks
zijn drukken
praktijk, bereid in ons
midden
plaats te
nemen.
Onder de
circulaire,
reeds
genoemd,
staat
de
vermelding
eener Commissie van
aanbeveling
onder
wie
o.a.:
Jonkvrouwe H.
B.
de
la
Bassecour Caan;
Dr.
J.
A. Cramer;
Dr.
J.
H.
Gerretsen;
Dr. F. van
Gheel Gildemeester;
Ds.
P. J.
Molenaar;
G. A.
Ouwejan;
R.
W
J.
Schill;
Dr.
J.
Th. de Visser;
Ds.W L. Weiter.
Tot
nog toe had
ik
alle bestuursfuncties alln vervuld.
Hoe rijk gevoelde ik mij toen de
heeren
Bergsma en Van
Verre
optraden als secretaris en
penningmeester.
Welk een
aanwinst en steun was dat Ik ben er
hen nog
steeds
dankbaar
voor
Wat
de
Circulaire
betreft,
zij
heeft
als
officieel stuk,
zeer zeker
haar
doel
getroffen;
maar ik vermoed, dat
al mijne
toenmalige mede-bestuurders
het er over
ns
zullen
wezen,
dat
tenslotte
onze persoonlijke
bezoeken
de voornaamste
oorzaak van
ons
wlslagen zijn geweest.
Mutatis
mutandis
was hier van
toepassing
de
verklaring
van Sir
Chamberlain,
(Engelsch
minister
van
buitenlandsche
zaken): Men moet
niet
verwachten, dat de
wereldvrede
tot
stand komt,
omdat
wij
hier
een
samenspreking
houden."
Soms
deden we
die
bezoeken
met ons
tween. Dat samen-
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
13/56
11
werken verhoogde onzen
moed.
Zoo
waren
we
eens
samen
bij een,
als
heel-rijk
bekend zijnden, heer.
e
kregen
een
belofte
me,
en
werkelijk
oogstte
later
mijn
compagnon,
vakgenoot
van
den
bezochten
man, een der grootste giften,
welke
we ooit
ontvangen
hebben. Meestal kwam
er van
gezamenlijke bezoeken niet veel terecht. Dan kon de een, dan
de
ander
niet en zoodoende komen bezoeken, waar
men tegen
op
ziet, al
spoedig in het
gedrang.
Van bezoeken, ieder
op
ons-zelf, zouden anderen hier
moeten vertellen. Ik voor
mij
weet wel, dat
ik
niet
zelden met
een bezwaard hart, tot mijn vrouw zei: Daar gaat de bedelaar
weer."
Toch is
het
merkwaardig, hoe
eene
bepaalde,
duidelijke
roeping, door God
in
ons hart
gelegd,
kracht in ons brengt.
God
verandert
iets
in een
mensch, als
Hij
een
taak oplegt.
De
beschroomde durft;
de
klein-geloovige krijgt geloof,
de beklemming wordt
vrijmoedigheid. Je
kunt het
niet
beschrijven en niet
ontleden;
maar het
s
er.
Wondervol
Zoo
ging het mij.
Ik ga
een trap
op,
bekleed met
sierlijke,
zware
loopers,
naar
een
richard,
dien ik nooit
ontmoet
heb
en
vind
er
een
pleiter voor
onze
zaak,
dien
ik k niet ken. Resultaat: een
plaatsing van 3 mille voor
onze
leening.
k Kom terecht in het Kabinet van
onzen
toenmaligen
Burgemeester. Hij laat
mij
rustig vertellen
en
concludeert
dan: O,
dus
u komt hier eigenlijk bedelen?" Ik kon, nch
wilde, de eenigszins ironisch
geuite,
vraag ontkennend
beant
woorden; maar
binnen enkele
dagen
mochten wij
een
mooi
bedrag boeken.
Mijn stelling
luidde
nog al eens:
wanneer
wij
niet eenige
personen
vinden,
die
2
mille toestaan,
kunnen we
aan
geen
beginnen
dezer
zaak denken.
Resultaat
was,
dat
een
dame
met
een
hart
van goud, maar
brusque in haar optreden, dood-kalm 500. aan haar gift
toevoegde, en een
heer, met een oolijk
gezicht
antwoordde:
Welnu, u taxeert mij en ik zal gehoorzaam wezen."
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
14/56
12
O, hoe dankt mijn
hart,
dat die beiden het bereiken van
het doel,
dat,
toen zij mild gaven,
toch nog
niet
meer dan
eene ged chte was,
hebben
beleefd en
heel
vaak de
Gods
dienstoefening in
onze en
hunne Duinoordkerk hebben me-
gemaakt.
Eens
ging het al hl gemakkelijk, toen een heer 5 mille
beschikbaar stelde, eenvoudig af te halen aan een Bank
Mijn verhaal zou u allicht een beetje gaan verplaatsen
in
de sfeer van een mooi sprookje, of
u
doen denken aan de
gemakkelijke houding van iemand die,
in
een club-fauteuil
gezeten,
zich
door een prima
sigaar
hult
in een wolk van
aangename geuren.
Maar
dan zal, als u
geduld heeft, verder
te
lezen,
het
onderstaande
u toch getuige
doen
zijn
van een
wezenlijke
worsteling; soms er bijna
onder;
dan
weer
er boven
op
Wij bestuurders,
hebben samen
zoowel het n als het
ander biddend door gemaakt, op de meer genoemde
studeer
kamer aan
de
W.
de
Zwijgerlaan. Een
photo van
deze
bevindt
zich in
de
bestuurskamer
der
kerk;
zij
is meermalen
haar
kraam-
of geboortekamer genoemd. Zie
clich bij pag.
16.
Moge de geschiedenis met het terrein vrgaan.
Wij
hadden t oog
gevestigd op
het stuk
grond,
hoek
Stadhouders-
en Cornelis de Withlaan,
waar thans
een
Roomsche kerk
staat.
De
grond
in
het pas
verkavelde
Noorder
deel
van
Park
Zorgvliet was
duur.
Hij gold
24.
per eter
en
wij
hadden er 2000 noodig,
daar
elk gebouw omgeven moest
blijven door
een
strook
onbebouwd van
15 .
Deze bepaling
(iets
soepeler toegepast
voor twee
naast elkaar
staande
perceelen) bestendigde aan
het
erfgoed
van
Jacob
Cats
het
park-cachet.
Maar we
hadden
vernomen
van
iemand die
de
functies
van Kerkvoogd N. H. K.
en
Commissaris
van
Zorgvliet in
zich vereenigde en dat deze heer 2000 eter voor zich had
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
15/56
3
gereserveerd tegen
gereduceerden
prijs ten dienste van een
eventueelen kerkbouw.
Toen
nu
het negatieve bouw-besluit van Kerkvoogden en
Notabelen door ons ontvangen was, draalden
wij
natuurlijk
niet, ons
tot
bedoelden
heer te wenden.
Hem was uiteraard bekend, wat de Haagsche Kerkvoogdij
omtrent Duinoord
besloten
had en
wij
verzochten hem de
gunstige bepaling
van zijne 2000 eter te mogen over
nemen.
Nu is het n den regel
vlot
werken met zaken-menschen.
Het antwoord
luidde
kort en goed: Ga maar naar
Hoek
en
zeg hem, wat wij
afgesproken
hebben.
U begrijpt dat we daarover
geen gras
lieten groeien.
Weldra zaten we in het
kantoor
van den heer
Z Hoek,
desmaals directeur
van
de Maatschappij Park Zorgvliet.
Geld om het geheele terrein
te
betalen bezaten we
niet;
maar,
door
storting van een deel
per
eter, kregen we
eene
voorloopige
koopacte
in
handen,
tegen
21.
per
eter,
dus met
een
besparing
van
6000..
Die
acte vrkwam, dat
de een
of ander op
een
goeden
dag een
villa
op ons
terrein ging
bouwen, zonder ons
weten;
maar
zij
bewerkte ook, dat
een
rijke Maatschappij, die
met
soortgelijke
plannen
rondliep, moest aankloppen bij
o s
en niet bij de Mij. Zorgvliet.
Zij
deed
dit
dan ook en wilde het aangeduide stuk
grond
van ons koopen. Het antwoord luidde onzerzijds: die grond
is niet te koop, wij hopen er nog
eens
een
kerk op
te bouwen.
De afgevaardigde kwam
echter
terug met
hetzelfde voor
stel en gaf daarmede te
kennen,
dat het
ernst
was
met
het
aanzoek.
Ons bestuur heeft toen drie voorwaarden gesteld:
.
wij zouden elders een terrein te onzer keuze bekomen
van
ongeveer dezelfde
oppervlakte;
2.
de
aanvragende Maatschappij
zou het
volle
bedrag
voor den
aankoop
storten;
3. alle
overdrachts-kosten
kwamen voor haar
rekening.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
16/56
14
ij meenden dat een
en
ander
niet
onbillijk
was; te meer
waar
de
handeling liep
tusschen eene corporatie, die
als rijk
bekend
stond en
wij,
die arme bedelaars
waren.
De vertegenwoordiger der
Mij.
vroeg
veertien dagen
bedenktijd
en
aanvaardde binnen dien
termijn de
overdracht
op
de gestelde
voorwaarden.
KLIMPARTIJEN
Nu
kunt
u, in
den geest, de
leden van onze Commissie
zien klimmen
over hekken
en
steggen. Een prettig werk
was
t
inderdaad, na veel vergaderen,
om de
heerlijke geuren van
het nog
onbewoonde
gedeelte van Zorgvliet op te snuiven
en
een keuze te
mogen
maken van niets minder dan een flinken
lap grond. Soms
waren
we dicht bij
Den
Haag, een anderen
dag
in
het duin.
Aan een laan, die
den
naam
van den heer
Adriaan
Goekoop
zou
dragen,
bevond
zich
een vrij hoog
duin,
met
Cats
thee-koepel (zie photo
in
bestuurskamer) en
in de
nabijheid daarvan
een
aan te leggen
plantsoentje van
een
driehoekigen
vorm. Dit laatste zou maken, dat
de
te
bouwen
kerk nooit ingesloten
werd.
Men
zou
altijd een
vrij
uitzicht
op
het gebouw
behouden.
Wel
was
het terrein heuvelachtig, zoodat het
afgegraven
zou moeten worden, maar
het
lag daarentegen mooi
tegenover
de
toekomstige Johan
de
Witt-laan
en
was, vanwege
een
puntigen
vorm,
iets grooter dan het
te
verlaten terrein
aan
de
Stadhouderslaan.
De keuze
werd
bepaald op dit perceel en meermalen
beklommen wij
het
heuveltje en
zagen, in
de
toekomst,
de
kerkgangers reeds
naderen.
De
transactie kwam tot stand en wierp
ons een
aanzien
lijke bate
in
den schoot.
aar
nog bij kwam,
dat
sommige
lieden,
hoorende van
zulk
een
schot
in
de
zaak, ruime bedragen
beschikbaar
stelden,
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
17/56
15
want
ze zagen er oprecht
een zegen
des Heeren
in
die Zijne
goedkeuring over
dezen
kerkbouw
inhield.
Intusschen
waren
wij
door
de
verhuizing
aangeland op
Scheveningsch-kerkelijk terrein;
daar
de grens
in dit
opzicht
loopt
door de Willem de
Zwijgerlaan.
Ook kan
van
het nieuwe terrein gezegd worden dat
het veel rustiger gelegen is dan het eerste. En allervoornaamste
eisch
voor een plaats van
aanbidding is
zeker
wel: stilte.
NIEUWE
LOCOMOTIEVEN
Wij hebben in het voorafgaande wat lang op den grond
gekeken hetgeen de welwillende lezer niet irrationeel zal
vinden. Immers wie kan een bouwwerk plaatsen of ook maar
serieus
bespreken zonder
eerst te handelen
over
den
grond
waar het verrijzen
moet.
Sedert
had
er echter
een
groote wisseling van
personen
plaats gehad.
Onze
Commissie
was
samengesteld
uit
menschen
wier maatschappelijke positie al hun tijd in beslag nam. De
vergaderingen des
avonds
gehouden
werden heel getrouw
bijgewoond;
maar overdag
riepen
rechtbank bureau
medische
practijk
en
school.
ij achtten
onontbeerlijk
een persoon die
al zijn tijd en krachten aan de zaak
geven
kon.
Er werd
dan ook
overgegaan tot de benoeming van een
o.i. hoogst aanbevelenswaardigen
man
een predikant
wien
wij met volle
vertrouwen onze zaak
in
handen zouden
geven.
Het
antwoord was helaas teleurstellend. De
benoemde
achtte de zaak-zelf belangrijk en
aantrekkelijk;
maar vond
zichzelf
niet de rechte
man daartoe.
e
hebben
ons
daarna gewend
tot
iemand die zeer
begaafd
was
zoowel op litterair als op homiletisch
gebied.
Wanneer hij een
serie
lezingen hield voor de Volksuniver
siteit
was
de aula
van
het
gymnasium
aan de
Laan van
Meerdervoort tjok-vol jonge-menschen. ij durfden ver
wachten
dat
dezen denzelfden
man
k
als
prediker
van
het
Evangelie gaarne zouden
hooren.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
18/56
16
De
benoeming
werd ditmaal door den benoemde
in
ernstige
overweging genomen, zelfs
werd
een woning gekocht
en
toch
sprong de zaak
nog
af,
om
redenen buiten
ons
werk
en
buiten onze Commissie gelegen.
Wij
zijn
hierover
zeer bedroefd
geweest. We
hadden er
ons zooveel van voorgesteld
Maar nu kwam
de oud-directeur
eerst
recht in
actie.
In
dezelfde vergadering, waarin de
teleurstelling
ons
allen
ner-
drukte, richtte
de
heer Lambach zich tot mij met een woord
even hartelijk
als onwerstandelijk:
Ds. Jalink, nu
moet
het werk van Kinderzorg" en
al
het
andere loslaten en u
voor de
zaak
der Duinoordkerk spannen,
anders
komt er
niets van terecht."
Ik
vroeg
en verkreeg van
mijne
mede-commissieleden
een
bedenktijd
van
drie dagen;
maar
wist, vr de nacht
inviel,
reeds muurvast, dat ik niet
anders
doen mocht en doen wilde
dan de opdracht aanvaarden.
Trouwens, het was
voor
mij
niet
meer
dan
een precisee
ring
van
de
roeping, die
reeds
veel
eerder tot
mij gekomen
was.
Alleen
maar, mij
tot
de
propaganda
voor de
kerk
te
bepalen,
was
eenerzijds
aangenamer, bracht echter anderzijds
een groote
verantwoordelijkheid
met zich
mede, en
de zwaarte
daarvan besefte ik diep.
Hij, Die
riep heeft mij
inderdaad
wonderlijk begiftigd
met
eene
vrijmoedigheid en doorzettingsvermogen, die
geens
zins van
nature
mij
eigen zijn.
Ook heeft Hij harten van
medemenschen geopend, waarvan ik
hiervoren
verteld heb en
kansen gegeven,
als
die
met
Mr. W
en de
ongenoemde
Maatschappij
en haar
transactie, kansen, die
eenvoudig
nig
en verbluffend mogen genoemd worden.
Typeerend is
ook het volgende:
Wij,
Commissie-leden,
waren
nog
niet in
alle opzichten geheel
zeker
van onze
gedragslijn.
Vandaar conferenties met personen, op wier
oordeel
wij prijs
stelden. Maar
zoo
dikwijls
wij
het
aanlegden met
groote
hansen", (sit venia verbo)
knapte de
draad af
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
19/56
Plaats van samenkomst
der
Commissie
Foto
B. Jalink Den Haag
Kerk
in aanbouw
Foto B. Jalink
Den
Haag.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
20/56
Veen laag
in
het Kerk terrein.
Foto
Bockstart Den Haag
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
21/56
17
Mr.
Lietaert
Peerbolte confereerde met minister Talma
en
ik met den
lateren minister De Visser; resultaat:
twee
onopgevolgde adviezen
Is
het te
verwonderen,
dat Mr.
Peerbolte
als
zijn stellige
meening
te
kennen gaf:
alles
wijst er in dit
werk
op, dat
wij in
grooten eenvoud hebben voort te gaan?
OMMISSIE OF BESTUUR
Neen,
er
was niets
te
besturen
gedurende de eerste
jaren
van
ons
optreden.
Er
viel alln bekendheid te geven aan ons
plan;
en
voorts te hopen, te bidden en te bedelen.
Maar als je
bezitter
van grond wordt en architecten
uitnoodigt
om een
bouwplan
te
ontwerpen
ja,
dan
wordt
de positie
eenigszins
anders.
Waar we dus, tot nu
toe,
ieder op
de
vingers
getikt
hadden,
die
ons als
bestuur" aansprak, daar
gingen wij
dien
titel nu
aanvaarden
en
ook zelf voeren.
Hier zij vermeld, dat
de Stichting
,,Duinoordkerk is
opgericht
blijkens acte
den
12 Februari
1918
voor Notaris
C. Bimberge
te
's-Gravenhage verleden.
Inmiddels werden wij gewezen op een, tot
nu toe aan
ons onbekenden
persoon,
en wel
op
collega
H.W
Creutzberg,
predikant
te
IJmuiden.
Een delegatie uit ons bestuur
ging
met hem praten en
hij
kwam
bij ons kijken.
Ds. Creutzberg vond
ons plan,
als
een
zendingspost, zeer
lofwaardig en ons terrein buitengewoon geschikt. Toch nam
hij eene
benoeming
als medebestuurder en voorganger niet
aan. Hij meende,
wij
waren in
meer
dan n opzicht niet ver
genoeg gevorderd,
om
een
predikant
aan deze zaak te
ver
binden.
Alzoo
ging mijn
arbeid
door
en kregen
wij
de
hierboven
vermelde giften en de groote verrassing der transactie met
de
genoemde
Maatschappij.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
22/56
18
Toen collega
Creutzberg een jaar later bij ons infor
meerde, hoe
het
met de zaak stond, werd door hem erkend,
dat
hij deze anders aangepakt
zou hebben, maar,
liet hij
er aanstonds
op volgen
:
nu
gaat u
n tuurlijk in dezen
weg voort.
Tevens deel ik
de heeren
mede dat,
indien zij
mij
thans
wederom zouden
benoemen,
ik
deze roepstem zou
opvolgen."
EEN TWEEDE EN KRACHTIGE
LOCOMOTIEF
Ziet,
wij
hebben Ds. Creutzberg
dus tch
moeten hebben.
Hij was ons, ondanks alles, van den Heer beschikt Aan
's
Heeren werk werd, van Zijnentwege, nu toegevoegd:
een
man,
die
eene bijzondere predikgave
en
groote
stuwkracht
in
zich vereenigt.
Hij is
iemand
die, als
hij zich
aan eenige
zaak
geeft,
dit
niet
anders
doen
kan, dan met
eene
algeheele
toewijding.
Dit
alles
heeft
aan 's
Heeren werk in Duinoord en
aan
ons,
Zijne
bouwlieden, groote vreugde en dankensstof
ge
bracht tot
op
dezen dag
Ds.
Creutzberg
was alzoo in
het
bezit van
uitnemende
geestesgaven; maar
ook nog
van
andere
goede dingen en wel
van teekeningen; of liever, hij wist
iemand
die
deze bezat.
Ik kan
niet
zonder
ironie
die hij mij graag gunt
vertellen,
dat
collega
Creutzberg
adviseerde, onze projecten
en klei-modellen
even"
terzijde te
leggen,
en
kennis
te
nemen
van hetgeen de
heer
Schller, architect, verstrekken kon. Dat
was
een volledig
stel
teekeningen, ook in
dtail-stukken,
van
de
kerk
te
IJmuiden.
De overname daarvan
kwam
voordeelig
uit
en de
kerk was bewezen
mooi.
Nu, wij hebben
er inderdaad een mooie kerk
door
ver
kregen,
met
eenigszins
diepere zijbeuken. Het
ontwerp
is
van
Mr.
Forsyt.
Gothische kerkbouw
blijft nog
steeds de
meest
aantrekkelijke.
De omhoog strevende
bogen
wijzen
naar
Hem,
Wien we hier loven en
aanbidden.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
23/56
19
Uiteraard heeft
het feit, dat het bestuur het
werk van
een buitenlander ging uitvoeren niet nagelaten
afgunst
te
wekken en
ons
met
tegenwerking
te doen kampen.
Neen, dat lage muurtje met breeden kattenrug",
was
niet
toelaatbaar
.Wij
konden loonen uitkeeren
aan
metselaars.
die tot niets-doen veroordeeld waren
totdat
schrijver
dezes, na
veel
betoog voor den vertegenwoordiger
der
Schoonheidscommissie", dat juist z iets behoorde bij
een
gebouw als
het
onze, ten
slotte de goedkeuring voor de
ontstemde bestuursleden
kon
meebrengen
Wij
willen niet vergeten,
dat gesprekken van Mr. Lietaert
Peerbolte met
den betrokken
Wethouder, de
uitwerking
hadden, dat
deze ons
ten laatste zeer
gesteund heeft.
TEGENSPOEDEN
We hebben
hierboven
vermeld,
dat
we veel voorspoed
mochten
genieten, maar
ook aan tegenspoeden
niet ontkomen
zijn.
Een
groote
tegenvaller
was voor
ons
het
veen
Nu ,
zegt
een
lezer,
die nog niet heelemaal klaar is
voor zijn examen in
de
geologie, wat zou dat dan met
uw
veen?"
Ja, ziet u, dat bracht
voor ons bestuur een
verrassing
en een strop
De
verrassing school daarin, dat je
in
Duinoord",
krachtens den naam, verwacht,
dat
het
zand en niets
anders
dan
zand
bevatten zal.
Dat doet
het ook
inderdaad, al
heb
je
er een gat gegraven
van 6 a 7
Meter.
Dat is
toch
een respectabele
diepte
Maar
dan,
op
t
onverwachtst,
vertoont zich een veen-laag van
ongeveer
een meter
dikte. Nu,
is dat
zoo
erg?"
zegt
u, je
krijgt
dan
nog
brandstof op den
koop toe."
Precies
als
aan de Noorsche kust",
merkt iemand op,
die
al een poos geleden examen
in
de
geologie
gedaan
heeft.
Heeft
geen paarden-cadavers gevonden?"
Ja, dat
hebben we.
Nu, vroegere bosschen en weiden
schijnen
in oude
tijden
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
24/56
2
door
zand-massa's
overstoven te
zijn en vandaar uw vondst.
Inderdaad merkwaardig "
We
geloofden
het
gaarne;
maar in
Den
Haag
bestaat een zeker lichaam dat Bouw- en Woningtoezicht
heet.
Het staat
daarmede
z, dat het niet alleen toeziet",
maar ook
te
bevelen
heeft.
En nu komt het
Bouw- en Woningtoezicht commandeerde:
Halt
Ge
moogt
een zwaar gebouw
als
het
uwe niet op veen
fundeeren.
Hoe
dan?" Wel, u
gaat
dr
het veen
heen en
legt
uw
fundamenten op de
zandplaat.
(Zie
foto
bij
bladz.
17).
Ditmaal
was
onze architect
het geheel
eens
met het
gegeven bevel. Veen is aan wisseling onderhevig; we zouden
verzakkingen
kunnen krijgen
en
als
zich
scheuren
in de
muren
vertoonden, ware de ramp
onherstelbaar.
Toen
ontdekten we,
dat we toch
inderdaad
niet geleken
op Sir H.W
A
Deterding, van
wien
de menschen, die het
weten kunnen, verklaren: Hi)
Weet
Alles
Nu kunnen wij, na \2]
2
jaar,
grapjes over het geval
maken, maar toen
ter
tijde stond onze muts daar
al heel
weinig
naar. Denk eens aan: tienduizenden steenen moesten mr den
grond in, dan
waarop gerekend
was.
Het
veen
heeft
ons
ongeveer
30.000.
schade
berokkend
De
heer Schller redde
nog wat
er te
redden was,
door
z.g. spaarbogen aan te
brengen.
U gaat
dan
ergens op volle
diepte den
grond
in
en maakt
daarna
een boog van
2y
2
a
3
meter, om daar ter plaatse
weer
op volle
diepte
af
te
dalen.
Dat haalt
dus nog heel
wat
steenen uit.
Toen ontstond, op den
koop
toe, nog verschil tusschen
onzen architect en genoemd lichaam, dat
te
commandeeren
heeft of
het bogen mochten
zijn van
2'/2
of van
3 Meter
Lezer,
u
kunt dus, als het stormt, wel
buitengewoon
gerust in onze kerk zitten. U kunt
zelfs
tot de pilaren zeggen:
Jelui
staat
ongeveer even diep
onder
den vloer
als
er boven."
Zij
zullen het
u
niet tegenspreken. En waar
ze
prat op
mogen gaan is, dat ze
een
soliede
inborst hebben.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
25/56
21
Niet van alle kerk-zuilen kan dit gezegd worden. Die
van de Groote-
of St. Jacobs-kerk
in Den Haag zijn
opgevuld
met rommel,
zooals
mij niemand minder dan de president
kerkvoogd
vertelde.
Of inmiddels de, in den kerkegrond
gevonden,
paarden
koppen nu
prijken in onze
bestuurskamer? Neen, dat doen
ze niet. Er zijn destijds jongens mee aan den haal gegaan, en
toen
ik
later
van
het
merkwaardige dezer vondst
op
de
hoogte
was gekomen,
heb
ik, zonder resultaat,
gepoogd
ze alsnog in
handen
te krijgen
Verbeeld
u,
dat
onder
de
lezers
dezer
herinneringen
zich
een
bezitter
van
zulk
een museumstuk
bevond. Ik weet
wel wat
dan gebeuren ging
Een tweede
tegenspoed was
voor
ons bestuur:
de
Europeesche
oorlog.
Den bouw stopzetten
kon
niet en alle
materialen
werden duur,
als we alleen
maar noemen: eikenhout
en steenen. Deze
laatste
waren soms in het geheel niet te
verkrijgen.
Weet
u
wel, dat er
in
onze kerk
meer
dan 50 verschillende
vormen
profiel-steenen zijn? Let maar
eens
op
de
raamkozijnen.
H T ORGEL
Hoe
gaarne
hadden we het betrokken uit
de
werkplaatsen
van den
heer
Van
Leeuwen
te
Leiderdorp, die
in
Regentesse
en Wilhelminakerk had
getoond,
wat
hij op
gebied van
orgelbouw vermocht. Maar
de man moest,
helaas,
verklaren:
ik heb thans geen knechten en geen pijpen. Zoo
trokken
wij
naar de fabriek in Limburg van den heer Fransen, die in
plaats van met 40, toch nog met 25 knechts werkte en
waar
we kennis konden opdoen van
orgelbrei
en formatie van
orgelpijpen.
Hij kon de
levering
van
het
instrument vr de inwijding
der
kerk op
zich
nemen.
In later tijd
heeft het
orgel nog veel vereischt aan ver
betering en uitbreiding:
wij
hebben het uit
de
bekwame handen
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
26/56
22
van den
heer
Van Leeuwen, gerestaureerd en uitgebreid
terugontvangen; maar
wij
bezitten dan ook nu
een
instrument
met
de
nieuwste techniek
wat
registreering
betreft,
dat
behoorlijke ruimte
biedt
voor het
stemmen
en dat, door
uitbouw van de
orgelgalerij,
den organist in
staat
stelt contact
te hebben met den
prediker
en de gemeente.
Behalve voor den eeredienst, is
het
nu
capabel voor
orgelconcerten.
DE RST STEENLEGGING
't Was mis op den
19den September
1919, den dag der
eerste steenlegging
onzer
kerk.
Dit wil
zeggen,
dat het
(van
onze kant
bezien)
mis was
met
de
weersgesteldheid; want
het
regende geweldig. Maar
het was
in
t geheel niet mis
met
de
stemming der
aanwezigen.
Vreugde tintelde er in de
harten
van architect, aannemer
en werklieden;
vreugde
verwarmde
niet minder
de bestuurders
en
predikanten,
a.s.
kerkgangers
en
steenlegster.
Met zoo n
eersten
steen" ben j al
een
aardig eind
boven
den
grond Ik
veronderstel
dan
ook, dat
die
bijvoeging
eerste
bedoeld is
in
den zin van voornaamste ;
zooals
we
ook spreken van
aarts-
=
eerste of
voornaamste)
vader,
aartsengel, aartsbisschop.
Drie sprekers; Ds. Tichelman van Scheveningen,
Ds.
Creutzberg en
schrijver dezes, uitten hunne
beste
wenschen
in hartelijke bewoordingen.
Toen kon de steenlegster met haar troffel te werk gaan
in den
versierden kalkbak, Aan mijn dochter was, door het
bestuur
der
kerk, de vereerende opdracht gegeven, dit
mooie
stukje arbeid
te verrichten. (Zie photo
in
bestuurs
kamer).
Nu wil
het
geval, dat zij vier vrnamen rijk is,
maar
zich geregeld
tevreden
stelt met de vermelding van n dezer,
en
dit
nog
te
meer
op een
dag
als
dezen, wegens
de
eer
die beschaamd
maakt
Maar in het onderhavig geval had de architect een
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
27/56
23
voornaam woord mee te spreken en de heer
Schller
stond er
op,
de volle
dosis toe te
dienen.
Zoo
vermeldt
dan de steen,
dien gij zien
kunt
in
de
muur
op
het
koor,
nabij den
lessenaar
van den liturg:
Me posuit
Wilhelmina,
Maria, Douwina, Sophia Jalink,
Anno Domini MCMXIX.
A. D. XIII
KAL
Oct.
Als
herinnering aan de
plechtigheid
ontving de steen-
legster den
zilveren
troffel, waarme zij haar werk had
verricht, van
den
architectten geschenke. Die
troffel verlaat
uiterst
zelden
het bijgevoegde foedraal,
zijn fraaie
verblijf
plaats.
Men vindt dit spijtig en heeft meermalen
geadviseerd
den troffel
te
benutten
als
taarte-schep. Voor
deze
uiterst
practische raadgevers hebben de steenlegster en hare huis-
genooten
moeilijk
iets
anders
over,
dan
een
afwijzend
gebaar.
Zij
willen ons
wel toestaan
dezen troffel te beschouwen als
gewijd
gereedschap?
Wie gaat er bijv. in zijn toga
ontbijten?
Iemand
zegt:
een
toga
bestaat toch
uit
een stuk
gewone
stof.
Inderdaad,
maar deze
is gewijd door haar
gebruik
bij den
dienst
van s Heeren Huis.
Intusschen merkte de broeder van de
steenlegster
op,
dat
wij den datum
van die gebeurtenis
gemakkelijk kunnen
ont
houden,
n 1
19-9-19.
De Oorkonde der le Steenlegging
vinden we
in de z.g.
Gerfkamer,
de bestuurskamer onzer Kerk.
ONZE KWARTJES VEREENIGING.
at
al kostbare gaven waren gelegd op het
Altaar,
waar
boven wij
mochten schrijven: Voor
s
Heeren
Huis
in
Duinoord .
Gaven, die offers
mochten
heeten
van toegewijde
menschen.
De eerste
bestond uit 10 van
mijne
zuster, Mevr.
HiemstraJalink,
eene predikants-weduwe. Daarna
voor
en
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
28/56
24
na
kleine en
groote,
soms heel
groote giften, wat
de
gelds
waarde betreft.
Maar
't
kwam alles van
familie
of
vrienden, meeren-
deels uit
Den
Haag, uit de z.g. oude stad .
Daarin was iets dat niet bevredigde;
het
kwam van buiten
af; Duinoord-zelf had er
absoluut
geen deel
aan.
We
gingen
iets
opleggen aan onze woonwijk.
Was dat niet
onnatuurlijk,
iets waar
warmte,
noch groei
in school?
Maar hoe
dit te
verbeteren?
Niemand onzer wist,
hoe Duinoord
stond
tegenover kerkbouw.
Een
onzer beste
geefsters
had
mij
gezegd,
dat
Duinoord
een heidensche
wijk
was en ons
een zeer
schaarsche
opkomst te
wachten
stond.
Toen besloten we, de proef
op
de som
te
nemen.
We
wilden de
inwoners van Duinoord
in de gelegenheid
stellen
van hun
gezindheid
ten
deze blijk
te
geven door
het schenken
eener gave, en dan
z
ingericht, dat niemand, ter wille van
het geld, uitgesloten werd.
Het was
louter een vraag naar
belangstelling
in het doel.
Het
hoofd
eener Christelijke
school
verschafte
ons
wel
willend
een lijst van gezinnen,
uit
wier
midden
zijne leerlingen
kwamen.
Met deze
gewapend, bezocht ik
een 40-tal
families,
ofschoon de gesteldheid van weer en weg
van
dien aard was,
als de nige
voor wie
ik pleeg thuis te
blijven.
Het
was
zr
glad.
Maar
het
moest nu;
want de Kerst-
vacantie was
n het zicht
en
deze pleegt een
groote
dosis
vrijen tijd me te
brengen.
De
uitkomst
der
bezoeken
was wel zeer aanmoedigend
Niet
n enkel gezinshoofd
had bezwaar,
zijn
jongen
of meisje
voor
dit collecte-doel af te staan. Men
vond
het paedagogisch
zeer gezond voor de jongelui. Maar laat hij binnenkomen
en vraag u het
hem
of
haar
zelf; en
in
orde was
het;
op n
na,
wiens gezondheid het niet toeliet.
Er
zat inderdaad
gang
in
de
zaak.
Vijf
dames
waren
bereid
het bestuur te
vormen,
n 1
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
29/56
5
Mei.
P.
Lambach;
A. Grundlehner;
,,
J.
van
Verre;
C.
J.
Duetz;
H. A. Vosveld.
Met
hoeveel blijde erkentelijkheid
schrijf ik hier hare
namen af.
Men
moet het
zelf ondervonden hebben, om
aan
te voelen, welk
een
rijkdom daadwerkelijke
steun inhoudt,
als het
betreft
een gewaagde
onderneming,
zonder antecedent
Weldra stond
een korte
brochure op
de
pers,
voorzien
van
eene
aanbeveling
van het bestuur
der Stichting Duin-
oordkerk" en ook van de
predikanten
der Haagsche en
Scheveningsche aangrenzende
wijken:
Ds.
C. Schuller, Ds.
B. Tichelman en
van
den
oudsten
predikant der Haagsche
Herv.
Gemeente Dr.
F.
van Gheel Gildemeester.
Natuurlijk ontbrak een
geperforeerd
Inteekenbiljet niet.
Men
kon zich verbinden voor een kw rtje per week,
per maand,
tot een
jaar
toe.
Met
deze
brochure
gewapend togen nu onze eerste
verzamelaars en
verzamelaarsters
er
op
uit
Toen
zij
en het bestuur
op
den
afgesproken middag
samen
waren,
werden
al de kwartjes-inschrijvingen
herleid
tot
een jaarlijksch bedrag; en welk een verrassing Het
cijfer klonk als een klok Als
ik 't
mij goed herinner 800.
De Kwartjesvereeniging was opgericht: 15 December 1917.
We
verzochten de
jongelui
nu Duinoord nog eens door
te gaan,
eenvoudig
huis
aan
huis,
met de
vraag, of
hier
Protestanten
woonden,
en
dan
hetzelfde
biljet af te geven.
Na
twee
weken
hadden we opnieuw
een
samenkomst.
Wij meenden, het zou
wel
hl mooi
wezen,
indien ze het
verzamelde bedrag hadden opgevoerd tot 1000..
En
zie,
het
was
1400..
O
beschaamd klein-geloof
Welk
een
kostelijke
jaar-
lijksche
steun.
En dat waarlijk niet alln Immers nu
was
er belangstelling geboren in Duinoord zlf, de wijk welker
belang het betrof.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
30/56
26
We
hoorden van menschen
die aan hun
kinderen
vroegen: je loopt maandelijks
voor
een kerk, maar
wanneer
verrijst die
nu?
En
om
nooit
te
vergeten
is
het,
hoe
twee
aardige, kleine
jongens
op den oud-zendeling
den heer
H. Drost, hun
buurman,
op
straat afkwamen
en hem
met blij
enthousiasme vertelden: Mijnheer, we hebben vandaag
steenen
gekocht ".
Hij
vond dat wij zoo'n
kostelijk
bewijs
van mee-leven, van geheel opgaan
in
de zaak
Er verschenen achtereenvolgens
vier
circulaires. De eerste
vangt
aan:
Er
ligt
in
Zorgvliet
een
buitengewoon
mooi
terrein
gereed
en
wacht op een vriendelijk
kerkje.
Heerlijk, als
binnenkort
de grond
afbetaald
kon worden, om dan zoo spoedig mogelijk met den bouw
te beginnen
Stel u voor:
in onze eigen omgeving een aantrekkelijk
gebouw
te bezitten
voor Godsdienstoefening,
voor Lezingen en Uit
voeringen
van
gewijde Muziek "
Ik doe een greep uit de
2e
circulaire:
Eene Commissie,
gevormd
uit de
bewoners
van
onze stadswijk
Duinoord, is zoover gevorderd, dat zij een terrein
van ruim 2000 M.
2
haar eigendom
noemen
mag.
Nu
nog het Gebouw
zelf
Denk
u
eens
in: niet meer op
de
trams te stappen
naar
een
minder o meer
afgelegen kerkgebouw,
waar u
bovendien
moet
afwachten, of
er
een
plaats
voor u overschiet.
En dan anderen
met recht te kunnen opwekken
om
hun
ont
wenden kerkgang weer te beginnen
De
namen der onderteekenaarsters zijn nu eenigszins gewijzigd.
Zij luiden nu:
Mej. T Lambach.
Mej. J. van Verre.
Mej. A. M. Duetz.
Mej.
H.
A.
Vosveld.
Mei. A. van Rossem.
De
derde circulaire draagt tot opschrift: Goede
tijding.
De bouwvergunning is
aangekomen,
ja de fundamenten
worden gelegd.
De
vierde circulaire vangt aan:
Vrienden,
we
zijn er, en we zijn
er
nog niet. Ons kerkje is
gebouwd
en ingewijd Niemand onzer die den plechtigen avond
van
17 Dec. 1920 ooit vergeten zal
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
31/56
27
Hoe goed
is
de aandacht onder
de
godsdienstoefening
En
hoe
flink komt
de
jeugd naar
de
jeugdkerk
op.
Elke
Zondag
juicht
ons
tegen: we
zijn er
Toch zijn
we er nog niet, daar
de vaste
inkomsten
bij
lange
niet opwegen
tegen
de vele uitgaven.
Aan
deze bezwaren
is een
goede
kant, want
zij houden ons
nederig
en afhankelijk.
Maar
wij behooren
ons
allen
naar
vermogen
in te spannen,
opdat het Bestuur aan zijne verplichtingen kan
voldoen.
De eer
van
het Huis des Heeren eischt
dit."
Deze 4e circ.
is
onderteekend door:
Ds. J.
M.
Jalink.
Mevr.
M.
PoolVosveld.
Mej.
J. van Verre.
Mej. M. de Stoppelaar.
Mej.
J.
E. C. van der Horst.
Zij is
gedateerd
April 1921.
En nu getuigen
wij
bij het 12'/2-jarig bestaan
der
Kerk:
hoe heerlijk
heeft deze
kleine planting ons verblijd En welk
een trouw schuilt er in Nauwelijks roert Mej.
De
Stoppelaar
thans de
ziel
dezer
beweging
de
alarmklok,
omdat
er
door
verhuizing, of
anderszins
eene
vacature
is
ontstaan in
ons corps verzamelaars en verzamelaarsters, of
wij
vinden,
onder de catechisanten, een, die met jeugdige blijmoedigheid
verklaart: nu wil ik dit werk wel eens op
mij
nemen "
Is dit niet van kostelijke waarde, omdat
wij op
de
begrooting
der Kerk
deze
post der
kwartjes
-vereeniging
nog
onmogelijk
missen kunnen; maar niet minder
om
de prijzens
waardige ontinuteit waarme het jongere
geslacht
het
oudere
opvolgt.
Ja, ja, die eerste verzamelaars
uit
1917 zijn nu in 1933
reeds gengageerde en gehuwde
menschen. Toen 12
jaar
nu 27;
maar nog altijd blij, over
dit
werk, gedaan voor
's Heeren Huis
HET PLAFOND
Vermoedelijk
zal zelden een bezoeker onzer Kerk er
toe
komen,
naar
het
plafond
te
zitten
kijken.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
32/56
8
Ik
denk hier aan het humoristische
opstel van
Cremer:
Kees Springer
in
en
buiten
de Kerk.
Er
is
aan
het
plafond
al
heel weinig
te
zien.
Toch
heeft
het aan de bouwers veel
te
zeggen.
Er
ontstond n 1
midden
in
den bouw een uitsluiting door patroons
in
het
stukadoors-
bedrijf
geproclameerd.
ij waren de wanhoop nabij. Immers,
wie
kan
in
dit
ondermaansche
den
witkwast hanteeren, zonder links en
rechts en overal kalksmetten ner
te
laten? Zoolang dus de
steigers der
witters-gezellen
in ons
gebouw
stonden, viel
er
niet
te
denken
aan
het leggen
van
den
vloer
en
het inzetten
der ramen.
Bezoeken
bij
het bestuur der stukadoors-organisatie
baatten niet. Zij
zelf zaten met in-aanbouw-zijnde werken
danig in de
maag .
Een onderkruiper diende zich bij ons
aan.
Tegen storting
van
een
bepaald
bedrag,
hadden we 't slechts
voor
het zeggen
op
welken
datum wij het
werk gereed
wenschten te
hebben.
Mocht het Comit
voor een kerk
in
onderhandeling
treden
met
een onderkruiper?
as
dat
oorbaar?
De meeningen waren
verdeeld.
Tenslotte hebben we de volgende oplossing aanvaard.
Het stop-zetten van alle stukadoorswerk ging uit van de
patroons,
als werkgevers,
betreffende de
stukadoors als
werk
nemers. De patroons
zelf
konden
desverlangd
dus
vrij
stukadooren. Dit
is toen geschied
door
onzen
patroon met
twee volwassen zoons.
Je
krijgt, zulk
werk
aanziende
van den beganen
grond,
er
respect
voor.
Van
's
morgens tot
's avonds is het een steeds
boven het hoofd
strijken op
het
riet-werk.
Het ging
onder
politie-bescherming. En het eind was:
dat den kranigen kerels een extra donatie
ten
deel
viel,
het
plafond gereed was, de verwijdering der
reusachtige
steigers
aan de
beurt
kwam
en
ons
een
pak van
het
hart
viel,
dat
een verlichting van
ons draagvermogen
mebracht,
meer dan
Kees Springer
of wie
ook begrijpen kunnen.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
33/56
29
Is het
dan
wonder, dat wij
wi
naar het plafond kijken;
er
wl
iets bijzonders
aan zien
en een stille dankzegging toe
voegen
aan
de
vele?
DE BANKEN
Moeten
wij
gem kkelijk zitten onder de
Evangeliepredi
king,
of
behooren
wij ons
sterk te concentreeren op het
geestelijke, op de
dingen
Gods en te
bedenken,
hoe velen,
al
worstelend
op hun
knien
gekropen hebben, en
Jezus-zelf
zich
offerde
aan
het harde hout des kruises, zoodat we in
het
Huis
des
Gebeds
gansch
niet
denken aan onze zitplaat
sen?
Ziehier een
niet
gemakkelijk
te beantwoorden
vraag.
Toch moest een
keuze
gedaan worden, nu onze Kerk
hare voltooiing begon te naderen.
Wij dachten aan de
banken
in sommige
kerkgebouwen
in
's-Gravenhage
en herinnerden
ons,
hoe vele bezoekers
klaagden dat
hun
en haar aandacht
schrikkelijk
werd
afgeleid
van de
Evangelie-prediking door smalle zittingen
en loodrechte ruggen
der banken. Men
verlangde niet zelden
naar
het einde van den Eeredienst, omdat het lichaam de
moeilijke
houding
niet uithouden
kon.
Ons
kwam te
binnen
het
woord van onzen barmhartigen
Heiland: ,,de geest is
wel
gewillig, maar het
vleesch
is zwak.
Toen
wendden
we
ons tot de directie van een fabriek
speciaal werkende voor kerkmeubilair.
Onze
bedoeling
was: een eenvoudige
bank te
ontvangen,
maar
met
eenigszins hellenden rug en breed zitvlak, zoodat
van een behagelijk zitten, vol comfort en sier, geen sprake was;
maar
wel
van eene, die gespeend
was aan
afleiding.
De
geleverde
proef-teekening ging
geheel
accoord
met
onze
bedoeling.
Aan enkele timmerlieden werd
opgave
gevraagd van de
levering
der
benoodigde banken
in eiken-
en vurenhout.
Nu was
eene
beslissing
noodig, want
de tijd
drong.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
34/56
3
Zoo
zaten
we in de
reeds meer
genoemde
studeerkamer
in pand
57
der Willem
de
Zwijgerlaan en
de
beslissing
mo st genomen
worden,
hoe
en
aan
wien
de
opdracht
zou
geschieden.
Sommigen onzer meenden,
dat
gebeitst
vurenhout
wel
zou gaan;
maar moesten toegeven, dat
het
niet zoo heel
lang
duurt of de witte reten en houtkwasten gaan
zich
vertoonen.
Maar
wat
allen
zwaar woog, was
het
geld.
Het
verschil in
houtsoort voor dezelfde banken bedroeg niet minder dan
3000
gulden.
Toen
hakte
een
der Bestuursleden den knoop dr,
betuigend
dat men binnen een kerkgebouw, in
Engelsch-
Gothischen
stijl, bezwaarlijk anders
dan eikenhouten banken
kan plaatsen.
Zoo werd dan
de
keuze
gedaan
en werden eikenhouten
banken besteld.
Het
was
een
geloofsdaad
Drie mille
hooger
gevoteerd door een bestuur, dat geen
cent
bezat
BIJ HET KROON DOMEIN.
Wij,
bestuurders
der
Stichting Duinoordkerk
waren
bezig een l ning
te plaatsen.
Persoonlijk gelukt
dit het best.
Zoodoende kwam schrijver
dezes
te staan
op de
stoep
van een patricisch huis
aan
het
Lange Voorhout.
Hij ging
aanbellen
en was dankbaar, dat geen
arts
op
dat moment
zijn
polsslagen
telde. Zou hij het brengen
tot op de
mat? Of
misschien
in
spreekkamer
of salon?
Geen
van drien.
Het
antwoord
van den huisknecht luidde,
dat ik
mijnheer
zou
kunnen
vinden n het gebouw
naast
het
Koninklijk
Paleis,
waar
de Hoofd-Administratie
van
het Kroondomein
ge
vestigd is.
Naast
het
Paleis Op een ng hooger
stoep,
vr een ng
deftiger
gevel Nu moest
de
denkbeeldige
arts,
met
zijn
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
35/56
31
denkbeeldige
polsopname, nog
maar
meer
op
een afstand
blijven
Binnen gekomen,
zat
ik
al
spoedig
midden
in
mijn
verhaal
over Kerkbouw
in
Duinoord
en
over een gewenschte
en
waarlijk soliede geldleening
De
hooge hof-ambtenaar
liet
mij rustig
doorpraten en ik
zie hem
nog
de groote
kamer op
en ner wandelen.
Toen
volgde
de
stilte
van een enkele seconde,
die vrien
delijk
werd afgebroken
door
het korte
en
voor
den bedelaar
blijde bescheid:
Nu,
ik
wil gaarne drie
aandeelen van duizend
gulden van
u
nemen."
De
hooge
stoep
a f
geschiedde met vlugger en
ver-
krachtiger
tred
dan
de stoep op
DE PASTORIE
Toen de tweede
benoemde predikant
aan onze
uitnoo-
diging
gevolg
gaf,
zegde
ons bestuur
hem
een
jaarlijksch
bedrag toe, als huurprijs voor de woning aan de Willem de
Zwijgerlaan,
welke
hij gekozen
had.
Maar
Ds. Creutzberg
stelde er prijs op,
naast de
Kerk
te
wonen
en wij begrepen, met de vervulling van
dien wensch,
op
hoog te waardeeren wijze
te grijpen
boven onze oorspron
kelijke
bedoeling uit.
Wij
hadden
ons
namelijk
voorgesteld Duinoord eene
Evangelie-prediking aan
te bieden,
op de
wijze,
als in
de
Badkapel
te
Scheveningen geschiedt; n 1 door
voor
ongeveer
60 predikbeurten per jaar predikanten uit te
noodigen.
Nu
gingen
we echter,
behalve
Evangelie-verkondiging,
ook
herderlijken
arbeid verkrijgen
in
den vorm van huisbezoek
en
catechetisch
onderwijs.
e
kochten
naast
het kerk-terrein
een stuk
grond van
1500
.
en verkregen
van
Mr. Forsyt de
teekening
van een
woning, die bij
het kerkgebouw
past. Uit geboden betrachting
van zuinigheid lieten wij de achterzijde der,
op
de teekening
aangegeven, pastorie
vervallen.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
36/56
32
In
Engeland schijnt aan
het
huis van
den predikant
een
deel
bestemd
te
zijn voor huispersoneel. Vandaar
dat onze
pastorie wat de achterzijde betreft
u
eenigszins bot
afgemaakt
voorkomt.
Overigens vormen thans Kerk en Pastorie
met
bijbehoo-
rend en voorgeschreven
plantsoen en tuin
een
passend geheel
en naar ik
weet wordt
het
huis door zijn bewoners
als
logeabel
geprezen.
HET KOOR RAAM.
De
gelukkige
tijd naderde dat in ons
kerk-ruim
de ramen
konden
worden ingezet.
Dat beteekende het einde van
het opene
en tochtige en
het
begin
van het
intieme
en
gewijde.
Zoo
gaarne
zagen wij
het groote
raam
waarop
bij
het
binnentreden terstond ieders oog valt
gevuld
met gebrand
schilderd glas in lood.
Onze
architect
vestigde
de
aandacht
op
den
heer
L. Asperslagh die de opdracht gaarne aanvaardde. Ik gaf hem
een lijstje
met
eenige
sprekende
Bijbelsche tafereelen en
hij
koos precies het
moeilijkste:
den strijd van Jacob met den
engel: het
geheimnisvolle nachtelijk gebeuren in
Pnil.
De
te overwinnen moeilijkheden
waren
vele. 1. Mocht
het
geen
gewone vechtpartij
worden. 2. Mochten
de aange
zichten der beide
strijders
niet komen in n en hetzelfde der
kleine afdeelingen
waarin het
raam verdeeld
is.
Dat ware te
dicht bij elkander en verder af werd de houding te koel.
De artiest heeft de strijdende
houding
aangegeven
door
de beenspieren sterk te accentueeren en het boven-aardsche
van
den
engel
door lichte kleuren en
veel
wit zooals men zich
dat
bij een etherisch
wezen
denkt.
De
man verscheen zlf
als
een engel toen ik met mijn
gezin in
zomervacantie te
orsel
logeerde.
Het goot op
zekeren dag en van een
mooie hei-wandeling
was
geen
sprake. Ik kon gezin en
loge troosten door
de
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
37/56
Kerk
gezien
van
af
de
Ernst
Casimir
laan
Foto B
falink Den Haag
Kerk
met Paaschversiering op
het
koor
Foto
B falink Den Haag
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
38/56
Preekstoel Mozak en Koor.
Foto
Frequin
Den
Haag.
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
39/56
mededeeling:
we krijgen vandaag
kunst-genot
binnenshuis.
De
heer
Asperlagh
bevestigde
de cartons, waarop zijn
ontwerp,
tegen
de
porte-brise
en
liet zich
rustig bewon
deren en becritiseeren.
Het
aangezicht
van
den
aartsvader had
m.i. een
veel te
rustige uitdrukking.
Wat de
financiering dezer zaak
betreft, kreeg ik, van
geheel ongedachte zijde, een aardigen steun;
n 1
van een
anonimus in het weekblad
,,de
Haagsche Post ; die zooals
hij het uitdrukte in een tijd van verwording
den
bouw
eener
kerk
zeer toejuichte, herhaaldelijk
mededeeling
deed
der vorderingen van het
werk
en er ook
een
zeker
bedrag
voor inzamelde.
Boven het vermelde
tafereel vindt
men in den top in
Hebreeuwsche letters
den
naam
des Heeren,
ons
Jehovah,
beteekenende: Ik
zal zijn,
die
Ik
zijn
zal gij zult
het
wel ondervinden.
Ook
is
daar
aangebracht het
zegel
der
Duinoordkerk:
een hart met
vleugelen,
duidende
op het verlangen
van de
heuvelen in
Duinoord
naar de
heuvelen
in
beter oorden.
Het
randschrift
geeft dezelfde
gedachte:
Donec
veniret deside-
rium collium aeternorum.
Voorts ziet u nog de
hoeksteen
met de letters alpha en
omga: Ik
ben
de Eerste
en
de
Laatste; en
de
ark als
symbool der kerk,
dat
reeds de oudste,
vervolgde Christenen
teekenden
op
de wanden der
catacomben
bij Rome,
hunne
ondergrondsche
verblijfplaatsen.
Men gaf er door aan: wie
n Christus' ark (kerk) zich bevindt, is veilig.
Let
ook
op
de
schitterende rood-goude zonnestralen
achter de beide worstelaars, wij lezen n 1 in
Genesis
32:
een
man worstelde met hem totdat de dageraad opging.'
Het
grondvlak
wordt gevormd door vele brokstukken,
duidende
op
het
hobbelige,
moeilijke
levenspad.
Dat de
karakters
van het Hebreeuwsche woord Pniel
in
omgekeerde
volgorde en
op
den kop
stonden konden
we
ondanks
alle
protest
van
het
glas-in-lood-atelier
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
40/56
34
onmogelijk
laten passeeren.
Het
geval vormde
de
grappige
kant,
die
vaak aan ernstige dingen zit.
Onder
het geheel lieten we
uit
Genesis 32 vs. 24-31 de
woorden aanbrengen: Ik
zal
u niet laten gaan, tenzij
dat
gij
mij
zegent."
Zou mogelijk
vroeger
of later iemand, die de kerk kwam
bezichtigen, zich
in
de ziel
laten
grijpen
door dat woord?
God
geve het
DE INWIJDING
Drie forsche slagen op de deur der
kerk,
symbool van
een
verzoek
tot
haar in-gebruik-neming, onmiddellijk gevolgd
door opening
der deur
door den fungeerenden Kerkvoogd,
den heer
J.
L. van Verre.
Z
was
het
begin der
plechtigheid.
De
kerkklok begon te
luiden.
De binnentredenden
waren
het bestuur
der
kerk
met de beide
predikanten
Ds.
H.
W Creutzberg en Ds.
J. M.
Jalink.
Te voren hadden Dr. F. van
Gheel
Gildemeester van
's-Gravenhage en
Ds. B.
Tichelman van Scheveningen
op
het koor
plaats genomen.
Het
koor zong:
Ps. 118
:10
Dit is, dit
is de
poort
des
Heeren".
Bij de Avondmaalstafel
las Ds. Jalink
de oorkonde van
inwijding en
wijdde de
kerk
in
den naam
des
Vaders,
des
Zoons
en des Heiligen Geestes.
Ds. Creutzberg las uit het boek
Koningen
de inwijding
van den tempel, waarop het koor zong Gez. 265 :
1
Geest
des
Heeren,
kom van boven."
Nu werd de kansel ingewijd door Ds. van Gheel
Gildemeester;
het
doopvont door Ds. Creutzberg en de
Avondmaals-tafel door Ds. Jalink.
De Gemeente
zong
daarop
Gez.
212
vs. 1:
Onz'
eerste
toon vermeld' Uw eer."
Ds van Gheel Gildemeester had intussschen den kansel
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
41/56
5
beklommen. De
Heer
regeert,
de aarde verheuge
zich ,
laat dit de eerste toon op dezen
kansel
zijn,
zoo
ving deze
onvergetelijke
prediker
aan.
Er
is soms
eenige
stroefheid
in
ons
kerkelijk
leven, aldus
spr.;
maar
wij mogen ons
verheugen, dat God het een kring van menschen in het
hart heeft gegeven, om deze
kerk
te stichten in een misdeeld
stadsgedeelte. Het is een feestavond, en spr. is bewogen
in zijn
hart; hij
wenscht deze dappere mannen en vrouwen
geluk met
dit mooie
kerkgebouw
en hoopt, dat op
den
arbeid van het bestuur rijke zegen
rusten pioge.
Ds. Tichelman
spreekt er zijne
voldoening over uit, dat
door
de stichting
van
deze
Kerk,
de
geestelijke
belangen der
inwoners van deze zich steeds
uitbreidende
wijk
beter
zullen worden behartigd. Voor hem alln was dit onmoge
lijk.
Hij geeft eere
aan het
Duinoordkerkbestuur, dat ondanks
den
hoon
van verschillende zijden, rustig is
voortgegaan
met
dezen
heilzamen arbeid. Ds. Tichelman eindigde zijn
toespraak
met
het
Apostolische
woord:
Weest
dan
stand
vastig, onbeweeglijk, volijverig, altijd overvloedig zijnde in
het
werk des
Heeren, als
die
weet,
dat uw arbeid niet
ijdel is in den Heer."
Ds. Jalink, voorzitter van het
bestuur
der Duinoordkerk,
nam als motto
voor zijn
toespraak het
woord uit Psalm 86:
Ik zal U loven met
mijn gansche
hart "
Er
is vreugde in
het
hart
van allen,
die
hebben medegewerkt tot de stichting
dezer kerk.
Spr. geeft
in
t kort
de
geschiedenis
van de
stichting der
kerk. Hij
bedankt allen
die tot
deze
hebben bijgedragen,
in het
bijzonder H.
M. de Koningin en H.
M.
de Koningin-
Moeder. De laatste zond bericht, tot
Haar
spijt verhinderd
te zijn, en drukte Haar voldoening
uit
over de voltooiing van
dit
werk.
Spr.
zeide
dat
het
geheel in
den
geest van
Jacob
Cats,
den
aanlegger
van
het
park
Zorgvliet,
was,
dat
op
zijn terrein
een
kerkgebouw verrees. Immers in zijn versbundel op
Sorghvliet" komen deze regels
voor:
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
42/56
6
Hier
magh geen heuvel
zijn,
Geen stil of
eenzaam
dal,
Daar
ik
niet
mijnen
God
Met ootmoed
roemen sal."
Ook werden
ontwerper der
kerk, Mr.
Forsyt, architect
Schller,
de
bouwers
firma P. Heere en
van
Heyst niet
vergeten.
Ten slotte sprak Ds Creutzberg
Hij
wilde
geen
intree-
preek
geven, ook
geen
programma.
Spr.
bepaalde de gemeente bij het gebed
uit
het door
hem
voorgelezen hoofdstuk:
Dat
Uwe
oogen open
zijn
over
dit
huis, nacht en dag."
De plechtige samenkomst werd besloten met
het
zingen
door
de
Gemeente
van Psalm
150
vs. 1.
Onder
de aanwezigen bevond zich de toenmalige burge
meester der
residentie,
Mr.
Patijn.
Wij waren allen
zzeer
onder den indruk der plechtig
heid, dat wij, toen
Z.Ed.
Achtb. ons kwam gelukwenschen in
de
bestuurskamer,
verzuimden hem uit
te
noodigen
de
Stich-
tings-acte te verrijken met zijn handteekening.
Ik stel mij
voor,
dat
het
dengenen, die behoorden tot
de schare, die toen onze Kerk vulde,
goed zal
doen, dien
avond
in
den geest
nog
eens te doorleven.
De
7e
December
1920
blijft
ons onvergetelijk
Niet weinigen der toen
aanwezigen zijn reeds
van
ons
heengegaan, o.a.
Ds.
v. Gheel Gildemeester.
Maar ik
vertrouw,
dat
het
k
voor
hen, die
toen
nog
te jong of nog
niet in
Duinoord woonachtig
waren, aange
naam zal
wezen, iets
te weten van den
eersten
dienst in de
Kerk,
die
thans ook
hun
li f
is geworden en
waarin
zij
menigen zegen
genieten.
Ik plaatste
daarom
op het titelblad van
dit gedenkschrift
het Latijnsche citaat, beteekenende: mogen degenen, die er
niet van wisten
er
iets uit
willen
opnemen, en degenen
die
het
wl
wisten 't aangenaam vinden het zich te herinneren.
Bij een Kerk behoort
een
koster. Wij bezitten
er een
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
43/56
37
in J. du Foss die nu reeds bijna 12'/2 jaar zijn taak aan
gebouw
en
plantsoen
met
nauwgezetheid
en
liefde vervult.
GESCHENKEN
Verwende menschen zijn wij, Duinoordkerkers
De
zorgen houden ons
wel
in evenwicht, behoeden er
ons
voor, dat
het
vele goede
ons
naar
het
hoofd
sla;
maar
met dat
al
houd ik vol, dat
we verwende
menschen
zijn
Men
lette
maar eens
op al het
onderstaande.
Allereerst de preekstoel met haar mooi
houtsnijwerk,
een antiek Vlaamsch stuk.
Het
klankbord
is voorzien
van
een
soort
draperie uit
eikenhout gesneden. Op het
rugstuk
ziet ge een
wetsrol
met een kruis en op
de
paneelen een afbeelding
der
vier
evangelisten, v.
1 n.
r.
Johannes
met
een bezielde
uitdrukking
van
het
gelaat
en met
het
attribuut dat de
oude kerk
hem
gaf: de adelaar. Vervolgens Lucas, Marcus en
Mattheus.
e letten ook
op
de
trapleuningen met
heerlijke
engelenkopjes en
een
aanbiddende
engelenfiguur.
De
kansel
werd
geschonken door
de
gemeente
IJmuiden
bij
het vertrek van
Ds.
Creutzberg
naar
Duinoord.
Over
het
Orgel sprak ik
reeds.
Het
is
grootendeels
bekostigd uit giften van toegewijde menschen.
Het
Orgel wordt de
koning der instrumenten genoemd;
nu, het onze heeft
met koninklijk geluid al veel
lofzang der
gemeente en
k
tere toonen van schuldbelijdenis deze
gewijde ruimte ingezonden.
Daar zijn voorts de galerij en het mozak.
Elk dezer
twee vertegenwoordigt
een
waarde
van
vijf mille.
De
galerij
verschaft
aan 80
menschen een
zitplaats en
aan het kerkkoor ruimte bij feestbeurten.
Het mozak
op het koor
ontstond
door
de begeerte,
op
de
plaats waar wij
het
Heilig
Avondmaal vieren,
in beeld
-
7/24/2019 Herinneringen uit de eerste jaren
44/56
8
iets te hebben van het allereerste Avondmaal, door
onzen
Heer
zelf
gehouden.
Toen
in
Aug.
1925
J.
Thorn Prikker
tot
ons
overkwam,
zag
hij
aanstonds twee bezwaren, n 1
de
uit het oogpunt
van vocht
niet
te
vertrouwen Hollandsche muur
en de slechts
vijf meter
breede
basis van den Gothischen boog, waarop
geen
dertien
personen,
Jezus
en twaalf
discipelen,
konden
geplaatst worden.
Dus moest het
gevraagde
fresco
een
moz k worden, welks
steentjes ongedeerd blijven
en vroegen
de
Avondmaaltafels om
een
vertik le
i.p.v.
een
horizontale
richting.
Hoe origineel is
de
opvatting van dezen grootmeester. Hij
koos het
moment, dat
de
Heer dat
vreeselijke
wo
