1

Grieshog. Nieuwsbrief Nederlandse Ionagroep; nr 51 juli 2018

Van de redactie De vorige Grieshog startte met de aankondiging van de ‘Miracle in May’-actie. De Iona Community wilde in een maand tijd 300.000 pond bijeen brengen voor het Capital Appeal. Als dat zou lukken, dan zou de tweede fase van de verbouwing een jaar eerder kunnen starten dan gepland. Zoals je op bijgaande poster ziet, is het wonder geschied. In een maand tijd is een bedrag van 312.139 pond aan donaties ontvangen. Daar zaten ook giften tussen uit Nederland. Op onze oproep om een bijdrage via de Nederlandse Ionagroep over te maken, hebben jullie royaal gereageerd. We hebben eind mei een bedrag van 1525 euro kunnen overmaken. Hartelijk dank daarvoor. Mede dankzij jullie bijdragen kan de tweede fase van de verbouwing naar verwachting in de herfst starten. Die fase duurt ruim een jaar, want is veel ingrijpender dan de eerste fase. Alle kamers worden heringericht, een heel nieuw duurzaam verwarmingssysteem (warmtepomp) wordt geïnstalleerd en de muren worden geïsoleerd. Door die maatregelen kan het seizoen iets verlengd worden. Dat is niet alleen gunstig voor de inkomsten van de Iona Community, maar voor de economie van het hele eiland.

Tot nu toe waren alle fondswervingsacties gericht op de leden, Associates en vrienden van de Iona Community en op vermogensfondsen. Op 2 juli lanceerde de Iona Community een brede publiekscampagne ‘Cross the Line’. Voor het einde van het jaar wil de Community zo nog 500.000 pond inzamelen. De start van de campagne kreeg brede weerklank in de pers, b.v. de Herald en ‘Press and Journal’, en op tv. Met al deze aandacht voor gebouwen en geld, zou je bijna vergeten dat het de Iona Community eigenlijk om andere zaken gaat. Gelukkig biedt deze Grieshog een keur aan verslagen van activiteiten waarin het gaat om gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping, om verdieping en bezinning, om ontmoetingen tussen mensen over culturele grenzen heen. We wensen je veel leesplezier toe. Jan Maasen en Irene Stok

Schoorlweekend 2018. ‘Comfort en Challenge’. Een persoonlijke impressie. Het was een uitdaging voor mij om me naar Dopersduin te begeven het laatste weekeinde van mei. In 2016 was ik met een groep van onze kerk uit Amersfoort in Iona. Ik werd daar gesterkt in mijn geloof en geïnspireerd, door de puurheid van de natuur, van de liturgie en van de mensen die ik ontmoette. Ik hoopte op een herhaling van die beleving. Maar of dat zou gebeuren? Verbinding met anderen Mijn angst dat ik er bijna niemand kende werd al snel ontzenuwd. Vanaf de bushalte al was er verbinding. Aan tafel een boeiend gesprek over communicatie, tussenruimte, waarbij veel gelachen werd om impertinente vragen en botte antwoorden. Er bleken veel persoonlijke aanknopingspunten te zijn. Na het eten was er een presentatie over de Iona Community door Annie die binnenkort “member”

2

wordt. Door haar verhaal komen mijn herinneringen aan Iona naar boven en ga ik weer verlangen naar verbinding met die gemeenschap. Er waren best veel mensen voor het eerst, sommigen onzeker, maar je kon voelen dat de kring openstond voor allemaal. In de kapel volgde een echte Ionaviering. Hierbij werd ook ingegaan op het thema ‘Comfort en Challenge’. Ik moest even wennen aan het zingen in de Nederlandse taal, maar deze was net zo direct als puur zoals ik me uit Iona herinnerde. “Een schoot van ontferming is onze God” vond ik een prachtige introductie van het thema. En de lezing uit Lucas over Martha en Maria zette me – opnieuw- aan het denken. In tegenstelling tot de Abbey ging hier de bar open, en heb ik met een glas wijn nog wat gezellige uurtjes gehad deze mooie zomeravond. Er werd lang gefilosofeerd over het begrip ‘tijd’, tot het tijd was om naar bed te gaan. Recht en geluk

In het morgengebed zaterdag staken we een kaarsje op als troost voor onszelf en anderen. “Jezus ontmoeten in vriend en vreemdeling” was een gebedsfragment wat ik meeneem als Ionatekst. En al zingend werd er gebeden, niet alleen om geluk, maar om geluk en recht. Ik ben niet zo’n zanger, maar ik genoot van het vreugdevolle zingen. Het ochtendprogramma werd door Irene verzorgd. Met een plaatje en een praatje nam ze ons mee in wat ze ontdekt had aan Comfort en Challenge in haar persoonlijke weg als member van de Iona Community. Er waren ook interactieve momenten, waarbij ik me uitgenodigd voelde tot een persoonlijk gesprek waarbij ik kwetsbaar durfde te zijn. ’s Middags waren er workshops voor elk wat wils; ik ging creatief schrijven. We reflecteerden op het thema middels allerlei schrijfoefeningen. Een rondeel over geborgenheid en uitdaging was het eindresultaat.

Heelheid om pijn van onszelf en van de wereld Daarna was er alle tijd om lezend, wandelend of fietsend van het prachtige zomerweer te genieten. Na het eten besprak Desiree met ons de bedoeling van de viering van Heelwording en Heil, om misverstanden uit de weg te ruimen. Dit was zinvol; in Iona was ik zo sceptisch dat ik niet naar de viering ben gegaan. Nu werd me duidelijk dat je geheel vrij je rol kunt kiezen; je kunt om de zegen vragen, je kunt een ander je hand opleggen of je kunt op je plaats mee bidden. Wat ik ook mooi vind is dat het niet gaat om genezing van alles wat ons schaadt, maar om het schadelijke effect van pijn op ons wezen te verzachten. Ook met een mankement zijn we allemaal geliefde mensen van God. En het gaat ook om de pijn van de wereld in al haar uitingen. De viering van Heelwording en Heil was een uiting van sterke verbondenheid. Het deed een beetje denken aan de dienst van de Tafel, waarbij mensen naar voren lopen, daar wat ontvangen en zich gezegend weten. Een beetje rommelig, maar wel ernstig en oprecht in het verlangen naar heelheid. Op mijn eigen plek deed ik mee en vonden mijn

3

gebeden hun weg. Onder het genot van geestrijk vocht van de zomeravond genoten, luisterend naar verhalen van mensen. Je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent

Bij het opstaan zondag bleek het nog steeds stralend warm weer te zijn. We begonnen de dag met het loven en danken van God in de ochtendviering. “Kom op, laten we dan op weg gaan!” Dat was ook de bedoeling, want die morgen gingen we op pelgrimage onder leiding van Aart. Dat vond ik op Iona een bijzondere ervaring. Ook nu was het vrolijk en plechtig. Soms als uitdaging een hoge klim, maar ook prachtig met de hele groep verspreid rond het Vogelmeer, allen in stilte verzonken, in verbinding met de rijke natuur. Op het hoogste punt een lied van Bram Vermeulen: “Boven op de berg”. Het klopte helemaal, het zachte groene dal, de wolkjes in de blauwe lucht, de wind die iets te vertellen heeft, namelijk: “je bent nooit alleen als je samen met jezelf bent.” Ik had een indrukwekkend gesprek met iemand die een zwaar leven heeft met veel zorgen en onzekerheden, maar in vertrouwen op God heel wat aan kan. Nu begreep ik iets meer van de behoefte aan een viering van Heelheid en het bemoedigende effect daarvan. Terug bij Dopersduin zochten we de schaduw op om ons kopje thee te drinken. Geborgenheid meenemen

Toen de slotviering. Wat een vreugde, wat een vertrouwen. Zingen met zo’n overtuiging dat God en de wereld het wel moeten horen. En in mij zal het blijven resoneren. Persoonlijke voorbeden werden gedeeld. Mooie rituelen: schoenen uit voor het heilige, delen van brood en wijn en bramen, en een knuffelceremonie tot slot. In alle opzichten was het een warm weekeinde. Ik was niet te moe, niet te vol; maar wel voldaan dankzij de mooie plek, de liturgische rijkdom en de lieve en oprechte mensen die ik ontmoette. Deze ervaring van geborgenheid neem ik mee op mijn weg, in vertrouwen dat ik de uitdaging aankan die het leven is. Met dank aan ieder die erbij was, zo ook aan God. Tineke Boudestein, Amersfoort

4

Columba’s Dag 2018 9 juni is de sterfdag van Columba en dat herdenken we binnen de Iona Community (IC) en ook in Nederland. Dit jaar was dat in Utrecht in combinatie met een internationaal korenfestival. Verbondenheid tussen de regiogroepen

Vanuit bijna alle Iona-regiogroepen waren mensen naar Utrecht gekomen. Daar werden we aan de Oude Gracht in het klooster van de zusters Augustinessen welkom geheten door leden van de regiogroep Utrecht. Zij hadden deze dag georganiseerd en vroegen ons allemaal om de groeten te doen aan de andere leden van de regiogroepen. Dat was een mooie verbinding met elkaar! Viering van verbintenis

De leden van de Iona Community leggen een gelofte af als zij lid worden en ieder jaar hernieuwen zij deze gelofte. In de IC kun je geen slapend lid zijn! Je wordt ieder jaar gevraagd je opnieuw te verbinden aan de Community. Dat doen de geassocieerde leden ook, op 9 juni. In Nederland vieren we op die dag Columba’s Dag en dan kan iedereen zich (opnieuw) verbinden aan de IC, de Nederlandse Iona Groep (NIG) of aan een zelfgekozen onderwerp (een organisatie, een activiteit enz.) De viering begon als volgt:

Ga, om God lief te hebben en te dienen, zo kan het klinken aan een einde van een viering. Nu zeggen we dat aan het begin: KOM, zodat je straks kunt gaan, om God en de wereld lief te hebben en te dienen! We hebben gebeden en gezongen (om warm te lopen voor de avond). We hebben o.a. het volgende gebeden: Ook al zijn we met velen, we zijn één in Christus. We vieren de heelheid van ons leven samen. Daar waar breuken zijn, werken we voor verzoening en herstel. Daar waar gebrek is, zetten we ons in om mens en gemeenschap tot bloei te laten komen. Daarna mochten we op een briefje schrijven waar we ons het komende jaar aan willen verbinden of voor in willen zetten. De mensen die vorig jaar op Columba’s Dag waren, hebben hun briefje dat ze toen hebben geschreven weer meegenomen. Dat kon verrassend zijn om te lezen wat je toen hebt opgeschreven! En als een alternatief Avondmaal, hebben we oatcakes gedeeld zoals dat op Iona na de zondagmorgenviering gebeurt. We sloten af met het zingen van ‘Vrede wens ik je toe’. Het was een eenvoudige en mooie viering. De liturgie was van Kathy Galloway en de vertaling van Roel Bosch. Eau de Gracht, verbinding in de wijk Na de viering waren er twee activiteiten. Een aantal mensen bezocht Eau de Gracht dat ‘inwoont’ bij de zusters. Eau de Gracht is een missionair-diaconale woongemeenschap van jongeren die samenleven, geloven en iets willen betekenen voor de wijk waarin zij wonen. Het zijn allemaal christelijke jongeren van 20-28 jaar. Ze wonen goedkoop en daar staat tegenover dat ze een avond in de week samen doorbrengen als leefgemeenschap. Verder doen ze allemaal een dagdeel vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld een ouder iemand bezoeken of piano spelen bij de vieringen in het Stiltecentrum op Hoog Catharijne. De leden zijn geïnspireerd door de regel van de Northumbria Community, een ‘zusje’ van de Iona Community (zie elders in deze Nieuwsbrief). De leden van Eau de Gracht zijn kwetsbaar en beschikbaar. Ze zijn aanwezig en kijken wat nodig is en wat zij kunnen doen. Zo organiseren ze eens per twee weken een maaltijd voor buurtbewoners. Het was een inspirerende ontmoeting. Meer info is te vinden op https://www.facebook.com/eaudegracht/ Irene Stok

5

Een stadspelgrimage, verbinding met het Utrecht van lang geleden en nu

Na de commitment viering wandelden we met een aantal mensen naar de Pieterskerk. Eerst hebben we de Janskerk aangedaan. Ik vond het boeiend om te horen dat op een nu drukke plaats, er vroeger een kerkhof rond de kerk is geweest. Er staat een beeldje van Anne Frank. Als de bloemenmarkt naast de Janskerk is afgelopen worden er altijd wel bloemen bij het beeld neergelegd. We liepen door naar de Domkerk, en ondertussen wees onze gids, Dick Rijks, ons op de ‘grens’ die in de straat is aangebracht: de contouren van het Romeinse fort. En ‘struikelstenen’. De geschiedenis is af te lezen aan de straat. Dat werd op het Domplein nog duidelijker. Ik wist niet dat de bestrating zo was aangebracht dat je de contouren van het middenschip dat is weggeblazen in de storm van de zomer 1674 kon zien. Ook de plaats van twee andere kerken die op het Domplein hebben gestaan kun je zien door de bestrating. Door de verhalen van onze gids, die in zijn jeugd vlakbij de Dom op school heeft gezeten verbonden wij ons met het Utrecht van lang geleden en nu. Het was interactief, ook wij als deelnemers brachten onze verhalen mee. Bij de Pieterskerk aangekomen vermengden we ons met de deelnemers aan het koorfestival en zo schreven we ook nog mee aan de nieuwe geschiedenis van Utrecht. Inspirerend. Annie Benjamin Het korenfestival, verbinding met christenen uit de hele wereld De Werkgroep Interculturele Christenen Utrecht organiseerde voor de zesde keer het Choir Festival: een ontmoeting van christenen uit alle werelddelen, levend in Utrecht en omgeving. Zo waren er, vaak in hun zondagse kleding, de gemeente van Oromo-christenen uit Ethiopië, Karen uit Myanmar, Filipijnse en Indonesische kerken en groepen, Servisch-orthodox en Congolees, en een flink aantal kerken en groepen met leden uit vele culturen, die samen ‘de ene cultuur van het Koninkrijk van Christus’ willen uitdragen. Pentecostaal en Evangelisch, Orthodox en vrolijk-oecumenisch, tot aan het christelijk gemengd koor ‘Looft den Heer’ uit Echteld. En de Ionagroep! Degenen van ons die er toen nog waren mengden zich in de menigte. In het festival zongen we als ad-hoc-koor, vooraan bij het altaar. Met Alyde Touwen als zangleider lieten we horen hoe het moest, en zong iedereen ons na: ‘Glory to God’, ‘Tuma mina’, ‘Vrede wens ik je toe’.

Bijzonder, om dat in een volle Dom te delen! Het muziekkorps van de Kimbanguisten uit Congo had ons naar de kerk toe begeleid, en speelde na de dienst buiten op het Domplein. Dankzij de instorting van het middenschip van de kerk in 1674 kon de kerk nu buiten op straat aanwezig zijn! En dat 's avonds om 10 uur, als toeristen en uitgaanspubliek gaan mengen! Zo klonk een harmonie van 20 spelers, met spannende muziek, waar terrassen voor uitliepen en de stadsbus voor stilstond – en langzaam vormde zich een polonaise,

van mensen overal vandaan. Geloofsbelevingen kunnen behoorlijk verschillen, maar dat we elkaar gegeven en toevertrouwd zijn sprak uit de hele ontmoeting. Wat mooi kan diversiteit zijn! Roel Bosch Het was zo'n dag die nog blijft nasudderen. Zoals een van de deelnemers mailde: 'Een dag waarin we in beweging werden gezet, ook mijn hersencellen en hart. Zondag kwam ik toevallig J. tegen en die was ook nog helemaal aan het na-ervaren, wat deze ontmoeting met diversiteit in haar in beweging heeft gezet. Het grappige vind ik: we hebben het als Nederlandse Ionagroep er wel eens over gehad hoe we contact kunnen leggen met de meer evangelische kant van Nederland. En nu is het zomaar spontaan gebeurd. Wat mij betreft: goed om als Ionagroep er volgend jaar weer bij te zijn.'

6

Leefregel Northumbria gemeenschap Een van de onderdelen van de Columba’s Day-viering in Utrecht was een bezoek aan de woongemeenschap Eau de Gracht. De groep laat zich leiden door de leefregel van de Northumbria gemeenschap: De regel die we omarmen en houden is die van beschikbaarheid en kwetsbaarheid.

We zijn geroepen om beschikbaar te zijn voor God en voor anderen: Allereerst om voor God beschikbaar te zijn in de cel van ons eigen hart, wanneer we op Hem gericht zijn en zijn gezicht zoeken; vervolgens om beschikbaar te zijn voor anderen en gastvrijheid te oefenen, om te herkennen dat in het verwelkomen van anderen we Christus zelf verwelkomen en eren; vervolgens om beschikbaar te zijn voor anderen door te delen in Gods zorg voor hen, door te bidden en op te komen voor hun situaties in de kracht van de Heilige Geest; en door beschikbaar te zijn om te participeren in

verschillende vormen van missie, door te luisteren naar de roep van de Heilige Geest. We zijn geroepen tot bewuste en overwogen kwetsbaarheid: we omarmen de kwetsbaarheid om te kunnen en willen leren. Dit uit zich in: een discipline in gebed, blootstelling aan de Schrift, een bereidheid om verantwoording af te leggen aan anderen in hoe we ons leven en ons hart inrichten om een verandering te bereiken. We omarmen de verantwoordelijkheid van een ketters initiatief: ons uitspreken wanneer dat nodig is; moeilijke vragen stellen die de status quo bevragen; door relaties de prioriteit te laten zijn en niet onze reputatie. We omarmen de uitdaging om te leven als een kerk zonder muren, door te leven te midden van ongelovigen en andersgelovigen op zo'n manier dat het leven van God in het onze uitgedaagd, bevraagd of gezien kan worden. Dit houdt in dat we vriendschappen opbouwen buiten de christelijke getto's en clubjes, niet vanuit een motief van evangelisatie, maar omdat ons hart openstaat. Voor de Engelse tekst, hierboven vertaald door Mattijs Jonker, zie https://www.northumbriacommunity.org/who-we-are/our-rule-of-life/ Vakantie, Columba, Annie Benjamin, Hallowing

In mei waren wij in Argyll – in Schotland. Op een dag gingen wij naar Columba’s Cave aan Loch Caolisport. Met enige spanning en verwachting betrad ik de grot. Wat zou ik er aantreffen? Wat zou er nog zijn? Wat zou er nog zijn van hem? In gesprek Toen ik binnen was, wist ik, voelde ik dat ik niet alleen was. Iets was aanwezig, iets, iets van iemand. Ik wist mij toegesproken en ik hoorde met een oor waarvan ik niet wist dat ik dat ook had: “Ben jij iemand die mij volgt, een medepelgrim op de weg van alle leven?” Mijn eerste ingeving was te antwoorden dat er in mijn dagen waarschijnlijk meer toeristen dan pelgrims deze plek bezoeken. Maar ik antwoordde: “Komende zaterdag zal ik in Glasgow Annie ontmoeten, een vrouw uit Nederland, die samen met twee andere vrouwen haar leven zal wijden aan jouw zaak”. “Vrouwen”, gromde hij en even later met een diepe zucht van berusting: “Nou, als ook George MaclLeod – net als ik – dat niet heeft kunnen stoppen: vooruit dan maar”. De grot werd stil. Toen ik naar de uitgang liep hoorde ik nog zijn stem van verre: “Mijn zegen heeft zij, Annie en de andere twee ook. Ze zullen het nodig hebben! Vertel ze dat maar.” Verbondenheid met Annie

Tot zover onze vakantie ervaring. “Annie”, “nog twee”, “Glasgow”, “komende zaterdag”. In het weekend waarin ook zaterdag 2 juni viel, kwam de jaarvergadering van de Iona Community bijeen. Aan het eind van een lange vergaderdag was er die zaterdag een feestelijke dienst in Saint Stephen’s Church.

7

In die dienst werd Annie Benjamin, lid van ‘mijn’ regiogroep, gehallowed, opgenomen als Member van de Iona Community. Wij waren de enige gasten in die dienst, werden welkom geheten bij name en schoven mee aan de maaltijd na de dienst. Wij waren er in verbondenheid met Annie omdat wij meenden dat als wij niet zouden gaan, Annie wellicht de enige zou zijn voor wie geen betrokken aanwezig zouden zijn. Nog een gesprek

Na de dienst was er voor mij een klein hoogtepunt: een oudere dame kwam naar ons toe om ons te begroeten en zei met een twinkeling in haar ogen: “Jullie zullen wel gedacht hebben: bij die mensen zit een ruime steek los.” Ik beaamde dat en vertelde dat ik Friend van de IC ben en dus vertrouwd met de gedachte dat wanneer mensen van de weg van Christus, Columba en George Mcleod feestvieren, buitenstaanders vaak denken dat zij te veel zoete wijn op hebben. Laat ze maar denken! Gerard en Lies van der Brug – Zutphen

Regiogroep Stad Groningen In de stad Groningen worden al meer dan tien jaar maandelijkse Ionavespers georganiseerd door een predikant van een PKN-kerk, die toen zelf op Iona was geweest. In 2012 is deze predikant samen met een collega van de Doopsgezinde kerk en een groep van 19 mensen naar Iona gereisd voor een bezinningsweek van de Iona Community. Een aantal mensen van deze reisgroep besloot in 2013 samen te blijven komen als regionale Ionagroep. De groep bestaat nog steeds voor het merendeel uit deze Ionagangers en telt momenteel zeven leden.

Ionaverspers De Ionavespers staan vanaf het begin in het teken van heelwording (healing) en worden elke tweede zondag van de maand gehouden in de Doopsgezinde kerk in de stad Groningen. De viering wordt voorbereid en uitgevoerd door een predikant samen met een lid van de Ionagroep. Uit de opbrengst van de collecte kon een A5-flyer worden gedrukt om zo meer bekendheid aan deze vieringen te geven. Door omstandigheden heeft de Ionagroep het afgelopen jaar zelfstandig en met succes een aantal vespervieringen voor haar rekening genomen met behulp van het materiaal van het Ionaweekend op Schoorl. Ionagroep

De groep komt tweemaandelijks op de zondagmiddag voorafgaand aan de vesper in de Doopsgezinde kerk bij elkaar voor een inhoudelijk samenzijn. We starten om 14.00 uur met een rondje ‘hoe zit je hier?’. Daarna volgt de uitdieping van een thema welke is voorbereid door twee groepsleden. Voorbeelden van thema’s zijn

Hoop, Levensfasen, Tussen slapen en Ontwaken, Gebrokenheid en Heelwording, Commitment, Verbondenheid, Framing of een hoofdstuk uit ‘Er Zijn’ van Roel Bosch of de Anam Cara. Ook ondernemen we jaarlijks een activiteit zoals het lopen van een labyrint in een oud Gronings kerkje, een bezoek aan het kloostermuseum in Aduard of een parkwandeling waarin we aan elkaar een citaat of gedicht voorlezen. Onze ‘Ionapredikanten’ schuiven altijd graag bij de groepsbijeenkomsten aan. Voor dit jaar staat een kennismaking met en het meedoen aan de pelgrimage van Nijkleaster in Jorwert (Friesland) op ons wensenlijstje. In de zomer, na afloop van de jaarrooster, plannen we een

8

jaarevaluatie gecombineerd met een gezamenlijke maaltijd. Soms bij één van ons thuis, waarbij iedereen iets meeneemt, of zoals vorig jaar na een activiteit bij een eetcafé in de buurt. Dan kijken we terug hoe alles is verlopen en maken we weer nieuwe afspraken voor de komende periode. Clara de Graaff

Bijeenkomst Nederlandse Associates Op 12 mei zijn de geassocieerde leden van de Iona Community in Nederland bij elkaar geweest. Dat gebeurt zo’n twee keer per jaar. Deze keer hebben zij gesproken over de regel en of zij zelf in hun leven een regel volgen. De volgende bijeenkomst is op 3 november. Vanwege drukte op het kantoor van de Iona Community in Schotland zijn niet alle adressen van de geassocieerde leden bekend. Ben je associate member van de Iona Community en wil je uitgenodigd worden voor de bijeenkomsten? Stuur dan een berichtje aan rob.mengerink@kpnmail.nl

Verbouwing op Iona Ook dit jaar, waarin de Abbey gesloten is, gaan er mensen vanuit Nederland naar Iona. In juni gingen

Els en Pieter van de Tillaard, leden van de regiogroep Utrechtse Heuvelrug. Ze hebben foto’s van de

verbouwing gemaakt en schreven het volgende:

We zijn een paar dagen op Iona geweest! Het was fantastisch.

We sliepen in een pod. Er waren elke dag twee diensten van een half uur in de Abbey: 9 am en 9 pm.

Ze hadden ook iets van een koffiecorner

willen regelen, maar de vergunning kwam te

laat en toen waren de opgetrommelde

vrijwilligers al weer weg.

In de Abbey zelf stond een stellage omdat er

een lek in het dak zat. Verder wordt er hard

gewerkt aan de gebouwen rondom de Abbey.

We spraken een jonge timmerman die uit

Glasgow kwam, maar nu 5 dagen op het

eiland was en in het weekend op Mull

verbleef. In het najaar zou de Abbey zelf aan

de beurt zijn, zei hij. De shop was ook open.

Vanaf Iona belden we naar Camas, of we

langs konden komen: dat was prima! We kwamen daar op

zaterdagochtend en konden eerst moeilijk iemand vinden. Het was nogal

verlaten. Daarna ontmoetten we Barry en nog een rossige jongeman, die

ons rondleidde. Hij vertelde tussendoor dat hij in december vader hoopte te worden en dat zij rond die

tijd op Iona zouden verblijven omdat er hier niet altijd warm water was. Wat ze daar doen op Camas,

was indrukwekkend. Ook hebben we de kapel gezien. De omgeving is ook prachtig. We zagen daar

nog een zeehond zwemmen.

We hebben een heerlijke tijd gehad.

Pieter en Els van de Tillaard

De Grieshog is een uitgave van de Nederlandse Iona Groep: www.ionagroep.nl Redactie: Irene Stok en Jan Maasen Het volgende nummer verschijnt in jseptember 2018. Bijdragen graag voor 1 september aan: redactie@ionagroep.nl Aanmelden of afmelden voor deze Nieuwsbrief kan hier De Grieshog is gratis. Een vrijwillige bijdrage is welkom op NL44 INGB 0009 3505 13 ten name van "Nederlandse Iona Groep".