Franse beschavingGenieten van de buitenlucht, de zon, de zomerse geuren en het landschap.

Open rijden, maar niet te protserig, niet te opvallend. Je houdt het

beschaafd, als een Franse edelman die een wandeling maakt in de natuur,

gekleed in een gestreken pantalon en een overhemd met stropdas.

De Peugeot 404 Cabriolet is ook zo’n voorbeeld van Franse beschaving.

Tekst Hein Verdam • Fotografie Yves Paternoster

82 • 2007 • GTO 4

GTO0704_En route.indd 82 03-08-2007 10:30:38

PEUGEOT 404 CABRIOLET I EN ROUTE

GTO0704_En route.indd 83 03-08-2007 10:30:54

Technische gegevens Peugeot 404 CabrioletBouwjaar 1966, model 1967Motor 4-cilinder in lijn, mechanische injectie (Kugelfischer)Cilinderinhoud 1.618 cc Max. vermogen 65 kW/88 pk bij 5.500 tpmMax. koppel 141 Nm bij 2.800 tpmTopsnelheid* 167 km/h0-100 km/h ca. 14 sGewicht 1.035 kg

* = fabrieksopgave

84 • 2007 • GTO 4

EN ROUTE I PEUGEOT 404 CABRIOLET

GTO0704_En route.indd 84 03-08-2007 10:31:19

virus had Hervé nu goed te pakken. Hij verkocht de auto en ging op zoek naar een beter exemplaar. En zo begon zijn 404-hobby. In ruim 20 jaar bezat hij ruim 56 Peugeot 404’s, voornamelijk Cabrio’s en Coupés, waarvan sommige alleen voor de onderdelen.

Au revoir René

Zijn voorlaatste 404 kocht hij van de eerste eigenaar, een gepensio-neerde commissaris van politie in Nice. De man nam zichtbaar met moeite afscheid van zijn auto. Hervé bood aan om nog eens met de auto langs te komen. De commissaris reageerde geëmotioneerd: “Doet u dat alstublieft nooit!” Voor de terugrit naar Lyon stopte Hervé voor benzine bij de plaatselijke garage. De garagiste was zeer verbaasd. “Dat is toch de auto van de commissaris?” “Ik heb hem gekocht”, zei Hervé. “Maar hij had hem aan mij beloofd, als hij hem weg zou doen! En dan verkoopt hij hem zomaar, nog wel aan iemand uit Lyon!” De commissaris had gezorgd dat de auto een flink eind uit de buurt terechtkwam, want een mogelijk weerzien met zijn geliefde Peugeot zou te pijnlijk zijn. Deze zwarte 404 Cabrio met rode bekleding is de exclusiefste auto die Hervé ooit had. Ook aan deze Peugeot zit een heel verhaal. Cayot kocht hem van de weduwe van een kolonel in het Franse leger. Hij had haar ooit zijn visitekaartje gegeven op een beurs. “Ze belde me na zes jaar op, haar man René was overleden. Of ik wilde komen kijken, ze had

‘Het drong tot me door dat de auto waar ik inmiddels op gesteld was geraakt, in verre van originele staat was’

Natuurlijk is de 404 Cabriolet naar hedendaagse normen niet snel, maar schitterende details zoals het Nardi-stuur, én de rijbeleving maken het gemis aan snelheid ruimschoots goed.

We verlaten de Autoroute du Soleil 40 km voor Lyon. Na een paar kilometer bevinden we ons tussen de wijngaarden. Van Nederlandse caravans en Duitse campers is hier geen spoor meer. Die hebben plaatsgemaakt voor oude Peugeots

pick-up en vreemde hoge tractoren, gebouwd om over de wijnstokken heen te kunnen rijden. We passeren de Mont Brouilly, die zijn naam aan maar liefst twee wijnen leent. Steeds vaker zien we bordjes staan: Degustation-Vente. We bevinden ons in de streek waar de Beaujolais vandaan komt. Na een kilometer of tien slaan we linksaf en komen door het dorp Quincié. Links en rechts grijze huizen, een rijtje platanen, een kroegje. De mairie, de tennisbaan, na een paar bochten zijn we het dorp weer uit. De weg klimt, het landschap wordt steeds heuvel-achtiger. Langs de weg liggen oude wijnboerderijen met soms bijna antieke vrachtwagentjes op het erf. Af en toe ontwaren we een goed geconserveerd herenhuis met ommuurde tuin; ooit moet hier goed geld zijn verdiend met de wijnbouw. We gaan de zoveelste bocht om. Opeens is daar Château de Varennes. Ongenaakbaar torent het kasteel boven de weg uit. Maar de poort is open en op de binnenplaats worden we verwelkomd door Guillaume Charveriat, één van de eigenaren. Op de overigens monumentale binnenplaats van het kasteel wordt onze aandacht meteen getrokken door een Citroën B2 uit de jaren twintig. Het voertuig heeft een zelfgemaakte houten laadbak en staat tussen de tractoren onder een afdak. Charveriat heeft de B2 nooit zien rijden. Gezien onze belangstelling voor oude auto’s neemt hij ons mee naar één van de vele schuren. Het is de klassieke droom van elke auto-liefhebber: onder een dikke laag stof staan daar een Citroën Traction Avant, een Méhari en een oude Lancia, allemaal toebehorend aan iemand uit de grote familie van de kasteelheer.Terug op de binnenplaats staat daar inmiddels een prachtige pikzwarte Peugeot 404 Cabriolet. De auto waarvoor we kwamen.

Nepbont

Hervé Cayot, de trotse eigenaar, vertelt ons hoe zijn passie voor de 404 Cabriolet is begonnen. “Mijn vrouw en ik zijn getrouwd in een Mercedes 190 uit de jaren zestig. Ik vond het erg mooi, zo’n cabrio. Dus ik ging rondkijken. Er stond een 404 Cabriolet te koop voor 8.000 francs. (circa € 1.200, red.). Een geweldig mooie auto, maar ik had er geen verstand van en bovendien had ik het geld niet. Een vriend van mij vond echter dat ik zo’n kans niet kon laten lopen. Hij bood aan me het geld te lenen en belde direct zijn moeder met de opdracht het geld van zijn spaar-bankboekje te halen. En zo geschiedde. Toen ik er een maand of twee mee reed, kwam er bij het stoplicht een andere 404 Cabrio naast mij staan. De bestuurder begon een gesprek. “Je hebt er nog wel wat werk aan, hè? Die meegespoten bumpers weer schoonmaken, dat nepbont van het dashboard afhalen, de originele velgen vinden, ga zo maar door.” Het drong tot me door dat de auto waar ik inmiddels op gesteld was geraakt in verre van originele staat was. Ik haatte die man en wilde mijn auto op dat moment het liefst in de fik steken! Ik begon hier en daar wat navraag te doen en kwam erachter dat mijn geliefde 404 een restauratieproject van minstens tien jaar was!” Maar het 404 Cabrio-

GTO 4 • 2007 • 85

GTO0704_En route.indd 85 03-08-2007 10:31:37

geen zin om allemaal potentiële kopers over de vloer te hebben. Ik kon de vraagprijs bijna niet geloven, 45.000 Franse francs (€ 6.900, red.). De kolonel liet zich altijd door een militaire chauffeur rijden die, zoals dat ging in het leger, een groot deel van de dag op de kazerne wachtend achter het stuur doorbracht. Met zijn zegelring trommelde de man dan ongedurig op het portier. De kolonel werd gek! Je kunt de krasjes nog zien zitten. Bij het afscheid streelde madame le colonel nog eenmaal de carrosserie: “Au revoir, mon René…”

Geen revolutie

Peugeot kwam in 1960 met een nieuw model: de 404. Niet echt revo-lutionair in de tijd dat de DS net uit was, maar de klanten van Peugeot waren zelf ook vrij traditioneel en zouden niet snel voor die nieuwer-wetse Citroën kiezen. Ook technisch gezien was er niet veel nieuws onder de zon. Bijzonder was de reeds op de 403 gebruikte starre achteras, een pont à vis, dat wil zeggen dat het differentieel door een wormwiel werd aangedreven en niet door een pignon met kroonwiel. Dat had als voordeel een lager zwaartepunt. Het hoekige silhouet was door Pininfarina getekend. Nieuw was de beschikbaarheid van mechanische injectie op de standaard 1,6-litermotor. Resultaat: 96 pk en 160 km/h. Daarmee kon de 404 Berline zich tenminste op de linker-baan vertonen. In 1961 waren op de Salon van Parijs ook de Coupé en de Cabriolet te zien.

86 • 2007 • GTO 4

De carrosserie was wederom van de hand van Pininfarina. De meester-ontwerper kreeg later wel het verwijt dat hij hetzelfde ontwerp met enkele kleine wijzigingen op de Fiat 1500 Spider, de Lancia Appia en de Ferrari 250 GT had toegepast. Ook de 404 Berline en de Austin Cambridge lijken trouwens erg veel op elkaar. Hoe dan ook, de Italiaan is verant-woordelijk voor een flink aantal mooie auto’s, waaronder deze 404. Het ontwerp van de klassieke Fransman heeft een sobere elegantie en daardoor is het een mooie, opvallende auto met een subtiele lijn erin. Ook in deze duurdere uitvoering heeft de 404 niets protserigs. Als een keurige heer die zelfs tijdens het sporten nog een overhemd draagt; het blijft een nette verschijning.Het onderstel van de Cabriolet of Coupé werd in de Peugeot-fabrieken in Socheaux opgebouwd, waarna de auto naar Italië werd getrans-porteerd. Daar bouwde Pininfarina de carrosserie erop en voorzag het interieur van de bekleding. Dan ging de auto weer terug naar Peugeot en werd de motor ingebouwd. Geen wonder dat de Coupé en Cabriolet destijds ongeveer tweemaal zo duur waren als de Berline. Opmerkelijk genoeg was de Cabriolet iets goedkoper dan de Coupé, reden waarom veel kopers voor een Cabriolet met hardtop kozen. Van de Coupé zijn niet zoveel exemplaren meer over, de meeste zijn gesloopt voor onderdelen om de tegenwoordig meer gewilde Cabriolets op te knappen. Geen enkel carrosserieonderdeel, zelfs geen clignoteurkapje, is uitwisselbaar met de 404 Berline.

Ook in deze duurdere uitvoering heeft de 404 niets protserigs; als een heer die zelfs tijdens het sporten nog een overhemd draagt

GTO0704_En route.indd 86 03-08-2007 10:31:50

Château de VarennesEen Franse edelman als deze prachtige 404 Cabriolet is uitstekend op zijn plek in Château

de Varennes, de plaats van ons rendez-vous. Door de eeuwen heen is het kasteel meer-

dere malen verwoest, maar het oudste stuk, een deel van het poortgebouw, dateert nog

uit de elfde eeuw. Het hoofdgebouw is voornamelijk zestiende-eeuws. Tijdens de Franse

Revolutie werd de toenmalige eigenaar verdacht van hulp aan koning Lodewijk XVI en

onthoofd. Koning Lodewijk zelf werd in een plaatsje met de naam Varennes gearresteerd,

maar dan vlak bij Parijs. Het kasteel werd door de staat geveild. Sinds 1809 is het château

in handen van de familie Charveriat. Guillaume Charveriat is samen met elf familieleden

eigenaar van de gebouwen en landerijen, waaronder 30 hectare wijngaard. Hij houdt zich

bezig met de dagelijkse gang van zaken, het onderhoud en de exploitatie van de gebou-

wen. Maar hij is vooral wijnboer. Eenderde van de wijngaarden bewerkt hij zelf. Charveriat

produceert Beaujolais-Villages en, een zeldzaamheid in deze streek, een witte Beaujolais.

Teruggekomen van de proefrit worden we door de kasteelheer uitgenodigd in de kelder voor

een kleine proeverij. In de koelte van de cave geurt het naar de wijn die hier al eeuwen

wordt gemaakt. De witte Beaujolais blijkt zeer subtiel en fris te zijn. Ook de rode Beaujolais-

Villages wordt koel gedronken en dat doet de fruitigheid van de wijn goed uitkomen.

Zo’n veertig dorpen verdeeld over de streek mogen hun wijn Beaujolais-Villages noemen.

De kwaliteit loopt sterk uiteen al naar gelang de bodemsamenstelling en de zonligging.

Zo zijn er wijnen te vinden die met één van de tien duurdere Crus du Beaujolais kunnen

wedijveren. Charveriat legt uit dat hij probeert meer commerciële activiteiten rondom het

kasteel te ontwikkelen. “Frankrijk heeft het als wijnland moeilijk en onze streek is helaas

geen uitzondering. Het is elk jaar maar weer afwachten óf en voor welke prijs we onze wijn

kunnen verkopen. Maar de onderhoudskosten voor een kasteel als dit zijn werkelijk enorm.

We verhuren nu enkele zalen voor bruiloften en partijen. Tot nu toe lukt dat aardig zonder

veel reclame.” Charveriat heeft ook plannen voor chambres d’hôtes, maar daar heeft

hij eerst toestemming van zijn mede-eigenaren voor nodig. Verder probeert hij een zo

goed mogelijke wijn te maken, want dat is natuurlijk nog steeds de beste garantie voor

commercieel succes.

GTO 4 • 2007 • 87

PEUGEOT 404 CABRIOLET I EN ROUTE

GTO0704_En route.indd 87 03-08-2007 10:32:18

De 404 Cabriolet van Hervé Cayot is in strikt originele staat, alleen de kap, de bekleding van de voorstoelen en de schokbrekers heeft hij vervangen. De combinatie van een zwart koetswerk en rode bekleding is vrij zeldzaam. Het houten Nardi-stuur en de Nardi-vloerpook zijn door de fabriek gemonteerde opties die de auto de nodige extra exclusiviteit geven. Normaal gesproken hadden de Peugeots uit die tijd stuurschakeling, maar veel klanten vonden vloerschakeling toch wel beter bij een auto als deze passen.

Als een huis

Tijd voor een ritje. Met een vriendelijke brom gaat de viercilinder aan de slag. Na enig zoeken met de pook vinden we de één en verlaten we het château. De Nardi-vloerpook op de middenconsole was weliswaar een felbegeerd accessoire, de auto schakelt er even precies mee als een versleten Fiat Panda. Nee, geef ons maar gewoon stuurschakeling. Peugeot is altijd goed geweest in het uitbalanceren van zijn onder-stellen en ook deze 404 is soepel en comfortabel. In eerste instantie lijkt hij zelfs iets té soepel, maar de keurige Fransman ligt als een huis op de weg. Ook over de motor hebben we weinig klachten; de gewone 1,6-liter met carburateur die veel 404’s onder de kap hebben, is al een prettige motor die in alle toerengebieden goed presteert, de uitvoering met injectie doet daar nog een schep bovenop. Ondanks het heuvel-achtige parcours hoeven we maar weinig te schakelen en de duizend

kilogram wegende auto reageert sportief op de bewegingen van het gaspedaal. Zo nodig grijpen de remmen snel aan en de vertraging is bijzonder goed; opmerkelijk voor een auto met trommels rondom. Een elektrische kap was in het Frankrijk van de jaren zestig iets dat je alleen in Amerikaanse films zag. Bij de Peugeot bedien je de kap dan ook met de hand en als het gaat regenen, ben je wel even bezig met alle klemmen, haken en riempjes. Wat stoelen betreft is het minder behelpen; ze zitten comfortabel en geven voldoende zijdelingse steun. Op de achterbank glijd je een beetje heen en weer, maar er is wel ruimte voor twee volwassenen. Wijnranken geven, vreemd genoeg, weinig geur af. Daarom strelen de lavendel, het gemaaide gras en de kamperfoelie je reukorgaan des te sterker wanneer je hier rijdt. Met deze open 404 voel je je helemaal thuis in het Franse landschap. De bochtige wegen zijn een genoegen om te rijden, moeiteloos accelereer je heuvelop en duik je de volgende bocht in terwijl het onderstel goedmoedig reageert. Overhellen doet de 404 flink, maar hij bijt zich ook stevig in de bocht vast. Dit land en deze auto zijn voor elkaar geschapen. Een oude droom steekt de kop op; hier wonen en dan zo’n auto hebben… De zon staat al laag wanneer we de zwarte Cabriolet weer binnen de kasteelmuren parkeren. Op de terugweg naar ons vlakke, geasfalteerde land kijken we nog één keer naar de wijngaarden op de heuvels achter ons. We dromen verder tot de Luxemburgse grens. 2

Terwijl de geur van lavendel je reukorgaan streelt, accelereer je moeiteloos heuvelop en duik je de volgende bocht in

88 • 2007 • GTO 4

EN ROUTE I PEUGEOT 404 CABRIOLET

GTO0704_En route.indd 88 03-08-2007 10:32:32

GTO0704P082_28L.pdfGTO0704P083_28L.pdfGTO0704P084_28L.pdfGTO0704P085_28L.pdfGTO0704P086_28L.pdfGTO0704P087_28L.pdfGTO0704P088_28L.pdf