Festival - Observant 2017-2018/obs01-lowres2.pdftricht. Niet alleen wordt hun studieprogramma zoveel...

www.observantonline.nl

2 Hallo, halloNieuwe serie: Observant belt iemand, maar wie?

10 VertrouwelijkAffaire George Maat krijgt staartje

7 Festival PAS8-9 September: Lectures, concerts, theatre, all for free

www.observantonline.nlOnafhankel i jk weekblad van de Universiteit Maastr icht | Redactieadres: Postbus 616 6200 MD Maastr icht | Jaargang 38 | 31 augustus 2017

1nl engTopsporters

hebben eindelijk streepje voor aan UMStudenten die op hoog niveau sporten, krijgen vanaf nu extra steun van de Universiteit Maas-tricht. Niet alleen wordt hun studieprogramma zoveel mogelijk op maat gesneden, ook krijgen ze vijf maanden (in plaats van drie) financiële ondersteuning vanuit het profileringsfonds.

Lange tijd leken topsport en probleemgestuurd onderwijs (mede door de aanwezigheidsplicht) niet samen te gaan. Een wielrenner als Tom Dumoulin, die rond 2010 gezondheidswetenschappen stu-deerde, kreeg onvoldoende steun om zijn bachelor tot een goed einde te brengen. Drie jaar later zette de UM geen handtekening onder het actieplan Flexibel Onderwijs en Top-sport (FLOT) van NOC*NSF; een samenwerking tussen hoger onderwijsinstellingen en de sportor-ganisatie voor betere ondersteuning van de top-sporter én de erkenning van een ‘duale carrière’: de student krijgt aan het einde van de rit zijn diploma en een certificaat van NOC*NSF.“Wij vonden in 2013 dat het pgo niet geschikt was om te voldoen aan de eisen van het actieplan, maar inmiddels doen we al meer dan veel andere univer-siteiten”, vertelt het hoofd van UM-Sport, Birgitte Hendrickx. De UM kent al langer de Reguliere UM Topsportondersteuning voor studenten vanaf regio-naal niveau. Maar voor de topsporter die op natio-naal en/of internationaal niveau opereert, komt er vanaf september extra ondersteuning. Naast onder andere kosteloos toegang tot de Gym en andere trainingsruimtes van het universitaire sportcen-trum, ook geld uit het profileringsfonds en een jaarlijkse vergoeding van 250 euro voor deelname aan (inter-) nationale kampioenschappen. Verder zijn faculteiten “flexibeler als het gaat om de inschrijving voor een onderwijsgroep of prac-ticum. De student mag bijvoorbeeld als eerste kiezen voor een tijdstip en dag. Ook bestaat de mogelijkheid om zes jaar over de bachelor te doen.” Al mag het nog flexibeler wat Hendrickx betreft, zeker als het gaat over de tentamens. “Soms valt de toetsweek midden in een belangrijk toernooi. Ik ga er uiteraard niet over, het is aan de faculteiten, maar een ingelast mondeling examen of een inhaalopdracht kan het verschil maken.” Hoeveel topsporters de UM in huis heeft, weet Hendrickx niet. “We krijgen lijsten van studen-ten die via Topsport Limburg een topsportstatus hebben gekregen, maar sporters van buiten de provincie moeten zich zelf bij ons melden. Net als buitenlanders. Zij krijgen dezelfde faciliteiten als Nederlanders. NOC*NSF bekijkt hun niveau en bepaalt dan welke status ze in Nederland zouden krijgen.” Dat er zusterinstellingen zijn die wel weten hoeveel topsporters ze in huis hebben, heeft alles te maken met een vinkje op StudieLink. “Dat is voor de UM niet geactiveerd. Dat willen we gaan aanpassen.”

Riki Janssen

Ben jij een topsporter, maar niet als zodanig bekend bij UM-Sport of de faculteit? Neem dan contact op met je studieadviseur of stuur een mailtje naar de topsportcoördinator van de UM: [email protected]

Art against bicycle obstruction Grote GrachtA work of art by German artist Valentin Loell-man should ensure that the square in front of the Poort pub is no longer used as a bicycle parking area. There were times when up to fifty bicycles were parked in front of the sidewalk cafe, located opposite Grote Gracht 90-92, where the Faculty of Arts and Social Sciences is housed. This had a been a nuisance to the owner for a long time. UM Facility Services even stationed staff on the square every mor-ning to ask students not to park their bicycles there, but in the underground parking facility on Grote Gracht 82.The work of art – a seating object that is sup-posed to act as a meeting place – will be instal-led in spring of 2018. In the meantime, street furniture will be placed around the tree on the square.

CF

Xavier Köhlen Foto: Joey Roberts

Observant start vandaag met een serie over topsporters aan de UM. Vandaag praat bokser en masterstudent directe belastin-gen, Xavier Köhlen, drie keer Nederlands kampioen weltergewicht, over zijn zeven zonden. Zie pagina 6

2900 new students got

introduced to Maastricht during

the Inkom last week. To get to know six of them

go to page 8-9

Photo: Joey Roberts

2 | Observant 1 | 31 augustus 2017

serienl

Uit het leven

van de redactie

De Obsjes, zo heet die, onze groepswhatsapp. Handig voor de laatste persoonlijke nieuwsjes en dienstmededelingen. Afgelopen week tijdens de Inkom schreef onze oudste redacteur (WB) - ergens in de stad, tussen de nieuwe eerstejaars - aan zijn collega: “MT, geen Brusselse krullen-bol interviewen, heb ik al gedaan!” Geen nood, schreef MT terug: “Heb Fin met een kater.” Het

leverde amusante eerstejaarsportret-jes op, een kleine greep staat op de middenpagina, de rest op onze site.Vanaf vandaag staat op deze plaats iedere week een redactioneel, over wat we doen, of juist niet doen, serieuze en grappige zaken. Eerst maar de minder grappige zaken. Op maandag viel voor de tweede keer deze zomer - grrr - de airco van de hoofdredactie (de rest heeft er geen, je bent baas of je bent het niet) uit, dat krijg je met een machine uit 1984. Albert Bergbroeder haalde de deadline - as usual - niet en columnist Hans Philipsen belde dat hij zijn

mail de deur niet uit kreeg en dus stond

ondergetekende de volgende ochtend om

8.15 uur met een USB-stickje bij de oud-rector

aan de deur. Ook dat behoort tot onze

taken. Net als het uitdelen van ons eerstejaarsnummer

tijdens de facultaire intro-ductie. In dienstkledij – (soms niet meer zo heel) witte Hema T-shirts met Observant erop. Leuk al die verlegen, enthousiaste, groene nieuwelingen en ook de beleefde ouderejaars die het journalis-

tieke werkvolk een drankje aanbieden. Wie verder opviel? Het handjevol eerstejaars dat geen

Observant wilde omdat ze – volgens eigen zeggen – niet lezen. Niet lezen? Wat doe jij dan aan een universiteit? Of zoals prof. Sally Wyatt (Digital Cultures) het volgende week in een interview zal zeggen: “Hoe kun je de wereld begrijpen als je geen kranten en boeken, zeker fictie, leest?”Laatste nieuws: behalve dit redactioneel is de rubriek hierboven - Hallo, met wie spreek ik? – nieuw, net als de serie over topsportende stu-denten op pagina 6. Ook hebben we een hoop nieuwe Engelstalige columnisten. Wie zich nu zit te ergeren dat op deze plaats eigenlijk een andere rubriek had moeten staan - Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder - moet snel naar pagina 12.

Riki Janssen

Hallo, met wie spreek ik?

“Normaal zou ik vanaf negen uur over de studenten

struikelen”

Hallo! [Een vrouw aan de andere kant van de lijn. En ze noemt haar naam niet. Gelukkig, anders was deze aflevering meteen om zeep geholpen. De redacteur zweet peentjes. Leuk zo’n idee voor een nieuwe rubriek, maar hoe pakt het uit in de praktijk? De komende weken gaat er een mobieltje van hand tot hand en iedere maandag belt Observant met de ‘ano-nieme eigenaar’. Aan een van de redacteuren de taak om te achterhalen wie er aan de lijn hangt. Laten we het vooral een experiment noemen.]

Pascal Breuls, directeur van het studentenservice-centrum, heeft jou de mobiel overhandigd. Hoe ging dat? Ik heb ‘m gekregen via een collega. Pascal had haar gevraagd, maar zij moest iets anders doen rond deze tijd en zei: ‘Dat vind ik ook wel iets voor jou’. Fijn, het is je dus in de schoenen geschoven. Nee hoor, ik vind het leuk. Hoeveel kilometer heb je vanochtend gefietst? Heel weinig. Nog niet één denk ik. Heb je een brug moeten nemen? Nee. Was je vanochtend te laat? Ik ben niet zo’n laatkomer. Ons team komt iedere dag om kwart voor negen samen. Dan

spreken we de dag door. Het valt nogal op als je er niet bent. Hoeveel mensen zitten er doorgaans aan tafel? Beetje afhankelijk van wie er werkt die dag. Acht of negen. Meer mannen dan vrouwen? Meer vrouwen. We vallen met twee teams onder één afdeling. Even nadenken, ik denk dat we net een kwart man halen.

Het is lunchtijd. Waar eet je straks je boterham-men op? Ik ga verderop in de straat iets halen. [Oké, dus niet Randwyck.]Ik heb het niet meer gered om boterhammen te smeren. Normaal sta ik op tussen half zeven en zeven uur, maar het ligt eraan of mijn kinde-ren – ze zijn dertien en zestien – ook moeten opstaan. Je klinkt als een dertiger, maar met kinderen van die leeftijd zal je waarschijnlijk ergens in de veertig zijn? Ik ben dit jaar vijftig geworden!Heb je in het weekend nog voor de baas gewerkt? Nee, maar ik was vrijdagavond wel iets later klaar. Ik moest nog even bij de Inkom zijn. In het weekend hoef ik doorgaans niet te werken, maar ik lees veel dingen die ik kan gebruiken

voor mijn werk. Maar voelt dat niet als werken. Noem eens iets. Ik ben nu bezig in Under New Management, over nieuwe managementstijlen, en Originals, over mensen met goede originele ideeën. Aha. Je bent manager. Niet meer. Ik ben acht jaar manager geweest bij Mercedes Benz. Ik vind het prima om nu even niet te mana-gen, haha. Ik geniet van het feit dat ik me geen zorgen hoef te maken over het invullen van vacatures bijvoorbeeld, of dat ik een oplossing moet zoeken voor een zieke.

Hoeveel heb je vanochtend uitgegeven aan koffie? Nog helemaal niks. We hebben wel een koffiebar in de buurt, maar dat probeer ik te matigen, dat is niet iets voor iedere dag. De koffie uit de apparaten is best oké, maar haalt het niet bij de kwaliteit van die andere. Zit je dichtbij Coffeelovers, in hetzelfde gebouw? Ja. Oké, het studentenservicecentrum. Ben je vanochtend al een student tegengekomen en heb je Engels of Nederlands moeten spreken? Ik ben er nog geen tegengekomen. Het is héél rustig. Normaal zou ik vanaf negen uur over de studenten struikelen.

Staat er vandaag iets leuks op de planning? Ik kijk het meeste uit naar de twee gesprekken die ik vanmiddag heb met studenten. Vertel eens iets over de gespreksstof. Het kan over van alles gaan. Bijvoorbeeld: ‘Ik ben klaar met een master rech-ten en wil graag naar de filmacademie’. Of: ‘Ik wil me voorbereiden op de arbeidsmarkt; is het slim om een stage te doen of zal ik in de horeca blijven werken?’ Aha. Career Services. Goed geraden! Ik ben loopbaanadviseur.

Wendy Degens

In deze rubriek circuleert een mobiele telefoon binnen de muren van de Universiteit Maastricht. Studenten en personeelsleden geven iedere week de telefoon door. Aan de redactie van Observant om te achterhalen wie ‘m deze week in zijn of haar bezit heeft.

Op pagina 14 vind je een selfie en de naam van de UM’er.

Illustratie: Janneke Swinkels

31 augustus 2017 | Observant 1 | 3

Deze column is geschreven op persoonlijke titel

nieuws nl

Politiek hoogst

incorrectTijdens de academische vakantie zijn mij twee zaken overkomen die ik met u wil delen. Deeerste is dat een onbestemd typje in een witte jas kennelijk het gevoel had dat ik hem nietserieus genoeg nam. Hij wilde allerlei dingen gaan doen, waarvan ik mij afvroeg of dat nuwel zo nodig was. Daarop verhief hij zijn stem en toeterde mij in het gelaat: “De kans dat uprostaatkanker hebt ligt dichter bij de 90 dan bij de 20 procent!” Zo hoor je nog eens wat. En niet lang daarna kreeg ik van mijn oudste dochter de laatste Herman Brusselmans cadeau. Die publiceert, begrijp ik, wel twee boeken per jaar, waarmee hij Simon Vestdijk achternagaat. Vestdijk heb ik als student van voor naar achter en van achter naarvoor gelezen, maar Brusselmans was nog een onbekende voor me. Ook voor mijn dochter, maar die oordeelde al na een paar bladzijden

dat ze niks gemist had, want ze vond hem veel te vrouwonvriendelijk. Ze gaf Guggenheim koopt een neger aan mij, en ik heb me er kostelijk mee geamuseerd. Brusselmans blijkt een nazaat van François Rabelais te zijn en Guggenheim heeft wel iets van Gargantua en diens zoon Pantagruel. Hij is politiek hoogst incorrect, speelt met allerhande vooroordelen, overdrijft grenzeloos, spot met alles en iedereen, inclusief de lezer en zichzelf, is grof, gewelddadig, grotesk, fantasierijk, scatologisch en absurd. Zo krijgt Guggenheim (geen voornaam,

geen initiaal, wel 82 miljardop de bank) kennis aan een vrouw die copywri-ter bij een reclamebureau blijkt te zijn. Ze heeft de opdracht de teksten te schrijven voor een campagne die Yamaha Motorcycles populairder bij vrouwen moet maken. Guggenheims reactie als hij dat hoort: “Een vrouw met een motorfiets is als een vrouw zonder motorfiets. Ze hebben allebei twee memmen en een preut. Desondanks ben ik er trots op dat jij die teksten mag schrijven. Wie doet je dat na?” Om die woorden heb ik moeten grinniken,

maar, bedacht ik, dat is misschien wat te gemak-kelijk, want ik ben natuurlijk geen vrouw. Hoe zou ik het vinden als zo’n politiek volstrekt incorrecte tekst op mijn situatie zou slaan? Als de grenzeloos oneerbiedige spotveel dichterbij zou komen? Ook daarvoor bleek Guggenheim koopt een neger een test te bevatten. Als de hoofdpersoon een dure ring voor zijn copy-writer gaat kopen, vernemen we over de juwelier het volgende. “[D]e heer Daan Dinkhaven [had] prostaatkanker…. De oncoloog had de heer Dink-haven kans op herstel gegeven, maar dan moest hij zich wel enigszins in acht nemen: niet roken, niet drinken, trouw de chemotherapie volgen, niet naar de hoeren gaan, niet te veel friet met mayonaise eten, de bestralingen een kans geven, en niet met een bromfiets op hobbelige wegen rijden. Verdomd, had Daan Dinkhaven gedacht, en ik rijd net zo graag met m’n oldtimer Puch op allerlei wegen.” Vond ik, na die witte jas, dit absurdisme pijnlijk? Nee, in het geheel niet, ik heb er hartelijk om gelachen. Hoe noemen we die houding? Gevoel voor tumor, wil ik voorstellen.

Nico Baakman, wetenschappelijk medewerker European Studies

Gemeenteraad en U-raad: samen vergaderenDe PvdA-fractie in de Maastrichtse gemeente-raad wil voortaan dat de raad minimaal twee keer per jaar samen met de universiteitsraad vergadert. Dit om de banden tussen gemeente en met name studenten strakker aan te halen.

Antoine van Lune, woordvoerder studenten-beleid in de PvdA-fractie, vindt dat in de geza-menlijke vergaderingen vooral de voortgang van het Student en Stad-project aan de orde moet komen. Dat heeft in de paar jaar dat het nu draait, te weinig opgeleverd, vindt hij. Er is de Housing helpdesk, er is MyMaastricht, er is Match dat studenten aan buurtactiviteiten kop-pelt, maar “er had meer bereikt kunnen worden”, zegt hij. Het project is onlangs door de gemeente zelf geëvalueerd (meer daarover in een volgende Observant), met de conclusie dat het voortgezet en uitgebreid moet worden. Er is geld voor nog één jaar. Oppositiepartij PvdA wil de financie-ring met jaarlijks 150 duizend euro structureel maken. Begin september komt dat in stemming.Met de gezamenlijke raadsvergaderingen hoopt Van Lune ook een gevoel van gezamenlijk ‘eige-naarschap’ van Student en Stad te stimuleren: “Wat de gemeenteraad betreft, mijn beeld is dat die zich geen eigenaar voelt.”Bij de U-raad is de houding vooralsnog afwach-tend. Voorzitter Jonathan van Tilburg noemt het voorstel “interessant”. Als het voldoende draagvlak in de gemeenteraad krijgt en er een concreet plan ligt, zal hij dat met de U-raad bespreken. “De vraag is: heeft het toegevoegde waarde? Er is tenslotte al een Maastrichtse stu-dentenraad die met de gemeente overlegt.” Iets anders: weet Van Lune dat de voer-taal in de U-raad Engels is? De gemeente-raad vergadert verplicht in het Nederlands. Van Lune: “Nee, dat wist ik niet, maar daar vinden we wel wat op. Ik ben als bestuurslid van het PvdA-Roze Netwerk veel op internationale conferenties geweest, daar werkt men met verta-lers, dat loopt best soepel.” Wat hem betreft kiest men straks een vergader-locatie buiten de eigen gebouwen van de twee partijen. “Het gouvernement [provinciehuis] zou mooi zijn, daar zijn ook faciliteiten voor tolken.”

Wammes Bos

5 Veni’s voor Maastrichtse onderzoekersDe UM heeft afgelopen augustus vijf Veni-beur-zen van NWO in de wacht gesleept. Allemaal voor onderzoekers in Randwijck. Lars Hausfeld (neurowetenschappen) vraagt zich af hoe de hersenen achtergrondgeluid verwerken; Lotte Lemmens (klinische psychologie) probeert te achterhalen hoe je een eetbui kunt zien aanko-

men; Lucas Lindeboom (fysiologie) ontwikkelt een nieuwe techniek – niet-invasieve magnetische resonantie spectroscopie - die een beter beeld geeft van de vetten in de lever; Veerle Melotte (pathologie) onderzoekt of het darm-zenuwstel-sel een rol speelt bij darmkanker; en Paul Wie-ringa (MERLN) probeert meer zicht te krijgen op

de rol van zenuwen bij het disfunctioneren van de pancreas.In totaal hebben 154 jonge wetenschappers (van 1127 kandidaten) een Veni ontvangen ter waarde van 250 duizend euro. Hiermee kunnen ze drie jaar lang hun vernieuwende ideeën uitwerken.

MT

De oogst van een jaar

Het terrein rond de UM-gebouwen in Randwyck is van de zomer schoongeveegd. Het resultaat: ruim honderd weesfietsen. Gebruikers hebben die massaal achtergelaten. Per ongeluk vergeten of met opzet, want hé, als de studie is afgerond, is zo’n vervoermiddel ook niet meer nodig. En een fiets past nu eenmaal niet zo makkelijk in een per-sonenauto, laat staan in een vliegtuig. De opbrengst van de schoonmaakactie was onlangs te bezichtigen in de parkeergarage bij de Universiteitssingel 40 (zie foto). Hier en daar staat er een zonder ketting, stuur of zadel, sommige hebben lekke banden, maar de meeste zijn nog goed voor een tweede ronde. Dat laatste gaat niet gebeuren. De fietsen zijn niet te koop en worden ook niet naar de kringloop verhuisd. Volgens

gebouwenbeheerder Allert Andela worden ze “uit elkaar gehaald, beoordeeld en eventueel tot ‘nieuwe’ fietsen gerecycled. Dat gebeurt door een extern recycle bedrijf.” De Universiteit Maastricht wordt daar niet rijker van. Iedere zomer is er zo’n opruimactie, vertelt Andela. “Het is en blijft verbazingwekkend veel elk jaar.” Studenten en medewerkers worden er begin juni op geattendeerd. “De fietsen worden twee weken later gemerkt, circa vier weken daarna verzameld en weer vier weken later – deze keer zes weken – afgevoerd.” De waarschuwing gaat naar alle faculteiten aan de Universiteitssingel.Waarom wordt er niet gekozen voor een tweede leven? “Dan zouden mensen hun fiets kunnen terugvinden bij een ander. Dat maakt ons tot fiet-

sendieven en de kringloop tot heler. Dat willen we niet, vandaar ook de lange responstijden als iemand zijn fiets kwijt is.”Waarschijnlijk had menige verzamelde Rand-wyck-fiets al een tweede of derde (illegale) eige-naar. Maastricht kent relatief de hoogste cijfers van fietsdiefstal, bleek onlangs uit cijfers van de Stichting Aanpak Voertuigcriminaliteit (StAVC). Gemeten naar het aantal inwoners staat de stad in de top 5 van plaatsen waar de meeste diefstal-len worden gemeld. Kanttekening: het aantal meldingen zegt lang niet alles over het daadwer-kelijke aantal diefstallen. Misschien is men elders minder bereid om aangifte te doen.

Wendy Degens

Weesfietsen in Randwyck Foto: Observant


Myth busters

Myth: Illegal downloading is here to stay

Photo: Joey Roberts

“The best strategy

consists of both punishment and

temptation”

In 2012, the Dutch providers Ziggo and XS4All blocked The Pirate Bay, the website that epito-mizes the download culture. The block lasted two years, but had very little effect: 70 per cent of the downloaders appeared to have found alternative routes to illegally obtain The Lego Movie or Taylor Swift’s latest album.The Netherlands is in the top five of countries with keen downloaders, NOS Journaal reported, behind Greece, Italy, Australia, and Russia. One in every four Dutch citizens has done it at some time or other, says Law lecturer Bastiaan Leeuw (31), who completed a PhD on the subject just before the summer. So far, no fines have been issued in the Nether-lands yet, but that is about to change. From this autumn, offenders may expect settlement propos-als from film distributor Dutch Filmworks; if they don’t reply, the case will be taken to court. This has been happening in Germany for some time. “The settlement there is on average 900 euro. It appears to be successful. Or, at least it provides some income for the film distributors and the law firms involved. Whether downloading has decreased, is not clear yet.”Just handing out fines is not a good idea, says

Leeuw. “Hundreds of thousands of court cases have been held in the US over the past few years, in which students sometimes had to pay damages up to 100 thousand dollar. It prob-ably hasn’t made any difference. In Sweden, where illegal download-ing can be dealt with through criminal justice, piracy initially dropped, but that appeared to be temporary. Downloaders learned to disguise themselves better, for example by using VPN connections. So in fact, you are only catching those people who are not aware of these tricks.”Severe penalties also evoke social resentment. High fines are not proportional to the crime. “Nobody dies because you have downloaded a film, people would say. Or: ‘Tom Cruise earns enough.’ This is not blatant nonsense: after all, there are no immediate victims and the damages are immaterial, if there are any damages at all.”The best strategy, according to Leeuw, is a mixture

of punishment and temptation. By the latter, the Law lecturer means promoting the legal supply more. Where in 2010, about 40 per cent of the population downloaded music, the figure is now a quarter, partly because of the arrival of Spotify. In the US, it is all about

temptation, says Leeuw. “It has never been this easy there to legally purchase films and music, literally with a single press of a button. The qual-ity is better too and prices are lower than before. Meanwhile, the American authorities regard illegal downloading as a fact of life, something that can no longer be eradicated.”The only problem is that the legal supply at the moment is becoming very spread out. “From the perspective of fighting piracy, this is not helpful. For House of Cards, you need a Netflix subscrip-tion, while Game of Thrones can only be watched on HBO. With all those different subscriptions - Disney is going to launch its own streaming

service in 2019 - the legal supply is becoming an expensive affair after all. It would be better to provide everything in the form of a bundle.”Leeuw’s research showed that three quarters of the law students downloaded illegally. They are the students who study what is and isn’t allowed in the Netherlands. “During the defence of my disserta-tion, I was asked whether those figures would have been different among medical students. I don’t think so. They start at a young age and it is difficult to break away from it later. It becomes a habit. Film? Sure, just go to The Pirate Bay! The study doesn’t make much difference, they will only think about their actions years later.”Leeuw downloaded all sorts of stuff when he was a student, which is partly the reason why he did this PhD research. “I now buy everything, I make more conscious choices and enjoy the films and music that I purchase more. It becomes more valuable.”

Maurice TimmermansMyth busters is a series in which academics shoot down popular myths on complex topics

Nederlandse versie op www.observantonline.nl

serieseng

Bastiaan Leeuw Photo: Joey Roberts


news eng

This column reflects the personal views of the author

Guesswhat? Life

triggersRecently my colleague, Isabella Niesten, gave a great talk about political correctness. Originally, this was about limiting hate speech in order to stop homophobes, racists, xenophobes and other lunatics who undermine democratic society. Good, right? However, today, it seems to be about something quite different. For example, in Canada, they now have a law that instructs you to address a gender indefinite human being as ‘it’, and not respecting this is not just ‘incor-

you a warning of what’s about to happen so that you can just leave. Another important consideration is that we often insult others by treating them in this ‘protective’ manner. A perfect example is war veterans, who experience frustration serving as an object in warnings such as: “Be courteous with fireworks, a veteran lives here”, or “Please remember pets and veterans do not like fireworks”. The perverse logic is that by being treated as ‘terrified Chihua-huas’, veterans should feel safer. So, taking the same logic to students - treating young, intelligent, and functional students as fragile, and warning them about any topic that might be emotional or can cause discomfort will help them feel more safe. Safe from what? Truth? Well, truth should trigger, and we should be ready to hear it. Otherwise, we might be politi-cally correct but definitely not free.

Irena Boskovic, PhD Candidate FPN

Extra support for top level athletes

Top athletes finally have advantage at UMStudents who do sports at a high level, will from now on receive extra support from Maastricht University. Not only will their study programme be tailored to their needs as much as possible and will they have free access to UM Sport’s gym, they will also receive five (instead of the regular three) months of financial support from the UM ‘Profileringsfonds’.

For a long time, top sports and Problem-Based Learning seemed incompatible (partly because of the compulsory attendance). A racing cyclist such as Tom Dumoulin, who was studying Health Sci-ences around 2010, received insufficient support to complete his bachelor’s. Three years later, the UM did not sign the NOC*NSF’s FLOT (Flexible Education and Top Sports) action plan. This is a collaboration between institutes of higher education and the sport’s organisation in order to improve sup-port for top athletes and recognise ‘dual careers’: upon completion of the programme, students

receive their diplomas as well as a certificate from NOC*NSF.“In 2013, we felt that PBL was not suited to meet the requirements of the action plan, but today we do more than many other universities,” says head of UM Sports, Birgitte Hendrickx. For quite some time, the UM has had the Regular UM Top Sports Support facility for students performing on a regional level. But as of September, there will be additional support for top athletes operating on a national and/or international level. In addition to free access to the gym and other training facili-ties in the university sports centre, there is also money from the ‘Profileringsfonds’ and an annual compensation of 250 euro for participation in national or international championships. There will also be Meet&Greet events for top athletes, study advisers, Topsport Limburg (the organisa-tion that assigns top athlete status and categories), and deans from the Profileringsfonds.Faculties are also “more flexible when it comes to registering for a tutorial or practical. Eligible

Are you a top athlete, but not known as such at UM Sports or the faculty? Contact your student adviser or send an e-mail to the UM top sports co-ordinator:[email protected]

Observant is launching a series on top athletes at the UM today. Boxer and master’s student of Directe Belastingen, Xavier Köhlen, three times Dutch welter-weight champion, talks about his seven sins. See page 6

students receive first choice for a specific day and time. There is also the possibility to take six years to complete the bachelor’s.” But as far as Hendrickx is concerned, it could be even more flexible, certainly when it comes to the timing of exams. “Sometimes the exam week falls in the middle of a major tournament or training camp. Obviously, it is not up to me, but up to the fac-ulties, but additional oral exams or assignments could make life a lot easier for top athletes.” Hendrickx cannot say how many top athletes there are at the UM. “Topsport Limburg supplies us with a list of students who have been awarded

the top athlete status, but athletes from outside the province have to personally report to us. The same applies to foreign students. They have access to the same facilities as the Dutch. NOC*NSF checks their level and then determines what status they would have in the Netherlands.” The fact that sister institutes do know how many top athletes they have, has to do with a tick box in StudieLink. “That has not been activated for the UM. We want to adapt that.”

Riki Janssen

Venlo Introduction Day

Celebrations in Venlo tooMaastricht has Inkom. Venlo has VID, Venlo Introduction Day. Last Thursday, the city in the North of the province of Limburg experienced its first central introduction day. Two schools of higher education and the Venlo campus – with one UM bachelor’s and two master’s programmes – joined forces. However, as far as the numbers were concerned, it was more of a school of higher education party: of the 1,200 participants, only about forty were from university.

Mentors took care of the newcomers in groups of 25. The programme included a variety of activi-ties, from a dance battle and an obstacle run to a TedX pitch workshop, followed by a dinner and a party in Poppodium Grenswerk. The VID fits in with Venlo’s plans to make the city more attractive to students. It wants to grow to be “a lively student city with the right hous-ing facilities,” states the long-term budget plans for Venlo Studentenstad (2016-2019). “Adequate facilities for students constitute a precondition for the attempts to bind youths to the region with good jobs.” Venlo accommodates the Greenport Campus, one of the four Brightlands campuses in Limburg, with a focus on nutrition and health.

According to the studiekeuze123.nl website, there were almost two thousand students living in Venlo last academic year, while more than double that number studied there. Fontys Hoge-school caters for the majority of this number, but its programmes mainly attract youngsters from the Dutch and adjacent German regions, who return home after school every day. This is differ-ent at University College Venlo. The population there is much more diverse, with students from all over the world, says Maartje Lieshout, Marketing

and Communication Consultant for UCV. From September, there will be a total of sixty students, spread across three years, but that is still a far cry from the annual influx of 150 that was envisaged at some stage. According to students, Venlo nightlife is relatively limited, focusing primarily on establishments with tables and chairs and catering for the local Limburg public, states the long-term budget plans for Venlo Studentenstad. Students are being called upon to organise more for their own target audi-

ence. In addition, there is a need for lunch and coffee bars where people can meet each other and work together. During the opening of the event last Thursday, the new CheckVenlo app was launched. It provides information on student life in Venlo: the study programmes, financing, student jobs, health, transport, sports, and housing, in both Dutch and English.

Wendy Degens

flakes, so there are countless things we need to protect ourselves from. Apparently, for this generation of Oxford University law students it can be potentially traumatic to hear about sexual felony cases such as rape. Thus, students are presented with a trigger warning beforehand and are given a permission to leave if the lecture is overwhelming for them. And that’s not all. The University of Sydney even includes trigger warn-ings for topics related to religion, body image, insects, pregnancy, vomit and so on. As expected, this has caused many debates within academia. The supportive side says that students should feel safe and comfortable, and that they could be traumatized without these warnings. Others (including me) raise the issue of freedom of speech, and its value, especially in an academic setting. Yet, maybe more important is a matter of common sense. If studies should prepare a person for a real life, having those warnings does seem odd. As we all know, in life nobody gives

rect’, but considered to be a hate crime. So, this ‘cure’ against dangerous extremists now starts to develop into a new disease by cracking its way into everyday language. Nowadays, it seems we all turned into snow-

Photo: Margriet Hoffmans


serieseng

The Seven Sins of a boxer

“I always think things will be harder than they are”

Xavier Köhlen25

Greed. I’m not so into things, but when I do the grocer-ies I always come home with more than was on the list.

Gluttony. I’m addicted to boxing, am always either doing it myself or watching it. I have to watch every match, even when I’m supposed to be study-ing. As for food, when I’m in training I eat a lot, anything and everything: bananas, panini, a bag of crisps, another sandwich. I’ve never used drugs, that would be doping. I know a guy who was caught and got a four-year suspension. I’m already 25, so if I couldn’t box for four years then it’d be as good as over. I haven’t drunk alcohol in four and a half years; that was a conscious choice because of boxing, but I don’t really like it anyway. And I hate having a hangover.

Lust. [Laughs] I have a girlfriend, so lust happens sometimes, yes. Some professional boxers abstain from sex for six to eight weeks before a fight; supposedly it’s for the concentration, the focus. I do think you’re better off avoiding sex the night before a match, it costs energy after all.

Envy. I’m not really a jealous person; I usually try to relativise things. But it’s hard to do that when I see the guys on the British national team. They get lots of attention in the UK and are guaranteed a pro contract after the Olympics. The sport is also really well organised in America – not in the Netherlands though. We get next to no attention and there’s no company to promote professional

boxing, so there’s not much chance of having a professional career. I’m very proud of the best-known Dutch boxer, Arnold Vanderlyde.

Sloth. I’m very active, but when my room needs cleaning it’s easy to think, I can do that tomor-row. And just the thought of running makes me tired. Our running sessions are very important for basic fitness, but I can’t say I enjoy them. Or climbing the steps at SnowWorld in Landgraaf every Monday morning. I know it’s good for me, but I’d much rather be doing explosive interval training.

Wrath. You need a healthy dose of aggression, especially in boxing. Repressed aggression is bad for you, leads you to make mistakes. I can get really angry, especially about unnecessary or unfair rules. Or when people hide behind the rules or make top-down decisions.

Pride. I don’t overestimate myself, but I do my oppo-nent. I always think he’s going to be better, but after the first round I find myself thinking, oh, is this it? I have the same thing with exams; I always think they’ll be harder than they actually are. That’s why my studies are going so quickly. I always do my best because I expect it’ll be more difficult than it is.

Riki Janssen

• completed the bachelor’s in Tax Law in three years, now following the master’s in Direct Taxes

• born and raised in Sittard• trains four to eight times per week in preparation for the 2019 World Boxing Champi-

onship• member of two clubs: De Amateur in Munstergeleen (the first club of the most well-

known Dutch boxer, Arnold Vanderlyde) and Olympia 75 in Heerlen with trainer Patrick Driessen

• best performance to date: European junior karate champion in 2009, bronze at the international boxing tournament in Halle in 2017, three-time Dutch boxing champion. Category: welterweight (up to 69 kg).

Xavier Köhlen Photo: Joey RobertsNederlandse versie op www.observantonline.nl


background eng

Pleasure, Arts and Science Festival 2017

You have no control over the weather,

but you can control your mood

On Friday 8 and Saturday 9 September, the Maastricht Studium Generale is organising the fourth PAS (Pleasure, Art and Science) Festival in and around the university build-ings in the Jekerkwartier, Conservatorium Maastricht and the Academy of Perform-ing Arts. It is the university’s way of letting everybody know that they are back in town. The programme includes 58 lectures (mostly by Maastricht academics), ten theatre and dance performances, thirty concerts, but also a shooting gallery, a wedding chapel, exhibitions, and locations to eat and drink. Traditionally, the festival opens on Thursday evening. This time with the performance ‘Ik hoorde dat er geluisterd werd’ in the courtyard of the Student Services Centre at Bonnefan-tenstraat 2. It is a crossover of literature (by Armando, recited by the writer himself) and music by Oleg Lysenko on a Bayan (a Russian accordion) and a bandoneon. The 175 avail-able seats have already been sold out. Admittance to PAS is free, everyone is wel-come, but for each activity ‘full is full’ applies. Languages are Dutch and English. For more information: www.pasmaastricht.nl

We have only just sat down in the Tribunal pub when RTV Maastricht phones. No, he is in the middle of an interview at the moment, but he will be available in a little less than an hour. The local TV station will give a lot of exposure to PAS 2017: Pleasure, Art and Science, in the run-up to 8 and 9 September. The UM festival is organised by Studium Generale, and is being held for the fourth time this year.

Jacques Reiners, head of Studium Generale, looks rather calm on this Thursday morn-ing. The programme was finalised a long time ago: “When the Executive Board gave us the go-ahead last February, I already drawn up a list of potential guest speakers, bands and stage artists. I immediately started sending e-mails and making phone calls. The speakers, many of whom are Maastricht researchers, agreed without exception. There are even researchers who said that they want to participate in the 2018 edition of the festival.” It has actually been decided that a PAS Festival will be organised next year as well. Reiners, visibly chuffed: “Did you read the programme booklet? Did you see what it says? The continued existence of the PAS Festival is guaranteed until the UM’s 45th anni-versary.” That means until 2022. Unfortunately, he won’t experience that himself as head of Studium Generale. He ‘must’ retire in June 2018. “I will make the preparations for PAS 2018. I went to seven festivals during the summer to check out bands and street theatre groups.”Again, there is a lot that the public should not miss, says Reiners. He mentions acrobat Mauricio Cugat, who makes all kinds of shapes

in the air while hanging by his hair. “A single hair can carry a weight of about 100 grams” the programme booklet states. So, a full head of hair should be able to deal with a lot more. Another performer is the night mayor of Antwerp/story-teller Don Vitalski, who uses sound and images to shed light on the life of musician Prince. There is also traditional blues and jazz by Bruce Ellison and the Jellodies, or the swinging Super-Ska, the band that performed at the UM staff party last year.What he is most proud of? The opening performance on Thursday evening by writer and artist Armando and Ukraine accordionist Oleg Lysenko: Ik hoorde dat er geluisterd werd. Apparently, Reiners is not the only one looking forward to this “crossover between literature and music,” because the tickets - there are 175 seats in the courtyard of the Student Services Centre - have already ‘sold out’. Reiners: “Entrance is free, but full is full. We even have a lot of people on the standby list.” Why should students go to the PAS Festival? Reiners: “They can meet people from Maas-tricht. Normally they live their lives parallel to each other, but here they can meet. Much of the

music caters for a younger audience,

certainly at the Minderbroeders-berg and SSC courtyards, but also in the Faculty of Law’s small garden, where singer-songwriters perform.” Employees, Reiners continues, have the oppor-tunity to meet researchers from other faculties or departments and hear about their work. “The academics who give lectures, on their part, feel that it is great to meet the audience. They don’t often have that kind of contact, when really that is who they are working for.” And the citizens of Maastricht? “They are enticed by PAS to finally step into those buildings that they only know from the outside.” One other thing, says Reiners. He points at his text in the programme: “We cannot promise that the weather gods will be as kind to us this year as they were last year. But what everybody does have power over, is his or her mood: so, allow the sun to shine in your heart and come and enjoy the PAS Festival.”

Riki Janssen, Illustrations: Toussaint Essers

Pleasure, Art and ScienceFestival

2017

Nederlandse versie op www.observantonline.nl


Driving cars from left to rightWednesday: the picnic. It’s two pm and first-year economics student Bob Kisters (21) has only been up for an hour. He skipped this morning’s workout; the Legends of Tomorrow party last night was just too much fun. He got home at four am and was woken by the sun on his face at eight. And something strongly resembling a hangover.He doesn’t have a room in Maastricht yet. Raised in Heerlen, he plans to live with his parents for another year. “It’s cheaper that way, and anyway I have the ideal side job there. I work for a car storage company, on a big site with brand new cars that that have to be driven from right to left. From there they go to the showroom.”Kisters has been charmed by the student associa-tion Koko, and has already signed up for the intro-duction weekend. “My mentors are at Koko, so I’ve

already been to one of their parties. Everyone is really nice, super chilled.”

“Hey, more people from Schijndel”Tuesday: the festival. “Hey, more people from Schijndel”, laughs Pip van der Velden (19), stret-ching a hand out towards fellow students from her hometown. “We’re well represented here.” She has come to Maastricht to study medicine and, unlike other Schijndelaren heading to the ‘big’ city, is not intimidated by the prospect of university life. “Nah, I’m already 19; I spent an extra year at high school. I was really over it.” Asked if she is prepared for the warm weather, she says “Have you seen my skin? I have to douse myself in suns-creen. Factor 30, for sure. I put it on this morning, but I couldn’t get to my back. I could have asked a flatmate, a guy, but I don’t know him very well yet.

I thought that’d be going a bit too far”, she laughs. “And anyway, he was still asleep.”She hasn’t decided yet if she will join one of the student associations, which are well represented at the festival in the Stadspark today. Perhaps Saurus, because it’s a rowing club and Van der Velden loves sports (“not right now though, I’m injured”). But an independent student association is also an option. She has already ruled out Circumflex, Koko and Tragos. “I find it so irritating how nice they try to be. They want to get members and so try to recruit everyone, when most of them are not even my type – quite the contrary. Fortunately I see through them.”

“I’m really happy with my room”Thursday: the sports event. The sports event at the Griend has only just started, but Armin Dor-

rani (18), a European Law School student from Eindhoven, has already made his choice. “I’m going to join the badminton club. I already play; it’s fun because it’s a fast and active sport. I’m best at singles.” That’s not to say he’s ruled out joining other associations as well. “I’m actively looking around.”His biggest challenge this year will be to combine everything, says Dorrani – study, sports and living on his own. “I’m really happy with the room I found. I’m sharing an apartment with my best friend, who’s also starting his studies here. I chose Maastricht because of the study programme, but also because of the southern gezelligheid. It’s not so different from Eindhoven in that respect.”For now, he is looking forward to Bavaria Night on Friday and to spending more time with what remains of his Inkom group, about five people. “They’re really nice, we have lot of fun together.” Last but not least, a question for his conscience: has he done anything he regretted this week? “No,” he smiles, “I’m quite a sensible guy.”

Who are the new students?

Last week, Observant got to know some of them

during the Inkom. More portraits can be found

at www.observantonline.nl.


freshmen eng

“Finnish people never get hangovers”Wednesday: the picnic. Pietari Pitzen (21), from Finland, has lost track of his Inkom group. “We had a party in the Mecc yesterday called Legends of Tomorrow”, he says. “I guess they all stayed in bed with a hangover. Finnish people never get hangovers. We exercise a lot and get used to it. The government discourages alcohol and that’s exactly why so many Finns drink. Although a beer is four times as expensive as in Holland. In a fancy restaurant, nothing special, you pay 9 euros for one glass.”Pitzen, who is starting at the School of Business and Economics, shares a flat with a fellow student. “We arranged it from Finland and the flat was a mess when we arrived here. We had to clean up the whole place. But it’s great though: 60 square metres and it’s in … er … let me check on my

phone. Here!”The neighbourhood is called Wittevrouwenveld. Is it expensive? “Not really: 890 euros per month. Not too bad for two people, I think.”

In love with MaastrichtMonday: registration day. Big sunglasses and an African head wrap. “I didn’t feel like doing my hair today”, laughs the first-year student of University College. “This is easy and it looks nice.” Indeed it does. Her name is Annemiek Cuppen (18) – a classic Dutch name. “I’m half Dutch, half Congolese. I was born in the USA and raised in West Africa. I’m proud to be half Dutch but it’s a bit unfair to say that I’m Dutch. I don’t speak the language and I’ve never lived here. But I’m going to learn it. I think I will feel Dutch after three years in Maastricht.”She fell in love with Maastricht six months ago,

Cuppen explains. “I came to visit the city during winter break. After that I couldn’t see myself studying anywhere else. I love the atmosphere; people are walking, cycling, enjoying life. It’s a small city, but a really nice one. UM is the only school outside the States I applied for. I’m happy to be here. I don’t want to study in the States at the moment because of the political situation; the whole atmosphere of moral repression and the racial issues. I don’t want to be part of it, and living there has become more difficult, although I haven’t been bothered – I’ve been lucky so far.”

Born in SeychellesMonday: the welcome event. You’re from where? Saint Charles? Is that in France? “Seychelles”, repeats 18-year-old Zoë Barois. “Yes, the islands!” For readers who have no idea where this is: the Seychelles are an archipelago of 115 islands in the

Indian Ocean, off the coast of East Africa. Extraor-dinary, your correspondent thinks. “That’s exactly what we thought”, says one of the older students sitting next to her.Barois moved in yesterday. She chose Maastricht for its Science Programme, following in the footsteps of her brother a few years ago. “I like the fact that you can build a curriculum based around your personal interests.” Her brother has already graduated, but found a room for his sister and showed her around. “Some people say Maastricht is a village”, she laughs, “but I think it’s quite big. I’m definitely going to get lost.” It’s not hard to guess what she will miss most from her home country (just google Seychelles images and you’ll see): “The weather and the beaches. It’s always sunny.” The changing of the seasons is not something she was familiar with, but since she spent two years in England she knows what to expect when autumn arrives.

Observant

Who are the new students?

Last week, Observant got to know some of them

during the Inkom. More portraits can be found

at www.observantonline.nl.


affaire-Maat, IMnl

“De UM had prof. Maat in bescherming moeten nemen”Het begon allemaal in Randwijck, waar op 9 april 2015 de studievereniging van gezondheidswetenschappen, Santé, de Leidse emeritus professor George Maat, fysisch (ook wel: forensisch) anatoom had uitgenodigd voor een lezing. Hij maakte deel uit van het Landelijk Team Forensische Opsporing (LTFO) dat de slachtoffers van de MH17-ramp/aanslag van een klein jaar eerder trachtte te identificeren. Maat is een grote meneer in deze wereld, zijn reputatie reikt tot ver buiten onze landsgrenzen. Hij identificeerde slachtoffers van de Enschedese vuurwerkramp, van de oorlog in Kosovo, van de tsunami in Thailand.

De bewuste lezing over het toen nog altijd lopende identificatieproces van MH17-slachtoffers had hij ook voor Maastrichtse geneeskundestudenten gehouden, en ook elders in het land. Het beeldma-teriaal kreeg hij van het LTFO. Wat gebeurde er nu precies die avond? In principe niets bijzonders: Maat hield zijn verhaal, de zaal was enthousiast. In die zaal studenten gezond-heidswetenschappen en wellicht nog wat anderen want studievereniging Santé had buiten Maats medeweten via Facebook ook studenten van andere studierichtingen uitgenodigd. Dat was niet zo’n slimme zet, bleek later. Ook anderen lezen dat soort berichten. Journalisten van RTL bijvoorbeeld. Twee van hen meldden zich per e-mail aan, als ‘student’, een van hen gaf zelfs een valse naam op, en op de bewuste avond betaalden ze de symbolische ene euro die voor de toegang gevraagd werd en wandelden ze onge-hinderd naar binnen. Santé controleerde niet op collegekaarten of wat dan ook. Later verklaarde de vereniging dat het op een gegeven moment daarvoor te druk zou zijn geweest, maar dat was waarschijnlijk een schuldbewust leugentje: de twee journalisten kwamen op een tijdstip dat er nog bijna niemand in de zaal zat. De probleemloze toegang tot de zaal, al was het met een dosis list en bedrog, was voor RTL reden om te beweren dat “iedereen” zomaar naar binnen kon. De twee maakten in het geheim geluidsopnamen en brachten later, vlak voor een MH17-debat in de Tweede Kamer, de teksten naar buiten. Het was een bom: deze professor, zo klonk het, was zijn boekje te buiten gegaan door fotomateriaal te tonen van slachtoffers terwijl nabestaanden daar geen toestemming voor hadden gegeven, en

hij had informatie verspreid over zaken buiten zijn competentie. MH17-nabestaanden waren in rep en roer, de minister van justitie noemde het optreden “onsmakelijk”, Maat werd uit het onder-zoeksteam gezet, zijn reputatie als gewetensvol onderzoeker en dito docent leek te zijn geknakt.

Internationale steunHeel lang duurde dat echter niet. Zijn internatio-nale vakbroeders betuigden steun in een openbare brief aan de wetenschapsacademie KNAW, ook anderen toonden zich verontwaardigd over de actie van RTL. Want de lezing was natuurlijk hele-maal niet openbaar: ze was uitdrukkelijk alleen bedoeld voor studenten. Dit was een onderwijs-situatie, en dan is het niet gebruikelijk dat er voor het tonen van beeldmateriaal toestemming wordt gevraagd aan nabestaanden. Maat: “Net zomin als ik van tevoren zeg dat de inhoud van de lezing vertrouwelijk moet blijven. Dat is iets wat je gewoon nóóit zegt in dit soort situaties!

Ging men ervan uit dat Maat over de schreef zou gaan? Nee, zegt Tak, “die indruk bestond toen nog niet.” Waarom gingen ze dan? “Wij wilden weten of er tijdens het college zaken werden onthuld die eerder buiten de publiciteit gehouden zijn”, liet hij weten. Dat klinkt naar gewone nieuwsgaring waarvoor undercover-operaties niet nodig en ook niet gewenst zijn.Maar tegenover de Raad voor de Journalistiek ver-klaarde RTL dus iets geheel anders. Dat is de Raad kennelijk niet opgevallen, ofschoon het betref-fende Observant-artikel door Maat aan het dossier was toegevoegd. Oud-NOS-voorzitter mr. Erik Jurgens, die lang lid van de Raad voor de Journalistiek is geweest en die George Maat bij wijze van vriendendienst bijstond bij de procedure (net als onder meer oud-UM-rector en -politicus Job Cohen), is niet te spreken over de uitspraak van de Raad: “Als ik er nog in had gezeten had men een andere conclusie bereikt. RTL was fout, niet Maat.” Jurgens spoorde Maat vervolgens aan de samenwerkende univer-siteiten - en dan met name de rectoren daarvan - te vragen een rechtszaak aan te spannen tegen RTL. Desgevraagd verklaart hij: “De basis zou de ‘onrechtmatige daad’ zijn, handelen in strijd met de zorgvuldigheid die betaamt in het maatschap-pelijk verkeer. De Universiteit Maastricht had zich met steun van de VSNU partij kunnen stellen, in haar gebouwen vond de inbreuk op de privacy plaats. Dan heb je een oordeel van de rechter wat de grenzen zijn in het academisch onderwijs. Ook al zou het vonnis niet afwijken van de RvJ, je hebt dan in ieder geval jurisprudentie.” (Jurgens vindt overigens ook dat de UM steken heeft laten vallen toen de affaire losbarstte. “De faculteit of de universiteit hadden Maat in bescher-ming moeten nemen. In plaats daarvan hebben ze het gewoon laten lopen.” Die conclusie valt te billijken. De faculteit FHML verklaarde zich niet verantwoordelijk voor de acties van een studiever-eniging, het college van bestuur hield zich lange tijd afzijdig en publiceerde vervolgens een dermate genuanceerde verklaring dat alleen welwillende lezers er voorzichtige steun voor Maat uit konden destilleren.) Waarom als universiteiten geen rechtszaak aangespannen? “Daar hadden we geen zin in”, verklaart de Leidse rector Carel Stolker, tevens auteur van de notitie van het rectorencollege over vertrouwelijkheid in het onderwijs na de affaire-Maat. “Want het is een complex onderwerp en dan ben je zo twee, drie jaar bezig, je hebt gedoe met advocaten en eventueel nog hoger beroep, dan kan het vijf jaar worden.” Bovendien achtte hij de kans op succes gering: “Ik ben jurist, de onrecht-matige daad is mijn specialisme, ik denk niet dat de uitspraak van de Raad voor de Journalistiek onredelijk was.” Maar Stolker geeft wel toe dat hij zich niet in de details van de gebeurtenissen rond Maat verdiept heeft: “We hebben de uitspraak van de Raad als gegeven beschouwd.”Een andere overweging was ook dat de rectoren de zaak “breder wilden aanvliegen” dan alleen de casus-Maat, zegt Stolker. “Waar moeten univer-siteiten rekening mee houden, hoe moeten ze hun docenten en studenten instrueren, wanneer is geheimhouding van belang? Daarom is deze notitie geschreven.”

Wammes Bos

Het spreekt namelijk vanzelf, je spreekt voor een besloten gezelschap.” Maar hij kende toch de maatschappelijke gevoelig-heid rond alles van de MH17? Was hij niet naïef? “Nee. Het zou overdreven zijn geweest om de vertrouwelijkheid nog eens te onderstrepen.”Wel, zegt Maat, is het beeldmateriaal onherken-baar gemaakt en vraagt hij vooraf altijd of er nabe-staanden in de zaal zitten. Die kunnen eventueel alsnog besluiten te vertrekken of achteraf met hem doorpraten. Maat overwoog naar de rechter te gaan maar wendde zich eerst met een klacht tot de Raad voor de Journalistiek (RvJ), de eigen ‘rechter’ van de beroepsgroep. Tot zijn teleurstelling bleek die RTL te steunen, de omroep had “zorgvuldig” geope-reerd. Want de journalistieke mores schrijven weliswaar het werken met open vizier voor, maar er zijn uitzonderingen. Als ergens een misstand wordt vermoed die alleen maar boven water is te krijgen door undercover te gaan, is dat toegestaan. De crux hier zit hem in de gedachte dat er “evident sprake is van een misstand”, zoals de Raad het for-muleert. En die misstand behelsde volgens RTL: een MH17-onderzoeker die voor zijn beurt sprak, bij een “feitelijk openbare” lezing. De Raad volgde die redenering.

RechterDaar valt echter wel wat op af te dingen. Want het vermoeden van een misstand, de noodzakelijke voorwaarde voor heimelijk journalistiek optreden, zou er aanvankelijk helemaal niet zijn geweest. Dat althans verklaarde de chef van de twee RTL-journalisten, André Tak, in een interview met Observant. Uit dat artikel van september 2015:

In memoriam Clive Lawrence (4 August 1951 – 19 July 2017)

Clive Lawrence joined what would become Maas-tricht University Language Centre in 1999 after a career in the Army. Over the years he became a specialist in teaching presentation skills and in academic writing training courses.He also became an examiner for the University of Cambridge English and IELTS examinations.Through his zest for life, combining pleasure and work, Clive made many friends in the Nether-

lands and abroad working on international projects, notably the academic writing training for PhD candidates in the Maastricht-Kyiv-Tbilisi project. Perhaps his finest achievements fittingly came in the recently completed ECOSTAR pro-ject on English-medium instruction with Israeli institutions. Sadly, he did not live to see the final outcome of the project, the book A Handbook for EMI, of which he was the first author.In his teaching, he did all he could to help people achieve their potential simply because, at heart, he was genuinely a people person, one with the biggest of hearts. As such, no matter what it involved, no matter where it was needed, Clive

was invariably the first to volunteer to serve. Whenever a class needed covering last minute, Clive would step up to the plate.When Clive decided to do something, be it tea-ching, rowing on the Maas, or simply organising a night out for the staff or students, he did so with great gusto and never gave anything but 100%. There seemed to be more hours in Clive’s day than everyone else’s, as he tried to live life to the fullest. For Clive, there was little or no distinc-tion between work and pleasure - the pen and the glass resting easily in the same hand - many of his Cambridge students will recall decamping to a local bar or restaurant either to celebrate the end

of a course, or even just the successful completion of a lesson. His classes were places where lasting friendships were formed.Clive will be remembered as loyal, reliable and a man of his word. Everybody who ever met him and who had the good fortune to know him will never forget this particular Mr. Lawrence. His was a life well-lived; his was a life too short, and he leaves many, many of us in his debt. He was a force of nature and will be sadly missed.We wish his family, as well as all friends the strength to cope with this great loss.

On behalf of the Language Centre, Ingrid Wijk and Yvette Froeling

Foto: archief George Maat


affaire-Maat nl

Rectoren geven vervolg aan affaire-Maat

Hoe geheim is onderwijsgroep of collegeBlijft datgene wat in een onderwijsgroep, een college of lezing wordt besproken, in principe binnen de muren van de universiteit? De Leidse emeritus professor George Maat, MH17-onderzoeker, moest in Maastricht ervaren dat zijn besloten lezing voor gezondheidswetenschappers via RTL op straat belandde. De kwestie was voor de Nederlandse rectoren aanleiding richtlijnen op te stellen. Ook bij de UM wordt nu nagedacht over - strengere - gedragscodes en wellicht ook sancties.

Forensisch anatoom George Maat richtte zich zelf tot de rectoren: wat hem was overkomen (zie hiernaast) kon immers ook anderen treffen. Moest de academische setting waarin docen-ten en studenten onbelemmerd van gedachten kunnen wisselen, niet beschermd worden?In samenspraak met het rectorencollege binnen de VSNU stelde de Leidse rector Carel Stolker een notitie op die vervolgens door de overige rectoren vlak voor de zomer is onderschreven. De teneur daarvan: een veilig studieklimaat met wederzijds vertrouwen tussen docent en student is belangrijk. Bij sommige opleidingen is vertrouwelijkheid uitdrukkelijk geboden; zeker bij geneeskunde maar ook bij studies als psychologie en criminologie. Bij overtreding daarvan spreekt de notitie van de rectoren zelfs over de noodzaak om “streng te straffen”. Verder dienen docenten waar nodig regelmatig te wijzen op eventuele vertrouwelijkheid van bepaalde lesstof. De instelling zelf heeft ook een taak bij niet-regulier onderwijs, bijvoorbeeld een lezing georganiseerd door een studievereniging, zoals in het geval van Maat. Men moet verenigingen wijzen op hun verantwoordelijkheid zodat zij maatregelen kunnen nemen om ongewenst bezoek te voorkomen. De universiteiten, zo bevestigt de Maastrichtse rector Rianne Letschert, zijn ermee aan de slag gegaan: “Zijn er inderdaad gedragscodes nodig, wat voor regelingen kennen we al, hoe handhaaf je die, koppelen we er sancties aan, moeten we het UM-breed aanpakken? We hebben nu een werkgroep in het leven geroepen die voor kerst zal rapporteren.” De thematiek is niettemin lastig, erkent ze. “Sancties, daar ben ik eigenlijk niet zo van, maar bijvoorbeeld in mijn vakgebied, de victimologie,

is vaak sprake van gevoelige informatie over slachtoffers. Wat doe je als mensen de geheim-houding schenden? Als docent kon ik daar eigenlijk niets mee. En als mensen moedwillig iets openbaar maken waarmee iemand schade wordt berokkend, word ik daar echt niet blij van.” Of ‘niet blij zijn’ dan ook betekent dat er straffen zullen worden uitgedeeld? Dat laat Let-schert nog in het midden.Intussen zijn er al wel een paar facultaire rege-lingen aan de UM. Geneeskunde kent sinds 2001 een ‘verklaring tot geheimhouding’ die door studenten ondertekend moet worden. Alles wat

patiënt-gerelateerd is dient sowieso binnenska-mers te blijven, net als alles wat als geheim wordt gepresenteerd of waarvan men “het vertrouwe-lijke karakter redelijkerwijs kan begrijpen”. Wie zich er niet aan houdt krijgt een aantekening in zijn dossier en moet de cursus ‘communicatie en reflectie’ het jaar daarop overdoen.Bij psychologie hoeven studenten niets te onder-tekenen maar gelden wel gedragsregels. Erg concreet zijn die niet, het zijn vooral algemene fatsoensnormen, behalve als het gaat om het naar buiten brengen van persoonlijke gegevens van staf of studenten, en het opnemen van colleges

of practica. Dat is verboden. De sanctie: een aantekening in het dossier.Maar de opsteller van de rectorennotitie, Stolker, is niet optimistisch over de mogelijkheden om vertrouwelijke informatie in het digitale tijdperk ook werkelijk binnenskamers te houden. Stolker: “Wanneer je als docent echt wilt dat iets niet naar buiten gaat, bepaalde onderzoeksgegevens bijvoorbeeld die nog niet gepubliceerd zijn, dan zeg ik: houd dan je mond maar en deel het niet met je studenten.”

Wammes Bos

Illustratie: Simone Golob


Iedereen noemt me… Kelly. Zolang ik me kan herinneren eigenlijk. Ik weet niet eens wie daarmee is begonnen. Op de middelbare school zat ik bij een Kelly in de klas. Als de leraar ‘Kelly’ riep, keken er twee op.Heb je de Inkom overleefd? Ik ben meegegaan als ‘oom’ van een groep, twee dispuutsgenoten waren papa. Het Mecc-feest op dinsdagavond heb ik overgeslagen. Ik merk dat ik ouder word, haha. Ook ben ik donderdag niet gegaan. Ik kreeg slecht nieuws van thuis, over de ziekte van een familielid. Mijn kop stond niet naar feestjes. Vrijdag was ik weer present. Tja, kijk, hier ben ik, net als mijn vader, vrij nuchter in, je moet niet bij de pakken neerzitten. Ook financieel is het trouwens goed om af en toe te minderen tijdens de Inkom. Ik denk dat ik zo’n 200 euro heb uitgegeven, inclusief eten. We zijn als dispuut vrij genereus, we proberen het voor onze Inkomkindjes niet al te duur te maken.Op welk moment komt het kind in je bovendrijven? Als ik Monopoly speel. Ik ben een verschrikkelijke verliezer, altijd al geweest, zeker in dit spel. Maar ik ben ook een irritante winnaar. Ik speel het nooit meer, je kunt wel raden waarom. Ook op dispuutsavonden komt het kind in me bovendrijven, we kunnen enorm veel lol trappen, jongens onder elkaar. We zijn een kleine, maar hechte groep vrienden. Ik ben er al sinds 2012 bij, mijn Inkompapa’s waren van Extravaganza. Ik ben nu een van de oudsten. Ik ben bij Zuyd drie keer gewisseld van studie (Hotelschool, International Business en uiteindelijk commerci-eel management) omdat het simpelweg niet beviel of omdat ik niet goed had nagedacht over de keuze. Ook heb ik tussendoor fulltime gewerkt.Extravert of introvert? Extravert, anders zat ik niet bij Extravaganza. We zijn allemaal op onze eigen manier extravert

en absoluut niet op ons mondje gevallen, maar we zijn niet onbeschoft. Als kind was ik meer een binnenvettertje, maar vervolgens maak je dingen mee en verander je. Mijn opa en oma zijn binnen twee jaar overleden. Mijn opa toen ik tien was en mijn oma op mijn twaalfde. En toen gingen ook nog eens mijn ouders scheiden. Ik werd mondiger, niet brutaal, zeker niet tegen mijn ouders, maar de situatie deed wel iets met me. Met mijn moeder heeft het later niet meer geboterd. Het contact verloopt nog steeds moeizaam. Met mijn vader heb ik een goede band. Mijn ouders zijn beiden hertrouwd.Wat vind je het moeilijkste aan de liefde? Ik ben 4,5 jaar samen met Laura. We hebben elkaar ontmoet tijdens carnaval, via een gemeenschappelijke vriend. Het werkt perfect tussen ons, ze hoeft maar naar mij te kijken en ze weet wat ik denk, ze is ook heel geduldig met me, zorgzaam en cijfert zich – soms iets te veel – weg. Ze is een lot uit de loterij. We zijn bijna elkaars tegenpolen, hebben heel andere interesses, opleidingen (zij heeft biomedische wetenschappen gestudeerd, ik doe commercieel management) en muzieksmaken. Zij houdt bijvoorbeeld van metal en laat dat net iets zijn waar ik niets mee heb, terwijl je met mij best veel kanten op kunt. Ik denk dat ze mijn grote liefde is, zij kan wel degene zijn met wie ik oud word. Ik weet het: het klinkt nuchter, maar je weet niet hoe het loopt. Mijn ouders zijn ook twaalf jaar samen geweest. Ik vind het soms lastig om mijn emoties te tonen en dat vindt ze niet altijd gemakkelijk.Je krijgt 10 duizend euro voor de plastisch chirurg; wat ga je veranderen? Helemaal niks. Ik zet het geld liever op de spaarrekening voor een huisje later. Vanavond zit ik voor de buis: WK-kwalificatiewed-strijd Nederland-Frankrijk. Ik denk het wel. Ik ben een

Oranjefan hoewel ik niet iedere wedstrijd hoef te zien. Ik ben benieuwd of ze het gaan redden. Ze staan derde in de poule, maar met heel veel geluk moet het lukken. Vroeger keken we met het hele dispuut, maar tegenwoordig hebben we wat minder voetballiefhebbers. Ik heb gevoetbald van mijn achtste tot mijn zestiende. Ik was centrale verdediger, zeker geen toptalent, maar ik vond het hartstikke leuk. Tegenwoordig doe ik helemaal niets. Van sporten word ik moe, haha. Het zou wel moeten, maar ach, ik vind het prima zo.Als kind was ik verliefd op mijn buurmeisje. Nee. Aan de ene kant waren ze veel te jong en aan de andere kant te oud. In groep 8 was ik voor het eerst verliefd op een klasgenootje. We hebben een half jaar iets gehad. Ik was een lieve jongen, ik probeerde het voor anderen altijd zo goed mogelijk te doen – cijferde mezelf te veel weg –, was heel sociaal en had ook altijd behoefte aan gezelligheid. Tesla of Porsche? Oei, beide maken mooie auto’s. Een Porsche is de droom van iedere jongen, maar ik ga toch voor een Tesla. Die is net iets milieuvriendelijker. Waar ben je over vijf jaar? Nog steeds in de regio Maastricht. Dan heb ik al twee of drie jaar een vaste baan in de commerciële sector, of ik ben iets voor mezelf begonnen, want daar droom ik van. En we hebben een eigen huis. Kinderen? Ik weet het niet. Ik vind dat je daar goed over moet nadenken, je moet het financieel aankunnen en je moet op één lijn zitten met je partner qua opvoeding. Bovendien moet je in de juiste fase van je leven zitten.

Wendy Degens

serie nl

Als kind was ik meer een binnenvettertje, maar vervolgens

maak je dingen mee en verander je

Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder

Naam: Kelvin Peters (Gouda, 1992) * In het dagelijks leven: derdejaars student commercieel management Zuyd Hogeschool,

lid Maastrichts herendispuut Extravaganza, “Inkom-oom” (mede-mentor) * Burgerlijke staat: samenwonend met Laura

* Woont in Maastricht

Foto: Joey Roberts


Komkommernieuws en zomergastendoodgaan? Waarschijnlijk niet. Hoe zit dat bij mensen? We weten dat we zullen sterven. Wat dat betekent: dood gaan, dat gaat ons menselijk verstand te boven.

Foto: Loraine Bodewes

Hans Philipsen Hans Philipsen is oud-rector van de UM

cultuur

Film: The Dark Tower

Ongelooflijke haast

Still uit The Dark TowerHet verhaal: The Dark Tower saga wordt gezien als het opus magnum binnen het oeuvre van Stephen King. In deze eerste verfilming (ja, er dreigen er meer te komen) zien we hoe de jonge Jack Chambers (Tom Taylor) wordt gekweld door nachtmerries waarin een donkere toren en een dreigende man in het zwart verschijnen. Maar dan blijken Jacks dromen helemaal geen dromen te zijn. De man in het zwart (Matthew McConaug-hey) wenst namelijk onze wereld over te nemen. Jack sluit een verbond met een revolverheld (Idris Elba) uit een andere wereld om dit te voorkomen.

Er is licht in de duisternis, omdat:- De film fraaie decors, kostuums en special-

effects kent.- De muziek van ‘onze’ Tom Holkenborg alias Junkie XL doeltreffend is.

Blij dat de zaallichten weer aan gaan, omdat:- De film op acteergebied hopeloos faalt. Mat-thew McConaughey en Idris Elba zijn capabele acteurs maar ze krijgen geen kans om hun kun-sten te tonen. De film raast van de ene naar de andere scène, die daardoor niet ingebed raken. Als kijker krijg je geen enkele vorm van betrok-kenheid met de personages en de gebeurtenissen. Het dieptepunt is het irritant ‘trienerige’ acteren van Tom Taylor. - Haast lijkt sowieso de belangrijkste voortstu-

wende kracht te zijn, in alles komt de film tijd te kort. Natuurlijk, in The Dark Tower moeten de basis en de premisse worden gelegd voor alle volgende delen, maar misschien had de Deense regisseur Nikolaj Arcel (A Royal Affair) ervoor moeten kiezen om niet alles te vertellen maar die overgebleven verhaallijnen wel meer uit te werken. - Bij al die uitleg gaat Arcel er ook nog van uit dat het merendeel van zijn publiek door het leven gaat met maar één werkende hersen-helft. Arcel legt dingen uit die we als kijker al lang door hebben. En dan krijgen we van die tenenkrommende maar bovenal overbodige scènes zoals die waar de revolverheld opeens een

portaal noemt en de jonge Jack dan moet zeggen: “Portal?” En dan mag de revolverheld vervolgens uitleggen dat er portalen bestaan waardoor je van de ene naar de andere wereld kunt komen.

Slotoordeel: The Dark Tower is een film die zich overschreeuwt, die zich voortdurend voorbij rent. Uiteindelijk blijft er niet veel meer over dan een leeg en teleurstellend spektakelstuk.

Jan Salden

Jan Salden is docent filmtheorie aan de Maastricht Academia of Media, Design & Technology

Toen het meeste komkommernieuws al vergeten was, kwam de Europese Commissie met een ver-rassend bericht. De richtlijn komkommer wordt afgeschaft. Tot op heden mag de komkommer niet al te krom zijn. Bij voorkeur zo recht moge-lijk moet hij ons tot aankoop verleiden. Kromme exemplaren zijn uitschot. Brussel is bij zinnen gekomen. Het argument is lofwaardig ecologisch. Vernietiging van goede waar moet voorkomen worden. Hopelijk past het besluit ook bij een afscheid van regelzucht. Het komkommernieuws zelf was niet veel zaaks. Aan het begin van de vakantie was er nog een klassiek bericht uit de oude doos. Hoe staat u tegenover glutenvrije hosties? Dat is in sommige kringen nog een heel dingetje. De Paus heeft er zich uiteindelijk mee bemoeid. Niet doen, is zijn dringend advies. Niet terug te vinden in het Nieuwe Testament of de traditie. Ik zal het goed met de lezer maken: I rest my case! Nauwelijks komkommernieuws was het gedoe over het aanspreken van het publiek. Zomaar dames-en-heren roepen is er niet meer bij. Persoonlijk ben ik voor: Beste Allemaal. En dan heb ik het niet alleen over mensen. Eindelijk zijn we dan af van alle afzonderlijke categorieën.

Zoals de legercommandant oude stijl die na het verwelkomen van een aantal hoogwaardigheids-bekleders voortging met het begroeten van de heren officieren en hunne dames, onderofficieren en hun juffrouwen alsmede manschappen en hun vrouwen. Deze kwestie zal niet verdwijnen met de eerste school- en werkdag. Een taalkun-dige Beeldenstorm staat ons te wachten. De eiercrisis laat ik rusten. Helaas geen kom-kommernieuws. Behalve de Haagse ambtenaar die het Nederlandse volk als volgt geruststelde: als het niet nodig is zou ik vóór zondag aan-staande geen eieren eten. Zo krijg je de burgers wel angstig. En de boeren in de gordijnen. Gelukkig was er zoals elk jaar op zondagavond Zomergasten op de VPRO. Een uitstekende jaargang. Een nieuwe gespreksleider voor de drie uren gesprek en tv-fragmenten. Een geluk-kige keuze van gasten. Met als hoogtepunt in het gesprek met de primatoloog Frans de Waal de beelden van de vriendschap en de tastbare aanhankelijkheid tussen de stervende chim-pansee Mama, 59 jaar oud, en haar begeleider. Na de passende stilte kwam de vraag aan de orde van dieren en de dood. Chimps kennen de dood van anderen, maar weten ze ook dat ze zelf

nl


paarltjesVoor hetzelfde geld staan de paarltjes iedere week

ook op internet:

www.observantonline.nlRedactieadresSt. Servaasklooster 32

Postbus 616

6200 MD Maastricht

(volg routebordjes)

T 043 - 38 85 390

E [email protected]

W www.observantonline.nl

StichtingsbestuurArie Nieuwenhuijzen Kruseman (vz), Sandra

Daas, Catharien Kerkman, Bettina Geiling,

Christoph Rausch

RedactieraadHarald Merckelbach (vz), Piet Eichholtz, Birsen

Erdogan, Silvia Evers, Stephanie Meeuwissen,

Ralph Stassar, Loes Visser, George Vogelaar

RedactieRiki Janssen

(hoofdredacteur) 043 - 38 85 384

Wammes Bos 043 - 38 85 383

Wendy Degens 043 - 38 85 382

Cleo Freriks 043 - 38 85 386

Maurice Timmermans 043 - 38 85 381

Redactie-assistentMarion Janssens 043 - 38 85 390

Aan dit nummer werkten verder mee: Nico Baakman, Albert Bergbroeder, Cato Boe-

schoten, Irena Boskovic, Ype Driessen, Hans

Philipsen, Jan Salden

FotografieLoraine Bodewes, Joey Roberts

Illustraties/Opmaak/BasisontwerpSimone Golob, www.sgiv.nl

Vertalingeno.a. door B. Wall & P. Nekeman, Alison Edwards

DrukJanssen/Pers Gennep

MededelingenVoor het inleveren van mededelingen zie

www.observantonline.nl/Mededelingen

of www.observantonline.nl/English/

Announcements

AdvertentiesVoor regionale en interne adverteerders:

Marion Janssens, 043 - 38 85 390,

[email protected]

Voor overige adverteerders:

Bureau Van Vliet, 023 - 57 14 745,

[email protected]

Internet: www.bureauvanvliet.com

(Voor Paarltjes zie info bij Paarltjes)

AbonnementenObservant wordt gratis verspreid op de

universiteit en op diverse locaties in Maastricht.

Belangstellenden kunnen Observant

thuisgestuurd krijgen voor € 37,00 per

academisch jaar.

HOPObservant is aangesloten bij het

Hoger Onderwijs Persbureau

© Stichting Observant

Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande

schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur

geheel of gedeeltelijk worden overgenomen

colofon

PaarltjesPer letter, leesteken of spatie een apart hokje gebruiken. Regels volschrijven tot het einde.

Voor langere teksten geldt het advertentietarief. Inleveren bij de redactie kan maandag

tot en met donderdag van 09.00 tot 17.00 uur / contant betalen. Bezoekadres: loop

de Minderbroedersberg omhoog, vóór de ingang van nummer 4 rechts af en loop het

appartementencomplex (rode baksteen) binnen. Volg de bordjes naar de 2e verdieping.

Digitaal inleveren kan ook, zie www.observantonline.nl Vóór dinsdag 16.00 uur ingeleverde

Paarltjes verschijnen de donderdag daarop in de krant. De redactie is niet verantwoordelijk

voor de inhoud van de Paarltjes en behoudt zich het recht voor om zonder opgaaf van reden

Paarltjes te weigeren.

€ 3,00

€ 4,00

€ 5,00

€ 6,00

€ 7,00

€ 8,00

Learn SALSA, BACHATA & KIZOMBA. Student special-2 months dancing for €39 only! No partner no problem! FREE TRY OUTS 11-19 Sep. *SALSABRISA.com/student

Cursussen FRANS in Maastricht. Info-avonden 4+11 september 2017 www.afpb.nl/maastricht

SPAANS IN MAASTRICHT alle grammatica DIGITAAL CURSUSSEN VANAF 11 sept. www.taalstudiocampo.nl

Vrijstaande woning te koop in Zussen België, moderne architectuur, 06 25056201

ROMMELMARKT SCOUTING WOLDER 16 EN 17 SEPTEMBER VAN 10 TOT 17 UUR TONGERSEWEG 342. VEEL AANBOD, LAGE PRIJZEN O.A. MEUBELS SERVIES KEUKENGEREI LPS EN MEER

THIS WEEK’S SPECIALSCheck for our weekly deals

the Observant. You can find us at

S.B.E. Tongersestraat 53 Campus Universiteitssingel 40

‘Hallo, met wie spreekik’

De hoofdpersoon in de nieuwe serie ‘Hallo, met wie spreek ik’ op pagina 2 is deze keer Bibi Linssen, loopbaanadviseur Career Services. Haar functie valt onder studentenbegeleiding (studentenpsychologen en Career Services).

EuroMUN EuroMUN will be held in May 2018, instead of April as was stated in the Observant first-years special


agenda academische zittingenAula Minderbroederberg 4-6

The announcements of the university, faculties, service centres and student organisations can be found on www.observantonline.nl

De mededelingen van de universiteit, faculteiten, servicecentra en studentenorganisaties zijn te vinden op www.observantonline.nl

paarltjes

06-09, 14.00 uur: Mw. Carla Bellinghausen, MSc.06-09, 16.00 uur: Dhr. Timo Clemens, MSc.07-09, 10.00 uur: Mw. drs. Marcelle G.A. van

Eupen07-09, 12.00 uur: Mw. Evelien M. Barendse07-09, 14.00 uur: Mw. drs. Ione Limantoro07-09, 16.00 uur: Dhr. Roy Lardenoije, MSc08-09, 10.00 uur: Mw. Jieyi Li, MSc.08-09, 12.00 uur: Dhr. Junfang Zhao, MSc.08-09, 14.00 uur: Mw. Irma H.J. Everink, MSc.08-09, 16.30 uur: Inauguratie Mw. prof. dr.

Manuela A. Joore13-09, 10.00 uur: Mw. Renate Jonker13-09, 12.00 uur: Mw. Gabriëlla A.M. ten Have13-09, 14.00 uur: Mw. Karin Hummel, MSc.13-09, 16.00 uur: Mw. Li Wang, MSc.14-09, 10.00 uur: Dhr. Michael A. Verba, MSc.14-09, 12.00 uur: Dhr. Francisco J. Villarroel

Ordenes, MSc.14-09, 14.00 uur: Dhr. ing. Paul F.M. Schoffelen14-09, 16.00 uur: Dhr. Rafael Barreto de Mesquita,

MSc.15-09, 10.00 uur: Mw. Mireille M.J.P.E. Sthijns,

MSc.15-09, 12.00 uur: Mw. drs. Sofie A.F. Fransen15-09, 13.30 uur: dhr. Liang Yu, LL.M15-09, 14.00 uur: Mw. Hortense J.E.M. Jongen,

MSc.15-09, 16.30 uur: Inauguratie Mw. mr. dr. Mieke

Olaerts18-09, 14.00 uur: mw. Lu Mengxing, LL.M

19-09, 16.00 uur: Mw. Shuang Zou, Msc.20-09, 10.00 uur: Dhr. Swarnendu Chatterjee, M.

Stat.20-09, 12.00 uur: Dhr. drs. Christopher J. Harisson20-09, 14.00 uur: Mw. drs. Simone M.T.A.

Goossens 20-09, 16.00 uur: Mw. drs. Anne-Lotte W.M.

Coolen21-09, 10.00 uur: Mw. Judith J.M. Ceelen, MSc.21-09, 12.00 uur: Mw. Jantine J.L.M. Boselie, MSc.21-09, 14.00 uur: Dhr. drs. Roel J.W. van Kampen22-09, 10.00 uur: Joint Degree Mw. Tanja S. van

Veldhuizen22-09-12.00 uur: Dhr. drs. Mark R. Hazebroek22-09, 14.00 uur: Mw. drs. Marieke W.P. van Horck22-09, 16.30 uur: Inauguratie Dhr. mr. dr. Gijs van

Dijck 26-09, 16.00 uur: dhr. Firat Ismailoglu, MSc.27-09, 10.00 uur: dhr. Muhamad Ibnu, MSc.27-09, 12.00 uur: Dhr. Martijn Wolters, MSc.27-09, 14.00 uur: Mw. Atika Wijaya, MSc.27-09, 16.00 uur: Mw. Ana Stoilkova-Hartmann,

MSc.28-09, 12.00 uur: Mw. Ncebakazi Kim Jonas MSc.28-09, 14.00 uur: mw. Nia Kurniawata Hidayat,

MSc.29-09, 10.00 uur: Dhr. Lukas S. Figge, MSc.29-09, 12.00 uur: Mw. drs. Jantine G.A. Stevens29-09, 14.30 uur: Inauguratie Dhr. prof. dr. I. Bing

Tan29-09, 16.00 uur: Dhr. Tim A. Sigterman, MSc.

Interne vacatures • Programmamanager Diversiteit, MUO, 30.4 uur, vacaturenummer: AT2017.168 • Directeur van het Sociaal Historisch Centrum voor Limburg (SHCL) /

Bijzonder hoogleraar in de vergelijkende regionale geschiedenis, in het bijzonder die van Limburg en aangrenzende regio’s, FdCMW, 38 uur,

vacaturenummer: AT2017.179 • Associate professor in Globalisation and Development, FASoS, 38 hours, vacancy number: AT2017.180 • PhD Candidate at the FASoS / Sociaal Historisch Centrum voor Limburg, 38 hours, vacancy number: AT2017.195 • Senior-Subsidie-Adviseur, FHML, 36-40 uur, vacaturenummer: AT2017.207 • Five Assistant Professorships in Data Science and Artificial Intelligence, FHS, 38 hours, vacancy number: AT2017.209 • PhD Student– Patient profiling, samples and biopsy tools for OsteoArthritic patients, FHML, 38 hours, vacancy number: AT2017.214 • Dean at the SBE, 38 hours, vacancy number: AT2017.216 • Project manager (PhD) for large scale international comparative surveys

at the Research Centre for Education & the Labour Market, SBE, 38 hours, vacancy number: AT2017.218 • Postdoctoral researcher, historian, at the FASoS, 38 hours, vacancy number: AT2017.223 • Medewerker Studentzaken–Team Planning, FHML, 23.4-26 uur, vacaturenummer: AT2017.225 • Docent-2 (gedragswetenschapper huisartsopleiding), FHML, 10.8-12 uur, vacaturenummer: AT2017.226 • Promovendus - PhD student FHML/School for Cardiovascular

Diseases/CARIM-Fysiologie, 38 uur, vacaturenummer: AT2017.227 • Medewerker Studentenzaken - Team Blocksupport, FHML, 36-40 uur, vacaturenummer: AT2017.228 • PhD student FHML/School for Cardiovascular Diseases/CARIM-department

of Internal Medicine, 38 hours, vacancy number: AT2017.229 Voor uitgebreide informatie, raadpleeg de website www.maastrichtuniversity.nl. Klik op de link “Werken bij de UM” en vervolgens op “Vacatures”. Schriftelijke sollicitaties o.v.v. vacaturenummer op brief en envelop (of elektronisch solliciteren via de vacaturewebsite) richten aan de afdeling HRM van de betreffende faculteit of beheerseenheid (Postbus 616, 6200 MD Maastricht).

www.maastrichtuniversity.nl

ReinierMerelHarrie

Door Ype Driessen

Ik heb weer lang stil moeten zitten deze zomer. Tjongejonge, wat nemen de redacteuren van dit periodiek het ervan, zeg. Nou ja, zelf zat ik natuurlijk niet echt stil, als Bergambtenaar heb ik wel tien zelfdragende notities afgescheiden - ook op de Berg was het lekker rustig - en ik heb er alle vertrouwen in dat die straks tot evenzovele brokken kristalhelder beleid zullen leiden. Intussen praat ik u even bij over wat er deze zomer allemaal langskwam, zodat u straks bij de koffiemachine niet met de mond vol tanden staat. Om te beginnen: het promotierecht, het ius promovendi op z’n Latijns. Dat wordt gedemo-cratiseerd. Tot nu toe mag alleen een professor iemand anders tot doctor promoveren. Het goede nieuws is: voortaan mag iedereen dat! U, ik, de buurvrouw, de bakker, de man van het ont-stoppingsbedrijf… Ja, er wordt nog zogenaamd een tussenstapje ingebouwd, alleen het College van Decanen mag iemand het promotierecht verlenen en voorlopig hebben we het dan louter over hoofddocenten, maar bij ons op de gang maken we al volop toekomstplannen. Wie mag als eerste zijn collega tot doctor slaan? Wie heeft nog een neef die wel een steuntje in de rug kan gebruiken? Dat er sprake moet zijn van ‘aan-toonbare onderzoekskwaliteiten’ ziet werkelijk niemand als probleem, want onderzoek doen we allemaal op z’n tijd, al was het maar naar de prijs van de ketchup in de supermarkt. Kortom, een topplan!Het volgende item dat u niet mocht missen: de UM heeft een bijeenkomst georganiseerd

“voor de centrale huisstijlcoördinatoren van Nederlandse universiteiten”. Het stond in het UM-nieuws en mijn hart sprong over toen ik dit las. De bijeenkomst zelf heb ik gemist, ik ben ooit gepasseerd voor de job van centrale huisstijlcoördinator, maar de ambitie van deze club spreekt me enorm aan. Wat willen ze? “Het idee is om een nieuwe traditie te starten met twee keer per jaar een bijeenkomst aan een andere universiteit, waarbij dieper ingegaan zal worden op één bepaald thema.” Fascinerend toch? Het thema van de eerstvolgende keer staat al vast: het gebruik van blokjes, driehoekjes dan wel rondjes in de logosfeer. De keer daarop: kleurgebruik in de communicatie-uitingen en de mate van toe-gestane variatie daarop. Mag roze ook oudroze zijn? Is oceaanblauw compatibel met koren-blauw? En hoeveel kleuren kunnen we gebruiken Twitter: @a_bergbroeder

nl

Down under

Mijn semester in Australië verloopt een beetje zoals het nummer “Vikingman” van het gitaristenduo Rodrigo y Gabriela. Het begint zoemend, zoekend naar de juiste toon. Als een radioknopje dat langzaam richting de goede frequentie draait. Dat was ik, in de lucht, een paar weken geleden. Slaperig in het zoemende vliegtuig, ergens tussen China en Sydney, zoekend naar een pen om mijn gedachten op papier te kunnen zetten. Het rechterbeen van de jongen naast me zachtjes trillend onder het blauwe dekentje. Dan opeens beheerste noten. Strakke gitaar-muziek. Nog niet te snel, maar snel genoeg om een beetje opgefokt te raken. Dat was mijn staat van zijn na een weekje in Canberra. Overweldigd door alle nieuwe indrukken: links rijden, een helm moeten dragen op de fiets, vier in plaats van twee vakken volgen, maar ook kalm en met het vertrouwen dat het hier wel goed zou komen. Vervolgens een kleine pauze, een stilte van een halve seconde. Eén gitarist tokkelt zachtjes op de achtergrond, de andere wacht. Toen ging het hier even niet zo goed. Slechts kleine mislukkinkjes, dat wel. Een weggekaapte racefiets, een halfuur kou lijden in een onbe-kende buurt – het is hier winter -, een pijnlijke zenuw die constant door mijn been schoot, een val tijdens het rennen die resulteerde in een geschaafde ellenboog en een gebroken telefoonscherm én de lichte angst om niet voorzichtig genoeg met al mijn nieuwe huis-genoten om te zijn gegaan. Dan begint de versnelling. Hardere tikken. Langere slagen. Snellere noten. Hogere tonen. Dat is nu. Ik zit in een stroomverstelling en ofschoon een noodrem op dit moment wel gezond zou zijn doe ik mijn best om er niet aan te denken, niet aan te trekken. Ik ben zo gelukkig hier. Het is koud maar het voelt warm. Vandaag sneeuwde het, maar dat besefte ik pas toen de zon alweer scheen. De stad doet denken aan films over zombie-apo-calypsen: brede, grijze straten zonder mensen. Het stoplicht staat voornamelijk op rood, maar dat maakt niet uit want ik zie toch alleen de groene bergen in de verte als ik wacht.Dan het einde van het nummer. Het lijkt rustig en onder controle, maar tijdens de laatste seconden geven beide gitaristen nog een harde trap na. Als een verrassende climax. Als een geslaagd slot. Daar ben ik nog niet, gelukkig. Maar het belooft veel goeds.

Cato Boeschoten

ë, ò, é, äö, oë, oeë, àè, ieë, ieè, eë, ië, aeë, èë, èw, àèë, àèw, aoë

voordat onze universitaire communicatie op een zuurstok gaat lijken? Brandende kwesties waar een beetje huisstijlcoördinator slapeloze nachten van krijgt.Maar het onbetwiste hoogtepunt deze zomer was wel de aankondiging dat Microsoft komt “met een Limburgs taalmodel met toetsenbord en spellchecker dat het gebruik van het Limburgs op digitale media makkelijker moet maken.” Dat is precies waar we allemaal op zitten te wachten aan deze prachtinstelling. Die dan ook uiter-aard medeplichtig is, onder de vleugels van de leerstoel Taalcultuur in Limburg. Dus hoera, de vlag kan uit, dit zet eindelijk de deur open naar een werkelijk tweetalige universiteit. Ik consta-teer namelijk tot mijn leedwezen dat Engels (of iets wat erop lijkt) oprukt en Nederlands steeds meer aan kwaliteit verliest. Maar we zijn als UM toch ‘gericht op de wereld en geworteld in de regio’ of zoiets? Nou, dan kun je het krijgen ook hoor. Ik weet dat Heer Boss namens ons Hoge College voorbereidingen treft voor de collec-tieve aanschaf van het Limburgse toetsenbord. En dat wordt een fantastisch ding, kijk maar in het persbericht dat de UM de wereld instuurde: “Uiteindelijk is het de bedoeling dat het intikken van de vele diakritische tekens zoals ë, ò, é, äö, oë, oeë, àè, ieë, ieè, eë, ië, aeë, èë, èw, àèë, àèw, aoë geen probleem meer oplevert.” Godzijdank, iech mäökte mich al zörrige.

Albert Bergbroeder

Festival - Observant 2017-2018/obs01-lowres2.pdftricht. Niet alleen wordt hun studieprogramma zoveel...

Documents

Transcript of Festival - Observant 2017-2018/obs01-lowres2.pdftricht. Niet alleen wordt hun studieprogramma zoveel...