1

Februari 2011Jaargang 12 nr. 46

verschijnt in februari, mei, september en november

www.kriskraskiewit.be

Erfgoed Kiewit

Vrijwilliger Michiel Beerden vertelt - deel 2

Berthe CroonenberghsKunstenares

2

Colofon

Werkten mee aan dit nummer:

Arseen De KeselDirk GeertsHendrik GeurtsChris GoyensJef LeroyPhilip ScheepersMathieu Vangelabbeek

Limericks Hugo Hermans

Verdelers van Kriskras Kiewit

Johan DeroyLouis EerdekensWil GerritsGerard GroenenHugo HermansSonja LemmensHerman JacobsValère KnaepenGuido MeuwisGust NuytsTruus SmeyersJulie TheunisRik TholenMaurice VandersmissenAnita VanderspikkenMathieu VangelabbeekGuido VanmaeleOdette VerheyenRina VerbakelLuc VertessenMarie-Louise Weenink

Artikels en kalendergegevens voor het volgende nummer dat in februari zal verschijnen, binnenbrengen of mailen voor 20 maart 2011.

Extra nummers zijn gratis te verkrijgen in de krantenwinkel Van den Born in de Vijversstraat

e-mail: chris.goyens@telenet.be | website: www.kriskraskiewit.be

3

Editoriaal

Alle kerstbomen zijn verbrand of opnieuw geplant, de eindejaarsfeesten zijn voorbij en hopelijk ook de supernatte dagen. Dat dit “super” echt niet overdreven is kan je zien op de foto’s van de Vijversstraat en het nieuwe fietspad in de Ranonkelstraat verder in dit boekje. Maar eigenlijk hebben we niet te klagen, vermits we nog lang niet in de buurt van de rampzalige toestanden komen als elders in Europa en Australië.

Hendrik Geurts, redactielid van Kriskras, wil een erfgoedcel oprichten voor Kiewit. Het is wel belangrijk om onze gemeenschap en wat er zich allemaal afspeelt te bewaren voor de toekomst. Wie dit genegen is en eventueel wil meewerken kan zich melden: zie uitleg verder in Kriskras. Mathieu Vangelabbeek is nog steeds op zoek naar uitleg over de beelden, het zouden er toch een dertigtal geweest zijn, die op de kinderboerderij gestaan hebben en over de waterputten aldaar, waarvan er nog eentje is overgebleven. In het volgende nummer hoopt hij het volledige verhaal te kunnen reconstrueren.

Onze advertentie met de vraag naar verdelers voor de Rietstraat, Lisbloem- en Waterleliestraat heeft

zes vrijwilligers opgeleverd. We zijn daar heel blij mee, bedankt! Er hebben zich ook twee kandidaat-redactieleden aangemeld: Arseen De Kesel, u allen wel bekend, denk ik, heeft aan dit februarinummer al meegewerkt en Stef Vananderoye, student journalistiek, zal vanaf nu onze ploeg vervoegen. Wat jong bloed bij onze redactie zal iedereen zeker ten goede komen. Voor ons is het nieuwe jaar dus heel goed begonnen.

Ons volgende nummer zal een beetje vroeger verschijnen dan gewoonlijk omwille van enkele activiteiten die we graag op tijd aan jullie willen voorstellen.

En als we dan misschien ook (al) een regering zouden hebben, kunnen we de zomer met een gerust gemoed tegemoet gaan.

Chris Goyens

4

De ervaringen van vrijwilliger Michiel Beerden

DEEL II

10 september 2009: eindelijk kan ik weer vertrekken naar de kinderen in het weeshuis in Kathmandu, kinderen die mij nauw aan het hart zijn gaan liggen. Net als vorige keer neem ik wat spulletjes mee waarvan ik weet dat die hun leven aangenamer zullen maken. Dit keer vlieg ik over New Delhi- India en profiteer ervan om er een weekje rond te kijken. De Taj Mahal is toch iets dat je in je leven wel eens gezien wil hebben; hij is adembenemend mooi aan de buitenkant maar een ontgoocheling aan de binnenkant. Ik neem regelmatig een autoriksja, een groengele gemotoriseerde driewieler, die me rondrijdt naar de bezienswaardigheden van de stad, eentje met 11 miljoen inwoners. Mijn hotel is erg chique, zoals je het kan dromen wanneer je op vakantie gaat. Het straatbeeld daarentegen is wel anders: ellende en armoede alom. Dat contrast geeft mij een heel vreemd gevoel.

Weerzien.De week is snel voorbij en op 14 september bereik ik na anderhalf uur vliegen in de late namiddag het doel van mijn reis: Kathmandu. Dev staat mij op te wachten en korte tijd later komen we aan in het weeshuis. De kinderen reageren overgelukkig wanneer ze mij zien: ik had mijn woord gehouden hetgeen hun vertrouwen in mij alleen maar kan sterken. Als vrijwilliger ben ik er niet meer alleen: Mia, Anaïs, respectievelijk een Italiaanse en een Française, zijn hier al bijna twee maanden aan het werk voor een project van de Europese Unie. Twee dagen na mijn aankomst ontmoetten we Aitor, een Spanjaard, die eerder bij wijze van toeval in het weeshuis arriveerde maar ook zou blijven om te werken, samen met ons. Het klikt meteen, we zitten op dezelfde golflengte en hebben hetzelfde doel voor ogen namelijk alles beter maken voor de kinderen.

Zoals je in de vorige Kriskras kon lezen is één van onze eerste werken de bedjes van de kinderen insectenvrij maken, zowel het frame als de matrasjes. De kinderen mogen een kleur kiezen en de bedjes worden groen geverfd. Eigenlijk zijn de matrasjes zo vies dat je ze niet wil vastnemen met je blote handen en we besluiten om er nieuwe te kopen. Dat is echter buiten Dev gerekend. Hij vindt het niet nodig gezien er nog kinderen zijn die regelmatig in bed plassen… hij gunt de kinderen niks! Ons kan het niet schelen,

Anaïs, Mia, Michiel en Aitor

5

De ervaringen van vrijwilliger Michiel Beerden

we doen de oude matrassen gewoon weg en plaatsen de nieuwe. Natuurlijk zijn de kinderen blij!

Samen op pad.Het leven gaat weer zijn gewone gang: ik breng de kinderen naar school, knap overdag wat werkjes op en help na school met het huiswerk. Elke dag neem ik twee kinderen mee naar buiten om iets te gaan doen, met de ganse groep is dat te moeilijk. Ik laat ze dan eens goed en vooral gezond eten en doe iets cultureels, aangenaams met hen. Zo bezochten we eens een botanische tuin met een kabbelend beekje: de kinderen kleedden zich onmiddellijk uit en begonnen zich te wassen in dat PROPER water, iets wat ze bijna nooit krijgen. Ik wilde ze ook iets van de stad laten zien, geschiedenis bijbrengen over hun land en bezocht met enkelen Patan, Je kan het misschien wel vergelijken met Bokrijk. Patan heeft een lang Boeddhistisch verleden. Het eerste gebouw (tempel?) is er gebouwd rond 1590, maar de meeste in de 18e eeuw.Alles wat je deed was een geweldige ervaring voor hen, want in ’t weeshuis gebeurde er gewoon nooit iets. Ik probeerde zo vaak mogelijk voor hen te koken, wortelstomp of andere degelijke Belgische kost. Altijd die rijst die veel te gaar gekookt was zodat je hem kon snijden en dat koffielepeltje pikante groenten er bij: je zal het maar moeten eten elke dag. De kinderen zeiden me zelf dat het eten wat ze kregen altijd erg slecht was, maar dat er anders niets was. Ik probeerde mij zo goed mogelijk te houden aan de voedselpiramide: melk, vlees, groenten, granen, fruit… gezond eten! Ook af en toe wel eens een zakje chips voor ieder en een cola’ke. Die weken dat ik er was hadden

ze dan toch goed eten, een druppel op een hete plaat, maar meer kon ik ook niet doen.

Het was leuk met Mia, Anaïs en Aitor in de buurt. We gingen ’s avonds al eens iets drinken in een naburig cafeeke, allez, cafeeke: een kleine ruimte, met een plank op schragen en een paar stoelen, waar je bier kon krijgen. Maar het was gezellig. We konden praten over onze ervaringen en beslisten zelfs op een avond om een vzw op te richten zodat we wettelijk konden handelen en de kinderen helpen. Die beslissing is er vooral gekomen nadat we de moeder hadden gevonden (zie verder) en we nog méér overtuigd waren dat we deze kinderen wilden helpen.

Mia en Anaïs zouden nu een appartementje zoeken om te verblijven. Hun relatie met Dev was verziekt doordat ze hem te veel vragen gesteld hadden over de afkomst van de kinderen en over hun familie. Zij

De schoenen die ik voor hen kocht.

6

waren voor Dev een bedreiging en Mia en Anaïs besloten wijselijk om het huis te verlaten. Ze kwamen er wel nog helpen en werken.

De kinderen zijn ziek.Ik was dus weer alleen ’s avonds wanneer de kinderen gingen slapen. De elektriciteit valt hier meer dan regelmatig uit en met slechts één kaars in mijn bezit was het niet altijd makkelijk om de kinderen slapen te leggen. Bij degenen die het meeste bang waren bleef ik tot ze sliepen, want de kinderen durven ’s nachts niet slapen. Bij ’t minste dat ze “mispeuterd” hebben - lees: niet gedaan wat Dev van hen verwacht- worden ze ’s nachts door hem uit bed gehaald en afgeslagen, soms zelfs niet eens wakker gemaakt. Blijkbaar was Dana daar ook toe in staat... Triestig, ik hoor de kinderen het me nog vertellen, aldus Michiel. De kinderen zijn ook ziek: bijna allemaal hebben ze constant diarree. Maar als je hen vraagt of ze ziek zijn zeggen ze altijd “neen”. Ze mogen van Dev niet zeggen dat ze ziek zijn. Een ander voorbeeld: als de kinderen aan ’t spelen zijn en Dev komt binnen houden ze er onmiddellijk mee op. Spelen mogen ze niet van Dev.

Stilletjes aan kom ik er eigenlijk achter hoe deze kinderen zowel fysiek als mentaal mishandeld worden. Dat kan toch niet! Ik wordt opstandig en kwaad, maar kan voorlopig niets doen want dan stuurt Dev mij weg en hebben de kinderen niemand meer die het goed met hen meent. Wat kan ik doen?

Op zoek naar de mama van de twee broertjes.De kinderen hebben hoe langer hoe meer

vertrouwen in mij en beginnen meer te vertellen. Mahesh en Aman hebben een zusje, Susila, waarvan ze weten dat ze op Gran Canaria, Spanje woont. Ze is dus zogezegd geadopteerd door Spaanse mensen die er een bom geld voor betaald hebben. Maar de biologische mama leeft wel nog! Later hoorde ik dat ze haar kinderen aan Dev en een tussenpersoon meegegeven heeft omdat ze beloofden de kinderen te laten studeren in de hoofdstad en als ze later terug zouden komen met een diploma zou het leven voor hen allemaal alleen maar beter worden. Zo ronselde hij alle kinderen bij de bergbewoners, meestal analfabeten, mensen die niet beter wisten en ook voor hun kinderen het beste wilden. Ze betaalden hier trouwens veel geld voor. Ik besliste de moeder van Aman en Mahesh te gaan zoeken samen met hen. Mahesh zei dat hij nog wist waar zijn mama woonde, het was niet zo ver, dat moet te doen zijn in één dag. Mahesh is nu negen (2009) en heeft zijn moeder

hereniging met moeder

7

vier jaar niet meer gezien. Op een dag was Dev er niet, nu grijp ik mijn kans, het was 30 september. Ik vroeg aan Dana, zijn vrouw, of het goed was dat ik Aman en Mahesh mee op uitstap nam en beloofde terug te zijn voor het avondeten. Ze stemde hier mee in en zo vertrokken we met ons vijven, want ik had Mia en Anaïs ook meegevraagd, met de bus naar het bergdorpje om de moeder te vinden.Het was een rit van 40 km die 2,5 uur duurde. De bus was overvol en wij moesten plaats nemen op het dak. Aangekomen bij een soort bedevaarts-oordje in dat dorp, stapten we uit en moesten te voet verder de bergen in. Mahesh wist perfect welke weg we moesten opgaan. Het was een steile weg en de zon was gloeiend heet.”Is het nog ver Mahesh?” “Ja, het is nog ver”. De kleine Aman kon niet zo ver wandelen en ik besliste om auto-stop te doen. Een grote jeep nam ons mee, ook weeral op het dak. Daar zaten we in de gloeiend hete zon. Het landschap was mooi, een prachtige omgeving, en hoe hoger we gingen hoe meer de smog weg viel. In de verte zag je Kathmandu. “Zijn we wel juist?”vroeg ik aan Mahesh. “Jaja” antwoordde hij overtuigd. Op een bepaald moment riep Mahesh: “Ik zie het huis en de rivier waar ik vroeger speelde!” Ik klopte op het dak van de jeep en de chauffeur liet ons afstappen. De man kreeg een flinke fooi, zo blij was ik dat we ons doel bereikt hadden. Nog enkele paadjes tussen de velden door, stijl omhoog en zo kwamen we bij een aantal lemen huisjes die Mahesh duidelijk herkende. Een oudere kleine man, met in zijn kielzog nog een tiental personen, kwam naar ons toe en stelde zich voor met een reeks woorden waartussen ik ook “Tamang” hoorde. De naam Susila viel

ook in een vraag aan Mahesh. Nu wist ik dat we goed zaten want zo heten Mahesh en Aman ook met hun familienaam en Susila was het bewuste zusje dat was afgestaan. “Waar is de moeder”? vroeg ik hem. Hij ging ons voor richting het huisje, maar daar was ze niet. Een klein jongetje liet weten: “Ze is aan ’t werken op het veld” Dit jongetje nam ons mee en even later zagen we haar. “Daar is ze, daar is ze” riep Mahesh.

Na 3.5 uur hadden we haar dus gevonden! Hij liep naar haar toe en was heel verlegen in haar nabijheid. De cultuur is hier geen van elkaar in de armen vallen, fysiek eerder op afstand. Je zag dat de mama blij was, ze streelde haar jongens. Ze gaf haar kinderen direct eten op het veld (in een groot blad van een maïskolf) en haalde voor ons een grote komkommer die ze in drie sneed. Daarna nam ze ons mee naar haar superpropere huis en haalde het beste boven wat ze in huis had, opnieuw, na 2 uurtjes op het veld te zijn geweest, gaf ze haar kinderen eten. Ik zag dat ze

eten uit de maïskolf

8

goede rijst had en veel groenten. De kinderen en wij kregen van haar de Tika.Na een tijdje moesten we natuurlijk teruggaan. De mama gaf haar kinderen elk 25 Nepalese Roepi mee, dit is 25 Eurocent. Ze staken het in hun broekzakje en je kon zien dat ze blij waren. We beloofden haar zeker om terug te komen.De weg naar huis was zwaar. Ik nam Aman op mijn nek, want die acht kilometer lopen kon hij zeker niet meer.

Op het matje.Terug thuisgekomen zette ik de kinderen eerst af en ging mij dan wassen in Mia’s appartementje, waar er een beetje stromend ijskoud water was. Terug in het weeshuis zag ik dat Dev Aman en Mahesh had tussengepakt. Ik kreeg van Dev onmiddellijk toen ik binnenkwam een brief (in een paar minuten geschreven), want zulke praktijken mochten niet. Iets ontdekken dat hij schuil hield was uit den boze! Zogezegd had hij de ganse Raad van Bestuur al gecontacteerd. Regel één was: praat niet met de kinderen over hun familie.

De kinderen waren allemaal aan ’t wenen, zei hoorden wat er gebeurde...Ik eiste een vergadering met die Raad want ik geloofde Dev niet. Die vergadering kwam er en de ondervoorzitter leek me een redelijk man. Ik stelde voor om een beter huis te gaan zoeken en wilde wat het huis meer aan huur zou kosten zelf betalen, om te beginnen voor een duur van drie jaar. We zochten en vonden, maar Dev vond altijd wel een reden om niet toe te stemmen. Hij wilde alleen toestemmen als we alles zouden betalen. Ik beloofde hem dat we nooit meer een moeder/familielid zouden opzoeken. Ik

wist wel dat ik goed moest oppassen, want ik had mijn krediet bijna verspeeld. Ondertussen was het 11 oktober, tijd om te vertrekken. Ik hield een wrang gevoel over aan mijn bezoek deze keer. Als ik nog denk aan de dag dat er controle was van overheidswege: toen moest ik het huis uit van Dev. Hij en Dana speelden die dag met de kinderen alsof ze nooit anders gedaan hadden… hoe schijnheilig! Ik beloofde de kinderen om terug te komen maar wist ook dat het niet gemakkelijk zou worden.

thuis van Mahesh en Aman

Wordt vervolgd...

Chris Goyens

9

10

Mag ik op de busbaan rijden?Al een hele tijd is de Kempische Steenweg uitgebreid met een ‘busstrook’ Art 72.5 van de wegcode bepaalt hoe de weggebruikers zich moeten gedragen. Van dit artikel zie je hier een kort uittreksel:

Art. 72.5. Op een rijbaan met het verkeersbord F17, is de rijstrook die afgebakend is met brede onderbroken strepen en waarin het woord "BUS" is aangebracht, voorbehouden aan voertuigen van geregelde openbare diensten voor gemeenschappelijk vervoer en aan voertuigen bestemd voor het ophalen van leerlingen.Het woord "BUS" en het verkeersbord F17 worden herhaald na ieder kruispunt.De prioritaire voertuigen mogen in deze rijstrook rijden wanneer hun dringende opdracht het rechtvaardigt.Taxi's mogen eveneens deze strook volgen.De andere voertuigen mogen hierin slechts rijden om van richting te veranderen.

Het komt er dus op neer dat dit stuk weg voorbehouden is voor bussen van de lijn en schoolbussen. Binnen Hasselt mogen ook de taxi’s van deze busstrook gebruik maken.

Als gewone weggebruiker mag je de busstrook enkel oprijden om van richting te veranderen. Als je op de Kempische Steenweg in Kiewit rijdt in de richting van Hasselt en je wil naar rechts een zijstraat inrijden dan mag je de busstrook gebruiken. Natuurlijk mag dat ook als je een van de eigendommen wil oprijden.De wegcode, of de letter van de wet, zegt niet hoe lang of hoe ver je er op mag rijden. Volgens de geest van de wet is dat zo kort mogelijk. Rijdt vooral veilig. Om reden van veiligheid betekent dat ook dat je zeker de busstrook moet gebruiken om rechtsaf te draaien. Je moet ook steeds gebruik maken van de richtingsaanwijzers als je afdraait of van strook verandert.

info op www.wegcode.beJ.M. Ramaekers

11

Dë Bjètëls: zingende ambassadeurs van het Tongers dialect.

Dë Bjètëls zijn 15 jaar geleden spontaan ontstaan als gelegenheidsgroep om het jaarlijkse feest van de vriendschap op te luisteren. Als gimmick zetten ze één Tongers liedje op hun speellijst. Op dat ogenblik konden ze niet weten welke lawine dit prille begin zou ontketenen. Vijftien jaar later levert hun sa-menwerking een schat aan Tongerse teksten op. De Bjètëls spelen nu enkel nog onvervalste Tongerse “folk”. Hun repertoire telt intussen al meer dan 70 titels. Het repertoire van Dë Bjètëls is uniek en vormt het “zingend” bewijs dat ook in Tongeren zoiets bestaat als een levende folktraditie.Op hun manier dragen Roger, Jan, Karel en Hugo hun steentje bij om dat bijzon-dere dialect te bewaren.

Wie zijn ze?In de eerste plaats zijn Roger Swerts-teksten en muziek-, Jan Jaspers- bas, gitaar-, Karel Vanhees-klarinet, sax, accordeon- en Hugo Jaspers - gitaar- Tongenaren met een groot hart voor hun stad en met een kritische kijk op alles wat in en rond Ton-geren gebeurt.

In die 15 jaar waren zij niet alleen zingende ambassadeurs van het Tongers dia-lect met meer dan 200 optredens, maar zongen ze ook ruim 30.000 euro bijeen voor allerhande goede doelen.Momenteel werken ze hard aan hun nieuwe show waarmee ze op 16 en 17 december 2011 de Velinx in Tongeren weer zullen laten vollopen.

OPTREDEN MET EEN AVONDVULLEND PROGRAMMA IN DE BINDER

ZATERDAG 30 APRILreservaties en inlichtingen: Frieda Ursic - 011.25.05.75

affiche: zie Kriskras april 2011het optreden is een organisatie van KET

vlnr. Hugo Jaspers, Karel Vanhees, Jan jaspers, Roger Swerts

Mag ik op de busbaan rijden?

12

Erfgoed Kiewit: een nieuwe rubriek

Erfgoed Kiewit start. In deze rubriek komt alles aan bod wat met het “verle-den” van Kiewit en de Kiewitenaren te maken heeft. De website erfgoedkiewit.be zal een aanvulling zijn met extra beel-den en teksten.

Oproep: Verhalen over de “Oorlog tussen Hasselt en Zonhoven”.

De gemeentes Hasselt en Zonhoven organiseren de tentoonstelling”Tot hier en terug. Burentwisten tussen Hasselt en Zonhoven” (1/10/2011 - 8/1/2012) over het conflict dat 500 jaren duurde en eindigde in 1811.Alle volksverhalen rond ruzies, plagerijen en sabotages zijn welkom.Als Kiewitenaren hebben wij natuurlijk altijd tussen die van Hasselt en die van Zonhoven gezeten. Laat dus maar komen, ook verhalen over recente gebeur-tenissen.Je kan de samensteller Ward Segers bereiken via ward.segers@hasselt.be en 011 239885.

graag cc aan info@erfgoedkiewit.be

Oproep: Verhalen over het ontstaan van straatcomités in Kiewit.

In Kiewit zijn er reeds meerdere straatcomités actief, die activiteiten organise-ren voor hun straat en omringende.Wij willen graag het verhaal horen over het ontstaan, het bestaan en (indien van toepassing) het einde van die comités.

Laat ons iets weten via de redactie van Kriskras kiewit, wij komen naar je toe!

13

Oproep: Erfgoedkoning(in) Kiewit en Kiewit Hei.

Begin februari ontvangt iedere inwoner van onze wijk een uitnodiging om mee te doen aan dit project.We nodigen, samen met Het Stadsmus, iedereen uit om mee te dingen naar de titel van Erfgoedkoning(in) van Kiewit en Kiewit Hei.Het is eenvoudig: heb je een voorwerp bij je thuis waar een herinnering, een verhaal aan verbonden is?Neem er een foto van en bezorg deze samen met een korte beschrijving voor 11 maart aan: www.erfgoedkoning.be hetstadsmus@hasselt.be Het Stadsmus, Guido Gezellestraat 2, 3500 Hasselt (met de post of persoonlijk tijdens de openingsuren)

We volgen voor jullie het project op. Verslag volgt in de volgende Kriskras.

Medewerkers gezocht: Erfgoed Kiewit

De gemeenschap van Kiewit bestaat bijna 100 jaar. Lang genoeg om het ba-siswerk dat op het einde van de vorige eeuw geschreven is over Kiewit aan te vullen en te verspreiden onder de wijkbewoners.De (digitale) hulpmiddelen van vandaag stellen ons in staat om sneller de infor-matie over ons erfgoed te verzamelen en te verspreidenMaar zonder medewerking van jullie zal dat niet lukken.Dus, een warme oproep aan alle verenigingen, inwoners en bedrijven van Kie-wit om mee te werken aan Erfgoed Kiewit.

reageren via info@erfgoedkiewit.beerfgoedkiewit.be

In de volgende Kriskras meer.

Hendrik Geurts

14

DATUM ACTIVITEIT VERENIGING ADRES UUR CONTACT

* activiteiten domein Kiewit Natuurpunt Putvennestraat 011.21.08.49

FEBR

UARI

MAA

RTAP

RIL

di 8-02 kookles KWB De Binder 18.30 u P.Schoofs 011.21.22.33woe 9-02 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans 011.23.42.23vr 11-02 *kienavond De Kievit De Binder 19.00 u De Kievit 011.21.23.24zo 13-02 *Valentijnontbijt KWB De Binder 9.30 u P.Schoofs 011.21.22.33do 17-02 bowling KWB Champion 20.00 u E.Grosemans 011.22.58.28do 17-02 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23zo 20-02 chiro oudernamiddag Chirojongens+-meisjes De Binder 14.00 u T.Luyckx 0494.31.07.40di 22-02 kaartavond KWB café De Binder 20.00 u G.Bas 011.72.06.91vr 18-02,za19,26-02

*voorstelling Komt daar de bruid? Kreatief De Binder 20.00 u reservatie 011.25.33.65

zo 27-02 *voorstelling Komt daar de bruid? Kreatief De Binder 15.00 u reservatie 011.25.33.65za 26 of zo 27-02 voetbal Genk-Westerlo OKRA F.Motmans 011.21.05.50do 3,17,31-03 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23di 8-03 kookles KWB De Binder 18.30 u P.Schoofs 011.21.22.33di 15-03 gespreksavond -Oei, ik groei KWB-KAV De Binder 19.00 u P.Schoofs 011.21.22.33woe 16-03 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans011.23.42.23za 19-03 Sint-Jozefsfeest KWB De Binder 19.00 u P.Schoofs 011.21.22.33do 17-03 bowling KWB Champion 20.00 u E.Grosemans 011.22.58.28do 24-03 verkeersles KWB De Binder 14.00 u P.Schoofs 011.21.22.33za 26-03 *Rockfuif Kiewitfonds De Binder 21.00 u V.Knaepen 011.21.09.13di 29-03 kaartavond KWB café De Binder 20.00 u G.Bas 011.72.06.91za 10-04 fietstocht van 35km KWB Vertrek de Binder 13.00 u G.Bas 011.72.06.91di 12,19,26-04 oefenfietstocht- voorbereiding op grote

tochtKWB 18.30 u G.Bas 011.72.06.91

do 14, 28-04 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23do 14-04 dauwwandeling OKRA vertrek Domein Kiewit R.Lardinois 011.22.77.54za 16-04 uitstap naar Ronquières KWB P.Motmans 011.21.29.34woe 20-04 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans 011.23.42.23za 30-04 *Dë Bjètëls- Variété-avond KET De Binder 20.00 u F.Ursic 011.21.05.75

15

DATUM ACTIVITEIT VERENIGING ADRES UUR CONTACT

* activiteiten domein Kiewit Natuurpunt Putvennestraat 011.21.08.49

di 8-02 kookles KWB De Binder 18.30 u P.Schoofs 011.21.22.33woe 9-02 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans 011.23.42.23vr 11-02 *kienavond De Kievit De Binder 19.00 u De Kievit 011.21.23.24zo 13-02 *Valentijnontbijt KWB De Binder 9.30 u P.Schoofs 011.21.22.33do 17-02 bowling KWB Champion 20.00 u E.Grosemans 011.22.58.28do 17-02 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23zo 20-02 chiro oudernamiddag Chirojongens+-meisjes De Binder 14.00 u T.Luyckx 0494.31.07.40di 22-02 kaartavond KWB café De Binder 20.00 u G.Bas 011.72.06.91vr 18-02,za19,26-02

*voorstelling Komt daar de bruid? Kreatief De Binder 20.00 u reservatie 011.25.33.65

zo 27-02 *voorstelling Komt daar de bruid? Kreatief De Binder 15.00 u reservatie 011.25.33.65za 26 of zo 27-02 voetbal Genk-Westerlo OKRA F.Motmans 011.21.05.50do 3,17,31-03 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23di 8-03 kookles KWB De Binder 18.30 u P.Schoofs 011.21.22.33di 15-03 gespreksavond -Oei, ik groei KWB-KAV De Binder 19.00 u P.Schoofs 011.21.22.33woe 16-03 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans011.23.42.23za 19-03 Sint-Jozefsfeest KWB De Binder 19.00 u P.Schoofs 011.21.22.33do 17-03 bowling KWB Champion 20.00 u E.Grosemans 011.22.58.28do 24-03 verkeersles KWB De Binder 14.00 u P.Schoofs 011.21.22.33za 26-03 *Rockfuif Kiewitfonds De Binder 21.00 u V.Knaepen 011.21.09.13di 29-03 kaartavond KWB café De Binder 20.00 u G.Bas 011.72.06.91za 10-04 fietstocht van 35km KWB Vertrek de Binder 13.00 u G.Bas 011.72.06.91di 12,19,26-04 oefenfietstocht- voorbereiding op grote

tochtKWB 18.30 u G.Bas 011.72.06.91

do 14, 28-04 hobbynamiddag KAV De Binder 13.15 u H.Hermans 011.23.42.23do 14-04 dauwwandeling OKRA vertrek Domein Kiewit R.Lardinois 011.22.77.54za 16-04 uitstap naar Ronquières KWB P.Motmans 011.21.29.34woe 20-04 bloemschikken het jaar rond KAV De Binder 9.00 u H.Hermans 011.23.42.23za 30-04 *Dë Bjètëls- Variété-avond KET De Binder 20.00 u F.Ursic 011.21.05.75

16

BERTHE CROONENBERGHS, ARTIESTE IN HART EN NIERENZoals beloofd in ons vorige nummer komt hier het boeiende levensverhaal van een kunstenares met niet alleen een groot hart voor de kunst maar ook voor haar medemens. Haar tentoonstelling op 7 november in zaal Heiwind, waarvan verslag in ons vorige nummer, was voor mij een openbaring: aquarellen van landschappen in de buurt en elders, bekende gebouwen oa van de 4 kerken van onze parochie: die van Kiewit, de Heikapel, Banneuxwijk en Godsheide enz. Indrukwekkend.Het is een koude, donkere dag ergens tussen Kerstmis en Nieuwjaar met een pak sneeuw op de weg, vooral in de Carnegielaan. Al glijdend, tegen 20 km per uur, geraak ik uiteindelijk aan de woning van Berthe. Zij staat mij al op te wachten en loodst me naar de living waar Diva, haar

trouwe vriendin Cocker Spaniël, al kwispelend goeiedag zegt. De koffie en lekkernijen staan klaar en ik voel me er onmiddellijk thuis.Het interieur van de kunstenares liegt er niet om: schilder- en andere kunstwerken sieren de muren. Ook enkele vitrinekasten, “stoefkasten” zoals ze die in Kiewit noemen, tonen de objecten die Berthe gedurende haar leven verzameld heeft: schoentjes uit alle delen van de wereld in porcelein, leder, stof, metaal …grotere, kleinere …elk op zich een kunstwerkje. Ook de verzameling kopjes met ondertas is exclusief, ik geef mijn ogen de kost.

JeugdBerthe werd geboren in Winterslag in1923 en is dus ondertussen 87 jaar, je zou het haar niet geven. Ze nam deel aan de Virga Jesseommegang

deze zomer waar ze de oudste deelnemer was.Wie voor 1983 in de (toen nog) Normaalschool les volgde heeft haar zeker gekend, misschien wel les gehad van haar in de plastische kunsten en/of kunstgeschiedenis.

Haar familie is afkomstig van Maaseik waar haar

Berthe met haar lievelingskunstwerk

17

BERTHE CROONENBERGHS, ARTIESTE IN HART EN NIEREN

grootvader burgemeester was. Ook haar oom Thieu Croonenberghs zullen velen onder jullie vast gekend hebben van Beschuldigde sta op, een rechtszakenreeks op televisie in de jaren ’70. Haar nichtje Andrea is zeker voor iedereen een bekende en wie de distillerie Croonenberghs nog gekend heeft, op de plaats waar nu De Groene Hendriks ligt: ook een familiebedrijf.

Als kind woonde ze in Waterschei. Na de lagere school kozen haar ouders een internaat in Diest, waar ze de humaniora volgde. Papa Croonenberghs was fier op het tekentalent van zijn dochter en liet haar tijdens de grote vakanties les volgen in olieverfschilderen. Na de Humaniora studeerde Berthe voor lerares plastische kunsten en kunstgeschiedenis aan het Heilig Graf in Turnhout. Met haar diploma in de hand en een map vol mooie tekeningen onder de arm trok Berthe met de trein (geen intercity zoals nu)naar Sint-Bavo in Gent waar ze zo graag wilde lesgeven. Ze werd “gekeurd en goedbevonden”, ze kon als lerares aan de slag. Terug naar huis gaan kon dezelfde dag niet meer; Berthe mocht gelukkig bij de zusters overnachten. Van haar 21 tot haar 23 heeft ze in Gent plastische opvoeding en in Eeklo kunstgeschiedenis gegeven. Het was een hele mooie tijd. Maar toen kwamen de bombar-dementen op de stations en wilden haar ouders niet dat ze nog naar Gent

ging. Gelukkig kon ze haar job verder zetten bij de Ursulinen in Hasselt, waar haar tante nonneke overste was.

Aankomst in KiewitZe leerde haar echtgenoot Staf Deceuninck kennen bij het a-capella-koor in Hasselt. Op haar 24ste trouwden ze en kwamen in Hasselt wonen waar Staf les gaf aan de handelsschool. Vrouwen mochten in die tijd jammer genoeg geen les meer geven als ze gehuwd waren. Berthe had nu tijd om te schilderen en dat heeft ze dan ook met volle overgave gedaan tot ze de eerste keer moeder werd in 1958.

Berthe: Ik zeg altijd: ik heb twee Guldensporenkinderen -op 11 juli geboren- en twee Kerstkinderen – op 25 december geboren. Hoe toevallig kan dat zijn! Ze kregen samen zes kinderen, tijd om te schilderen ontbrak even, niet ondenkbaar!.Jammer genoeg verloor Berthe een dochtertje aan wiegendood.

In 1960 is ze opnieuw beginnen schilderen en in 1961 weer gaan lesgeven. Ze heeft haar talenten kunnen doorgeven aan anderen, iets waar ze enorm deugd van gehad heeft. Ze leerde vele leerlingen kennen en hielp hen met het ontwikkelen van hun talent. Met enkelen heeft ze nog steeds contact..

18

KreatiefBerthe volgde elke zomer en dat gedurende 23 jaar, cursus aan de Zomeracademie in Oostende. Staf was Oostendenaar van geboorte en ze hadden er een appartementje, vandaar. Het was een mooie tijd. Haar collectie bevat ook veel aqauarellen van landschappen in “de Vlaanders”, nu begrijp ik hoe dat komt.Berthe was en is nog steeds, een zeer leergierige dame. Ze volgde zelf ook nog cursus van alles wat haar boeide: boetseren, binnenhuis- en kleurenconsulente, en niet te vergeten kalligrafie, hetgeen ze ook nog steeds beoefent. Over kalligrafie wil ze kwijt dat tekst alleen saai is. Er hoort, naar mijn gevoel, een tekening bij. En inderdaad ogen haar kalligrafische werken met tekening heel mooi.

Ik vraag Berthe of ik haar collectie mag zien: haar atelier puilt uit van de olieverfdoeken, maar vooral van de aquarellen. Op de vraag wat ze het liefste doet zegt ze: olieverfschilderen kan je zo vaak verbeteren, overschilderen als je wil. Aquarelschilderen is veel moeilijker: je brengt enkele waterige verftoetsen aan en dan moet het gelukt zijn. Verbeteren kan praktisch niet en dat maakt het spannender.

Ze heeft na haar pensionering in de Normaalschool in 1983 ook nog 12 jaar teken- en schilderles gegeven aan gepensioneerden in het Cultuurcentrum van Hasselt.

Stilzitten staat nog steeds nergens in haar agenda.

Vorig jaar heeft ze 29 dagen op Herckenrode doorgebracht met schilderen. De Abdij van Herckenrode heeft een verjaardagskalender uitgegeven waarvoor Berthe de illustraties gemaakt heeft namelijk voor elke maand twee bloemstukjes die bij de maand horen en dan ook groeien in de bekende kruidentuin op het domein. Ze is die daar dus effectief gaan schilderen…. prachtig!

Buiten kunst maken heeft ze zich ook altijd ingezet voor de armen. Toen Staf nog leefde werkten ze samen voor de bootvluchtelingen in Hasselt en gaven lezingen in de kerk met na de mis een

19

omhaling. Ik spreek over de jaren ‘70.

Na de dood van Staf in ‘96 is Berthe voor Poverello in Tongeren beginnen werken en dat gedurende vele jaren. Momenteel helpt ze als vrijwilliger bij het Rode Kruis in Heusden-Zolder waar ze meewerkt voor de politieke vluchtelingen aldaar.

Leergierig als ze nog steeds is kanze het lessen volgen niet laten: elke zaterdag volgt ze cursus bijbelstudie in Overpelt: heel boeiend, aldus Berthe!

Berthe is een zeer gelovig iemand, ze is God elke dag dankbaar voor onder andere het tekentalent dat ze meegekregen heeft en voor het mooie leven dat ze gehad heeft.

Het glaasje Croonenberghs was heel lekker, de koffie ook en het gesprek super!

Ik wens je dat je nog vele jaren mag schilderen!

Chris Goyens

LIMERICKS

In Wevelgem zit nu op rozenJustine, pas miss België verkozen.Z’is mooi en da’s best,haar Frans doet de resten zo laat ze Walen eens blozen

Kalender ontworpen door Berthe

20

Wat voorafging:

Peter, een Kiewitse uitwijkeling, herinnert zich een voorval uit zijn jeugd. Een onbekende man valt met de deur in huis, achtervolgd door een duister heerschap Diablo. Dankzij zijn ouders kan de on-bekende ontsnappen. Hij laat een mysterieus document achter.Op het einde van zijn leven gaat Peter met zijn familie op zoek naar de waarheid achter het document.

Het verhaal van het Geheim van Kiewit

Hoofdstuk 5: Gevonden?

Lode, onze jongste zoon, heeft mij eerst compleet uitgevraagd over de bewuste gebeurtenissen. De documenten die de onbekende achtergelaten had, kon ik nog steeds in detail beschrijven.Hij stelde een plan op voor onze zoektocht en een taakverdeling. Al de kinderen en partners wilden graag meewerkenMinstens eenmaal per maand zaten we samen aan de grote eettafel, in de laatste fase van de zoektocht versterkt met de oudere kleinkinderen.Jeanne keek mij dan aan, fier op onze familie. Wat eerst een eenvoudige klus leek werd “Het project van Opa Kiewit”!

Wij hebben honderden boeken doorgenomen, archieven doorbladerd, mensen discreet benaderd. In het voorlaatste jaar van onze zoektocht was er dan eindelijk een doorbraak! In een archief van de Koolmijnmaatschappij dook plots de naam Diablo op. De man bleek deel uit te maken van de privémilitie van de Société Anonyme Charbonnage Belge, een militie die ook wel gebruikt werd om stakingen te breken. De map met het dossier van de man was leeg op een briefje na: “Laissez-moi tranquille!”. Ja, dat was de man die mijn familie bedreigd had en mijn kinderdromen verstoorde. Verder zoeken naar hem leverde niets op.

Het was onze oudste kleindochter Marieke, genoemd naar mijn lieve moeder, die ons de doorbraak bezorgde.Haar taak als stagiaire bij een milieuorganisatie was de inventarisatie van het oude archief. Daar vond ze een fascinerend dossier over milieuactivisme sinds de opkomst van de industrie in Vlaanderen. In een omslag stak de briefwisseling tussen een man en een vrouw.De man vertelde aan zijn vrouw zijn avonturen in het verre Limburg, zijn acties. En daar stond het, in een van de laatste brieven: het verhaal van zijn ontsnapping met de hulp van een eenvoudige familie op de heide uit de klauwen van een zekere Diablo!

We hebben uiteindelijk de zoon van de man gesproken. De brieven had hij jaren geleden aan de milieuorganisatie geschonken.

21

Ja, hij leek op zijn vader, de vranke blik was ontegensprekelijk een familietrek. Zijn ouders waren in de jaren 60 gestorven, hopend op een nieuwe wereld die zich toen aandiende. Hij kende mijn verhaal, zijn vader had het dikwijls genoeg verteld. Maar hij wist niet wat het doel van de actie was geweest, daar sprak zijn vader nooit over.

Na het bezoek reden we met gemengde gevoelens terug naar huis.We besloten verder te gaan met onze zoektocht na mijn 80ste verjaardag, al wisten we dat dit ons einde van de zoektocht was.

Op 2 juli 1976 werd ik tachtig jaar, wat een feest!Iedereen was er: kinderen, kleinkinderen, vrienden, buren en Jeanne natuurlijk.De lange hete zomer van 76 was begonnen en iedereen was uitgelaten.Jeanne en ik hebben genoten van die dag. Gelachen, gegeten en gedronken. “Opa vertel nog eens hoe je oma ontmoet hebt, was ze echt een engel?”

De namiddag kabbelde verder tot er rond 16 uur iemand achterom kwam.“Hallo, is er iemand?”“Verwacht jij iemand, Peter?”Voor ik kon antwoorden stond de bezoeker met een omslag aan de tafel.Het was Tim, de kleinzoon van de onbekende bezoeker.

“Sorry, dat ik stoor, maar mijn vader vertelde over jullie bezoek en ik herinnerde mij dat grootvader mij op zijn sterfbed een omslag heeft gegeven. Ik mocht er met niemand over praten tot iemand uit Kiewit erachter zou vragen, ik denk dat hij mij verwarde met vader, zijn zoon.”Ik keek de jongeman aan. Hij leek sprekend op zijn grootvader!

Sinds die zalige vrijdag in de zomer van 1976 ken ik het geheim van Kiewit!

Neen, lezer, ik kan het hier niet verklappen. Het zijn misschien nog woelige tijden en wie weet liggen de vijanden van Kiewit, geldgewin en blinde ondernemingslust, op de loer.Je kan het geheim vinden in (verwijderd door de redactie).

Dank je, onbekende lezer, om bij mij te blijven en mijn verhaal te willen lezen.Mijn taak is volbracht, ik kan nu vertrekken naar Jeanne, Lieske, mijn ouders.

Vaarwel,

Peter, Kiewitenaar!

Volgende aflevering: Het einde van de zoektocht naar het Geheim van Kiewit door de Man van Barcelona.

22

Verdwijnt de Vliegveldstraat?

Vermits het gerucht andermaal opdook dat de hobbyvliegers van Aero-Kiewit moeite doen om hun terrein in oostelijke richting uit te breiden, vroegen mensen van de Hei zich af of daarmee de Vliegveldstraat bedreigd werd. Een bemerking van een stadsbediende, die liet opmerken dat die weg eigenlijk niet als straat erkend staat, deed de ongerustheid nog toenemen. Niet alleen is die Vliegveldstraat de enige fatsoenlijke weg naar de wijk van de Hasseltse Hei vanuit de stad, maar het is ook de weg die een aantal schoolkinderen en mensen die toevallig op de Hei hun brood verdienen, veilig kunnen gebruiken. De andere toegangswegen, de Kiewitstraat en Hasseltse Beverzakstraat zijn eigenlijk maar verharde karresporen waar twee wagens slechts met moeite kunnen kruisen. Bovendien zijn genoemde wegen levensgevaarlijk voor fietsers en voetgangers, vooral bij duisternis.Teneinde enige klaarheid in deze zaak

te kunnen bekomen, hebben enkele burgers van de Hei via de plaatselijke VZW Heiwind een brief aan de stad Hasselt gericht met de vraag wat nu de juiste toedracht is. We kregen hierop het volgende antwoord van de burgemeester:Er zijn door de stad Hasselt noch door derden stappengenomen om de Vliegveldstraat af te schaffen. De straat is wel degelijk officieel ingeschreven.

Jef Leroy

Vliegveldstraat

23

Verdwijnt de Vliegveldstraat? IN KIEWIT LOPEN HEEL WAT LEERLINGEN SCHOOL

Het leek ons wel een goed idee om de mensen in Kiewit eens wat zicht te geven op het aantal leerlingen dat de laatste 10 jaren hier school gelopen hebben. Vaak wordt er gesproken van het “schooltje” op Kiewit. Maar we zijn zeker wel een SCHOOL, gezien ons aantal leerlingen.

Onze school maakt sedert 2003 deel uit van scholengemeenschap “De Zevensprong”. De tabel hiernaast - telling 1 september 2010 - laat zien dat we van deze scholen veruit de grootste zijn.

Het is echter zo dat er de laatste 10 jaren geen echt grote schommelingen geweest zijn. U kan dit aflezen uit bijgevoegde tabellen. We geven hier enkele gemiddeldes weer van de laatste 10 jaar. Zo zaten er gemiddeld 39 kleuters op onze wijkafdeling De Beverzak en 118 kleuters in de hoofdschool in de Vijversstraat. Het aantal leerlingen lag gemiddeld op een 275. De afgelopen 10 jaren kende Kiewit dus gemiddeld 432 schoollopende kinderen.Wie graag wat meer gedetailleerde informatie heeft, kan de bijgevoegde tabellen van naderbij bestuderen. Tot slot vermelden we dat vandaag -17.01.2011- 164 kleuters en 288 leerlingen bij ons op school zitten, een totaal van 452. We verwachten dit jaar nog minstens 14 instromende kleuters.

Wilfried op ’t Roodtdirecteur www.dekievit.net dekievit@telenet.be

ScHOOL KLEUTERS LEERLINGEN TOTAAL

De Kievit 145 288 433

Sint-Martinus 27 173 200

Triangel 174 67 241

t Kabaske 53 75 128

De Startlijn 33 37 70

De Kameleon 104 188 292

Stevoort 117 215 332

SGM “De Zevensprong” 653 1043 1696

24

25

NIEUWJAARSRECEPTIE OP DE HEI

Zoals ieder jaar werd de nieuwjaarsreceptie in de Heiwind op zondag 9 januari 2011 druk bijgewoond door de buurtbewoners. Tot ieders verrassing verscheen ook onze Hasseltse Burgemeester Hilde Claes op de bijeenkomst. Uiteraard was ze uitgenodigd, maar blijkbaar hadden haar medewerkers het niet nodig gevonden om die uitnodiging te beantwoorden. Gevolg was dat de voorzitter even verrast werd en hij in plaats van een boeketje bloemen te mogen aanbieden hij ter plaatse een welkomstwoordje diende te improviseren.

Maar mevrouw de burgemeester vond dus de weg naar de Hei en bovendien ook enkele bekende en onbekende gezichten tussen de bezoekers waarmee ze bij een praatje en een glaasje de kennismaking gezellig kon afronden.

Jef Leroy

LIMERICKS

De schrijver van dit heeft een kater,hij dronk te veel bier en geen water.Hij nam een besluit :“ik schei er mee uit,die limmerick voor Chris schrijf ik later”

26

KWB in april, mei, juni, juli en augustus:

elke woensdag om 18.30 uur pétanque aan het jeugdlokaal van de Chiromeisjes in de Vijverstraat t/o de Rietstraat als het niet regent, anders aan de sporthal in de Tulpinstraat, waar we op een overdekte

petanquebaan kunnen spelen.

WEERKERENDE ACTIVITEITEN

OKRA Zwemmen: maandag van 16.15 u tot 17.15 u.Kaarten: woensdag van 13.30 u tot 17.30 u. Wandelen: donderdag vanaf 14.00 u. Hobby: derde dinsdag van de maand om 13.30 u.Turnen: woensdag voormiddag 3x per maandINFOM.Vangelabbeek 011.72.05.26 (algemeen)R. Lardinois 011.22.77.54 (wandelen) E Vanhole 011.21.06.78 (turnen)

APERITIEFHAPPENINGelke eerste zondag van de maand vanaf 11.30 u in het

café van De Binder. Volwassenen en kinderen welkom!

elke tweede zondag van de maand van 11.00 u - 12.00 u burenbabbel in zaal Heiwind!

27

DE BEVERZAK KRIJGT EEN NIEUW MODERN AFDAK

De toestand van de dakbedekking van het afdak op de speelplaats van onze wijkafdeling was dringend aan vervanging toe. Het golfplaten dak was verouderd en in een zodanige staat dat mossen, grassen en andere gewassen welig tierden. Het werd tijd dat het werd verwijderd. De bijgevoegde fotocollage laat zien dat er een bijzonder mooi afdak in de plaats gekomen is.Van deze gelegenheid werd ook gebruik gemaakt om er een klein fietsenrek onder te plaatsen. Bijkomend werd de nodige verlichting aangebracht en er werd een kabel voor een netwerk tussen de twee gebouwen getrokken. De volledige afwerking nl. het herstellen van de bovenkant van de muur en de betere afsluiting van de bergplaats worden in een later stadium voorzien.Deze realisatie werd mogelijk gemaakt door de vele inspanningen van het schoolbestuur. Het is lovenswaardig dat mensen zich hier vrijwillig voor inzetten.

Wilfried op ‘t Roodt

28

sneeuwlandschap weide Jordens - achterkant huizen Vijversstraat

DECEMBER 2010

nieuwe fietspad Ranonkelstraat

onder water

Vijverstraat onder een laag sneeuw

natte voeten in de vijverstraat

Foto’s M. Vangelabbeek

29

DOMEIN KIEWIT

Magie in het bosZaterdag 19 maart 2011 - 17u45 tot 19u30

De boze winterheks heeft de magie uit het bos gevangen in een koffer. Enkel dejuiste spreuk kan de bosmagie terug bevrijden. Samen met een échte tovenaarkunnen kinderen tussen 6 en 12 jaar tijdens een avontuurlijke tocht in hetschemerdonker op zoek gaan naar de juiste spreuk. Leuke opdrachten, samenwerkenen creativiteit leiden vast en zeker tot het bevrijden van de bosmagie.Kinderen die de tovenaar willen helpen, schrijven zich best snel in, want deplaatsen zijn beperkt.Ouders kunnen meewandelen, maar dit is niet verplicht.Prijs: kind: 2€ / volwassenen 1€ / Inschrijven verplichtMeebrengen: laarzen, zaklamp, warme kledij

Een eigen tuintje met biologische kruidenZaterdag 26 februari, 19 en 26 maart - 9u30 tot 12u

Veel mensen dromen van een kruidentuintje, maar weten niet goed hoe ze eraanmoeten beginnen. T och hoeft een kruidentuintje aanleggen of kruiden kweken inpotten niet moeilijk te zijn. We leren hoe we de grond voorbereiden, kruiden zaaien,planten, verspenen en vermeerderen. We staan stil bij de natuurlijke verzorging vankruiden, bekijken een aantal eenvoudige ontwerpen, en leren de kruiden deskundigoogsten, drogen, bewaren en verwerken.

Natuurwandeling

Elke laatste zondag van de maand organiseerteen geleide natuurwandelinggeschikt voor jong en oud.Afspraakplaats: aan het Natuur.huis van 14u tot 16u

Voor inlichtingen en inschrijvingen Stedelijk Domein Kiewit Parking: Putvennestraat, 3500 Hasselt 011/21 08 49 | kiewit@hasselt.be

30

Het KIEWITFONDS is een enthousiast en goedwerkend team van Kiewitse vrijwilligers die fondsen inzamelen voor het welzijn en de ontwikkeling van kinderen in de Derde Wereld. Door het aflopen en wegvallen van projecten hebben wij ruimte om nieuwe projecten te steunen:

Uw profiel:• Je bent Kiewitenaar• Je bent betrokken in een project voor kinderen in de Derde Wereld• Je zoekt nog steun voor je project• Je wil een nieuw project opstarten

Dan kunnen wij U bieden:• Financiële steun• Raad bij aanvraag voor steun van overheden• Een netwerk om uw project te helpen uitbouwen

INTERESSE? : Contacteer beerdenmichiel@hotmail.com

31

32