Fastball 4

FASTBALL05/14 // NR 004 // FASTBALLMAGAZINE.NL // €3,95

nieuwe lichting sterren 2014 MLB DRAFT

Altijd aan slag!

HAARLEMSE HONKBALWEEKSHOWCASE VAN AANSTORMEND HONKBALTALENT:

Masahiro Tanaka

JAPANS KLOKWERK

Tom de Blok Zeperd in USA

VOORSPEL NBA, NFL, NHL EN MLB BIJ TOTO!

Speel mee in de winkel, download de app of ga naar toto.nl

TOTO advertentie NBA liggend.indd 1 22-01-14 13:21

38 TOM DE BLOK INTERVIEW

INHOUDmei 2014

54 GASHOUSEGANG

bestel je abonnement op www.fastballmagazine.nl FASTBALL MAGAZINE 5

36 HOOFDKLASSE

ROUNDUP

7 GESPREK MET DE BONDSCOACH 8 PRIJSVRAAG 9 TOP 5...Domme uitspraken

10 LEAGUE NIEUWS14 SNAPSHOTS

20 PREVIEW HAARLEMSE HONKBALWEEKOver enkele weken staat Haarlem op de kop. Ondanks problemen met de organisatie, komt er toch opnieuw een gezellig toernooi.

26 EUROPA CUPOver de twee Nederlandse kanshebbers in een competitie die wordt bepaald door Nederlanders en Italianen

28 SPELERSPROFIEL

32 POSTER...KENLEY JANSEN

34 MLB ROUNDUP36 HOOFDKLASSE ROUNDUP

38 INTERVIEW TOM DE BLOKTom de Blok ging met goede moed naar de States, maar was binnen een wip weer terug. Aan Fastball vertelt hij waarom.

43 DE ORGANISATIE45 METEN IS WETEN

46 INTERVIEW ANNEMIEKE VAN KAPPEL48 MLB PLAYER DRAFT 51 HONKBALPLAATJE57 TREASURE 59 SPELERSPROFIEL... Albert Pujols61 HET HONKBALWERELDJE... David Bergman

62 COLUMN: Nick Stuifbergen

Ik had geen idee dat die Dominicaanse spelers zoveel overwicht zouden hebben ” – Tom de Blok (pagina 38)

let’s go out to the ballgame!

Smaakt dit nummer naar meer?

Word dan abonnee en geniet tien keer per jaar van het toonaangevende blad over honken softbal!

Elke maand in je brievenbus, je hoeft er niks voor te doen!

Schrijf je in voor een abonnement voor slechts €32,95. Kijk op fastballmagazine.nl voor

meer informatie.

48 MLB DRAFT

20-25 PREVIEW

HAARLEMSE HONKBALWEEK

FASTBALL

6 FASTBALL MAGAZINE mei 2014

VOORWOORDTwitter: @lionelstute

YOUNG WRITER DRAFT Één van de grote verschillen tussen honkbal in de bakermat Amerika en ons thuisland is het opleidingssysteem. Ik zie het niet snel gebeuren dat Vaessen Pioniers of DOOR Neptunus scouts naar de gymlessen op de middelbare scholen sturen. In de Verenigde Staten zitten de tribunes van de schoolsportvelden wél vol met talentspotters. Sport speelt in de USA een hele specifieke rol in het schoolsysteem. Jeugdige toppers hopen uiteindelijk gedraft te worden door de grote ploegen. Hoe die young player draft precies werkt, lees je in dit nummer van Fastball.

En over die jonge talenten gesproken, wist je dat veel van die toekomstige sterren ooit hun eerste ballen op hoog niveau in Nederland sloegen? Ik heb het natuurlijk over de Haarlemse Honkbalweek, die gelukkig behouden is gebleven. Waar ik persoonlijk naar uit kijk is de blik in de honkbaltoekomst die het toernooi de liefhebber iedere twee jaar biedt. Team USA komt bijvoorbeeld met een groep talenten die heel snel carrière kunnen gaan maken. De lijst met Amerikaanse spelers die eerder in Haarlem aantraden en inmiddels naam hebben gemaakt in de Majors is aanzienlijk. Wat te denken van All-Star Stephen Strasburg van Washington Nation-als, die in 2009 toppick was en het jaar daarvoor voor Team USA in het Pim Mulierstadion stond. En twee jaar geleden was ene Carlos Rodon van de partij in Haarlem – en hoogstwaar-schijnlijk volgende maand weer. Deze linkshandige pitcher staat inmiddels hoog genoteerd bij de bookmakers als één van de toppicks in de MLB young player draft van 5 tot 7 juni.

Tot slot wil ik opnieuw een oproep doen. Vorige maand vroeg ik jullie als abonnees mee te denken over het blad en ons bij de clubs te introduceren. De eerste resultaten daarvan lees je al in dit nummer van Fastball. Vanwege dat succes vraag ik dit keer aandacht voor onze eigen draft. Wij zijn namelijk opzoek naar goede schrijvers met journalistieke inhoud. Zodat wij ons blad weer een niveau hoger kunnen tillen. Als jij denkt dat je iets aan ons team kunt toevoegen

twijfel dan vooral niet om ons je eigen artikelen te mailen. Wie weet word jij onze toppick!

Met sportieve groet,

Lionel Stute Hoofdredacteur Fastball Magazine

FASTBALLNummer 4

Me i 2014

Onafhankelijk magazine over honken softbal, verschijnt 10 keer per jaar.

Abonnementenadministratie USA Sports:Postbus 629, 2130 AP Hoofddorp

[email protected]

Abonnementen gelden tot wederopzeg-ging, tenzij anders overeengekomen en bevestigd. Het eerste abonnementsgeld

wordt pas geincasseerd als Fastball Maga-zine het minimale aantal abonnementen

heeft bereikt.

Opzeggen kan enkel schriftelijk per onder-tekende brief tot uiterlijk 2 maanden voor aanvang van de nieuwe abonnementspe-

riode ter attente van: `

Abonnementenadministratie USA Sports:Postbus 629, 2130 AP Hoofddorp

U krijgt altijd een schriftelijke bevestiging van uw opzegging. Abonnementsgelden

dienen vóór aanvang van de abonne-mentsperiode te worden voldaan. Indien

abonnementsgeld niet tijdig door ons wordt ontvangen, kan de levering van

het tijdschrift worden opgeschort. Bij niet tijdige betaling worden de vorderingen uit handen gegeven aan een incassobureau.

De kosten die daarmee samenhangen zul-len in rekening worden gebracht.

Directie - uitgever - vormgeving:Hels Kabaal B.V.

Hoofdredacteur:Lionel Stute

Redactie:Perry Hendriks, Tim de Ruiter, Nick

Stuifbergen, Mark Lobbezoo, Jan Kos, Milan van der Breggen, Henk van Lubeck,

Matthias van Wettum

Advertentie exploitatie:Perry Hendriks

[email protected]

Fotografie:AP / Reporters, Henk Seppen

Abonnementen:€ 32,95 jaarabonnement (10 nummers)

Abonnementen kunnen worden afgesloten op fastballmagazine.nl

Bovenstaande prijzen gelden voor automatische incasso.

Voor acceptgiro en creditcard betaling wordt € 2,45 extra in rekening gebracht.

Abonnementskosten voor België € 42,95.

Secretariaat Fastball Magazine:Postbus 629

2130 AP Hoofddorp

Druk:Drukkerij Damen, Werkendam

Distributie:Losse verspreiding en losse verkoop via

www.fastballmagazine.nl

Fastball Magazine is een uitgave van:Hels Kabaal B.V.

Email: [email protected]

Uw gegevens worden door Hels Kabaal B.V. opgenomen in haar bestand.

Deze gegevens worden gebruikt om uit-voering te geven aan de (abonnements-)

overeenkomst, voor analyses en om u op de hoogte te houden van interessante

producten en diensten van ons en van zorgvuldig

geselecteerde bedrijven. Indien u geen prijs stelt op dergelijke aanbiedingen,

kunt u dit schriftelijk melden aan Hels Kabaal B.V. via bovenstaande post-

busnummer.

Niets uit deze uitgave mag, op welke wijze dan ook, worden gereproduceerd zonder voorafgaande schriftelijke toe-

stemming van de uitgever enandere belanghebbenden.

fa st b a l l m aga z i n e. n l


★ G E S P R E K M E T D E B O N D S C O A C H ★

IN EEN MAANDELIJKS GESPREK MET DE BONDSCOACH KIJKEN WE HOE DE VLAG ERBIJ HANGT IN HET NEDERLANDSE KAMP. IN DIT NUMMER: HET FRANSE SENÁRT VOORAFGAAND AAN BRNO (TSJECHIË), IN DIENST VAN HET DOEL WERKEN EN HET GAAT OM MEER DAN ZEVENENTWINTIG NAMEN.

// DOOR: LIONEL STUTE

De afgelopen periode is bondscoach Steve Janssen aandachtig toeschouwer geweest

bij de hoofdklassewedstrijden. Hij is vooral geïnteresseerd in de spelers die

net achter de huidige selectie van zevenentwintig spelers zitten, de zogenaamde back-uplijst.

“Ik wil geen namen noemen,

maar een aantal jeugdige talenten hebben me

positief verrast. Het is opvallend

hoe goed vooral de jonge jongens zich presenteren.

Er zijn er een aantal die

dicht bij de selectie

zitten. Dat is

een

geruststellende gedachte met het oog op de komende periode.”

EK VOORBEREIDINGEerder dit jaar liet Janssen al weten dat alles minder dan de Europese titel in zijn ogen als falen mag worden beschouwd. Daarom is er ook flink gesleuteld aan de voorbereiding op het toernooi. Allereerst worden de potentiële internationals dit jaar ook individueel door de staf van het Nederlands team begeleid. “We hebben op maandag en woensdag groepstrainingen. Daar is sinds dit jaar op dinsdagmiddag de individuele sessie bijgekomen. Spelers werken daarbij niet alleen aan hun zwakke punten, ze scherpen ook de wapens die ze al in huis hebben verder aan. We moeten er alles aan gedaan hebben om in september het toernooi te winnen. Daarom hebben we deze trainingsdagen toegevoegd.”

Een andere toevoeging is de deelname aan de Yoshida Baseball Challenge in Frankrijk, in het weekeinde voorafgaand aan het Europees kampioenschap. Steve Janssen hamert al maanden op ‘focus’ en ‘waken voor onderschatting’, maar als het gesprek op het toernooi komt is ook de bondscoach even een stap te ver vooruit. “Het is mooi dat we vier potjes hebben vlak voor het toernooi. Goed voor het ritme.” Oftewel, Janssen gaat er dan ook van uit dat de finale van het vierlandentoernooi zonder meer bereikt gaat worden.

Het toernooi in Senárt komt in ieder geval als geroepen, vindt de keuzeheer. “We waren op zoek naar een aantal extra wedstrijden. Eerdere ideeën liepen op niets uit; de gekozen tegenstanders aarzelden zo lang dat wij geen knopen door konden hakken. Toen deze uitnodiging op het bondskantoor binnenkwam was de keuze dan ook snel gemaakt. We houden er ons laatste trainingskamp, spelen daar tot en met dinsdag en vertrekken op woensdag naar Brno. Twee dagen later start ons toernooi met Kroatië als tegenstander.” ★fastball★

, ,HET IS OPVALLEND HOE GOED VOORAL DE JONGE

JONG ENS P R ESTEREN. ER ZIJN ER EEN AANTAL DIE

DICHT B IJ DE SELECTIE Z ITTEN. .”

★ B U L L P E N ★ ★

B FASTBALL MAGAZINE - MEI 2014

Ook deze maand staat er weer een bekende baseball speler op de baseball card. Weet jij wie? Doe mee en win een cap van het Nederlands honkbalteam. Deze voormalig eerste honkman draagt dezelfde bijnaam als een beroemde seriemoordenaar. In zijn carrière kwam hij uit voor een imposant lijstje clubs: San Francisco Giants, St. Louis Cardinals, New York Yankees, San Diego Padres en Boston Red Sox. Bij Red Sox sloot hij in 1992 zijn loopbaan af. Na zijn carrière werd hij presentator van een sportprogramma op de radio in St. Louis. Die

baan raakte hij kwijt omdat hij Albert Pujols onterecht van doping beschuldigde.

Weet je wie dit is? Mail het antwoord voor 10 juni naar [email protected] en maak kans op de cap.

De heer Daan Groenewoud heeft de prijsvraag uit Fastball 2 gewonnen. Het goede antwoord was Bobby Grich. De winnaar kan met de redactie contact opnemen over het shirt van een cap van het Nederlandse honkbalteam.

★ P R I J S V R AA G ★

BASEBALL CARDS

1. Marge Schott Als je letterlijk zegt dat Adolf Hitler in zijn beginjaren best een goeie vent was, hoor je al direct verbannen te worden uit de bestuurskamers. Helemaal als je er al eens een schorsing vanwege racisme op hebt zitten. Marge Schott, de voormalig eigenaar van Cincinnati Reds, kreeg echter een schorsing van twee jaar en mocht het daarna doodleuk opnieuw proberen. In het jaar dat na haar terugkeer volgde, haalde ze uit naar joden, Afro-Amerikanen, Japanners en zelfs werkende vrouwen – inderdaad, haar eigen ‘soort’. Eind ’99 was de maat dan toch eindelijk vol voor het bestuur van de Major League en moest Schott haar meerderheidsbelang in de club uit Ohio opgeven.

2. Tom YawkeyNog steeds ligt de thuishaven van Boston Red Sox aan Yawkey Way. En nog steeds komen de supporters bij Fenway Park aan op metrostation Yawkey. Maar Yawkey, eigenaar van Red Sox tussen 1933 en 1976, werd door sommige spelers beschouwd als een ordinaire racist. Zijn club was namelijk de laatste franchise die een Afro-Amerikaanse speler op het wedstrijdformulier schreef, liefst twaalf jaar nadat Jackie Robinson de ‘kleurenbarrière’ doorbrak. Yawkey stelde managers aan met een besmet verleden, gaf interviews die veler wenkbrauwen deed fronsen, maar nooit kon hij écht gepakt worden. Een verklaring van de huidige Red Sox-CEO Larry Lucchino in 2002 liet echter weinig aan de verbeelding over: “…and included in those bundles of very good things was one negative thing, and that’s a history of racial intolerance.”

3. Al Campanis Al Campanis was zich van geen kwaad bewust. Nota bene op Jackie

Robinson Day gaf Campanis in 1987 een schokkend interview aan ABC-actualiteitenprogramma Nightline. De ene na de andere stereotypering over Afro-Amerikanen rolde over zijn lippen: “Er zijn geen zwarte managers, omdat ze als volk tekort komen”, en “Ze kunnen ook niet zwemmen, dat komt omdat ze niet blijven drijven.” Talkshowhost Ted Koppell vroeg voor de zekerheid of Campanis een grapje maakte maar die ging vrolijk door. Twee dagen later kon Campanis vertrekken bij zijn club Los Angeles Dodgers. De controverse laaide helemaal op toen bleek dat de geboren Griek een belangrijke stem had in de beslissing over de nieuwe manager van Dodgers. Daarin werd de blanke Tommy Lasorda boven de donkere Jim Giliam verkozen. En oh ja, Jackie Robinson en Campanis waren ploeggenoten in de tijd dat Robinson de rassenkwestie openbrak in het Amerikaanse honkbal.

4. John Rocker Dat ook spelers uit de bocht kunnen vliegen lazen we in het verhaal van Jan Kos over John Rocker in Fastball Magazine nummer 1. Voor wie het niet meer weet of wie nummer 1 nooit gezien heeft: John Rocker gaf één van de meest spraakmakende sportinterviews van de afgelopen twintig jaar aan Sports Illustrated (1999). Het ‘hoogtepunt’ klonk als volgt: “Het ergste aan New York vind ik de buitenlanders. Je kunt Times Square oversteken en de hele weg geen woord Engels horen. Aziaten, Koreanen, Vietnamezen, Russen, Spanjaarden en alles wat ze er verder nog hebben. Hoe komen die mensen toch in dit land?” Rocker kreeg twintig wedstrijden schorsing opgelegd, maar zat er na zijn spijtbetuiging veertien uit.

5. Honkbal voor 1947 We kunnen er eigenlijk ook niet omheen. America’s favourite pastime was voor 15 april 1947 eigenlijk gewoon één grote racistische beerput. Blanke Amerikanen in de ene league en Afro-Amerikanen in de andere, met de weinig flatterende naam ‘Negro League’. Gelukkig was daar honkballegende Jackie Robinson en toch ook zijn club Brooklyn Dodgers (ken uw klassiekers, Al Campanis). Die dag speelde er voor het eerst sinds 1880 een gekleurde speler in de Major League en gaat het stapsgewijs beter met de sport, en het land in het algemeen.

OMDAT HET BEST LEUK IS OM VERGELIJKINGEN TE TREKKEN ZIJN WE OP ZOEK GEGAAN NAAR DE DONALD STERLING-TYPES VAN DE MLB. JE

WEET WEL, DIE HOLBEWONER VAN LOS ANGELES CLIPPERS DIE DONKERE MENSEN HAAT. WE BLEKEN ZE NOG TE KUNNEN VINDEN OOK.

// TEKST: LIONEL STUTE

CAMPANIS: “ ER ZIJN GEEN ZWARTE

MANAGERS, OMDAT ZE ALS VOLK

TEKORT KOMEN. . .”

★ M L B ’ E R S D I E U I T D E B O C H T V LO G E N ★

Jackie Robinson, rechts, doorbrak de huidskleurbarriere

★ B U L L P E N ★ ★


Slagveld

Honkballers houden er van om het regelementenboek te tarten. Met name pitchers zijn continu opzoek naar maniertjes om tegen of over de grens te gaan. New York Yankees pitcher Michael Pineda dacht op 23 april in de clash tegen Boston Red Sox slim te zijn door een klodder hars – pine tar; what’s in the name – in zijn nek te smeren. Op aanwijzing van Boston coach John Farrell werd Pineda gecontroleerd en uit de wedstrijd gestuurd. Het leverde Pineda bovendien tien wedstrijden schorsing op.

Hoofdstuk acht in het spelregelboek van de Major League gaat over pitchers. De Dominicaan overtrad met het hars-incident regel 8.02(b): ‘De pitcher mag geen substanties in zijn bezit of op zijn persoon dragen tijdens de wedstrijd. Overtreding van deze regel (b) betekent directe uitsluiting van de wedstrijd. Bovendien treedt een onmiddellijke, automatische schorsing in werking. In alle aangesloten leagues bedraagt deze automatische schorsing tien wedstrijden.’

Pineda was twee weken eerder op 10 april, ook al tegen Boston Red Sox, nog weggekomen met duidelijke harssporen op zijn hand-palm. De twee incidenten leidde tot opvallende reacties binnen de MLB. Hoewel verboden volgens de spelregels is het geen geheim dat pitchers middelen als hars, zonnebrandcrème en andere smeer-

sels gebruiken om meer controle over hun pitch te krijgen. Red Sox spelers als Mike Napoli en A.J. Pierzynski waren daarom ook niet zozeer boos over het feit dat Pineda hars gebruikte, maar vooral omdat hij totaal geen moeite deed het te verbergen.

Pierzynski zei in Amerikaanse media: “Aan slag vind ik het zelfs fijn als ik weet dat de pitcher grip op de bal heeft. Zeker als het weer heel slecht is. Doe wat je moet doen, smeer het op je cap, in je handschoen aan je broek of aan je riem. Maar doe het niet zo provocerend openbaar. Dat is wat me eraan stoorde.”

Pineda is niet de eerste die oneerlijk voordeel bij zijn pitch wilde bereiken. Een middag graven in de Major League archieven levert een aantal interessante voorbeelden op. In de afgelopen jaren alleen al zijn drie spelers vanwege harsgebruik uit de wedstrijd gezet: Tampa Bay Rays’ Joel Peralta in 2012, Los Angeles Angels’ Brendan Donnelly in 2005 en St. Louis Cardinals’ Julian Tavarez in 2004. De vraag die bij veel spelers en managers rijst: moet regel 8.02(b) niet eens onder de loep worden genomen of misschien zelfs helemaal worden afgeschaft, bij zoveel overtredingen en klaarblij-kelijk weinig weerstand bij de slagmensen.

Het Nederlands team vindt een voorbereiding voor het EK belangrijk. Het EK winnen staat voorop.

hot item

PINEDA TAR

KORT NIEUWS


★KORTE NIEUWTJES: NET TE KLEIN VOOR EEN HELE PAGINA, MAAR WEL HET VERMELDEN WAARD ★

PINEDA TARCHEATERS PUR SANG Fastball Magazine vond nog een aantal voorbeelden van pitchers die zichzelf het werpen iets gemakkelijker maakten. Preacher Roe (1938-1954) Één van de eerste pitchers die moedwillig met de bal knoeide, sinds daar een verbod op kwam, was Preacher Roe. De werper, wiens echte naam Elwin Charles Roe luidde, kende een opvallende carrière. Vier van die All-Star games waren in zijn laatste jaren, toen hij dus richting de veertig ging (lees: op leeftijd). Zijn geheim? De Beech-Nut Curve. Roe kauwde kauwgom van het merk Beech-Nut en gaf letterlijk een week na zijn pensioen toe dat hij altijd op de bal spuwde. Zijn Beech-Nutspeeksel gaf hem extra grip op de leren bal.

Whitey Ford 1950-1967 Hij won liefst zes World Series titels en werd tien maal uitverkozen tot All-Star. Zulke cijfers bereik je niet zomaar. Daar heb je speciale technieken voor nodig. Ford kwam heel zijn leven uit voor New York Yankees. Hij had een andere manier dan illegale substanties gevonden om zijn grip te verbeteren. Ford knoeide namelijk met het leer. Een inkeping maken met zijn trouwring of een scheur trekken langs zijn riem waren zijn wapens. Ford won in 1961 vijfentwintig wedstrijden in één seizoen voor de Yankees en won er 236 in zijn gehele carrière.

Joe Niekro 1967-1988Nóg een pitcher met een uitzonderlijk lange loopbaan: Joe Niekro. Overigens maakte hij er een sport van om vrijwel jaarlijks van club te wisselen. Zijn laatste actieve jaren bracht hij door bij Minnesota Twins. Niekro was al 42 jaar ‘oud’ maar bereikte toen eindelijk voor het eerst in zijn leven de World Series. Iedereen wist wel hoe het kwam dat Niekro op die hoge leeftijd nog zo sterk pitchte. Hij was eerder dat seizoen op heterdaad betrapt met een nagelvijl in zijn achterzak. Toen de umpire Niekro vroeg zijn zakken leeg te maken, trok hij die opzichtig binnenstebuiten en zwaaide direct afleidend met zijn handen in de lucht. Iedereen zag echter dat hij niet alleen de vijl maar ook een stuk schuurpapier op de grond liet vallen. Na tien wedstrijden schorsing stond Niekro weer op de heuvel en aan het einde van het jaar won hij de World Series.

Het Nederlands team trekt in de aanloop naar het Europees Kampioenschap rich-ting Frankrijk. Daar gaan de mannen van bondscoach Steve Janssen deelnemen aan de Yoshida Baseball Challenge. Dit toer-nooi is nieuw op de Europese kalender. Het vierlandentoernooi wordt gespeeld op het terrein van de Franse runner up van het afgelopen seizoen, Senárt.

Yoshio Yoshida, naamgever van het toernooi, wordt geëerd vanwege zijn verdienste voor het Franse honkbal met de eerste editie van dit evenement. De Yoshida Baseball Challenge is vergelijk-baar met onze Honkbalweek en het World Port Tournament. Naast Nederland en gastland Frankrijk neemt ook een Japanse amateurselectie deel. Over de Japanse

amateurs mag echter geen onderschatting bestaan. De winnaar van de Inter-city cup, een bekertoernooi voor topamateurs, maakt zijn opwachting in Senárt. Voor de vierde startplek komen onder andere de Belgische nationale selectie en het USSSA High School Varsity team in aanmerking.Volgens bondscoach Steve Janssen was dit precies wat het Nederlands team zocht. “Het kwam zo op een presenteerblaadje op het bondskantoor aan. Drie wedstrijden en eventueel een finale. Daarmee kunnen we mooi de laatste puntjes op de i zetten.”De Yoshida Baseball Challenge van 6 tot en met 9 september is de laatste test voor het Europees Kampioenschap in Brno en Regensburg begint. Drie dagen later, vrijdag 12 september, start het Europees Kampioenschap.

★ B U L L P E N ★ ★


Honkbal in opkomst in Afrika Honkbal wordt steeds meer een sport met een mondiaal karakter. Het laatste continent waar de sport nog voet aan de grond moest krijgen, lijkt overstag. De Afrikaanse continentale honkbalbond vaardigt bijvoorbeeld voor het eerst in de geschiedenis meer dan één land af naar een wereldkampioenschap. Bij het wereldkampioenschap voor spelers tot vijftien jaar in Mexico in augustus zal naast Zuid-Afrika ook Tunesië aan slag komen. De Tunesiërs werden toegevoegd omdat het toernooi van zestien naar achttien deelnemers is uitgebreid.

In een ander Afrikaans land, Ghana, is met financiële hulp van Japan het eerste nationale honkbalstadion en trainingscomplex gebouwd. Het doel van de Ghanezen is enigszins dubieus. In het officiële persbericht van de Ghanese bond sprak de voorzitter uit dat: “Wij hopen de jeugd te enthousiasmeren voor de honkbalsport zodat wij op korte termijn ons ultieme doel, deelnemen aan de Olympische Spelen, kunnen realiseren.” Iemand zal de Ghanese topman het slechte nieuws moeten vertellen, honkbal staat niet op de Olympische kalender.

Ghana is na Oeganda het tweede Afrikaanse land in korte tijd dat een nationaal honkbalstadion bouwt. Afrikaans honkbal bleef tot op heden beperkt tot Zuid-Afrika. Dit land was dan ook de enige Afrikaanse deelnemer aan de World Baseball Classic (2006 en 2009), het wereldkampioenschap (vijf maal sinds 1998) en aan de Olympische spelen in Sydney 2000. Momenteel jagen vijf Zuid-Afrikaanse honkballers hun droom om professional te worden na in de Minor League. Van de 54 landen die het continent Afrika telt zijn er 24 aangesloten bij de Afrikaanse Baseball en Softbal Bond (ABSA).

KORT NIEUWS

L A NG E SC H O R S I NG

N E D E R L A N D S

TA L E N T DA A L

Rodney Daal (20) van San Diego Padres heeft van de Major League Baseball een schorsing van vijftig wedstrijden gekregen na een tweede positieve drugstest. De uitsluiting is per direct ingegaan, ook zal Daal geen salaris ontvangen over de periode van schorsing.

Wat er precies bij de talentvolle Nederlandse catcher is aangetroffen, is niet bekend gemaakt. Wel geeft het drugsreglement van de MLB aan dat cocaïne, cannabis, heroïne en dergelijke stoffen beschouwd worden als zijnde ‘drugs of abuse’.Daal, die in Nederland uitkwam voor Mr. Cocker/HCAW, tekende vier jaar geleden een zevenjarig contract bij Padres. De honkballer uit Almere speelde tot dusver 162 wedstrijden in de Minors. Vorig seizoen kende hij bij Fort Wayne (Single-A) een prima seizoen, met aan slag een gemiddelde van .271, acht homeruns en 39 RBI’s in 79 wedstrijden.

Spelers uit de Minor League die positief testen op prestatiebevorderende middelen kunnen automatisch rekenen op een schorsing van vijftig wedstrijden. Daal is alweer de 25e speler uit de Minor League die dit jaar geschorst wordt voor het overtreden van het drugsreglement.


Populaire clashes

MLB-fans kijken jaarlijks uit naar een vast aantal confrontaties in de Major League. Dit zijn meestal de zogenaamde rivalries, wedstrijden tussen echte rivalen, een soort Ajax-Feyenoord in de MLB. New York Yankees-Boston Red Sox is een bekende rivalry, evenals Los Angeles Dodgers-San Francisco Giants. Een derde is Cubs-Cards.

Door expansions, interleague play en het ontstaan van bijvoorbeeld de central divisions zijn er door de jaren heen nieuwe rivalries ontstaan. Website Sportsone-arth.com zocht uit welke nieuwe clashes het meest populair zijn onder de fans. Een verrassende uitslag wees uit dat St. Louis Cardinals-Cincinnati Reds tegenwoordig de meest populaire ontmoeting tus-sen ‘nieuwe’ vijanden is. In de top drie staan verder Arizona Diamondbacks-Los Angeles Dodgers en Washington Nationals-Atlanta Braves.

Giants verdienen meest aan fan

San Francisco Giants, de club van onze eigen Hensley Meulens, verdient het meest aan zijn fans. Volgens een door forbes.com gepubliceerde lijst

verdiende Giants in 2013 gemiddeld $128,- per fan. De totale inkomsten die de club in en om het stadion in 2013 genereerde – tickets, snacks, petjes

en jerseys, enzovoorts- gedeeld door het aantal fans. Giants verdiende maar liefste $41,- meer per fan dan nummer twee St. Louis Cardinals, waar

$87,- per fan werd verdiend. Daarbij moet wel worden aangetekend dat Giants het afgelopen jaar de uittredend kampioen was. Boston Red Sox

completeert de top drie met $82 per fan. Slechtst verdienende team was Miami Marlins. In Florida werd gemiddeld $13,- aan iedere fan verdiend.

Robert Eenhoorn heeft besloten een nieuwe stap in zijn carrière te zet-ten. De technisch directeur van de Koninklijke Nederlandse Baseball en Softball Bond (KNBSB) gaat per 1 oktober van dit jaar aan de slag als algemeen directeur bij voetbalclub AZ Alkmaar. Tot die tijd blijft de 46-jarige Eenhoorn nog werkzaam bij de KNBSB en ook daarna zal hij niet helemaal verloren gaan voor de honkbalsport. Zo zal hij zich blijven inzetten om een aantal wedstrijden uit de MLB naar Nederland te halen.

Eenhoorn: “Ik heb door het honkbal alles meegemaakt, wat sport zo mooi maakt. Toch heb ik er bewust voor gekozen om een mooie nieuwe uitdaging aan te gaan met de voet-balclub AZ. Een club waar ik voor mijn gevoel perfect bij pas. Ik ben er enorm trots op dat het ons gelukt is om van Nederland een honkballand te maken; een land waarmee ieder-een in de wereld rekening houdt en respect voor heeft. Iedereen die mij goed kent, weet dat mijn onvoor-waardelijke commitment naar het honkbal en de mensen binnen het honkbal nooit stopt. Tot mijn vol-ledige overgang naar AZ blijft mijn focus gericht op het winnen van de

Europese titel met het Nederlands team in september.”

Hans Meijer, algemeen directeur van de KNBSB, betreurt het vertrek van Eenhoorn, maar respecteert zijn beslissing om een nieuwe uitdaging buiten het honkbal aan te gaan. “Ro-bert heeft enorm veel voor het honk-bal in Nederland betekent. Mede door zijn visie en nooit aflatende inzet is Nederland opgeklommen naar de wereldtop. Onze sport heeft veel aan hem te danken. Voor Robert is dit een logische carrièrestap na veertien jaar KNBSB en een prach-tige mogelijkheid om zijn horizon te verbreden. Het vervult de bond met een gevoel van trots dat iemand uit het honkbal voor een betaald voetbalorganisatie is gevraagd. Maar ik ben blij dat Robert niet helemaal voor de sport verloren gaat. “

Robert Eenhoorn vertrok als jonge honkballer naar de Verenigde Staten, waar hij het bracht tot de hoofd-macht van de profclub New York Yankees. Als binnenvelder speelde hij in totaal 37 duels in de Major Le-ague. Van 2001 tot en met 2008 was Eenhoorn bondscoach. In Fastball 5 gaan we dieper op zijn loopbaan in.

Eenhoorn naar AZ

★ B U L L P E N ★ ★



07/05/2014CHICAGO, ILLINOISEVEN BINNENVALLEN

Eerste honkman Jose Abreu van de Chicago White Sox laat de umpire zijn glove zien met de gevangen fly ball van stadsgenoot Cubs. Het publiek lijkt de actie van de honkballer wel te kunnen waarderen (AP Photo / Charles Arbogast).

★ B U L L P E N ★ ★


SNAPSHOTS


09/05/2014ATLANTA, GA KOUDE DOUCHE

Freddie Freeman van de Atlanta Braves wordt verwelkomd op een waterdouche, nadat hij de wedstrijd in de tiende inning met een base hit had binnengehaald voor zijn ploeg. Atlanta won met 3-2 van de Chicago Cubs (AP Photo/John Bazemore.


SNAPSHOTS


18/05/2014WASHINGTON, D.C. UITGESTREKTEerste honkman Tyler Moore van de Washington Nationals maakt een ongelooflijke duik naar de baseball en zorgt voor een out van Eric Young Jr. van New York Mets (AP Photo/Alex Brandon).


De Grootste Honkbalwinkel van Europa!

Covee Sports [email protected]

CoveeSports@CoveeSports

10% KORTING op www.covee.nlmet USA Sports Magazine Kortingscode Fastball05


in samenwerking met

Een bijzonder stukje Nederlandse sportgeschiedenis krijgt een nieuw hoofdstuk. Hoewel er eerder dit jaar enige twijfel was over het al dan niet

doorgaan, staan in juli vier van de zes grootste honkbalnaties tegenover elkaar in het Pim Mulierstadion. De Haarlemse Honkbalweek nummer zevenentwintig staat voor de deur en Nederland kan zich opmaken voor tien dagen geweldig honkbal.

Anders dan voorgaande jaren telt de HHW twee deelnemers minder, desalniettemin liegt het niveau van de aanwezige ploegen er niet om. De absolute top uit de Amerikaanse en Japanse jeugdcompetities en een verzameling zeer verdienstelijke profs uit Taiwan, die in het honkbal bekend staan als Chinese Taipei, geven acte de présence in Noord-Holland. Met het oog op het belangrijke EK een uitstekende testcase voor de mannen van bondscoach Steve Janssen.

Ook inzake de evenementen die een maand later gaan plaatsvinden, is de traditionele honkbalweek ook voor de gemeente Haarlem een goed testmoment. Dan, in augustus, zijn stad en accommodatie gastheer van het wereldkampioenschap softbal. Alle betrokkenen zullen daarom verheugd zijn dat het organiserend orgaan van de HHW de begroting uiteindelijk sluitend heeft weten te krijgen en dat de inmiddels drieënvijftig jaar durende geschiedenis van het toernooi voorlopig nog niet ten einde is.

Misschien wel het allermooiste aan de editie van 2014 is dat op Openingday (11 juli om 19.00) een wel een hele bijzondere affiche gepland staat. Met Team USA en Japan nemen de twee hoogst gerankte ploegen van de wereld het dan tegen elkaar op. Natuurlijk zullen de line-ups niet bestaan uit de Jeter’s en Tanaka’s van deze wereld, maar een stel koekenbakkers zijn het allerminst.

In 2008 namen de Amerikanen liefst zeven spelers mee naar Haarlem, die inmiddels dagelijks een balletje slaan in de Majors. Onder hen All-Star Stephen Strasburg van Washington Nationals.

De dag erna staat de Aziatische broederstrijd tussen Japan en Chinese Taipei op het programma, net als de ontmoeting tussen Nederland en Team USA. Kortom, in drie wedstrijden opgesomd wat de Haarlemse Honkbalweek uniek in de wereld maakt. In USA Sports kijken we vooruit naar de tien spannende dagen in juli. Lees snel verder!

Preview Haarlemse Honkbalweek


De enige ploeg die altijd deelnam aan de Haarlemse Honkbalweek behoeft eigenlijk geen verdere introductie. ‘We’ zijn er ook

tijdens de 27e editie van het toernooi gewoon weer bij. Voor de nationale ploeg staat de traditionele honkbalweek in het Pim Mulierstadion in het teken van die ene missie waar het team dit jaar mee bezig is: het heroveren van de Europese titel, komende september in Tsjechië.

Het toernooi in Haarlem is het startschot voor een reeks oefeninterlands in aanloop naar dat Europees kampioenschap. Dat het speelschema is gewijzigd door het teruggebrachte deelnemersveld van zes naar vier, noemt bondscoach Steve Janssen opmerkelijk genoeg een geluk bij een ongeluk. Oranje zal onder flinke druk komen te staan tegen de nummers één (Verenigde Staten), twee ( Japan) en vier (Chinese Taipei) van de wereldranglijst. Door het wegvallen van twee deelnemers treft Nederland deze sterke opponenten nu twee keer, tot tevredenheid van Janssen.

Afgaande op de resultaten van de afgelopen vijftien jaar is de nationale ploeg in staat zich te meten met de concurrenten. Nederland won het Haarlemse toernooi sinds de eeuwwisseling driemaal. Opvallend is dat de eindzege in 2004 pas de allereerste titel was die Oranje in Haarlem veroverde. Een ‘kampioenschap’ dat sinds 1961 vooraf werd gegaan door zes tweede plekken. Achteraf bleek dit het begin van een uiterst succesvolle periode voor het Nederlands honkbal, die nog altijd voortduurt.

Destijds, in 2004, was de huidige technisch directeur van de KNBSB, Robert Eenhoorn, nog bondscoach. De selectie bestond onder meer uit de Nederlandse honkbalgrootheden als Raily Legito, Johnny Balentina, Dirk van ’t Klooster, Ralph Milliard en Percy Isenia. Het deelnemersveld bestond verder uit grootmachten Cuba en Japan, de eeuwige rivaal Italië, Chinese Taipei en de Amerikaanse verzameling ex-profs van Reno Astros.

Twee jaar later trok Oranje opnieuw de overwinning naar zich toe. Cuba, USA, Japan, China en Chinese Taipei waren niet opgewassen tegen de geoliede machine die een jaar eerder al zonder een verliespartij de Europese titel soeverein had veroverd. In die selectie kwamen toen steeds meer jonge talenten bovendrijven en vormde samen met de ‘oude’ garde een hecht blok.

Dat het werkelijk een knappe prestatie was, blijkt nu. Nederland keek in de spannende finale tegen grootmacht Cuba al vroeg tegen een 6-0 achterstand aan. De startende werper Rob Cordemans en zijn vervanger, onze eigen Nick Stuifbergen, hadden niets in te brengen tegen de krachtpatsers Yoandry Urgelles (DH) en Yoennis Cespedes (LF). Uiteindelijk boog Oranje de achterstand om in een 9-6 overwinning, maar diezelfde Cespedes kwamen we vorig jaar nog tegen tijdens de jaarlijkse Home Run Derby tijdens het MLB All-Star weekend. Daar sloeg de Cubaan, inmiddels in dienst van Oakland Athletics liefst 32(!) ballen over de omheining op Citi Field (New York Mets).

De laatste toernooizege dateert van 2010, de jubileumeditie. Het bijna traditionele deelnemersveld van Cuba, Japan, USA en Chinese Taipei werd opzij gezet door een selectie waarvan een groot deel een jaar later de allereerste wereldtitel in de wacht zou

slepen. Veel spelers die destijds tot Team Netherlands behoorden zijn in juli weer te bewonderen in de oranje gekleurde jerseys. Tijdens de jongste editie van de Haarlemse Honkbalweek, in 2012, eindigde Nederland op een vierde plaats. Het deelnemersveld bestond twee jaar geleden nog wel uit zes landen. De wereldkampioensploeg was toen, net als nu, in voorbereiding op het Europees kampioenschap. De ploeg won van Chinese Taipei en Japan, verloor van latere winnaar Cuba en moest tot twee keer toe het hoofd buigen voor de latere finalist Puerto Rico. Ook verloor Oranje zowel in de poule als in de strijd om plek drie van Team USA.Overigens speelde kampioen Cuba dat jaar met ene José Abreu in de gelederen. De eerste honkman van toen speelt inmiddels voor Chicago White Sox, waar hij in de herfst van vorig jaar het meest lucratieve contract uit de franchisehistorie ondertekende. In het wit-zwarte tenue gaat de Cubaan in zes jaar tijd een schamele $68 miljoen verdienen.

HUIDIGE PLOEGDe vaderlandse toernooien, naast de Haarlemse Honkbalweek ook het World Port Tournament, worden als vanzelfsprekend zonder de professionals uit de Major- en Minor League gespeeld. Met een selectie die eigenlijk volledig uit hoofdklassespelers bestaat wil Oranje laten zien dat het niveau niet alleen bepaald wordt door diezelfde

DIT JAAR TELT EIGENLIJK MAAR EEN DING: HOEDE EUROPESE TITEL IN 2012 ALS

WERELDKAMPIOEN WERD VERSPEELD MAG NIET NOG EENS VOORKOMEN

NEDERLAND

AANTAL DEELNAMES: 26

HOOGSTE KLASSERING: 1E (3X)

G.M.: STEVE JANSSEN


profs, maar dat het gehele Nederlandse honkbal in de lift zit. Dit jaar telt eigenlijk maar één ding. Zoals de Europese titel in 2012 als wereldkampioen werd verspeeld, dat mag niet nog eens gebeuren. De Nederlandse ploeg ziet de HHW dan ook als testcase.

De selectie is de afgelopen drie jaar nagenoeg hetzelfde gebleven. Een mix van routiniers als Diegomar Markwell, Rob Cordemans en Michael Duursma, volgroeide ex-profs als Tom Stuifbergen en Dashenko Ricardo en

jong talent als Stijn van der Meer en Gianison Boekhoudt. Ook voor de coachingstaf zal de Haarlemse honkbalweek een testcase zijn. De staf heeft namelijk sinds het laatste grote toernooi, de World Baseball Classic 2013, een flinke metamorfose ondergaan. Brian Farley en Tjerk Smeets zijn weg en Hensley Meulens is niet beschikbaar. Steve Janssen staat daarom als hoofdcoach van Nederland pas voor zijn tweede toernooi, na het WPT van vorig jaar. Hoewel assistent Evert-Jan ’t Hoen in zijn eerste jaar als headcoach bij DOOR Neptunus

direct de hoofdklasse-titel veroverde, kan ook hij nog niet buigen over jarenlange ervaring als coach.

STERRENWelke Nederlandse tophonkballer heeft er eigenlijk niet in het Pim Mulierstadion gestaan tijdens de Honkbalweek. Van Hamilton Richardson tot Robert Eenhoorn en van Raily Legito tot Orlando Yntema, een honkbalcarrière in Nederland is niet compleet zonder een deelname aan de HHW. ★USASPORTS ★

Japan is na Nederland het land met de meeste deelnames aan de Haarlemse Honkbalweek. De Japanners zijn voor de vijftiende keer aanwezig, dat

is nog twee keer vaker dan Cuba. Japan is in de loop der jaren in verschillende samenstellingen naar de Honkbalweek gekomen. Net als de Verenigde Staten komt ook Japan in de recente jaren met een nationale universiteitsselectie. En net als de Verenigde Staten herbergde ook Japan een aantal toekomstige toppers op de rosters van de afgelopen jaren, zij het dat deze spelers voornamelijk prof werden in Japan.

Het is voor het Japanse All-Star universiteitsteam één van de weinige buitenlandse optredens. Naast het wereldkampioenschap komen de studenten alleen het eiland af om in Haarlem te spelen. Een terugkerend fenomeen is de series tussen de Collegiates van Team Japan en Team USA. Dit jaar staat de veertigste editie, een jubileum, gepland in Amerika.

SCHOOLSYSTEEMEen duidelijk roster was bij het ter perse gaan van Fastball Magazine nog niet bekend. Wat wel duidelijk is, is dat de gekozen spelers al minimaal tien jaar worden klaargestoomd om in het nationale universiteitsteam te schitteren. Al sinds het ontstaan van de sport speelt schoolhonkbal een belangrijke rol in Japan. De Japanse competitie is ook van origine een universiteitstoernooi, ontstaan uit

series tussen drie studententeams uit Tokyo: Waseda University, Keio University en Mejii. Deze league, tegenwoordig uitgebreid naar zes universiteiten, bestaat nog steeds onder de naam Tokyo Big Six. De Tokyo Big Six is nog altijd het één na hoogste honkbalniveau onder de Nippon Professional Baseballleague (NPB).

Regelmatig maken spelers na hun studie dan ook de overstap naar de profcompetitie van Japan. Zo ook een aantal die als jongeling op de Haarlemse Honkbalweek schitterden. Ryoji Nakata is één van die spelers. Nakata werd in 2008 tot Most Valueable Player van de HHW gekroond en speelde zich daarmee in de kijker van Chunichi Dragons. Nakata komt uit een andere grote universiteitscompetitie rondom Tokyo. De zogenaamde Tohto University Baseball

League. Deze league bestaat uit maar liefst vier divisies. Wat aangeeft hoe groot de sport onder de jeugd van Japan is.Dezelfde weg bewandelde pitcher Yudai Ono in 2010. Na een sterk optreden op de Haarlemse Honkbalweek, waarin hij de gehele finale pitchte en Cuba met 4-2 naar huis stuurde werd Ono opgepikt door diezelfde Chunichi Dragons. Ono komt uit een hele andere regio in Japan, Kyoto. Dat de ligging, en daarmee de divisie waarin de universiteiten uitkomen, een grote rol speelt bewijst het feit dat de universiteit van Ono, Bukkyo naast Ono in het honderdjarige bestaan slechts één andere prof wist af te leveren.

JAPAN OP DE HHWDe Japanse ploeg komt met een missie naar Haarlem. De in de twintigste eeuw zorgvuldig opgebouwde reputatie heeft de laatste

NAAST HET WERELDKAMPIOENSCHAP KOMEN DE STUDENTEN UIT JAPAN ALLEEN VAN HET

EILAND AF OM IN HAARLEM TE SPELEN.

JAPAN



G.M.: TATSUYA YOSHINAMI


twintig jaar een aantal deukjes opgelopen. Na de laatste, van drie, toernooizege in 1994 kwamen de Japanners niet meer verder dan twee derde plaatsen. Twee jaar geleden kwam de ploeg zelfs niet verder dan slechts één schamele zege. Daarbij moet worden aangetekend dat Japan de laatste

jaren met de jonge universiteitsploeg komt en daardoor een leeftijdskloof met ploegen als Nederland en Cuba zag ontstaan. In het verleden brachten de Japanners onder andere nationale bedrijvenselecties op de been met een, ondanks het amateurschap, volwassen selectie.

De Japanners zullen dit jaar het toernooi openen. Op de eerste speeldag, 11 juli, staat de klassieker tegen Team USA op het programma. Een dag later zal de Aziatische broederstrijd met Chinese Taipei worden beslecht. ★USASPORTS ★

Chinese Taipei is sinds 2000 onafgebroken aanwezig geweest op de Haarlemse Honkbalweek. De ploeg die in het verleden

onder de naam Taiwan ook al een aantal malen had deelgenomen heeft het doorgaans zwaar tegen de grootmachten. Chinese Taipei komt echter, in tegenstelling tot de andere deelnemers, wel altijd in een sterke bezetting naar Haarlem. Namen als Hung-Wen Chen (in de selectie van 2012) en Ching-Lung Lo (in 2010) spreken misschien niet tot de verbeelding, maar het zijn wel profs die in 2013 de eer van Chinese Taipei op de World Baseball Classic verdedigden.

Chinese Taipei was op die World Baseball Classic van vorig jaar tegenstander van Oranje. In de eerste ronde trakteerden de profs uit het Aziatische land de mannen van Hensley Meulens op een nederlaag van maar liefst 8-3. Zo kon het dat de Nederlandse ploeg een tussenronde moest spelen om de tweede ronde te bereiken. Ook al was de tweede ronde voor Chinese Taipei vervolgens het eindstation, waarin kansloos met 14-0 van Cuba werd verloren, de mannen van Steve Janssen zijn gewaarschuwd.Chinese Taipei is bovendien een land waar Nederlanders graag verkeren. Onlangs maakte Shairon Martis de overstap naar de Taiwanese profcompetitie en trad daarmee in de voetsporen van Diegomar Markwell, Ivanon Coffie en Rob Cordemans. De competitie, die Chinese Professional Baseball League heet, is weliswaar een betaalde competitie, er spelen momenteel slechts vier clubs in. Een aantal seizoenen geleden waren dit er nog elf. Corruptieschandalen joegen een groot deel van de deelnemende teams echter het faillissement in. De CPBL viert dit jaar haar vijfentwintigjarig jubileum.

Zoals gebruikelijk in Azië begon honkbal ook in Taiwan als schoolsport aan het begin van de twintigste eeuw toen het kwam overwaaien uit Japan. Chinese Taipei kent een parallel met Nederland. Het land ontwikkelde zich sinds de eeuwwisseling van ‘vaste deelnemer’ tot ‘prijzenpakker’. Zo werd in 2001 de gouden medaille op de Asia Games gewonnen (na vier podiumplekken) en in 2006 het Aziatisch kampioenschap voor de tweede keer (na 1987) in de geschiedenis veroverd. Ook een zilveren medailles van het wereldkampioenschap (1984) en de Olympische Spelen (1992) hangen in de prijzenkast. De tweede helft van de jaren ’80 geldt namelijk als de eerste bloeiperiode van het land.

Een speciale vermelding is er voor Chien-Ming Wang. De absolute vedette van het Taiwanese honkbal zal deze editie niet in Haarlem aantreden, maar is wel het grootste honkbaltalent dat het eiland voor de kust van China ooit heeft voortgebracht. Wang kwam vijf seizoenen uit voor New York Yankees, greep in 2006 net naast de Cy Young Award en werd vanwege zijn ongekende populariteit

in zijn thuisland een jaar later verkozen tot nr. 57 in de Time 100.

CHINESE TAIPEI IN NEDERLANDDe nationale ploeg van Taiwan stapt tegenwoordig jaarlijks op het vliegtuig richting Nederland. Naast deelnames aan elke editie van de Haarlemse Honkbalweek sinds 2000 heeft de ploeg sinds 1997 ook geen enkele editie van het World Port Tournament in Rotterdam overgeslagen. Waar in Haarlem nooit hoger dan de derde plaats werd bereikt werd in Rotterdam het toernooi gewonnen. Hoe groot de honkbalkeuze in Chinese Taipei is werd in 2013 duidelijk, toen in de selectie voor het WPT slechts één speler was opgenomen, Han Lin, die vier maanden eerder ook op de WBC actief was. Chinese Taipei werd dan ook derde achter Cuba en Nederland, wat toevalligerwijs ook de tegenstanders op de Classic waren. Naar de huidige selectie is het behoorlijk gissen. Bij het ter perse gaan van dit nummer was ook nog niets bekend over het roster. De nummer vier van de IBAF World Ranking moet echter ongeacht de selectie nooit onderschat worden. ★USASPORTS ★

CHINESE TAIPEI , DAT IN HET VERLEDEN DEELNAM ONDER DE NAAM TAIWAN, IS SINDS

2000 ONAFGEBROKEN OP DE HAARLEM HONKBAL WEEK

CHINESE TAIPEI


HOOGSTE KLASSERING: 3E (2008)

G.M.: CHANG-HENG HSIEH


Amerikaanse teams zijn al sinds de allereerste Honkbalweek onder de deelnemers. Van militaire selecties tot universiteitsteams, allerlei

ploegen uit de bakermat van de honkbalsport maakten hun opwachting. In recente edities stuurden de Amerikanen een echte nationale selectie naar Haarlem. Collegiate Team USA is inmiddels vaste klant op de Haarlemse Honkbalweek. Een formatie die zich het best laat vertalen als de nationale studentenselectie van de Verenigde Staten.

De cynische gedachten dat Amerika telkens een blik spelers open trekt bestaande uit doorsnee studenten, gaat dan ook niet meer op. Het zijn de grootste talenten die in Haarlem de tegenstand krijgen waar hun coaches op zitten te wachten. Uiteraard gaat het iedere Amerikaan slechts om winnen, maar weerstand is het woord dat de technische leiding graag gebruikt.Twee jaar geleden stond ene Carlos Rodon voor Team USA op de Haarlemse heuvel. In zeven innings tegen Nederland stond Rodon geen punt toe en stuurde negen man met drie slag terug naar de dugout.

Rodon is één van de grote kanshebbers om als eerste gedraft te worden door de Major League ploegen tijdens de Young Player Draft op 5 juni. Hij wordt begeerd en werd afgelopen seizoen tot Player of the Year gekroond. Ook dit seizoen verloopt voorspoedig voor het megatalent uit Miami. De pitcher liet in twaalf optredens een ERA van 1.87 noteren, met daarin liefst 102 strikeouts. De vergelijkingen met New York Yankees ace Masahiro Tanaka zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen. En oh ja, als klap op de vuurpijl staat de bijna twee meter lange Rodon na 41 slagbeurten op een AVG van .317. Als laatstejaars student is het goed mogelijk dat ‘we’ Rodon ook dit jaar nog mogen aanschouwen op het toernooi.

Dat de Collegiates telkens weer naar Haarlem komen is eigenlijk bijzonder te noemen. Een groot compliment voor de organisatie ook. Het team heeft namelijk vooral een erefunctie en het speelt weinig interlands. Buiten een reeks oefenwedstrijden op eigen bodem speelt het team verder geen toernooien in de jaren waarin geen wereldkampioenschap wordt gespeeld. Behalve dat in Pim Mulier, Haarlem.

SELECTIEHet roster van de ploeg wordt zoals gebruikelijk lopende het seizoen ingevuld. Bij het ter perse gaan van dit nummer waren dan ook pas zeven studenten zeker van een uitnodiging. Opvallend is dat de eerste vier spelers die een uitnodiging kregen om dit seizoen voor de Collegiates te spelen allen rechtshandige pitchers waren. Buitenvelder DJ Stewart van Florida University Seminoles is inmiddels ook zeker van een plaats op het roster, net als LHP Nathan Kirby en catcher Chris Okey. De eerste twee talenten zijn aan een uitmuntend seizoen bezig. Kirby gooide

begin april een no-hitter en voert nagenoeg alle lijstjes aan in de Amerikaanse ‘amateur’-competitie. Steward staat momenteel op een slaggemiddelde van .362. Met vijftig hits, zeven homeruns, 35 gescoorde runs, dertien dubbels en 36 RBI’s neemt de tweedejaars zijn ploeg dit seizoen bij de hand. Stewart is een laatbloeier, hij maakte nooit eerder deel uit van een nationale selectie.

Anders is dat voor closer Ryan Burr van Arizona State University Sundevils. Burr is voor het tweede jaar op rij lid van de Collegiates selectie. Vorig seizoen zette hij een nieuwe teamrecordscore van zes saves neer. Bovendien staat hij bij Team USA op de derde plaats aller tijden met twintig strikeouts. Let wel, als closer kwam hij vorig jaar slechts 9.6 innings in actie.

Ook het niveauverschil bij de universiteiten komt duidelijk naar voren in de selectie van Team USA. Waar Arizona State met Ryan Burr zichzelf in de top drie van hofleveranciers heeft gewerkt is pitcher Jake Lemoine van Houston Cougars pas de zesde Cougar in de zestigjarige geschiedenis van Team USA die een uitnodiging krijgt.

De coaches van Team USA worden ieder jaar aan het begin van het seizoen benoemd. Zoals het team uit collegiates bestaat, bestaat de coaching staff dat ook. Tenminste, de staf bestaat uit coaches die in het dagelijks leven werkzaam zijn op de universiteiten. General Manager Dave von Horn is normaal gesproken in diezelfde functie actief bij Arizona Razorbacks. Van Horn was in 2011 al eens assistent-coach bij Team USA. Hoewel hij geen grote carrière als speler achter de rug heeft – hij was twee jaar prof in de organisatie van Atlanta Braves – werd hij al op 25-jarige leeftijd assistent-coach. Binnen vijf jaar stond hij voor zijn eigen groep en inmiddels is Van Horn reeds vijfentwintig jaar actief in die functie bij diverse universiteitsteams.

STERRENLou Brock, Terry Francona, Mark McGwire, Joe Girardi, Frank Thomas, Jason Giambi, R.A. Dickey, Mark Teixeira, Sam Fuld, Dustin Pedroia, Justin Verlander, David Price, J.P. Arenciba, Stephen Strasburg, Gerrit Cole en Mark Appel. Stuk voor stuk honkbalsterren van wereldformaat uit het heden en verleden. Maar naast hun bekendheid hebben ze nog iets met elkaar gemeen. Allemaal kwamen ze uit voor Collegiate Team USA. Sterker nog, een aantal van hen stond zelfs op het roster voor de Haarlemse Honkbalweek. Kortom, deze afvaardiging geeft de honkballiefhebber in Nederland een unieke kans om de sterren van de toekomst te zien spelen, nog voordat de fans in de Major League stadions dat hebben gedaan. ★USASPORTS ★

TEAM USA

AANTAL DEELNAMES: 7


G.M.: DAVE VAN HORN


Europa Cup: la festa I taliana

DE KOMENDE MAAND STAAT BIJ DOOR/NEPTUNUS EN VAESSEN PIONIERS VOOR EEN GROOT DEEL IN HET TEKEN VAN DE EUROPA CUP. WAAR DE VOETBALLERS HUN MEEST PRESTIGIEUZE TOERNOOI OVER HET GEHELE JAAR UITSMEREN, DAAR PLANNEN DE HONKBALLERS HUN EUROPESE KRACHTMETINGEN IN EEN GOEDE WEEK, VERDEELD OVER TWEE DELEN. HET TOERNOOI STAAT AL JAREN GARANT VOOR HONKBAL OP HOOG NIVEAU EN ZAL DIT SEIZOEN EEN SPECIAAL TINTJE VOOR NEDERLAND HEBBEN. HOOFDDORP IS NAMELIJK ÉÉN VAN DE SPEELSTEDEN WAAR GESTREDEN ZAL WORDEN OM DE EUROPESE TITEL VOOR CLUBTEAMS. IN HET TSJECHISCHE BRNO VINDT DE ANDERE POULEFASE PLAATS. // TEKST - LIONEL STUTE & TIM DE RUITER

In Noord-Holland wordt het toernooi met open armen ontvangen. Niet alleen vanwege de aanwezige faciliteiten en de liefde voor de sport, maar Hoofddorp

ziet dit toernooi ook als uitstekende testcase voor de naderende komst van de Major League in 2015. Daarnaast staat er ook de gebruikelijke prestige op het spel.

De wijze Cruyffiaanse uitspraak “Italianen kunnen niet van je winnen, maar je kan wel van ze verliezen”, dreunt de laatste jaren nog flink na in de Nederlandse honkbalwereld. Met Rimini, Bologna, San Marino, Nettuno en Grosseto als recente winnaars, zijn het de Italianen die de dienst uitmaken op Europees niveau. De enige club die de hegemonie van de Italianen in de afgelopen tien jaar kon doorbreken was Corendon Kinheim. Het is alweer zeven jaar geleden dat Kinheim haar eerste Europese titel won door het Frans Rouen Huskies met 3-1 te verslaan. Daarmee werd de Haarlemse club de vierde Nederlandse club ooit die het toernooi wist te winnen. Stadgenoot Haarlem Nicols, SV ADO en Neptunus gingen Kinheim voor. De Rotterdammers zijn met zeven Europa Cups

in de prijzenkast de meest succesvolle club in eigen land, terwijl Europees gezien Parma – daar heb je ‘ze’ weer – recordhouder is. Zij wisten liefst dertien maal de beker mee naar Noord-Italië te nemen.

Opmerkelijk, buiten het Spaanse Picadero Damm Barcelona (1963/1966) en Piratas Madrid (1964/1967) ging de prijs altijd naar een Nederlandse of Italiaanse club.

POULE HOOFDDORPVaessen Pioniers speelt dan wel een thuistoernooi, makkelijk zal het niet worden voor coach Robert Klaver en zijn mannen. Het publiek krijgt in Hoofddorp het volgende hoofdstuk in de rivaliteit tussen Nederland en Italië voorgeschoteld. Pioniers treft namelijk T&A San Marino en Nettuno. Kotlarka Praha, Rouen Huskies en Solingen Alligators zijn de andere tegenstanders in deze poule. Dat betekent dat Pioniers twee landskampioenen (San Marino en Rouen), een runner up (Solingen) en de enige nummer drie (Nettuno) treft.

“Dit zijn wel de affiches die je wilt spelen, zeker de niet-internationals in onze groep. We zijn in een pittige poule ingedeeld, maar hoe clichématig ook: we spelen om te winnen, punt”, aldus Klaver. De ervaren coach plant de pitching rotatie inmiddels dusdanig in, dat het Europese intermezzo op een goede manier kan worden ingevuld. “We zijn momenteel nog volledig gefocust op de competitie, maar wil je scoren op zo’n toernooi moet de pitching op orde zijn. Dat vereist enige voorbereiding. Daar komt bij dat onze tegenstanders allemaal over een behoorlijk sterke bullpen beschikken.”

Mede door de grote internationale ervaring van enkele spelers in zijn team, is Klaver goed op de hoogte van de kwaliteiten van Pioniers’ opponenten. “De statistieken worden goed in de gaten gehouden, maar vooral de internationals van alle teams hebben geen geheimen meer voor elkaar.”

De grote favoriet in de poule is T&A San Marino. Door vorig seizoen Rimini in de finale van de play-offs te verslaan werd de club uit het dwergstaatje kampioen van Italië.


T&A San Marino heerst eigenlijk al jaren in Italië. De blauw-witte formatie pakte vorig jaar onder leiding van clublegende Doriano Bindi al voor het derde seizoen op rij de landstitel. Nettuno schopte het tot de halve finales van de play-offs, maar moest aldaar diep buigen voor de latere runner-up Rimini. De best-of-five was in drie wedstrijden rond. Kotlarka Praha moest de Tsjechische titel in de Extraliga aan Draci Brno laten. Deze ontmoeting werd in vier wedstrijden beslist. Dit seizoen is Kotlarka minder goed van start gegaan. Het lukt de club tot op heden nog niet om een reeks van vier wedstrijden op rij winnend af te sluiten. In Frankrijk trok Rouen Huskies de Franse titel naar zich toe door Senart in een volledige best-of-five serie te verslaan. Senart, waar Oranje zich deze zomer voorbereidt op het Europees kampioenschap, is inmiddels bezig de rekening te vereffenen. Rouen verloor dit seizoen namelijk al vier keer, waarvan drie in een rechtstreeks duel met Senart.

Het Duitse Solingen Alligators speelde ook vijf wedstrijden in de finale series van de Bundesliga. Als kampioen van Noord-

Duitsland nam Alligators het op tegen Buchbinder Regensburg, dat vervolgens met 3-2 van Solingen won. De ploeg uit Paderborn werd in 2006 voor het laatste Deutscher Meister.

POULE BRNOIn die andere poule vinden we DOOR Neptunus. Ook de ploeg van coach Evert-Jan ’t Hoen krijgt een oud-Europees kampioen tegenover zich. Sterker nog, ASD Rimini won het toernooi in 2013. Verder treft de landskampioen KNTU Elizavetgrad uit Oekraïne, Duits kampioen Buchbinder Legionäre Regensburg, de Franse runner up Senart Tempeliers en Tsjechisch kampioen Draci Brno.

KNTU Elizavetgrad is de grote onbekende in deze poule, DOOR Neptunus is gewaarschuwd. Buchbinder Legionäre Regensburg is de kampioen van Duitsland. Nadat Buchbinder eerst de zuidelijke competitie van de Bundesliga domineerde werd in de finale Solingen Alligators, kampioen van het noorden, met 3-2 verslagen.

Ook in 2014 is Buchbinder aan het winnen geslagen, tot nu toe werd pas eenmaal verloren. Senart Tempeliers liep op een haar na het Franse landskampioenschap mis tegen Rouen Huskies en zint dit jaar op revanche. ASD Rimini leek de Italiaanse titel in de wacht te slepen. Uit geslagen positie kwam T&A San Marino echter terug om het landskampioenschap binnen te halen. ASD Rimini is titelverdediger in het Europa cup toernooi. Draci Brno trok in vier wedstrijden de titel in Tsjechië naar zich toe. Ook in 2014 ligt de club die gastheer is van het Europees kampioenschap op koers om de play offs te halen. Brno staat momenteel tweede in de Extraliga. ★fastball★

, ,D I T Z I JN WE L D E AFFI CHE S D I E JE WILT SPELEN,

ZE K E R D E N I ET-I N T E RN AT I O N ALS I N ONZE GROEP’ ’

Het nieuwe stadion in Hoofddorp is het decor voor de Europa Cup


JAPANSKLOKWERK

ER ZATEN IN TOTAAL 21 MAANDEN TUSSEN.

DE EERSTE DATUM WAS 19 AUGUSTUS 2012,

DE ANDERE DATUM 20 MEI 2014. OP DEZE

TWEE DATA LIET MASAHIRO TANAKA EEN

VERLIES OPTEKENEN TIJDENS EEN REGULIERE

COMPETITIEWEDSTRIJD. IN DE MAANDEN

DAARTUSSEN BLEEF HIJ MAAR WINNEN EN

ZETTE HIJ ZELFS EEN PERFECT SEIZOEN NEER IN

JAPAN. ONDERTUSSEN MAAKT DE JAPANNER

FURORE IN DE VERENIGDE STATEN.

// TEKST: MATTHIAS VAN WETTUM

// FOTOGRAFIE: AP IMAGES


Het is natuurlijk een geweldig feitje om een artikel over deze gewelde-naar te beginnen, maar we voelen ons verplicht om een kleine footno-

te te plaatsen. Tanaka verloor namelijk eind 2013 ook een wedstrijd in de Japanse World Series toen hij een complete wedstrijd wierp en vier punten en twaalf honkslagen toeliet tegen de Yomiuri Gi-ants. Het was absoluut geen slechte wedstrijd van Tanaka, maar hij voelde zich daar zo beroerd over dat hij zijn manager smeekte om twee dagen later, tijdens de beslissingswedstrijd, de wedstrijd in het slot te gooien. En dat deed hij fabuleus.

Laten we het eerst even een voorstelrondje doen, voordat we dieper in de materie duiken. Zijn naam is Masahiro Tanaka, hij is 25 jaar oud en geboren in Itama, Japan. De beste man is pitcher van beroep en we mogen gerust stellen dat hij een professional is. Sinds 2007 speelde hij op het hoogste niveau voor de Rakuten Golden Eagles en daar is gebleken dat hij talent heeft. Sinds januari woont Tanaka in New York en speelt hij zijn wedstrijden bij de plaatselijk Yankees. Je weet wel, die jongens met die gestreepte pakjes. Hij verdient de komende jaren meer dan $150 miljoen en praat met de pers via een tolk. Het kan snel gaan in het leven.

Ook bij de New York Yankees rijgt de Japanner de overwin-ningen aan elkaar en is in korte tijd de belangrijkste pitcher geworden van de club. De bescheiden Japanner heeft er, op het moment van schrijven, tien wedstrijden opzitten en dat waren allemaal quality starts zoals ze dat noemen in de VS: zes of meer innings met drie of minder earned runs tegen. Zelfs tijdens zijn enige verliespar-tij in de VS, tegen de Chicago Cubs,

was Tanaka op niveau en liet hij zo’n quality start noteren. Zijn meest indrukwekkende wedstrijd was tijdens de Subway Series, toen hij de Mets in negen innings maar vier keer op de honken liet en acht hitters met drie slag naar de dug-out stuurde.

Tanaka draait bovenin de MLB mee als het gaat om overwinningen, ERA en bijna alle andere belangrijke statistieken. De Amerikaanse media en supporters waren sceptisch over het Japanse fenomeen, maar de ommekeer is ondertussen in volle gang. Niemand heeft het meer over aan-passingsproblemen of problemen van een rookie. Nee, Tanaka wordt behandeld als een veteraan die op weg is om één van de beste pitchers van de MLB te worden.

NET EEN BROEKIEAls je het 25-jarige fenomeen hoort praten lijkt het echter alsof hij een broekie is dat net zijn eerste at-bat heeft gehad. Tanaka komt uit een land waar honkbal wordt gezien als een religie en waar spelers netjes buigen als de coach hen begroet. Onderdanigheid is

er bij de jongens met de paplepel ingegoten. Je bent gezegend met het feit dat je honkbal mag spelen. Don’t screw it up. Toen Tanaka het half mei opnam tegen de Brewers had hij hier en daar moeite om in spel te komen. Hij maakte het even spannend, maar bleef geconcentreerd en gaf zijn team een uitstekende kans om te winnen. En dat deden de Yankees op. Tanaka gaf achteraf echter bijna een spijtbetuiging tegenover zijn ploeggeno-ten. “Wat betreft mijn werpen, ik miste een aantal worpen en was niet in goede doen. Ik zal aanpas-singen maken en er aan werken in mijn volgende wedstrijd. Het zag er misschien makkelijk uit, maar het was hard werken en het ging niet zoals ik wilde. Ik had misschien zelfs een beetje mazzel.” Laten we niet vergeten dat hij diezelfde avond de Brewers, een van de betere aanvallende ploegen in de MLB, nagenoeg aan banden had gelegd.

We gaan niet te diep in op de technische kant van

“TANAKA HEEFT DE LAST VAN EEN COMPLEET

LAND OP ZIJN SCHOUDERS. ZE VERWACHTEN

PERFECTIE EN HIJ MAAKT HET WAAR.”


Tanaka, maar willen zijn manier van werken niet onderbelicht laten. De Japanners heeft een compleet arsenaal aan pitches en is effectief met zijn slider en splitter die hij gebruikt om drie slag af te dwingen. Met name de splitter is downright nasty. Zodra de pitch uit zijn hand komt lijkt het op een fastball, maar de snelheid is iets minder en zodra de bal richting de thuisplaat vliegt duikt hij naar beneden, onderin de strikezone. Volgens de statistieken zwaait de hitter in 65% van deze gevallen met zijn knuppel. Het resultaat in meer dan de helft daarvan? Nothing but air. Raken ze de bal wel, dan is er nauwelijks iets mee te doen. 72% van de splitters die de slagman wel raakt ein-digen op de grond. Het is een nachtmerrie voor hitters, die over het algemeen ook nog eens weten dat de worp eraan zit te komen. Daniel Murphy ondervond het aan den lijve. “Ik wist dat de split-ter eraan kwam en ik kon hem niet raken.”

NADERT PERFECTIETanaka is dus lastig te verslaan en tot nu toe laten zijn cijfers dat zien. Per inning komt er minder dan één speler op de honken, iets meer dan 20% van zijn tegenstanders weten er een honkslag uit de slepen en zijn ERA schommelt al het hele seizoen net iets boven de 2.00. Het maakt zijn verwachtingen tot nu toe meer dan waar en het lijkt erop dat zijn succes een prima fundament heeft. Een scout vertelde ESPN.com: “Hij heeft

de last van een compleet land op zijn schouders. Ze verwachten perfectie en hij maakt het waar. Bovendien doet hij het op een van de grootste podia die er is. Dat zorgt er misschien wel voor dat het beste in hem naar boven komt. Het voegt het juiste ingrediënt toe aan wat we al over hem wisten.”

Tot zijn verlies tegen de Cubs doken er steeds meer verhalen op met één belangrijke onderzoeks-vraag: kan Tanaka een ongeslagen seizoen neer-zetten in de MLB? In 2013 deed hij het in Japan (zijn record was toen 24-0), maar ondertussen is duidelijk dat het in 2014 in ieder geval niet gaat gebeuren. Het lijkt een krankzinnig idee, maar het blijft leuk om erover na te denken. Zelf gaf hij toe dat het niet gepast is om erover te praten, maar hij laat zich wel ontvallen dat het niet onmogelijk is. “Om eerlijk te zijn, is dat moeilijk te zeggen. Als je

een percentage wil, zou ik zeggen dat het niet 0% is. Ik zeg dat omdat ik elke keer het veld betreedt om te proberen de tegenstander te verslaan. Ik wil er dus niet aan denken dat het onmogelijk is. Als er kans is, wil ik die aangrijpen. Ook al begrijp ik hoe moeilijk die taak zal zijn.”

Hoewel hij niet langer kan pronken met zijn perfectie is Tanaka nog steeds een genot om naar te kijken op de heuvel. Zijn schuwe voorkomen dat in schril contrast staat met de bombastische Yankees. Zijn eigen honger om het beste in zichzelf naar boven te halen. Het is één van de redenen waarom de superster een geweldige carri-ère tegemoet gaat in de VS. Daar is bijna iedereen ondertussen van overtuigt. Behalve misschien zijn grootste criticaster: hijzelf. Tanaka vindt zichzelf niet een van de beste pitchers ter wereld. De wereld is het daar niet mee eens. ★fastball★

ALS TANAKA EEN SPLITTER GOOIT, DAN ZWAAIT DE BATTER IN

65% VAN DE GEVALLEN MET DE KNUPPEL. 72% VAN DE BALLEN

DIE WORDT GERAAKT, E INDIGT IN EEN OP DE GROND.


KENLEY JANSEN FASTBALL


Stilaan begint zich een situatie af te tekenen, die de verhoudingen binnen de Major League bloot legt. Het seizoen is nog jong – een kwart van de wedstrijden

is gespeeld – en de verschillen overall klein, maar her en der nemen teams afstand. In de AL East is daar alleen nog niets van te merken. Daar is het stuivertje wisselen om de koppositie. Tekenend voor het sportieve evenwicht was de stand voor-afgaand aan de speelronde op 15 mei. Baltimore Orioles, Boston Red Sox, New York Yankees en Toronto Blue Jays stonden op dat moment allen op twintig overwinningen. Alleen het financiële kleinduimpje Tampa Bay Rays mocht twee winst-

partijen minder noteren.In het mondaine Yankee Stadium smult men ei-genlijk vanaf het eerste moment van hun Japanse ace Masahiro Tanaka. Een positieve balans van 6-0, 2.17 ERA en 66 strikeouts, maken de nieuwe aankoop voorlopig tot een prima investering. De pitcher moest er ook aan te pas komen om de streak van zes verloren wedstrijden tegen aartsri-vaal New York Mets te beëindigen. Iets ten zuiden van New York is men bijzonder content met Nelson Cruz. De ploeggenoot van Jonathan Schoop bij Baltimore Orioles kwam na een dopingschorsing als Free Agent binnen in Maryland, maar lijkt zijn oude All-Star vorm al

aardig te pakken te hebben. Op 15 mei tekende Cruz alweer voor zijn twaalfde homer van deze jaargang.

CUBAN SENSATIONHet is haast niet te geloven, maar er is iemand die in de AL Central méér indruk maakt dan Detroit Tigers’ Miguel Cabrera. En hij luistert naar de naam José Abreu. Deze Cubaanse sensatie, die twee jaar geleden nog voor Cuba uitkwam tijdens de Haarlemse Honkbalweek, voert het lijstje van homerun hitters aan en staat wat betreft RBI’s ook hoog genoteerd. Bijzonder veel profijt heeft zijn Chicago White Sox er nog niet van, die staan inmiddels al een straatlengte achter op Cabrera en co.Dan naar die arme Yu Darvish. De pitcher van Texas Rangers greep begin mei voor de tweede keer in zijn carrière net naast een no-hitter. Nie-mand minder dan David ‘Big Papi’ Ortiz sloeg in de met 8-0 verloren wedstrijden van zijn Boston Red Sox een single op Darvish. Inderdaad, met twee outs in de negende inning. Auw! Afgelopen seizoen zag de Japanner tegen Houston Astros al

ELKE MAAND NEEMT FASTBALL MAGAZINE DE AFGELOPEN MAAND IN MAJOR LEAGUE

BASEBALL ONDER DE LOEP. WE PIKKEN DE TOONAANGEVENDE ZAKEN ERUIT, ZODAT JIJ DAT

NIET MEER HOEFT TE DOEN. TEKST: TIM DE RUITER // FOTO: AP IMAGES

MLB ROUND UP:BALANS NA EEN KWART SEIZOEN

Nelson Cruz


een perfect game in rook opgaan met twee outs in de negende inning. Overigens steekt Oakland Athletics er in de AL West voorlopig bovenuit. Daartussen staan LA Angels, Seattle Mariners en Texas nagenoeg op gelijke hoogte en bungelt Astros traditiegetrouw troosteloos onderaan.

LIKE ITS 1914Andrelton Simmons en co. leken aanvankelijk regelrecht richting de play-offs te cruisen, maar de klad kwam erin. Na de eerste Koningsdag verloor Atlanta Braves zelfs zeven wedstrijden op rij. Desalniettemin pronkt de club nog steeds boven-aan de NL East. Washington Nationals en Miami Marlins volgen op korte afstand, hoewel vooral Washington een domper kreeg te verwerken. Nats’ sterspeler Bryce Harper viel namelijk uit met een handblessure en is tot zeker half juli zoet met die kwetsuur. De surprise van dit MLB-seizoen komt tot op heden uit Milwaukee. Aan de hand van de contro-versiële Ryan Braun staat Brewers fier aan kop in de NL Central. Diezelfde Braun haalde dit keer niet de voorpagina’s met dopingperikelen, nee, hij sloeg teamgenoot Jean Segura per ongeluk ‘knoc-kie’. Segura werd aan het hoofd geraakt door de knuppel van Braun, die op de rand van de dugout bezig was met zijn stretch-routine. Overigens won Brewers de wedstrijd tegen Chicago Cubs wel.En als we het dan toch over onze ‘Cubbies’ heb-ben, de Loveable Losers, die vierden het honderd-jarig bestaan (1914-2014) van Wrigley Field – wat kan nostalgie toch romantisch zijn – op gepaste wijze, met een dramatische nederlaag tegen het al even zure Arizona Diamondbacks.Wat NL Central overigens een bijzonder interes-sante divisie maakt, is dat St. Louis Cardinals, Cincinnati Reds en Pittsburgh Pirates allen kwali-tatief meedoen om een plek in de play-offs. Let op Johnny Cueto, de pitcher van Reds die vooralsnog op koers ligt voor de Cy Young Award.

BAM BAMDe laatste divisie toont aan dat voorspelling eigenlijk nergens toe doen. Los Angeles Dodgers werd vooraf bestempeld tot dé titelkandidaat en in staat moest worden geacht om honderd winstpartijen af te leveren. We nu, dat gaat het sterrenensemble niet redden. Of is dit nu een voorspelling? Hoe dan ook is het San Francisco Giants dat de weg naar boven heeft gevonden. Na het kampioenschap van 2012 volgde een belab-berd afgelopen seizoen, maar onze eigen Hensley ‘Bam Bam’ Meulens en zijn coachingskornuiten hebben ‘Los Gigantes’ weer op het juiste spoor gekregen. Colorado Rockies (lees: Troy Tulowitzki) doen verrassend goed mee in NL West. Het team presteert behoorlijk allround met gasten als Tulo-witzki, Carlos Gonzalez en Nolan Arenado. Die laatste vestigde de afgelopen weken de aandacht op zich door in 28 wedstrijden op rij een hit te laten noteren. Daarmee nam hij het clubrecord over van ploeggenoot Michael Cuddyer, die vorig seizoen niet verder dan 27 honkslagen kwam.★fastball ★

Ryan Braun geeft bij Segura aan dat hij hem echt niet expres op het hoofd wilde meppen.

Nolan Arenado snelt zich naar een nieuw clubrecord van de

Colorado Rockies


L&D Amsterdam De ploeg van manager Urbanus begon het seizoen voortvarend met overtuigende overwinningen. Het was des te verrassender dat de finale van de serie tegen Mampaey the Hawks werd verloren. RHP Jos de Jong en RHP Jurrian Koks waren niet scherp en moesten samen tien verdiende punten incasseren. L&D Amsterdam herstelde zich knap en won de week daarna twee van de drie wedstrijden tegen Corendon Kinheim. De nieuwe aanwinsten RHP Chris Mowday en CF Remco Draijer passen zich vrij gemakkelijk aan. De tot Nederlander genatu-raliseerde Australiër Mowday heeft na zijn eerste drie optredens een era van 0.00. Draijer komt na de eerste drie weekenden tot een slaggemiddelde van .286. Opvallend is de keuze om Draijer als derde in de line-up op te stellen, hoewel de line up betere slagkrachten heeft in Bas de Jong en Kenny Berkenbosch.

DOOR NeptunusDe jonge werpers Floris Timmer en Misja Harcksen hebben de rol van derde starter bijzonder goed ingevuld. Er zijn weinig teams met een goede derde starter en de ploeg van manager ’t Hoen heeft er twee. Met het oog op de komende Europa Cup heeft Neptunus de Amerikaanse werper Will Dismukes getekend en komt ook de rechtshandige werper Kevin Kelly voor de landskampioen gooien.

Vaessen PioniersDe ploeg uit Hoofddorp heeft zijn intrede gedaan in het gloednieuwe stadion. Een prachtig honkbal-park, waarbij het de spelers van Pioniers aan niets ontbreekt. Zo voortvarend als het stadion werd geopend, zo voortvarend begonnen ook de spelers van manager Klaver. Van de eerste negen wedstrijden werden er maar liefst acht gewonnen. De grote vraag is of de pitchingstaf van Pioniers deze resultaten vol kan houden. Als dit hen lukt, dan kan Pioniers meedraaien om het kampioenschap.

DE HOOFDKLASSE IS GESTART EN NA HET ALLEREERSTE WEEKEND ZIJN DE VERHOUDINGEN AL DUIDELIJK

ZICHTBAAR. DE TRADITIONELE TOP VIER HEEFT ZIJN PLEK ALWEER GEVONDEN. OM DE WEDSTRIJDEN NOG

WAT BETEKENIS MEE TE GEVEN IS HET SEIZOEN DIT JAAR OPGEDEELD IN TWEE HELFTEN, WAARBIJ AAN HET

EINDE VAN DE EERSTE PERIODE DE BESTE TWEE TEAMS ZICH KWALIFICEREN VOOR DE PLAY-OFFS EN DAT

GEBEURT WEDEROM AAN HET EINDE VAN DE TWEEDE PERIODE. DAARNAAST NEEM JE OOK DE HELFT VAN

JE PUNTENTOTAAL, DUS NA DE HELE COMPETITIE, MEE IN DE PLAY-OFFS, DUS IEDERE WEDSTRIJD TELT.

FASTBALL MAGAZINE STRUINT DE VELDEN AF.

HOOFDKLASSE HONKBAL:VERHOUDINGEN ALWEER ZICHTBAAR

CF Remco Draijer


Corendon KinheimDe komst van Dashenko Ricardo is de redding van Kinheim dit seizoen. Dit geeft manager Martinus de gelegenheid om zijn back-up catcher Quinten De Cuba in het outfield te positioneren. Na drie speelronden hebben de rood-witten uit Haarlem een record van 6-3. Wisselvalligheid troef dus. Rookie werper Glenn Wassink (1-1 4.60 era) brengt wat er van hem verwacht wordt en datzelfde geldt voor Sven van der Sanden die zijn hitjes meepakt.

ADOLakersPitching is de basis van een goede wedstrijd en daar ontbreekt het aan bij de spelers uit Den Haag. Toch is het een leuke ploeg om naar te kijken en dat komt vooral door manager Eugene Henson die zeer agressief zijn wedstrijden ma-naget. Ook de twee aanwinsten in het outfield zijn een welkome aanvulling op de hoofdklasse. Zowel RF Diaz als CF Robles dragen een slagge-middelde van ruim boven de .300 met zich mee. ADO had de pech dat het gelijk tegen drie top-teams moest beginnen, maar daarna zullen ze de weg omhoog inslaan.

Mr. Cocker HCAW

Het seizoen ziet er rooskleurig uit voor de heren uit de vallei. Door gerichte versterkingen staat er een behoorlijk team. Eerste honkman Kevin We-ijgertse laat naast zijn verdedigende kwaliteiten nu ook aanvallende hoop zien en samen met korte stop Roy Seltenrijch moeten zij voor manager Ivan Rodriguez een genot zijn om naar te kijken. Rookie werper Maickel Rietel laat zien waar hij toe in staat is na zijn one hit optreden tegen de concurrenten uit Dordrecht.

Mampaey The HawksDat spelers uit Dordrecht wel wat kunnen dat getuigt wel uit de verassende overwinning tegen L&D Amsterdam. Helaas werd het aanslui-tende weekend drie keer nipt verloren van Mr. Cocker HCAW. Verassing tot zover is outfielder Wharwood die het seizoen opende met dertien honkslagen uit 33 beurten. Daarmee prijkt hij bovenaan de statistieken van zijn team.

UVVOp het moment dat de managers noodgedwon-gen zichzelf in de line-up moeten zetten, dan weet je dat je het als club een zwaar jaar gaat krijgen. Met routinier Duko Jansen als startend werper op de zondag probeert UVV alles op de zondag te zetten en zo eventueel dreigende degradatie te voorkomen. Aanvallend wordt UVV gedragen door outfielder Lampe. Met twaalf hits uit 27 beurten slaat hij ruim boven de .400. ★fastball ★

Outfielder Wharwood van Mampaey Hawks

opende het seizoen met 13 honkslagen uit 33 beurten.


Vanaf het nulnummer hebben de lezers van Fastball Magazine Tom de Blok kunnen volgen op zijn weg richting de top van het internationale honkbal. Maandelijks hield hij ons op de hoogte van zijn vorderingen. Vorige maand las je in Fastball nummer 3

dat het eindelijk zover was, Tom stapte in het vliegtuig richting Peoria, hij was Living the dream. Een maand later is hij alweer terug in Nederland en vertelt hij waarom

de droom niet gelijk stond aan de realiteit. “Ik ben niet depressief hierom. Ik blijf gewoon lekker gooien in Nederland.”

Tekst: Lionel Stute & Tim de Ruiter // Foto: Henk Seppen

“DE DEUR NAAR PROFHONKBAL IS NIET

DICHT VOOR MIJ, IK GA ALLEEN NIET VIA

DEZE UITGESTIPPELDE ROUTE”

TOM DE BLOK MET LEVENSLESSEN TERUGGEKOMEN UIT AMERIKA:

Op 10 augustus 2013 tekende Tom de Blok (17) een contract bij Seattle Mariners. De ploeg uit het noorden van de Verenigde Staten was onder de indruk geraakt van de snelle arm van De Blok op

een try-out in Haarlem. Mariners en De Blok hadden direct een goed gevoel bij elkaar. Ander ploegen, zoals Baltimore Orioles en Philadelphia Phillies, informeerden ook naar zijn bereidheid om in Amerika te komen spelen. Seattle komt echter als de meest professionele organisatie op hem over. De keuze is daarom snel gemaakt, Mariners gaat het worden.

Twee weken na de contractondertekening zit De Blok voor het eerst bij de eerste selectie van L&D Pirates Amsterdam tijdens de hoofdklasse play offs. Zijn ster straalt.

Voor de zekerheid belt De Blok nog even met jongens als Lars Huijer, Kevin Weijgertse en Bjorn Hato. De pitcher leert iets belangrijks van de heren: de Dominicaanse Republiek is geen fijne plek voor honkballers en Seattle Mariners slaat op het Caribisch eiland gelukkig geen trainingskamp op. De ploeg speelt en traint onder een stevige lentezon in Arizona. Vlak voor zijn aankomst laat hij de redactie van Fastball nog even weten dat hij er klaar voor is: “Ik heb niet voor niets zo hard getraind deze winter. Het resultaat moet en zal beter zijn dan vorig jaar.”

BUITENGESLOTENWat De Blok toen nog niet wist is dat de woorden van zijn door de wol geverfde clubgenoten veel dichter bij de


waarheid zouden komen dan hij kon vermoeden. “Driekwart van de selectie van Peoria Mariners (Het Rookie League team van Mariners, red.) bestond uit Dominicaanse jongens. Die spraken geen van allen Engels. Ik viel vanaf mijn binnenkomst bij de club direct buiten de groep. Die jongens trokken onderling namelijk wel veel met elkaar op. Bovendien was er ook helemaal niemand die me erbij betrok. Ook de begeleidende staf niet.” Tom is bovendien de enige Europeaan in het team. Ook het kleine groepje Amerikaanse en Canadese jongens staat niet bepaald voor de Amsterdammer open.

Dat de coaches geen moeite deden om De Blok erbij te betrekken brengt hem op een tweede punt dat hem ontzettend tegenvalt aan pro ball. Wat eerder bijvoorbeeld al door Kalian Sams en Dashenko Ricardo in interviews met Fastball Magazine werd gesteld wordt nu voor een derde maal bevestigd: het is ieder voor zich in het Amerikaanse honkbal. Survival of the fittest lijkt het enige succesvolle strijdplan. “Het plezier was er voor mij direct af. Ik heb in Nederland altijd met veel lol gespeeld. Bij Mariners was honkballen gewoon een baan. Ieder voor zich. Er is geen team, het gaat om jou en om niks en niemand anders. Daar had ik geen zin in.”

“IK VIEL VANAF MIJN BINNENKOMST BIJ DE CLUB METEEN BUITEN DE GROEP. DIE DOMINICAANSE JONGENS TROKKEN NAMELIJK HEEL ERG

MET ELKAAR OP...”

Tom de Blok werd al op vroege leeftijd weggeplukt

Een groep jonge jongens luistert bij aanvang van trainingskamp naar instructies


GELUKKIG ZIJNToch komt het enigszins vreemd over op de buitenstaander. Een jonge Amsterdammer krijgt de kans van zijn leven, een kans ook waar iedereen van droomt, en geeft het binnen twee weken alweer op. Is De Blok een opgever? “Het was natuurlijk helemaal geen makkelijke beslissing. Het gaat wel om professioneel honkbal. Het was voor mij echter een afweging tussen prof zijn of gelukkig zijn. Gelukkig zijn woog zwaarder voor mij. Ik vind dat geen opgeven. Ik ben ook niet depressief hierom of iets dergelijks.” Bovendien past het niet bij zijn persoonlijkheid om zomaar weg te lopen. Ook zijn omgeving was verbaasd over zijn snelle terugkeer. “Iedereen was natuurlijk behoorlijk verbaasd. Niemand rekende erop dat ik weer terug naar Nederland zou komen. Maar nogmaals, het geluk stond voorop.”

Dat geluk vindt hij terug in Nederland waar hij inmiddels alweer aan de slag is gegaan. De jonge Oranje international speelt in de hoofdklasse. Opvallend is dat hij bij terugkomst de club van zijn jeugd, L&D Pirates, heeft ingeruild voor HCAW. Ook die keuze is weloverwogen. “Bij HCAW kan ik ieder weekend gooien. Bij Pirates was ik achtste keus en zou ik geen garanties krijgen. Ik heb nog steeds doelen. Die kan ik bij HCAW beter bereiken op dit moment. Ik wil in Nederland het hoogste bereiken. De

hoofdklasse winnen, Oranje halen, het hele verhaal.”

“Ik denk dat ik in HCAW terugvind wat voor mij nu goed is. HCAW is een jong en groeiend team en ik kan daar denk ik wel iets aan toevoegen. Het helpt ook mee dat Ivan Rodriguez in Bussum coacht. Maar de voornaamste reden blijft dat ik innings kan maken bij HCAW.”Nu hij terug is in Nederland moet hij ook aan een maatschappelijke carrière denken. Pro Ball zit er immers niet meer in. De werper is nog jong en heeft besloten de studiebanken in te kruipen. Hij kiest daarbij haast vanzelfsprekend voor een sportgerelateerde studie. “Ik heb mezelf ingeschreven voor een studie fysiotherapie. Aan die studie zit wel een loting verbonden. Mocht ik worden uitgeloot dan verleg ik mijn aandacht naar een studie Mensendieck, een andere vorm van oefentherapie.”

MENTALITEITDe Blok gaf tijdens de wintermaanden ook training aan jonge talenten bij Diamonds Baseball. Mochten die talentjes vragen aan hun oefenmeester wat ze moeten doen bij een profaanbod, wat zegt De Blok dan? “Als die jongens mij om advies vragen vertel ik ze gewoon eerlijk hoe het allemaal is gelopen. Het Amerikaanse avontuur blijft een superervaring. Mentaal kan het alleen ontzettend zwaar worden. Als iemand er

naar vraagt kan ik ze dat in ieder geval meegeven.”

De kortstondig aankomend prof kijkt terug op een korte maar turbulente periode in zijn leven zonder twijfels over zijn keuzes. “Ik denk niet dat ik iets anders zou hebben gedaan. Alle keuzes waren weloverwogen. Ik had natuurlijk nooit kunnen verwachten dat ik in een groep terecht zou komen waar ik helemaal niet bij paste. Ik had geen idee dat die Dominicaanse jongens zoveel overwicht zouden hebben. Gelukkig zijn is ontzettend belangrijk als je wilt presteren en voor mij voelde het allemaal helemaal niet goed.”

Dat hij nu terug is in de hoofdklasse betekent niet dat zijn profaspiraties op sterk water gaan. Door zijn jonge leeftijd, hij is nog altijd maar 17 jaar, moet zijn honkbalcarrière eigenlijk nog beginnen. Het is daarom niet gezegd dat clubs uit de profleagues niet meer bij hem hoeven aan te kloppen. “Stel dat er over vijf jaar een bod komt van een MLB-team en ik kan in de Majors of in Triple A op de heuvel staan, dan wil ik daar best over nadenken. De deur naar profhonkbal is niet dichtgeslagen voor mij. Ik wil het alleen niet via de route die er nu voor mij uitgestippeld lag doen.” ★fastball ★

“GELUKKIG ZIJN IS ONTZETTEND BELANGRIJK ALS JE WILT PRESTEREN EN VOOR MIJ VOELDE HET ALLEMAAL

HELEMAAL NIET GOED”


220x300_toto-ol-wt.indd 1 05-04-13 19:49


Texas, een staat die door zijn enorme omvang een cultuur van overdrijven lijkt te hebben voortgebracht. Volgens

Texanen is in hun staat alles groter en beter dan elders. Geld is er in overvloed en men duldt – gelieve – geen tegenspraak. Het vlees op de barbecue moet minstens een kilo wegen en tekenend voor hun patriottistische sentiment werd Dallas Cowboys (NFL) omgedoopt tot ‘America’s Team’. Inwoners van ‘The Lone Star State’ zijn trotse mensen. Het is een republiek voor de hartstochtelijke republikein. In alles straalt Round Rock Express dit Texaanse gevoel uit. Het toonaangevende zakenblad Forbes schatte de affiliatie van Texas Rangers vorig jaar op een waarde van liefst $35 miljoen. Alleen Sacramento River Cats (Oakland A’s) deed het met achtendertig miljoen net iets beter. Desalniettemin, de poenerigheid, de Texaanse kleuren en symbolen en de groteske uitstraling; Round Rock Express is Texas, en vice versa.

ROGER CLEMENSEn dat is knap, aangezien de club pas sinds drie jaar onder de vlag van Texas Rangers uitkomt.

De clubgeschiedenis brengt ons echter terug naar het jaar waarmee de eenentwintigste eeuw begon. Afgezien van alle vorige eigenaren, speelsteden en clubnamen maakte Round Rock Express zelf direct naam in de Amerikaanse honkbalwereld. Exact zoals de Texanen het graag zien werd de club in hun geboortejaar (2000) kampioen van de Texas League (AA).

Zes jaar later was men zowaar dichtbij de titel op Triple-A niveau – inderdaad, na een overname, fusie, verhuizing en alle daarbij horende toeters en bellen speelde Express inmiddels een trede hoger als affiliatie van Houston Astros. Een puik seizoen (85-59, .590), waarin ook de legendarische werper Roger Clemens éénmaal de heuvel beklom, resulteerde in een finaleplaats om de algehele Triple-A titel tegen Tucson Sidewinders. Dat werd echter een poetspartij: three straight games loss. Het stadje Round Rock in tranen achterlatend.

Clemens is niet de enige grote naam die uitkwam voor Express. All-star Chris Davis sloeg afgelopen seizoen liefst 53 homeruns voor Baltimore Orioles, maar hij speelde enkele jaren geleden

nog in het wit-blauwe tricot van Express. Ook de talentvolle Yangervis Solarte (New York Yankees) kent een verleden in Texas. Er is echter altijd baas boven baas, en ditmaal luistert hij naar de naam Manny Ramirez (41). Het enfant terrible van de Amerikaanse honkbalvelden probeerde vorig jaar nog tevergeefs via Express een MLB-spot bij Texas Rangers te bemachtigen. Die gekke Manny.

HOUSTON ASTROSRound Rock Express speelt zijn thuiswedstrijden in Dell Diamond Ballpark. Een bijzonder luxueus onderkomen met – hoe kan het ook anders – veel ruimte voor luxury suites en een capaciteit van zo’n tienduizend toeschouwers. Heerlijk, die Texanen.

Overigens is het nog maar de vraag of Round Rock Express volgend jaar nog onderdeel uitmaakt van de Rangers-organisatie. De geruchten over een op handen zijnde terugkeer naar Houston Astros houdt de gemoederen flink bezig in Round Rock.★fastball★

Honkballiefhebbers kennen allemaal de Major League en de clubs die daarin spelen. Maar wat weten ze van de leagues eronder en de clubs daarin? Fastball Magazine duikt deze maand in de Texas Rangers.

Tekst: Mark Lobbezoo

EEN AFFILIATE TER WAARDE VAN $35 MILJOEN

Even voorstellen... het Minor League team van Texas Rangers

220x300_toto-ol-wt.indd 1 05-04-13 19:49


Kijk eens om je heen. Op elke hoek een reclamebord,

in elke straat een neonlicht. Onder invloed van duizenden

uitingen per dag wordt de kans dat je als bedrijf tegen-

woordig nog gehoord wordt steeds kleiner. Opvallen

in de menigte is dan ook het devies – met een ludieke

stunt of een hoax, die met een beetje geluk zelfs het

wereldnieuws haalt. Desnoods verzinnen we er een

eigen magazine bij of maken we uw ‘corporate story’

lekker nieuwswaardig. Pandæmonium kan daar als geen

ander bij helpen. Omdat onze PR-projecten opvallen en

scoren – door bijvoorbeeld Amsterdamse Cheerleaders

naar de Rotterdamse Kuip te sturen of een Wereldkam-

pioenschap Voetbal voor asielhonden te organiseren.

Hels kabaal maken kan iedereen, maar hels kabaal

maken met een creatief goed doordacht plan is een

vorm van kunst. Met meer dan 10 jaar ervaring in de

sport- en entertainmentwereld kan Pandæmonium de

juiste snaar raken van de doelgroepen waar u juist het

meest zichtbaar wil zijn. Dat is effectiever dan een fraaie

advertentiepagina inkopen bij een mooi sportblad.

Pandæmonium richt zich vooral op internationale (en

bovenal Amerikaanse) bedrijven die zich in Nederland

willen vestigen of Nederlandse bedrijven met een

typische Amerikaanse product of dienst. Simpelweg,

omdat het in het verleden tot gegarandeerde successen

heeft geleid. Kijkt u even mee? www.pandaemonium.nl

Pandaemonium PR & Media Relations | Postbus 629 | 2130 AP Hoofddorp | T. +31 (0)23 890 5293 | [email protected] | www.pandaemonium.nl


Aflevering 4 behandelde pitches die vrijwel als fastball worden uitgevoerd. De knik (‘snapping’) van de pols naar voren geeft snelle worpen die weinig van de rechte baan afwijken. De nu volgende pitches hebben een

grotere afwijking. We onderscheiden twee categorieën: pitches waarbij de polsbeweging doorslaggevend is en overige pitches.

Bij de bekendste off speed pitch, de curve, draait de werper bij de knikkende beweging van de pols zijn handpalm naar binnen. De pitch gaat eerst recht, maar door de spin en de daardoor ontstane luchtcirculatie wijkt de baan voor de plaat (werper en slagman zijn beide rechtshandig of beide linkshandig) scherp van de slagman af. In Nederland werd hiervoor de term ‘outcurve’ gebruikt. Bij de screwball (Nederlands: ‘incurve’) knikt de pols de andere kant uit. Deze polsbeweging is ook zonder bal lastiger dan die bij de standaardcurve, probeert u zelf maar. Gevolg: terwijl de stan-daardcurve gemeengoed is, zijn er weinig succesvolle screwballers. De top drie screwballers bestaat uit twee New York Giants old-timers: Carl Hubbell (1928–1943, W–L*: 373–188) en Christy Mathewson (1900–1916, W–L: 253–154); nummer drie is Mike Cuellar, actief in vijf teams (1959–1977, W–L: 185–130).

Bij de derde pitch in dit rijtje, de sinker (Nederlands: ‘dropcurve’), is de handpalm van de (rechtshandige) werper naar het eerste honk gericht. Gecombineerd met de polsbeweging levert dit een pitch op die, zoals de naam aangeeft, vlak voor de plaat sterk naar beneden buigt. Sinkerwerpers werpen opmerkelijk weinig strike outs, de sinker resulteert vaak in grondballen. Momenteel zijn Derek Lowe (Texas) en nieuwkomer Chien-Ming Wang (Cincin-nati) bekende sinkerwerpers, hun won-lost cijfers zijn vooralsnog niet indrukwekkend.

Tenslotte een trio effectworpen met zeer grillige baan. Men spreekt van ‘dwarrelen’, ‘zwabberen’ en bij de knuckleball (zie ook aflevering 3) van ‘vlinderen’ (butterflying). De eerste knucklebal-ler, de legendarische Ed ‘Knuckles’ Cicotte, kwam in 1905-1920

tot indrukwekkende W–L cijfers (209–148). Latere bekende knuckleballers zijn Hoyt Wilhelm (zijn catcher Gus Triandos schafte een extra grote handschoen aan) en Phil ‘Knucksie’ Nie-kro.

Een andere interessante pitch is de forkball. Deze lijkt op de split finger fastball (aflevering 4), maar bij de forkball wordt de bal veel dieper tussen de vingers geklemd (zie afbeelding). Dit resulteert in een langzamere pitch met meer effect. Trendsetter is hier Roy Face (Pittsburgh, 1953 – 1969), de eerste reliever met tweemaal 20 saves.

Als uitsmijter de gyroball, ook veelzeggend ‘miracleball’ genoemd. De werpbeweging lijkt op die bij een rugbybal, wat de bal een grillige spin geeft. De bekendste gyroballpitcher is de Japanner Matsuzaka. Deze switcht al zo’n acht jaar tussen minor league en major league, met in de majors redelijke W-L cijfers (53–40). ★fastball★

P.S. Aanbevolen: Google de termen ‘baseball’ + ‘type’ + ‘pitches’ en klik op de hit ‘Lokesh Dhabar’.

METEN = WETENDit is de tweede aflevering over ’off speed pitches’, worpen die minder snel gaan dan de fastball: Breaking stuff (II)

Tekst & illustraties: Henk van Lubeck // Foto: AP Images Sander


Haar terugkeer na anderhalf decennium afstand te hebben genomen van haar geliefde sport was een ware cultuurshock. Van

Kappel speelde haar gehele carrière voor HCAW, haar ‘cluppie’. De softbaldames uit Bussum heersten tussen 1985 en 1997 in zowel eigen land als internationaal. Liefst negenmaal werd de landstitel te veroverd en zeven maal ging HCAW met de Europacup 1 aan de haal. Als Van Kappel in november weer op het veld stapt blijkt ze vele malen fanatieker dan haar protegés. Ook de coa-ching blijkt kwalitatief gezien niet van het niveau dat nodig is om een kampioensma-chine te formeren. “De jeugdige aanwas bij HCAW bleek volledig verdampt te zijn en qua coaching was het niveau ver onder peil. Vaders en moeders die training geven is leuk, naar funest voor de basistechniek. Ik ben van mening dat iemand die in de top heeft gespeeld en dingen voor kan doen meer kan uitrichten dan een vrijwilliger.”

Van Kappel liet daarom al snel haar ideeën over training varen en keerde volledig terug naar de basis. Simpel spelen, zorgen dat je de

overhand krijgt in een wedstrijd. Het spel lezen. “Juist dat mis ik bij de jeugd. Uitsla-gen van 19-11 vind ik korfbaluitslagen. Dat gebeurde in mijn tijd niet. Ik begon er mee die meiden te leren dat ze ballen met twee handen moesten vangen zodat ze hem niet loslieten.” De meiden die Van Kappel nu coacht willen wel, maar zijn duidelijk van een andere generatie. De ‘playstation’-gene-ratie zit liever opgemaakt op een verjaardag dan op het trainingsveld. “Ik zeg altijd: het pak mag vies worden, hoor. Daar hebben we een wasmachine voor. Een bal die je met een duik nog kan vangen, daar moet je voor gaan. Niet bang zijn om fouten te maken, want als je dat niet durft leer je ook niks.”

Zelf was ze vijftien jaar van het toneel ver-dwenen, maar eenmaal terug mist Van Kap-pel haar generatiegenoten. Veel kennis die goed van pas zou komen om het Nederlands softbal naar de top te brengen gaat verloren. “Natuurlijk was ik er zelf ook medeverant-woordelijk voor, maar ik weet dat wij de jeugd enorm veel bij kunnen brengen. Of ik bereid ben om voor de bond aan de slag te gaan als jeugdcoach? Daar zeg ik op voor-

ANNEMIEKE VAN KAPPEL IS TERUG.

VIJFTIEN JAAR NA HAAR AFSCHEID

VAN DE SOFTBALSPORT HEEFT VAN

KAPPEL DE TAAK OP ZICH GENOMEN

DE ASPIRANTEN VAN HCAW TERUG

NAAR HET HOOGSTE NIVEAU TE

BRENGEN. IS DIT HET BEGIN VAN EEN

COACHINGSCARRIÈRE? ‘ALS IK ALS

HOOFDCOACH GEVRAAGD WORD ZEG

IK NIET DIRECT NEE.’

TEKST: TIM DE RUITER

ANNEMIEKE VAN KAPPEL“HET PAK MAG VIES WORDEN, DAAR HEBBEN WE EEN WASMACHINE VOOR”


hand absoluut geen nee tegen. Ik vind het heerlijk om met de jeugd aan de slag te gaan, om de meiden te zien groeien. Ik hou ervan om te zien dat ze leren van fouten en ze die even later niet meer maken.”

CRAIG MONTVIDASVan Kappel werd vanwege haar verdienste voor de softbalsport in 1991 in de Hall of Fame van de Europese Softbal Federatie opgenomen, tevens is ze erelid van HCAW. Eind jaren negentig gaat Van Kappel als assistent-coach aan de slag bij het Neder-lands softbalteam. Als utility coach onder bondscoach Craig Montvidas. “Craig en ik zijn vier handen op één buik. We denken hetzelfde over softbal en de organisatie rondom het team. Craig is zeker iemand waar ik veel van heb geleerd, net als Fred Remmers overigens.”

Nadat Craig Montvidas Oranje in 2009 weer onder zijn hoede nam vertoont de ploeg een stijgende lijn. De afgelopen drie Europese Kampioenschappen betekende drie keer Europees kampioen voor Oranje en in op

afgelopen twee WK’s werd achtereenvolgens een achtste en een zesde plek behaald. Dit jaar is een plek bij de top vijf vereist om de bijdrage vanuit NOC*NSF veilig te stellen. Van Kappel vindt dat het Nederlands team dat eigenlijk ook aan zijn stand verplicht is. “In mijn tijd was softbal nog écht een ama-teursport. Wij moesten geld toe leggen om volwaardig te presteren.” Toewijding was dan ook het sleutelwoord. “Nu kunnen de mei-den nog redelijk terugvallen op het budget vanuit de sportkoepel. De stage in Florida op weg naar het WK kan van groot belang zijn voor de prestaties in augustus. ”

“Het ontbreekt softbal aan aandacht, dus ik volg de ontwikkelingen rondom Oranje zo goed en zo kwaad als het gaat. Maar het is duidelijk dat ze het de laatste jaren gewoon hartstikke goed doen. Geld maakt echter het verschil. Heb je dat niet? Dan moet je over-lopen van passie voor de sport, lef tonen als relatief klein land en doorzettingsvermogen om tot het uiterste te gaan. Die bevlogen-heid zei je in Craig terug,” zegt Van Kappel. Montvidas is volgens haar dan ook de man om de klus te klaren. “Craig gaat altijd voor

het maximale. Nu het team zo ver is geko-men wil hij dat niet uit handen geven. Hij zal dat ook zeker weten op de groep over kun-nen brengen. En zij hebben als groep laten zien dat ze die ideeën uit kunnen voeren.”

COACHINGSCARRIÈREMomenteel is Van Kappel trainer/coach van de softbalschool van HCAW/Zuidvogels. Tijdens de wintermaanden werd ze gevraagd om een groep jonge meiden, aspiranten, wat extra kneepjes van het vak bij te brengen. Samen met Hans Snel moet sturing gegeven worden aan een enigszins vreemde situatie. “Door de samenwerking met Zuidvogels is er veel veranderd. Het ging over de tenues, over op welk terrein er gespeeld ging worden, over van alles behalve softballen.”

De wintermaanden bevielen zo goed bij alle partijen dat Van Kappel besloot in te gaan op een aanbod om een groep aspiranten dit seizoen bij te staan. Ze is een trainer van de oude stempel. Inzet tonen, toewijding en al-tijd op tijd komen, zijn de basiswaarden voor de Bussumse. “Ik was een trainingsbeest. Niet wegduiken bij het fielden van een bal, maar zo’n bal opvreten. Het klinkt allemaal heel simpel, maar het is wel zo. Klaar staan, niet bang zijn, lef tonen. Dat is softbal.” Het softbalgogme dat Van Kappel van nature bezit probeert ze nu op haar meiden over te brengen. Tegen je tegenstander aanlopen als ze de bal net vangt, in de hoop dat ze die laat vallen. Sliding inzetten op juiste moment, als loper. Je als infielder anders opstellen als de omstandigheden daarom vragen en dat vooral zelf zien. Op die manier probeert ze stap voor stap de meiden te kneden tot volwaardige softbalsters.

In haar doen en laten verraadt Van Kappel dat ze in echte catcher is. Leiding geven, overzicht behouden, fysiek sterker zijn. “In principe bepaalt de catcher wat er gebeurd. Ze zien het veld voor zich, lezen de pitches en geven aan wat er moet gebeuren. Wat dat betreft zijn pitchers ‘dom’. Begrijp me niet verkeerd, maar heb jij een pitcher wel eens een bal zien fielden? Zij hebben andere kwa-liteiten. Een catcher praat bijvoorbeeld ook met de scheidsrechter. Wat was er niet goed aan deze bal scheids? Zo kun je hem laten twijfelen. Ik zie mijn meiden dat nu ook voorzichtig doen. Het zelfvertrouwen neemt toe als je de basis onder controle hebt.”

Van Kappel wil best nadenken over een verder carrière als coach. Aspiranten trainen is niet perse haar plafond. Opvallend is dat het bovendien niet eens in Bussum hoeft te gebeuren. “Ik wil er best over nadenken als een hoofdklasser me voor de baan van hoofdcoach vraagt. Ik zeg niet direct nee tegen clubs. Maar ik doe het niet zomaar. Er moeten wel goede voorwaarden tegenover staan. Dat moet ook gewoon kunnen want ik ga er volledig voor.” ★fastball ★

“HET PAK MAG VIES WORDEN, DAAR HEBBEN WE EEN WASMACHINE VOOR”


Het spel gaat weer op de wagen. In hun eindeloze jacht op toekomstige All-Stars binden de dertig Major Leagueclubs in het eerste weekend van juni de strijd met elkaar aan. Tijdens de jaarlijkse First Year Player Draft – ofwel Rule 4 Draft – worden de beste high school champs, college sluggers en andere talentvolle spelers ‘geveild’. Hoe werkt de draft en waar zitten de goudmijntjes? Fastball Magazine zocht het uit.

Tekst: Lionel Stute


De MLB Draft is een karakteristieke Amerikaanse aangelegenheid. Het is een groots opgezette televisieshow vol live analyses en commentaar, met een tot honkbalstadion omgebouwde studio als decor. De voorstelling is tevens het jaarlijkse hoogtepunt van Bud

‘Mister MLB’ Selig. In een setting van haast presidentiële allure deelt hij, vanachter de microfoon op de thuisplaat, de toekomstige honkbalsterren hun nieuwe club en sportieve toekomst mede. Election Day is kinderspel vergeleken met dit schouwspel. Toch is dat niet altijd zo geweest. Het draft systeem werd in 1965 ingevoerd, maar het hele mediacircus eromheen kreeg pas zeven jaar geleden gestalte. Toegegeven, de MLB draft is een redelijk gecompliceerde procedure, maar wellicht minder ingewikkeld dan in eerste instantie lijkt. Anders dan bij de Europese ‘transferwindow’ – waar alles om geld draait – kiezen de clubs hun nieuwe aanwinsten. Hierbij geen Wall Street taferelen inclusief schreeuwende handelaren, maar de organisaties selecteren om de beurt een speler in een vooraf vastgestelde volgorde.

De lijst met spelers komt voort uit een zorgvuldige selectieprocedure. Allereerst komen de talenten alleen in aanmerking voor een zogeheten pick als zij nog niet eerder in de Major- of Minor League onder contract hebben gestaan. Daarnaast moeten de spelers woonachtig zijn in de Verenigde Staten of Canada. Dat betekent niet dat ze daarmee ook de Amerikaanse of Canadese nationaliteit moeten hebben, ook studenten met een buitenlands paspoort komen gewoon in aanmerking voor de draft. Overigens is het Noord-Amerikaanse grondgebied een ruim begrip, ook spelers uit bijvoorbeeld Puerto Rico en de Gemenebest-landen maken deel uit van de lijst.

Om te voorkomen dat de draft een veredelde slavenhandel wordt, hebben de teams niet het recht om een speler zijn opleiding te ontnemen. De jonge talentvolle honkballers mogen pas worden gekozen nadat ze zijn geslaagd voor high school of na afronding van junior- of senior college. Ook is een speler die wordt gedraft niet verplicht om bij de club die hem oppikt een contract te tekenen. Zo kan een gekozen high school-student bijvoorbeeld

TEKST: LIONEL STUTE // FOTO’S: AP IMAGES


de voorkeur geven aan een vervolgopleiding op een college. In dat geval krijgt hij in het daarop volgende jaar opnieuw de status van First Year Player, hij heeft immers nog nooit onder contract gestaan. Dit geeft spelers van high school een extra drukmiddel in de contractonderhandelingen, de speler kan zich tenslotte gemakkelijker terug trekken en naar een collegeteam vertrekken in afwachting van betere aanbiedingen bij de volgende mogelijkheid. Heeft de speler zijn school volledig afgerond moet hij het aanbod van de desbetreffende club accepteren. Doet hij dat niet zal het talent een volledig jaar moet wachten op de nieuwe draft, hetgeen dodelijk is voor zijn sportieve carrière.

RONDESYSTEEMOm chaotische taferelen te vermijden, maar vooral om het niveau van de teams in de competitie evenwichtig te houden, gebruikt men de draft als methode om nieuwe spelers te verdelen over alle organisaties. Door het minst presterende team (laagste winst/verlies ratio) uit het voorgaande seizoen de eerste keuze te geven om een speler uit de nieuwe lichting te contracteren, tracht de MLB de kwaliteit voldoende te verspreiden. Het team met het een-na-laagste saldo heeft vervolgens de tweede keus en dit gaat door tot elk team aan zet is geweest. De resultaten uit de play-offs tellen overigens niet mee. Hierdoor zal St. Louis Cardinals komende maand pas ná kampioen Boston Red Sox aan de beurt komt voor hun ‘pick’, en dus als allerlaatste in ronde 1 (de draft bestaat uit meerdere rondes) een keuze mag maken.

De afgelopen jaren is het haast een traditie geworden dat Houston Astros als eerste mag

kiezen. De Texanen staan door hun belabberde prestaties al voor het derde jaar op rij vooraan bij de ‘talentenveiling’. Het heeft er dan ook de schijn van dat Astros er alles aan doet om onderaan de league te eindigen, puur en alleen om de grootste talenten binnen te halen. De afgelopen twee seizoenen leverde het hen in ieder geval de toptalenten Carlos Correia en Mark Appel op. Ook Miami Marlins mag vroeg kiezen dit jaar, Pick two.

Er is ook een aantal clubs dat helemaal niet mag kiezen in de eerste ronde. Voor New York Yankees, Atlanta Braves en Baltimore Orioles is geen plek opgenomen. Schoop’s Orioles komt zelfs pas in Round Three (plek 91, red.) voor het eerst aan de beurt om een talent aan zich te binden. Dit heeft alles te maken met het aantrekken van Free Agents (transfervrije spelers, red.). Als een club een Free Agent binnenhaalt, moet het een ‘draft pick’- plek afstaan aan de club die de Free Agent kwijtraakt. In het geval van Yankees vertrokken Robinson Cano en Curtis Granderson uit de Bronx. Je zou zeggen:

twee plekken winst voor Joe Girardi en co., maar niets is minder waar. Think again! De Pinstripes haalden immers zelf Brian McCann, Jacoby Ellsbury en Carlos Beltran als Free Agent binnen. Het aan- en verkoopbeleid van Yankees gaf als nettoresultaat dat ze in ronde twee (op plek 56, red.) pas mogen inhaken. Baltimore Orioles, dat twee Free Agents aantrok en niemand zag vertrekken, mag dus wachten tot ronde drie.

BRADY AIKEN IS EEN LEFTY VAN CATHEDRAL CATHOLIC

HIGH SCHOOL, DIE OP MEER DAN DE HELFT VAN DE LIJSTJES

BOVENAAN STAAT. AIKEN IS SLECHTS 17 JAAR

Een blauwe Maandag Rick Monday was de allereerste college-speler die door middel van het draftsysteem in de MLB terecht kwam. Oakland Athletics – het toenmalige Kansas City Athletics – koos de midfielder van Arizona State College, het team waarmee hij nationaal college kampioen was geworden. Een team met onder andere de legendarisch Reggie Jackson in de gelederen. Monday was destijds geen verrassende keuze. Twee jaar eerder, toen de draft nog niet bestond, had Los Angeles Dodgers hem al geprobeerd te contracteren toen hij op Santa Monica High School afstudeerde. Monday maakte zijn uitverkiezing meer dan waar. Hij werd All-Star en toen hij uiteindelijk toch bij Dodgers terecht kwam, aan het einde van zijn carrière, won hij ook de World Series van 1981.


De daaropvolgende ronde is voor elke ploeg vrijgegeven, in de vooraf vastgestelde volgorde op winst-verliessaldo.

TUSSENRONDESDe draft bestaat uit maar liefst veertig rondes. Ter vergelijking: de NHL (ijshockey) en NFL (American football) doen het met zeven, en de NBA (basketbal) zelfs met slechts twee rondes. Om het hele verhaal nog onoverzichtelijker te maken zijn er tussen de veertig rondes ook nog eens een aantal extra rondes geplakt die niet bij het totaal worden opgeteld. De zogenaamde compensatierondes en balansrondes. Deze rondes hebben als doel om het systeem zo eerlijk mogelijk te maken.

De Comp. round na iedere ronde is de eerder beschreven ronde waarin teams die een Free Agent zijn kwijt geraakt hun extra draft pick mogen selecteren. Ook deze ronde gaat op volgorde van het winst-verlies saldo. Na de Comp. ronde volgt de Competitive Balance Round. Dit is een relatief nieuwe tussenronde, in 2014 is pas de tweede CBR in het draft weekend. Deze ronde is bestemd voor de ploegen die de minste inkomsten hebben en daardoor dus het laagste budget. Voor deze rondes, twee in totaal, wordt geloot. Zes clubs mogen na Round One een extra keuze maken en nog eens zes na ronde twee.

TOPKEUZES VOOR 2014Al maanden schrijven de experts hun kladblokjes vol en zoemen de namen van de meest talentvolle spelers rond. De scouts hebben hun huiswerk gedaan en Brady Aiken is één van die jonge honkballers die hoog genoteerd staat. De linkshandige pitcher van Cathedral Catholic High School staat op meer dan de helft van de lijstjes bovenaan als ‘pick no. 1’. Aiken is slechts 17 jaar (16 augustus ‘96), gaat dit jaar – als het goed is – slagen voor high school en heeft bijzonder snel naam gemaakt in de honkbalwereld. Tot vorig jaar stond hij nergens op de radar, maar sinds het ventje afgelopen september in een spannende finale tegen Japan zijn Verenigde Staten naar de wereldtitel U-18 leidde, is hij de meest gewilde lefty op de jeugdvelden. Het is niet alleen zijn eigen sterke optreden dat Aiken tot de meest gewilde ‘amateur’ maakte. De ‘eigenlijke’ nummer 1 lijkt zijn vorm namelijk volledig kwijt te zijn. Volgens de bookmakers was Carlos Rodon namelijk in eerste instantie de belangrijkste kandidaat om gekozen te worden.

Net als Aiken is Rodon een linkshandige pitcher. Hij komt uit voor North Carolina State en gaat voor de tweede keer mee in de draft. Drie jaar geleden koos hij voor een vervolgopleiding bij North Carolina in plaats van een avontuur in de Minor League. Hij werd destijds (2011) in ronde zestien door Milwaukee Brewers gekozen. Met zijn 21 jaar (10 december ‘92) is Rondon iets ouder dan zijn voornaamste ‘concurrenten’. Leuk om te weten, Rondon is lid van Collegiate

Team USA, het team dat deze zomer naar de Haarlemse Honkbalweek komt.

De derde ‘grote naam’ is Tyler Kolek, een rechtshandige pitcher van de Texaanse Shepard High School. Kolek is pas 18 jaar oud (geboren op 15 december ‘95), maar heeft in Amerika al faam opgebouwd met zijn 100(!) mph fastball. Dit seizoen gooide hij 35 strike outs, tegenover slechts 1 walk, in zijn eerste 15 innings.

Opvallend is dat twee van de drie top keuzes nog high school-spelers zijn. Onderzoek van honkbalonderzoekswebsite Baseball Prospectus heeft uitgewezen dat high school-spelers slechts 35% van het geheel uitmaken. Spelers kiezen tegenwoordig liever voor een langer studietraject, dan dat ze het ongewisse avontuur in de Minors aangaan. Vijftig jaar geleden, toen de draft werd ingevoerd, werden bijna uitsluitend spelers van de Amerikaanse high schools gekozen. ★fastball★

Draftpicks succesvoller sinds eeuwwisseling Één speler moet de eerste zijn, ieder jaar opnieuw. Round one, pick one. Voor een jeugdig talent natuurlijk een enorme druk. Voorbeelden van spelers die niet de top bereikten, of zelfs helemaal nooit in de MLB uitkwamen zijn er voldoende. Een aantal bereikten echter wel de supersterrenstatus die hen werd toegedicht. Zo werd Darryl Strawberry in 1980 door New York Mets als eerste naam opgepikt. Ook Ken Griffey Jr. was een eerste keuze, van Seattle Mariners in 1987 net als Alex Rodriguez in 1993. De laatste jaren lijkt het systeem pas echt zijn vruchten af te werpen. First Picks waren All-Stars Josh Hamilton (1999), Adrian Gonzalez (2000), Joe Mauer (2001), Justin Upton (2005), David Price (2007), Stephen Strasburg (2009) en Bryce Harper (2010).

RONDON IS VA N HET COLLEGIATE TEAM USA, HET TEAM DAT

DEZE ZOMER NAAR DE HAARLEMSE HONKBALWEEK KOMT


Midden in de rockopera ‘Paradise by the Dashboard Light’ is daar zomaar ineens een honkbalfragment. Terwijl

zanger Meat Loaf in de clip hevig staat te zoenen met Karla DeVito hoor je ondertussen op de achtergrond: ‘Daar komt de bal, daar is de actie op de thuisplaat, holy cow, ik denk dat hij het gaat halen!’

Voor iedereen die benieuwd is uit welke wedstrijd dit fragment komt: het is allemaal verzonnen. Het heeft ook helemaal niks met honkbal te maken trouwens, het gaat gewoon over seks. In het liedje probeert een tiener in zijn auto een vriendinnetje over te halen ‘het’ te doen. Het ronden van de honken is daarbij de metafoor voor hoe ver hij komt. Het eerste honk is zoenen, tweede honk voelen, derde honk orale seks en als hij de thuisplaat haalt gaat hij ‘all the way’, zoals Meat Loaf zingt.

De zanger koos niet alleen voor honkbal omdat het zo goed bij de tekst paste. Zelf is hij ook een groot fan van de sport. De kleine Meat groeide op in Dallas en keek iedere zaterdag naar de Yankees in de tijd dat de Texas Rangers nog niet bestonden. “Dallas had toen nog geen team, dus ieder weekend kwamen de Yankees op televisie. En Micky Mantle woonde in Dallas. Toen was ik er wel uit”, zei Meat Loaf. Enthousiast hield hij alle statistieken van de spelers bij. “Ik heb het voor mijzelf allemaal in schriftjes opgeschreven. Ik kan je zo vertellen hoeveel hits ze toen hebben geslagen.”

Ieder jaar speelt de muzikant fanatiek Fantasy-baseball. “Ik doe daar zo veel moeite voor, het is gewoon idioot. Op een tour in Europa heb ik eens een telefoonrekening gehad van tienduizend dollar, omdat ik alsmaar naar Amerika belde voor de tussenstanden. Dat was in de tijd voor internet en dit was dus de enige manier om op de hoogte te blijven.”

Meat Loaf wilde dolgraag oud-kortestop van de Yankees en later commentator bij de club Phil Rizzuto het fragment laten inspreken. “Phil was één van de beste verhalenvertellers in het honkbal. We hebben toen een hele zomer naar de radio geluisterd en al zijn uitdrukkingen opgeschreven. Daar maakten we een script van en hij kwam naar de studio. Maar de eerste opname klonk nogal saai. Ik ben daarom rondjes gaan rennen alsof ik langs de honken ging. De tweede opname werd perfect.”

De katholieke Rizzuto claimde later dat hij niet wist dat de tekst eigenlijk over seks ging. Meat Loaf gelooft daar helemaal niks van. “Phil was niet dom. Hij wist precies hoe het zat. Maar een priester begon te zeuren en Phil had het gevoel dat hij iets moest doen. Dus ik snap hem wel. Maar ik denk dat hij stiekem heel trots is op zijn bijdrage.” ★fastball ★

HONKBALPLAATJE:

“Paradise by the dashboard

light” - Meatloaf

Tekst: Jan Kos


9,90

Beers & BurgersA single Burger +0,5L Bavaria

SaturdaySaturday

7,50

Britain’s BestFish & Chips

SundaySunday

9,90

Burn The BBQAll you can eatBBQ Ribs

Monday till � ursdayMonday till � ursday

19,50

Kick the Bucket20 hot wings +a pitcher Bavaria

FridayFriday

Doelenplein 7 Delft 015 - 213 63 82 www.sportsbar-thescore.com

Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00 Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00


Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00


Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00 Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00 Opening hours: Monday till Friday from 16:00 - Saturday and Sunday from 12:00

Daily Specials

Enjoy the best food & drinks

while watching your favorite sports! European Top Soccer - NBA - NFL

MLB – NHL - Rugby - Tennis Formula 1 - Boxing - Darts

Ad the score 220x300mm.indd 1 17-01-14 15:38


Dizzy hield van opscheppen. Maar daarin was hij nauwelijks uniek bij de Cards. Het hele team zat vol met mannen met

een grote bek. Een ruige straatbende die later bekend werd als de Gashouse Gang. Net als de ruziezoekende rouwdouwers die langs de spoorwegen in Gashouse-fabrieken werkten zagen de Cardinals er vaak smerig uit. Meestal was er tijdens lange roadtrips tussen de wedstrijden door geen tijd de vieze modderige pakken te wassen en dus gingen de soms zeiknatte kloffies zo de koffer in. Ongewassen, stinkend naar zweet en met kreukels in het uniform stond de groep een dag later dan weer op het veld.

Derde honkman Pepper Martin lag voor thuiswedstrijden altijd onder zijn raceauto te sleutelen en kwam regelmatig aanzetten met zijn handen en gezicht onder de olie. Martin stond bekend om zijn agressieve manier van honklopen en had de bijnaam ‘Het Wilde Paard’. Een journalist noemde hem ‘een ongeschoren zwerver, die over de honken rende als een woeste locomotief die zelfs in zijn slaap pitchers verrot schold.’

Outfielder Joe Medwick liep juist weer als een eend en iedereen noemde hem Ducky. Alleen niet in zijn gezicht, want dan hoekte hij je zonder pardon tegen de grond. Dizzy sprak Medwick een keer boos aan over een gemiste bal die drie runs kostte. Toen broer Paul er bij kwam staan pakte Medwick een knuppel.

“Kom maar op, ik sla die broertjes-act van jullie zo uit elkaar.” Later in de wedstrijd sloeg Medwick een grandslam en terug in de dug-out spuugde hij op de voeten van Dizzy en zei: “Hier heb je je drie runs met nog eentje erbij. Nou eens zien of jij die voorsprong vast kan houden, lafaard!”

Kortestop Leo Durocher voelde zich niet verbonden met de ‘boerenkinkels’ uit het team. Hij had gespeeld bij de Yankees, maar was in New York volledig ontspoord, raakte gokverslaafd en zat diep in de schulden. Van kamergenoot Babe Ruth had hij geld gestolen en de Yankee-legende had Durocher flink in elkaar gemept. De club wilde van Durocher af en via de Cincinnati Reds kwam hij tot zijn spijt in het ‘gat’ St. Louis terecht.


GASHOUSE GANG DIZZY DEAN WIST HET VLAK VOOR DE START VAN HET HONKBALSEIZOEN IN 1934 ZEKER. HIJ EN

ZIJN BROERTJE PAUL ZOUDEN VOOR DE ST. LOUIS CARDINALS GEMAKKELIJK 45 DUELS WINNEN.

“EN ALS WE ER NOG EENS ZES PITCHERS BIJ KRIJGEN DIE ONGEVEER VIJFTIG WEDSTRIJDEN

KUNNEN PAKKEN, HALEN WE DE WORLD SERIES. HET ZOU EEN EITJE MOETEN ZIJN”, ZEI HIJ

TEGEN DE PERS. “ZO IS DAT, DIZ!”, RIEP PAUL OP DE ACHTERGROND.

// TEKST: JAN KOS // FOTO: AP IMAGES

PAD VOL OBSTAKELSDe weg naar de World Series verliep niet helemaal gladjes voor dit ongeregeld zootje. De gebroeders Dean dreigden in augustus zelfs te stoppen. Ze kregen een boete omdat ze niet kwamen opdagen voor een oefenwedstrijd en woedend scheurde Dizzy zijn pak aan flarden. “We nokken er mee en gaan lekker vissen in Florida!”, schreeuwde de oudste Dean.

Met veel pijn en moeite legde de club het bij met de Deans en uiteindelijk haalden de Cardinals de World Series. Dizzy’s voorspelling was ook uitgekomen. Hij en Paul hadden 49 wedstrijden gewonnen (Dizzy 30, Paul 19) en nu blufte de pitcher direct dat ze

samen elk twee wedstrijden zouden winnen in de Series tegen de Detroit Tigers.

Ook dat ging niet vanzelf. In game four kreeg Dizzy als pinchrunner een bal tegen zijn hoofd en werd hij bewusteloos van het veld gedragen. Op de röntgenfoto’s bleek het allemaal mee te vallen en Dean verklaarde wat dommig: “Dokters hebben mijn hoofd onderzocht en hebben niks gevonden.” In de beslissende game seven stond Dizzy al weer op de heuvel en kwamen de Cardinals op een ruime 9-0 voorsprong. Bij die stand vond Medwick het nodig een snoeiharde sliding op derde honkman Marv Owen van de Tigers te maken. Owen viel boven op Medwick en die deelde direct een trap uit.

Na een vechtpartijtje werd het stel uit elkaar getrokken, maar Tigers-fans waren witheet. Het publiek gooide massaal flessen en afval naar Ducky en uit voorzorg werd hij van het veld gehaald. De organisatie wilde nog sussen en vroeg of Medwick een hand wilde geven aan Owen. Mooi niet, dacht Medwick en hij verdween vloekend van het veld.

De Cardinals wonnen de laatste wedstrijd met 11-0 en bluffer Dizzy bleek opnieuw gelijk te hebben, want hij en Paul hadden allebei twee partijen gewonnen. Maar volgens Dizzy had dit helemaal niks met opscheppen te maken. “Het is geen opscheppen als het je het waarmaakt.” ★fastball ★

Dizzy wordt bewusteloos van het veld gedragen.

★ S E V E N T H I N N I N G ST R E TC H ★ ★


M A G A Z I N E

Het platform voor de airsoftsport binnen nederland en belgië. alles wat jij wil weten over deze sport in al zijn vormen: nieuws, productbescHrijvingen, terrein-reviews, eventverslagen en veel foto’s.

bestel je abonnement op www.fastballmagazine.nl 57

Hoewel er roemruchte verenigingen verdwijnen, denk aan Sparta/Feyenoord, komen er ook nog altijd nieuwe verenigingen bij in honkballand. Hellevoet Athletics is zo’n jonge vereniging. In 2013 vierde

de club van het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten haar tiende verjaardag. ”In die korte periode zijn we van één heren honkbalteam naar negen volwaardige honken softbalteams uitgegroeid,” vertelt Bart van den Heuvel. “We hebben nu in elke categorie een team, van BeeBall tot en met de senioren. Tegenwoordig hebben we zelfs twee seniorenteams.”

Voor Hellevoet Athletics heeft de kleine vitrine met daarin drie bekers dan ook minder historische waarde dan drie zwart-wit foto’s die prominent aan de muur hangen bij de kleedkamers. “Dat zijn de eerste drie teams die de vereniging ooit had. De allereerste junioren, aspiranten en heren 1-selectie. Je kunt een beker misschien één keer winnen in je leven maar je kunt er wel ieder jaar om strijden. Het is echter maar één keer mogelijk om het allereerste team van een vereniging te zijn. Dat is voor ons iets bijzonders.” Helemaal als je bedenkt dat de teams op de foto’s een andere stad vertegenwoordigden dan de stad waar zij hun wedstrijden in speelden. Van den Heuvel legt uit: “In 2003 hadden we een onderkomen bij Ridderkerk Rowdies en in 2004 speelden we in Schiedam.” Het jaar erna kwam Athletics eindelijk naar Hellevoetsluis maar een eigen onderkomen hadden de honkballers ook in de thuisstad voorlopig nog niet. “We hebben tot 2011 op een veld van voetbalvereniging FC Vlotbrug gespeeld. En nu hebben we dan eindelijk twee eigen velden.”

De foto’s hangen niet in de kantine van de club maar in de lange gang die langs de drie kleedlokalen richting de speelvelden leidt. Dat heeft een praktische reden. “We hebben nog steeds geen eigen kantine. We delen een kantine in de sporthal hiernaast met de handbalvereniging. Dat werkt niet altijd even gemakkelijk. Handbal heeft een winteragenda en wij een zomeragenda, maar we maken er het beste van. Binnenkort hopen we zelf iets te kunnen neerzetten op ons terrein.”

Hellevoet Athletics speelt inmiddels in de derde klasse –nadat het vrijwillig een stap terug deed uit de tweede klasse- en heeft met 120 spelende leden ongeveer alle honkbalpotentie van de regio naar zich toegetrokken. Volgens Van den Heuvel is dit de plek waar Athletics zich op moet richten. “We kunnen wel een grote mond hebben dat we tot in de top willen doorgroeien en uiteindelijk hoofdklasse willen spelen, maart vertel jij maar eens hoe je een historievereniging als Neptunus gaat beconcurreren dan. Veel liever zie ik ons als opleidingsploeg voor hoofdklassers. Dit is wie wij zijn en wat we willen.” ★fastball★

ELKE MAAND LEGT FASTBALL MAGAZINE EEN TROFEE VAST, DIE

VOOR EEN UITGELICHTE HONKBALVERENIGING HISTORISCHE

WAARDE HEEFT. DEZE MAAND OP BEZOEK BIJ HELLEVOET ATHLETICS.

TEKST / FOTO: LIONEL STUTE

De trofee



DE NIEUWE DOPING WAAIER IS EEN APP!De belangrijkste App voor een dopingvrije sport!

DOWNLOADGRATIS


Pujols werd geboren in Santa Domingo, Dominicaanse Republiek. De bevolking op het Caribische eiland leeft voor honkbal. Sinds vorig jaar is het de

officieuze wereldkampioen. Liefst 83 spelers uit de Major League hebben een Dominicaans paspoort, het grootste aantal onder de ‘buitenlanders’. Maar het leven op het idyllische eiland is zwaar. Ook voor Pujols en zijn familie, die in armoede leefden. Zijn ouders gingen al op jonge leeftijd uit elkaar, zijn vader greep nog wel eens naar de fles en de kleine Albert werd opgevoed door zijn grootmoeder.

Als laatste van zijn complete familie maakte ook Albert de overstap naar de Verenigde Staten. In het kielzog van zijn vader, op zoek naar geluk; the American Dream. Met een geleende handschoen bestormde de tiener Pujols al snel de Amerikaanse honkbalvelden. St. Louis Cardinals pikte hem in 1999 op. Het bleek een keuze die verdomd goed uit zou pakken. Pujols reeg de records en awards aaneen en won twee keer de World Series met zíjn Cards.

Toch kwam er een einde aan de liefde tussen de twee. Pujols maakte twee jaar geleden een veelbesproken overstap naar Los Angeles Angels. Het leverde de Dominicaan het reusachtige bedrag van $254 miljoen voor een tienjarig contract op. Echter, hij had zijn vorm deels in St. Louis laten liggen, waardoor de eerste twee seizoenen niet helemaal naar wens verliepen.

Toen kwam die ene dinsdag, 22 april 2014. Het was een aangename lenteavond in de Amerikaanse hoofdstad, Washington DC. Een lekker zonnetje, weinig wind en zo’n twintig graden. De thuisbasis van Bryce Harper en co. was slechts voor de helft gevuld. Honkballiefhebbers en fans keken naar het duel tussen Washington Nationals en Los Angeles Angels, in de hoop getuige te zijn van iets historisch.

De derde slagman van de wedstrijd was Pujols. Lead off hitter J.B. Shuck stond toen al op twee en zijn talentvolle ploeggenoot Mike Trout op het eerste honk. Op een count van 1-1 gooide

werper Taylor Jordan pas zijn zevende bal van de wedstrijd, een bal die hij niet snel zal vergeten. Prince Albert ramde het leren bolletje rigoureus de tribune in. Nummer 499 was een feit. Vier innings later galmde een zelfde klap door Nationals Park. De fastball van die arme Taylor Jordan kwam wéér vol in aanraking met het slaghout van Pujols. Het publiek veerde op en gaf de man die zojuist zijn 500e homerun in de Majors sloeg een staande ovatie. De absolute slugger van L.A. Angels bereikte een mijlpaal die slechts vijfentwintig spelers hem voordeden.

Statistieken, de Amerikanen zijn er gek van. Vaak slaan ze hier volledig in door, maar als een speler in zijn eerste tien MLB-seizoen op rij minstens een slaggemiddelde van .300 kan laten noteren, daarbij dertig homeruns of meer slaat en 100+ RBI’s kan bijschrijven… dat zijn cijfers van een groot kampioen. Wellicht is het dan flauw om zijn aantal runs buiten beschouwing te laten, want in datzelfde tijdvak wist Pujols op één seizoen na telkens meer dan honderd runs voor zijn team te behalen. Alleen in 2007 kwam hij niet aan dat aantal: 99.

In tegenstelling tot al die andere grote power-hitters werd Pujols nooit in verband gebracht met prestatiebevorderende middelen. Ja, één keer, door een rancuneuze oud-ploegmaat, maar die trok zijn beschuldiging al vrij snel weer in. Het zou ook niet rijmen met de persoonlijkheid van Pujols, die streng gelovig is. Samen met zijn vrouw Deidre, richtte de honkballende superster een

eigen foundation op. ‘To honor God’, luidt het

motto.

Als het contract van Pujols afloopt, is hij de veertig gepasseerd. Het jonge ventje dat met een geleende handschoen zijn eerste stappen op de honkbalvelden maakte, zal dan afscheid nemen maar zijn maatschappelijk missie voorzetten. En wij zullen hem eren met een plek in de Hall of Fame. ★fastball★

albert PUJOLSJosé Alberto Pujols Alcántara (34) is een speler die op elke gewenst moment met pensioen kan gaan en zich onbekommerd op kan maken voor een plek in de legendarische Hall of Fame. Pujols is een man van het geloof, getrouwd met zijn jeugdliefde, maatschappelijk betrokken en een beest in het slagperk. Zijn stats zijn duizelingwekkend. Eigenlijk kon hij al voor 22 april jongstleden zorgeloos van het ‘living baseball legend’-bestaan genieten maar die avond maakte de Dominicaan zichzelf nagenoeg onsterfelijk.

Tekst: Tim de Ruiter

★ P R O F I E L ★



honkballer

Tom Glavine, voormalig pitcher van de Atlanta Braves en New York Mets.

slagman

Uhm… dat is moeilijk als pitcher, haha. Ik denk dan toch Miguel Cabrera van Detroit Tigers.

werper

Dat is weer Tom Glavine. De manier waarop hij slagmensen op het verkeerde been kon zetten en de controle over al zijn pitches was fenomenaal.

coach

Eelco Jansen was een soort mentor voor mij. Ik heb erg veel van hem geleerd en ben dankzij Eelco in de hoofdklasse gekomen.

Ploeggenoot

Rene Cremer, daar speel ik al jaren mee samen bij Kinheim.

stadion

Pim Mulier, dat stadion is een soort van tweede huis voor mij. Ik ben begonnen bij Haarlem Nicols en speel mijn thuiswedstrijden met Kinheim dus nog steeds in het Pim Mulier.

hoogtepunt

Daar heb ik er wel een aantal van, maar het winnen van het wereldkampioenschap in Panama, is toch wel de allergrootste.

dieptepunt

Dat zijn de twee verloren EK finales tegen Italië. Een finale verliezen is al niet fijn, maar van aartsrivaal Italië maakt het nóg erger. misverstand

Dat heb ik vooral met mijn catcher. Hij geeft een teken, ik schud dat teken af. De catcher geeft daarop nog een teken waarmee ik akkoord ga. Toch gooi ik dan de bal van het eerste teken. De catcher heeft op dat moment geen idee wat er op hem afkomt.

bezochte wedstrijd

De eerste wedstrijd van de World Baseball Classic, vorig jaar. We speelden tegen Japen, ik speelde niet maar keek vanuit de dug-out door het stadion. Al die Japanse honkbalfans in het Tokyo Dome, uniek.

gespeelde wedstrijd

Zonder twijfel de finale van het wereldkampioenschap in 2011 tegen Cuba. Ik was closer, en om precies die wedstrijd af te maken: onbeschrijfelijk.

grootste ergernis

Verliezen op knullige manieren, afschuwelijk.

honkbalcommentator

Andy Houtkamp vertelt veel leuke dingen. Ik ken hem ook persoonlijk. Hij is vaak te vinden op de tribune bij Kinheim.

blunder

Uit de dug-out lopen richting de heuvel en op je ‘plaat’ gaan. Het publiek lacht zich dan natuurlijk rot.

club

Oakland Athletics, twee keer winnaar van de World Series sinds de jaren tachtig. Hun pitching/bullpen is erg sterk en vooral jeugdig.

leven na honkbal

Door blijven werken, maar dat doe ik nu ook al. Verder hoop ik om coach in de hoofdklasse te worden. Ik ben nu al stilaan bezig als pitching coach bij Kinheim. ★fastball ★

DAVID BERGMAN (32) IS AL MEER DAN TIEN JAAR EEN VASTE WAARDE IN DE HOOFDKLASSE EN HET NEDERLANDS TEAM. HIJ HEEFT AAN ALLE DRIE DE WORLD BASEBALL CLASSICS DEELGENOMEN. DE STARTEND WERPER VOOR KINHEIM VERVULDE IN HET NEDERLANDS TEAM DE FUNCTIE VAN CLOSER TIJDENS DE GEWONNEN WK FINALE VAN 2011. BERGMAN WERKT IN HET DAGELIJKSE LEVEN BIJ DE RECHTBANK IN HAARLEM.

FOTO: HENK SEPPEN // TEKST: MILAN VAN DER BREGGEN


MultiCards is een geregistreerd handelsmerk en onderdeel van PM International BV met een internationaal hoofdkantoor in Nederland € £ $

ACCEPTEER VEILIG EN SNEL ONLINE BETALINGEN!

Eenvoudig en betrouwbaar via het meest ervaren Nederlandsebedrijf in de betalingssector. Als een van de eerste internet betaaldienstproviders (sinds 1995) maken wij ondernemers wegwijs in e-Commerce: Meerdere valuta’s en via alle bekende creditcards Eenvoudige aanmelding en gebruik: dé alles-in-één betaaloplossing Realtime online account statistieken 24/7 GRATIS Technische Support Team

Bezoek dé specialist in internetbetalingen op www.multicards.nl

GETSET UP!

BEL NU:040 292 63 78OF CHECK

MULTICARDS.NL



Zodra ik de naam Reggie Jackson hoor, komt er gelijk ‘Mister October’ bij mij op. Met hem in je team speelde je om de prijzen. Maar naast het feit dat Jackson een fantastische honkballer was, was hij ook niet vies van een strikeout. Tegen, wel te verstaan. Exact 2597 keer werd Mister October gedesillusioneerd terug naar de dug-out gestuurd. Als je bedenkt dat een slagman rond de vijfhonderd slagbeurten per jaar krijgt, dan heeft Jackson zo’n vijf complete seizoenen van zijn carrière de scheidsrechter ‘He’s out!’ horen brullen. In de afgelopen jaren zie je ook steeds dezelfde namen terug komen. Mark Reynolds is jaarlijks vertegenwoordigd en heeft het prestigieuze record van 223 whiffs in een seizoen. Ook Adam ‘The Human Airconditioner’ Dunn mogen we niet vergeten. Seattle Mariners outfielder Michael Morse is ook een genot om naar te kijken. Hij staat werkelijk als een blind paard zó hard te swingen, dat hem dit de bijnaam ‘Mr. Swing… and miss’ opleverde.

De gemiddelde honkballiefhebber vindt zo’n speler meestal kansloos of, zoals ik Morse net bestempelde, een blind paard. Het ziet er immers zo gemakkelijk uit op de tv. Zeg nou zelf: iedereen weet toch dat Kenley Jansen met een fastball gaat komen. Hoe kan je die dan missen? Het antwoord is vrij simpel. Een fastball van 95 mph doet er ongeveer 0,43 seconde over om in de handschoen van de catcher te komen. Dat betekent dat je in die korte tijd de pitch op moet pikken uit de hand van de werper, het soort pitch moet herkennen om vervolgens de bal met een rond voorwerp (lees: knuppel) op de juiste manier moet raken. Ik sta open voor suggesties als er iemand een lastigere sport kan bedenken.

Baseball is per definitie een masochistische sport. Faal je zeven van de tien keer, dan sla je .300 en word je beloond met een contract waar je vier generaties van kan voeden. In tegenstelling tot voetbal waar je, als je zeven van de tien keer een pass verpest, op zondagochtend in de 3de klasse West met je bierteam de even zo kansloze tegenstander uit staat te foeteren en je zuur verdiende centjes aan bitterballen en bier staat te verkwanselen. Baseball, een sport met aparte eigenschappen. ★fastball ★

Nothing but air

DOOR NICK STUIFBERGEN

EINDE VAN EEN TIJDPERK

WAT KOMT ER VOLGENDE MAAND? • TERUGBLIK OP DE PERIODE ‘EENHOORN’ • DE REHABILITATIE VAN PETE ROSE • VOORUITBLIK OP DE ALL-STAR GAME, HET VERLOOP VAN DE

HOOFDKLASSE EN DE MLB • DE HELENDE WERKING VAN DE TOMMY JOHN SURGERY

GA NAAR WWW.FASTBALLMAGAZINE.NL/BESTELLEN VOOR ABONNEMENTEN, SLECHTS €32,95!

FASTBALL 5 VERSCHIJNT OP 27 JUNI

EINDE VAN EEN TIJDPERK



CUSTOM

JACKETSvarsity

Volledig naar wens gemaakt

[email protected] GRATIS ONTWERP VIA

vanaf 1 stuk77€

Kies je kleur

Kies de stof

jouw logo, waar jij wil

s-6x

l

24

12135

Fastball 4

Documents

Transcript of Fastball 4