Fam. G.H. Nijland Rondzendbrief 13

Los Rosales 210 Oktober 2012

Urb. Jardín

Ayacucho

Perú

Beste gemeenteleden in Alblasserdam, Benschop, Genderen, ’s-Hertogen-

bosch, Hendrik Ido Ambacht, Jaarsveld, Meteren en Est, Ridderkerk, Rijssen,

Wapenveld, Zwijndrecht of waar u / jij ook maar wonen mag, familieleden en

vrienden,

Gezin

En ze is er! Op 13 juli werd onze tweede kleindochter

Linn geboren, dochter van Jan Willem en Maaike,

zusje van Gigi. Ria heeft inmiddels al ‘geömaat’ in

Nederland en Gerrit hoopt eind december de kleine

vast te kunnen houden. Nu zijn we nog skype-opa of

weer skype-oma.

Terwijl we dit schrijven is onze Rik inmiddels in Perú aangekomen voor zijn

bruiloft, DV 20 oktober. Het is wel een ontzettende tegenvaller dat hij en

Yacory na hun trouwen niet samen naar Nederland kunnen gaan. Rik verloor

een aantal maanden geleden zijn baan en wil je een buitenlandse echtgenote

naar Nederland laten komen, dan moet je zelf wel een bepaald inkomen en

een vast contract hebben. En krijg nu maar eens een vast contract in

Nederland...

Elbert is blij dat de langstudeerboete niet doorgaat en hoopt het reeds

betaalde terug te krijgen.

Perú

Van Nederland nu naar Perú: Hoe gaat het met Perú? Regelmatig lezen we

dat mensen ons schrijven dat het goed gaat met Perú. Gaat het ook werkelijk

goed? Waar meet je dat aan af? Meestal wordt er dan in Perú gekeken naar

cijfers van de productie en van de export. De grafieken laten stijgende lijnen

zien.

Ook de huizen zijn in ‘stijgende lijn’: Menigeen, ook in Ayacucho, bouwt één

of meerdere verdiepingen op zijn huis. De coöperaties voor sparen en lenen,

andere instellingen waar je kredieten kunt krijgen en de banken doen goede

zaken. Velen sluiten leningen af. Het wagenpark ook van Ayacucho vernieuwt

zich met de Toyota Yaris. Een minister kondigde aan dat volgende jaar de

economische groei met 2 cijfers geschreven zal moeten worden.

Ik ben geen econoom, wellicht dat iemand denkt: schoenmaker (dominee)

hou je maar bij je leest (Bijbel). Maar we vragen ons af: Gaat dit goed? En

hoelang gaat het lenen goed? De huizenprijzen (en grondprijzen) schieten

omhoog. In 1 jaar tijd zijn de appartementenprijzen in Lima met 23%

gestegen. Ook levensmiddelen stijgen in prijs. Het leven wordt duurder.

‘Bovenaan’ zitten mensen die dat wellicht niet voelen, maar anderen zeker

wel. Er is in Perú een gezegde wat aangeeft dat als het bovenaan stortregent,

dat het dan onderaan druppelt. Maar het is wel een vraag of die druppels dan

wel voldoende zijn om de stijgende kosten op te vangen.

Eén van de belangrijkste pijlers van de Peruaanse economie is de mijnbouw

(o.a. goud, zilver, koper enz). Maar wat zal er gebeuren als de wereldmarkt-

prijzen zakken? Ook begint er steeds meer verzet te komen tegen de mijn-

bouw, vanwege de verontreiniging die het met zich meebrengt. Verschillende

mijnbouw-projecten zijn (voorlopig) stil gelegd of dreigen niet door te gaan.

Onrustig was het ook in de afgelopen maanden toen ook in Ayacucho de

leraren bijna 2 maanden staakten. Onrustig is het gebied waar de

cocaplanten staan, waar de resten van de terroristen-beweging het Lichtend

Pad zich verbonden hebben met de drugshandel. Het leger en de politie

bestrijden hen, maar het is een guerrillastrijd in een oerwoudachtig gebied,

wat de terroristen op hun duimpje kennen en de jonge jongens van het leger

en de politie vreemd is.

Een andere ontwikkeling is de opmars van internet. Ook in het hierboven

oerwoudachtige gebied tref je hier en daar al internet aan. Het is dan wel zo

traag als in de tijd van de Flintstones. Frustrerend, maar goed het is, het

komt, er. En met internet komt heel veel mee. Veel wat de gedachten-wereld

hier langzaam of misschien wel snel zal beïnvloeden. Thema’s zoals: abortus,

euthanasie, homoseksualiteit, gebruik van voorbehoedsmiddelen,

secularisatie, milieubewegingen, de rol van de vrouw in de kerk, enz. enz., die

tot voor kort binnen de protestantse kerken bijna niet ter sprake kwamen,

worden nu al meer en meer genoemd.

Te midden van dit alles staan de kerken. Hoe moeten ze staan in deze wereld,

die we hierboven op een te korte wijze hebben proberen te tekenen? Wat is

dan de roeping? Hoe moet er dan gepreekt worden? Waar moet je dan met

de jongeren in de kerk en in jeugdbijeenkomsten en jeugdkampen over

praten? Moeten thema’s als abortus, euthanasie, homoseksualiteit, gebruik

van voorbehoedsmiddelen, secularisatie, milieubewegingen, rol van de

vrouw in de kerk, enz. enz, ter sprake komen en zo ja, hoe dan?

De kerken staan in deze ‘veranderende’ wereld van Perú voor uitdagingen. De

leiders, de toekomstige leiders van de kerken moeten daar wel op voorbereid

worden en op voorbereid zijn. Eén van de plekken waar ze die

voorbereidingen kunnen krijgen is het Seminario Evangélico de los Andes

(SELA) in de Zuid-Peruaanse stad Ayacucho.

SELA: Een schip in zwaar weer

In de vorige rondzendbrief schreven we over de moeilijke bestuurlijke situatie

waarin het Seminario aan het begin van het jaar belandde. Op administratief

terrein moest er heel wat recht gezet worden. En nog is het niet klaar.

Ondanks dat mocht het eerste semester (maart – juli) afgesloten worden en

het tweede semester beginnen. Er zijn zo’n kleine 30 studenten. Niet allemaal

volgen ze het volledige programma. Een aantal van hen volgt een

Universitaire studie en zij volgen daarnaast enkele cursussen in het

Seminarie, zoals ook een aantal avondcursisten doen, die overdag hun werk

hebben.

Veel is er en wordt er vergaderd. Heel wat vragen waren en zijn er: Op welke

wijze kan SELA optimaal de kerken en de samenleving dienen? Met wat voor

programma kunnen we de studenten het beste toerusten voor hun

toekomstige taak? Hoe kan de relatie SELA – Protestantse kerken

geoptimaliseerd worden? Hoe kan SELA verder met de te weinig financiële

middelen?

SELA kwam in zwaar weer terecht. Toch is niet alles negatief of moeilijk.

Dankbare zaken

Het is dan geweldig fijn om te merken dat het kleine docententeam van SELA

er helemaal voor gaat, zoals dat dan gezegd wordt. Je leert er elkaar nog

beter kennen. En omdat de noden van SELA ook gedeeld worden met de

studenten, beginnen we ook onder hen meer en meer hun inzet voor het

voortbestaan van SELA te merken.

Toen we eind september een ontspannende dag met ze hadden en samen

aten in de buurt van Ayacucho in een te koop staande boerderij van een

Nederlander, boden de studenten aan om op de akker daar mais te gaan

verbouwen. Dat zal ongetwijfeld wat inkomsten geven.

Die inkomsten waren er een aantal

maanden geleden ook, toen op een akker

van een broeder van de kerk, die hij

aangeboden had aan SELA, tarwe en gerst

geoogst konden worden. Dat oogsten

ging met een sikkel, waarbij mij door de

gedachten schoot, hoe we in klas 6 bij

meester van Maanen zongen (en ik op een

traporgel speelde): “Sikkels blinken,

sikkels klinken, ruisend valt het graan”.

Nog een andere dankbare zaak: In juni was er een synodevergadering van de

Presbyteriaanse Kerk (IEPRP) van Perú in Lima. Daar troffen we onder de 57

afgevaardigden 7 mensen aan die in SELA gestudeerd hebben. Eén van hen

was secretaris van het moderamen. Een dankbare zaak is het dat mensen die

in het Seminario Evangélico de los Andes opgeleid zijn, ook hun plek in de

kerken vinden.

Opvallend is het ook de relatie die aan het groeien is met Pinksterkerken.

Ook dit jaar stuurden enkele gemeenten hun studenten naar het Seminario.

Vroeger kon iemand vrij gemakkelijk pastor worden in een Pinksterkerk. Nu

schrijven hun reglementen voor dat een predikant eerst gedegen theologisch

onderwijs moet volgen.

Een uitdaging is het hoe SELA meer en meer de kerken kan betrekken in het

functioneren van het Seminario. Hoe kunnen arme kerken, die niet in staat

zijn een predikant een redelijk traktement te betalen, een bijdrage leveren

aan het Seminario?

De komende zaterdagen en zondagen staan in het teken van bezoeken van

studenten en docenten aan de gemeenten waar de studenten vandaan

komen of waar ze hun stage lopen. Wij hopen dat deze bezoeken de banden

met het Seminario sterker zullen maken en dat de gemeenten daardoor ook

meer bereid zullen zijn om, wellicht dan een kleine bijdrage, hetzij financieel

of in producten, aan SELA te geven.

Een andere uitdaging is de vraag die vanuit de vallei van de coca-planten

kwam. Daar functioneert een Raad van Protestantse Kerken en die heeft

gevraagd of SELA daar een opleiding kan geven. Er is een Bijbelinstituut in de

maanden februari en augustus. Maar er is behoefte aan een opleiding op

hoger niveau, waaraan mensen deel willen nemen, die in de vallei hun werk,

hun terrein, hun huis, hun gezin hebben, en die niet in staat zijn om naar

Ayacucho te komen voor de opleiding in SELA. Moet SELA op die vraag

ingaan en op wat voor wijze zou SELA een antwoord kunnen geven op de

gestelde vraag? De directeur van een grote Christelijke School in het stadje

San Francisco heeft de lokalen al aangeboden…

In diezelfde vallei zal bij leven en welzijn eind januari 2013 een jeugdkamp

gehouden worden. Juan José Espinoza, een afgestuurde van SELA, voorzitter

van de landelijke commissie van de jeugd van de IEPRP, godsdienstleraar in

Ayacucho, superintendent op SELA, is druk bezig dat jeugdkamp voor te

bereiden.

Nuestra Casita

In de kinderopvang ‘Nuesta Casita’ (= Ons Huisje) gaat het met de kinderen

en het personeel goed. We zijn de overgang van het droge naar het natte

seizoen goed door gekomen. Vaak worden de kinderen dan verkouden of

grieperig.

Gelukkig komen er nog steeds nieuwe kindjes bij. Momenteel zitten we op 33

kindjes. Veel kindjes kost het eerst wel moeite om te wennen en moeten ze

de eerste dagen huilen. Na een week is dat meestal voorbij.

Het is fijn om te zien hoe ze zich ontwikkelen en veel dingen leren.

Bijvoorbeeld de groep van tweejarigen: Als ze gaan eten, vallen ze niet meer

zo aan, maar wachten netjes tot ze een gebedje hebben opgezegd. Dat

ontroert me, omdat ze dat thuis in de meeste gevallen niet leren.

Tenslotte

Met verlangen kijken we uit om eind december / begin januari enige weken in

Nederland te zijn om daar de kinderen en kleinkinderen en familie te

ontmoeten.

Onze achterburen, Maarten en Arine Kommers, zijn met hun kinderen

ondertussen verhuisd naar Chiclayo. Het even koffie / thee drinken bij elkaar,

is er niet meer bij. Wij hopen dat ze een zegenrijke tijd in Chiclayo hebben.

Hartelijk dank voor alle post die we rond de verjaardagen en op andere

momenten ontvangen. Dank ook voor de voorbeden. In kerkdiensten die we

via internet kunnen meeluisteren, wordt er, zo merken we, voor het

wereldwijde zendingswerk gebeden.

Gebedspunten

Wilt u / jij in de voorbeden denken aan:

• de studenten van het Seminario, met name degenen die dit jaar de studie

afronden.

• wijsheid voor de docenten om les te geven in een Perú dat aan het

veranderen is.

• dat de kinderen van Nuestra Casita en hun moeders aangeraakt mogen

worden door de boodschap van de Bijbel.

• onze kinderen en kleinkinderen en dat er spoedig werk voor Rik mag zijn.

• dank dat SELA en Nuestra Casita bestaan en dat er tastbare tekenen van

zegen zijn.

Ontvangt allen de hartelijke groeten van

Ria en Gerrit Nijland

(Post)adres: Los Rosales 210, Urb. Jardín, Ayacucho, Perú

(P.S.: wilt u / jij voor post niet meer het postadres Correo Central gebruiken ?)

Telefoon: 0900 1544 (wachten tot aangegeven wordt dat je het nummer

kunt invoeren): 0051 66 32 95 43 of als u / jij naar onze mobiel wilt bellen:

0900 1527 (wachten tot aangegeven wordt dat je het nummer kunt invoeren):

0051 966 940 166 (Gerrit) of 0051 966 61 76 40 (Ria).

E-mail: ghnijland@live.nl of rianijland@hotmail.com

COLOFON

Gerrit en Ria Nijland zijn in 2006 door de GZB vanuit de Hervormde gemeenten te

Meteren en Est uitgezonden naar Peru. De GZB werkt graag mee aan de verspreiding

van deze rondzendbrief. Hartelijk dank voor uw meeleven en gebed! U kunt uw

betrokkenheid óók tot uitdrukking brengen door een gift over te maken voor het

werkersfonds van Gerrit en Ria of voor andere onderdelen van het wereldomvattende

werk waarbij de GZB betrokken is. Het gironummer is 28016. We zijn dankbaar voor

uw onmisbare steun, zodat het werk kan voortgaan en zelfs kan groeien.

Voor adreswijzigingen en overige informatie:

GZB | Postbus 28 | 3970 AA | Driebergen

T 0343-512444 | E info@gzb.nl | W www.gzb.nl