EUROPESE KAMPIOENSCHAPPEN VOOR JUNIORESEUROPESE KAMPIOENSCHAPPEN VOOR JUNIORES

Tallinn/Estland | Donderdag 15 tot zondag 18 juli 2021

Pagina 173-181| Nummer 26

JENTE HAUTTEEKE MAAKT FAVORIETENROL WAARDe inkt over het EK voor beloftes was nog niet opgedroogd of het was al de beurt aan de beste Europese juniores om in actie te komen in Tallinn. Het jeugdige Belgische team in de Estse hoofdstad bestond uit elf individuele atleten en drie teams. Jente Hauttekeete was op papier dé man om een medaille binnen te rij-ven. Hauttekeete stelde niet teleur en schonk ons land twaalf jaar na Thomas Van der Plaetsen opnieuw goud op de tienkamp.

Één dag na het einde van meest succes-volle EK voor beloftes was er sprake van een letterlijke aflossing van de wacht. De beloftes werden bij hun aankomst in Za-ventem opgewacht door de juniores, die voor hetzelfde vliegtuig opteerden maar dan richting Tallinn. Het EK voor juniores stond oorspronkelijk gepland in de hoofd-stad van Estland. Laste minute wijzigingen waren dus niet aan de orde, zowel dat wel het geval was voor het EK voor atleten onder 23 jaar. Uitzonderlijke omstandig-heden vergen uitzonderlijke oplossingen, al voelde een EK voor juniores met mond-maskers en de vele maatregelen als een verademing.

DONDERAG: FINALE VOOR KONTEH EN PENNEMANS

Liefde Schoemaker/MOHA mocht de spits afbijten op het 26ste EK voor junio-res. Schoemaker liep onder de brandende zon in het Kadriorg Stadion naar de der-de plaats in de vierde reeks op de 400m. Dankzij die derde stek en bijhorende tijd van 54”88 mocht de atlete zowat vijf uur later opnieuw de piste op voor de halve finales. Vanuit baan zeven bleek al snel dat een finaleplaats niet tot de mogelijkheden zou behoren voor de Belgische record-houdster in zaal. Schoemaker liep als ze-vende teleurgesteld over de finish in haar halve finale in een tijd van 54”92.

"Het ging helemaal niet. Mentaal was het mijn slechtste race ooit, denk ik. Ik ben

heel ontgoocheld. Twee wedstrijden op dezelfde dag is bijzonder zwaar. Ik zoek geen excuus, want die twee wedstrijden zijn er voor iedereen. Eerder vandaag had ik er het wel over met enkele concurren-tes die het eveneens onbegrijpelijk von-den om twee keer te moeten lopen op de-zelfde dag in deze omstandigheden. Het is kwestie om dit een plaats te geven en alles op alles te zetten met de aflossingsploeg op de 4x400m", vertelde Schoemaker.

Voor Arne Min/LYRA was deelnemen aan het EK al een prestatie van formaat. Min verbeterde zijn PR in 2021 van 1m99 naar 2m15. De debutant op internatio-

naal niveau kreeg in de kwalificaties van het hoogspringen de ondankbare taak om zijn PR te benaderen om mogelijk kans te maken op een finaleplaats. Dat lukte niet voor de atleet, ondanks een knappe sprong op 2m10, waarbij de lat maar net ging lig-gen. Toch kon hij bij zijn eerste internatio-nale ervaring niet ontevreden zijn met een sprong over 2m05.

"Bij het inspringen liep het niet meteen van een leien dakje, al heb ik dat wel va-ker voor. Mijn eerste sprong in de compe-titie zelf gaf me het nodige vertrouwen. Het is natuurlijk jammer dat het in die eerste poging op 2m10 mislukte. Daarna was de tank leeg, al is dat geen schande. Ik heb het afgelopen jaar heel veel getraind zonder veel wedstrijdprikkels en daardoor kan je niet elke wedstrijd even regelma-tig presteren. De komende jaren wil ik zeker op zoek gaan naar een constante in mijn prestaties. Dit EK is een fantastische leerschool en het doet dromen van meer", klonk het bij de hoogspringer.

Annelies Nijssen/ATLA kende geen grote moeilijkheden tijdens de reeksen van de 800m. Nijssen, die op papier tot één van de snelste juniores in Tallinn behoorde, noteerde een knappe derde plaats in een tijd van 2’07”02. Nijssen verzekerde zich zo van halve finales. De Belgen hadden duidelijk de smaak te pakken, want Noah Konteh/OLSE en een verbazende Char-lotte Penneman/ACW zouden zich op de 3000m plaatsen voor de finale. Net zoals bij Nijssen kwam het duo voor het eerst in actie op een EK. Konteh kwam terecht in een reeks waarin het tempo bijzonder laag lag in de openingskilometer. Daarna ging het hard, waardoor hij alsnog mocht ho-pen om via de verliezende tijden naar de

Liefde Schoemaker

Arne Min

174

finale te mogen. Konteh leek tot de laatste rechte lijn op weg naar een rechtstreekse finaleticket, maar moest één plaatsje toe-geven. Gelukkig kon hij als zesde in 8’27”16 met één van de snelst verliezende tijden naar de finale.

Voor Penneman was haar deelname aan het EK al een stunt op zich. Als 16-jarige leek ze weinig of geen kans te maken op een finale-plaats op de 3000m. Onze landgenote koos voor haar eigen tempo en liep daardoor in de aanvangsfase aan de leiding van haar reeks. In de slotkilometer leek ze voeling te verliezen met de top vijf, tot ze dankzij een razende slotronde alsnog vierde werd in een gezien de broeierige omstandighe-den sterke tijd van 9’35”57.

"Het was echt niet de bedoeling om op kop te lopen. Ik wilde rustig starten, maar plots zat ik aan de leiding. Ik heb gewoon mijn tijden proberen halen en me zeker niet op te jagen in de tempoversnellingen van anderen. Ineens ging het heel snel. Ga ik mee met die versnelling, dan verzuur ik en is het einde verhaal. Net daarom heb ik ervoor gekozen om mijn eigen tempo te lo-pen om zo op het einde nog wat te kunnen versnellen. Sinds februari ben ik pas echt aan het trainen onder begeleiding van Bart Raes. Vooraf had ik niet gedacht dat ik met zo’n tijd naar de finale zou mogen. Het is allemaal een beetje zot hier. Het besef zal wel komen als ik eenmaal terug ben in Bel-gië. Nu is het allemaal een beetje veel om op te nemen. Elke piste is 400m natuurlijk, maar ik moet nog wat wennen aan het feit dat het hier echt wel een grote wedstrijd is", vertelde de verbaasde atlete.

VRIJDAG: LICHTPUNT DANK-ZIJ HANSSENS

Op vrijdagochtend werd het uitkijken naar de kwalificaties van het hoogspringen bij de vrouwen. Merel Maes/ACW werd net zoals Penneman in 2005 geboren en behoorde op die manier tot één van de absolute ‘jon-kies’ op het EK. Maes moest gezien haar ervaring op het EK indoor in Torun kans ma-ken op de finale. Op 1m74 ging de atlete echter drie keer onverwacht in de fout. Ze-nuwen speelden de atlete, die gezien haar outdoor-PR van 1m88 altijd in de finale zou staan, te veel parten. Voor het eerst in haar nog prille carrière kreeg Maes ‘no mark’ achter haar naam. De zege in de fi-nale ging onverwacht naar Nederland met Britt Weerman en een bijhorende sprong over 1m88.

"Het is natuurlijk héél jammer dat Me-rel drie keer in de fout ging op haar aan-vangshoogte, zeker als je in beschouwing neemt wat ze in de aanloop naar het EK liet zien ondanks een scheenbeenblessure.

We mogen niet vergeten dat ze nog altijd maar 16 jaar is én dit een heel belangrijk leermoment vormt. In Torun had ze niks te verliezen, hier in Tallinn was ze op papier een kandidaat voor de medailles. Uiter-aard was ze na afloop heel emotioneel en teleurgesteld. Eind juli krijgt ze de kans op de Internationale U18 Match om zich te be-wijzen tegen haar leeftijdgenoten", vertel-de coach Benny Annecour na afloop.

Lucie Grandjean/BBS stond voor een moei-lijke opdracht in de reeksen van de 1500m. Grandjean kwalificeerde zich op het nip-pertje voor het EK en moest op haar eerste internationale afspraak vooral de wedstrijd ondergaan. Grandjean liep een intelligente koers, maar kwam in de slotfase tekort om mee te dingen naar een finaleplaats. Met een negende plaats in 4’30″50 maakte ze geen aanspraak op de finale. Daarvoor was namelijk een tijd van minstens zeven se-conden sneller nodig.

"Het was mijn eerste keer op dit niveau en dat maakte het toch een soort ontdek-kingstocht. Aan de koord probeerde ik wei-nig meters te maken, al kreeg ik daardoor te maken met het nodige geduw. Ik hoop-te stiekem om te kunnen versnellen in de laatste ronde, maar mijn benen weigerden. Het veranderende ritme was iets waar ik me op had voorbereid, maar het blijft iets héél lastig om mee om te gaan. De ervaring van dit EK is fantastisch en het doet al sma-ken naar meer", aldus Grandjean.

Ilana Hanssens/ASVO kwalificeerde zich net zoals Grandjean op het nippertje voor het EK. Het verging Hanssens in de reeksen van de 400m horden wel een stuk beter. De hor-deloopster overtuigde door naar de tweede plaats te lopen in een tijd van 59”83. Ze kon zelfs energie sparen in de slotmeters en leek daardoor in de halve finales wel eens voor de verrassing te gaan zorgen. Annelies Nijssen kon na haar degelijke prestatie in

Charlotte Penneman

Merel Maes

175

de reeksen niet doorstoten naar de finale van de 800m. Op tactisch vlak kon de at-lete zichzelf echter niks verwijten. Bij de versnelling van de toppers onder het com-mando van de latere gouden medaillewin-nares Audrey Werro uit Zwitserland moest Nijssen passen. Met 2’09”64 en een zesde plaats kon ze wel terugblikken op een mooi individueel EK.

"In de reeksen had ik heel veel stress. Ik heb geprobeerd om dat los te laten. Tij-dens de race voelden mijn benen heel goed. Bij de eerste tempoversnelling met nog zo’n 300m te gaan, voelden mijn benen nog best goed. In de laatste 150m zat ik een beetje ingesloten en kwam ik er niet uit. Toen versnelden ze en kon ik niet meer reageren. Dit EK kan ik met een goed ge-voel afsluiten omdat ik er alles aan gedaan heb", aldus Nijssen na afloop.

Clément Labar/ARCH sloot de tweede EK--dag af voor de Belgen tijdens de reeksen van de 3000m steeple. Labar moest mits een goede wedstrijd kunnen meestrijden voor een finaleplaats. Zo zag het er ook naar uit, tot het fout liep bij de atleet. Ongeveer halfweg kwam hij namelijk pijn-lijk ten val op een balk. Hij krabbelde snel recht, maar het kwaad was geschied. La-bar probeerde na zijn valpartij meteen zijn achterstand in te halen, maar die inspan-ning moest hij cash betalen. Hij zou tiende worden in 9’18”56. De ontgoocheling bij de atleet werd nog groter toen bleek dat een chrono van 9’09 had volstaan voor de finale.

"Ik voelde me heel erg goed, zeker in het begin. Normaal kies ik voor een tragere start, maar vandaag had ik geen keuze: ik moest risico’s nemen. Ik heb alles proberen geven, maar blijf toch teleurgesteld ach-ter, want ik weet dat ik via de verliezende tijden kans maakte op een finale. Het is

zonde dat ik mijn eerste val ooit meemaak op dit EK. Nu moet ik vooruit kijken naar het WK van volgend jaar en nieuwe erva-ringen. Deze ervaring hier is fantastisch. Je maakt kennis met wat het hoog niveau echt is. Ik weet na vandaag dat ik nog veel te leren heb en nog veel kan verbeteren om er de komende jaren echt te staan. De sfeer in de groep is zeer goed, dat ga ik zeker onthouden", relativeerde de atleet.

ZATERDAG: HAUTTEKEETE EN 4X400 GOED OP DREEF

Op papier was er één Belg die op basis van zijn eerdere prestaties voor eremetaal kon zorgen. Jente Hauttekeete/KAAG trok als de beste tienkamper van de wereld naar het EK en moest naast de sterke Noor San-der Skotheim vooral zichzelf vrezen. Haut-tekeete maakte van het EK geen groot doel op zich, aangezien de wereldrecordhouder op de zevenkamp in zaal pas echt wil pie-ken op het WK voor juniores. Zelfs zonder absolute vormpiek leek er geen twijfel

over te bestaan dat Hauttekeete mee zou spelen voor de medailles. De meerkamper kreeg in Tallinn het gezelschap van goede vriend Jef Misplon/RCG, die voor het eerst een internationaal kampioenschap voor zijn rekening nam.

Hauttekeete begon degelijk op de 100m met 10”97, al had hij een aantal honderd-sten beter kunnen doen. De atleten in de derde en meteen ook snelste reeks moesten na technische problemen namelijk tot drie keer toe in hun startblok kruipen. Misplon evenaarde met 11”71 zijn PR op de 100m. In het verspringen tankte vooral Misplon in eerste instantie vertrouwen. Met een PR van 6m55 presteerde hij opnieuw beter dan ooit. Hauttekeete was na een dege-lijke eerste poging bijna vergeten dat hij niet veel later opnieuw aan de bak moest. Daardoor viel zijn tweede poging zo goed als in het water. In de allesbepalende derde poging liet de meerkamper een klasseflits zien. Met een perfecte afsprong vloog hij naar 7m44, één centimeter onder zijn PR.

In de tussenstand was Hauttekeete op-geschoven naar de tweede plaats. Na het kogelstoten zou hij dankzij een degelijke 15m31 aan de leiding komen. Misplon bleef licht onder de verwachtingen met 14m12, al was er helemaal geen man overboord. In het hoogspringen deed Misplon het op-nieuw degelijk met 1m85. Alle ogen waren echter gericht op de Belgische leider in de tienkamp. Hauttekeete kon namelijk een gouden zaak doen, aangezien zijn grootste concurrent Skotheim in nog geen enkele proef kon overtuigen. De Noor liet in het hoogspringen kostbare punten liggen én Hauttekeete profiteerde door over 2m09 te wippen. Het was de eerste mentale tik van de dag voor de Noor. In de afsluitende 400m op de eerste dag van de tienkamp zou er vreugde en verdriet volgen in het Belgi-sche kamp. Bij de start van de baanronde

Annelies Nijssen

Clément Labar

176

maakte Misplon een cruciale fout door met een volle voet over de binnenkant van de baan te stappen. De atleet voelde de bui al hangen en ging niet vol door.

"Ik duwde mijn been naar links en dan wist ik meteen wat er aan de hand was, zeker gezien het feit dat ze op internationale kampioenschappen zo streng zijn. Het is balen, maar ik ga door, zodat ik in bepaal-de proeven hopelijk mooie resultaten kan neerzetten. Het is héél jammer natuurlijk, al amuseer ik me enorm. Een volledige meerkamp had héél mooi geweest op mijn eerste EK. Ik moet het kunnen relativeren, want ik heb ook nog het WK. De tweede dag kan ik rustig aanvatten en hopelijk kan ik Jente in die rust meetrekken", vertelde Misplon na zijn eerste dag.

Hauttekeete sloot zijn eerste dag af met een uitschieter van formaat. Hij legde zijn baanronde af in 49”07, een PR met méér dan een seconde. Die seconde zou in de ein-dafrekening wel eens cruciaal worden. Ook hier slaagde Skotheim niet in zijn opzet om de kloof te dichten met onze landgenoot. De Noor presteerde op niveau met 49”05, maar kon niet de broodnodige punten te-rugwinnen. Net zoals in het hoogspringen deelde Hauttekeete dus een mentale tik uit.

Naast de meerkamp kwam ook een tros-je andere Belgen in actie. Na een iet wat moeilijke tweede dag leek de Belgische delegatie een tweede adem gevonden te hebben mede dankzij de meerkampers, maar ook met het kwartet op de 4x400m bij de vrouwen. Zoë Laureys/DUFF mocht de spits afbijten in de tweede reeks én deed het voortreffelijk. Laureys gaf de stok door aan invaller van dienst Annelies Nijs-sen, die ondanks twee 800m-wedstrijden in de benen een heel puike baanronde afleg-de. Gylliane Botty/RFCL hield knap stand,

waardoor Liefde Schoemaker het mocht af-maken voor het Belgische team. Schoema-ker spoelde haar individuele ontgoocheling door met een tweede plaats, waardoor het team kon uitkijken naar de finale op zon-dag.

Ilana Hanssens bewees tijdens de reeksen dat ze haar ticket naar Tallinn meer dan verdiende. In de halve finales van de lage horden deed de atlete van ASVO er nog een schepje bovenop. Met de Zweedse favorie-te Moa Granat in het vizier ging Hanssens snel van start. In tegenstelling tot in de reeksen liep ze nu wel voor door om een finaleplaatsje te bemachtigen. Na een snel-le start kreeg ze het logischerwijs lastig in de slotmeters, maar Hanssens beet door én knalde naar een derde stek in een PR van 58”51. In eerste instantie was er de vreug-de voor de finaleplaats, maar enkele minu-ten later volgde bij haar ook de vaststelling dat ze zich zo verzekerde van het WK voor juniores.

"Ik was al zo blij met het ticket naar het Tallinn. Nu mag ik ook naar Nairobi. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, want nu sta ik in een EK-finale. Voor het begin van het seizoen was het doel om onder 60 seconden te duiken, dus dit overtreft mijn stoutste dromen. Het is allemaal in een stroomver-snelling gegaan de afgelopen maanden. Ik heb het aangedurfd om Granat te volgen en dat heeft geloond. Horden blijven spe-ciaal, dus ik wil mezelf geen grote druk op-leggen voor de finale. De verklaring voor mijn reeks PR’s is voornamelijk het feit dat ik op 400m horden durf aanvallen dankzij de gewoonte die ik heb aangeleerd dankzij vele trainingen en wedstrijden", aldus een dolgelukkige Hanssens.

Noah Konteh beproefde zijn geluk in de finale van de 3000m bij de mannen. De atleet probeerde zich het midden van het pak te nestelen, maar maakte veel extra meters vanuit baan twee. Met nog twee ronden te gaan trok onze hij naar voren. Die move was vooral een moment om te anticiperen op de ontploffing voorin. Toen de Ier Nicholas Griggs aan de boom ging schudden, zag Konteh een dichte ereplaats verdwijnen. Hij weerde zich wel en zou als negende finishen in 8’23″63. Voor het podi-um was minstens 8’18″49 nodig.

"Op zich had ik het gevoel dat ik best her-steld was van de reeksen op donderdag. Ik kan niet ontevreden zijn, want ik mis ge-woon wat snelheid in vergelijking met die grote namen. Elke 100m werd je wel door iemand geduwd en dat is wennen, want in België loop je gewoon rustiger. Dit is een bijzonder belangrijke ervaring om in de toekomst beter voor de dag te komen op zo’n gelegenheden", klonk het bij de atleet.

Bij de vrouwen was het EK van Charlotte Penneman al méér dan geslaagd. De 16-ja-

Noah Konteh

Jef Misplon

178

rige atlete verbaasde in de reeksen door zich rechtstreeks te plaatsen voor de finale op haar eerste kampioenschap. Voor Pen-neman ging het in die finale logischerwijs te snel, aangezien de Finse Ilona Mononen het zou halen 9’15″66, een kleine 15 se-conden onder het PR van onze landgenote. Penneman zou haar kampioenschap afslui-ten als elfde in een degelijke 9’34″50.

ZONDAG: HAUTTEKEETE VOOR GOUD

Na een stevige eerste dag in de tienkamp, kropen de meerkampers op zondagochtend in de startblokken voor de 110m horden. Hauttekeete kon ondanks een slordige wed-strijd opnieuw overtuigen. Met 14”09 zette hij zijn snelste tijd ooit neer in een meer-kamp. Het leverde hem opnieuw een mooi puntenaantal op met het oog op drie cruci-ale disciplines. In het discuswerpen, pols-stokspringen en speerwerpen zou Skotheim op papier namelijk de kloof van meer dan 300 punten kunnen dichten. In zo’n scena-rio moest hij echter telkens een PR evena-ren of neerzetten én zou Hauttekeete te-genvallend moeten presteren. Dat was niet het geval, aangezien de atleet van KAAG een degelijke 43m69 noteerde in het dis-cuswerpen. Skotheim kwam goed voor de dag, maar niet voldoende om comfortabel naar het polsstokspringen toe te leven.

Alles zou dus afhangen van het polsstoks-pringen en het speerwerpen. Tijdens het polsstokspringen werden de meerkampers getrakteerd op een malse regenbui. Ge-lukkig had Hauttekeete voor de regenpau-ze zowel op 4m40, als op 4m50 een geldi-ge poging achter zijn naam staan. Na het overtrekken van de regen wipte de atleet uit De Pinte ook over 4m60, wat beteken-de dat Skotheim al richting 5m00 moest

gaan om in het zog van de Belg te blijven. Daar slaagde de Noor niet in, aangezien hij ‘slechts’ 20 centimeter beter deed dan de 4m60 van zijn concurrent. Misplon was met de polsstok goed voor 4m20, nadat hij op de horden een cruciale fout maakte en over de finish bolde in 16”47.

Er moest zich al een drama voltrekken in het speerwerpen om een medaille te ontlo-pen. Hauttekeete begon op niveau met een worp van 51m50. In de tweede poging kwam de klasbak in onze beste junior aller tijden op de meerkamp bovendrijven. Met een PR van 54m28 leek het goud veilig, aangezien Skotheim niet voorbij 60 meter kon wer-pen. In de afsluitende 1500m zou het vooral een race tegen de klok worden om zo hoog mogelijk in de ranking aller tijden te eindi-gen. Voor aanvang van het EK kampeerde Hauttekeete dankzij zijn BR op de twaalfde

stek, maar na het speerwerpen had hij uit-zicht op de top vijf wereldwijd. De race te-gen de klok werd vooral in de slotronde een lijdensweg door pijnlijke hamstrings, maar Hauttekeete kon op de onvoorwaardelijke steun rekenen van Misplon, die tot in de slotfase bij zijn landgenoot bleef om hem zo naar de hoogst mogelijke score te lood-sen. In de slotronde trok Misplon nog naar voren om de zege te pakken in de 1500m met 4’31”39. Hauttekeete bolde zo’n elf seconden later uitgeput, maar met gebal-de vuisten over de finish. Het goud op de tienkamp gaat twaalf jaar Thomas Van der Plaetsen opnieuw naar een Belg. Met een eindscore van 8.150 punten verpulverde Hauttekeete zijn eigen BR met maar liefst 116 punten. In de ranking aller tijden wipt hij zo over onder meer Kevin Mayer naar de vierde plaats ooit. Skotheim was een mooie tweede met een PR van 8.012 punten, de Fransman Thiery was goed voor het brons. In de eindstand werd Misplon ondanks zijn diskwalificatie 16de met een totaal van 6.054 punten. De Brabançonne weerklonk acht dagen na het onverwachte goud van Ruben Verheyden opnieuw in het Kadriorg Stadion.

"Ik heb eigenlijk maar twee PR’s neergezet. Normaal zet ik er vier of vijf neer op een tienkamp, dus ik denk dat ik nog niet al-les heb laten zien wat ik in mijn mars heb. Dat laatste hoop ik te bewaren voor het WK in Nairobi. Als alles goed gaat, dan hoop ik tweede aller tijden te worden in open-lucht, wat héél mooi zou zijn aangezien ik indoor het WR bezit. De twee disciplines waarin Sander Skotheim veel beter was, heb ik me net kunnen bewijzen. Ik ben blij dat het net op die disciplines goed gelukt is. Ik kwam hier niet met 100% frisse be-nen aan de start, dus dat doet het beste verhopen. Het is fantastisch om in de voet-

Jente Hauttekeete

Jente Hauttekeete en de Nederlander Gabriel Emmanuel

179

sporen van Thomas te treden. Hij is een groot idool voor mij en dat maakt het des te mooier. Binnen mijn familie doe ik nu iets beter dan Aaron Botterman die in het verleden goed was voor zilver. Misschien is hij nu een beetje jaloers (lacht)".

"Mijn ouders begeleiden me op een onge-looflijke manier. Als ik iets vraag, dan ligt het al klaar voor ik vraag heb gesteld bij wijze van spreken. Het was mooi geweest om hen allebei op de opwarmingspiste te hebben, maar door de maatregelen was dat niet mogelijk. Daarom hebben we net zoals in eigen land ervoor gekozen om het merendeel van het coachwerk op de wed-strijd zelf te laten doen door mijn papa. De overwinning smaakte nog iets zoeter, omdat ik twee jaar geleden nog op EYOF mijn meerdere moest erkennen in Sander. Op dit moment ben ik meer tevreden met het goud in Tallinn dan met mijn WR in zaal, maar misschien denk ik daar na het zomerseizoen anders over", verduidelijkte de gouden tienkamper.

Naast de gouden triomf op de tienkamp was het op de slotdag van het EK ook nog uitkij-ken naar onder meer de aflossingsploegen op de 4x100m en 4x400m. Het kwartet op de 4x100m bij de vrouwen liet zich gelden in de reeksen. Marine Jehaes/SER, Lauryn Adewoye/AVT, Alexandra Mortant/CAWB en Mariam Oularé/RCB verdedigden de Belgische kleuren. Jehaes tekenede voor een vliegende start, aangezien ze de stok als tweede doorgaf. Vervolgens wisten Ade-woye, Mortant en Oularé stand te houden. Oularé bolde uit naar de derde plaats in 45″31. Het team was zo automatisch ze-ker van de finale later die dag. De man-nen verging het iets minder in de reeksen van 4x100m. Luca Laurent/SMAC, Timber Huysmans/GRIM, Olivier Lifrange/WS en Emiel Botterman/DEIN liepen een mooi

race, maar kwamen tekort voor de finale. Met 40″68 finishte het kwartet als vijfde in de tweede van drie reeksen. Voor een rechtstreeks finaleticket was de top twee nodig. Op basis van de verliezende tijden had het team onder 40″32 moeten duiken.

"Het eerste doel was om onder 41 seconden te duiken en dat is gelukt, maar we had-den graag in de finale gestaan. Misschien kon het nog iets sneller, al presteren we gewoonweg op niveau met de derde pres-tatie ooit door een nationaal team bij de juniores. De ervaring hier is uniek en het doet dromen van meer kampioenschappen in de toekomst", klonk het bij het viertal.

In de finale van de 4x100m droomden Je-haes, Adewoye, en Oularé stiekem van méér dan puur hun deelname aan die fina-

le. Het viertal zat met het BR en een mo-gelijke medaille in het achterhoofd. Snelle tijden waren door de hevige windstoten echter uitgesloten. Het team zou ondanks die omstandigheden in de top vijf finishen met een gezien de onvoorspelbare omstan-digheden degelijke 46″16. Het goud was voor het Britse kwartet met 44″62.

“We hoopten op iets speciaal, maar we mo-gen heel fier zijn met wat we hebben laten zien. We stonden als negende ingeschre-ven en kunnen alleen maar tevreden zijn dat we vijfde worden. De wind maakte het er niet makkelijk op. Als ploeg hadden we vooraf uiteraard op een finale gehoopt en dan is een top vijf toch boven de verwach-tingen”, klonk het na afloop.

Ilana Hanssens was de laatste individuele finalist in Tallinn. In de finale van de 400m horden liep de atlete van ASVO vanuit baan acht naar de zevende plaats in een tijd van 59”93. Het goud ging naar de Noorse And-rea Rooth in 57”16.

"Net na de finale was ik toch teleurgesteld, zelfs een beetje boos. Ik had namelijk op een iets betere tijd gehoopt. Technisch maakte ik enkele foutjes en ik had baan acht toch wat onderschat. Bovendien hielp die wind niet. Ik moet echter het grotere plaatje bekijken en dan was deze ervaring fantastisch. Dankzij de prestatie met de af-lossingsploeg kan ik mijn iets mindere fina-le relativeren. Ik ben heel trots op mezelf, al had ik op individueel vlak in schoonheid willen afsluiten", zei Hanssens.

Het EK voor de Belgen werd afgesloten met de dames op de 4x400m. Annelies Nijssen werd vervangen door Ilana Hanssens, die

Luca Laurent, Olivier Lifrange, Emiel Botterman en Timber Huysmans

Jente Hauttekeete viert zijn gouden medaille met zijn ouders, trainers en voormalige atleten op hoog niveau Melanie Moreels en Hendrik Hauttekeete

180

drie uur eerder nog de finale van de 400m horden voor haar rekening nam. In die finale nam Laureys net zoals in de reeksen de rol als startloopster op zich. De youngster van Duffel deed het opnieuw voortreffelijk en gaf de stok door aan ervaringsdeskundige Schoemaker, die oprukte naar de top drie dankzij een sterke split van 52”64. Botty werd vervolgens langs alle kanten bestookt en probeerde mee te gaan met de grote ka-nonnen. In de laatste rechte lijn moest ze die inspanning bekopen. Hanssens ging nog op zoek naar een mogelijke medaille, maar dat was na haar individuele finale van het goede teveel hoewel ze een knappe split liet noteren met 53”72. Met een zesde stek én een BR van 3’37″95 kon het team echter méér dan tevreden terugblikken op de fi-nale. Duitsland pakte de bloemen met een tijd van 3’35″38 voor Spanje met 3'36"10 en Italië met 3'36"31. Dat het snel ging tij-dens de finale was werd ook duidelijk in de uitslag, want vier van de acht ploegen liep

een nieuw nationaal record, waaronder de Belgen. Het oude BR stond maar liefst 46 jaar op de tabellen. Opvallend, Rosine Wal-lez was slotloopster in Athene in 1975 en in Tallinn was Ilana Hanssens de slotloopster. waardoor het record voor een deeltje in handen blijft van een Oudenaardse atlete.

"Het was een pittige finale en we mogen trots zijn op het BR. We hebben stuk voor stuk een heel mooie wedstrijd gelopen. Ilana deed het heel sterk ondanks het feit dat ze eerder nog haar finale had gelopen. Zonder echte reserves was dit een zeer mooie ervaring voor de teamleden", werd er besloten.

Alle uitslagen van het EK voor juniores vind je hier en alle wedstrijden kan je opnieuw bekijken op het YouTube kanaal van Euro-pean Athletics.

Vlaamse Atletiekliga vzw@letiekleven 26 - Vrijdag 23 juli 2021

FOTO’S: BelgaTEKS: Quinten LafortLAY-OUT: Ben Ghyselinck

Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar wor-den gemaakt door middel van druk, website, mail, fotokopie of op welke wijze ook, zonder voorafgaandelijke toestemming van de uitgever. Teksten en foto’s blijven eigendom van de au-teur en fotograaf.

Cover Jente Hauttekeete werpt de discus 43m69 ver in Tallinn op weg naar de Euro-pese titel en het goud Foto Belga

Ilana Hanssens

Ilana Hanssens, Gylliane Botty, Zoë Laureys & Liefde Schoemaker

181