Er was eenseen vrouw, die zo graag een kindje
1
Er was eenseenvrouw, die zo graag een kindje wilde hebben,maarzij wist absoluut niet waat ze datkindje vandaan zou halen; en daaromging zenaar een oudeheks en zei: "Ik wou zo verschrikkelijk graag een kindje hebben, wil je me niet vertellenhoe ik eraan kom?" "'Wel zeker, dat is zo moeilijk niet!" zei de heks. "Hier heb je een gerstekorrelen wel van eenheel ander soort dan die op de akker groeit of die de kippen eten.Stop die in eenbloempot,dan zul je eens wat zienl" "Dank je!" zei de vrouw enze gaf de heks twaalf stuivers.Ze ging toen naar huis en plantte de gerstekorrel. Onmiddellijk kwam er eenprachtig mooie, grote bloem op die er uitzag als eentulp, maar ze zat stijf dicht, alsof ze nog in knop was. "Dat is eenmooie bloem!" zei de vrouw enze kustehaar op de mooie, rode en gele bladeren, maar op hetzelfde ogenblik datze kuste,ging de bloem met een grote knal open. Nu kon je zien dat het een echtetulp was, maar midden in de bloem, op de groenestempel, zat een klein fijn meisje,zij was niet langerdan een duim en daaromheetteze Duimelijntje. Een mooi gelakte notendopwas haar wieg, blauwe viooltjes waren haar matrasjeen rozenbLaadj es haar dekentj es, daar sliep ze'snachts, maaroverdag speelde ze op de tafel waarop de vrouw een bord had neergezet en om dat bord legde ze eengrotekrans van bloemenmet hen steelin het water en daarop dreefook eengroot tulpenblad. Daarop mocht Duimelijntje vcmde ene kant van het bord naar de andere varen; zijhad twee witte paardenhaÍen om mee te roeien.Dat was eenprachtig gezicht! Zijkon ook zingen,zo fijn en zo liefelijk als niemand nog ooit had gehoord. qt l,' ;É# lS , T.r"s .i *d"
-
Upload
sofie-pieters -
Category
Documents
-
view
214 -
download
1
description
Â
Transcript of Er was eenseen vrouw, die zo graag een kindje
Er was eens een vrouw, die zo graageen kindje wilde hebben, maar zijwist absoluut niet waat ze dat kindjevandaan zou halen; en daarom gingzenaar een oude heks en zei: "Ikwou zo verschrikkelijk graag eenkindje hebben, wil je me nietvertellen hoe ik eraan kom?""'Wel zeker, dat is zo moeilijk niet!"zei de heks. "Hier heb je eengerstekorrel en wel van een heelander soort dan die op de akkergroeit of die de kippen eten. Stop diein een bloempot, dan zul je eens watzienl" "Dank je!" zei de vrouw enzegaf de heks twaalf stuivers. Ze gingtoen naar huis en plantte degerstekorrel. Onmiddellijk kwam ereen prachtig mooie, grote bloem opdie er uitzag als een tulp, maar ze zatstijf dicht, alsof ze nog in knop was."Dat is een mooie bloem!" zei devrouw enze kuste haar op de mooie,rode en gele bladeren, maar ophetzelfde ogenblik datze kuste, ging
de bloem met een grote knal open.Nu kon je zien dat het een echte tulpwas, maar midden in de bloem, opde groene stempel, zat een klein fijnmeisje, zij was niet langer dan eenduim en daarom heette zeDuimelijntje. Een mooi gelaktenotendop was haar wieg, blauweviooltjes waren haar matrasje enrozenbLaadj es haar dekentj es, daarsliep ze'snachts, maar overdagspeelde ze op de tafel waarop devrouw een bord had neergezet en omdat bord legde ze eengrote krans vanbloemen met hen steel in het wateren daarop dreefook een groottulpenblad. Daarop mochtDuimelijntje vcm de ene kant van hetbord naar de andere varen; zijhadtwee witte paardenhaÍen om mee teroeien. Dat was een prachtig gezicht!Zijkon ook zingen, zo fijn en zoliefelijk als niemand nog ooit hadgehoord.
qt l , '
;É# lS
, T.r"s
. i *d"
