Siberisch recept

Studeren in Spitsbergen

Zwanenzang Gley-baan

Studievereniging Drift ’66 | Jaargang 2007/2008 | Nummer 5

2

Inhoud3 Redactioneel

4 Verjaardagen

5 Activiteiten

7 Smeltende ijskap (Omelette Sibérienne)

9 Van poolnacht naar middernachtzon

11 De Noordpool in kaart

13 Veldwerk Frankrijk

15 Veldwerk Laaglandgenese

17 GVR 2008

21 Wat ons van de straat hield

23 Intro 2008

25 Zwanenzang Gley-baan

34 Willem Barentsz

36 De Stelling:

38 Interview met een AIO: Paul Hiemstra

43 Alumnirubriek

44 De Rotring

45 Studeren in een Duitse domstad (5)

47 Uitgleyers

3

Redactioneel

Beste Driftstroomlezer,

Voor je ligt de laatste Driftstroom van het bestuur Gley-baan. Ik kan zeggen dat ik het afgelopen jaar telkens met veel plezier de Driftstroom heb gemaakt. Met zoveel plezier zelfs, dat ik dit jaar gewoon weer in de commissie ga!Ondanks dat ons bestuursjaar al een tijdje is afgelopen, brengen we toch nog een laatste Driftstroom uit waarin we de laatste activiteiten van vorig jaar kunnen meenemen. Maar natuurlijk zullen de thema-artikelen en de bekende vaste rubrieken ook in deze Driftstroom niet ontbreken. Om toch nog één keer goed terug te kijken op het bestuursjaar Gley-baan vind je in deze Driftstroom de zwanenzang die op de Wisselings ALV voorgedragen is. Maar natuurlijk wordt er ook op de laatste activiteiten van vorig jaar teruggekeken. De OJR barbecue, het VAP en natuurlijk de GVR, die ons naar het verre Bulgarije voerde, staan allemaal in deze Driftstroom beschreven. Daarnaast vertellen Sander en Gosro over hoe ze hun eerste- en tweedejaarsveldwerk beleefd hebben. Maar ook enkele activiteiten van dit jaar ontbreken niet. Het is je waarschijnlijk al opgevallen dat deze Driftstroom over de Noordpool gaat. Zo vertellen Arthur en Miriam over hun avonturen op Spitsbergen en Tiuri praat ons bij over de historische figuur Willem Barentsz. De Bakcie instrueert ons over hoe we een smeltende ijskap moeten maken en Janneke vertelt in haar laatste column over

de ‘derde pool’. Wouter illustreert het een en ander met twee themakaarten over de Noordpool.Wegens het feit dat er steeds meer en grotere verkeersborden op de Driftkamer verschijnen hebben we de stelling gelanceerd over dat dit toch wel behoorlijk uit de hand aan het lopen is. Drie mensen gaven hierover hun mening. Een nieuwe rubriek op de valreep van dit Driftstroom jaar is het interview met een alumnus, dit keer met Robin van Rijnsoever. Ook is er natuurlijk weer een interview met een AIO, dit keer is dat met Paul Hiemstra. In de Rotring vertelt Jasper over allemaal onzin en - over onzin gesproken -, de laatste Uitgleyers ontbreken natuurlijk niet.Veel leesplezier met deze laatste Driftstroom!

Harm Jan Pierik,Hoofdredacteur

4

VerjaardagenSeptember2 Marjolijn Witteveen 3 Tim Senden 5 Nienke Lips 8 Tom Broersen 15 Pieter Jeen de Boer 17 Nuri van Marrewijk 19 Dave Smulders 21 Sameer Safaya 21 Anouk Beekhuis 22 Jurre de Vries 23 Yoran Heij 23 Johannes Ravestein 24 Anne Ottow 29 Alexander Prent 29 Willem-Bart Bartels

Oktober1 Jorg van Amerongen 3 Jan de Vries 4 Marily Mensink 5 Michiel de Molenaar 5 Anouk Beniest 9 Daan Duijsings 11 Jody Mijts 13 Marijn van Cappelle 14 Jan Hazeleger 15 Aline Duine 16 Arjen Grothe 20 Menno Nijhuis 23 Lydian Boschman 23 Philip Minderhoud 24 Diepak Mohan 25 Jan-Robert Brand 25 Sander Hoenderdaal 27 Babette van Munster 27 Rebecca Berendsen 31 Jedidja Stoutjesdijk

November1 Aline Pieterse 2 Jan-Willem Dijkstra6 Dimitri van Breemen 6 Tom van den Berg 10 Tiuri Konijnendijk 11 Judith van Dijk 12 Denise de Vos 14 Linda Roskes 14 Nikki Blaauwbroek 15 Stijn van Puijvelde 18 Gosro Karimlou 19 Rineke Hulsman 20 Paul Oonk 20 René Oerlemans 24 Menno Brouwer 24 Bram Ebben 25 Steffie de Keijzer 27 Jasper Schuur 28 Eveline van der Linden 28 Marijn Boll 28 Jan Eltink 29 Laura Gorter

5

Activiteiten

Oktober

20 Opening Diesweek

Tijdens de lunchpauze zal de Dies 'Schots en Scheef' worden geopend.

22 Mick O'Connells

Heerlijk eten bij Mick O'Connels met een whiskyproeverij.

23 Commissieledenbedankavond

Laat je zelf in het zonnetje zetten door Gley-baan vanaf 20.00 u in de ODD.

23 Diesfeest

Drift '66 wordt dit jaar 42 jaar! Komt dat vieren in de ODD café!

24 Highlandgames

De beroemde highlandgames. Neem je boomstam mee en gooi!

30 Pooltoernooi

De beste poolers van Drift zullen zich weer met elkaar meten!

November

6 ODD-café

Leef je uit in onze gezellige stamkroeg!

7 Ouderejaarsweekend

Een weekendje Drenthe voor de Ouderejaars.

14 Drift goes THIALF

Ga gezellig schaatsen kijken in de THIALF met Drift '66!

6

†Don Diego

Op de leeftijd van anderhalf jaar is Don Diego overleden op 3 september 2008. We zullen Don Diego herinneren als een vrolijke goudvis, die de aanwezigen op de Driftkamer heeft mogen verblijden.

De huidige redactie van de Driftstroom is al geruime tijd bezig met het maken van het blad

van onze vereniging. Omdat we graag een blad voor-en-door de leden willen zijn en blijven,

leek het ons een goed idee om te polsen wat er van de Driftstroom wordt gevonden en waar

mogelijk nog wat te verbeteren valt, van daar deze enquete.

Je helpt ons ontzettend door de volgende vragen te beantwoorden, het kost niet veel tijd!

Vul nu de Driftstroomenquete in op:http://drift66.geo.uu.nl/vragenlijst/

7

Siberisch Bakcierecept:

Smeltende ijskap (Omelette

Sibérienne) Hoe een ijskap een vulkaan werd… (Nagerecht voor 10 personen)

Door: Christien Huisman

Ingrediëntenvoor de bodem:1 L vanille-ijs1 cake 5 el likeur

voor het schuim:3 eierdooiers20 g suiker1,5 pakje vanillesuiker of geraspte citroenschilvoor de vulkaan:2-3 el rum3 eierschalen

BereidingswijzeHet ijs in het vriesvak diep invriezen, dit om de uiteindelijke klimaatverandering wat langzamer te laten verlopen. Verwarm de oven voor op 260 ºC. De cake in de lengte in 4 plakken snijden. Leg 1 plak in het midden van een oven- en vuurvaste schaal, en besprenkel deze met de likeur. Klop nu met een mixer de ingrediënten voor het schuim heel erg stijf. Haal het ijs uit de vriezer en leg het op de cake, stut het geheel in met de overige plakken cake. Bedek de gevormde ijskap met de sneeuw (het schuimmengsel). Zet de ijskap met sneeuwtop in de oven

en laat hem in 3 tot 4 minuten hard en goudbruin worden. Je ziet dat het klimaat al wat warmer wordt, want bruine sneeuw reflecteert minder zonlicht en daardoor warmt het oppervlak sneller op en smelten de ijskappen sneller. Om het smeltproces te versnellen flambeer je het door 2 lepels warme rum in lege eierschalen bovenop de ijsberg aan te steken. En nu aanvallen, voordat het geheel instort en het ijs is verworden tot een vieze drap.

Maak dit recept alleen in redelijk nuchtere toestand in een niet-geventileerde ruimte. Vulkanische vlammen kunnen anders je afzuigkap (en de rest van je huis) van binnen voorzien van een zwart geblakerd laagje…

8

9

Van poolnacht naar

middernachtzon

Studeren in het poolgebied

Door: Miriam Duijkers en Arthur Lutz

Het is half 9 in de ochtend. Naast het University Centre in Svalbard staan 30 studenten afkomstig uit de hele wereld te bibberen in hun scooterpakken. -20 ˚C is er voorspeld voor vandaag, maar met deze harde wind voelt het als -40 ˚C. Nog een laatste check: heeft niemand meer een plekje huid dat is blootgesteld aan de elementen? We willen vandaag geen gezichtsbevriezingen. Heeft iedereen ‘ice picks’ gekregen? Mocht je met scooter en al door het zee-ijs zakken dan moet je je er wel weer uit kunnen hijsen. Alles is in orde. Met veel moeite worden de ijskoude motoren gestart. Na een paar minuutjes warmdraaien wordt het sein voor vertrek gegeven. Een lang lint van sneeuwscooters verdwijnt in de duisternis van de poolnacht…Afgelopen voorjaar hebben wij twee vakken gevolgd in Spitsbergen (‘Glaciology’ en ‘Permafrost & Periglacial Environments’). Spitsbergen is het grootste eiland van de eilandengroep Svalbard en ligt ten oosten van Groenland, op 78˚N, halverwege de Noorse Noordkaap en de Noordpool. Spitsbergen valt onder Noorse soevereiniteit, maar is internationaal grondgebied. In de praktijk betekent dit dat er vooral Noren en Russen zijn voor steenkoolwinning, maar ook veel andere landen hebben er

wetenschappelijke onderzoekstations. In de hoofdstad Longyearbyen (met maar liefst 2000 inwoners) ligt de noordelijkste universiteit ter wereld, waar jaarlijks veel studenten uit de hele wereld naar toe komen om het noordpoolgebied te bestuderen en te beleven.Voordat we met de twee vakken konden beginnen moesten we eerst een veiligheidstraining volgen. We leerden hoe we een sneeuwscooter onder controle konden houden bij hoge snelheden en hoe we omkiepen op steile hellingen konden voorkomen (wat niet iedereen in één keer lukte). Ook kregen we te zien hoe we zelf reparaties konden uitvoeren als de scooter er in ‘the middle of nowhere’ mee ophield, wat geen uitzondering was. Naast sneeuwscooteren leerden we om te gaan met

10

een geweer om onszelf tegen ijsberen te kunnen verdedigen (er leven op Spitsbergen ongeveer evenveel ijsberen als mensen) en hoe we een noodkamp konden opzetten en overleven als we door slecht weer (sneeuwstorm, zicht nul meter) overvallen werden.In het programma van de vakken was iedere week een excursie of veldwerk opgenomen. Om de mooiste gletsjers, fjorden en pingo’s te gaan bekijken waren we vaak de hele dag onderweg op de sneeuwscooters. Tussendoor waren er vaak pauzes met sneeuwbalgevechten om het gevoel in vingers en tenen weer terug te krijgen. Van excursies leerde je jezelf snel aanpassen aan de Arctische omstandigheden. Zo merkten we dat het niet veel zin had om een flesje water mee te nemen dat na een half uur bevroren is, en dat bevroren boterhammen niet zo lekker zijn. Veldwerk in Spitsbergen is ook van een ander kaliber dan veldwerk in Frankrijk of Nederland. Zo komt er heel wat meer kijken bij boren in de permafrost dan bij boren in de Hollandse klei. Na een excursie werd de dag natuurlijk

altijd feestelijk afgesloten met pizza en pils in de kroeg.De meeste studenten en docenten blijven slechts enkele maanden op Spitsbergen, waardoor het een komen en gaan is van enthousiaste mensen, die graag leuke dingen met elkaar ondernemen, zoals wandelen, sneeuwscooteren, skiën en ijsgrotten verkennen. De combinatie van de vele internationale studenten en belastingvrije alcohol zijn een garantie voor een mooie tijd met veel feesten en gezelligheid. De voorjaarsperiode is bijzonder mooi omdat je de omslag van de poolnacht die dag en nacht donker is (met prachtig noorderlicht), naar de middernachtzonperiode die dag en nacht licht is, meemaakt. Ben je ook geïnteresseerd in deze unieke ervaring en wil je meer weten? Kijk dan op onderstaande links of neem contact met ons op.

Links: * University Centre in Svalbard (www.unis.no)* International Polar Year (www.ipy.org)* Weblog Arthur (www.arthurlutz.waarbenjij.nu)

11

_̂

gemiddelde 1979-2000 2005 2007

Minimale grens zeeijs Noordpool

Data: NASA / NSIDC, www.nsidc.orgOndergrond: etopo2v2 (NGDC)

Nor

thw

est P

assage

Northeast passage

Wouter Marra, 2008

De Noordpool in kaart

Door: Wouter Marra

Er spelen momenteel twee politieke zaken om het niemandsland, of eigenlijk niemandszee, de Noordpool. Door de aanhoudend smeltende ijskap is de ernst van de klimaatverandering hier zichtbaar geworden en ondertussen is de spanning door de claims van diverse landen om het, mogelijk olierijke, noordpoolgebied hoog opgelopen. Op de linker kaart wordt de minimale omvang van het zeeijs weergegeven. Tot het jaar 2000 was niet rond de

12

_̂

U S A

C a n .

D e n .

N o o .

R u s .

Grenzen internationale afspraken(equidistantie / 200 zeemijl)

Territoriaal water en bathymetrie Noordpool

Data: Univ. of Durham / UNOndergrond: etopo2v2 (NGDC)

Claims Rusland

Lomonsov rug

Wouter Marra, 2008

Noordpool te varen, in de jaren erna zijn af en toe de zogenaamde 'Northeast passage' (o.a. in 2005) en de 'Northwest passage' (o.a. in 2007) vrij komen te liggen. Vooral de terugtrekking van het ijs vanaf de Beringstraat is schrijnend. De kaart aan de rechterkant toont de topografie en bathymetrie van de Noordpool en de territoriale grenzen volgens internationale afspraken. Volgens deze afspraken behoort het gebied tot 200 zeemijl vanaf het continentaal plat tot de territoriale wateren van een land, indien conflicterend geldt een equidistante grens. Rusland claimt sinds 2001 het grootste deel van de Noordpool omdat de Lomonsov rug deel uit zou maken van het Russische continentale plat. Denemarken en Canada hebben in 2007 soortgelijke claims bij de VN ingediend. De rug is ontstaan door de botsing tussen de Euraziatische en Noord-Amerikaanse plaat.

13

Veldwerk FrankrijkZoals ieder jaar reisde een delegatie eerstejaars af naar de Franse Alpen om daar veldwerk te

doen. Zie hier de bevindingen van Sander:

Door: Sander Osinga

Wist je dat...

* Jan-Rik van paella houdt en alles over de voortbeweging van kokkels weet? (voor meer info over dit boeiende onderwerp verwijzen we naar Jan-Rik van der Berg, 1e verdieping Zonneveldvleugel)

* De wasmachine van St. Auban d’Oze alle was opat?

* Na vier weken, stokbrood met brie en komkommer een beetje eentonig wordt?

* Bien vu-bier niet alleen goedkoop, maar ook nog eens goed te drinken is?

* Jasper beter wordt in doppen naarmate hij meer bier op heeft?* Sander er steeds slechter in wordt naarmate het promillage oploopt?* De sportbar in Veynes Heineken schonk?* In deze sportbar de Franse supporters ge-veni-vidi-vici-d werden door de Nederlandse

leeuw?* In het pikkedonker terugfietsen na een wedstrijd van het Nederlands elftal langs afgronden

zonder hekjes goed is voor het groepsgevoel maar slecht voor de zenuwen?* Er in één maand Frankrijk meer fietsbanden sneuvelen dan in een jaar Nederland?* Oude Franse mannetjes inderdaad allemaal een pet dragen en pijp roken?* Iemand met een oplettend oog kilo’s kersen per dag kon scoren aan bomen langs de

weg?* De Buech ijskoud is, maar dat we nu wel de dieptegemiddelde stroomsnelheid weten

(joepie..)?

14

Memorabele Momentjes

VoetbalMet drie huisjes (ongeveer 25 man) in het sportcafé van Veynes de groepswedstrijd tegen Frankrijk gekeken. Na de genadeloze overwinning kochten we allemaal een biertje voor een willekeurige Fransman om ze een beetje op te fleuren. Toen we daarna naar onze fietsen gingen waren veel ventieltjes opengedraaid….wel een beetje flauwe Fransen dus. Bovendien gingen de aanhangers van Olympique Lyon en Marseille nog op de vuist tijdens een ruzie over de Franse keeper. Gelukkig waren er geen banden lek en konden we na een kwartiertje bandje pompen allemaal feestend vertrekken. Volgende keer drinken we dat bier zelf op!

BarbecueZwemmen en barbecueën met Drift bij het meer naast Veynes. Vet cool natuurlijk en na de bbq gingen er nog een hoop mensen een kampvuur maken in de grindafzettingen van de Buech. Ook dat was supergezellig, hoewel er wel een edele hagedis gesneuveld is. Het arme reptiel ging zo dicht bij de warme stenen zitten dat hij er op een gegeven moment vanaf viel, het vuur in waar hij jammerlijk verbrandde tot as. Je was een dapper een eerbaar dier!

Excursie DevoluyOp dagexcursie naar de Devoluy: de karstverschijnselen en de grootste steilwand van Europa bekijken, als dat geen avontuur wordt! Helaas was de mist de grote boosdoener. Je viel in de sink holes voor je ze kon zien en bij de steilwand sprak Martin Hendriks de legendarische woorden: ‘Als er niet zoveel mist was, kon je 30 meter verderop de grootste steilwand van Europa zien’. We zagen niets, helemaal niets. Gelukkig konden we al om kwart over drie lunchen, zodat we maar bijna van de honger omkwamen. ’s Avonds was er een diner met alle huisjes, en er was gratis wijn! Dat was feesten! Wegens privacywetten zal ik geen namen noemen, maar er gebeurden twijfelachtige dingen.

Regensimulaties

15

Veldwerk LaaglandgeneseOok het veld in Nederland werd dit jaar onveilig gemaakt door Utrechtse studenten...

Door: Gosro Karimlou

Wist je dat...

* Gosro twee keer in de sloot is gevallen.* Anouk en Dimitri heel lang kunnen

discussiëren over niks.* Floris keihard door een kuil langs de weg

is gereden.* Vincent en Michiel in het IJsselmeer

hebben gestaayd.* Sander, Martin en Hans altijd bij andere

groepjes kwamen schooien om avondeten, omdat ze dat van anderen lekkerder vonden.

* Laura voor de lol bij haar ouders in de achtertuin heeft geboord in een vrij weekend.

* Er een dorp bestaat met de naam Grafhorst.

* Stefan en Lenneke geen voortent op kunnen zetten.

* Als je aardig bent tegen de boeren dat je dan ijsjes en fruit krijgt.* Sander en Martin het saaiste gebied ooit hadden.* Vincent, Ludo en Menno het bord van het Ganzendiep met dat van de IJssel hebben

verwisseld.* Koeien dom zijn.

16Alle ruimte om je uit te leven

Tauw: Alle ruimte om je uit te leven

Tauw in het kort…

• Internationaal opererend advies- en ingenieursbureau

• Adviesgebieden: Bodem, Milieumanagement, Ruimte, Water,

Civiel, Waterbouw & Waterbehandeling

• Volop ruimte voor het realiseren van persoonlijke ambities

binnen je vakgebied én daarbuiten

• Ruim 900 medewerkers in Amsterdam, Assen, Deventer,

Eindhoven, Rotterdam en Utrecht

Meer weten over Tauw?Kijk op www.tauw.nl voor meer informatie over stages, afstuderen en startersbanen.

17

GVR 2008Oké, het is misschien een beetje lastig voor te stellen zo aan het begin van periode 1.

Maar in periode 4 ben je toch wel flink aan het nadenken over je vakantie. Zo’n veldwerk

is leuk, maar vakantie, dat is het toch net niet. Dan zie je een poster hangen met “GVR

Bulgarije” en misschien wel belangrijker, de reis is goedkoop! Als Nederlander is dat op zich

al doorslaggevend, maar dan blijkt de reis ook nog eens deels road trip te zijn, je reist binnen

het land ook nog een beetje rond en je gaat met een groep aardwetenschappers (zodat je

niet de zomer lang al je AW-grappen hoeft binnen te houden). Reden genoeg om mee te

gaan… En oja, ik was er zelf nog nooit geweest.

Door: Richard Bakker

De reis begint vlak bij het AW-gebouw, en nogal vroeg. Maar met genoeg koffie zitten we supersnel op de Duitse Autobahn, en daar blijf je ook wel zonder koffie wakker. We reizen met de drie achtpersoonsbusjes de eerste dag naar Zagreb. Dat was wel flink doorrijden, dus een stop in de Alpen zat er niet in. En met acht aardwetenschappers in een busje is het nog best moeilijk om die bergen te negeren. Zagreb wordt zonder problemen gehaald. Na wat lokaal bier slaapt iedereen prima. En dat is maar goed ook, want de volgende dag staat er weer een flinke etappe voor de boeg: Zagreb – Sofia.

Sofia is de hoofdstad van Bulgarije. We komen er rond drie uur aan, en anderhalf uur later zijn we pas in de binnenstad. Later wordt verteld dat Sofia een stad is die berekend is op zo’n 60.000 auto’s. Maar er rijden er rustig een miljoen rond. Sofia huisvest een aantal prachtige oude gebouwen die de geschiedenis van het land verklappen. Er zijn kerken die qua bouwstijl veel lijken op de orthodoxe kerken uit Rusland. Achter het presidentiële paleis is een oude kerk te vinden die nog

door de Romeinen gebouwd is. Er is een oude moskee en een grote kerk ter ere van Alexander Nevsky en de bevrijding van het Ottomaanse rijk (door de Russen). Maar er is ook een groot plein, vol fonteinen met aan het eind van het plein een groot (lees: echt groot) vierkant gebouw: het “Cultuurpaleis”. Een gebouw dat gemaakt

Sofia

18

is om te imponeren, maar veel kwaad bloed onder de lokale bevolking gezet heeft door locatie (en wat ervoor aan de kant moest), en het geld wat eraan besteed is.Sofia ligt aan de voet van een berg, de Vitosha. Zo’n stad bekijken is leuk, maar als er een berg te bekijken valt… In de winter is de Vitosha vooral een skioord, in de zomer een mooie wandeltochtgelegenheid en het biedt een prachtig uitzicht over de stad. Sommigen kozen ervoor om de berg te beklimmen, anderen kozen ervoor om

de skilift naar boven te nemen, en daar een wandeling te maken.

Na Sofia was het tijd voor een zeer geologisch verantwoord uitstapje. Een bezoek aan een goudmijn. Daar werden we in opvallende beschermende kleding gehesen en mochten we een kilometer onder de bergtop zelf naar goud zoeken. Het was er pikkedonker en zo’n 40 graden. Toch een raar idee dat we op die plek nog steeds 400 meter boven zeeniveau waren. Na het bezoek in de mijn zelf hebben we wat verdere uitleg gekregen, o.a. over hoe het goud (en andere metalen) uit het gesteente gewonnen werd. Het bedrijf wat de goudmijn exploiteerde bood ons ook nog eens een barbecue en een verblijf in het gastenverblijf aan. Dat was zo goed geregeld dat een paar mensen nogal wat moeite hadden om het te geloven.

Bulgaars vervoer

Bezoek aan de goudmijn

19

Daarna was het op naar het Rilagebergte. Daar is de groep in tweeën gesplitst. Een deel ging een paar dagen in de bergen bikkelen. Het andere deel bleef onder aan de berg en ging het daar leuk hebben. Die mensen hebben een paar fantastische uitzichten en een hoop schoonheid gemist kan ik zeggen. De tocht over de bergen was enigszins aan de zware kant uitgevallen. Maar daardoor hebben we veel gezien en dat was het zeker waard.

Aan de andere kant van de bergen lag het Rilaklooster. Daar kwam de groep weer bij elkaar. Na alle verhalen uitgewisseld te hebben was het tijd voor wat actie op het water: raften. Gelukkig konden er op een paar chauffeurs na daarna worden uitgerust in de busjes, want de reis ging verder naar de oostkust. Onderweg werd nog overnacht op een camping. Die camping werd onderhouden door een gepensioneerde Brit. Binnen een aantal uur had zo’n beetje

iedereen het plan om deze man te adopteren als opa. Dat kwam waarschijnlijk vooral door de gastvrijheid en de pas geboren honden en katten die er vrij rondliepen.

De dag erna kwamen we aan in Varna. Een van de twee grote havensteden aan de oostkust van Bulgarije. In Varna gingen sommigen de stad bekijken, anderen aan het strand liggen. Gezamenlijk zijn we naar het meteorologisch instituut geweest. Dat was niet zo indrukwekkend als de goudmijn. De haven was ook niet zo groot. Maarja, wij vergelijken het dan ook met Rotterdam.

Na Varna was het tijd voor Bourgas. We verbleven op een camping iets ten noorden van deze stad. Vanaf de camping werden er plannen gemaakt om dingen in de buurt te gaan doen. Een groep heeft een waterpark (met halfpipe-glijbaan) onveilig gemaakt, en een andere groep heeft een busje gepakt en is gaan kijken hoe Bulgarije er nou eigenlijk in

20

het binnenland uit ziet. Daarbij waren vooral de verschillen tussen het rijkere toeristische kustgebied en het arme binnenland erg groot.

Bourgas is de grootste havenstad van Bulgarije. De EU is druk bezig er een snelweg naartoe te leggen (evenals naar Varna). Want Bourgas is voor de EU een economisch gezien strategische havenplaats aan de zwarte zee. De snelwegen in Bulgarije waren stukken beter in vergelijking met de andere autowegen. Dat moet ook wel, want ze lagen er pas net. Dus daar gaat het EU-geld naartoe!

Die snelwegen kwamen goed van pas op de weg terug. Wat wel jammer was is dat de ringweg rondom Sofia geen ring was

door wegwerkzaamheden. Toch wisten we die dag Belgrado te bereiken. In Belgrado was het wel even schrikken. Deels door de gebombardeerde gebouwen, maar ook door alle ME die bij de ambassades stonden en die een park uitkamden. Later in het hostel hoorden we dat er rellen waren geweest rondom de arrestatie van Karadžic. We waren blij dat we onze busjes die nacht in een bewaakte parkeergarage geparkeerd hadden.

Na Belgrado reden we naar Neurenberg. Daar voelden we ons stukken veiliger. Maar het was wel weer wennen aan de westerse prijzen. De dag erna, waren we thuis. Geen bier meer voor 50ct… ik zal het missen.

Het Rilaklooster

21

Wat ons van de straat hield

Door: Mathilde Hagens

OJR barbecueTraditioneel wordt één van de laatste activiteiten van het collegejaar georganiseerd door de Ouderejaarsraad: de OJR Zomerspelen, gevolgd door een barbecue. Helaas hielp het weer niet mee voor de zomerspelen: hoewel het ’s avonds tijdens de Veldwerk After Party prachtig weer was, was het ’s middags regenachtig. Ook de planning van de zomerspelen in combinatie met de stress waar de meeste mensen zo vlak voor de zomervakantie last van hadden, zorgde ervoor dat uiteindelijk besloten werd alleen de barbecue door te laten gaan. Tijdens de barbecue, die plaatsvond bij de Cambridgelaan, was er echter wel de mogelijkheid om wat spelletjes te spelen en er werd dan ook door een aantal mensen van de aanwezige frisbee gebruik gemaakt. De barbecue zelf was in combinatie met de Bakcie georganiseerd. Waar de OJR zorgde voor vlees dan wel vleesvervangers, brood en drinken, zorgde de Bakcie voor sausjes, salades en allerlei andere hapjes. Dit bleek een gouden combinatie, waardoor alle circa

30 aanwezigen zich helemaal vol hebben kunnen eten met al het lekkers dat aanwezig was. Nadat het meeste vlees opgebakken was, hebben een aantal mensen zich nog vermaakt met het ‘spelen met vuur’, zoals dat zo mooi heet. Het was echter alweer snel tijd voor de volgende activiteit: feest in de Ouwe Dikke Dries!

Veldwerk After PartyHet laatste feest van het jaar is vaak één van de populairste: de VAP! Dit jaar werd het feest voor de eerste keer in onze stamkroeg de Ouwe Dikke Dries gehouden, maar dat maakte voor de populariteit niet uit, want het was lekker druk. Er bleek ook een andere groep in het café te zijn, waardoor het café wel erg vol werd. Gelukkig was het prachtig

22

weer en konden de meeste mensen zich ook prima buiten vermaken. Halverwege de avond presenteerde het Kandidaatsbestuur zich door zich te laten afzetten door een anoniem te blijven, officieel uitziende auto met reflecterende strepen. Een mooie actie die door de aanwezigen wel werd gewaardeerd. Hierna ging het feest onverminderd door. Helaas kwam er alweer veel te snel een einde aan deze laatste activiteit voor de zomervakantie.Bowlingtoernooi

Na de zomervakantie met de prachtige Grote Verre Reis en de drukke introductieperiode was het tijd voor de traditioneel eerste activiteit van het jaar: het bowlingtoernooi! Ongeveer 30 mensen hadden zich ingeschreven, zodat we twee uur vijf banen

in Hotel Mitland konden bezetten. De opzet van het bowlingtoernooi is vrij simpel: er wordt op iedere baan één ronde gespeeld, bestaande uit 10 worpen. Na deze ronde gaan de zes mensen met de hoogste score naar de finalebaan, waar een nieuwe ronde wordt gespeeld. De winnaar van deze ronde mag zich de winnaar van het bowlingtoernooi noemen en wordt een jaar lang de trotse eigenaar van de wisselbeker. Zoals gewoonlijk wordt er de eerste ronde serieus door alle deelnemers een balletje gegooid, want iedereen wil natuurlijk wel een plekje op de finalebaan veroveren. Na

deze eerste ronde is de concentratie bij de meeste deelnemers echter wel weg, en wordt het gezelligheidsaspect belangrijker dan het bowlen zelf. Ook plat liggend op je buik blijkt het echter mogelijk te zijn een strike te gooien! Deze en andere lolligheden gaan grotendeels voorbij aan de deelnemers op de finalebaan. Vol concentratie wordt de ene strike na de andere gegooid, en met elke beurt stijgt de spanning. Uiteindelijk blijkt Tom (Broersen?? Ik weet z’n achternaam niet zeker) met redelijk grote afstand de beste zijn. Vanaf deze plek nogmaals van harte gefeliciteerd! Na het bowlen toog een deel van de groep richting de Ouwe Dikke Dries voor een afterparty, in de vorm van het eerste ODD-café van dit jaar.

23

Back to Basics...

Intro 2008Door: Nicole Clerx

Inmiddels is het academische jaar alweer volop aan de gang en lijkt het alweer een hele poos geleden dat er een stapel eerstejaars stonden te trappelen om te beginnen met een nieuwe studie.Back to Basics was dit jaar het thema van alle intro-activiteiten, en op de alleerste (vroege) maandagochtend van het collegejaar stelden de leden van de IC zich, geheel in stijl maar ietwat onpersoonlijk (middels een humoristisch maar primitief filmpje), aan alle eerstejaars voor. Ze werden in mentorgroepjes ingedeeld, en na een korte kennismaking kon het feest van start gaan.Na zo’n eerste ochtendje praatjes, was het traditionele bezoek aan de bibliotheek nog steeds niet inspirerend, en werd er daarna gestart met de spelletjes. Toen deze waren afgelopen, tot de spijt van sommigen en de vreugde van anderen, kon gestart worden met de barbecue. De eerste avond van de allereerste week van de nieuwe eerstejaars werd afgesloten met een spetterende avond in de Jan de Winter en de ODD.Dinsdagochtend vroeg was het tijd voor nog wat praatjes, en het eerste college Systeem Aarde. ‘s Middags hadden we de grootste lol in de roeibootjes en tijdens de stadswandeling (bij het laatste waren het vooral Menno en ik, door de regen waren onze kindjes wat minder geïnteresseerd in de geologie dan in de cafés in Utrecht...).

Zoals het goede mentormama’s betaamt verzorgden wij daarna ook een heerlijk avondmaal in de Cambridgeflat, waarna opnieuw mogelijkheid was tot het ontdekken van het bruisende nachtleven van Utrecht.De rest van de week begon voor de eerstejaars alweer op een “echte collegeweek” te lijken, met als wonderwelkome afwisseling het introfeest in het K-Sjot donderdagavond. Het was razend druk, er zijn veel glazen gesneuveld, en weinig mensen nuchter de deur uit gegaan. Een geslaagd feestje dus.De laatste activiteit in het kader van de introductie was het alom bekende, altijd gezellige introweekend, dat dit jaar weer naar good old Möderscheid ging. Voor mij ook een spannende gebeurtenis, aangezien het introweekend vorig jaar niet hiernaartoe ging. Vrijdagavond kwamen we aan, na een hele hoop ellende op de weg. Desalniettemin smaakte het eten errug goed, het bier nog beter en was de sfeer uitstekend.Zaterdagochtend was het tijd voor een bezoek aan een waterval. Het weer zat mee,

24

aangezien we ons zeer goed konden inleven hoe de rotsen onder die waterval zich moesten voelen. ‘s Middags verwelkomden de grotten van Remouchamps ons, door wel droog te zijn, en na een rustig maar aangenaam wandel- en boottochtje was het alweer tijd om terug naar de Mühle te gaan. Onder het genot van een drankje werd er vrolijk nagebabbeld en uitgekeken naar de avond, waarop de beruchte en befaamde zangwedstrijd zou gaan plaatsvinden. Alle groepjes hadden goed hun best gedaan, maar het winnende lied was ook de verdiende winnaar. Meisjes in bikini en jongens die hier jaloers op waren, de strekking ervan werd me niet 100% duidelijk, maar dat zegt meer iets over mijn vermogen dan over de kwaliteit van het lied. De avond was nog lang, de nacht kort, maar iedereen amuseerde zich meer dan prima, dus weer was er sprake van een geslaagd feestje.Zondagochtend was het voor de meesten een wat lastiger karwei om hun bed te verlaten. Uiteindelijk is het toch iedereen gelukt, en na een rustig ontbijtje werd er vlijtig gepoetst,

gedweild en geschrobd om de Mühle schoon achter te kunnen laten. Zondmiddag stond de traditionele wandeling door het Hoogveen op het programma. Het was prachtig weer, dus ondanks het grote percentage brakke hoofden was de stemming goed. Door de goede begeleiding (?) zijn dit keer zelfs alle groepjes op tijd bij het begin- en eindpunt

aangekomen, zonder een al te grote omweg. Na een soepje bij de bus was het alweer tijd om naar huis te gaan, moe maar voldaan, na een zeer geslaagd weekend (vol met heel veel UGV’ers, een klein aantal Drift-leden, veel eerstejaars en nog meer bier).IC 2008: complimenten, het was een fabuleuze introductie!

25

Zwanenzang Gley-baanAan het begin van het collegejaar maakte Gley-baan plaats voor het nieuwe bestuur.

Traditioneel hoort daar natuurlijk de zwanenzang bij.

Ruim anderhalf jaar geleden waren er een aantal koolstofatomen diep diep in de aarde en deze koolstofatomen waren erg onrustig. Ze hadden namelijk plannen, grootse plannen voor het komende jaar. Het broeide en broeide en tenslotte vormden deze koolstofatomen onder hoge temperatuur en druk drie ruwe diamanten. Deze diamanten zaten natuurlijk ook niet stil en tijdens hun voorbereiding op het volgend jaar stegen ze langzaam in magma op naar het aardoppervlak. Hier echter zaten ze nog steeds vast in hun omringende gesteente. Ze wilden hier erg graag uit bevrijd worden, maar eerst werden ze zo goed mogelijk voorbereid voor het echte leven op de aarde door hun voorgangers. De elementen der natuur zaten

echter al die tijd niet stil en verweerden het gesteente rondom de ruwe diamanten. Op 10 september 2007 was het dan eindelijk zover. Het laatste beetje gesteente rondom de diamanten was verweerd en ze waren vrij om te gaan. Ze stortten zich vol overgave van de berg af de rivier in om de wereld te ontdekken.

De ruwe diamanten waren in het begin van de rivier erg verrukt met elkaar en genoten in het begin dan ook erg van elkaars gezelschap en van het gezelschap van andere groepjes ruwe diamanten. Ze gingen bij elkaar op bezoek om cadeau 's te geven en misschien soms ook cadeau 's te stelen. Op deze bijeenkomsten hebben de

26

Stage- en afstudeerplaatsen

Zoek jij:een leuke uitdagende stage-/afstudeeropdracht,waarin je veel ruimte krijgt om je eigen ideeën te ontwikkelen,en je samenwerkt in een enthousiast team met veel jonge mensen?

Lees dan verder!

De vacature:HydroLogic is een snel groeiend, toonaangevend adviesbureau dat zich bezighoudt met vele aspecten van waterbeheer, zoals wateroverlast, veiligheid tegenoverstromen, droogte, klimaatverandering en de kaderrichtlijn water. Naast hetvinden van innovatieve, technische oplossingen besteden wij veel aandacht aancommunicatie met de klant en belangengroepen. Goed overleg zorgt ervoor dat dekennis van alle partijen optimaal wordt benut en dat de klant weet hoe hij/zij detechnische oplossingen kan gebruiken. Voor ons is dit een prettige manier vanwerken die ook erg wordt gewaardeerd door opdrachtgevers, wat blijkt uit hetgroeiende aantal opdrachten dat wij ontvangen van klanten uit Nederland enandere Europese landen.

Als stagiair draai je volledig mee in het team. Je maakt alle facetten mee van eenproject, waaronder het contact met de klant. Zo leer je echt hoe het is om te werkenbij een adviesbureau.

Op de werkvloer:Bij HydroLogic heerst een informele werksfeer, of je nou samenwerkt met junioradviseurs, projectleiders, of de directeur. Vanaf het begin telt je mening mee en krijgje de ruimte om je eigen ideeën uit te werken. Er wordt op een open maniergecommuniceerd, zowel binnen het bedrijf als naar buiten toe.Het sociale aspect is bij HydroLogic erg belangrijk. We lunchen bijvoorbeeld altijdsamen en ondernemen regelmatig iets na werktijd, waardoor je je collega’s ook opeen andere manier leert kennen dan alleen op de werkvloer.

Enthousiast?Spreekt het voorgaande je aan, volg je een universitaire opleiding en ben je sociaalvaardig? Wil jij samen met ons het waterbeheer vooruit helpen? Stuur dan je briefmet CV aan drs. M.J. (Maarten) Spijker.Voor meer informatie over HydroLogic, andere actuele vacatures en/of voorbeeldenvan projecten kan je natuurlijk ook altijd terecht op onze website www.hydrologic.nl

Logische oplossingen voor effectief waterbeheer

HYDROLOGIC BV - POSTBUS 2177 - 3800 CD AMERSFOORT - 033 4753535 - INFO@HYDROLOGIC.NL - WWW.HYDROLOGIC.NL

SEPTEMBER 2006

27

Stage- en afstudeerplaatsen

Zoek jij:een leuke uitdagende stage-/afstudeeropdracht,waarin je veel ruimte krijgt om je eigen ideeën te ontwikkelen,en je samenwerkt in een enthousiast team met veel jonge mensen?

Lees dan verder!

De vacature:HydroLogic is een snel groeiend, toonaangevend adviesbureau dat zich bezighoudt met vele aspecten van waterbeheer, zoals wateroverlast, veiligheid tegenoverstromen, droogte, klimaatverandering en de kaderrichtlijn water. Naast hetvinden van innovatieve, technische oplossingen besteden wij veel aandacht aancommunicatie met de klant en belangengroepen. Goed overleg zorgt ervoor dat dekennis van alle partijen optimaal wordt benut en dat de klant weet hoe hij/zij detechnische oplossingen kan gebruiken. Voor ons is dit een prettige manier vanwerken die ook erg wordt gewaardeerd door opdrachtgevers, wat blijkt uit hetgroeiende aantal opdrachten dat wij ontvangen van klanten uit Nederland enandere Europese landen.

Als stagiair draai je volledig mee in het team. Je maakt alle facetten mee van eenproject, waaronder het contact met de klant. Zo leer je echt hoe het is om te werkenbij een adviesbureau.

Op de werkvloer:Bij HydroLogic heerst een informele werksfeer, of je nou samenwerkt met junioradviseurs, projectleiders, of de directeur. Vanaf het begin telt je mening mee en krijgje de ruimte om je eigen ideeën uit te werken. Er wordt op een open maniergecommuniceerd, zowel binnen het bedrijf als naar buiten toe.Het sociale aspect is bij HydroLogic erg belangrijk. We lunchen bijvoorbeeld altijdsamen en ondernemen regelmatig iets na werktijd, waardoor je je collega’s ook opeen andere manier leert kennen dan alleen op de werkvloer.

Enthousiast?Spreekt het voorgaande je aan, volg je een universitaire opleiding en ben je sociaalvaardig? Wil jij samen met ons het waterbeheer vooruit helpen? Stuur dan je briefmet CV aan drs. M.J. (Maarten) Spijker.Voor meer informatie over HydroLogic, andere actuele vacatures en/of voorbeeldenvan projecten kan je natuurlijk ook altijd terecht op onze website www.hydrologic.nl

Logische oplossingen voor effectief waterbeheer

HYDROLOGIC BV - POSTBUS 2177 - 3800 CD AMERSFOORT - 033 4753535 - INFO@HYDROLOGIC.NL - WWW.HYDROLOGIC.NL

SEPTEMBER 2006

drie ruwe diamanten erg veel andere ruwe diamanten leren kennen en hier zijn later in het jaar mooie dingen uit voortgevloeid. Ondanks dat de drie ruwe diamanten elkaar regelmatig zagen en elkaar op de hoogte hielden van allerlei zaken hadden de ruwe diamanten ook behoefte om andere afslagen te nemen in de rivier dan de andere twee ruwe diamanten deden. En om zich via deze afslagen om te vormen tot mooie geslepen diamanten.

Een van de diamanten nam een meer artistieke zijtak. In deze tak kwam er van alles op zijn pad. Hij stortte zich vol overgave in het diepe en wist de andere diamanten op hun wekelijks samenzijn enthousiast te krijgen voor een jamsessie en een open podium. Ook in zijn privéleven hield de diamant van muziek. Hij speelde in een jazzcombo en ook was hij elke week druk bezig met het repeteren voor een heus toneelstuk. Naast deze duidelijke vormen op artistiek en ook muzikaal gebied, was hij ook zo creatief mogelijk in het uitvoeren van zijn hoofdtaak. Deze taak paste ook goed bij hem, ondanks de soms wat meer vervelende routine klusjes die nou eenmaal ook gedaan moesten worden. Wat misschien een soort in het verlengde van deze hoofdtaak lag was het schrijven van stukken voor een andere tak van de rivier “de Driftstroom”. Samen met andere diamanten gaf hij een vernieuwde vorm aan deze tak. Niet alleen inhoudelijk werd de “Driftstroom” vernieuwd, maar ook in vormgeving. Naast al deze artistieke dingen vond de diamant het ook belangrijk wat meer inhoud aan zijn leven te geven. Dit deed hij in weer een andere tak van de rivier. Hij woonde daar lezingen bij en leerde zo meer over wat hij later zou kunnen gaan doen

en hoe hij hiervoor een cv moest schrijven. Hij kwam bij een aantal bedrijven terecht die hem even lieten proeven van het verdere leven. Ook heeft deze diamant samen met een van de andere van de drie diamanten aan de toekomst gedacht, namelijk aan “de toekomst van de ondergrond” die niet zomaar zonder slag of stoot tot stand is gekomen.

Lieve Harm Jan,

Aan het begin van het jaar stapte ik met je het bestuur in als (bijna) totaal onbekend persoon. In dit jaar heb je ik je denk ik door en door leren kennen en nu kan ik me bijna niet meer voorstellen dat ik je iets meer dan een jaar geleden nauwelijks kende. Ik heb je leren kennen als een creatief en enthousiast persoon, die zoals ik al schreef in ons stukje voor het jaarboek van vorig jaar het glas vaker halfvol dan halfleeg ziet. Je bent vorig jaar september enthousiast begonnen aan je secretarisschap en dit heb je denk ik met glans volbracht. Soms met wat hulp van dingetjes die er nog moesten gebeuren die we op de BV bedachten, maar dat was bij Mathilde en mij net zo goed het geval. Je creativiteit kon je ook terug zien in het feit dat je graag bij Drift meer culturele invloeden wilden hebben en je hebt je dan ook vol enthousiasme op het organiseren van een jamsessie en een open podium. Je bent hierin geslaagd, dat blijkt alleen al uit het feit dat er volgend jaar zelfs op initiatief van de leden een muziekcommissie wordt opgericht.Ik heb je ook leren kennen als een soms wat chaotisch persoon die de praktische kant van de zaken soms op een wat rommeligere manier zag dan Mathilde en ik dat deden of soms dingen gewoonweg even niet bedacht. Zoals die keer dat de Albert kwam: Jij was beneden de spullen van de vrachtauto aan het laden en ik boven het hok

28

leeg aan het maken, om alle lege kratten weer mee terug te kunnen geven. Toen je bovenkwam met de bestelling en ik de lege naar beneden wilden brengen riep je verschrikt uit, statiegeld? Maar die man is al weer weg. Gelukkig is het allemaal goed gekomen, doordat je wist waar hij heen ging en toen via een shortcut achter hem bent aangerend. Zo kwamen eigenlijk alle dingen wel weer goed als er iets een keer chaotisch was gegaan. Je hoorde Mathilde en mij soms ook niet, maar misschien lag dat aan het feit dat je oren dicht zaten, want nadat ze waren uitgespoten zijn er eigenlijk geen situaties meer voor gekomen dat we iets tegen je zeiden en dat je twee minuten later een vraag stelde over precies datzelfde onderwerp. Verder heb ik je leren kennen als iemand die enthousiast is voor wat hij doet en ook niet bang is om soms een wat minder leuk klusje op te knappen. Aan het begin van het jaar heb je je rot gesleept met een oranje zeil voor het introweekend, waar je uiteindelijk niet eens mee naartoe geweest bent. Verder was je enthousiast voor de commissies die je deed en is het je gelukt om volgens planning alle Driftstrooms uit te brengen. Je was ook enthousiast voor je hobby’s buiten Drift om. Je maakte hier je tijd voor vrij en soms heeft dat gebotst met Mathilde en mij, maar ik moet ook zeggen dat ik er ook erg bewondering voor had, omdat ik zelf meer moeite had om dat te doen en dan vaak Drift toch belangrijker vond, maar daardoor soms niet meer aan mezelf toe kwam. Je was ook vaak degene die tijdens een BV zei: Okee, door naar het volgende punt, als ik soms weer eens teveel uitweidde.Ik heb je denk ik nog het meest leren kennen tijdens de liftwedstrijd, waar we samen door hoogtepunten en diepe dalen zijn gegaan en waar we uiteindelijk gered zijn door een stel Belgische vrouwen, die dat volgens mij niet eens zo doorhadden en ons uiteindelijk op een uitrit van de snelweg bij Venlo gedumpt hebben.

Bovengenoemde voorbeelden zijn maar een fractie van hoe ik je heb leren kennen. Ik denk dat het merendeel niet eens in woorden te vertellen is, maar een gevoel is bij iemand. Harm Jan ik ben erg blij dat ik samen met jou bestuur heb mogen doen en dat ik je hebt leren kennen zoals je bent. Soms was het bestuursleven wat zwaar en chaotisch, maar als ik terug kijk denk ik: wat hebben we ook een lol gehad. Zoals gekke bekken trekken op een bankje in Frankrijk of de slappe lach krijgen om een heel dom feitje met autosleutels en het K-Sjot.

Een van de andere van de drie diamanten sloeg de tak in van de getallen en de cijfertjes. Ze slaagde erin deze snel onder de knie te krijgen en begon het toen zelfs leuk te vinden. Ze wist laatste ruwe diamant soms ook jaloers te maken door te roepen dat het soms zo fijn is om een duidelijke concrete taak te hebben. Naast deze hoofdtaak die eigenlijk voortdurend doorliep kreeg ze het geleidelijk aan ook steeds drukker in een andere tak van de rivier, namelijk de tak van het feesten. Ze had namelijk met nog 5 diamanten uit groepen diamanten de taak om een spetterend feest te organiseren. Dit zou het feest van het jaar in de rivier moeten worden en zij deed weer alles met de cijfertjes en de getallen. Na dit feest was

29

er een kort reces van twee weken, maar dit weerhield haar er niet van om door te gaan met het organiseren van een gala met weer andere diamanten van andere groepjes diamanten en ook dit keer deed ze dingen met cijfertjes en getallen. Gelukkig werden beiden activiteiten een groot succes. Op zulk soort gelegenheden kwam het erg goed van pas dat ze met plezier haar BHV gehaald heeft. Naast al deze getallen en cijfertjes kon ze ook haar creativiteit kwijt in het maken van de Driftstrooms en een kalender. Hier kwamen onder andere haar wat meer ondeugende trekjes naar boven, omdat er zelf commissieslips voor besteld zijn. In haar privé-leven was deze diamant (voorzover nog niet bekend) graag bezig met dansen, squashen en werken bij de HEMA, dat in de loop van de jaren zo’n beetje haar levensmotto is geworden.

Lieve Mathilde,

Ook jou kende ik aan het begin van het bestuursjaar eigenlijk bijna niet. Ik heb jou leren kennen als een lief iemand die open staat voor iedereen en die een passie heeft voor dansen en de HEMA. Met dat laatste is het zelfs zo erg dat je er als een magneet naartoe gezogen wordt op het moment dat je er eentje ziet tijdens een etentje in Wageningen met bevriende verenigingen of als we in Brugge lopen en je er zelfs mee op de foto wilt. Je hebt ook passie voor het bestuur zijn, passie voor Drift. Je regelt graag dingen, ook de kleinere klusjes die gedaan moeten worden, zoals het uitzoeken van geschikte zaaltjes voor constitutieborrels en/of de ALV. Vaak ben jij tijdens de BV degene die komt met wat kleine praktische zaken, waar de anderen nog niet aan gedacht hadden. Vaak zaten we wat dat betreft op een lijn, wat het voor Harm

Jan soms wat moeilijker maakte, maar met andere zaken was het denk ik weer andersom.Je kreeg dit jaar ook passie voor het penningmeesterschap, nadat je het boekhoudprogramma onder de knie had zei je dat je het zelfs leuk ging vinden.Een andere eigenschap is dat je ook erg precies bent en dingen graag tot op de bodem uit wilt zoeken. Dit was alleen maar bevorderlijk voor het penningmeester zijn. Zo heb je de kostenplaats tot op de bodem uitgeplozen en uiteindelijk kwam hierdoor in de balans op nul uit, zonder al te veel hulp van de Kasco. Naast deze precisie in je penningmeesterschap zorgde je ook dat andere dingen goed uitgezocht of geregeld werden en hielp je bijvoorbeeld vaak met kleine dingetjes die gedaan moesten worden voor de Akcie. Je was ook altijd goed in het regelen van de kleine, maar ook zo noodzakelijke dingen voor een feest en je stelde van te voren een lijstje op met dingen die we echt niet moesten vergeten. Alle feesten waren, zeker in dat opzicht erg geslaagd. Je was er ook niet bang voor wat meer hooi op je vork te nemen en daarom was je ook bezig met de Faculty. Hiervoor heb je misschien wel iets teveel op je tenen moeten lopen, omdat je ook een vak begeleidde, maar het is uiteindelijk allemaal heel erg goed gekomen hebben we een geslaagde Faculty gehad.Naast deze meer precieze kant van jou was je stiekem toch ook wel een feestbeest. We waren dan wel altijd nuchter op de eigen K-sjot feesten, maar in de Ouwe Dikke Dries, waar we wel mochten drinken ging je vaak los. Hier heb ik denk ik ook het meest jouw onbevangen en grappige kant leren kennen. Dit was ook zo bij de constitutieborrels en recepties, waar jij en Harm Jan me eigenlijk altijd hebben geholpen met een goed verhaal. We hebben op deze borrels ook veel mensen leren kennen. Zo waren we een keer bij Atlas en kwamen we maar niet aan de beurt. Ook VOCUS en PaP met wie we aan het praten waren kwamen we maar

30

niet aan de beurt. We hebben toen besloten met zijn allen een statement te maken en ons alledrie tegelijkertijd af te melden en de volgende dag een brief te schrijven. Een antwoord op deze brief hebben we eigenlijk nooit meer gehad, maar het was denk ik wel het begin van onze samenwerking voor het gala, waar jij zo druk mee bezig bent geweest en dat erg geslaagd was.Mathilde, ik ben ook blij dat ik met jou bestuur heb kunnen doen en ook hier geldt dat je eigenlijk meer wilt zeggen dan je in woorden op kunt schrijven. Ik denk dat we dit jaar zijn gegroeid van bijna vreemden tot goede vriendinnen. Ik herinner me nog wel de keren dat ik bij jou ging slapen, na een of ander feest en dat we een keer een spelletjesavond hebben gehouden met jullie vriendengroep van de spaceboxen, waar ik ondertussen zowat ook kind aan huis was geworden. Er waren genoeg keren dat we samen in de stad wat kleine spulletjes gingen kopen voor Drift. We hebben toen ooit is afgesproken dat we een keer zouden gaan shoppen. Dat is er alleen door alle drukte nog niet van gekomen, misschien moeten we dat binnenkort maar is gaan doen.

De drie diamanten hadden dit jaar ook veel vriendjes diamanten die de diamanten op hun pad erg geholpen hebben. Ze hebben allemaal een andere tak van de rivier afgelegd. De een nam de tak van de kleinere activiteiten. Ze zorgde daar voor het goed laten verlopen van allerlei kleinere zaken voor de drie diamanten. Zo was er een spelletjesavond voor het goede doel,

een hardloopwedstrijd van 180 km en een geslaagde avond kanoën. Anderen hield zich bezig om alle rivierbewoners een onvergetelijke reisweek of weekend te geven, zo zijn de bewoners van de rivier dit jaar in Frankrijk, België en Bulgarije beland. Sommigen namen niet een speciale tak, maar hielden zich meer bezig met contacten uit hun eigen laag van de rivier en zijn bijvoorbeeld een dagje weggeweest naar de dierentuin of het zwembad.Weer een ander nam de tak van de rivier die alles vast legt van het laatste jaar in de vorm van een geschreven boek. Tot slot bevoeren twee diamanten de tak die ervoor zorgde dat er meer geld de rivier in stroomde, zodat ook alle andere takken goed konden functioneren.

Lieve commissarissen,

Ik wil jullie allemaal graag bedanken voor jullie enthousiasme en inzet dit jaar. Zonder jullie was het nooit gelukt om sommige activiteiten te organiseren. Ik hoop dat jullie ook allemaal net zo tevreden op dit Driftjaar terug kunnen kijken

31

als dat ik dat doe. Het was soms misschien niet altijd even makkelijk om een commissie te leiden en ook nog eens goed op de hoogste te zijn van de zaken die bij Drift verder nog liepen, zodat alles goed ingepland kon worden. Ik denk echter dat deze en andere problemen voor het grootste gedeelte overwonnen zijn en dat jullie met trots terug mogen kijken op de activiteiten die jullie georganiseerd hebben. Nogmaals bedankt!

Aan het einde van de rivier komen alle takken weer samen. De drie diamanten verzamelen zich daar en beseffen dat ze in dit bewogen jaar van samen zijn en zijtakken volgen, geslepen zijn van ruwe diamanten tot mooie volgroeide diamanten. Ze kijken terug naar hun jaar en naar wat ze allemaal geleerd hebben, maar vooral beseffen ze ook hoeveel mooie, grappige en soms ook moeilijke momenten zij met elkaar gedeeld hebben. De diamanten zijn ook erg gegroeid in hun vriendschap en vaardigheden. Ze storten zich dit keer vol overgave de zee in, voordat alles wat ze dit jaar geleerd en gedaan hebben routine wordt en wachten daar op de volgende groep ruwe diamanten die nu aan hun weg de rivier af richting zee zullen beginnen.

Vervolgens nam Harm Jan het woord om de zwanenzang voor Nienke uit te preken.

Lieve Nienke,

Het is juli 2007. Het Kandidaatsbestuur 2007-2008 is bezig met wat je de eerste ‘bestuursvergadering’ zou kunnen noemen. Bij Mathilde thuis, verdeelden we onder het genot van een vakkundig gefabriceerde maaltijd de commissies en bepaalden we welke commissies zelfstandig zouden worden

en wie we als commissaris aan zouden stellen. Zo rond deze tijd schreef jij als aanstormend voorzitter een stukje namens het kandidaatsbestuur voor in het jaarboek 2006-2007. Dat was lastig want, eigenlijk kenden we elkaar toen nog helemaal niet zo goed. Het enige waar ik je eigenlijk van kende was de commissieledenbedankavond van 2006 georganiseerd door onze opa’s en oma’s van het bestuur Aurora, waar je als ik het me goed herinner tot lekkerste commissielid werd uitgeroepen…En natuurlijk van de kustenexcursie met Piet Hoekstra in 2006. Je weet wel, die excursie waar je die legendarische uitspraak over suikerklontjes deed…In het jaar dat volgde hadden wij als bestuur, en natuurlijk de rest van Drift het voorrecht om te mogen genieten van nog enkele van je inmiddels verzilverde uitspraken.

Terug naar het jaarboekstukje. Ondanks dat je op het moment dat je het jaarboekstukje

32

schreef nog vrij weinig over ons kon vertellen kreeg je het toch voor elkaar om er twee pagina’s in het jaarboek mee te vullen met een heel mooi en leuk stukje. Ach ja, hiermee bewees je meteen dat je ook op papier soms lang van stof kan zijn… Net als een van onze voorgangers vergeleek je in ditzelfde jaarboekstukje het bestuursleven met een achtbaan. Een dynamisch en soms wild avontuur, waar je een flinke kick van krijgt.

Aan het begin van het vorige collegejaar stonden we dan met z´n drieën als kersvers Kandidaatsbestuur aan het begin van deze achtbaanrit, die later bekend zou gaan staan als de gleyachtbaanrit. Op de kop af 363 dagen geleden zaten wij in de Aula van ditzelfde Academiegebouw om geïnstalleerd te worden als bestuur.

De enigszins hectische introductie, waar je naast KB overigens ook nog eens mentor was, was toen al achter de rug. In het jaar dat volgde draaide de gleyachtbaan op volle toeren. Alledrie waren we druk bezig met het draaiende houden van de vereniging, het organiseren en bezoeken van activiteiten en natuurlijk het bezoeken van constitutieborrels van andere verenigingen.

Als vrij snel aan het begin van de rit volgde er een mooie looping: Op 2 november was er het grote symposium de FG-dag dat Drift samen met de KTFG organiseerde. Dit was een groots opgezet symposium waar een aantal bekende sprekers velerlei facetten van de fysische geografie besprak. Ik ben er van overtuigd dat mede door jouw grote organisatorische inspanningen deze dag zo’n groot succes is geworden. Een ander succes

33

van je bestuurswerk is natuurlijk sponsoring. Samen met Jody heb je ervoor gezorgd dat Drift het afgelopen jaar meer geld aan sponsoring heeft binnengehaald dan ooit.

We hebben het jaar heel wat afgenetwerkt op constitutieborrels van andere verenigingen, en ik denk dat jij wel degene bent die daar het meest aan heeft bijgedragen. Vaak nam je op constitutieborrels het voortouw en was je weer even verdwenen omdat je weer met een ander bestuur aan het praten was. De contacten die we op dit soort borrels opdeden hebben trouwens ook nog tot concrete dingen geleid: in maart hebben we met Drift een superleuk gala gehad samen met VOCUS, PAP en Albion.

Naast deze sociale voorzitterstaak toonde je jezelf ook op andere vlakken als goede voorzitter. Ik moet zeggen dat ik vanaf het begin van het jaar echt heel erg het gevoel heb gehad dat we met z’n drieen een echt team waren. Gedurende het jaar is dit gevoel eigenlijk alleen nog maar versterkt. Bij besluitvorming waren we het natuurlijk niet altijd eens, maar ik heb wel het gevoel gehad dat we elkaar altijd goed hebben aangevuld. Deze goede werksfeer is ook zeker aan jou als voorzitter toe te schrijven. Eén van je kwaliteiten is dat je heel goed bent in zaken van meerdere kanten bekijken en de nuance te zoeken in bepaalde standpunten. Dit maakte je een heel goede bemiddelaar, gelukkig is dit trouwens binnen het bestuur nauwelijks nodig geweest. Maar op momenten dat we iemand iets als bestuur

moesten vertellen was ‘moeilijk’ was wist jij het vaak heel scherp en toch zo voorzichtig mogelijk te formuleren, dit is iets waar ik bewondering voor heb.

Zoals je wel hoort vond ik het heel fijn om het afgelopen jaar met jou binnen het bestuur samen te werken. Dit geldt zeker niet alleen op zakelijk vlak. Tussen de bedrijven door hebben we heel veel plezier gehad en met elkaar kunnen lachen. Als we op een rustige middag samen op de driftkamer serieus aan het werk waren, kon het zomaar gebeuren dat jij (of ik soms) af en toe onverwacht iets geks of grappigs deed. Misschien is dat nu niet zo goed uit te leggen hoe dat precies ging, maar ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd. Eén van de leukste dingen die we samen hebben gedaan vond ik de liftwedstrijd naar het Duitse Trier. Met als onbetwist hoogtepunt het feit dat we bijna 3 uur vaststonden bij een tankstation onder Luik omdat alle auto’s doorreden naar Luxemburg om daar te gaan tanken. Ondanks dat hebben we het avontuur goed doorstaan. Immers, niet iedereen was zo gelukkig om de eindstreep te halen… (ik noem geen namen)

Al met al denk ik dat je kunt terugkijken op een dynamisch en superleuk bestuursjaar. Na een jaartje gleyen op deze gleyachtbaan kan ik zeggen dat ik het superleuk vond om met jou bestuur te doen, zowel op zakelijk als op persoonlijk vlak. Op naar de nieuwe rit van het volgende bestuur!

34

Willem Barentsz Door: Tiuri Konijnendijk

Willem Barentsz was een Nederlandse ontdekkingsreiziger die tijdens zijn leven naam en faam verwierf met reizen naar Spanje en de Middellandse zee, waarbij hij gedetailleerde kaarten publiceerde samen met tijdgenoot Plancius. Gewend aan een lekker warme omgeving, redeneerde hij dat op een plek waar de zon 24 uur per dag scheen in de zomer er geen ijs kon liggen. In aanloop naar ’s vaderlands Gouden Eeuw ging hij op zoek – evenals Columbus honderd jaar eerder – naar een snellere route naar China.In 1564 (in het diepst van de Kleine IJstijd!) ging Barentsz mee als kapitein van een van drie expeditieschepen naar de Noordelijke IJszee, op zoek naar de Noordoostpassage. Hij kwam echter al snel in de problemen door grote hoeveelheden drijfijs. De expeditie vond Nova Zembla en probeerde onderlangs door de straat van Kara te komen maar besloot vanwege de grote hoeveelheden ijs terug te keren naar Nederland. Een tweede reis werd georganiseerd, maar stuitte nog eerder op teveel ijs om door te varen. Deze reis werd als mislukking beschouwd, zeker gezien het relatieve succes van de eerste reis. Bij de derde reis werd Barentsz als expeditieleider aangesteld over een ‘vloot’ van twee schepen, uitgerust op bevel en kosten van de stad Amsterdam. Twee

schepen onder kapiteins Rijp en van Heemskerk vonden hun weg naar de Barentszee. Na de ontdekking van Spitsbergen (later een belangrijke uitvalsbasis voor de Nederlandse walvisvaart) kwam de expeditie aan op Bereneiland op zo’n 75° NB. Dit eiland was bij een eerdere expeditie vernoemd naar de

eerste geschoten ijsbeer. Hier aangekomen begon er onenigheid over de te nemen route. Rijp voer verder noordwaarts, Barentsz ging met van Heemskerk onder het eiland Nova Zembla door naar de Karazee. Hier werd hij echter rond het einde van juli ingevangen door het ijs en strandde hij op het eiland. Niet in staat het eiland te verlaten door al het ijs was hij gedwongen om met zijn bemanning te overwinteren op Nova Zembla. Van wrakhout van hun schip bouwde de bemanning (16 man en Barentsz) een onderkomen van 7.8X5.5 m om de winter mee te trotseren: het Behouden Huis. Gelukkig bestond de lading van hun schip uit koopwaar voor China: vele soorten voedsel, drank, en stoffen zoals linnenwaar. Desondanks leefde de bemanning vanaf 8 november op rantsoen volgens het dagboek van de scheepstimmerman, de Veer.Aangewezen op jacht maar niet in staat lang buiten te zijn zonder dood te vriezen, zetten deze mannen vallen voor poolvossen en schoten zij ijsberen om te voorzien

35

in hun levensonderhoud op de meest onbarmhartige plekken op aarde. Volgens de verslagen konden zij in warm water (als het eindelijk warm was) de was doen, maar was het na uitwringen zo snel hard bevroren dat de bemanning het alsnog niet kon dragen. De Veer omschreef in zijn dagboek ook de begrafenis van overleden bemanningsleden, de pannenkoeken op 5 januari toen de konstabel (voor de grap) werd uitgeroepen tot ‘koning van Nova Zembla’, en een zonsopgang op 24 januari – dat is twee weken eerder dan astronomisch mogelijk is, en wordt verklaard door lichtbrekingen in de atmosfeer. De Veer is daarmee ook ontdekker van het ‘Nova Zembla effect’.Op 13 juni, toen hun schip nog steeds in het ijs zat vastgevroren, besloten de overlevenden met een zelfgebouwde sloep om, tegen beter weten in, het eiland te verlaten in de hoop op redding. Zeven dagen na het vertrek overleed de – toch al doodzieke – Willem Barentsz. Nog eens weken later werd de

bemanning bij Kola opgepikt door niemand minder dan kapitein Rijp, die een nieuwe expeditie voer. Op 1 november 1597 kwam de bemanning pas thuis in Amsterdam, met genoeg verhalen om vele generaties rond het haardvuur te vermaken en iets bij te brengen over doorzettingsvermogen. Hoewel er weinig meer over is van het Behouden Huis, is dit vooral te wijten aan archeologen die de historische plaats onderzochten. Het Rijksmuseum in Amsterdam heeft een collectie van spullen die gevonden zijn op de locatie waar het Huis stond. De ontdekkingsreizen van Willem Barentsz horen bij de meest invloedrijke en veelbezongen ondernemingen in de geschiedenis. Sommige historici menen dat sommige van zijn ontdekkingen de basis hebben gelegd voor de handel met Rusland, die een belangrijke stimulans was voor de opkomst van de Gouden Eeuw. Noordoostpassage of niet, Willem Barentsz was een Baas.

36

De Stelling: Het jatten van verkeersborden loopt uit de handTiuri KonijnendijkZoals ook de eerste stelling door mij werd ingeleid, zo mag ik ook de laatste stelling als eerste verdedigen. Schitterend, want niet alleen was de rubriek als zodanig mijn idee: ook deze stelling zelf komt uit de grond van mijn hart. Of nou ja, zo dramatisch is het niet, maar toch. Er zijn verschillende dingen die ik op te merken heb met betrekking tot de verkeersborden op de kamer. In de eerste plaats is het merendeel oerlelijk. Hoe je het ook wendt of keert – in de loop der jaren hebben ze zelfs op hun kop gehangen – de meeste borden bladderen af, sommigen zijn erger geperforeerd dan de graslanden van Montfoort, en er staan namen op van allang afgestudeerde drifters die niets meer betekenen voor de huidige bezetting. Waar een ‘Rastplatz, bitte sauberhalten’ mij nog wel kan bekoren, meen ik dat uit esthetisch oogpunt het meeste blik zou moeten verdwijnen. Weggedaan, of naar het huis van de mensen die het souvenir meenamen. In de tweede plaats nemen deze lelijke borden namelijk belachelijk veel ruimte in op de kamer. De wegwijzer Camarasa/Tremp steelt sinds kort de kroon, maar gemiddeld zijn die borden even groot als een poster op de muur. Mijns inziens zouden foto’s van activiteiten (gala’s, GVR, oud besturen, Wim Eggink) of aardwetenschappelijk interessante taferelen de kamer een stuk beter sieren. Dat zou, meen ik, beter uitbeelden wat de sfeer en het verleden van de vereniging is. Kortom: weg met die troep!

Sietze WoudemaAls korpschef van de politie in Groningen ben ik het zeer met deze stelling eens. In Groningen stellen we dan ook sinds begin september paal en perk aan dit soort wantoestanden. Op bijna in iedere studentenkamer zijn wel gestolen verkeersborden te vinden, ook in cafés of op studentenverenigingen tref je ze vaak aan. Jaarlijks betekent dit een grote kostenpost voor de gemeente Groningen. Een verkeersbord kost immers gemiddeld zo’n 45 euro.Onze ogen werden geopend toen onze eenheden begin september in vier studentenhuizen in totaal 45 borden aantroffen. Een simpele rekensom leert ons dat daar voor 2025 euro aan verkeersborden te vinden was.Nu heb ik mij laten vertellen dat bij studievereniging Draft 67 in Utrecht de traditie bestaat om na ieder uitstapje een heleboel borden mee te nemen. En dat zijn er naar ik vermoed nogal wat. Jullie als biologen komen natuurlijk vaak in het buitengebied. Ik kan jullie zeggen, als jullie binnen de gemeentegrenzen van Groningen

37

dit soort duistere praktijken komen uitvoeren zijn jullie nog niet jarig! Ook is het niet aan te raden om bijbehorend gereedschap mee te nemen naar onze mooie stad. Het dragen van Engelse sleutels van de maat 10 t/m 17 is sinds kort ten strengste verboden op vertoon van je OV. Wees dus gewaarschuwd!

Woudse Sietzema Terwijl ik als student planologie te Groningen vele medestudenten vertegenwoordig (ook in Utrecht), moet ik zeggen dat ik het ten zeerste oneens ben met deze stelling. Waarom zou dit fenomeen nu opeens uit de hand lopen wat echter al jaren, nee, decennia bezig is? Ik betreur dat menig mens niet inziet wat de waarde kan zijn van onze vertrouwde wegwijzer. Want een simpel verkeersbord heeft veel meer te bieden dan alleen het wijzen op de verkeersregels. Naast het feit dat het ons uit de nood helpt als onze TjeerdTjeerd ‘t weer heeft begeven, beschikt het vooral als het om internationale verkeersborden gaat, ook heel veel culturele waarde. Men kan dankzij een verkeersbord veel leren over het volk van herkomst. Als men bijvoorbeeld

ergens vertoeft waar plaatsnamen in twee talen worden aangegeven, zoals bij onze buren, dan duidt dit erop dat men trots is op eigen taal. Een ander goed voorbeeld in dit genre is een klein bijbordje onder het verboden-in-te-halenbord in België. Men kan dus gerust zeggen dat ieder studentenhuis in Groningen en ook Draft 67 te Utrecht in al die jaren een oase van cultuur naar binnen heeft gehaald.Nu is het natuurlijk niet zo dat je cultuur mag schenden, maar wat is er nu mooier dan een verzameling pronkstukken van over de hele wereld in een ruimte bij elkaar? Bovendien wordt een bord (al dan niet snel) vervangen en kunnen er zo weer meer mensen van genieten. Er valt natuurlijk wel iets te zeggen over de financiën. Het is waar dat de overheid veel kosten maakt door al dat gejat van die studenten. Maar waarom moet een simpel verkeersbord dan al snel 45 euro kosten? Het gaat hier toch gewoon om een simpel gevormd stuk staal met reflecterende prent? Dat zou toch voor veel minder kunnen! Als studenten gewoon blijven doorgaan met het stelen van wegwijzers, zal de overheid misschien vanzelf tot het inzicht komen dat het goedkoper moet. Als dit uiteindelijk weer veel geld gaat besparen, scheelt het ons ook weer belastingscenten!Er is niks mooier dan een verzameling van wegwijzers bij elkaar, die naast haar uistraling en sentimentele waarde ook veel culture waarde meebrengt. Niks van de politie aantrekken, gewoon laten hangen!

38

Interview met…

Paul HiemstraAIO bij Fysische Geografie

Door: Mathilde Hagens en Gosro Karimlou

Allereerst gefeliciteerd met je aanstaande vaderschap! Kijk je er al naar uit?Mijn vrouw is op 13 december uitgerekend. Ik kijk er zeker naar uit, maar vind het ook heel spannend. Aangezien het mijn eerste kind word, weet ik nog niet wat me te wachten zal staan. Daarnaast vind ik het ook nog een beetje onwerkelijk. Wat dat betreft is het te vergelijken met mijn veldwerk naar Frankrijk tijdens mijn master: je bereidt je zo’n lange tijd intensief voor, pas als je dan daadwerkelijk gaat, besef je dat je ook echt naar Frankrijk gaat.

Wat zijn de hoogtepunten uit je studietijd?Ik heb van 2001 tot 2006 Fysische Geografie in Utrecht gestudeerd. Het hoogtepunt uit mijn studietijd vond ik de cursus Reactive Transport in the Hydrosphere. Dit vak gaat over het numeriek modelleren van chemische stromen. Door het gebruik van differentiaalvergelijkingen kijk je bijvoorbeeld of een bepaald systeem numeriek stabiel is. Deze cursus wordt gegeven door de vakgroep Geochemie en is dus heel anders dan de meeste vakken die vanuit Fysische Geografie worden gegeven. Ik vond dit vak zo bijzonder omdat het één van de weinige vakken was waarvan ik aan het begin dacht: ‘Waar ben ik aan begonnen, ga ik dit vak wel halen?’. De cursus Environmental Modelling

vond ik ook wel een hoogtepunt, omdat het de eerste cursus was waarbij ik iets deed wat ik écht leuk vond. De eerste twee jaar van mijn studie zou ik een 6 tot 7 geven qua interessantheid. Het eerstejaars veldwerk in Frankrijk vond ik wel leuk, maar veldwerk Laaglandgenese was echt niet mijn ding. In het derde jaar van mijn studie ging ik pas de dingen doen waar mijn interesse lag, en dit werd ingeleid door Environmental Modelling.

Wat onderzoek je als AIO precies?Na mijn afstuderen in 2006 ben ik direct AIO geworden, ik ben dus nu twee jaar bezig. Wat ik precies doe, is misschien het makkelijkste uit te leggen aan de hand van de titel van mijn proefschrift. Die wordt waarschijnlijk iets in de trant van: ‘Automatic real time interpolation of radioactivity data in the Netherlands’. Er bestaat een netwerk van 150 meetpunten in Nederland waar elke 10 minuten radioactiviteit wordt gemeten. Als er iets gebeurt waardoor de radioactiviteit toeneemt, kun je dat dus hier terugvinden. Deze data zijn in principe alleen bruikbaar binnen een straal van ca. 100 meter rondom het meetpunt. Ik gebruik statistische technieken om met de beschikbare data een kaart voor heel Nederland te maken. Iedere keer als er nieuwe data van deze 150 punten binnenkomen, wordt er automatisch

39

een kaart gegenereerd, die indien nodig kan worden opgevraagd. Behalve gegevens over de radioactiviteit, gebruik ik ook aanvullende informatie om een zo goed mogelijke kaart te maken, bijvoorbeeld regenval. Dit komt

doordat een radioactief element zoals radon deels vervalt tot vaste deeltjes die door neerslag worden meegenomen richting het aardoppervlak. Dit heeft een verhoogde straling tot gevolg. Radioactiviteit bouw je op over je hele leven. Als er een röntgenfoto van je gebit wordt gemaakt, wordt jouw radioactiviteit dosis ook iets verhoogd. Wanneer dit eenmalig is, is het effect niet zo groot, maar het is wel de reden dat de tandarts op dat moment wél de kamer uitloopt. Piloten zijn een andere groep mensen die een verhoogde dosis radioactiviteit ontvangen. Dit komt doordat ze veel op grote hoogte vliegen, waardoor de dempende werking van de atmosfeer voor straling uit de ruimte kleiner is.

Je bent geen gewone AIO, hoe zit dat precies?Ik werk samen met het RIVM, het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Officieel ben ik dan ook geen AIO, ook al ben ik wel aan het promoveren. Een AIO wordt altijd voor 4 jaar aangenomen, ik zit op een reeks van losse contracten. Er zitten voor- en nadelen aan deze constructie. Zo val ik niet onder de CAO voor AIO’s, waardoor bijvoorbeeld mijn loon anders is geregeld, maar ik heb niet de zekerheid van een contract (en geld) voor 4 jaar. Ik had eerst een contract voor 10 maanden, nu voor 18 maanden en als alles goed gaat krijg ik nog een contract via het RIVM, waarin ik mijn proefschrift kan afronden. Ook heb ik geen onderwijsverplichting, maar ik geef wel onderwijs, omdat ik dat interessant en leuk vind. De samenwerking met het

RIVM is goed, omdat hun werk deels puur wetenschappelijk is, maar deels ook heel toepast. Daarnaast werk je in een wat groter team dan de gemiddelde AIO en ben ik nu via Edzer Pebesma, mijn begeleider, direct betrokken bij een Europees project.

Wat vind je het leukste en minst leuke aan AIO zijn?Een deel aan AIO zijn wat ik erg leuk vind is toch wel het reizen. Ik houd ervan om buitenlandse mensen te ontmoeten, die soms op een heel andere manier met hun werk bezig te zijn. Iedereen heeft zijn of haar eigen specialisatie binnen hetzelfde onderwerp en dat maakt het zo interessant. De één verdiept zich helemaal in statistiek,

“In het derde jaar van mijn studie ging ik pas de dingen doen die ik echt leuk vind”

40

terwijl een ander zich bezighoudt met het goed kunnen plaatsen van de automatisch gegenereerde kaarten op een website. Je kunt gewoon zoveel van elkaar leren. Maar het leukste aan AIO zijn is de vrijheid die je hebt. Je beslist grotendeels zelf wat je doet en als iets goed gaat, is het helemaal aan jou te danken. Maar in deze vrijheid schuilt ook een gevaar. Je kunt soms het overzicht verliezen en bang worden om de verkeerde kant uit te gaan. Ook zou ik het leuk vinden om meer werk in projecten te doen, omdat je dan meer verschillende mensen kunt ontmoeten. Nu doe ik dat al meer dan de gemiddelde AIO, maar voor mij zou het nog meer mogen zijn.

Volg je recente ontwikkelingen rondom de Noordpool?Eerlijk gezegd niet zo, al volg ik wel het debat over klimaatverandering in het algemeen. Ik erger me daar wel eens aan. In de politiek wordt het klimaatsysteem erg simpel neergezet. Een verhoging van de CO2 concentratie leidt daar direct tot rampen. Maar zo simpel is het naar mijn mening niet. De interacties tussen verschillende componenten zijn in de werkelijkheid zo ingewikkeld dat het maken van een goed model erg moeilijk is. Het is wel zo dat we als mensheid de aarde misbruiken. Uit onderzoek is gebleken dat wanneer je 100 euro aan een goed doel zou willen geven, dit bij het tegengaan van klimaatverandering een van de minst zichtbare effecten heeft. Bestrijding van honger of AIDS is veel effectiever. Klimaatverandering is voor mij echt een hype. Zet het woord in je projectvoorstel en er is meer geld beschikbaar. Wetenschap hoort objectief te zijn, maar in de huidige cultuur van projectvoorstellen is

dat lastig. Want wie bepaalt dan wat er uit je onderzoek komt? Je leert juist gaandeweg je onderzoek en komt dan dingen tegen die misschien nog wel veel interessanter zijn. Wat mij betreft kan er het beste een tussenweg komen: deels fundamenteel onderzoek, waarvoor altijd geld beschikbaar is, en deels toegepast onderzoek, waarvoor je projectvoorstellen schrijft. Tot 2 à 3 jaar geleden waren er bij Fysische Geografie zes van zulke fundamentele AIO-plekken, nu geen één. Deze focus op direct en snel resultaat zie je ook terug in de studiepuntfinanciering (financiering gebaseerd op aantal afgestudeerde studenten). Vroeger konden docenten zich meer richten op kwaliteit en proberen het kaf van het koren scheidden. Door de nieuwe financieringsstructuur wordt het aantrekkelijk gemaakt om zoveel mogelijk mensen te laten af studeren. Je richten op goede studenten levert niet echt geld op. Misschien wordt dit in de toekomst beter, wanneer meer mensen zullen stoppen na hun Bachelordiploma en alleen de echt in wetenschap geïnteresseerde studenten doorgaan met een Master.

55

60

65

70

75

80

85

90

95

100

41

Heb je een sterke band met Friesland?Ja, dat heb ik zeker. Ik ben er opgegroeid en was me nooit zo bewust van deze band, totdat ik in mijn studententijd een weekendje met studiegenoten naar Gaasterland ging. Hier bevindt zich de Rode Steen, waarmee de strijd van de Friezen tegen de Hollanders in de 14e eeuw wordt herdacht. De Friezen hadden de Hollanders verslagen en zouden nog 50 jaar onafhankelijk blijven totdat het gebied alsnog door de Hollanders werd veroverd. Op de steen staat de tekst: liever dood dan slaaf. Toen realiseerde ik me dat ik die onafhankelijkheid ook wel voel. Op termijn wil ik ook weer terug naar het noorden verhuizen, aangezien mijn familie in Friesland woont en de familie van mijn vrouw in Groningen.

Het Christelijke geloof speelt een belangrijke rol in je leven. Hoe uit zich dat?Praktisch gezien uit het geloof zich in lid zijn van een kerk en deze bezoeken. Maar belangrijker vind ik dat ik mijn leven inricht zoals ik denk dat God dat zou willen. Dit doe je natuurlijk deels aan de hand van aanwijzingen uit de Bijbel, maar ik geloof ook dat je zelf contact kunt hebben met God. Hij is degene die uiteindelijk je weg bepaalt. Het vinden van deze weg is wel eens vaag, een soort gevecht. Een mooi voorbeeld daarvan is het verhaal in de Bijbel van Jakob, die vecht met God tijdens het oversteken van een rivier terug naar zijn vaderland. Het leven is gewoon niet duidelijk, ook binnen het geloof. Er zijn niet voor niets vele stromingen

binnen het Christendom. Ik geloof in het creationisme, maar pin me niet vast op de details. Evolutie herbergt ook kenmerken van een geloof. Evolutie is gebaseerd op het recht van de sterkste en dit zie je veel terug in de westerse maatschappij. Een voorbeeld is de Duitse filosoof Nietzsche, die kritiek heeft op het besteden van aandacht aan de

zwakkeren in de maatschappij. Wetenschap kun je denk ik niet zozeer niet als een geloof, maar wel als een levenswijze. Je gaat in de wetenschap op zoek naar de objectieve waarheid. In de statistiek beschouw je het populatiegemiddelde bijvoorbeeld als objectieve waarheid, en gebruik je methoden om dit te benaderen.

Op je website staat dat je hobby’s gitaar spelen en lezen zijn. Vertel daar eens wat meer over?Gitaar speel ik vanaf mijn achttiende. De muziek die ik speel is voornamelijk alternatieve rock / country. Ik speel in een band van de kerk, dat is erg leuk om te doen. Mijn favoriete literaire genre is science fiction (SF), dat ben je als rechtgeaarde nerd

“Science fiction lezen is als nerd toch wel een beetje verplicht”

42

toch wel een beetje verplicht. Ik houd ook van misdaadromans, maar epische boeken raken me het meest. Tolkien is één van mijn favoriete schrijvers, net als Isaac Asimov. Wat ik leuk vind aan SF is onder andere de beschrijving van de impact van nieuwe technologie op de mens. Als voorbeeld een technologie waarbij je zomaar van de ene planeet naar de andere kunt gaan. Zo kun je een huis met 13 kamers hebben, waarbij elke kamer zich op een andere planeet bevindt. Wat de gevolgen daarvan zouden zijn, dat is toch heel interessant om over na te denken. Je ziet in de huidige Westerse maatschappij al dat het leven sterk door technologie is

beïnvloed. Bijvoorbeeld de toename in mobiliteit en de opkomst van moderne telecommunicatie.

Unreal Tournament of PC Raster?Vroeger heb ik wel eens Unreal Tournament gespeeld, maar je zou nu beter kunnen vragen: R of Call of Duty 4? R is een programmeer taal waar ik heel veel mee werk. Om te programmeren heb ik wel een doel nodig. Het spelen van Call of Duty 4 is echt ontspanning, iets wat ik ’s avonds doe.

Uitzenden

Werving & Selectie

Detacheren

Interim Management

M I L I E U P E R S O N E E L

ECO–job bv

Frederik Hendriklaan 48

2582 BD Den Haag

Telefoon: 070–354 64 54

Fax: 070–351 43 08

E-mail: info@ecojob.nl

De meest actuele milieuontmoetingsplaats op internetRuim 200 vacatures online

Kantoren: Den Haag | Groningen | Deventer

w w w . e c o j o b . n l

(Advertentie)

43

AlumnirubriekEen nieuwe Rubriek zo op de valreep van het Driftstroomjaar is de Alumnirubriek. Hier

komt een afgestudeerde aan het woord over de tijd na zijn studie. Deze keer: Robin van

Rijnsoever.

Door: Wouter Marra

Naam (Geboortejaar)Robin van Rijnsoever (1982)

Afstudeerrichting (Jaar van Afstuderen)Bodem- en water(verontreiniging) (2007)

Naast de studie? GVR-commissie, Secretaris Drift ’66 2003-2004, Wiekexcommissie, Lustrumcommissie

Wat doe je nu, en waar (bedrijf)?Ik ben adviseur bodem bij CSO in Bunnik.

Is je baan gerelateerd aan je studie / afstudeerrichting?Ongeveer. Op dit moment ben ik bezig met een cluster historische en oriënterende bodemonderzoeken. Ik bekijk oude hinderwetvergunningen en bepaal of de activiteit aanleiding is tot het uitvoeren van een bodemonderzoek. Indien er een spoedeisende bodembedreigende activiteit, zoals een benzineservicestation, gezeten heeft, dan mag ik de bodemonderzoeken opstarten. Het gehele proces voer ik zelf uit uitgezonderd het veldwerk omdat ik de speciale certificaten daarvoor niet heb (en omdat mijn uurloon te hoog is). Het werk zou je in principe ook met een Hbo-opleiding kunnen doen, maar mijn achtergrond voor deze baan is erg goed. In de studie Aardwetenschappen wordt je

als over het algemeen als wetenschapper opgeleid. Aangezien ik geen AIO wilde worden, heb ik met mijn laatste jaar hierop aangepast. In mijn eindonderzoek heb ik de zware metalen problematiek in het Geuldal onderzocht. Tijdens mijn stage heb ik een scriptie geschreven over het schatten van minerale olieverontreinigingen in de bodem bij saneringen. Mijn werk bij CSO sluit hier goed bij aan.

Leukste aan werken?Ik ben de (bodem)specialist die de klant moet helpen. De truc is om de problemen zo snel mogelijk op te lossen en alles helder uit te leggen aan de klant zodat deze de volgende keer weer naar jou terugkomt. In een paar gevallen is me dit al gelukt.

Wat mis je het meest van de studententijd?Ik werk nu iedere dag van kwart over 8 tot 5. Ik mis de relaxte sfeer van het stu-dentenleven. Een kopje koffie of een biertje drinken met studiegenoten. Mensen verslaan met ‘Achtung die Curve’.

Jij over 20 jaar?Pfff. Ik wil uitdagingen hebben in mijn werk. Ik ben nu redelijk onderaan begonnen met het soort werk. De komende jaren wil ik doorgroeien. Misschien dat ik over 20 jaar iets anders doe.

44

De Rotring Gevarieerde onzin...

Door: Jasper Schuur

Met een licht katerig gevoel na een week vol introductiefeesten en een dag hard werken bij de meubelleverancier van Utrecht is aan mij gevraagd iets te schrijven over mijn hekel aan chocolade. Best lastig, aangezien ik er geen hekel aan heb. Als je iets niet lekker vind ruiken en/of smaken (wat voor mij bij chocola het geval is), wil dit niet direct zeggen dat je er een hekel aan hebt. Ik heb bijvoorbeeld ook geen hekel aan voeten niet na een dag werken, hoewel ze dan levensbedreigende dampen verspreiden. Of aan mijn vriendin als ze weer eens een reep chocolade heeft verorberd, hoewel ze dan logischerwijs een stuk minder lekker smaakt…Kortom mijn hekel aan chocolade is grote ONZIN! (sterker nog.. ik geef toe, ik eet heel soms zelfs een kitkat)

Aangezien de mij gegeven ruimte nog lang niet gevuld is en de gemiddelde Driftstroomlezer waarschijnlijk ook wel iets meer verwacht van De Rotring dan alleen het bovenstaande, maak ik maar van

de gelegenheid gebruik om nog wat dingen aan te stippen die mijns inziens onzin zijn. Bijvoorbeeld dat tijdens de pubquiz de Hermes House Band met ruime meerderheid werd verkozen als de originele maker van Take me home, country roads. ONZIN! (dat was John Denver). Colleges voor eerstejaars studenten tijdens de introweek. ONZIN! Het Eurovisie Dans Festival (op dit moment op tv). ONZIN! Niet werkende glow-in-the-dark condooms op de Driftkamer. ONZIN! Niemand die zingt over Shoarma. ONZIN! Veel mensen denken dat een jaar besturen alleen maar een jaar feesten is. ONZIN! Astro TV. ONZIN! De eisen die Jody aan een kamer stelt (min. 35 m2 en max. €200,- in Utrecht). ONZIN! Bier zonder alcohol. ONZIN! De prijzen bij de AH to Go en de Spar op de Uithof. ONZIN! Studeren zonder te feesten. ONZIN! Een Driftstroom zonder Rotring. ONZIN! Aardwetenschappen zonder Drift ’66………..ONZIN!!!

Tot slot ook nog aan mij de eer om de rotring door te geven, dus bij deze. Nienke Lips, na een zeer goed Driftjaar onder jouw leiding is hij voor jou!. Met aan jou de vraag om na mijn verzameling onzin te vertellen waar jij nu je klaar bent met het bestuur het meeste zin in hebt!

45

Studeren in een Duitse

domstad (5) De derde pool...

Door: Janneke IJmker

De Tibetaanse Hoogvlakte wordt door sommige wetenschappers met een poetische inslag ook wel 'de derde pool' genoemd. Vergelijkbaar met de 'echte' polen is ook dit gebied extreem gevoelig voor klimaatveranderingen. Een mooie reden dus om er onderzoek te doen naar de veranderingen die zich hier in het verleden hebben voorgedaan.

Deze aflevering geen studieverhalen meer. De vorige keer vertelde ik al dat ik het grote geluk had een promotieplek te hebben bemachtigd op de universiteit van mijn afstudeerstage. Na een paar stressvolle weken ben ik inmiddels afgestudeerd en begonnen aan mijn nieuwe baan in deze Duitse domstad. Mijn eerste maandsalaris is zelfs al binnen . Jammer genoeg een hoop stress voor niks: op een morgen hoorde ik nog op het nieuws dat 5000 Nederlanders de Olympische sporters aanmoedigden in Peking. ´s Middags hoorde ik dat de Chinese ambassade ons geen visum wilde verlenen voor onze reis naar de Tibetaanse Hoogvlakte vanwege de politieke toestanden daar. Let wel, de grootste “daar” was de provincie Xinjiang, waar 16 politieagenten door de locals werden omgebracht. Hemelsbreed 2045 km van ons onderzoeksgebied... Balen dus.

Inmiddels vullen de dagen zich wel met andere zaken. Ik ben een beetje begonnen met het lezen van artikelen, bereid een presentatie voor. Mijn begeleider had zich aangemeld voor twee presentaties op een congres. Toen besloot hij dat hij toe was aan vakantie (toegegeven, dat kon een kind zien ) en werden de praatjes verdeeld tussen de professor en mij. Nou leer je in Utrecht keurig om een Engelstalige presentatie te geven, maar dat doe je dan tenminste voor je studievriendjes en -vriendinnetjes. Ik maak me dan ook grote zorgen over mijn toehoorders, aangezien ik een project presenteer dat al een aantal jaren loopt en waar ik welgeteld 57 dagen onderdeel van uitmaak. Of zoiets. Ik hoop dat het aantal kritische vragen om die reden beperkt blijft. Gelukkig ben ik de laatste presentatie voor de pauze en reken ik erop dat de magen van mijn publiek er wel voor zorgen dat de kritieke vijf minuten wel gereduceerd worden. En dat het niemand opvalt dat de meersedimenten een meerspiegelstijging aangeven in dezelfde tijd dat de terrassen wijzen op een meerspiegeldaling...

De komende tijd zal verder in het teken staan van het bemonsteren van samples uit het archief. Ik ga kijken naar sedimentverschillen in een meercatchment. Door te kijken naar korrelgrootte- en

46

chemische verschillen hoop ik iets te kunnen zeggen over sedimenttransportpaden en hoe deze veranderen in koude en warme fasen. Een mooie vervolg dus op mijn afstuderen dat een combinatie vormde tussen sedimentologische en kwartairvakken. Het echte veldonderzoek zal volgend jaar plaatsvinden. In het voorjaar bezoeken we Donggi Cona (zie GoogleEarth!) om het onderzoek daar af te ronden. En aan het eind van de zomer naar de noordkant van het Plateau, naar Ayakkum. Twee keer zo groot en tien keer zo onbekend, spannend spannend!

Ja en met die nieuwe baan is er een einde gekomen aan mijn studietijd en mijn tijd bij Drift. Grappig dat je ooit als secretaris een echte insider was met als hoofdtaak commissaris Roddelcircuit. Nu ken ik de nieuwe bestuursleden alleen nog van naam en gezicht. Ik hoop dat de Drift nog lang blijft bestaan in haar huidige vorm en nog vele lichtingen studenten net zo bezighoudt als het mij heeft gedaan. En wellicht meld ik me nog eens op het gastenboek als ik een leuke afstudeerplek in de aanbieding heb, in een Duitse Domstad .

(Advertentie)

Gebergtereeks aan de zuidoostkant van lake Donggi Cona

47

Uitgleyers* Irina: Heb je ook gehoord van die brand bij Bouwkunde in Delft? Annika (al koffie inschenkende): Moeten ze daar maar geen koffie zetten.* Renée (tijdens een gesprek over vegetariër zijn): Ik denk gewoon dat ik me meer kan

identificeren met een kreeft dan met een spruit.* Tiuri: De Driftstroom heeft inderdaad geen visie!* Nienke tegen Mario: Kom op! Zoenen!* Jody: Ik moet ook niet met Nikki zoenen, dat gaat altijd fout.* Jody tegen Jan Willem: Wat is er met je vingers aan de hand? J.W: Huh? Jody: Je zou me eergisteren sms-en.* Jasper: Het schijnt dat als je alcohol drinkt, je alleen de leuke dingen onthoudt en niet de

slechte. Marloes: En wat als je je niks herinnert? Jasper: Dan heb je een kutavond gehad.* Nikki (tegen Menno Wijkstra): Hé euh ik ben honorair, je hoeft mij niet slaan!* Renée (tegen Menno Wijkstra): Hé ga je mee naar de werkkamer? Hij is helemaal

leeg…* Jody (op het gastenboek): Weet iemand nog een leuk kamertje (min 35m2 max €200 per

maand) voor mij? * Wouter tegen Jasper: Eigenlijk is Laura gewoon de platgewalste versie van Klara.

ColofonRedactieMathilde HagensGosro KarimlouTiuri KonijnendijkWouter MarraJanneke IJmker

HoofdredacteurHarm Jan Pierik

VormgevingWouter Marra

DrukZuidam Uithof, Utrecht

Contactdrift@geo.uu.nl030 253 5251

De Driftstroom is een uitgave van studievereniging Drift '66, en verschijnt vijf keer per jaar.

Ken je ons al?

www.cso.nl 030-6594321 natuurtalent@cso.nl