Donderdag 29 april 1999 · Web viewAan de rechterkant zien we het station en aan de linkerkant de...

Reisverslag “Op de fiets naar Barcelona” 2000-2001

Reisverslag

Op de fiets naar Barcelona

2000-2001

1


Op de fiets naar Barcelona.2000-2001

INLEIDING

Na een aanlooproute in het voorjaar van 2000 tot aan de Belgisch/Franse grens, probeerden we de tocht naar Barcelona in de zomervakantie van dat zelfde jaar af te maken. Helaas door zeer slecht weer en ziekte hebben we de tocht bijna 600 km van huis, bij Mirecourt af moeten breken. Fietsen in de regen vinden we niet leuk. Wij zijn, en blijven “mooi-weer-fietsers”. Eén buitje is geen probleem maar de hele dag in de regen en in de kou fietsen, daar vinden wij niets aan. Alles ziet er dan ook zo triest uit. In de zomer van 2001 hebben we de tocht weer op dezelfde plaats opgepakt waar we hem in 2000 afgebroken hadden. Op 1½ dag na, en een paar natte nachten, hebben we afgezien van veel tegenwind, steeds droog fietsweer gehad. De laatste 2 weken waren zelfs uitzonderlijk heet. Het was voor ons de 2e grote fietstocht. In 1999 fietsten we in 25 fietsdagen en 5 rustdagen naar Rome. Naar Barcelona fietsten we in 26 dagen en namen 3 rustdagen. In vergelijking met de tocht naar Barcelona gaf de tocht naar Rome ons toch meer voldoening. Je komt door meer verschillende landen (10) en het landschap is afwisselender. Vooral Italië maakte veel indruk op ons. Het 2e deel van de route naar Barcelona, “Cluny-Barcelona” is beduidend mooier dan het 1e deel. Tot Cluny gaat de route te veel door kleine dorpjes met een kerk en een aantal oude huizen erom heen. Winkels komt men nauwelijks tegen. Na Rome is voor de 2e keer fietsen in Lotharingen toch te veel van het goede. Vanaf Beaune is het allemaal wat rijker en ook mooier. Campings zijn er voldoende, in Italië was dat niet zo. Als we de route naar Barcelona een cijfer moeten geven dan is dat een 7 ½, voor de tocht naar Rome een 9. Misschien komt het dat de tocht naar Rome onze 1e fietstocht was. Bovendien was het een andere ervaring om het einddoel te bereiken. In Rome fietsten we echt binnen, Barcelona binnenfietsen was er niet bij omdat we aangeraden werden om de trein te nemen, omdat het laatste stuk niet veilig te fietsen was. Rome straalt ook meer uit, biedt veel meer cultuur, en doet gezelligger aan. Barcelona is ook een leuke stad, maar veel te druk. Bovendien waren we eerder in Barcelona en dan is de verrassing weg. Iets over de afstanden: Afstand Tilburg-Rome, ca. 2300 km Afstand Tilburg-Barcelona: ca. 2000 km. Dit is incl. ca. 10% extra voor verkeerd fietsen, extra fietsen naar campings, supermarkten, fietsen bezichtigingen steden. Naar Rome hadden we een daggemiddelde van ruim 90 km per dag. Naar Barcelona: 72 km. Het gemiddelde aantal km per uur bedroeg voor Barcelona (15,40) en voor Rome (14,90). De routebeschrijving in het 2e deel naar Barcelona is een stuk duidelijker aangegeven dan in alle voorgaande boekjes. Op de routekaarten staat de juiste fietsrichting extra aangegeven. Ook het aantal kilometers kwam overeen met de kilometers die aangegeven werden. Waren er in de route naar Rome verschillende “knelpunten”, de route naar Barcelona is duidelijker aangegeven. Complimenten voor de Paul Benjaminse, schrijver van de reisgids. Voor ons zelf hebben we (bertelings geschreven) een uitgebreid reisverslag gemaakt. Toekomstige fietsers naar Barcelona kunnen daarbij hun voordeel halen. De prijs van de genoemde campings = totaalprijs voor 1 tent en 2 personen. De route Amsterdam-Barcelona loopt in grote lijnen als volgt: Amsterdam, Tilburg, (Belgie>:Leuven, Namen, Dinant, (Frankrijk>:Montmedy, Verdun, Toul, Langres, oostelijk langs Dijon, Beaune, Cluny, Roanne, Le Puy-en Velay, Les Vans, Pézenas, Béziers, Estagel, (westelijk van Perpignan) (Spanje>:Figueres, Girona naar Barcelona. Achter het reisverslag vindt u informatie over terugvlucht per vliegtuig. (Virgin Airways). Een dagschema van de gereden routes kunt u achterin ook vinden.

Netty en Peter Brekelmans,Craenweide 365056 BX Berkel-Enschottel. 013-533 30 60e-mail: [email protected]

2


Deel 1Mei-vakantie 2000.

Van Berkel-Enschot naar Florenville. (B)

Vrijdag 28 april 2000. (1e fietsdag)Berkel-Enschot (Gem. Tilburg) - Leuven (B.)

Afstand : 115 kmTijd : 6:40Gem. snelheid : 17,25 kmMax. snelheid : 32,4 kmWeer : Z. wind, kracht 2, temp. 20 graden, licht bewolktOvernachting : Camping de Schoolberg, Sneppenstraat 58 3010 Kessel-Lo

Tel. 016-255969, totaal € 9,50 warme douche gratis. Gebrekkige sanitaire voorzieningen. Uitbaatster zeer onvriendelijk.

Precies 1 jaar en 1 dag geleden vertrokken we voor onze eerste grote tocht op de fiets naar Luxemburg. Onze aanlooproute voor de tocht naar Rome, die we in de zomervakantie van 1999 tot een goed einde brachten. Ook dit jaar nemen we een aanlooproute voor de route naar Barcelona. Als we België uitkomen dan beginnen we deze zomer weer in Noord Frankrijk. Alhoewel we dit voorjaar weinig getraind hebben, waren we vandaag toch van plan om in een ruk naar Leuven te fietsen, het weer was er in ieder geval prima voor. We vertrokken om ongeveer negen uur, de zon scheen, en het windjack dat we over onze fietskleding aan hadden gedaan, konden we in Tilburg al uit doen. Gelukkig kennen we de route naar Baarle-Nassau, omdat we daar wel eens meer naar toe gefietst waren. In dat zelfde plaatsje stoppen we voor de eerste keer, om er bij een bakkerswagen enkele kokosmakronen en appelflappen te kopen. We maken een praatje met de verkopers die over 2 dagen naar Dallas op vakantie zouden gaan. Het Bels-lijntje voert ons deze keer langs de achtertuinen van de mooie villa’s, leuk om te zien. Het Bels-lijntje stopt even voor Turnhout. Ook daar wisten we de weg goed. We pikken een terrasje. Een Belg spreekt ons aan over onze fietsen. Hij is op zoek naar een zelfde soort fiets zoals wij hebben. Hij wil ermee naar Santiago. Fietsen in België zijn een stuk duurder dan in Holland weet hij te vertellen. Hij neemt de 1e foto van ons. Vanaf het fraaie station in Turnhout fietsen we paralel aan de spoorbaan richting Herentals. We passeren veel overwegen met oude stations en zien dat alles in bloei staat. We zien veulentjes in de wei en het weer is mooi, wat wil je nog meer. Het kasteeltje de Tielenhof ontgaat ons per ongeluk. Bij het kappelletje iets verderop bij de Hoek stoppen we even. Na de gehuchten Kraanschot, Tielen, en Heerle, nemen we even een afslag om de Toeristische Toren te bewonderen. Dat is weer even klimmen. Het laatste stuk moeten we lopen omdat de fietsen in het losse zand wegzakken. De Toren is pas vanaf 1 mei geopend; we zijn dus een paar dagen te vroeg. We nemen snel een foto, en we zijn snel weer op de route. In het mooie stadje Herentals zitten de terrassen al goed vol, maar wij hebben daar helaas geen tijd voor. We zitten maar net op de helft van de route naar Leuven. We passeren weer veel boerderijen. Iedere boerderij heeft hier een naam. Het pad dat aangelegd is op de bedding van een oude spoorbaan gaat in een rechte lijn naar het eveneens oude stadje Aarschot. Een nadeel is dat bij elke kruising, en die zijn er nog al wat, er houten paaltjes staan die het ritme van een fietser onderbreken. De paaltjes zijn er uiteraard voor bedoeld om auto’s geen toegang te verschaffen tot het pad. Vanaf Aarschot fietsen we langs het riviertje de Demer tot Werchter, bekend om het jaarlijkse rockconcert dat op de eerste zondag van juli wordt gehouden. De Demer ruikt niet fris. We rijden 10 km verder en nemen vlak voor Leuven de afslag naar Kessel-Lo, waar onze camping moet liggen. We moeten toch weer even

3


zoeken naar de camping, die zoals in de meeste Zuidelijke plaatsen wat hoger ligt. De camping heet niet voor niets de “Schoolberg”. Het pad erna toe is niet voor bepakte fietsers bestemd. Dus dan maar 75 meter lopen. De camping is uitgestorven op 2 bejaarden en 2 tuinkabouters na. De uitbaatster is nu al onvriendelijk en slecht gehumeurd. Het seizoen moet nog beginnen! We gaan staan waar we officieel niet mogen staan, want het zou kunnen zijn dat er nog caravans zouden komen. Geen hond kwam er meer en de 2 bejaarden lieten ons ook in de steek. Geen probleem dachten wij. De hele camping was voor ons. Maar toen we ons zelfgekookte eten op hadden kwam de bazin boos op ons af. We hadden niet goed geluisterd, en moesten onze tent voor straf beneden op het trekkersveldje zetten. Ze was niet over te halen. Dus wij de tent, met inrichting en al, opgepakt en 100 meter verder verplaatst. We moesten er wel om lachen. De 2 tuinkabouters die we alleen achterlieten vonden het niet zo leuk. Na het douchen koffie gezet en toen naar bed.

Zaterdag 29 april 2000. (2e fietsdag)Leuven-Profondeville (10 km voorbij Namen)

Afstand : 197 kmDagtrip : 82 kmTijd : 5:30Gem. snelheid : 14,9 kmMax. snelheid : 32 kmWeer : Z. wind, kracht 2, temp. 16 graden, zwaar bewolkt, en een paar druppels

regen.Overnachting : Camping Le Douaire, 43 Chemin du Herdal, 5170 Profondoville.

Tel. 081-412149, totaal € 5,25 Voor gebruik warme douche € 1,10 per persoon extra. Redelijke sanitaire voorzieningen. Beheerder uitermate vriendelijk. Picknicktafel en/of stoelen beschikbaar.

De nacht redelijk goed doorgebracht. Het is hier s’nachts nog best fris. Vorig jaar in de Hoge Venen was het overdag wel warmer rond deze tijd, maar de nachten waren wel kouder. Gelukkig waren we er nu extra op gekleed. Bovendien werden we ook nog getrakteerd op een korte regenbui. De volgende morgen om 9 uur waren we al klaar voor vertrek richting Leuven-Stad. Vanwege allerlei wegomleggingen, o.a. voor de aanleg van hogesnelheidslijnen, moeten we goed opletten. Een aardige Belgische fietser brengt ons naar het centrum van Leuven. Bij de Grote Markt gebruiken we bij een broodjeswinkel ons ontbijt. Leuven is de hoofdstad van Vlaams Brabant en doet erg gezellig aan. Het stadhuis is werkelijk schitterend. Via de Abdij van Park fietsen we Leuven uit. We merken dat het hier heuvelachtiger begint te worden. Gelukkig hebben we niet al te veel problemen door de bouwwerken aan de HS-Lijn Brussel-Luik-Aken. De brede weg die we vervolgen naar Hoegaarden is een beetje saai. Hoegaarden zelf is bekend om zijn bieren (witbier, Grand Cru, Verboden Vrucht, en DAS). Maar helaas gaat fietsen en bier niet samen. Wel kopen we op het marktplein wat vers fruit. Nettie doet zich vooral goed aan de sappige vleestomaten. Net buiten Hoegaarden nemen we het fietspad naar Namen. Het volgt een oude spoorlijn. Deze noemen ze hier RAVel 2. Het voordeel van het volgen van een spoorwegbedding is dat de helling nooit meer dan 2,5% bedraagt. Nadeel van dit soort wegen is dat ze kaarsrecht zijn en daardoor eentonig lijken te worden. In Hoegaarden spreekt men nog Nederlands, maar al na een paar honderd meter fietspad merk je al dat men hier de taalgrens oversteekt. Het bijna 40 km lange fietspad brengt ons helemaal tot Namen. Af en toe hebben we weer mooi uitzicht op de achtertuinen van de woningen die aan het fietspad liggen. Halverwege de fietsroute is de spoorwegbedding over een lengte van bijna 30 meter helemaal weg. We vermoeden dat er een gat gemaakt is om de omgewaaide bomen in de buurt, makkelijk af te voeren. Via een bouw open afrit door de kleigrond, komen we weer op de fietsroute terecht. De ruimte tussen de banden en de spatborden is helemaal besmeurd met klei. De klei moeten we met dunne takjes eerst verwijderen. We komen langs de gehele route diverse kleine plaatsjes tegen, met allemaal nog hun eigen station, die nu nog dienst doen als woning. In Eghezeé is in het oude station nu een bibliotheek

4


gevestigd. In het zelfde plaatsje kopen we wat broodjes met beleg en zetten koffie. Nog 20 km en we zitten al in Namen. In Namen zitten we eerst in de verkeerde richting op het jaagpad, hier aangegeven met het bord “chemin de Halage” Daar waar de Sambre en de Maas samenvloeien verlaten we, steeds over het jaagpad, het mooie stadje Namen. (Iets buiten Namen kom je langs de route een jeugdherberg tegen.) De kwaliteit van het jaagpad is wisselend, maar over het algemeen goed te fietsen. Maar telkens als we over de kinderkopjes fietsen denk ik aan mijn vergeten reserve spaken. Maar gelukkig blijft alles heel. Langs mooie huizen, villa’s en appartementen en hoge rotswanden aan de overzijde van de Maas, bereiken we het plaatsje Profondoville. De camping ligt ongeveer 2 kilometer van het jaagpad en zoals gebruikelijk ook weer hoger gelegen. De eigenaar is heel vriendelijk en zorgt voor 2 stoelen. Ook maken we gebruik van de picknicktafel vlak in de buurt. Als we ons willen douchen moet hij doorvoor speciaal de geiser aansteken. Die doet het dan 10 minuten voor € 1,10. Peter kookt voor de eerste keer op ons nieuwe gasstel. Wat een luxe! Vorig jaar deden we het nog zonder. Naast ons staat een klein tentje met broer en zus uit Gilze-Rijen. Na het eten kletsen we nog wat met elkaar. Als het donker is om bijna half tien, gaan we slapen.

Zondag 30 april 2000. (3e fietsdag)Profondeville – Houyet (ca. 25 KM z.o. van Dinant)

Afstand : 243 kmDagtrip : 46 kmTijd : 3:20Gem. snelheid : 13,80 kmMax. snelheid : 45 kmWeer : Bij vertrek lichte regen, 17 graden, na de middag volop zon 20 graden.

Overnachting : Camping de la Lesse, Rue de la Camping 1, B-5560 Houyet.Tel. 082-666100, totaal € 8,00. Voor gebruik warme douche € 0,50 per persoon extra. Prima sanitaire voorzieningen. Bar en restaurant aanwezig. Ligt aan de rivier de Lesse. Veel Nederlanders.Eindelijk een camping, met een bar en restaurant waar je s’avonds kunt drinken, lezen of schrijven.

Het weer laat het even afweten. Als we klaar zijn voor vertrek begint het zachtjes te regenen. We besluiten de plastic regenjassen aan te doen, met de wetenschap wanneer je die aandoet, dat het dan weer stopt met regenen. En inderdaad binnen een kwartier begint het op te klaren. We fietsen weer op het jaagpad langs de Maas. Ook deze keer blijven de kinderkopjes ons en onze fietsen pijnigen. Weldra komen we in Dinant, waar de zon al lekker schijnt. De terrasjes zitten er goed vol. We maken een foto op een plek waar we 20 jaar geleden de luier van Katja verschoonden. Daarna even de hoofdstraat ingelopen om te pinnen, broodjes te kopen en die op een bankje langs de weg opgegeten. We vervolgen het jaagpad voor een korte tijd. Net voorbij Pont Charlemagne, bij de monding van de Lesse in de Maas houdt het namelijk op. We volgen de weg naar Walzin en rijden het dal van de Lesse in, maar weldra dienen de eerste echte beklimmingen zich aan richting Furfoz. We fietsen, lopen en stoppen af en toe. We gaan tot ongeveer 275 meter hoogte. Af en toe fietsen we met een groep mountain-bikers mee omhoog, van wie de dames in de groep het erg moeilijk hebben. In een afdaling bij Veves stoppen we weer voor een foto van een 15 eeuws kasteel. De gaten in de weg waarvoor in de gids gewaarschuwd werd moeten gerepareerd zijn, want we konden veilig naar beneden zoeven. Na de afdaling lunchen we bij een restaurant, vlak bij de kerk van het plaatsje Celles. Mooi plaatsje in de zon. In Celles ligt een mooi Engels park, vol met mooie planten. Veel platenliefhebbers uit de hele wereld komen naar “la Feuillerie”. Na Celles volgen nog 2 lastige beklimmingen, vooral die bij Sanzinne is best lastig. Voor de rest valt het wel mee. De afdaling naar Houyet maakte veel goed. We kwamen uit bij een camping aan de Lesse. Ziet er leuk uit. Met 2 gravel tennisbanen en een verwarmd zwembad. Ofschoon het nog vroeg is, besluiten we toch hier

5


onze tent op te zetten. Omdat we de eerste 2 dagen zo veel kilometers gereden hebben, kunnen we het ons permitteren, om vandaag wat minder kilometers te maken. Bovendien zijn de 2 volgende campings volgens aanwijzingen een stuk minder van kwaliteit. Hier hebben we het meteen naar onze zin, en gaan even languit in de zon liggen. De tent die we vanmorgen nat ingepakt hebben kon ook even drogen. Daarna nog even het dorp in geweest op 300 meter afstand. Er was een kermis. Maar liefst 3 attracties. Op de terugweg komen we langs een patatkraam, waar ze van die echte Belgische frieten verkochten. We konden de verleiding niet weerstaan. Al 3 dagen in België en nog geen friet op. Na 5 minuten wachten gaven we het op. Het was tegen etenstijd en sommige gasten bestelden kilo’s tegelijk. Daar hadden we geen zin in om op onze beurt te wachten. In de bar op de camping dronken we nog wat, schreven ons verhaal, en toen het donker werd zochten we onze tent op en probeerden te gaan slapen. Toen het gelach en geklets van een paar Frans sprekende jongelui na een uur alleen maar erger werd, kon ik het niet nalaten om “doucement, s’il vous plait” te roepen. En zowaar het hielp nog ook. Ze zochten hun vertier verderop in de bar. Welterusten.

Maandag 1 mei 2000. (4e fietsdag)Houyet - Bertrix

Afstand : 308 kmDagtrip : 65 kmTijd : 4:40Gem. snelheid : 13,71 kmMax. snelheid : 56 kmWeer : Bij vertrek eerst bewolkt, na de middag volop zon 20 graden.

Overnachting : I.C. Camping Bertrix ****, Route de Mortehan, B-6680 Bertrix Tel. 061/412281 internet: www.ic-camping.be Prijs € 9,00 op het beneden gelegen trekkersveldje, op andere plaatsen betaal je € 17,00 incl. warme douche. Goede sanitaire voorzieningen

Door de luidruchtige jongens konden we slecht in slaap komen. Toch stonden we om 9 uur al op en zaten we om 10 uur op de fiets. Ook hier fietsen we weer over een rustige spoorwegbedding. We rijden nog door een vochtige, donkere, maar verlichte, tunnel. We passeren de dorpjes Wanlin en Focante. De campings die daarbij liggen stellen op het oog echt niet veel voor. Goed dat we gisteren de camping bij Houyet opzochten. Vanaf Lavaux gaan we over een lengte van 13 km weer klimmen naar ca. 450 meter hoogte. Het kasteel van Lavaux St. Anne is omgetoverd in een chique restaurant. Daar rijden we dus maar mooi voorbij. We bezoeken er wel vlug een rommelmarkt die hier op de dag van de arbeid gehouden wordt. We zien er wel enkele mooie oude reclameborden liggen. Ook verkopen ze hier “lelietjes van Dalen”. Die hebben we de afgelopen dagen al meer aangeboden zien worden. Daarna slingert de weg zich door het landschap tot we bij het kasteel van Sohier komen. Het kasteel ligt grotendeels verscholen achter bomen en beplanting. Voor Sohier zagen we op afstand 5 kerktorens, zo dicht liggen hier de dorpjes bij elkaar. Allemaal maken ze een armoedige indruk. Ook hier bij de kerk enkele huizen of boerderijen met mest voor de deur. Het volk hier houdt zich vooral bezig met de verwerking van het hout van de bossen. In Gemmes zoeken we bij de “hotel-camping” naar de oude eigenaresse die ooit te gast was bij André van Duin. Maar de zaak is gesloten. Bij Pocheresse vinden we gelukkig een winkel. De eerste die we vandaag tegenkomen. We zien er verschillende artikelen die afgeprijsd zijn i.v.m. een verlopen houdbaarheidsdatum. Gelukkig verkopen ze ook losse lampjes voor onze zaklamp. De zon komt er vanaf 13.00 goed door. Bij Naomé zoeken we naar de boer van de koeien die afgebeeld staat in het routeboekje na bladzijde 14. Hij schijnt te wonen in de laatste hoeve aan de linkerzijde, als je helemaal het dorp uitfietst. Na Merni komen we uit bij het grotere plaatsje Paliseul. Voorbij Fays-les-Veneurs worden we door een gebied gestuurd waar de weg slecht is, en waar de route beschreven is alsof het een oriëntatietocht is. Het gehucht Geripont bestaat uit 4 woningen. De asfaltweg die we vanuit dit dorpje volgen wordt steeds

6

http://www.ic-camping.be/


slechter en we laveren enkele kilometers over het slechte wegdek totdat we in leuke plaatsje Bertrix komen. Het is een leuk toeristisch plaatsje, van alle denkbare winkels voorzien. Ook zijn er diverse restaurants, bars en banken. Het leeft hier zowaar. We gaan op een zonnig terras zitten en bestellen iets van de ijskaart. Daarna zoeken we de camping die goed aangegeven staat, en natuurlijk weer wat hoger ligt. (1,5 km van de route). De camping wordt hoofdzakelijk bevolkt door Nederlanders die hun meivakantie hier doorbrengen. Het is een 4-sterren camping. Gewoon goed dus. Er is echter geen winkel op de camping. De eigenaar van de camping vindt dat de plaatselijke middenstand moet kunnen profiteren van zijn bezoekers. Het schijnt dat men in het hoogseizoen wel broodjes kan bestellen die zelfs door de bakker s’morgens heel vroeg bij de tent afgeleverd worden. Dit alles horen we van enkele Belgen met wie we s’avonds in de oude recreatiezaal contact hebben. Mooie camping, alleen jammer dat we achteraan op het trekkersveldje gedumpt worden.

Dinsdag 2 mei 2000. (5e fietsdag)Bertrix - Florenville

Afstand : 340 kmDagtrip : 32 kmTijd : 2:25Gem. snelheid : 13,24 kmMax. snelheid : 48 kmWeer : Licht bewolkt 20 graden

Overnachting : Camping “La Rossiere” B-6820 Florenville. Tel. 061.31.19.37Prijs € 9,00. Douchemunten € 0,50. Goede sanitaire

voorzieningen. Op het kampeerterrein staan diverse picknicktafels.

Omdat we vandaag weer een korte rit hebben vertrekken we niet zo vroeg. We dalen eerst weer terug naar het plaatsje Bertrix. Het is toch nog groter dan we gisteren vermoedden. Noem het maar een klein stadje. Je kunt in deze omgeving ook weer veel kajakken op de vele riviertjes, waarvan de Semois en de Verre de grootste zijn. Via Orgeo en St. Medard rijden we het groene dal van de Verre in. Voorbij Martilly krijgen we tot de afslag naar Suxy een paar grote bulten. Bij het Mariabeeld waar men linksaf naar Suxy kan, stoppen we even. (Achteraf merken we dat we hier een trui van Peter en een lichtgewicht handdoek zijn kwijtgeraakt) We gaan niet linksaf, maar rechtsaf naar Chiny, daar moet een camping liggen. We zoeven hard naar beneden over een weg met een hellingspercentage van 12%. De camping onderaan, voor de brug links, staat ons niet aan. We horen van wandelaars dat 6 km. verderop in Florenville ook een camping is. Omdat we net hard naar beneden gedaald zijn, moeten we nu weer even fors klimmen tot we boven in het dorpje Chiny zijn. Hier gebruiken we voor de deur van de plaatselijke Sparwinkelier op gebruikelijke wijze onze lunch. En inderdaad na een kwartiertje zien we de camping bij Florenville rechts van de weg liggen. De weg er naar toe is niet zo geweldig. De receptie is gesloten, maar de beheerder helpt ons toch. Hij spreekt ook Nederlands. Op de camping staan hoofdzakelijk stacaravans, maar er is een groot veld voor vrije kampeerders.Daar is plaats genoeg voor ons. We willen ons installeren vlak bij de wasgelegenheid. Maar eerst komt iemand nog mooi het gras voor ons maaien. Wat een service. Dat er bovendien picknicktafels staan is helemaal mooi meegenomen. We zitten hier op nog geen 2 km van de Frans/Belgische grens vandaan. Nadat we de tent opgezet en ons gewassen hebben, wandelen we via een voetpad naar boven, waar we bij een kerk uitkomen. Wat verderop ligt het centrum van Florenville. Een heel leuke plaats, veel terrasjes en zo. Van hieruit kunnen we volgende keer verder via de N88 naar de Abdij van d’Orval. Daar sluit de weg bij Limes weer aan op de voorgeschreven route richting Frankrijk. Al bij al zijn we hier de Belgische Ardennen al gepasseerd. Tot Cluny zal het in ieder geval niet meer zo heuvelachtig zijn. Vergeleken met vorig jaar is de passage door de Ardennen ontzettend meegevallen. Knap zoals Paul Benjaminse je door de Ardennen loodst. Op een terras in Florenville drinkt Netty haar lievelingsbier Kriek Bellevue, van het vat nog wel. Een Belgisch bier met een zoetzure kersensmaak. Daarna hebben we voor het eerst een bakje Belgische

7


patat met een vette hap gegeten.Morgen vertrekken we met de trein weer terug naar huis. We hopen onze tocht naar Barcelona in de zomervakantie vanaf hier weer voort te zetten.

Woensdag 3 mei 2000.Met de trein vanaf Florenville naarTilburg

Om de twee uur gaat er een trein richting Namen. Het station ligt op 5 min fietsen van de camping.We kunnen geen kaartje kopen rechtstreeks naar Tilburg. Wel tot het grensplaatsje Visé, de laatste stop na Luik. We vertrekken om 10.41 uur in Florenville. Daarna stappen we over in Libremont, dan weer in Namen en vervolgens in Luik en Maastricht. De overstaptijd is beperkt, en varieert van 6 tot 10 minuten. Soms gaat de verplaatsing van de fietsen via trappen naar een ander perron. Dat is met zwaar pepakte fietsen best lastig. Ruim 3 uur later, om 13.49, komen we in Maastricht aan. Prijs per persoon en per fiets: Florenville-Visé: € 14,50+ €3,50 = €18,00 Om 13.25 nemen we de sneltrein naar Haarlem. In Eindhoven weer overstappen, richting eindbestemming Tilburg. Prijs per persoon en per fiets: Maastricht-Tilburg: € 22,00 incl fietsvervoer.

Deel 2Juli 2000.

Van Florenville naar Mirecourt

Zondag 9 juli 2000. (6e fietsdag)Florenville/Limes-Verdun

Afstand : 416 kmDagtrip : 76 kmTijd : 5:52Gem. snelheid : 13,02 kmMax. snelheid : 36,7 kmWeer : Zwaar bewolkt, overgaand in zware regen met flinke tegenwind. 14 graden!!

Overnachting : Bij particulieren, in het Centrum, omdat de jeugdherberg vol was.De jeugdherberg is een gerestaureerde abdij (€ 10,50 incl. ontbijt), AJ Centre Mondial de la Paix, Place Mgr. Ginistry (03-29862828)

Max1 en Mathijs hebben ons weggebracht naar het plaatsje Limes aan de Belgisch/Franse grens. De weersvooruitzichten zijn heel slecht. Er is veel regen voorspeld, ook voor de volgende dagen. In de auto er naar toe valt alles nog mee. Af en toe vallen er wat regendruppels, maar we zien wel heel veel donkere wolken op ons af komen. Om precies 12 uur vertrekken we voor een oude boerderij. Na een paar honderd meter moeten we meteen al gaan klimmen. Geen strekoefeningen gedaan plus 3 uur stil gezeten in de auto is vragen om blessures, en ik voelde meteen mijn achter bovenbeenspier trekken. Ik schrik er zo van omdat we nog maar net begonnen zijn, en rij zowat de gehele rit in de kleinste versnelling. We passeren het eerste Franse dorpje Breux en fietsen later door de plaats Avioth. Er staat een enorme basiliek in het dorp met misschien 100 inwoners. De kerk heeft zo te zien nog veel achterstallig onderhoud voor de boeg. Het begint ondertussen al zachtjes te regen, helemaal geen gezellig fietsweer. Het is koud en er staat een gure wind op kop. Voor Montmedy komen we een fietser tegen. We denken dat hij pech heeft, want hij loopt naast zijn fiets. Peter vraagt of hij hem kan

8


helpen, maar het blijkt dat hij gewoon een stukje loopt om te ontspannen. Hij stapt weer op de fiets en verteld dat hij vanuit Engeland naar zijn geboorteland Bosnië fietst. Hij is op dieet en moet zwaar afvallen. Zijn fiets is duidelijk te klein voor zijn postuur, maar hij kocht hem in Londen voor nog geen € 60,00. De nachten bracht hij door in een tentje in de bossen. Geen kampeergeld dus. Het oude Montmedy zelf moeten we laten liggen, i.v.m. de steile klim naar boven met mijn been. Jammer. Het begint jammer genoeg steeds harder te regenen. We doen onze regenjacks aan. Onderweg zien we veel stieren in de wei. Ze schrikken van onze felle roze en gele regenkleding. Ik fiets met gloednieuwe sandalen. Ze bevallen me ondanks de regen prima. We stoppen even bij een 17 eeuws kasteel in Louppy, waar Lodewijk de 14e zijn verblijfplaats had tijdens het beleg van 1657. Het landschap waar we doorheen fietsen is een echt boerenlandschap, afgewisseld met bossen. Door het slechte weer vallen de heuveltjes waar we tegenop moeten fietsen, een beetje tegen. Onderweg zien we veel oranje slakken liggen, al dan niet geplet. Na Brandeville klimmen we van 200 naar 400 meter hoogte. Na Vilosnes tot aan Verdun rijden we een lange eentonige weg. Taai om te fietsen in het weer dat we vandaag hebben. De wegwerpregenjassen beginnen in te scheuren, zo hard waait het. Eindelijk komt Verdun in zicht, we zijn geradbraakt, alles is koud en nat. We zoeken de Auberge du Jeunesse (jeugdherberg in Frankrijk) voor een slaapplaats. We hebben niet gereserveerd, want er zouden 80 bedden staan. Een aardige Fransman die ons verkleumd en als verzopen katten langs de kant ziet staan biedt zijn hulp aan en geeft de weg aan hoe we de jeugdherberg kunnen bereiken. We zijn bijna op de plek die we zochten, staat daar ineens die zelfde man op de weg te gebaren dat we eerst bij hem moeten bijkomen. We kunnen douchen en krijgen thee aangeboden. We staan een beetje perplex, dit hadden we niet verwacht. Toch maar naar binnen. Hij belt op ons verzoek eerst de jeugdherberg om te vragen of er nog plaats is. We horen dat het helemaal vol is. Geen plaats voor ons. Hoe is het mogelijk. Dan belt hij, zonder dat hij dat tegen ons zegt, zijn vrouw op. Die werkt op dat moment in een ziekenhuis in Verdun. Hij vertelt dat hij 2 verkleumde Hollandse fietsers van de weg geplukt heeft. Of ze mogen blijven slapen. Natuurlijk mocht dat, maar ze excuseerde zich voor de rommel die ze boven aan zouden treffen. De 3 dochters waren vandaag toevallig niet thuis, maar hadden hun kamers natuurlijk onfatsoenlijk achtergelaten. Wij kennen dat toevallig ook. Zou het toch overal hetzelfde zijn? Als de vrouw des huizes om half tien thuis komt, maakt ze een praatje met ons en vertrekt dan stiekem naar boven om wat orde te scheppen, denken we. Als ze weer beneden komt reserveert ze ook een slaapplaats voor morgenavond in de jeugdherberg in St. Mihiel, een plaatsje 40 kilometer verderop. De weersverwachting blijft onveranderd slecht. Veel regen en wind! De kamer van de oudste dochter, met grote badkamer, krijgen we tot onze beschikking. De Fransen zijn erg aardig voor ons. De volgende morgen zit mevrouw op ons te wachten. Het ontbijt is ook al klaar. Om half 10 komt haar man nog even van zijn werk om ons uit te zwaaien.

Zondag 10 juli 2000. (7e fietsdag)Verdun-Saint Mihiel

Afstand : 458 kmDagtrip : 42 kmTijd : 2:54Gem. snelheid : 14,32 kmMax. snelheid : 32,4 kmWeer : Licht tot zwaar bewolkt, 16 graden. Droog.

Overnachting : In Jeugdherberg in Saint Mihiel, Rue sur Meuse 12, (tel.03-29891506) 66 bedden aanwezig. Prijs € 6,15 p.p. De jeugdherberg staat goed aangegeven. Direct na de brug over de Maas, de 2e weg rechts. (voor de Supermarkt Intermaché)

Na het gastvrije gezin (hun huis lijkt wel een kasteel, zo groot) vetrekken we met droog weer. In de houten vloeren van de slaapkamer zitten allemaal kringen van onze natte spullen. Hopelijk droogt het allemaal egaal bij. De kathedraal bekijken we aan de buitenkant vluchtig. Wij zijn bang dat het gaat

9


regenen en fietsen vlug de stad uit. We nemen “de variant via St. Mihiel”-route, op blz. 20 van het boekje. De weg is vrij rustig en prima om te fietsen. Geen grote heuvels. Bij het plaatsje Villers pauzeren we even op een bankje voor een kerkhof. We voelen wat regendruppels, maar gelukkig is het loos alarm. We rijden nu nog steeds door het uitgestorven gebied Lotharingen. Veel kleine dorpjes met een kerk en wat huizen. We zien er bijna geen mensen, geen terrasjes en geen winkels. Toch valt het ons op dat we af en toe langs de kant wat rustbankjes tegenkomen. Als we in St. Mihiel aankomen stoppen we om te eten, maar alle restaurantjes zijn gesloten. Ook de meeste winkels zijn nog dicht. Maandag Rustdag? We voelen ons misselijk en duizelig, we weten niet of het van de zware tocht van gisteren is of omdat we echt honger hebben. In een dorpscafé, recht tegenover het bordje met de aanduiding “Auberge du jeunesse” drinken we koffie met een stokbrood ham/kaas. Een Nederlander die op de boten en huizen van zijn vrienden past, maakt een praatje met ons. Hij geeft ons de tip om in Barcelona naar het Plaza de Musica te gaan. De jeugdherberg is niet open. In het café kunnen of mogen we niet bellen. Dus op het postkantoor een telefoonkaart gekocht om de beheerster van de herberg te bellen. Die kwam direct en vertelde ons dat we de enige gasten waren. We kunnen een aparte kamer kiezen boven. Beneden kunnen we gebruik maken van een grote keuken met TV. De douches zijn prima, erg warm en de verwarming bij de douches is zelfs aan. En dat allemaal voor een prijs van € 6,15 per persoon. Naast de jeugdherberg is een grote supermarkt (Intermaché), maar als Peter de boodschappen in de koelkast in de keuken wil leggen, blijkt die al helemaal vol te liggen met de meest noodzakelijke boodschappen. Allemaal achtergelaten door reeds vertrokken gasten. Van 2 tot 5 slapen we op ons bed, we zij nog doodmoe van de zware dag van gisteren.

Maandag 11 juli 2000.Saint Mihiel

We verlengen ongevraagd ons verblijf in de jeugdherberg. (de herberg staat overigens niet vermeld in het routeboekje) Rustdag. Het regent buiten en het is fris. Peter is duizelig en durft niet te gaan fietsen. Misschien doet een dag rust hem goed. Tot 16.00 uur ligt hij in bed. Daarna halen we nog een frisse neus in het stadje. We wandelen naar de kerk en naast de Meuse. Morgen zien we wel weer verder. We moeten mooi weer gaan krijgen, dit is zo niet leuk. We komen er nu pas achter dat fietsen in de regen niets aan is. Alles ziet er dan triest uit. Bij mooi weer ziet het er allemaal veel leuker uit. Wij hebben zo bijna geen oog voor de omgeving. Eigenlijk zijn we mooi-weer-fietsers.

Woensdag 12 juli 2000. (8e fietsdag)Saint Mihiel-Villey le Sec

Afstand : 524 kmDagtrip : 66 kmTijd : 4:03Gem. snelheid : 16,23 kmMax. snelheid : 39,9 kmWeer : Licht tot zwaar bewolkt, 16 graden. Droog.

Overnachting : Camping de Villey-le-Sec.Rue Sergent Blandan 48,tel. 03.83.63.64.28. Camping ligt aan de overkant langs de Moezel. Goede sanitaire voorzieningen. Prijs € 6,15 per persoon, + 1 tent € 1,65.

Om 10 uur vertrokken. Peter voelt zich nog niet helemaal 100% maar moet toch mee. Aan de overbuurvrouw op no. 31 betalen we de extra nacht op de jeugdherberg. We hadden ook zonder betaling weg kunnen gaan. Onze route gaat vandaag naar Villey-le-Sec. De beklimming naar de Code de Meuse (387 meter) door een natuurgebied valt best mee. Bij Woinville komen we uit bij de weg

10


D908. Omdat we bang zijn dat er omgewaaide bomen liggen in het bos “Dominale de la Reine” vragen we aan een boer of de grote weg naar Toul goed met de fiets te doen is. Hij zegt dat dit de snelste en beste weg is naar Toul. Er is ook niet zo veel verkeer op. We nemen de weg en dalen lichtjes, met de wind in de rug, even weer richting St.Mihiel terug. We zien zelfs een richtingbordje St. Mihiel 10 km, terwijl we er al weer 17 km op hebben zitten. We komen weer door allerlei kleinere plaatsjes. Bij Lagney komen we weer op de voorgeschreven route. Achteraf hoorden we dat de omgewaaide bomen al opgeruimd zijn. We zijn er wel sneller, maar hebben het mooie bos gemist. In de plaatsen Lagney, Lucey en Bruley wordt wijn verbouwd. Ook passeren we hier bomen met de Mirabelle, een nationale vrucht die in ijs of als likeur het leven haar goudgele kleur geeft. Na een heuveltje dalen we Toul binnen. Aan de rechterkant zien we het station en aan de linkerkant de oude binnenstad. Het plattegrondje van Toul op blz. C10 is handig als je de stad door wilt rijden. Dat doen we dus ook en maken een foto bij de Kathedraal St. Etienne. Op het Place des 3-evéches pikken we een terrasje. We hebben een uitzicht op een fontein, omringd met heel veel bloemen. Eindelijk weer in een stad die een beetje leeft. We fietsen de stad uit via de Porte de la Moselle en fietsen links af totdat we bij een lange brug komen. Daar gaan we weer naar rechts op een echt fietspad. Via de dorpjes Chaudeney-sur-Moselle en Pierre-la-Treiche fietsen we langs de Moezel, waar we bij het sluizencomplex links af gaan richting camping in Villey-le-Sec. Bij de camping worden we aangesproken door een Nederlands echtpaar. Ze komen helemaal met de fiets uit Zuid-Spanje. Ze geven ons een heleboel tips en geven aan welke campings goed en slecht zijn, en welke helemaal niet meer bestaan. In Zuid-Frankrijk zijn er zelfs een camping en een groot stuk weg, vorig jaar tijdens overstromingen helemaal van de aardbodem verdwenen. Even later komt er nog een echtpaar uit Boxmeer aanfietsen. Zij zijn afgelopen zondag vertrokken vanaf Leuven. Dat de camping op een paar kilometer van de snelweg naar Nederland ligt is goed te merken. Een heleboel Nederlandse toeristen, op terugtocht vanuit het Zuiden, brengen hier hun laatste nacht in Frankrijk door. Ook zij hebben allemaal slecht weer gehad. s’Avonds eten we een eenvoudige hap in het “restaurant” van de camping. Goede gezellige camping. Wel echte Franse toiletten. Gelukkig kun je op de invalidentoilet wel normaal zitten.

Donderdag 13 juli 2000. (9e fietsdag)Villey- le –Sec/Mirecourt

Afstand : 586 kmDagtrip : 62 kmTijd : 4:36Gem. snelheid : 13,48 kmMax. snelheid : 40,2 kmWeer : zwaar bewolkt, 15 graden, flinke regenbuien, windkracht 7 tegen.

Overnachting : Hotel le Luth, Avenue de Chamiec, Mirecourt. Tel. 0329371212.Kamer 2 pers. € 44,30. (excl. ontbijt: €5,70 p.p.)

Vroeg wakker, er is consternatie op de camping. Op verschillende plaatsen op de camping is ingebroken. Allemaal bij auto’s met tent. De deuren zijn geforceerd en zelfs de tenten zijn aan de zijkanten opengesneden. Dit heeft zich allemaal vlak bij ons afgespeeld. Niemand heeft iets gehoord. Gelukkig stonden onze fietsen er nog. In een ander reisverslag hadden we al gelezen dat getracht was een fiets weg te halen. Verstandig om een extra kabelslot mee te nemen. Wij ontbijten en breken op. De Nederlanders uit Spanje zijn al weg. Wij hebben wind mee zeggen ze tegen ons. Laten we het hopen. Om 10 uur fietsen we via de sluizen weer terug naar de overkant, richting Pont St. Vincent. Onze route moet ons vandaag tot Darney brengen. Ca.85 km met enkele pittige heuvels erin. In het begin is het nog droog en vrij vlak. Pont-St. Vincent stelt echt niets voor. Het echtpaar uit St. Anthonis heeft ons inmiddels ingehaald, maar moeten even naar de fietsenmaker voor een kleine reparatie. Wij rijden door. De Camping Municipal in Pierreville wordt hoofdzakelijk bevolkt met gasten met grote campers, met daarop allemaal een schotelantenne, of een grote caravan met dito

11


Mercedes. Wij hebben de indruk dat het allemaal zigeuners zijn. Pas 10 kilometer verder, bij Pulligny, begint het erg heuvelachtig te worden. We moeten zelfs een stukje lopen. Het begint ook nog te regenen. Bij Houdreville stoppen we in een bushalte, waar de gehele bevolking wel in kan. We eten wat en pakken alles goed in voor de regen. We dalen scherp af naar Vézelise. In de verte zien we “la Colline Inspirée”, de heilige berg van Lotharingen, waarop de kerk van Notre Dame de Sion prijkt op bijna 600 meter hoogte. Gelukkig fietsen we er met een grote boog omheen. Het begint steeds harder te regenen, en vooral de flinke tegenwind op deze kale vlakte, doen ons weer denken aan het weer van afgelopen zondag. Samen met het stel uit St. Anthonis fietsen we dapper door. De dorpjes waar we doorkomen zijn verlaten en liggen er met dit weer triest bij. In het plaatsje Franella-la-Grande vinden we zowaar het café waarover Paul Benjamins spreekt op blz. 24. Helaas gesloten, waarschijnlijk wegens gebrek aan klanten. Na het spoor, rechtsaf naar Puzieux, stoppen we bij de kerk en schuilen in een openstaande garage bij een woning. Het valt er met bakken uit. Onze collega-fietsers rijden door tot Mirecourt om daar bij de eerste uitspatting te schuilen. We hebben het erg koud, en het ziet er niet naar uit dat het vandaag nog droog zal worden. Op de grond zittend eten we samen een zakje pistachenootjes op en na een half uurtje, fietsen we toch maar door. Bij binnenkomst in Mirecourt, direct voorbij de Intermaché en de Lidl, schieten we een hele grote bar binnen. Onze collega-fietsers staan op het punt weer te vertrekken. Ze hebben uitgerekend dat we nog minstens 25 km door de regen naar Darney moeten fietsen. Daar willen we nog maar niet aan denken. Het valt er weer met bakken uit. Eerst bestellen we warme chocolademelk en een stokbrood met ham. Aan de bar is het druk met allerlei dorpsbewoners. Het weekend staat voor hun deur. Morgen zijn ze vrij op de 14e juli. Na een half uur besluiten we te informeren naar een hotel in de buurt. Gelukkig vinden we die op 300 meter afstand. Het is best een luxe zakenhotel. Het eerste wat we doen is een warm bad nemen om een beetje bij te komen. Peter voelt zich weer niet lekker na al die inspanning. Buiten regent het de gehele nacht door. De weersvooruitzichten voor de komende dagen in heel Europa zijn slecht: veel wind en regen.

Vrijdag 14 juli 2000.Mirecourt/weer met de trein terug naar huis.

Wat voor de Fransen een feestdag moet zijn, wordt voor ons een teleurstelling. Het regent buiten nog steeds. De vooruitzichten voor de komende dagen blijven slecht, veel wind en regen. Peter blijft zich duizelig voelen, en dat duurt nu al een paar dagen zo. Ook Netty zit er een beetje door. We besluiten om door te fietsen naar Vittel, alwaar we de trein kunnen nemen richting Nancy. Huiswaarts dus. Bij de receptie horen we ineens dat we ook vanuit het station Mirecourt naar Nancy kunnen. Er vertrekken 3 treinen per dag naar Nancy. De 1e is al weg, de volgende vertrekt om 13.05. Die nemen we. We rijden door een gedeelte van het gebied waar we gisteren ook gefietst hebben. Vervolgens stappen we over in Nancy, richting Metz en stappen nog een keer over in Thionville. Fietsen mogen in de Franse treinen gratis mee. In Thionville kunnen we de trein naar Brussel nemen, via Luxemburg. We betalen geen toeslag voor het fietsvervoer in België. (ca. € 10,00). De conducteurs laten het zo. In Namen en in Luik, en daarna in Maastricht en Eindhoven moeten we steeds overstappen. Gelukkig hebben we bij iedere overstap voldoende tijd om de fietsen in en uit te laden. Netty heeft daar inmiddels een enorme hekel aan gekregen. De bagage kon steeds op de fiets blijven zitten, maar was daardoor wel erg zwaar om te tillen. Tegen 23.00 uur fietsten we vanaf het station Tilburg, 5 km huiswaarts. Na 6 dagen, en slechts 246 fietskilometers (waarvan de helft in de regen) zijn we weer thuis. Fietsen is leuk, maar met slecht weer is de lol er snel af. Maar we zijn vastbesloten de tocht ooit nog te herpakken in Mirecourt, op bijna 600 km van huis.

12


Deel 3Zomer 2001.

Van Vittel naar Barcelona

Zondag 8 juli 2001.Met de auto naar omgeving Viocourt (aan de autosnelweg) en met de fiets naar Vittel

Afstand : 605 km Dagtrip : 19 kmTijd : 1:17Gem. snelheid : 14,8 kmWeer : eerst zwaar bewolkt, 20 graden, later af en toe zon, windkracht 5Overnachting : Camping Municipal de Vittel. Tel. 03 29088888

Totaal € 5,60 incl. warme douches. ANWB-camping.

Om precies 6.00 uur in de morgen staan we voor de deur bij Katja en Max2. Zij brengen ons tot vlak voor Vittel in Noordoost Frankrijk. De eerste 3 uren zijn vrij rustig op de weg, daarna zien we steeds meer caravans. Bijna allemaal Nederlanders op de weg. Op de parkeerplaatsen is het erg druk. We rijden bij Luik verkeerd en nemen per ongeluk de weg via Namen. Ruim 80 km om. Dit is een slechte start. Uiteindelijk zijn we rond 1 uur op de plaats waar we gedropt worden, ter hoogte van de plaatst waar we vorig jaar stopten. Nu vanaf de snelweg nog zo’n kleine 20 km naar de camping in Vittel. We vinden na enkele keren vragen uiteindelijk de camping. Het is een mooie en rustige camping met veel groen. Het sanitair is oud maar schoon. Om 15.00 uur zitten we zowaar in de zon thee te drinken. Wat later nemen we de fiets en duiken Vittel in. Vittel is een oude kuurplaats dat wat van zijn glans heeft verloren. Alleen wat statige hotels (o.a. Club Med.) en chique huizen tonen hoe mooi het vroeger wel was. We zoeken de waterkraan waar iedereen gratis Vittel-water kan halen. Na enig speurwerk komen we erachter dat die verplaatst is i.v.m. parkeeroverlast. De nieuwe kraan staat op het plein langs de brandweerkazerne, iets voorbij de vorige plaats, voorbij de kerk links. De schrijver van de route moet dat in zijn nieuwe uitgave maar corrigeren. Men mag maar maximaal 6 flessen vullen, zo staat er in het Frans aangegeven. We kijken vast hoe we morgen Vittel moeten verlaten en keren terug naar onze mooie camping. We gaan vroeg naar bed, het was een lange dag vandaag.

Maandag 9 juli 2001. (10e fietsdag)Vittel-Jussey

Afstand : 673 km Dagtrip : 68 kmTijd : 4:00Gem. snelheid : 17:00 kmMax. snelheid : 43,2 kmWeer : licht bewolkt, 24 graden. Windkracht 3 tegen.

Overnachting : Camping Municipal “le Clocois”, tel. 03 84681149Prijs € 2,70 totaal, incl. warm water. Goedkoopste camping diewe ooit bezochten. Stelt ook niet veel voor, en ligt ca.7,5 km vande route verwijderd. Verder geen andere campings in de buurt.De campings is geopend van 1 juli t/m 31 augustus

13


Netty heeft afgelopen nacht heerlijk lang geslapen: van 19.30 tot 7:30. We zijn om 8 uur opgestaan, het weer ziet er goed uit en de overburen zijn vriendelijk. Samen hebben we de tent afgebroken en thee gedronken en de bakker kwam om 9.00 uur op de camping met lekkere verse luxe broodjes. Vandaag rijden we vanaf Vittel via Esley, Bonvillet, Darney, Attigny, Claudon, Regnevelle, Jonvelle, Blondefontaine, naar de camping bij Jussey. Op de camping in Vittel kwamen de overburen afscheid nemen met ’n uitgebreid praatje. Mevrouw had in Drente waar ze woont, een eigen zaakje in bruids- & galakleding. Andere buren kwamen naar onze bepakte fietsen kijken en wisten tussen neus en lippen door te vertellen dat ze de Alpe d’Huez gefietst hadden. We waren nog geen km van de camping of de ketting van Peter’s fiets vliegt eraf. Verkeerd geschakeld! Alle tassen er weer af, handen wassen en verder. Door het heuvelachtige gebied fietsen we verder over rustige en landelijke wegen, waar verder bijna niemand te zien is. In Senonges, waar Paul Benjaminse(de schrijver van de route) een 2e huisje heeft, stoppen we even voor no. 41. Zijn buurman komt direct naar buiten en maakt duidelijk kenbaar dat het daar is, zonder echt te weten wie precies zijn buurman is. In Attegny waar de route van de “Groene wegen naar het Zuiden” samenkomt met onze route fietst een jong stel Nederlanders ons voorbij. Peter haakt aan, zij fietsen naar de Middellandse Zee. Hadden al verschillende tochten in Azië gefietst. Hun tempo lag ons net iets te hoog. In Claudon stoppen we voor een pauze. Geen winkel of terras te zien in deze omgeving. Mooie stop met bankje en vijver erbij. Wij nuttigen onze gebruikelijke lunch. We zoeken de camping in Jussey, niet 4 km van de route maar 7,5 km over een sterk heuvelachtige weg. De camping ligt aan het water. Niets bijzonders. Wat wil je voor € 1,40 per persoon? Het toiletgebouwtje staat op een heuveltje 3 meter boven de grond, waarschijnlijk overstroomt het riviertje regelmatig. Het is een camping Municipal. Er staan wat luxe campers met een schotelantenne, net als in Piereville. Waarschijnlijk zijn het weer zigeuners of i.d. We zetten onze tent op en gaan winkelen in Jussey, 2 km verder is er een Supermaché. Als we terugkomen staat onze tent er nog, onze onrust is weg. Een Nederlander arriveert op de fiets tegen 18.00 uur. Hij rijdt de Benjaminsroute tot iets voorbij Cluny, om daar vrijwilligerswerk te doen, en daarna weer terug met de fiets. Aardige man van ca. 40, hij komt uit Boxtel, heeft een handicap, is slechthorend. Één gehoorapparaat is door de regen van een paar dagen terug uitgevallen. Omdat er verder niets te doen is op de camping liggen we er weer vroeg in.

Dinsdag 10 juli 2001. (11e fietsdag)Jussey-Villeneuve-sur-Vingeanne

Afstand : 763 kmDagtrip : 90 kmTijd : 5:40Gem. snelheid : 15:88 kmMax. snelheid : 37,1 kmWeer : eerst zonnig, later bewolkt, 24 graden.

Overnachting : Camping Municipal du “Trou d’Argot”, MontignyMornay-Villeneuve tel. 03 80758097Prijs € 4,00 totaal, excl. douchemunten. € 0,75

Vanmorgen om 7 uur zeer heiig weer, om 8 uur opgestaan. De andere fietser zat al aan de eetbank. Wij nemen ons ontbijt ook aan een eettafel. Toch wel gemakkelijk. De jonge campingbeheerder is uiterst vriendelijk en vertelt dat er in Frankrijk ook veel kampeerboerderijen zijn. (Camping à la ferme) Tegen negen uur zijn we voor onze begrippen weer vroeg op pad. Om weer op de juiste route te komen moeten we weer 8 km over de heuvelachtige weg terug naar Blondefonteine. Tot onze verbazing zien we dat iets voorbij dit dorp ook een camping aangegeven is, na het gehucht Barges. We fietsen bijna 25 km in horizontale en westelijk richting langs een riviertje en een spoorweg. Bij Hortes moesten we van de route af, licht omhoog om nog voor 12 uur bij een winkel te geraken. Winkels zijn in deze omgeving bijna niet te vinden. De bewoners moeten dikwijls 20 km verder om hun levensmiddelen te kunnen kopen bij de grote supermarkten. De bedrijvigheid van de bewoners

14


bestaat uit bosbouw en heel veel landbouw. De velden staan er allemaal heel goed bij. Dikwijls zien we witte koeien in de wei staan. De eerste zonnebloemvelden zijn we inmiddels ook al gepasseerd. Onze lunch gebruiken we iets voorbij Hortes, in de schaduw vlak bij een kruisbeeld. We eten zoals gewoonlijk brood met dikke plakken ham, fruit, en een paar bakjes Danone-yoghurt. Vanaf Villegusien fietsen we lekker vlak langs het Canal de la Marne, met heel veel sluizen en sluiswachterwoningen. Soms moeten we het jaagpad af omdat het wegdek slechts is. Voor mountainbikers een leuke weg, maar niet voor onze fietsen met smalle bandjes. We fietsen even van de route af om in Dommarien naar de camping te kijken. Er staan 5 caravans langs een keurig voetbalveldje. We vullen daar onze drinkbekers en besluiten nog 18 km door te fietsen naar Montagny-Mornay. Onderweg komen we een Nederlands echtpaar tegen op de fiets, die logeren in een van de 5 caravans in Dommarien. We praten een tijdje met elkaar en fietsen door naar de camping. De camping ziet er best aardig uit, maar er staat maar 1 caravan en een tent van Nederlandse gasten. Er is geen receptie te vinden dus installeren we ons op het beste plekje. In het dorpje is niets te koop, dus onze noodrantsoenen gaan eraan vandaag. Lekker gegeten. Daarna komt er een mevrouw langs die de camping beheert, om het staangeld te innen. Inmiddels zijn er zowaar meer kampeerders gearriveerd. Weer liggen we vroeg op onze fijne slaapmatjes, we bekijken de route van morgen. We proberen Beaune te halen, daar zijn gelukkig voldoende winkels.

Woensdag 11 juli 2001. (12e fietsdag)Villeneuve-sur-Vingeanne-Meursault (voorbij Beaune)

Afstand : 879 kmDagtrip : 116 kmTijd : 7:40Gem. snelheid : 15:13 kmMax. snelheid : 39,7 kmWeer : eerst zonnig, later bewolkt, 24 graden en flinke tegenwind.

Overnachting : Camping La Grappe d’Or, MeursaultMontignyMornay-Villeneuve tel. 03 80212248Prijs € 14,40 totaal. Met restaurant. Prima camping.

We zijn weer vroeg weg: 8.45!!. De eerste 25 km is er weer geen bakker te bekennen. We zien we een pas doodgereden vos liggen op de weg. Na wat vragen komen we eindelijk in een dorpje waar ze een bakker hebben. Een aardige Fransman brengt ons met de auto voorop naar de juiste plek. Een oud winkeltje met wat poppen in de etalage. Maar ze hebben wel vers brood. De bakker bakt voor zo’n 20 dorpen in de omgeving. We vragen ons af of ze ook een pastoor hebben voor alle kerken in deze dorpen. Na Drambon rijden we over een geasfalteerd weggetje door het bos naar Montmançon Na Pluvault wordt alles mooier. De huizen worden mooier, en we zien zowaar weer meer mensen op straat. We nemen onze pauze deze keer in een bushokje in Tartes-le-Bas, gewoon omdat we daar kunnen zitten. Met onze brander zetten we koffie. Na Tart-le-Bas komt natuurlijk Tart-le-Haut, dat inderdaad wat hoger ligt. Het plaatsje heeft een mooie kerk. Een Notre Dame in het klein. We fietsen verder richting de Abdij de Citeaux. Vlak voordat we hier linksaf moeten zien we weer een grote supermarkt, om onze voorraad aan te vullen. De weg naar Beaune gaat op en neer, af en toe best heftig. Ook hebben we de wind tegen, en is er veel vals plat. Hoewel we veel gelezen en gehoord hebben dat er voor fietsers op de camping in Beaune bijna nooit plaats is, doen we toch een poging. Voordat we van de fiets afgestapt zijn komt de beheerder op ons gebarend aflopen dat er geen plaats meer is. Peter heeft nog even ruzie staan maken, dat het ongehoord is om fietsers door te sturen, zeker na 100 km fietsen. Achteraf hoorden we van andere fietsers dat er geen trekkersveldje voor fietsers is, en als je wel een plaats toegewezen krijgt een normale kampeerplaats toegewezen krijgt. Natuurlijk brengt een wagen met caravan meer op, maar met de gedachte dat het een Camping Municipal is dien je je als beheerder daar niet mee bezig te houden. We werden doorverwezen naar Savigny-les-Beaune. Terug dus. Maar we rijden liever verder dan terug. We fietsen even door de stad en fietsen

15


toevallig langs het politiebureau. Peter kon zich niet weerhouden om zijn beklag te doen bij de Police-Municipal. Zij raden ons aan om alle fietsers die daar geweigerd worden, om die een brief te laten schrijven naar de burgemeester van Beaune. Zijn naam en adres kregen we op een briefje: Alain Suguchot, Mayor of Beaune, 21200 BEANE (France). In het centrum bij het VVV-kantoor, vlak bij Hotel-Dieu, ontmoeten we een Amerikaans stel. Zij komen uit Florida en zijn gestart in Rome en fietsen door naar Londen. Zij hadden wel veel wind mee vertelden ze ons. Voor de weg naar Meursault nemen we de drukkere weg naar Chagny. Deze is gelukkig vlak, alleen de weg naar de camping in Meursault gaat omhoog. Gelukkig is hier wel plaatsje voor ons. Er staan veel tenten van Eurocamp. We mogen zelfs 2 tafels en een stoel lenen van een niet bewoonde Eurocamp-tent. Vanaf deze terrascamping hebben we een mooi uitzicht over de wijngaarden van Bourgogne. Meursault is bekend om zijn heerlijke witte wijn. In het dorpje zien we verschillende grote wijnhuizen.

Donderdag 12 juli 2001. (13e fietsdag)Meursault (voorbij Beaune)-Cluny

Afstand : 953 kmDagtrip : 74 kmTijd : 4:20Gem. snelheid : 17:08 kmMax. snelheid : 37,6 kmWeer : half bewolkt, 24 graden.

Overnachting : Camping Saint Vital, Cluny. tel. 03 85590834Prijs € 7,80 totaal. Prima camping, langs de fietsroute en niet ver van het centrum van Cluny.

Nadat we van een Nederlands echtpaar een krant hadden gekregen, vertrekken we om 10.15 richting Cluny. Als laatste nieuws kregen we mee dat Herman Brood van het Hilton Hotel is gesprongen. Net als we van de camping af zijn zien we een echtpaar op de fiets langs de kant staan om de juiste weg te zoeken. We kletsen even met elkaar en fietsen gezamenlijk verder, totdat de ketting van Peter er weer afloopt bij het schakelen. Onze collegae rijden door omdat ze toch van plan zijn om een terrasje te pakken. In Farges kopen we brood. De meeste plaatsen waar we nu doorheen fietsen zijn groter dan de plaatsen die we de afgelopen dagen zijn tegengekomen en hebben allemaal winkels. Onderweg bellen we in een telefooncel naar Max1 om hem een prettige vakantie in Italië te wensen. We komen onderweg nog een stalletje met allerlei fruit tegen. Netty is gek op vleestomaten. Ook kopen we een netmeloen en een paar bananen. Bij Givry bereiken we het lange fietspad over een oude spoorwegbedding naar Cluny. Bij het begin van de fietsroute, na het oude station van Givry, picknicken we uitgebreid aan een bank langs de route. Dit fietspad “la Coulée Verte” vormt een prachtige verbinding door het hart van de Bourgogne. Een Franse fietser maakt een foto van ons. Tijdens de route komen we veel fietsers tegen, maar ook veel skeelers en groepen kinderen op moderne steps. Net voor Buxy zien we een jonge dame met een bloedend gezicht langs de kant liggen, ze was goed bij haar positieven. Ze had een flinke hoofdwond. Ze reed zonder helm, wij trouwens ook, maar niet zo hard. In de verte hoorden we gelukkig de sirenes van de ambulance al. Omdat de route steeds voor auto’s geblokkeerd wordt door paaltjes, moeten er steeds mannen uit de ambulance springen om de paaltjes te verwijderen. Kort daarna bij het plaatselijke VVV-kantoor komen we weer een Nederlands echtpaar tegen. Ze vertellen dat ze op de camping in Cluny staan en dat het nog maar 10 km fietsen is. Wij stom verbaasd, volgens onze reisgids is het nog 28 km. Na 10 km fietsen laten we ons inhalen door het echtpaar en vragen om opheldering. Het moet hier zijn want mijn kilometerteller staat bijna weer op 20, zei de vrouw. Haar man begon ook te twijfelen, en na een tijdje zien we een richtingwijzer Cluny 18 km. Ze dachten echt dat ze in Cluny zaten. Het is lekker fietsen op dit fietspad, af en toe passeren we een oud stationnetje. Wij komen langs Taizé, er schijnt een soort EO-dorp voor jongeren te zijn. Ook zien we in de weides weer witte vlezige Charolais-koeien. Om 17.00 uur komen we bij de camping aan, alles ziet er goed uit. Bij de ATAC vlug even

16


boodschappen gedaan en eten gekookt. ’s Avonds zijn we even het stadje in geweest om een terrasje te pikken en alvast het 2e deel van de fietsroute vanaf Cluny naar Barcelona te bestuderen. Morgen houden we rustdag.

Rustdag in Cluny, vrijdag 13 juli 2001.

Het heeft vannacht behoorlijk geregend. Netty is er midden in de nacht nog uitgeweest om alles in de voortent af te dekken. Maar raar, om 10.30 houden we het niet meer uit van de hitte in de tent. Na de was nog wat geluierd en onze reisboekjes nog eens doorgenomen. Op de camping hebben we ook nog gesproken met een Frans echtpaar uit Grenoble en ’s middags met 2 jonge Belgische fietsers die de route Leuven-Cluny hebben gefietst. Ze kwamen zelf uit Leuven, en hadden toevallig het boekje ergens zien liggen. Ook de fietsers die we gisteren bij Meursault tegenkwamen zijn inmiddels op de camping gearriveerd. Op een ander terras in de stad hebben we de reisverslagen van de afgelopen 3 dagen bijgewerkt. Netty is ondertussen bij een fietsenmaker geweest (in de Rue d’etoile vlakbij de hoofdstraat Rue de Merle) om haar versnellingen bij te laten stellen. Ook zijn we met de fiets langs de abdij gefietst. Er waren veel jongeren uit Taizé in het stadje. Om 22.00 uur begint vlak voor de camping een groots vuurwerk. Er zijn veel mensen op de been. Er staat een tentje met barbecueworstjes en drank. Wij wachten samen op het vuurwerk, op een bankje, met stokbrood en Franse kaas. Het feest kan beginnen. Ook hier zijn veel Nederlanders. Een oudere man staat met ons te praten, hij heeft onlangs een digitale camera aangeschaft. Eentje van 12x12 cm. Hij kan er foto’s mee maken en filmopnames. Na het vuurwerk start er een optocht van antieke auto’s, en daarna is er disco. Wij gaan naar bed, het is intussen weer lichtjes beginnen te regenen.

Zaterdag 14 juli 2001. (14e fietsdag)Cluny-Charlieu

Afstand : 1021 kmDagtrip : 68 kmTijd : 4:00Gem. snelheid : 17:0 kmMax. snelheid : 44 kmWeer : half bewolkt, 24 graden. Later op de dag stortbuien!! Overnachting : Camping Municipal, Charlieu. tel. 04 77699245

Prijs € 5,10 totaal. Goede camping.

Het heeft vannacht weer flink geregend. Gelukkig hadden we alle tassen in de binnentent gezet. Om 10 uur gaat Nettie door de miezerregen naar de Atak Supermarkt om wat eten te halen. Tot maandagmorgen blijven alle winkels dicht i.v.m. de nationale feestdag. (14 juli) Om half een klaart het zowaar en beetje op. Binnen een half uur zijn we ingepakt. De tent is nog nat. Om op te schieten nemen we tot Mazille de D980, deze is zo goed als vlak. In Mazille nemen we weer de voorgeschreven route. We merken direct dat de routeaanduiding op de routekaartjes duidelijk zijn aangegeven. In ieder geval een stuk makkelijker dan de vorige boekjes. Het was ons ook al opgevallen dat de aangegeven kilometers op de routekaartjes aardig klopten met de werkelijkheid. Een Belg uit Brussel zoekt hier de weg. Hij fietst naar Clermont-Ferrand. Hij vertelt dat hij eens in de 5 dagen een camping neemt om zich te douchen, de andere dagen kampeert hij in de bossen en wast hij zich bij pompen langs de weg. Hij vertelt ons dat de overdekte plaatsen met daaronder waterbassins, die wij in veel dorpen hebben gezien, vroeger wasplaatsen waren voor de regionale bevolking. Hoewel het op dat moment ideaal fietsweer is, horen we in de verte al weer donderen. De lucht betrekt, en spoedig begint het bij Trambly te regenen. Wij stoppen weer bij een bushokje en zetten koffie voor onze lunch. Na een half uur is het weer droog. We moeten nog klimmen tot 556 meter, naar de top van Col de la Croix d’Auterre. Valt best mee. In Matour vullen we onze bidons bij de plaatselijke VVV. Als we boven op de top zijn hebben we een mooi uitzicht en wat nog leuker is

17


een flinke afdaling naar Gibles. In de verte wordt het weer donker en plotseling begint het angstig hard te waaien. Gelukkig zijn we bijna in La Clayette. Een prachtig kasteel ligt bij de ingang van het stadje. Men kan het helaas alleen aan de buitenkant bezichtigen. Vlug laten we ons nog fotograferen. Dan barst er een noodweer los. Wij zien een groot terras waar meer mensen zitten. Wij vlug erop af om te schuilen. Het valt er met bakken uit. Iedereen vlucht naar binnen. Tot overmaat van ramp haalt de eigenaar de zonwering omhoog. Daar gaan onze fietstassen. Peter haalt nog snel de slaapzakken eraf. In de bar is het heel gezellig. Netty installeert zich snel aan de bar. De barkeeper vraagt of ze het koud heeft. Haar tepeltjes staan stijf van de kou. Iedereen heeft het in de gaten en ligt in een deuk. We eten 2 pizza’s en 2 guiches. Er zitten veel leuke jongelui binnen en steeds als er jongens of meisjes binnenkomen gaan ze iedereen kussen. Ze bestellen een koker bier van 1 meter lang met 2,5 liter bier en bedienen zichzelf. Buiten giet het nog. Als we na 3 uur schuilen toch besluiten om maar door te fietsen lijkt het of het ophoudt met regenen. Vanaf onze woonplaats tot aan dit café is het precies 1000 km. Het is inmiddels al half 8. We proberen de camping in Charlieu te halen, ca. 20 km verderop. Als we op de fiets zitten begint het weer harder te regenen. We denken aan Mirecourt 2000. Gelukkig gaat het nu lichtjes bergafwaarts en is de temperatuur weliswaar goed, maar het is beslist geen pretje om zo te fietsen. Als verzopen katten komen we bij de camping aan. In een grote partytent loopt een feestje ten einde. We mogen gelukkig onze tent in de partytent opzetten en staan dus droog. We krijgen een hapje aangeboden met wijn en hulp van kinderen. Om half 10 gaat iedereen weg. Een slaapzak is zo nat dat we hem niet kunnen gebruiken. ’s Nachts blijft het hard doorregenen, het houdt niet op.

Zondag 15 juli 2001.Verplichte Rustdag in Charlieu

Het regent nog steeds. De spullen die we in de tent te drogen hadden gehangen zijn nog steeds vochtig. We hebben een grote ontbijttafel met stoelen tot onze beschikking. We blijven tot 3 uur in de tent. Buiten valt het nog met bakken uit de hemel. Een paar Franse families houden een barbecue naast ons in de partytent. De geur lokt ons uit de tent. We gaan na het douchen als het eindelijk even een beetje opklaart het stadje in. We fietsen zowaar langs een geopend intercafé, We sturen een berichtje naar Hans en Corrie en zoeken naar de weersvooruitzichten en beurskoersen. Het weer ziet er beter uit, de beurs niet. De eigenaar van het café legt ons uit dat hij de jeugd uit de cafés houdt en ze technische vaardigheden bijbrengt van de computers. Het internetcafé zit vol met jongelui van ca. 16 jaar. Na 2 borden Belgische friet en een broodje hamburger gegeten te hebben in een plaatselijke snack, fietsen we terug naar de camping. Daar is inmiddels een jongen uit Eindhoven naast ons in de partytent komen staan. Hij heet Mark, en heeft vandaag toch nog 120 km door de regen gefietst met een aanhangwagentje achter zich. Achter op zijn fiets ontdekken we het etiketje van zijn fietsenmaker, firma Vermeulen uit Geldrop. Wij vertellen hem dat wij daar negatieve verhalen over gelezen hebben, maar Mark is er wel tevreden over. We kletsen nog tot 10 uur door over onze en zijn fietsavonturen en gaan slapen. Het blijft zowaar de hele nacht droog.

Maandag 16 juli 2001. (15e fietsdag)Charlieu-Moingt/Montbrison

Afstand : 1117 kmDagtrip : 96 kmTijd : 6:00Gem. snelheid : 16:0 kmMax. snelheid : 39 kmWeer : half bewolkt, 22 graden. Later op de dag stortbuien!!

Overnachting : Camping Municipal de Surizet, Montbrison-Moingt Prijs € 4,00 totaal. Prima camping, zelfs met zwembad, ligt langs de route. De andere camping in Montbrison is 2 km klimmen.

18


We zitten weer vroeg op de fiets. Half negen precies. Wij fietsen vanaf nu in de omgeving waar de Loire ook loopt. Mark fietst met ons mee tot aan Roanne. De wegen zijn even vrij vlak. Zijn tempo is normaal 5 km per uur hoger zegt hij, en dat geloven we onmiddellijk. Hij is triatlonatleet. Hij rijdt verder als wij de supermarkt Casino in Roanne binnenschieten voor ons gebruikelijke ontbijt. Roanne is inderdaad een plaats van niks, zoals Benjaminse zelf ook aangeeft. Wij zoeken een plekje voor ons ontbijt. Even buiten de stad vinden we dit. We moeten een automobilist aanhouden voor een vuurtje, alle lucifers zijn nat geworden. Met zijn aansteker lukt het ons direct om de gasbrander aan de praat te krijgen. Weer op de fiets letten we niet goed genoeg op blijkbaar, want we missen de “Barrage”, maar via een omweg met een flinke klim komen we weer op de juiste route. Vanaf dit punt blijft het best pittig fietsen. We rijden tussen 400 en 600 meter hoogte. Het weer is prima, het wordt steeds warmer. De vorksplitsing naar Fouet missen we. In een reisverslag van een proeffietser hadden we ook gelezen dat hij daar verkeerd was gereden, misschien staat het toch niet duidelijk genoeg aangegeven. Bovendien krijgen we sinds jaren echte pech aan de fiets van Netty. Bij een afdaling loopt haar band plotseling snel leeg. Een oude reparatie van haar voorste binnenband is door de warmte losgeweekt. Het gat eronder is ook een stuk groter geworden en daarom niet te repareren. Gelukkig hebben we een binnenband bij ons. Ik leg hem er snel op en begin te pompen, totdat ik merk dat het ventieltje afbreekt. Wat nu? We krijgen het nog warmer dan het al is, maar het wonder komt uit de lucht vallen. Net als we de plattegrond bekijken van de omgeving en constateren dat er binnen 30 km geen fietsband te krijgen is, komt er vanuit het niets een echtpaar om de bocht moeizaam omhoog gefietst. Zoals gewoonlijk rijdt de man voorop, en de vrouw er achter. Ze stoppen en vragen of ze kunnen helpen. Ik leg het probleem uit en direct pakt de man uit zijn voortas 3 binnenbanden. Hij biedt er eentje aan. Op het oog lijkt de band iets kleiner en smaller, maar hij past perfect om de band. We krijgen de band gratis aangeboden en mogen hem beslist niet betalen. Netty maakt ondertussen een foto van het gebeuren en snel kunnen we weer op pad, na het Franse stel hartelijk bedankt te hebben voor deze gelukkige ontmoeting. We komen uit bij het plaatsje Cardelle, alwaar we achter de kerk lunchen op een bankje. We zijn van alle gemakken voorzien: een bankje, een openbaar toilet met een kraan met l’eaux potable. Eindelijk kunnen we onze vieze handen wassen van de reparatie. Een Brabants stel met de auto stopt en is op zoek naar een berg die ze vorige week te voet hebben beklommen en dit nu met de auto willen doen. Wij kunnen ze niet helpen en fietsen verder door naar Pommiers, alwaar we de ommuurde binnenstad bezoeken. Er zitten alleen wat studenten voor de ingang van een museum, maar echte bezoekers kunnen we niet bespeuren. Daarna fietsen we over een saaie weg naar Montbrison. We rijden de stad in op zoek naar een fietsenmaker voor een nieuwe reserve binnenband. Een fietsenmaker vinden we niet, wel een bedrijf dat fietsonderdelen verkoopt. Die zit aan de grote weg, maar die is op maandag gesloten. In de etalage zien we ook veel visgerei liggen. Morgenvroeg dan maar weer terug. Onderweg naar de camping te Moingt die 1 km ten zuiden van Montbrison ligt, vullen we onze etenswaar aan bij de Aldi. Tijdens het winkelen valt er weer een flinke korte bui. Kort daarna klaart het weer op. Om half 7 komen we aan op de camping. Een leuke camping met allerlei aardige Fransen die ons aanspreken als we alle spullen in de zon te drogen hebben gelegd. Om half 9, Franse etenstijd, gaan we pas eten. We krijgen zelfs van de Fransen 2 stoelen en een tafeltje aangeboden.

Dinsdag 17 juli 2001. (16e fietsdag)Moingt/Montbrison-Beauzac

Afstand : 1189 kmDagtrip : 72 kmTijd : 4: 50Gem. snelheid : 14,9 kmMax. snelheid : 41 kmWeer : eerst half bewolkt, later zwaar bewolkt, 22 graden. Flinke tegenwind.

Overnachting : Camping “Les Moulins” Prijs € 6,00 totaal. Tel.71.61.47.02Grote ongezellige camping. Niet aan te bevelen.

19


We staan om 9.00 uur op. Nettie gaat alles inpakken en ik ga even wat inkopen: campinggas bij de grote Casino Supermarkt en ook een nieuwe binnenband staat op mijn lijstje. In de visgereiwinkel verkopen ze ook binnenbanden! Montbrison is een leuke grote plaats met veel winkels en terrasjes, en heeft ook 2 campings. Om 10.30 fietsen we de camping af, we gaan direct links naar St. Romain-le-Puy, met een kerk boven op een oude vulkaankegel, net zoals in de grote stad le Puy- en-Velay. Jammer dat er zoveel industrie om deze kerk heen gebouwd is. In St. Rambert aan de Loire pikken we weer even een terrasje in de schaduw, maar het is niet aangenaam zitten, want het begint te waaien en dat voelt fris aan in de schaduw. Netty is al verkouden, dus zijn we vlug weg. Overigens was het in de plaats ervoor St. Marcelin en Forez ook gezellig. De boerderijcamping voor St. Rambert sur Loire ziet er niet zo gezellig uit voor diegene die hier ooit naar toe willen gaan. Vanaf St. Rambert is het een lange klim van bijna 10 km naar Chambles. Bovendien hebben we weer een forse tegenwind. Niet gezellig fietsen dus. Op het hoogste punt vinden we ergens een gaatje in de struiken waar we een schitterend uitzicht hebben over de Loire. We nemen 2 foto’s en zoeven hard naar beneden, wel 7 km lang. De brug bij Pertuiset over de Loire lijkt erg op die van de Zwaan in Rotterdam. De D47-weg na Aurec is best pittig met veel venijnige klimmetjes tegen de steeds harder waaiende wind in. Het kost ons veel energie om op deze lange saaie weg met vrij veel autoverkeer te blijven volgen. In Bas-en-Basset begint het ook nog te regenen. De niet aangeraden camping is “wegens bouwgevaar” gesloten. We lezen tijdens de regenpauze in het dorpje, in het boekje dat Paul Benjaminse adviseert vanaf Aurec de trein te nemen naar Retournac. Dit bericht lazen we dus veel te laat. De toegevoegde waarde van fietsen na Aurec in inderdaad gering. In Aurec stoppen iedere 1 a 2 uren treinen richting le Puy-en-Valley. Wij moeten wel door naar de camping die aangegeven is bij Beauzac. De camping staat verkeerd op de kaart aangegeven, hij ligt niet rechts maar een flink eind links de weg af voordat je het dorpje binnenkomt. De camping ligt ruim 5 km van de weg af, flink naar beneden aan de Loire en aan het spoorlijntje naar Le Puy en-Velay. Dat wordt morgenvroeg weer lopen. De camping doet niet bepaald gezellig aan, zeker niet als de eigenaar ons een sleutel geeft van een huisje om daar onze fietsen in op te bergen. Hij kan er n.l. niet voor instaan dat er niets met de fietsen gebeurt. De eigenaar is zelf wel aardig. Bovendien geeft hij ons weer 2 stoelen en een tafel. Altijd handig.

Woensdag 18 juli 2001. (17e fietsdag)Beauzac-Le Puy-en-Valey

Afstand : 1238 kmDagtrip : 49 kmTijd : 3:14Gem. snelheid : 15:5 kmMax. snelheid : 47 kmWeer : Licht bewolkt, 24 graden

Overnachting : Camping Municipal de Bouthezard , € 7,00 totaal.Leuk trekkersveldje Gezellige camping vlak bij de stad. Goed sanitair met wasmachine.

Het heeft vannacht weer ontzettend hard geregend. De binnentent was helemaal vochtig geworden onder de slaapmatjes. We hebben ook onrustig geslapen. Op deze camping was geen telefoon, geen receptie, bovendien ligt hij ergens “in the middle of nowhere”. De camping ademt totaal geen sfeer. Bovendien is het toiletgebouwtje niet meer van deze tijd. Wel is het mooi gelegen in een dal aan de Loire. Bij vertrek moesten we weer bijna 5 kilometer lopen (vooral in het begin) en flink klimmen om weer op bijna 600 meter hoogte te komen in Beauzac. Daar doen we bijna een half uur over. Daar ontbeten we in een gebouwtje schuin tegenover de enige bakker in het dorp. Nog even pittig klimmen op deze afschuwelijke weg, daarna heerlijk afdalen naar Retournac. Daar hadden we gisteren ook uit de trein kunnen stappen, als we het routeboekje van tevoren goed doorgelezen hadden. In dit plaatsje

20


komt ons 1 Nederlands echtpaar tegemoet rijden. Zij zijn 10 dagen geleden vertrokken vanaf Barcelona, via de drukke kustweg, en fietsen de route in omgekeerde richting. Ze vertellen ons dat we nog veel leuke plaatsjes tegenkomen. Wij gaan door richting Le Puy en-Velay, en fietsen weer een stuk langs de Loire. Het ziet er hier allemaal prachtig uit. We fietsen op ca. 600 meter hoogte en tussen nog hogere bergen. Heel vroeg vandaag, tegen half drie, zijn we in Le Puy en-Velay. Eerst hebben we langs de weg een leuke ontmoeting met een Zwitser van 63 jaar die naar Santiago de Compostella loopt. Hij vertelt zijn verhaal en wij het onze in het kort. Le Puy is een drukke stad, waar een kapel op de Rocher de St. Michel d’Aiguilhe kerk is gebouwd en waar op een andere vulkaanberg een groot rose Mariabeeld staat. Eerst installeren we ons op een leuk trekkersveldje. Meestal liggen die altijd achteraf, maar deze keer hebben we geluk. Direct vooraan, vlak tegenover het sanitairgebouw. Nettie doet de was in de wasmachine. Telkens als we het toiletgebouw uitlopen kijken we boven op de kapel die op de vulkaankegel staat. Daarna gaan we de stad in met onze fietsen en gaan ergens wat eten. Later pakken we in een heel schilderachtig straatje ijs met koffie na. Le Puy is een aangename afleiding na al die rustige dagen. Le Puy is ook een begin- of doorkomstplaats voor pelgrims die op weg zijn naar Santiago de Compostella.

Donderdag 19 juli 2001. (18e fietsdag)Le Puy-en-Valey - Les Vans

Afstand : 1284 kmDagtrip : 46 kmTijd : 2:37Gem. snelheid : 15:5 kmMax. snelheid : 17,5 kmWeer : Zwaar bewolkt, 22 graden, later op de dag warmer.

Overnachting : Camping Le Pradel, Les Vans € 10,20 totaal. Met barbecue. Rustige camping. tel. 04.75.37.25.16.

Goed geslapen. De vermoeidheid van eergisteren zit nog in ons lijf. De regen en de forse tegenwind en die ellendige D 47-weg hebben ons de das om gedaan. We zien er een beetje tegem op om de 30 km lange beklimming van le Puy naar La Bastide te doen. We besluiten te informeren op het station van le Puy naar de trein die ons volgens het routeboekje naar Langone (via St. Georges d ‘Aurac) of La Bastide brengt. Men zegt dat dit niet mogelijk is, omdat daar geen fietsen mee in de trein genomen mogen worden. We moeten de trein nemen naar Brioude en daar overstappen in een trein waarin de fietsen wel mee mogen. Om 30 kilometer verder te komen , reizen we in totaal 3 uur met de trein naar La Bastide, kosten € 21,00 p.p. In La Bastide wacht ons een prachtige afdaling van 40 km naar Les Vans. Via de smalle D151-weg zonder afrastering zoeven we vanaf 1100 meter in 1 ½ uur naar 200 meter, we remmen meer dan we trappen. De weg is op sommige plekken niet 100%. We stoppen regelmatig om van het uitzicht te genieten en een foto te maken. Fantastische vergezichten van dorpjes die tegen een berg zijn aangebouwd. We passeren verschillende stuwmeren. Er is weinig verkeer op de weg. Als we 2 kilometer voor les Vans een perzikenkraam zien staan, valt ons meteen op dat hij voor de ingang van de camping staat die we zoeken. We nemen wat perziken en gaan ons aanmelden op de camping. Het is een rustige camping met een leuk zitje met een bar erbij. Er is een gezamenlijke barbecue, dus rijdt Peter snel Les Vans in om op zoek te gaan naar een slager. Ondertussen zet Nettie de tent weer op. Het dreigt te gaan regenen, maar het drijft over. We zien wel 2 prachtige regenbogen aan de hemel. Het is hier ook wat warmer en er is minder wind. Smakelijk eten.

21


Vrijdag 20 juli 2001. (19e fietsdag)Les Vans- St. Ambroix

Afstand : 1316 kmDagtrip : 32 kmTijd : 1:52Gem. snelheid : 17,2 kmMax. snelheid : 44 kmWeer : Eerst zwaar bewolkt, daarna licht bewolk 24 graden.

Overnachting : Camping Le Ranquet sur Ceze, Ned. Eigenaresse. Goed Sanitair Kleine en rustige camping. Prijs € 11,00.

Heerlijk geslapen vannacht. De vermoeidheid begint toe te slaan. Of worden we lui? We besluiten het rustig aan te doen vandaag en een halve rustdag te nemen. We fietsen vandaag niet verder dan St. Ambroix, maar slechts 32 kilometer. Het enige vermoeiende vandaag is tent afbreken en dan weer opzetten. Bij vertrek is het erg windering en zelfs koud en regenachtig, maar het klaart gelukkig snel op. Als we 2 kilometer onderweg zijn eten we onze gebruikelijke luxe broodjes op een terras in Les Vans op met koffie. Om mij op te beuren zegt Peter. Er heerst een gezellige drukte in het plaatsje. Voor het terras waar wij zitten heeft Peter zijn bepakte fiets staan op de standaard. De fiets wordt omver geblazen door de harde wind wat een kromme spaak oplevert in zijn achterwiel. Het is inmiddels al 12.15 uur en we hebben nog zo goed als niets gefietst. Dus we gaan het plaatsje uit en klimmen om op de juiste hoogte te komen om dan heerlijk verder door de bossen van de heuvelkammen te fietsen naar Gragnieres. En vandaar uit gaan we naar St. Ambroix met af en toe de wind in de rug. We naderen de Cevennes. Nettie hoor je niet meer klagen er is steeds minder bewolking het wordt echt vakantieweer!!. Peter heeft besloten om in St. Ambroix op de camping te gaan staan, deze wordt beheerd door de Nederlandse Marijke. Het is een zeer rustige camping. Het is half 3 al we eraan komen dus maken we er maar een relaxdag van. Van de eigenaresse mogen we 2 stoelen en een klein kindertafeltje meenemen voor bij de tent. Daarna krantje lezen, zonnen, rusten, lekker eten en nietsdoen. In het plaatsje is vanavond braderie, dus wij erop af. De camping ligt in het plaatsje zelf, dus kunnen we eens wandelen en de fiets thuislaten. Geen verrassingen, allemaal dingen uit het jaar blok, dan maar naar een gezellig bruin café om iets te drinken. Er is een jukebox met allemaal oude nummers uit de jaren zestig. Als het donker begint te worden lopen we weer terug.

Zaterdag 21 juli 2001. (20e fietsdag)St. Ambroix-Chapelle St. Etienne.

Afstand : 1411 kmDagtrip : 95 kmTijd : 5:43Gem. snelheid : 16,6 kmMax. snelheid : 47 kmWeer : Strak blauwe lucht, 32 graden.

Overnachting : Camping Le Val d’Herault, Chapelle St. Etienne Grote dure camping, met zwembad, bar en restaurant.€ 15,00.

Na een halve rustdag kunnen we er weer vlug uit. Om half 8 staan we al buiten de tent. De bestelde broodjes liggen voor ons klaar bij de receptie. Als we aan het ontbijt zitten schijnt de zon al fel.De buurman vertelt ons dat hij op de wereldomroep gehoord heeft dat wij de komende dagen zeer warm weer gaan krijgen. Dat belooft wat. Liever te warm dan slecht weer. Om negen uur fietsen we de camping af. Iets voorbij St. Ambroix letten we niet goed op. We missen de spoorwegovergang, maar

22


voordat we erachter komen dat we fout zitten zijn we 10 kilometer verder. We fietsen met een omweg naar Salendres en komen toch op de route naar Mons uit. Het woord zegt genoeg. “Bergen” in het Nederlands. Het dorpje ligt er inderdaad bovenop. Na Mons gaat het verder naar Vezenobres met weer een omweg naar Lezan. Onderweg zien we zomaar in het wild een perzikenboom vol met rijpe perziken. Wij onze tassen vol en verder. Omdat we Lezan van een ander kant binnenrijden dan volgens het routeboekje staat aangegeven vragen we in de bar naar de juiste weg (Chemin de Massilargues). De jongeman die aan de bar een pilsje zit te drinken zegt “ in de straat die jullie zoeken woont mijn moeder, fiets met me mee”. Hij vertelt dat hij in Parijs werkt en hier bij zijn moeder op vakantie is. Zijn zus en haar man logeren er ook. Hij wil dat we binnenkomen en dat we kennismaken met de familie. Zijn zus is dokter in Parijs, ze heeft iets voor het verbrande gezicht van Netty. Factor 30!! Na 2 foto’s gemaakt te hebben en hun adressen te hebben opgeschreven fietsen we over een lange rustige weg verder. We picknicken uitgebreid ergens langs de kant. Dan fietsen we verder de Langedoc in. We zien heel veel wijngaarden. In St.Hypolyte drinken we iets op een terras. De tour de France is op TV. De beklimming na St.Hypolyte is heel lichtjes omhoog, daarna was het 10 kilometer lichtjes afdalen, in de brandende zon. Om 17.00 uur komen we aan bij de camping de Herault die langs de route ligt. De camping is zo goed als vol maar voor ons is nog wel een plaatsje. Ze hebben geen trekkersveld, dus betalen we de volle mep voor een plaats waar normaal caravans staan. De grondlaag is kiezelsteen, we kunnen er bijna geen haring inkrijgen. Er is op de camping ook een zwembad, een winkeltje voor de meeste noodzakelijke dingen zoals drank e.d. Verder is er een grote bar en een restaurant. Net voor 19.00 uur kunnen we nog even gebruik maken van het zwembad, daarna douchen en weer eten. Deze keer op de stenen rand van onze kampeerplek. In de voortent ontdekken we een grote mierennest. Met kokend heet water en een flinke hoeveelheid zwarte peper lukt het ons om de mieren weg te krijgen. Laat op de avond zien we nog een paar vermoeide fietsers de camping oprijden, wij gaan naar bed. Morgenvroeg wacht ons meteen een lastige beklimming

Zondag 22 juli 2001. (21e fietsdag)Chapelle St. Etienne-Pézenas


Overnachting : Camping Municipal te Pézenas, 10 minuten lopen naar het centrum. Rustige en goede camping, Totaal € 10,00.

We hebben geen brood besteld dus moeten we het doen met een paar yoghurtjes en een paar donuts. Verder is er weinig te koop in het winkeltje. Bij vertrek kletsen we nog even met de fietsers die gisterenavond op de camping aankwamen. Ze komen uit België en fietsen vanaf Narbonne terug naar België. De dame heeft de laatste dagen al flink afgezien. Ook hebben ze nu al een paar lekke banden gehad. Wij wensen ze een goede reis toe en vertrekken verder zuidwaarts. We moeten zo’n 10 kilometer klimmen via Cause de la Selle. Best weer pittig in die hitte, maar de omgeving is hier weer ontzettend mooi. De afdaling naar St. Guilhem le Desert is weer kicken. We rijden even het kunstenaarsdorpje in. Er zijn veel Parijzenaars die hier een ateliertje hebben. Daarna fietsen we langs het wilde riviertje Georges de l’Herault. Men kan er op verschillende plaatsen kanoën. Wij gaan door een kloof en passeren de grotten van Clamouse en de Pont du Diable. Het is zondag, dus naast veel toeristen ook veel Franse dagjesmensen. Ook zijn er opvallend veel wielrenners op weg, zij groeten ons steeds. Het is hier lekker klimmen en dalen in een mooie omgeving. We besluiten wat te eten in

23


St. Jeans de Fos, daar is een gezellige braderie bezig. We stoppen bij een bakker en kopen wat luxe broodjes, en voor Netty deze keer een extra gebakje erbij. We hebben honger want sinds 9 uur vanmorgen hebben we niets meer gegeten. Om half een vertrekken we weer verder. We passeren de plaatsjes Lagamas, St. André de Sagonis, Brignac, Adissan en uiteindelijk Pézenas. Eigenlijk is de route naar Pézenas een beetje saai. Voor Nebian was er nog een pittig klimmetje. De afstand tussen St. André en Lieuran is niet in het afstandschema meegenomen door de auteur van de route. We reden daardoor bijna 15 km meer dan we tevoren gedacht hadden. We fietsen door de vlakte van de Languedoc, met heel veel wijngaarden. Onderweg zag Peter nog een dikke lange kikker van 35 cm dood op de weg liggen. Weer eens iets anders dan afgevlogen wieldoppen. Tijdens onze route hadden we een grote verzameling aan kunnen leggen als we ze allemaal mee hadden kunnen nemen. Via een omweg komen we uiteindelijk op de Camping Municipal in Pézenas. We moeten wachten tot 17.00 uur omdat de eigenaar een dutje doet. Er hangt een bordje dat de camping vol is, maar dat er wel een vrije plaats is op no. 12. Daar wachten we geduldig af tot het 17.00 uur is. Ondertussen nemen we een lekkere douche. De beheerder had daar zijn hele bos met sleutels laten liggen. Nadat we op ons gemak koffie gedronken hadden, meldden we ons aan. De eigenaar vond het toch beter dat we de tent ergens anders neer zouden zetten, vooraan vlak bij de receptie, naast een kampeerwagen. Wij hadden daar niet zo’n probleem mee. Wij lieten daardoor een plaats vrij voor een andere gast. Een Frans stel vond, aan hun gezichten te zien, niet zo leuk dat wij zo dicht bij hun stonden. Om half 8 vertrokken we te voet naar het centrum van Pézenas. Pézenas is een leuke plaats, door de Romeinen nog gesticht. Het is de stad van Molière maar wordt ook wel het Versailles van de Languedoc genoemd. Er zijn veel kunstzaakjes in de oude panden en ook veel eetgelegenheden. Vooral op het grote plein zijn grote terrassen. Wij ploffen neer bij een grote Pizzeria en bestellen 2 soorten piza’s, die we samen opeten. Om half zoeken we onze tent weer op. Het is binnendoor maar 10 minuten lopen naar de camping.

Maandag 23 juli 2001. (22e fietsdag)Pézenas-Bizánet


Overnachting : Camping Figurotta, Route de Narbonne, te Bizanet. Beheerd door 2 Rotterdamse vrienden. Het gaat er zeer gemoedelijk aan toe. De receptie is keuken, winkel en bar tegelijk. Hebben altijd plaats voor fietsers. Camping met zwembad. Totaal € 6,50.

Om half tien fietsen we weer van de camping af. Dichtbij zit een grote Champion supermarkt. Heel handig dus. Wij kopen snel wat in voor een uitgebreid ontbijt en zoeken daarvoor een plaatsje op het grote parkeerterrein. We besluiten om niet via Cap d’Agde naar Béziers te fietsen, maar rechtstreeks over de N9 naar Béziers. Het is wel oppassen op deze drukke weg. Het scheelt ons toch ruim 20 km en in Cap d’Agde en omgeving zijn we in 1995 al een keer geweest. Béziers is een leuke stad met een leuke lange wandelboulevard vol terrasjes en winkels. We zoeken de ijssalon Vernet die in onze reisgids vermeld staat, omdat men daar de lekkerste ijsjes van Zuid Frankrijk kan kopen. Om half twaalf s’morgens zitten we al uitgebreid aan een grote ijscoupe. Dat was lekker smullen. We hebben moeite om de juiste weg richting het Canal du Midi te vinden, maar na een paar kilometer vinden we de juiste richtingsbordjes. Spoedig komen we bij de 9 sluizen die kort achter elkaar liggen om het hoogteverschil te overbruggen. We fietsen rechts van het kanaal, maar het fietspad is niet van heel goede kwaliteit. Veel losse keitjes en heel veel boomstronken, die wel rood geverfd zijn om ze goed te herkennen. Veel Fransen fietsen hier. Er schijnt een Franse fietsroute te zijn die het Canal du Midi

24


volgt. Op een gegeven moment komen we bij een viaduct waar we niet verder kunnen, we moeten even flink omhoog en verlaten even het kanaal bij Colombiers om de weg naar Polhès te nemen. Daar hebben we een lunchstop langs hetzelfde Canal. Bij Capestang verlaten we het kanaal. We fietsen het stadje in om onze drankvoorraad bij te vullen. We volgend de vlakke wegen naar Névian. Onderweg komen we langs grote fruitboomgaarden. Wij vullen weer onze tassen met sappige perziken. Dan fietsen we over een afgelegen weg naar Bizánet. De laatste kilometers in deze hitte zijn voor Nettie weer best pittig. Op het laatst is het wel 10%. Bij de grote weg rijden we niet rechts maar linksaf naar de “Rotterdamse camping” gerund door 2 vrienden. Hier is voor fietsers altijd plaats, terwijl het voor caravans op het moment dat wij arriveren geen plek meer is. We drinken op het terras een paar flesjes fris om onze dorst te lessen. We horen dat de 2 mannen om 19.00 uur voor iedereen die zin heeft een “plat du jour” serveren. Wie komt sluit gewoon aan. Als het druk is moet je wachten. Als we de tent opgezet hebben en ons opgemaakt hebben voor het “diner” is het al na zeven. We kunnen bij een ander stel aanschuiven, maar daarna moet iedereen wachten tot de volgende ronde. Vandaag bakken ze cordon blue met aardappelkroketten en boontjes en nog meer blikgroenten, en serveren daarbij extra de huiswijn. Een heel bord vol voor slecht € 6,00. Na een uurtje maken we plaats voor anderen en zoeken een schrijftafel op bij het zwembad. We zitten net ons verslag bij te werken of we moeten weer opstappen want het zwembad wordt gesloten. De baas van de 2 vrienden is gestrest, de stoppen zijn gesprongen, en er moeten nog 25 mensen eten. Er moet ergens kortsluiting zitten in een of andere caravan suggereert hij. Na een half uurtje is alles weer opgelost. De volgende morgen bezorgen de vrienden zelf het bestelde brood bij de caravan of tent. Als we vertrekken staan een paar dames van de camping de afwas te doen van het diner van gisterenavond. Ook komt er iemand het zwembad inspecteren. Een van de vrienden zegt dat zij het zuiverste zwembad van de hele omgeving hebben. De watermonsters wijzen inderdaad uit dat het zwemwater prima is.

Dinsdag 24 juli 2001. (23e fietsdag)Bizanet-Tuchan

Afstand : 1605 kmDagtrip : 48 kmTijd : 3:00Gem. snelheid : 16 kmMax. snelheid : 42 kmWeer : Strak blauwe lucht, 32 graden.

Overnachting : Camping La Peiriere. Idyllische camping. Met zwembad, terras, baren zonneweide. Totaal € 10,70.

Om 10 uur zijn we op weg, eerst naar St.André, Monserey en Riphaud. In dit gebied waait dikwijls de tramontane, die uit het Noorden moet waaien. Wij hadden in ieder geval op deze dag geen wind mee. Daarna komen we in de streek van de Corbière en stijgen geleidelijk naar boven naar de Col d’Extrème. Die is echt niet zo extreem zwaar en hoog zoals zijn naam doet vermoeden. Het is 6 kilometer klimmen naar nog geen 300 meter hoogte. Het klimmen valt echt mee, alleen op het laatst moet je wat stevig op de pedalen duwen. Na een beklimming komt altijd een afdaling. Nu is dat 8 kilometer naar Tuchan, waar een camping is. Omdat de volgende camping te ver weg licht besluiten we om half twee op de camping van Tuchan onze tent op te zetten. De camping ligt 150 meter van de weg af, de weg ernaar toe is van kleine rotssteentjes, mooi om je banden stuk te rijden. We melden ons aan bij de tropische bar. Het ziet er prachtig uit als je vanaf de groene zonneweide naar het zwembad, terras met bar kijkt. Na een uurtje liggen we op het grasveld bij het zwembad en nemen regelmatig een duik. Het plaatsje op de camping waar onze tent stond was echt idyllisch. Een ronde plek afgeschermd door cactussen, platanen en grote zwerfkeien. Het stoeltje van Peter heeft het begeven. ‘s Avonds zijn we het plaatsje Tuchan in gefietst en hebben bij een plaatselijke horecagelegenheid buiten wat gedronken. Veel bewoners uit het dorp komen hier samen wat drinken.

25


De meeste bewoner drinken koffie of een kleine glaasje bier van € 1,05. Een normaal glas kost € 2,25. De Spaanse taal is hier al goed in de uitspraak kenbaar. Ook de plaatsnamen klinken Spaans. Morgen fietsen we naar Maureillas. Nog 2 dagen en dan zitten we in Spanje!

Woensdag 25 juli 2001. (24e fietsdag)Tuchan-Maureillas

Afstand : 1674 kmDagtrip : 69 kmTijd : 4:25Gem. snelheid : 15,7 kmMax. snelheid : 40kmWeer : Strak blauwe lucht, 33 graden.

Overnachting : Camping Tourou Municipal, Maureillas, € 5,25.Rustige camping zonder poespas.

Vanaf de camping in Tuchan fietsen we linksaf naar Paziols en daarna lekker afdalend naar Estagel.

Onderweg zien we dat de wijnboeren flink aan het spuiten zijn geweest om hun druivenstruiken tegen ziektes te beschermen. Het chemisch spul ligt her en der nog op de straten. We komen vandaag ook veel wielrenners tegen die ons vriendelijk goedendag zeggen. In Estagel, na 20 km, ontbijten we. Daarna beklimmen we de Col de la Bataille van 265 meter en 7,5 km lang. Op het laatst besluiten we na elke kilometer 2 minuten te stoppen, want fietsen in deze hitte is geen pretje. Na de top dalen we af naar Millas, waar een vrachtwagen in de bocht tegen een personenauto gebotst is. Gelukkig alleen maar blikschade. In Millas pauzeren we weer even. De weg naar Thuir ging erg snel. Onderweg kwamen we heel veel perziken- en nectarinevelden tegen. In onze tassen konden er nog wel een paar bij. Van Thuir naar Fourques was nog goed te doen, maar de beklimming naar ruim 300 meter naar Lauro (D13) was weer erg inspannend. Voordat we in Lauro zelf zijn moeten we ineens links af en begint de weg te dalen naar Vives en St. Jean. De Pyreneeën zien we voor ons. De camping in Maureillas ligt aan de voet van de beklimming naar Las Illas naar 700 meter hoogte. De beheerster van de camping is erg vriendelijk en wijst ons een plaatsje aan. Aan haar duidelijke Franse taal kunnen we merken dat ze niet uit deze streek vandaan komt. Als we haar ernaar vragen blijkt dat ook zo te kloppen. ‘s Avonds hebben we in Maureillas nog een pizza gegeten en wat fris gedronken op een terras. Het plaatsje is versierd met Catalaanse vlaggetjes. Er rijden veel auto’s door het dorp, ook veel Nederlanders, allemaal op weg naar de oversteek naar Spanje via Le Perthus. We informeren bij verschillende mensen of deze grensovergang ook met de fiets te doen is. Van iedereen horen we hetzelfde. “ Zeer goed te doen” “alle fietsers doen het” “er is een brede fietsstrook langs de weg” “veel makkelijker dan de beklimming via Las Illas. Dat klinkt goed in de oren, bovendien hadden we er niet zo’n zin om de laatste kilometers vanaf Las Illas te lopen. Ons besluit staat vast. Morgen via Le Perthus naar Spanje.

Donderdag 26 juli 2001.Maureillas-Figeures (25e fietsdag)

Afstand : 1717 kmDagtrip : 43 kmTijd : 2:43Gem. snelheid : 15,7 kmMax. snelheid : 40kmWeer : Zonnig drukkend warm 33 graden.

Overnachting : Camping Pous, net voor Figeures links van de weg.

26


Trekkerscamping. € 15,00. Veel geld vergeleken met vorige campings.

Om half tien verlaten we de camping en hebben ons goed voorbereid om de beklimming van 6 km naar Le Perthus boven op de Frans/Spaanse grens. We fietsen langs de N9 naar boven. De weg naar boven is een lange file van auto’s en caravans. Naast en boven ons zien we de grote autosnelweg van Frankrijk naar Spanje. Over de uitvoegstrook is het prima fietsen langs de auto’s. Wij gaan sneller naar boven dan wie dan ook. De beklimming is prima te doen en niet steil. Naast de gewone zonnewarmte hebben we wel veel last van de warme uitlaatgassen van de auto’s die in de file staan of zeer langzaam rijden. Wij zijn eerder boven dan welke auto ook. Boven in Le Perthus zien we waarom er zo’n lange file is. Iedereen wil het plaatsje bezoeken. Wij zien langs beide zijden van de weg heel veel winkels en eetgelegenheden en heel veel toeristen natuurlijk. Na ruim 1 km. komen we bij de grensovergang naar Spanje. De file is helemaal opgelost en vanaf de autosnelweg voegen zich grote vrachtwagens in op de N9 naar Gerona. De uitvoegstrook om op te fietsen blijft 2 meter breed, maar het verkeer raast nu wel hard naast ons. Na een kwartiertje nemen we de afslag naar Aguillana waar we weer op de route naar Figueres komen. We hadden ook de grote weg naar Figueres kunnen volgen, dat was maar 15 km, maar we kiezen toch de Benjaminse-route via Aguillana totaal 28 km. De route is heuvelachtig. In Aguillana pauzeren we op het dorpsplein waar een winkel en een bank is waar we kunnen pinnen. Via Boadella en Les Escaules komen we terecht bij een mooi gelegen restaurant. Langs het terras komt een prachtige waterval naar beneden en een inham waar je kunt poedelen. Jammer genoeg worden we tijdens het eten van onze spaghetti gestoord door heel veel kleine vliegjes. Naast ons komen 2 Nederlandse wielrenners zitten, ze hebben veel bewondering voor ons. Verderop zit een grote groep Belgen te lunchen die hier blijkbaar ieder jaar weer terugkeren. Verderop richting Figueres wordt de weg weer vlakker maar wel iets drukker. Ook hier fietsen we over de brede uitvoegstrook. De camping in Figueres is makkelijk te vinden, eigenlijk is het een hostal met een camping erachter. Als we om 14.00 uur de camping op fietsen zien we dat de camping bijna leeg is. De beheerder komt ons achterna gelopen, we hadden ons voor bij de receptie van het hostal moeten melden. Er is geen zwembad, maar de douches zijn prima. Nadat onze tent staat, gaan we de stad in op zoek naar het Dali-museum. We stallen onze fietsen op een plein waar veel terrasjes zijn. De toeristen houden onze fietsen wel in de gaten hopen we. In de rij moeten we ruim drie kwartier wachten voordat we een kaartje hebben. Het bezoek van 1 ½ uur aan het museum was wel de moeite waard. Het is een mooi, een apart museum. De entree bedraagt € 6,00. Daarna kopen we in de winkelstraat bij het museum verschillende Dali-kaarten. Bij het station informeren we naar de vertrektijden van de treinen naar Barcelona. Er gaat zowat ieder uur een trein naar Barcelona en de fietsen kunnen gratis mee. Als we weer terugkomen op de camping zien we dat er veel gasten zijn bijgekomen. We pikken een paar terrasstoelen bij de bar, die we later weer moeten inleveren. We besluiten maar bij de bar te gaan zitten. Daar eten we ook onze Franse kaas met toast op. Als we daar zitten komt er later een jong stel fietsers uit Groningen bij ons zitten. Zij fietsen de Pyreneeën vanaf de Spaanse kant van Oost naar West.

Vrijdag 27 juli 2001.Figueres-Barcelona (26e fietsdag)

Afstand : 1750 kmDagtrip : 33 km Tijd : 2:25Gem. snelheid : 15,7 km (stad)Max. snelheid : 31 kmWeer : Zonnig drukkend warm 33 graden.

Overnachting: Camping Cala GoGo , in El Prat de Llobregat, tel. 93.379.46.00,Fax: 93.379.47.11. Reserveren is overigens niet nodig.Email: [email protected] per nacht: 1 tent met 2 personen € 13,50

27

mailto:[email protected]


Camping ligt vlak bij het vliegveld van Barcelona. De camping is te bereiken vanaf het station Barcelona Sants, spoor 1, ieder uur 2x, bestemming El Prat/Airoporto. Fiets kan mee op de trein. Prijs € 1,00.Zeer grote camping met veel bezoekers. 5 zwembaden, winkel, bar, plaats voor wassen en strijken, groot terras, disco e.d. Er is een toegang tot het strand. Alhoewel de camping druk bevolkt is, is het s’avonds rustig en is er ruim voldoende gelegenheid voor wassen en douchen. Je hoeft nooit te wachten, ook niet bij de toiletten. De caissières bij de winkel waren goed chagrijnig, en pas op! Kunnen niet goed met het geld overweg. Tot 3 keer toe kregen we te weinig terug. In El Prat is ook een grote supermarkt (Kampo o.i.d.). De levensmiddelen zijn in Spanje een stuk goedkoper dan in Zuid-Frankrijk. Ook de drankjes/koffie op het terras zijn de helft goedkoper.

Als we om 9 uur opstaan zijn onze buren uit Groningen al vertrokken. Wij nemen de trein van 11 uur naar Barcelona. De prijs voor het kaartje viel ontzettend mee, omgerekend € 6,00 voor ca. 120 km. De fietsen mochten gratis mee tussen de passagiers, en de bepakking mocht er allemaal op blijven zitten. De Spaanse treinen zijn waarschijnlijk breder dan die uit ons eigen land. Om precies 1 uur in de middag komen we aan op het station Barcelona Sants. We fietsen eerst naar het VVV-kantoor bij de place Catalunya. Het kantoor is ondergronds. Netty zoekt een plekje in het park en past op de fietsen. Ik informeer naar de campings, stadsplattegrond, en georganiseerde fietstochten. Daarna fietsen we door naar de Ramblas. Eerst passeren we een heleboel kruispunten met stoplichten, gelukkig is bijna alles eenrichtingsverkeer. We fietsen de meeste tijd uiterst rechts op de baan voor taxi’s en bussen. Het fietsen in de stad valt best mee. We eten een snelle hap bij Burger King, waar we buiten op het terras de boel kunnen n., daarna fietsen we een stuk terug naar de Avenida Diagonal om bij reisbureau “Online Tours” Avenida Diagonal 375, Barcelona (e-mail: [email protected]) (tel. 93.368.42.00) terugreis alvast te boeken. Door allerlei misverstanden heen en weer tussen het reisbureau en Virgin Airways, weten we na één uur pas waar we aan toe zijn. Alle vluchten zitten vol. Pas volgende week vrijdag om 6.30 kunnen we terugvliegen. Wegens enorme vakantiedrukte zitten alle vliegtuigen vol. Er zit niets anders op dan een week in Barcelona te blijven. Netty vindt dat niet erg. We hebben alle tijd om Barcelona te bekijken en uit te rusten van onze fietstocht. Dan proberen we met de fiets de stad uit te komen om op de camping te komen. Via de Kathedraal van de Heilige Eulalia en de Ramblas (voor een foto) komen we bij het standbeeld van Columbus. Voor ons allemaal herkenningspunten omdat we in 1992 bij de Olympische Spelen ook een dag in Barcelona waren. Na een paar keer vragen en verkeerd rijden, zitten we eindelijk op de goede weg. Vanaf Plein Espanja volgen we het fietspad richting vliegveld. Na een paar kilometer houdt dit fietspad op en komen we op grotere wegen en zelfs een autosnelweg. Gelukkig hebben die brede uitvoegstroken, maar de auto’s razen met meer dan 120 km per uur langs ons heen. Onderweg vragen we steeds naar de camping, maar niemand schijnt het te weten. Na bijna 13km komen we in het plaatsje El Prat, vandaar is het nog eens 4 kilometer. Uiteindelijk vinden we net achter de start- en landingsbanen van het vliegveld van Barcelona de camping “Cala GoGo”. Een heel grote camping met maar liefst 1500 plaatsen, voorzien van alle toeters en bellen. Maar liefst 5 zwembaden erbij, en direct toegang tot aan de Middellandse zee. Hier houden we het wel een week vol. Overal zie je beveiligingsmensen rondlopen. Dat geeft een veilig gevoel. We mogen zelf een plaatsje uitzoeken op het grote trekkersveld. Wij zoeken deze keer heel serieus omdat we hier een week zullen verblijven. Voor de laatste keer zetten we onze tent op. Nettie’s benen willen niet meer. De komende dagen worden rustdagen.

28

mailto:[email protected]


Zaterdag 28 juli 2001.Barcelona-1e rustdag

Afstand : 1750 kmWeer : Zonnig drukkend warm 33 graden.

Vandaag eerst naar het zwembad. 5 Zwembaden wat een luxe. Verder loopt er een bewaakte weg rechtsreeks naar het strand. Op het strand is het best rustig, na 2 uurtjes hebben we het hier weer gezien en gaan terug naar het zwembad. Op het terras hebben we nog 2 dagverslagen geschreven. Tot Peter’s blijdschap werd op het terras zij tropische CD van Jean Luis Guerra gedraaid. Hij waande zich echt in het Caribische gebied. Prachtige muziek in deze tropische atmosferen. s’Avonds is er een discofeest bij het zwembad. Veel te harde muziek, en veel op en neer lopende Polen op zoek naar iets avontuurlijks.

Zondag 29 juli 2001.Barcelona-2e rustdag

Afstand : 1750 kmWeer : Zonnig drukkend warm 33 graden.

Nettie gaat weer lekker op het strand liggen. Ik fiets even naar het vliegveld om de juiste weg erheen alvast te verkennen. Hal A, vertrekbalie 26. Daarna fiets ik even naar het station in El Prat. Van hieruit kun je ook heel eenvoudig naar Barcelona, iedere 20 minuten over en 10 minuten voor het uur, voor slechts € 1,00. De fietsen mogen weer gratis mee. Achteraf hadden we afgelopen vrijdag beter de trein kunnen nemen naar El Prat, dan hadden we die verschrikkelijke weg niet hoeven te fietsen. Terug op de camping spreek ik 2 Duitse fietsers aan die met de fiets uit Bonn zijn gekomen. Zij vertellen dat ze gisterenavond een rustige weg ontdekt hebben om in de stad Barcelona te komen. Via het industriegebied Franca, reden ze op zaterdagavond over de grote weg door dit industriegebied en kwamen bij de haven in Barcelona uit. ’s Middags fietsen we samen nog even naar het plaatsje El Prat, een voorstadje van Barcelona. Het is er vandaag op zondag heel erg rustig. Alleen de terrasjes zijn bezet, er die zijn er heel veel. We spotten ook naar de vliegtuigen die bijna om de minuut landen en opstijgen. Ze scheren slechts enkele tientallen meters boven ons hoofd

Maandag 30 juli 2001.Barcelona-3e rustdag

De vliegtuigen gingen gisteravond dwars over de camping, waarschijnlijk gebruikten ze een andere startbaan. Met onze oordoppen in konden we goed inslapen. Om half 11 pas komen we uit bed, eten, wassen, iedere ochtend hetzelfde programma. Het weer is nog steeds zeer warm, we zweten wat af en vullen iedere dag onze watervoorraad aan. Drinken uit de kraan wordt sterk afgeraden. Peter valt nadat hij van het toilet komt languit over een boomstronk. Gelukkig staat hij weer op. Twee jongens uit Roosendaal zijn ook met de fiets naar Barcelona gekomen. Ze hebben nog nooit van Paul Benjaminse gehoord, en rijden hun eigen route. Eén jongen vraagt of Peter zijn fiets toevallig kan maken. Er schijnt iets afgebroken te zijn, waardoor zijn ketting niet meer functioneert. Hij raadt hem aan om naar een fietsenmaker te gaan, maar hij blijft liever die paar dagen dat hij nog in Barcelona is, gewoon steppen op de fiets. Om half 1 fietsen we naar het station van El Prat om daar de trein naar Barcelona te nemen. Wij doen vandaag Barcelona op de fiets, eerst naar het voetbalstadion van FC Barcelona. Netty wacht op het gras buiten het stadion. Er komen veel Nederlandse toeristen hierheen. Tegen 15.00 uur fietsen we naar de Sagrada Familia, via de Av. Diagonale. Aan deze straat zijn mooie en dure winkels te vinden. Op een bankje in het park bij de Sagrada Familia eten we 2 meloenen op en kopen ansichtkaarten. De bouw van de kerk schiet niet snel op, maar toch zien we dat

29


ze iets verder zijn dan 9 jaar geleden. Van hieruit fietsen we weer naar het Gaudi Parc Güell. Het park ligt boven tegen een berg aan, het kost ons veel zweetdruppels om er te geraken. De laatste 200 meter lopen we maar. Vanaf het park hebben we een mooi uitzicht over Barcelona. Het park geeft een beetje de sfeer dat je ook bij de Efteling voelt. Omdat Netty nog wat winkeltjes wil bekijken fietsen we bergafwaarts richting La Plaza Catalunya. Het grote voordeel van deze winkels is dat het binnen aangenaam koel is. Ondertussen bewonder ik de mountainbikers die allerlei capriolen uithalen op muurtjes. Daarna fietsten we naar de verlichte Fonteinen bij het Nationaal Paleis vlakbij Montjuïc en het Olympisch Stadion. Het was er uitgestorven, geen fonteinen, totaal geen sfeer, misschien waren we er wel te vroeg. Bij de Olympische Spelen in 1992 was het hier ontzettend druk, zo goed stond dat nog in onze herinnering. Tegen 19.00 uur nemen we de trein weer naar El Prat, althans dat dachten we. Onderweg bemerken dat we de verkeerde trein hadden genomen, dus wij er weer uit en terug naar Barcelona voor de goede trein. Al met al een vertraging van een dik 1,5 uur. Aangekomen in El Prat ploffen we neer op het terras van bar “La cave” en bestellen wat te eten en te drinken. Net voor sluitingstijd tegen 21.00 uur koopt Netty in een boetiekje nog een leuk T-shirt, want dat had ze nog niet. Daarna fietsen we weer naar Cala GoGo.

Dinsdag 31 juli 2001.Barcelona-4e rustdag

Als Nettie weer even naar het strand is, fiets ik even naar de prachtige golfbaan. Langs de weg naar de ingang staan sinasappelboompjes. Verder dan de ingang van het park mag ik niet komen. Op het terras bij het zwembad schrijven we onze kaarten voor het thuisfront. De kaart die we naar de buren sturen schrijven we in het Spaans. Een aardige jongen van het animatieteam helpt ons daarbij. Wij dicteren de tekst in het Engels en hij vertaalt het in het Spaans. s’Middags hebben we wat lege dozen en huishoudfolie gehaald bij de grote Supermarkt in El Prat. Met deze spullen kunnen we onze fietsen inpakken als we terugvliegen. Ook namen we enkele lekkere koeken mee naar de camping. Toen we daar aankwamen zagen we een jong stel uit Tilburg die ook de Benjaminse-route hadden gereden. Wij zetten koffie voor deze jongelui en eten samen de koeken op. Onze ervaringen worden uitgewisseld. Zij gaan a.s. zondag met de trein naar Narbonne en dan verder door naar Holland.

Woensdag 1 augustus 2001.Barcelona-5e rustdag

Tegen een uur fietsen we weer naar het station in El Prat voor nog een bezoek aan Barcelona. We proberen de fietsen op het station te stallen, maar de kaartverkoper zegt dat dit niet zo slim is. Ook hier worden wel eens fietsen gestolen Ook bij een naburig plein maken ze ons duidelijk dat dit ook niet de plaats is om je fiets veilig weg te zetten. Onze trouwe fietsen zijn ons te lief en we nemen ze daarom toch maar de trein mee in. In de trein kun je de fietsen makkelijk meenemen, alleen moeten we op het station Barcelona Sants de lange trap op en af, met de fiets natuurlijk. Ik installeer me op een bank bij het park Catalunya en pas op de fietsen. Nettie gaat winkelen. Ik bekijk de mountainbikers die dolle capriolen uithalen met hun bikes, ze fietsen op en over muurtjes, best eng om te zien. Naast me komen een paar Polen zitten, ze zijn vanaf Polen hier liftend naar toegekomen. Verderop zitten een paar donkere jongens en meisjes, ze bemerken dat ik uit Holland kom, en vertellen over Rotterdam en Amsterdam en drugs. Ze bieden me het spul ook aan, maar ik doe me voor dat ik zelf bij de politie werk en dat ze niet bij mij moeten zijn. Ze blijven vriendelijk en vallen me verder niet lastig. Er zijn ontzettend veel Nederlanders in de stad. Je haalt ze er zo uit. Nadat Nettie in allerlei winkels “voorgekeken” heeft gaan we de waar ophalen. Voor Katja en Max2 een groot badlaken, en voor mij in de uitverkoop een zwembroek, 1 poloshirt en een T-shirt. Na gegeten te hebben bij restaurant “Victor” vlak bij de Kathedraal namen we de trein, en deze keer de goede, naar El Prat. In het plaatsje was het gezellig druk, bijna alle terrasjes zaten vol. Wij hadden ontzettende dorst en vonden nog een plaatsje bij een internetcafé en bestelden 2x hetzelfde drankje. Netty kwam zelfs met 3 gebakjes aanzetten. Om 10 uur waren we weer op de camping.

30


Donderdag 2 augustus 2001.Barcelona-6e rustdag

’s Morgens hebben we onze tassen ingepakt, wat niet noodzakelijk mee terug moest gooiden we weg. Vóór 12 uur rekenen we af bij de receptie. Lange rij voor de kassa, heel veel dagkampeerders (backpakkers) vertrekken. Wij mogen de dag verder gratis doorbrengen als we maar voor 24.00 uur vannacht maar van de camping af zijn. Tegen 22.00 verlaten we camping en fietsen naar de vertrekhal van het vliegveld. Daar installeren we ons op een van de vele lege banken.

Vrijdag 3 augustus 2001.Barcelona-Berkel-Enschot.

Van 1 tot 4 is het betrekkelijk rustig in de vertrekhal. We halen onze slaapmatjes tevoorschijn en het lukt ons nog een paar uur wat hazenslaapjes te doen. Tegen 4 uur in de ochtend wordt het alsmaar drukker. Om kwart over 5 staan we als eerste bij de inchequebalie. Onze fietsen hadden we tevoren al ingepakt met kartonnen dozen, omwikkeld met plastic huishoudfolie. Om kwart voor 7 stegen we op en om half negen stapten we uit het vliegtuig in Brussel. Vandaar namen we de trein naar Turnhout. Eerst lieten we bij een fietsenmaker onze banden weer oppompen en fietsten over het “Bels lijntje” naar Baarle-Nassau. In Baarle-Nassau besloten we Max1 te bellen om te vragen of hij ons in Riel op kwam halen. Thuis kregen we geen gehoor. Via zijn gsm horen we dat hij in Turnhout was, want hij had begrepen dat we daar met de trein zouden aankomen. Na een half uur kwam “de taxi” ons ophalen, en vroeg in de middag waren we weer veilig thuis.

INFORMATIE M.B.T. TERUGVLUCHT VIA: VIRGIN AIRWAYS

De goedkoopste manier om vanuit Rome naar Nederland te komen is als volgt:Men boekt minimaal 21 dagen voor vertrek, telefonisch bij Virgin Airways: men betaalt dan ca. € 83,00 excl fiets € 18,00= TOTAAL € 101,00 Betaling met Visacards of i.d. Vanuit Nederland kan men bellen het gratis nummer: 0800 022 77 73Wil men pas in Spanje boeken enkele dagen voor vertrek dan kan het ook € 138,00 per persoon of meer (afhankelijk van het aantal nog vrije plaatsen, in het hoogseizoen zijn de lege plaatsen sneller verkocht)

Virgin Airways vliegt dagelijks minimaal 5 x per dag naar Brussel. Transfer naar Rotterdam met bus is ook mogelijk, men moet dit bij de boeking duidelijk aangeven..Vanuit Spanje belt men: 932266671 (gratis nummer of lokaal tarief)Ook kan met bij de meeste Spaanse Reisbureaus terecht. Een reisbureau in Barcelona: OnLine Tours, Avenida Diagonal 375, tel. 93.368.42.00

Kijk voor actuele informatie op: www.virgin-express.com

31

http://www.virgin-express.com/


32


datum vertrekplaats aankomstplaats land km km cum tijd km Weer temp camping cij- opmerkingenDag (*) extra (*) p/u(*) fer

(**)1 28.4.00 Berkel-Enschot Leuven B 115 115 6:40 01.7 licht bew. 20 de Schoolberg, Kessel Lo 4 niet aan te bevelen2 29.4.00 Leuven Profondeville B 82 197 5:30 01.5 zwaar bew. 16 Le Douaire, Chemin du Herdal 43 63 30.4.00 Profondeville Houyet B 46 243 3:20 01.4 regen/zon 17 De la Lesse, langs de rivier 7 leuke ligging4 1.5.00 Houyet Bertrix B 65 308 4:40 01.4 bew/zon 17 I.C.Camping, Route de Mortehan 7 grote camping5 2.5.00 Bertrix Florenville B 32 6 346 2:25 01.3 licht bew. 20 La Rossiere, 8 met picknicktafels6 9.7.00 Florenville Verdun F 76 422 5:52 01.3 regen/wind 14 bij particulieren 8 jeugdherberg reserveren7 10.7.00 Verdun St. Mihiel F 42 464 2:54 01.4 zw.bewolkt 16 Jeugdherberg, Rue sur Meuse 8 voor als het regent* 11.7.00 RUSTDAG 464 regen 15 Jeugdherberg, Rue sur Meuse ZIEK8 12.7.00 St. Mihiel Villey-le-Sec F 66 530 4:03 01.6 zw.bewolkt 16 Villey-le-Sec, langs de Moezel 8 met restaurantje9 13.7.00 Villey-le-Sec Mirecourt F 62 592 4:36 01.3 regen/wind 15 Hotel le Luth 8 NAAR HUIS TERUG* 8.7.01 Viocourt Vittel F 19 20 631 1:17 01.5 zw.bewolkt 20 Camping Municipal de Vittel 7 ANWB camping, netjes

10 9.7.01 Vittel Jussey F 68 10 709 4:00 01.7 licht bew. 24 Municipal le Clocois, 8 km v.route 5 geen alternatief in buurt11 10.7.01 Jussey Villeneuve F 90 6 805 5:40 01.6 licht bew. 24 Municipal Trou d'Argot, 6 mooie ligging, zeer rustig12 11.7.01 Villeneuve Meursault F 116 921 7:40 01.5 licht bew. 24 La grappe d'Or, terrassencamp. 7 met mooi uitzicht13 12.7.01 Meusault Cluny F 74 14 1009 4:20 01.7 licht bew. 24 Saint Vital 8 prima camping

* 13.7.01 RUSTDAG 100914 14.7.01 Cluny Charlieu F 68 6 1083 4:00 01.7 bew/regen 24 Municipal Charlieux 7 ontvangst gastvrij

* 15.7.01 RUSTDAG 1083 regen15 16.7.01 Charlieu Montbrison F 96 8 1187 6:00 01.6 licht bew. 22 Municipal de Surizet, Moingt 7 ligt aan de route+zwembad16 17.7.01 Montbrison Beauzac F 72 8 1267 4:50 01.5 l/zw/bew 22 Les Moulins, aan de rivier 4 niet aan te bevelen17 18.7.01 Beauzac Le Puy en Valey F 49 12 1328 3:14 01.6 licht bew. 24 Municipal de Bouthezard 8 vlakbij stad, aanbevolen18 19.7.01 Le Puy en Valey Les Vans F 46 8 1382 2:37 01.6 zw.bewolkt 22 Le Pradel, aan de route 719 20.7.01 Les Vans St. Ambroix F 32 4 1418 1:52 01.7 licht bew. 24 Le Ranquet sur Seize 7 rustige camping, Ned.eig.20 21.7.01 St. Ambroix Chap.St.Etienne F 95 1513 5:43 01.7 zonnig 32 Le val d'Herault, grote camping 7 ANWB camping, met voorz.21 22.7.01 Chap.St.Etienne Pézenas F 68 1581 4:27 01.5 zonnig 34 Camping Municipal de Pézenas 7 10 min. lopen naar stad22 23.7.01 Pézenas Bizánet F 78 1659 5:15 01.5 zonnig 32 Figurotta, Route de Narbonne 8 Ned. Eigenaars, aanbevolen23 24.7.01 Bizánet Tuchan F 48 8 1715 3:00 01.6 zonnig 32 La Peiriere, idyllische camping 7 met zwembad,bar, restaur.24 25.7.01 Tuchan Maureillas F 69 6 1790 4:25 01.6 zonnig 33 Tourou Municipal 6 eenvoudig25 26.7.01 Maureillas Figueres S 43 16 1849 2:43 01.6 zonnig 33 Camping Pous, trekkerscamping 6 eenvoudig26 27.7.01 Figueres Barcelona S 33 1882 2:25 01.6 zonnig 33 Cala GoGo, zeer grote camping 7 bij vliegveld

* 1 week 28/7-3/8 Barcelona S 110 19923.8.01 Turnhout Baarle-Nassau 32 2024

extraTOTAAL kilometers 1750 274 2024 OPMERKING: (**) WAARDERING

Aantal fietsdagen 26 (*) gerekend werkelijke afstand gem. cijfer voor alg. indruk.

Gemiddeld km Per dag (=route) 67,307 (*) van de route (dus excl. extra km) ligging, sanitair, sfeer,Aantal uren Gefietst (=route) 113,5 (*) voorzieningen, gezelligheidGemiddelde Snelheid per uur 15,40 (*) rustig, omgeving e.d.

25

33

Donderdag 29 april 1999 · Web viewAan de rechterkant zien we het station en aan de linkerkant de...

Documents

Transcript of Donderdag 29 april 1999 · Web viewAan de rechterkant zien we het station en aan de linkerkant de...