Belgie- Belgique

P.B- P.P, 1650 BeerselBC 1646 P 209319

Afgiftekantoor Beersel

DH-magazine

V.U. Guy Uyttebroeck, Destelheidestraat 66, 1653 Dworp. Destelheide wordt samen met de Hoge Rielen in opdracht van de Vlaamse Overheid beheerd door de vzw ADJ, Molenstraat 62, 2460 Kasterlee.

magazine van Destelheide • Nr 28 • juli-september 2013

DE ZOMERACADEMIE 2013 EXPO SNAPSHOTFOTOGRAFIE VERLENGDDESTELHEIDE GAAT INTERNATIONAALISOLDE LASOEN EN HERMITAGE ALS ARTIEST IN HUIS

© Daan Simons

INLEIDING

ColofonRedactie: Filip Tielens

Eindredactie: Lies JacobVormgeving: www.nelsongroup.be

Oplage: 1500 exemplaren

We staan momenteel op een schar-nierpunt met Destelheide. De afge-lopen maanden werkten we samen met De Hoge Rielen en de Algemene Diensten aan ons nieuwe beleids-plan 2014-2017 voor de overkoepe-lende vzw ADJ. We zijn heel trots op dit beleidsplan en hopen dan ook dat de Vlaamse Overheid dit naar waarde honoreert. Een belangrijk nieuw luik hierin zijn de extra middelen die we vragen om een band met Brussel en haar jongeren, studenten en kun-stenaars uit te bouwen. Een eerste gesprek hierover met het kabinet Smet en de Coördinatie Brussel leverde alvast positieve signalen op.

Daarnaast verwijst het beleidsplan ook naar het op poten staande mas-terplan voor Destelheide, wat ervoor zal zorgen dat we in de komende jaren onze infrastructuur zullen kun-nen aanpassen aan de noden van de huidige tijd.

Het is ook een scharnierpunt voor Destelheide omdat we onlangs afscheid namen van Rita Defrère die op pensioen ging. Zij was hier al van bij het prille begin van Destelheide – liefst 43 jaar geleden! – en groeide in die tijd door van klerk-typiste tot verantwoordelijke voor de boekhou-ding en de personeelsadministratie.

Met haar verdwijnt ook een stuk geheugen van ons prachtige centrum. Ik wil Rita via deze weg van harte bedanken voor haar jarenlange inzet en warme persoonlijkheid, en haar opvolgers Goedele en Peter veel suc-ces wensen in hun nieuwe functie.

Ondertussen zomert het hier volop in Destelheide en zorgen we er weer voor dat honderden jongeren deze zomer een onvergetelijke tijd bij ons beleven op cursus!

Guy UyttebroeckDirecteur Destelheide

Dit DH-magazine wil u graag informeren over het reilen en zeilen van Destelheide, haar kunsteducatieve dienst Dharts en de groepen die er verblijven. Destelheide is een vormingscentrum in Dworp dat in opdracht van de Vlaamse Overheid wordt uitgebaat door de vzw ADJ. In een rustige groene omgeving en een modern gebouwencomplex bestaande uit glas, beton en hout ontvangt Destelheide groepen die met jongeren werken. Wil u graag dit DH-magazine thuis ontvangen (gratis) of u inschrijven op onze digitale nieuwsbrief (4x/jaar), dan kan u dit aanduiden op www.destelheide.be.

2 3

De afgelopen maanden werd er in Destelheide naarstig gewerkt aan een nieuw rioleringssysteem waarbij het regenwater gescheiden wordt van het rioolwater, zodat we het regenwater in de toekomst kunnen hergebruiken. Een ecologische ingreep die voor enkele fraaie plaatjes zorgde op ons domein. Opgelet: ook tijdens de zomermaanden kan er nog wat hinder zijn in Destelheide.

ONDERTUSSEN IN DESTELHEIDE

© Filip Tielens

2 3

Expo: VICKY BOGAERT

De expo over snapshotfotografie van Vicky Bogaert wordt wegens succes verlengd tot en met september 2013. Zo kunnen ook de verschillende jongerengroepen tijdens de zomervakantie aan de slag rond iPhoneography en de leuke collages die je met je smartphone kan maken. Als je zo’n collage van je verblijf in Destelheide inzendt, kan je zelfs een Fuji Instax Polaroidtoestel winnen!

Workshop snapshots

Wil je graag een workshop doen rond fotografie en snapshots, maar weet je niet goed hoe? Destelheide biedt een workshop van Vicky Bogaert aan, waarbij je de tentoonstelling bezoekt en vooral veel zelf fotografeert. Met een eenvoudige compacte camera, een iPhone of smartphone ga je op zoek naar beelden die het vastleggen waard zijn. In deze workshop ga je niet voor de technisch perfecte foto, maar voor opnames van het perfecte moment. Voor meer informatie, beschikbaarheid en prijzen, stuur een mailtje naar lies.jacob@destelheide.be.

www.vickybogaert.com

WIN EEN POLAROIDTOESTEL! WEDSTRIJD MY WEEK IN DESTELHEIDE

Vicky Bogaert: “Op mijn eigen website postte ik iedere week het fotodagboek ‘my week in pictures’ over wat ik in de afgelopen zeven dagen meemaakte. Ik ben heel benieuwd hoe de jongeren Destelheide ervaren en wil hen daarom graag uitdagen om ook hun week of weekend ‘in pictures’ door te sturen via een van onderstaande kanalen. Je kan aan deze wedstrijd deelnemen door een fotocollage te maken van minimum 4 en maximum 9 foto’s en door die als één bestand aan te leveren voor 25 september 2013. Er bestaan handige apps voor smartphones waarmee je meteen collages kan maken, zoals Photo Collage (Android) en PhotoFrame (iPhone). Op de pc kan je o.a. via Photoshop en Picasa collages maken.”

“Wie weet word jij door een professionele jury als één van onze drie winnaars aangeduid en maak je kans op een Fuji Instax Polaroidtoestel (hetzelfde apparaat als waar ik de polaroids in de tentoonstelling mee fotografeerde) en krijg je een professionele afdruk van jouw fotocollage. Daarnaast worden de winnende inzendingen ook verspreid als postkaart voor Destelheide.

#myweekindestelheide #myweekindestelheide

Post op facebook.com/destelheide of tag ons dharts@destelheide.be

© Filip Tielens

Inzending van Sport Mariagaarde Instituut, Westmalle © Nelle De Maeyer

4

© Vicky Bogaert

Voor de expo “I’m changing up what the story’s about” vroeg Destelheide aan drie schrijvers om een tekst te maken bij enkele van de snapshots of polaroids die Vicky Bogaert voor haar tentoonstelling maakte. Hier lees je hoe Marit Trioen en Kirsten Van Uffelen zich lieten inspireren door de foto’s van Vicky.

Als ik het voel tot in de toppen van mijn tenen.als mijn benen wriemelen en mijn haar danst met de wind van de zee.Als ik jou wil, elke ochtend, samen ineen.Als de gedachte van jouw lippen, zachtjes tegen de mijne, me vlinders geeft in mijn buik.Als ik wil springen en dansen telkens ik je naam hoor.Als je stem klinkt bij elke regendruppel op mijn huid.Als ik je zweet proef wanneer ik liefde zeg.Als ik bang ben in het donker en jij het licht bent dat me bevrijdt.Als ik spin met mijn koude rug dicht bij je.Als ik je lieve woorden voel typen tegen de hersens in mijn hoofd.Als ik wil slurpen in de zetel met jou naast me.Als mijn huid verlangt naar jouw handen enjouw blik me verwarmt als een lieve trui.Als ik je wil, in de douche, tegen het gordijn, na het wassen van mijn haar.Als ik niet zonder jou kan leven,niet genoeg zuurstof krijg zonder jou in de buurt.

Als ik dit allemaal voel en wil en …jij al weg bent.

De ‘wij’, die ooit was, dood is.

Moet ik dan verder?Of blijf ik dan staan?

- Kirsten Van Uffelen

Als ik het voel tot in de toppen van mijn tenen.als mijn benen wriemelen en mijn haar danst met de wind van de zee.Als ik jou wil, elke ochtend, samen ineen.Als de gedachte van jouw lippen, zachtjes tegen de mijne, me vlinders geeft in mijn buik.Als ik wil springen en dansen telkens ik je naam hoor.Als je stem klinkt bij elke regendruppel op mijn huid.Als ik je zweet proef wanneer ik liefde zeg.Als ik bang ben in het donker en jij het licht bent dat me bevrijdt.Als ik spin met mijn koude rug dicht bij je.Als ik je lieve woorden voel typen tegen de hersens in mijn hoofd.Als ik wil slurpen in de zetel met jou naast me.Als mijn huid verlangt naar jouw handen enjouw blik me verwarmt als een lieve trui.Als ik je wil, in de douche, tegen het gordijn, na het wassen van mijn haar.Als ik niet zonder jou kan leven,niet genoeg zuurstof krijg zonder jou in de buurt.

Als ik dit allemaal voel en wil en …jij al weg bent.

De ‘wij’, die ooit was, dood is.

Moet ik dan verder?Of blijf ik dan staan?

- Kirsten Van Uffelen

Dat vandaag geen woord zou komen,wist ze al lang voor het vale ochtendlicht haar lichaam tot de dag dwong.Daarvoor had de nacht teveel wakker gebracht,genadeloos opgesloten in haar onherbergzame hoofd.Dan maar een kop thee,maar zelfs die haalde haar nietuit het bodemloze gatdat daarzomaar ergensachtergelaten was.Enkel een stem van veel te lang geledensus, sus en schreit niet meerdeed haar opschrikkenuit zoveel zinloos zelf.Ze besloot de wereld te laten voor wat die was,bakerde zich in haar zachtste harnas inen trad de dag op haar voorwaarden tegemoet.Uiteindelijk kon ze morgen altijd nog opnieuw beginnen.

- marit trioen

5

LOBKE HEYMANSLobke Heymans creëert bevreem-dende beelden die verwonderen en suggesties oproepen. Ze legt de kwetsbaarheid van de mens in al zijn facetten vast. Tijdens De Zomeraca-demie zal Lobke werken rond het beeldmateriaal dat de docent en de cursisten van de theaterworkshop gebruiken als vertrekpunt. Ze ge-bruikt deze beelden als inspiratie-bron, observeert hoe de cursisten er mee omgaan en giet deze indrukken in een tentoonstelling die tijdens De Zomeracademie zal aangroeien.

MONA AND FRIENDSEen bank waar planten uitgroeien, is dat een bank waarop ge gaat zitten? Was dat een vraag voor u?

De zes mensen van theatergroep Mona and Friends leerden elkaar vorige zomer kennen tijdens De Zomeracademie. Dit jaar maken ze als collectief een voorstelling, waar-bij ze gecoacht worden door Stefan Perceval, die vorig jaar hun docent was tijdens het theateratelier.

© Piet Vranckx

Zomeracademie

Van 15 tot 21 juli vindt opnieuw De Zomeracademie plaats, een week die georganiseerd wordt door Destelheide en De Veerman en waarbij je eigen werk kan ontwikkelen in één van de elf artistieke ateliers. Maar De Zomeracademie is méér. Er vinden namelijk heel wat activiteiten ‘in de rand’ plaats. Hier een overzicht van alle extra’s tijdens de leukste week van het jaar!

KOEN AELTERMAN Koen Aelterman studeerde in 2010 af in de richting Illustratie aan Sint- Lucas Gent. Hij maakt verhalende tekeningen over hoe hij de wereld ervaart vanuit zijn eigen stand-punt, zoals een getekend verslag van zijn reis naar Thailand. Koen maakt deel uit van The Young Ones (de online redactie van deSingel) en tekende ook voor Theater Aan Zee en Het Theaterfestival.Hij wordt ge-regeld gevraagd om illustraties te maken voor (culturele) tijdschriften van Prospekta, KLJ en OPENDOEK. Op De Zomeracademie zal Koen tekeningen maken van de creatieve processen die er gaande zijn. Deze verhalende illustraties zullen ge-exposeerd worden in Destelheide. Een real time tekenverslaggeving!koenaelterman.wordpress.com

© Koen Aelterman

© Piet Vranckx

ZARTIRHet zArtir-ensemble resideert al enkele jaren in De Zomeracademie, telkens in een variabele samenstel-ling. Jaarlijks stellen ze zich, naast het doorgronden en uitvoeren van een repertoirestuk voor hun speci-fieke bezetting, een andere muzikale uitdaging. Tijdens deze residentie maken zij eensnarige instrumenten waarop ze improviseren. Viool-bouwster An Giezek helpt hen bij de bouw en de improvisatie. Daarnaast grasduint zAritr in de partituren van Brahms. zArtir 2013 zijn Astrid Bos-suyt (viool), Lotte Stuyck (altviool), Katelijn Van Kerckhoven (cello) en Lester Van Loock (piano).

© Lobke Heymans

ARTIESTEN IN HUIS

6 76

MUZIKALE OPENINGSAVOND METMARTINE DE KOK & LENNAERT MAESSinger-songwriters Lennaert Maes en Martine De Kok volgden beiden ooit De Zomeracademie, waar ze de kneepjes van het vak leerden bij Bram Vermeulen. Ondertussen zijn ze beiden grote namen geworden in de Nederlandstalige muziek. Lennaert Maes kende veel succes met zijn band Lenny & De Wespen en Martine De Kok bracht dit jaar haar debuut-cd Plaatselijk Verkeer uit. Beiden zijn ook actief in het muziektheater. Op de openingsavond van De Zomeracademie brengen ze een muzikaal duo-programma waarin ze eigen liedjes spelen, anekdotes vertellen over hun muzikaal parcours en hulde brengen aan hun inspirerende docent Bram Vermeulen. www.martinedekok.be en www.lennaertmaes.be

© Catherine De Saegher

© Filip Claessens

BIBLIOTHEEKNaar jaarlijkse gewoonte is er een bibliotheek tijdens De Zomeracademie met enkele goed gekozen boeken en dvd’s uit verschillende kunstdiscipli-nes. Deze zullen de deelnemers zeker inspireren om zelf aan de slag te gaan in hun atelier of om meer achtergrond op te zoeken bij een bepaalde kunst-vorm of didactiek.

INFOSESSIE KUNSTENLOKETOp woensdag 17 juli komt het Kunstenloket tijdens de middagpauze langs om meer informatie en advies te geven aan individuele kunstenaars en creatieven. Deelnemers aan De Zomeracademie kunnen dan met al hun vragen over de zakelijke en juridische aspecten van hun artistieke activiteit terecht bij het Kunstenloket. www.kunstenloket.be

TOONMOMENTEN ATELIERSOp zaterdag 20 juli stellen de verschillende disciplines hun atelier open. Je kan vanaf de late namiddag in Destelheide komen kijken naar beeldend werk van kostuum, beeld- en beeldtaal, fotografie, mediakunst en redesign; je kan gaan kijken naar het work in progress van de theaterworkshop en het dansatelier; je kan wegdromen bij de soundscapes van het klankatelier of de muzikale experimenten met nieuwe media; of je kan komen luisteren naar de gedichten van de poëziegroep of de liedjes van het atelier zang- en muziektheater. Een hele avond vol pril werk. Iedereen welkom!

DRONE-EXPERIMENT Koen Tilley van Semaforce komt op een middag een demonstratie geven met een onbemande helikopter (gps-bestuurd) waarmee gefilmd kan wor-den. Hij laat ook voorbeelden zien van wat reeds werd gefilmd. Naast zijn demonstratie bespreekt hij met de geïnteresseerden de mogelijkheden van dit toestel en het filmen daarmee. De handige Harry’s kunnen meer te weten komen over hoe je zo’n toestel kan besturen en eventueel kan bouwen. www.semaforce.beU

ITN

OD

IGIN

G

ARTIESTEN IN HUIS

6 7

HERMITAGEAlleen De Liefde Kan U Redden

@hermitageweb#alleendeliefdekanureddenfacebook.com/hermitagewebhermitageweb.be

grafisch ontwerp: mathieucieters.com

fotografie: Monica Monté

THEATERCONCERT

David Van den Hende was al vaker in Destelheide te gast, o.a. als docent bij zZmogh. Met zijn kleinkunstgroep Hermitage komt hij begin juli als artiest in huis repeteren bij ons. Wij hadden vooraf een gesprek met hem over de tweede plaat ‘Alleen de liefde kan u redden’ en boetedoening, over malafide managers en crowdfunding, en over The Voice en de Rockacademie.

Artiest in huis

© Monica Monté

HERMITAGE

8

Hoe verschilt het tweede album van Hermitage met jullie eerste cd ‘Schaduwliefde’?David Van den Hende: “Zoals bij veel muziekgroepen was onze eerste cd een samenraapsel van nummers die we in de loop der jaren hadden geschreven. Pas nadat we doorbra-ken op het Amsterdams Kleinkunst Festival hebben we ook echt een muziektheatervoorstelling rond onze eerste cd ‘Schaduwliefde’ gemaakt. Nu is het dus de eerste keer dat we tegelijk aan een nieuw album én een nieuwe voorstelling werken. Daardoor groeit alles or-ganischer. De liedjes gaan minder bokkensprongen maken dan op de eerste plaat en ook de voorstelling zal meer eenheid vertonen.”

Over welke thema’s zing je op de nieuwe cd ‘Alleen de liefde kan u redden’?“In de theaterwereld is het zo dat je al bijna een jaar op voorhand een titel en een promotekst moet door-geven aan de cultuurhuizen waar je gaat spelen. Terwijl we zo lang op voorhand nog maar weinig nieuwe nummers geschreven hadden. Eerst wilde ik ‘Boetekleed’ als ti-tel gebruiken voor de nieuwe plaat, maar dat vonden mijn bandleden te zwaar klinken. Terecht trouwens. Maar voor mij was het een duide-lijke werktitel. De rode draad op de cd en in de voorstelling is immers mijn fascinatie voor het witte blad, voor de mogelijkheid om opnieuw te kunnen beginnen. De liedjes gaan over een verlangen naar een puur-heid en over het kwijtraken daar-van. Ik zie de voorstelling dan ook als een publieke boetedoening die ons dan weer kan zuiveren (lacht).”

Iedere avond een catharsis in het theater.“Inderdaad (lacht). Aan vrienden die geschiedenis gestudeerd hebben, vroeg ik om de betekenissen van het woord boetekleed te achterha-len. Zo blijkt het dat in de middel-eeuwen een boetekleed gemaakt werd van een soort stof die erg jeukte en die je dan onder je kleren moest dragen. In Latijns-Amerika heb je dan weer mensen die zich publiekelijk laten kruisigen, en ook het fenomeen van de stroppendra-gers in Gent is een soort publieke reiniging. Die boetedoening hebben we doorgetrokken in de lay-out en in ons podiumbeeld. Zo zullen we werken met witte kubussen op het podium.”

NEDERLANDVind je dat jullie als band gegroeid zijn in het schrijven van songs, in het ontwikkelen van muzikale arrange-menten en in jullie optredens?“We zijn zeker gegroeid. De afge-lopen jaren hebben we erg veel podiumkansen gekregen, vooral in Nederland. Doordat je meer tijd doorbrengt in kleedkamers en vaak samen in de auto zit, groei je als groep meer naar elkaar toe. Op het muzikale vlak zijn we nu wat aan het experimenteren met elektronica. We gaan ‘Eskimo’, een nummer uit ‘Schaduwliefde’, voor de nieuwe plaat heropnemen met het beroem-de Metropole Orkest uit Amsterdam. Met dit symfonische orkest hebben we vorig jaar tijdens het gala ter ge-legenheid van 25 jaar Amsterdams Kleinkunst Festival ‘Eskimo’ al live gespeeld. Het arrangement was er dus al en nu gaan we Eskimo ook samen met hen opnemen.”

Zijn jullie eigenlijk populairder in Nederland dan bij ons?“We krijgen alleszins meer speel-kansen in Nederland. Daar is er een uitgebreid circuit van kleine theaters in alle uithoeken van het land waar het publiek met een grote nieuwsgierigheid komt kijken, ook al kennen ze ons dan misschien niet. In Vlaanderen zijn we nog niet echt doorgebroken in het circuit van de cultuurcentra. We krijgen steeds als uitleg te horen dat men ons wel goed vindt, maar dat er weinig volk naar ons zou komen kijken omdat we te weinig airplay op de radio hebben. Er worden te weinig risico’s genomen bij ons, vind ik. Maar goed, met de nieuwe cd hopen we wat meer media-aandacht en airplay te genereren.”

Jullie zitten in Nederland bij een belangrijk impresariobureau dat jullie management doet?“We worden in Nederland verte-genwoordigd door WallisFinkers, het bureau waar ook Herman Van Veen bij zit. De Nieuwe Snaar wordt ook door hen vertegenwoordigd in Nederland, maar omdat die groep er binnenkort mee gaat ophouden, hebben wij al lachend in de auto gezegd dat wij wel hun opvolgers zullen worden (lacht). WallisFinkers zag ons een eerste keer optreden tijdens dat gala met het Metropole Orkest en in de wandelgangen hebben we hen een cd toegestopt. Wanneer je als Vlaamse act in Nederland wil spelen, heb je echt iemand nodig die de markt er goed kent. In Vlaanderen doe ik de ver-koop van Hermitage zelf, met het managementsbureau Tram 10 dat ik mee heb opgericht.”

99

Artiest in huis

HERMITAGE

HAAIEN EN ANDERE BEESTENHet valt me inderdaad op dat jij meer dan de gemiddelde muzikant bezig bent met alles wat er naast het artistieke ook bij komt kijken: de promotie, de verkoop,…“Die zakelijke kant interesseert mij enerzijds wel erg, maar anderzijds ben ik ook veel van het zakelijke werk beginnen doen uit noodzaak. Ik sta zeker open voor iedereen die ons kan helpen, maar in het begin van Hermitage hebben we een tijdje een manager gehad die ons opge-licht heeft. Iedereen had ons al ge-zegd dat het in de muziekindustrie vol haaien zit, maar toch zijn we er toen met onze open ogen in gelopen.”

Tussen het maken van de twee al-bums met Hermitage heb je ook theater voor kinderen gemaakt?“Ik heb muziek gemaakt voor de voorstelling ‘Wolf, hond en kat’ en heb ook zelf een kleutervoorstelling gemaakt, ‘Het paard van Marcel’. Ik beschouw mezelf nochtans niet echt als een acteur, ik speel meer een andere versie van mezelf. Binnenkort ga ik wel echt acteren in een voorstelling rond de zus-jes Kriegel van Marc De Bel. Die ervaringen komen zeker van pas bij de concerten van Hermitage. Ik probeer er altijd voor te zorgen dat we onszelf niet herhalen en dat mijn bindteksten fris blijven. Soms durf ik ook echt te improviseren en in te spelen op een rode draad die tijdens een concertavond ontstaat.”

STORTEN EN SHARENJullie hebben de centjes voor ‘Al-leen de liefde kan u redden’ via het crowdfundingsysteem Voorde-kunst.nl verzameld.“We zijn er uiteindelijk in geslaagd om de financieringslimiet te halen. Zo’n 170 mensen – niet alleen fami-lie en vrienden, maar ook fans en mensen die we niet kennen – heb-ben in totaal 8000 euro verzameld. Het was een geluk dat de inzameling zo spannend was: ongeveer twee weken voor de deadline moesten we nog de helft van het bedrag zien te vinden. Daardoor begon de actie te leven op de sociale media. Met dat bedrag kunnen we nu de basiskosten van ons nieuwe album financieren en hoeven we niet meer te wachten tot na onze tournee om ook onze producer, fotograaf en videomaker te kunnen betalen. Het is leuk om te zien dat er zo veel mensen zijn die in ons geloven en geld storten, maar ik heb me af en toe wel een beetje een bede-laar gevoeld. Vrienden zeiden me dat ik me niet zo hoefde te voelen, omdat mensen eigenlijk gewoon een concert, een cd of zelfs een rol in een videoclip kopen, maar het geld vooraf betalen. Crowdfunding is dus een investering.”

Jullie besteden ook altijd veel aandacht aan videoclips. Zo is er een filmpje dat volledig gemaakt is uit Wii-figuurtjes, en een clip die opgenomen werd met een balletschool. Hebben jullie al ideetjes voor videoclips bij de nieuwe nummers?“Filmpjes worden duidelijk vaker gedeeld op Facebook dan audio-bestanden. Omdat we niet zoveel airplay krijgen van de radio, moeten we wel de meeste aandacht via de sociale media genereren. Bij onze nieuwe videoclips willen we telkens een witte kubus gebruiken, zoals we ook in het artwork en in onze podiumopstelling doen. De promo-video voor de titeltrack hebben we al opgenomen. We zijn drie dagen lang voor de deur van ieder theater waar we het komende seizoen optre-den (bijna allemaal in Nederland) dat liedje gaan spelen. Van al die opnames zal één videoclip gemaakt worden, waar de logo’s van ieder cultuurhuis in te zien zijn. Zo hopen we via hun kanalen ook de nodige promotie te kunnen voeren.”

“Ik ben gefascineerd door het witte blad, door de mogelijkheid om opnieuw te kunnen beginnen”

10

HERMITAGE

VAN ROCK TOT ELEKTROJij hebt aan de Rockacademie in Tilburg gestuurd. Kan je het eigen-lijk leren om muzikant te worden of liedjes schrijven? Ik denk dat er veel artiesten zijn die niet in zo’n schools systeem geloven.“Ik heb de Rockacademie vooral als een plek ervaren waar men-sen samen in een artistieke bubbel aan hetzelfde doel kunnen werken, terwijl er ook een docententeam aanwezig is om hen te coachen. Als 18-jarige vond ik dat destijds heel leerrijk. Liedjes schrijven en spelen is ook deels een ambacht. Je hebt daarvoor tijd nodig en een veilige en uitdagende plek. Dat vind je op een Rockacademie. Ik vind een school waar je tijd kan nemen om je als muzikant of performer te ont-wikkelen zelfs relevanter dan een theoretische studie die je evengoed uit boeken kan leren. Het leuke is ook dat in Tilburg de studenten erg aangemoedigd worden om eigen projecten buiten de school te doen, wat bij andere opleidingen niet altijd het geval is.”

Beschouw je de muziek die jullie maken met Hermitage eigenlijk als kleinkunst? Ik weet dat veel andere muzikanten een hekel heb-ben aan die omschrijving.“Kleinkunst is wel een duidelijke term. Het betekent dat de muziek Nederlandstalig is, vooral akoestisch is en in een theatercontext gespeeld wordt. In Nederland worden we vaak als cabaret aangekondigd, wat wij zelf dan weer raar vinden, maar dit werkt voor het Nederlandse publiek duidelijk beter. Kan je de liedjes die Spinvis maakt omschrijven als kleinkunst? Eigenlijk is wat hij doet indie in het Nederlands. Ik heb er onlangs eens uitgeflapt dat we indie willen zijn, maar nog kleinkunst genoemd worden door de wereld.”

Naast je rol als leadzanger bij Hermitage heb je ook nog enkele andere, meer elektronische alter ego’s. “Ik ben ook dj op de Kiss Me You Fool-feestjes, die vooral draaien rond flirten en populaire popmuziek. Daar draai ik samen met een vriend onder de naam Shirley & Shelly’s DJ Fun. Vroeger speelde ik ook in een electroband, The Go Go Prophecy, maar dat is een beetje doodgebloed omdat het samenviel met het begin van Hermitage. Misschien zijn die uitspattingen wel allemaal bezoede-lingen van het witte blad, waar ik nu met Hermitage boete voor probeer af leggen (lacht).”

FRIGOBOX EN FRANKRIJK Je hebt onlangs ook meegedaan aan The Voice van Vlaanderen. Hoe was dat?“Ik werd opgebeld door The Voice met de vraag om aan het program-ma deel te nemen, wat mij al flat-teerde. Ik heb eventjes getwijfeld, maar ik was toch wel best nieuws-gierig naar die ervaring. Ik heb het lied dat ik toen zong onlangs ook op een concert in de Minard in Gent gespeeld, waarbij ik vroeg aan het publiek om hun rug naar mij toe te keren en zich om te draaien als ze het lied goed vonden, zoals bij The Voice (lacht). Voor sommigen is het waarschijnlijk niet zo credible om deel te nemen aan The Voice, maar ik ben ondertussen 33 jaar en kan dat allemaal goed relativeren. Ik besef dat het in The Voice om meer draait dan enkel de muziek. De redactie is er vooral bezig met een verhaal over jou te zoe-ken. Om dat te voorkomen, had ik zelf een verhaal verzonnen. Ik zei dat ik met mijn vrienden een hele frigobox vol cava mee had, waarmee we na mijn auditie ofwel zouden feestvieren ofwel ons verdriet zouden verdrinken (lacht).

Nadien vroegen mensen me wel waarom ik niet in het Nederlands had gezongen of waarom ik niet had gekozen voor een lied van mezelf. Maar ja, dat zijn praatjes achteraf natuurlijk. Ik denk dat ik uiteindelijk redelijk ongeschonden uit dat avon-tuur ben gekomen. In Nederland heeft ook niemand dat geweten, behalve ons impresariaat. Maar zij stonden er blijkbaar wel achter: alle aandacht is goed meegenomen, vonden ze (lacht).”

Je bent in Destelheide al vaak ge-weest als docent. Nu kom je ook als artiest in huis met je band Her-mitage.“Ik ben al enkele keren in Destel-heide geweest als docent voor stages en cursussen met zZmogh, crefi en Jeugd & Muziek. Nu komen een aantal van die groepen ook kijken naar de try-out die we zul-len spelen in Destelheide, het eerste optreden van onze lange tournee. Ik kijk er naar uit om een tijdje in afzondering te kunnen komen bij jullie en om eens goed door te werken. Destelheide had misschien nog net in het zuiden van Frankrijk mogen liggen, maar los daarvan is het er echt prima vertoeven (lacht).”■ Filip Tielens

“We willen indie zijn, maar worden nog kleinkunst genoemd door de wereld”

1111

WE ARE DESTELHEIDE

Guy Uyttebroeck | Directeur

Filip Tielens | Dharts

An Wuestenbergh | Catering

Luc Cammaert | Onderhoud

Peter Schoukens | Coördinator administratie en personeel

Frederik De Pauw | Assistent catering

Anne Haelterman | Catering

Michel Sermon | Onderhoud

Goedele Devillé | Assistent coördinatie onthaal en boekhouding

Karine Elpers | Catering

Chantal Vanden Brande | Catering en onderhoud

Tuur Ghysels | Onderhoud

© Vicky Bogaert

12 13

Anne Decremer | Onthaal

Christine Godefroy | Catering

Marina Weemaels | Catering en bar

Niet op de foto’s: Steve Berghmans, Bart Herremans, Joséphine Mola, Vanessa Bonet, Emile Meulepas, Stephanie Hubert, Meryam Benkajjou en José Deroy

Frederik Staiesse | Onderhoud

Francina Verreyken | Onthaal

Martha Torrez Perrez | Catering

John Abraham | Coördinator Onderhoud

Gunther Vandenbosch | Onderhoud

Lies Jacob | Dharts

Vanessa Bergmans | Catering

Jimi Engels Assistent | Onderhoud

Karina Vanmackelbergh | Onderhoud

12 13

Artiest in huis

ISOLDE LASOEN

Isolde Lasoen is een bezige bij. Deze zomer trekt ze met Daan en The Happy van het ene festival naar het andere, maar toch vond ze nog de tijd om met haar eigen groep Isolde et les Bens twee dagen aan songs te komen schrijven als artiest in huis in Destelheide.

Hoe zou je Isolde et les Bens om-schrijven? Welke muziek maken jullie? Isolde Lasoen: “De groep Isolde et les Bens bestaat nu een jaar. Ik had zin om voor de fun leuke Franse en Engelse liedjes uit nostalgische tijden te coveren samen met Ben en Ben, twee bevriende muzikan-ten die ik al lang ken en waar ik al vaak mee heb samengespeeld. Vrij snel vroeg ik ook Ben-Luc erbij, die met zijn vintage orgelklankjes en precieus pianospel perfect bij de muziekstijl past die ik in gedachten had. Ik zag het project oorspron-kelijk als een goede leerschool om ervaring op te doen als frontzan-geres en om mijn stem te ontwik-kelen. Ondertussen zijn we als band ook naar elkaar toe gegroeid en hebben we een eigen sound en stijl ontwikkeld. Dankzij het sin-gletjes ‘Aluminium Folie’ hebben we besloten om er een volwaardig project van te maken en een plaat bij elkaar te schrijven.”

Naast spelen bij o.a. The Happy, Daan en vele andere groepen heb je met Isolde et les Bens nu ook je eigen muziekband. Heb je die variatie in projecten nodig, of zou je toch liever kunnen focussen op één ding?“Ik doe al mijn projecten met even-veel plezier en overgave. Ik zal nooit iets doen omdat het moet. Het klopt wel dat ik die variatie nodig heb, ik moet mij op verschillende muzikale manieren kunnen uiten. Dat is altijd al zo geweest en dat zal ook niet snel veranderen. Het zorgt natuur-lijk voor een enorm drukke en hecti-sche levensstijl, maar tegelijk is het allemaal zo fijn… Het is nu dat ik het allemaal moet doen!”

Met The Happy speelden jullie onlangs in Londen. Hoe was de ontvangst daar? Ondertussen goed gerodeerd voor de zomer-tournee op festivals?“Londen was super! Het was ons beste concert tot nu toe, ‘boenk erop’. Het was heel tof om te spelen voor een publiek dat ons van haar noch pluimen kent, want zij hebben geen verwachtingen zoals de mensen hier in België, wat maakt dat ze erg eerlijk zijn in hun expressie. We gaan met The Happy een erg fijne festivalzomer tegemoet. Niet te veel optredens, maar ook niet te weinig. We spelen op een aantal zeer toffe festivals als De Lokerse Feesten, Pukkelpop, Woosha, Marktrock, Crammerrock en de Gentse Feesten.”

Met The Happy maken jullie vro-lijke, zorgeloze muziek. Ben je sowieso ook eerder van het vro-lijke type, of staat die muziek ver(der) af van je persoonlijkheid?“Als je goed luistert, is de muziek van The Happy eigenlijk helemaal niet zo vrolijk hoor. Er zit best veel melancholie en donkerte in de lyrics. Dat is trouwens ook geen bewuste keuze, we hebben ge-maakt wat we voelden. Wat mij persoonlijk betreft: ik zit ergens tussen de twee uitersten. Soms ben ik heel blij en energiek, soms eerder emotioneel en aan de som-bere kant. Dus ook in mijn muziek zal je die twee tegengestelden terugvinden. Dat is reeds het geval in ‘Wishful Thinking’, mijn num-mer op de plaat van The Happy.”

© Piet Stellamans

14

ISOLDE LASOEN

Ik las dat je op de laatste dag van de jaren ’70 geboren bent, en dat je qua interieur een voorliefde hebt voor retro. Komt het misschien mede daardoor dat The Happy zo retro klinkt?“Iedereen bij The Happy heeft in zekere mate een voorliefde voor retro, zowel in kleding, muziek, architectuur en auto’s. Maar vooral ook in onze liefde voor vintage instrumenten. Dan klinkt je plaat sowieso al gauw retro.”

Welke instrumenten bespeel je ei-genlijk allemaal? “Ik speel zowel drums, vibrafoon, slagwerk en percussie, als bugel en trompet. En ik zing natuurlijk ook. Mijn belangrijkste instrument blijft de drums, dat is voor mij nog altijd het meest naturel en op automati-sche piloot. Bij vibrafoon en bugel moet je melodisch denken en daar moet ik iets harder op werken. Ik zit immers 90% van de tijd aan de drums. Noten komen niet ‘vanzelf’, in tegenstelling tot ritmes. Maar ik speel ook graag op andere instru-menten dan drums, het zorgt voor de nodige afwisseling.”

Sinds enkele jaren kom je steeds vaker in de spotlights te staan. Voel je je daar comfortabel bij?“Eigenlijk is dat allemaal heel geleidelijk gegaan. Sinds ik bij Daan speel – nu toch al elf jaar – kwam er regelmatig aandacht voor mij. Ik heb er altijd een zaak van gemaakt om op een geloofwaardige manier naar voren te komen. Ik wil enkel op relevante mediavragen ingaan die draaien rond mijn muzikale projecten of andere artistieke interessevelden. Te veel verschijnen in de media is ook gevaarlijk. Hoge bomen vangen veel wind, hé. Je moet steeds oppassen met wat je zegt, daar ben ik erg alert op. Sowieso ben ik niet iemand die tegen alles ja zegt om met mijn kop in ‘de boekskes’ te kunnen staan. Het moest steeds over de muziek blijven gaan.”

Ik hoorde dat je aan een soloplaat aan het werken bent, kan je daar al iets meer over vertellen?

“Dat is nog toekomstmuziek. Eerst wil ik iets met Isolde et les Bens uitbrengen. Die groep beschouw ik ook als een soloproject, of toch als één van mijn verschillende muziek-projecten. Alle wegen liggen nog open. Ik ben zelf ook benieuwd naar wat er allemaal nog zal volgen.”

Naar welke muziek luister je ei-genlijk zelf graag?“Te veel om op te noemen! Ik hou zowel van jazz als Franse chanson, seventies rock, filmmuziek, klas-sieke muziek, bossanova, soul,… Mijn smaak gaat zeer breed. Mijn grote held is Serge Gainsbourg, maar ik ben ook erg fan van J.J Cale, Nina Simone, The Meters, Randy Newman, het oude Alan Parsons Project, Pink Floyd, Led Zeppelin, Lee Hazlewood, Duke Ellington, Miles Davis, Ennio Morricone,... Zoals ik al zei, de lijst is eigenlijk eindeloos.”

Je koos onlangs bossanova- nummers uit voor een programma op Radio 1. Vanwaar jouw liefde voor dat muziekgenre?“Dat komt denk ik door mijn achtergrond als jazzmuzikant. Ik hou van het retrogevoel van de golden sixties en het Braziliaans modernisme van de jaren vijftig. Bossanova-muziek heeft voor mij altijd een connotatie met Braziliaanse stranden en cultuur. Ik hou van die zwoele en sexy klanken van de Portugese taal en van het percussieve geluid, de swingende puls en de ritmische kadans in de muziek. Bossanova straalt voor mij warmte en sensualiteit uit. Het is gevoelig, zacht en zwoel gezongen, met veel subtiliteiten, mooie akkoorden en melancholische melodieën.”

Hoe ben je eigenlijk als artiest in huis in Destelheide terechtgeko-men? “Mijn vriend is de tourmanager van Flip Kowlier, die al meerdere keren als artiest in huis in Destelheide kwam repeteren. Via hem kreeg ik deze supertip! In september kom ik alweer terug repeteren met Daan.” ■ Filip Tielens

15

AFSCHEID RITA

Na een loopbaan van meer dan veertig jaar in Destelheide – sinds het prille begin van het centrum! – ging directie-assistente Rita Defrère onlangs op pensioen. Fotografe Vicky Bogaert kwam haar afscheidsfeest op de gevoelige plaat vastleggen. Bedankt Rita, voor je jarenlange inzet voor Destelheide!

RITA,Een tijd geleden vertelde je me dat op je eerste werkdag in Destelheide er nog geen ramen stonden in het hoofdgebouw. De wind blies door de kantoren, het was mistig en koud. Gelukkig was de Slekke wel afgewerkt en kon je daar starten. Nu meer dan 40 jaar later zijn sommige ramen aan vervanging toe. Wel voor jou is er nu ook een nieuwe tijd aangebroken. Een tijd voor extra genieten van de familie, uitstapjes, vrienden, opnieuw een fietstochtje maken, koken, tuinieren,… Alle leuke dingen waarvoor je tot nu misschien soms toch wat te weinig tijd kon maken. Geniet ervan!

BEDANKT voor je geduldvoor je luisterend oorvoor je adviesvoor je lachvoor de recepten en keukentipsvoor de vele leuke momentenvoor de steunvoor alles wat je me hebt meegegeven…

[Peter Schoukens, coördinator administratie]

RITA =

© Vicky Bogaert

16 17

AFSCHEID RITA

RITA =

16 17

internationaal

EUROPEAN PLATFORM OF YOUTH CENTRES

Tijdens het Hemelvaartweekend nam Destelheide deel aan het ‘4th European Platform of Youth Centres’ van de Raad van Europa. Dit congres ging door in het pittoreske Brezice in Slovenië in het jeugdcentrum MC, één van de weinige jeugdcentra in Europa die het ‘Quality Label for Youth Centres’ van de Raad van Europa reeds ontvingen. Destelheide kandideert binnenkort ook voor dit Quality Label. Daarnaast was het platform ook een uitgelezen moment om internationale contacten te leggen en samenwerkingen op te starten met andere jeugdcentra in Europa.

‘Quality Label for Youth Centres’ van de Raad van EuropaDe Raad van Europa heeft zelf twee grote jeugdcentra, eentje in Straatsburg en eentje in Budapest. Omdat de Raad van Europa niet kon voldoen aan de vraag om ook in andere landen gelijkaardige jeugdcentra uit te bouwen, besloten ze om het ‘Quality Label for Youth Centres’ op te starten en zodoende jeugdcentra die aan de vooropgestelde kwaliteitseisen voldoen te onderscheiden. Het is de European Steering Committee on Youth (CDEJ) die de labels uitreikt. Destelheide kandideert binnenkort voor het ‘Quality Label for Youth Centres’. Deze procedure zal een tijd in beslag nemen. Zo komt er een expertteam van de Raad van Europa op bezoek in het centrum en worden er aanbevelingen gedaan hoe de werking verbeterd kan worden. Na een tweede bezoek van het expertteam kan dan het label uitgereikt worden. Er zijn op dit moment nog maar twee jeugdcentra die het label behaald hebben, nl. MC in Brezice (Slovenië) en Adrasan in Antalya (Turkije). Een tiental andere jeugdcentra doorlopen momenteel de procedure om het label te behalen.

Er zijn vijf basisvoorwaarden waaraan een centrum moet voldoen om aanspraak te maken op het Quality Label: het centrum moet onder een overheid vallen of erdoor gesubsidieerd worden (in het geval van Destelheide: de Vlaamse Overheid), gericht zijn op non-formele educatie binnen de jeugdsector en op een jong publiek, een educatieve dienst hebben die projecten uitwerkt (Dharts), slaapaccomodatie hebben op hetzelfde domein als de werkruimtes, en internationale samenwerkingen in de jeugdsector opzetten (behoort tot de toekomstplannen van Destelheide). Daarnaast zijn er nog tien andere criteria waaraan een jeugdcentrum moet voldoen. Deze hebben voornamelijk te maken met de waarden die de Raad van Europa vooropstelt: een kwalitatieve en veilige omgeving bieden voor jongeren, hen inspraak verlenen in de organisatie en de projecten, en het (inter)nationale jeugdbeleid mee opvolgen, beïnvloeden en communiceren.

‘European Platform for Youth Centres’ van de Raad van EuropaDe jeugdcentra die zich kandidaat stellen voor het Quality Label komen jaarlijks samen in het ‘European Platform for Youth Centres’, dat momenteel zijn vierde editie beleefde. Hier worden de jeugdcentra aan elkaar voorgesteld, presentaties gehouden over interessante onderwerpen (vb. lokale inbedding, werken met vrijwilligers, evaluatiemethodieken door de bezoekers etc.) en good practices uitgewisseld. Dit platform is een uitgelezen mogelijkheid om samenwerkingen op te starten met andere centra. Directeur Guy Uyttebroeck van Destelheide was twee jaar geleden aanwezig op het tweede European Platform. Op dit vierde European Platform legde Destelheide interessante contacten met La Marlagne (het Destelheide van Wallonië, zeg maar) en Hollenfels in Luxemburg. Wederzijdse bezoeken aan de centra staan op het programma en er wordt gekeken hoe we in de toekomst kunnen samenwerken: met La Marlagne voornamelijk wat betreft de artiest-in-huis-werking die zij ook hebben, met Hollenfels over hun jarenlange expertise in kunst in de publieke ruimte en land art. Het vijfde ‘European Platform for Youth Centres’ vindt volgend jaar plaats in jeugdcentrum Villa Elba in Kokkola (Finland). Ook andere Vlaamse of Belgische jeugdcentra zijn daar op uitgenodigd.

18

EUROPEAN PLATFORM OF YOUTH CENTRES

Enkele bevindingen op het ‘European Platform for Youth Centres’:

Destelheide behoort op Europees niveau tot de grotere jeugdcentra, zowel op het vlak van werkruimtes, slaapaccommodatie, aantal be-zoekers als aantal werknemers. Hoewel in de meeste centra de pedagogische staf één derde tot de helft van het aantal werkne-mers betreft, is dat in Destelheide slechts 1,5 VTE.

■

De meeste andere jeugdcentra in het platform focussen voornamelijk op natuureducatie en vormingen omtrent burgerschap, waarbij ze bv. ook lokale inspraaktrajecten opzetten of aan beleidsbeïnvloeding doen. De focus van Destelheide op creatieve vorming levert ons een unieke positie op binnen deze groep. Enkel La Marlagne in Wallo-nië is op een soortgelijke manier met kunst- en cultuureducatie bezig.

■

In buitenlandse jeugdcentra worden functies die bij ons over meerdere organisaties en instituten verspreid zijn, vaak tegelijk en op dezelfde plaats uitgeoefend. Zo combineren de meeste van de aan-wezige jeugdcentra taken die bij ons zouden behoren tot een jeugddienst, jongerenadviescentrum, jeugdraad, jeugdherberg, cultuurcentrum of sportcentrum. Vaak organiseren de centra ook zelf kampen, cursussen, speelpleinen, concerten, fuiven,… De buitenlandse centra zijn vaak beter dan Destelheide te catalogiseren als ‘jeugdculturele zone’ (om de term van bij ons te gebruiken) door een combinatie van de bovenstaande activiteiten die ze doen. In Vlaanderen is er een bloeiende socio-culturele en jeugdsector die door de jaren heen sterk uitgebouwd is. Dit verklaart

mede waarom Destelheide vooral een receptief centrum is, met maar een beperkte eigen programmatie. Andere jeugdcentra zetten actief zelf meerdere projecten op en coördineren dus verschillende functies.

■

In vergelijking met Destelheide, dat een groen eiland is in Dworp, spelen de andere jeugdcentra in het platform veel meer in op een lokale context. Ze zijn vaker open centra waar niet alleen groepen maar ook individuele bezoekers welkom zijn, o.a. door de verschillende activitei-ten die ze organiseren.

■ De buitenlandse jeugdcentra wer-ken ook vaker met vrijwilligers. Dikwijls coördineren zij het lokale EVS-luik (European Voluntary Service) binnen het Youth in Action-programma van de Europese Unie, waardoor ze buitenlandse vrijwilli-gers mee in hun werking betrekken. In de Hoge Rielen hebben ze hier ook reeds positieve ervaringen mee. In Destelheide zoeken we momenteel uit wat vrijwilligers voor onze wer-king zouden kunnen betekenen.

■

De meeste jeugdcentra maken deel uit van een nationaal netwerk van jeugdcentra, dat hen rechtstreeks ondersteunt en vaak een zelfstan-dige organisatie is of deel uitmaakt van een overheid. Bij ons bestaat zoiets niet. Er is geen georgani-seerd overleg tussen de verschil-lende jeugdcentra die er in Vlaan-deren zijn, laat staan dat we weten wat er gebeurt over de taalgrens in Wallonië – die slechts enkele kilo-meters van Dworp verwijderd ligt. Misschien is het een optie voor onze overheid om een dergelijk netwerk over alle overheden heen, ook in België te installeren. ■ Filip Tielens

19

ICEnet wil een internationaal leerplatform creëren en kunsteducatieve begeleiders over de hele wereld samenbrengen om ervaringen te delen, kennis uit te wisselen en nieuwe methodieken te ontdekken. Dit Forum kon gezien worden als startschot van het netwerk met als doel elkaar te leren kennen en te onderzoeken hoe we de creativiteit van kinderen en jongeren zoveel mogelijk kunnen ontwikkelen. Het programma was samengesteld uit een breed scala aan workshops die allen focusten op diverse ‘creatief-leren-tools’. In het verlengde van dit Forum werd eveneens een online community opgestart ( www.icenet.ning.com) om de expertise-uitwisseling inzake creatief werken met kinderen en jongeren over de grenzen heen te stimuleren.

Paul Collard, chief executive van Creativity, Culture and Education (CCE), een Engelse organisatie die het internationale Creative Partnerships programma uitvoert dat samenwerkingsverbanden tussen kunstenaars en onderwijsinstellingen stimuleert, hield de openingsspeech. Een enthousiast pleidooi voor het werken met kunstenaars in scholen en in de directe leefwerelden van kinderen en jongeren. Voor Collard is het belangrijk dat kinderen en jongeren kunnen opgroeien in aangename leeromgevingen waarin creativiteit gestimuleerd en gewaardeerd wordt. Via de confrontatie met kunstenaars kunnen kinderen meer over zichzelf leren, kunnen ze hun eigen talenten ontdekken en zodoende veel makkelijker hun plek in de hedendaagse maatschappij vinden. Hij pleit voor kunstenaars die de focus leggen op creativiteit en niet op het aanleren van technische vaardigheden, die de participatie van anderen en de samenwerking met elkaar in hun activiteiten centraal stellen, die plaats maken voor de beleving en de emoties van kinderen en jongeren, die expliciet en in een open dialoog over creativiteit kunnen praten en die hun ervaringen willen delen met andere educatoren.

Niettegenstaande alle aanwezigen op het Forum zich achter dit gedachtengoed konden scharen, waren er in de workshops toch grote verschillen met betrekking tot praktijkmethodieken per culturele identiteit waar te nemen. En dat is net de rijkdom van dergelijk internationaal congres. Meningen, inhoudelijke discussies en diverse visies werden onderling uitgewisseld en dwongen ons om zelf ook verder na te denken over onze eigen praktijk, aanpak en werkmethodiek.

Destelheide ziet zich door dit Forum alleen maar gesterkt om verder in te zetten op de uitbouw van een kunstzinnig leefklimaat over het hele domein. Wanneer artiesten en jongeren samen een creatieproces doorlopen op dezelfde plaats, ontstaat er spontaan een interactie tussen beiden. Destelheide beschouwt het als een belangrijke taak om de werelden van kunstenaars en jongeren dichter bij elkaar te brengen. Hiermee hopen we onze verblijvende groepen te prikkelen, te inspireren en hun creativiteit te stimuleren zodat ze zelf actief aan de slag kunnen gaan met diverse kunstprikkels. In onze nieuwe beleidsnota voor de periode van 2014 tot 2017 zal dit luik dus nog meer in de verf worden gezet en verder worden uitgebouwd. ■ Lies Jacob

internationaal

Meer informatie, foto’s, videoverslagen en blogs over het Forum kan je terugvinden op www.icenet.ning.com. Hou ook de kalender en de nieuwsbrief van Vitamine C (www.bruismee.be) in de gaten voor meer van deze internationale kunsteducatieve conferenties.

INTERNATIONAL CREATIVE PRACTIONERS FORUM

Van 22 tot 24 mei 2013 nam Destelheide deel aan het eerste ‘International Creative Practitioners Forum’ in Vilnius (Litouwen). Ongeveer 80 kunstenaars en andere creatieve professionals uit België, Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Zweden, Kroatië, Hongarije, Tsjechië, Finland, Italië, Noorwegen en Litouwen verzamelden daar om elkaar te leren kennen en creatieve ideeën te delen. Het forum werd georganiseerd door de oprichters en partners van het International Creative Education Network (ICEnet).

© ICENet

20 2120

Telex

De komende jaren staan er grote veranderingen op til op het domein van Destelheide. Er is een masterplan infrastructuur toegewezen aan het architectenbureau De Planners. Zij formuleren nu een voorstel om de ge-bouwen en het domein van Destelheide te modernise-ren en om prikkelende architectuur en kunst op het domein te integreren.

■

In de muziekzaal van Destelheide worden momenteel akoestische aanpassingen uitgevoerd om er in de nabije toekomst een opnamestudio te installeren. Binnenkort zal het dus mogelijk worden om muziek op te nemen met professionele apparatuur in Destelheide!

■

Sinds de lancering van onze nieuwe artiest in huis-brochure krijgen we vele aanvragen van kunstenaars en gezelschappen om in Destelheide te komen repeteren. Zo mogen we in de komende periode verwelkomen: muzikant Jonas Winterland (11-13 augustus), Jeugdtheaterhuis Larf! (19-23 augustus), Figurentheater Tal en Thee (26-31 augustus), beeldend kunstenares Lore Suls (2-7 september) en niemand minder dan Daan (9-11 september). Ben je ook een professionele kunstenaar of gezelschap en wil je graag als artiest in huis komen repeteren in Destelheide? Stuur dan een mailtje naar filip.tielens@destelheide.be. ■Ondertussen treffen we ook de voorbereidingen voor een heuse artiest in huis-week, waarbij we van 20 tot 24 januari 2014 heel Destelheide openstellen voor dansers, schrijvers, muzikanten, acteurs en beeldend kunstenaars die intensief willen doorwerken, kruisbe-stuiven en elkaar ontmoeten.

■

Goed nieuws voor circusartiesten, want hopelijk kunnen we binnenkort één of meerdere hangpunten in podiumzaal De Put installeren. Circusartiest en technieker Joppe Wouters staat ons daarin bij.

Destelheide wil ook meer inzetten op residen-ties voor beeldende kunstenaars en vormt daarom lokaal 011 (een wat verborgen transitlokaal) om tot een echt beeldend atelier. De muren krijgen een nieuw likje verf en er wordt ook een ophang- en verlichtingssysteem voor kunstwerken geïnstal-leerd.

■

Trouwens al gezien dat Destelheide present was in de media de afgelopen maanden? Flip Kowlier maakte een promofimpje in Destelheide voor zijn album dat dit najaar zal verschijnen, en ook Martine De Kok en Jonas Winterland vertelden in een uitgebreid duo-interview in De Morgen hoe zij de smaak van de muziek te pakken kregen tijdens het songwriting-atelier van wijlen Bram Vermeulen op de Zomeracademie tien jaar geleden!

■

Op 7 juni 2013, de tot dan toe warmste dag van het jaar, vond de jaarlijkse personeelsdag van Destelheide plaats. Er kon gekozen worden tussen karting en bowling, en de namiddag werd besloten met een gezellig etentje aan het kasteel van Beersel.

■

Het zomerse weer zorgt er ook in Destelheide voor dat het barbecue-toestel bovengehaald wordt. Groepen kunnen een bbq bestellen voor hun deelnemers, waar onze chef-koks met plezier het vlees of de veggie burgers zullen bakken! Op vraag wordt er ook halal gekookt voor de deelnemers.

© Geraldine Jacques

20 21

JEUGD EN STAD (JES)

TE GAST

Welke vorming volgen jullie hier juist in Destelheide? Stijn Vlasschaert: “Met al ons pe-dagogisch personeel van JES, toch een kleine honderd man, komen we om de 2 jaar op personeelsdrie-daagse in Destelheide. Iedereen die met ‘gasten’ werkt in Brussel, Antwerpen of Gent is hier aanwe-zig. Op de eerste dag vragen we ex-terne lesgevers, op de tweede dag geven medewerkers van JES zelf sessies en op de derde dag is het tijd voor ontspanning, zoals moun-tainbiken en wandelen in de buurt. De sessies die door JES medewer-kers gegeven worden gaan o.a. over vrijwilligersbeleid, begeleidershou-ding, stadsavontuur...”

Ik zag dat een van de sessies de naam had ‘hoe leg je in vijf minuten tijd JES uit aan buitenstaander’. Ik leg de vraag ook meteen aan jou voor…“Met JES hebben we ons eigen DNA gecreëerd. Stedelijkheid is heel erg belangrijk voor ons, daarom gaan onze straathoekwerkers de jongeren zoeken in de omgevin-gen waar ze sowieso al actief zijn. Een andere peiler is het feit dat we geïntegreerd werken. Zowel voor projecten binnen jeugdwerk, onderwijs en vrije tijd kunnen jon-geren bij ons terecht. Zo kunnen ‘gasten’ die bij ons binnenstromen in een animatorcursus ook een traject volgen rond arbeidsbege-leiding. Participatie is een ander speerpunt in onze werking. We ondersteunen vooral de ideeën waarmee de jongeren zelf naar ons toestappen. Qua eigen aanbod organiseren we zo’n 14 geattes-teerde cursussen per jaar: van animator over hoofdanimator tot instructeur. We bestrijken een heel breed spectrum aan activiteiten. We omschrijven onszelf als een stadslabo, als een avontuurlijke programmator van creativiteit.”

Jullie werken in de drie grote steden. Ik kan mij voorstellen dat iedere stad een specifieke aanpak vereist.“Klopt. In Gent is er in onze werking een belangrijke focus op de Roma-nieuwkomers in de stad. Gent is het kleine broertje in onze werking en de JES-afdeling daar werd ook pas na die in de twee andere steden opgericht. In Antwerpen werken we dan weer vooral met Marokkaanse jongeren. Vorig jaar hadden we in Antwerpen zelfs 89% ‘allochtone’ jongeren op onze animatorcursussen. Brussel is een hyperdivers verhaal, daar kunnen we geen duidelijke lijn in trekken. Onze Brusselse werking is ook het meest uitgebreid. JES is ook ontstaan in Brussel, door activiteiten op speelpleinen te voorzien. Er is ooit wel geopperd om in de andere centrumsteden actief te zijn, maar dat is uiteindelijk niet doorgegaan. Al geven we soms wel vormingen in andere steden. Zo organiseerden we al animatorcursussen in Ronse en in Boom.”

“In Antwerpen werken we onder andere op het Bisthoveplein in Deurne. Dat is een plein waarover je op Google enkel negatieve items zal vinden zoals brandstichtingen, drugsdealers enzovoort. We hebben daar een werking opgestart met ‘vindplaatsgerichte werkers’. Zij spreken met de jongeren op het plein en kunnen hen dan toeleiden naar een van onze vrijetijdsmedewerkers of naar onze arbeidscompetentiebegeleider.”

Eind mei hadden we JES op bezoek in Destelheide. Deze organisatie zet stedelijke projecten op met jonge-ren in Antwerpen, Gent en Brussel. Wij spraken met Stijn Vlasschaert, expert landelijk jeugdwerk over wat Jeugd en Stad juist is en wat de organisatie doet. “Al mag ik nog 27 universitaire diploma’s behalen, ik zal nooit zo goed met jongeren uit een wijk kunnen werken als iemand die er zelf opgroeide”, aldus Stijn.

22 23

Hoe zetten jullie jongeren dan aan om werk te zoeken of te vinden?“We willen de werkloze jongeren in de stad opnieuw een werkethiek bijbrengen. Daarvoor bieden we opleidingen aan van twee weken tot zes maanden. Tijdens deze oplei-dingen en in de periode nadien wor-den ze door een trajectbegeleider opgevolgd. Meestal is een cursus Nederlands een belangrijk onder-deel van zo’n opleiding. Hiervoor werken we samen met het Huis van het Nederlands en de VDAB, en in Brussel met Actiris.”

Is wat jullie doen uniek?“Ons geïntegreerd beleid in een stedelijke context wel, ja. Er zijn gasten die bij ons als jonge gast in een deelwerking begonnen zijn en nu via allerlei trajecten doorge-groeid zijn tot vaste medewerker. Al mag ik zelf nog 27 universitaire diploma’s behalen, ik zal nooit zo goed met gasten uit de wijk kunnen omgaan zoals zij dat doen.”

Hoe komt het volgens jou dat de klassieke jeugdbewegingen niet zo gemakkelijk voet aan wal krijgen in de grote steden?“Bij stedelijke jongeren is die jeugd-bewegingsmentaliteit niet zo aan-wezig. De activiteiten die wij met hen doen, zijn vaak identiek aan wat een jeugdbeweging doet, alleen noemen we ons geen jeugdbeweging. Over straat lopen in een uniform zou bij-voorbeeld voor veel van onze gasten een té hoge drempel zijn.”

Jullie hebben in Brussel ook een eigen jeugdverblijfscentrum?“Vlakbij het kanaal baten wij jeugd-herberg De Waterman uit. Daar trekken we vooral groepen aan. Het is voor groepen immers niet eenvoudig om een verblijfplaats in de stad te vinden. We organiseren in De Waterman ook stadsklassen, zoals andere scholen misschien op zeeklassen of bosklassen zouden gaan. Dan komt er gedurende een week een school uit pakweg West-Vlaanderen en werken wij voor hen een programma uit. We bieden hen onder andere stadsklassen aan op basis van de stripmuren in de stad, of een week over de vier elementen, waarbij we in het thema ‘water’ dan werken rond de Zenne en Manneke Pis.”

Vertel eens wat meer over de Instagram-achtige app die jullie ontwikkeld hebben?“Met JES hebben we de eerste app in het jeugdwerk ontwikkeld: Lomap. Dit is een app om lomo-foto’s te nemen, foto’s met een retro tintje. Deze app is gekoppeld aan een pro-ject van ons waarbij we gasten hun mening laten geven over de wijk waarin ze leven. Met deze app sturen we hen dan door hun wijk met de vraag om foto’s te nemen van wat ze leuk en minder leuk vinden in hun buurt. Die resultaten worden dan geïntegreerd in Google Maps.”

Doen jullie ook activiteiten rond sport?“Omdat we met een boel klimmers en mountainbikers zitten in het team van JES, hebben we besloten om daar ook projecten rond op te zetten. Zo organiseren we de Stad-strophy, waarbij we mountainbiken en klimmen in de stad. Wanneer binnenkort Muntpunt opengaat (het Vlaamse centrum in hartje Brussel, FT), gaan we er tegen het gebouw klimmen. We hebben hier in Destelheide op de parking zelfs ook een constructie gebouwd om in te klimmen. Op onze binnenkoer

van De Waterman in Brussel staat een buitenparcours, een metalen constructie van 13 meter hoog waar je in kan klimmen. Dit wordt vaak gebruikt voor teambuilding van groepen.”

Om het op flessen te trekken: zijn jullie er ook voor de blanke stadsjongere?“Ja, en dat vinden we heel belangrijk. De stad is hyperdivers en de ‘autochtone’ bevolking maakt daar uiteraard een groot deel van uit. Zo organiseren we in Brussel ook projecten als Kunstbende en het Kampioenschap van Brussel, een rockrally voor Brusselse bands. Bij deze initiatieven trekken we een blanker publiek aan. Ik vind het wel een positieve evolutie dat je een verandering ziet bij de begeleiders van de speelpleinen in Brussel. Vroeger zag je dat de animatoren op de speelpleinen in de zomer vooral uit randgemeenten als Asse en Groot-Bijgaarden kwamen, terwijl we de laatste jaren merken dat er steeds meer jongeren van alle kleuren en geuren zelf een engagement opnemen en animator worden.”

Waarom moet iemand volgens jou bij JES komen werken?“Voor de gekke, creatieve en tegelijk chaotische sfeer. Bij JES krijg je veel vrijheid en daarbinnen is het de uitdaging om structuur te creëren. Als je daar mee om kan, ben je een echte JESser. Zelfrelativering is ook wel een belangrijke eigenschap. En ideeën durven bedenken. JES mag dan wel een grote organisatie zijn, daarbinnen ben je heel zelfstandig. We zijn zeker geen logge structuur, de meeste medewerkers hebben het ook niet zo voor hiërarchie. Of zoals ze in Brussel zeggen ‘à l’aise’.”■ Filip Tielens

“ik zal nooit zo goed met jongeren uit een wijk kunnen werken als iemand die er zelf opgroeide”

22 23

facebook.com/destelheide

twitter.com/destelheide

pinterest.com/destelheide

vimeo.com/destelheide

issuu.com/destelheide

Stuur een tweet @Destelheide en laat ons weten wat je van dit magazine vindt of hoe je ver-blijf in Destelheide is/was!

Volg ons op de sociale media:

24 PB