mijn lesuren als wiskundedocent. Ikkreeg ernstige rugklachten. Een fysi-otherapeut legde me uit wat rug-wervels nodig hebben: beweging.Roeien is een rugsport bij uitstek endus werd ik lid van Hemus, dat wasergens in 2005. Na zes maanden wasik volledig rugklachtenvrij en daarben ik Hemus eeuwig dankbaarvoor. Logisch dat ik me wilde inzet-ten voor de club. De roeischool heeftpermanent vacatures. Ik ben lid vande roeischoolcommissie en stuur deinstructeurs aan die de nieuwe leden

DRUKKERIJ CABRImaakt De Maand elke maand

pagina 8

De Maand van Hemusd e c e m b e r 2 0 1 2 - j a n u a r i 2 0 1 3

Hemus draait op vrijwilligersEen vereniging draait op de vrijwilligers is net zo'n open deur als dat de zon elke dag opkomt in het oosten. Toch heeft de redactie van De Maand ervoor gekozen om indit nummer negen vrijwilligers in het zonnetje te zetten. Wat doen ze, waar halen ze de motivatie vandaan en hoeveel tijd zijn ze ermee kwijt? Tegelijk is het niet alleeneen eerbetoon, maar ook een oproep om na te denken over wat jij komend jaar voor Hemus kunt doen. Er zijn tal van mogelijkheden.

DE JAARPUZZELdoe mee en win!

pagina 4

‘Tien procent van de ledennodig als coach’Anton Vogelaar (62),lid Roeischoolcommissie:

“Jarenlangbeperkte mijnsportieve acti-viteit zich tothet vasthou-den van eenkrijtje tijdens

klaarstomen voor het eerste niveau.Het werven van nieuwe vrijwilligeinstructeurs is een tijdrovende zaak.We benaderen alle leden die tweejaar lid zijn om te overwegeninstructie te gaan geven. Ik merk datveel mensen denken dat niet zomaarte kunnen, er heerst veel faalangst.Ik zeg dan: nieuwe proefleden heb-ben veelal nog nooit in een roeibootgezeten, dus je bent sowieso relatiefdeskundig. Verder word je eerstassistent-instructeur, je krijgt inten-sieve begeleiding van een ervarenvaak zelfs doorgewinterde collega.We kunnen per seizoen 72 nieuwegegadigden een scholing aanbieden,dat betekent zes klasjes van twaalf.Op elk klasje staan vier instructeursen één als stand-by. Bij 300 ledenheb je hiervoor als vereniging dusfeitelijk 10 procent van je ledennodig, daar staat niet iedereen bijstil. Ik ben zo’n zes tot zeven uurper week bezig met de roeischool enmoet nog wel eens een dagje vanmijn werk afpikken ja. Dat is los vanhet High-Tea-roeien dat ik elke zon-dagmiddag verzorg en waar ikzelfook enorm van geniet. De heerlijkerust van een zondagmiddag op deEem, dat doet me goed.Het is een open-inloop-activiteit. Ikheet mensen welkom, zorg dat wegoed georganiseerd en vlot van startgaan, en bedank iedereen na afloopvoor zijn aanwezigheid. We roeiennaar Baarn, drinken daar thee enroeien weer terug. Vandaag (2december) had Francien heuse sco-nes gebakken, die smaakten uitste-kend met de clotted cream en straw-berry jam die ik uit Schotland hadmeegenomen. Een echte High Tealangs de Eem.”

‘Iets terugdoen voor jeclub is een must’Desiree Berendsen (43),zweminstructrice:

“Ik roei nu eenjaar of drie,vier bijHemus. Dat isde tijd dat jeactief bena-derd wordt

met de vraag of je instructie wilgeven aan nieuwe leden. De zater-dagmiddag is voor mij echter lastig,Mijn zaterdag zit met roeien in demorgen, boodschappen, klussen enkleine kinderen in de middag, bom-vol. Toen de vraag kwam om dezweminstructie op maandagavondvan Egbert over te nemen hoefde ikniet lang te denken, er was gewoongeen goede reden om dat niet tedoen. Ik ben een echte zwemmer,heb zo’n tien jaar regionale Anton Vogelaar

Eric van Woudenberg

Peter Slagter

Hetty Lofström en Wim Broekhuizen

Egbert Broers

Jantinus Ziengs

Vera Gijzen

Desiree Berendsen

ALV & nieuwbouwDe ALV is gehouden nadat dit nummer gedrukt was. Daaromvind je het laatste nieuws op de laatste pagina.

De Maand van Hemusdecember 2012 - januari 2013 pagina 2wedstrijden gezwommen.Ank Verrips en ik geven om demaandag ieder een keer les. Tweekeer vragen we Gerard Pruis. Die isexpert op de vlinderslag. Het lesge-ven gaat me goed af, in het dagelijksleven doceer ik filosofie op een mid-delbare school hier in Amersfoort. Hoeveel tijd ik hieraan kwijt ben?Een les bestaat uit 20 minuteninzwemmem, dan 20 minuten les,waaronder een stukje training endan nog 20 minuten een spelletje.Van dat uur zwem ik dus zelf eenhalf uurtje mee in zowel de eersteals de tweede groep. Dan blijft erexclusief wat voorbereidingstijd eenextra tijdsinvestering van één uur inde twee weken over, van oktober toten met maart. Heel goed te doendus. En veel mensen zijn er dank-baar voor, dat voelt ook fijn.Wat er verder leuk aan is: je leertveel mensen kennen. Die extrabetrokkenheid geeft je lidmaatschapmeer inhoud dan het roeien alleen.De lessen an sich zijn supergezellig,de jonkies in het eerste uur lerenliefst ook wat nieuwe zwemtechnie-ken. De ouwelullengroep van negentot tien uur komt voor dito gezellig-heid. Als ik ’s avonds thuiskom benik helemaal rozig en val meteen inslaap.Wat niet leuk is? Ik kan niets beden-ken. Ik roei zelf als het even kan vierkeer per week. Liefst elke dag… Datje iets terugdoet voor je club isgewoon een must. Als je lid bentvan een vereniging dan ben je actieflid, punt.”

‘Alle ledeneen keer bardienst’Vera Gijzen (53), lid barcommissie:

“Eén team, ééntaak.” Met ditmotto van deluchtmacht,waar ze werktbij personeels-zaken, vat

Vera ook haar visie op Hemussamen. Wil je als vereniging florerendan moet iedereen zijn steentje bij-dragen, zo simpel is dat.“Mijn taak vanuit de barcommissieis het coördineren van het wervenvan vrijwilligers voor de bardienst.Jaarlijks, voor het zomerseizoen,doen we een oproep aan iedereenom barvrijwilliger te worden. In dezomer is de bar behalve op zaterdagen zondag ook bemand op de maan-dag-, dinsdag-, woensdag- en don-derdagavond. Ikzelf ben dan ook nog de zondag-morgencoördinator. Ik heb in princi-pe een club van dertien mensen dieallemaal eenmaal per kwartaal eendienst draaien. Dat loopt prima, enzeg zelf: een paar uurtjes per kwar-taal, dat is toch voor iedereen tedoen?Voor op de zaterdagmorgen blijft erechter een structureel tekort. Watmij betreft gaan we weer meer rich-ting een verplichtend karakter, zoalsvoorheen gebruikelijk was. Alleleden doen dan een keer bardienst,waarbij ze vooraf zelf de lijst in kun-nen vullen.Nu blijft het een heidense klus omtelkens weer genoeg mensen te vin-den. Bovendien neemt de druk opbestaande vrijwilligers toe, omdat eraltijd extra evenementen zijn waarextra mankracht, ook voor koffie enversnaperingen nodig is.

Ik leg dan hierbij graag nog eens denadruk op ieders verantwoordelijk-heid. Zo’n clubhuis, met alles eropen eraan is geen vanzelfsprekend-heid. Daarnaast, achter de bar staanis hartstikke leuk, je leert veel men-sen kennen en doet iets wat waarde-vol is. Je hoort ook van alle weder-waardigheden, van wat speelt bin-nen de club. Elke keer als ik zelfdienst doe krijg ik wel een keer eenoprecht bedankje van een lid, somszelfs per mail. Bedankt Vera, voor jelekkere koffie!”

‘Constructieve sfeer’Eric van Woudenberg (49),lid nieuwbouwcommissie:

“Mijn takenvanuit denieuwbouw-commissie lig-gen wel erg inhet verlengdevan mijn dage-

lijks werk ja. Daar ben ik projectlei-der bij BAM Utiliteitsbouw, dusvoor het realiseren van een nieuwclubhuis voor Hemus heb ik denodige kennis in huis. Als projectlei-der ben je verantwoordelijk voor deveiligheid, de kwaliteit, de financiënen het tijdspad. Genoeg om je tan-den in te zetten bij het Huis van deWatersport. We hebben een super-geolied team, ieder heeft zijn eigenkwaliteit in de commissie, vanbouwkundige, weg- en waterbouw-kundige, regelaar, jurist tot binnen-huisarchitect. De sfeer is goed enconstructief, de lijnen kort, ik voelme er erg op mijn plek.Het ontwerp wordt steeds naar eenhoger niveau getild, van schetsont-werp, naar voorlopig ontwerp enuiteindelijk definitief ontwerp. Hetdetailniveau gaat navenant omhoog.Voor de architect ben je sparringpartner, het contact is intensief. Alletekeningen krijg ik onder ogen. Jahet slokt wel wat uurtjes tijd op. Nu,met alle beslissingen, aanpassingenen eventuele wijzigingen die voor dedeur staan, wekelijks zo’n 7 à 8 uur.Maar altijd wel een uurtje of vier, ener staat nog genoeg te komen.Minder leuk? Nu ja, we warenbepaald niet blij dat er afgelopenvoorjaar vanuit een aantal ledenzoveel verzet tegen de plannenkwam. Dat heb ik wel als negatiefervaren. Je werkt mee aan zo’n klusom de club weer zo’n twintig, dertigjaar verder te helpen. Daarbij hoortwat mij betreft een gezamenlijkoptrekken.”

‘De drempel over helpen’Peter Slagter (49), voorzitter:

“Als voorzitterben je vooralbezig de boelbij elkaar tehouden, dat iswel de kerngeweest in de

afgelopen jaren. Dat is een kwestieom vanuit het bestuur contact hou-den met alle verschillende groepenbinnen de vereniging. Dat betekent:veel praten en mailen. In de rustige periodes gaan erweken voorbij dat ik er niets aanhoef te doen, maar in de aanloopnaar ledenvergaderingen kost het

soms wel vijf avonden in een week.Dus dat scheelt, maar anderhalveavond in de week ben je gemiddeldwel kwijt.Wat er leuk aan is heb ik me somswel afgevraagd. Ik ben erin gestaptomdat er niemand anders was. Ikhad toen het idee dat we goed opweg waren naar een nieuw onderko-men, maar dat leidde tot enormediscussies waardoor ik me wel afben gaan vragen hoe leuk het nogwas. Het leuke is dan vooral te zien datde vereniging zich goed ontwikkelt,een gezonde groei vertoont en eensfeervolle jeugdafdeling heeft.Mensen krijgen de ruimte om din-gen op te pakken, en dat pakt vaakverrassend goed uit..Ik weet niet of je de voorzittersfunc-tie veel aantrekkelijker kunt maken.Het is nu eenmaal zo dat er leuke enminder leuke elementen aan zitten.Daar moet je niet moeilijk overdoen. Als de nieuwbouw er eenmaalis, dan kan het weer over roeiengaan en dan gaat Hemus een grotebloeiende vereniging worden. Datdrempeltje moeten we nog evenover.”

‘De lol in het roeienbijbrengen’Jantinus Ziengs (45),jeugdwedstrijdcoach:

“Met een clubvan vijfcoaches bege-leiden we eengroep enthou-siaste en fana-tieke junioren

van tussen de vijftien en achttienjaar oud. We roeien drie tot vier keerin de week en gaan dat uitbouwennaar vijf keer per week. En we gaanwedstrijden starten.Ik coach op donderdag, de anderendoen dinsdag en zaterdag. ’s Avonds ben ik dan in het kracht-

honk met zes of zeven kiddo’s diedaar stabilisatie- en krachttrainingdoen. Aan de training ben ik tweeuur per week kwijt. Daar komendan nog de wedstrijden bij, dieduren de hele dag, en in het voorjaarnog een of twee extra trainingen inde avond.Het leuke eraan vind ik dat je zietdat die kiddo’s willen leren en ookbeter worden. Ze ontwikkelen zich,leren hun lichaam kennen, verbete-ren de motoriek en worden sterker.Ik neem trouwens alleen mensenaan die willen leren; ik ben geenkinderjuf. Ze moeten niet komen omte spelen, maar om te trainen.Na een paar jaar worden ze achttienen vertrekken ze bij Hemus, maarmet veel roeiers die ik getraind heb,houd ik contact. Zo dronk ik laatstnog koffie met Pepijn Weeder inGroningen – die is hier al vijf jaarweg. Wij brengen ze de lol in hetroeien bij, en dat blijft.Ik verwacht wel inzet van de kid-do’s. Als we half negen afspreken,dan moet je op tijd omgekleed ophet vlot staan. Doe je dat niet, danword ik boos. Haha.Hoe het beter kan? Een fietspadlangs het water zou heel fijn zijn. Endat het altijd zomer is.”

‘Al die blije koppies’Egbert Broers (45), jeugd-coach en -coördinator:

“Als jeugd-coach ben jeelke zaterdag-middag tweeuur in touwop Hemus.Samen met

een andere jeugdcoach heb je danacht kinderen onder je hoede die jebegeleidt in verschillende fasen vanhun roeicarrière, van beginners totgevorderd. Dat kost je elke zaterdagtwee uur en daarnaast ga je een keerof vier, vijf per jaar mee naar eenwedstrijd en daar ben je een heledag mee kwijt.Het is ontzettend leuk om elkezaterdag weer aan het eind van detraining acht lachende koppen tezien vertrekken. De dankbaarheidvan die kinderen en van hun ouderselke week weer te ontvangen, dat ishet leukste wat er is. En dat gebeurtelke week. Dat wil je toch niet mis-sen. Soms denk je zaterdagochtendwel eens: oh, nou moet ik weer.Maar dat komt naderhand altijdhelemaal goed.Minder leuk is dat het iedere zater-dag is. Ook als het mist, of regent ofals er een roeiverbod is. Dan doenwe namelijk binnentraining of eenspelletje. Of we gaan zwemmen ofschaatsen. De capaciteit is beperkt met zestigjeugdleden tussen de elf en de acht-tien jaar en twintig jeugdleden op dewachtlijst. We hebben dus extracoaches nodig, maar omdat we kin-deren snel leren skiffen loop je danal gauw tegen een botentekort aan.We hebben maar zeven instructies-kiffs. Daarvan zouden we er graageen paar meer hebben, geschikt voor45 en 60 kilo. Coaches en boten – datis de grootste bottleneck.”

‘Lekker samen poetsen’Hetty Lofström (68), lid schoonmaakcomissie:

“De schoon-maak houdtongeveer het-zelfde in alsiedereen thuisdoet. Dus dou-ches en toilet-

ten schoonmaken, de kleedkamersdweilen, stofzuigen in de Villa.Verder de afvalbakken legen, entafels, stoelen en bar schoonmaken.Handdoeken en theedoeken neem ikmee naar huis om te wassen. Af entoe lappen we de ramen of makenwe het krachthok schoon.Het leuke vind ik de samenwerking.Elk schoonmaakploegje bestaat uittwee personen, en dat maakt hetwerken leuk. In de vakantie werk ikook wel eens alleen, en dat vind ikminder. Het duurt dan ook langernatuurlijk.De schoonmaak kost normaalgesproken een uur. In de zomer benje eens in de vier weken aan debeurt, in de winter om de achtweken.Er zijn nu zes schoonmaakploegen,maar we kunnen altijd mensengebruiken. Vooral als ze een passievoor poetsen hebben, haha.”

‘Af en toe een appeltaart’Wim Broekhuizen (71),coördinator klusploeg:

“De klusploegwerkt alsgroep. Met diegroep houdenwij de vlootvan Hemusdrijvende. Wij,

en met de nadruk op wij doen datop de maandagochtend en in eenkleinere samenstelling op de don-derdagochtend. Dit werk houdt indat je je voor kortere of langere tijdcommitteert aan die groep en aanhet werk dat verricht moet worden.Zo behandelen we ongeveer 250schadegevallen per jaar exclusief hetopnieuw afstellen van boten en hetrenoveren van boten. Je zult begrij-pen dat je dat niet in je eentje lukt.Het leuke is dat je dat met zo’ngroepje gelijkgestemden doet en datwe allemaal het idee hebben ietsnuttigs voor de vereniging te doen.Die vloot in stand houden, zodatermee gevaren kan worden. Ook hetoverdragen van kennis (zoals hetafstellen) is in dit verband leuk,maar soms erg tijdrovend.Minder leuk is dat het altijd opdezelfde mensen neerkomt en nogminder is het dat sommigen denkendat je een betaalde kracht bent.Terwijl wij uitsluitend in appeltaar-ten worden uitbetaald, en ook datincidenteel. Ook minder is dat dediscipline bij Hemus met het jaarminder wordt. Neem nou het kleinevoorbeeld van een sliding schoon-maken; er is nagenoeg niemand diedat doet terwijl klachten zoals ‘hetbankje rolt niet goed’ wel erg regel-matig voorkomen. Het is zo’n kleinemoeite om voor of na het roeieneven een sponsje over die sliding tehalen. Het tijdsbestek van mijzelf voor ditklusgebeuren is onder normaleomstandigheden zo’n tien tot twaalfuur per week. Daarnaast ben ikbezig met inkopen doen, contactenonderhouden met wat leveranciersen anderen op weg helpen.Echte vacatures zijn er niet, alhoe-wel een extra handje soms best ple-zierig is. We moeten bijvoorbeeldnog een hele hoop bladen schilde-ren. Als iemand wil meedoen, isenige technische vaardigheid bestwelkom.”

en nujij!Jij krijgt net als alleandere leden binnen-kort een e-mail meteen formulier om aante geven wat jij wiltdoen. En of je wel eenploeg hebt, en meer.

Vul dat in!

niet zo

Mooie boot ligt klaar op mooie bokjes,

maar de mannen zitten aan de koffie.

maar zo

Deze mannen gaan al een stapje verder:

die kletsen in het water; nu de boot nog.

De Maand van Hemusdecember 2012 - januari 2013 pagina 3

Sfeer en inspiratieop informatieavond nieuwbouw

Voor een informatieavond had hetbestuur op woensdagavond 29november de Inspiratieboot afge-huurd. De circa vijftig leden namenvlot kennis van ontwerp, procedu-res en financiering.

-- door Ellen van Leeuwen-- foto’s Cecile Duindam

“Dan verlaten we nu de vliegmodusen landen op de eerste verdieping.Als we het clubhuis binnenkomen,valt als eerste de apenrots op. Dat iseen soort hangplek. Je kan er wach-ten op je ploeggenoten, lekker van jeaf kijken over de Eem, en voor jon-geren is het ideale plek om te chillenzonder activiteiten verderop te sto-ren.De kantine is zo’n 10 bij 20 meter. Ereen grote ronde bar met een openverbinding met een riante keuken.Het terras is jaloersmakend, geschiktvoor barbecues en andere partijen”

Het is moeilijk niet geïnspireerd teraken op De Inspiratieboot, gelegenaan de Kleine Koppel, wanneer deplannen voor het nieuwe clubhuisdoor de nieuwbouwcommissie aanbelangstellenden worden toegelicht.Buiten bij het fietsparkeren al trek-ken de lichtjes van de boot te mid-den van andere feestelijke verlich-ting van de haven en het belenden-de nieuwe Eemplein, je aandacht.Het hartelijke onthaal van eigenaarLaurens Olieman, de lichte deiningvan de boot, geroezemoes: dit is eenperfecte ambiance om je op de hoog-te te laten stellen van de laatstestand van zaken van het Huis vanWatersport.

Met Mirjam Schippers die ons mee-neemt in een 3D-animatie van hetnieuwe clubhuis is het meteen lek-ker wegdromen. Het nieuw Huisvan de Watersport komt te staan opeen perceel van 30 bij 100 meter enheeft zelf een oppervlakte van 50 bij18 meter. Het moderne gebouw

bestaat uit, in ontwerperstaal, tweedozen. De onderste, grootste doos iszwart en dient als botenloods enkluswerkruimte. De bovenste licht-grijze doos is het clubhuis. Debotenloods is bloksgewijs uit te brei-den. Het terras is enorm. De nieuwfitnessfaciliteit heeft een grote gla-zen schuifpui, bij geschikt weer zetje je ergometer buiten om sport metfrisse lucht te combineren.

Ik hoor sommige leden wat onge-makkelijk schuiven op hun stoel.Zóveel luxe? De verschillen met dehuidige voorzieningen zijn dan ookaanzienlijk

Mirjam, binnenhuisarchitect vanprofessie, neemt als nieuwbouw-commissielid de inrichting van hetgebouw, de botenopslag en daarbijbehorende logistiek op zich. Zeredeneert vanuit de roeier, degebruiker. Waar moeten de toiletten,wat is de hoogte van de douchewan-den, hoe kan de keuken handig wor-den ingericht? Met een virtuele

knop laat ze wanden verschijnen,die de keuken van de bar afsluiten,of de kantine verdelen in tweegebruiksruimten.

CommissielidMarco vanEijck brengtons weerterug met devoeten op devloer: Naarde realiteitvan wachten,polderen enprocederen.Er zijn grof-weg nog driehobbels tenemen. Devaststellingvan het ont-werpbestem-mingsplan deMaatweg gaateerstdaagsdoor degemeente-raad. De vast-stelling volgt na een periode vanzienswijzen en eventuele bezwaar-en beroepsprocedures. Er wordenvanuit Hemus contacten gelegd om

ook met niet al te blijewoonbootbewonerstot een goed vergelijkte komen, en zo onno-dige proceduretijd tevoorkomen. Dan, ten tweede, hetdijkverbeteringsplanvan het Waterschap.Over de termijn vangoedkeuring heerstonduidelijkheid. HetWaterschap heeft determijn om op ziens-wijzen op het plan tereageren, laten verlo-pen. Onzeker is nu ofde hele planning overmoet en welke tijd

daarmee gemoeid is. Als derde: de aanvraag van deomgevingsvergunning door Hemus.De gemeente is eenduidig enthou-siast voor het plan. Samen met degenoemde waterschapsprocedure

kan het desalniettemin toch nog 66weken duren voor het licht op groenstaat.

Marco rekent voor en schetst hetsnelste scenario: dan wordt de dijkin augustus 2013 verplaatst, kan debouw voorjaar 2014 aanvangen enverhuizen we september 2014. Hetbouwen van het casco zelf kannamelijk in 19 weken klaar zijn. Inhet traagste scenario kunnen we pastwee jaar later, september 2016 , hetclubhuis betrekken.

Voordeel van tijdsvertraging is weldat we meer kunnen sparen zegtpenningmeester Michiel Evers.Financieel is de planning dik oporde. Hij laat ons een solide, in iedergeval flink doortimmerd financieelplan zien. Contributie-inkomsten, deeenderderegeling van de gemeente,huisvestingsfonds, met verve brengthij ons alle ins en outs bij. Voor risi-

co’s zijn buffers ingebouwd en inonvoorziene tijden van malheur is eraltijd nog ‘de kasschuif’. Met eentwinkeling in de ogen – zijn kraak-heldere outfit en welbespraaktheiddringen een beeld van een jongeminster Zalm op – legt hij dit inboekhouderskringen bekende begripuit: gereserveerde gelden van bij-voorbeeld de post onvoorzienebouwkosten breng je over naar eenander potje. Als leek wordt je daarnatuurlijk niet veel wijzer van…

De tweede helft van de avond kaniedereen aan iedereen vragen stellenen wordt er nog veel meer informa-tie uitgewisseld. Daarbij passeren talvan onderwerpen de revue, datspreekt voor zich. Meer verslagenzullen volgen, intussen kan iedereenzich laven aan de prachtige 3D-teke-ningen die zowel op de site als in devilla te bezichtigen zijn.

• afgeroeid S1G1: Renee van den Boogert - Max van der Feen -Natascha Fronczek - Agnes de Goede - Joke van derKooi - Corine Leemkuil - Metta Streefkerk - Petervan Wegen - Robert Wielinga - Johan van Klinken -Job van Riet - Manon Tjipjes - Inge van Beilen -Nadine Bor - Helene de Jong - Lucas Koch

B2: Arnold Leschot (ook G2) - John van deCoevering - Anton Vogelaar - Gerard van Nes -Johan v/d Werf - Jan Buijs

• in -

• uitHans Grabandt - Jeroen Saffrie - Dick Kamsteeg -Jostijn Hazelhoff Roelfzema - Els Keijzer -Nelleke Overbosch-Smits - Jan PaulKleijwegt - Wisse de Blaauw - PipPasschier - Alex Nap - AnneleenBroers - Yke Zandberg

De Maand van Hemusdecember 2012 - januari 2013 pagina4

De Jaarpuzzel van De MaandDe formule: vul op alle 11 regels een woord in.Welk woord dat is blijkt uit de foto en de tekst bij elknummertje, en als je goed kijkt zie je dat foto en tekstniet bij elkaar staan. En dat bij 1 en 3 geen tekstje is,anders werd het te makkelijk. Alle antwoorden zijn te vinden in eerdere nummersvan dit blad van dit jaar.Als je het goed gedaan hebt, ontstaat er een 2012-Hemuswoord in de gele verticale balk. Stuur alle 11 antwoorden en het gele woord voor 6januari op naar redactie@hemus.nl.Er wordt één winnaar uit de inzendingen getrokken.Dat gebeurt tijdens de Nieuwjaarsborrel op zondag 6januari vanaf 16.00 uur. Wordt jouw naam getrokken,en ben je daar aanwezig? Dan krijg je de prijs!Wat dat is? Dat zie je dan wel!Heb je moeite met de zwartwitfoto’s? Op hemus.nl/maand staan ze in kleur in de digitale versie.

2

11

5

3

610

9

7

8

4

1

8 Oorsponkelijk zouden zij het doen

7 Hemus-huwelijk

6 In Venetië

5 Ander bootje

2 Snelle transfer van Tromp naar Hemus

4 De 2 van London2012, van rechts naar links

9 Landschaftskunst10 Hèhè 11 HEKwinnaar

De Maand van Hemusdecember 2012 | januari 2013 pagina 5

Vanaf ongeveer nu komen decontracten bij de KNRB beschik-baar. We zullen het papierwerkvoor jullie zo eenvoudig moge-lijk proberen te maken.De schonesportverklaring ishiermee vervallen.

Als je ooit aan een roeiwedstrijdwilt meedoen, bedenk dan tijdigdat je een wedstrijdcontractnodig hebt. Het beste is het omdat gewoon aan het begin vanhet jaar te doen.Vermeld op het wedstrijdcon-tract je e-mailadres. Dan krijg jetegen het eind van het jaar vande bond een herinnering dat je jecontract moet vernieuwen.Het is allemaal papier, en wegaan er geen banaan minderdoor eten. Maar de bond wil hetzo.

Papierwinkel

‘Schonesport -verklaring’

wordt‘wedstrijdcontract’

De KNRB heeft een bureaucra-tisch monster gebaard in destrijd tegen doping. Na depapierwinkel van de schone-sportverklaring is die nu nogverhevigd: iedereen die eenwedstrijd wil roeien, moet indat jaar een wedstrijdcontracthebben ondertekend.

-- door Koos Termorshuizen en Hugo Bos, ledenadministratie

Per 1 januari 2013 moet iedereendie een wedstrijd wil starten, eenwedstrijdcontract ondertekenenen opsturen naar de bond. Oppapier. Op tijd: het kan niet ophet laatste moment voor eenwedstrijd, de bond moet op hetmoment van inschrijving hetgetekende schriftelijke contractal binnen hebben.

Schoolroeien Lodenstein College-- door Tjalling van Asbeck

In de maanden september en oktober kreeg een groep van zestien 6VWO-leerlingen van het Van Lodenstein Collegeroeiles. Dit vond plaats op zes dinsdagochtenden van 8.15u-9.45u als vervanging van hun gymnastiekles. Onder leiding van Hemus-instructeurs werden hun de beginselen van het roeien bijgebracht. We roeiden in C4-en,drie groepen in scull-boten en één groep in een boord-C4. Een aantal keren roeide gymnastieklerares Roos Gerritsenook mee. Het was verrassend te zien hoe snel deze jongeren de techniek oppakten. In de loop van de zes lessen koneen aantal al behoorlijk roeien.Op de laatste ochtend – dinsdag 23 oktober – werd een wedstrijd geroeid tussen de vier groepen. De finale tussende twee snelste groepen in de series was een spannend gevecht, waarbij de ploeg die kans zag als beste de rust tebewaren won.Al met al was dit een leuke ervaring! Veel dank aan Joke, Ludwin, Koos en Pierre voor hun enthousiasme en aanArnold, Wim en Daan (Smit) voor de incidentele hulp. Het Lodenstein wil volgend jaar graag terugkomen!

Masterclass Boordroeien-- door Yvette Scheltinga

Sinds augustus 2011 ben ik lid van Hemus. Zonder roeiervaring begonnen en begin 2012 afgeroeid. Wat is dit eenleuke sport! Nooit gedacht dat ik zo enthousiast zou raken.Nu helaas het seizoen van roeien met mijn "clubje" weer afgelopen is en ik las over de masterclasses die de roei-school deze winter organiseert, heb ik mijzelf opgegeven voor diverse masterclasses. Zaterdag 10 november stondboordroeien op het programma. Ingedeeld in drie ploegen kregen we allemaal de kans om goed te oefenen in deroeibak en in die grote blauwe 8 (de Amersfoirde) of in de Hoogerhorst.Geweldig zo'n ervaring, goed om op deze wijze kennis te maken met boordroeien! Ik ben enthousiast en hoop dater in het voorjaar een mogelijkheid is voor instructie boordroeien!

Ineens is het winter. Jelle Koopman en Ben van Brussel langs de Eem; foto Johan Koopman

De Maand van Hemusdecember 2012 | januari 2013 pagina 6

Bokjes, schragen, singles of slings.Hoe je ze ook noemt, ik vond zealtijd gammel, zwaar en onbetrouw-baar. Toen mijn eigen boot er dooreen windvlaag vanaf waaide ben ikna gaan denken hoe het beter kon.”Aan het woord is Dick Ubbink,vader van Hemus roeister MathildeCardous-Ubbink, en winnaar vaneen reddot designprijs 2011 voor zijnroeisingels.Toen Ubbink in 2001 ging roeien zaghij wat de meeste mensen nietopvalt: loodzware zelfgetimmerdehouten schragen die staan te wanke-len op de oneffen ondergrond. Toenhij begon te ontwerpen, kwamendaar vier prototypes uit, waarvan eréén verder is ontwikkeld tot wat nu

de Dinxx heet: een lichtgewicht alu-minium singel dat overal stevigstaat en de boot veel beterbeschermt dan de houten schragendat doen.De crux is de roestvrijstalen veer inde top van debeugel. Diezorgt, samenmet het touw-tje dat depoten bijeenhoudt, vooreen flexibeleverbinding diezich aanpastaan de onder-grond. De veerzit onzichtbaar

verborgen onder een zeven millime-ter dikke rubber sok die de huid vande boot beschermt.Ubbink kreeg veel positieve reactiesop zijn ontwerp, en verkocht er totnu toe ongeveer 200 stuks. Het zal

Betere bokjesSoms is er een buitenstaander voor nodig om bestaandezaken te verbeteren. Dick Ubbink, gepensioneerd bouw-kundige en actief ondernemer, rechts op de foto met ont-werpprijs, ontwierp betere schragen.

-- door Jos Wassink

geen storm lopen, verwacht hij,omdat schragen een vervangings-markt zijn en het bovendien meestalverenigingen zijn die de aankoopdoen, en niet particulieren. De mees-te belangstelling, zo merkt Ubbink,

ontstaat bijwedstrijdenwaar roeiersde Dinxx ingebruik zienen zelf in han-den kunnennemen.Ubbink kreegal belangstel-ling uitZwitserland,Engeland,

Italië, Duitsland, Ierland enHongarije. In Nederland staan de Dinxx inonder meer Den Haag, Zaanstad enAlphen. En vorig jaar ook even inAmersfoort: tijdens de Eemhead.De uitvinder in Ubbink heeft intus-sen ook andere roeihulpmiddelen inde ontwikkeling: een Swingrack omskiffs en tweetjes slim op te bergenen een Ziprack voor vieren en ach-ten. Het is allemaal te zien op zijnonlangs vernieuwde sitewww.dinxx.com

Directeur Robèrt van Rijswijk - rodetrui, spijkerbroek - leidt me rond, wevolgen hoe een drukopdracht doorhet bedrijf heen gaat. Ik verbaas mesteeds over de nauwkeurigheidwaarmee het allemaal gebeurt,ondanks de grote machines en hethoge tempo. Robèrt laat me een test-blad zien en zet er een loep op: 'Danzie je hoe alle kleuren zijn opge-bouwd uit ragfijne puntjes in de vierbasiskleuren 'CMYK*'. En inder-daad, heel subtiel, heel klein, heelprecies.

“Als je in een KLM-vliegtuig zit, danzie je die 'safety on board'-kaarten:die maken wij. Alles met vellenpapier doen wij.” Dat betekent mooidrukwerk, van eenvoudig - briefpa-pier, visitekaartjes - tot complex. Zoheeft Cabri een prachtig boekjegemaakt waarmee men succesvolgeldschieters voor de Batavia heeftbenaderd. Een omslag van met dehand geschept papier, echt zeildoekals schutblad, wit en rood papier inhet binnenwerk, mooi ingenaaid,prachtig gedrukt.

“Ik kom uit de bouwmaterialenhan-del. Tien jaar geleden had ik er

genoeg van om voor een baas tewerken. Toen heb ik Cabri overge-nomen. Ik wist niks van het grafi-sche bedrijf, ik heb heel hard mijnbest zitten doen om het te snappen,veel gelezen.” Nu is Robèrt duidelijkwel thuis in dit vak, gezien demanier waarop hij erover vertelt enhet ene na het andere voorbeelderbij pakt.

Vorig jaar heeft Cabri Stampij over-genomen, en nu net DrukkerijFokker in Nijkerk. Cabri heeft nu 18medewerkers. “De grafische kennisis aan het verdwijnen bij reclamebu-reaus”, aldus Robèrt. Dat is een kansvoor professionals zoals Cabri, diehet vak beheersen. Ze maken graagmooie dingen “maar je moet oppas-sen dat je niet alleen met kunste-naars bezig bent, we moeten wel ietsverdienen.” Want ook aan de grafi-sche sector gaat de crisis niet voor-bij.

Het vorige nummer van De Maandis bij Fokker in Nijkerk geprint. EnRobèrt heeft de vellen toen zelf naarde school in de Liendert gebrachtwaar de leerlingen De Maand altijdin het kader van de lessen samen-

voegen, vouwen en verzendklaarmaken.

Cabri probeert al jaren zo milieu-vriendelijk mogelijk te werken:afvalscheiding, recycling van plastic,ongevaarlijke inkten, FSC-gecertifi-ceerd papier – “Het is ook gewoonHollands nadenken.” De maatschap-pelijke betrokkenheid blijkt ook uitde steun aan bijvoorbeeld de stich-ting 'Naar school in Haïti'. Dat heefthelemaal niks met drukken temaken, maar alles met prettigondernemerschap.

Je vindt Drukkerij Cabri ook opwww.cabri.nl.

* Cyan, Magenta, Yellow, Key, ofte-wel blauwgroen-turkoois, cyclaam-fuchsia, geel, zwart

foto boven: Robèrt van Rijswijk (links)en Hans Koot controleren een zojuist

gestanste kalender

Cabri, drukker en sponsorvan De Maand van Hemus

Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat staat hij te stampen, de offset drukmachine, in tweeploegendienst. Dat moet wel, anders valt er nietveel te verdienen. Op bezoek bij Drukkerij Cabri in Lelystad, die elke maand tegen een vriendenprijs De Maand van Hemus drukt - en daar-mee Hemus steunt.

-- tekst en foto’s Koos Termorshuizen

De Maand van Hemusdecember 2012 - januari 2013 pagina 7

Roeigroep in beeldZaterdagroeiers

Regelmatig ontstaan er nieuwe roeiploegen op Hemus. Na eenenthousiaste start van beginnersgroepen vallen nogal eens leden afen ontstaan nieuwe clubjes. In deze rubriek stellen roeiploegen zichvoor. De Zaterdagroeiers trappen af.

-- tekst en foto’s Ellen van Leeuwen

Staand vlnr: Kees Geelhoed, Gerbrand van Dieijen, Carla van der Does, Gijs CremerEindhoven, Peter van Stralen, Frank Sanderse; zittend: Irma Klevering, Marion vander Looij, Desiree Berendsen, Niet op de foto: Peter Rietveld, Ingrid Gerritsma, KittyMeulenbeld, Ard Heusinkveld en Ellen van Leeuwen

Op een zaterdagmorgen ergens in het afgelopen voorjaar ontstond in de hut spontaan een nieu-we roeigroep. Door het afvallen om diverse redenen van ploegmaatjes, waren er alleen nogstukjes roeiploeg over die elkaar troffen onder de koffie. Ook de dienstdoende barvrouw schoofaan en zo was een nieuw ploeg geboren. Als ploegvoorvrouw wierp Carla zich op en zo gingenDe Zaterdagroeiers alias Club Carla van start.

Mits iedereen op tijd zijn vakje invult blijkt de sportplanner een ideaal instrument te zijn, omwekelijks de neuzen te tellen en goed voorbereid ter water te gaan. Carla schrijft de boten zovroeg mogelijk af. Ze is daarin heel flexibel, en puzzelt soms eindeloos om met het uiteindelijk

aantal verschijnend deelnemers en plotseling opduikende schadesaltijd goedgemutst van start te kunnen gaan.

Op zo’n roeitochtje op de zaterdagmorgen wordt heel wat afgekletst.Zo weten we bijvoorbeeld dat de één is gaan roeien omdat zijn zoondat is gaan doen, dat de ander naast roeien een bestaan als verhalen-verteller heeft, dat onderwijservaring van pas komt bij vakkundigstuurmanschap en dat mannen oneindig veel eigenwijzer zijn danvrouwen.

Een tijd lang is de verdwenen bezem op het wisselvlot een terugke-rend item geweest. Glibberend door de ganzenpoep vroegen we onsaf wie tot twee keer toe een met Hemuskleuren gemerkte bezemmeeneemt de Eem op.

Naast gezelligheid en roeiplezier en diende zich al snel de wens tot meer sportieve uitdagingaan. In augustus/september trainde een mannenvier voor de Eemhead en met Desiree op stuur.Dat leverde een een-na-laatste plaats op - van ruim één uur lang oproeien voor de start wasmen ook wel erg koud geworden - en daarmee genoeg moed om zich te wagen aan de HemusDriekwart. Met een resultaatspurt als gevolg: plaats 7 van 24 na de eerste race. Op dit momentworden ook de agenda’s getrokken voor de Elfstedentocht van volgend jaar.

Inmiddels is de groep zowel afgeslankt als uitgedijd. Blessures eisten hun tol, maar ook nieuweenthousiastelingen meldden zich aan. De groep telt nu veertien leden die wekelijks gemiddeldtwee C4-en een C2 het water in tillen. De Zaterdagroeiers delen hun voorkeur voor tijdstip enboten met heel veel andere zaterdagroeiers - tot op heden levert het afschrijven van voldoendeboten wonderwel geen problemen op.

Kledingbeheer naarJuliët van Drumpt

Met één druk op de knop kun je bij Hemus je wedstrijd- en trai-ningskleding bestellen. Achter die knop zat de laatste zes jaar EllenSulman. Zij zorgde ervoor dat de juiste maten en uitvoeringen gele-verd werden. Je bestelling kun je ophalen in de villa. Nu vindt ze heteven welletjes. Ze geeft het stokje door aan Juliët (rechts op de foto).

-- tekst en foto’s Ellen van Leeuwen

“Wie neemtdie bezemwegvan hetwisselvlot?”

Ellen: “Ik wilde wel iets zinnigs doen voor mijn roeiclub, maar houd niet van vergaderen of omme aan een bepaalde tijd vastleggen. Het kledingbeheer kan ik in mijn eigen tijd doen, dat wasdus een goede optie en dan is het zo weer zes jaar verder.We betrekken de kleding bij Concept2, een grote distributeur van roeikleding en -materiaal.Sinds de oprichting van Hemus is het kledingontwerp ongewijzigd. Wel zijn de stoffen veran-derd, van meer katoenachtig naar dunner synthetisch, het nieuwste gangbare materiaal isSupplex. Er zijn roeipakjes, polo’s, T-shirts kort en lang, jassen, fleeces en petten. Dat is de speci-fieke Hemuscollectie. Verder verkopen we reguliere roeibroeken. Ter indicatie: een roeipakjekost 55euro, een jas 110.”

“We krijgen zo’n zestig bestellingen per jaar. Ik houd een aantal sets op voorraad, orders voorConcept2 gaan maar eens per jaar de deur uit. De Eemhead en het wedstrijdseizoen, zijn defavoriete bestelperioden. De kleding wordt in Italië handgemaakt bij Di-Bi, een bedrijf datclaimt zelf het roeipakje te hebben uitgevonden. De levertijd is ruim twee maanden. Dat is welhandig om te weten als je gaat bestellen. Is dat daags voor een wedstrijd, dan kan dat pech ople-veren.. Vreemde voorvallen? Nou, nee, niet echt, misschien het mailtje van een lid: ‘ik ben 1,92,is daar wel een maat voor, bestaat er een XXL-versie?’ Maar 1.92 is geen extreme lengte voor eenroeier. Maat X is dan in principe voldoende.”

Juliët: “Mijn passie ligt bij het coachen van de skiff. Dat doe ik echt graag. Iets doen voor de ver-eniging vind ik inherent aan je lidmaatschap. Ik las op de site dat iemand nodig was voor dekleding. Ach, kleding dat vind ik best wel leuk, zo’n klusje kan ik er wel bijnemen dacht ik. Hetbetalen gaat via automatische incasso, daar is weinig omkijken naar. Af en toe overleg ik metMichiel Evers over de financiën, wat we als voorraad kunnen bestellen. Bestellingen gaan per 10stuks, en je wilt natuurlijk niet met onverkoopbaar materiaal blijven zitten.”

Juliet is een enthousiast roeier, als student roeide ze fanatiek bij Phocas in Nijmegen, daarna bijDe 3 Provinciën en Daventria en nu alweer drie jaar bij Hemus. Niet zonder succes, haar ploegscoorde dit jaar meerdere keren blik (Tromp Boatrace, Spaarne Lenterace, Eemhead)!

“Bij veel verenigingen bestellen leden rechtstreeks bij de distributeur via de website. Dat zalvoor Hemus ook wel de toekomst zijn. Maar het is leuk dat het zo kan. Ik heb op zolder ruimtegenoeg. In het voorjaar gaan we een pettenactie doen. Dan komen wellicht ook meer mensen ophet idee meer Hemus-outfit aan te schaffen, goed voor het clubgevoel!”

Ellen, die roeit op zaterdagmorgen en ’s zomers in de damesacht, heeft weer een kledingkastvrij. Ruimte voor nieuwe ideeën? “Wie weet, maar voorlopig even niet - ik ga eerst weer eentijdje lekker roeien!”

Zondag 6 januari van 16-18 uur: Nieuwjaarsborrel

Stichting Huis van deWatersport toe.

Toen het moment van stem-ming daar was, bleek deovergrote meerderheid vande ALV zich te kunnen vin-den in de plannen. Daarna kwamen nog hetvlootplan en de begroting2013 aan de orde,en ook die wer-den moeiteloosaangenomen.

niet voorzien- als alle plan-nen zo wor-den uitge-voerd als nubedacht is.

Daarvanmaakt bijvoorbeeld ook uiteen bedrag dat door de ledenopgehoest moet worden viaschenkingen en leningen(‘ledenobligaties’). Dat idee,dat dankzij fiscale regels aan-trekkelijk is voor zowel deleden als de vereniging, werdaan het eind van de vergade-ring door Bart Lohmeijer dui-delijk gemaakt.

Ander onderdeel van definanciën is een stevige con-tributieverhoging van 40

De Maand van Hemusdecember 2012 - januari 2013 pagina 8

Toertocht Nieuwkoopse PlassenZondag 7 oktober om kwart voor elf verzamelen we in de Villa. De koffie smaakt goed, de weergoden zijn ons gunstig gezind en met eenenthousiast ploegje van twaalf roeiers (vier mannen met acht charmante assistentes) vertrekken we rond kwart over elf richting het Groenehart. De sfeer zit er goed in en tijdens de autotocht door het polderlandschap in het prachtige herfstzonnetje begint het al te kriebelen.

-- door Pieter Kerssemakers

Zondag twaalf uur, aankomst bijroeivereniging de Meije, een bijzon-der vriendelijke ontvangst, weder-om met koffie en koek. Het is eenkleine vereniging met een knus hou-ten optrekje temidden van het pol-derwater. Slechts een kleine kantineen een beperkt aantal boten maareen zeer genoeglijke sfeer. We krij-gen drie boten toegewezen, twee-maal een C4 en een C2 zodat weslechts met één lege plek in een vande vieren het ruime sop kunnen kie-zen. Met straffe hand en zonder ookmaar enige vorm van inspraakwordt door Pieter de bootindelinggemaakt en krijgt elke boot eenkapitein aangewezen zodat iederevorm van protest direct de kop kanworden ingedrukt. Bij het afscheidkrijgen we de sleutel mee, metinstructies hoe we bij terugkomstons zelf kunnen redden met het ver-zoek netjes af te sluiten, ook ditbestaat nog.

Eenmaal op het water is het natuur-lijk even wennen, een samengeraap-te ploeg in een onbekende boot. Albij het eerste smalle bruggetje moe-ten de C4 boten ongeveer driemaalsteken om uiteindelijk keurig haaksde brug te nemen. Het is werkelijkeen prachtig gebied, voor de meeste

schaatsers onder ons bekend onderde naam “NieuwkoopsePlassentocht” waarbij het polder- enrietlandschap zich ver rondom onsuitstrekt. Door de lage kanten is hetuitzicht geweldig.

Het eerste echte obstakel vormt eenwaterkering. Die komt precies

omhoog als een van onze C4-botende kering wil passeren.Ternauwernood weet de bemanningmet een paar flinke halen de bootnet op tijd in veiligheid te brengenwaarna wij de tocht vervolgen.Onderweg de gebruikelijke stopvoor een gezellige picknick langs dewal, alwaar besloten wordt de boot-

indeling ongewijzigd te laten: weraken aan elkaar verknocht. Na hetnuttigen van meegebrachte boter-ham met drankje en de gebruikelijkestuur-wissel vangt het gezelschapaan met het tweede deel van detocht.Hier begint het echte werk, de toer-commissie besluit weloverwogen

om ons een kanoroute te latenvaren. Op zich zeker de moeitewaard, ware het niet dat de breedtevan deze vaart niet kan tippen aande breedte van onze boten, metandere woorden, het past voor geenmeter. Met het nodige kunst- envliegwerk van de stuurmannen/-vrouwen lukt het om onze botendoor deze passages heen te manoeu-vreren waarna wij weer uitkomenop de grote plassen. Het laatste deelvan de tocht vaart langs het plaatsjeNieuwkoop waar wij vaststellen datde crisis nog zeker niet is doorge-drongen tot de villa’s aan de water-kant. Wij eindigden de tocht bijclubhuis de Meije waar onder hetgenot van een kopje thee de evalu-atie kon plaatsvinden. Moe maarvoldaan keren wij allen huiswaarts,echter niet voordat we de organise-rende tourcommissie Pieter enNicolette (helaas niet aanwezig) uit-bundig bedanken voor de vlekkelo-ze organisatie van deze voor herha-ling vatbare tocht.

Deelnemers waren Ria, Els, Ellen,Ellen, Karen, Liesbeth, Derk, Ineke,Deetje, Anton, Pieter en Pieter.

Laatste nieuwsOp de historische datum van12 12-12 stemt de ALV bijnavoltallig - 93 voor, 10 tegen, 3onthoudingen - in met denieuwbouw van het vereni-gingsgebouw van Hemusaan de Maatweg. Daarmee isHemus aan een nieuwe toe-komst begonnen.

Dit besluit is niet alleen eenbekroning op jarenlangevoorbereiding van heel veelleden, verschillende nieuw-bouwcommissies en betrok-kenen, maar ook een enormeprestatie voor een lokalesportvereniging als Hemus is.

Voorzitter Peter opende om20.12 uur en vertelde nogeven in het kort de lange wegdie de vereniging naar deze

beslissing afgelegd heeft.Daarna ging het er echt over.

Marco van der Eijk, de voor-zitter van de Nieuw -bouwcommissie, vertelde nogeens uitgebreid de stand vanzaken rond alle procedures,zoals hij kort geleden ook altijdens de voorlichtingsavondwaarover elders in dit num-mer geschreven wordt, hadgedaan. Vandaag had hij eenprettig nieuwtje dat de inza-geprocedure rond de dijkver-betering niet ‘over’ moet; datscheelt een halfjaar mogelijkevertraging.

Penningmeester MichielEvers besprak zijn kant vande zaak. Het financiële beeldis gezond, tekorten worden

euro. Daarvan is 8 euro infla-tiecorrectie en 32 euro voorde nieuwe huisvesting.Daarmee schuift Hemusomhoog in de ‘ranking’ vanverenigingen qua contributie-niveau, maar ‘verwachtwordt dat we over een aantaljaren weer wat zullen zak-ken’, aldus Evers.

Jan Paul Kleijwegt lichtte decontracten tussen de vereni-ging Hemus - de gebruikervan de nieuwbouw - en de

ALV neemtnieuw bouwplan aan

-- tekst en foto Ellen van Leeuwen