Tot enkele weken geleden zag dhr. Visser met zijn linkeroog de wereld alsof hij door een vitrage keek:

“Alles was fl ets en ik kon niet verder zien dan een paar meter. Met mijn rechteroog is niets mis, maar

diepte inschatten werd een groot probleem en ik kreeg regelmatig last van hoofdpijn.” Onderzoek

wees uit dat dhr. Visser last had van staar. Begin dit jaar werd hij daarvoor behandeld op de afdeling

oogheelkunde van het LangeLand Ziekenhuis. “Ik heb door eerdere ervaringen een hele hoge pet op

van het LangeLand. Ik was dan ook blij dat ze me daar konden behandelen.”

• complete oogzorg in een laagdrempelig, overzichtelijk ziekenhuis• snel duidelijkheid: vele onderzoeken en uitslagen op dezelfde dag• zeer deskundig en betrouwbaar advies: Alleen een operatie in uw belang en na uitgebreid overleg met u• snelle toegang: binnen twee weken kunt u terecht bij de oogarts• korte wachttijd voor een (staar)operatie• gemakkelijke toegang: wekelijks een avond spreekuur op maandag en speciale kinderspreekuren, ook op woensdagmiddag• zeer ruime ervaring met opereren met een succespercentage boven het landelijk gemiddelde• samenwerking met gerenommeerde partners zoals het Oogziekenhuis Rotterdam en acade mische ziekenhuizen in

Rotterdam en Leiden• zoveel mogelijk afspraken in één keer: gecombineerde kinderspreekuren met oogarts en orthoptiste

Onze specialisten en hun collega’s ontmoeten u graag in het LangeLand Ziekenhuis! Belt u voor meer informatie naar (079) 346 2552.

De operatie heeft dhr. Visser als zeer positief ervaren: “Bij een staaroperatie wordt alles afgedekt, behalve het oog waaraan je wordt geopereerd. Ik ben van mezelf wat claustrofobisch, waardoor ik dat niet zo fi jn vond.” Gelukkig had dokter Ymke Bartlema, de oogarts, dit al snel door. “Ze stelde voor om het doek wat op te lichten, waardoor er een soort tentje ontstaat. Daarmee voelde ik me veel meer op mijn gemak. De rest van de operatie liep gesmeerd en bin-nen een half uurtje waren we klaar.” In eerste instantie vroeg dhr. Visser zich af of het wel goed was gegaan: “Eenmaal thuis vertrouwde ik het niet, dus heb ik ge-beld. Ik kon meteen langskomen en werd tussen de spreekuren door gezien. Gelukkig bleek alles in orde

en bij de standaardcontrole van de volgende dag werd dit nog eens bevestigd.” Een paar dagen later kwam het echte resultaat aan het licht: “Vanuit mijn raam kijk ik een parkeerplaats over en voor het eerst in tijden kon ik alles overzien. Zelfs de auto’s achterin. Dat was een fantastisch moment.” Nog steeds kan hij er niet over uit: “Alles goed kunnen zien geeft je een gevoel van veiligheid. Ik kan weer gewoon over straat lopen, zonder bang te zijn iets te missen of verkeerd in te schatten. Ik ben vreselijk blij dat het gedaan is en heb me meteen een nieuwe, trendy bril laten aanmeten.”

Dhr Visser is blij dat zijn staar is verholpen: “Voor het eerst in tijden kan ik alles weer overzien!”

Bent u wel eens bezorgd dat uw

zicht vermindert? Of heeft u last van

roodheid, wazig zien, (plotselinge)

pijn aan uw ogen, vervormingen,

spontane lichtfl itsen, tranen of

langdurig grote vlekken?

Onze zeer ervaren, betrokken

specialisten van oogheelkunde

helpen u graag en met de grootst

mogelijke zorgvuldigheid van

uw klachten of zorgen af.

“Ik voel me weer veilig en zeker op straat”

Complete oogzorg dicht bij huis: “Uw zicht is ons alles waard”

Deze oogartsen zetten zich in voor uw oogzorg. V.l.n.r.: specialisten Ymke Bartlema, René Boerrigter, Karen Schoevaart en Gerrit van Die.

In korte tijd zijn diverse initiatieven gestart om duidelijk te maken hoe belangrijk het LangeLand Ziekenhuis en de eerste hulp zijn voor Zoetermeer. De petitie van de raadsfracties en de cliëntenraad van het LangeLand heeft in twee weken tijd al bijna 11.000 handtekeningen verzameld. Nog steeds komen er dagelijks tientallen handtekeningen bij.

Eigen initiatief

Ook Zoetermeerders zelf starten initiatieven om een gezamenlijke stem te vormen tegen de plannen. De meest in het oog springende is de petitie en Facebookpagina van Saskia van der Zeeuw. Vanaf het moment dat het nieuws bekend werd heeft zij zich samen met Brigitte Kersbergen onvermoeibaar ingezet: “Ik heb een dochter van 3 en moet er niet aan denken dat zij zonder spoedeisende hulp in de buurt opgroeit. Dus toen ik het nieuws hoorde, moest ik gewoon iets doen.” Ze voegde daad bij het woord en startte een petitie en Facebookpagina die druk worden bezocht. Inmiddels heeft Saskia al meer dan 7500 handtekeningen verzameld: “Ruim 4000 daarvan zijn van de online petitie, maar we zijn ook met fl yers aan de slag gegaan. In het Stadshart, in de wijken en aan de deur proberen we zoveel mogelijk mensen bewust te maken van de invloed die ze met hun handtekening kunnen hebben. Er zijn ook veel oudere mensen die geen internet hebben en alleen op deze manier hun stem kunnen laten horen.” Saskia trekt donderdag 6 maart richting Zeist, gewapend met alle handtekeningen en een cameraploeg van Hart van Nederland. Daar biedt zij de handtekeningen aan Zorgverzekeraars Nederland aan: “Ik hoop dat we ze zo wakker kunnen schudden.”

Enorm veel steun

Bij het LangeLand Ziekenhuis zelf loopt het storm met patiënten en bezoekers die hun handtekening willen zetten. In de centrale hal is daar gelegenheid toe. Op die manier zijn er al ruim 2000 handtekeningen verzameld. Jan Willem Brinkman, bestuurder a.i., is hier erg blij mee: “We ondervinden enorm veel steun van diverse instanties om ons heen. We waarderen deze grootschalige steun buitengewoon; hij draagt zonder meer bij aan het realiseren van een positief imago van ons ziekenhuis in de ogen van de verzekeraars. Juist deze geluiden van buitenaf zijn nog overtuigender dan wanneer wij zelf op de barricaden zouden klimmen. Ons doel is vanzelfsprekend om veilige, kwalitatief hoogwaardige zorg te blijven garanderen. We willen dit in goed overleg, samen met de verzekeraars realiseren.”

“Dat het zo alleen heel lastig voor mij was, voelde men hier heel goed aan. Ik kreeg alle aandacht en er werd regelmatig gevraagd hoe het met mij ging. Die warmte is op zo’n moment echt onbetaalbaar. Ook als je die krijgt van mensen die je verder niet kent. Ik was daardoor absoluut positief verrast. Ook voelde dokter Minnee goed aan dat ik best van een grapje houd, waardoor de sfeer niet overdreven gespannen was. Direct na de echo volgde een uitgebreide CT-scan, waarop gelukkig geen uitzaaiingen zichtbaar waren. Al na twee dagen werd ik geopereerd en inmiddels heb ik gelukkig goed nieuws mogen ontvangen over mijn bloedwaarden. Maar ik blijf natuurlijk vijf jaar lang onder strenge controle staan.”

Hoogtepunten en dieptepunten

Demi’s vrouw Cindy vult aan: “We komen al jaren om verschillende redenen bij het LangeLand Ziekenhuis. Onze twee kinderen Ryan en Naomi zijn hier in het ziekenhuis geboren; in 2008 en 2012. En ik moet zeggen: ook die ervaring was absoluut goed. We merkten ook toen al dat er veel mogelijk was en dat de regels niet onnodig letterlijk werden opgevat. Al met al voegt de persoonlijke aandacht binnen dit kleinschalige, maar professionele ziekenhuis voor ons heel veel toe. Het is hier schoon, hygiënisch, en ook heel fi jn: geen mierenhoop van mensen! Dat merkten we ook toen mijn moeder hier helaas overleed. Op

zo’n moment is intimiteit en sfeer van onschatbare waarde. Ik kan gewoon niet uitdrukken hoeveel het waard is, wanneer je dan even op het juiste moment een schouderklopje of een kopje koffi e krijgt van een verpleegkundige. Je voelt dan dat je er niet alleen voor staat. We mochten heel vaak met de hele familie komen en mochten zelfs blijven slapen! Al met al hebben we hier met onze familie hoogtepunten en dieptepunten gekend. Dat hoort ook bij een ziekenhuis. Maar in alle gevallen deden de specialisten en verpleegkundigen alles wat je in die situaties mag verwachten. En meer! Dat wilden we nu graag eens even kwijt.”

Zoetermeer staat achter het LangeLand

De afgelopen weken hebben bij het LangeLand Ziekenhuis gezorgd voor

gemengde gevoelens. Het nieuws van de plannen die de Zorgverzekeraars

hebben voor de regio en daarmee de spoedeisende hulp en IC van het

LangeLand, zorgden voor een grote schok. Tegelijk zorgden de massale

steunbetuigingen vanuit de Zoetermeerse bevolking en de inzet van de

politiek voor grote blijdschap.

Demy Korte meldde zich op oudejaarsdag met klachten over pijn aan zijn

lies bij onze uroloog Pieter Minnee. Helaas bleken deze klachten minder

onschuldig dan Demy in eerste instantie dacht. Uit de echo bleek dat er

sprake was van teelbalkanker. Een grote schok, die Demy in eerste instantie

alleen moest verwerken, omdat hij in zijn eentje voor de uitslag naar het

ziekenhuis was gekomen.

Deze enorme stapel handtekeningen is alleen al opgehaald in het LangeLand Ziekenhuis

LangeLand gaat voor 1000 Likes

Deze maand is het LangeLand Ziekenhuis de magische grens van 500 ‘likes’ gepasseerd op Facebook. We vinden het geweldig om te merken dat zoveel mensen het LangeLand een warm hart toedragen en op de hoogte willen blijven van de laatste ontwikkelingen. Vooral nu is de steun van Zoetermeer belangrijker dan ooit. Daarom zetten we ons vizier op de 1000 likes! Wil je ook laten weten dat je achter het LangeLand staat? Aarzel dan niet langer en like het LangeLand op Facebook!

Scan de QR code om direct naar de Facebookpagina van het LangeLand Ziekenhuis te gaan of zoek op Facebook naar: Het LangeLand Ziekenhuis.

“Je voelt hier dat je er niet alleen voor staat.”

“De waarde van een schouderklopje op

het juiste moment is niet in geld uit te drukken.”

Orthopeed Ruud de Ridder legt uit wanneer hij overgaat op het plaatsen

van een knieprothese. Hij verduidelijkt zijn uitleg met een illustratie: “De

kunst is uit te vinden waar iemand zit in zijn functioneren; dat is de verticale

lijn. De horizontale lijn is de leeftijd. Naarmate je ouder wordt, daalt het

functioneren. Wanneer je in de loop van de tijd door de knie arthrose

(slijtage) een bepaald functioneren hebt bereikt, is dat het moment om een

knieprothese te plaatsen.”

Dat moment komt pas later in de behandeling. De maatschap Orthopedie van het LangeLand Ziekenhuis gelooft namelijk in goede conservatieve therapie. Simpel gezegd betekent dit: pas overgaan op het plaatsen van een prothese, wanneer dit écht nodig is. De tekening helpt enorm bij het uitleggen hiervan: “Iedere keer wanneer ik dit teken, valt het kwartje en begrijpt de patiënt onze insteek.”

Niet over één nacht ijs

Die insteek is anders dan bij veel andere orthopeden. Met name privéklinieken gaan sneller over tot het plaatsen van een prothese. De Ridder vindt dit zonde: “Mensen hebben een nieuwe heup of knie nodig, omdat ze er veel pijn van hebben. Die pijn wordt vooral veroorzaakt door ontstekingen en minder door de slijtage zelf. Door prikjes te geven met pijnstilling en ontstekingsremmers, houden we mensen nog lang op de been.” De voornaamste reden hiervoor is dat de gewrichten, afgezien van de pijn, nog goed werken. “We gebruiken de beste protheses die er zijn, maar het is altijd anders dan je eigen knie. En uiteindelijk kan je er bijna altijd minder mee. Als we te vroeg een prothese plaatsen, zouden we veel meer ontevreden patiënten hebben.” Wanneer de ontstekingsremmers hun werk niet meer goed doen en er meer klachten komen, is het tijd om over te gaan op het vervangen van de knie. Jaarlijks wordt deze operatie rond de 120 keer uitgevoerd in het LangeLand. De Ridder laat zien hoe dit in zijn werk gaat, aan de hand van een model: “De prothese bestaat uit twee delen, met daartussen een lager. Die zorgt ervoor dat ze op elkaar aansluiten en dat je de prothese kan buigen. Na zorgvuldig meten, zagen we kleine plakjes van het bot, zodat we de prothese er precies goed op kunnen zetten. Hoeveel we eraf moeten halen en de grootte van de prothese, is bij iedereen anders.”

No pain, no gain

Wanneer de prothese er eenmaal in zit, begint voor veel patiënten het moeilijkste gedeelte: de revalidatie. Dokter de Ridder is hier realistisch in: “Het is een fl inke ingreep die sowieso pijn doet. Bovendien moet je leren je nieuwe knie te gebruiken en dit kost veel tijd en inspanning. Dit betaalt zich later overigens dubbel en dwars terug,

Aan de hand van een model legt orthopeed Ruud de Ridder uit hoe het plaatsen van een prothese in zijn werk gaat.

“De kunst is te weten wanneer je moet ingrijpen”

Marianne Koens (60) kreeg ongeveer 10 jaar geleden last van haar knieën. “Volgens mij is het een soort familiekwaal; mijn ouders en grootouders hebben er ook last van gehad. Ik hou van wandelen en fi etsen, maar rond mijn vijftigste kreeg ik pijn in mijn knieën en ging dit steeds moeilijker. Toen ben ik naar het LangeLand verwezen, waar ik prikjes kreeg in mijn knieën die goed werkten. Na een paar jaar merkte ik wel dat ze steeds korter werkten. Toen ik daardoor steeds moeilijker ging lopen en minder de deur uit ging, heb ik samen met orthopeed dokter Langendijk besloten om op een prothese over te gaan.”

Marianne zag op tegen de ruggeprik die met de operatie gepaard ging, maar gelukkig werd zij gerustgesteld door het

team: “Iedereen was erg lief voor me en hield rekening met al mijn wensen. Ik vond het doodgriezelig om de operatie mee te maken, dus kreeg ik naast de ruggeprik een roesje, waardoor ik het allemaal maar half meekreeg. De operatie is keurig verlopen en voor ik het wist was ik alweer op de afdeling, aan het bijkomen uit mijn roesje.”

De volgende dag ging Marianne direct aan de slag met de fysiotherapeut. “Ik was wat misselijk van de verdoving, maar heb toch al enkele stappen gezet. Daarna ben ik fl ink aan het trainen geslagen. Thuis op de hometrainer, met oefeningen van de fysio en door steeds langere stukken te wandelen. Je moet even doorbijten, want met name fi etsen doet eerst veel pijn. Maar al snel ging het een stuk beter. Na zeven weken kon ik weer buiten fi etsen en autorijden. Het is nog wel apart; je voelt dat er iets zit wat niet van jezelf is. Volgens de fysio heeft dat nog wat tijd nodig. Ik ben allang blij dat ik weer kan genieten van een lange wandel- of fi etstocht. Heerlijk!”

Net zoals de orthopeden van het LangeLand Ziekenhuis niet tot het plaatsen van een prothese overgaan tenzij dit echt nodig is, willen zij ook gebruik maken van bewezen goede protheses, waar zij allemaal achter staan. Sinds drie jaar werkt de maatschap met een nieuwer type knieprothese. Hoewel het van dezelfde fabrikant is als de oude vertrouwde prothese, willen de artsen absolute zekerheid over de betrouwbaarheid. Vandaar dat zij twee jaar geleden een eigen onderzoek zijn gestart naar de ervaringen met de nieuwe prothese. Dit doen zij doormiddel van een zogenaamd RSA onderzoek (Röntgen stereophotogrammetric analysis). Met behulp van vaste punten op de prothese en twee gekruiste röntgenfoto’s die precies op hetzelfde moment worden gemaakt, kan een 3Dimensionaal beeld gevormd worden van de prothese en hoe deze in het lichaam zit (zie afbeelding). Zo wordt duidelijk of de prothese goed is vastgehecht aan het bot, of er sprake is van enige slijtage en of de verschillende onderdelen nog goed op elkaar aansluiten. Begin dit jaar is een eerste paper over dit onderzoek verschenen in het toonaangevende vakblad Journal of orthopaedic research. Tot nu toe zijn de ervaringen zeer goed. Het onderzoek blijft nog wel even lopen, om alle aspecten van de prothese zo goed mogelijk in kaart te brengen.

met een zo goed mogelijk werkende prothese. Ik zeg altijd maar zo: ik doe mijn kunstje, maar het echte werk komt daarna pas.”

Al de dag na de operatie worden de eerste voorzichtige stapjes gezet, onder intensieve begeleiding van de fysiotherapeut. Na ongeveer een week en vele rondjes door de oefenruimte, is traplopen al aan de beurt. Het verdere herstel kan nu thuis plaatsvinden. Na drie maanden fl ink trainen met thuisoefeningen, zit het meeste werk erop. De Ridder: “Je traint vooral om de knie zo ver mogelijk te kunnen buigen. Als iemand weer kan fi etsen, zijn wij heel tevreden. Maar veel van mijn patiënten kunnen er ook mee zwemmen, schaatsen en skiën. Zolang je het niet te extreem maakt, kan dat allemaal.”

Nieuwe protheses gaan niet over één nacht ijs“Ik kan weer genieten van een lange wandeltocht”

‘A little love’ voor onze kinderafdeling

De stichting ‘Spread a little love by Sofi e’ zet zich in voor patiëntjes en hun ouders die langdurig in het ziekenhuis moeten liggen. Sofi e weet als geen ander hoe het is om ziek te zijn. Twee jaar was ze toen ze de eerste van drie jaren durende chemokuren kreeg. Nu is Sofi e beter en zet ze haar rugtas vol ervaring om in een rugtas gevuld met leuke spulletjes voor zieke kinderen en hun ouders. Sofi e, heel erg bedankt voor jouw rugtassen!

Bekijk de pagina van Sofi e op:

www.spreadalittlelove.weebly.com

Dieetvoorlichting hartfalen

Op 14 april organiseert het LangeLand een voorlichtingsmiddag over het belang van een natriumarm dieet voor hartfalenpatiënten. De aanwezigen krijgen handige tips voor natriumarm koken en voorlichting over bewegen. Natuurlijk hoort hier een leuke proeverij bij, waarmee aan den lijve wordt ondervonden hoe lekker natriumarm eten kan zijn!

De voorlichtingsmiddag is bedoeld voor hartfalenpatiënten en iedereen die daarmee te maken heeft. De middag vindt plaats van 15.00 uur tot 17.00 uur in de Toneelzaal van het LangeLand Ziekenhuis. U kunt uzelf en eventuele introducés opgeven via info@llz.nl.

Het LangeLand ZiekenhuisToneellaan 12725 NA ZoetermeerT: (079) 346 26 26 W: www.langeland.nl

Specialismen• Cardiologie• Chirurgie • Geriatrie• Gynaecologie• Interne geneeskunde • Kindergeneeskunde • KNO• Longgeneeskunde• Neurologie

Spoedeisende hulp 24/7 geopend

Buitenpolikliniek LangeLand ParkzoomTjeerd Kuipersstraat 17 2662 GM Bergschenhoek T: (079) 346 43 33 W: www.langelandparkzoom.nl

Specialismen • Chirurgie• Gynaecologie• Interne geneeskunde• Kindergeneeskunde• KNO

Bloedprikken dagelijks van 08.00 – 15.30u.

Radiologie dagelijks van 8.30-12.00u.

LangeLand Huidkliniek & priklabEuropaweg 151 (nabij het Stadshart)2711 ER ZoetermeerT: (079) 346 28 86E: info@llz.nlW: www.langelandhuidkliniek.nl

Specialismen• Dermatologie • Huidgerelateerde therapeuten

Bloedprikken dagelijks van 07.30 – 15.00u.

• Longgeneeskunde• Neurologie• Orthopedie• Plastische chirurgie• Reumatologie

Volg ons ook op Facebook en Twitter!

Het LangeLand Ziekenhuis

Op zaterdag 5 april heeft iedereen weer de kans een kijkje te nemen in het

LangeLand Ziekenhuis. Ontdek de afdelingen waar je normaal niet kan

komen, beleef wat er achter de schermen gebeurt en doe mee met allerlei

leuke activiteiten waarmee kinderen én volwassenen spelenderwijs kennis

maken met de dagelijkse medische praktijk.

De Open dag vindt niet plaats op 15 maart, de landelijke open dag ziekenhuizen. Wegens een grootschalige rampoefening op die dag, is de open dag verzet naar 5 april. Pas dit dus meteen aan in uw agenda, want u wilt toch ook meedoen aan de diverse activiteiten? Denk aan een rondleiding over de afdeling radiologie of het operatiecomplex, een demonstratie reanimeren, een kijkje op het endoscopiecentrum en bloeddruk meten. Ook voor de kinderen is er genoeg te doen met een uitgebreid programma waar ze nog dagen over zullen vertellen.

Iedereen is van harte welkom op de Open Dag:

zaterdag 5 april van 10.00 tot 16.00 uur.

Dinsdag 25 maart organiseert de vakgroep Geriatrie van 18.30 tot 21.30 uur voor de tweede keer een informatieavond voor vitale senioren. Doel van de avond is voorlichting te geven over gezond ouder worden. Diverse medisch specialisten vertellen over uiteenlopende onderwerpen, zoals het ouder wordende oog, vergeetachtigheid en oplossingen voor artohrose van de heup of knie. De avond vindt plaats in een informele sfeer en na afl oop kunt u genieten van een hapje en drankje. De informatieavond vindt plaats in de Toneelzaal van het LangeLand Ziekenhuis. Geïnteresseerden melden zich aan via: poliger@llz.nl

Informatieavond senioren: ‘Succesvol ouder worden 2’

• Oncologie• Oogheelkunde• Orthopedie• Plastische chirurgie• Radiologie• Reumatologie• Revalidatie• Urologie• Verloskunde

Kom ook naar

de Open Dag op

zaterdag 5 april!

Pedagogisch medewerker Linda Hebing (links) neemt de rugtassen in ontvangst van Sofi e.