Charlotte?

Charlotte!

Charlotte, vandaag niet!

Ik weet dat je daar bent,

de koks hebben je gezien…

Kom hier...

Papa heeft ons nodig, hij heeft jou

nodig.

Wees maar niet bang, we

blijven bij je.

Kom.

3

Ga weer aan het werk.

Kom maar, meisje.

Ik wil haar niet

zien.

4

Toch zal het moeten.

Ik wou dat dit pas later was

gebeurd, als jegroter was…

…maar weet je, alle kinderen maken ooit mee dat hun ouders sterven, want de enige andere

mogelijkheid zou zijn dat ouders hun kinderen zien sterven.

En zo heeft God het niet gewild.

Wees maar niet bang. Je broers

zijn bij je.

5

Geef je moeder maar een kus, Charlotte.

Goed zo. En nu

Philippe en Leopold.

6

Hum, hum.

De Prinses en de Aartshertog

7

Hum.

Wordt u niet geacht…

…mij het hof te maken?

Waarom zou ik?

Ik… Pardon, zo bedoelde ik het niet.

U bent zeer aantrekkelijk… U bent zelfs beeldschoon, en ik twijfel er niet aan dat u grote menselijke en morele kwaliteiten

bezit – dat heeft mijn familienagetrokken.

Maar ik heb gehoord dat u nog een andere aanbidder hebt:

kroonprins Peter V van Portugal.

Pedro?! Maar… Nee!

Dat is gewoon een vriend.

8

U bent jongen naïef. Zestienjarigeprinsessen hebben geen

vrienden. Hij wil met u trouwen.En hij is koning, ik ben maar een

simpele aartshertog. Tja.Dan houdt het op.

Maar waarom bent

u hier dan?

Dat wordt van mij verwacht. Ikmoet de schijn

ophouden.

Maar tegelijkertijd onderhandelen ze in Lissabon al over de

bruidsschat.

Wees maar niet beledigd, het is een compliment.

Er zijn genoeg Europeseprinsessen die niet zogegeerd zijn…

Ik ken er een die haar vader al sinds haar twaalfde probeert uit te

huwelijken. Ze is nu vierentwintig. Stokoud.

Ach, zo. Dus dat zijn Pedro’s

plannen…

Hij heeft het altijd ontkend, op zijn ere-

woord zelfs.

Begrijpelijk. Hij kan niet zeggen wat hij wil. Hij doet ook maar wat

van hem verwacht wordt.

Hoe zei Shakespeare dat

ook weer?

O ja: ‘Zwaaris het hoofddat de kroon

draagt.’

Hmm. Kronen worden overgewaardeerd. En als ik zo vrij mag zijn, ik vind u erg bitter. Onaangenaam zelfs. Is mijn

gezelschap dan zo’n kwelling?

Nee. U hebt gelijk. Ik probeer oprecht te zijn, maar ik ben alleen

onbeleefd.

En bovendien is ditmaar een spel, nietwaar?Een toneelstuk dat we

opvoeren voor onze families, die vanuit de

verte toekijken.

9