BLVD.
description
Transcript of BLVD.
BLVD.BLVD.
BLVD.
BLVD.
03 | 04 | 2007 We hebben een huis gekocht!
In een weekeind... Na zeker 2 jaar dubben of we nou onze
badkamer in de Prins Hendrikstraat gingen verbouwen of
tòch een heel ander huis zouden kopen.
We hebben huizen in Oosterbeek bekeken, maar die leken
nergens op in vergelijking tot dat van pa en ma in de Wever-
straat. In Molenbeke, maar daar wonen alleen maar dezelfde
mensen. In het Spijkerkwartier zijn ze te duur of moest er
teveel aan gebeuren... Totdat we op een donderdag de Bou-
levard Heuvelink op de mailalert kregen. Vrijdag bij de buren,
Harald en Cora wezen kijken.
Zaterdag de eigenaren Maarten
en Carola gebeld. Zondag wezen
kijken. Maandag gekocht. Over de
aanschaf van een CD denken we
soms langer na...
Op dinsdag gaan we met Maarten
de makelaar nog eens heel precies
kijken wat we nou werkelijk
gekocht hebben.
Van boven naar beneden gaan we
door het huis, de meisjes worden
steeds enthousiaster.
09 | 04 | 2007 Een huis kopen is natuurlijk leuk, maar
het oude huis moet nog wel verkocht. Maarten lijkt ons
als makelaar wel een goeie vent. Bovendien doet hij na een
vergelijkend-makelaar-onderzoek
ons het beste voorstel.
Er heeft in geen tijden een huis in de
Prins Hendrikstraat te koop gestaan,
dus een inschatting van de prijs is
lastig te maken. Maar we zien het
vol vertrouwen tegemoet en Erik
gaat opgewekt foto’s maken. Als
we de resultaten zien gaan we bijna
twijfelen. We laten wel een erg mooi
huis achter...
15 | 08 | 2007 Het is zo ver, we hebben de sleutel! We zijn
ondertussen nog even op vakantie naar Madagaskar geweest
(die reis was al lang geleden geboekt) en hebben het andere
huis na drie weken verkocht. Ondanks die snelle periode had
het ook niet veel langer moeten duren. We snapten eigenlijk
niet dat die kijkers geen kopers
werden, zò’n mooi huis!
Gelukkig zagen Martijn en
Jojanneke het wel. Het liefst had-
den ze de complete inrichting ook
overgenomen.
En dan mogen we er op de
Boulevard in. Opa’s en oma’s,
vrienden komen een kijkje nemen.
Michiel en Josée hebben champagne
en glazen bij zich!
16 | 08 | 2007 We hebben een maand om wat verbouwings-
wensen uit te voeren. Niks gepland, maar de twintig jaar
ervaring met het opknappen van een oud huis komt ons nu
goed van pas. We weten welke gevolgen het heeft als je een
inbouw gaat wegbreken, laminaat eruit gaat trekken, vloeren
gaat schuren, een oude nepschouw
gaat weghakken, een oud expansie-
vat gaat wegslijpen, toch?
Gelukkig met hulp van Jochem gaat
het eerste werkje snel en kan een
dag later Sjoerdje Vloertje al aan de
slag. Een beetje verkeerde volgorde
als je eerst de vloer gaat doen en
dan pas de rest, maar dat kon op
korte termijn nou eenmaal niet an-
ders. Thank heaven for stucloper!
14 | 09 | 2007 Na een maandje aanpoten zijn we bijna klaar
om te verhuizen. De avond ervoor besluiten we de woon-
kamer nog te sauzen. Oef, dat valt tegen. De oude buren
komen nog nieuwsgierig kijken, de nieuwe buur Ella komt
heel lief een taart brengen. We zijn er klaar voor. Het is wel
een enorm oppervlak. Het is echt op steenworp afstand, maar
we kunnen inmiddels onze armen bijna niet meer optillen,
dus laten we ons helpen door een paar stevige jongens. Ze
hebben er lol in want vanmiddag is er een bruiloftsfeest. Maar
om die op rijd te halen komt er na het
middaguur versterking...
We lachen om de enorme Gispen-
tafel die twee conciërges van Pauliens
school ooit fluitend ons huis binnen
hebben gedragen, maar die nu met
geen mogelijkheid er meer uit te dra-
gen is. Hoe hebben ze dat ooit geflikt?
Rest ons geen andere optie dan de
poten er onderuit te schroeven.
29 | 10 | 2007 Onze verwachtingen komen helemaal uit, het
is een fantastisch huis. De zon schijnt ook in het najaar vrolijk
naar binnen, we kunnen op zondag lekker in het zonnetje
ontbijten. Els heeft maar liefst twee kamers, Merel een mooie
grote kamer met uitzicht op de Watertuin. Onze slaapkamer
heeft een balkon en kijkt in de verte op de Sonsbeekse heuvel
uit. Maar we kunnen nog niet stil zitten. De keuken is nog uit
de jaren vijftig en voor Erik veel te laag. Verder zitten er geen
lades in! Ook de serre is oud en tocht aan alle kanten. Als de
regen op het dak van kanaalplaten valt moeten de schuifdeu-
ren dicht anders kun je elkaar in de
woon kamer niet meer verstaan!
In de voortuin vinden wij het verplaat-
sen van de appelboom een rupsband
van een tank uit WOII.
We maken een plan voor een vergrote
serre met een doorbraak naar de keu-
ken. Maar we zullen geduld moeten
hebben want de gemeente houdt de
vergunning aan. De hele wijk is net
rijksbeschermd stadsgezicht gewor-
den en er moet een nieuw bestem-
mingsplan komen...
08 | 10 | 2008 De vergunningen zijn eindelijk binnen, tot
en met die voor het bezet houden van een parkeervergun-
ninghoudersplaats door een container. De stalen serre is in
België bekeken. Mooie kleur ook, trouwens. Ook de nieuwe
keuken is besteld. Fijn dat eindelijk die oude er uit gebroken
kan worden. Zelfs op Marktplaats ‘gratis af te halen mits zelf
verwijderd’ was er geen belangstelling voor. Dus zetten we
zelf de sloophamer er in. Alleen het front van het aanrecht
bewaren we. Wie zouden daar allemaal voor gestaan hebben?
Het slopen van de keukenvloer is nog wel een flink werkje,
gelukkig kan de aannemer Wilco ons
een handje helpen.
Op het graven van de fundering voor
de serre heb ik me echt verkeken. Het
gele zand zat niet op 1,75 m. maar pas
op 2 meter. En dat is veel extra grond
zoals we inmiddels weten.
Oh ja, het leek ook nog een goed idee
de achtergevel een schilderbeurt te
geven vóór de serre er staat. Mijn
oude basketbalmaat Joost heeft nog
wel een weekeindje tijd. Zo komt het
allemaal nog voor het eind van het
jaar rond.
08 | 12 | 2008 We zijn net op tijd klaar. De sneeuw ligt op
de nieuwe serre. In de keuken moeten nog een paar details
afgewerkt maar de eerste koffie is gezet met de Quooker! Het
schilderen van het plafond was bijna onze nekslag geworden
maar verder hebben we ons er krachtig doorheen geslagen.
De vloerverwarming wil niet goed op gang komen maar
blijkt dan ook aan een ‘dooie’ leiding aangesloten. De blauw
hardstenen trap is wat te blauw naar onze smaak, maar daar
gaat de polijstmachine nog een keer overheen. Zoals ook
het marmer in de gang dat een kras
had opgelopen door een ongelukkige
oven-bezorger. De verzekering poetst
onze hele gang weer tot een spiegel!
Verder kunnen we met verfraaien
beginnen. Het glas-in-lood dat ik
Paulien kado heb gedaan vorig jaar
is eindelijk klaar. Na vele correctie en
aanpassingen is het wel een mooi
kunstwerkje geworden. En als de
lage zon met de kleuren gaat spelen
onstaan er prachtige reflecties in de
gang. De magnolia in de voortuin
bloeit prachtig.